PilOL Nerveus pBij Doorzitten De burger-oorlog in Spanje Feuilleton-vertel I ingen Gemengde Berichten en Zonverbranding Verzacht en geneest Doos 30ct. Bij Apoth.en Drogisten TER NEUZEN, 14 AUGUSTUS 1936. WATERLANDKERKJE. BRABANTSCHE BRIEVEN. SAS VAN GENT. Mijnhardf's Zenuwtabletten RECHTSZAKEN. van tot uitspattingen vervallende rivaliteit. De ongewenschte hartstochten worden, e-ven- als in den werkelijken, bloedigen strijd tus- schen volken, gewoonlijk veel meer nog achter het front, dan in hat front van de strijidenden aangetrof'fen. Wedstrijden zijn er voor de sport, de sport is er niet voor de wedstrijden. En sport is gezond. Niet iedere belangstelling voor de sport echter is gezond. Zoomin als iedere uiting van belangstelling voor sport guns tig is voor de onderltnge waardeering der volken Maar daar kunnen de Olympische Spelen niets aan doen. Zij geven ook den politieken toeschouwer redenen tot voldoening. Wij zien tienduizenden, die opgevoed worden in ver- heerlijking van eigen ras, negers, Indianen en kleurlingen uit alle hoeken van Azie, spon- taan toejuichen, of in geestdrift geraken voor eigen groepen, die voor deze gelegenheid van „on-arische" smetten niet algeheel zijn vrijge- houden. Dit lijkt ons een heilzaam verschijn- sel. En verder zien wij, hoe de goede burgers van de Vereenigde Staten een groot gedeelte van hun sportglorie in het opperste strijd- perk der- wereld moeten toevertrouwen aan negers. Als zij straks de tradities voor de ontvangst van Olympische overwinnaars wil- len gestand doen, zullen ook zij zekere gevoe- lens voor een oogenblik moeten overwinnen. De vereering van sporthelden kan heel erger- lij-k zijn. Maar zij heeft ook haar lichtpunten. DE BETAAEDE VACANTIEDAGEN. Naar men ons uit Brussel mededeelt, zijn de leden van den Hoogen Raad van Arbeid, Dinsdagochtend bijeengekomen om den tekst te onderzoeken van Aen voor-ontwerp van het K. B. betreffende de toepassingsmodaliteiten van de wet op de betaalde vacantiedagen. Dit voor-ontwerp werd geamendeerd. Er bestond tusschen de vertegenwoordigers van de werkgevers en die van de arbeiders geen overeenstemming over hetgeen tijdens de periods van overgang, d.i. tot einde van het loopende jaar, moet gebeuren. De woordvoer- der van de arbeiders wenschten, dat de zes vacantiedagen dit jaar v66r einde October zouden gegeven worden, maar een amende- ment van de werkgevers werd aangenomen, waarbij bepaald wordt, dat men voor het toe- kennen van deze vacantiedagen tot einde December 1936 tijd heeft. (Ingez. Med.) ELK HUIS EEN BOMVRIJE KELDER. Volgens het Journal de Geneve zal de re- geering binnenkort aan het parlement voor- stellen bom- en gasvrije kelders voor elk huis in Zwitserland verplicht te stellen. Tevens zal worden voorgesteld, om in de dichtst be- volkte wijken der Zwitsersche steden open- bare schuilplaatsen tegen aanvallen uit de lucht op te riehten. De gevechten tusschen opstandelingen en regeeringstroepen concentreerden zich in het Noorden om San Sebastian, in het Zuiden om Badajoz. Men krijgt den indruk, dat generaal Queipo de Llano thans alle pogingen in het werk stelt om Badajoz in zijn macht te krij- gen. Versterkingen worden aangevoerd uit Sevilla en uit de provincie Huelva en berich- ten over bombardementen van Badajoz blijven binnen komen. De regeeringstroepen bieden echter krachtigen tegenstand, ten koste van groote verliezen, wanneer men berichten uit het kamp der opstandelingen mag gelooven. Een afdeeling miliciens, die uit Madrid naar Badajoz was opgerukt om de regeeringstroe pen te Badajoz te hulp te Snellen, zou volgens een mededeeling van de Portugeesche radio- club door kolonel Casteljon