Bruin staat sportief.
TER NEUZEN, 16 JULI 1937.
Met vacantie?
Het halssnoer van de Koningin.
NA HET
SOCIALISTISCHE
TE MARSEILLE.
CONGRES
Als een enkel lichtpunt aan den overigens
toch wel erg bewolkten kernel in Europa, kan
men schrijft de N. R. Crt.'de verstevi-
ging van de positie der nationale regeeringen
beschouwen. lets nieuws is dat niet; de een-
keid wordt altijd grooter naarmate het gevaar
toeneemt. En de klijdschap, die men daarover
kan hebben, wordt behalve door de weten-
echap, dat de oorzaak weinig opwekkend is,
nog getemperd door de zekerheid, dat de oude
gescbillen daarmede werkelijk niet uit de
wereld zijn. Zij sluimeren slechts om bewaard
te blijven voor latere dagen.
Alleen AMILDA-zonnebruincreme bevat
Pigmentol dat Uw buid, 66k bij geen zon,
direct mooi bruint en zonnebrand voorkomt.
Flacon 90 ct. Tube 60 ct. Doos 50 en 25 ct.
(Ingez. Med.)
Het rumoer rond het Belgische kabinet kan
men wel als opgelost beschouwen, nu de Lave-
leye zijn ontslag heeft aangeboden. De agita-
tie tegen het kabinet van Zeeland was toch
vooral tegen den persoon van den minister van
justitie gericht. Nu hij vervangen wordt, zal
het voorloopig wel weer gaan. A1 is door ver-
scheidene kwesties in het Belgische volk een
foeweging ontstaan, die wel niet zoo spoedig
meer tot rust zal komen en waarmede de
regeering nog heel wat te stellen zal hebben.
Maar richten wij onize schreden naar de Zui-
delijke buren, naar de oevers van de Middel-
landsche Zee, waar zoo juist te Marseille het
socialistische congees werd beeindigd. Deze
samehkomst van de socialistische partij was
van beteekenis voor de positie van het kabinet
Chautemps. Zou zij de samenwerking met de
radicalen in dezen vorm hebben verworpen en
de houding van de Kamerfractie en de minis
ters hebben afgekeurd, dan zou Chautemps'
kabinet dadelijk gevallen zijn. En nukan
het trachten zijn hoogst ondankbare taak te
vervullen met een halfslachtige socialistische
medewerking, een partij die eenerzijds zegt
loyaal te willen medewerken, maar anderzijds
een reeks plannen aankondigt, die juist vol-
doende is voor den gemiddelden Franschman
om in Chautemps' regeering even weinig ver-
trouwen te stellen als in haar voorgangster.
Wat Chautemps noodig heeft om te slagen
met de verwezenlijking van zijn financieel pro
gram is voor alios vertrouwen. Het Fransche
volk moet in al zijn geledingen de overtuiging
hebben, dat het kabinet geen regeering is ten
gunste van doze of gene maatschappelijke
klasse, dat het land niet langer bergafwaarts
zal gaan. Alleen ibij voldoende vertrouwen zal
Frankrijk zich kunnen herstellen en zou het
oeconomisch leven kunnen verbeteren, wat een
essentieele voorwaarde is voor het welslagen
van het harde program van Bonnet.
De radicalen op zichzelf zijn daartoe in
staat. De wijze, waarop de Senaat aan Chau
temps de volmachten gaf, bewijst dat hier het
vertrouwen aanwezig is, dat daarvan geen
misbruik gemaakt zal worden. Maar ten slotte
zijn de radicalen om te kunnen regeeren weer
afhankelijk van de socialisten die een der voor-
naamste onderdeelen van het volksfront vor-
men. Hun wil en hun plannen hangen steeds
als het zwaard van Damocles boven de toch
al twijfelachtige kans op succes van Bonnet's
straffe maatregelen.
Het socialistische congres heeft de hand-
having van de socialistische ministers in het
kabinet goedgekeurd, evenals het beleid van
Blum. De facade van. de regeering is dus ge-
red. Maar de verwarring aan de binnenzijde
is er niet min'der om geworden.
De moties, die aan het congres waren voor-
gelegd, onderscheidden zich slechts daarin, dat
de een nog verder van de werkelijkheid af-
week dan de ander. Wel verwierp het congres
de uitersten de moties van Bracke en
Pivert die de socialisten uit het kabinet
wilden doen treden. Maar ook de met groote
meerderheid aanvaarde motie BlumFaure
gaat nog ver genoeg en is zeker niet bemoe-
digend voor hen, die een beroep doen op alle
Franschen, om eensgezind den toestand van
het land te verbeteren. Slechts onder de over-
weging, dat deze motie toch wel in de eerste
plaats moest dienen om Blum's echec te ver-
zachten, en dat men nog ver af is van haar
verwezenlijking, die weer nieuwe wanorde zou
scheppen, kan men nog vertrouwen hebben in
de taak, die Chautemps en Bonnet op hun
schouders heibben genomen.
