AKKER'S versterkte ABDIJSIROOP
De troonsafstand van Koning Edward VIII
's Werelds beste Hoestsiroop
Geef Uw hoestend kind
Oe burger-oorlog in Spanje
mm
Verwaarloozen van zoo n hoest kan onberekenbare gevolgen
hebben. Als Ge dadelijk Akker's versterkte Abdijsiroop
geeft, zult Ge reeds morgen verbelering kunnen waarnemen.
DE NEGUS GAAT KUNSTSOHATTEN
VERKOOPEN.
TER NEUZEN, 11 DECEMBER 1936
AXEL.
Voor de leere slijmvliezen van kinderen is Akker's Abdijsiroop vanouds
hel beste en beproefde middel, want het is een natuurlijk kruiden-middel,
samengeste.d uit beproefde „genees-cruYden", waarvan de verrassende
werkzaamheid reeds in de grijze oudheid aan ingewijden bekend was.
De werking van Akker's Abdijsiroop is nu bovendien door Apolheker
Dumonl krachlig versterkt door toevoeging van de hoest-bedwingende
stof „codeine Abdijsiroop schaadt niet, lost het vastzitlend slijm snel
op, verdrijft de hoest, versterkt de ademhalings-organen en geneest.
Terecht noemt men Abdijsiroop dan ookj
VERLAAGDE PRTJZENi f 0.75 - f 1.25 - f 2.- - f 3.50. OVERAL VERKRIJGBAAR
(Ingez. Med.l
en zijn volledige instemming met dit accoord
botuigd. Rex stelt vast, dat de beginselen van
het accoord volkomen strooken met de rexis-
tische doctrine, en met de bepalingen van het
accoord Rex-Vlaamsch Nationaal Verbond.
De katholieke fracties van Kamer en Se-
naat hebben zich eveneens met de kwestie
bezig gehouden, evenals trouwens de lsiding
van de Parti Cabholique Social". A1 daze in
stances hebben echter ten aanzien van de be-
langrijke gebeurtenis in de bimunlandsche po-
litiek haar bouding nog niet definitief be.paa'd."
Men kan er zeker van zijn, dat het accoord
tusschen de Vlaamsch Katholieken en de VI.
Nationalisten de eerstkomonde dagen en we'.-
licht zeli's weken in het miadelpunt van de
politieke belangstelling zal blijven staan en
alle andere kwesties van binnenlandsch poli-
tieken aard in de schadnw zal stellen.
INaar Reuter meldt, zal de negus een groot
deal van zijn kunstschatten te Londen in vei
ling brengen. Deze veiling begint op 21
December en omva't o.a. een mooie collectie
Enigelsclh en anider buiteolandsch tafelzilver,
t.w. iborden, tafelserviezen, thee- en koffie-
servieizen, dierlblaiden, emz. Het is alles af-
koemstig uit het paieiis van Harrar. Het is
allemaal modern ziiver en er zijn ook 24 bor-
den bij, getmonteerd met gouden en zilveren
munten, elk afkoimstig uit een ander land.
TROTSKI NAAR MEXICO?
Gisteren zou Trotski's Noorsche adivocaat
Puntenwcld met zijn client confereeren over
het officieele aanibod van Mexico om aan
Trotski asyl te verleenen. Het verzoek hierioe
is niet door Trotski zelf, maar door aanhan-
gers van hem gedaan. De Mtxicaansche re-
geering stelt zich op het standpunt dat het.
verzoek van hem zelf meet uitgaan.
Zijn advocaat stelde zich nogal sceptisch
tegenover het bericht uit Mexico. Hij vreesde
dat er iets achter zat, bijvoorbeeld een actie
van menschen, die Trotski geen good hart toe-
dragen. Hij deelde nog mede, dat hij alleen
een nieuw verzoek tot Frankrijk had gericht
om toelating van Trttski.
Toen het bericht door den chef van het pas-
senkantoor aan Trotski getoond werd, ver-
klaarde doze die zich wat Noonsdh heeft
geleerd dat hij het gaame zelf zou willen
vertalen.
