AIM,I!I! TirilAtl'l -.r
Land bou wberichten
Feuilleton-vertellingen
Gemengde Berichten
1460.
Imp. Andre J. H. Ceurvorst - Amsterdam - Tel. 28300
Garage S. DIELEMAN - Tel. 325
TER NEUZEN
TER NEUZEN, 3 JULI 1936.
RECHTSZAKEN.
Nu was het Amharisch dat hij sprak het eenig
echt-Afrikaansche in zijn optreden en dan ook
zijn strakke, statige houding, die in overeen-
stemming was met de eigenaardige waardig-
heia die men van deze figuur in deze positie
kon verwachten.
De rede van den negus raakte iedere
zwakke plek in de positie van de vergadering.
waarvoor hij sprak. Hij herinnerde eraan hoe
hij van het begin of door zekere landen en
staatslieden in den steek was gelaten. Het
beleid van Laval vooral werd duidelijk door
hem gekarakteriseerd, zonder dat hij hem
natuurlijk bij name noemde. Maar ook ande-
ren werden niet ontzien. In hoofdzaak was
het volkomen gerechtvaardigd wat dp negus
aanvoerde: hoe men hem had aangemoedigd
tot den strijd, maar hem belet had zich daar-
voor te wapenen; hoe men hem financieelen
'steun tijdens den strijd geweigerd had, terwijl
hij toch den strijd streed van den Volkenbond,
en hoe hij" daardoor b.v. niet in de gelegen-
heid was geweest, den zijnen de middelen te
verschaffen tot bescherming tegen gasaanval-
len, terwijl men intusschen nog geld beschik-
b&ar had voor twee van de drie landen, die
geweigerd hadden aan de algemeene actie
deel te nemen. De negus bedoelde daarmede
Oostenrijk en Hongarije, die inderdaad ver
waren gegaan in gedienstigheid jegens Italie,
ondanks al hetgeen juist zij aan den Volken
bond te danken hebben.
De negus had het gemakkelijk. Wij vermoe-
den dat vooral Eden zich niet plezierig ge-
voeld zal hebben onder zijn betoog. De negus
kon ook op andere wijze gevoelig doel tref-
fen door de militair zwakke landen te wijzen
op hetgeen zijn ervaringen voor hen betee-
kenen.
Maar het indrukwekkendst was hij, toen hij
beschreef hoe de Italiaansche vliegtuigen een
constanten nevel van gasstoffen over groote
uitgestrektheden van zijn land, ver van het
gevechtsterrein, hangend hadden gehouden, en
aldus het gras voor het vee, het water, dat de
.bevolking moest drinken tot een doodelijk
vergif hadden gemaakt.
Hij beschreef hoe de lieden onder vreeselijke
pijnen aan dit vergif stierven. Zij die de leer
erkennen, dat de verschrikkingen van den gas-
oorlog zeer overdreven worden voorgesteld,
zouden de overdrijving van deze klacht uit de
praktijk moeten kunnen aantoonen voor zij
verder recht van spreken hebben.
Er was een zekere tegenspraak in het be
toog van den negus. Hij begon met te zeg-
gen dat hij den volken wilde waarschuwen
voor de verschrikkingen van den oorlog,
maar tegelijk beklaagde hij zich dat zij niet
tot het uiterste waren gegaan in de bescher
ming van zijn land tegen een vijand, die tot
alles in staat was. Redelijker was daarom zijn
betoog, toen hij erop wees, dat men hem in
den steek had gelaten uit lafhartigheid, waar
dit niet noodzakelijk was geweest.
Voor de negus sprak, had Van Zeeland juist
een stuk voorgelezen, dat graaf Ciano, de
Italiaansche minister van buitenlandsche
zaken, aan de Assemblee had toegezonden.
Het stuk was goed opgesteld. Er was duide
lijk uit op te maken, dat er op het oogenblik
een plooibaarder en vriendelijker geest de lei-
ding van de Italiaansche diplomatic heeft ge-
kregen. Het stuk was gesehlkt om op zich
zelf gelezen een goeden indruk te maken, al
gaf het uiteraard een uitermate eenzijdige en
ten gunste van Italie verdoezelende voorstel-
ling van zaken. Maar men zat er toch om
zich door Italie te laten overtuigen? Velen
wilden niets liever dan dat. Daarom kon Italie
wel degelijk effect ervan verwachten. Mis-
schien werd er wel al te overvloedig met de
Italiaansche civilisatie als rechtvaardiging
voor de actie der Italianen geschermd. Het
is een woord dat men niet gaarne verneemt
als argument in de politieke discussies, aan-
gezien het dan bijna steeds misbruikt wordt.
