Feuilleton-vertellingen r :::YdL- BRABANTSCHE BRIEVEN. INGEZONDEN STUKKEN,. GEMEEN TERAAD VAN ZAAMSLAG. De winkel is ongetwijfeld de meest bescheideq# van de Groote Markt en toch is het zeer be- kend. Vele autoriteiten, vooral militaire, heb- ben er aangename herinneringen aan. De zaak werd een eeuw geleden gesticht door den heer C. W. Rijken en ging van vader op dochter over, door welke laatste, de nu 90-jarige mej. Marie Rijken het winkeltje op het oogenblik nog gedreven wordt. Op zichzelf is het een m-erkwaardig feit, dat een zaak in 100 jaar tijd slechts twee gene- raties kent, daarbij komt nog dat het in offi- cierskringen traditie is daar van tijd tot tijd sigaren te koopen. Oude reeds lang gepensionneerde generaals zullen bij een bezoek aan Breda niet licht na- laten een bezoek aan mej. Rijken te brengen. Het vorig jaar was er zelfs een generaal, die bij een dergelijk bezoek door de nog krasse 90-jarige herinnerd werd aan een nog in haar boeken openstaand postje voor aan hem als tweeden luitenant geleverde rookertjes, welk postje nu door den generaal natuurlijk vlot werd betaald. Nog altijd ook is het traditie dat mej. Rijken ,,Hof"-leverancierster is van den senaat van het cadettencorps. Zoo staat daar dan nu sinds een eeuw dat oude winkeltje, dat nimmer is gemoderniseerd, ook niet toen groote fonkelnieuwe zaken het trachtten te verdringen, terwijl de 90-jarige eigenares de prettige zekerheid heeft, dat vele in den dienst vergrijsde officieren aan haar sigarenwinkeltje de meest aangename herinne ringen bewaren. SPEKTAKEL OM EEN DEKEN. Op 6 September j.l. werd door een juffrouw, wonende aan de Hooge Boezem te Rotterdam bij de politie aangifte gedaan, dat uit .een afgesloten kast in haar woning een deken ver- mist werd. Ben nader onderzoek wees uit, dat de deken beleend was bij een particuliere bank van leening. Als verdacht van diefstal passeerden toen de revue de buren, zijnde twee vbOUwen en twee mannen, resp. de 23-jarige J. I. en de 20-jarige M. M. en de 20-jarige J. M. I. en de 25-jarige C. S. Aanvankelijk ontkenden alien iets met de zaak uitstaande te hebben, doch toen hen het vuur wat na aan de schenCn werd gel-egd, begonnen zij langzamerhand elkaar te beschul- digen, erger: elkaar verwijten tfe maken. Het duurde niet lang of er kwam een bekentenis los: J. M. S. had de deken gestolen, doch in samenwerking met C. S. Doch dat was niet alles. Uit de verschillen- de verwijten, die de prettige buren elkander voor de voeten wierpen, bleek het de politie, dat C. S. zich reeds geruimen tijd schuldig maakte aan diefstal van rijwielen en rijwiel- lantaarns. In verband daarmede is de politie eens poolshoogte gaan nemen bij den 64- jarigen J. D., eveneens wonende aan de Hooge Boezem. Daar zijn nog rijwielen en onder- deelen gevonden en in beslag genomen. Donderdag zijn J. M. I., C. S. en J. D. naar het Huis van Bewaring overgebracht. DE BRAND IN HET RAADHUIS TE ST EEN BERGEN. Omtrent den brand in het raadhuis wordt nader aan de N. R. Crt. gemeld, dat rijks- en gemeentepolitie naar de oorzaak een nauw- keurig onderzoek instellen, daar het vermoeden bestaat, dat er brandstiehting in het spel is. Aanvankelijk meende men aan kortsluiting te kunnen denken, te meer, daar boven in het gebouw onder het torentje een oude electrische leiding lag, waar niemand ooit naar keek. Toen bleek echter, dat kort voor den brand uitbrak, voorbijgangers nog licht op de tweede verdieping hebben zien branden. Ben van hen had zelfs den indruk, dat vlammen uit het torentje sloegen terwijl dit licht brandde, wes- halve hij terstond den burgemeester gi-5 waarschuwen. Toen deze persoon naar het raadhuis terugkeerde bleek de bovenste ver dieping reeds in brand te staan. In de bovenverdieping van 't gebouw kwam zelden iemand, uitgenomen de man, die met het opwinden van