De Noorsche premier Nygaardsvold heeft
bevestigd, dat de regeering besloten had de
vorblijfsvergunning van Trotski, die 18 De
cember afloopt, niet te verlengen en gaf in
verband hiermede zijn ingenomenheid met het
bericht te kennen.
De adivocaat van Trotski tracbt de zaak in-
tusschen blijkbaar oip de lange baan te schui-
vsn. Hij heeft namelijk betoogd, dat eerst
definitief moest uitgemaakt worden of de
regeering wel het recht had te bepalen, dat
Trotski geen ptjocessen mocht voeren tegen
een Noorssh communistisch en een Noorsch
nationaal-soeialistisch blad, wegens stmaad-
schrift, in vditband met het proees te Moskou.
Heden zou Trotski te Dramimen als getuige
verschijnen in het proces tegen de leden van
,,Nasjonal Samling", de nationaal-socialisy-
sche beweging van Quisling, wegens de be-
kende „huiszo eking" in zijn woning van dezen
zomer.
Uit Mexico komt het Havas-lbericht, dat de
coimmunistische partij besloten heeft een even-
tueel venblijf van Trotski in Mexico met alle
mididelen ontmogolijk te maken, zoo noodig
door directe actie en mcbilisatie der proleta-
rische militie.
BALDWIN DOET MEDEDEELINGEN OVER
HET VERLOOP DER GEBE URTENISSEN.
Zaterdag proclamatie van den
nieuwen Koning.
Nog nimmer heeft het Lageriuis een zoo
ontzaglijiken toeloop van beiangstellenden ge-
zien als Donderdagmiddag. Reeds twintig
mimiten voor de opening van de zitting waren
alle banken en tribunes tot op de laatste
plaats volkomen bezet. Slechts twee zetels
waren toen nog leeg: die van Baldwin en van
den leider der oppositie, Attlee. De tribune
der pens evenals de voor de diplomaten en de
vertegenwoordigers der dominions gereser-
veerde plaatsen waren overvol. In de wandel-
gangen beerschte een groote opwinding en in
de zittingsiziaal zelf wa.en de gesprekken zoo
ievendig, dat het onmogelijk was lets te ver-
staan.
Toen Baldwin eindelijk binnenkwam, liep hij
op de voorzitter toe, boog en overbandigde
hem, met de woorden: „Een boodschap van
Zijne Majesteit den Koning" een groot docu
ment, dat de speaker vervolgens voor las. Het
luddde:
's KONINGS BOODSCHAP.
De acte van troonsafstand.
„Na langdurige en zorgvuldige overweging
beb ik beaioten afstand te -doen van den troon,
welke ik na den dood van mijn vader beb
bestegen en ik deel tbans dit, mijn definitief
en onherroepelijk besluit mede.
In bet bewustziijn van den ernst van dezen
etap kan ik slechts hopen, dat ik begrip zal
vinden ondar mijn volkeren bij de beslissing
die ik genomen heb en om de redenen, die mij
genoopt hebben deze beslissing t'e nemea. Ik
wil tnans niet treden in mijn eigen gevoelens,
maar ik zou willen dat men bedenke, dat de
last, die voortdurend drukt op de schouders
van den vorst, zoo zwaar is, dat deze slechts
gedragen ikan worden onder omstandigheden
die anders zijn dan die waarin ik mij bevind.
Ik geloof niet den plicht te vergeten, die op
mij rust om de belangen van den s-taat in de
eerste plaats te doen gelden, wanneer ik ver-
klaar, dat ik mij ervan bewust ben deze zware
taax niet langer meer af doend of met persoon-
lijke voldoening te kunnen vervullen. Ik beb
derhalve dezen morgen een acte van abdicatie
in de volgende bewoordingen onderteekend:
Ik, Eduard VIII, koning van Groot-Britan-
nie, Noord-Ierland en de overzeesche Domi
nions, keizer van Indie, verklaar bierbij ondar
de huidige omstandigheden afstand te doen
voor mij en mijn nakomelingen van mijn rech-
ten op den troon en spreek den wensch uit,
dat hieraan terstond gevolg zal worden ge-
geven.
Aldus gedaan, heden 10 December 1936,
in tegenwoordiigheid van de getuigen".
Het document is onderteekend door Eduard,
Rex, Imperator, en mede-ondierteekend door
de bertogen van York, Gloucester en Kent.
