Ter Neuzensche Courant
De Tweelingzusters.
Binnenland
Feuilleton
Buitenland
Landbouwberichten
Gemengde Berichten
Maandag 31 Aug. 1936 No. 9497
TWEEDE BLAD
RECHTSZAKEN.
GEMEENTERAAD VAN
AXEL.
VAN
BEIAARD EN BANK.
Te Enkhuizen heeft de beiaard-commissie
per circulaire medegedeeld, dat wegens de
sluiting van de Wed. S. Lakenman en Zoon's
Bank N.V., waardoor vele van de genoodig-
den en ook de commissie op gevoelige wijze
getroffen zijn, het besluit moest worden ge-
nomen, de officieele overdracht en inwijding
van den gerestaureerden beiaard in den Zui-
dertoren tot nadere order uit te stellen.
De commissie is van meening, dat van
eenigszins feestelijke stemming onder de ge-
geven omstandigheden geen sprake kan zijn.
INDIJKING VAN RIJPE SCHORREN BIJ
ZUID-BEVELAND.
In een te Ossendrecht gehouden vergade-
ring is de wenschelijkheid besproken om te
komen tot stichting van een Heemraadschap,
teneinde in het Zuid-Westelijk gedeelte van
Noord-Brabant een betere afwatering te ver-
krijgen.
Tevens werd bet plan voorgelegd om de
rijpe schorgronden, gelegen v66r den „de
Vijdtpolder" en beneden den „Volckerpolder"
(Zuid-Beveland)in te dijken.
DUITSCHLAND VERHOOGT BELASTING.
Teneinde de financiering van de uitgaven
voor de grootscheepsche „nationaal-politieke"
plannen. welker uitvoering de Duitsche regee-
ring zicb tot taak beeft gesteld, uit de loo-
pende ontvangsten mogelijk te maken, is een
wet uitgevaardigd, krachtens welke de Duit
sche vennootschapsbelasting met 50 wordt
verhoogd.
Deze verhooging wordt onmiddellijk van
kracbt voor de belasting die de vennootschap-
pen voor het tweede halfjaar van 1936 moe-
ten opbrengen. Aangezien de belasting op de
inkomsten der vennootschappen tot dusverre
20 bedroeg, zal zij voortaan dus 30
bedragen.
In de desbetreffende toelichting wordt o.a.
verklaard, dat het levensrecht van de Duit
sche natie de tegenwoordige grootscheepsche
uitgaven eischt en anderzijds aan de econo-
misch niet noodzakelijke oprichting van
N.V.'s door de belastingverhooging paal en
perk kan worden gesteld.
DE WIJZIGINGEN
IN DE STELNVERLEENING.
Vrijdag heeft te Zwolle het reeds aangekon-
digde onderhoud van den minister van sociale
zaken met de wethouders van de steden boven
100.000 inwoners!, plaats gehad. Daarbij zijn
ter sprake gekomen de voorstellen tot wijzi-
ging van de steunregeling voor werkloozen
met betrekking tot den huurbijslag en het
standaardloon. De minister stelde op den
voorgrond, dat de wij'zigingen den geheel vor-
men en dat zij niet gedeeltelijk gehandhaafd
en gedeeltelijk ingetrokken kunnen worden,
alsmede dat de datum van invoering, 13 Sep
tember, gehandhaafd blijft.
Met betrekking tot den huurbijslag (voor-
loopige halveering) herhaalde de minister, dat
de regeering bereid is mede te werken tot
verlaging dan wel verdere verlaging van de
huren door het verleenen van bijdragen, sub-
sidiair extra bijdragen, ingevolge de Woning-
wet, een en ander op den tot dusver geldenden
voet en dat, voor zoover, zich in de gemeen-
ten de wenschelijkheid van huurverlaging,
gepaard met rijkssteun als hiervoren bedoeld,
mocht doen gevoelen, de minister gaarne
voorstellen tot huurverlaging tegemoet zag.
De minister voegde hieraan toe, dat derge-
lijke voorstellen tot huurverlaging van Wo-
ningwetwoningen met groote snelheid in be-
handeling zullen worden genomen.
Voorts deelde de minister mede, dat naar
het oordeel van de regeering ook de verhuur-
ders van particuliere arbeiderswoningen, voor
zoover bewoond door steuntrekkenden, rede-
lijke verlaging van deze huren zullen moeten
toepassen, opdat niet alleen de steuntrekken
den de nadeelen van de wijziging van den
huurbijslag zullen ondervinden.