in de pan zijn gehakt. Uit Barrancos, een plaatsje bij de Portu geesche grens, bereiken ons berichten, volgens welke de mijnwerkers der Rio Tinto-mijnen, gewapend met mitrailleurs en bommen, pl-un- dertochten zouden hebben ondernomen in dor- pen in de buurt en verscheidene leden van de civiele garde zouden hebben gedood. De provincie Huelva schijnt geheel in han- den der opstandelingen te zijn. Dit volgens mededeelingen van den voorzitter der mijn- werkersfederatie van de Rio Tinto-mijnen, die erin geslaagd is uit Huelva te ontsnappen. In het Noorden zetten troepen van generaal Mola den opmarsch naar San Sebastian voort. Uit drie richtingen trekken de opstandelingen guar de stad op. De opstandelingen zouden verder Sastago in de provincie Aragon hebben veroverd. Het D.N.B. bericht, dat regeeringsvliegtui- gen uit Catalonie Palma di Majorca hebben gebombardeerd. Zonder schade aan te riehten. In het Guadarrama-gebergte en rondom Saragossa is de positie der strijdmachten niet veranderd. De opstandelingen rukken naar Malaga op. De opstandelingen hefbben thans een begin gemaakt met hun opmarsch naar Malaga, al- dus meldt Reuter uit Londen. Gistermorgen heiblben 600 man geregelde troepen, voorzien van wapenen en-mitrailleurs, verder een deta- chement artillerie La Linea verlaten en ruk ken op naar Estepona. Verder zijn 500 sol- daten, vergezeld van vrachtauto's en ambu lances uit San Roque vertrokken om langs een anderen weg eveneens naar Estepona te gaan. Voorbeelden van doodsverachting. lona waren twee officieren op de 80 M. hooge 'Columlbusizuil geklauterd, van-waar ze met machinegeweren de rambla's beheerschten. Ze lagen onder het vuur van de tegenpartij en mannen van dit front profiteerden van een in- zinking in hun strijdlust om in die zuil de lift te vemielen. Daar er geen trap is waren de officieren tot den hongersdood veroordeeld. Toen ze geen teeken van leven meer gaven klommen enkele loyalisten naar den top. De eene werd met een wond in het voorhoofd dood aangetrofifen, de ander leefde nog, maar was krarikzinnig geworden. Bloedige wraaluieming. De speciale correspondent van het Lissa- bonsche blad ,,Diario de Noticias" maakt mel ding van 'n vreeselijk bloedbad, dat in de aan de spoorlijn SevillaMerida gelegen stad Cazalla de la Sierra is aangericht. Vierdui- zend volksfrontstrijders zouden, nadat zij door opstandelingen-troepen verslagen waren, naar genoemde stad gevlucht zijn en daar uit wraak 107 nationalistisch gezinde inwoners hebben neergeschoten. GOED AFGELOOPEN. Woensdagmorgen was de aannemersfirma die te Middellburg reeds geruimen tijd werk- zaam is voor de nieuwe telefoonkabels, bezig bij de Langeviele-ibinnenbrug naast het pak- huis van de firma Alewijnse. Hier moest een telefoonkabel worden doorgezaagd en men meende deze gevonden te hebben, toen een put was gemaakt vlak bij een paal van de elec- trische bovengrondsche leiding voor de tram. Aan dezen paal bevindt zich een schakel- kastje. Een der wenklieden werd belast met het cjponzagen van den kabel. Tot grooten schrik bleek echter dat men een kabel van de P.Z.E.M. had genomen, waarop 560 volt stond. Het mag zeker een wonder heeten, dat de man, die de zaag bediende niet getroffen werd. Er ontstond een ernstige kortsluiting en sloeg een hooge vlam uit het schakelkastje langs den paal. 