Vervolgens verklaart de koning bet op prijs
te stellen, dat hem verzocht is een andere be-
slissiing te nemen, maar, zoo gaat hij voort:
,,Mijn besluit is genomen. Ieder nieuw uitstel
zou slec'jts schadelijk kunnen zijn voor de
volkeren, die ik getracht beb te dienen als
prins van Wales en als koning. Ik neem af-
scheid van ben met die oprecbte hoop, dat den
weg dien ik besloten heb te gaan, de beste is
voor de stabiliteit van den troon, het Rijik en
het geluk van mijn onderdanen. Mijn leven-
digste wensch aldus tenslotte die koninklijke
boodschap is, dat er geen enkel uitstel zal
plaats vinden in de tenuitvoerlegging van dit
stuk, dat ik heb opgesteld en dat alle noodige
maatregelen onmiddellijk genomen zullen
worden, opdat mijn wettige opvojger, de her-
tog van Yoik, mijn broeder, den troon zal kun
nen bestijigen".
Baldwin over zjjn besprekingen met
den koning.
Na heit voorlezen van de Koninklijke bood
schap, stond Baldwin langzaam op, trad tot
voor de balie van bet Huts, boog even voor den
voorzitter en begon onder een indrukwekkende
stilte
„Geen emstiger boodschap is ooit door het
parlement ontvangen en geen zwaarder taak
is ooit op de schouders van den eersten minis
ter gelegd. Ik moet u zeggen, wat ik naar
waarheid, oprecht en volledig, zonder eenige
poging tot opsmukken of versieren, heb mede
te deelen. Ik zou willen aanvangen met te
zeggen, dat de Koning, toen hij nog Prins van
Wales was, mij tairijke jaren vereerd heeft
met een vriendschap, die dk op prijs stel. Het
was niet alleen een vriendschap tusschen twee
mannen, maar een vriendschap van diepe
aanhankelijkheid. Ik zou het Huis ook willen
mededeelen, dat toen wij Dinsdagavond op
Fort Belvedere afscheid van elkander namen,
wq beiden wisten en voelden, dat wrj tegen
elkander gezegd hebben, dat onze vriendschap
verre van te zijn aangetast door de besprekin
gen van deze afgeloopen weken, ons nauwer
bindt en ons leven lang zal duren. (Applaus.)
Het Huis zal willen weten, op welke wijze ik
mijn eerste onderhoud met den Koning heb
gehad.
In bet begin van Augustus kwamen er da-
geltykS een grobt 'aaSi^vl brieVt'n, aan spr. s
ad. es geric'-rt; uit alle deefen van he't land en
vooral van Enigel'SOhe: ondterdrirren ul.t de Ver.
Staten en de Dominions. In deze' brieven
kwam algemeen de grootste ongerustheid en
angst en geen geiringe mate van onbehagen
tot uitdrukking over artikelen in de Ameri-
kaansche bladen, van welke onze geeerbiedig-
uu net OiiQci we-p was.
„Bovendien wist ik dat een bepaalde -echt-
scheiding op het punt stond uiigesp.oken te
worden en ik voelde dat er iemand moest zijn
die Z. M. moest waar3chuwen voor de moei-
lilke omstandigheden waarin Z. M. kon gera-
ken als wij deze soort praatjes en achterklap
i a veimetena werk zouden laten
verrichten, en de inhoud van die artikelen
gtuneexigoed zou wotden in Engeland of de
Dominions. De Koning stemde toe om mij den
20sten October j.l. volstrekt particulier te ont
vangen met de bedoeding over deze dingen te
komen spreken. Spr. had Z. M. eenige artike
len getoond, en extracten voorgelezen en
daarna zijn ongerustheid uitgedrukt over het
effect, dat deze uitlatingen op de openbare
meenirtg in Engeland op den duur moesten
hebben. „Ik beb" vervolgde de premier met
een stem in welke de eerst bedwongen aan-
doentng thans duidelijker begon mee te spre
ken: „in alien eerbied Z. M. gewezen op het
respect dat vooral de drie laatste dragers van
de Kroon voor zich persoonlijk cn voor de
Kroon als zichtbaar teeken van den band tus
schen bet Britsche Gemeenebest zicb hadden
verworven en mjjn vrees uitgedrukt dat dit
niet zou standhouden als deze critiek op de
gedragingen van Z. M. niet zou ophouden. Ik
heib Z. M. gewezen c.. de moeilijkheid om dit
respect, als het eenmaal verloren zou zijn ge-
gaan, te herwinnen, en als mijn persoonlijke
meening te kennen gegeven, dat ook de
g.oocsi mogeiijke popmariteit, zooals onze
Koning ongetwijfeld bezat, op den duur niet
opgewassen zou blijken tegen de gevolgen
vap deze soort berichtgeving en critiek. Ten
slotte wees ik er Z. M. op, dat hoe langer deze
geruchten ongestr&ft zouden bljjven hoe ge-
vaarlijker en moeilijker de toestand voor Z. M.
