Benauwd?
Buitenland
Hoes I- Criep-Bronchitis -A 5 ihma
fV^hoogdewerkinq 75cent 1
1 Verlaaqde prijzen 25 T'-
het aocoord tusschen nederlamd
TER NEUZEN, 8 MEI 1936.
SAS VAN GENT.
Als Gij 's nachts niet slopen kunt
door de benauwdheid op Uw borst.
Als Uw ademhaling moeilijker en pijn-
lijker wordt door de ^erstopping van
Uw luchtpijptakken, neem dan Akker's
Abdijsiroop. Gij zult Uw benauwdheid
overmeesteren, want de slijm zal zon-
der inoeite loskomen. Vanaf den
eersten lepel begint de verlichting.
Dat opgeblazen, benauwde gevoel
zal verdwijnen en na korten tijd zult
Gij geen spoor meer van die borst-
benauwdheid bemerken. Noam c! js bij
(Ingez. Med.)
buitenland gaan, geen paspoort bezitten. Men
den'ke b.iv. aan de velen, die ziclh tot het bij-
wonen van voeflbalwedstrijden naar Antwer-
pen of Brussel begeven.
Emstige bedenking bestond bij vele leden
tegen de bepaling, dat men, in bet rij'k terug
gekeerd, de noodige zegels in zijn paspoort
geplakt moet hebben, bij gebreke waarvan
het duibbele moet worden betaald van de
waarde der te weinig geplakte zegels met
een minimum van 10. Dit voorschrift is on-
noodig streng en daardoor onredelijk.
In verband met deze opmerkingen ver-
klaarden vele leden het zeer op prijs te zul-
len stellen, indien de regeering een gedetail-
leerd overzicht zal widen geven van de wijze,
waarop zij de controle bij heenreis en terug-
keer denkt te regelen. In elk geval zal -
meende men de te treffen regeling zeer
soepel moeten zijn en het den reiizigers zoo
gemakkelijk mogelijk moeten maken. Deze
belasting zal, als zij wordt ingevoerd, wel
nimmer zoo populair worden, dat men daar-
voor gaame wat moeite over heeft.
Van verschillende zij den werd er de aan-
dacht op gevestigd, dat aan een aantal van
de hierboven weergegeven beziwaren althans
ten deele zou worden tegemoetgekomen, in
dien, gelijk in een voorontwerp schijnt te zijn
geschied een maximum werd vastgesteld,
waarboven geen belasting verschuldigd zal
zijn.
Andere .leden meenden, dat reeds een groot
gedeelte der beizwaren, vooral voorzoover die
de grensbewoners betreffen, zouden kunnen
worden ondervangen door reizen van korten
duur, bijv. 2 maal 24 uur, buiten de belasting
te doen vallen.
Sommige leden gaven in overweging, de
kosten van het paspoort te verhoogen of een
bijslag ten bate van 's Rijks kas te leggen op
de intemationale spoorwegbiljetten. Dit zijn
veel eenvoudiger imiddelen om een zekere
scm voor de schatkist bijeen te brengen dan
de tot allerlei moeilijkheden aanleiding geven-
de regeling, welke in het ontwerp is vervat.
Sommige leden spraken de veronderstelling
uit, dat de oplbrengst ad 2.000.000 niet zal
worden bereikt.
Verscheidene leden wenschten bij voorbaat
te verklaren, dat zij het onjuist zouden ach-
ten, als de regeering, na van dit voorloopig
verslag te hebben kennis genomen, in langen
tijd geen memorie van antwoord zou indienen
en aldus deze zaak slepende zou houden, ge
lijk in het verleden meermalen is geschied
met betrekking tot ontwerpen, die bij het
vjooronderzoek door de Kamer niet een be-
oordeeling hadden gevonden, die het uijzlcht
op een voor de regeering aanvaardfbare op-
lossing opende. Met het oog op de reactie
in het buitenland is het gewenscht, dat een
beslissing niet lang uitlblijft.
Mocht de regeering meenen, dat bij het vol-
tfoen aan a'lte of althans aan een groot deel
der hiertvoor geuite verlangens de belasting
niet een bedrag zou opleveren, dat de moeite
waard is, dan zou het naar de meening dezer
leden aanlbeveling verdienen, dat het wets-
omliwerp zoo spoedig mogelijk werd inge-
trokken.
EN BELGIe NOPENS DE WEDERZIJDS
TOEGESTANE CONTINGENTKN.