de klok was belast, hetgeen in de morgenuren geschiedde. DE PARTU „MET AFWIJKINGEN". Op een wel zonderlinge wijze heeft een tuinder te Honselersdijk valschheid in ge- schrifte gepleegd. De man had reeds gerui men tijd oneenigheid met zijn buurman, welke oneenigheid zich meermalen manifesteerde in een schuit, die dwars door de vaart werd ge legd. Dezer dagen bracht de tuinder een partij druiven naar de veiling in welk feit zijn tegen- voeter aanleiding vond te trachten zijn buur man een hak te zetten. In het veilingboek voegde hij n.l. de mededeeling toe partij met afwijkingen", zoodat de kooplieden die deze mededeeling vernamen, een heel wat lager prijs zouden betalen. Toevallig kwam evenwel een zoon van den gedupeerden tuinder nog een kistje druiven brengen, en las tot zijn groote verwondering de kwalificatie ovfer zijn goede partij druiven. De keurmeesters werden ondefvraagd, doch van hen was de waardeering niet afkomstig. De politie werd in het geval gemengd en deze vischte uit, dat de buurman-tuinder de poets had willen bakken. Het gevolg is nu, dat tegen den tuinder proces-verbaal is opgemaakt wegens valsch heid in geschrifte. DE TRAGISCHE DOOD VAN EEN OORGOGSINVALIDE. Dezer dagen arriveerde het Britsche stoom- schip ..Empress of Australia" met de vlag halfstok in de haven van Southampton. Het sc'hip had een doode aan boord, die onder zeer tragische omstandigheden gestorven was. Edward Makinson, die in het Engelsche leger den wereldoorlog meemaakte, werd in den slag bij Gallipoli zwaar gewond. Hij kreeg een kogel in de hartstreek. Langen tijd lag hij in het hospitaal, doch ten slotte overwon ziin sterke oonstitutie de dood. Als oorlogs- invalide werd hij naar het moederland terug gezonden, nadat alle pogingen, om den kogel langsi operatieven weg te verwijderen mis- lukt waren. De doktoren hoopten dat het vreemde voorwerp" zooals zulks gewoon- liik geschiedt in Makinson's lichaam om- weefd zou worden en zoodoende geen gevaar meer voor hem zou opleveren. Makinson leidde verder een zeer rustig leven. Hij nam zoo weinig mogelijk bewegmg. Zijn vrouw verpleegde hem met de uiterste zorg. Verschillende malen heeft men m den loon der iaren getracht een eind te maken aan dezen onnatuurlijken toestand, doch steeds weer moesten de doktoren de pogingen op- geven Het scheen, alsof de kogel geen zm had Makinson's lichaam te verlaten Ten slotte had de patient zich aan de situatie ge- wend Hij voelde zich overigens gezond en kon zelfs zijn oud beroep weer ter hand nemen. f Twintig jaar verliepen sinds den dag, dat Makinson gewond werd. 'Hij besloot met zijn vrouw een reis te maken naar de slagvelden bij de Dardanelles Vol verwachting scheepte het echtpaar zich op de Empress of Austra lia" in. Toen het schip de Dardanellen door- voer, kwamen Makinson de bloedige taferee- len van voor twintig jaren weer voor zijn geest. Hij wees zijn vrouw waar de stellingen der geallieerden voor Gallipoli zich bevonden hadden. Hij gaf haar, zich meer en meer op- windend, een getrouw relaas van den strijd. Door den verrekijker meende hij zelfs de plek te herkennen, waar hij gewond raakte. Slechts met de grootste moeite kon men Makinson kalmeeren en hem er toe bewegen naar zijn hut te gaan. Den avond van dienzelfden dag stierf Makinson. Men vond hem stil en bleek in zijn hut liggen. Uit het onderzoek, dat de scheepsarts instelde, bleek, dat de kogel, die gedurende twintig jaar op dezelfde plek was blijven zitten, op onverklaarbare wijze voort- bewogen moest zijn. Geheel onverwachits was de dood ingetreden, niet ver van de plek, waar twintig jaar geleden de Engelsche soldaat Makinson gewond werd. Een vreemde be- schikking van het noodlot. Wellicht is de opwinding van Makinson, bij de nadering van de plek des onheils niet vreemd geweest aan zijn dood. Toen het stoomschip in