Ter Neuzensche Courant
Het Mysterie van Grestoid Hall.
'n Migraine op komst?
AKKEH7JES
Binnenland
Feuiileton
Buitenland.
Feuiileton-vertellingen
Landbouwberichten
Maandag 18 Mei 1936
No. 9453
TWEEDE BLAD
gift van de koningin.
guatamala verlaat den
BRABANTSCKE BRIEVEN.
AKKER-CACHETS
VAN
De Koningin heeft een gift geschonken als
blijk van Haar waardeering voor het streven
van de commissie voor de restauratie van de
Sint Maartenskerk te Zaltbommel.
DE IN DIENST GEHOL'DEN DIENST-
PLIOHTIGEN.
Bij Kon. besluit van 13 Mei is het volgende
bepaald:
Voor de dienstplichtigen, die ingevolge Kon.
besluit van 11 Maart, na het einde van de
eerste oefening in werkelijken dienst zijn ge-
bleven, eindigt deze verlengde werkelijke
dienst:
a. voor zooveel zij behooren tot de 4de di-
visie, met ingong van 16 Med;«
b voor zooveel zij behooren tot ten van de
divisies, tot het regiment wielrijders of tot
het wapen der artillerie, met ingang van 16
Juni 1936.
De minister van defensie heeft m een brief
aan de militaire autoriteiten verzocht, zorg
te dragen dat aan de hiehbij betrokken dienst
plichtigen groot verlof wordt verleend met in
gang van resp. 16 Mei en 16 Juni.
Dit geldt uit den aard der zaak evenzeer
voor degenen, die reeds met ontaepaald klein
verlof zijn vertrokken. als voor hen, die nog
bij den troep aanwezig zijn.
BOTER.
De prijs van het crisdsbotermerk en van de
vervoervergunning voor buitenlandsche boter
is voor de week van 18 tot en met 23 Mei
vastgesteld op 1 per kilogram.
DE EERSTE INTERNATIONALE
VEBLIGHEIDSCONFERENTIE.
Op het in Mei 1935 te Londen gehouden na
tional veiligheidscongres waren afgevaardig-
den van buitenlandsche veiligheidsvereemgm-
gen en -instellingen uitgenoodigd. Dezen be-
legden to en met hun Engelsche collega s een
vergadering, waarin de wenschelijkheid werd
betoogd, eens per 2 of 3 jaar bijeen te komen,
met het doel van gedachten te wisselen over
onderwerpen in verband met de veiligheid in
fabrieken en werkplaatsen, in het huisgezin
en op den weg. Tevens werd daarbij de wensch
uitgesproken, dat de eerste van de reeks van
dergelijke taijeenkomsten in Nederland en wel j
in 1937 zou plaats hebben.
Deze wenschen knoopten de Nederlandsche
deelnemers aan de Londensche bijeenkomst in
hun ooren. Het gevolg hiervan is geweest, dat
het veiligheidsmuseum te Amsterdam, in sa-
menwerking met het verbond van vereenigin-
gen voor veilig verkeer de eerste intematio-
nale veiUgheidsconferenitie 1937 tegen 19, 20
en 21 April 1937 organiseerde. Beide instel
lingen benoemden drie vertegenwoordigers, als
leden van het bestuur der conferentie. Ditbe-
stuur is als volgt samengesteldvoorzitter
mr A baron Schimmelpenninck van der Oye.
voorzitter van het verbond van vereemgingen
voor veilig verkeer; 2de voorzitters: dr. ir. A.
H. W. Hacke, directeur-generaal van den ar-
beid; secretaris-penningmeester: ir. R. A.
Gorter, directeur van het Veiligheidsmuseum.
C. J. van Wijngaarden van Hees, secretaris
van het verbond van vereenigingen voor vei
lig verkeer; ir. J. L. Biengait, penningmeester
van het bestuur van het veiligheidsmuseum;
mr. dr. J. F. Schiinfeld, administrates van
het departement van waterstaat.
Het algemeen secretariaat der conferentie
is gevestigd in het Veiligheidsmuseum, Hob-
bemastraat 22 te Amsterdam.
AANBIEDING AMEUBLEMENT OP
DOBPARTEMENT VAN SOCIALE ZAKEN.
