ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
RHEUHATISCHE
PIJNEN KWELDEN
KL00STERBALSEM
De Tweelingzusters.
No. 9529
VRIJDAG 13 NOVEMBER 1936
76e Jaargang
Binneniand.
Feuilleton
Buitenland.
Een nieuwe rubriek.
De burgeroorlog in Spanje
0IIDEN HEER VAN 60 JAAR
TWEEDE BLAD
PAOHT EN HYPOfHEEK NA DE
DEVALUATIE.
WAT CLINGE DOORENBOS ER VAN ZEGT.
Door DISTRIBUTIE-RADIO
Kunt U direct ontvangen,
Dus: toestel- en antenneloos,
Wat kunt U meer verlangen?
Geen „zoeken" en geen storing meer,
U bent direct verbonden,
De „zending" wordt U kant en klaar
En franco thuis gezonden.
Dank zij den KL00STERBALSEM
is hij nu weer kras en monter
flKKER'S
„Geen goud zoo goed"
De witste tanden,
ZENSCHE
Crvfli
HET HUWELIJK
VAN PRINSES JULIANA.
De Tweede Karner heeft over de wetsont-
werpen tot goedikeuring van het huwelijk van
Prinses Juliana en tot naturalisatie van
Prins Bernard tot rapporteurs benoemd de
leden Duymaer van Twist, Meijer, Goseling,
Bongaerts en Teulings.
Geschenk Inheemsche vrouiwen-
vereenigingen.
iDe Inheemsche vrouwenvereenigingen zul
len aian Prinises Juliana ter gelegenheid van
haar huwelijk een zilveren schrijfgarnituur
aanlbieden. Dit gamituur wordt thans te
Jogja vervaardigd.
DE DEEEGATIES VAN DE JAVAANSCHE
VORSTEN.
Aneta meldt uit Batavia:
(De beide delegaties van de Vorstenlanden
ter bijwoning van het huwelijk van Prinses
Juliana, zijn onder enorme ibelangstelling met
de Marnix van St. Aldegonde vertrokken. Bij
het vertreik waren o.a. aanwezig de vice-
president van den raad van Ned.-Indie, de
leden van dien raad, diverse departements-
hoofden, de gouvemeur van West-Java, de
divisie-commanidant en vele andere civiele en
militaire autoriteiten.
Voorts waren vele Vorstenilanidsche onder-
danen te Batavia woonachtig, bij het vertrek
aanwezig, terwijl diverse vertegenwoordigers
van Vorstenlandsche vereenilgingen uit Solo
en Djocja waren overgekomen am een af-
scheidsgroet te brengen. Er waren vele
bloemstukken
Bij het vertrek cirkelde een vijftal leger-
vliegtulgen bij de Mamix. De Mangkoene-
goro werd vergeizeld door Raden Noto Soe-
roto, die hem ails eecretaris ter zijde zal staan.
PRINS BERNARD OAVAEERIE-OFFICIER.
Bij de Blauwe Huzaren te Amersfoort.
Het ligt, naar vemomen wordt, in de be
doeling, dat Prins Bernard zoodra hij Neder-
landsch staatsiburger zal zijn benoemd zal
worden tot oavalerie-officier. Z.D.'H. wordt
ingedeeld bij het le half-regiment Huzaren te
Amersfoort.
Na de plechtige installatie en beeediging
zal te Amersfoort door de gezamenlijke offi-
cieren der cavalerie den Prins een feestmaal-
tijd worden aangeiboden.
DE TOEWIJZING OP DE NIEUWE
ST AATSLEENIN G.
Bij de oip 10 dazer gehouden inschrijving
op de 3 pet. staatsleening 1936 is zooals
gemeld ingeischreven voor een totaal bedrag
van 338.392.500.
De toewijizing op deze inschrijvingen heeft
op zoodanigen voet plaats, dat alle gevraag-
de oblligatien van f 100 ten voile worden be-
schikbaar gesteld en dat op de inschrijvingen
voor obligatien van f 500 20 en op de ove-
rige inschrijvingen 14.15 wordt toege-
weizen.
VEREENVOUDIGING GEMEENTELIJKE
EN PROVINOIALE ADMINISTRATTE.