Dezen keer zou het een bijzonder ongelukkig
effect krijgen door twee dingen: de drama-
tische mededeelingen van den negus waren
op zich zelf een bittere illustratie van het
geen de Italiaansche civilisatie kan worden
genoemd, maar ook door onmiddellijke aan-
schouwing kregen de delegaties een voorstel-
ling van datgene waarop de Italianen kich met
zooveel trots en aanmatiging beroepen heb
ben. Toen de negus zijn rede zou beginnen,
brak een helsch spektakel los in den Italiaan-
schen hoek van de perstribune. Het begon
met een schrif gefluit later bleek dat de
deelnemers trilfluitjes daarvoor hadden mee-
gebracht welk geflujl werd aangevuld
door geschreeuw en gescheld van extra laag
gehalte („negertje" moet er o.a. geroepen
zijn).
Dat waren werkelijk voor een belangrijk
deel menschen die doorgegaan zijn voor sie-
raden van de Italiaansche pers, volstrekt niet
jonge fascistische heethoofden. Zij bleven
spektakel maken tot zij door gendarmes van
de tribune werden gesleept, waarbij zij echter
geen tpgenstand boden.
De acht actieve deelnemers zijn nu nog in
de gevengenis.
In journalistieke kringen was men nu den
Italianen dankbaar dat zij in October zonder
zichtbare aanleiding en zonder eenige reden
besloten hadden ontslag te nemen als lid van
de Vereeniging van Volkenbondsjoumalisten.
Beseften zij toen reeds dat hun plichten als
collega's in botsing zouden komen met hun
plichten als voorpost van de Italiaansche poli-
fiek te Geneve?
Den negus hebben zij een dienst bewezen,
want door niemand was hij eerst begroet.
Eden als waarnemend voorzitter was b.v.
doorgegaan met het lezen van stukken toen
hij in het begin der vergadering de zaal be-
trad. Op het podium werd hij niet door ap-
plaus begroet, maar de ovaties kwamen na
het wangedrag van de Italianen. Een lang-
durig applaus weerklonk, vooral na zijn rede
waarin hi| toch waarlijk niet veel vriendelijks
tot zijn toehoorders had gezegd en ook op
straat vielen hem luide toejuichingen ten deel.
De Italianen hadden zonder het te willen als
claque voor den negus gediend.
Intusschen was een politick belangrijk feit
haast onopgemerkt voorbijgegaan. Argentinie
had te kennen gegeven in de motiveering van
zijn aanvraag van een Assemblee dat het nu
wilde zien of de Europeesche en Amerikaan-
sche politiek nog voldoende overeenstemmen
om het land te veroorloven lid van den Vol
kenbond te blijven. Argentinie gaf daarmee
te kennen den Volkenbond te zullen verlaten,
als de annexatie van Abessinie zou worden
erkend. -b
Bij elkaar was het geen gelukkige dag voor
de Italianen. Het meest. echter hebben zij dit
aan hun heetgebakerde joumalisten te danken.
Dezen morgen heeft Blum een groote rede
uitgesproken. Het was een rede zooals men
van hem kan verwachten, beslist maar vrede-
lievend Eenig nieuws heeft men er echter
niet uit vemomen. Zijn opvattingen kennend,
had men deze rede vooruit kunnen schnjven
zonder er iets in te vergeten dat Blum nu te
berde heeft gebracht.
Limousine of
±1:13). Met:
4 cyl. 4 tact motor, onafh.
cobr/o/ci
fl.
Het hypermo-
derne product
van een der
o u d s t e en
grootste Euro
peesche Auto-
mobielfabrie-
ken.
Een ruime luxe
wagen, sterk, veilig en zeer zuinig
voorwielaandrijving,
veering. Mi
nim. w e g e n
belasting.
Ingez. Med.
EINDEXAMEN.
Voor het eindexamen aan het St. Gertrudis-
lyceum is geslaagd mej. A. van Acker te Sas
van Gent.
ah 3"
AKTE LEERARF.S KOKEN.
Aan de R.K. Huishoudschool te Roermond
is voor het theoretisch gedeelte ak-te R III
(leerares koken en voedingsleer) geslaagd
mej. B. W. Voet te Kloosterzande.
EINDEXAMEN RIJKSKWEEKSCHOOL
TE OOSTBURG.