Hij voegde hieraan toe dat, zooals reeds in
de circulaire is uiteengezet, hier een taak ligt
voor de gemeentebesturen om met de huis-
eigenaren overleg te plegen.
Medegedeeld werd, dat indien en voor zoo-
verre de huiseigenaren niet bereid zouden
Naar het Engelsch van
PATRICIA WENTHWORTH.
(Nadruk verboden.)
17) Vervolg.
Hij voegde zich bij het gezelschap dat op
het grasveld onder den grootsten cederboom
zat thee te drinken en nam zwijgend een kopje
van Jenny aan. Derek en Pamela wierpen
elkaar met *veel luidruchtig gelach koekjes
toe. De zon scheen warm en zacht op het flu-
weelige groen van het gras; Pamela's roode
japon stak er schel tegen af. John keek naar
Jenny, terwijl haar vaste hand them het kopje
reikte. Ze had mooie, fijne handen, kleiner
dan die van Anne en blanker veel blanker.
Haar bruine oogen lachten hem itoe.
„Je hebt een lange wandeling gemaakt;
je ziet er tenminste moe uit", zei ze.
,,Neen, ik heb niet zoo lang gewandeld",
was het vage antwoord. Hij nam den ledigen
stoel naast haar en begon, in zijn gedachten
verdiept, zijn thee te drinken. Hij was over-
tuigd dat Ane en Jenny elkaar ontmoet had-
den. Jenny had geschreid; er waren nog
zwakke sporen van te zien onder haar
oogen en de donkere wimpers, waardoor
ze naar hem had gekeken, waren nog niet
heelemaal droog. Jenny huilde gauw. Gis-
terenavond had ze het ook gedaan, toen
hij met haar over Anne gesproken had.
Maar toch stond het absoluut voor hem
vast, dat zij en Anne elkaar ontmoet hadden.
Hij dronk zijn kopje leeg en zette het neer.
,,Kun je mij ook het adres geven van Miss
zijn een redelijke huurverlaging te geven, de
minister zou bevorderen, dat een wetsont-
werp zou worden ingediend, dat onredelijke
uitzetting zal verhinderen.
Voor de gesteunde werkloozen, die als ge-
volg van den maatregel zullen moeten verhui-
zen, zal, voorzoover noodig, een bijdrage in de
verhuiskosten worden gegeven.
De minister zegde voorts toe, met hand-
having van het beginsel, het standaardloon
van de grootere gemeenten voorshands op
een hooger bedrag vast te zullen stellen dan
in de circulaire van 31 Juli is aangegeven.
Ten slotte verklaarde de minister zich bereid
tijdig voor het invoeren van de tweede etappe
aan de hand van de dan aanwezig zijnde om
standigheden, de gevolgen hiervan met de
desbetreffende instanties nader onder de oogen
te zien.
PAND DER NEDERLANDERS TE MADRID
EXTERRITORIAAL GEBIED.
Naar gemeld wordt, is bij het departement
van Buitenlandsche Zaken bericht ingekomen
van den Nederlandschen zaakgelastigde te
Madrid, dat het pand, dat door hem ter be-
schikking was gesteld van de Nederlanders,
die zich daarin veiligheid willen stellen, door
de Spaansche regeering thans tot exterrito-
riaal gebied is verklaard. Hierdoor waar-
borgt de Spaansche regeering de veiligheid
van dit gebouw en van zijn inwoners.
Op het oogenblik vertoeven er in dit tijdelijk
Nederlandsche stukje grondgebied in de
Spaansche hoofdstad 38 personen van Neder
landsche nationaliteit.
TROTZKI ZAL ZICH KOEST MOETEN
HOUDEN.
Het Noorsche passenbureau heeft, naar uit
Oslo gemeld wordt, den minister van justitie
medegedeeld, van meening te zijn, dat Trotzki
zich niet heeft gehouden aan de voorwaarden,
die hem destijds bij de uitreiking van de
verblijfvergunning zijn gesteld, doch zich aan
politieke activiteit schuldig heeft gemaakt.
De regeering heeft tot dusver nog niet
besloten, de nog tot 18 December a.s. geldig
zijnde verblijfsvergunning in te trekken, en
Trotzki te venzoeken, het land te verlaten.