In de motie Blum wordt de schuld van het
mislukken van het volksfront-experiment op
de kapitalistische krachten geschoven, gelijk
men niet anders zou verwachten. Maar niet
tevredien met deze constateering draagt het
congres het partiijbestuur op het initiatief te
nemen voor een uitbreiding van het volks-
frontprogramma in den uitgebreidsten zin.
Het tegenwoordige programma, zoo heet het,
is niet voldoende om de onafhankelijkheid van
de 'democratische regeering te garandeeren
tegenover de financieele en industrieele oli
garchic. Daarom is een bevrijding van de
staatsfinancien noodig, die de continulteit en
effectiviteit van de hervormingen zal verzeke-
ren. Dit alles klinkt wel zeer vaag, maar is
waarlijk niet in staat vertrouwen te wekken.
Dat de Fransche socialisten nog steeds het
partijprincipe voor het landsibelang laten gaan,
blijkt ook uit andere gedeelte uit deze motie.
Waar het nemen van maatregelen wordt be-
pleit, opdat de tegenstand van den Senaat
voor goed gebroken zal zijn en, zooals het hier
heet, het laatste woord altijd aan het algemeen
kiesrecht zal zijn. Terwijl ten slotte op oeco
nomisch gebied de staatscontrole wordt ge-
vraagd over de belangrijkste bedrijfstakken.
Wat van dit laatste verwezenlijkt zal worden,
valt moeilijk te voorzien. Maar dat het een
wapen in de hand der socialistische ministers
is, blijkt wel reeds uit het feit, dat de toestem-
ming voor de verhooging der spoorwegtarieven
slechts is gegeven op voorwaarde, dat de par-
ticuliere ondememingen in een door den staat
gecontroleerde maatschappij zullen worden
ondergebracht.
Op het gebied der buitenlandsche politiek
nam de partij een motie aan, die evenzeer in
strijd is met de politiek der regeering. Want
zij stelde zich achter de besluiten der inter-
nationales en verklaarde zich een volledige
vrijheid van wapen- en munitievoorziening aan
Spanje.
Zoo was het resultaat van Marseille niet
hoopgevend. Want met de goedkeuring van de
toetreding der socialisten in Chautemps' kabi
net, verkreeg Blum ervenzoovele volmachten,
die nieuwe onrust moeten brengen. In den
strijd tusschen nationaal- en partij-belang is
het laatste voorloopig nog het sterkst ge-
bleven.
GESLAAGD.
Bij het te Breda gehouden examen van de
Pitmanschool, slaagde voor het diploma B
kantoorstenografe, systeem Groote, onze stad-
genoote, mej. Bertha Reuneker.
GEMEENTERAADSZITTING TE
TER NEUZEN.
In de Donderdag gehouden vergadering
waren afwezig de heer Den Hamer met en de
heer De Vos zonder kennisgeving. Na vast-
stelling van de notulen der vergadering van
22 April werd mededeeling gedaan van ver
schillende ingekomen stukken, welke goed
keuring betroffen van genomen raadsbesluiten.
Een verzoek van het bestuur van het R. K.
ziekenhuis te Sluiskil, om in verband met een
tekort ontstaan door de verbouwing een ver-
hoogde subsidie te verleenen werd overeen-
komstig het voorstel van Burg, en Weth.
afgewezen. Alvorens dit besluit genomen
werd, was een breede discussie gevoerd, naar
aanleiding van dit voorstel, ingeleid door den
heer Colsen, die de instelling van een raads-
commissie wenschte, om den toestand van het
ziekenhuis te onderzoeken, ook hoe men tegen
over deze instellingen staat in andere plaat-
sen, b.v. in Tiltourg en Bergen op Zoom, en dan
daaromtrent tegen de behandeling der
begrooting voor 1938 rapport uit te brengen.
Meerdere leden zagen evenmin als Burg, en
Weth. de noodzakelijkheid eener commissie in.
De heer Van Driel gaf in overweging een
subsidieering met als basis de subsidie aan het
ziekenhuis in de kom, in verband met de ver-
houding van het aantal op de R. K. lijst bij
de verkiezingen uitgebrachte stemmen, welken
maatstaf andere leden niet zuiVer vinden,
aangezien het ziekenhuis te Sluiskil niet uit-
sluitend wordt gebruikt door Katholieken,
evenmin als dat in de kom uitsluitend door
Protestanten. De heer Scheele achtte het een
bazwaar, dat men eerst gaat bouwen, zonder
de gemeente in eenig opzicht er in te kennen,
en dan, als men tekort komt, wel bij de ge
meente om geld komt. Het ziekenhuis te
Sluiskil dient echter in zijn opzet ook niet uit
sluitend voor dat deel van Ter Neuzen, en het
zou z.i. op den weg liggen, om bij de omlig-
gende gemeenten iBhilippine, Sas van Gent,
Westdorpe, Zuiddorpe en Axel om een bewijs
van erkentelijfcheid aan te kloppen, zooals dat
van wege Ter Neuzen reeds wordt verleend.
