Ter Neuzensche Courant
Binnenland.
Feuilleton
Het Geheim van de
Zeven Schoorsteenen
Buitenland.
Woensdag 10 Maart 1937 No. 9578
TWEEDE BLAD
TER NEUZEN, 10 MAART 1937.
VAN
HET ONTWEBP VESTIGIN GSWET VOOR
DEN MIDDENSTAND.
Aan de memo rie, van antwoord op het voor-
loopig verslag over het ontwerp van wet, hod
den de regaling betreffende het vestiigen van
itiriLatinman, waarin eenige tak van detail-
o. kk.ua ii.jverheid zal wor-
Jc. igsaereai, is het volge de ontieend:
3 Minister vermag niet in ta zien, waar-
cm, na de prcductie en het vervcer, de aistr.-
vzn on&srwerp van zorg voor
'.s isovera-eld zoa mogen zijn. Integendeel,
aij acnt het zijn plicht, ook aan dit onderdeel
van het osconomiische leven zijn aandacht te
Wijden, niet slechts wegens de b-el-angen van
de honderdduiz-enden gezinnen, die recht-
streeks bij de distributie betrokken zijn, maar
oak met het oog op de groote beteekenis van
een goed georganiseerd en rationeel distribu-
tie-apparaat, voor ihet prijspeil in het binnen
land en het concurrentievermogen met het
buitenland.
Voor welke branches een regeling het eerst
in overweging zal worden genomen, hangt ge-
heel van het initiatief van -belanghebbenden
zelf af.
Dat de Minister overigens ook gaame de
bedrijfsraden, waar beschikbaar, zal raad-
plegen, spreekt vanzelf.
Dat belanghebbenden zelf wel degelijk ver-
wachtingen koesteren van het onderhavige
ontwerp moge blijken uit het feit, dat ver
schillende organisaties reeds nu bezig zijn
voorbereidendemaatregelen te treffen, om,
inidien deze wet tot stand komt, aanstonds de
regeling op hun branche toege-past te krijgen.
Wat de te stellen eiscthen aangaat, wenscht
de Minister er den nadruk op te leggen, dat
deze niet zoo beperkt behoeven te worden op-
gevat, als, blijkens het voorloopig verslag,
door sommige leden geschiedt. Eenige kennis
van etaleeren en van reclame alsook het noo
dig® inzicht in de wenschen van het publiek
vallen zeer' zeker onder de minimum-eischen
van handelskennis en vakbekwaamheid, die
den aankomenden winkelier gesteld mogen
worden.
Dat, althans voor dezen sector van het
oeconomisch leven, een regeling op grondslag
van het z.g. behoefte-element de voorkeur zou
v.erdien-en, moet de minister ontkennen. Hij
schaart zich hier aan de zijde van die leden,
die wat in dit verband onder behoefte is te
verstaan, tegenwoordig uiterst moeilijk be-
paalbaar achten. Het aangeven van objectieve
normen is toch te dezen ten eenenmale omno-
gielijik: de behoefte aan winkels is geen con-
stante grootheid.
Het verdient overigens bijzondere aandacht,
<iat belanghebbenden zelf allerminst unaniem
voor het behoefte-element geporteerd zijn.
In antwoord op de desbetreffende opmerking
antwoordt de minister dat hem inderdaad een
branchegewijze regeling voor den geest staat.
De te stellen eischen van vakbekwaamheid
zullen toch voor eenzelfde branche uiteraard
alierwegen gelijk zijn.
Dit vooropgesteld, is het niettemin den-k-
baar, dat in een concreet geval blij-kt, dat het
niet noodizakelijk is, aanstonds voor alle ge-
meenten des lands vestigingseischen te Stel
len. In dat geval is een het geheele rijk om-
vattende regeling overbodig en kunnen, inge-
volge art. 1, tweede lid, gemeenten worden
Uitgezonderd.
Belemmering van energieke elementen, die
een aanwinst voor het bedrjjfsleven zouden
zijn, is van de ontworpen regeling niiet te
vreezen.
Ook is de minister gaarne bereid, het daar-
heen te leiden, dat met be-trekking tot de
credietwa-ardigheid geen overdreven eischen
worden gesteld.
Of het aan'beveling verdient, in het belang
van den middenstand van overheidswege maat
regelen tegen het ,,grootwinkelbedrijf" te ne-
men, is op zichzelf een belangrijk vraagstuk,
dat te gelegener tijd in overweging kan wor
den genomen.
DE frfEDERLANDSCHE VLAG.
