NIEUWS Het Mysterle van Gresford Hall. Binnenland Feuilleton fccvstcLcuzyP. RAADSVERGADERING Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN, Het verrichten van buitenverf- werk aan school C, aan de Schoollaan, te Ter Neuzen. Q-cytcuuik: Caft TMWu r per post 71,00 per o maanuen oy vw* r- /oor Belgie en Amerika 2,-, overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post - Abon nementen voor het buiterdand alleen bij vooruittetaling. liitgcefster: Firma P. J. VAN DE SANDE GIRO 33150 TELEFOON No. 25. Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien brj regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrjjgbaar is. Intending van advertentien liefst 6en dag voor de uitgave. DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND. De Burgemeester van TER NEUZEN brengt ter algemeene kennis, dat een openbaire ver- gadering van den gemeenteraad is belegd tegen Donderdag 28 Met a.s., des namiddags 2 our. Ter Neuzen, 23 Mei 1936. De Burgemeester voomoemd, L. J. GEELHOEDT. zullen op MAANDAG 15 JUNI 1936, des namiddags 3 uur, voor aannemers uit de Gemeente Ter Neuzen, in het Gemeentehuis aanbesteden Het bestek is verkrijgbaar ten kantore van de Gemeentewerken aan de Markt te Ter Neuzen, waar ook nadere inlichtingen worden gegeven. Ter Neuzen, 25 Mei 1936. Burgemeester en Wethouders voornoemd, L. J. GEELHOEDT, Voorzitter. B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris. FEESTELIJKE RIJTOER. Gisteren hebben H. M. de Koningin en Prin- ses Juliana, die des voormiddags in de Oranje- kerk den dienst hebben brjgewoond, die geleid werd door Ds. P. J. de Jong, in den namiddag door de stad een rijtoer gemaakt, die het Koloniaal Instituut tot doel had, waar een be- zoek gebracht werd. De tocht door de ver- schillende straten der stad was een ware zege- tocht. De trjtoer trekt in den regel duizenden belangstellendengisteren werkte het mooie weer er ook bijzonder toe mede, am de men 3chen op stap te brengen, die zich in veel- voudige rijen schaarde langs den vooraf be- kend gemaakten weg die de stoet zou nemen, om deze te zien passeeren. BHBENKOMST VAN HET AEG. NEDERL. VERBOND TE MIDDELBURG. Rede van Minister De Wilde over de Nederlandsche volksgemeenschap. Op den groepsdag van het Alg. Nederlandsch Verbond, welke te Middelburg gehouden wordt, heeft de Minister van Binnenlandsche Zaken, Mr. J. A. de Wilde, .Vrijdagavond een toe- spraak gehouden, waarin hij allereerst er op wees, dat de doelstelling van het verbond van ideeelen aard is, al wordt er ook gesproken van verhooging van de stoffelijke kracht. Gaama gaf de Minister de verzekering van belangstelling en genegenheid voor het ver bond, wanneer dit onveranderlijk en stand- vastig blijft staan op het eenig juiste stand- punt, dat historisch gegroeide staatkundige toestanden en verhoudingen worden aanvaard en ontzien, dat het contact in en buiten ons vaderland worde gezocht en bevestigd met geen ander doel, dan de familie-relatie leven- dig te houden of steviger te maken en door samenspreking en samenwerking, door uitw'.s- seling van gedachten en verspreiding van les- tuur des te beter profijt te kunnen trekken van de vruchten, die gnoeiden en rijpten aan den Nederlandschen stam. Geeft acht op de stem van het bloed! Dat is feitelijk de leuze, die het verbond opfaeft. Dat is de klank, dien het in onze vermechani- seerde samenleving met kracht doet hooren. Alles wat in gezonden zin er op gericht is, liefde te wekken voor ideeele goederen, waar- van het bezit geen op geld waardeerhaar voor- deel biedt, maar die aan het leven meer inhoud geven en de zedeljjke kracht des volks