RFMFFN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Oproep van Minister COLIJN
aan het Nederlandsche Volk.
No. 9591
MAANDAG 12 APRIL 1937
779 Jaargang
Binneniand.
Buitenland.
EERSTE BLAD
-*! «*r,v.,j6rr- %23uhwobi
<tumnj9<*a mamtmmtmmmM nttMOSMfmm
NEUZENSCHE COU RA
ABONNEMENTSPRIJS: Biirnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr per post f 1,55 per 3 maanden Bij vnoruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,—, overige lan den f 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abornementen voor bet buitenland alleen bjj v-ooruicbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 1 Vioor elken regel meer f 0,20.
KUEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Intending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
dit blah VERSCHIJNT iederen ma an dag- woensdag- en vrijdagavond.
In de deputatenvergadering van de Anti-
Revolaitionaire Partij te Utrecbt beeft Minis
ter Colijn Vrijdagmiddag, volgens >de N. R. Ct.,
de volgende rede uitgesproken.
Een goede 15 jaar geleden deed Prof. Anema
een geschrift het licbt zien, aldus spr., dat
den titel voerde „Onze tijd en onze roeping".
De stroomingen en ricbtingen van de toen-
malige jaren, voor zoover die althans ook in
onze gelederen vielen waar te nemen, werden
door bem onder het oog gezien en besproken.
Veel van hetgeen toen gezegd werd, beeft ook
nil nog waarde, maar er is ook heel wat bij,
dat ons zeggen doet: wat ligt dat al weer ver
acbter ons. Heel wat van hetgeen we omtrent
1920 als gewichtig meenden te moeten zien,
bleek achteraf van geringe of zelfs van ge-
heel geen beteekenis te zijn geweest. Dat kan
ons ook nu ovenkomen als we vragen naar de
beteeikenis van de stroomingen en richtingen
die thans de aandacht trekken en als we het
bestek moeten uitzetten voor den daartegen-
over te volgen koers.
Het is met dit voorbehoud, dat ik thans
uwe aandacht vraag voor onzen tijd en onze
roeping daartegenover. En idan beperk ik mij
niet tot verschijnselen in eigen kring ik
laat die zelfs nagenoeg geheel rusten -
maar ik neem deze gelegenheid te baat om
mij te richten tot u en mede tot het Neder
landsche volk als geheel, om te wijzen op wat
ons volksleven bedreigt en wat we hebben te
doen om dreigende gevaren te weerstaan.
Voor deze vergadering bepaal ik mij vooral
tot den algemeenen politieken toes land in ver-
band met de a.s. verkiezingen.
Het fascisme, uiting van een inter-
nationale geestelijke strooming.
De klaehten tegen het constitutioneel
parlementaire stelsel.
Voor de eerste maal sinds het midden der
vorige eeuw worden de verkiezingen gevoerd
in het teeken van den strijd tegen of voor het
behoud van ons constitutioneel parlementair
regeeringssysteem. Op zichzelf ware daaraan
voor Nederland niet al te veel gewieht te hech-
ten, want er is niemand die in emst met de
mogelijkheid rekent, dat de constitutioneele
monarchie met Oranje aan het hoofd vervan-
gen zou worden door een systeem, waarbij
Oranje in de schaduw zou komen te staan
van een der onderdanen, en de rechtmatige
volksinvloed, zooals die tot uiting komt in een
door vrije verkiezingen in het leven geroepen
volkisvertegenwoordiging, zou worden vernie-
tigd. Dit alles schijnt voor Nederland ondenk-
baar. En het is ook ondenkbaar, indien het
Nederlandsche volk zich bewust blijft van den
rijken schat, dien h.et in zijn historische staats-
instellingen, in zijn constitutioneele monarchie
bovenal, bezit. Maar dat is dan ook een vol-
strekt onafwijsbare voorwaarde voor het be
houd van hetgeen wij hebben, voor een krach-
tig verweer tegen hetgeen we niet begeeren,
omdat we het nieuwe, dat aangeprezen wordt,
voor ons volk een ramp zouden achten. Zon-
der een helder begrip waarom het bij dit al
les gaat, zonder ibewuste activiteit bij het ver
weer, kan er ook ten onzent van immuniteit
tegen dit gevaar niet worden gesproken. Im-
mers, men heeft hier niet te doen met een
gril van een of andere bijzondere persoonlijk
heid, men heeft evemnin te doen met op zich
zelf staande toestanden in een bepaald land,
al kunnen deze laatste, zooals in Duitschland
het geval was de druk van het vredesver-
drag van Versailles er wel in sterke mate
toe bijdragen, aan zulke bewegingen de over-
winning te verschaffen. Neen, wie het fascis
me' of het nationaal-socialisme in zijn diepere
beteekenis wil verstaan, zal het allereerst
moeten beschouwen in zijn geestelijke strue-
tuur en dan vender niet over het hoofd mogen
zien, dat voor de overgroote massa der volge-
lingen die geestelijke stnuctuiur zich kristalli-
seert tot ontevredenlieid over de werking van
het parlementaire systeem.