Nu prof. De Savornin Lohman er in de
Eerste Kamer zijn leedwezen over uitgespro-
ken heeft, dat de regeering het rood-wit-blauw
als de vlag aangenomen heeft, schrijft de
N. R. Crt. (lib.), na te hebben betoogd, dat
er voor eenheid veel valt te zeggen, en het
rood-wit-blauw dan de voorkeur heeft:
Maar draconisch moet men o.i. deze zaak
toch ook vooral niet behandslen. Immers, zoo
er onder de voorstanders van het Oranje
Blanje Bleu wel gevonden worden, die op po
litick gewln uit zijn men vindt daaronder
ook verschillende personen, die na studie,
zander eenige anti-thetische bedoeling, tot de
door
AGATHA CHRISTIE.
36)
Vervoig.
Bundle hief haar hoofd lui uit het warm-
roode kussen op.
„0, dat is Bill", zei ze.
„'t Lijkt wel, of hij iets zoekt...!"
„Ja.mij, tenminste alle kans op", zei
Bundle, niet bepaald geestdriftig.
„Zullen we net doen of we niets zien en
gauw den anderen kant o(p roeien?"
,,Knap gezegd, maar 't noodige enthousias-
me ontbreekt."
,;Na die berisping roei ik twee maal zoo
energiek."
,,Neen, dank u", zei Bundle. ,,Ik heb een
zekere mate van trots. Roeit u me maar naar
dien blaag daar toe. Iemand moet toch voor
hem zorgen! Virginia heeft 'm zeker in den
steek gelaten. Vandaag of morgen krijg ik 't
in m'n hoofd om met George te trouwen en
dan moet ik toch 'n zekere vooroefening voor
de rol van politieke gastvrouw gehad hebben."
Anthony roeide gehoorzaam naar den stei-
ger terug.
,,iEn wat moet ik nu gaan doen?" beklaag-
de hij zich. ,,Ik bedank ervoor om voor spaak
in het wiel te fungeeren. Zijn dat de kinderen
niet, die twee meisjes, die daar aan 't hollen
zijn?"
,,Ja. Pas maar op, anders leggen ze beslag
op u."
slotsom zijn gekomen, dat deze vlag de voor
keur verdient zelfs aesthetische overwegin-
gen kunnen zich doen igelden, al is in de
zeventiende eeuw de Oranjebaan o.a. prrjs-
gegeven omdat op zee het rood meer de aan
dacht trekt en al gaven wij persoonlijk in een
drukbevlagde stad aan de vlag van De Ruyter
en Koning Wlllem I de voorkeur boven die,
welke sommigen daarvoor in de plaats had-
den wilien stellen. Overigens is er ook nog
zoo iets als de Oranjewimpel, die men niet met
prof, de Savornin Lohman als een „onheld-
haftig appendix" mag bestempelen. Waarom
in 's hemelshaam ,,onheldhaftig" Doch gelijk
gezegd: men make geen martelaren! Voortaan
zal natuurlijik van publieke gebouwen alleen
het rood, wit, blauw kunnen wapperen, maar
voor de rest late men de eigenaars van vlag-
gen met een Oranjebaan zooveel mogelijk vrij.
In hoeverre de toekomstige wet met hare uit-
voeringsmaatregelen dit zal doen, in hoeverre
de afwij-kende vlag bij gemeenteverordening
vertcden zal kunnen worden, kan minister de
Wilde thans nog niet zeggen. Wij achten het
verreweig het -cssie As in dat opzic.it zekere1
souplesse beitracht wordt".
DE STILLE OMGANG.
Zondagnacht is de hcofdstad weer getuige
geweest van den Stillen Omganig, den beken-
den bedetocht.
Deze eerste Zondiaig bracht 23.000 mannen
naar de heilige sted-e. Zestien extra-treinen en
tallooze autobussen voerden de katholiei
mannen uit Kennemerland en Twente, u"
Salland, Zeeland en Zaanland, uit Westland en
Drechterland en uit de Drentsche venen naar
de hoofdstad. Men zag er nit Nijmegen en
Leiden, Den Haag en Groningen, Tilburg en
Zwolle, Hilversnm en Roosenaaal, Amersfoort
en Gouda. De Handelsreizigers en de Katho-
lieke Jongenscentrale hadden zich tot afzon-
derlijike groepen vereenigd. De Noord-Holland-
sche Rijwielbond fietste ter beevaart en klei-
nere groepen maakten een langen marsch naar
de stad.
Hier concentreerden alle groepen zich, zon-
der eenlg uiterlijk vertoon, bij het Spui, waar
de eerste groep omstreeks een uur in de don-
kere steeg achter het Beigijnhof verdween, om
den omgang aan te vangen. Door de Kalver-
straat ging men naar den Dam, waar voor
Koningin en Vaderland werd gebeden, verder
over den Nieuwendijik, langs Martelaarsgracht
en Prins Hendrikkade, waar op de Nieuwe
Brug de zeevarenden in gebed werden her-
dacht, door de Warmoesstraat en de Nes naar
de Lange Brug, welker einde wordt aangekon-
digd door de schutting van de Rokindemping.