Geexamineerd vier candidaten, geslaagd de
heer A. Wagenaar te Breskens.
DE MALVERSATIES
TE AMBT-HARDENBEKG.
Het gerechtshof te Arnhem heeft in hooger
beroep uitspraak gedaan in de zaak van den
66-jarigen gewezen burgemeester van Ambt-
Hardenberg, H. H. W., die in eersten aanleg
door de rechtbank te Almelo was veroordeeld
tot IV2 jaar gevangenisstraf wegens verduis-
tering en heling.
Het gerechtshof heeft thans op formeele
gronden het vonnis van de rechtbank te Al
melo vemietigd, en verdachte opnieuw ver
oordeeld, thans tot een gevangenisstraf van
I jaar en 3 maanden.
DE MOORDAANSLAG OP EEN
COLPORTEUR VAN DE N. S. B.
Het gerechtshof te Amsterdam heeft den
translateur, die een aanslag heeft gepleegd
op een colporteur van de N. S. B. op het plein
voor het Centraal Station te Amsterdam,
waarbij hij drie revolverschoten loste, en em-
stig verwondingen had veroorzaakt, tot een
gevangenisstraf van drie jaar en ter beschik-
king stelling van de regeering veroordeeld.
De rechtbank had den man, rekening hou-
dende met zijn sterk verminderde toereke-
ningsvatbaarheid, veroordeeld tot een jaar
met aftrek van zes maanden voorloopige
hechtenis, en ter beschikking stelling van de
regeering.
De procureur-generaal had wegens poging
tot doodslag vier jaar en ter beschikking stel
ling van de regeering geeischt.
SMOKKELEN VAN SPIRITUS EN SUIKER
MET EEN VAARTUIG.
Voor de Rechtbank te Middelburg werd be-
handeld de strafzaak tegen H. A., 42 jaar,
schipper, wonende te Breskens; G. L.. 28 jaar,
schilder, wonende te Amsterdam; M. J. W.,
31 jaar, schipper te Leiderdorp en G. J. E.,
28 jaar, schipper te Breskens.
Blijkens de terechtzitting voorgelezen dag-
vaarding zouden de verdachten 1 en 2, in den
nacht van 1 op 2 Juli 1933, in hun hoedanig-
heid van schipper en stuurman met het door
hen gevoerde motorvisschersvaartuig „Johanna
Maria" O 218 gepoogd hebben, met dat vaar-
tuig vanuit het buitenland uit zee komende,
door den mond der Oosterschelde, een lading
suiker en gedistilleerd (spiritus) frauduleus
Nederland in te voeren. De lading bestond
uit 36 kisten, ieder inhoudende 4 bussen, met
gezamenlijken inhoud van 1440 liter spiritus;
II ijzeren fusten, tezamen inhoudende 550 liter
spiritus; een ijzeren fust inhoudende 52 liter
spiritus; 200 zakken suiker met een gezamen-
lijken inhoud van 20.000 K.G. Verdachten zijn
daartoe met het vaartuig Johanna Maria do
Roompot in den mond van de Ooster-Schelde
ingevaren en hebben hun lading gelost in het
motorschip ,,Eerste zorg" waarop de verdach
ten 3 en 4 als schipper en stuurman dienst
deden. Deze lossing geschiedde in het geheim
en zonder eenig document, waarbij de ver
dachten sub 3 en 4 hunne medewerking ver-
leenden. Nadat de overlading had plaats ge-
had in het schip ,,Eerste Zorg", heeft de eer-
ste verdachte met zijn vaartuig, het vaartuig
van verdachte W. met lading, door het zeegat
de Roompot tot den ingang van het Veersche
gat, gesleept, nadat verdachte sub 2 op dat
vaartuig was overgegaan en dit was blijven
begeleiden.
iDe verdachten aan boord van de „Eerste
Zorg" stonden in verband met het aandeel
dat zij in deze smokkelaffaire hadden, als
medeplichtigen terecht.
Beide vaartuigen met lading werden door
de riikspolitie in vereeniging met kommiezen
der belastingen onder de gemeente Zienkzee
aangehouden en in beslag genomen.
De verdachten 1, 2 en 4 waren ter terecht
zitting verschenen en gaven de hen ten laste
gelegde feiten toe.
In deze zaak werden een 12-tal getuigen
gehoord. Aan de hand van een ter terecht
zitting aanwezige kaart gaven een tweetal ge
tuigen inlichtingen, neerkomende op hetgeen
in de processen-verbaal stond vermeld en be-
treffende de plaats waar de feiten werden ge-
constateerd.