Deze houding der regeering werd in de bur-
gerlijke pers sterk gecritiseerd.
De minister van justitie deelde later mede,
dat de Noorsche regeering besloten heeft
Trotzki en zijn echtgenoote te interneeren,
nadat Trotzki Vrijdagochtend in een bespre-
king nadrukkelijk had geweigerd de voor
waarden, welke hen werden gesteld voor ver-
der verblijf in Noorwegen, n.l. zich niet meer
in te laten met politiek te aanvaarden.
De beide secretaTissen van Trotzki zullen
worden uitgewezen.
EEN VERKLARING VAN OUD-MINISTER
DEVeZE.
Men meldt uit Brussel:
In een interview met den militairen med'e-
werker van de Gazette de Charleroi, heeft de
heer Deveze, oud-minister van defensie, in
antwoord op de vraag of naar zijn meening
het gevaar voor een nieuwen oorlog in Europa
dreigend was, het volgende verklaard:
Neen. De internationale toestand is onge-
twijfeld somlber, maar ondanks de jongste mili-
taire maatregeien door Dultschland getroffen,
moet men zich niet laten meeslepen door een
oorlogspychose. Ondanks alles geloof ik aan
de waarde van het Locarno-pact. De heer
Deveze herhaalde verder, wat hij reeds in de
gemengde militaire commissie had gezegd en
voegde er aan toe, dat van 1931 tot 1936, de
legercredieten meer dan een milliard drie hon-
derd millioen bedroegen. Hij meende, echter
dat het parlement nieuwe credieten beschik-
baar moest stellen voor de aanschaffing van
munitie, het vliegwezen, de luchtbescherming
en tegen de tanks.
OVERTREDING VAN DE WET OP DE
EVENREDIIGE VRACHTVERDEELING.
In een buitengewone zitting voor strafzaken
behandelde de kantonrechter te Amsterdam
de strafzaak tegen een schipper die de wet op
de evenredige vrachtverdeeling heeft overtre-
den. De man had, zonder daartoe vergunning
te hebben, een vracht steenen vervoerd van
Bemmel (bij Nijmegen) naar Slootdorp. Te
Amsterdam in het Merwedekenaal was hij
door een controleur aangehouden.
Het schip, dat ruim 200 ton groot is en de
lading bestaande uit 104.000 steenen warpn in
beslag genomen.
De ambtenaar van het O. M. zeide in zijn
requisitoir, dat vooral schippers die steenen
Fairlie?"' vroeg hij terloops. „Die is immers
in Spanje!"
Een lichte bios trok over Jenny's gezicht
toen ze antwoordde en haar oogen werden
grooter.
,,Ja haar adres in Spanje".
,,Ik weet het niet, ze is steeds reizende. Je
gebruikt suiker en melk, niet waar?"
Ze was inmiddels druk doende hem een
tweede kopje in te sohenken. De bezigheid
gaf haar een houding.
„Ja, graag. Maar als je je zusiter schrijft,
hoe adresseer je de brieven dan?"
„Poste restante, Madrid". En Jenny gaf hem
zijn kopje zoo vol, dat de thee over den rand
op het schoteltje liep.
John gooide het schoteltje op het gras leeg.
Toen de laatste druppel viel, zei hij:
„Is Anne nog bij haar? Bij Miss Fairlie
bedoel ik?"
„Natuurlijik", klonk het grifweg. Maar de
woorden waren nog niet van haar lippen of
Jenny werd koud van angst. Als John Anne
toevallig eens gezien had! Hij kon haar niet
gezien hebben, trachtte ze zich de volgende
seconde gerust te stellen, hjj was haar mis-
schien in de oprijlaan tegengekomen, maar
herkend had hij haar zeker niet.
Pamela maakte zich van John meester.
,,Waar ben jij in vredesnaam gebleven na
onzen dans?" riep ze hem itoe.
,,Je had best kunnen blijven om me te ver-
tellen hoe goed ik danste".
,,Ik had even iets te doen", John's stem was
zoo vlak als 't maar kon.
„Nu, je hebt een groote koekjesvangerij
gemist. Het staat drie-een voor mij; ik ga
mij opgeven voor 't wereldkampioenschap
,,<Koekjesvangen" en tegelijk voor het duur-
record dansen". O zeg, is dat geen reuzen-
idee? Ik dansen, terwijl Derek mij koekjes
toegooit en ik ze tusschen mijn tanden op-
vang! Ze me dat eventjes een bravourstukje
zijn! Kom, Derek, we zullen ze het eens
laten zien!"