persoonlijk tevens worden zou.
Het was een pjjnlijke en moeilijke situatie,
ook voor mij als eersten dienaar van Z. M.
maar de voornaamste reden van mijn optreden
was, dat ik vond dat er spoedig gehandeld
moest worden opdat er geen partijen voor of
tegen den Koning mochten ontstaan.
Weer rustiger ging Baldwin voort: Z. M.
beloofde mij, rustig alles wat ik te berde had
gebracht te zullen overwegen en den 16dsn
November mocht ik de uitnoodiging ontvan
gen om op het Buckingham Paleis te komen
voor een volgend onderhoud. Op dien datum
was het decree nisi nopens de bewuiste echt-
scheiding uitgesproken en ik haastte mij den
Koning te wijzen op de gevolgen, die een hu-
welijk van den Koning volgens onze wetten
met zich sleept. Ik zeide, dat ik niet geloofde
dat een huwelijk van Z. M. met de bewuste
dame de goedkeuring van het land en de Do
minions zou verkrijgen. De positie van de
ecbtgenoote eens Konings verschilde daarom
met de positie van iedere andere getrouwde
vrouw, omdat 's Konings ecbtgenoote niet al
leen zijn vrouw zou worden maar tevens de
Korringin van dit land. Met 's Konings per
soonlijke keuze heeft het vol'k niets te maken,
maar zijn stem moet gehoord worden bij de
keuze van een Koningin.
Z. M. hoorde mijn betoog rustig ten einde
en zeide toen zonder omwegen, dat hij van
plan was mevrouw Simpson te huwen en dien-
tengevolge bereid was heen te gaan.
De mogelijlibeid van een compromis.
De minister hield een paar seconden op,
keek in zijn aanteekeningen en zeide zeer
rustig:
„Ik antwoordde Z. M. dat dit emstig nieuws
voor mij was en dat bet mij voor het oogen-
blik onmogelijk was deze mededeeling te be-
antwoorden.
De Koning beloofde nogmaals, ook mijn
woorden te zullen overwegen en stelde mij
voor, den 25en November de zaak nogmaals
te komen bespreken. In dien tusschentijd
hadden de geruchten vasteren vorm aange-
nomen en van verschillende zijden werd mij
gewezen op de mogelijkheid van een compro-
rnis in dien vorm, dat het parlement een ge-
legenheidswet zou aannemen, waarbij de
ecntgenoote, die de Koning voor ziehzelf ge-
kozen had, niet tevens de Koningin van ons
volk zou worden.
Bij het volgende onderhoud vroeg de Koning
mij, of dit voorstel mij gedaan was en toen
ik bevestigend antwoordde, vroeg Z. M. nader,
wat ik er van daoht? Ik zeide, dat mijn eer
ste reactie op het voorstel geweest was, dat
het parlement nooit een dergelijke wet zou
aannemen. Ik verklaarde mij echter bereid
het aan mijn collega's voor te leggen, met
inbegrip van de premiers der voornaamste
dominions: Australie, Canada, Zuid-Afrika,
Nieuw-Zeeland, de Vrijstaat en van Noord-
Ierland. Ik vroeg Z. M. nog, of dit zijn uit-
drukkelijke wensch was, hetgeen de Koning
beaamde.