J>e snelheid van het scheepje waarmede d-
lading werd vervoerd was ongeveer 10 a 12
KM per uur, en het vaartuig was eigenlijk
niet geschikt voor de Zeeuwsche wateren en
zeker niet om buiten te varen.
De averige getuigen gaven verklaringen be-
treffende de onitdekking en de ihbeslagname
van schip en lading.
De rijksadvoeaat aan het woord komende
memoreerde, dat indien deze smokkelhandel
zou zijn gelukt, ten nadeele van den staat
een bedrag aan accijns zou zijn ontdoken van
f 15000 Hij acht een woord van waardeering
op zijn plaats aan alien, hoog en laag, die deze
zaak tot klaarheid ibrachten. Na een recon-
atruotie van de zaak, concludeerde spreker,
dat alle deelnemers aan deze fraude moeten
hebben geweten, dat het hier een smokkel
affaire betrof.
Het betreft hier een invoer uit zee, in ieder
geval binnen de kustlijn. Een dergelijke
overlading op zee binnen de kustlijn is in de
jurisprudentie nog niet voorgekomen en daar
om ziet de belastingadministratie met belang-
stelling het vonnis van de rechtbank tegemoet.
De rijksadvoeaat vorderde tegen de ver
dachten 1 en 2, ieder 6 maanden gevangenis
straf, verdachte 3, 6 weken gevangenisstraf
en verdachte 4, 4 maanden gevangenisstraf.
Meer subsidiair vorderde hij, indien gevange
nisstraf niet werd opgelegd, tegen de verdach
ten W. en L. ieder eten geldboete van f 42.108,
en verdachten S. en E. ieder een geldboete van
f 28.072, alles met verbeurdverklaring van
schepen en lading.
'SORT VERSLAG
van de laatst gehouden vergadering van het.
Dagelijksch Bestuur <jer Zeeuwsche Landbouw
Maatschappij.
De vergadering werd geleid door den heer
Mr. P. Dieleman, algemeen Voorzitter der
Z. L. M.
Uitgifte gronden Wieringertneer.
Ten aanzien van de uitgifte der gronden in
de Wieringermeer was de vergadering van
meening dat overheidsexploitatie in het al
gemeen geen aanbeveling verdient.
Opgemerkt werd dat een wijze van exploi-
tatie der gronden, welke geheel zou afwijken
van de bestaande toestanden, in ons land niet
kan worden aanbevolen.
De voorkeur dient te worden gegeven aan
een uitgifte der gronden in tijdpaeht met een
in evenredigheid met de prijzen der landbouw-
producten op en neergaande pachtsom, gerug-
steund door een milde pachtwet.
De vergadering was van oordeel dat het tot
stand komen van de nieuwe pachtwet moet
worden afgewacht, alvorens een definitief oor
deel over de uitgifte der gronden in den Wie
ringermeer te kunnen uitspreken.
Boterafzet.
Klachten werden geuit over het frauduleus
invoeren van Relgische boter in ons land,
waardoor de boterafzet speciaal der boter-
fabrieken in Zeeuwsch-Vlaanderen in belang-
rijke mate wordt belemmerd.
Besloten werd nadere gegevens hieromtrent
te verzamelen en t.z.t. met voorstellen te
komen om aan deze toestand een einde te
maken.
Bedrijfsvoorlichting.
Het Dagelijksch Bestuur besloot medewer
king te verleenen aan de vanwege het bedrijfs-
consulentschap in te stellen bedrijfsstudie-
groepen, welke van groot belang moeten wor
den geacht voor de verbetering van de econo-
mische positie der bedrijven.
Tuberculosebestrijding rundvee.
Het Dagelijksch Bestuur heeft zijn instem-
ming betuigd met een schrijven dat de 3 cen-
trale landbouworganisaties hebben gericht tot
den Minister van Landbouw en Visscherij,
waarin werd venzocht het bedrag dat voor
het jaar 1936 voor de t.b.c.-bestrrjding onder
het rundvee is uitgetrokken te verhoogen en
voor het komende begrootingsjaar een groo-
ter bedrag beschikbaar te stellen.
Vergoeding crisispublicaties.
De vergadering nam met ingenomenheid
kennis van het venzoek der centrale organi-
saties aan den Minister van Landbouw en
Visscherij om aan de agrarische pers eveneens
een vergoeding voor opgenomen crisispubli
caties te willen toekennen.
