ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
reis/
AKKERTJES
De Tweelingzusters.
No. 9489
WOENSDAG 12 AUGUSTUS 1936
76e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
Buiteniand
Mooi gebruind
EERSTE BLAD
DE NEDERLANDSCHE BELANGEN
IN SPANJE.
vm.
AKKER-CACHETS
NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Bmnen Ter Neuzen 1.25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
r. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
oor lielgie en Amerika f 2,overige landen j 2,35 per 3 maanden fr. per post
Vbonngmenten voor het buitenland alleen bij vooruittetaling.
ttgrefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
AOVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer f 0,20
KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliehd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgavo.
DIT BLAD VERSCHIJfNT IEDEREN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
DE ACCIJNS OP OLIeN EN VETTEN.
Men deelt mede, dat de ministers van Land-
bouw en Visseherij en van Financien op de
adressen van de reedersvereenigingen, zee-
visob-grootbandelvereenigingen en vereeni-
gingen van kleinbandelaren, waarin verlaging
van de accijns op olien en vetten wordt ge-
vraagd, omdat de dure bakolie aan de vissehe
rij schade toe zou brengen, hebben geant-
woord, dat er geen aanleiding bestaat om tot
verlaging van den accijns over te gaan.
Naar vernomen wordt heeft de directie van
den Fhohi-kortegolfomroep het plan opgevat,
om tijdens de onlusten in Spanje de zorg voor
geregeld contact met de Nederlaniders aldaar
op zich te nemen. Aangezien het normale
post-, telegraaf- en telefoonverkeer geheel on-
zeker is, ligt het in de bedoeling om via de
Phohiizenders, welke imomenteel een recht-
streeksche communicatiemogelijikheid met
Spanje openen, een dagelijkschen mededee-
lingsdienst in het leven te roepen, waardoor
onze landgenooten op de hoogte gehouden
wooden wan de te hunnen behoeve door de Ne
derlandsche regeering genomen maatregelen,
alsmede over de door hen te ivolgen gedrags-
lijn. Het plan houdt tevens in, dat door de
Phohi dagelijks eenige foemoedigende woor-
den zullen worden gesproken tot hen, die
onder de tegenwoordige moeilijke omstandig-
heden Nederlandsche belangen in Spanje
waannemen.
DE INNING VAN ONBETWISTE
VORDERINGEN.
Het hooMbestuur van den Kon. Ned. Mid-
denstandslbond heeft zich met een adres tot de
Tweede Kamer gewend inzake het wetsont-
werp houdende maatregelen tot vergemakke-
lrjking van inning van onbetwiste geldworde-
ringen. Daarin geeft het hoofdibestuur uiting
aan zijn teleurstelling over het afwijzende
rapport dat de vaste coimmissie voor privaat-
en strafrecht over diit ontwerp heeft uitge-
bracht.
Adressant dringt er op aan het tegenvoor-
stel van de genoemde commissie niet te aan-
vaarden. op de gronden welke de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor Amhem en
omstreken reeds heeft aangevoerd.
AANKLACHT TEGEN DE N. S. B.
Een R.K. ingezdtene van Amsterdam heeft
op grond van artikel 147a Wet/boek van Straf
recht, dat betrekking heeft op het in voorraad
hebben en verspreiden van Godslasterlijke af-
beeldingen bij de politie aangifte gedaan van
het feit, dat in den N.S.B.-sigarenwinkel De
Driehoek te Amsterdam ten verkoop wordt
aangeboden en in voorraad gehouden het ge-
schrift: Wordt ook uw kerk een paardenstal
waarin eenige Godslasterlijke aflbeeldingen
staan afgedrukt.
Mr. P. RINK.
Donderdag zal de bekende liberale staats-
man mr. P. Rink, oud-minister van binnen-
lamdsche zaken en oud-lid zoowel van de
Tweede als van de Eerste Kamer, 85 jaar
worden.
In liberalen kring bestonden voornemens
hem op dezen dag te huldiigen.
Bij nawraag is ons intusschen gebleken, dat
mr. Rink zijn verjaardag ongemerkt wil laten
vooiibijgaan en zich Donderdag op een zomer-
reasje zal bevinden. (N. R. Crt.)
NEDERLANDERS tJIT SPANJE
GEVLUOHT.
