ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
No. 9538
VRIJDAG 4 DECEMBER 1936
76e Jaargang
Binnenland.
Feuilieton
Het Geheim van de
Zeven Schoorsteenen
Buitenland.
TWEEDE BLAD
wmmmmmmmm
DIENSTPLICHT.
Uitspraak inzake vrijstelling.
De Burgemeester van TER NEUZEN,
brengt ter algemeene kennis, dat een uit
spraak op aanvrage om vrijstelling van den
Dienstplicht, ter Secretarie dezer gemeente,
voor een ieder ter inzage is nedergelegd.
Tegen deze uitspraak kan, binnen tien dagen
na den dag van deze bekendmaking in beroep
worden gekomen.
A. door den ingeschrevene wien de uitspraak
geldt of door diens wettigen vertegen-
woordiger;
B. door elk der overige voor deze gemeente
voor dezelfde lichting ingeschreven per-
sonen of door hunne wettige vertegen-
woordigers.
Het verzoekschrift moet met redenen om-
kleed zijn. Het behoeft niet gezegeld te zijn.
Het moet worden gerioht aan de Koningin,
dock worden ingediend bij den Burgemeester,
tea- Secretarie dezer gemeente.
De Burgemeester zorgt voor de doorzending.
ter Neuzen, den Sen December 1936.
De Burgemeester voomoemd,
P. TELLEGEN.
DE KONINGIN BEZICHTIGT DE
APABTEMENTEN DEK
BUITENLANDSOHE GAS-TEN.
Woensdagmorgen heeft H. M. de Koningin
in igezeLschap van baar eerste hofdame, freule
Van Tets en den hoflmaarschalk Mr. F. F.
baron De Smeth een bezoek gebracht aan
verschillende hotels, waar de buitenlandsche
gasten, die ter eere van het buiwelijk van
Prinses Juliana naar Den Haag komen, zul-
len verlblijf houden, om persoonlijk de aparte-
menten welke voor hen geresenveerd worden
te Ibezdchtigen.
Allereerst viel „Hote! des Indes" de eer
ten deel het hooge geizelschap te mogen ont-
vanigen, waama vervolgens hotel ,,Paulez" en
„Vieux Doelen" aan de beurt kwamen.
Te Wassenaar v^rd een bezoek gelbracht
aan hotel-kasteel „Oud-Wassenaar".
Na een kort oponthoud in dit fraai gelegen
hotel begaf het hooge geizelschap zich weer
stadwaarts oim na nog in hotel Central,
eenige apparteimenten bezichtigd te hebben,
»aar het Paleis op het Noordeinde terug te
keenen.
HET HliWEUJK DEK PRINSES.
Prinses Juliana heeft haar keuize voor een
hufwelijkageschenk van Ned.-Indie doen vallen
ovp een sieraad, dat 30 December door de
daartoe aangezochte commissie in Nederland,
bs«taande uit Dr. Meyer Ranneff, Mr. D. A.
Delprat, Pangeran Ario Adipati Koesoemo-
joedo en Raden Ario Adipati Soejono aan
Hare Konihiklijke Hoogheid zal worden aan-
gpdboden.
De Prinses zal dit sieraad bij de huwelijks-
piechtigheid dragen.
Dit geschenk zal vergezelid gaan van een
tJhans bij den topografischen dienst in bewer-
kiag zijnde gelukwensch en hulde-adres.
Als nevengeschenk zal een representatieve
filim worden samengesteld van de huwelijks-
feeeten, in Ned.-Indie te vieren.
DE TRIBUNES LANGS DEN BRUEDSWEG.
Burg, en Weth. van Den Haag hebben be-
sloten, de standplaatsen voor den bouw van
tribunes langs den bruidsweg ter gelegenheid
van het huwelijk van Prinses Juliana en Prins
Bernard te gunnen aan de Handelmaatschap-
paj C. de Ruiter te Amsterdam, voor f 82.000.