De minister van binnenlandsche zaken
deelt in de memorie van antwoord aan de
Tweede Kamer, betreffende de beigrooting
van zijn departement mede, dat een wetsont-
werp, beoogende vereenvoudiging van de ge-
meentelijke en de provinciale administratie,
samengesteld op basis van voorstellen der
cammissie-Kooiman, binnen afzienbaren tijd
tegemoet (kan worden gezien.
Het ligt in de bedoeling van den minister
daarbij ook het vraagstuk der zekerheidsstel-
ling door ambtenaren te betrekken en een
voorstel te doen tot eenvoudiger regeling ter
zake.
De minister hoopt binnenkort ee# voorstel
ter zake te kunnen doen verschijnen.
DE OPEEIDING
TOT RADIO-TELEGRAFIST.
De minister van Onderwijis, Kunsten en
Wetenschappen heeft goedgavonden om een
commissie in te stellen, aan welke wordt op-
gedragen
te onderzoaken, aan welke eischen en nor-
men de opleidingen tot radiotelegrafist aan
inrichtingen van nijverheidsonderwijs behoo-
ren te voldoen, in verband met de eischen van
de practijk, en hoe deze opleidingen behooren
te worden geregeld, met name wat betreft
de- voorwaarden voor toelating, den duur en
de inrichting van het onderwijs, de samen-
stelling van het leerplan en de omscihrijving
van de leersbof;
omtrent de uitkemsten van dit onderzoek
aan hem rapport uit te brengen.
Tot voorzitter van deze commissie is be
noemd de heer W. Polderman, inspecteur van
het nijverheidsonderwijs te 's-Gravenhage.
NEDERLAND IN DEN VREEMDE.
Eenigen tijd geleden werd in een der Lon-
densche bioscopen een film over Nederland
vertoond, waarin Nederlandsche visschers
werden voorgesteld, levende paling etende.
De vereeniginig Nederland in den vreemde"
werd hiervan in kennis gesteld en heeft thans
mogen bereiken, dat deze dwaze passage uit
de film werd gelieht.
HET INVOERRECHT OP RUW
SPIEtGELGLAS.
Ingediend is een wetsontwerp tot goedkeu-
ring van het Kon. ibesluit van 28 Augustus
1936 tot het tijdelijk buiten werking stellen
van het invoerrecht op ruw spiegelglas.
Het bedrijf van slijpen en polijsten van ruw
spiegelglas wordt in Nederland uitgeoefend
door een aantal .kleine fabrieken, welke zich
mede met den handel in venstenglas bezig-
houden en door 'n foelangrijk bedrijf, namelijk
de N.V. Glasmaatschappij te Heerlen, een
falbriek waar ongeveer 140 man werk vinden.
De toestand van badoelde bedrijven is zeer
precair te noemen, als gevoilg van de prijs-
politiek van het intemationaal glassyndicaat.
De betrokken ministers meenen uit de hun
ter beschikking staande gegevenis te moeten
afleiden, dat het blijkbaar in de bedoeling van
het syndicaat ligt, voomamelijk het bedrijf
van de N.V. Glasmaatschappij te Heerlen,
welke als eenig outsider nog op de Neder
landsche markt levert, te gronde te richten.
lEr bestaat grond voor het vermoeden, dat
het glassyndicaat in dit streven wordt ge-
steund door een regeling met andere buiten-
landsche producenten, volgens welke regeling
deze producenten zich van de Nederlandsche
markt zouden hebben teruggetrokken, zoo-
dat het syndicaat zich eventueel geheel van
het afizetgebied in Nederland meester zou
kunnen maken. De ministers zijn van oordeel,
dat genoemd Nederlandsch bedrijf tegen de
gesignaleerde pogingen beschermd moet wor
den, daar anders dat bedrijf, hetwelk als
eenig outsider van een sterk kartel voor het
prijspeil van spiegelglas op de Nederlandsche
markt van groote beteekeniis is, het onder-
spit zal moeten deilven.
Afgewacht zal moeten worden, of de ge-
troffen maatregel, waarvan de geldigheids-
duur op het wettelijlk maximum van den jaar
is gesteld, afdoende is.
Het is enkel de bedoeling, ruw spiegelglas
van het gewoon invoerrecht vrij te stellen,
voor izoover dit glas hier te lande verder
moet worden bewerkt.