Het gemeentebestuur van Den Haag had
eenigen tijd geleden aan den minister van so-
ciale zaken meegedeeld, dat het aan de vak-
cursussen voor jonge werkloozen, leider de
heer C. van Wijk, opdrlicht had gegeven tot
het vervaardigen van een ameublement ten
gebruike in de werkkamer van den heer Merjer
de Vries, hoofdinspecteur voor de werkver-
schaffing en algemeen secretaris van de njks-
commissie voor de jeugdwerkloosheid.
IDiit ameublement zal Maandag a.s. door den
wethouder, den heer L. Buurman, op het de
partement van sociale zaken worden aange-
boden.
De minister van sociale zaken zal bij deze
overhandiging Maandag 11 uur tegenwoordig
zijn.
EEN COMITe VOOR DEVALUATIE.
Er heeft zich een comite gevormd, met het
doel propaganda te maken voor spoedige deva
luate van den Nederlandschen en den Neder-
landsch-IIndischen gulden. Als lid van het
comite zijn o.m. toegetreden de heeien.
J. J. M. Berghegge, Tilburg, mr. H. Bo-
gaardt, Den Haag, mr. W. J. L. van Es, Was-
senaar, prof. mr. E. G. J. Grimbere, Tilburg,
A H van Heek, Enschede, W. C. Hudig, Rot
terdam, H. F. Kersten, Voorburg, prof. dr. N.
Polak, Rotterdam, E. J. van Puyenbroek,
Goirle en E. D. van Walree, Baam.
De Nederlandsche vereeniging voor waarde-
vast geld heeft aan de totstandkoming van
dit comite medegewerkt.
Het comitS voor devaluate zal geheel zelf-
standig werken. Het secretariaat van het
comite is gevestigd: Nassau Ouwerkerkstraat
3, Den Haag.
HET ADRES BETREFFENDE
MUNTCORRECTIE.
Naar aanleiding van het aan De Tijd ont-
leend bericht over een adres aan minister
Colijn betreffende muntcorrectie, deelt. men
van bevoegde zijde het volgende mede.
Het is inderdaad juist, dat een adres van
den gepubliccerden inhoud, onderteekend do?"
een paar honderd vooraanstaande personen
enkele dagen geleden strikt, vertrouwelijk, tot
de regeering is gericht.
De publicatie, welke thans heeft plaats ge-
had, is blijkbaar aan een buitenstaander te
wijten.
Deze indiscretie is te meer te betreuren,
omdat in bedoeld bericht namen worden ge-
noemd van personen, die niet als onderteeke-
naren op het adres voorkomen.
VOLKENBOND.
Naar Reuter uit Genfeve meldt, heeft de
Zuid-Amerikaansche staat Guatamala beslo-
ten den Volkenbond te verlaten.
VERVALSCHING VAN PASPOORTEN.
De Belgische recherche is, naar de corres
pondent van de N. R. Crt. te Brussel meldt,
op het spoor gekomen van een internationals
bende die zich bezig hield met het maken en
verkoopen van valsche paspoorten. Een lid
van deze bende, zekere Iwan Momnik, van
Russische nationaliteit, die van een dergelijk
paspoort gebrudk had gemaakt om zich naar
Engeland te begeven, is bij aankomst te Oos-
tende in hechtenis genomen.
Ulvenhout, 12 Mei 1936.
Menier,
We zaten, Trui
en ik, 's avonds 'n
bietje uit te blazen
van den drukken
dag, 't boeren-
bedrijf draait ii
deuzen tijd op voi
le toeren, amico,
(en Trui werkt
'r eigen mager aan
de komende brui-
loft) als den Fielp
kwam binnenge-
stapt.
Eerlijk gezeed,
mee da'k 'm zag,
lag ie wat zwaar op m'n maag. Want 'lijk ik
zee: we waren moei, veul moei enwat de
bruiloft betreftallez, ik begin er 'n bietje
bang van te worden!
Ik heb al 'ns gecijferd ook ennenouja,
da's nog 't ergste nie! Laat 't duuzend
guldens kosten'n handsvolleke geld
kwijtraken op 'n plazierige manier, da's in
deuze jaren van geregeld verlies, tenminste
'ns 'n plazierige afwisseling! Ja, den
mensch komt soms tot rare gedachten, in
deuzen tijd van gesocialiseerde naasten-
„liefde", waarin steuntrekker en steuner
allebei, huilien eigen „boter" knutselen, om
dat ze geen van beien de naastenliefde aan
den margarine-millionnair mee torsen kunnen!
Afijn, laat ik den Fielp 'ns goeiendag zeg-
feesttafel ligt daar aan te branden!"