HET INSTRUCTIEVAARTUIG „PRINSES
JULIANA" ZAL VERGROOT WORDEN.
Het instruetievaartuig Prinses Juliana"
van het Onderwijsfonds voor de Scheepvaart
te Amsterdam zal belangrijk vergroot worden.
De Prinses Juliana" dient voor het hou
den van oeflentodhten met leerlinigen der zee-
vaart- en binnenvaarbseholen, wanneer deze
de noodige theoretiscbe kennis hebben opge-
daan. IHet is geblaken, dat het instruetie
vaartuig voor het houden van oefeninigen op
de Noordizee, hoewel volkomen zeewaardig,
door
AGATHA CHRISTIE.
4)
Vervolg.
Ben poos lang bleef het stil. Dan keerde
Anthony zich naar zijn vriend toe.
„IHij is kotiing van een langvingerige bende,
Jimmy. De beruchtste juweelendief van de
heele were Id. Een moedige kerel, een echte
durtfal, die voor niemand en niets bang is.
Koning Victor is een bijnaam van hem en on-
der dien naam kennen ze hem in Parijs. Daar
kaid hrj zijn hoofdkwartier. Daar hebben ze
hem ook gevangen genomen en voor zeiven
jaar veilig opgeborgen. Hij had levenslang
verdiend, maar het feit, waarvoor hij het ver-
diend had, kon niet bewezen worden. Hij zal
nu wel gauw op vrije voeten komen, als hij
het terminate al niet is."
„Bou het mogelijk zijn dat graaf Stylptitch
iets met die gevamgenneming van hem te
•taken gehad heeft? Dat de bende hem daar-
om te lijf is gegaan? Uit wraak bedoel ik."
JDat geloof ik niet," zei Anthony. Een
beetje onwaarsichijmlijk, als je het mij vraagt.
aoover ik weet heeft koning Victor niet de
kroonjuweelen van 'Herzo-Slowakije gestolen.
Maar de heele historie, de comlbmatie van het
een met het ander, geeft te denken. De dood
van Stylptitch, die memoires, die berichten in
Ae kranten 't is vaag, dat weet ik, maar
toch zegt het veel. En dan loopen er nog ge-
ruchten, dat ze petroleum in Herzo-Slowakije
hebben gevonden. Ik heb een voorgevoel,
James, dat de menschen zich aan 't opmaken
sjjn, om hun voile aandacht aan dat kleine
lauidje te geven.*'
,/Wat voor soort menschen?"
niet groot genoeg is. Derhalve werd tot ver-
grootimg besloten, welke gepaard zal gaan met
het toepassen van verboteringen, welke sinds
het in de vaart brengen van dit eerste in
Nederland gebouwde scboolschip in de scheep
vaart mogelijk zijn geworden.
De Prinses Juliana" is van Amsterdam
naar Amhem vertrokken, waar de verbou-
wimg zal geschieden. Het schip zal zes meter
worden verlengd. Ook inwendig zal een ver-
bouwing geschieden.
DISOONTO-VERLAGIN G.
De Nederlandsche Bank heeft met ingang
van Donderdag 3 December het disoonto ver-
laagd van 2% op 2 procent.
GEWETENSGELD.
Bij het gemeentelijke bureau voor maat-
schappelijken steun te Amsterdam heeft een
onbekende een bedrag van 1000 gestort
wegens ten onrechte genoten ondersteuning.
RAADSLEDEN-W'ERKLOOZEN DIE
PRESENTIEGELDEN NIET OPGAVEN.