Allen keken ze lacbend naar de lange, lenige
gestalte in het vlammende rood. Ze bewoog
varen, zich van de wet niets aantrekken, zoo-
dat deze wet een wassen neus dreigt te wor
den. Spr. requireerde een geldboete van 30
subs. 30 dagen hechtenis met bevel tot terug-
gave van het inibeslaggenomen schip.
De kantonrechter legde een boete op van
10 siuibs. 5 dagen hechtenis.
De teruggave van het schip werd voorts
door den kantonrechter gelast.
VERLAGING STEUN VOOR GERST EN
VELDBOONEN.
In verband met de marktpositie heeft de
minister van landbouw en visscherij besloten
den steun voor gerst en veldboonen met
ingang van Maandag 31 Augustus te ver-
lagen, hetwelk voor gerst zal worden bereikt
door een verlaging van door dorschsteun met
0,25 per 100 K.G. en v Dor veldboonen door
de huidige regeling te vervangen door een an-
dere waarbij de steun periodiek zal worden
vastgesteld en welke regeling voor de telers bij
de huidige prijsverhoudingen zal neerkomen op
een steun die ongeveer f 0,50 per 100 kg. min
der zal bedagen dan thans.
Op een door den Nederlandschen bond van
Protestantsch Christelijke werkgevers in de
voedingsbedrijven gedaan verzoek heeft de
minister geantwoord, dat hij geen aanleiding
kan vinden den prijs fan de vita-tarwe te ver-
minderen of de monopolieheffing op tarwe te
verlagen. Ook de monopolieheffingen op
voergranen blijven ongewijzigd.
TOENEMENDE SMOKKEL IN HET
KLEIN.
Nog steeds blijken de voordeelen aan het
smokkelbedrijf verbonden te aanlokkelijk voor
de vele werkloozen, dan dat zij er niet iets,
en soms zeer veel, voor zouden wagen om
b.v. een vrachtje goedkoope boter over de
grens te halen. Te Maastricht zijn vooral
vrouwen en kinderen bij den smokkel betrok-
ken. Daardoor is voor de jeugd een moreel
gevaar ontstaan.
Aan de andere zijde van de Belgische grens
heeft zich blijkbaar een nachtleven ontwikkeld
van een weinig verkwikkelijk allooi, in houten
brakken, die tot bar en dansgelegenheid zijn
ingericht en voomamelijk bestaan van Hol-
landsche dubbeltjes. De moreele gevolgen
van het clandestiene grensverkeer, dat bijna
uitsluitend wordt onderhouden door jeugdige
smokkelaars in grooten getale schijnen ont-
zettend te zijn en vragen dan ook nog veel
meer de aandacht dan de fiscale gevolgen.
Intusschen zijn de prijsverschillen in Belgie
en Nederland nog steeds van dien aard, dat
smokkelen een winstgevend bedrijf blijft,
ondanks het feit, dat in Belgie na de devalua-
tie de loonen zijn gestegen en mede tenge-
volge daarvan veel producten duurder zijn ge-
worden.
TE LA AG GEVLOGEN.
De gemeentepolitie ;te 'Halfweg heeft pro-
ces-verbaal opgemaakt tegen den piloot van
het vliegtuig PHAIR, wegens het boven de
bebouwde kom "'vTTegtn op^een "Hoogte van
minder dan vierhonderd meter.
De hoogte waarop het vliegtuig vloog be
droeg niet veel meer dan die van den toren
der Gereformeerde kerk, welke een hoogte
heeft van ongeveer 50 meter.
TWEE KINDEREN IN ZEE AFGEDREVEN.
Een ervan verdronken.
Dat de zee bij Oostenwind, wanneer de trek
van "het water zeer sterk is, groote gevaren
oplevert voor baders, is te Egmond weer op
tragische wijze gebleken.
Twee meisjes van 14 jaar, dochtertjes van
de families v. G. en van S. te Heiloo waren in
zee aan het baden toen ze plotseling door het
water werden meegetrokken. Op hulpgeroep
van de kinderen werden dadelijk reddingspo-
gingen aangewend. Het mocht den redders
gelukken beide meisjes die reeds bewusteloos
waren, op het strand te brengen.