Hier stortte men een gebed voor kerk en Paus
en voor de eenheid onder de Christenen. Uit
de Taksteeg komend, sloeg men rechtsaf, ten
einde een rondgang te maken rond de plaats,
waar tot 1908 de kerk van die heilige stede het
stadsbeeld sierde. Teruggaand door de Kal-
verstraat, eindigde men den bidweg. Daama
begaf men zich naar de onderscheiden, voor
iedere groep aangewezen kerken, om dSiar de
mis ibij te wonen en te communiceeren.
Het weer hield zich gelukkig goed. Het was
zacht vriezend en van gemeentewege was er
op de plaatsen welke glad dreigden te wor
den, zand gestrooid. In groote regelmaat slo-
ten jongellngen en grijsaards, gezonden en ge-
brekkigen, armen en welgestelden zich aan-
een, om stil en ingetagen te bidden. Vier uur
lang stroomden onafgebroken de pelgrims toe,
van wie voor een vlot beloop de helft
voor den omgang de mis had bijgewoond. Tot
de laatsten die den omgang maakten behoorde
de bisschop van Haarlem, mgr. J. P. Huibers,
die daarna in de kapel van het Bagijnhof, een
stille mis la:s.
Alles had een rustig en ordelijk verloop.
Alleen heeft op de terugreis de groep Salland
eenig oponthoud ondervonden, doordat een
rijtuig onklaar raakte en te Apeldoorn moest
worden afgehaakt. Voor de terugreis heeft
men aan het Centraal Station te Amsterdam,
een ander rijitulg ingerangeerd. In totaal
vetvoerden de spoorwegen 15.000 pelgrims, de
overige 8000 kwamen per. autobussen, per
rijwie! of te voet.
EEN NIEUWE TAKTIEK VAN DEGRELLE.
In den loop van een groot Rexistische ver-
gadering, Zondagmiddag in het Brusselsche
sportpaleis gehouden, heeft de leider van Rex,
Leon Dagrelle medegedeeld, dat de strijd voor
het herstel van de orde in het land en het uit-
roeien van alle politiek-financieele misdr'ijven
met andere middelen moeten worden gevoerd
dan tot dusverre het geval is geweest.
Deze strijd treedt thans in een nieuw sta
dium, zeide hij. De natie moet gelegenheid
worden gegeven om zich voor of 'tegen het
hui'dige regime uit be spreken. Dit is slechts
mogelijk door een ontbinding van het parle-
ment en het uitschrijven van nieuwe verkie-
zingen. Het eerste punt van de nieuwe actie
zal zijn, dat ontslagneming van het Rexis
tische ikamerlid voor Brussel, Ollivier en van
alle z.g. plaatsvervangende candidaten. Zoo-
doende zal een tusschentijdsche verkiezing in
het arrondissement Brussel noodig worden,
,,Hindert niet", zei Anthony. ,,Ik hou van
kinderen. Laat ze maar komen, dan leer ik
ze wel 'it een of ander spelletje."
,,Zelf wet en. Ik heb u vooraf gewaar-
schuwd."
Anthony leverde Bundle aan een ontroost-
ibaren Bill af, maakte de boot vast en wan-
delde naar het gedeelte van het struikgewas
langs het meertje, waar achter schrille kreten
opstegen. 'Hij werd met gejuich begroet.
,,Kunt u goed Indiaantje spelen?" vroeg
Honkde hem, toen hij van de omlhelzingen be-
gon te bekomen.
„Ja", zei Anthony enthousiast. ,,Jullie moe
ten ime eens hooren, als ik gescalpeerd word!
Luister!" Hij voegde de daad bij het woord.
„Niet kwaad", oordeelde Snoekie critisch.
,,En nu de kreet van den man, die zelf scal-
peert."
Anthony gehoorzaamde door een geluid te
produceeren, dat iemand de haren te berge
deed rijizen. Het volgende oogenblik was het
spel in vollen gang.
Een uur later veegde Anthony zijn voor-
hoofd en hals af en stelde voor, om naar de
gezondheid van mademoiselle te gaan infor-
meeren. Ze kregen te hooren, dat de dame in
kwestie volkomen hersteld was. Maar dank zij
z'n uur Indiaantje spelen werd hij dringend
uitgenoodigd, cum in de leerkaaner te komen
theedrmken.
„En dan komt u ons vertellen van den man,
dien u hebt zien ophangen," drong Honkie
aan.
,,Ja. En heeft u niet verteld, dat u een
stuk van het touw bij u hadt?"' vroeg Snoekie.