De correspondent van de Telegraaf te Zaan-
dam meldt, dat gableken is, dat onder de
door de justitie in beslag genomen 159 dos
siers van werkloozen, die een onjuiste opgave
van horn verdiensten hebben gedaan, ook die
van de werklooze communistische raadsleden
M. en K. waren. Deze raadsleden-werkloozen
zijn Wtoensdag door de rijksambtenaren ver-
hoord. De inlkomsten, welke zij verzuimd heb
ben op te geven, bestonden uit presentiegel-
den, die zij als raadslid genoten hadden. Het
raadslid K. voerde tot zijn verdediging aan,
dat in Zaandam steeds aftrelk van steun plaats
vond als de ambtenaren van den Gemeentelij-
ken Steundienst te weten waren gekomen
dat men iets vendiend had. Hij meende te
mogen aannemen, dat deize gemeente-ambte-
naren bekend waren met zijn raadslidmaat-
schap en het genieten van presentiegeld.
DE VERDRAGEN INZAKE VERKORTING
VAN ARBEIDSDUUR.
De regeering heeft inigevolge haar toezeg-
ging aan de Tweede Kamer doen toekomen
een nota inizaike de ontwerp-verdragen he-
treflfen.de
le. de verkorting van den arbeidsduur tot
veertig uur per week;
2e. de verkorting van den arbeidsduur in
de flesschenfabrieken;
3e. de herziening van het verdrag (Geneve
1931) betreffende den duur van den arbeid in
de kolenmijnen, welke ontwerp-verdragen door
de internationale arbeidsconferentie in haar
negentiende zitting werden aangenomen.
De regeering heeft gemeend ter zake van
deze ontwenp-vendragen geen voorstellen van
wet te moeten doen.
Wat betreft het onder le. genoemde ont-
werp-verdrag meent zij, dat het standpunt
van de regeering ten o.pzichte van het vraag-
stuk van de verikorte werkweek (40-urige
wertkiweek) bekend verondersteld mag wor
den.
Bij verschillende gelegenheden is duidelijk
gableken, dat naar de meening van de regee
ring tegen invoering van een 40-urige werk
week groote beizwaren bestaan.
Daar komt bij, dat de regeering tegen het
ontwerp-verdrag nog beizwaren van anderen
aard heeft, gelegen in den vonm van dat ont
werp-verdrag. Immers dat ontwerp-verdrag
is een z.g. beginselverdrag. De regeering, die
dat ontwerp-iverdrag bekrachtigt, verklaart
o.a. in te stemmen met het beginsel van de
week van 40 uur, en zich te veribinden om
dat beginsel op verschillende groepen werk-
zaamheden toe te passen overeenkomstig later
voor te schrijven regelen bovendien en hier
vooral klemmen de beizwaren is als voor-
waarde aan het beginsel verbonden: het niet
venminderen van den levensstandaard bij de
anbeiders.
Reeds dadelijk rijzen daarbij verschillende
vragen: wat is de waarde van een dergelijk
verdrag? Welke verplichtingen brengt het
mede! hoe kan de regeering zich verplichten
het beginsel van de 40-urige week toe te pas-
sen in alle industrieen zonder vooraf de uit-
gewerkte regelen voor die industrieen te
kennen
Daar echter, zooals gebleken is, overwe-
genlde beizwaren tegen de invoering van een
40-urige werkweek bestaan, acht de regeering
,,Geldmenschen. Groot-financiers met krom-
me neuzen en zwarte haren. De creme de la
creme van de City."
„Waar stuur jrj met al dat geredeneer nu
op aan?"
„Op moeilijkheden. Ik probeer een gemak-
kelijk karweitje moeilijlk te maken."
,,Maar je wilt mij toch niet wijsmaken, dat
het overhandigen van een doodgewbon manus
cript aan een doodgewone uitgeversfirma
met moeilijkheden gepaard zal gaan?'"
,,Nee," zei Anthony spijtig, ,,dat zal, jam
mer genoeg, wel niet het geval zijn. Maar
zal ik je nu eens vertellen, wat ik met m'n
250, als ik ze verdiend heb, heen ga?"
„Naar Zuid-Amerilka?"
„Nee, jonigmensch. Naar Herzo-Slowakije.