De heer Lambrechtsen van Ritthem meent„
dat het bestuur zelf haar financieelen toestand
behoort uiteen te zetten, en het niet op den
weg van den raad ligt, daarnaar een onder-
zoek te gaan instellen. Het voorstel-Colsen
werd met 10 tegen 3 stemmen verworpen.
Over een subsidie-aanvraag der R.K. fanfare
te Sluiskil zal bij de begrooting voor -1938
worden beslist en de afd. Ter Neuzen van den
Ned. Protestantenbond, 'die een lokaal vroeg
voor jeugdwerk kreeg nul op rekwest, omdat
men meent, dat het geen aanbeveling verdient
gemeentelokalen ter beschikking van particu-
liere vereenigingen te stellen.
Een tweede punt dat discussie uitlokte was
een adres van den leverancier van een kip-
wagen voor den reinigingsdienst, den heer
VerlindeHoebe. Deze beweert den bestelden
wagen met een betere kip-installatie te hebben
gemaakt dan hem besteld was, hetgeen hem
echter een schade van 346 heeft berokkend.
Hij vraagt, hem deze alsnog uit te keeren.
Tegenover het afwijzend voorstel vein Burg, en
Weth. werd het verzoek verdedigd door den
heer Van Hecke, die iblijkbaar van oordeel is,
dat uit billijkheidsoogpunt de hoogere waarde
die de wagen heeft verkregen aan adressant
zou moeten worden betaald, doch die boven-
dien ibezorgd is, dat, als de betrokkene in deze
kwestie arbitrage vraagt, het aan de gemeente
veel geld zal kosten. De Voorzitter gaf te
kennen, dat Burg, en Weth. die zorg niet
kunnen deelen. Adressant heeft destijds aan
genomen aan de gemeente te leveren een goed
werkenden wagen, tegen een aangegeven
datum. Bij de proefneming bleek, dat de
wagen niet voldeed en hadden Burg, en Weth.
dus het recht gehad, den wagen zonder meer
niet te accepteeren. Den leverancier is toen
verlenging van den leveringstermijn toege-
staan. Ware dit niet geschied, dan zou hij
met den wagen zijn blijven zitten. Dat uitstel,
dat later nog eens verlengd is, omdat het toen
nog niet was gelukt een voldoende kip-instal-
latie voor den wagen te vinden, heeft aan de
gemeente reeds geld gekost Door ten slotte 'n
wagen aan de gemeente te leveren die voldoet,
heeft de betrokkene niets meer gedaan dan
wat hij had aangenomen. Er is geen sprake
geweest van het maken eener wagen naar een
te verstrekken teekening, hetgeen de heer Van
Hecke beweerde, doch de conditie was, dat
een wagen zou geleverd worden die aan
dezelfde eischen voldeed als die welke reeds
in het bezit der gemeente was en dat zulks
uit de beproeving ten genoege van Burg, en
Weth. moest blijken. Burg, en Weth. hebben
eerst den wagen afgekeurd en later, toen deze
aan de te stellen eischen voldeed, voor de
gemeente aanvaard. Zij achten de gemeente
niet verplicht meer dan het overeengekomen
bedrag te betalen. Van daar hun afwijzend
voorstel.
De heer Lambrechtsen van Ritthem deelde
mede, uit het publiek dat hiervan kennis
draagt, reeds waarschuwende stemmen te
hebben vernomen, dat de raad, op het verzoek
ingaande, een gevaarlijk precedent zou schep
pen, als het beginsel ingang vond, dat de
gemeente de risico van hen die iets van haar
aannemen zou op zich nemen. Het gevolg
zou dan worden, dat bona fide inschrijvers er
zich niet meer voor izouden laten vinden.
Met de stemmen van de heeren Riemens,
Van Hecke en Colsen tegen, is het afwijzend
voorstel aangenomen.
Op een verzoek van de Middelfoare school-
vereeniging te Hulst om een extra-subsidie ter
dekking van het tekort harer Handelsschool
zal bij behandeling der begrooting voor 1938
nader worden beslist. Naar aanleiding van
een voorstel van den heer Duurinck ter zake
trokken Burg, en Weth. hun afwijzend voor
stel voor het oogenbiik in.
Daarop kwam in behandeling de door Burg,
en Weth. ontworpen precario-verordening, een
verordening die in verband met een door den
Minister van Binnenlandsche Zaken gestelden
eisch moet worden vastgesteld, doch waar-
voor blijkbaar de animo niet groot is.