,,Ja... in mijn koffer," izeii Anthony emstig.
,,Als. jullie je behoorlijk gedraagt, krijg jullie
allebei een stuk ervan."
Snoekie liet een Indianen-trioimfkreet hoo
ren en begon in 't rond te dansen.
„We moeten ons eerst wasschen," deelde
daar het wetsontwerp tot wijziging van artikel
06 van het kieswetiboek op 27 October j.l. door
den minister van binnenlandsche zaken bij de
kamer ingediend en waarbij dergelijke vrij-
willig uitgelokte verkiezingen onmogelij'k wor
den gemaakt, nog altijd bij1 het parlement
hangende is gebleven.
Degrelle heeft het plan na het ontslag van
Ollivier zijn eigen candidaten' be laten voor-
dragen. Hij verwacht blijkbaar, dat de an
dere partijen geen candidaten voor den open-
vallenden kamerzetel zullen stellen en hoopt
zich zoodoende als het ware te laten publici-
ceeren. Degrelle heeft verder nog verklaard,
dat de Rexistische groepeering met het oog
op haar propaganda-actie, voor ontbinding van
de kamer in de voornaamste centra van het
land niet minder dan 200 vergaderingen gaat
beleggen.
DE EERKSTRIJD.
In de preek die d3 kekende predikant Nie-
moller Zon:l::. :ijn kerk in de Berlijnsciie
•vccr''""l D- -cr'fc vr. cn, d's-elie hij
mede, dat 34 tot de c. lie behoorende pre-
dikanten uit hungemaente zijn verbannen of
dat hun de bevoeigiheid om te prediken is
ontnomen. Drie kerkelijke autoriteijien, die
beschuldigd worden van het steunen der ker-
kelijke oppositie bevinden zich op het oogen
blik in concentratiekampen.
DREIGEND TEKORT AAN STAAL
VOOR HUIZENBOUW.
Men herinnert zich^ dat Sir Thomas Inskip,
de minister voor de coordinatie van de weer-
macht, Vrijdagavond de natie gewaarschuwd
heeft, dat de bouw of verbouwing van huizen
vertraging zou kunnen moeten ondergaan,
omdat het beschikbare staal noodig is voor
het wapeningaprogramma. Wel is er op het
oogenblik nog geen bepaald tekort, maar het
aanbod kan met de vraag geen gelijken tred
houden en men vreest, dat zulks in de ko-
mende maanden nog erger zal worden, on-
danks het feit, dat de rechten reeds verlaagd
zijn. Men verwacht eerlang een regeling,
waarbij bepaald zal wonden, dat staal voor
huizen zal versterkt worden naarmate van de
beteekenis, die de gebouwen hebben voor de
behoefte des lands. Dat zou beteekenen dat
de bouw van weelderige flats en dergelijke
gebouwen beperkt of uitgesteld zou moeten
worden. Voor een blok flats in Londen wordt
van 2000 tot 3000 ton st%al gebruikt.
SPANJE.
Zondagnacht zou, schrijft de N. R. Crt.,
volgens de eenige weken geleden ^Enomen
besludten van de non-interventie-commissie
het controle-stelsel aan de Spaansche grenzen
in working moeten zijn getreden. Men is
echter en wanneer men rekening houdt met
de vele moeilijkheden die bij de organisatie
overwonnen moesten worden is dat niet ver-
wonderlijk, daarmede niet op tijd gereed kim-
nen komen. Intuisschen zai, naar het zich laat
aanzien, de uitvoering van het controlestelsel
niet lang meer op zich laten wachten. De
subcommissie van de non-interventie-commis-
sie, die in de afgeloopen weken vele malen
bijeen is geweest, zal thans den datum 13
Maart een week vertraging derhaive
voorstellen.
Het spreekt vanzelf, dat men bij een orga-
nisatie van de grensoontrole van een groot
land als Spanje, vooral wanneer die nog in
handen van verschillende landen moet worden
gelegd, tal van vragen en tegenstellingen op te
lessen krijgt. Zoo zijner nu weer moeilijk
heden igerezen over de kostenverdeeling, dit-
maal met Duitschland, dat zich op het stand-
punt stelt, dat het slechts een klein deel van
de belangrijke som, die de controle vergt, in
buitenlandsche deviezen wil overmaken en de
rest in het Duitsche betalingsmiddel. Maar
hoe onaangenaam deze geschillen op zichzelf
ook zijn, men doet toch goed hieraan niet te
veel aandacht te schenkien en deze punten als
technische details te beschouwen. Want het
is bijna onden'kbaar, gezien den vasten wil van
Engeland en Fr'ankrijk om tot een niet-inmen-
iging en een controle daaroip te komen, dat
jnen het controle-stelsel op dergelijtoe gronden
zou laten vallen.