de haven van Sout hampton arriveerde, werd de lijkkist van Makinson door een eerewacht van boord ge- dragen. Thans zal zijn naam ingemetseld worden bij de lijst van dooden in het monu ment van de gevallen strijders in den wereld oorlog, dat zich in zijn geboorteplaats bevindt. Zoo eischte de wereldoorlog in 1936 nog een slachtoffer op! .En de leut op z'n erg^tcw^a, als 'n tweedegekleurde karaf er> nog fl,esch van den'i^pg^ppeldeh,-. damf...viJj;? flJBV L allez, dan wierden den Blaauwe z'n oogen groo.tp dan stopte-n-ie efkens zijnen muziek, dan keken wij allemaal naar waar den Blaau- we keek, dan, dan stond dp-ar ih 't. deurgat den Fielp! Leunend op twee stokken wel, maar allez, hij stond er. Hij stond er op z'n eigenbeepen. ,'t witte bakkersjaske hing wat wijd om z;'n schouwers, z'n bolhoedeke paste beter(!) maar toch! daar stond onzen veur- zitter, den main, dien we in zulke dagen nie missen kunnen! Ulvenhout, 14 September 1936. Amico, Wie had kunnen denken, als ik veertien dagen ge- lejen op den koe- peltoren van 't Dampaleis zat, waar m'nen vrind Vincent zijnen zang uitjubelde, uitbeierde over de panorama's van Amsterdam, waar ie zijnen klateren- den muziek uit den klokkentrossel sloeg en de klan- ken naar de enders liet zwermen in zilveren vluchten, wie had kunnen denken dat 't Koninginnefeest van den lesten 31sten Augustus 'nen prelude „slechts" was, van 'n kleuren- en klankenlied, uitgevoerd deur acht millioen Nederlanders ter eere van ons Prin- ceske heur verloving! Sjuust had ik verlejen week mijnen brief meegegeven aan den Driek, onzen postbooi, als op ons dorpke de Haagsche gebeurtenis bekend wierd. A1 rap waaide hier en daar 'n vlag, kwamen de kinders buiten mee 'n oranjelint in de krul- lenkopkes, mee 'nen oranjesjerp over de borst en 't was daarmee, of den Herfstbloei in krachtiger kleuren gloeien ging over Ulven hout. Oranje! Daar is geen schoonder kleur dan deuze vlam in den saffranen Herfst! Oranje! 't Is den gouwen klank in de kleu- rensymphonie van den bloeienden buiten! Den gouwen klank, die aanzwelt, die aanzwelt tot een gouwen harmonie, als 't lied van den zomer eindigen gaat. Als den Herfst bloeien, gloeien gaat! Als elk blad 'n blom wordt, 'n blom, geslagen uit glanzend goud! Als den eik te pronk staat in zijn rosse goud van d'avopdzon. Als 't zomertij gaat uitsmeulen in den bonten kleurengloei van d'avondkim. Als d'eikendreven langs onze bosschen ge- illumineerd staan mee de brandende lampions van 't kleurend loover, dan dan bloeit den saffranen oranje deur den buiten als gestolten zonnegoud, dat neersmolt over de schepping. Maar genoeg! Als dan de vlaggekleuren en 't oranje be- gosten open te bloeien in't groene Ulvenhout, dan sprongen ook los de harteknoppen van de durpelingen in den fleurigen bloei van feest- gevoel. Dan begost 't te zingen in huilie koppen, op den maat van't najaarswindeke, dat mee de harde blaaikes ritselde over den steenweg. Of 't zoo z'n lie-ke blies tusschen de tanden. Dan hebben we 't feest begonnen mee 'nen rondgang van d'Harmonie. Dan hebben we 't dorp versierd, mee guirlandes van boom tot boom; mee strikken van oranje daartusschen; mee fleurige, kleurige lampions daarbij. Dan heeft den Blaauwe den trekzak geno men en heeft ie't Wilhelmus gespeeld op duu- zend manieren. Hij rekte 't uit tot vijf keer de gewone lengte. Hij spulde 't als 'nen wals, als 'nen marsch, hij liet 't zingen als 'n aria uit d'opera En nooit liet eenen Ulvenhouter hum in den steek...! Altij kosten ze 'm volgen op z'n lenige kronkels der fantasie, die daar zwierven onder z'n rose stekels, onder z n oranje piekharen! Anderhalven meter trok ie zijnen momka- zak uit malkaar, om 'm dan weer mee sier- lijke schokskes, al muziceerend in malkaar te drukken. Eindelijk geraakten we in de „Gouwen Koei"! Bekend terrein! En "t was