"Tot 1 Felbruari heeft tusschen Belgie en
Nederland een aocoord gegolden over de we-
denzijds toegestane contingenten van goede-
ren waarvan de invoer beperkt is. In atwach-
ting van de tot standkoming van een meuw
acooord, is het oude met drie maanden ver-
Naar vernomen wordt hebben beide regee-
ringen zioh vereenigd met een verlengmg van
het aocoord voor een jaar. Woensdapnddag
is dit aocoord, tot stand gekomen tusschen
de onderhandelaren A. Th. Lamping voor
Nederland en Suetens voor Belgie, te Brus
sel geteekend.
WERKRAM1' TE CHAAM GEOPEND.
De minister van Binnenlandsche Zaken mr.
j A de Wilde heeft Woensdagmiddag het
werkkamp „Het Putven" te Ohaam (N.-Br.)
o-eonend. In dit werkkamp voor jeugdige
werkloozen, uit gaande van de stiohting
Centrale voor Werkloozenzorg" zullen gelijk
bekend ook een aantal Zeeuwsche jeugdige
werkloozen eenigen tijd vertoeven.
De minister wees in zijn openingsrede erop,
dat de voortzetting van den arbeid van de
centrale voor werkloozenzorg mogelijk is ge-
maakt door milde particuliere bijdragen. Een
ton werd geivraagd, meer dan een ton werd
gegeven. Dit kamp is nu het achtste. De
aanvraag om plaatsing uit alle deelen van
het land is zeer groot.
Hier, op de uitgestrekt terreinen van het
staatslboschlbeheer zal door de jongens nuttig
werk kunnen worden gedaan, dat voomame-
lijk zal bestaan in het aanleggen van paden
en wegen.
De minister besloot met zijn waardeenng
uit te spreken voor de bemoeiingen van alien
die dit werk hebben georganiseerd en voor-
bereid. Hij hoopte, dat dit kamp er toe zal
bijdragen de nood te lenigen van het jonge
geslacht, dat onder zoo ongunstige economi
sch e omstandigheden zijn intrede moet doen in
het maatschappelijk leven.
De heer W. J. Hemimes, voorzitter van de
centrale voor werkloozenzorg deelde o.rn. nog
mede, dat de April-coUecte thans staat op
ruim 110.000, terwijl mag aangenomen wor
den, dat, als alle comitd's hebben afgerekend,
de opbrengst het bedrag van 120.000 zal
overschrijden.
Voorts deelde de heer Hemmes mede, dat
het negende kamp, dat gevestigd zal worden
op de Woeste Hoeve te Apeldoorn, bestemd
zal zijn voor de vrijzinnige groep. Ook den
oud-katholieken is gedurende een zeker tijd-
perk een kamp ter beschikking gesteld.
(Midd. Crt.)
DEVALUATIE GEEN INCIDENT.
De Standaard (a.r.) sahrijft in een artikel
over het monetaire vraagstuk onder meer:
,,Daar zijn er, met name in den kring van
de Roomsch-Katholieke voorstanders van de-
valuatie, die als volgt redeneeren: wij zouden
tegen het beleid van het kabinet-Colijn op
financieel en economisch gebied slectots weinig
bezwaar hebben, wanneer daaraan ten grond-
slag werd gelegd, een waardevermindering
van onze munt tot een ons bevredigend per
centage. Geschiedde dit, dan zou het beleid
van dit kabinet maar geringe wijziging behoe-
ven te ondergaan om werkelijk het effect te
kunnen sorteeren, dat er mede wordt be-
oogd. Het kalbinet is echter vastbesloten en
wil tot die waardevermindering niet over-
gaan. Daardoor wordt het ons onmogelijk om
dit kabinet te blijven steunen en schiet voor
ons als eenige uitweg over het gunstige mo
ment af te wachten om het tot aftreden te
nopen, teneinde het mogelijk te maken, dat
een nieuw kabinet optreedt, hetwelk inzake
de muntpolitiek een beleid volgt in overeen-
stemiming met onze zienswijze. Daarin moet
gij, aldus vervolgen zij, niet zien een on-
vriendelijke daad tegen het huidige kabinet,
noch gebrek aan waardeering voor zijn ar-
bei<J of een diepgaand verschil in staatkun-
dige overtuiging, want zoo staat het niet.
Wij, zoo luidt het verder, hebben alleen op dit
eene punt, de muntpolitiek, overwegend be
zwaar. Dit bezwaar dient uit den weg geruimd
te worden. Is dit geschied, door vervanging
van dit kabinet door een ander, dat de deva
luate tot stand brengt, dan kunnen de vroe-
gere verhoudingen weer worden hersteld en
kan de samenwerking tusschen ons en de
anti-rev. weer als voorheen worden voortge-
zet. Devaluatie is zeggen zij tot besluit, een
incident. Zij behoort tot een tusschenmoment,
een overgangsphase. Zij heeft geen blijvende
gevolgen voor de politieke verhoudingen en
de staatkundige groepeeringen."