Den 2en December ontving de Koning mij
opnieuw en Z. M. vroeg mij dadelijk: Kunt
u mijn vraag beantwoorden Is er kans dat
e<en dergelijke gelegenheidswet zou worden
aanvaard?
Ik antwoordde, dat ik na nauwgezette lang
durige ruggespraak met al de voornoemde
autoriteiten tot de gevolgtrekking was geko-
men, dat bet onmogelijk was te veronderstel-
len dat ook maar een enkel der betrokken
parlementen zulk een wet zou goedkeuren.
Is dat uw antwoord op mijn vraag, zeide de
Koning
Ja, Sir, antwoordde ik.
Ik mag op dit oogenblik inlasschen, dat
Z. M. zich als een volkomen correct gentleman
gedroeg, op dat moment zoowel als later.
Met geen enkel woord, noch toespeling is Hij
ooit op deze vraag terug gekomen. Hij had
een vraag gesteld en een antwoord gekregen
zooals tusschen mannen past en daarmee was
de zaak voor aitijd afgeidaan.
In den loop van het volgend gesprek heb
ik bet mijn plicht geacht den Koning te wijzen
op den ernst van het altematief, waarvoor
Z. M. ziehzelf nu geplaatst had. Aan den
eenen kant was het een opgeven van zijn
hartewensch met behoud van zijn Troon en
zijn Koninklijke waardigheid; daartegenover
stond het afstand doen van den troon gevolgd
door een later huwielijk.
Een verschrikkelijke tweecstrijil.
Van dat oogenblik op 2 December tot
Donderdagmorgen, is dat de verschrikkelijke
tweestrij'd geweest, waarin de Koning zich
bevonden heeft. De Koning heriiaalde de drie
beginselen die aan zijn handelwijze ricbtsnoer
gegeven hadden:
1. Als hij heenging, wilde hij weggaan
met waardigheid.
2. Hij wilde geen toestand doen ontstann
in welken hij zijn constitutioneele pljchten als
vorst niet zou kunnen vervullen, en
3. Hij wenschte afstand te doen met zoo
min mogelijk rustverstoripg en verwarring
voor de persorien uit zijn fiaaste omgeving en
voor zijn ministers en andere raadslieden.
Aan bet einde van het bestissende onder
houd sprak de Koning rustig over de troons-
opvolging door zijn Konirrkl.jken Broeder en
Z. Jvi. was het met mij eens, dat er nu snel
gehandeld moest worden. Het denkbeield dat
zich een z&. „Konings-partij" zou kunnen
vormen iwas een waar schrikbeeld voor Z. M.
Met den fijnen tact hem eigen, zeide de
Koning nog dat hij op Fort Belvedere zou
blijven en niet naar Londen zou terugkeeren,
omdat hij het gejuich der menigte, dat hem
anders steeds zoo prettig had aangedaan, in
de veranderde omstandigheden niet meer kon
hooren en ook zijn volk niet wilde veront-
rusten.
Het eenmaal genomen besluit was
onherroepelijk.
Ik vertrok met een laatste aanbeveling aan
Z. M. om nog eenmaal alle gevolgen onder de
oogen te willen zien en ofschoon ik persoonlijk
al geen hoop meer had, hoopte ik misscnien
nog onbewust op een wonder.
Van 's Konings zielestrijd weten wij niets
en het past ons niet daar dieper in te wroeten,
maar vanmorgen ontving ik van Z. M. een
potloodkrabbeltje met de vergunning het aan
het Huis te mogen voorlezen:
„Mijn broer en ik hebben steeds in de beste
verstandhouding geleefd. Ik ben overtuigd, dat
hij het vertrouwen, dat in hem gesteld zal
worden, ten voile verdient en dat hij den steun
erlangen zal van Engeland en het geheele
Rijk".
Ook van andere zijde is getracht den Ko
ning van besluit te doen veranderen, maar diit
mag ik nog ter eere van Z. M. zeggen: toen
zijn besluit genomen was en vaststond heeft
hij oak geen oogenblik meer geaarzeld, noch
de sympathie van iemand voor zijn voor-
nemens trachten te verwerven. Ik erken, dat
ik itot het laatste oogenblik getracht heb' den
Koning te bewegen op zijn besluit terug te
komen. Het was onmogelijk en ik en anderen
hebben in ons voornemen gefaald.