EEN NIEUW LEK IN DE EVENREDIGE
VRACHTVERDEEUNG.
De wet op de evenredige vrachtverdeeling
blijkt, schrijft de N. R. Crt., steeds sterker
een ongelukkig product van crisiswetgeving
te zijn. Zooals men zich zal herinneren, had
de regeering bij de voorbereiding van deze
wet in onvoldoende mate de vraag onder de
oogen gezien, in hoeverre zij toepasselrjk kan
zijn op het gebied, dat door de Rijnvaart-acte
Naar het Engelsch van
PATRICIA WENTHWORTH.
(Nadruk verboden.)
48)
Vervolg.
XXXVI.
wordt bestreken. Weliswaar verklaarde mi
nister Verschuur bij de openbare behande-
ling in de Tweede Kamer, dat de ,,eigenlijke
Rijnvaart volkomen ongcmceid wordt gela-
ten", doch daarmee had de minister de draag-
wijdte van de Rijnvaart-acte niet voldoende
diep gepeild.
Bij de toepassing immers van de wet door
de rechterlrjke macht bleek, dat onder
„eigenlijke Rijnvaart" ook moest worden ver-
staan het vervoer tusschen twee Nederland
sche plaatsen, beide in het Rijnvaartgebied
gelegen. Hoewel de Hooge Raad hij arresten
van 17 December 1934 aannam, dat de wet
op dit gebied niet toepasselijk is, omdat de
wetgever geen strijd "'et de Rijnvaart-acte
gewenscht beeft, is hei. duidelijk, dat de uit-
sluiting van een groot deel van het Neder
landsche vervoer van de evenredige vracht
verdeeling een leelijke streep door de rekening
vjas. Blijkens een naderhand uitgegeven com
munique heeft de regeering zich bij het be-
staan van het lek in de regeling neergelegd.
Thans is een nieuwe bres geslagen in de
evenredige vrachtverdeeling. De reohtbank
te Rotterdam heeft bij vonnis van 29 October
1936, waarvan de rechtsoverwegingen hier-
onder volgen, een beslissing gegeven, volgens
welke de wet evenmin toepasselijk is op de
Maas (in Limburg en verder). De in het
onderstaande vonnis aangehaalde regelingen
tusschen Nederland en Belgie hebben n.l. op
deze rivieren van het punt van bevaarbaar-
heid tot in zee een even vrije vaart gevestigd
als op den Rijn bestaat. Voor een vervoer
tusschen Rotterdam en Maasbracht (het ge-
val waarover de rechtbank te oordeelen
kreeg) is derhalve geen tusschenkomst van
een bevrachtingscommissie noodig en degene,
die het zonder deze tusschenkomst stelt, is
niet strafbaar.
Zou het departement van .handel, nijverheid
en scheepvaart nu niet eens een degelijk on
derzoek instellen naar den rechtstoestand van
de vaart op de Nederlandsche wateren? Tel-
kenmale wordt het gebied waarop de even
redige vrachtverdeeling werkt, beperkt. Zou
het nu ook maar niet beter zijn de wet royaal
in te trekken instede haar aan haar eigen
zwakte te doen wegkwijnen?
De drie centrale landbouworganisaties heb
ben zich tot de ministers van landbouw en
justitie gewend met een request, waarin zij
er dezen op wijzen, dat de waardeverminde-
ring van den gulden op het gebied van pacht
en hypotheek moeilijkheden veroorzaakt.
In Zeeuwsch-Vlaanderen zeggen de Bel-
gische eigenaren alle opzegbare pachten op,
met het doel de pachtsommen te verhoogen.
In sommige pachtcontracten komt de goud-
clausule voor, waarvan de eigenaren thans
toepassing eischen. In hypotheekacten ko-
men bepalingen voor, dat de hypotheek zal
zijn opgezegd alleen al door het feit, dat Ne
derland den gulden van het goud losmaakt.
Hypotheekhouders zien zich nu gedwongen,
de geleende geldsom terug te betalen en el
ders een hypotheek te sluiten, wat hun in de
meeste gevallen niet gelukt. Ook is het voor
de pachters zeer bezwaarlijk, een hoogeren
pachtprijs te betalen. De drie C.L.O. vragen
om maatregelen tegen de genoemde handel-
wijzen.
(Auteursrecht voorbehouden.)