„Als wij ons niet vergissen", aldus gaat De
Stand, verder, ,,dan wordt de politieke zijde
van de zaak vaak op deze wijze gesteld. Dit
nu is ons, kortweg gezegd, een raadsel. Ten
eerste is het onbegrijpelijk, dat het opzeggen
van het vertrouiwen aan het huidige kabinet
en zijn vervanging door een ander, dat het
desideratum van de voorstanders van devalua
tie inwilligt stel dat het eens tot een en
ander zou komen als een zoo simpele zaak
kan worden gezien. Een nieuw kaJbinet dat
voor devaluatie is en overigens wat de alge-
meene richtlijnen betreft, dezelfde politiek
als het kabinet-Oolijn zou volgen, schijnt ons
ondenkibaar, evenals een kabinet, dat zieh al
leen waardevermindering van onze munt tot
doel zou stellen.
Ten tweede: het ter zijde stellen van de
mannen, die thans met de bewindvoering zijn
belast, en- het daarmede gepaard gaande ver-
breken van het thans gevolgde beleid en van
de huidige verhoudingen, kan niet worden ge
zien als een aangelegenheid van slechts inci-
denteele beteekenis, welke alleen eenige rim-
peling Pan de politieke wateren veroorzaakt
en verder geen uitwerking, geen gevolgen
meer heeft.
Ten derde: devaluatie zelf is niet een inci
dent, een spoedig voonbijgaande overgangs
phase j zij zou grooten invloed hebben gedu
rende langen tijd, politiek zoowel als finan
cieel en economisch. Dit alles lijkt ons zoo
eenvoudig, zoo voor de hand liggend, dat het
geen toelichting behoeft en met de opsom-
ming daanvan kan worden volstaan. Deva
luatie zou een geweldige omkeering in de fi-
nancieele en economische verhoudingen bren
gen en zij is buiten volstrekte noodzaak, al
leen mogelijk als gevolg van een niet minder
belangrijke en ingrijpende verandering in po
litieke visie, staatkundige verhoudingen en
groepeeringen.
DE VOLDONGEN FEITEN.
Addis Abeba is schrijft de N. R. Crt.
door de Italianen bezet. Zelfs de vreemdelin-
gen daar, die hartgrondig de mislukking van
het bloedige Italiaansche avontuur hebben ge-
wenscht, en niet minder het grootste gedeelte
van de daar gevestigde bevolking dea lands
moeten in de laatste uren naar de verlossende
komst van de Italianen hebben verlangd. Want
alle helsche machten leken losgelaten in de
hoofdstad van Abessinie. De demoralisatie van
verslagen zwarte troepen, op zich zelf vreese-
lijk genoeg, en zeer nog verergerd door een
fellen haat tegen de vreemdelingen, die maar
al te begrijpelijk was, hebben daar huisgehou-
den op een manier, waartegen slechts de best
gewapende len verdedigbare geiiantschappen
zich met uiterste inspanning konden hand-
haven. De toestand en de stemming in die
gezantschappen moet niet zeer verschillend
zijn geweest van die in de legaties te Peking
in 1900 op den kritieksten dag van de belege-
ring door de boksers. Zelfs de Italiaansche
troepen hebben zich blijkbaar terdege op den
toestand in de stad moeten voorbereiden voor
zij de hel, die zij vormde, binnentrokken.
In Italie heerscht naar aanleiding van deze
gebeurtenis groote vreugde. Daartoe bestaat
allerlei aanleiding. De oorlog eischte een in-
spanning van het Italiaansche volk, die niet
al te lang mocht duren. Het begin was weinig
veelbelovend geweest. De uiterste termijn van
de groote regens was reeds aangebroken. Men
was al op een duur van jaren voorbereid ge
weest. De Italianen zouden niet de onteerende
wandaden hebben begaan, die hun optreden
tegen de vreemde ambulances en het gebruik
van gifgassen tegen de bevolking vormden als
zij zich niet geducht bekneld gevoeld hadden.
Ten slotte echter is alles hun meegeloopen.
Dit doet niets af aan de militaire verdiensten
van het opperbevel van hun legers. Wat hun
meegeloopen is, is voor een groot gedeelte
uitgelokt door de eigenschappen van dat op
perbevel. Dit heeft groot organisatievermogen,
groot geduld en zelfbeheersching getoond, die
wij reeds hebben genoemd. Het opperbevel
heeft het verstaan de zenuwen van de tegen-
partij en haar positie onder de half toegedane
of wrokkende stamhoofden te ondermijnen.