Zondag landde in de bekende badplaats Pis-
tyan een tweepersoons Nederlandsoh vliegtuig,
waarin echter, buiten den piloot, nog twee
passagiers zaten. De eene was ir. Kappehne,
een Nederlandsch onderdaan, die sinds jaren
te Barcelona had gewerkt en nu was gevlucht.
^ijn leven liep gevaar en met zijn eigen vlieg
tuig was hij naar Pistyan gevlogen, waar zijn
familie vehbleef. De tweede was een Neder
landsch koopman P. Neger, die terstond naar
Amsterdam is doorgereisd.
DE GEHAKTFABRIEK TE IJMUIDEN
STOPGEZET,
Naar de N. R. Crt. verneemt, staat de fa-
briek aan de Zuidzijde ivan de Vlisschershaven
te IJmuiden, welke in opdracht van de regee
ring een groote hoeveelheid gehakt in blik zou
vervaardigen, reeds ruim 2 weken stil, omdat
gelijk uit verschillende berichten reeds bekend
is geworden, het gehakt niet voldoet. Er moe-
ten nog ongeiveer 60.000 a 70.000 blikken van
dat gehakt in omloop zijn. Het personeel der
fabriek heeft ontslag gekregen. De order van
een millioen blikken is echter niet in haar ge
heel uitgevoerd. Naar men mededeelt is de di
rectie der fabriek thans met een nieuw pro-
cede bezig, dat straks aan den minister van
sociale zaken zal worden voorgelegd.
NEDERLAND EN DE GEBEURTENISSEN
IN SPANJE.
Naar aanleiding van de stappen der Fran-
sche regeering inzake non-interventie ten op-
zichte van Spanje, heeft de Nederlandsche
regeering den Franschen zaakgelastigde mede-
gedeeld, dat zij, in afwachting van een ge-
meenschappelrjk accoord, binnen het raam der
Nederlandsche wetgeving geen vergunning zal
verleenen voor den uit- en doorvoer van wape-
nen en munitie naar Spanje.
DE WETHOUDERSVERKIEZING TE
SMILDE.
In de gisteren gehouden, raadsvergadering,
die op verzoek van een zestal raadsleden was
bijeengeroepen, is de verkiezing van den heer
K. Eleveld (a.r.) tot wethouder besproken.
Wij hebben reeds vermeld, dat in de vergade-
ring ivan 28 Juli, waarin de verkieizing had
plaats gehad, volgens het lid van het stem-
bureau, den heer Meskens, die ook de namen
had voorgelezen, de stemmen gestaakt had-
den en dat de heer Eleveld na loting gekozen
was. Na de vergadering echter hebben zes
raadsleden elkaar de verzekering gegeven hun
stem op het v.d. lid Bijlsma te hebben uitge-
bracht, zoodat de stemwerhouding niet vrjf
tegen vijf, doch zes tegen vijf moest zijn ge-
weest. De zes raadsleden, die op den heer
Bijlsma zeggen te hebben gestemd, hebben
daarop in een brief aan B. en W. op een
spoedwergadering aangedrongen.
Gistermiddag heeft de heer v. d. Werf, de
Naar het Engelsch van
PATRICIA WENTHWORTH.
(Nadruk verboden.)
10) Verwolg.
VH.
De kleine Slangenbezweeider.
John haJd een invitatie voor een diner dien
avond. Zijn gastlheer was de uitgever, die de
publicatie bezorgd had van het boek van Pe
terson, wiens tochtgenoot en trouwe hulp de
jonge Waveney was geweest. Het gezelschap
bestond uitsluitend uit heeren en John had
geen van hen ooit te voren ontmoet. Het ta-
felgesprek liep over Peterson, over weten-
schappelijke onderwerpen en over verre, wilde
strdken, waar zelden een ontdekkinigsreiziger
den voet had gezet.
Na het diner kwam een kleine man met een
baard en een glimmenden, kalen schedel op
John af.
„Mijn naam is Fossick-Yaters", deelde hij
mede. „Frederik Forssick-Yaters''. Zegt die
naam u iets?"
John gaf niet direct antwoord; hij moest
tijd winnen. Ongetwijfeld had de naam een
be'kenden klank, maar al was zijn leven ermee
gemoeid geweest, dan had hij op dit moment
niet kunnen zeggen waar en in welk verband
hij hem gehoord had.
iDe kleine man hield het hoofd opzij en keek
hem vol verwachting aan; zijn ronde, heldere,
eenigszins uitpuilende oogen deden denken aan
de oogen wan een vogel, die een worm beloert.