„Gin noocl, man. Veur juilie is er nog da
nie in den hoveti gewiest is. Ge krijgt alle3
versch, werm,- zo6 van z'n moeder
,,Ge komt toch mee alles op tijd klaar,
Fielp?" vroeg Trui 'n bietje zurgzaam.
„Och, Trui, mokt oe nie hongerust! 'k Heb
meer mee da bijltje geakt!"
„Trui", zee ik: ,,schepkt 'm nou rap 'n
borreltje in, anders blrjft ie hier nog over-
nachten!''
Zit ik oe in den weg", vroeg ie geraakt.
„Niks", zee ik: ,,maar ik had me sjuust
voorgenomen heel deuzen avond nie over 't
feest te praten, want wij zijn doodmoei. En
as ik jou nou zie, druipende van room en ge-
smolten suiker, danMan, jou aankijken
is genogt, om ziek te worren.
,,Hier, Fielp", zee Trui: ,,'n citroentje-met,
lijk gegewoon zijt".
jSantjes", zee-t-ie teugen me.
Ik zweeg.
,,Trui", schenkt 'm toch kwiek ok 'n glaske
in; daar is anders gin uis me^ 'm te ouwen
,,Gij ok eentje vroeg ze en ze keek me
werendig aan, of ze me vandaag voor t eerst
zag.
Ik knikte. „Maar asteblieft zonder suiker,
Trui! ie wijvenborreltjes maken me wee".
„Slaat da op mijn?" vroeg ie weer.
,,Ja! En als 't oe nie bevalt, Edelachtbare,
dan dient ge maar 'n amendement in op m'n
voorstel". En om 't goed te maken presen-
teerde ik 'm sigaar.
..Eindelijk", zuchte-n-ie dankbaar: „ik docht
al: waar blijven die sigaren toch!
Ik keek, onwillekeurig zo6 straf naar z'n
sigaar, dat ie wat ongerust wier.
,,'t Is toch gin klapsigaar, Dre?"
,,Tot m'n spijt nie, neeel'
Ja, amico, als ge malkaar al heel 't leven
als kameraad kent, dan neemt ge geen blaaike
meer voor oewen mond. En dan durf ik ge-
rust teugen den Fielp te zeggen: Fielp, trek
asteblieft nou op, 'k heb ginnen tijd voor oe!"
En den Fielp? Wel als ie dan geen zin
heeft om te gaan, dan blijft ie sjuust zoo
rustig zitten, alsof ge 'm gebid en gesmeekt
had nog wat te blijven!
Ik had dan gezeed, da'k over 't feest niks
meer hooren wilde, dus at ie bij z'n citroentje
smakelijk z'n eigen bruidsuikers op.
Zoude grj er nog nie 's 'n paar aan Trui
geven ok, slokop?" vroeg ik 'm beleefd.
Dalijk. dat moet ik zeggen schudde ie 't
builtje heelegaar leeg op Trui's bordeke.
Ge verstaat den Fielp is toevallig een van
de weinige ,,slagers" die wel hunnen eigen
worst eten". Wat ge aan z'n postuurke van
driehonderd pond dan oOk wel gewaar wordu.
Wa-d-'n jubilee, wa-d-'n kollesaal jubilee
zal t gaan worren, Dre", zee-t-ie onverstoor-
baToen wier ik oplettend. Ik begreep, dat nou
den aap uit den mouw ging komen. Want dat
binnenloopen mee die taruidsuikertjes, allez,
daarin had ik al, dadelijk geenen cent vertrou-
wen!
,,iSantjes", zee ik nou en 'k proefde van m n
citroentje-puur.
Nou zweeg hij.
Sjuust op tijd zag ik, dat z'n glaske al leeg
was. Dus ik maakte geen aanmerkingen.
Maartoen... excuseerde-n-ie z'n eigen!
,,'t Mijne is leeg", zee-t-ie.
,Nog eentje, Fielp?" vroeg Trui.
Sjonge, wat was de die in n feestelijke
stemming!
„Geren, Truike! Gij wit tenminste oe t
hoort", zoo stak ie onderwater.
Brandt nou thuis oew rommel nie aan
vroeg ik.
..Bemoei ik me mee jouw haffaires, Dre
lnphte ziinen buik onder't witte
En zachtjes lachte zijnen buik onder
slobbeke.
..Hebt ge da citroentje zelf ingemokt Trui
Is toch goed Fielp, hoop ik?"