Zooals het er thans naar uitziet dit stel-
sel moet heden door de non-interventie-com-
missie worden goedgekeurd zal de controle
te land aldus moeten worden ten uitvoer ge-
bracht, dat aan de Spaansch-Portugeesche
grens een 130-tal Engelsehe waamemers wor
den geplaatst, die in verband met de door de
Portugeesche regeering opgeworpen bezwaren
beschouwd zullen worden als te zijn verbonden
aan de Engelsehe legatie te Lissabon. Op
soortgelijke wijze zal een internationale com-
missie zorgen voor de controle op de Spaansch-
Fransche grens en op de grens tusschen Span
je en Gibraltar.
De controle ter zee is uiteraard moeilijker.
Voor het surveilleeren langs de kusten hebben
de vloten van Engeland, Frankrijk, Italie en
Duitschland ieder een gebied aangewezen ge-
kregen. Deze oorlogssohepen zullen het recht
krijgen de identiteit te verifieeren van de
schepen komende uit de landen, die bdn in-
stemming met de non-interventie-afspraak
heb'cen betuigd, maar zij zullen niet het eigen-
lijke visitatie-recht hebben. Voorts zullen
Honkie hem met een zuur gezicht mede.
,,Maar dan komt u toch, niet? U vergeet 't
niet, h&?"
Anthony zwoer bij hoog en laag. dat niets
hem van de visite in de leerkamer zou terug-
houden. De jongere Caterham-generatie trok
tevreden af Anthony keek hen na, terwijl
ze over het terras naar de zijdeur toe liepen:
op hetizelfde oogenblik dat zij door die deur
verdwenen kwaim er uit een iboschje v66r hem
een man te voorschijn. De man keek schich-
tig om zich heen, lieip hard het grasveld over
en verdween achter het struikgewas langs de
oprijlaan. Anthony was er bijna zeker van
dat het de man was, dien hij dienzelfden mor
gen achter het schuitenhuis betraipt had. Ter
wijl hij nog aarzelend stond te overwegen, of
hij hem zou nazetten, werden de struiken aan
den voorkant van hetzelfde boschje uiteen ge-
bogen en stapte Mr. Hiran Fish het grasveld
op. Bij het zien van Anthony schrok hij zicht-
b»ar.
,;'m Rustigen middag gshad, Mr. Fish?"
vroeg Anthony.
,,Ja, heel rustig, dank u wel."
Hij zag er echter niet uit, of hij 't zoo rus
tig gehad had. Zijn geheele gezicht was be-
zweet en hij hijgde, of hij aan het trainen
geweest was. Maar hij hield zich goed. Met
een overdreven kalm gehaar haalde hij zijn
horloge uit zijn vestizakje en keek erop.
„Vier uur," zei hij. ,,Net zoowat tijd voor
wat jullie Britten afternoon-tea noemen."
!Hij knikte Anthony toe en wandelde weg,
over het terras naar het huis.
Antihony bleef hem in een soort van trance
staan nakijken. Opeens schrok hij op. Hoofd-
rechercheur Battle stond naast hem. Geen
enkel geluid had de komst van den Scotland-
Yard nm an aangekondigd; 't was of hij uit
het niets gemiaterialiseerd was.
waarnemers worden geplaatst op de schepen,
die naar Spaansche havens vertrekken en
varen onder de vlag van de landen, die aan
het accoord meedoen. Zij zullen het recht
hebben na be gaan of dezie schepen geen oor-
logsmateriaal npch vrijwilligers vervoeren.
Bovendien zullen alle schepen, die de Straat
van Gibraltar passeeren, deze haven moeten
aanloopen alvorens een Spaansche haven te
bereiken.
Aan het hoofd van de controle zal een inter-
nationaal bureau worden geplaatst, dat te
Londen zal zetelen en dat zal hebben te be-
slissen over alle gevallen, die te zijner kennis
worden gebracht.
Natuurlijik zal men er, wanneer dit op zich
zelf zeer uitgebreide stelsel in werking wordt
gesteld, nog niet zijn. Het zal nog moeten
blijken of deze controle effectief kan zijn ten
aanzien van de voorziening. Men denke bijv.
aan den invloed, die uit kan gaan van schepen,
die varen onder de vlag van een der landen,
die niet aan het accoord hebben deelgenomen,
aismede cok aan de mogelijkheid, dat officieel
voor :a.„.u e havens besternde iadingen ten
saiott® toch in Spanje terecht komen. Met dat
al is er toch geen reden aan de verwezenlijking
van de nie.t-inmenging te wanhopen. Want
men mag wel aannemen, dat nu de verschil
lende groote landen het over dit, toch reeds
heel ver gaande, stelsel eens zijn geworden,
zij zoo noodig ook wel de maatregelen zullen
weten te treffen, om eventueele lekken te
stoppen.