Kosten biggehmerken en kalverschetsen.
De vergadering was eenstemmig van oor
deel dat de onkosten voor het aanbrengen
van oormerken bij biggen en voor het schet-
sen van kalveren uit het Landbouwcrisisfonds
dienen te worden gefinancierd en niet meer
zooals tot heden het geval is geweest door de
betrokken veehouders dienen te worden be-
taald.
Benoeming assistent-secretaris.
Besloten werd het Hoofdbestuur voor te
stellen de heer C. den Engelsen te Goes op
diens verzoek eervol ontslag te verleenen als
assistent-secretaris der Z. L. M. en als zoo-
danig te benoemen de heer Ir. J. R. te Velde
te 's-Gravenhage.
Exportslagerij te Sluis.
Ten zeerste werd betreurd dat de Regee-
ringscommissaris voor de Akkerbouw en Vee-
houderij geen toestemming heeft kunnen ver
leenen aan de export^lagerij te Sluis voor het
slachten van vee ten behoeve der vleeschex-
port naar Belgie, waarop verschillende malen
vanwege de Z. L. M. is aangedrongen.
BRABANTSCHE BRIEVEN.
Ulvenhout, 30 Juni 1936.
Menier,
Om den Joost te
plazierefi, ge
kent 'm, dat we-
duwmanneke uit
Oosterhout, reizi-
ger op de fiets in
worsterijen en
aanverwanten,
om hum dan te
plazieren zou de
propclub vorigen
Zondag nie gaan
schieten. In plek
daarvan, zouwen
we 'nen middag
feestelijk proppen,
ter eere van den Joost zijnen verjaardag.
Vijfenvyftig wierd ie, deuzen, al dertig jaren
ongeslagen weareldkampioen! Wat nog al
iets zeggen wil op den dag van vandaag, nou
geenen Zondag meer passeert zonder 'n stuk
of tien nieuwe weareldrecordes!
Den Joost schijnt indertijd dan ook nie ge-
vochten te hebben veur een of twee tienden
van 'n secondeke, hij hakte geen splinter-
ke, hij hakte heele spaanders af. Van 't ouwe
record liet ie nie veul anders over, dan 'n
zooike brandhout! En 't geheim van zijn taaie
onverWoestlbare kampioenschap zal 'm wel
zitten in 't feit, dat den Joost 'n geboren en
geenen opgefokten sportman was!
Want daar is veul, veul verschil in, amico!
Daar is veul, hemelsbreed verschil, tus-
schen de van God gegeven eigenschappen en
talenten en die welke door den mensch worden
opgekweekt.
't Verschil is zoo groot, dat de menschen
van deuze kunstmatige weareld waarin veur
God en zijn Natuur haast geen plek meer
overbleef, zelfs vijandig staan teugenoVer 't
aangeborene; teugenover het deur God aange-
wezene.
Training!
Alles training, da's 'n soortement vart
nieuw geloof.
't Robuste van de Schepping zelve, da's te
echt veur den modernen namaak!
Training! Training van 't lichaam en trai
ning van den geest.
Training van de spieren en training van
>de harsens.
Zie maar in de kranten van deuze zomer-
dagen. Kolommen van examens. Kolommen
van gebroken records.
Of dat allegaar athleten zijn? Athleten van
geest; athleten van spieren? Allez!
Veur bekaans 100 is 't materiaal waar-
van op 'nen goeien dag den een of anderen
Joost" brandhout hakt!
Training!
't Is d'uitkomst veur de middelmatigheid!
Sterker: 't is de kroning van de middelmatig
heid! Waaruit 'nen Joost" z'n eigen zoo
moeizaam ontworstelt. Want hij vecht nie
veur 'n „record" alleen! Hij vecht meteen
teugen de heele weareld van de middelmatig-
hedensDat leste doet ie er dan meteen
„efkens" bij!
Maarr't zijn kearels van staal, zulke
,,Joosten", gehard in 't vuur en in de bloed-
stremmende kou, die van 't egoisme en den
wangunst der middelmatigheid uitgaat.
Maar den Joost!
'k Heb altij 'n warm plekske in m'n hart,
veur deuzen eenzamen kearel, die van dag
tot dag van 't eene naar 't andere durp trekt,
op z'n ouwe, piepende fietske, dat nie veul
meer weerd is, dan den belastingpenning, die
er mee 'n touwke aanbungelt.