,,Goed? Goed? Mensch daar is gin woord
huitgevonden om aan te duieen oe puik t is!
Toen wierd er geklopt.
,,Da's 'nen vrimde", zee Trui.
,,Toch nie heelegaar", zee den Fielp: „da
zal' den The zijn
Onder ons:: da's den directeur van d her-
monie, amico. 'Nen goeien, kearel!
Sjuust zoo dik als den Fielp, maar half zoo
groot 'n Postuurkeals Bakhuys m teu-
genkomt, dan schupt die'm gemoedereerd tus-
schen twee goalpalen.
,,Kom maar hitmen The", kwekte den Fielp,
Den The begreep en ook zijn buikske begost
te titsen.
,,Den The komt 'ns pratenbegost den
Fielp......
Toen gooide! ik 'm m'n pet in z'n gezicht.
En dat „schot" kwam zoo manjefiek-sjuust in
de „roos", dat later den Fielp z'n tanden i# de
klep stonden.
Den The z'n buikske lachte, dat 't 'nen
knoop van z'n vestje te machtig wierd! Die
sprong mee 'n nijdig tikske teugen de platte-
buis.
,,Zoo komt ier nou 'nen mensch weg The, die
heer bewijzen wil aan dien ratjan! (Dat was
ik).
„Nou hij da zoo zegt, Drd", begost den Thd:
,,wij kwamen 's praten over 'n serenade! Of
liever gezeed: praten, praten is 't woord
nie. Daar va.lt nie over te zeeveren. 't Is 'n
uitgemokte zaak deur ons bestuur. Die eer
komt juilie
,,Schei maar uit, The, riep ik. „Ik heb ok
al 'n duuzend keeren in de Ulvenhoutsche
feestkcmmissie gezetenhet bier is
besteld horre!"
't Is 'n reuzenheer enverder kwam
den Fielp nie, want ik greep weer naar m'n
petje en hij had ervaren, da'k raak gooide!
Den eerlijken The zei tenminste: ,,dan ben
'k klaar mee m'n bodschap!'
„Drink maar 's uit, Thd", zee ik en sjuust
als ik vol wilde schenken, zette den Fielp z'n
glaske bij.
,,Hij is nie e6nkennig", vond den The en
huphuphup, daar lachte z'n buikske weer.
,,The, denkt om oew knoopen, man", riep ik.
Maar toen wierd 't erger. Er zoo kwam lang-
zamerhand 't feest alweer los!
En nie zoo zuinig. Drie lejen brj malkaar
van alle mogelijke feestkommiteiten van Ul
venhoutallez! die leveren vakwerk!
En hoewel ik me vast voorgenomen had,
deuzen avond 'ns te rusten, over geen feest
te prakizeeren, 't wierd elf uren voor 'k het
wist.
Toen heb ik de deur van den erf opengezet
en sjuust als den Fielp ging zeggen, „da's
'n goei gedacht, n' bietje frissche lucht kan
gin kwaad. dan rolde-n-ik 'm van z nen
stoel, kalmkes naar buiten.
Toen vond den anderen „eerbezorger" 't ook
tijd worden. Hij stond tenminste rap op en
als ik gesloten had, m'n klompen al uitgedaan
de steertklok opgetrokken, dan hoorde ik den
Fielp daarbuiten nog teugen den The zeggen:
„en gij! Gij moest 'm laten(dat drukt
ge toch nie af, amico!) mee de serenade!"
,,Da ga nie meer, Fielp", ze halfwatt teugen
heelwatt: ,,want hij hee-g-et bier al besteld!'
Toen wieren de stemmen zachter. Ze gin-
gen den nacht in. De Fielp in t wit, den Th6
mee z'n bolhoedeke achterover!
„Dan gift ie z'n bier maar terug!"
,'t Zou jammer zijn", zee den The.
En zoo. amico, zoo gaat 't van dag tot dag!
Ik feest nieIk word gefeest! Afijn!
Ditte nog: Geenen post gaat voorbij, of ik
krijg stapels felicitaties. Tot de vliegpost
brocht er uit Indie!
Ik kan deus brieven nie beantwoorden voor
na 't feest!
Ik schrijf dat, ter geruststelling, want daar
zijn menschen, die vreezen, dat „Dre-Ulven-
hout" nie te recht komt. En alleen dit korte
adres dat is het veiligste adres! Brieven aan
de kranten raken kwijt.
En nou schei 'k er af. Ze zrjn op den oogen-
blik bezig guirlandes van mastengroen in den
stal te hangen. En daar moet ik meehelpen.
