ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
AKKERTJES
Oe Tweelingzusters.
No. 9490
VRIJDAG 14 AUGUSTUS 1936
76e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
BuitenSand
TWEEDE BLAD
Hoe word ik snel bruin
AKKER-CACHtTS
--y-nrwynfriEi \:rr^\-rriy:aBairtS3BmaSJSUBJDr/Vtai
i wnwmw<TnmnifmiWiii' maowEMMBi
jfi'iwwww wjuf miMTiii'iitiiunriim r«we-tfMtbwM
UZENSCHE CO U RANT
NEDERLVND NIET TE VERDEDIGEN
TEGEN LUCHTAANVAL?
Drie Nederlandsche vliegers, de gezagvoer-
ders der K. L. M. E. van Dijk, W. van Veenen-
daal en A. Viruly, hebben aan de leden der
Staten-Generaal een manifest gestuurd, waar-
in zij betoogen, dat Nederland niet te ver-
dedigen is tegen een modernen luehtaanvai.
Ons land, zoo betoogen zij, is voor vlieg-
tuigen nog maar veertig minuten breed. Elk
jaar wordt het smaller.
In dien minimalen tijd kan men echter niet:
1. een luobtaanval waarnemen, 2. het ver-
moedelijk doel daarvan bepalen, 3. de takken
van afweer bij dat doel alarmeeren, 4. even-
tueel aldaar beschikbare afweervliegtuigen
bemannen, startklaar maken en een vijand op
oorlogshoogte tegemoet brengen. Het lot der
groote steden is biermee in geval van oorlog
reeds bij open lucht in alle nuchterheid be-
paald hetzij bij dag, hetzij bij nacht. Bij
bewolkte lucht kan een blindvliegend aanval-
ler, zoo hij wil door radio in den rug geleid,
tot de laatste minuten onzichtbaar blijven. Zijn
gewaarborgd succes is dan zoo mogelijk nog
vollediger.
Hij zal in oorlogstijd onze steden niet spa-
ren, zoo meenen de opstellers van het mani
fest. Het zwakke punt van een weermacht
ligt in dezen tijd niet meer aan het front,
maar in het moreel van de burgerbevolking
daarachter. Wie dat moreel vernietigt, ver-
nietigt de strijdkracht van het leger. Men
kan het uit de lucht gemakkelijk vemietigen
en zal dit dus ook al terwille van het
eigen volk zoo snel mogelijk doen. Een
zeer groot aantal kleine termietbrandbommen
en een aantal zwaardere scherfbommen om
de bevolking uit- de resten hunner kelders en
huizen op straat te jagen, vervolgens gas -
het spel is gewonnen.
Het gaat hier niet om politieke inzichten,
niet om aanvechtbare meeningen, zoo beslis-
sen zij; het is een kwestie van minuten en
kilometers en die kan men niet tegenspreken.
Iedere vakman weet, dat een luehtaanvai op
een doel in een minder dan 100 K.M. diepe
strook door de snelheid van den modernen
bommenwerper zonder mankeeren slaagt.
Iedere Nederlahder leeft in zoo'n strook.
GEVAARLIJKE OLIE.
De directeur van den keuringsdienst voor
waren te Amsterdam vestigt er de aandacht
op, dat door sommige fabrikanten of hande-
laren thans olien in den handel worden ge-
bracht, bestaande uit paraffine-olie of uit een
mengsel van vette olie met paraffine-olie.
Deze paraffine-olie is op zichzelf, althans
indien zij zuiver is, onschadelijk, doch bij
verhitting kunnen er schadelijke stoffen uit
ontstaan. Het gebruik van deze minerale olie
in levensmiddelen is derhalve gevaarlijk, zoo-
dat de directeur van voomoemden dienst daar-
tegen met nadruk waarschuwt, vooral in ver-
band met het feit, dat deze paraffine-olie
thans voor huishoudelijk gebruik wordt aan-
bevolen. Hij vestigt er in het bijzonder nog
de aandacht op van de bakkers, dat zij bij
verwerking dier olie in brood of gebak, of bij
het gebruik er van voor het insmeren van
voirmcn of platen, zich aan een sltrafbare
handeling kunnen schuldig maken.