CLINGE DOORENBOS.
TELEURGESTELD UIT RUSLAND
TERUG.
De bekende Fransche schrijvers Andr6 Gide
en Roland Dorgeles, die een bezoek aan Rus-
land hebben gebracbt, zijn teruggekeerd en j
hebben verklaard door hetgeen zij in de Sov- i
jet-unie aanschouwden zeer ontgoocheld te
zijn. Zij voelden zich genezen van hun bols-
jewistische sympathieen.
Gide verklaarde, dat het leven in Rusland
veel weg heeft van een nacbtmerrie. Het is er
zeer moeilijk iets te eten te krijgen. Verder
leeft men onder den voortdurenden angst van
verraad te" worden besdhuldigd. Ondanks pres-
sie op hem uitgeoefend in Parijsche commu-
nistische kringen zal de schrijver een boek
publiceeren, dat een fel requisitoir zal inhou-
den jegens het bolsjewisme.
Dorgeles, die naar Rome is doorgereisd, ver
klaarde op zijn beurt, dat hij al even ontgoo
cheld uit Rusland was teruggekeerd. Ik heb
er niet kunnen vinden, zeide hij, dat ik zou
kunnen bewonderen of waarmede ik ook zelfs
maar mijn instemming zou kunnen betuigen.
De strijd om Madrid duurt voort.
Uit de berichten van beide kanten nopens
den strijd om Madrid valt op te merken, dat
de opmarsch van de rechtschen voorloopig
tot staan is gebracht en dat de verdedigers
van de stad Woensdag hier en daar zelfs
eenige voordeelen hebben behaald.
In ieder geval blijkt het verzet te Madrid
krachtiger en beter georganiseerd dan men
na de slappe verdediging van de toegangs-
wegen tot de hoofdstad verwacht zou heb
ben. Het bericht, "dat de troepen van Franco
wadhten op versterking van hun gemotori-
seerde eenheden alvorens den aanval voort
te zetten, klinkt dan ook niet onwaarschijn-
lijk.
Uit de berichten over het gebruik van
tanks en snelle vliegtuigen aan den kant der
verdediging zou men geneigd zijn op te ma
ken, dat die zijde thans inderdaad over mo
dern Russisch materieel beschikt.
De extremistische voormannen te Barce
lona noemen Madrid nu al onneembaar. Dat
is natuurlijk overdreven. Madrid moge, als
elk huizencomplex van grooten omvang voor
de verdedigers belangrijke voordeelen bieden,
het blijft in militair opzicht een open stad,
die een aanvaller, die over de vereischte
moderne strijdmiddelen beschikt en die
daarin en in numerieke sterkte den verdedi-
ger de bans is, niet blijvend kan ophouden.
De verovering van zoo'n stad is echter te
kostbaarder, naarmate de technische meer-
derheid geringer is en de aanvaller moge
teohnisch beter toegerust zijn dan de verde-
diger, zijn beschikking over geoefende troepen
is toch niet zoo groot, dat hij eenig onnoodig
risico mag loopen.
Voor het overige staat het ook nog vol-
strekt niet vast of de linkschen Madrid inder
daad tot elken prijs willen trachten te behou-
den, dan wel of zij alleen beoogen zoolang
stand te houden tot de troepen, die ten N.W.
van de stad opereeren en die bij den val van
Madrid gevaar zouden loopen afgesneden te
worden, zichzelf in veiligheid hebben gesteld.
Naarmate de strijd zich verder ontwikkelt,
zal moeten blijken wat het geval is.
In een gevangenis te Madrid.
Ervaringen van een Amerikaansch
correspondent.