De heer Lambrechtsen van Ritthem sprak
het al aanstonds uit, dat hem deze verordening
niet sympathiek is, omdat zij in hoofdzaak
drukt op den middenstand, die het toch al zoo
kwaad te zeggen heeft, enkele andere leden
vielen hem hierin bij, doch de heer Colsen deed
er nog een schepje op, door voor te stellen*
onder die omstandigheden de verordening
maar te verwerpen.
De Voorzitter bracht echter onder het oog,
dat men dan in de toekomst een rechtsgrond
mist voor de verschillende heffingen en het
toch in het algemeen belang moet worden
geacht, dat ten aanzien dier heffingen een
vasten regel wordt ingevoerd. Acht men de
cijfers te hoog, dan kan men ze amendeeren.
Burg, en Weth. hebben hun voorstel op de
bestaande cijfers gebaseerd, zij komen voor
het totaal ongeveer tot hetzelfde resultaat,
doch in sommige gevallen zullen ibepaalde
personen iets meer, anderen iets minder
moeten betalen.
De heer Van Driel bracht in verband met
NA IEDEREN MAALTIJD BENAUWD EN
OFGEBLAZEN.
,Voelt zich thans weer flink en
levenslustig. t
,,Zoodra ik wat ouder begon te worden,
kreeg ik na iederen maaltijd steeds een
benauwd en opgeblazen gevoel. Ik nam hier-
tegen een proef met Kruschen Salts en kreeg
verrassende resultaten. Ik voel mij thans veel
flinker en levenslustiger. De kleine dagelijk-
sche dosis Kruschen houdt mijn geheele orga-
nisme op peil." J. B.
Wanneer de afvoerorganen niet meer naar
behooren functionneeren, zullen zich in Uw
lichaam afvalstoffen ophoopen, die Uw orga-
nisme verontreinigen en waaruit allerlei
klachten kunnen ontstaan. Kruschen Salts
spoort Uw inwendige organen, lever, nieren
en ingewanden aan tot actievere werking,
waardoor alle afvalstoffen langs natuurlijken
weg zacht en geregeld worden verwijderd.
Kruschen Salts is verkrijgbaar bij alie apo-
thekers en erkende drogisten a 0.40, f 0.75
en if 1.60 per flacon. Let op, dat op het etiket
op de flesch, zoowel als op de buitenverpak-
king, de naam Rowntree 'Handels Mij., Am
sterdam, voorkomt.
Adv.
de cijfers voorgesteld voor radiodistributie een
principeel punt naar voren. De exploitant is
met zijn ondememing naar hier gehaald, in
het vooruitzicht, dat hij eenvoudig f 50 per
jaar voor zijn concessie zou heibben te betalen.
Later kwam de crisis en toen het geld overal
vandaan gehaald moest worden heeft hij er in
toegestemd, dat ook uit dit bedrijf een aan-
zienlijk hooger bedrag zou worden gehaald.
Nu is de crisis echter uit, en moet overeen-
komstig van achter de groene tafel gedane
beloften die crisisheffing weer vervallen. Door
de voorstelling in deze verordening zou het
echter een blijvende belasting worden en dan
zijn een eenzijdige bedrijfsbelasting, van welks
invoering men 'zich hier steeds heeft onthou-
den, aangezien men hier feitelij'k slechts 2
bedrijven zou kunnen treffen, dat van ,,De
Hoop'' en dat van ae Fa. v. d. Sande, de eenige
die hier geregeld met een oeteekenend aantal
knechts werken, en zoo'n belasting ten slotte
op nadeel van de werknemers uitloopt. Maar
nu moet men het niet eenzijdig op dit bedrijf
doen, dat door allerlei heffingen al zoo waar
belast is. Hij wenschte dus het maximum te
zien teruggebracht tot 50. Hij vond hierin
steun bij den heer't Gilde, al stond deze blijk
baar niet zoo in het teeken der principe
kwestie. De Voorzitter wees er op, dat de
heffing voor dat bedrijf van ongeveer /500
zou teruggebracht worden tot 300. De heer
Scheele wees er op, dat de aan dat bedrijf
gegeven vergunning toch ook wat waard is.
De heer Lambrechtsen van Ritthem gaf te
kennen een onderhoud te hebben gehad met
den directeur van het bedrijf en dat dit hem
aanleiding gaf de maximumheffing te stellen
op f 200.
Nadat de verschillende artikels der verorde
ning, waarin bij amendement een aantal hef-
fingsbedragen werden verminderd, waren vast
gesteld, werd over het bedrag voor de radio-
onderneming gestemd. Het voorstel van Burg,
en Weth. werd verworpen met 8 tegen 5 stem-
men, dat van den heer Lambrechtsen van
Ritthem f 200 werd aangenomen met 12
stemmen tegen 1, die van den heer 't Gilde.
Het voorstel van den heer Van Driel was hier-
door vervallen.