Want ook dht feestelijk werk wekt veul dorst
op, merk ik wel.
't Zal Vrijdag, 15 Mei, spannen!
„En de Blaauwe", zult ge vragen?
Die is in geen velden of wegels te zien. Dat
belooft dus weer 'nen extra".
'k Hoop 't te boven te komen!
Kom, 'k mot naar den stal; de dorstigen
laven. Volgende week krijgt ge 't verslag van
't feest eigens. Hou maar 'n ordentelijk
plekske open
Veul groeten van Trui
haarke minder van oewen
I. aardappelen, binnen de vierkantsmaat
2845 mm, welke behooren tot een der na-
volgende rassen:
en als altij geen
toet a voe
DRe.
gen, want die is sjuust binnengekomen, heele- I versnot scheen op Trui d'ren citroen.
gaar in 't wit, z66 uit de bakkerij! I Wa komt ie doen> Fielp?" vroeg Trui 'n
Naar het Engelsch van
SIR WILLIAM MAGNAY
(Nadruk verboden.)
29) (Vervolg.)
„Schitterend. De vent zal nu wel geen lust
meer hebben hier langer te blijven rondlum-
melen".
Laten we er het beste van hopen. Hij zou
gevaarlijk kunnen worden. Het treft ongeluk-
kig dat Myrtle's terugkeer juist samenviel
met zijn bezoek.'"
trHet zou een sleutel kunnen zijn.'
„Dat is waar ik ook bang voor ben. We
moeten maatregelen nemen dat we den
Franschman voorgoed kwijtraken.'"
,En inmiddels onze operaties tijdelijk sta-
ken?" opperde Cardon.
Brayshaw maakte een wuivende beweging
in de richting van den salon.
..Beste kerel dat is uitgesloten onder deze
omstandigheden. De buit is te groot om te
laten glippen. En de dame kan elken dag ver-
trekken. Het zou ons in staat stellen ons een
half jaartje kalm te houden
Teen zij teruggingen naar den salon boog
Brayshaw zich naar zijn metgezel en fluister-
de: „Wees voorzichtig met je komen en gaan
hier, Archer. Er zijn twee dwarskijkers op de
vlakte, die hun oogen niet in den zak hebben
en de Franschman is niet de minst gevaarlijke
van die twee."
Cardon knikte insternmend.
Hij kwam dan efkens opgeloopen om te
zeggen, dat ie 'n nieuwe bruidsuiker kost
leveren en of we die eerst 'ns keuren wilden.
En uit hj papieren builtje schudde-n-ie voor
ons uit, 'n handvol gekleurde suikertjes, mee
'n gezicht, 'n gezicht, of ie in de gemeente-
begrooting zat.
,.Bet 's deur!"
,,Lot nouw 's smelten op oew tong".
,,En bet deus nou 's deur".
,,En deus! En deus!"
,,Wa pruuven guilie nouw?"
„Oemm! Oemm!" knorde Trui, lijk 'r,
schransend verken: „oemm, da's goeie. Fielp.
Ja. Lever die maar!"
„En gij, Dre, vroeg ie: ,,vinde gij ze nie
reusachtig-prima
,,Ge hebt me smerig den smaak van m'n
pepke bedorven; blijf bij oewen oven; heel m'n
Aan het diner zat Richard naast Sibyl;
Marion was tegenover hem gezeten met Kapi-
tein Wilson als tafelheer De situatie was min
of meer pijnlijk voor Richard. Hij had een idee
dat zijn nicht hem scherp en jaloersch in het
oog hield alles wat zij, in ronde woorden
en bedekte toespelingen, over de Brayshaw's
gezegd had spookte hem door het hoofd; hij
voelde zich niet op zijn gemak en half-be-
schaamd in haar tegenwoordigheid het hin-
derde hem dat ze zou opmerken op hoe goe-
den voet hij reeds met Sibyl was. Hrj hechtte
geen waarde aan Marion's waarschuwingen,
zeker niet voor zoover die betrekking hadden
op het andere jonge meisje, maar toch had hij
een echt-mannelijken afkeer om zwak te lijken.
Maar ook Sibyl was niet op haar gemak,
ofschoon ze haar best deed daarvan niets te
laten merken. Ze voelde zich onzeker omtient
de mogelijke verhouding tusschen Marion en
Richard. Ze was van nature oprecht en ridder-
lijk; de gedachte wellicht van een toevallige
kans gebruik te maken ten nadeeel van haar
vriendin, stuitte haar tegen de borst. En toch
de vraag hoe die twee eigenlijk met elkaar
stonden, liet haar geen rust.