Ik ga me finder de republikeinscbe banieren
scharen. Alle kans, dat ik 't nog tot presi
dent breng."
„Wa^rom laat je niet afkondigen, dat je
een Obolovitch bent, dat je de erfgenaam
bent van den troon? Dan maken ze je koning.
Als je tdch bezig bent!"
„Nee, d£ink je, Jimmy. Koning ben je voor
je heele leven. President piaar voor drie of
vier jaar. Ik zou 't een goeie mop vinden
om in de republiek Herzo-Slowakije een jaar
of vier den baas te spelen, maar niet langer!"
,,De gemiddelde levensduur van koningen
haalt de vier jaar nog niet eens," viel Jimmy
hem in de rede.
,,'t Zal een harde dobber voor me worden,
cm die duizend pond van jou niet mee te
nemen. Jij hebt ze toch niet noodig, als je,
na een paar maanden met een gros lastdieren,
beladen met goud, terugkomt. Weet je wat
ik doen zal? Ik steek ze voor je in Henzo-
Slowakijsche petroleum. Waarentig, James,
hoe langer ik over deize geschietfenis nadenk,
hoe meer plezier krijig ik erin. Ik ecu nooit
op 't idee: Herzo-Slowakije gekomen zijn, als
jij er niet over begonnen was. Ilk ga naar
Louden, blijf daar een dag om den buit in
ontvanigst te nemen en dan verdwijn ik, met
een sneltrein, naar den Balkan."
het niet noodig de vorm van het ontwerp-ver
drag thans nader te beschouwen.
Tegen een toetreding tot het onder 2e. ge
noemde ontwerp-verdrag bestaan allereerst
dezelfde principieele beizwaren als die, welke
tegen de verkorte werkweek in het algemeen
bestaan.
DE HEFFIN'GEN KRACHTENS DE
WARENWET.
Het Departement van Sociale Zaiken deelt
mede:
Door het bestuur van den Kon. Ned. Mid-
denstandsbond is een dezer dagen een persbe-
richt verstrekt, waarin lededeelingen voor-
komen, klaarblijkelijik ontleend aan een oor-
respondentie tusschen het departement van
Handel, Nijverheid en Scheepvaart en de
Kamers van Koophandel en Fabrieken.
De in dit persbericht vervatte mededeeling,
dat de administratieve uitvoering der heffings-
regeling- voor 1937 wordt opgeschort, totdat
daze regelinig aan een herziening zal zijn on-
derworpen, is juist.
Dit is evenwel niet anders dan een interne
maatregei- van administratieven aard, die voor
de betnokikenen niet direct ^an belang is.
Over de richting waarin de herzieninig zich
zal bewagen, staat nog niets vast.
Daarentegen is niet juist de mededeelinig,
dat vermoedelijk op korten termijn een rege-
ling zal worden getroffen, die dus op 1936 be-
trekking zou helblben, voor de zaken van hen,
die wel een heffing ingevolge de Wlarenwet
moeten betalen, doch waarvan de K. van K.,
onder de huidige omstamdigheden, geen jaar-
lijksche bijdrage voraeren.
De heffing van de bijdragen gaat voorloopig
op de gewone wijze door; van opschorting van
de heffing of van de verplichting tot betaling
van het recht over 1936 is dus geen sprake.
ONZE EXPORT NAAR BELGIe.
■De devaluatie van den Nederlandschen gul
den heeft al een belangrijk geivolg gehad voor
den export naar onze zuiderhuren.
Zoo passeeren b.v. aan het grenskantoor
Wem houtsbrug, gelegen aan den rijksweg
BredaAntwerpen, ruim tweemaal zooveel
vrachtauto's Eds voorheen. Na de devaluatie
zijn 't vooral artikelen Eds kaas, versche
visch en haring, die in grootere hoeveelheden
worden uitgevoerd.