En v66r Jhon's aarzeling pijnlijk werd, maak-
te de heer Fossick-Yater er een eindie aan.
,,Ik schreef Peterson herhaaldelijk. Ver-
seheidene brieven heb ik hem geschreven
dat zal nu een jaar of drie geledien zijn."
In John's geest begon de heugenis te sche-
meren aan een zeer hardnekkig briefschrij-
ver, die zijn weldoener en metgezel had be-
stookt met brief na brief, volgepropt met pie-
tsepeuterige bijzondeTheden over variaties in
de typen Europeesche slangen.
„jla zeker, ik herinner het mij", antiwoordde
de jongeman.
•„Aha! Mag ik dan misschden vragen of Pe-
eerste onderteekenaar van den brief, uitvoe-
rig uiteengeizet, welke motieven tot het aan-
vragen van deze raadsvergadering hebben ge-
leid. De heer Meskens verklaarde, de namen
goed te hebben voor relezen, terwijl daaren-
tegen de zes raad&ueden alien verklaarden,
hun stem op den heei Bijlsma te hebben uit-
gebracht. Nadat verschillende sprekers het
woord hadden gevoerd, heeft de heer v. d.
Werf voongesteld aan het adres nog het vol-
gende toe te voegen: „.V(J..dat voorts aan de
stemming heeft deelge .omen A. Tuinman,
wiens geloofsbrieven in de vergadering vai 28
Juli j.l. waren goedgekeurd, zulks terwijl
krachtens art. 19 en 33 van de Gemeentewet,
A. Tuinman nog geen raadslid was, doch deze
kwaliteit eerst verwierf acht dagen na ver-
loop van de vermelde raadsvergadering". De
stemmenverhouding zou dus volgens deze op-
vatting 64 zijn geweest.
De voorzitter meende, dat ook in omliggen-
de gemeenten de gevolgde practijk gebruikelijk
was en noemde de actie der adressanten:
Spijkers op laag water zoeken. Wethouder
van de Velde (c.h.) zeide vele jaren wethou
der te zijn geweest, doch zulk een geval niet te
hebben meegemaakt. De gekozen wethouder
K. Eleveld deelde daarop mede voor het wet-
houderschap te bedanken, Hij wilde zich niet
leenen voor wat men poiitiek gekonkel noemt
en verweet den c.h. raadsleden, die op den heer
Bijlsma hadden gestemd, verraad aan hun be-
ginsel.
Nadat de voorzitter de vergadering een
oogenblik had geschorst am de adressanten
gelegenheid te gewen onderling vein gedachten
te wisselen, deelde de heer v. d. Werf namens
de vijf anderen mede, dat het ingediende voor-
stel tot ongeldigverklaring van de in de vorige
vergadering gehouden stemming werd inge-
trokken. In de volgende vergadering zal nu
weder een wethoudersverkiezing plaats heb
ben.
IBERISCHE VERWACHTINGEN EN
ZORGEN.
In Spanje woedt, sehrijft de N. R. Crt.,
de strijd voort, met alwisselende aankondi-
gingen van de overwinning. Franco heeft nu
gezegd, wat zijn plannen zijn. In geen geval
een herstel van de monarehie, als hij den
strijd wint. Dat kan ook moeilijk. Als men
toeh aan het vechten is geweest, vecht men
zoo gemakkelijk door. Men denke slechts aan
het vervolg van den Balkanoorlog tusschen
de overwinnaars van Turkije onderling, om
den buit, in 1913. Het is heel goed denkbaar,
dat de Carlisten, eenmaal in vuur geraakt,
zich niet zouden neerleggen bij een herstel
van koning Alfons op den troon. Nog minder
zouden de monarchisten erin iberusten, als de
Carlisten hun zin kregen. De republiek is
dus de veiligste keuze, omdat beide partijen
daarin het gemakkelijkst kunnen berusten.
En tevens de gemakkelijkste voor den toe-
komstigen dictator zelf. Een koning is steeds
een gevaar voor den fascistischen alleenheer-
scher. Niet iedere dictator treft een zoo ge-
makkelijken monarch als Mussolini gevonden
heeft. Alfons heeft al eens een dictator ter-
zijde geschoven: Primo de Rivera. Hem kent
terson iets aan mijm opmerkingen heeft ge
had?"
„Van eenige heeft nij gobruik gemaakt
in het zesde hoofdstuk, meen ik. En verderop
nog in een noot."