In de laatste maanden heeft daarentegen het
Albessdnische opperlbevel die zoo voorzichtig en
bekwaam haar taak met uiterst geringe mid-
delen begonnen was, alles gedaan, om de zege-
praal der Italianen te bespoedigen. Daarop
is, terwijl de zwaarste taak den Italianen nog
scheen te wachten, de verrassing gekomen van
de vlucht van den Negus. De uitlatingen van
Mussolini blijkt reeds hoezeer deze meevaller
ook den Duce overrompeld heeft. Maar niet
geloochend kan worden, dat deze voordeelen
voor de Italianen slechts zoo'n groote betee
kenis hebben kunnen verkrijgen door de be-
kwame wijze, waarop zij hun veldtocht hebben
opgebouwd.
'Tin 3-o
Grootd'! aandacht in heel de wereld heeft
zeker de rede van den Duce getrokken, waar-
in hij heeft verkondigd, dat de vrede nu her
steld en dat Abessinie onherroepelijk Ita-
liaansch geworden was. In een interview met
Ward Price, van de Daily Mail, is hij min
der beslist geweest. Over het politieke en juri-
dische lot van Abessinie moet nog worden be
slist, heeft hij daarin gezegd. Op zichzelf be
hoeft er geen tegenspraak te zijn tusscnen
deze twee uitlatingen. Immers Mussolini kan
met zijn woorden tot den Engelschman heb
ben bedoeld, dat alleen over de wijze, waarop
Abessinie Italiaansch zal worden, nog moet
worden onderhandeld. Uit het heele interview
blijkt, dat Mussolini bij die onderhandelingen
voorzichtig te werk zal gaan. Hij verkondig-
de nu niet meer de wraak op de sanctionisten,
waarmee hij zoo vaak heeft gedreigd, maar
hij gaf veeleer blijk van de begeerte, dat nu
aan beide kanten alles vergeven en vergefen
zou worsen. Zoo heeft hij zieh waarschijn-
lijk het" herstel van den vrede voorgesteld.
Er was voor het overige nog een zeer diep
gaand verschil tusschen zijn woorden tot het
Italiaansche volk en die tot den Engelschen
journalist. Tot de zwarthemden zeide hij, dat
een etappe op den weg van Italie bereikt was.
Dat is overeenkomstig zijn vroegere beloften
van de stichting van een groot Romeinsch rijk.
Maar Ward Price verzekerde hij op zijn eere-
woord, dat Abessinie alles was wat Italie be-
geerde en dat het zich, na dit verkregen te
hebben, zou scharen onder de verzadigde vol-
ken. Dat is toch weer - heel iets anders.
In de Fransche pers vindt een voorstelling
weerklank, dat de taak van den Volkenbond
geeindigd zou zijn, nu Mussolini het herstel
van den vrede heeft aangekondigd. Deze taak
bestond immers in het verhinderen of bekor-
ten van den oorlog. Nu zou er geen oorlog
meer zijn.
Het is een zonderlinge redeneering. De
machten, die in hun samenleving belast zijn
met het verhinderen van moord en roof, zou
den rustig naar huis kunnen gaan, wanneer
de roover hun slechts verzekerde, dat hqfc
slachtoffer van zijn aanval secuur dood was.
Wij vermoeden, dat dit een opvatting van in
temationale moraal is, die niet overal ingang
zal vinden.
Men begrijpt niet goed wat deze Fransche
beschouwers eigenlijk bezielt. Zij prediken de
onderwerping van den Volkenbond aan de vol-
dongen feiten, alsof niet Frankrijk zelf, meer
dan eenig ander land in Europa, voor de ge-
varen van de voldongen feiten beducht is. Of
gelooven zij, een moraal te kunnen doen aan-
vaarden, waarbij de wereld enkel verplichtin-
gen heeft tegenover voldongen feiten, die
Frankrijk treffen?
.Deze Franschen schijnen niet in te zien,
welk gevaarljjk spel zij tegenover Engeland
spelen. Zegeviert daar de opvatting, die zij
verkondigen en daarop hebben zij nu een
goede kans dan beteekent dit, dat de En
gelschen him zin krijgen, die hun land zoo-
veel mogelijk politiek los willen maken van
het vasteland. Zij, die evenals Churchill, de
collectieve veiligheid willen opofferen uit vrees
voor de Duitsche gevaren voor Frankrijk, zijn
vrij schaarsch in Engeland. Zij, die van de
Volkenbondspolitiek niets moeten hebben, juist
omdat zij Engeland o.a. verantwoordelijk
maakt voor de veiligheid van Frankrijk, zijn
veel talrijker en het is op hun zegepraal juist,
dat de Fransche anti-sanctionisten hopen.
