if
mhm
ADLER
TRUMPF
JUNIOR
Feuilleton-vertellingen
Dam- en Schaakrubriek
Gemengde Berichten
De ideale wagen bij
elk weer. In een mi
nuut van gesloten tot
open wagen. Voorwiel-
aandrijving - onafh.
veering - stolen carros-
serie. Minimum wegen-
belasting. Oerzuinig-
solide en snel.
Garage S. DIELEMAN
Ter Neuzen Tel. 325
DAMMEN.
SCHAKEN.
1
I wm.
Im q III
l
Imp. Andre J. H. Ceurvorst
AMSTERDAM - Tel. 28300
(Ingez. Med.
BRABANTSCHE BRIEVEN.
Ulvenhout, 23 Juni 1936.
Menier,
Kamerdag!
En ala ik van
den morgen in de
velden kwam, toen
de zilveren koelte
van den nacht
nog daauwde over
d'akkers, 't was
vddi half vijf pas,
dan begost al
rap het witte goud
van den nieuwen
dag te waaieren
en te flakkeren
aan den Ooster-
kim, waarover-
henen den dag over d'eerde vloeide als over
den rand van 'nen overvollen bokaal.
Rjosig wolkenschuim sproedelde en plekte
in vlokken boven den overvloeienden kim-
rand.
Den nieuwen dag overstroomde de velden
in 'nen stagen lichtvloei, waaruit 'n nuchter
Zuidoosterke asemde, vol van den harsigen
geur van de bosschen.
Hooger rees 't zonneke uit den gouwen
bokaal. En d'eerste zonnepieken schicbtten
over de zware korengolven van den grijzen
graanakker. 't Windeke scherrelde vezelend
deur de meterhooge steelen en 't zonneke be-
436.
De zevemde partij uit de match Raichen-
bachVaesscn om het wereldkampioenschap
((Parijs 1936).
WlitZwart
Raichenlbach, Parijs. L. Vaessen, Luik.
1.
2.
3.
4.
5.
3®28
3933
4439
31—27
5044
17—21
21—26
18—23
12—18
7—12
Misschien was 2024 hier aan te bevelen.
6. 33—291
Een weinig gespeelde zet, die wit in staat
atelt zijn korte vleugel te ontwikkelen.
6. 20—24
7. 29X20 15X24
8. 3439 10—15
9. 3933 14—20
10. 130—25 11—17
11. 25X14 9X20
12. 37—3d 26X37
13. 42X31 4—9
14. 44—39 17—21
15. 31—26 12—17
16. 47—42 17—22
17. 26X17 22X11
18. 41—37 1—7
Een overibekende stand iin de klassieke Hol-
landse partij. Veelal vervolgt men nu met 37
31, om na 1117 over de uitruil 2722 te
beschikken, gevolgd door 4641 en 4137.
Wit leidt nu echter een afwijkend spelgenre
in, dat ook vaak door Springer werd toege-
past.
19. 39—34 7—12
20. 43—39 12—17
Zwart, die kalm de witte planmen kan af-
wachten, tracht zeer terecht een symmetri-
sche stand te venkrijgen.
21. 4943 812
22. 37—31 2—8
De stand is volkomen symmetrisch, hetgeen
in deize posities stellig een voordeel is.
23. 46—41 5—10!
24 34—30 17—21
25. 41—37 10—14
26 30—25 21—26!
En thans moet wit zich verklaren! Op 39
34 wint zwart een schijf door het bekende
,.Kikke-<zetje", dat beginners nog maar al te
diikiwijls overzien: (wit 3934), zwart 24
30! (35X24); 19X39 (28X10); 39X28! (32X
23); 15X4 (25X14); 9X20 (43—39 of?); 18X
29 en wit krijgt de verloren schijf niet meer
terug. 3934 gaat dus niet.
IHoewel 4034 goed speelbaar is, ligt de
voortizetting, welke wit nu kieslt, het meest
voor de hand, maar dan komt meteen uit, hoe
sterk de symmetrie is van het zwarte spel.