De heer Fossick-Yates straalde en gloan van
voldoening. Hij trok een van zijn manchetten
te voorschijn en maakte er met zijn gouden
potlood in kriebelschrift een snelle notitie op.
,,Aha! Het zesde hoofdstuk, zegt u? En een
noot? Ik ben u buitengewoom danikbaar, Sir
John. U heninnert u waanschijnlijk niet welke
van mijn gegevenis
,,Neen. niet allemaal. Maar ik weet toewal-
lig nog wel wat Mr. Peterson in de bewuste
noot vermeld heeft. Die handelt over de door
u opgemerkte adder, die een bijna witte streep
op den rug had inplaats van een zwarte.
Mr. Fossick-Yates rukte zijn bril van zijn
geizicht en begon in vervoering de glazen met
zijn servet schoon te maken.
„Schitterend!" riep hij uit. „Schitterend een-
voudiguitermate vleiend... ik heb er let-
terlijk geen woorden voor! Mijn adder in een
noot geciteerd! Kunt u zich herinneren in
welk hoofdstuk die noot voorkomt?"
.Hoofdstuk vrjftien", verklaarde John
prompt.
De kleine man plantte zijn bril weer op den
neus, liet nogmaals zijn manchet uit de lin-
kermouw schieten en krabbelde opnieuw een
paar woorden. Toen rukte hij zijn stoel wat
dichterbij.
„Sir John, ik heb dat zeldzame reptiel in
levenden lijve bij mij thuis, geen twee mijl
hier vandaan. Ik moet er 'op aandringen dat
u het komt bezichtigen.er zijn ook andere
interessante exemplaren in mijn collectie. Na-
tuurlijik blijft u dineeren. Mijn vrouw zal ver-
rukt zijnZe zal het heerlijk vinden ken-
nis met u te maken. Misschien hebt u haar
wel hooren noemenze was indertijd een
vooraanstaand strijdster voor het vrouwen-
kiesrecht en ze schrijft veel over sociale
vraagstukken. Ze is de bekende mevrouw
Fossick-Yates."
Toen John dien avond naar zijn hotel wan-
delde, vroeg hij zich af hoe hij het in vredes-
pp am in zijn hoofd had gekregen zich te laten
lijimen om gast te zijn in den huize Fossick-
Yates. Hij zou yermoedelijk een hoogst mid-
delmatig diner krijigen, de heer des huizes zou
hem ivervelen met zijn slangen en diens echt-
genoote met sociale gewichtiigdoenerij. Hij
kreunde bij het vooruitzicht en verwenischte
zijn dwaasheid. Als Frederick Fossik-Yates
ook maar een greintje minder oprecht en kin-
derlijk verheerlijkt was geweest met de ver-
melding vein zijn wijsheid in hoofdstuk zes en
de noot over zijn adder in hoofdstuk vijftien,
zou hij, John zich zonder eenigen twij-
fel venschanst hebben achter een oneindige
reeks andere afspraken, maar de stralende
oogen achter de groote brilteglazen hadden
hern verteederd en verleid.
Zijn gedachten lieten den kleinen slangen-
ibezweerder, zooals hij den goeden Fossick-
Yates bij zich zelf gedoopt had, los en richtten
szich weer op Anne Belinda. Geen seconde
kwam het in hem op Mr. Oarruthers advies
te volgen en de zaak te laten rusten. Dat
hij dien raad gekregen had, was op zichzelf al
voldoende reden om in precies tegenoverge-
steide richting te handelen
Het was vele jaren geleden sinds iets an-
ders dan lichamelijke pijn Joihn Waveney uit
den slaap had gehouden. Als regel viel hij,
zoodra zijn hoofd het kussen aanraakte, in een
diepen, droomloozen, rustigen slaap, waaruit
hij pas den volgenden ochtend ontwaakte.
Maar dien nacht lag hij uren wakker, zijn her-
sens pijnigend om de diverse vage inlichtin-
gen, die hij had gekregen, methodisch te or-
denen en te trachben een spoor erin te vin
den, dat hem wellicht den weg naar Anne Be
linda zou kunnen wijzen. Hij hield denkbeel-
dige gesprekken met juffrouw Jones en ien
ouden heer Carruthers. kolossaal sluwe ge
sprekken, zooals hij zelf vond, waarin hij pro-
foeerde hun de mededeelingen te ont'lokken, die
zij vasbbesloten waren niet te doen!