Daarentegen wenschen zij de nederlaag van de
Engelschen, die voorveohters zijn van de Inter
nationale solidariteit, dus ook van de beveili-
ging van Frankrijk. Zij speculeeren op den
invloed van dezelfde elementen in de regee
ring, die eerst meenden dat Engeland zich
van de voldongen feiten van de schending van
Locarno niets behoefde aan te trekken. Is
gropter kortzichtigheid aan Franschen kant
mogelijk
Men ziet uit dit alles hoe ingewikkeld, maar
tegelijkertijd van hoe beslissend belang voor
de veiligheid in Europa de besprekingen zul
len worden, die de volgende week te Gen&ve
gaan beginnen. Zij mogen niet meer het spel
zijn van een klein kringetje.
De sancties.
Pirelli, de voorzitter van het Italiaansche
instituut voor buitenlandsche zaken, heeft
Dinsdagavond voor leden van de beide Brit-
sche Kamers in het Lagerhuis een rede ge-
houden, waarin hij aandrong op opheffing van
de sancties, als voorwaarde voor het herstel
van de goede betrekkingen tusschen beide
landen. De sancties waren onrechbvaardig en
zijn niet afdoende gableken. Volgens Pirelli is
thans de kwestie in Abessinie gerbgeld, niet
alleen door de Italiaansche overwinning, dgch
ook door de houding van de politieke en reli-
gieuse aanvoerders in Abessinie.
Italie is bereid met Engeland samen te wer-
ken als groote koloniale mogerrdheden in
Afrika en Engeland moet met sympathie de
nieuwe macht van Italie, dat de drager is van
den vrede en de stabiliteit in Europa en
Afrika, kunnen aanschouwen.
De vlucht vast den negus.
Volgens een bericht uit Jeruzalem zal de
negus aan het eind dezer week te Haifa aan-
komen.
De Abessjjnsche gezant te Louden ver-
klaarde Dinsdagavond dat de negus waar-
schijnlijk naar het Abessijnsche klooster bij
Jeruzalem zal gaan. Vender zeide hij, dat de
bezoeken, die de negus aan Londen zal bren
gen, ongetwijfeld slechts van korten duur zul
len kunnen zijn, aangezien zijn vermogen bijna
geheel in den strijd tegen Italie verloren is
gegaan.
De kerk op het dak.
Sinds katholieken en orthodoxen bij het
Heilige Graf te Jeruzalem de plaats hadden
ingenomen, bleef er geen ruimte voor een
Abessijnsch heiligdom. Daarom is dit op het
dak van de katholieke kathedraal ingericht.
Abessijnsche bisschoppen vieren er hun liturgie
in de wierookwolken van de andere gezindten.
Volgens Paris Soir is alles daar van onge-
looflijken rijkdom en ergste vervuiling. Ach-
ter priesters in blinkende kazuifels ziet men
er, die bij gebreke aan een baldakijn onder
een paraplu met vergulde franje, die in een
bazaar gekocht is, schuil gaan.
Na de inneming van Aksoem zou dit noch-
tans de gewijdste plaats van de Abessijnen zijn.
Daarom zou de negus Palestina als woon-
plaats gekozen hebben.
De Engelsche opvattingen.
De Engelsche liberalen zijn, volgens Reuter,
grootendeels voor handhaving van de sancties,
doch de conservatieven willen deze thans op-
heffen. Evenwel schrijft de conservatieve
Daily Telegraph in haar commentaar op de
rede van Mussolini, dat de leer van de macht,
welke door den Duce is opgesteld, een gevaar
is voor elk land, dat niet voldoende sterk is
om zich tg verdedigen. Het misluHk,en van de
actie van den Volkenbond is geen reden om
den bond af te schaffen, doch om de positie
van den bond te versterken. Er is geen reden
om de Britsche politiek van trouw aan den
bond te wijzigen.
Naar Reuter meldt, maken zoowel de Mor
ning Post als de Daily Telegraph de opmer-
king, dat aan de opheffing van de sancties
niet getwijfeld behoeft te worden, al kan deze
natuurlijk slechts collectief haar beslag krij
gen. De Britsche regeering, schrijft de Daily
Telegraph, schijnt erkend te hebben, dat Ita
lie de eenige mogendheid is, in staat de orde
in Abessinie te herstellen. Het blad voegt
hier aan toe, dat er reeds voorloopige be
sprekingen gaande zijn tusschen Italie en het
Britsche rijk ten aanzien van de rol, die Italie
de volgende week te Geneve spelen zal..
De Morning Post geeft te kennen, dat de
Volkenbond zich verder kan onthouden van
bemoeienissen met Abessinie, zonder intus-
schen officieel den nieuwen staat van zaken,
door Italie geschapen, te erkennen.