verster- ken, mag op onze waardeering aanspraak maken. Gelukkig is er nog veel, dat in die richting wenkt en werkt. Wie er oog voor heeft, ziet in den arbeid der kerken, in het werk der barm- hartigheid, in het sociale streven op maat- ■ciiappelijk gebied de sprekende symptomen. Zuik een symptoom is ook de arbeid van het Alg. Ned. Verbond. Geeft acht op de stem van het bloed! Wie daarop acht geeft, vraagt niet naar materieel gewin, maar is tot het offer bereid, verlangt niet allereerst te ontvangen, maar is bereid om te geven. Uitgangspunt moet daarbij zijn de volksge meenschap, zooals die leeft en werkt binnen de grenzen van het Nederlandsche rijk. Wie aan den anderen kant zou beginnen, zou dwars tegen de natuur ingaan en bekaaid uit- komen. Het is niet zoo, dat er eerst een ge- voel van saamhoorigheid gewekt moet worden jegens de stamverwanten, die in Amerika, Zuid-Afrika of Vlaanderen wonen, om dan zoo af te dalen tot het eigen Nederlandsche volk. Neen, met het Nederlandsche volk moet men beginnen. In het midden daarvan spreekt bu rners voor ons reeds van zelf de stem van het bloed. Wie de stem niet hoort, of weigert er naar te luisteren, stelt zich buiten onze volksgemeenschap. De Minister wees er vervolgens op, dat in de laatste jaren de liefde voor land en natio nal! bestaan eer sterker dan zwakker is ge- worden. Wij aldus vervolgde Mr. De Wilde en onze volksgenooten zijn niet alleen van het- zelfde bloed en van dezelfde taal, maar wjj hebben dezelfde geschiedenis doorgemaakt. Wij hebben in de continuiteit van de geslach- ten, kennelijk door God gezegend, ons land ge maakt tot wat het is. We hebben onze vrjj- heid en onafhankelijkheid bevochten. We vor- men een natie, die anders is dan andere na- ties, van eigen type en karakter. Op die waarheid moet steeds weer de aan- dacht gevestigd worden. Het besef ervan moet verievendigd worden. Niet om in laakbaar nationalisme of ziekelijk gedweep te vervallen. maar om onze eenheid te zien en te waar- deeren, wat God ons door den arbeid onzer vaderen gaf. Met alle kracht moet positie worden ge- nomen tegen alien, die de kracht en de betee- kenis der geschiedenis loochenen en het doen voorkomen alsof ieder geslacht opnieuw be- gint, alsof het verleden ons niet aangaat, als of alleen het heden en de toekomst voor ons iets beteekenen. Zoo is het niet, dat is een leugen, die, zoo zjj ingang vindt, zich schrik- kelijk zal wreken. Het verleden is voor ieder van ons indivi- dueel en is voor ons volk in 't algemeen van alles beheerschende waarde. Dat verleden beeft ons Sen gemaakt, heeft onze plaats onder de andere volken bepaald, heeft ons een naam gegeven in de wereld, is ook thans nog van overwegenden invloed op onze positie in het heden en heeft ons op het nauwst verbonden met Oost- en West-Indie. Aan dat verleden danken wij het, dat we een vrij volk zijn met een traditie van eeuwen. Vervolgens wees de Minister er op, dat wi) als natie een gemeenschappelijk bezit hebben. Da* bezit bestaat in alles wat de mensch noo- dig heeft om den strijd des levens te strijden. Het is de godsdienst, het is onze cultuur, onze staatkundige onafhankelijkheid, onze volksvrij- heden en rechten, onsr Koninkljjk huis, onze relatie met Indie, Suriname en de Nederland- sche Antillen. Wie zijn eigen volk liefheeft, zal zijn ge negenheid ook uitstrekken tot anderen, die aan dat volk verwant zijn. Het proces van de vervreemding moet worden gestuit en er moe toenadering komen. Laat ons volk, aldus besloot Mmister De Naar het Engelsch van SIR WILLIAM MAGNAY (Nadruk verhoden.) 