Toen, na afloop van den maaltijd, de heeren
zich naar den salon begaven, voelde Richard
het als zijn plicht op Marion toe te gaan; hij
had tijdens het diner niet meer dan enkele,
oppervlakkige woorden met haar gewisseld.
..Ik heb van je stoetmoedig avontuur ge-
hoord Richard," begon ze, nadat zij ruimte
voor hem had gemaakt op de sofa waarop ze
zat. ,,Je bent warempel op weg om 'n held te
worden."
,,'n Held van het boerenerf;" lachte de jon-
re'man. „Het had niets om het lijf, hoor. Ik
heb in NieuwJZeeland heel wat ervaring op
het gebied van vee opgedaan, zooals je wel
begrijpt."
bietje angstig.
„Aanzeggen da'k n paar vaten bier extra
mot bestellen", zee ik.
Onderwijl was den The binnengekomen.
Navond samen", zee-t-ia: guilie zit ei
hier best vooG" En z'n kiepige oogskes gin-
gen van de glaaskens naar de flesch en van
de flesch naar de sigaren!
Ier is van halles", zee den Fielp gastvrij.
en 't wordt oe van aarte gegund. Veur
hieder borreltje mot ge 'n ander smoesje ver-
zinnen. The, mkar....... dan k66m 't ok, horre.
En 't goeie!"
Den The wier 'n bietje verlegen onder den
Fielp Z'n vrijpostighedens.
Daarom zee ik maar: „ga zitten The en
trekt oew feigen van dieen suikerpin maar niks
aanZijn Hedelachtbare is ier kind m uis.
Sibyl Brayshaw beweert dat je haar leven
hebt gered," merkte Marion op; op een toon
die naar vermoeden te kennen gaf, dat het
meisje waarschijnlrjk wel eenigszins zou heb-
ber overdreven.
Dat is wel heel sterk uitgedrukt, ant-
woordde Richard, „ofschoon juffrouw Bray
shaw natuurlijk in gevaa-- zou hebben verkeerd
als dat dolle beest haar paard had aange-
V 3,11631."
Ik ben overtuigd dat jij het niet zoover
zou hebben laten komen," verklaarde Marion
met een licht krullen van haar lip. „Ik kan er
niets aan doen. maar ik dacht bij mijzelf o
het verhaal niet 'n beetje opgesierd was, op
de gewone Brayshaw-manier. Maar enfm, je
weet zelf het beste. waardoor je je verdienste-
lijk hebt gemaakt."
Niets om veel drukte over te maken, klonk
het bescheiden.
Marion wendde bet gezicht naar hem toe,
die ietwat-schampere uitdrukking erop was
verdwenen.
Jelui hebt 'n schitterende dag gehad, he,
hernam ze op verander.len toon. ,,Je had me
wel eens kunnen beklagen, dat ik al dat plezier
gemist heb." t
Ik vond het heuscli jammer dat je er met
tail" was Zrjn stem klonk volkomen oprecbt.
Meen je bet werkelijk?" Er was een spot-
tende twinkeling, maar tegelijk iets emstig-
onderzoekends in haar cogen; haar toon was
een mengeling van dankbaarheid en twijfel.
De arme Colombine zal de eerste veertien
dagen nog wel op stal moeten blijven, zegt
de veearts."
Maar daarom had je toch wel kunnen mee-
ga'an," meende Richard. „Ik hoorde van Miss
Brayshaw dat ze een ander paard heeft aa
CRISIS-STEUNBESCHIKKING 1936
AARDAPPELEN I.
Goedgekeurde pootaardappelen oogst
1935.