'k Heb altijd compassie mee 'm, al zou 'k
hum dat nie geren laten merken. Want 't is
'n ijzerhard, 'n stalen keareltje, gehard deur 't
„leven" eigens, lijk wij de heete afgunst en
de kouwe trouweloosheid van onzen even-
naaste noemen. En bij zulken als zoo'nen
Joost, mot ge nie mee kulsmoesjes aankomen!
Hij was dan jarig, wa'k goed onthouwen
had, daar zijnen jaardag gelijk valt met eenen.
die 'k nie vergeten kirn!
„Fielp" had ik gezeed van de week: ,,zus-
en-zoo en convaceert den Joost."
,'t Zou tijd worren ook", vond den Fielp.
„Dat den Joost verjaart, Fielp?"
,,Neee dat er weer 's gepropt wordt!
Juilie mee oew schietrommel, ge leert oew
proppen er eelegaar mee haf!"
,,Nie vergeten, Fielp!"
Verge tenBen ik zoo vergeetachtig
soms? 'k Zal 'm subiet convlecureeren!"
En toen den Joost dien middag kwam aan-
gestampt, toen wapperde uit de ,,Gouwen
Koei" de vlag! Op z'n plaats aan 't tafeltje
stond al 'n ijskoud kruikske dubbel gerste en
'n pakske mee tien dure sigaren emaast.
,,Wa's hier te doen", zoo kwam ie binnen
en onderwijle schoof ie t bolhoedeke op den
kraag van zn' jaske en veegde z'n veurhoofd
droog.
„Ge zij toch jarig", zee den Jaan, die altij
blij is, als ie denkt veur 'n ander 'n nieuwke
te hebben.
Den Joost vergat efkens mee z'nen zakdoek
te vrrjven, hij hield 'm efkens op 66n plek
van z'n hoofd, sjuust of ie daarop gevallen
was en toen hakkelde-n-ie: ,,jijja...
jarig? Eh eh den hoeveulsten is 't
vandaag?"
„Den achtentwintigste", kwekte den Jaan,
die weer blij was.
Langzaam, langzaam, begost den Joost te
lachen. Op de manier, zooals de zon wel 'ns
deur 'n wolkske komt schijnen, zoo begost den
lach te glanzen over den Joost.
„Guilie hebt gelijk" zee-t-ie eindelijk.
Toen wierd ie geinstalleerd als 'nen nieuwen
burgemeester achter z'n kruikske bier en z'n
sigaren.
Den Fielp stond op. 'n Feest zonder toe-
spraak is bij den Fielp proppen zonder piek!
Joost", begon ie: „jubilaris, 't Is wel een
bietje de homgekeerde weareld horn den jubi-
laris bij de feestcommissie te laten komen,
inplak dat de feestcommissie naar jou toe-
kwam, maar de kwetsie is deus: wij wouwen
van deus gelegeneid gebruik maken horn weer
'n keer te proppen. Die ufters, die hamper
'n haas van 'nen eer kunnen honderscheien,
denken wel dat ze 's zomers nie oeven te
kaarten om bij te blijven, maar van zulke
heigenwijze hezelsveulens kan ik ok gin men
schen maken".
Den Blaauwe applaudisseerde veur deuze
gevoelige woorden.
„Dus Joost, gefieliesieteerd! Wij uldigen in
jou 'nien trouwen kameraad, 'n geeven spulder
en wij open van arte dat ge nog 'nen bussel
van jaren ier in hons midden, oew propke
komt speulen Veur de harigheid ebben we
tieii goeie sigaren veur oe neergeleed en 'n
kruikske dubbele, schenkt oew glas nou
heerst 'ns vol, suffert, zooow, goed zoo, 't
is nie veul maar toch, maar toch -
,,Weinig," riep den Blaauwe.
Sjuust,'*' zee den Fielp: ,,en uit 'n goei art.
Joost", den bakker pakte z'n glaske: Joost,
ik klink mee oe hop 'n goeie gezondeid veule
jaren en 'n goei begin", zee den bakker, die
't heft nie uit z'n handen liet nemen. „Joost,
nogmaals namens de feestcommissie, santjes
en gewitterallesvan! En ik geef. ruiters is
troefMeteen zat ie de kaarten al te deelen.
Onderwijle feliciteerden wij den Joost nog altij,
ook al kregen we daar dan eigenlijk de kans
•nie veur, van den Fielp.