daar, da k den Blaauwe twee-en-zestig is ie! z'n klompen van de voeten zag schuiven, zijnen trekzak uithalen tot op twee meters bekans, om dan mee eenen lenigen kattesprong, ondei nen vervaarlijken, oew ziel verscheurenden gil van den trekzak, boven op de biljert te springen, waar ie, lijk 'nen muzikalen neger- danser 'n concert gaf, zoo schoon, dat Kee achter den toog al lachende heur handen neer- kwakten in de plaskens pils, die daar op t buffet dreven! •t Grootste deel van d'Harmonie was mee- gekomen. Den chef, den saxafomst, boven op de kolomkachel. Nolleke Gommers, ge kent 'm wel, dieen vrijgezellen-dwerg-rentenier had de gr°ote trom te pakken gekregen. Hij „werkte daar- od als 'nen weareldberoemden drummer van Barnum en Baily, 't zweet liep uit z'n broeks- oiinkes. De rest van d'Harmonie zat teugen den muur, in 't gezioht van den Blaauwe die 't muzikaalste is van allemaal en dus de leiding .had, al kent ie geen andere noten, dan die van miinen notenleer. Den Blaauwe trok, dirigeerde mee zn °°Nolie8e Gommers, ,„bespulde" de groote trom, of ie aan 't smejen was en de rest per- beerde den Blaauwe te volgen in z'n muzikale fantasieen, dde uit zijnen trekzak schuimden als de pils uit de bierpomp: royaal, overdadig en mee veul spatters ernaast. 't Gouwen Koeike" wierd muzikaal afge- slacht. 't Was 'n wonder dat de ruiten nie scheurden. De lampen beefden aan de kettings. •n Flesch gekleurd water „wandelde" van den spiegel in den toog. Kee kreeg 'n bietje zorg over heur spullen, hoewel ze van 'n klein ge- ruchtje nie verveerd is...! „Lang zal ie leven!" zetta den Blaauwe in en'n groote, vette traan, 'n ding lijk 'nen knikKej, wiebelde over,flen bakker z'n wangen. ,,Lang zal ie leven! Lang zaJdje leven, in de gloria, in de gloorieja! In de gtoorijaah!" Nolleke Gommers drumde, drumde, hij zat bovenop 't kolossale dingr.an sloeg 't, of ie 'nen leeuw aan 't temmen was! Tien citroentjes-met wierden er veur den Fielp tegelijk besteld! Maar. hij nam 'n glas- ke spuit en tde tracteerdersHidi5Qhken toen 't citroentje maar zelf leeg pp. veul gezondheid van den Fielp! 't Was intocht, 'nen to cat, amico, den Benno ^prdig! Us v.-:.. We voelden dat den Fielp ppietsen moest! 't Wierd stil. En toen,;ntoen knoopte ie z'n bakkersjaske los en haalde .uit z'n binnen- ste-hier-of-4aar zijnenveyrzittershamer! Als \ve dat zagen, wierden "we gek! Gek van plazier in onzen weergekeerden Fielp! Voorzien van z'n „gereedschap". ,,Vlienden", zee-t-ie. En niemand lachte, wat Vfeur "Ulvenhout veul zeggen wil ,,Vlienden! Ik zeg; ve-rienden! Kamrad! Ik zeg: Kameraads! Veul bedangt veur deus vellen, ik zeg wellek-kkom! Ik kost 't op 't nest nie meer huitouwen! De verziering is schoon, maar waar mera, ik zeg maar waar mera agom ,,kels" riep de Blaauwe. Den Fielp knikte. „Maar waar is de heere- poort veur. KMule m-m-m-mjuulejaantje nen Penno?" Wij keken malkaar 'ns pan., Hij had gelijk! 't Middelpipnt, 't hoogte- punt ontbralp! Hij begost te ontwerpen. Zette z'n stokken op de biljert',zee: „Zoo! Tee, ik zeg twee tolens, torens zeg ik. Daa-op 'n vag, vlag. De to...rrens verbinden. .In. d^n midden twee vlooings, vlObings, velooiengs.,-, ik zeg velo- vingsringen Von koud, koud, koud! Gaa-goud, zeg ikke! De eene velag van ropd-it-braauw en d'andere van 'eel rood die vrag .'ylag van Ippe, Ippe! Ipper! „Lippe", zpe den Nol. Den Fielp lceek of ie zeggen wou: wie lacht, gaat er aan! Niemand lachter Toen brocbt Kee heuren. geinakkelijksten stoel uit de huiskamer en zette den Fielp daarin. Meteeh vroeg ze 'm om, nachtverlof tot twaalf uur! ,,Norde Kee'zee-t-ie. ,,Van hieruit ga'k naar den Buwwelemeester Toen Zette den Blaauwe het Wilhelmus weer in," de Fielp stond op en wij zongen 't allegaar mee! En den Fielp trok 'n gezicht Of ie den Kondng van Hispanje eigens was! 