Vooral hierom is deze partij zo leerzaam!
27. 2722 18X27
28. 31X22 2429
Juist, en natuurlijk niet 1218 wegens wilt
2217 en 28X17! am op 1621 door te gaan
met 1701, 3731 en 33X11, terwijl na 28X
17 wit 3227 dreigt, waama zwart gedwon-
gost z'n kloaderkons goud te morsen in 't
spulsche koren.
't Blaauw van de korenblom begost open
te gaan onder de kieteling van zonnepieks-
kens.
't Was lekker, 't was malsch, 't was dugd-
zaam in 't land.
Den daauw peerlde op m'n sokken. 'n
Fluweelen stilte hing over d'eerde. Niks was
te hooren, dan 't vezelend koren, 'n gerucht
als van dwerrelenden motregen.
En altij rees 't zonneke hooger van den
ender af, die wegnevelde in 'nen poeier van
witgloeiend stuifgoud.
Toen ben ik 't mes van m'n zeis gaan
wetten.
Want daar moest gehooid worden!
Intusschen kwam m'n volk af. De borsten
en armen bloot, die in de zon glansden lijk
rood koper. De rookslierten uit de pijpen
veegden blaauwe streken deur de zonnebus-
sels, die deur den daauwnevel gulpten lijk ze
wel 'ns doen deur 't gebrande glas van ons
kerkramen.
Al rap tikten de hamers op de messen.
'Nen stalen roffel kletterde over de velden
en echoowde teugen 't zwart van de bos
schen, waarin de zon al sleuven trok.
Ik verdeelde 't werk en toen vijf slagen uit
ons kerketorentje neervielen als uit 'nen
bronzen gong, dan slisten de zilveren sikkel-
messen al zuigend deur 't bonte grasgewas.
Den eersten zomeroogst!
Feller begost 't zonneke te pieken in oewen
nek. Donker kleurden de kielen op de ge-
bogen ruggen. Maar lekker zoog 't windeke
over oew bloote borst, dat ge 't voelde in oew
oksels. En hup, twee, drie, en hup, twee drie
sloegen de messen lijk zonneschampen deur
het gewas, dat in rechte voren platviel over
'1 wije veld. En hooger stond 't koren nou,
waarboven de daken der spulgoedhuizekes
efkens uitkwamen lijk de luie ruggen van
soezende koeibeesten boven welig grasgewas.
Onendig hoog spande den blaauwen hemel
van kirn tot kim.
De weareld wier wit van zomerzon. En
zwaar begost den witten, trillenden dag te
wegen op oew schouwers.
Om zes uren stond 't zweet in m'n klom-
pen. Hooigeuren zwijmelden zwaar om oew
hioofd. 't Omgeslagen gras begost te geelen
al, onder de schroeiing van de zinderende zon,
die beefde voor oew oogen, lijk 'n laaiend
vuur.
Toen ben 'k wat nieuwe groentes en eerste
petatjes gaan uitdoen veur m'nen groenten-
wagel en als Krist Stoffels, onzen koster,
den tweeklank klepelde veur 't Miske van
meneer Pastoor, dan plukte ik sjuust m'nen
natten kiel van m'n vel, schupte de rest van
mn' kleeren onder 'nen wilden heester en nam
m'nen duik in de blaauwe Mark, die koel was
lijk puren daauw. En 'k zwom onder den be-
schaduwden boog van 't brugske, waar ik
stillekens dreef, zoo stillekens en deinend lijk
'nen groenen schottel van de waterlelie, om
zoo de koelte te laten trekken deur m'n vel,
tot in m'n kokend bloed. 'k Had kunnen
slapen, zoo, op deus koele bed van hemels-
blaauwAlle moeiheid trok uit m'n lijf; niks
dan honger bleef over! 'Nen zwaluw schoot
onder 't brugske door. Toen kreeg ik weer
zin in beweging, dook naar den witten bojem,
nam 'n langzame glijvlucht naar boven en
voelde, onder water, 't zonneke aankomen
op m'n koele vel.