Het binnenrukken van de Italianen in Ad
dis Abeba en de rede van Mussolini wekken de
verontwaardiging van de News Chronicle, die
nog nieuwe sancties eischt. ,,<Zij, die meenen,
dat wij vrede kunnen hebben in een wereld,
die tot de tanden gawapend is en waarin dui-
delijk is gebleken, dat aggressie baten op-
levert, dwalen".
De Daily Mail daarentegen erkent in een
commentaar op Mussolini's interview met
Ward Prince, dat de Volkenbond een volko-
men echec heeft geleden en verklaart, dat de
woorden van den duce, dat de Bond herzien
dient te worden, nog niet sterk genoeg zullen
zijn; inderdaad zal Duitschland niet tot den
Bond terugkeeren, zonder zijn voorwaarden
te stellen.
De Negus naar Geneve?
De consul van Abessinie verklaart, dat de
negus naar Geneve zal gaan om persoonlijk
aanwezig te zijn in de zitting van den Volken
bond, waarin naar de consul verwachtte Abes
sinie in Britsche en Italiaansche invloeds-
sferen zou worden verdeeld.
DISCONTOVERHOOGING TE PARIJS.
De Bank van Frankrijk heeft haar disconto
verhoogd van 5 tot 6 procent.
De rente voor voorschotten op goud in
baren is van 7 tot 9 pet. verhoogd, voor voor
schotten op effectenonderpand van 6 tot 8
pet., voor voorschotten van maximum 30 dagen
op schatkistpapier met geen hoogeren loop-
tijd dan twee jaar van 5 tot 6 pet.
DE GROOTMOEDIGE OVERWINNAAR.
De Fransche vlieger Drouillet, de gewezen
luchtvaartdeskundige van den Negus, die,
naar men weet, met een nieuw toestel voor
AJbessinie op weg van Frankrijk naar" Afrika
tengevolge van een motor-storing nabij Rome
was geland, is na zijn landing krijgsgevangene
verklaard. Zijn advocaat heeft thans van den
Duce verkregen, dat hij werd vrijgelaten en
weer de beschikking over zijn vliegtuig kreeg.
TOELATING R. H. B. S.
In verband met de in dit nummer voor-
komende advertentie waarbij candidaten opge-
roepen worden voor het toelatingsexamen van
de Rijks Hoogere Burgerschool te Ter Neuzen
zij nog op de volgende punten gewezen.
Jaarlijks wordt door de Leden van de com-
missie voor het afnemen van het toelatings
examen overleg gepleegd met de hoofden van
scholen. Besproken worden dan de schrifte-
lijke opgaven en de wijze van behandeling der
onderwerpen op de lagere school. Van deze
besprekingen wordt dan een verslag opge-
maakt, dat voor belangstellende hoofden ver-
krijgbaar is.
Verder wordt van elke candidaat het oor-
deei gevraagd aan het betrokken hoofd van
de lagere school betreffende zijn capaciteiten,
waardoor de kans op een verkeerde beoor-
deeling zoo klein mogelijk gemaakt wordt.
ZOMERPOSTZEIGELS „HULP IN NOOD".
Het is niet nieuw meer, dat met behulp van
de post, of liever door den verkoop van bij-
zondere postzegels,. liefdadige doeleinden
worden gesteund. Zoo worden thans in ons
land gedurende de maanden Mei en Juni
,,zomer-postEegels" verkocht, dragende de
beeltenissen van vier, uit vroeger of later tijd
bekende Nederlanders, zijnde D. Erasmus
(14661536), Prof. Dr. H. Kamerlingh Onnes
(18531926), Dr. 'H. J. A. M. Schaepman
(tl844—1903), Ds. A. Talma (18641916
Beide eersten verwiervenberoemdheid op
eultureel gebied, beide laatsten maakten zich
bijizonder verdienstelijk op sociaal terrein. In
verband daarmede zal de extra-opbrengst van
den verkoop der zegels worden bestemd voor
cultureele en sociale doeleinden. De helft er
van zal door den Minister van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen worden bestemd
voor vorming van een fonds, om daaruit op-
draohten aan beeldende en sier- en nijver-
heidskunstenaars te kunnen financieren, en
deels ten goede van een reservefoiKts voor
ngodlijdende kunstenaars.
De andere helft zal op aanwijzing van den
Minister van. Sociale Zaken ten goede komen
voor een deel aan de Nederlandsche Centrale
Vereeniginig tot bestrijding der tuberculose,
voor de verpleging van on- en minvermogen-
de t.ib.c.-patienten en voor een ander deel aan
de arbeidszorg voor onvolwaardige arbeids-
kraohten.
De uitgifte zal gesohieden in een serie van
4 postzegels, nl. van iy2 cent ad 3 cent, 5
cent ad 8 cent, 6 cent ad 10 cent en 12% cent
ad 16 cent.