32) Vervolg. Sibyl bleef staan, en zich naar hem toewen- dend, ging ze een stap achteruit. ,,Neen, neen!" protesteerde ze op zachten toon. „Me- neer Cardon, dat moet u niet meer tegen mij zeggen." ,,Maar Sibyl, mijnbegon hij op smee- kenden toon. „Neen, neen", herhaalde ze nadrukkel.jk. Ze kreeg een vuurroode kleur en er lag droef- heid in haar oogen. ,,Ik verbied het u. U ver- gist u." ,,Door te denken dat u om mij geeft? ze: bij; heen en weer geslingerd tusschen ver vlogen hoop en teleurstelling. „Ja", antwoordde ze. ,,Het is verkeerd van u." „Verkeerd! herhaalde hij, scherp luisterend of hij ook iets gedwongens in haar toon kon ontdekken. „Om je te vertellen dat ik van je houd en dat ik hoop, dat je hier nooit van- daan zult gaan, maar zult blijven als mijn vrouiw, Sibyl?" Hij was een stap naar haar toe gegaan, maar ze ontweek hem. ,,Neen, neen, het kan niet," verklaarde ze, met een dappere poging om haar stem vast ite doen klinken. ,,Ik moest niet meer naar u luisteren. „Houd je dan niet van mij vroeg hij, diep angelukkig. Sibyl schudde het hoofd. „Zeg alstublieft Wilde in al zijn geledingen begrijpen, dat het, voortbouwend aan zijn nationaal bestaan, tevens moet vasthouden aan zjjn traditie. Vooruitstrevend in de ontwikkeling van het Nederlandsche recht, de nationale welvaart, in het bevorderen van kunsten en wetenschappen, maar daarbij altijd weer voortgaande in de lijn van het karter de; eigen natie. Slaagt men er in den eerbied voor het orga- nisch gegroeide te versterken en het volk steeds meer te doordringen van zijn historische taak en roeping, zijn inzicht in de wonderbare leiding van zijn geschiedenis te verdiepen, dan zal ook het Algemeen Nederlandsch Verbond een toebereide aarde vinden om zijn werk te volbrengen. Op deze vergadering was een welkomst- woord uitgesproken door den burgemeester var. Middelburg, den heer Femhout, terwijl een slotwoord is gesproken door den alge- meenen voorzitter der vereeniging, den heer Pattist. Zaterdag werd een autotocht door Walche- ren gemaakt. Te Veere werd door den heer Mr. P. Dieleman een inleiding gehouden over de geschiedenis van Zeeland. Het slot van de tocht was een kranslegging bij het standbeeld van Admiraal De Ruyter te Vlissingen. NAT I RAULSATIES EN DE NEDERL. A RBEIDSMARKT. Bij het afdeehngsonderzoek van een aantal naturalisatie-wetsontwerpen vestigden enkele leden er de aandacht op, dat tegenwoordig over naturalisaties ook het departement van sociale zaken wordt gehoord. Niet alleen wordt onderzocht, of een aanvrager zelfstan- dig in zijn onderhoud voorziet, doch ook wordt volgens de fonnuleering van de taak, in dezen aan het voomoemde departement opge- dragen, gelet op den toestand van de Neder landsche, arbeidsmarkt. De leden. hier aan het woord achtten dit niet zonder bezwaar. De toestand van de arbeidsmarkt, zal wel uiterst zelden een naturalisatie bijzonder ge- wenscht of noodzakelijk doen zijn. Wordt niet een zekere soepelheid betracht, dan kun nen ook personen, die reeds vele jaren hier werkzaam zijn en die zich feitelijk al geruimen tijd Nederlander gevoelen, worden uitgesloten. Kans op inwilliging van een naturalisatie- aanvrage zidlen dan siechts zij hebben, die over ruime geldmiddelen beschikken. Gaame zouden de hierbedoelde leden worden inge- licht omtrent de wijze, waarop de bovenver- melde taak door het departement van sociale zaken wordt vervuld. Van andere zijde werd naar aanleiding van deze beschouwing opgemerkt, dat bij het oor- deelen over naturalisatie-aanvragen toch wel degelijk ernstig op den toestand van de Neder landsche arbeidsmarkt moet worden gelet. Werd in dezen een te ruim standpunt