„En nou 'n bordvol eerebeesjes", docht ik
onder water al. Zooda 'k enkele minuten
later, als drie keeren 't klokske klepte van
de consecratie, - 'k had 'n klein kwartier-
ke gezwommen dus rap op huis aanging
mee m'nen vollen kruiwagel bedaauwde, bros-
versche groentes.
M'nen kiel was weer droog, m'n vel koel
en den brand uit m'n oogen. En da's geen
opschepperij, amico, maar 'k had 't gevoel
van sjuust uit de bedstee te zijn gestapt.
'Nen duik in 't blaauw van den hemel zelf,
allez, da's nou den daauw veur den moeien
mensch.
H
gen wordt tot 812 met nadelig spel.
29. 33X24 20X29
30. 40—34
tHet beste, want op 3933 volgt eenvoudig
12—18!
30. 29X40
31. 45X34 12—18!
iZwart neemt het spel in handen.
32. 3731 26X37
33. 42X®1 18X27
34. 31X22 8—12!!
Een zeer sterke zet, die ook zonder de slag
zet, welke nu volgt, de winst zou hebbem ge-
forceerd.
35. 3833
Om op het dredgende 1218 zich door 22
17 te redden. Zwart maakt nu echter door een
schiltterende damzet een eind aan de partij.
Zie ook de opgegeven stand no. 2 in de vo-
rige rubriek.
Na 35. 3833, won zwart aldus:
35. 23—29!
36. 34X23
Gediwongen, want op 38X24 volgt 19X30;
14—20 en 9X40.
36. 12—18
37. 23X12 14—20
38. 25X23 11—17
39. 22XU 16X49 dam
Wit gaf op.
Oplossing stand no. 1 vorige week: Wit
speelt 35—30 33—29; 39X30; 28—23 (zwart
gedw. 18X29); 38—33 3731 en 43X1!
iBijoplossing door 3530; 3329; 39X30
2721 en 2822, enz. Dit is te verhinderen
door een zwarte schijf bij te plaatsen op 16
en een witte op 44 of 47 of 50.
De oplossing van onderstaand protoleem
geven we in de volgende rulbriek. Het ver
scheen reeds eerder in de ,,Haagsche Post" en
in enige kleinere bladen. Onze lezers willen
htm krachten er wel eens aan toeproeven.
Prolbleem vap N. N.
ZWART 1 2 3 4 5
16
26
36
46
WIT 47 48 49 50
Wtit speelt en wint in 10 zetten.
aan
den
En als ik efkens later mee
d'eerekjfeelje'i zat, sjuust geplukt achter
erf, ja-ha, echte! z.g. Bredasche aardbeien,
die lagen te drijven in d'r eigen vrnchtensap,
dik van. striker, dan was tjbnzen zomer-
morgen Vim zwaren arbeid, van 'n hemels-
blaauw bad'en 'n papbord vol Vd.n. 'bloedrood
sappig frhit, dan was deuzen zomermorgen
den gouwen bokaal waar ik 'm had "uit zien
vloeien, meer dan weerd! Want 't was 'nen
morgen door den Schepper over d'eerde ge-
schonken tot plazier en tot geluk van al z'n
schepsels, geeneh vorst, geenen steuntrekker
uitgezonderd
Zoo was dan deuzen morgen.
't Midden van den dag heb ik deurgebrocht
in de sthd 'mee mijnen groentewagel, maar
den avond zit ik hier onder m'nen notenleer
deus briefke te potlooien, onderwijle Trui heur
fullitonneke en advertenties leest.
M'n kruikske dubbel-gerste, da'k van den
morgen aan 'n touwke in den waterput heb
gehangen, staat op tafel en d'ondergaande
zon fonkelt in m'n glas, of 't gevuld is, mee
nen brok gesmolten avondlocht!