Henry Gorrell, een speciale correspondent
van United Press, die uit Spanje te Hendaye
is aangekomen, verhaalt het volgende over
zijn avonturen. Hij bevond zich als oorlogs-
correspondent op den weg Madrid Toledo,
toen hij en zijn chauffeur Navarro, onder
verdenking van spionnage gearresteerd wer
den en op 6 October in de grootste gevan
genis van Madrid werden opgesloten. Deze
gevangenis was overvol. De voor twee per-
sonen berekende cellen waren door vier men-
schen bezet, het was er onbeschrijfelijk vuil
en het eten was weerzinwekkend; het werd in
een grooten schotel naar binnen geschoven,
waarin de gevangenen met de vingers visch-
ten. Bedden waren er slechts voor de tien-
tallen politie-agenten, in blauwe over-alls die
de wacht bieiden. En in de grootere cellen
stonden de menschen als haringen in een ton,
,Tot mijn 50ste jaar mankeerde ik nooit
iets, maar toen begonnen hevige rheu-
matiek-aanvallen mijn leven te ver-
gallen. Reeds begon ik te wanhopen,
toen een vriend van mijn leeftijd mij
vertelde welke wonderbaarlijke onder-
vindingen hij had opgedaan met Kloos-
terbalsem. Nu ik zelf dit wonderlijke
middel heb toegepast, kan ik verklaren,
dat ik mij weer jeugdig en monter
gevoel als een knaap van 30 jaar, al
hoop ik eerstdaags 60 jaar te worden."
J. Vr. te H.
Anne Belinda heeft niets meer in te brengen.
.Anne's hand gaf een zacht drukje tegen
zijn wang.
,,Dat is niet noodig."
„Ik vraag je niet of het noodig is; ik ver-
tel je alleen maar wat ik ga doen."
Anne mompelde iets onverstaanibaars. Hij
meeade te verstaan, dat ze niet inzag hoe hij
alleen kon trouwen. Toen ze dat gezegd had,
bloosde ze allerliefst en keek toen weer in het
vuur. John sloeg zijn arm om haar heen en
er was even een intermezzo. Toen dat voorbrj
was, had John zichzelf weer in bedwang en
was niet in de stemming om meer nonsens
te verdragen.
„Ga daar zitten op het haardkleedje het
is er lekker warm en dan zal ik je eens
precdes vertellem wat ik van plan ben te doen.
In de eerste plaats kom je, zooals ik je ge
zegd heb, bij Aurora. En als mrs. Courtney
je vraagt, kun je een paar dagen naar haar
toe gaan. Je gaat uit en vertoont je zelf,
■zoodat iedereen je weer ziet en spreekt.
Aurora wil graag, dat je er mee begint, ter
wijl je bij haar bent. En dan ga je 4naar
Waterdene en blijft bij Jenny tot we trouwen."
,,John, dat kan ik niet!"
,,Ik wou tocb zoo graag, dat je dat niet
meer zei; het begint me werkelijk te ver-
velen. Je moet eenvoudig. Het zal niet voor
lanig zijn, omdat wij onize verloving direct
puibliek zullen maken en over een week of
drie gaan trouwen. Neen, begin nu niet op-
nieuw en zeg niet ,dat je niet naar Water-
dene kunt gaan, omdat Jenny en Nicholas je
niet hebben willen. Dat wilde je toch weer
zeggen, nietwaar?"
„Ja."
,,Dat wist ik wel. Luister nu, ik heb er
genoeg van. Je hebt Jenny een offer ge
bracht, zooals mdsschien een op de tien mil-
lioen voor een ander brengen zal en hoe eer-
der Jenny en Nicholas op hun knieen zijn,
hoe beter het is."
Anne's lippen trilden. Ze zei: „Jiohn
liefste." En toen: ..Nicholas weet het niet."
.Nicholas moet het weten. Neen, Anne,
het heeft geen zin. De menschen, die den-
ken dat jij de paarlen genomen hebt, moeten
de ware toedracht weten. Jenny weet het, jij
en ik weten het, Aurora weet het. Degenen,
die op de hoogte gebracht moeten worden,
zijn je oude kindermeid, meneer Carruthers en
Nicholas."
Anne klemde haar handen ineen en keek
hem opgewonden aan. ,,Toe, John
„Ik heb alles uitgedacht. Zoo is het goed.
Ik ben niet wraakigierig; 't is niet mijn bedoe
ling om Jenny te kwetsen. Juffrouw Jones is
haar toegedaan en zoo betrouwbaar als wat.
Jullie familie-advocaat zal en moet het weten.
Om van Nicholas niet te spreken. Jenny kan
het hem zelf vertellen precies zooals ze
dat zelf wil. Maar hij zal weten wat Jenny
jou verschuldigd is en hij moet doen wat hij
kan om de dingen voor jou gemakkelijk te
maken. Hij kan een heeieboel doen. Ik wil
niet, dat er over jou gekletst wiordt."