Voor de Nederlandsche douane-amibtenaren
beteekent dit drukkere vraohtautovervoer ech
ter geen noemenswEiardige vermeerdering
hunner bezigheden. De meeste auto's toch
komen ledig terug, slechts een enkele expor-
teur gelukt het in Bedgie een vrachtje op te
doen, zoodat de vervoerkosten niet zoo hoog
zijn.
DE VARKENSPEST.
De Minister van Landlbouw en Visscherij
heeft EiEin de Centrale Landbouworganiaties
doen weten, dat de maatregelen, door den vee-
artsenijkundigen dienst en de Ned. Veehou-
derijcentrale genomen om te trachten de ver-
spreiding van de varkenspest tegen te gaan,
niet Eifdoende zijn gebleken. Zoodat hij, mede
met het oog op het buitenland, het nemen van
politioneele maatregelen noodzakelijk acht.
Een desbetreffend Kon. besluit, ex artikel 45
der Veewet, heeft dsun ook reeds ter verdere
behandeling zijn departement verlaten. Daar
bij is de doelmatigheid vooropgesteld; de
voorschriften zullen echter niet van te ingrij-
penden aard zijn.
BEZWAREN TEGEN DEN ACCIJNS OP
HET GESLAOHT.
Naar de ,,TelegraEifverneemt, hebben de
besturen vsm den Ned. Slagersbcnd en den
Ned. R.K. Bond van Slagerspatroons zicb met
een adres tot den Minister van FinEuncien ge-
wend. De besturen spreken allereerst hun
teleurstellirag uit over het feit, dat hoewel
de Minister zich een EUigeheele herziening van
het fiscaal strafrecht en strafprocesrecht
heeft gedacht Z. Exc. niet tot de conclu-
sie is gekomen, dat de accijns op het geslacht
opgeheven dient te worden.
Dit verouderde belastinigssysteem, meenen
de besturen ,doet aflbreuk aan het bedrijfs-
leven vsm den slager, omdat het een belasting
legt op het volksvoedsel vleesch. Mede wor
den er geacht onlbillijkheden verbonden te zijn
aan de wijze van accijnsheffinig, waarom
adressanten de afschaffing van de wet betref-
,,Zoo gemakkelijk kom je er niet af. Ik
helb 't vergeten te zeggen, maar ik heb nog
een werikje voor je."
Anthony liet zich in een gemakkelijken
stoel neervalien en keek zijn mebgezel streng
aan.
,,lk dacht wel, dat je iets verziweeg. Nu
komt de aap uit de mouw."
,,Absoluut niet.' 't Is een kleinigheid, meer
niet iets, dat je doen moet om een dame
te helpen."
„Hoor eens, James, ik weiger pertinent om
iets met jou vermaledijde liefdeageschiedenis-
sen te maken te hebben."
„'t Is geen liefdesigeschiedenis. Ik heb de
dame in quaestie nooit van m'n laven gezien.
Hou je kalm, dan vertel ik je het heele ver-
haal."
,,Genade, weer een heel verhaal! !Hoor eens,
als ik dat moet uithouiden zonder te bezwij-
ken, geef me dan eerst wat te drinken."
Jimmy reageerde royaal op dat verzoek en
zette zich daarna tot vertellen.
,,Dien keer toen in Oeganda, er was een
kleurling, dien ik het leven gered had..."
„Verduiveld, Jimmy, als ik jou wels, schreef
ik een boek, getiteid: Menschen, wier leven ik
gered hab. Dit is de tweede al vanavond."
,,'Och, klets. Feitelijk had ik niets gedaan
Den man uit de rivier gehaald, anders niet.
Hij kon natuurlijk niet zwemmen, daarvoor
was 'it een kleurling."
,,Stop 'es even. Bestaat er verband tus
schen dit verhaal en het andere van zoo-
even
„Niet het minste. Ofschoon, nu je er naar
vraagt, de man over wien ik 't heb was een
Herzo-Slowaak. Gek, we noemden hem Pedro
den Hollander."
