PilOL
Nerveus
pBij Doorzitten
De burger-oorlog in Spanje
Feuilleton-vertel I ingen
Gemengde Berichten
en Zonverbranding
Verzacht en geneest
Doos 30ct. Bij Apoth.en Drogisten
TER NEUZEN, 14 AUGUSTUS 1936.
WATERLANDKERKJE.
BRABANTSCHE BRIEVEN.
SAS VAN GENT.
Mijnhardf's Zenuwtabletten
RECHTSZAKEN.
van tot uitspattingen vervallende rivaliteit.
De ongewenschte hartstochten worden, e-ven-
als in den werkelijken, bloedigen strijd tus-
schen volken, gewoonlijk veel meer nog achter
het front, dan in hat front van de strijidenden
aangetrof'fen. Wedstrijden zijn er voor de
sport, de sport is er niet voor de wedstrijden.
En sport is gezond. Niet iedere belangstelling
voor de sport echter is gezond. Zoomin als
iedere uiting van belangstelling voor sport
guns tig is voor de onderltnge waardeering der
volken
Maar daar kunnen de Olympische Spelen
niets aan doen. Zij geven ook den politieken
toeschouwer redenen tot voldoening. Wij zien
tienduizenden, die opgevoed worden in ver-
heerlijking van eigen ras, negers, Indianen
en kleurlingen uit alle hoeken van Azie, spon-
taan toejuichen, of in geestdrift geraken voor
eigen groepen, die voor deze gelegenheid van
„on-arische" smetten niet algeheel zijn vrijge-
houden. Dit lijkt ons een heilzaam verschijn-
sel. En verder zien wij, hoe de goede burgers
van de Vereenigde Staten een groot gedeelte
van hun sportglorie in het opperste strijd-
perk der- wereld moeten toevertrouwen aan
negers. Als zij straks de tradities voor de
ontvangst van Olympische overwinnaars wil-
len gestand doen, zullen ook zij zekere gevoe-
lens voor een oogenblik moeten overwinnen.
De vereering van sporthelden kan heel erger-
lij-k zijn. Maar zij heeft ook haar lichtpunten.
DE BETAAEDE VACANTIEDAGEN.
Naar men ons uit Brussel mededeelt, zijn
de leden van den Hoogen Raad van Arbeid,
Dinsdagochtend bijeengekomen om den tekst
te onderzoeken van Aen voor-ontwerp van het
K. B. betreffende de toepassingsmodaliteiten
van de wet op de betaalde vacantiedagen. Dit
voor-ontwerp werd geamendeerd.
Er bestond tusschen de vertegenwoordigers
van de werkgevers en die van de arbeiders
geen overeenstemming over hetgeen tijdens
de periods van overgang, d.i. tot einde van het
loopende jaar, moet gebeuren. De woordvoer-
der van de arbeiders wenschten, dat de zes
vacantiedagen dit jaar v66r einde October
zouden gegeven worden, maar een amende-
ment van de werkgevers werd aangenomen,
waarbij bepaald wordt, dat men voor het toe-
kennen van deze vacantiedagen tot einde
December 1936 tijd heeft.
(Ingez. Med.)
ELK HUIS EEN BOMVRIJE KELDER.
Volgens het Journal de Geneve zal de re-
geering binnenkort aan het parlement voor-
stellen bom- en gasvrije kelders voor elk huis
in Zwitserland verplicht te stellen. Tevens
zal worden voorgesteld, om in de dichtst be-
volkte wijken der Zwitsersche steden open-
bare schuilplaatsen tegen aanvallen uit de
lucht op te riehten.
De gevechten tusschen opstandelingen en
regeeringstroepen concentreerden zich in het
Noorden om San Sebastian, in het Zuiden om
Badajoz. Men krijgt den indruk, dat generaal
Queipo de Llano thans alle pogingen in het
werk stelt om Badajoz in zijn macht te krij-
gen. Versterkingen worden aangevoerd uit
Sevilla en uit de provincie Huelva en berich-
ten over bombardementen van Badajoz blijven
binnen komen. De regeeringstroepen bieden
echter krachtigen tegenstand, ten koste van
groote verliezen, wanneer men berichten uit
het kamp der opstandelingen mag gelooven.
Een afdeeling miliciens, die uit Madrid naar
Badajoz was opgerukt om de regeeringstroe
pen te Badajoz te hulp te Snellen, zou volgens
een mededeeling van de Portugeesche radio-
club door kolonel Casteljon in de pan zijn
gehakt.