HOLL4NDSOHE HARING NAAR RUSLVND
Mededeelingen van den voorzitter
der Reedersvereeniging.
Naar aanleiding van het bericht betref^nde
den belangrijken verkoop van haring aan Rus-
land door de Reedersvereeniging voor Neder
landsche Haringvisscherij, heeft Mr. Kiewit
de Jonge, voorzitter dier vereeniging, o.m. het
volgende medegedeeld:
Naar het Engelsch van
PATRICIA WENTHWORTH.
(Nadruk verboden.)
Door 't intermediair der vereeniging is voor-
komen, dat de betrokken Nederlandsche be-
langhebbenden elkaar in het vaarwater zitten,
gelijk in de achterliggende jaren wel het ge
val is geweest. De samenwerking der geza-
menlijke bedrijfsgenooten heeft bovendien de
gelegenheid geopend orders van den grooten
omvang als de opderhavige in ebn transactie
te aanvaarden.
Naarmate de levensstandaard in Rusland
zal stijgen is het niet uitgesloten te achten,
dat op die groote markt voor de haring op
den duur vervanging zal zijn te vinden voor
het inmiddelfe voor de Nederlandsche haring
verloren gegaan afzetgebied. In dit licht be-
zien, is de beteekenis van de onderwerpelijke
order in geconcentreerd verband moeilijk te
hoog aan te slaan.
Voor Nederland zal het in het bijzonder
gaan om het met succes voeren van den con-
currentiestrijd met de Engelschen.
Indien de verwachtingen in deze zich in de
toekomst inderdaad verwezenlijken, zal de
Nederlandsche haringindustrie, alien moeilijk-
heden ten spijt, naar haar intrinsieke sterkte
een plaats innemen, welke menig bedrijf in
Nederland haar slechts zal kunnen benijden.
Wat de directs beteekenis in haar gevolgen
van de onderwerpelijke transactie betreft,
naar de meening van alle insiders zal dit
kwantum van 40.000 ton een belangrijke steun
blijken te zijn voor de verdere marktpositie.
DIESELS VERDWIJNEN NIET NAAR DE
PERIPHERIE.
Volgens het „Hbld." zal de winterdienst-
regeling van de Nederlandsche Spoorwegen
slechts op de allernoodzakelijkite onderdeelen
afwijken van de thans bestaande. Practisch
kwam het er toch reeds op neer, dat de Spoor
wegen eens per jaar 'n dienstregeling ont-
wierpen, die dan in verband met den zomer-
en wintertijd werd aangepast aan de seizoenen.
Dat men dit jaar en ook het volgende zooveel
mogelijk streeft naar continuiteit, houdt ver
band met de electrificatie. Deze zal, naar
men weet, in 1938 zijn voltooid. Natuurlijk
brengt een zoodanige wijziging in den dienst
enorme veranderingen in den treinenloop, dit
temeer nu men de snelheden denkt te ver-
grooten. Alle aansluitingen moeten opnieuw
worden onderzocht, de heele kern van de
thans geldende dienstregeling moet worden
gerevisieerd, hetgeen tot een der moeilijkste
problemen behoort waarmee men bij het be
drijf te maken krijgt.
Tenslotte deelde men aan het blad mee, dat
het onjuist is te meenen, dat de gerevisieerde
diesels uitsluitend naar de peripheric zullen
verdwijnen. Het moet wel degelijk in de be-
doeling liggen ze ook op de hoofdbaanvakken
te blijven gebruiken.
VLAGGEN'D NEDERLAND.
Het hoofdbestuur van De Princevlag doet
een beroep op de heele beivolking van Neder
land en de overzeesche gewesten, om op 31
Augustus de verjaardag van de Koningin, huis
aan huis te vlaggen en te zorgen dat daarbij
het oranje niet ontbreekt.