ARBEIDSBEMIDDELING.
Op 26 Februari werd onder voorzitterschap
van den heer Brinckman, directeur der Dis-
trictsarbei'dsbeurs voor Zeeuwsch-Vlaanderen
een vergadering gehouden met de agenten der
arbeidsbemiddelmg van het Oostelijk deel. De
meeste agenten waren aanwezig. Ook was
uitgenoodigd de heer Melse, vakkundig amb-
tenaar voor de landbouw bij den Rijksdienst
d/er Arbeidsbemiddeling.
De voorzitter opende de vergadering met
een hartelijk woord van welkom. Daar het de
eerste agentenvergadering is van dit jaar, zegt
spreker in de eerste plaats den aanwezigen
dank voor de medewerking, welke hij in het
belanig der arbeidsbemiddeling van hen in het
afgeloopen jaar heeft mogen ondervinden, en
spreekt de hoop uit, dat ook in de toekomst
op dezelfde prettige wijze zal worden samen-
gewerkt. Het is hem een genoegen, in deze
moeilijke tijden op een lichtpunt te kunnen
wijzen. De eijfers betreffende de open-bare ar-
beidshemiddeli-ng in Zeeuwsch-Vlaanderen zijn
in ide laatste jaren aanmerkelij-k vooruitge-
gaan. De jui-ste eijfers zijn:
plaatsingen
aanvr. plaatsingen buiten de gem.
1933 2714 2338 475
1934 4638 4031 837
193-5 4649 3632 923
1936 7723 5914 1543
In deze eijfers, waarin de bemoeiingen van
Ter Neuzen niet zij.n begrepen, komt duidelij-k
de toenemende beteekenis der arbeidsbemid
deling in Zeeuwsch-Vlaanderen naar voren.
Dit stemt ons tot groote voldoening. Vooral
ook de toename van de plaatsingen buiten de
geme-ente, dus het verkeer op -de arbeidsm-arkt
in de verschillende gemeenten onderling, acht
spreker van groot belang. Dit is vooral in het
algeloopen jaar sterk toegenomen. 1543 ar-
beiders werden door de agenten der arbeids
bemiddeling in andere gemeenten geplaatst.
Dat wil -dus zeggen, -dat de agent der
arbeidsbemiddeling de arbedders daar te
werk stelt, waar op dat oogenblik een
tekort aan arbeidskrachten is. Dit doet die
arbeider natuurlijk ook wel uit zich zelf, doch
waar -de werkgever -en het is hier vooral de
land-bouwer, steeds direct een overzicht krijgt
van het beschiklbare aanbod van arbeidskrach
ten uit zijn omgeving, zal hij er niet zoo spoe-
dig toe overgaan vre-emde arbeidskrachten in
zijn d'ienst te nemen. Hieraan, en aan de
betere regeling van het werken van vreemde
arbeidskrachten in ons land, door ide werking
van de wet op de vreemde arbeidskrachten, is
het toe te schrijven, dat dit jaar gedurende
enkele welken in Ju-li g-een enikele valide 1-and-
arbeider meer als werkloos bij de organen der
arbeidsbemiddeling stond ingeschreven. Ze
waren alien geplaatst.
Het is goed, d-at we ons -dit even voor oogen
stellen. Het bswijst, dat ons werk niet te ver-
geefs is.
Hierna geeft spreker het woord- aan de heer
Melse, welke een uitvoerige uiteenzetting geeft
over de plaatsings-mogelijikheid van onze werk-
looze landarbe-iders naar Duitschland. Dit
land he-eft altijd een tekort gehad aan goede
lart-darbeiders. Het vorig jaar zijn uit
Zeeuwsch-Vlaanderen en Noord-Brabant vele
s-eizoenarbeiders naar Duitschland vertrokken,
welke een goed loon hebben verdiend. Daar
deze larsdsrbeiders go-ed h-ehiben voldaan, zul
len er in 1937 aanmerkelijk meer naar Duitsch
land kunnen vertrekken. Hier ligt voor de
arbeidsbemiddeling een taak weggelegd. De
agenten zullen de landarbeiders van voorlich-
ting moeten dienen en hen verder behulpzaam
5t
,,Waar k-omt u opeens vandaan?" vroeg
Anthony geirriteerd.
Battle duid-de door een hoofdbeweging op
het bewuste boschje bij het grasveld.
,jDat boschje schijnt van-middag in trek te
zijn," zei Anthony droogjes.
,,Waar stond u zoo diepzinnig over na te
den-ken, Mr. Cade?"