Den mearel op de schouw van ons huiske
schalmeit zijnen avondzang over ons dorpke,
zoo schoon dat zijnen gorgel soms koud over
oewen rug titst. Zoo zuiver dat zijnen slag
zilverig echpowt in oew ziel. Z56 manjefiek,
dat Trui den laaghartigen fulliton-graaf ef
kens alleen laat en mee 'n gelukkig lachske
op heur roodgebrand mahoniehoofd, boven den
bril uitkijkt in den rossen avond, stillekens
genietend van 't mearelgefluit.
Den dag was zwaar. Vol van hitte. Zen-
gend oew vel, schroeiend de heete, ja!
blakkend't windeke, dat traag en werm sleep-
te over de witte weareld.
En 't is nou, of de gloeiing aan de lochten
hangt.
Zoo groot als 'n wagelwiel en ros als sintel-
vuur, zoo drijft de zon al zinkend deur de
schepping. Rosser, rooier, bToedrood op 't
lest, zinkt ze in den peersen ender.
De mearel fluit z'achterna.
De wolkeptorens, die stille staan teugen
de groenpeerlmoeren locht, zijn ros besche-
nen van den vuurgloed, die nog smeult, daar
in dat bloeiend zonnewonder, dat n6g de
schepping beheerscht, smeulende, doovende
als 'n stervend sintelvuur. Ze staan daar, die
rosse bergtorens als dingen uit den vreemde.
En dieper, dieper zakt de zon als 'n reuzen
blom, dip overriip vah heuren Stengel buigt.
Dieper zakt ze weg, smeltende deur den
ender, die nou transparant is, als rood cello-
phaan.
Den mearel heeft Trui attent gemaakt op
dieen rossen vuurpoel aan 't Oosten. En
kleintjes tuurt zij zwijgend weg naar deus
scheppingswonder.
Dan is er niks meer dan 't vurige cello-
phaan, dat nagloeit als doovend vuur.
En 'k vergat m'n potlooike te laten gaan.
Zooals Trui heuren graaf vergat.
Want efkens tooverde nog mynen notenleer
om, in 'nen sprokeboom van geciseleerd goud.
Want efkens schaduwde over die rosse
wolkentorens nog dieper gloeiing.
En plots leek den hemel daar bezijen mijnen
erf van louter bladgoud.
't Was dat 'hen zwerm veugels huistoe trok,
de bosschen in, anders had ik m'n gerste
werm laten Worden en deus briefke nie afge-
maakt.
Daar zijn er nog meer, dan Trui en ik, die
den zomerdag hebben zien versmeulen.
Want van verre, gedragen op 't aVondwin-
deke, dat nou zoo lekker deur den noten-
kroon scherrelt, want van verre komt aan-
gezomd, zoo zwakskes als 't gegons van 'nen
glazenmaker, den harrrronikamuziek van den
Blaauwe.
Die zit natuurlijk op z'n hukken voor z'n
huiske, tusschen Aantje en de kinders, te fan-
taseeren op zijnen trekzak, die nou klinkt als
teer orgelspel in de kathedraal van Gods'
schepping!
Zoo was den avond op ons dorpke.
Trui zit altijd nog te zwtjgen, te zwijgen,
Vierpaardenspel.
Een zeer sterke opening is het vierpaarden
spel, en wel speciaal het Spaansch vierpaar
denspel (wanneer men dit bedoelt, zegt men
gewoonlijk vierpaardenspel zonder meer).
Deze opening ontstaat na 1. e4, e5. 2. Pf3,
Pc-6. 3. Pc3, Pf6, maar kan door allerlei zet-
tenomwisselingen uit andere openingen ont-
staan. Indien Wit met 4. Rb5 voortzet, heb
ben we het Spaansch, na 4. Rc4 het Ita-
liaansch, na d4 het Schotsch vierpaardenspel.
Het Spaansche vierpaardenspel heeft voor
Zwart het groote nadeel, dat hij vrijwel
steeds de zetten van Wit moet nadoen, maar
daar op een geggven moment van moet gaan
afwijken. Men heeft naar betere voortzettin-
gen voor Zwart gezocht, maar geen in alle
opzichten bevredigende voortzetting ge-
vonden.