Dit plan biedt aan het geheele Nederland-
sclhe volk de gelegenheid eenigen onzer groote
landgenooten te eeren en door kleine indivi-
dueele offers den nood van anderen te helpen
lenigen.
Aan het koopen dezer zegels is ook nog
een afctractie venbonden. Ieder die op een ge-
druikte bestelkaart of op een briefkaart ten-
minste 3 zomerzegels van 10 cent plakt en
aan het Hoofdbestuur zendt, ontvangst een
handig zakatlasje van Nederland, voorzien
van een nummer dat recht geeft op gratis
deelname aan een loterij, met waardevolle
prijizen, als: auto, kano, fietsen, fototoestel-
len enz.
Ook te Ter Neuzen is voor den verkoop
dezer zoimerpostzegels een dames-comittj ge-
vonmd. Namens dat comity worden deze zo-
merpostzegels verkocht in het wachtlokaal
van het postkantoor van des. morgens 9 tot
des namiddags 1 uur.
LUXOR-THEATER.
Je zult met me trouwen.
Het is nog niet zoo heel veel jaren geleden
dat het gooi- en smijtgenre in de bioscoop
een zeer voomame rol speelde. We waanden
dit soort films al lang verdwenen, maar daar
is er warempel weer een in de Engelsche ate
liers opgedoken. Laten we het maar ronduit
verklaren, hloe zot deze klucht op zichzelf
ook is en hoe onwaarsclhijnlijk bovendien, we
hetlben er ons, uitstekenid mede vermaakt. En
we zijn er zeker van, dat men het gelach bij
een vol Luxor-Tiheatr minatens op de Schelde-
kade zal kunnen hooren.
Er is uit de Engelsche filmateliers al meer
dan een goede film gekomen, die vooral naar
inhoud getuigde van een beter willen, van een
streven om iets meer te geven dan de groote
coneurrenten aan de overzijde van de ,harin°'-
vijiver.
,'Je zult met me trouwen", die eenerzijds
de emstige biosooopbezoekers wat rauw op
d« maag valt en amderzijds mot vreugde be-
groet zal worden door het groote publiek, dat
moe van zich in te spannen, weer eens lekke'
kan uitlachen.
In deize dolzinnige klucht weikken twee din-
gen onverdeekle bewonderingHet geraffi-
neerde spel van Thelma Todd en de acrobati-
sche elastiiciteit van een Stanley Lupino die
in deze film meer dan 50 keer gelegenheid
krijgt, om" zwaar lichamelijk letsel op te loo-
pen, maar er even zoovele malen schijnbaar
goed doorheen rolt.
Thelma Todd, die nu eens als een vlemerig
poeslief vhouwtje, dan weer als ongenaakbare
hellefeeks voor de lens komt, krijgt in deze
man of meer dolzinnig bedoelde film volop ge
legenheid, haar onmiskenlbaar voortreffelijke
kwaliteiten als filmaetrice ten toon te snrei-
den.
Wiie naar een film verlangt, die geen inspan
ning vergt, doch alleen ontspanning biedt, zal
van ,,Jou mede me love you" kunnen genie-
ten. Voor velen is het een" heerlijik genot, vei-
lig zittend in een stoel iemand op het witte
doek een raar figuur te zien slaan. Dezulken
krijgen tijdens deze filmverfcooning ruim-
schoots gelegenheid om in daverend gelach
uit te barsten.
Een hartelijke aambeveling vengezelle deze
film.
Azef, de verrader.
Azef, een van de somiberste figuren uit de
geschiedenis van het terrorisme in het Rus-
land van het eerste begin van deze eeuw. Uit
het buitenland gekomen, waar hij reeds in ver-
binding gestaan ha)d met den chef van de
ochrana in het buitenland, die echter vervol-
gens argwaan jegens hem was gaan koeste-
ren, wist hij ook in Rusland den weg te vin
den tot Zoebatof, den leider van de Moskou-
sche afdeelimg van dezelfde ochrana, terwijl
hij tegelijkertijd tot steeds hoager aanzien
steeg in de gociaal-revolutionaire partij, in
welker bestuur hij zat. Aan den eenen kant
maalkte hij van zijn positie gelbruik, om de
politie op de hoogte te stellen van aanslagen
die beraamld werden, aan den anderen kant
werkte hij zelf mee aan aanslagen, die achter
zijn rug voor de politie verborgen bleef. Zoo
kion het gebeuren, dat in denzelfden tijd, dat
Aizef voor de politie werkte, door zijn groep
de maar al te wel gelulkte aanslagen op mi
nister Plewe en grootvorst Sergej Alexanriro-
witsj zijn gepleegd. Verrader of provocateur?
