De Italianerirozetten Addis-Abeba
ASPIRIN
gaat het
nietlanger!
\jQ)M Verkouden,hoesten,
franende ogen
Hier neemt men:
De gebeurtenissen in
Abessinie.
TER NEUZEN, 6 MEI 1936.
HOEK.
het product van vertrouwen VS.
Uifsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisies van
*0 tabl. 70 cts. en oranjezakies van 2 tabl. a 10 cts.
(Ingez. Med.)
tot in de Nederlandsche wateren tegemoet
gevaren en omringde de Mercator als een
eerewacht.
Bij het Steen was een groot deel van de
kade ingenomen door een reusachtige eere-
tribune. Daar bevonden zich de pauselijke
nuntius, mgr. Micara, kardinaal van Roey,
de aartsbisschop van Mechelen, de gezant der
Vereenigde Staten te Brussel, de voorzitters
van Kamer en Senaat, nagenoeg alle leden
van de regeering en verscheidene ministers
van staat, alle bisschoppen en gemijterde abten
van Belgie en andere hooge kerkelijke en
civiele autoriteiten.
Eenige minuten over drieen presenteerden
de aanwezige troepen het geweer en werd de
Brabangonne gespeeld, terwijl de koninklijke
auto voorreed. Koning Leopold, die denzelf-
den dag uit Luzern was teruggekomen, nam
op zijn beurt plaats op het verhoog. In zijn
gevolg bevonden o.a. zich de minister-presi
dent van Zeeland en de Antwerpsche burge-
meester Huysmans. De Koning droeg de uni
form van luitenant-generaal.
Onmiddellijk daarop werden de Amerikaan-
sche en Belgische vlaggen, die den toegaag
tot een op het dek van de Meroator opgerichte
chapelle ardenne afgesloten, terzijde gescho-
ven en droegen acht cadetten de lijkkist met
het stoffelijk oversehot van den missionnaris
op de kade, waar vlak voor den koninklijken
zetel een katafalk was opgericht. De kist
werd gedekt door de Belgische driekleur.
Artilleriesalvo's dreunden door de lueht en
Carolus, de groote klok van de Antwerpsche
kathedraal, brornde zwaar over stad en
Schelde.
Nadat kardinaal van Roey de lijkkipt had
gezegend, trad minister-president van Zeeland
naar voren voor het uitspreken van een korte
rede. I
Wij kunnen, aldus de Belgische premier,
niet diep genoeg buigen bij deze doodkist. Zij
bevat het stoffelijk oversehot van een der zui-
verste helden van het menschdom. Eenige
ellendige melaatschen waren de eersten, te
vermoeden, zij het dan nog heel vaag, wat er
aan bovenmenschelijke kracht besloten lag in
de broederlijke gebaren en vriendelijke woor-
den van hem, die in al hun ellende heeft wil-
len deelen. Vandaag zijn er over de geheele
wereld millioenen menschen, die in stille be-
wondering het buitengewone epos hebben
gelezen dat met liefde en eenvoud werd ge-
schreven door den nederigen zendeling uit ons
land. I
Niettegenstaande zijn grootiheid gevoelen wij
hem zeer dicht bij ons. Hij deed zijn nederige
taak van het dagelijksch leven tot den dag dat
de geheimzinnige roepstem in zijn binnenste
weerklonk. Een groote geestdrift is over alle
Belgen gekomen, toen men vemam dat men
het stoffelijk oversehot van een der edelste
zonen aan het vaderland terugschonk.
Terwijl een militaire kapel het Amerikaan-
sche volkslied speelde, trad Koning Leopold
naar voren om het stoffelijk oversehot zijn
vorstelijken groet te brengen. Eenigen tijd
bleef de Koning in gedachten verzonken voor
de lijkkist staan, toen keerde hij zich naar de
vrij talrijke leden van de familie de Veuster,
die op de eerste rij van de tribune met ontroe-
ring het schouwspel gade sloegen en onder-
hield zich gedurende enkele oogenblikken met
ieder van hen. De koning keerde vervolgens
per auto naar Brussel terug.
Hiema stelde zich een plechtige stoet op.