De Princevlag hoopt ook, dat geen Neder-
landsch schip in eigen of vreemde wateren
op Koninginnedag ongepavoiseerd zal zijn, en
dringt er bij de binnenschipperij op aan, dat
op de binnenvaart de reclamevlagjes zullen
plaats maken voor de nationale kleuren en
men ook hier niet zal verzuimen, op oranje-
dagen het oranje aan de vlag te verbinden.
DE WIJZfGING IN DE STEUNREGELING.
Het dagelijksch bestuur van het Christelijk
nationaal vakverbond heeft aan den minister
van sociale zaken een brief getzonden naar
aanleiding van de aangekondigde wijzigingen
in de steunregeling.
Ten aanzien van de afschaffing van den
huurfoijslag meent het bestuur dat, tot het
oogenlblik, dat een redelijk huurpeil is bereikt,
de werkloozen, die een huurbijslag gedeeltelijk
of geheel zullen derven, zonder dat zij in de
gelegenheid zijn een goedkoope woning te be-
trekken, compensatie moeten ontvangen in
vorm van verhooging van het steunlbedrag.
Het b'festuur vraagt voorts de standaardloo-
nen belangrijk te verhsogen.
OM OOSTBURG'S KWEEKSCHOOL.
Het gemeentebestuur van Oosttourg heeft
thans bericht van den minister van Onder-
wijs, K. en W. optvangen, dat Z. Exc. niet
kan terugkomen op zijn eens genomen besluit,
de Rijksktveekschool voor onderwijzers en on-
derwijzeressen te Oostiburg op te heffen.
Naar wij vernemer. zijn gemeentebestuur
en comitb van actie te Oostiburg niet voor-
nemens nu de handen in den school te leggen.
Overtuigd van hun goed recht en van het be-
staansrecht der kweekschool zullen zij thans
een audientie bij den minister-president, dr.
H. Colijn, aanvragen, terwijl ernstig overwo-
gen wordt, in verband met het nationale aan-
zicht dezer zaak, te vragen door H.M. de Ko
ningin in gehoor te worden ontvangen.
(Midd. Crt.)
11) Vervolg.
Mevrouw Courtney knikte ernstig.
„Nu begrijp je zeker wel waarom ik ver-
langend was je te ontmoeten.
Het spijt me dat je zoo weinig op ze lijkt
ook met je lieve moeder heb je niet veel
punten van overeenkomst, maar daar zal ik
aan moeten wennen. En laten we nu liever
over het heden praten. Er is iets neerdruk-
kends in dat-je-in-herinnering-verdiepen, vind
je ook niet? De, meeste menschen van mijn
leeftijd loopen met hun hoofd naar achteren
gekeerd en turen steeds maar naar de dingen
uit het verleden, naar de dingen waar al jaren
geleden een streep door is gehaald. Goddank
dat ik zoo niet ben! Ik heb belangstelling voor
het heden, voor het leven en de menschen om
mij heen. Ik heb belangstelling voor jou. Ik
hoop dat je je op Waveney zult vestigen."
,,Ik weet het nog niet."
„Onzin. Wat heb je aan een buitengoed als
je er niet woont? Aan geld om het in goeden
staat te houden en naar den eisch te bewonen,
ontbreekt het je niet, en dat is meer dan de
meeste menschen tegenwoordig kunnen zeg-
gen. Dus moest je maar naar een vrouw uit-
zien en Waveney tot nieuw leven wekken. De
laatste maal dat ik er was, zag alles er even
vervallen uit om te huilen gewoon. Dat
was kort voor Jenny's trouwen. Heb je Jenny
eigenlijk al ontmoet?" Haar stem kreeg een
warme klank .bij het noemen van Jenny's
naam.
,,Neen," antwoordde John. Zijn hart begon
sneller te kloppen. „Ik ben verlangend om
kennis met lhaar te maken. En vooral Anne
wil ik graag ontmoeten."
„Anne?" De warme toon was weer weg.
.Jenny is mijn favoriet ae is mijn petekind,
weet je. Ze heet Jenifer, naar mij."
DE HUURBIJSLAG.