„Dat zal ik u vertellen, hoofdrechercheur.
Ik stond een en drie en vijf en twee bij el-
kaar op te tellen, zo6 dat de uitkomst vier
was. Maar dat gaat niet, Battle, dat gaat
onmogelijk."
„Ja, daar zullen zich wel moeilijkheden bij
voordoen," zei Battle.
„Maar dat daargelaten... ik moest u juist
ergens -voor hebjben, hoofdrechercheur. Ik
•wil een paar dagen weg. Zou dat geschikt
kunnen worden?"
Zooals het een Scotland Yard-foeamtote be-
taamde, toonde Battle bij die vraag niets,
van wat er in hem omging. Hij keek An
thony kalm aan en zijn antwoord was ge-
woon-zakelijk.
„Dat hangt envan af, waar u naar toe wilt
gaan, sir."
,/Dat zal ik u precies vertellen, hoofd
rechercheur. Ik wil naar Dinard, naar het
kasteel van de gravin de Breteuil Zou je 't
kunnen schikken?"
'Wanneer wou u gaan, Mr. Cade?"
„M-orgen, dade-lijk na het coroners-o-nder-
zoek. Dan zou -ik Zondagavond weer terug
kunnen zijn."
,)HmZoo!" zei Battle op nietsze-ggenden
toon.
,,iNou, gaat 't, of -gaat 't niet?"
,,'t Gaat, maar ik moet ervan op aan kun
nen, dat u gaat naar de pjaats, waarheen u
zegt, dat u gaan zult en dat u linea recta
naar hier terug komt."
,,Je bent er een uit duiizend, Battle! Of
zgn, am hem in samenwerking met de Neder-
lanische arbeidsbeurs in Oberhausen bjj de
werkgevers in Duitschland te plaatsen. Dit
vergt veel tjj-d en toewijding, het is een moei
lijke doch mooie taak. De meeste landarbei
ders, welke het vorig jaar in Duitschland heb
ben gewerkt, zijn reeds weer op eigen gelegen
heid, of door bemiddeling der arbeidsbeurs
naar hun vroegere werkgevers in Duitschland
vertrokken. Vooral ook door die depreciatie
van omzen gulden, zijn de loon-en in Duitsch
land thans goed.
Nadat de heer Melse verschillende vragen
had beantwoord, zei de voorzitter hem dank,
voor zijn uitvoerige en heldere uiteenzetting.
Vervolgens richtte ide voorzitter het woord
tot den heer De Visser, agent -der Arbeidsbe
middeling te Axel, voor wien dit de laatste
vergadering is, die hij als agent zal bijwonen.
ReedS vanaf 1918 was -de heer De Visser
voor 'de arbeidsbemiddeling werkzaam. Hij
heeft het werk zien groeien. Gedurende de
vier jaren dat spreker met hem heeft samen-
gewerkt, heeft hij hem leeren kennen a.ls
iemand, wien niets te veel was waar het gold
den werkgever, om den,arbeider van die-nst te
kunnen zijn. Kantooruren heeft de heer De
Visser nooit gehad. Op el'k uur van den dag
stond hij klaar. De eijfers van de arbeidsbe
middeling in Axel spreken dan ook een duide-
lijke taal en toonen aan, d-?.t de heer De Visser
een van de ijverigste agenten van ons district
is geweest. Spreker zegde de heer De Vis: er
hartelijk dank, voor de medewerking, welke hij
steeds van hem heeft mogen ondervinden.
De heer De Visser dankte spreker voor zijn
vriendie-lijkfi woord-en, waama de vergadering
werd gesloten.
GEVONDEN VOORWERPEN.
De inspecteur -van politic alhier maakt be-
kend, dat omtrent onderstaande gevonden
voorwerpen inlichtinge-n te bekomen zijn ach
ter de daarachter vermelde adressen:
Kind-ermutsje, Wijffels, Van Steenbergen-
laan 55.
Rijwiellbelast-ingmerk, A. van Langevelde,
O 34.
Idem, W. 'Hamelink, Dokweg 28.
Idem, F. de Bock, Leliestraat 4.
Handtasahje met inhoud, en een rekening,
bureau van politie.
Beurs met inhoud, J. Haak, Nieuwstr. 74.
Paar wollen kinderhandschoenen, J. van
Langevelde, 2e De Feijterstraat 5.
Taschje met inhoud, J. Wieles, .Zandstr. 7.
3oek met stalen behan-gselpapier, Van de
Plassche, Nieuwediepstraat 1.
Kistje met limonadeflesschen, P. Kaijser,
O 93
Gegalvani-seerde golfplaat, J. A. Risseeuw,
Spui D 24.
iBlauwe muts, G. Hamelink, De Doelder-
straat 6.