Wit: Spielmann. Zwart: Dowy.
Weenen 1913.
1. e2—e4 e7eo
2. Pgl—f3 Pb8— c6
3. PblC3 Pg8—f6
4. Rflb5 Rf8b4
Zwakker is Rc5, maar a6 komt hier in aan-
merking. Door Rubinstein is hier den zet 4.
Pd4 ingevoerd, waarop Wit solide Pd4: of
Re2, of met Ra4 of Rc4 afwachtend, of ten-
slotte met Pe5: tenitaal kan voortzetten. In
het laatste geval kan volgen 5. De7, 6. f4,
Pb5: 7. Pb5: d6, 8. Pf3, De4:f 9. Kf2 met
wild spel.
5. 0—0 9—0
6. d2d3 d7—d6
Hier komt in aanmerking de nog niet weer-
legde, maar uiterst gevaarlijke verdediging
van Svenonius: 6Rc3: 7. be, d5, waama
Zwart goede aanvalskansen krijgt tegen een
pion (8. Rc6: en Pe5:).
7. Rcl-~g5
Dit zou men als de normale positie van het
vierpaardenspel kunnen beschouwen. Er is
gebleken, dat volhouden van de Symmetrie hier
niet goed is. De dreiging Pd5 geeft Wit een
voorsprong. Bijv. 7. Rg5, Rg4, 8. Pd5, Pd4
(beter nog Rc5), 9. Pb4: Pd5: 10. Pd5, Pd4
11. Dd2! Rf3: 12. Rf6: gf, 13. Dh6 en wint
Evenmin helpt 11Pf3:t, 12. gf, Rf3:
wegens 13. Rf6: en Dh6.
Is het opgeven van de symmetrie noodig,
dan moet iets tegen Pd5 worden gedaan, waar-
toe twee voortzettingen in aanmerking komen,
nl. Pe7 en Rc3: Beide zetten hebben iets voor
en iets tegen.
7,K Rb4Xc3
8. b2Xc3 Dd8e7
Dit maneuver, dat tot doel heeft, het zwarte
spel te bevrijden van den druk, uitgeoefend
door de twee witte raadsheeren, is ingevoerd
door Metger in 1893. Men begrijpt, dat De7
niet mogelijk is dan na ruil op c3, daar an
ders Pd5 Wit een winststand zou geven.
9. Tfl—el Pcfl—dft
10. d3—d4 Pd8—e6
11. Rg5cl
dieen goeien brompot, want ze heeft daar
veul reden veur!
lo. Ik mot schrijven.
2o. ze is doodmoei.
3o. Ze is weggesoesd met den avondzon
nog in heur oogen.
En misschient met nog 'n vleug muziek van
mijnen goeien, van mijnen besten kameraad,
die daar verderop, lijk den mearel op m'n
schouw, den glorieusen zomerdag zit te be-
zingen mee 'n hart dat vol van dank en ont-
roering is! En in m'nen geest zie ik hoe
Aantje den Tiest z'n kruikske leeg sohenkt,
hoe zij heuren Blaauwe ,,smeert", want Aan
tje is dol op schoone muziek!
Ja, die twee hebben 't aan malkaar ge-
troffen amico!
Maar nou daar nie over. Ik mot er gaan
afscheien.
Veul groeten van Trui en als altij geen
haarke minder van oewen
toet a voe
DRe.
IN DE MODDER GESTIKT.
Maandagmorgen in de vroegte ontdekte
een passeerende automobilist nabij caf6 ,,De
Halve Weg" aan den rijksweg td Elst iemand,
die met zijn hoofd voorover in een modder-
sloot lag. Nadat hij den man uit de sloot had
getrokken, bleek deze reeds overleden. Een
rijwiel werd boven aan den berm van den
weg aangetroffen.