Zoo gezien is de beweging internationaal
van aard en daarom niet aan nationale gren-
zen gabonden. Dat was de Fransche revolutie
van 1789 niet, idat waren de denkbeelden van
1848 niet, dat is ook niet het geval met de
fascistische staatsgedachte. Daarom is het
volstrekt verwerpelijk, het Nederlandsche na
tionaal-socialisme slechts te zien als een van
de vele partijtjes, waaraan ons goede land zoo
rijk is. Integendeel, het is te zien als de
uiting van een internationale geestelijke stroo
ming, die zich niet laat terughouden door
steenen palen, welke de grens tusschen land
en land aangeven. In dit opzicht is het op den
lijn te stellen met het na 1917 sterk naar
voren geikomen communisme, dat hoewel
dit en het fascisme elkaars doodsvijanden zijn
in zijn practische staatsopvatting sterke
famdlietrekken met het fascisme vertoont.
Bij beide keert men zich tegen den 19e-
eeuwschen rechtsstaat en beide wenschen
dien rechtsstaat te zien omgezet in een
machtsstaat, welke aan geenerlei boven hem
staand recht gebonden is en die in zijn be-
voegdheden geen enkele beperking gedoogt.
Men onderschat voorts de beteekenis dezer
stroomingen, indien men alleen maar let op de
volgroeide vormen er van, zooals men die in
Rusland, Duitschland of Italie voor zich ziet.
Het kwaad heeft reeds veel verder om zich
heen gegrepen. Het is, in baginsel althans,
ook aanwezig waar de constitiutioneel-parle-
mentaire machine niet meer naar behooren
bleek te functioneeren, waar het parlement
terugdeinzend voor medewerking aan onaan-
gename, den kiezers onwelgevallige maatrege-
len aan de regeeringen door middel van al-
gemeene machtigingswetten de vrije hand liet
om te doen wat gedaan behoorde te worden.
Als men dan ook het oog over Europa laat
rondgaan, dan blijkt het constitutioneel-parle-
mentaire stelsel nog maar in weinig landen
geheel ongeschonden te zijn gehandhaafd.
Daarvoor rnoet een bepaalde oorzaak zijn aan
te wijzen; anders toch zouden de afwijkingen
niet zoo algemeen zijn.
Als een der algemeene oorzaken moet zeker
genoemd worden de verzwakking van het ge-
zag, niet alleen in de sfeer van het staats-
leven, maar ook in de maatschappelijke levens-
kringen.
Tweede grief en hier vooral werkte het
gevoel der massa gold de werking der par
lementaire machine. Veel van de klaehten
over het parlement zijn, althans voor Neder
land, ongegrond te achten. Wie de Kamers
van omtrent 1900 vergelijkt met die van
heden, is mis met zijn klacht over daling van
het gehalte. Zeker, men mist enkele der
grootste figuren: een Kuyper, een Lohman,
een Schaepman, een de Beaufort, een Borge-
sius, een Drucker, een Troelstra, maar daar
tegenover staat, dat het gemiddelde gehalte
der tegenwoordige Staten-Generaal thans eer-
der hooger ligt dan lager.