inge- ncmen, dan zou daardoor de wet inzake het verrichten van arbeid door vreemdelingen veel van haar beteekenis kunnen verliezen. DE TRANSFERONDERHANDELXNGEN MET DEITSCHLAND. De onderhandelingen, die deze week te Ber- lijn nopens de regeliiig van de transfer van Duitsche kapitaalrenten en dergelijke hebben plaatsgevotden, hebben Zaterdag tusschen de Nederlandsche en Duitsche delegaties tot een principeele overeenstemming geleid, die noch- tans de goedkeuring van de beide regeeringen alsnog behoeft. De uitwerking van de afspraken in bijzon- heden zal nog eenige dagen in beslag nemen. De nieuwe regeling zal vooi den tijd van 1 Juli 1936 tot en met 30 Juni 1937 gelden. Tegelijkertijd is de met Juli a.s. afloopende overeenkomst nopens het reizigersverkeer eveneens voor den duur van een jaai zij het met kleine wijzigin.gen, verlengd. In de nieu we reisovereenkomst is met de belangen van de in Duitschland wonende Nederlandsche on- derdanen. die naar Nederland willen reizen, rekening gehouden. DISTRIBUTIE VAN GEHAKT IN BLIK. De Minister van Sociale Zaken heeft aan de gemeentebesturen in den lande medegedeeld, dat het in zijn voomemen ligt binnenkort bij wrjze van. proef te beginnen met een nieuwe distributie van zoogenaamd gehakt in blik aan in de steunregeling opgenomen en/of tot de werkverschaffing toegelaten werkloozen. De kostprijs van het product in bussen van ongeveer 950 gram netto inhoud bedraagt voor de gemeente 0,32y2 en voor den bedoelde werkloozen 0,35. Aangezien het nieuwe product, bij wijze van proef, voorloopig siechts in beperkten omvang kan worden geleverd, terwijl het anderzijds de bedoeling is zooveel mogelijk gemeenten hiervan te laten profiteeren. stelt de Minister er prijs op van de gemeenten te vememen of zij voor de distributie in aanmerking wenschen te komen en hoeveel blikken zij per week zou den willen betrekken. HET RAPPORT INZAKE DE ZIEKENFONDSWET. Naar verluidt, bevat het rapport, dat de door den Minister van Sociale Zaken ingestelde commissie van advies inzake een voorontwerp voor een vierde nota van wijziging van het ontwerp-ziekenfondswet, zal uitbrengen, aldus het A-N.P., de bepaling, dat bestaande zieken- fondsen toegelaten zullen blijven op eenige voorwaarden. Deze fondsen zullen zich nJ. moeten onder- werpen aan het toezicht van den centralen raad, zij zullen niet mogen werken met winst- oogmerk en zrj zullen met betrekking tot den omvang van de geneeskundige verzorging de voorschriften moeten naleven, welke de Knoon zal uitvaardigen. Voorts bevat, naar het A.N.P. ter oore komt, bovengenoemd rapport de bepaling, dat bij algemeenen maatregel van bestuur voor schriften zullen worden vastgesteld inzake de welstandsgrens, waarbij onderscheid zou kun nen worden gemaakt naar gelang van de grootte van het gezin en ook naar gelang van de vraag, of een gemeente een stedelijk dan wel een landelijk karakter draagt. Draagt een gemeente voor een deel een stedelijk,'voor een ander deel een landelijk karakter, dan zal ook voor deze deelen van eenzelfde gemeente on derscheid kunnen worden gemaakt. LUCHTBESCHERMING. Besche ruling van whterkeerende dijken tegen aanvallen uit de lucht. Op 16 Mei j.l. zijn in Zeeland luchtbescher- mingsoefeningen gehouden en voor-. zoover daar thans over kan worden geoordeeld, kan worden gezegd, dat deze oefeningen zijn ge- slaagd en dat men op dit terrein ook in Zee- land onder de energieke leiding van den Com- missaris der Koningin in korten tijd veel heeft bereikt. Deze oefeningen hebben niet weinig brjgedr&gen aan het wakker maken van de be- volking en tot het vormen van een juist oor- deel