Anthony knikte onvenschillig.
,,Voor een kleurling is elke naam goed ge
noeg", zei hij. „Ga voort met je verhaal,
James."
„Wel, de vent was me er merkwaardig
danktoaar voor, liep me overal als een hondje
achtema. Zes maanden later gdng hij dood.
ZWKNHNBER'l S
VtEF.BCH EN
nROENTECHNSERV'.
(Ing. Med.)
fende den geslachtsaccijns als een dringende
noodzaak beschouwen.
Ais de vDomaanoste en emstigste grief
tegen de heflfing van den accijns wordt in het
adres de aan tasting van het eigendomsrecht
in den vorm van de benadering genoemd. Die
benadering, zoo oordeelen adressanten, leidt
tot krenkimg van het rechtsigevoel, omdat
soms bena!derd wordt als het niet noodig is.
Belastingheffing moet mogelijk zijn, zoo werd
betoogd, zonder dat de belaste waar onteigend
wordt.
Ter verkrijging eener regeling, die den aan-
gever van het slachtvee het bezit van zijn vee
waarborgt, hebben de besturen van bovenige-
noemde bonden in hun adres verzocht am
met uitschakelinig van de waarde van het vee
den accijns te innen in den vorm van een
heflfing per stuk rundvee. Uitgaande van de
StaatSbegrootinig, waaruit blijkt, dat de Minis
ter uit den accijns op het geslacht zich een
jaarlijksche opbrenigst wil verzekeren van zes
millioen gulden en aan de hand van de gemid
delde slachtcijfers, meenen adressanten den
Minister voor heffing per stuk te mogen aan-
bevelen: voor een volwassen rund 12,50; een
pink 7een vet kaif 5,50; een graskalf
4,50 en een nuchter kalf f 0,75. Bij slachting
van 350.000 runderen, 50.000 pinken, 150.000
vette kalveren, 80.000 graskaLveren en 400.000
nuchtere kalveren per jaar, zou deze heffing
een optorehsgst knnnen geven van f 6.210.000.
Het is bekend, dat verscheiden ambtenaren
met de uitvoering der wet belast, de thans
van kracht zijnde wijze van heffing waar-
bij de waarde der slachtingen door hen moet
worden gesehat gaarne zouden gewijzigd
zien in het door de slagerslbonden voorgestelde
systeem van heffing per slachtdier, waarbij
de waarde buiten beschouwing wordt gelaten.
Ook de Ned. Grossiersbond voor den Vleesch-
handel wenscht zijn medewerking aan dit ver
zoek te geven, doch deze bond heeft reeds
eerder in een adres verzocht, een vleeschbe-
lasting in de plaats van den accijns te Stellen
en deze belasting te heffen naar het gewicht
van het slachtdier, na slachtinig.
Het Kon. Ned. Landbouweomite echter heeft
zich gekant tegen de voorstellen der slagers-
boniden, omdat het er een onfoillijkheid in ziet
geen rekening te houden .met het gewicht of
de waarde van een slachtdier. Het comite zal
voorstellen indienen bij de centrale landlbouw-
organisaties, ten einde deze organisaties te
beweigen zich in een adres tot den Minister
van Financien te wenden met het verzoek
den accijns te blijven heffen overeenkomstig
de waarde van het vee.
HET LEGERONTWERP IN DE
BELGISCHE KAMER.
De Belgische Kamer begon Dinsdagmorgen
-met de discussie over het legerontwerp.
Generaal Denis, minister van defensie,
lichtte het on twerp toe, dat voorziet in een
diensttijd van 18 maanden voor de eenheden,
Koorts en zoo. Ik was er bij. Op 't aiier-
laatste oogenlblik, net toen hij als een naeht-
kaars uitging, riep hij me bij zich en fiuis-
terde me iets toe... iets over een goudmijn
tenminste, dat verstond ik. En stopte een
zeildoeken pakje in m'n hand... had hij altrid
op z'n bloote body gedragen, beweerde hij.