Wel is juist te achten de grief, dat de par-
lementen in de laatste halve eeuw, ook bij ons,
de grens van redelijke bevoegdheid meermalen
getracht hebben te overschrijden. Het budget-
recht der Staten-Generaal verloor veel van
zijn oorspronkelijke beteekenis. In stede van
nauwkeurig toe te zien, dat de regeering niet
te gul omsprong met het geld van den belas-
tingplichtigen burger, was het bij ons vooral
de Tweede Kamer, die grooten aandrang
placht te oefenen op verhooging van de uit-
gaven, zelfs dan als de regeering verklaarde
de middelen daartoe niet ter beschikking te
kunnen stellen.
Ook is het kwaad om door middel van mo-
ties aan de regeering op te dragen bepaalde
maatregelen te nemen, ook als bekend is, dat
de regeering er geen gevolg aan kan geven,
hoewel afnemend, nog niet geheel verdwenen.
In de derde plants mag men niet uit het oog
verliezen, dat ons (kiesstelsel, met zijn op de
spits gedreven mathematiek, de politieke
splijtzwam onder ons volk dermate heeft be-
vorderd, dat het besef van nationale eenheid
en de bevordering van nationale belangen er
door naar den achtergrond werden gedrongen.
Eindelijk mag ook niet worden nagelaten te
wijzen op het misbruik, dat overal werd ge
maakt en nog wordt gemaakt van sommige
grondrechten der ingezetenen, zooals de vrij-
heid van drukpers, het recht van vereeniging
en vergadering met bijk&ns ongelimiteerde
vrijheid voor laster en opruiing. Wellicht
meer dan iemand anders ben ik mij/ bewust
van de moeilijkheden, aan deze dingen paal
en perk te stellen zonder die onschatbare rech-
ten ook in hun rechtmatig geibruik aan te
tasten, maar dat neemt niet weg, dat de ge-
wone burger deze dingen als ongehoord be-
schouwt en tenzij door dieper inzicht er
van teruggehouden zich gaat wenden tot
hen, die beloven aan dit alles een einde te
zullen maken en die zulks in het buitenland
ook werkelijk zien gebeuren.
Er is een extremisme zich als fascisme
of nationaal-socialisme aandienend dat zijn
critiek richt op de verdwijning van ons con-
stitutioneel-parlementaire stelsel en niet ge-
richt is op verbetering, waar die verbetering
noodig is. Er is een ander extremisme, dat
de laatste maanden wel wat minder luidruch
tig is, doch in wezen nog gevaarlijker dan het
fascisme, omdat het niet slechts den grond-
slag van ons staatkundig leven, met zijn ge-
waarborgde vrijheden, aantast, doch ook op-
zettelijk gericht is op algeheele omwenteling
in de sfeer van het gezin en van de maat-
schappdj.