Den Blaauwe voelde z'n eigen daardeur ge-
raakt in z'nen ponteneur. Dus vroeg ie:
,,Zeg, as hier 'nen jubilaris is, meugde gij
dan alleen 'n haanspraak ouwen?"
„Ik piek," zee den Fielp ijskoud.
,,Eeft huwhedelhachtbare me nie verstaan?"
vroeg den Blaauwe 'n bietje vuil.
,Mot nou meehalle geweld deus heerste
kaartmiddagske na vijf weken aan stukskes
en brokskes gekletst worren, Blaauwe?"
vroeg den Fielp. „Motte gij nou mee halle ge
weld ok spietsen? Gaauw dan, nimt oewen
haanloop!"
,,'k Was heelegaar nie van plan te spietsen
zee den Blaauwe: ,,'t is maar bij manier van
spreken ee, Fielp?"
Laten juilie 's voldoen, jongens", noodigde
den Joost uit.
Maar den Fielp schudde zijnen kop en zee:
gin aar op m'n oofd!"
Ok bij manier van spreken," zee den Jaan
KON ZIJN HAAR NIET KAMMEN.
Nu van alle rheumatiek bevrijd.
•Dit briefje, dat wij van een 77-jarigen heer
ontvingen, bewijst dat Kruschen Salts ook op
hoogeren leeftijd zijn plicht doet.
„In mijn krant werd eens de vraag gesteld
of er voor iemand van 58 ook een middel tegen
rheumatiek bestaat. Het antwoord luidde:
,,Zoodra iemand wat ouder gaat worden
neen." Maar in hetizelfde blad las ik dat
Kruschen Salts bij velen rheumatische pijn
verdreven had! Ik zei tot mijn vrouw: ,,Wij
zullen eens kijken, wie van de twee gelijk
heeft." Ik begon met Kruschen Salts, ver-
bruikte drie flacons en voelde mij een ander
menscih. Vroeger had ik 's nachts geregeld
last van pijn in mijn linkerbeen, en wanneer
ik in mijn stoel zat te dutten, werd mijn been
stijf, zoodat het vrij lang duurde, voor dat ik
weer kon staan. Als mijn sohouders pijn
deden, moest ik altijd mijn hoofd heel laag
fouigen om mijn haar te kammen. Dat was
ongeveer twee jaren geleden, maar nu heb
ik geen pijn meer, en kan 7 a 8 K.M. aan een
situk loopen.'" W. Y. te S.
Wlanneer zich in het lichaam de afvalstof-
fen ophoopen, ontstaat een teveel aan urine-
zuur. Dit oefent spoedig slechten invloed uit
op spieren en gewrichten, en de rheumatische
pijn doet haar intrede. Maar er is hulp voor
U! Kruschen Salts spoort de irugewanden,
lever en nieren aan tot intensievere working,
zoodat de afvalstoffen geregeld verwijderd
worden. 'Het bloed wordt beter gezuiverd en
de pijnen houden op.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
bij alle apothekers en erkende drogisten
a f 9.70 en 1.60 per flacon, omizebbelasting
inbegrepen. Let op, dat op het etiket op de
flesch, zoowel als op de buitenverpakking de
naam Rowntree Hqndels Maatschappij, Am
sterdam voorkomt.
Adv.
toen, die na z'n pensioen veul meer durft te
zeggen teugen 't Raadslid, dat zoo kaal is,
als 'n eerpelschaal.
,,Zwijg, geaktbal", zee den Fielp superieur:
,,of ik dien 'n bezuinigingsveurstel in, in den
Raad tot verlaging van salarissen en pen-
sioenen."
Onmiddellijk paste den Jaan aan.
„Joost," ging den Fielp toen opgelucht ver
der: ,,wij ebben de zaak homgekeerd dus wij
tracteeren. En nou veur 't lest: „piek!"
't Wierd 'nen ouwerwetschen propmiddag,
dus eenen mee veul vuile pico's van den Fielp,
mee veul plazier en 'nen halfzatten Jaan, die
op 't lest docht, dat hij verjaarde. Want toen
z'n spichtige Tonia 'm kwam halen, toen be-
weerde-n-ie: „Toontje, Toontje toch, 'nen
rhiensch is toch maar 66ns in 't jaar jarig!"
Als die twee weg waren, dan zee den Joost:
„ik zou haast ook wel veur den tweeden keer
willen trouwen, maar ddnen kwaaien borrel, en
en ge raakt van den drank af!"
,,En tochzee-t-ie.