't Kastje en het zich daarin beivindende koper was geheel versmolten tot een compacte massa en ooik de paal had ge- leden. Het deel der bovenleiding van de brug tot de Markt was zonder stroom. Daar een montage-wagen der P.Z.E.M. juist op de Markt aanwezig was om de leiding daar na de kermis weer in orde te brengen, was spoe- dig hulp aanwezig en kon voorloopig worden geizorgd, dat de tram weer tot de Markt kon rijden. Het bleef hier dus bij materieele schade. Dat de werkman ongedeerd bleef, zal te dan- ken zijn aan het feit, dat de zaag was voor zien van een houten handvat. (Midd. Crt.) EEN COMMISSIE VAN ONDERZOEK BENOEMD VOOR DE ZEEUWSCHE MOSSELKWEEKERS EN HET C. V. K. Het Dagblad van Noord-Brabant en Zee- land meldt: Ten einde tot in den grond na te gaan of er reden was voor het voexen van een perscampagne tegen het Centraal Verkoop- kantoor van mosselen te Bergen op Zoom, zooals dit eenigen tijd geleden, speciaal tegen den voorzitter en den directeur van dat kan- toor, in verschillende bladen geschiedde, is een commissie van onderzoek met volledige bevoegdheid ingesteld, die over deze zaak rap port zal uitbrengen. De commissie bestaat uit de heeren: A. B. Brouwer, oud-chef van de afdeeling visscherij van het Departement van Landlbouw en Vis scherij te 's-Gravenhage, J. W. Vienings, bur- gemeester van Clinge en lid van de Provin cial Staten van Zeeland, te Clinge, W. van den Berg Dzn, mosselkweeker te Bruinisse. Aan de commissie is als secretaris toegevoegd jhr. W. J. Storm van 't Gravezande, te 's-Gravenhage. Het blad meldt dan nog, dat in de op het einde der vori-ge week te Bergen op Zoom ge- houden vergadering, waarbij o.m. tegenwoor- dig waren de heer Groen, chef van de afd. Vis scherij van het Departement van Landbouw en Visscherij, alsmede het Tweede Kamerlid, de heer E. Th. Lockefeer, o.m. aangedrongen werd op: 1. Openstelling van de haven van Clinge in het belang van het algemeen. •2. De mosselen per schip om de ibeurt laten aanvoeren en de verkoop aan de afnemers van Kieldrecht en omstreken te doen geschieden door de plaatselijke visschersvereeniging te Nieuw-Namen. De maat van de mosselen kleiner maken aangezien de jonge soort slecht groeit, alsook een grooter percentage pokmosselen toelaten. 4. De levering van Philippine zou ten aan- zien van de afnemers te Nieuw-Namen moe ten ophouden. 5. Hweekers, die zeer weinig mosselen hebben en niet in aanmerking kunnen komen voor levering, desnoods in de vracht laten varen met mosselen naar Brussel, Antwerpen, Mechelen, enz. 6. De kweekers-venters, in Zeeuwsch- Vlaanderen en overig Zeeland, evenals vroeger zelf hier en in Belgie mosselen laten uit- venten. 7. Goedkoopere mosselen, daar deze thans te duur zijn en daardoor minder geforuikt wor den dan voorheen in de minder gegoede volks- klassen. 8. In het algemeen de kleine visschers te helpen om staande te blijven. Ook van de zijde der kleine kweekers op de eilanden werden dergelijke verzoeken ge- daan. Aangetoond werd ook op deze confe- rentie, dat de kleinere kweekers er thans slechter aan toe zijn, dan voor de oprichting van het C. V. K. Toegezegd werd, dat op zeer korten termijn middelen beraapid zullen worden om ook de kleinere kweekers in de gelegenheid te stel len hun brood te verdienen. Zeker inlichtingen inwinnen over dit of dat, dacht ik. De veldwachter zal den man den weg naar het kantoor willen wijzen. Het bezoek op het kantoor duurde ecfter nogal lang voor gewone inlichtingen. Daa moest iets anders gaande zijn. Later mocht ik dan ook vememen hoe de vork aan den steel zat. Veldwachter Raas had Dinsdag zijn ronde door de Poelstraat en vandaar naar het Staakje gemaakt. De politie controleert tegenwoordig nogal druk de toegangswegen, die van het buitenland naar Nederlandsch ge- bied voeren. Je weet nooit, wat er gebeuren zou als men er alles maar gewoonweg zijn gang liet gaan. Wapens, revolvers, dolken, patronen, en wat niet meer, zijn tegenwoordig in deze revolutio- naire tijden, dingen, waarop door