over hetgeen op luchtbeschermingsgebied in een provincit5 als Zeeland van noode is. Het is opmerkelijk, dat bij het organiseeren der plaatselrjke diensten nog zoo weinig aan dacht is geschonken aan de omstandigheid, dat laag gelegen landen een bijzondere bescher- ming vragen met het oog op de kwetsbaarheid der waterkeerende drjken en duinen. Vooral de dijken zijn in dezen van belang aangezien de duinen veelal moeilrjk door bommen zijn te ver- nietigen. De mogelrjkheid van vemietiging van de drjken door bommen is natuurlrjk geen speciaal Zeeuwsch vraagstuk, al is het waar, dat voor al ook in Zeeland een oordeelkundig tot stand gebrachte inundatie zoowel voor vriend als vijand van zeer groote beteekenis kan zijn. Ongetwijfeld zullen in de eerste plaats die dij ken worden getroffen, in welker nabijheid voor vernietiging in aanmerking k-omende objecten zijn gelegen, doch het staat wel vast, dat ook op andere plaatsen de dijken niet zullen ge- spaard worden. En dan zal men niet in de niets meer." Ze kreeg nu haar zelfbehecr- sching terug, vlugger dan hij. „Dan wil je me toch zeker wel vergeven dat ik zoo gesproken heb?" zei hij met een mat lachje. ,,Dat was toch niet erg. En ik hoopte zoo, Sibyl. Toe, zeg dat je me vergeeft. Heb ik iets verkeerds gedaan?" „ja, een prettige wandeling 'bedorven,1 ant woordde ze, nu weer geheel zicbzelf. „Het is zoo jammer dat menschen geen vrienden kun Tien zrjn zonder dat..." ,,Het zou verwonderlijk zijn als dit wel kon tenminste wat de eene partij betreft, klonk het eenigszins bitter. Ze gaf geen antwoord; ze zei alleen le.s over den tijd en toen keerden ze naar de Hall terug. Er werd niet meer over de brandende kwestie gesproken totdat ze dioht bij het huis waren. ,,Ik hoop dat je mij niet voor je mdiscretie zult straffen", vroeg Richard, zoo luchtig als zijn teleurstelling hem toeliet. „Het spijt me ontzettend als ik je verdriet gedaan heb." ,,Dat hebt u," antwoordde ze. ,,Maar laten we het vergeten." „Zal het je niet ervan terug houden weer met mij ite gaan wandelen?" „Neen. Ik kan u vertrouiwen." '.Dank je," zei hij eenvoudig, maar terwijl hij sprak voelde hij dat de blik, die haar woor- den vergezelde, hem in groot gevaar bracht overijlde dingen te doen. Dienzelfden middag wandelde Richard, be- denkend dat hij zijn neef en nicht eens een beizoek moest ibrengen, naar de Grange. Hfl vemam dat Archer dien dag naar Louden was, maar Marion bleek thuis te zijn. Hij werd in haar boudoir gelaten, waar ze met een boek voor de haard zat. Ze stond op en begroette hem met haar innemenden, sympa- thieken glimlach. „Ik neem vanmiddag mijn gemak eens, merkte ze op, terwijl ze hem beduidde een stoel naast de hare te schuiven. „Ik heb vanmorgen een flinken rit gemaakt op vader's paard. Het was verrukkelijk, maar ik ben er wel wat stijf en moe van geworden." ,,je vader is naar de stad, hoor ik „Ja, voor zaken. Ze sprak het woord met eeii eigenaardige intonatie, die hem opviel, en hij schreef dit toe aan de minachting, die een meisje voor zaken koestert. De kwellin- gen van dien nacht hadden nauwelijks een spoor op haar gezicht achtergelaten. Ze had in den dollen rit van dien morgen vergetel- heid gezocht. „Ik begon het hier juist saai te vinden," vervolgde ze, ,,en ben daarom dankbaar dat je de genoegens op de Hall in de steek hebt gelaten om mij wat gezelschap te houden. En waarde neef, hoe staat het daar? Ben je al verliefd op Sibyl Brays- haw?" Deze laatste vraag, die hij t mins. van al les verwacht had, werd zoo direct gesteld, dat zij hem ccn moment van zijn stuk bracht. Zijn zenuwen waren echter, door de