Nu trekke men daaruit niet de conclusie
dat wat er nu aan politieke richtingen in
Nederland overblijft als een eenheid mag wor
den gezien, wijl deze alle zich keeren tegen
fascisme, nationaal-socialisme lof communis
me. In de afweer moge er zekere overeen-
komst in doelstelling zijn, als het aankomt op
bepaling van het positieve standpimt blijkt er
groot verschil aanwezig. Er zijn er onder deze
tegenstanders van fascisme en communisme,
die voorstanders zijn van een oppermachtige
volkskamer, die van een kamer van revisie
als onze Eerste Kamer, niet zijn gediend; die,
althans in gemeenteraden, vertegenwoordigers
door partijibesluiten tot aftreden noopten, om
dat dezen zich niet gevoelden als gekozenen
met een dwingend mandaat. In den strijd
tegen de fascistische staatsopvatting kunnen
zij daarom maar tot op zekere hoogte als
medestanders worden gewaardeerd. Zoodra
het gaat om het wegwerken van de euvelen
die, ook naar onze opvattinig, aan de practijk
van het constitutioneel-parlementair stelsel
verbonden zijn, zoodra het gaat om gemeen-
schappelijken opbouw, dan blijkt dadelijk van
diep verschil, terwijl het door hen ingenomen
standpunt met betrekking tot het parlemen
taire stelsel juist de fascistische critiek in het
leven houdt. Op dat gemeenschappelijk bou-
wen komt het intusschen in de eerste plaats
mentaire stelsel. Weet dit systeem zichzelf te
bevrijden van de fouten, die het nu en dan
toont te bezitten; houdt het voortdurend in
het oog, dat we leven in een constitutioneele
monarchie, waarin de souvereiniteit krachtens
historisch recht berust bij het huis van Oranje;
wordt begrepen dat de zetel van het staats-
gezag te onzent bij de kroon te zoeken is en
dat oefening van volksinvloed niet hetzelfde is
als bewind van de massa, als dat alles in
het oog wordt gehouden en als bovendien de
volksvertegenwoordiging medewerkt aan ver-
steviging van het regeeringsgezag binnen de
grenzen, door onze Grondwet getrokken, dan
krijgt het door en door or.-Nederlandsche fas
cisme of nationaal-socialisme evenmin kans
als het communisme.
Het politieke tijdbeeid is met deze weinige
trekken slechts zeer onvolkomen geschetst,
maar de scherpste kanten en daar was het
mij thans om te doen komen toch wel te
voorschijn. Die scherpste trekken komen uit
in de internationale geestesstroomingen, die
hun invloed ook in ons land doen gelden;
geestesstroomingen die in menig opzicht
tegen de diepste levensbeginselen van een
groot deel van het Nederlandsche volk ingaan,
levensrichtingen, die er onherroepelijk toe lei-
den moeten, de grondslagen, waarop ons
volksleven rust, door geheel andere te ver-
vangen, geestelijk en stoffelijk beide.
Hoelang deze staatsvijandige en op onder-
graving onzer grondwettige vrijheden gerichte
actie zal aanhouden en dus tot veiweer nopen
zal? Wie zal hierop ant.woorden? Misschien
zullen we over 15 jaar, op dezen tijd terug-
blikkend, o6k moeten zeggen: Wat is dat al
lang geleden, daar spreken we niet meer over.
Misschien. Misschien ook niet. Maar wat wij
wel weten is, dat het gevaar er nu is en dat
we daartegen hebben op te treden met alle
oorbare middelen, waarover we beschikken.
En dat niet alleen afwerend, doch vooral ook
bouwend, door fouten te erkennen en op te
ruimen, door niet terug te deinzen voor nood-
zakelijke hervormingen in staat en maat-
schappij.
Ter bereiking van dit doel is, evenzeer als
bij tal van concrete maatregelen op ander
terrein, samenwerking noodig van alien, die
de gevaren in hun wezenlijk revolutionair
karakter onderkennen en bereid zijn, ze in
christelijk-nationalen zin tegemoet te treden.
Ten slotte kwam spr. tot de vraag, wat de
roeping der anti-rev. meebrengt met betrek
king tot deze gewichtige tijdsvraag. Een par-
,ij die haar beginselen werkelijk beleeft, moet
er naar streven, voor haar inzichten in het
volk een meerderheld te verwerven. Het besef
dat men die toch niet verkrijgt, mag aan het
getuigen bij de stembus niet tekort doen. Alle
halfheid, weifeling en sohroomvalligheid moet
daarom op zij worden gezet. De taak der
anti-rev. is, het Nederlandsche volk er van te
doordringen dat bij de Schrift alleen waar-
achtige veiligheid te vinden is tegen al de
ontwrichtende factoren waartegen we te wor-
stelen hebben. En nu weet spreker ook wel,
dat, wanneer straks de stembus zal gesloten
zijn, blijken zal, dat de anti-rev. ook nu weer
een betrekkelijk geringe minderheid in de
Staten-Generaal zullen uitmaken, dat ze dan
geenszins alles zullen kunnen verwerkelijken
wat wij op'dit terrein zouden begeeren. Daar
voor zijn er te veel tegenstrijdige gezichts-
punten bij zelfs gelijk uitgangspunt. Dat
euvel is er altijd geweest, wanneer staatkun-
dige groepen op onderlinge samenwerking
aangewezen waren. In dit opzicht staan de
stukken op het schaakbord zooals ze altijd
gestaan hebben.