Uit Barrancos, een plaatsje bij de Portu
geesche grens, bereiken ons berichten, volgens
welke de mijnwerkers der Rio Tinto-mijnen,
gewapend met mitrailleurs en bommen, pl-un-
dertochten zouden hebben ondernomen in dor-
pen in de buurt en verscheidene leden van
de civiele garde zouden hebben gedood.
De provincie Huelva schijnt geheel in han-
den der opstandelingen te zijn. Dit volgens
mededeelingen van den voorzitter der mijn-
werkersfederatie van de Rio Tinto-mijnen, die
erin geslaagd is uit Huelva te ontsnappen.
In het Noorden zetten troepen van generaal
Mola den opmarsch naar San Sebastian voort.
Uit drie richtingen trekken de opstandelingen
guar de stad op.
De opstandelingen zouden verder Sastago
in de provincie Aragon hebben veroverd.
Het D.N.B. bericht, dat regeeringsvliegtui-
gen uit Catalonie Palma di Majorca hebben
gebombardeerd. Zonder schade aan te riehten.
In het Guadarrama-gebergte en rondom
Saragossa is de positie der strijdmachten niet
veranderd.
De opstandelingen rukken naar
Malaga op.
De opstandelingen hefbben thans een begin
gemaakt met hun opmarsch naar Malaga, al-
dus meldt Reuter uit Londen. Gistermorgen
heiblben 600 man geregelde troepen, voorzien
van wapenen en-mitrailleurs, verder een deta-
chement artillerie La Linea verlaten en ruk
ken op naar Estepona. Verder zijn 500 sol-
daten, vergezeld van vrachtauto's en ambu
lances uit San Roque vertrokken om langs een
anderen weg eveneens naar Estepona te gaan.
Voorbeelden van doodsverachting.
lona waren twee officieren op de 80 M. hooge
'Columlbusizuil geklauterd, van-waar ze met
machinegeweren de rambla's beheerschten. Ze
lagen onder het vuur van de tegenpartij en
mannen van dit front profiteerden van een in-
zinking in hun strijdlust om in die zuil de lift
te vemielen. Daar er geen trap is waren de
officieren tot den hongersdood veroordeeld.
Toen ze geen teeken van leven meer gaven
klommen enkele loyalisten naar den top. De
eene werd met een wond in het voorhoofd dood
aangetrofifen, de ander leefde nog, maar was
krarikzinnig geworden.
Bloedige wraaluieming.
De speciale correspondent van het Lissa-
bonsche blad ,,Diario de Noticias" maakt mel
ding van 'n vreeselijk bloedbad, dat in de aan
de spoorlijn SevillaMerida gelegen stad
Cazalla de la Sierra is aangericht. Vierdui-
zend volksfrontstrijders zouden, nadat zij door
opstandelingen-troepen verslagen waren, naar
genoemde stad gevlucht zijn en daar uit wraak
107 nationalistisch gezinde inwoners hebben
neergeschoten.
GOED AFGELOOPEN.
Woensdagmorgen was de aannemersfirma
die te Middellburg reeds geruimen tijd werk-
zaam is voor de nieuwe telefoonkabels, bezig
bij de Langeviele-ibinnenbrug naast het pak-
huis van de firma Alewijnse. Hier moest een
telefoonkabel worden doorgezaagd en men
meende deze gevonden te hebben, toen een put
was gemaakt vlak bij een paal van de elec-
trische bovengrondsche leiding voor de tram.
Aan dezen paal bevindt zich een schakel-
kastje. Een der wenklieden werd belast met
het cjponzagen van den kabel. Tot grooten
schrik bleek echter dat men een kabel van de
P.Z.E.M. had genomen, waarop 560 volt stond.
Het mag zeker een wonder heeten, dat de
man, die de zaag bediende niet getroffen
werd. Er ontstond een ernstige kortsluiting
en sloeg een hooge vlam uit het schakelkastje
langs den paal. 't Kastje en het zich daarin
beivindende koper was geheel versmolten tot
een compacte massa en ooik de paal had ge-
leden. Het deel der bovenleiding van de brug
tot de Markt was zonder stroom. Daar een
montage-wagen der P.Z.E.M. juist op de
Markt aanwezig was om de leiding daar na
de kermis weer in orde te brengen, was spoe-
dig hulp aanwezig en kon voorloopig worden
geizorgd, dat de tram weer tot de Markt kon
rijden.
Het bleef hier dus bij materieele schade.
Dat de werkman ongedeerd bleef, zal te dan-
ken zijn aan het feit, dat de zaag was voor
zien van een houten handvat.
(Midd. Crt.)