De raad zegde medewerking toe aan het
bestuur der Vereeniging voor Christelijk onder-
wijs voor aanleg van waterleiding in de lagere
school aan de Jozinastraat en de U.L.O. school
aan de Grenulaan.
Aan den heer Verlinde deelde de Voorzitter
op zijn vraag mede, dat de aanleg van water
leiding in de openbare scholen ook verzorgd
wordt.
Naar aanleiding van een adres van het be
stuur der Ambachtsschool voor Ter Neuzen
en omstreken, dat het aan de aan die inrich-
ting onderwezen vakken uitbreiding wenscht
te geven door ook opleiding te geven voor
metselen en straatmaken, sprak de raad zich
overeenkomstig de Nijverheidswet uit, dat het
oprichten en instandhouden van een dergelij-
ken cursus in het belang der gemeente noodig
wordt geoordeeld.
Aangeboden werden de gemeenterekening
over 1936 benevens die van het gemeentelijk
woningbedrijf.
Blijkens de gemeenterekening hebben de ge-
wone ontvangsten over 1936 bedragen
f 592.492,49 en de uitgaven 549.076,62, batig
slot f 43.415,87. De ontvangsten van den kapi-
taaldienst bedroegen 21.968,62, de uitgaven
j 99.060, nadeelig slot 77.091,38.
Vastgesteld werden wijzigingen in de begroo
ting voor 1937. Het daarin ter bestrijding van
kosten van openbare feesten uitgetrokken
bedrag, gaf den heer Van Driel aanleiding om
te wijzen op het heuglijke feit, dat naar we
alien hopen het Nederlandsche volk te wachten
staat, hetgeen weer aanleiding zal zijn tot een
nieuwe feestviering. De gezondheidstoestand
waarop Prinses Juliana doelde, en die haar
belette te Amsterdam aan alle feesten deel te
nemen, is ook hem een aanleiding tot vreugde.
Hij acht het als sociaal-democraat een voor-
recht hier in Nederland onder onze monarchale
instellingen in vrijheid te kunnen levei^ en
daarom moet ons deze toelevenis van het
Vorstenhuis ook iets waard zijn. Hij hoopt
echter, dat die gebeurtenis dan echter, evenals
zulks het geval was bij de verloving, tot een
feest zal worden gemaakt voor de werkloozen
en in de werkversehaffing werkenden, doch
dat tot teleurstelling van de betrokkenen, bij
het huwelijk is achterwege gebleven. Hij wilde
daarom alvast maar een bedrag ter beschik
king van Burg, en Weth. stellen.
Zoowel de Voorzitter als de heer Scheele
konden zich op een bepaald punt wel aan-
sluiten aan de woorden van den heer Van
Driel. Ook zij hadden verwacht, dat er van
hooger hand ter gelegenheid van het huwelijk
van het Prinselijk Paar wel iets zou gedaan
zijn voor de werkloozen. De heer Scheele, die
de woorden van den heer Van Driel wel sym
pathiek vond, moest echter aanraden, niet te
voorbarig te zijn, en het verloop eens af te
wachten. Hij kan verzekerd zijn, dat de voile
aandacht van Burg, en Weth. op een en ander
gevestigd is. De heer Van Driel kon zich er
toen wel bij neerleggen.
Aangenomen werden voorstellen tot conver-
teering van leeningen tegen een lager percen
tage.
Bij de omvraag bracht de heer De Bruijn
ter sprake een verbetering der verharding van
de De Feijterstraat, de heer De Kraker vroeg
betere organisatie der brandweer te Drie
wegen, waaromtrent de heer Lambrechtsen
van Ritthem meaAeelde, dat die in voorbe-
reiding is.
De heer Colsen drong aan op het nemen van
een besproeiing met teer van de Kerkstraat te
Sluiskil, nu een daarvoor noodige inrichting
in deze gemeente werkt. De heer Van Hecke
vroeg betere verkeersborden in de Noordstraat
en werd verrast met de mededeeling van den
Voorzitter, dat men al met plaatsen bezig is
De heer Lambrechtsen van Ritthem vroeg bij
de school te Sluiskil een grootere speelruimte,
daar er onlangs een verkeersongeval is ont
staan, door op den weg spelende kinderen.
Hem werd toegezega dat Burg, en Weth. in de
voigende vergadering een voorstel zullen doen.
De heer Van Cadsand merkte op, dat het
ontbreken van een speelplaats aan dat ongeval
geen schuld had, want dat was bij 't uitgaan
der school voorgekomen.
Ten slotte drong de heer Duurinck er op
aan, dat, al zijn ziekenfondsen niet bereid
gebleken om ten bate van de werkloozen een
derde der contributie te laten vallen, de ge
meente toch gevolg zou geven aan haar voor-
nemen om een derde dier kosten voor haar
rekening te nemen. De heer Scheele wees
er op, dat dit geen zaak is, om daar maar
zonder meer op in te gaan. Voor zoodanige
regeling, om b.v. te beslissen hoever men zal
gaan, is wel ter deeg onderzoek en overweging
noodig. Burg, en Weth. hebben toegezegd er
studie van te maken en er dan bij de begroo
ting voor 1938 nog eens op terug te komen.