Wij zwegen. Na 'n tijdje vroeg den Blaauwe:
ja?"
„En tochzee den Joep: vandaag had
ik op visite gemotten."
„Is er van datte?" vroeg den Fielp dalijk
en hij hield zijnen knuist-als-'n-zonsverduiste-
ring onder den Joost z'n neus, 'n geldtellende
beweging makend mee vinger en duim.
Den Joost knikte. „Zat," zee-t-ie.
,,Hoe oud is da kindje?" vroeg den Blaauwe.
,,Zestig," zee den Joost, maar ik mot zeg
gen: „ze ziet er uit as vijfenzeuventig."
,,'Nen baard?" vroeg ik.
,,'n G^f kneveltje," zee den Joost enthou-
siast.
,,Dus 'n hander gaat er nie mee haan den
aal?" stelde den Fielp vast.
„Die rustigheid zou 'k wel hebben", knikte
den Joost: ,,tenzij... tenzij iemand die heel
slecht van gezicht was!"
,Ik begrijp 't", peinsde den Fielp hardop,
deur 't horreke den weg opturemd: „hal aar
haantrekkelijkheid zit in aren spaarpot."
,,En moestegij daar vanmiddag op visite,
Joost?" vroeg den Tiest.
Den Joost knikte.
,,Dus wij hebben oew verloving in de weer
gestuurd?" vroeg ik.
De Joost knikte.
„Bezit ze genogt van datte, Joost, om de
worsterijen aan kant te doen en 'n nuuwe
fiets te koopen veur oew plazier?"
Den Joost knikte. ,,Ja, da wel! Maar dan
mot ik 'nen tandem koopen, zee ze!"
,,Mot ge ze veur laten rijen," zee den
Blaauwe mee 'n slim gezicht.
Den Joost lachte zachtjes.
Ik zat me inwendig te bedooien.
Maar den Fielp zee na veul nadenken:
„Neee Joost. Dan kunde gij beter alleenig
mee de worsterijen blijven fietsen!"
„Da's ok mijn gedacht," antwoordde den
Joost droog. „Ik mot kiezen tusschen mijnen
baas enne... en da troeleke. M'nen baas heb
ik dikkels aan gehakt in den worst gewenscht,
want dieen kearel behandelde me dikkels as
'nen hond, maar tochnou ik kiezen mot...
ik denk toch den baas maar te kiezen."
,,Dan is 't ok nie de ware liefde!" riep
den Tiest als 'nen vader die lang en seerjeus
't wel en wee veur z'n zoon overwogen had.
„Neee," peinsde den Joost hardop: „ik blijf
er 's nachts dan ok nie wakker van, om in
den maan te leggen droomen."
Wij zwegen. Genoten.
,,Hebt ge gin portret van 'r in oewen por-
tefulli?" vroeg den Blaauwe.
„Nneee," -teemde den Joost: „'t staat op
m'n nachtkastje." Toen: „de tijen zijn wel
zwaar, jongens. De klanten weten da en de
bazen weten da-d-ok! Maar trouwen
enkel en alleen om tusschen den druk uit te
komen van patroon en klanten... neee! Dan
zou k 'n hekel aan m'n eigen krijgen. En dan
heb ik liever nog 'n bietje de smoor aan m'nen
worstbaas en m'n worstklanten. En 'k zorg:
zelf nie den hansworst te gaan speulen. Dan
wierd me 't zaakje 'n bietje hi te worsterig!
,,Op da worsterijke geef ik 'n rondje,' kwek
te den Blaauwe! ,,Keee! Keee!"
En zoo, amico, zoo ont-worstelde den Joost
weer aan 'n oude liefde.
Want... worst mhken en worst kddpen
schijnen die menschen 'n veul verhevener taak
te vinden dan worst vhrkoopen! Z66 ver
hevener, dat ze meenen den worstverkooper
zoo te mogen te tempeeren, dat ie van den
zorg zijnen verjaardag en zijn eigen zou
gaan vergeten. Maar „toevallig" hebben bn
baas en klanten geen weareldkampioenschap
ooit gehaald, dus als ze den harden Joost
trappen, bezeeren ze hunnen eigen grooten
teen!
VP1-
Veul groeten van Trui en als altij geen
haarke minder van oewen t. a. v.
DRe
HET ONGEVAL DOOR EEN VLIEGTUIG.
Dinsdag zijn te Amsterdam eenige politie-
ambtenaren uit Brugge aangekomen, die een
nader onderzoek instellen naar het ongeval,