EEN COMMISSIE VAN ONDERZOEK
BENOEMD VOOR DE ZEEUWSCHE
MOSSELKWEEKERS EN HET C. V. K.
Het Dagblad van Noord-Brabant en Zee-
land meldt:
Ten einde tot in den grond na te gaan of
er reden was voor het voexen van een
perscampagne tegen het Centraal Verkoop-
kantoor van mosselen te Bergen op Zoom,
zooals dit eenigen tijd geleden, speciaal tegen
den voorzitter en den directeur van dat kan-
toor, in verschillende bladen geschiedde, is
een commissie van onderzoek met volledige
bevoegdheid ingesteld, die over deze zaak rap
port zal uitbrengen.
De commissie bestaat uit de heeren: A. B.
Brouwer, oud-chef van de afdeeling visscherij
van het Departement van Landlbouw en Vis
scherij te 's-Gravenhage, J. W. Vienings, bur-
gemeester van Clinge en lid van de Provin
cial Staten van Zeeland, te Clinge, W. van
den Berg Dzn, mosselkweeker te Bruinisse.
Aan de commissie is als secretaris toegevoegd
jhr. W. J. Storm van 't Gravezande, te
's-Gravenhage.
Het blad meldt dan nog, dat in de op het
einde der vori-ge week te Bergen op Zoom ge-
houden vergadering, waarbij o.m. tegenwoor-
dig waren de heer Groen, chef van de afd. Vis
scherij van het Departement van Landbouw
en Visscherij, alsmede het Tweede Kamerlid,
de heer E. Th. Lockefeer, o.m. aangedrongen
werd op:
1. Openstelling van de haven van Clinge
in het belang van het algemeen.
•2. De mosselen per schip om de ibeurt laten
aanvoeren en de verkoop aan de afnemers van
Kieldrecht en omstreken te doen geschieden
door de plaatselijke visschersvereeniging te
Nieuw-Namen.
De maat van de mosselen kleiner maken
aangezien de jonge soort slecht groeit, alsook
een grooter percentage pokmosselen toelaten.
4. De levering van Philippine zou ten aan-
zien van de afnemers te Nieuw-Namen moe
ten ophouden.
5. Hweekers, die zeer weinig mosselen
hebben en niet in aanmerking kunnen komen
voor levering, desnoods in de vracht laten
varen met mosselen naar Brussel, Antwerpen,
Mechelen, enz.
6. De kweekers-venters, in Zeeuwsch-
Vlaanderen en overig Zeeland, evenals vroeger
zelf hier en in Belgie mosselen laten uit-
venten.
7. Goedkoopere mosselen, daar deze thans
te duur zijn en daardoor minder geforuikt wor
den dan voorheen in de minder gegoede volks-
klassen.
8. In het algemeen de kleine visschers te
helpen om staande te blijven.
Ook van de zijde der kleine kweekers op
de eilanden werden dergelijke verzoeken ge-
daan. Aangetoond werd ook op deze confe-
rentie, dat de kleinere kweekers er thans
slechter aan toe zijn, dan voor de oprichting
van het C. V. K.
Toegezegd werd, dat op zeer korten termijn
middelen beraapid zullen worden om ook de
kleinere kweekers in de gelegenheid te stel
len hun brood te verdienen.
Zeker inlichtingen inwinnen over dit of dat,
dacht ik. De veldwachter zal den man den
weg naar het kantoor willen wijzen.
Het bezoek op het kantoor duurde ecfter
nogal lang voor gewone inlichtingen. Daa
moest iets anders gaande zijn. Later mocht
ik dan ook vememen hoe de vork aan den
steel zat.
Veldwachter Raas had Dinsdag zijn ronde
door de Poelstraat en vandaar naar het
Staakje gemaakt. De politie controleert
tegenwoordig nogal druk de toegangswegen,
die van het buitenland naar Nederlandsch ge-
bied voeren.
Je weet nooit, wat er gebeuren zou als men
er alles maar gewoonweg zijn gang liet gaan.
Wapens, revolvers, dolken, patronen, en wat
niet meer, zijn tegenwoordig in deze revolutio-
naire tijden, dingen, waarop door de politie
streng toezicht gehouden wordt.
Wei! dacht Raas, daar komt mij zoo'n
vreemden man aan, blootshoofds, nooit in deze
omgeving gezien, koffer op de fiets, laat ik
eens informeeren met welk heerschap we hier
te doen hebben.
Stap eens af, vriend en vertel me eens
wat er alzoo in dat koffertje zit.
O, niets bizonders, allemaal reisgoed, ik
kom uit Belgie met vacantie terug.