de politie streng toezicht gehouden wordt. Wei! dacht Raas, daar komt mij zoo'n vreemden man aan, blootshoofds, nooit in deze omgeving gezien, koffer op de fiets, laat ik eens informeeren met welk heerschap we hier te doen hebben. Stap eens af, vriend en vertel me eens wat er alzoo in dat koffertje zit. O, niets bizonders, allemaal reisgoed, ik kom uit Belgie met vacantie terug. Nu, laat maar even zien. Gewillig maakt de fietser het koffertje los, opent het en ja, bovenop wat reisbagage. Een politieman stelt zich echter nooit te- vreden met den buitenkant der dingen. Hij wil gaarne het naadje van de kous weten en dringt liefst door tot de kern. Zoo deed Raas. De bovenop liggende spullen eens opgelicht en wat daar onder ligt? Geen revolvers, ponjaards, patronen of ander wa- pentuig, maar van die kleine aardige boekjes, waarmee de fiscus zoo graag te doen heeft, omdat ze zooveel geld in 's Rijks belasting- kistje brengen. Cigarettenpapier, contrabande, al even erg als sui'ker, margarine, tabak en wat dies meer zij. Na onderzoek bij den chef-dienstgeleider bleek, dat er niet minder dan 2600 boekjes in den koffer verborgen zaten. Voor een bedrag van minstens 600 had deze klant aan ons nationaal inkomen willen onttrekken, hetgeen hem natuurlijk zwaar zal aangerekend worden. Zijn naam wilde de man in den beginne niet meedeelen, weshalve hij, om tot rijper nadenken te komen, tot 's avonds in het ar- restantenlokaal bij de marechaussdes werd opgesloten. Na zich bedacht te hebben, schoot hem dezen echter te binnen. Hij bekende een zekere N. uit 's Gravenhage te zijn, hetgeen na informatie bij de Haagsche politie inder- daad juist bleek te zijn, waarna hij dan ook dienzelfden avond in vrjjheid werd gesteld. De fiets en de contrabande werden natuurlijk in beslag genomen, terwijl proces-verbaal wegens verboden invoer langs een weg, (die geen route of heirbaan is, zooals de fiscale term luidt, werd opgemaakt. Met een heele serie illusies armer en een schat van ervaringen rijker is de onfortuin- ljjke zoon der residentie verder zijns weegs gegaan. En van die ervaringen zal zeker deze eene wel tot onzen Hagenaar zijn door gedrongen, n.l. dat het een plattelandsveldwachter even- min aan speurzin en dienstijver ontbreekt als een Haagsche agent van politie, die onder den rook van verschillende ministerieele en stede- lijke departementen zijn dienst verricht. Ja, ja, in Nederland wordt niet zonder grond gesproken over ,,het altijd waakzame oog" van de politie. Een huis voor J 25. De vraag naar woningen is hier zeer klein, wat deze week bleek. In publieke veiling werd een tamelijke goede arbeiderswoning verkocht voor de som van vijf-en-twintig gul den. Het huisraad ging voor twintig gulden van de hand. Het was hier een kwestie van boedelscheiding. De opbrengst moet in negen porties verdeeld worden. (Midd. Crt.) Ulvenhout, 10 Augustus 1936. Guy Mounereau in de Echo de Paris ont- leent aan de Heraldo, dat op het noordelijk front een carlistisch pastoor-soldaat bezig was een gevangene van de tegenpartij de Ibiecht af te nemen, toen een vliegtuig van de regeeringspartijen overvloog en bommen dreigde te gooien. De gevangene maakte van de gelegenheid gebruik om de vlucht te nemen, maar werd door den pastoor achter- haald, die zijn armen om hem heen sloeg en hem toevoegde: Mijn zoon, ik heb niet het recht je te laten gaan zonder je de albsolutie te geven, want de requetes hebben je ter dood veroordeeld. Toen de geestelijke zijn plicht gedaan had deden de requetes wat ze voor den hunnen hielden. Den eersten dag van den opstand te Barce- .Altijd Paraat. Kijk, daar gaat de veldwachter met een man, zei ik Dinsdag 