De Koning heeft ons nu zijn beslissing ge-
zonden, een beslissing die Hij Dinsdagavond
in tegenwoordigheid van een aantai zijner in-
tiemste vrienden en spr. nog eenmaal als on
herroepelijk onderstreept beeft. Het is een
zeer ischrale troost voor mij, dat dk w>eet, dat
ik niets gedaan of nagelaten heb om den
Vorst voor land en volk te behouden door hem
te bewegen nog te elfder ure op zijn besluit
terug te komen.
Er is wel geen mensch in dit Huis, die
deze beslissing niet uit het diepst van zijn
hart betreurd, maar ik vertrouw eveneens dat
er geen mensch zal gevonden worden, die zich
zal aanmatigen deze beslissing ite beoordeelen.
Gisterochtend heb ik het besluit in den
kabinetsraad meegedeeld en mijn collega's
bleven een voile minuut in diepe verslagenheid
zitten. Toen hebben wij nog een laatste col-
lectieve poging gewaagd en Z. M. in een
gezamenlijken brief op de hoogte gesteld van
de gevoelens die ons alien bezielden en daar-
aan het eerbiedige veilzoek toegevoegd om
nogmaals alle gevolgen te willen overwegen
omdat het kabinet „aarzelde te kunnen ge-
looven dat bet besluit van Z. M. waarlijk
onherroepelijk kon zijn"
Het antwoord kwam reeds in den loop van
den namiddag en was als wij gevreesd hadden.
Z. M. herhaalde de bewoordingen van zijn
besluit en daarmee was de laatste acte van
het drama voltrokken.
Wanneer ik spreek van een drama, dan be-
doel ik, dat dit Huis vanavond een theater
is waarop de geheele wereld het oog gericht
heeft. Wanneer ik 'deze vergelijking mag
doorvoeren, dan zeker in dezen zin, dat ik u
alien verzoek, hoe zwaar het besluit ons alien
getroffen heefit, dezelfde waardigheid te be-
trachten in welke de Koning ons is voorge-
gaan. Er blijft ons thans niets andiers over
dan de wenschen van Z. M. te vervullen, maar
laat vanavond geen woord gesproken worden
dat den spreker later mogelijk zou kunnen
berouwen, laat geen woord gesproken wor
den dat de eendracht van ons volk schade'zou
kunnen doen.
En laten wij, op dit plechtig oogenblik onze
hoogvereerde Koningin Mary niet vergeten
en in stilte gedenken, wat alles wat deze laat
ste weken is voorgevallen moet hebben be-
teekend voor haar.
Het oog op de toekomst gericht.
Wij staan hier thans als de bewakers en
beboeders van onze democratiscbe instellin-
gen en de integriteit van onze monarchie, die
de eenige schakel vormt tusschen al de onder-
deelen van ons wereldrijk. Herinner u dat
wij de bewaarders zijn van onze vrijheden en
vertrouw op het antwoord dat het volk
ons geven en het vertrouwen dat het ons
schen'ken zal.
Laten wjj ons aaneensluiten achter onzen
nieuwen Koning, en laten wij hem helpen bij
den aanvang van zijn onvoorziene taak door
onze trouw en aanhankelijkheid. Wat ons
land in deze crisis geleden heeft kan door
onbezweken trouw weer spoedig goed gemaakt
worden. Laat ons alien de hand aan den
ploeg slaan en van dit land weer een gelukkig
land maken voor den nieuw.en Koning en al
zijn berwoners!
Een algemeen, maar niet donderend applaus
volgde op de woorden van den minister, die
meteen in den formeel zakelijken toon verviel
en aankondigde dat morgen (vandaag) de
wet op de troonsopvolging zou ingediend wor
den en dat de aankondiging van de troons-
bestijging door den bertog van York Zater-
dagmorgen op de vier bekende plaatsen ite
Londen, met al de gebruikelijke ceremonieen
zou gesohieden.
De Fransch-Britsche stap.