De Minister van Landbouw en Visscherij:
heeft goedgevonden:
I. uit het Landbouw-Crisisfonds ten be-
hoeve van de als groep van producenten van
crisisproducten erkende telers van en hande-
laren in aardappelen, die op 1 April bij een
der provinciale Landbouw-Crisis-Organisaties
of bij de Stichting Nederlandsche Akkerbouw-
Centrale, gevestigd te 's-Gravenhage, zijn
aangesloten, steun te verleenen voor door den
Nederlandschen Algemeenen Keuringsdienst
goedgekeurde in Nederland nog aanwezige
pootaardappelen van den oogst 1935, behoo-
rende tot een der na volgende categorieen:
Bevelander, Bonte Star, Eigenbeimer (alle
soorten), Furore, Gruno, Iris, Konsuragis,
Muntinga XVII, Nationaal, Noordeling,
Populair. Present, Record, Robijn, Roode Star,
Souvenir, Unicum, West-Brabander, Westein-
der Blauwe, Zeeuwsbhe Blauwe, Zeeuwsche
Bonte, en door den Nederlandschen Algemee
nen Keuringsdienst zijn ingedeeld in klasse B
en/of klasse C;
H. aardappelen, binnen de vierkantsmaat
2860 mm., welke of wel behooren tot een der
onder I genoemde rassen en door den Neder
landschen Algemeenen Keuringsdienst zjjn in
gedeeld in klasse A, of wel tot andere dan de
onder I genoemde rassen, ongeacht in welke
der klassen A, B of C zij door den Nederland
schen Algemeenen Keuringsdienst zijn inge-
deeld.
De uitkeering van dezen steun geschiedt
met betrekking tot die hoeveelheid van alle
beaoelde pootaardappelen, welke als eigen
voorraad voor een ooor de Centrale te bepalen
datum is opgegeven en waarvan ten genoegen
van de Centrale is aangetoond, dat zij aan
wezig zijn bij telers en bij handelaren, voor
zoover niet bestemd voor nieuwen uitpoot op
eigen bedrijf en verminderd met die hoeveel-
heden welke na dien datum als goedgekeurde
pootaardappelen mochten zijn verkocht of ge-
gxporteerd. Bij het vaststellen der voorraden
wo-dt aangenomen, dat IMS 630 KG.
Voor zoover betreft de voorraden by nande-
laren, komen slechts geplombeerde partijen in
aanmerking. Goedgekeurde pootaardappelen,
die in sorteerinrichtingen en dergelijke opge-
slagen zijn. zullen slecbts dan voor steun in
aanmerking komen, wanneer zij of geploni-
beerd zijn of onder controle van den Neder
landschen Algemeenen Keuringsdienst staan.
^n afwijking van de Crisis-Steunbeschikkmg
1935 Aardappelen III (Oogst 1935) kunnen oo
s-edenatureerd worden pootaardappelen van de
maat 28—35 m.m. De Centrale kan echter
voorschrijven, dat in bepaalde gevallen poot
aardappelen van de maat 28—35 m.m. by
inventarisatie, als hierboven bedoeld, gedena-
tureerd moeten worden.
De steun bedraagt per 100 k.g. van hoven-
bedoelden voorraad, voor wat betreft po
aardappelen, door den Nederlandschen Alge
meenen Keuringsdienst ingedeeld in
klasse A een toedrag van f 1,50,
klasse B een bedrag van 1,
klasse C een bedrag van 0,50.
ONDERZOEK NAAR EEN BESTEN
EET-AARDAPPEL.
Ter vervanging van de Bravo.
De Mei-aflevering van het Landbouwkundig
Tiidschrift bevat een artikel van den heer D.
Stieltjes over het onderzoek naar een goeden
vervanger van den Bravo en beoordeeling van
de eigenschappen als consumptie-aardappel.
Bekend is, dat de Bravo, wegens zijn vat-
baarheid voor wratziekte, thans in het geheele
land niet meer verbouwd mag worden. Maar
al enkele jaren voordat dit verbouwverbod m
werking trad, waren in West-Overijssel proef-
velden aangelegd met het doel, te zoeken
naar een goeden vervanger van den Bravo; de
oplbrengst van dezen overigens uits-tekenden
consumptie-aardappel liet namelrjk veel te
wenschen, en bovendien was hij zeer gevoelig
voor Phytophthora in het loof alsmede voor
bladrol.
(De uitkomsten wezen uit, dat er enkeie
aardappelsoort'en zijn, die ongetwijfeld den
Bravo in opbrengstvermogen ver achter zich
laten Van overwegend belang evenwel zijn,
zoo schrijft de heer Stieltjes verder, de eigen
schappen voor consiumptie. Allereerst wenscht
men een mooi geelvleezige aardappe.. De
Bevelander, welke aanvankelijk werd aanbe-
volen moest al spoedig afvallen, aangezien bij
te wit was. Boivendien liet de vorm te wen-
schen, en waren de oogen te diep liggend. Ook
de Friso heeft eenigen tijd kans gemaakt
doch in 1931 kwamen plotseling in deze soort
enkele aardappelen voor. die ,,kringeng
waren en dit euvel is sindsdien vercrgerd.