1.1. tot een ventje van een jaar of drie, als je niet zoet bent, zal ik hem eens hier roepen. Waar gaat veldwachter naar toe met man? was de nieuwsgierige vraag. Toen viel het mij op, dat Raas, onze ge- meente-veldwachter een man met een fiets, waarop een handkoffertje bevestigd was, te voet, naast zijn fiets loopend naar het kantoor van den chef-dienstgeleider der ambtenaren bracht. Menier, r,V r 4 jllas We zijn hier 'n bietje uit onzen doen. Ulvenhout mist den bakker. den Fielp. Ge mot nie vergeten, ami- co, daar zijn hier heele geslachten die Ulvenhout nooit anders gekend hebben. dan mee den Fielp op den dorpsweg. Zijn ko- lossale, zijn mas- s^le verschijning in 't witte bak- kersjaske en de blauw-linnen broek is 'n figuur op 't dorp als, als, 'k zou willen zeg- gen als den meulen, of als den kerketoren. Zoolang ze 'r staan, ziet ge ze nie, maar als ze plotseling weg waren, gezou de beelden uit oew dorpke elke minuut van den dag missen. 't Gaat gelukkig goed, mee 'm. Ons dokterke doet wat ie kan! Trui zee van den middag, als ik thuis kwam: ,,hij is vandaag twee keer bij 'm ge- weest." En ik begreep z66 wel, wat ze be- doelde, want elken dag brengt Trui op die manier rapport uit, als ik mee den groenten- wagel thuiskom. Ze drukte mee 'n bietje plazier op dat „twee". Wlant daar waren al dagen geweest, dat den dokter vier, vijf keeren was gepas- seerd mee z'n auto, als ik 's middags thuis- kwam. En dan dikwijls 'B avonds kort veur bedtijd, hoorden wij 'm nog 'ns gaan; wij ken- nen den dokter z'n wageltje aan 't gerucht. Elk dingske heeft zoo z'n eigen „stem", nie- waar, zijnen eigen ,,gang 't Geibeurt heel dikwijls, als Trui en ik zoo 's avonds ons krantje zitten te lezen de avonden zijn kil van den zomer dat Trui dan zoo ineens zegt: ,,hoor ze bij Verdaasdonk 'ns laat aan 't werk zijn, Dr6.'!' En als ik dan efkens luister, dan hoor ik Verdaasdonk z'n pomp piepen. 'n Oogenblikske later, midden in 'n Olym- pisch heldenfeit want veul meer staat er in de kranten nie in, dan Trui weer: ,,wa's den Nol laat terug van de markt. En dan hoor ',k 't gedokker van Nol Damen zijnen wagel, waarmee Trui 'm mergens naar de venkensmarkt zag rijen. Vijf minuten later, midden in 'nen massa- priestermoord of andere Spaansche Regee- rtngsdaad, dan is 't weer: „Driek Frijters schijnt ook goeien zin t' hebben!" Dan paS- seert onzen postlbooi al fluitend op de tlbts. Of: „ja, ja, den baron schijnt thuis te zijn van z'nen vacantie!" Dan rammelt er 'n heel ouw race-wageltje over de keien. Neee, amico, Trui en d'andere dorpelingen ook, die hoeft nie veur 't raam te zitten, om de passage over den weg te kunnen volgen, liorre Maar om dan terug te komen op den Fielp: hij wordt hier erg gemist. Alle vergaderin- gen zijn uitgesteld. 't Manvolk is dus veul meer thuis, dan ooit 't geval was. Want den Fielp is 'nen „Gemeenschapsmensch",. om 't zoo 'ns op z'n nieuwerwetsch te zeggen! Hij is 'nen veurstander van 't vereenigings- leven. Want ge weet, amico: „Hulivenout mot hekselsior!"' Z'n stopwoord, waar ie al z'n redevoerings mee begint en mee eindigt. Dat weten ze zelfs al in 't Buitenland! Want onderlest, als \ye mee 'm in Antwer pen waren, - op 'n potverteerfuifke van de propclub, dan sprak ie daar in den Ant- wer.pschen restaurant 'n redevoering uit aan ons tafeltje, aan ons tafeltje van vijf man, zoo vurig, zod geestdriftig, dat op 't lest al 't volk in den restaurant ging recht staan en meeibrulde: ,,Hulvenout mot excelsior!" Daar was er geenen eenen, die wist wat ,,Hulvenout" nou eigenlijk precies veur iets was! Want op 't lest kwam er mij eenen vragen: ,,allez, menier, da's zekers 'nen mer- veljeuzen Skiedammer, 'n nieuw merk, dieen Huulvenooud En als ik den Vlaming dat 'ns aan den Fielp liet vragen, dan deed ie z'n oogen dicht, kneap in z'n vuisten en 'n bietje bleek en heesch noodigde-n-ie den Vlaam aan ons tafel tje, om 'm 'ns percies, en ,,aarfijn" te ver- tellen, wat Ulvenhout „hallemaal'" was! En als den Fielp daar na 'n half uur mee gereed was, dan zee den Vlaming 'n bietje spijtig en mee den vuist op de tafel: ,,Da' kikke dat nooit geweten heb, nie! 