afwijzing van dien morgen zoodanig gekalmeerd, dat hij op- gewassen was tegen dezen aanval. „Er is geen sprake van een verloving tus schen juffrouw Brayshaw en mij," antwoordde hij kodl. I2j0 gaf ficm ecu van haar IcaraktcristiekG, onderzoekendc blikken, alsof ze onzeker was in hoeverre zijn stem de waarheid geopen- baard of verborgen had. „Voor jou ben ik er blij om, Richard," gaf ze eenivoudig ten antwoord. .Sibyl kennend, zou ik niet verbaasd zijn geweest als je met een dergelijke bekentenis op de proppen was gekomen." „Dat kun je gerust uit je hoofd zetten, Marion." „Daar ben ik blij om," want ik ben over- tuigd dat je geluk niet in die richting ligt." „Neen," gaf hjj kort toe, maar zijn instem- ming had een andere oonzaak dan zij dacht. Het onderwerp had hem zwijgzaam ge maakt; hij zat in het vuur te staren, terwijl Marion hem nieuwsgierig gadesloeg, onderwijl gemakkelrjk in haar lagen, diepen stoel terug- leunend. Wanneer kom je weer bij ons terug?" vroeg ze ineens. ,,Ik mag werkelijk niet meer van jullie gast- vrijheid misbruik maken," antwoordde hij. „Het is heel vriendelijk van je mij te vragen maar ik ben besloten terug te keeren naar mijn kamers in de Drakenkop, als ik bij de Brayshaws wegga, wat over een paar dagen gebeuren zal." .Zooals je wilt," zei ze zonder iets van haar gevoelens te laten blijken. ,,We hebben je zoo dikwijls als ons zelfrespect ons toeliet ge- inviteerd. Je weet wel dat je bij ons steeds welkom bent." „Daarvan ben ik overtuigd," klonk het dankbaar. iZe ricbtte zich uit haar achteroverliggende houding op en leunde naar voren, de handen gevouwen voor zich uit. „Ik wilde dat ik wist, Richard," zei ze met een diepe, peinzende stem, „ik wilde dat ik wist wat je van ons vervreemd heeft; want dat iemand of iets dat gedaan heeft, dat staat voor mij vast. Straks heb ik het over ons zelfrespect gehad. Het was eigenlijk dwaas. omdat ik nu zoo vrijudt tegen je spreek. Maar we hebben zoo weinig vrienden echte vrien den en het ds hard am als je denkt een echten vriend gevonden te hebben, dien weer te moeten verliezen." IHet was een gevaarlijk oogenblik voor Richard, die nog gebukt ging onder de afwij zing van dien morgen. De verleiding was groot. Sympathie en troost lagen voor het grijpen; de liefde van een mooi en intelligent meisje, dat op een enkel woord van hem wachtte; een woord, dat ontgoocheling in ge luk zou veranderen. eerste plaats bij eb maar juist bij vloed tot den aanval overgaan, zoodat directe herstelling zeer moeilijk,; zoo niet onmogelijk zal zijn. Zeer zeker is dat deel van het luchtbescher- mingsvraagstuk niet het onbelangrijkste en in de naaste toekomst zal in dezen. naar een op- lossing moeten worden gestreefd. Eenvoudig is die oplossing niet, omdat het veel moeiljjker zal zijn door bommen vemietigde dijken te her- stellen dan deze waterkeeringen in orde te brengen ingeval van doorbraak bij watersnood. Het is dan ook verblijdend, dat in het laatste nummer van Luchtgevaar, deze kwestie wordt besproken. Kapitein J. H. van Riesen wijst er n.l. in een artikel op, dat het luchtbombardement zoo verrassend mogelijk geschiedt. In een kort tjjdsverloop valt een serie bommen op of om het object, waardoor tegelijkertijd verscheidene diepe en breede gaten en scheuren in het lichaam van den dijk ontstaan. Bij hooge vloe- den bestaat dus alle kans, dat onmiddellijk op het bombardement een doorbraak volgt. Een bom van 100 K.G. (inhoud ongev. 