Ik deed natuurlrik of ik het geweldig belang
rijk vond, maar in m'n hart kon 't me natuur
lijk niets schelen, dat snap je. Pas een week
later maakte ik het pakje open. Uit een
soort van nieuiwsgieriigheid, geloof ik. Ik kon
me niet voorstellen, dat Pedrb pienter genoeg
geweest was, om een goudmijn, als hij die
zaig, als zoodanig te herkennen, maar ik
dacht: je kunt nooit weten..."
Daarbij komt," viel Anthony hem in de
rede, „dat alleen bij de gedachte: goud, je
hartje onstuimiig rikketik ging."
,,Toen ik 't zakje open had, wist ik ge-
woonweg niet, wat ik zag. 'k Voelde me ge-
dagouteerd nee, ik weet geen ander woord.
'n Miooie gO'Udmijn was 't... Enfin, 't zal voor
hem wel een goudmijntje geweest zijn... ge-
meene oplichter, die hij was! Weet je, wat
erin zat? "Brieven! Brieven van een vrouw!
De schooier was 'er aan 't uitpersen geweest
en toen hij stierf, wou hij 't vuile karweitje
aan mij overdoen."
,,Ik kan je edele verontwaardiging bagrij-
pen, JEimes, maar vergeet niet, dat kleurlin-
gen kleurlingen zijn en blijven. Hij bedoelde
't goed. Jij had zijn leven gered en uit danlk-
baarheid vermaakte hij jou een bron van in-
komsten dat jij scrupules zou kunnen heb
ben,, kwam gewoonweg niet bij hem op."
„Nee enfin, daar stomd ik! Wat moest
ik met de dingen doen Veribranden, was
m'n eerste gedachte. Maar toen bedacht ik,
dat die arme juffer in Engeland dan niet zou
weten, dat ze van den aardbol verdwenen
waren en dus elken dag die God gaf, in Eingst
■zou zitben, dat ze den kleurling zou zien ver-
schijnen."
„Je beschikt over meer fantasie dan ik in
jou verwEicht had, Jimmy," zei Anthony, ter-
die de dekkingstroepen vormen, te weten een
deel der infanterie en het corps cavalerie.
Een gemotoriseerd cavaleriecorps zal wor
den gevormd, voomamelijk bestaande uit vrij-
willigers, gespecialiseerd in het bedienen van
fijne en kestbare machines. De op gewone
wijze bij de cavalerie inigedeelde miliciens zul
len slechts 12 maanden behoeven te dien en.
Het aantal vrijwilligers zsil 4000 bedragen.
Voor de troepen die niet tot de dekkings-
macbt behooren vraagt de regeering een
diensttijd van slechts 12 mELanden. Enkele
infanterie-eenheden zullen ook slechts 12
maanden behoeven te dienen, doordat er drie
lichtingen in twee jaar komen.
Bij het begin der zitting wees de voorzit-
ter er ap, dat het debat morgen moet zijn
geeindigid.
Toen een afgevaardigde vroeg: ,,wEiarom?"
antwoordde de voorzitter:
,,De regeering zal u dat uiteenzetten; de
internationale gebeurtenissen zijn van dien
Eiard, dat ieder zal begrijpen, dat ik mij er
niet tegen heb verzet."
KONING EDUARD EN ZIJN MINISTERS.
Koning Bduand heeft Woensdag Baldwin
ontvangen. Het bezoek duurde vrij lang en
heeft in politieke kringen de aandacht getrok-
ken, vooral ook omdat dit nu al de tweede
keer is, dat de eerste minister deze week bij
den koning komt.
De Londensche correspondent der N. R.