De heer Steinmetz (r.k.) heeft aan den mi
nister van Sociale Zaken de volgende vragen
gesteld
1. Is het juist, dat de minister d.d. 31 Juli
1936 aan de gemeentefoesturen, een circulaire
heeft gericht, waarin o.m. wordt medegedeeld,
dat de huurbijslag op den steun aan werkloo
zen wordt ingetrokken met dien verstande,
dat hij met ingang van 30 Augustus 1936 tot
een derde wordt teruggebracht
<2. Indien vraag 1 bevestigend moet wor
den beantiwoord, is de minister dan bij nadere
overweging niet van oordeel dat intvoering van
dezen maatregel, op de wijze als in bedoelde
circulaire aangegeven. op z66 korten termijn,
tot tal van moeilijkheden aanleiding kan ge-
ven, die door opschuiving van genoemden da
tum wellicht kunnen vermeden en bereid tot
opschuiving van den datum van 30 Augustus
1936 tot nader te bepalen tijdstip?
GEZA NTSCHAPSS EC R ETARIS FLAES TE
MADRID AANGEKOMEN.
De gezantschapssecretaris dr. R. Flaes, ver-
bonden aan Hr. Ms. geizantschap in Spanje, is
na een reis over Barcelona en Valencia, te
Madrid aangekomen en heeft daar de leiding
van Hr. Ms. gezantschap aanvaard.
Blijkens van dr. Flaes ontvangen telefonisch
bericht bevinden zich op het oogenblik onge-
veer 60 Nederlanders te Madrid. Voor hun
weizijn en veiligheid wordt gedaan, wat moge
lijk is.
DALEVDE GEBOORTECTJFERS IN
EITROPA.
Een der jongste statistieken betreffende het
aantal gaboorten in de voomaamste landen
van Europa, gepubliceerd in de .Deutsche
Media. Wochenschr." bracht aan het licht, dat
in bijna alle landen, met uitzondering van
Portugal het geboortecrjfer gerekend op
1000 inwoners gedurende de laatste paar
jaar meer of minder sterk was gedaald; alleen
in Portugal was een geringe toeneming merk-
baar. Het mag een opmerkelijk feit worden
genoemd, dat deze afneming van het aantal
gaboorten, die niet aaAzienlijlk bleek te zijn,
ongeveer in alle landen gelijk is waargenomen.
Omtrent het sterfte-cijfer (eveneens gerekend
op 1000 inwoners) en de sterfte onder de zui-
gelingen, (gerekend op 1000 pasgeborenen)
konden geen vaststaande feiten worden ge-
constateerd.
TURKSOHE HOOFDSTAD KRIJGT
EEN HAVEN.
6000 Turksche dwangarbeiders, verdeeld in
20 ploegen van elk 300 man, zullen een kanaal 1
graven waardoor Ankara met de zee verbon-
den wordt. Onder toezicht van rijksingenieurs
zal het werk worden voltooid, t.w. eerst een
kanaal naar de rivier Kizilirmak en vandaar
naar de Zwarte Zee, waardoor de Turksche
hoofdstad een zeehaven wordt. De kosten zijn
geraamd op ongeveer twee millioen Turksche
ponden, waarvan een groot deel als dagloon
wordt uitgekeerd aan de dwangarbeiders, ten-
einde hen in staat te stellen een spaarpot te
maken en een nieuw leven te beginnen wan-
neer zij in vrijheid zijn gesteld. Het werk zal
ongeveer. 3 jaar duren.
HET ROODE LEGER WORDT
UITGEBREID.
IHet offdcieele Russische telegraafagent-
schap puibliceert een decreet der regeering,
waartoij de dienstplichtige leeftijd verlaagd
wordt tot 19 jaar. Door deze maatregel wordt
het Russische leger met 50 pet. vergroot.
AAN EN ACHTER HET OLYMPISCHE
FRONT.