Naar Haivas uit Parijs meldt, wordt de
Fransch-Britsche stap een van de belangrijk-
ste handelingen, die op diplomatiek gebied
sinds den tourgeroorlog in Spanje hebben
plaats gebad. Volgens Havas is deze stap
niet anders dan een logisch gevolg van de
niet-inmengingspolitiek en geett deize uiting
aan den wil van de Fransohe en de Britsche
regeering alle pogingen in het werk te stel
len om te beletten, dat het cnnflict zich bui-
ten Spanje zal uitibreiden en hsoogt men hier-
mee door middel van het instellen van een
strenge controle op het zenden van wapenen
en vrijwiilligers de niet-inmenging te verze-
keren.
Uit dezen stap vloeit voort, dat de mogend-
heden na een uittoreiding van het conflict te
helfclben belet, pogingen in het werk zullen stel
len door bemiddeling een eind tei maken aan
den Spaanschen burger-oorlog.
Duitschland, Italie en Portugal zijn hiervan
in kennis gesteld, doclh helbben venzocht hun
tijid tot beraad t* l*ten.
Rusland heeft medegedeeld het ontwerp
gunst.g gezind te zijn en zich bereid ver-
.ciaand zich van inmenging, direct of indirect
,e ontbouden, wapneer een dergolijke controle
den waailborg met zich mee z:u brengen, dat
ook de andere naties zich van directe of in
direct* inmenging zullen onthouden em zich
bereid verklaren aan bemiddeiingspogingem
hun med'ewerking te verleenen. De bemidde
ling zou de volgende doeleinden nastreven:
1. een accoord tusschen de mogendhedem
inizake de bemiddelinig;
2. een wapenstilstand tusschen de atrij-
dende partijen;
3. ean volkestemming.
De vertegenwoordiger van Havas is van
oordeel, dat de stap op een zeer gunstig
ocgenblik is genomen, aangezien geen der
beide partijen bierdoor zal worden begunstigd,
daar men ,cp militair gelbied op bet oog.cn'
blik tegen elkaar opgewassen schijnt te zijn.
Vcorts komt doze stap aan den vooravond
van de bijeenkomst van den Volkeribondsraad,
die een dergelijk initiatief om een einde te
maken aan een conflict, dat de vrede bedreigt,
ongetwijfeld zal goedkeuren.
Delbos beeft tijdens zijn onderhoud met Cer-
ruti den nadruk gelegd op de draagwjjdte van
dezen gemeeasehappelrjken stap van Frank
rijk en Engeland. De Fransche regeering is
n.I. van oordeel, dat de moeilijkheden, die met
Rome en Berlijn bestaan, gemakkelgker zul
len kunnen worden opgolost, wanneer de
Spaansche burgeroorlog zoo snel mogelijk
wordt beeindigd.
GESLAAGD.
Te Vlissingen slaagde 10 December voor
het examen van zeeloods de beer J. C. v. d.
Peijl Jz., vroeger woonacbtig alhier.
CURSUS IN MUZIEKGESOHIEDENIS.
Verwpzende naar de advertentie van de
Muziekschool, voorkomende in dit nummer,
vestigen wij de aandacht op de daarin ver-
vatte aankondiging van de cursus in muziek-
geschiedenis.
Naar wij vememen zal deze cursus muzi-
kaal geillustreerd worden aan de piano en
met gramofoonplaten, terwijl er ook licht-
beelden gegeven worden. De duur dter cursus
zal ongeveer 2% maand zijn.
Daar het cursusgeld zeer iaag gesteld is, zal
bet voor menig muziekbeoefenaar en muziek-
liefhebber een welkom bericht zijn, dat in
eigen omgeving een dergelijke goedkoope ge-
legenheid, tot het verruimen van z^n alge-
meene muziekkennis, geboden wordt. Bedra-
gen van 25 en 30 voor een dergeljjke cur
sus zijn elders heel gewoon.
De docente heeft vooral als musicologe een
z66r goede reputatie, dus belovem de door haar
te geven lessen, veel belangwekkends.
De aanvangs-datum evenals de plaats waar
de cursus gegeven zal worden is nog niet be-
paald, docb zal nog nader in diit blad bekend
worden gemaakt.
RIJKSPOSTSPAARBANK.
In den loop der maand November 1936 werd
aan het postkantoor alhier op spaarbank-
boekjes ingelegd 60.195,89 en terugbetaald
46.613,99, derhalve meer ingelegd dan terug
betaald f 13.581,90.