Het dochtertje van de familie van S., was
vrij spoedig weer tot het bewustzijn terugge-
keerd, maar alle pogingen, welke werden aan
gewend om bij haar vriendinnetje de levens-
geesten op te wekken, bleven vruehteloos.
TRAGISCH ONGEVAL.
Bij de familie B. te Zeist was het eenjarig
jongste kind Vrijdagmiddag op een bovenka-
mer te rusten. Toen een loge eens ging kijken
of het kind wakker was, zag zij, dat het kind
met zijn truitje asm een haak van het ledi-
rhytmisch naar links en rechts en sperde haar
grooten mond zoo wijd mogelijk open, zoodat
ze Derek's eerste koekje al gauw met een
handige manoeuvre beet had. Het volgende
kwam tegen haar oog aan, maar ze wist het
met haar hand op te vangen en wierp het
terug, terwijl ze uitgelaten schreeuwde:
„Beroerd schot! Nog eens!"
Een uitbundig gelach volgde en er was zoo'n
lawaai dat het geluid van Aurora Fairlie's
zwaren voetstap en het nimmer ontbrekend
gekraak van haar degelijke schoenen onopge-
merkt gebleven was.
Het was John die de nieuwe bezoekster het
eerst omtdekte. Hij wendde het gezicht naar
Jenny en zag de massieve, vierkante vrouwen-
figuur een paar meter verder staan, de voeten
een eind van elkaar; den vilten hoed liet het
groote, roode gelaat geheel zichtbaar en de
rechterhand hield een stevigen wandelstok
omvat.
Voor Hij iets kon zeggen, riep Miss Fairlie:
Hallo, Jenny!"
En Jenny sprong met een gilletje overeind.
„Aurora!"
,,Maar lieve kind, kijk niet zoo verschrikt!"
,,Ik dacht dat je in Spanje was", zei Nicho-
lass Marr.
,,Ben gisteren overgestoken. Bar slecht
weer. Waarom reist een mensch eigenlijik?
Ik blijf nu maar thuis en ga dikke wollen
kousen breien".
,,Hoe ben je hier gekomen?"
„Met de auto natuurlijk. Je verwacht toch
zeker niet dat ik in dit gezegende land, waar
de wegen zoo effen als biljarttafels zijn, met
den trein reisde? O, lieve deugd, ik ben uit-
gedroogd. Geef me alsjeblieft een kop thee!"
Jenny haakte haar arm hartelijk in die van
Aurora.
„Kom mee in huis, dan zal ik je daar thee
geven, deze hier is te slap om je aan te
bieden".
,,Ik ben niet veeleischend. Ze is in ieder
geval nat en daarom is het me voor alles te
doen".
Joviaal lachend en met drukke bewegingen
kant hing. Dadelijk waarschuwde zij de moe-
der die tot haar groote ontzetting geen levens-
geesten bij het kind meer kon bespeuren. Een
terstond ontiboden geneesheer heeft slechts
den dood kunnen constateeren.
Het kind is vermoedelijk in zijn bedje gaan
staan, is toen gevallen en met het truitje blij
ven hangen, waarbij de keel van het kind is
dichtgesnoerd.
MEISJE DOOR EEN HOND
AAN GEVALLEN.
Vrijdagavond werd in een woning te Am
sterdam een 6-jarig meisje plotseling aange-
vallen door een eigen hond, die reeds gerui-
men tijd in het gezin vertoefde. 'Het meisje
werd zoodanig toegetakeld dat het met vrij
emstige verwondingen aan hals en kin naar
het Wilhelminagasthuis moest worden over-
geibracht.
OLVMPISCHE GOUDEN MEDAILLES NIET
VAN GOUD.
Een onthulling.
Het R. Nwbl. schrijft:
Bij de Olympische Spelen te Berlijn zijn
honderd en twintig gouden medailles uitge-
reikt aan de winnaars van eerste prijzen. Maar
in Duitschland, dat zoo heel weinig goud
bezit, zouden de gouden medailles niet echt
van goud zijn geweest.
De redactie beschouwde het als een klein
kunstje om de echtheid van dit praatje te on-
derzoeken.
De verslaggevers werden er op uitgestuurd
om Olympische gouden medailles te bemachti-
gen en 6en van deze medailles werd onder-
worpen aan het deskundig oordeel van den
goddsmid H. M. Mansvelt aan de Prinsen-
straat te Rotterdam.