Nu, laat maar even zien.
Gewillig maakt de fietser het koffertje los,
opent het en ja, bovenop wat reisbagage.
Een politieman stelt zich echter nooit te-
vreden met den buitenkant der dingen. Hij
wil gaarne het naadje van de kous weten en
dringt liefst door tot de kern.
Zoo deed Raas. De bovenop liggende spullen
eens opgelicht en wat daar onder ligt? Geen
revolvers, ponjaards, patronen of ander wa-
pentuig, maar van die kleine aardige boekjes,
waarmee de fiscus zoo graag te doen heeft,
omdat ze zooveel geld in 's Rijks belasting-
kistje brengen. Cigarettenpapier, contrabande,
al even erg als sui'ker, margarine, tabak en
wat dies meer zij.
Na onderzoek bij den chef-dienstgeleider
bleek, dat er niet minder dan 2600 boekjes in
den koffer verborgen zaten. Voor een bedrag
van minstens 600 had deze klant aan ons
nationaal inkomen willen onttrekken, hetgeen
hem natuurlijk zwaar zal aangerekend worden.
Zijn naam wilde de man in den beginne
niet meedeelen, weshalve hij, om tot rijper
nadenken te komen, tot 's avonds in het ar-
restantenlokaal bij de marechaussdes werd
opgesloten.
Na zich bedacht te hebben, schoot hem
dezen echter te binnen. Hij bekende een
zekere N. uit 's Gravenhage te zijn, hetgeen
na informatie bij de Haagsche politie inder-
daad juist bleek te zijn, waarna hij dan ook
dienzelfden avond in vrjjheid werd gesteld. De
fiets en de contrabande werden natuurlijk in
beslag genomen, terwijl proces-verbaal wegens
verboden invoer langs een weg, (die geen route
of heirbaan is, zooals de fiscale term luidt,
werd opgemaakt.
Met een heele serie illusies armer en een
schat van ervaringen rijker is de onfortuin-
ljjke zoon der residentie verder zijns weegs
gegaan.
En van die ervaringen zal zeker deze eene
wel tot onzen Hagenaar zijn door gedrongen,
n.l. dat het een plattelandsveldwachter even-
min aan speurzin en dienstijver ontbreekt als
een Haagsche agent van politie, die onder den
rook van verschillende ministerieele en stede-
lijke departementen zijn dienst verricht.
Ja, ja, in Nederland wordt niet zonder
grond gesproken over ,,het altijd waakzame
oog" van de politie.
Een huis voor J 25.
De vraag naar woningen is hier zeer klein,
wat deze week bleek. In publieke veiling
werd een tamelijke goede arbeiderswoning
verkocht voor de som van vijf-en-twintig gul
den. Het huisraad ging voor twintig gulden
van de hand. Het was hier een kwestie van
boedelscheiding. De opbrengst moet in negen
porties verdeeld worden.
(Midd. Crt.)
Ulvenhout, 10 Augustus 1936.
Guy Mounereau in de Echo de Paris ont-
leent aan de Heraldo, dat op het noordelijk
front een carlistisch pastoor-soldaat bezig
was een gevangene van de tegenpartij de
Ibiecht af te nemen, toen een vliegtuig van de
regeeringspartijen overvloog en bommen
dreigde te gooien. De gevangene maakte van
de gelegenheid gebruik om de vlucht te
nemen, maar werd door den pastoor achter-
haald, die zijn armen om hem heen sloeg en
hem toevoegde: Mijn zoon, ik heb niet het
recht je te laten gaan zonder je de albsolutie
te geven, want de requetes hebben je ter dood
veroordeeld.
Toen de geestelijke zijn plicht gedaan had
deden de requetes wat ze voor den hunnen
hielden.
Den eersten dag van den opstand te Barce-
.Altijd Paraat.
Kijk, daar gaat de veldwachter met een
man, zei ik Dinsdag 1.1. tot een ventje van
een jaar of drie, als je niet zoet bent, zal ik
hem eens hier roepen.
Waar gaat veldwachter naar toe met man?
was de nieuwsgierige vraag.
Toen viel het mij op, dat Raas, onze ge-
meente-veldwachter een man met een fiets,
waarop een handkoffertje bevestigd was, te
voet, naast zijn fiets loopend naar het kantoor
van den chef-dienstgeleider der ambtenaren
bracht.