HET DRAMA TE GROEDE.
Wij maakten reeds melding van den doode-
lijken twist, -die zich Don-derdagn amid dag j.l.
afs-peelde op den Hoogen Dij-k te Groede,
waarbij de 30-jariige landibouwersknech-t A. v.
d. W., door een revolverschot in het hart werd
getroffen.
Hoe is de welvarende boer Fl. G. er toe
kunnen komen om den arbeider v .d. W., dien
hij op iklaarlichten -dag op een eenzamen dijk
tegenkwam, met een schot neer te knallen?
zoo vraagt men zich af.
Over de pacht van een stukje van ongeveer
twaalf gemet land moet d-e twist begonnen
zijn, zoo vertelt het Dagbl. v. Zeel. Een Bel-
gische dame bezit nabrj- de hofstede van den
landbouwer D., een stuk land- -dat in den volks-
mond Schallegalle is geheeten. De landbou
wer D., zou -dit vorig jaar hebben wilien pach-
ten. De landbouwer Fl. G.. kreeg daar even-
wel de lucht van en reed naar Brugge of Gent,
alwaar de eigenares van den gron-d verbleef,
en aldaar wist hij igedaan te krijgen, dat hij
het stuk land kon pachten.
Daarmede schijnt een reeds maand-enlang
be-staande veete begonnen te zijn, die Donder-
dagavond tot de bekende treurige ontknooping
-lei-dde.
Reeds verscheidene weken geleden kwam
het -des Zondagsmorgens tot een vechtpartij
tusschen D. en Fl. G. De landbouwer D.,
kwam per fiets met zijn -broer te voet naar de
kerk, toen zij tezamen in botsing kwamen met
Fl. G., een vechtpartij volgde waarover na-
derhand evenwel geen proces-verbaal werd op-
-gemaakt. Kort na de vechtpartij vroeg Fl. G.
aan de politie vergunning 'n revolver te mogen
dragen, welke vergunning hem evenwel gewei-
gerd werd. G. scheen zich bedreigd te gevoe-
len. Om zijn gepachten grond te bereiken,
moest hij steeds over den dijk langs de hof
stede van D. Aldaar woonde niet alleen D.,
met wien hij in twist leefde, doch daar werkte
ook D.'s 'knecht, de 30-jari-ge A. v. d. W., die
om zijn groote ili-chaamskracht bekend stond.
Fl. G., kon weten, dat hij! over het algemeen
niet gezien was en er zelfs van overtuigd
moest zijn, dat hij vijanden had. De arbeiders
noemden bem nogal eens ,,den Hitler" van-
wege zijn dictatoriaal cptreden tegenover zijn
ondergeschikten.
Toen v. d. W. Donderdagmiddag omstreeks
4 uur de boerderij van D. verliet, ontmoette
hij op den dijk -G.
Een bu-urtbewoner die zich toevallig op he-t
je hebt een soort van lief-de op het eerste ge
zicht voor me opgevat of je helbt ze achter
de imouw. Welke van de twee veronderstel-
lingen is juist?"
Hoofdrechercheur Battle glimlachte maar
eens.
,,Enfin," ging Anthony voort, ,,je zult wel je
maatregelen nemen. Een half dozijn diiena-
ren der Wet, die elken stap -van me conscien-
tieus nagaan. Zo-o zij 't! Maar ik wou om
een lief ding dat ik wist, waarom het ging."
„Ik begrijp u niet, Mr. Cade."
,,Die -memoires.waarom daar zoo'n drukte
over gemaakt wordt. Zijn het mfonoires Of
gaat het om wat anders
Battle glimlachte voor de tweede maa-l bin-
pen de vijf minuten.
,,Neem het zoo op, Mr. Cade: ik sta u dit
toe, omdat ik een gunstigen indruk van u
gekregen helb. Ik zou zelfs, wat deze zaak
aangaat, graa-g met u samenwerk-en. Ama
teur en vak-man, dat is geen s-lechte combi-
natie. De een heeft, cm zoo te zeggen het
voordeel van tot de c6terie te behooren, de
ander heeft de ondervinding."
,,Wel," zei Anthony langzaam, ,,'t is altijd
een soort van ideaal van me geweest, om
mijn krachten o-p een mo.ord mysterie te pro-
beeren
,,A1 tot de conc-lusie gakomen, Mr. Cade?"
„Tot een paar dozijn," zei Anthony. ,,Maar
voor het oogenblik zijn ze nog in vragen ver-
vat."
,,iBijvoorlbeeld
„Wie volgt Michael als eerste erfgenaam
voor den troon op? Dat lijkt mij nogal be
langrijk."
Hoofdrechercheur Battle trok een bedenke-
lijk gezicht.
(Wordt vervolgd.)