De uitspraak van dezen deskundige luidde:
Het is geen goud! Het is verguld zilver.
De plak weegt 73 gram en als hij van goud
was, zou hij een waarde aan goud hebben van
ongeveer 110. Maar nu de medaille verged
zilver is, bedraagt de waarde aan oud zilver
slechtsf 1,50.
Voor alle zekprheid werd nog het oordeel in-
gewonnen van een ambtenaar van de Waar-
borg en die bevestigde de uitspraak van den
heer Mansvelt.
Waren de Olympische winnaars van eerste
prijzen bedrogen in Berlijn?
De redactie herinnerde zich, dat in 1928, tij-
dens de Olympische Spelen te Amsterdam,
mevrouw M. Philipsen, nog altijd beroemd als
Zus Braun, ook een gouden medaille had ge-
wonnen. Het zou dus gemakkelijk zijn een
vergelijking te maken. En als de Amsterdam-
sche gouden medaille wel echt goud zou blij
ken te zijn
Een telefoontje naar mevrouw Philipsen
Mag het Nieuwsblad even uw Olym
pische gouden medaille van 1928 leenen?
Even later snelde een auto naar het Plas-
wijck-paviljoen in Hillegersberg.
Dit is ook geen goud, zei mevrouw. Phi
lipsen, terwijl zij de medaille overreikte. Maar
u mag 'm wel even hebben.
Om het naadje van de kous te weten nam
de redacteur de medaille toch maar even mee
en weer snorde de auto naar de Prinsenstraat.
Neen, dat is ook geen goud, constateerde
de goudsmid. Het is toch eigenlijk een
schande, dat de winnaars voor zulke gewel-
dige sportprestaties niet eens een echte gou
den medaille krijgen. Het is precies dezelfde
medaille, zelfde gewicht, zelfde teekening,
zelfde waarde
Het was een onthulling. feet het vergulsel
viel ook de roem van de Olympische gouden
medaille af. Iedereen heeft altijd gedacht,
dat de Olympische gouden medailles massief
goud zijn en nu bleken de medailles slechts
verguld te zijn.
Mevrouw Philipsen, het is inderdaad geen
goud, zei even later de Nieuwsblad-redacteur
tot haar.
En toen kwam na het romantisch en moei-
lijk speuren van de Nieuwsblad-joumalisten,
waarover ook elders wordt geschreven, de
mooiste onthulling van de zijde van mevrouw
Philipsen, die eenvoudig zeide:
Ja, ik wist, dat de medaille niet van
goud was. In 1920 zijn ze voor het laatst
van goud geweest. Maar sommige sportmen-
schen verkochten hun medailles en daarom
besloot het I.O.C., geen echte gouden medail
les meer uit te reiken, maar verguld zilveren.
Die werden voor het eerst uitgereikt in 1924
en ik heb in 1928 dus ook een verguld zilve
ren gekregen en geen gouden medaille meer
zooals voor 1920 altijd getoruikelijk was...
De redactie heeft tenslotte de officieele be-
scheiden van de Olympische Spelen opgeslagen
en daar staat omtrent de prijzen:
„De volgende prijzen zullen worden ge
geven: 1. aan de winnaar een verguld zilveren
medaille en een diploma".
Het staat dus heel eerlijk in het reglement
van het I.O.C. Maar bijna niemand bleek
hier van op de hoogte te zijn.
Men weet het dus nu: de Olympische gouden
medailles zijn geen gouden medailles. De
schonk ze zichzelf een kop thee in en dronk
die staande leeg, niettegenstaande Jenny's
protesten:
„0, Aurora, neen. Ga mee naar binnen,
toe, ga alsjeblieft mee?"
,,Schei uit, kind," klonk Aurora Fairlie's
luide stem. „Je knijp me! Het is hier buiten
verrukkelijk. Ik heb niet de minste behoefte
om naar binnen te gaan".
'Nicholas Marr kwam zijn vrouw te hulp.
,,Kom mee, dan kun je den jongen zien.
Volgens de regels van het huis mag hier geen
gast spijs of drank genieten voor hij of zij
Jenny plechtig verzekerd heeft dat haar zoon
de mooiste baby is die ze ooit hebben gezien.