Wellicht het een en het ander?
In de film, welke thans in het I.uxor-
Theater vertoomd zal worden, wordt het geval
gesteld als dat van een man, die de zijnen
verraad't, om aan het geld te komen, waar
mee hij de dure liefde van een cabaret-zange-
res betaalt.
Het is jammer voor den interessanten, zij
het ook allerminst op den werkelijken Aizef
gelijkenden kop, welken Fritz Rasp zich ge
maakt heeft, dat zijn plaats in de intrigue
zoo simpel en doorzichtig gebleven is. Aileen
in de passage, als hij op het punt staat ont-
maskerd te worden, maar zich nog juist uit 3e
situatie weet te rediden, stijgt de spanning
van de film tot een beklemmend hoogtepunt.
Ariaan, de Stoere.
Waarom zou ik geen loflied zingen op den
geboren Sasschen jongen, die laatstleden
Zondag de eer van Holland te Brussel gered
heeft.
Heeft men het niet aan hem te daniken, dat
de Nederlandsche voetballers en sportliefheb-
bers niet met de kous op den kop naar huis
moesten terugkeeren.
Wel ben ik geen voetiballer, zelfs geen en-
thousiaste bewonderaar van deze sport, die
duizenden in vervoering brengt, bij het plaat-
sen van een mooien bal in het vijandelijke
doel, maar waar het hier geldt een prestatie
te loven, die de Nederlandsche eer betreft,
en waar deze eer opgehouden werd door een
getogen Sasschen jongen, dien ik wel niet de
kunst van afweer helb mogen aanleeren, doch
daarentegen wel heel veel zaken, die in het
leven meer waarde vertegenwoordigen dan
Vlugheid en spierkracht ooit waard zijn, meen
ik het recht te helbben hem een pluirn op den
hoed te mogen steken.
Het zou mij aangenaam geweest zijn wan
neer een van zijn Sassche sportbroeders de
taak op zioh genomen had, hem de eer te
geven, die hem toelkomt. Sportmannen toch,
helbben in zulke aangelegenheden meer slag
dan een gewoon mensch, die alleen zakelijke
dingen onder het oog ziet, doch in dit bijzon-
dere geval mag ik mij veroorloven van den
gewonen gang af te wij ken.
Er worden heel wat minder prestaties hoog
tot in de wolken verheven. Men versta de zaak
evenwel zoo, dat het niet de prestatie als zoo-
danig geldt, waarover de loftrumpet gestoken
wordt, doch het is juist de moreele kant, die
tot het breed uitmeten van de daad aanlei
ding geeft. Niemand zal kunnen ontkennen,
dat ook aan een dergelijke sportgelbeurtenis
een moreelen kant vastzit. Heeft deze kranige
Zeeuwsche jongen niet de eer van Nederland
tegenover het buitenland opgehouden en heeft
zijn werk niet voor de zooveelste keer den
echten Zeeuwschen geest doen aan den dag
treden, de geest, belichaamd in de Zeeuw
sche wapenspreuk ,,Luetor et Emergo", in den
loop der tijden niet enkel gebleken bij den on-
afigebroken taaien strijd met de wateren, maar
ook op menig ander gebied en zelfs nu op
het terrein van den sport.
Aan hem heeft het niet gelegen, dat de
gevoerde strijd niet tot een sichitterende over-
winning is geworden. Voor een smadelijke
nederlaag heeft hij zijn sportbroeders even
wel behoed.
Het zou onbillijk zijn de moreele waarde van
die prestatie niet te willen erkennen. Wie
in de geschiedenis thuis is, zal bekend zijn
met het feit, dat de spelen, d.i. de sport brj
alle volksstammen een groote rol in de sa
menleving vervulden.
,,Panem et circenses", geef het volk brood
en spelen, luidde de raad van de Romeinsche
heersohers, wel begrijpende, dat door het
schenken van deze twee zaken rust, orde en
tevredenhedd het best bewaard bleven. Maar
hoe groote beteekenis ook schijnbaar aan alle
verbaZingwekkende krachtsuitingen toege-
kend werd, toch bleef dit alles aan de macht
van den geest ondergeschikt.
Daarom luidde een andere uitspraak: ,,Arma
cedant togae", de wapenen, d.i. de kracht
moet voor de toga, d.i. de geest of het recht,
zwichten.
Zelfs een Napoleon, wiens heele bestaan
bijna op de kracht der wapenen berustte, was
er van avertuigd, dat de geest steeds over
alles domineert. Van hem is de uitspraak af-
komstig: „De geest zal altijd over den sabel
zegevieren".
Het is waar, in dezen tijd zou men bijna