's Avonds stond er d'eerepqort. Dwars over den'weg, van de kerk tot den Fielp z'nen yinkelBengaalsch vuur wierd afgestoken, ib alle kleuren, de cafe's hadden „permissie" tot twaalf uur en de Fielp, die daar veur ge- zorgd had, zat in 'nen ,,makkelijken stoel" veur z'n deUr en zwaaide mee z'n stokken! Hij had de leiding weer en hij wierd mee t uur gezonder! En 's avonds om elf uur, als 't feest op z'n leutigst was, dan wenkte-n-ie mij en den Jaan, en dan, -onder onzen arm, deed ie dten rondeke mee om de eerepoort. Om twaalf dur kwam den veldwachter, den nieuwe, Janils zijnen c^)volger, zeggen dat 'ttwaalf uur was! j Alle oogen gingen naar den Fielp.Die deed a® datjjk 'n uur bij en stuurde den veld wachter mee die boodschap en 'n' sigaar naar ,10'!", en- isjlei'i? jiino Trui 1 den Burgemeester! js:n let it, ocs Trui zou en moest 't jonge paar zien, is koiossaal oranjegezind ennieuwsgierig! Bruiloften en veural vorstelijke, alleiz, daar kan ze pap vd'fi'eten! Ze kan be achter mal kaar percies alle verwantschappen opgeven tusschen alle Kbninklijke huizen van Europa. Over Astrid z.g. kan ze nog al£ij nie praten zonder 'n bietje bewogenheid. Den Pol van Belgie is om zoo te zeggen heuren aangenomen zoon. JuliaantjeAls ze 'if. Veur naar den Haag kost, dm ze persoonlijk te feliciteeren en Benno de wacht aan te zeggen goed te passen op otrs Princeske, zp zOu er geren veur te voet gaan. Zoo zijn hief de vrouwen, arriicb! Hoe wei nig ge'r ook van merkt deur't jaar ze zijn diepin even koningsgezind, als ze vroom zijn! Heur gezin, Godsdienst en 't :Koningschap, dat zit binnen: 'n goud ringske als 'nen pit in huilie hart. 1 't Komt weinig te zien, warit hij zit diep, dieen pit, maar.G... als gij er efkens nie om denkt, dan bijt g'bew tandefa kapot op dieen harden pit, gevat in gouwen ring! Trui moest dus naar den Haag, den lesten Zaterdag! 't Was Nationalen feestdag, ik kost dus mee Want ik hoefde1 riie mee den groentenwagel bp pad. Ik zal 't kort maken, 't end van deuzen brief. We hebben vier uren in de rij gestaan en... 't heele paleis nie te zien gekregen! Daar was geen bijkomen aan. Dus docbt ik 'n goei gedacht te ejcrtjgen, deUr aan te sluiten acbter den stoet. Maar Hollanders zijn veul anders, dan Brabandexs! Wij wierden in geen enkele groep toege- laten, want....'.-, we waren geen lid van die Haagsche, Leidsche of Delftscbd vereeniging! Op 't end pexbeerden we mee' te komen aan 't uiterste end van den steert. De politieman- nen vonden '6-'best! Maar... de bestuurslejen snejen ons webi" af! Vreemdsoortig volk veur ons, die Hollan ders, waarvan wijnooit iets ztlilen bogrijpeu! Nooit, nooit zsalibjer 'nen menseh weggestuurd worden! Altijstaan hier de poorten van gast- vrijheid en plaaieDg samendoep. openMaar daar hoog in Nederland, daar Vieren ze feest mee... reglemenpen in de hand. Daar blijven bij alien lacken.#itbundigheid:icl'Obgen.koud! Wij kennen :deus mensohen me.aZij kennen ons nie! iqg nsioc Hier gaat /jtiszbo in zoo'n geval. Hier zou gezegd zijn: flhier, zet mrjn unifoumpet maar op, draagt myu vaandel maar en marcheert maar mee. Mij kennen ze wel' zonder die dinges. En onder veul leut en gelach, mar- cheerde dan mee! En als 'tt'nen „doodsbidder«oowas die ge moest veranurwem, allez die nam genoegen mee oew veroekering, dat ge iah de parade oew edgen ala ilid zou opgeven.' -Ook al wist ie net zoo goed als gij zelf, dat 'daar toeh niks van kwam, ge kost mee! ileT 7 Wy pakken 't altijd wat menscbelijker en w&t minder reglementair vast! Wij gunnen, g-eloof ik/ den medemensch iets meer! -n V j -Snnsbss hi 3.0O M In ieder geval: Trui is onverrichterzake teruggekomen, na veul opoffering en veul moeite. Ze mocht van 't bestuurslid Piet Jansen de gelukkige koningskinderen nie toe- juichen! Dat was alleen weggeleed veur de „leden van Piet Jansen". Dat moest ik 'ns zeggen, omdat ze 't m'n Trui bebben aangedaan! Omdat ze 't Bra- banders hebben aangedaan! 