We zullen je eerst verdere gastvrijheid ver
leenen als je je aan deze ceremonie onderwor-
pen hebt, eerder niet".
Met z'n hand op haar eenen arm en die van
Jenny op den anderen, liet Aurora zich mee-
nemen naar het huis.
John bleef haar venblijft nakijken. Eerst
Anne, en nu Aurora. Wat beteekende dat in
vredesnaam? Hij had een lief ding overgehad
voor een gesprek van tien minuten met Miss
Fairlie, nu, v66r Jenny contact met haar
kreeg. Toen het drietal het huis bereikt had,
zag hij dat Nicholas haastig wegliep, waar-
schijnlijk om orders te geven voor andere
thee.
.Aurora keerde zich onmiddellijk naar haar
nic'htje.
„Wat heeft dat allemaal te beduiden?" De
kleine donkengrijze oogen onder de blonde
wimpers, keken Jenny half-listig, half ge-
ergerd aan. ,,Je hetot me bont en blauw gekne-
pen en me onder allerlei doorzichtige voor-
wendsels hierheen gelokt. Wat is er toch aan
de hand?"
,,I'k moest je alleen spreken."
,,Zoo? En waarom?"'
,,Dat zal ik je zeggen, Aurora! maar niet
hier alsjeblieft."
„Wat heb je dan eigenlijk uitgehaald
Niets! Niets!"
,,H'm!" Aurora's grommende stem hield een
protest in „dat „niets" beteekent waar-
schijnlijk zooiets ergs, dat het te slim is om
metaalwaarde is gering, maar als herinnering
aan een geweldige sportieve prestatie zijn ze
onbetaalbaar. Men kampt om de eer en niet
om het goud!
In de vitrine van de Tijdingszaal van het
Nieuwsblad is een Olympische gouden medail
le (van Daan Kagchelland) uitgestald.
Vergadering van Dinsdag 25 Augustus 1936,
des namiddags twee uur.
Voorzitter de heer F. Blok, Burgemeester.
Tegenwoordig de leden: J. M. Oggel, P. J.
van Bendegem, A. Th. 't Gilde, B. Seghers,
A. van't Hoff, A. P. Esselbrugge, P. de Jonge,
C. van Bendegem, C. Hamelink, J. Fanoy, A.
P. de Ruijter en F. Dieleman, benevens de
secretaris J. L. J. Maris.
Afwezig de heer C. Th. van de Bilt.
De VOORIZITTER opent de vergadering
door het uitspreken van het gebedsformulier.
'Hij deelt mede, dat van den heer Van de
Bilt bericht is ingekomen, dat hij wegens on-
gesteldheid de vergadering niet kan bijwonen,
en zich op mediseh advies voor een herbe-
noeming als lid van het Burgerlijk Armbe-
stuur niet beschikbaar stellen kan.
1. Notulen.
Wordt voorgesteld, de notulen der vergade
ring van 30 Juni 1936 vast te stellen, zooals
deze in druk zijn verschenen.
Met algemeene stemmen wordt aldus be
sloten.
2. Ingekomen stukken.
a. Een schrijven van Gedeputeerde Staten
van Zeeland, waarbij wordt medegedeeld, dat
de begrootingen der gemeente, van het gas-
bedrijf en het vleeschkeuringsbedrijf door hen
worden goedgekeurd.
Aangenomen voor kennisgeving.
b. Het raadsbesluit van 30 Juni 1936, tot
wijziging van de begrooting voor den dienst
1935 en 1936, voorzien van bewijs van goed-
keuring door Gedeputeerde Staten.
Aangenomen voor kennisgeving.
c. Een schrijven van Gedeputeerde Staten
van Zeeland, luidende:
Het is een eisch van goed financieel beleid
om gedurende den tijd dat het budget daar-
voor ruimte van middelen biedt, zooveel mo
gelijk op de schuld der gemeente af te lossen.
Dit heeft te meer beteekenis, wanneer in de
toekomst moeilijkheden dreigen, die de finan-
cien der gemeente geleidelijk en in toenemende
mate zullen bezwaren.