'k 'Heb altij gepeisd: Amsterdam was de schoonste stad van den Ollandais! Mieltonneer, wat kan den mensch amJbuis zijn, menier van den Fieliep!" Den Fielp was wel efkes beteuterd van 2'n succes", hij knipte tenminste nog al mee z'n oogen en verdachte zenuwtrekskes schokten over zijnen kop, maar hij herstelde z'n eigen deur nog 'n aanspraak te houwen en die was van zo'nen aard, dat den Blaauwe van trotsig- heid 'n rondje weggaf (uit den pot tenminste) aan heel den restaurant! Als den Fielp betaald had, dan glansde-n-er 'n bietje gif in z'n oogen als ie aan den Blaauwe zee: ,,nou kunnen we 'nen dag vroe ger naar huis, millioennair!" ,;Zit dan niet zoo op te scheppen, leugeneer," verdedigde den Blaauwe z'n eigen: wanneer ik mee den Loco-Burgemeester van de schoon ste gemeente van Nederland uit ben. dan dan nouja, dan blijf ik in den stijl!" Afijn, basta! Ik wil dan maar zeggen: den Fielp leeft veur z'n dorpke. Dagelijks hamert ie (als veurzitter) veur de belangen van Ulvenhout. En als zoo'nen mensch dan plat komt te liggen, allez, dan is dat 'n dorpsgebeuren, wat gij maar amper zult kunnen beseffen. Nie alleen 't manvolk, ook 't vrouwvolk ondergaat de gebeurtenis. Want ge verstaat: als den man b.v. tien, twintig jaren alien Maandag-, Dinsdag- of anderen avond van de week naar ,,de vergadering" was, dat dan de vrouw ook zoo'nen avond op d'een of andere manier bezet had. De een om dieen avond al 't verstelwerk 's. prontjes te doen, d'andere om te strijken, de derde om te gaan buurten bij 'n getrouwde dochter, de vierde om te wer- ken in den naaikring, enz. enz. En al hebben ze dan jaren op den Fielp gescholden, dat ie „m'men vent altrj den huis uittroggelt", nou ervaren ze toch, die wijven, dat er ook 'nen goeien kant aanzit, om 'ns een a/vondje veur- oew-eigen-alleen te hebben! Ook den Raad mist 'm. Allicht! Driehon- derd pond meer of minder Edelachtbaarheid in ons Gemeenteraadje is gaauw te merken! Maar dat nie alleen, natuurlijk. De debatten zijn veul korter! De sigarenkist gaat veul minder rond, want Fielp den nestor treedt al tij zoo'n bietje vaderlijk op. En dan als 'nen goeien pa", die op 'n gemeente-)sigaar meer of minder nie letten wil. En meer nog: hij komt als bakker zoowat huis-aan-huis. Hij kan oe percies vertellen wat er in elk huis- houwentje rondspookt, op sommigte punten kent ie dat nog beter, dan menier pastoor. Hij kent de gebreken van 't dorp z66, dat er geenen plas staat, of hij weet prompt waar zoo'n mankement vandaan komt. Geen twee akkers, of hij zal oe percies weten te vertel len waar de grens is van boer Zus en boer Zoo. Geen vereeniging, of hij veurzittert ze. Daar kan dus weinig in den Raad ter tafel komen of den Fielp komt na de debatten op de proppen mee z'n ,,de kwetsie is deuze". en dan pakt ie de „kwetsie" zoo sjecuur bij 't nekvel vast, of 't 'n konijntje is, dat ie efkens slacht, opensnijdt en van buiten en van binnen laat bekrjken. Dan zee-t-ie ineens: „allez, Tinus, gij rookt nie" (hij alleen spreekt ze daar allemaal mee den veumaam aan) „en gij ook al nie, Chef", dan tracteert ie gaauw efkens op 'n sigaar, merk „onvoorziene uitgaven" en zijn veurstel gaat er deur, mee algemeene stemmen. Wil ie