'Communisten of Revolutionnair.en zijn nooit deur Brabant in de Kamers gebrochtDat mochten de Oranjegezinde Hollanders wel 'ns serieus overwegen deuze dagen! Maar genoeg, amico! 't Is nie gelukt. En als hier 'ns iets te doen is veur z.g. „lejen", en daar komen Hol- landsche buitenstaandersallez welkom vreemdelingen! Sjuust als Benno welkom is. Wij maken geen onderscheid. Ik hoop dat ge 't 'ns rap weer ervaren zult! Vol. Veul groeten van Trui en als altij geen haarke minder van oewen toet a voe DRe. (Buiten verantwoordeiykheid der Redactie.) Hoek, 16 Sept. 1936. Mijnheer de Redacteur! Bij dezen wensch ik een eeresaluut te bren gen aan het Hoeksche Fanfarecorps „Elk naar zijn krachten", dat zoo dapper zich geweerd heeft tljdens de afgeloopen feestweek. Toen verleden week Dinsdag de verloving van de Prinses bekend werd verklaarden de leden zich terstond bereid om hunne medewerking te verleenen voor het slagen der feesten. Bin nen een uur na den oproep marcheerden de muzikanten door het dorp en lieten hunne vroolijk marschen hooren. Hoe statig weer- klonk niet het Wilhelmus! Zaterdag weer hetzelfde. Wat zou er van de lampionoptooht terecht gekomen zijn zonder medewerking van ,,Het Muziek", zooals het in den volksmond heet. En hoe dikwijls te voren reeds heeft het zijn onmisbaarheid getoond! Zonder aarzeling durf ik te zeggen eerbied te hebben voor ons kranig corps, dat zich ge- rust meten kan met corpsen uit de stad, die wellicht beter zijn uitgerust en talrijker zijn, maar het dikwijls niet balen kunnen bij een klein gezelscbap, dat liefde toont voor zijn taak. Nu heeft dat gezelschap een gebrek, een groot gebrek en dat is geldgebrek. Im- mers sommige instrumenten die na verloop van bijd vemieuwd moeben worden kosben meer dan bonderd gulden van aanschaf, berwijl ge- weldige sommen heengaan aan ondenhouds- kosben. Laben de muzikanben zelf bun on- kosben dragen, als ze muziek willen maken, of laab de gemeente er voor opkomen, beb ik al hooren zeggen. De muzikanben betalen reeds bun contri- butie, die niet gering is. Kan men inderdaad van werklieden, zooals de meeste muzikanten zijn, meer verlangen? De gemeente geeft reeds een bijdrage, die ingevolge voorschrift van Gedeputeerde Staten niet verhoogd mag worden, doch integendeel moeten worden ver- laagd. Het gevolg van deze redeneeringen zal zijn, dat „Het Muziek" te gronde gaat en dat we de aanstaande huwelijksfeesten zul len moeben vieren meb gramofoonmuziek. Dan is Hoek bocb zeker wel van de kar ge vallen en in de Kreek berecbb gekomen. Daar- om ben ik zoo vry om bij de Hoekenaren aan be kloppen om heb eene noodige in dezen. Meldb U aan als donateur bij den penningmees- ber den heer F. de Groote, die de gelden gaame in ontvangst zal nemen. Het kost U slechts eCn gulden per jaar en het zal U de voldoening schenken van een goede daad te hebben verricht, benevens toegang tot de con- certen in de gehoorzaal. Natuurlijk wil ik niet te kort doen aan de verdiensten van de zangvereeniging Crescen do", die zich mede dapper geweerd heeft. Begrijpelijkerwijs heb ik in bet bijzonder de aandacht willen vestigen op E. N. Z. K. U, mijnheer de Redacteur van harte dankend voor de verleende plaatsruimte heb ik de eer te zijn Uwe dw. dnr, Mr. J. A. VAN TIENHOVEN, Burgemeester van Hoek en Eere-voorzitter van E. N. Z. K. Mijnheer de Redacteur. Vergun mij eenige plaatsruimte in dit blad, waarvoor ik U bij voorbaat dank zeg. In de Ter Neuzensche Courant van Woens- dagavond j.l. las ik een bericht uit Hoek, dat er een Oranjevereeniging is opgericht, waar van ik verbaasd van opkeek, omdat ik niets heb gehoord van oprichting van zoo'n vereeni ging. Ik juich het toe een Oranjevereeniging, maar zooals deze Oranjevereeniging in onze gemeente