Uit een van deze gesprekken moest hij in
een soort looden sluimering gegleden zijn,
want plotseling hoorde hij juffrouw Jones
niet alleen spreken, maar hij meende haar onk
te zien. Maar het bleek juffrouw Jones heele-
maal niet te zijnhet was de kleine mijn-
heer Fossick-Yates in vrouwenkleeren, met
zijn baard, zijn bril scheef op den neus en met
een guirlande van sleutelbloemen om zijn
glanzenden schedel. In een zotten rondedans
nam hij den krans van het hoofd, plukte dien
uit elkaar en wierp de bloemen naar John. Zij
veranderden in slangen zoodra ze op den
grond terecht kwamen
In zijn fantastische droom begon John te
rennen met een snelheid, alsof de vleugels van
den wind hem voortdroegen. Hij rende lang3
de oevens van de Amazone en het volgende
oogenblik door de vallei van de Waveney,
langs een smal. kristalhelder stroompje, dat
zich in een wijden poel verloor. Opeens bleef
hij stilstaan, met een ruk, alsof toovermacht
zijn vliegende voeten aan den bodem had vast-
geklonken; aan den anderen kant van het
men dus reeds op dit punt. In Bulgarije
heeft de koning het voor het oogenblik ten-
minste, ook al van de dictatoren gewonnen.
Het was zeer kortzichtig te gelooven, dat in
Duitschland het nationaal-socialisme het legi-
tieme keizerschap zou herstellen. In Oosten-
rijk heeft men waarlijk geen haast met de
restauratie. Dit moge nog uit voorzichtig-
heid zijn. Maar in Mongarije heeft Horthy
er nooit in ernst aan gedacht, hij moge dan
landvoogd of stadhouder heeten, voor een
Habsburger plaats te maken. Had Horthy
dat gewild, dan zou hij het ook gedurfd heb
ben; en indien hij niet, dan zou zeker Gombos
gedurfd hebben. .De modeme dictator is geen
monarchist. Hij cjuldt desnoods den koning,
als deze hem niet hindert. Maar bij voorkeur
heeft hij de handen vrij.
Het is verstandig van Franco niet toe te
laten, dat oude monarchale rechten worden
opgerakeld. Niet enkel terwille van de positie
van den eventueelen dictator. Er is nog een
an der bezwaar: De strijd der pretendenten
zou zoo ingewikkeld kunnen worden. Want
aan den kant der opstandelingen kunnen niet
slechts de twee .legitimistische groepen, die
wij hierboven reeds hebben genoemd, aan-
spraken doen gelden: Behaalt de opstand de
overwinning, dan zal dat vooral toe te schrij-
ven zijn aan de hulp van de Afrikaansche
troepen, de beste soldaten, welke Spanje be-
zit, gelijk het Dinsdagochtend heette in een
bericht. Weer is een Moorsch leger over de
Straat van Gibraltar gekomen, gelijk in het
begin van de acbtste eeuw. En opnieuw zou
het, met behulp van Spaansche bondgenooten,
Spanje hebben veroverd. Oeroude rechten
konden berleven
Maar daaraan heeft Franco niet in ernst
hoeven te denken. De Berbers zijn onder-
worpen en zullen het blijven. Zoo sterk is
blijkbaar hun voor het overige nog zeer
jonge trouw, dat de opstandelingen hebben
kunnen spreken van de hoop, 60.000 Rifkaby-
len van diezelfde Kabylen welke ruim tien
jaar geleden de Spanjaarden bijna uit Noord-
Afrika gedrongen hadden, op him vaderland
los te laten. Spanje zal blijven regeeren in
het land der Mooren en niet omgekeerd.
Wat Franco precies wil, begint hij steeds
duidelijker te zeggen. Eerst heette het, dat
de opstand slechts ten doel had een waarlijk
verstandig eonstitutioneel bewind in Spanje
te vestigen en geenszins bet sticbten van een
dictatuur. Daarna sprak Franco, in een in
terview tot een Italiaansch journalist, zijn
bewondering uit voor het bewind van Musso
lini, dat hij een voorbeeld noemde voor e|en
land met behoefte aan nationaal herstel. Men
zal op die woorden in Engeland terdege heb
ben gelet. Want zij hadden zeker niet enkel
betrekking op binnenlandsch herstel, maar
ook op nieuwe, imperiale idealen. Dinsdag
heeft hij, wat men zoo populair noemt den aap
uit de mouw gelaten: Een dictatuur wil hij,
naar Duitsch, Italiaansch en Portugeesch
voorbeeld. Uit zijn woorden moet men op-
maken, dat hij vooral aan de twee eerstge-
noemde voorbeelden dacht, daar de dictatuur
in Portugal van aanzienlijk zachtzinniger en
verdraagzamer karakter is, dan wat Franco
nu in Spanje zou kunnen gebruiken.