Menier,
r,V r
4 jllas
We zijn hier 'n
bietje uit onzen
doen. Ulvenhout
mist den bakker.
den Fielp. Ge mot
nie vergeten, ami-
co, daar zijn hier
heele geslachten
die Ulvenhout nooit
anders gekend
hebben. dan mee
den Fielp op den
dorpsweg. Zijn ko-
lossale, zijn mas-
s^le verschijning
in 't witte bak-
kersjaske en de blauw-linnen broek is 'n
figuur op 't dorp als, als, 'k zou willen zeg-
gen als den meulen, of als den kerketoren.
Zoolang ze 'r staan, ziet ge ze nie, maar
als ze plotseling weg waren, gezou de beelden
uit oew dorpke elke minuut van den dag
missen.
't Gaat gelukkig goed, mee 'm.
Ons dokterke doet wat ie kan!
Trui zee van den middag, als ik thuis
kwam: ,,hij is vandaag twee keer bij 'm ge-
weest." En ik begreep z66 wel, wat ze be-
doelde, want elken dag brengt Trui op die
manier rapport uit, als ik mee den groenten-
wagel thuiskom.
Ze drukte mee 'n bietje plazier op dat
„twee". Wlant daar waren al dagen geweest,
dat den dokter vier, vijf keeren was gepas-
seerd mee z'n auto, als ik 's middags thuis-
kwam. En dan dikwijls 'B avonds kort veur
bedtijd, hoorden wij 'm nog 'ns gaan; wij ken-
nen den dokter z'n wageltje aan 't gerucht.
Elk dingske heeft zoo z'n eigen „stem", nie-
waar, zijnen eigen ,,gang
't Geibeurt heel dikwijls, als Trui en ik zoo
's avonds ons krantje zitten te lezen de
avonden zijn kil van den zomer dat Trui
dan zoo ineens zegt: ,,hoor ze bij Verdaasdonk
'ns laat aan 't werk zijn, Dr6.'!' En als ik
dan efkens luister, dan hoor ik Verdaasdonk
z'n pomp piepen.
'n Oogenblikske later, midden in 'n Olym-
pisch heldenfeit want veul meer staat er in
de kranten nie in, dan Trui weer: ,,wa's
den Nol laat terug van de markt.
En dan hoor ',k 't gedokker van Nol Damen
zijnen wagel, waarmee Trui 'm mergens naar
de venkensmarkt zag rijen.
Vijf minuten later, midden in 'nen massa-
priestermoord of andere Spaansche Regee-
rtngsdaad, dan is 't weer: „Driek Frijters
schijnt ook goeien zin t' hebben!" Dan paS-
seert onzen postlbooi al fluitend op de tlbts.
Of: „ja, ja, den baron schijnt thuis te zijn
van z'nen vacantie!" Dan rammelt er 'n heel
ouw race-wageltje over de keien.
Neee, amico, Trui en d'andere dorpelingen
ook, die hoeft nie veur 't raam te zitten, om
de passage over den weg te kunnen volgen,
liorre
Maar om dan terug te komen op den Fielp:
hij wordt hier erg gemist. Alle vergaderin-
gen zijn uitgesteld. 't Manvolk is dus veul
meer thuis, dan ooit 't geval was. Want den
Fielp is 'nen „Gemeenschapsmensch",. om 't
zoo 'ns op z'n nieuwerwetsch te zeggen!
Hij is 'nen veurstander van 't vereenigings-
leven. Want ge weet, amico: „Hulivenout mot
hekselsior!"' Z'n stopwoord, waar ie al z'n
redevoerings mee begint en mee eindigt.
Dat weten ze zelfs al in 't Buitenland!
Want onderlest, als \ye mee 'm in Antwer
pen waren, - op 'n potverteerfuifke van de
propclub, dan sprak ie daar in den Ant-
wer.pschen restaurant 'n redevoering uit aan
ons tafeltje, aan ons tafeltje van vijf man,
zoo vurig, zod geestdriftig, dat op 't lest al
't volk in den restaurant ging recht staan en
meeibrulde: ,,Hulvenout mot excelsior!"
Daar was er geenen eenen, die wist wat
,,Hulvenout" nou eigenlijk precies veur iets
was! Want op 't lest kwam er mij eenen
vragen: ,,allez, menier, da's zekers 'nen mer-
veljeuzen Skiedammer, 'n nieuw merk, dieen
Huulvenooud
En als ik den Vlaming dat 'ns aan den
Fielp liet vragen, dan deed ie z'n oogen dicht,
kneap in z'n vuisten en 'n bietje bleek en
heesch noodigde-n-ie den Vlaam aan ons tafel
tje, om 'm 'ns percies, en ,,aarfijn" te ver-
tellen, wat Ulvenhout „hallemaal'" was!