Bij nader onderzoek bleek de verongelukte
te zijn de pl.m. 65-jarige W. G. G. iwMillin-
gen bij Nijmegen. Hoe dit treurig ongeval
zich heeft toegedragen kon niet worden vast-
gesteld. Zeer waarschijnlijk is de man door
de duistemis misleid, van den betonweg ge-
raakt, voorovergeslagen en toen in den modder
gestikt.
ONGELUK IN EEN MIJN.
In de ondergrondsche werken van de mrjn
Julia te Eygelshoven is Maandagmiddag on-
geveer 3 uur een doodelijk ongeluk gebeurd.
De 41-jarige houwer S. werd getroffen door
vallend gesteente en was op slag dood. Hij
was gehuwd maar had geen kinderen.
DOOR EEN ELECTRISCHEN TREIN
OVERREDEN.
Dinsdagmiddag is een man bij het overste-
ken van de rails van den electrischen spoor-
weg RotterdamDen Haag aan de Broek-
sloot nabij de Laan van Leeuwensteyn te
Voorburg door een in de richting Rotterdam
rijdenden trein gegrepen en op slag gedood.
Het slachtoffer is de 43-jarige H. B., agent
van politie te Voorburg. Hij laat een vrouw
en een kind achter.
Het zwaar verminkte lijk is per brancard
naar het lijkenhuisje op de algemeene begraaf-
plaats vervoerd.
VERDRONKEN.
De ongeveer 20-jarige J. Kalden uit Vianen
is Dinsdagmiddag bij het baden in de Lek
tusschen de voormalige schipbrug en de vaste
brug verdronken. Eenige uren later is zijn
lijk opgehaald.
Bij het baden in het Woudmansdiep nabij
Hempens (gem. Leeuwarderadeel) is Dinsdag-
morgen de 17-jarige Jan van der Meulen uit
Huizum verdronken.
NOODLOTTIGE VERGISSING.
Te Roermond diende dezer dagen een in het
gezin van den chauffeur Br. vertoevend 4-jarig
nichtje het 5 maanden oude zoontje in plaats
van mannasiroop eenige druppels lysol toe.
De kleine is den volgenden dag in het zieken-
huds aan de gevolgen overleden.
Overal elders staat deze raadsheer in den
weg. Van een raadsheer, aldus Tarrasch, is
aikwijls het feit van zijn bestaan voldoende,
terwijl een paard niet buiten spel mag staan.
11Tf8d8
Het paard op e6 streeft naar f4, en omdat
Wit dat veld op den volgenden zet beschermt,
schijnt ons hier dadelijk Pf4 aangewezen.
12. g2g3 c7c5
Een krampachtige poging om den centrum-
aanval te doen stoppen. Wit dreigt aldoor de
en Pe5:, wat door den toren op d8 wordt be-
let (de de en de witte dame staat aange-
vallen).
13. d4d5 Pe6c7
14. Rb5—fl
Wij geven toe, dat dit terugspelen van den
raadsheer er ietwat gekunsteld uitziet, maar
toch is het een zeer goede zet. Op c* doet de
raadsheer niets; op e2 interfereert hij den
toren, zoodat e4 ongedekt komt te staan; op
a4 gaat hij door b5 en c4 zelfs verloren.
Blijft alleen d3, waar hij ook goed staat, al
belemmert e4 hem in de uitoefening van zijn
taak. Op fl heeft de raadsheer nog de keus,
desnoods op g2 te gaan staan.
14. Pf6e8
15. Pf3h4 g7—g6
Verhindert Pf5 en bereidt f7-f5 voor.
16. c3c4 Pe8—g7
17. Rcl(h6
Gericht tegen f5. Het paard kan nu altijd
onschadelijk worden gemaakt, zoodat het veld
f5 een zijner dekkingen verliest.
17Td8f8
De toren doet op d8 toch niets en wordt nu
op f5 gericht.
18. Ddld2 Rc8d7
19. Tal—bl b7b6
20. f2—f4 f7f6
Tot f5 kan Zwart niet komen: ef4: Df4: f5
ef5: en De7 staat aangevallen.
a b c d e f g h
Stelling na 20. ...f6.