is opgericht, daar kan ik niet mee instemmen en zeer velen zullen het met mij eens zijn. Ik heb n.l. vemomen dat er tus schen de muren van ons gemeentehuis een onderonsje is samengesmeed om enkele per- sonen uit te noodigen uit den voornamen stand en nu hebben wij een Oranjevereeniging. Mijns inziens kan er van een vereeniging die door een onderonsje is opgericht niet veel verwacht worden. Dat zal iedereen mij toe geven. Een vereeniging, zooals ook deze moet op een openbare algemeene vergadering door de burgerij worden opgericht, die wijst de mannen aan die voor het organiseeren van feesten enz. de geschikste zijn en dan kan er gesproken worden van een plaatselijke Oranje vereeniging. Hoek, September 1936. ORANJEMAN. 8. Vergadering van Dinsdag 8 September 1936 des namiddags half twee uur. Voorzitter: de beer S. van Hoeve, Burge- meester. Tegenwoordig de leden: A. de Feijter, A. de Koeijer, J. de Visser, D. G. Koopman, F. C. Wisse, M. Florosse, K. Hamelink, C. Maas, A. Haak, H. de Feijter en C. de Jonge, benevens de Secretaris J. Stolk Lzn. 5. VaststelUng wijziging der verordening tot heffing van keurloonen in de ge- meenten Axel, Zaamslag, Boschkapelle Koewacht, Overslag en Zuiddorpe. In de vergadering van 5 November 1935 werd op uitnoodiging der gemeente Axel vastgesteld eene wijziging der keurloonen. Wij schreven aan het gemeentebestuur van Axel dat dit beSluit o.i. eene bepaling had dienen in te houden wanneer de wijziging in werking trad. -Het gemeentebestuur van Axel schnjft ons thans van Gedeputeerde Staten het verzoek te hebben ontvangen om alsnog in die ver ordening een datum van inwerkingtreding op te nemen. Mitsdien stelt het voor een artikel 2 in cpgemelde wijziging op te nemen luidende: iDeze wijziging treedt in werking acht dagen na de Koninklijke goedkeuring. Burgemeester en Wethouders stellen voor aldus te besluiten. Met algemeene stemmen wordt aldus be- sloten. 6. Voorstel van Burgemeester en Wet houders tot het geven van ontheffing op de hondenbelasting dienst 1936. Naar aanleiding van verzoeken van W. van Vessem, A 130, en C. Scheele, C 117, hou- dende mededeeling dat hun hond in het eer- ste halfjaar 1936 is overleden stellen Burge meester en Wethouders voor aan belangheh- benden eene ontheffing te verleenen van ?,50. Burgemeester en Wethouders stellen mede voor oninbaar te verklaren f 1 ibelasting voor een hond van L. Willemsen en Wed. W. Dek- ker, welke honden eveneens zijn gestorven. Met algemeene stemmen wordt aldus be- sloten. 7. Voorstel van Burgemeester en Wethou ders tot het aanvragen om ontheffing als bedoeld in alinea 2 van art. 179 der Gemeentevet. Burgemeester en Wethouders stellen voor te nemen het navolgende besluit: De raad der gemeente Zaamslag, overwegende dat art. 179, tweede lid der Geimeentewet den raad voorschryft, de amb- ten en betrekkingen in dienst der gemeente aan te wijzen, welke met uitsluiting van andere gegadigden slechts kunnen worden vervuld door militairen of gewezen militairen, die ingevolge een wettelijke regeling aan- spraak hebben op benoeming tot ambtenaar in dienst van een der lichamen, genoemd in artikel 3 en 4 der pensioenwet 1922 (Stbl. 240); dat de Koningin op verzoek van den raad in het belang van de daarbij betrokken ge meente, van deze verplichting ontheffing kan verleenen; dat de ambten en betrekkingen in dienst dezer gemeente buiten die vallende onder art. 224, 5e lid der Gemeentewet geen an dere zijn dan de volgende: gemeente-secretaris, gemeente-ontvanger, ambtenaar van den burgerlijken stand, amb tenaar ter secretarie, gemeente-bode, gemeen- te-werkman, gemeente-architect, gemeente- geneesheer, klokkenist, klokluider en onder- wijzend personeel der openbare lagere school; dat deze ambten en betrekkingen naar het oordeel van den raad er geene zijn, welke voor aanwyzing