Portugal is poiitiek bij het geval betrokken
geraakt. Het was, begrijpelijkerwijze een toe-
water stonid Anne Belinda en glimiachte
tegen hem. Ze had haar oude brume overall
aan en het donkere haar viel in lange krul-
len om haar hoofd. Ze bleef hem glimlachend
aankijken en een intens, vreugdevol verwach-
ten rees uit de diepten van zijn droom o.m-
hoog. Maar wat hij verwachtte wist hij niet.
Hij ontwaakte en merkte, dat hij rechtop m
bed zat. Hij ginig weer liggen en peuisde over
het vreemde visioen. Het was zonderling, heel
zonderling. Maar van een ding was hij zich
klaar ibewust: dat hij nooit te voren zulk
een vreugde door zijn heele wezen had voelen
tintelen.
Jenny.
worden gelaat, hals en armen door
AMILDA-zonnebruincreme. Voorkomt tevens
vervellen en de zoo pijnlijke zonnebrand.
Flacon 90 ct. Tube 60 ct. Doos 50 en 25 ct.
(Ingez. Med.
vluchtsoord, waar opstandelingen, die het in
Spanje te benauwd kregen, met sympathie
ontvangen werden. Ook konden de opstande
lingen door Portugal krijgsbehoeften invoe-
ren, die zij recbtstreeks niet machtig konden
worden. Het is heel begrijpelrjk, dat Parijs
en Londen het volstrekt noodig vonden Por
tugal in de regeling van neutraliteit te be-
trekken. Men heeft te Lissabon diplomatieke
stappen gedaan in die richting en de Portu-
geesche regeering heeft begrepen, zich daar
aan niet te kunnen onttrekken, Zij heeft
echter drie voorwaarden gesteld. twee over-
eenkomstig haar sympathieen en e£n over-
eenkomstig haar belangen.
Zij eischt, dat Rusland aan de overeenkomst
deelneemt. Aan dien eisch wordt reeds vol-
daan. Zij verlangt, dat de Spaansche regee
ring Tanger niet meer als aanloophaven voor
haar oorlogsschepen zal mogen gebruiken.
Dit moge niet in de eerste plaats Portugal
aangaan, lastig is deze voorwaarde niet, daar
men meent, dat zij reeds vervuld is. De derde
eisch is de belangrijkste en ook de redelrjk-
ste. Portugal vraagt waarborgen van Frank-
rijk en Engeland voor de onschendbaarheid
van zijn gebied, als in Spanje de regeering
zegeviert. Dit is volkomen begrijpelijk. Por
tugal, met een, door de dictatuur niet altijd
met gemak onder gehouden, binnenlandsche
ontevredenheid, komt in een onpleizierige
positie, als in Spanje extremisme de heer-
schappij zou gaan voeren. Het gevaar voor
het bewind in Portugal zou zoo groot kunnen
worden, dat dit het recht heeft waarborgen
te vragen, wanneer men het voorstelt, een
neutrale houding tegenover de partijen in
Spanje in te nemen. Voor Engeland bestaat
daartoe -de formeele mogelijkheid door het
oude verbond tusschen de twee landen.
Opmerkelijk is de houding van Duitschland.
Te Berlijn weegt bezorgdbeid voor den vrede
in Europa nu blijkbaar zwaarder dan sym-
is zoo'n kokerlje "AKKERTJES" een
reis-apotheek op zichzelf, wan! ze
helpen snel en goed bij hoo'dpijn,
„wagenziekle", onbehaaglijkheid.
maar ook bij kou, koorts, griep, enz.
Koker met 12 stuks 52 ct. Zakdoosje, 3 stuks 20 ct.
(Ingez. Med.)
Den volgenden dag ging John Mrs. Courtney
een bazoek brengen. Hrj werd in den salon
gelaten en wachtte daar terwijl het meisje
mevrouw ging roepen.