Met dezen eisch verdraagt zich niet het in
het terzijde vermelde raadsbesluit opgenomen
plan van aflossing, volgens hetwelk gedurende
de eerstvolgende jaren, nu de gemeente nog
over eenige ruimte van middelen beschikt,
aanmerkelijk minder wordt afgelost dan in
de latere jaren, wanneer het peil der in
komsten als gevolg van het geleidelijk af-
loopen van de gunstige werking van de
garantiebepaling van de wet van 4 Maart 1935,
S. no. 74 tot wijziging van de Financieele-
Verhoudingswet aanzienlijk zal zijn gedaald.
Wij achten het voor de financien uwer ge
meente van toekomstig belang, dat de jaar-
lijksche aflossing van de leening over den ge-
heelen looptijd wordt bepaald op 1000, wes-
halve wij verzoeken een desbetreffende wijzi
ging van het in enkelvoud hierbij teruggaand
besluit te willen bevorderen.
De beslissing op het besluit hebben wij ver-
daagd.
De VOORZITTER deelt mede, wellicht
eenigszins op de agenda vooruit te loopen,
omdat bij punt 9 eerst in behandeling komt
het verzoek van de Hulpvereeniging voor
Gereformeerd Schoolonderwijs te Spui, doch
waar besloten is, een geldleening te plaatsen
voor den afkoop van het bedrag aan de Ver-
eeniging voor Christelijk Nationaal School
onderwijs meent hij, dat ook aan het verzoek
der Hulpvereeniging, dat v6or de vorige
raadsvergadering was ingekomen, doch toen
niet meer behandeld is, geen bezwaren in den
weg gelegd zullen worden. Hij kan voorts
mededeelen, dat Burgemeester en Wethouders
zich met enkele geldschieters in verbinding
hebben gesteld, en er in geslaagd zijn beslag
te leggen op de gelden, noodig voor de leening
tegen een rentevoet van 4% Burgemees
ter en Wethouders hebben hierop voorloopig
beslag gelegd en stellen voor, eerst punt 9 te
behandelen, te weten het verzoek der Hulp
vereeniging voor Gereformeerd Schoolonder
wijs te Zoute Spui, vervolgens te besluiten tot
het aangaan van een geldleening hiervoor, en
ten slotte te besluiten, dat de aflossing der
leening zal plaats hebben met een bedrag van
1000 's jaars.
De heer C. VAN BENDEGEMDus een
wijziging der agenda.
De heer VAN 't HOFF geeft te kennen, dat
over te praten, h6?"
„Neen, neen! Kom hier binnen. Dit is mijn
kamer. Niemand stoort ons daar en je kunt
onderwijl rustig theedrinken. Er wordt direct
thee gebracht."
..Jenifer Marr, je hebt me toch niet van een
gezellige theetafel op het grasveld weggetrog-
geld om in je boudoir een kletspraatje over
koetjes en kalfjes te houden?"
..Aurora, toe nu
De veel'bewonderde Lady Marr had de voor
haar ongewone gewaarwording van 'n school-
meisje dat in de knel zit.
,,'Kom, voor den dag ermee, Jenny! Deksels
wat heb ik het warm!" Ze haalde een felge-
kleurde zakdoek te voorschijn en droogde haar
klamme voorhoofd. ,,Mijn lieve kind, als je
iets op het hart helbt, zeg het dan en gaap
me niet zoo aan; daar word ik tureluursch
van. Stort je hart maar uit!"
Aurora, heb je mijn brief ontvangen? Maar
neen, ik weet dat je dien niet gekregen heb."
..Waarom vraag je het dan?"
Jenny werd vuurroad. Aurora, je maakt
het me zoo moeilijk."
Aurora lachte. ,,Meisjelief, dat zeggen de
menschen altijd als ze er tegen opzien iets
onpleizierigs te moeten vertellen. Wind er
maar geen doekjes om, als het iets leelijks is,
wordt het er toch niet mooier op door het een
aardig pakje aan te trekken."
,,Ik heb je geschreven", hield Jenny met tra-
nen in de oogen vol „maar de brief kwam
terug."
.Waarover schreef je me?"
„iGver Anne."
,,En wat is er met Anne?"
Een onheschrijfelijke uitdrukking van pijn-
ljjke aarzeling trok over Jenny's gezicht. lets
in haar blik deed Aurora Fairlie ontstellen.
,,Maar Jenny, je wilt toch niet zeggen, dat
Anne
Jenny barstte in tranen uit. ,,0, ja!" snikte
ze. ..En ik heb aan iedereen verteld, dat ze
met jou in Spanje reisde."
(Wordt vervolgd.)