Het aantai nieuiw uibgegeven boekjes be-
droeg 26.
CAUSERIE OVER NIEUW-GUINEA.
Gisteravond bield onze vroegere stadgenoot,
de heer M. Klaassen, voor een voile zaal zjjn
aangekondigde causerie over Nieuw-Guinea.
Hij vestigde de aandacht op het feit, dat
Nederiandsch-Indie die laatste tijd meer en
/neer in de belamgstel.iijg van het moederland
gekomen is door de zucht naar eeonomische
en politieke cxpansie in andere landen, voor-
iiumelijk in Japao, dat er na korten tijd in ge-
siaagd is de Twentsche textiel-iraustrie en die
van Lancashire van ue Indische markt te ver-
dringen, terwijl de Japansche scheepvaart lan-
gen tijd een bedreiging geweest is voor de
onze.
Van ons Indie is speciaal Nieuw-Guinea in
het brandpunt der belangstelling koman te
staan door zijn ligging aan de Stille Oceaan,
waardoor het bij een eventueele oorlog in de
Pacific van groot strategisch belang zou
worden.
Vender is Nieuw-Guinea dun bevolkt, zoodat
het wellicht mogelijk zal zijn erhecn het be-
volkingsoverschot van elders te spuien.
Tenslotte is er kans, dat het eiland goud en
petroleum bevat.
De heer Klaassen vertelde over hot werk
van den bestuursambtenaar in de rimboa, hoe
hij aanraking krijgt met de primitieve stam-
men van het binnenland, over de moailtjkhedem
bij de rechtspraak, over de achtervolging van
koppesnellers, over de schranderbeid der
bosebpapoea's die men als Buropeaan vaak
onderschat, terwijl na de pauze enkele vroo-
lijker kanten van het volkslevem belicht wer-
den. Van dat laatste willen we nog noemen de
voethalwedstrijid op 31 Augustus tusschen
boschpapoea's die nooit gevoetbald hadden en
tot hun groote schrik tijdens het spel, hun
eerste prijs, een vet varken, los zagen breken
en in de richting van het oerbosch rennen.
Volledigheidshalve willen we onze lezers
nog mededeelen, dat de voetballers den bal in
den steek gelaten hebben en als een wervel-
wind op het varken afgestormd zijn, dat
helaas niet is kimnen ontsnappen.
Een collectie steenen bijlen, pijlen, amulet-
ten, afgodsbeeldjes, schelpen en foto's mocht
zich in de bijzondere belangstelling van het
pu'bliek verheugen.
BESMETTELIJKE ZIEKTEN.
In die week van 29 November tot en met 5
December kwamen in onze provincie 5 geval-
len van besmettelijke ziekten voor, nl. 3 ge-
vallen van roodvonk te Middelburg en 1 te
Tbolen en 1 geval van diphtherie te Sas van
Gent.
HET CENTRUM.
Als eerste hoofdnummer wordt vertoond:
De laatste voorpost.
Indien wij aan het begin1 van deze beachou-
wing schrijven, dat „De laatste voorpost" een
waaidig opvolger van „De Bengaalsche lan-
ciers" is, wil dat natuurlgk niet zeggen, dat
deze film een getrouwe copie van dit laatste
werk zou zijn.
Met de Lanciers heeft de Voorpost gemeen,
dat hij de avonturen behandelt van Britsche
officieren in tropische landen, dat er prach-
tige natuuropnamen in zijn te bewonderen, dat
er een bewonderenswaardig ruitercorps in op-
treedt (het 51e Regiment iHuzaren in de
Soedan), en dat er op het eerste plan een
strijd tusschen de plicht en persooniyke ge-
moedshewegingen wordt gestreden.
Desondanks heeft „De laatste ivoorpoBt"
aan hen, die de Lanciers gezien hebben, nog
heel wat nieuws te bieden! De veelzydigheid
van deze ni-uwe film is groot, aan de opna-
men zijn kosten nocb moeiten gespaard en
het feit, dat de laatste helft van de film een
strijd tusschen blanken en zwarten uitbeeldt
in de blakerende woestijnen van Afrika,