Nadat in de vergadering nog met blijkbare
voidoening was geconstateerd, dat de provincie
Zeeland den door haar gekochten bouwgrond
aan de Scheldekade weer aan de gemeente
bceft teruggegeven, doch de Voorzitter onder
het oog ibracht, dat er met de officieele over-
araekt nog wel eenigen tijd zal verloopen, en
dan ongetwijfeld de liefhebbers gelegenheid
zullen krijgen een bod voor dien grond te doen,
sloot de Voorzitter de vergadering en was het
een verademing uit de warme zaal in de iet-
wat afgekoelde buitenlucht te komen.
LUXOR-THEATER.
i Opstandige harten.
Katharine Hepburn, hoofdrol van deze door
Philip Moeller geregisseerde Opstandige
Harten'", is een van de weinige groote film-
sterren, die bij ons publiek nog niet de be-
wondering hebben gevonden welke zij verdie-
nen. Haar zuivere finesse en het prachtige ras
van haar verschijning, de distinctie van haar
kunst en de smaak en intelligentie van alles
wat zij doet: al die faetoren van haar talent
plaatse haar in de rijen van de eersten. Zij
is waard geapreccieerd te worden als een
Dietrich, een Colbert of welke vrouw dan ook
van 't 'Hollywoodsche eerste plan.
Men ziet haar, als jeugdig musicienne, ver-
liefd op een jong en super-onwaarschijnlijk-
beroemd dirigent: Charles Boyer. De man is
wuft en vrouwenziek, doch zij bemerkt in alle
overgave en volledige oprechtheid van haar
liefde, geen gevaar, zij trouwt hem. Met het
voorspelbaar gevolg dat hij, na een korten tijd
van onverdeeld geluk, haar weer voor zijn
oude vriendinnentroep in den steek laat.
Zij gaat heen, en de man vertrekt naar
waar zijn werk hem roept; op tournee en naar
Europa. En het blijkt, dat niet alleen zij onder
de breuk lijdt; ook hij bespeurt zijn eenzaam-
heid en beseft, dat er maar een redding voor
zijn leven bestaat: de terugkeer bij haar.
Wanneer hij haar echter inderdaad in New
York weer ontmoet, blijkt zij een veranderde
vrouw. Het gevecht is haar te machtig ge
weest en zij heeft zich overgegeven aan alles
wat de groote stad haar maar aan afleiding
ken bieden: thans is zij de wufte, opper-
vlakkige geworden. En thans is hij het dus,
die heengaat
Ten slotte blijkt ook dat probleem niet on-
oplosbaar. Op den rand van den ondergang
gekomen, wordt hij gered doordat zij zich in
het cafd waar hij zich bedrinkt aan de piano
zet en het, overigens tamelijk onbenullige
deuntje speelt dat hun geluk symboliseert. Hij
schuift den drank van zich, legt zich te bed
en geneest onder haar verpleging, om weer dra
de super-onwaarschijnlijk-beroemde dirigent te
worden, thans uiteraard in veredelde editie.
Dat is de „story" en men zou overdrijven
door te zeggen dat hij 66n oogenbiik uit-,
komt boven het meer blllijke soort van maga-
zine-romantiek of dat zijn dialoog sterker is
dan die van treinkiosk-literatuur. Maar Hep-
bum maakt het onpleizierige geheel z66
levend, z66 oprecht, dat men den kitsch ver-
geet en zich over alle dirigeer-opnamen van
Boyer en alle platitudes van den tekst heen-
zet, gedragen door den ernst en de waarach-
tigheid van haar kunst.
Men kijkt naar haar-alleen Boyers' on-
begrepenheid bij de Amerikaansche regisseurs
is een ander chapiter en men is daardoor
volmaakt bevredigd: zij is inderdaad een van
de grooten!
Oproer in St. Antonio.
Een film uit den romantischen tijd van het
Verre Westen, toen onverschrokken pioniers
de Indianen steeds verder terug drongen. De
geschiedenis van een man van staal, die orde
schiep in een wilde streek, Richard Dix, als de
schrik der vijandelijke Indianen en blanke
misdadigers.
Het is een boeiende bladzijde uit de held-
haftige geschiedenis der Amerikaansche pio
niers, tot werkelijk leven gebracht.
BESMETTELIJKE ZIEKTEN.
Gedurende de week van 4 tot en met 10
Juli werden in de provincie Zeeland geen ge
vallen van besmettelijke ziekte aangegeven.
RAMMEKENS VOOR DEN PRINS!