Maar met die vragen hebben we bij de
stembus niet te maken. Daar gaat het niet
om vorming van kabinetten, maar om de zege-
praal van het eigen beginsel, om de winnende
kracht van een anti-revolutionaire staatkunde
en om den grondslag, waarop deze rust, en
dan valt niet te betwisten, dat de plaats, die
onze staatkundige richting, te midden van
andere, innneemt onder ons volk, aan waar-
deering gewonnen heeft. De a.-r. hebben een
zedelijk recht om onbeschroomd voor het kie-
zerskorps te treden en het opnieuw vertrou-
wen te vragen voor de komende vierjarige
periode. Meer dan ooit bestaat aan dte door-
werking van die beginselen behoefte.
Tot zijn naaste politieke vrienden zeide spr
tenslotte o.m.Blijf uzelfdat is in zijn diep-
sten grond; plaatst uzelf op den achtergrond
en luistert naar wat God van ons verlangt.
Want uit Hem en door Hem em tot Hem zijn
alle dingen.
HET PRINSELIJK PAAR OP
SOESTDIJK.
Meermalen heb ik uitdrukking gegeven aan
mijn rotsvaste overtuiging, dat hier te lande
noch het communisme, noch het nationaal-
socialisme voet aan den grond zullen krijgen.
Voor wat het communisme betreft zeg ik dit
zonder eenige voorwaarde. Wat het nationaal-
socialisme aangaat, hangt dit af van de ver-
dere werking van ons constitiutioneel-parle-
Prinses Juliana en Prins Bemhard hebben
Vrijdagnacht doorgebracht ten paleize Soest-
dijk. Vrijwel volkomen onverwacht zijn zij
des avonds omstreeks kwart over 12 op het
pale is gearriveerd, na een feest ten huize van
de familie Roell te 's Graveland te hebben
bijgewoond. Er was geen gevolg aanwezig
Het voornemen bestond, na het ontbijt ten
paleize in den loop van den ochtend, in ieder
geval voor de lunch te vertrekken. Aangezien
de standaard nog niet was geheschen, bleef
het bezoek vrijwel onopgemerkt. Prins Bern
hard wandelde Zaterdagochtend in het park.
De Prins en de Prinses hebben de ochtend-
uren besteed met het bezichtigen en bespre-
ken van de verbouwingswerkzaamheden aan
het paleis. Beide architectem, aan wie de
lei ding van deze werkzaamheden is opgedra-
gen, ir. J. de Bie Leuveling Tjeenk en ir. K.
■v. d. Steur, dienden daarbij van voorlichting.
De Prins en de Prinses hebben zich voorts
met verscheidene leden van het personeel on
derhouden.
HET LOT DER BEMANNING VAN
DE „ANDRA".
Naar van welingelichte zijde wordt gemeld,
stelt de Nederlandsche Regeering een onder-
zoek in naar het lot van de bemanning van de
,,Andra", voor zoover het betreft het Neder
landsche deel daarvam.
Het gerucht, dat de Regeering bereids
stappen heeft gedaan in de richting van inter-
ventie moet als praematuur worden aange-
merkt.
DE NIEUWE PACHTWET.
Blijkens het voorloopig verslag der Eerste
Kamer over het ontwerp van wet tot nieuwe
regeling van de pacht hadden met teleurstel-
ling van dit ontwerp kennis gemomen vele
leden, wier bezwaren tegen het bij Konink-
lijke Boodschap van 29 Juni 1929 aan de
Tweede Kamer aangeboden en door de Eerste
Kamer bij haar besluit van 5 Februari 1932
niet-aanvaarde wetsontwerp hen hadden. ge-
noopt hun stem hieraan te onthouden.