Hoe overspannen de menschheid op het
oogenblik is en hoe alles onmiddellijk op het
politieke en in nationalen haat overslaat, leert
ons, schrijft de N. R. Crt., weer eens het ge-
beurde met de Peruaansche voetlballers te
Berlijn, en wat erop gevolgd is. Men weet,
dat de Peruanen brj de Olympische wedstrij-
den te Berlijn de Oostenrijkers verslagen had-
den, maar dat dit was geschied onder om-
standigheden, die de bevoegde, intemationale
voetbalautoriteiten aanleiding hebben gegeven
te beslissen, dat de wedstrijd moest worden
overgespeeld. De Peruanen hebben geen ge-
noegen daarmede genomen en niet alleen hun
voethallers, maar ook al hun andere athleten
uit de Olympische wedstrijden teruggetrokken.
In hoever zij reden hadden tot ontevredenheid
staat buiten onze beoordeeling. Wij weten
slechts, dat wij geregeld lezen van ontevreden
heid over beslissingen. Het hoort echter bij
den sportgeest, dat men zonder morren in
scheidsrechterlijke uitspraken, als zij definitief
zijn, berust. Men zou ook kunnen zeggen, dat
in het bijzonder Olympische commissies een
klassiek recht hebben op ondoorgrondelijkheid
van hun besluiten. In ieder geval, zoo kwaad
als de Peruanen is nog niemand geworden.
Geen zich verongelijkt wanende is nog weg-
geloopen. Maar Zuid-Amerikaansch, en in het
bijzonder Indiaansch temperament is nu een-
maal bij uitstek vurig. De Peruanen hebben
daarom blijkbaar niet den juisten blik kunnen
behouden op de betrekkelijkheid der dingen.
En ook nog op meer niet.
Want te Lima is men dwaze en volmaakt
ongemotiveerde dingen gaan doen. De boot-
werkers hebben hun diensten geweigerd aan
Duitsehe schepen. Onredelijker kan het niet.
Immers, wat kunnen die arme Duitschers doen
aan een beslissing, die zij niet genomen heb
ben, en die niet verder met Duitschland in
betrekking staat, dan dat zij in de Duitsehe
hoofdstad is gevallen. Nu geven wij gaame
toe, dat men, gegeven de samenstelling van de
bevolking, van Peruaansche bootwerkers niet
het allerfijnste onderscheidingsvermogen mag
verwachten voor dingen, die zdover van huis
gebeuren. Maar het is opmerkelijk, dat de
Duitsehe kolonie te Lima het noodig heeft ge-
oordeeld, ook de overige bevolking, en zelfs
de regeering eraan te herinneren, dat Duitsch
land toch heusch niet verantwoordelijk kan
worden gesteld voor de beslissing van een
commissie, waaraan het slechts gastvrijheid
Door AMILDA-zonnebruincreme krijgt Uw
gelaat, armen en hals, direct een gezond,
sportief bruine teint, die tevens volkomen
beschermt tegen zonnebrand.
Flacon 90 ct. Tube 60 ct. Doos 50 en 25 ct.
(Ingez. Med.'
heeft verleend, en waartegen ook Peru tevoren
geen bezwaar had.
Wij kunnen dit optreden van de Duitschers
beter begrijpen, als wij verder nog lezen, dat
5000 studenten een betooging hebben gehou-
den tegen het onrecht, dat, naar zij meenen,
hun voetballers, de glorie des lands, is aange-
daan. Naast de opwinding, die eruit spreekt,
heeft ons in dit bericht nog bijzonder getrof-
fen, dat er in Peru verschrikkelijk veel gestu-
deerd moet worden.
En zelfs de president der republiek heeft
zich niet onbetuigd gelaten. Hij heeft de be
volking tot kalmte aangemaand tegen welk
bereikbaar object kon eigenlijk haar onkalmte
zich met rede richten? maar hij heeft haar
daarvoor ook beloofd, dat de regeering de
sporteer van Peru zou verdedigen. Niet slechts
dat. De Amerikaansche solidariteit zou zij
ervoor mobiliseeren. Dit is de lezer zal
het beseffen een nog krachtiger dreige-
ment, dan wanneer de president een actie bij
den Volkenbond had aangekondigd. Waarlijk
worden reeds eenige Zuid-Amerikaansche re-
publieken genoemd, die van plan zouden zijn,
al hun mededingers uit Berlijn terug te trek-
ken. Ook Argentinie heet erbij te zijn. Ware
dit eenige dagen vroeger gebeurd, dan had
onze landgenoote Rie Mastenbroek zich wat
minder erg hoeven in te spannen. Maar mis-
schien is dit een ongeoorloofde opmerking!