Ook de Friso is thans in de IJselstreek wegens
dit euvel van het tooneel verdwenen. Naast
Als s morgens dal onbehaaglijke
gevoel weer zoo'n ellendige
aanval van migraine aankondigt
voorkom dan die misere met 1 of 2
Vol gens recept van Apotheker Dumorrt
geboden."
Zeker deed ze dat. Maar
,,Wat maar?"
Marion haalde de schouders op.
„je vindt het niet goed dat ik iets in het
nadeel van je vrienden en speciaal je gast-
vrouw zeg, maar heusch, waarde neef, de men
schen bieden maar al te vaak dingen aan, in
de verwachting dat "nun aanbod niet zal woi-
Cen aangenomen. En a's het dan tdch gebeurt,
beteekent dat een vemedering voor de persoon,
die het aanneemt. Nu zul je misschien begrrj-
pen waarom ik er de voorkeur aan gaf me
thuis te blijven verkmezen."
Haar bittere manier van spreken roerda
hem.
Maar m'n beste Marion," antwoordde hij m
vriendelijk protest, „waarom heb je mij er
niets van laten weten dat je zoo dol bent op
een jachtrit? Dan had ik een paard uit Star-
bury laten komen als er in het logement geen
beschikbaar was geweest. Ik ho<fp dat een
aanbod van mij geen vernedering zou hebben
beteekend."
Een oogentalik liet ze haar hand vertrouwe
lijk op de zrjne rusten.
Je mag niet zoo onwelwillend zijn, dat t e
veronderstellen, Richard' En ik zou het heer-
lijk hebben gevonden mee te gaan. Maar ik
kon je toch moeilijk vragen mij een paard te
bezorgen en jij bood liet niet aan, zoodat er
niets anders voor me cpzat me te vermaken
met het zetten van bloemen in alle vazen die
ik thuis maar vinden kon."
Arme Marion. Het is meer dan erg. Ik
schaam mij diep voor mijn gebrek aan oplet-
tendbeid." .1
Troost je met de gedachte dat ik met veel
zou hebben bijgedragen tot je amusement,
was het wederwoord, waarin weer de spotten-
de bitterheid van zooeven klonk. ..Maar ik
ben onzelfzuchtig ganoeg om me te kunnen
verheugen dat een, zoo niet twee van mijn
(Ingez. Med. I
vrienden een prettigen dag hebben gebad. In
elk geval zou mijn aanwezigheid je waar
schijnlrjk van de kans hebben beroofd Sibyl
Brayshaw van een woedenden stier te redden."
De komst van Sir Percy maakte een einde
aan hun gesprek; nij vond blijkbaar dat het
vertrouwelijk onderhoud nu lang genoeg ge-
duurd had.
Richard was niet rouwig om de stoomis; hii
voelde zich in een scheeve positie gedrongen.
Hij had een buitengewoon eerlijk karakter en
Marion's insinuaties, voor zoover ze Sibyl be-
troffen hinderden hem. Hij was zich bewust
dat zijn nicht een te scherp verstand bad naar
zijn smaak; haar schoonheid, de onmiskenbare
bekoring die van haa uitging, werden ge-
neutraliseerd door iets ondefinieerbaars. dat
dr gedachte *vek1,e aan een rol spelen, zich
achter een masker verbergen. Richard kon
thans niet meer blind zijn voor de diepere be-
doeling die in haar woorden school, al zou deze
hem, zonder de historic met Desbrook, waar-
schijnlijk niet zoo spoedig duidelijk zijn gewor-
den. Dat Marion fel begeerde om meesteres
van Gresford Chase te worden, was aan geen
twijfel meer onderhevig. En terwijl deze ge
dachte zich in zijn hersens vastzette, bleef er,
in een eenvoudigen, ongecompliceerden geest
als de zijnen, geen ruimte meer voor de vraag
of ze tegelijkertijd ook min of meer verliefd
op hem was. Als hij aan haar vertoon van
teederheid dacht, aan den impulsieyen kus,
was het hem alleen maar mogelijk die te be-
schouwen als zetten in het spel. Hij hield er
geen rekening mee dat een weloverwogen kus
voor een vrouw meestal meer beteekent dan
voor een man of dat het streven naar een ver-
leidelijken prijs nog niet noodzakelijk diepere
gevoelens behoeft buiten te sluiten.
(Wordt vervolgd.)