Dergelijke stellingen komen veelvuldig voor
maar zijn moeilijk te behandelen.
Het centrum staat vast: daar is een door
braak uitgesloten.
Op den damevleugel staat Zwart iets gun
stiger (gevolg van den witten dubbelen pion)
kan met b5 gaan aanvallen.
ZIEKTE VAN WEIL.
De heer J. E. uit Amsterdam was dezer
dagen in de zoogenaamde Bruggensloot te
Aalsmeer gaan zwemmen. Korten tijd daama
gevoelde hij zich onwel en thans is gebleken,
dat hij de ziekte van Weil heeft opgeloopen.
BIJ SPEL VERDRONKEN.
Woensdagmiddag waren eenige mannen
aan het voetballen op het strand langs de
Waalhaven te Rotterdam, ter hoogte van
pier 1. Tijdens het spel is de bal te water
geraakt. De 24-jarige J. Pons, is bij een
poging om den bal te grijpen in de diepte ver-
dwenen. Een schipper heeft zijn lijk eenige
oogenblikken later opgehaald. Een broer van
het slachtoffer trachtte de helpende hand te
bieden. Hij geraakte zelf ook in levensgevaar.
Eenige omstanders hebben hem gered.
DISTRICTSCOMMANDANT
VAN DE RIJKSVELDWACHT RIJDT
FIETSERS AAN.
Op de Weesperzijde, nabij de Hartveldsche-
forug te Amsterdam, zijn Wloensdagavond, bij
een emstige aanrijding, twee menschen ge-
wond. Een auto, bestuurd door den districts-
commandant der rijksveldwacht te Utrecht,
den heer P. J. H. C. H., is daaf pardoes tegen
drie wielrijders gereden, die op het fietspad
wachtten, om het verdere verkeer door te laten
gaan.
Het waren een 36jarige dame, een 12jarige
jongen en een 21jarige jongeman. Zij zagen
uit de richting Diemen een auto met groote
vaart naderen. Plotseling zwenkte de wagen
bij het passeeren van een anderen auto in de
richting van het rijwielpad en boitste eenige
tellen later met groote kracht tegen de wach-
tende fdetsers. Alle drie werden op den grond
geslingerd. De 12jarige jongen was er nog het
best afgekomen; hij kreeg geen noemenswaar-
dig letsel. De dame kreeg een wonde aan een
der drjibeenen, doch kon later zelf naar huis
terugkeeren. De 21jarige timmerman was
echiter zoo leelijk gevallen, dat hij een been
brak. Men waarschuwde den G. G. D. die hem
met een ambulance auto naar het Onze Lieve
Vrouwe Gasthuis bracht.
De autobesituurder, die onder den invloed
van sterken drank bleek te zijn, werd aange-
houden en naar het politiebureau aan de Lin-
naeusstraat overgebracht. Hier werd hij ge-
hoord door commissaris Staal die persoonlijk
het onderzoek in deze zaak leidde en den auto
van den districtscommandant in beslag nam.
Te edn uur in den nacht werd de comman
dant op vrije voeten gesteld, nS.dat proces-
verbaal tegen hem was opgemaakt.
VERLOOFD PAAR OP ONBEWAAKTEN
OVERWEG OM HET LEVEN GEKOMEN.
Op den onbewaakten overweg gelegen in den
Buitenweg onder West-Usselmonde, nabij
Barendrecht zijn Woensdagavond twee perso-
nen door een trein gegrepen en onmiddellijk
gedood.
De 17jarige T. Bunk uit Rotterdam en haar
19jarige verloofde J. T. *H. Lisman te Baren
drecht fietsten den overweg over toen een
trein naar Dordrecht was voorbijgegaan. Plot
seling kwam uit Dordrecht de pullmantrein,
die om 6.51 te Rotterdam moet aankomen,
aandaveren. Beide personen werden gegrepen
en door den trein een twintigtal meters mee-
gesleurd en in de sloot geworpen.