Wij gelooven niet, dat heel Zuid-Amerika,
laat staan heel Amerika, zich door Peru tot
onthouding zal laten bewegen.
Wij hebben goed spotten. Maar het gebeurde
is, vooral als nog andere Zuid-Amerikaansche
staten met Peru gaan meedoen, toch weer
een bedroevend voorbeeld van de overspan-
ning, waarvan wij in den aanhef van deze be-
schouwing spraken. Maar is „sport-eer" fei-
telijk zooveel minderwaardiger dan sommige
andere kwesties van prestige, waarvoor vol-
ken elkaar soms op noodlottige wijze in de
haren zijn gevlogen Niet de sport is hierin
de schuldige, maar een chauvinisme, dat ook
in de sport een terrein heeft gevonden. Het is
een gevaarlijke woekerplant, die overal en op
alles kan tieren. Zij valt waarlijk niet alleen
bij de Peruanen, of bij Zuid-Amerikanen waar
te nemen.
Intusschen kan men deze dingen den Olym-
pischen spel en niet ten laste leggen. In de
berichten over en uit de wereld van deze spe-
len treffen wij veel talrijker verschijnselen
van ridderlijkheid en hartelijke collegialiteit
onder mededingers en mededingsters aan, dan
Vergeet nooit een zakdoosje met
"AKKERTJES" bij U te steken, want
dan hebt Ge een onmisbaar middel
bij U, als U onverwachts wordt
overvallen door 'n kou, koorts, enz.
Koker met 12 stuks 52 ct. Zakdoosje, 3 stuks 20 ct.
(Ingez. Med.)
„Ja, ja," John knikte afwezig. „Toch zou ik
Anne vreeselijk graag ontmoeten."
,,Hm. Ze is niet bij Jenny te vergelijken!
Ik erger me dood, wanneer ik kennissen hoor
beweren, dat ze ze niet uit elkaar kennen."
„Lijken ze dan zooveel op elkaar?"
,,Och ja, er is een zakere gelijkenis, dat
wil ik niet ontkennen. Maar verder verschil-
len ze hemelsbreed! Jenny is het liefste
schepsel dat je je denken kunt ze doet je
denken aan een stralenden zomerdag."
„En Anne?"
,,0, ik heb niets tegen haar. Maar ze is
Jenny niet. Maar hoe dan ook, je zult haar
niet kunnen ontmoeten, want ze is ziek ge
weest en ik geloof dat ze nog in het buiten-
land is. En luister eens nu we het toch
over haar helbben laat ik je een kleinen
wenk geven. Als je Jenny spreekt, doe haar
dan geen verdriet door over Anne te praten."
„Waarom zou ik haar daar verdriet mee
doen?"
Mevrouw Courtney haalde de wenkbrauwen
op. ,,Omdat ze zoo razend aan haar gehecht
is. Ik heb nooit kunnen begrijpen waarom
tweelingen altijd zoo aan elkaar moeten han-
gen. Maar in ieder geval Jenny trekt zich
Anne's ziekte bijna op een belachelijke manier
aan. Heeft een man, die haar op de handen
draagt ,een schat van een baby, alle luxe die
een mensch bij mogelijkheid verlangen kan
en je hoeft Anne's naam maar te noemen en
het is alsof een schaduw over haar heenvalt.
Dan voelt ze zich opeens doodongelukkig.
Vandaar dat ik het beter vind je vooruit te
waarschuwen."
John leunde naar voren.
„Mevrouw Courtney, waar is Anne Wave
ney? Kunt u mij haar adres geven?"