Anne hief haar hoofd op met een trotsche
beweging. ,,Je bedbelt;; dat je geen geklets
over je vrouw wilt hebben. Daaroim wil ik
niet met je trouwen; er zal gepraat worden."
,,Dat bedoel ik heelemaal niet. Ik wilde
maar, dat je niet zoio'n onzin zei. Ik bedoel,
dat er geen gepraat over jou, hoor je over
jou, wensch. Ik denk niet aan de gevoelens
van je echbgenoot; ik denk aan jou en je
behoorde. dat nu toch wel te begrijpen.
Iedereen, die over jou leugens gehoord heeft,
zal nu de waarheid vememen. Dan komt
Jenny er nog veel en .veel beter af dan ze
verdient. Ik heb haar geschreven. Je kunt>
de brief lezen als je wilt."
iHij nam een enveloppe uit zijn zak, haalde
er een velletje papier uit en legde het open
op Anne's knie. Ze las het, in John's flinke
handschrift;
„Beste Jenny,
Anne en ik trouwen. Ik hoop, dat je
blij zult zijn, omdat wij het zijn. Anme
gaat een week bij Aurora logeeren; daar-
na vind ik, dat ze bij jou moet komen
en bij je blijven tot we trouwen. Ik ben
er van overtuigd, dat je niets liever wilt
dan dat Anne vanuit Wlaterdene trouwt.
Ze hoeft niet langer dan een dag of veer-
tien te blijven, omdat we zoo gauw moge-
lijk willen trouwen."
Anne wierp hem een killen blik toe, ont-
ving er een terug, die haar verwarde en ging
toen voort met lezen:
,,Ik vind, dat je Nicholas heter alles
kunt vertellen van die paarlengeschiede-
nis. Het zal je dan makkelijker vallen
ORIGINEEL TER INZAGE
Onovertroffen by brand-en snijwonden
Ook ongegvenaard als wryfmiddel by
Rheumatiek, spit en pijnlijke spieren
Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/2 ct. en f 1.04
(Ingez. Med.)
zoodat er geen ruimte was om te gaan zitten
of liggen. Op de binnenplaats van de gevan
genis, die in normale tijden plaats voor hon-
derd menschen bood, stonden vijfhonderd
lieden, desonidanks hadden zij het in de fris-
sche lucht nog beter dan de ongelukkigen in
de cellen. Ik zag een vrouw in een pelsman-
tel, die minstens duizend gulden moet hebben
gekost, op den grond liggen huilen. Vijf dagen
had zij reeds in deze ruimte doorgebracht.
Een priester in burgerkleeding deelde met
Navarro en mij eenige sardines; toen een
man, die naast me stond, hem hoorde ver
tellen, dat hij geestelijke was, trad hij op ons
toe en verzocht hem om zijn zegen. Maar
toen hij met gevouwen handen neerknielde,
stootte de priester hem terug en verzocht
hem de handen in de zakken te steken. Hij
vreesde door de bewakers als geestelijke her-
kend te worden.
Een andere gevangene, een politie-agent,
die reeds eenige dagen in deze eel had door
gebracht, stond plotseling op en begon, klaar-
blijkelijk in een toestand van gestoorde gees
telijke vermogens, een rede te houden over
den slechten toestand, waarin de politie ver-
keerde. Twee bewakers rjlden op hem toe en
sloegen hem tegen den grond.
Af en toe verschenen er eenige bewakers,
die verschillende namen afriepen; vele gevan
genen meldden zich, terwijl anderen bleven
zwijgen, daar zij meenden, dat zij werden
afgehaald voor een terechtstelling.
De executies vonden gewoonlijk in den
vroegen morgen of den laten avond plaats;
de delinquenten werden per automobiel naar
een stille buurt gebracht gewoonlijk naar
de unive^siteitsstad uit de auto gestooten
en, indien zij trachten te vluchten, van ach-
teren neergeschoten. Nadat ik, na 5 uren in
de gevangenis te hebben doorgebracht, werd
vrijgelaten, begaf ik mij naar de universiteits-
stad en zag daar vele lijken op straat liggen.
Aan een van de dooden was een briefje, waar
op te lezen stond: „Deze man is X, een mu-
sicus, die van fascisme verdacht wordt". Be-
woners van deze buurt vertelden mij, dat zij
verschillende malen gezien hadden, hoe neer
geschoten lieden, die men slecht had geraakt,
op straat dood lagen te bloeden.