gferen 'n schoon verslag in de krant van z'n redevoering, dan geeft ie de kist, merk O.U., 66k deur, naar de perstribune, mee de woorden: ,,alleiz, mannen van de krant, stikt ok 's op, da sohrijft makkelijiker!" Waarmee ik maar zeggen wil, dat zelfs de krant er onder lijdt' want 't gemeenteraads- verslag van Ul/verihout was den vorigen keer 't aankijken nie weerd; tien regeltjes, anders twee kolommen omtrent! En als ie n sub- sidie verdedigt van een van z'n vereenigingen, nou, dan is 't wel 'n heele pagina in de krant, eindigend met ,,U. m. E.!" Want Ulvenhout mot excelsior", wordt door de krantenmannen al jaren afgekort. „Maar hoe is't nou mee den Fielp z'n ziekte gesteld?" zult ge eindelijk wel 'ns willen weten, amico! Ik ben bij 'm geweest. Hij mag weer be zoek hebben. iZ'nen mond staat altijd nog nie op z'n plek. En lijk den Blaauwe zee: ,,hij praat nog sjuust als 'nen Engelschman. Ge verstaat 'm nie en telkens als ie wat zegt, dan... dan," zee den Tiest: „dan meugt ge wel 'n perepluu op steken Toch gaat ie veuruit, den bakker. Bewus- teloos is ie al lang nie meer en hij kijkt frisch uit z'n oogen. Hij zit in bed, mee 'n ijszakske op z'n hoofd. Z'n rechterarm is nog wat lam maar hij zit heele dagen te oefenen daarmee. Hij knijpt z'n vingers in malkaar, strekt ze weer uit, beweegt den arm met zijnen goeien linkerarm op-en-neer tot ie moei wordt en in slaap valt, om daarna weer ovemieuw te be- ginnen mee de oefeningen. Hij wil en hij zal beter worden, dus(!) wordt ie beter. Dat zee den dokter ook. Alleenof ie den ouwe weer wobdt Kee, z'n vrouw, is de kalmte eigens. Ze voeiert 'm, uren aan 'n stuk, want 't meeste valt er neffen. ,,'Bordeke soep duurt anderhalf uur," zee ze. ,,'t Mot mee n theelepeltje ge- beuren en dan wordt ie wel 'ns ongeduldig, zoodat 't lepeltje heelegaar in z'nen mond schiet. Dan pakt ie de lei en schrijft er mee z'n linkerhand op: .,de pollepel!!!" Maar Kee is de geduldheid eigens. Nou 't gevaar geweken is, is zedenk er geen kwaad van, amico! is ze bekaans content. Veur 't eerst in den achtendartig jarigen trouw he-eft ze d'ren Fielp veur d'r eigen Al leen. Veur 't eerst kan ze 'm nou 'ns verzur- gen, zee ze teugen me. Wiant ze zag '-m nooit dan 's nachts en dan eh dan is er nie veul te zien! Want ja, 'nen ,,gemeenschapsmensch", 'n trouw vereenigin-gslid is meestetijen nie pre sent in de echtvereeniging. Ook den Fielp kan nie ieverans tegelijk zijn, zoodat z'n Kee achtendertig jaren lang alleen was. En den Fielp? zult ge denken: hoe stelt die 't, nou ie zoolang aan een stuk thuis mot zijn Amico, ik geloof dat ie veur 't eerst thuis begint te wennen! en overspannen, onrustig en slapeloos. Men gebruike hiertegen de zenuwstillende en zenuwsterkende Glazen -buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten. Ingez. Med. Want toen ik eergisteren weer 'ns brj 'm was, toen lag ie daar veul rustiger onder de beblomde deken in de bedstee, dan d'eerste dagen In 't begin lag ie zoo te woelen, dat z'n ,,ijsmuts" telkens neffen 'm rolde. Want dat ding heeft er veul moeite mee, om op die groote kale vlakte vAn z'nen kop stand te hou wen. Maar nou weet ie al aardig mee dat gummi-petje te excerceeren. En als ie daar in die bedstee zoo halvelings rechtop zit tusschen de kussens, veurzichtig draaiend mee z'n hoofd, vanweuge 't ,,ijs- petje", en hij geeft z'n „horders" op de lei, dan is 't sjuust zoo in z'n witte slaaphemd mee de halve mouwkes, waaruit 'n paar kolos- sale armen puilen, wit en rond als verkens- hespen, of daar de Keiizerin van Siam zit, de staatszaken al weer regelend, na 'n veurspoe- dige operatie! Waar zal 't op uitdraaien, mee 'm? 