Men schrijft ons:
Onmetelijk wijd, vervuld van 't eigendom-
melijk licht, staat de zomerhemel over het
liefelijke Zeeuwsche landschap, over Zeeiands
tuin Walcheren. Eenzaam gaat langs den
sehorrenkant van den Bijleveldpolder bij de
boeve Rapenburg, de oude verweerde herder,
als den klassiek geschilderden met staf, hond
en oude jas, doch met waterlaarzen aan in
plaats van op klompen als zijn gildebroeder
van de hei. Zoo hoedt deze eenzame zijn
Zeeuwsche schapen aan den zeedijk.
Eenzaam en eenzelvig als de zwijgzame her
der op de stille, in 't avondlicht zoo kleurig
paars aanloopende schorren, ligt daar aan de
vroegere havenmonding van de eens zoo mach-
tige koopvaardijhaven Middelburg nu op Wal-
cherens zuidoost-punt het voormalig fort
Rammekens. Na 't vriendelijk-schilderachtige
dorpke Ritthem is het enkel langs een smal-
beklinkerden kronkelweg te bereiken, maar:
het loont de moeite! Want voorbij de oude
boerenhoeve waar de fortwachter woont, ach
ter die breede graehten met krijgskundig aan-
gelegde wallen en dijken, ligt nog het groote
fort, met zijn warme oude baksteenen muren,
begroeid met velerlei schoon en, naar men
zegt, menig zeldzaam kruid. Door een roman-
tieke poort, met een sleutel als uit een sprook-
je gesloten (thans is den zwerver 't bezoek
echter slechts verboden inden vogelbroed-
tijd!) komt men binnen nog bij duistere kel-
dergewelven, een welput voor geval, van be-
legering, een steenen trap, voerende naar de
wallen, waar in vroeger japen de heldenmoed
bedreven werd
Fort Rammekens de Zeeuwen zeggen:
Rammetjes zal volgend jaar zomer, als
alles goed gaat, enkele dagen uit den slaap
der eeuwen herleven. Dan zullen de Spaansche
krijgslieden er in hun kleurige kleedij bezit
van nemen, tot de Geuzen ze onder kanon-
gebulder en in kruitdamp weer zullen ver-
jagen, als eeuwen geleden. Want wanneer in
Juli 1938 het vierde eeuwfeest van Philips van
Marnix, heer van Sint Aldegonde, op Walche
ren gevierd zal worden er wordt in Belgie
ook reeds aan gewerkt en onze Zuiderburen
komen op Marnix' gedsnkteeken op Souburgs
begraafplaats kransen leggen en toespraken
houden dan zijn de Souburgers voomemens
als onderdeel der feestelijkheden in het oude
fort Rammekens een groot openluchtspel te
vertoonen: Rammekens voor den Prins ge-
titeld.
Dit plan is op touw gezet door de Souburg-
sche Oranjevereeniging, welke zich den indi-
vidueelen steun verzekerde van een aantal be-
stuursleden der afdeeling Middelburg e.o. van
het Alg. Ned. Verbond, onder aanvoering van
haar voorzitter jonkheer F. Beelaerts van
Blokland. Het spel is ontworpen en geschre-
ven door den reeds eerder lauweren geplukt
hebbenden liefhebber-tooneelregisseur Piet
Blaauw en den sierkunstenaar Wim Abeleven.
Het is eenigszins vrij bewerkt naar gegevens
uit: de geschiedenis van Rammekens, een stu
die door den plaatselijken Zeeuwschen ge-
schiedkundige meester B. J. de Meij van
Ritthem. Het openluchtspel Rammekens voor
den Prins bestaat uit twee gedeelten, spelende
in de rumor van den Spaanschen tijd. Onder-
wenp der handeling van het eerste gedeelte is
de onrust onder de Spaansche bezetting en de
krijgslistige inneming van Rammekens door
de Geuzen (4 Aug. 1573); het tweede, wat
vrijer ten aanzien der historische feiten be-
handeld, speelt op 18 Februari 1574 en ver-
beeldt den overgang van Middelburg naar den
Prins van Oranje, waarvan ditmaal dan aan
genomen wordt, dat Prins Willem hiervan
kennis krijgt ten tijde van een bezoek aan het
veroverde fort. In dit tweede gedeelte komt
Marnix van Sint Aldegonde ten tooneele en
op den voorgrond.
De omvangrijke voorbei-eidingen zijn reeds
in vollen gang. De Souburgers zullen onder
Abelevens aanvurende leiding de honderden
kleurige kostuums zelf maken en de spelers
zullen hoofdzakelijk zelf Souburgers zijn. Op
den Westelijken fortwal is een tribune ontwor
pen voor meer dan duizend toeschouwers.
Dan Purol meenemen! Dit voorkomt, verzacht
en geneest zonnebrand, doorzittenenstukloopen
(Ingez. Med.)