„Ik weet het adres niet. Ze is, geloof ik,
hier of daar in het buitenland. Om eerlijk
te zijn, ik heb me nooit zoo bijzonder voor
Anne geinteresseert. Jenny is mijn favoriet,
zooals ik je vertelde."
„Ik wil buitengewoon graag weten waar
Anne is. Als ze ziek is, is ze toch niet alleen
dan zal ze toch wel iemand bij zich hebben
die voor haar zorgt?"
„Och, ik vermoed dat ze nu wel weer heele-
maal beter zal zijn; ze was al ziek toen Jenny
trdiiwde. En naderhand ging ze, geloof ik,
op reis met Aurora Fairlie. Dat is een aan-
getrouwde nicht van mij van den kant van
mijn overleden man, begrijp je je zult haar
naam toch wel eens gehoord hebben! Ze
zwerft rond door Europa en Noord-Afrika en
publiceert excentrieke reisbeschrijvingen."
„Dus Anne Waveney is in gezelschap van
juffrouw Fairlie?"
Mevrouw Courtney keek hem weifelend aan.
„Ja, ik meen dat Jenny zooiets zei. Maar
zooals gezegd, ik vraag haar nooit naar Anne.
Het windt haar maar op en ik zou voor geen
dozijn Anne's mijn lieve Jenny overstuur wil-
len maken." Ze zweeg, weer kwam die zachte
glimlach van zooeven en ze ging voort: „0,
ik ben dol op Jenny! Maar enfin, wacht maar
tot je haar ziet, dan kun je zelf oordeelen of
ik overdrijf
De woorden waren nog niet over haar lip-
pen, toen de deur openging en Jenny in eigen
persoon binnentrad. John zou haar direct heb
ben herkend van het schilderij, dat hij op
Waveney gezien had en van de foto's op de
piano' ook zonder mevrouiw Coutney's ver-
rukten uitroep: „Dag mijn beveling!" en haar
stormachtige omhelzing.
Toen de begroeting voorbij was, draaide de
oudere dame zich om, haar hand nog steeds
liefkoozend op den schouder van het jonge
vrouwtje.
„Ik heb toch zulke slechte manieren," deed
ze kwasi-berouwvol, „altijd vergeet ik onbe-
kenden voor te stellen! En dam jullie tweeen
nog wel, die elkaar al jaren geleden had be-
hooren te kennen
Ook Jenny wendde nu haar gezicht, om-
sloten door een elegant zwart hoedje, naar
den bezoeker; een kinderlijk-verwonderde
glimlaoh in haar oogen. Zoowel de beweging
als het lachje waren van een natuurlijke
gratie en een onvergelijkelijke charme. Ze
sprak niet, maar de glimlach bleef op haar
gelaat lichten de delicate lijn der fijne
wenkbrauwen was iets geheven, in verbaasd
afwachten.
,,Het is je neef John Waveney," klonk
mevrouw Courtney's diepe stem.
John gaf haar een hand en op ihetzelfde
moment was hij zich bewust, dat het hem
bijzonder aangenaam aandeed, zoo'n knap
nichtje te hebben! Jenny Marr was veel en
veel mooier en aamtrekkelijker dan hij zich
had voorgesteld. Die fijne teint, die wonder-
lijk gracieuse gestalte, die allerliefst-glim-
lachende oogen een zonnige schoonheid uit
een sprookje gewoon.
John bleef nog 'n minuut of tien, toen vond
hij 't tijd geworden om afsoheid te nemen.
Van het moment af dat Jenny de kamer was
ingekomen, was zij het middelpunt van de
belangstelling van hun gastvrouw geweest,
zoodat John zich over voelde. Jenny gaf hem
drie vingers en een vriendelijk lachje.
„Je moet ons komen opzoeken, hoor! Zul
je? Ik ben alleen maar voor 'n dagje in de
stad ik verwacht je een week-end. Deze
week is zeker te vlug?"
„Och, eigenlijk gezegd..."
,,Kun je komen? Wel, dan reken ik op je!
Zooals tante Jen zegt, we hadden elkaar al
jaren geleden behooren te kennen. En Nicho
las zal het ook prettig vinden kennis met je
te maken."