't Ge- meentebestuur, 't Kerkbestuur, de dorpenaren, 't heele vereenigingsleven, iedereen en alles mist den Fielp, die nou ,,regeert" middels de lei en 'n stukske biljartkeu-krijt. Van de week, als ik 'm zee dat de schut- tersfeesten waren uitgesteld, wachtende op hum, dan gaf ie me de lei aan, die 'k vast moest houwen en hij schreef er op: ,,Motten deurgaan, ezelstraal! Bij 't vierde uitroepteeken drukte-n-ie de lei uit m'n handen en 't krijt kapot. Als de lei weer rechtop in m'n hand-en stond, dan teekende-n-ie drie groote drukletters: U. M. E.!!!! Toen ik weer weggimg en 'm de linkerhand drukte, toen zat er 'n bietje triestigheid in z'n oogen. Nog efkens moest ik de lei aan- geven en hij schreef: ,,komt gullie Zondag hier proppen!!!" Ik keek 'm 'ns vragend aan en hij schreef weer: zetten dan tafel aan bedstee. Ik kijken Gullie kaartspeulen." Zoodat, amico, a.s. Zondag gepropt wordt bij den Fielp z'n bedsteej Ge hoort er nog meer van, natuurlijk! Veul groeten van Trui, en als altij geen haarke minder van oewen t.a.v. DRe. EEN EIGEN AARDIG VOLKSGEBRUIK. Het schijnt te Smilde een volksgebruik te zijn, dat, wanneer ergens bij een der bewo- ners feest wordt gevierd, de jong-elui ter plaatse eenig recht hebben om wijn weg te nemen. De politierechter te Assen heeft daar althans bij de bepaling van de straf voor twee jonge- lieden, die zich onderscheidenlijk aan diefstal van wijn en medepliohtigheid daaraan hadden sch-uldig gemaakt, rekening mee gehouden. Het betrof hier een zilveren bruiloft ten huize van J. v. d. Berg te Smilde. De wrjn was in de keuken op een tafel geplaatst en toen men er aan zou beginnen, bleken vier flesschen te zijn verdwenen. De zaak werd aangegeven en toen kwam vast te staan, dat A. B. den wijn had weggenomen en dat L. D. daafbij medeplichtig was geweest. Eerst waren twee flesschen weggehaald door een zij deur te openen en naar binnen te gaan. De wijn was opgedronken, mede door andere kornuiten, doch men scheen niet ge- noeg te hebben gehad. Het tweetal ging daar- om terug, om meer te halen, doch vonden de deur gegrendeld. L. D. beurde A. B. toen op, deze verwijderde een dakpan en zag door het daardoor ontstane gat kans de sluiting van de deur te verwijderen. Daarna ging het als de eerste maal. De officier van justitie vond het feit emstig en vorderd-e voor elk der verdachten 2 maan- den gevangenisstraf. Zooals gezegd was de politierechter echter van meening, d-at reke ning moest worden gehouden met de blijkbaar in zwang zijn-de volksgewoonte en daarom vroeg hij voor elk van de verdachten 1 week gevangenisstraf. DIEFSTAL IN EEN ZWEMBAD TE AMSTERDAM. Dinsdagavond is in het Amstelparkbad te Amsterdam een 17-jarige jongen op aanwrj- zing van een twaalfjarigen jongen aangehou- den, op vermoeden van diefstal uit kleedka- mertjes van twee portemonnaies. Beide voor- werpen, waarvan een leeg was en het ander een klein bedrag aan geld bevatte, werden in zijn beizit bevonden. De jongen is naar het bureau Pieter Aertsz- straat gebracht, waar proces-verbaal tegen hem is opgemaakt. Na zijn verhoor is hij aan zijn ouders, die op het bureau ontboden waren, overgegeven. BIJ HET BADEN VERDRONKEN. Bij het baden aan het strand te 's Graven- zande is de 24jarige W. uit Amsterdam, die op het kampeerterrein Vluchtenburg veriblijf hield, verdronken. DOOR ELECTRISCHE STROOM GETROFFEN. Op de spoorlijn van Den Haag naar Am sterdam, bij het viadupt over de Binckhorst- laan in Den Haag is de 27jarige leerling- machinist A. J. J- S., wonende te Rotterdam die aldaar werkzaam was brj het aanlbrengen van een nieuwe voedingsdraad, in aanraking

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1936 | | pagina 6