Vol belanigstelling keek hij om zich heen
de kamer leek in niets op wat hij te voren
op dit gebied geizien had. Muren, vloer en
plafond, het houtwerk en de bekleeding der
meulbels, het was allies in dezelfjde. blauw-
achtig-grijze tint gehouden en tegen deze neu
trale aehtergrond contrasteerden de weinige
versieringen van het vertrek op een wijize, die
htm schoonheid en waarde heel ,wat spreken-
der deed uitkomen dan in een andere, minder
somibere omgaving het gelval zou zijn geweest.
Br waren kussens in minstens zes verschillen
de nuancen van purper en violet; op den
scboonsteenmantel stond een groene klok,
geflankeerd door groene kandelaars; aan den
langsten wand, waarvan het groote, grijze
vlak verder door niets omderbroken werd, hing
een groote ets van een hoogen, donkeren pijn-
boom, gezweept door een fellen wind. De
kamer bevatte geen kleine, simpele snuistie-
rij'en, ook was zij geen faimiliegalerij met een
heirleger van portretlijstjes, alleen op de piano
stonden dirie foto's en deze waren alle van
dazelfde persoon. Het kostte John geen
moeite Jenny Marr te herkennen Jenny in
Ibruidsgewiaad, Jenny in hoftoilet met veeren
en sleep en, de aarddgste van de drie beeltenis-
sen, Jenny in een eenvoudig maar gracieus
huiskleed, gefbogen over een slapende baiby.
De bezoeker vroeg zich af hoe de vrouw
des huizes er wel zou uitzien en op hetizeifde
oogenlblilk kwam zij binnen. Ze paste voor-
treffelijk in het interieur, want ook zij was
heelamaal in het grijs hij zou later veme-
men, dat zij nooit een andere kleur droeg!
Massa's wit haar torenden in sierlijke, inge-
wikkelde krullen am haar hoofd ze had niet
geofferd aan de korte-haarmode, integendeel
haar kapsel wekte herinneringen aan de acht-
tiende eeuw... mevrourw Courtney's gezicht
was groot, vierkant; haar trekken waren niet
vrij van hardheid en heerschizucht; haar don
kere, energieke oogen werden overwelfd door
wenkbrauwen, onvrouwelijk-borstelig haast.
Ze druikte John de hand en oak die hand-
druk getuigde van kracht. Toen ging ze zit-
ten, keek hem een paar seconden monsterend
aan en zei: „Het doet me genoegen dat je
gekomen bent. Je moet het me maar niet
kwalijk nemen, dat ik je eens goed opneenr.
Je uiterlrjk interesseert me; ik heb je vader
en moeder gekend." Haar stem was diep
een beetje barsch en bazig, als haar trekken.
John was heftig verbaaiSd. ,vHebt u mijn
ouders gekend? Ik niet, zooals u misschien
weet."
„Ja, dat wist ik. Wat vreeselijk jammer
voor je! Je vader was de ljnapste man, dien
ik ooit in mijn leiven geizien heb. Je lijkt hee-
lemiaal niet op hem..."
John kon niet helpen dat hij even moest
lachen; ze vuurde den zin op hem af, alsof
ze zioh persoonlijk tekort gedaan voelde, als
of iemand getracht had haar een imitatie als
echt in de handen te stoppen!
,,Neen, ik ben bang dat ik daar niet tegen-
op kan."
Mevrouw Courtney fronste de zware wenk
brauwen.
,,En je zult ook wel niet zoo'n lieflijke jeugd-
roman hebben beleefd als hij," vervolgde ze.
„Je vader was, toen ik hem als heel jongeman
kende, al tot over zijn ooren op je moeder ver-
liefd. Ik was zijn vertrouweling - van hen
allebei trouwens. Je kunt je waarschijnlijk
wel voorstellen waarom." Haar gezicht ver-
zachtte plotseling op een alleronverwachtste
en eigenaardige manier; haar tamelijk-groote
mond plooide zich in een waarlijk betooveren-
I *feen glimlach. „Je moeder was het sohattigste
meisje van de wereld. Ze was zeventien toen
en Tom drie*en-twintig ik was stukken
ouder! Wel, ze waren elkaar dierbaar en lief
brj hun leven, zooals het oude, altijd nieuwe
boek zegt, en zijn in den dood niet gescheiden.
"^laar het is en blijft een verlies."
„Een groot verlies," viel John haar ont-
roerd bij.
(Wordt vervolgd.)