De meeste arrestaties vonden plaats op
grond van verraad en de gearresteerden wer
den meestal ter dood gebracht. De verklaring
van generaal Mola, dat er zich in Madrid
duizenden fascisten zouden bevinden, heeft
alleen reeds honderden executies tengevolge
gehad.
indien U poetst met wat goeds, dus met
Tube 60 en 40 ct. Doos 20 ct. IVOROL
lief voor Anne te zijn. Daarbij zul je
jezelf prettiger voelen als hij het weet
hij bevindt zich in een verkeerde positie.
Anne heeft het mij niet verteld, ik heb
het zelf ontdekt. De man zelf heeft je
ring met den smaragd opgemerkt en de
bediende, die je geholpen heeft, was een
bewionderaar van je haar. Daarbij ver-
(moedde ik het al langer. Wees niet
angstig ik ben niet van plan je te
kwetsen. Juffrouw Jones moet het
weten, Mr. Carruthers en Nicholas, omdat
ze denken dat Anne het gedaan heeft en
dat kan ik niet verdragen. Je kunt het
Nicholas ook beter dadelijk vertellen, om
dat ik morgen, Maandag in den namid-
dag loom, om alles eens uit te praten.
Zie je, de menschen hebben over Anne
gepraat en zich afgevraagd waar ze al
deizen tijd geweest is en daar moet een
eind aan komen. Dat kan heel gemak
kelijk als wij ons weer vereenigen. Maar
als jij en Nicholas niet helpen, blijven de
menschen denken, dat er iets verkeerd is.
Dus wil je het Nicholas wel dadelijk ver
tellen? Anne laat je hartelijk groeten.
J. M. W."
Anne sloeg haar oogen op, zag een glimp
van John's kin, zuchtte en zei: „Wat een
haast heb jij"!
„Natuurlijk heb i'k haast."
■Hij pakte den brief aan, stak hem in de
envelioppe, plakte haar dicht en stond op
,,Ik ga nu even naar de bus."
„John, doe.dat alsjeblieft niet!"
,,Ik ben er over een minuut weer. Ik wil,
dat Jenny den brief met de eerste post krijgt
omdat ik mijn plannen voor morgen gemaak't
heb. Direct na het ontbijt ga ik naar juf-
Ingez. Med.)
fnouw Jones, daama naar Carruthers. Ik
zal hem zeggen een rekening te openen voor
je bij Lloyd's. Ze moeten je handteekening
hebben, maar dat kan Dinsdag wel. Carru
thers zal am te beginnen vijfhonderd pond
storten. Dan ga ik koffiedrinken en daama
vertrek ik naar Wiaterdene."
Anne staarde hem met een eigenaardig
bulpeloos gevoel aan. Met den brief in zijn
hand liep hij naar de deur. Daar keerde hij
zich om.
,,Je kunt mrs. Fossick-Yates het beste mor
gen na het ontbijt vertellen, dat dringende
redenen je noodzaken om weg te gaan. Aurora
verwacht je hier tegen theetijd. Als je er
dan nog niet bent, zal ze je komen halen.
Maar ik meen, dat het beter is als Aurora en
mrs. Fossick-Yates elkaar niet ontmoetten.
Ik gelaof niet, dat ze samen goed zullen op-
schieten. Daarom moest je maar zorgen
voor de thee hier te zijn. Ik kom tegen zeven
uur. Aurora heeft me ten eten gevraagd."
Hij ging weg en sloeg met een besliste he-
wegung de deur achter zich dicht.
Anne liet haar kin op haar hand rusten en
ze vroeg zich af waarom ze niet boos was.
Ze voelde, dat ze boos had behooren te zijn.
Ze had moeten zeggen, dat ze geen bankreke-
ning verlangde, niet bij Aurora wilde komen,
of verloiofd wenschte te zijn.
Maar aan den anderen kant, al zei ze deze
dingen dan schenen ze toch geen indruk te
maken. Ze voelde zich slap en zwak en nogal
gelukkig.
Horroeks opende de deui' en begon, lang-
zaani en met afkeurenden blik, voor de thee
te zorgen.
(Wordt vervolgd.)