Dr. Feisser, directeur van den gemeentelij-
ken geneeskundigen dienst te Rotterdam, die
in den pullmantrein van zijn vacantie terug-
keerde, snelde met het treinpersoneel direct te
hulp, doch toen zij de beide slachtoffers uit
het water hadden gehaald, kon de dokter
slechts den dood constateeren. Beiden moeten
vrijwel op slag zijn gedood.
DOODELIJK ONGELUK MET DE
GOOISCHE TRAM.
Op den rijksweg tusschen Bussum en Naar-
den heeft de Gooische benzinetram Woensdag
avond omstreeks kwart over acht twee meisjes
en een jongen, die uit een weggetje kwamen
fietsen, gegrepen. De jongen werd door de
tram geschept, die eerst na zeventig meter
tot staan werd gebracht. De fiets lag voor de
bumper; de jongen was over een lengte van
twaalf meter onder de tram doorgeschoten en
tusschen den baanruimer en den grond be-
kneld geraakt. Toen hij een half uur later werd
bevrijd, was hij overleden. Het is de 18jarige
Leo van Cauveren, uit Hilversum. De meisjes.
de 14jarige C. Kos en de 16jarige J. Hoek, bei
den uit Bussum, waren door de botsing met
de tram van hun fietsen gevallen, de laatste
werd door de tram meegesleurd. De meisjes
bleven op den grond liggen. De eerste kreeg
een zware hersenschudding, de tweede een
bekkenbreuk.
De wagenbestuurder die zeer overstuur was,
zegt dat hij in de bocht voor het weggetje
heeft gefloten. doch vlak voor het weggetje
niet. Waarschijnlijk zijn de jongelieden in ge-
sprek geweest en hebben daardoor niet op de
waarschuwingsborden en op de tram gelet.
Op den koningsvleugel staat Wit iets gun-
stiger; hij zal trachten het zwakke punt f5
aan te vallen. In de practijk moet blijken,
of de witte dan wel de zwarte aanval succes
heeft Wit staat wat vrijer, maar dat is
alles.
21. f4f5 g6Xf5?
Zwart gaat op het witte plan in en hoopt
op d5 tot eenig voordeel te komen. Maar
beter was, den witten aanval zoo weinig mo
gelijk voet te geven, en aangezien g5 niet veel
helpt wegens Pf3, g4 en h4, lrjkt DfT met
absolute passiviteit op den koningsvleugel de
aangewezen houding.
•22. e4Xf5 De7—f7
23. g3—g4
Verdere aanval door g5.
23. Kg8h8
24. Rfld3
Nu heeft deze raadsheer wel toekomst, want
e4 is opgeruimd en na g4g5 wordt pion f5
ook beweeglrjk.
24Tf8b8
25. Rd3e4
b6b5 is niet meer te verhinderen en Wit
dekt bij voorbaat d5.
26. Tblb3!
Weer de spaarzaamheid in de verdediging.
Wit offert c4, en onttrekt bovendien den toren
aan ruil door hem rjlings naar den konings
vleugel te dirigeeren.
26. b5Xc4
27. Tb3—g3 c4c3
Zwart heeft een pion over en kan dezen ge-
bruiken om Wit te hinderen. Op Dc3volgt nu
Pd5: Zwart heeft pion d5 ge'isoleerd, maar de
witte aanval is er het eerst.
28. Dd2tg2 Pc7e8
Ter verdediging van den koningsvleugel.
29. g4g5 Pg7b5
30. g5—gG'-
Breekt den koningsvleugel geheel open. Op
hg volgt Pg6: en Th3
30. Df7
31. g6Xh7 Kh8Xh7
Op Dh7volgt Pg6f, Kg8, Pf8t, Pg3: Dg3:t
en Ph7:
32. Ph4|g6 D«7f7
33. Tg3h3
Zwart geeft op. Er is niets dan Pg7, 34.
Rg7:t, Kg735. Ph8t en wint.