En als den Fielp daar na 'n half uur mee
gereed was, dan zee den Vlaming 'n bietje
spijtig en mee den vuist op de tafel: ,,Da'
kikke dat nooit geweten heb, nie! 'k 'Heb altij
gepeisd: Amsterdam was de schoonste stad
van den Ollandais! Mieltonneer, wat kan den
mensch amJbuis zijn, menier van den Fieliep!"
Den Fielp was wel efkes beteuterd van 2'n
succes", hij knipte tenminste nog al mee z'n
oogen en verdachte zenuwtrekskes schokten
over zijnen kop, maar hij herstelde z'n eigen
deur nog 'n aanspraak te houwen en die was
van zo'nen aard, dat den Blaauwe van trotsig-
heid 'n rondje weggaf (uit den pot tenminste)
aan heel den restaurant!
Als den Fielp betaald had, dan glansde-n-er
'n bietje gif in z'n oogen als ie aan den
Blaauwe zee: ,,nou kunnen we 'nen dag vroe
ger naar huis, millioennair!"
,;Zit dan niet zoo op te scheppen, leugeneer,"
verdedigde den Blaauwe z'n eigen: wanneer
ik mee den Loco-Burgemeester van de schoon
ste gemeente van Nederland uit ben. dan
dan nouja, dan blijf ik in den stijl!"
Afijn, basta!
Ik wil dan maar zeggen: den Fielp leeft
veur z'n dorpke.
Dagelijks hamert ie (als veurzitter) veur de
belangen van Ulvenhout. En als zoo'nen
mensch dan plat komt te liggen, allez, dan
is dat 'n dorpsgebeuren, wat gij maar amper
zult kunnen beseffen.
Nie alleen 't manvolk, ook 't vrouwvolk
ondergaat de gebeurtenis. Want ge verstaat:
als den man b.v. tien, twintig jaren alien
Maandag-, Dinsdag- of anderen avond van de
week naar ,,de vergadering" was, dat dan de
vrouw ook zoo'nen avond op d'een of andere
manier bezet had. De een om dieen avond
al 't verstelwerk 's. prontjes te doen, d'andere
om te strijken, de derde om te gaan buurten
bij 'n getrouwde dochter, de vierde om te wer-
ken in den naaikring, enz. enz. En al hebben
ze dan jaren op den Fielp gescholden, dat ie
„m'men vent altrj den huis uittroggelt", nou
ervaren ze toch, die wijven, dat er ook 'nen
goeien kant aanzit, om 'ns een a/vondje veur-
oew-eigen-alleen te hebben!
Ook den Raad mist 'm. Allicht! Driehon-
derd pond meer of minder Edelachtbaarheid in
ons Gemeenteraadje is gaauw te merken!
Maar dat nie alleen, natuurlijk. De debatten
zijn veul korter! De sigarenkist gaat veul
minder rond, want Fielp den nestor treedt al
tij zoo'n bietje vaderlijk op. En dan als 'nen
goeien pa", die op 'n gemeente-)sigaar meer
of minder nie letten wil. En meer nog: hij
komt als bakker zoowat huis-aan-huis. Hij
kan oe percies vertellen wat er in elk huis-
houwentje rondspookt, op sommigte punten
kent ie dat nog beter, dan menier pastoor. Hij
kent de gebreken van 't dorp z66, dat er
geenen plas staat, of hij weet prompt waar
zoo'n mankement vandaan komt. Geen twee
akkers, of hij zal oe percies weten te vertel
len waar de grens is van boer Zus en boer
Zoo. Geen vereeniging, of hij veurzittert ze.
Daar kan dus weinig in den Raad ter tafel
komen of den Fielp komt na de debatten op
de proppen mee z'n ,,de kwetsie is deuze". en
dan pakt ie de „kwetsie" zoo sjecuur bij 't
nekvel vast, of 't 'n konijntje is, dat ie efkens
slacht, opensnijdt en van buiten en van binnen
laat bekrjken.
Dan zee-t-ie ineens: „allez, Tinus, gij rookt
nie" (hij alleen spreekt ze daar allemaal mee
den veumaam aan) „en gij ook al nie, Chef",
dan tracteert ie gaauw efkens op 'n sigaar,
merk „onvoorziene uitgaven" en zijn veurstel
gaat er deur, mee algemeene stemmen.
Wil ie gferen 'n schoon verslag in de krant
van z'n redevoering, dan geeft ie de kist, merk
O.U., 66k deur, naar de perstribune, mee de
woorden: ,,alleiz, mannen van de krant, stikt
ok 's op, da sohrijft makkelijiker!"