Crt. telefoneerde
De reeds lang in omloop zijnde geruchten
ever moeilijkheden tusschen deil koning en
zijn ministers vonden Wpensdagochtend be-
vestiging in een lang hoofdartikel van de
Times, waarin het blad den koning op discrete
wijze herinnert aan de verplichtingen van zijn
hooge positie. Deze waarschuwing is een
direct gevolg van de rede van den bisschop
van Bradford, die twee dagen geleden, over de
kroning sprekend, verklaarde te hspen „dat
de koning wat meer positieve teekenen zou
geven zich bewust te zijn van de noodzaak
van gacfdelpke leiding."
De provinciale pers heeft deze verrassende
uitlating in de hoofdartikelen van gisteren al
gemeen ondersteund en het gevolg hiervan
is nu het eerder genoemde hoofdartikel van
de Times. Daarmede is, em het op populaire
wijze uit te drukken, de kat uit den zak.
Het was inmiddels iedereen al lang bekend,
dat er tusschen den koning en zijn ministers
moeilijkheden waren gerezen, evenals men
wist van welken aard deze .moeilijkheden
waren. In Enigeland zelf is daarvari tot nu
toe met geen woord in de pers gerept. Wel
echter in Amerika, waar de meer sensatio-
neele bladen niet hebben geschroomd op zeer
indiscrete wijze over 's konings partiouliere
ieven te schrijven en met name over zijn
vriendschap met een Amerikaansche dame,
die voor eenige maanden in Engeland een
echtscheiidingsvonnis heeft verkregen.
Het is geen geheim, dat deze vriendschap,
waar de koning zelf geen doekjes cm heeft
gewonden, bij zijn ministers met het oog op
de komende kroning veel zorg heeft gewekt.
wijl hij z'n vijfde sigaret opstak. ,,Maar ik
geef toe, de zaak is niet zoo eenvoudig als ze
er op 't eerste gezicht uitzag. Kwam je niet
op't idee, om ze haar per post toe te sturen?"
„Ja, maar dat kon niet... Ze had, op vrou-
wenmanier vergeten om den datum of naar
adres er boven te zetben. Op een enkele uit-
zondering na. Op een brief stond een soort
adres: De Zeven Schoorsteenen."
Anthony was juist bezig om Z'n sigaret op-
nieuw op te steken. Bij die laatste woorden
vergat hij den lucifer uit te waaien... hij moest
hem laten vallen, toen het gele vlammetje z'n
vingers raaikte.
„De Zeven Schoorsteenen!" herhaalde hij.
.Merkwaardig
„Ken je 't adres?"
„Een van de oudste kasteelen in Engeland,
James. Een landgoed, waar koningen en
prinsen voor hun week-end naar toe gaan en
waar diplomaten bij'eenkomen en intrigues op
touw zetten."
,,Zie je, daarcm ben ik zoo blij, dat jij in
mijn plaats gaat," zei Mc Grath eenvoudig.
,,Jij weet al die dingen en ik weet ze niet. Een
kerel als ik, een ruwe bonk uit de oerwouden
van Canada, zou^ siller lei stommiteiten begaan.
Maar iemand als jij, die in Eton en Harrow
zijn opvoeding genoten heeft..."
,,Een van de twee maar," zsi Anthony.
,,Loop niet te hard van staipel."
brengt het natuurlijk tot een goed einde.
Waarom ilk ze haar niet per post toegestuurd
heb? Omdat mij dat te gevaa.rlijk leek. Uit
de gewilligheid, waarmee ze gedokt had,
meende ik de conclusie te moeten trekken, dat
ze een jaloerschen man had. En gesteld nu,
dat die den brief bij ongeluk opengemaakt
had. Wat moest de arme staikker dan begin-
nen... Of ze kon dood zijn dat wels niet cn-
mcigelijk, want die brieven zagen eruit, of ze
al lang geleden geschreven waren. Nu, de
eeniige manier was, dat iemand ze naar En
geland bracht en ze haar zelf ter hand
stelde."
(Wordt vervolgd.)