Bij de samenstelling van het nieuwe voor-
stel was, aldus deze leden, zeer onvoldoende
rekening gehouden met de toemmaals geop-
perde bedenkingen; veeleer overtrof het in
stroefheid jegens den eigenaar en in misken-
ning van het recht van eigendom het eerste
ontwerp.
Bij de schriftelijke en mondelinge behande-
ling in de Tweede Kamer zijn intusschen ver-
schillende belamgrijke verbeteringen in het
wetsontwerp aangebracht.
WERKLOOSHEIDSVERZEKERING
ALLEEN MOGELIJK VOOR I,II) VAN
VAK VEREENIGING.
Op de betreffende vragen van het Tweede
Kamerlid Arts heeft de minister van Sociale
Zaken geantwoord, dat hij heeft kennis geno-
men van het besluit van de bondsvergadering
van het R. K. Werkliedenverbond in Neder
land;
a. Dat de daarbij aangesloten bonden
leden, waarvan bekend is, dat zij lid zijn van
de Katholiek-Democratische Partij en/of regel-
matig lezer van het orgaan dier partij ,,Onze
Vaan" zich moeten stellen voor de keuze: het
lidmaatschap van de K.D.P. op te zeggen en/of
het regelmatig lezen van haar orgaan ,,Onze
Vaan" te staken of te worden geroyeerd als
lid van den vakbond en/of den plaatselijken
volksbond of werkliedenvereeniging.
b. Dat de daarbij aangesloten bonden zoo
spoedig mogelijk, doch uiterlijk voor 1 Januari
1938, zoodanige maatregelen moeten nemen
als noodig zijn om aan dit besluit uitvoering
te kunnen geven.
Ter beoordeeling van dit besluit merkt de
minister op, dat in Nederland sedert de tot-
standkoming van het Werkloosheidsbesluit
1917 een vrijwillige verzekering tegen de na-
deelige geldelijke gevolgen van werkloosheid
bestaat, welke dusdanig is opgezet, dat ver-
eenigingen van werklieden en bedienden, wel
ke een werkloozenkas wenschen op te richten
daarvoor subsidie van rijk en gemeenten kun
nen bekomen. Deze regeling brengt mede, dat
zich tegen werkloosheid kunnen verzekeren
zij, die tot deze vereenigingen op hun wensch
worden toegelaten, terwijl de verzekering op-
houdt te bestaan voor hen, voor wie, om welke
reden dan ook, het lidmaatschap van de be-
trokken vereeniging een einde neemt. Ver
zekering tegen de nadeelige geldelijke gevol
gen van werkloosheid is dus alleen mogelijk
voor hen, die deel uitmaken van een vereeni
ging, waaraan een werkloozenkas is verbon
den. Bestaat een zoodanige kas niet, dan is
verzekering derhalve uitgesloten. Dit stelsel
heeft sedert ruim 20 jaren goed gewerkt, ook
al hebben zich in den loop van de jaren tenkele
malen bezwaren voorgedaan, wanneer iemand
door het bestuur van zijn vereeniging ge
royeerd werd. Men kan dan in veel gevallen
overgaan naar een andere gesuibsidieerde ver
eeniging met werkloozenkas. Niet alleen is
dit echter mogelijk, gesteld al, dat men daar
als lid wordt aangenomen. De soms bestaan-
de onmogelijikheid om zich in gevallen als hier
bedoeld, elders te verzekeren, wordt meer en
meer als een bezwaar gevoeld in verband met
de verscherping van de onderlinge verhoudin-
gen in den laatsten tijd. Het spreekt echter
vanzelf, dat in het licht van het voremstaande
van een te kort doen aan het Werkloosheids
besluit 1917 geen sprake kan zijn, omdat dit
besluit geen andere bedOeling heeft en ook
nooit heeft gehad dan een aanmoediging te
vormen voor het zich vrijwillig verzekeren
tegen de nadeelige geldelijke gevolgen van
werkloosheid door vereenigingen van werk
lieden en bedienden. Bij de overheid heeft
nimmer de bedoeliog voorgezeten een verzeke-
ringsinstituut harerzijds op te richten, waar
iedere arbeider zich tegen de nadeelige gel
delijke gevolgen van werkloosheid zou kunnen
verzekeren.