Waarmee ik maar zeggen wil, dat zelfs de
krant er onder lijdt' want 't gemeenteraads-
verslag van Ul/verihout was den vorigen keer
't aankijken nie weerd; tien regeltjes, anders
twee kolommen omtrent! En als ie n sub-
sidie verdedigt van een van z'n vereenigingen,
nou, dan is 't wel 'n heele pagina in de krant,
eindigend met ,,U. m. E.!" Want Ulvenhout
mot excelsior", wordt door de krantenmannen
al jaren afgekort.
„Maar hoe is't nou mee den Fielp z'n ziekte
gesteld?" zult ge eindelijk wel 'ns willen
weten, amico!
Ik ben bij 'm geweest. Hij mag weer be
zoek hebben.
iZ'nen mond staat altijd nog nie op z'n plek.
En lijk den Blaauwe zee: ,,hij praat nog sjuust
als 'nen Engelschman. Ge verstaat 'm nie
en telkens als ie wat zegt, dan... dan," zee
den Tiest: „dan meugt ge wel 'n perepluu op
steken
Toch gaat ie veuruit, den bakker. Bewus-
teloos is ie al lang nie meer en hij kijkt frisch
uit z'n oogen. Hij zit in bed, mee 'n ijszakske
op z'n hoofd. Z'n rechterarm is nog wat lam
maar hij zit heele dagen te oefenen daarmee.
Hij knijpt z'n vingers in malkaar, strekt ze
weer uit, beweegt den arm met zijnen goeien
linkerarm op-en-neer tot ie moei wordt en in
slaap valt, om daarna weer ovemieuw te be-
ginnen mee de oefeningen. Hij wil en hij zal
beter worden, dus(!) wordt ie beter. Dat zee
den dokter ook. Alleenof ie den ouwe
weer wobdt
Kee, z'n vrouw, is de kalmte eigens. Ze
voeiert 'm, uren aan 'n stuk, want 't meeste
valt er neffen. ,,'Bordeke soep duurt anderhalf
uur," zee ze. ,,'t Mot mee n theelepeltje ge-
beuren en dan wordt ie wel 'ns ongeduldig,
zoodat 't lepeltje heelegaar in z'nen mond
schiet. Dan pakt ie de lei en schrijft er mee
z'n linkerhand op: .,de pollepel!!!"
Maar Kee is de geduldheid eigens. Nou 't
gevaar geweken is, is zedenk er geen
kwaad van, amico! is ze bekaans content.
Veur 't eerst in den achtendartig jarigen
trouw he-eft ze d'ren Fielp veur d'r eigen Al
leen. Veur 't eerst kan ze 'm nou 'ns verzur-
gen, zee ze teugen me. Wiant ze zag '-m nooit
dan 's nachts en dan eh dan is er nie
veul te zien!
Want ja, 'nen ,,gemeenschapsmensch", 'n
trouw vereenigin-gslid is meestetijen nie pre
sent in de echtvereeniging. Ook den Fielp
kan nie ieverans tegelijk zijn, zoodat z'n Kee
achtendertig jaren lang alleen was. En den
Fielp? zult ge denken: hoe stelt die 't, nou
ie zoolang aan een stuk thuis mot zijn
Amico, ik geloof dat ie veur 't eerst thuis
begint te wennen!
en overspannen, onrustig
en slapeloos. Men gebruike
hiertegen de zenuwstillende en zenuwsterkende
Glazen -buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
Ingez. Med.
Want toen ik eergisteren weer 'ns brj 'm
was, toen lag ie daar veul rustiger onder de
beblomde deken in de bedstee, dan d'eerste
dagen
In 't begin lag ie zoo te woelen, dat z'n
,,ijsmuts" telkens neffen 'm rolde. Want dat
ding heeft er veul moeite mee, om op die
groote kale vlakte vAn z'nen kop stand te hou
wen. Maar nou weet ie al aardig mee dat
gummi-petje te excerceeren.
En als ie daar in die bedstee zoo halvelings
rechtop zit tusschen de kussens, veurzichtig
draaiend mee z'n hoofd, vanweuge 't ,,ijs-
petje", en hij geeft z'n „horders" op de lei,
dan is 't sjuust zoo in z'n witte slaaphemd
mee de halve mouwkes, waaruit 'n paar kolos-
sale armen puilen, wit en rond als verkens-
hespen, of daar de Keiizerin van Siam zit, de
staatszaken al weer regelend, na 'n veurspoe-
dige operatie!