Toen John op straat kwam, had hij een pret
tig gevoel van niet-eenzaam meer zijn, van
tot een familie, een milieu te behooren.
In Mevrouw Courtney's salon wendde Jenny
Marr zich tot de oudere dame. ,,Hij is aardig
he? Ik houd van die rustige, open manier
waarop hij je aankijkt. Gelukkig dat hij een
gentleman" is! Dat had nog heel anders
kunnen uitvallen, zoo'n verre neef, die jaren
in de kolonien heeft geleefd en de halve
wereld heeft rondgezworven. U moest zien
dat u een geschikte vrouw voor hem vindt
tante Jen."
„Ik helb hem al geeegid dat hij moest trou
wen en op het landgoed gaan women. Zeg
Jenny, hrj heeft een kolossale belangstelling
voor Anne. Wanneer komt ze thuis?"
,,Voor Anne?" Alle kleur trok uit Lady
Marr's ge-zicht weg. ,,Hoe kan hij belang
stellen in Anne?"
„Dat weet ik niet. Maar het is zoo."
Jenny's oogen ivulden zich met tranen.
„Toe, tante Jen, houdt u alstulbldeft op. Ik
kan het niet vertdragen..."
„Is ze nog altijd niet beter? Och lieve schat,
huil nu niet. Wat domn van me cxm erover te
beginnen."
Jenny droogde haar oogen af.
„Ik weet dat het vreeselijk kinderachtig is
om me te laten gaan, maar ik mis haar zoo,
tante Jen. Eln toen u daamet zei dat John
Waveney belang in haar stelt, moest ik op
eens denken hoe scShitterend het zou zijn als..."
'Haar stean brak in een snik.
,,Je weet niet wat de toekomst nog brengt."
Mevrouiw Courtney wilde niets liever dan
haar nichtje weer in haar gewone opgewekte
stemming zien. Jenny drukte haar zalkdoekje
weer tegen haar oogen. Mevrouiw Courtney,
die zacht haar arm om haar heen had gelegd,
voelde haar ldchaam schokken.
,,Neen, neen..." klonk het gesmoord.
Plotseling stond Jenny op, liep naar het
vemster en met haar rug naar haar tante ge
keerd, vocht ze om haar zelflbeheersching
terug te krijgen. Toen ze zich eindelijk om-
wendde zag ze nog wel bleekmaar haar glim
lach was er weer.
,,iKijkt u eens wat Nicko me gisteren heeft
gegeven," zei ze om een andere rich ting aan
het gesprek te geven. Ze ging weer zitten
en hield een langen ketting omhoog met kun-
stiig graveerwerk versierde, vierkamt-gesneden
stukken kristal, aan elkaar verbonden door
platina schakels, die bezet waren met sma-
ragdem.
„Wat prachtig! Maar Jen, dat moet een
vermogen hebben gekost. Wiaarom heeft Nic
ko je niet liever een paarlencollier gegeven?
Paarlen staan je zoo buitengewoon. vind ik?"
iBen seconde was er een eigenaardige flik-
kering in Jenny Marr's oogen. Het waren
bruine oogen wtaarin meestal vonkjes zon-
nagoud glansden, maar die eene seconde waren
ze donker als een peillooize afgrond en koud
koud.
„Ik houd niet zoo bijzonder veel van paar
len." En toen, met een volmaakt veranderde
stem: ,,Zeg, tante Jen, baby heeft gisteren
tegen me gelachen, edht gelachen! Hij hoor-
de me de deur van de kinderkamer inlkomen
en toen draaide hij zijn kopje cm en lachte.
De rverpleegster zegt dat hij er vreeselijk vroeg
mee is, want dat de meeste baby's van drie
maanden nog niet eens edht kunnen lachen
en Tony is juist tiwee geworden gisteren.
Zuster zegt
En een uur lanig praatte ze in vervoering
over de aanvalligheden van haar kleinen zoon.
Mevrouw Courtney venmeed angstvallig den
naam van Anne nogmaals te noemen.
(Wordt vervoligd.)