De minister, van oordeel, dat inderdaad van
een leemte gesproken dient fce worden, heeft
de vraag, of en, zoo ja, welke voorziening in
het bestaande systeem getroffen kan worden
aanhangig gemaakt bij de rijkscommissie van
advies voor de werkloosheidsverzekering, ter
wijl hij mede een rapport wachtende is van een
interdepartementale commissie in zake werk-
loozenzorg, dat, naar hij vertrouwt, ook op
dit punt van nut zal kunnen zijn bij het over-
wegen van de door hem eventueel te nemen
maatregelen. Zoodra de bedoelde adviezen
zijn ibinnengekomen, zal de minister niet laten
te overwegen wat hem te doen staat.
HET SUCCES
VAN MINISTER VAN ZEELAND.
De gisteren te Brussel gehouden verkiezing
heeft een ordelijk verloop gehad en het resul-
taat was een sucoes voor den Belgisohen
premier, Minister Van Zealand. Hij behaalde
nJ. 275.840 stemmen, of wel 75,89 van het
totaal. Zijn tegenstander, de Rex-leider Leon
Degrelle kreeg 69.242 stemmen, zijnde
19,05 Blanco of ongeldig waren 18.358
stemmen of 5,06
De partijen die thanis Minister Van Zeeland
steiunden, -behaalden bij de vorige verkiezing
254.314 stemmen of 68,7 de Rexisten met
-de Vlaamsch Nationalisten behaalden toen
73.721 stemmen of 19,9
Er waren toen -ongeveer 5000 stemmen meer.
Toch is er een stemmenverschuiving ten voor-
deele van Van Zeeland, van ruim 21.000, ter
wijl Rex ruim 4000 achteruitging.
Ook is opmerkelijk, dat er toen 28.795
bianco stemmen waren en thans slechts 18.358
stemmen. Het afnemen van die bianco stem-
men wordt wel als een der grootste verras-
singen beschouwd, aangezien men er juist
veel verwachtte.
Degrelle was er over tevreden -dat zijn par
tij haar positie nagenoeg heeft behouden. Hij
oordeelt, dat de uitslag op het laatste oogen-
blik sterk is beinvloed door het ingrijpen van
kardinaal Van Roey tegen de Rexisten.
Begrijpelijkerwijze was de heer Van Zee-
land bijzonder tevreden over den uitslag,
waarbij ruim der stemmen op hem werden
uitgebracht.
Hij wendde zich per radio zoowel in de
Nederlandsche- als in de Fransche taal tot de
bevolking met de volgende toespraak:
Mijn waarde medeburgers. Gij hebt mij
zoo juist een schitterend bewijs van vertrou-
wen geschonken. Ik zal1 door al mijn daden
er naar streven, dat vertrouwen niet te be-
schamen. Voortaan zal niemand die bij ons
wenscht te leven, noch daar ibuiten, den wil
van Belgie, om getrouw aan zichzelf te blijven
in twijfel kunnen trekken, Belgie's verleden
waardig. Ik koester groote vertvachtingen
van het groote vertrouwen, dat tal van man-
nen in het land in de regeering hebben] ge
steld. De regeering zal -gesterkt door dat
bewustzijn haar werk in het nationaal belang
voortzetten. Allen moeten thans aan het
werk (en zulks met toepassing der laatste
woorden van de ,,Brabaconne") in het belang
van den Koning, de wetgeving en de vrijheid!"