Waar zal 't op uitdraaien, mee 'm? 't Ge-
meentebestuur, 't Kerkbestuur, de dorpenaren,
't heele vereenigingsleven, iedereen en alles
mist den Fielp, die nou ,,regeert" middels de
lei en 'n stukske biljartkeu-krijt.
Van de week, als ik 'm zee dat de schut-
tersfeesten waren uitgesteld, wachtende op
hum, dan gaf ie me de lei aan, die 'k vast
moest houwen en hij schreef er op: ,,Motten
deurgaan, ezelstraal!
Bij 't vierde uitroepteeken drukte-n-ie de
lei uit m'n handen en 't krijt kapot. Als de
lei weer rechtop in m'n hand-en stond, dan
teekende-n-ie drie groote drukletters:
U. M. E.!!!!
Toen ik weer weggimg en 'm de linkerhand
drukte, toen zat er 'n bietje triestigheid in
z'n oogen. Nog efkens moest ik de lei aan-
geven en hij schreef: ,,komt gullie Zondag
hier proppen!!!"
Ik keek 'm 'ns vragend aan en hij schreef
weer: zetten dan tafel aan bedstee. Ik kijken
Gullie kaartspeulen."
Zoodat, amico, a.s. Zondag gepropt wordt
bij den Fielp z'n bedsteej
Ge hoort er nog meer van, natuurlijk!
Veul groeten van Trui, en als altij geen
haarke minder van oewen
t.a.v.
DRe.
EEN EIGEN AARDIG VOLKSGEBRUIK.
Het schijnt te Smilde een volksgebruik te
zijn, dat, wanneer ergens bij een der bewo-
ners feest wordt gevierd, de jong-elui ter
plaatse eenig recht hebben om wijn weg te
nemen.
De politierechter te Assen heeft daar althans
bij de bepaling van de straf voor twee jonge-
lieden, die zich onderscheidenlijk aan diefstal
van wijn en medepliohtigheid daaraan hadden
sch-uldig gemaakt, rekening mee gehouden.
Het betrof hier een zilveren bruiloft ten
huize van J. v. d. Berg te Smilde. De wrjn
was in de keuken op een tafel geplaatst en
toen men er aan zou beginnen, bleken vier
flesschen te zijn verdwenen. De zaak werd
aangegeven en toen kwam vast te staan, dat
A. B. den wijn had weggenomen en dat L. D.
daafbij medeplichtig was geweest.
Eerst waren twee flesschen weggehaald
door een zij deur te openen en naar binnen te
gaan. De wijn was opgedronken, mede door
andere kornuiten, doch men scheen niet ge-
noeg te hebben gehad. Het tweetal ging daar-
om terug, om meer te halen, doch vonden de
deur gegrendeld. L. D. beurde A. B. toen op,
deze verwijderde een dakpan en zag door het
daardoor ontstane gat kans de sluiting van
de deur te verwijderen. Daarna ging het als
de eerste maal.
De officier van justitie vond het feit emstig
en vorderd-e voor elk der verdachten 2 maan-
den gevangenisstraf. Zooals gezegd was de
politierechter echter van meening, d-at reke
ning moest worden gehouden met de blijkbaar
in zwang zijn-de volksgewoonte en daarom
vroeg hij voor elk van de verdachten 1 week
gevangenisstraf.
DIEFSTAL IN EEN ZWEMBAD
TE AMSTERDAM.
Dinsdagavond is in het Amstelparkbad te
Amsterdam een 17-jarige jongen op aanwrj-
zing van een twaalfjarigen jongen aangehou-
den, op vermoeden van diefstal uit kleedka-
mertjes van twee portemonnaies. Beide voor-
werpen, waarvan een leeg was en het ander
een klein bedrag aan geld bevatte, werden in
zijn beizit bevonden.
De jongen is naar het bureau Pieter Aertsz-
straat gebracht, waar proces-verbaal tegen
hem is opgemaakt. Na zijn verhoor is hij aan
zijn ouders, die op het bureau ontboden waren,
overgegeven.
BIJ HET BADEN VERDRONKEN.
Bij het baden aan het strand te 's Graven-
zande is de 24jarige W. uit Amsterdam, die
op het kampeerterrein Vluchtenburg veriblijf
hield, verdronken.
DOOR ELECTRISCHE STROOM
GETROFFEN.
Op de spoorlijn van Den Haag naar Am
sterdam, bij het viadupt over de Binckhorst-
laan in Den Haag is de 27jarige leerling-
machinist A. J. J- S., wonende te Rotterdam
die aldaar werkzaam was brj het aanlbrengen
van een nieuwe voedingsdraad, in aanraking