60 K.G. zeer J* brisante ontplofbare stof) slaat een trechte" van ruim 13 M3. in den dijk. Wel valt een gedeelte van den grond hierin terug, maar de grondtrillingen vormen scheu ren, ontzetten het lichaam van den dijk en ver anderen de geheele structuur ter plaatse Als de bombardeergroep, hetgeen waarschijnlijk is in verband met de trefkans, in de lengte of in schuine richting( niet dwars) over den dijk vliegt om het object aan te vallen, zal de dijk op meer plaatsen tegeljjk worden ge troffen. Bovendien zal de aanvaller hoogst waar schijnlijk persistente strijdstof gebruiken om de nawerking van het vorige bombardement op deze belangrtjke doelen te vergrooten, den alarmeeringstoestand te bestendigen en de herstellingen aanzienlijk te bemoeilijken, daar de ploegen worden gedwongen onder het gas- masker en in beschermende kleeding te arbei- den. Moeten de dijkploegen reeds in vredes- tijd onder moeilijke omstandigheden en hoogen druk werken, de luchtbeschermimgsmaatrege- len verzwaren deze menschlievende en dank- bare taak nog aanmerkelijk. Door het luchtwapen worden aldus de heer van Riesen de grondbeginselen van de eeuwenoude bescherming tegen dergelijke catastrofen niet aangetast, maar wel worden de dislocatie en het vervoer van het personeei alsmede de oplegging en de uitbreiding van het materieel ingrijpend veranderd. Veel meer dan tot nu toe het geval was, treden ook de geoefendheid en de uitrusting van de ploegen op den voorgrond. Ook nu loopen de eischen in vredestijd te stellen een paraat en goed geoefend dijksleger weer volkomen parallel met die, welke door de luchtmacht worden ge- dicteerd. En vooral stelt het luchtgevaar de psychologische zijde van het vraagstuk in het licht. De gemeenteljjke hoofden van den lucht- beschermingsdienst zullen deze maatregelen gezamenlijk met de plaatselijke autoriteiten van den waterstaat en de leiders van de be- drijven, welke opject zijn, moeten voorbereiden, beoefenen en uitvoeren, geheel overeenkom- stig de plaatselrjfee toestanden. (N. R. Crt.) De Minister van Binnenlandsche Zaken heeft in een circulaire aan de commissarissen der (Ingez. Med. „Het is onvriendelijk van je, Marion," ant woordde hjj en hij liet zich een oogeniblik gaan, „om te denken dat je mij als vriend verloren hebt." ,,Je kirnt niet ontkennen," ging ze op den- zelfden gelaten toon voort, ,,dat ik reden heb om dat te denken. Wij zijn niet de baas over onze genegenheden ik bedoel de mate, waarin wij voor een ander voelen. En niemand kan itegen zijn wil tot vriendschap gedwon gen worden." ,,'Het is ook niet noodig." antwoordde hij werktuigelijk, „om mijn vriendschap af te dwingen. Je bezit di& al." Voor de eerste maal keek ze hem aan. „Dank je, Richard. Ik moet met je verklariug tevreden zijn. Wat je vriendschap betref:, je bent je er misschien niet bewust van hoeveel die voor ons beteekent, alleen al van een maatschappelijk standpunt." Ze zei dit met een verontschuldigeiid glim lach je. „Bescbouw het niet van een maatschappe lijk standpunt," protesteerde hij. ,,Mijn lan- derijen alweer. Je zoudt mij haast doen wen schen dat het zevenitien inplaats van zeven- tienhonderd hectare waren." ,,Als dat zoo was," hemam ze rustig, „dan zou er geen misverstand, geen verdachtmakiu- gen en dergelijke zijn, waardoor >vrienden van elkaar verwijderd dreigden te worden." De toespeling was duidelijk. Hoewel hij goede redenen had om die als cngegrond te beschouwen, moest hij toegeven dat het be- grijpelijk was dat zijn nichtje er zoo over dacht. Ze had op een toon van bitterheid gesproken en haar eenzaamheid trof hem. Hij legde zijn hand half-liefkoozend op haar arm. ,,Die zullen ons niet scheiden, Marion", zei hij snel. (Wordt vervolgd. I

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1936 | | pagina 1