De uitslag der verkiezing is door de Brus-
selsche bevolking met dezelfde kabnte ont-
vangen, waarmede de geheele verkiezings-
campagne zich heeft gekenmerkt.
Een onzer correspondenten meldt, dat er
geen bijzondere drukte te bemerken was. Het
treinverkeer was normaal. Wellicht dat de
opslag der reiskaarten daarin een rol speelt.
s Avonds was er wat meer drukte. De kof-
fiehuizen waren druk bezoeht, voor het ver-
nemen -der uitslagen.
De militairen 'die vrijaf hadden, moesten
's avonds te 7 uur binnen zijn om zich bij hun
regiment te vervoegen. Men had maatrege
len genomen om op alles voorbereid te zijn,
doch optreden was geluikkig niet noodig.
DE SCHOOLSTRIJD IN HET SAARGEBIED
Mgr. Bomewasser, de bisschop van Trier,
heeft thans openlijk stelling genomen tegen
de regeering in verband met de door haar ge-
volgde sehoolpolitiek, die Vrijdag van kracht
is geworden. Hij heeft in een toespraak tij-
dens den kerkdienst te Trier zijn meening tot
uitdrukking gebracht. De Libre Lorraine pu-
bliceert deze toespraak, welke d-s Duitsche
bladen stilzwjjgend voorbijgaan. De bisschop
zeide o.m., dat hij protesttelegrammen had ge-
z-onden aan de regeering te Berlijn en aan den
te Neustadt verblijf houdenden rijkscommis-
sa,ris en dat hij zijn geheele dossier zou toe-
zenden aan het ministerie van onderwijs, maar
dat hij zich geen groote illusies maakt over
het resultaat van zijn stappen. Na den kerk
dienst begaven duizenden inwon-ers van Trier
zich naar het bisschoppelijk paleis, waar zij
mgr. Bornewasser toejuichten, een lied aan-
hieven en uiting gaven aan hun trouw aan het
katholieke geloof.
DE „VERHEVEN WIND" TE CROYDON.
Twee Japanners, Masaki Linoema en Kenji
Fsoekagosjie, hebben het bestaan met him
vliegmachine, de „Verheven Wind" van Tokio
naar Londen te komen vliegen. Ze hebben
daardoor de bewering dat de Japanners geen
vliegeniers zouden zijn, wegens hoogtevrees,
als gevolg van het alleen eten van visch en
rijst geen grond van bestaan heeft, maar ze
hebben bovendien den afstand van 17.000
K.M. afgelegd in den record'tijd van 94 uur.
Zij hebben meegedeeld feitelijk slechts 50%
uur te hebben gevlogen. 33 uur waren heen-
gegaan met het nazien van die motoren en
het vullen der tanks op de stopplaatsen, ter
wijl zij sinds hun vertrek 10 uur slaap had
den gehad. Zij hebben dus met een snelheid
van gemiddeld 300 K.M. gevlogen.
Er was Vrijdagnamiddag op Croydon groote
belangstelling van het publiek, voornamelijk
van de in Londen wonende Japanners. De
laatsten hadden plamnen gemaakt om hun
landgenooten te begroeten, die voor een deel
niet konden worden uitgevoerd, door het op-
dringen van het publiek.
De vliegeni-er, een eenvoudige 25-jarige
jongeman, kon aanvankelijk zelf niet gelooven,
zijn doel reeds bereikt te hebben.
In Japan is -het nieuws van de geslaagde
vlucht met zeer bijzondere voldoening ont-
vangen en de minister heeft feestelijkheden
uitgeschreven, die drie dagen zullen duren.
In -het geboortedorp van den vlieger heeft men
van Zondag 'af geibeden voor het welslagen
van de vlucht en vele personen hebben reeds
in -den vroegen ochtend eeji pel-grimstocht ge
maakt naar de Godin, die daar speciaal ver-
eerd wordt.
Te Tokio en Osaka werden gisteren bijzon
dere feestelijkheden gehouden, waarbij de re
geering vertegenwoordigd was.