E6n dezer dagen kon men in de bladen
lezen, dat te Londen een diamanten halssnoer
verkocht is, dat eenmaal aan Koningin Marie
Antoinette, de gemalin van Lodewijk XVI,
heeft toebehoord. 'Het werd toegewezen aan
een Maharadja voor de som van f 143.000.
Het thans verkochte is echter niet het
exemplaar, dat het onderwerp geweest is van
een sensatieproces tijdens de regeering dier
vorsten in het jaar 1777. Van dit laatste zijn
de steenen naar alle windstreken verspreid
geworden, te wijten aan de listige intrigues
van een bende oplichters, die op geraffineerde
wijze de steenen in hun bezit hadden weten
te krijgen.
Aan Marie Antoinette heeft dit juweel zelfs
nimmer toebehoord, zoodat het in dit geval
ook minder juist is, te spreken van: het hals
snoer van, doch veeleer voor de Koningin,
zooals uit den loop van dit kort verhaal zal
blijken.
Het proces over deze aangelegenheid wordt
dan ook in de juridische geschiedenis gewoon-
lijk onder den titel „De affaire van het collier"
aangeduid. Het proces over dit halssnoer is
het voorspel geweest tot de revolutie, die in
1789 over Frankrijk losbarstte.
Van het oogenbiik, dat deze sensatie wek-
kende geschiedenis tot het publiek doordringt,
he&ft het koningschap zijn luister verloren.
Het was als 't ware de eerste schrede van
dit vorstenpaar naar de guillotine.
Dit ter inleiding van de halssnoer-affaire.
De hofjuweliers Bohmer en Bassenge, de
Bohmers, zooals men hen destijds noemde,
hadden sedert jaren achtereen door geheel
Europa jacht gemaakt op de grootste en
schoonste diamanten, die maar te krijgen
waren, om daarvan een snoer te vervaardigen,
dat in glans en pracht zijn gelijke nergens
vond.
Zij hadden gemeend dit juweel te kunnen
verkoopen aan Lodewijk XV voor zijn gunste-
linge Madame Du Barry, maar de koning was
komen te sterven. Groote teleurstelling bri de
juweliers.
Toen hadden zij de teekening van het snoer
naar het Spaansche hof gezonden. De ge-
vraagde prijs was evenwel z66 hoog, dat men
ervoor terugschrikte.
Na de troonsbestijging van Lodewijk XVI
die de voorliefde van zijn gemalin Marie An
toinette voor prachtige juweelen kende, werd
in 1774 het halssnoer te koop aangeboden.
Lodewijk sprak er over met de koningin,
maar deze wilde er niet van hooren. De prijs
1.600.000 livres 40.000.000 francs van
thans) was te hoog.
Bohmer kwam op de zaak terug; hij wilde
voordeellge hetalingsvoorwaarden stellen
termijnbetalingen en gedeeltelijk een lijfrente
als betaling der loopende rente.
Nogmaals drong hij bij den koning aan,
want hij had 800.000 livres geleend en de ver-
schuldigde rente begon hoe langer hoe zwaar-
der te drukken.
Doch Marie Antoinette wees het aan^od
met beslistheid van de hand. Haar antwoord
aan den koning luidde: ,,Wij hebben meer
behoefte aan schepen dan aan diamanten".
De Bohmers zaten nu leelijk in de penarie.
In 1777 richtten zij zich reehtstreeks tot
Marie Antoinette. Bohmer bad en smeekte
haar op de knieen om tooh het collier te
koopen. Zoo niet, dan zou hij een einde aan
zijn leven maken.
Toen zij weigerde barstte Bohmer in tranen
uit- i,
Sta op Bohmer, zeide de koningin tot
hem, ik houd niet van dergelijke vertooningen.
Eerlijke menschen behoeven niet op hun
knieen te smeeken. Ik weiger het halssnoer,
de koning heeft het mij willen ten geschenke
geven, ook dat heb ik van de hand gewezen.
Spreek er mij nooit meer over. Tracht het te
verdeelen en het elders te plaatsen, maar ver-
drink u niet.
Daarmede was voor de koningin deze zaak
afgedaan. Doch de Bohmers rustten niet. De
juweliers drongen nog herhaaldelijk bij den
koning aan. Maar de koningin gaf haar ge-
maal ten antwoord: Als gij denkt, dat de koop
u niet zal bezwaren, welnu koop het dan en
bewaar het totdat onze kinderen trouwen. Ik
zelf zal het echter nooit dragen, want ik wil
niet den naam hebben een sieraad van zoo
hoogen prijs verlangd te hebben.
Daar de kinderen evenwel nog zeer jong
waren, wilde Lodewijk XVI zich niet jaren
lang met zulke hooge geldelijke verplichtin-
gen belast zien. Toen zag hij er radicaal
van af.
Nu trachtten de Bohmers langs een omweg