ingevolge het bepaalde in art. 179, tweede lid der Gemeentewet in aan- merking komen; besluit aan Hare Majesteit de Koningin ontheffing te vragen van de verplichting, opgelegd in art. 179, tweede lid, der Gemeentewet. Met algemeene stemmen wordt aldus be- sloten. Verzoek van de Zeeuwsch-Vlaamsche Slagersbond om bijdrage in het tekort cursus 1936. Ingekomen is het navolgende verzoek: Ondergeteekenden P. J. de Theije en Z. C. Eckhardt respectievelijk ondervoorzitter en secretaris van de Zeeuwsch-Vlaamsche Sla gersbond te Ter Neuzen, verzoeken uwen raad beleefd tegemoet te willen komen in het na- deelig saldo der exploitatierekening van de Worstmakerijcursus, welke is gehouden te Ter Neuzen. Het tekort over veertien leerlingen waarvan er een uit de gemeente Zaamslag heeft deel- genomen bedraagt f 6,98, dus per leerling ongeveer 8,35. Onze berekening was gebaseerd op reeds te ontvangen subsidie, volgens artikel 25 der Nijverheidsonderwijswet, doch deze subsidie kan eerst over bet jaar 1937 worden verkre- gen voor een eventueele nieuwe cursus. Volgens beschikking van den raad der ge meente Ter Neuzen d.d. 1 Augustus 1.1. is in zljne vergadering van 28 Juli besloten in het tekort een bijdrage te verleenen van f 23,39. Door iedere leerling is reeds 35 cursusgeld bijgedragen. Beleefd verzoeken wij uwen raad gunstig op het gevraagde tekort te willen beslissen. Burgemeester en Wethouders stellen voor aan opgemelde slagersbond uit te betalen een bedrag ad 8,35. iDe heer HAAK meent, dat waar een zoo luttel bedrag van de gemeente wordt gevraagd en de betrokkenen zelf bovendien zich een uit- gaaf van 35 hebben getroost om aan den cursus deel te nemen, er niets tegen is, te hel- pen om het bestaande tekort te dekken. De menschen hebben er veel voor over gehad, in- dien zij zelf 35 cursusgeld betaald hebben. Men kan moeilijk de lasten van het tekort dan ook nog eens op de cursisten gaan verhalen. Hij acht het juist gezien van Burgemeester en Wethouders, indien deze helpen, dit tekort te n Met algemeene stemmen wordt het voorstel van Burgemeester en Wethouders aange nomen. 9. Aanbieding gemeente-rekening dienst 1935. Burgemeester en Wethouders leggen aan den raad over de gemeente-rekening dienst 1935, sluitende in ontvang en uitgaaf gewonen dienst op 104.212,95 en f 95.572,80 met een batig saldo 8640,15 en den kapitaaldienst in ontvang en uitgaaf op f 17676,28 en 17673,50 met een batig slot van 2,78. Burgemeester en Wethouders stellen voor deze bescheiden te stellen in handen van de commissie van onderzoek ten einde te dienen van bericht en raad. Met algemeene stemmen wordt aldus be sloten. 10. Afkoop gebruiksvergoedjng lagere scho- len ingevolge art. 205ter der L. O.-we 1920. Ingekomen is het navolgende schrijven. Ingevolge art. 205ter der lager onderwys- wet 1920 heeft het bestuur van de vereeniging tot bevordering van Gereformeerd lager schoolonderwijs alhier de eer U te verzoeken de jaarlijksche gebruiksvergoeding, zooals die ingevolge art. 205 dier wet voor de terremen en gebouwen van de van genoemde vereeni ging uitgaande scholen voor gewoon lager onderwijs te Reuzenhoek C 41 en te Othene D 123 tot op heden werd genoten, te willen vervangen door een uitkeering ineens van 80 der ingevolge art. 205 geschatte waarde van terreinen en gebouwen, bedragende voor Reuzenhoek f 8500 en voor Othene 3200. Bij opgemeld artikel 6 is tusschen artikel 205bis en 206 der Lager Onderwijswet 1920 een nieuw artikel 205ter ingevoegd, luidende: De besturen van bijzondere lagere scholen, bedoeld in artikel 205, kunnen voor 1 Aug. 1936 aan het bestuur der gemeente, waar de school gevestigd is, het verzoek doen, om ter vervanging van de jaarlijksche vergoechng, be doeld in het eerste lid van dat art. een uit-

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1936 | | pagina 6