Politie en gendarmerie reden voorop. Daarna
volgden honderden vaandels van jeugdvereeni-
gingen, groepen in het wit gekleede meisjes,
delegaties van bonden en vereenigingen uit
het geheele land, de kap^l van het vijfde
regiment infanterie, vier militaire detache-
menten, cadetten van de zeevaartschool, het
comitd van de Pater Damiaanhulde, de
familie de Veuster, honderden paters en
andere geestelijken uit alle steden en gemeen-
ten van Vlaanderen en het Walenland. De
ridders van de or.de van het Heilige Graf, de
ridders van de militaire orde van Maltha, de
kanunniken, abten, bisschoppen en kardina-
len in groot ornaat, daarna een hooge witte
praalwagen getrokken door zes witte paarden.
De lijijkist zelf was gedekt door een wit satij-
nen kleed. Achter den wagen volgden de
pauselijke nuntius, de gezant van de Veree
nigde Staten, de leden van de Belgische regee
ring, het Antwerpsche stadsbestuur enz.
In de kathedraal werd een plechtige lijkmis
met gezang en orgelspel gecelebreerd en ver-
richtte kardinaal van Roey de absoute. Pater
Rutten hield een treffende kanselrede. Met
meer dan een uur vertraging werd na de kerk-
dienst de tweede stoet opgesteld, die geduren
de ruim een uur defileerde voor de naar buiten
gedragen en voor de hoofdkerk op een kata
falk geplaatste lijkkist, welke door een mili
taire eerewacht was omringd. Aan dit indruk-
wekkend defile namen ook talrijke meisjes-
groepen van het verbond voor katholieke actie
in Nederland deel. Het was ruim negen uur
'st avonds toen de laatste tocht onder gelui
van alle klokken in Antwerpen kon worden
aanvaard en het stoffelijk oversehot van
Pater Damiaan op de grens van de Stad
Antwerpen en de gemeente Berchem in een
auto-lijkwagen werd geschoven.
Overal in de steden en dorpen tusschen
Antwerpen en Leuven stond een dichte
menigte op het voorbijkomen van den lijk-
wagen te wachten. Te Lier kon de auto zich
slechts met groote moeite een weg banen door
de volksmassa. Iedereen wilde de kist even
aanraken. Te Tremelo het geboortedorp van
Pater Damiaan waar triomfbogen waren op
gericht, werd door de geestelijkheid op den
drempel van de kerk het Profundis gezongen.
Eerst na middemacht werd Leuven bereikt,
waar het volk niet alleen door de politie,
maar ook door het leger op een afstand moest
worden gehouden. De lijkkist werd in de
hoofdkerk gebracht en door biddende monni-
ken omringd terwijl de geloovigen den gehee-
len nacht door voorbij de lijkbaar hebben
gedefileerd.
Een plechtigheid in het Beursgebom
te Antwerpen.
Terwijl de Mercator nog in de geul van het
Middelgat op de Wester-Schelde, voor anker
lag, had Zaterdagavond in het Beursgebouw
te Antwerpen een drukbezochte herdenkings-
vergadering plaats, de Apostel der Melaat
schen ter eere. Kanunnik Van Wagenbergh,
directeur van het Sint-Jan-Beschmans-colle-
gium, dankte de zeer talrijke aanwezigen uit
naam van het Pater Damiaan-comite.
Vervolgens schetste de katholieke Vlaam-
sche senator Verbist in een treffende rede het
leven, het werk en de verdiensten van den
eenvoudigen boerenjongen, thans door geheel
een volk en velen in andere landen gehuldigd
als een martelaar en een held. Spreker her-
innerde aan de eerste levensjaren van den
jongen Jozef De Veuster, 3 Januari 1840 ge-
boren als zevende kind van een groot land-
bouwersgezin, aan zijn reeds vroeg ontluikende
zucht naar opoffering voor zijn medemenschen,
naar zijn intrede, op 19-jarigen leeftijd. in net
klooster van de Paters der Heilige Harten te
Leuven. Toen vier jaar later zijn ouderen
broeder, pater Pamphiel, op het punt stond
als missionaris naar Oceanie te vertrek-
ken, maar onverwachts door een besmettelijke
typhuskoorts werd aangetast, vertrok pater
Damiaan in zijn plaats met bestemming naar
Honoloeloe. Hert meest verwijderde district
Puna werd aan zjjn zorg toevertrouwd.
Inmiddels had de melaatschheid op zekere
eilanden van den 'Hawai-archipel een ontzet-
tende uitbreiding genomen met het gevolg,
dat de bevolking in een halve eeuw tijd van
142.000 op 56.000 was gevallen.
In Mei 1873 ontseheepte Pater Damiaan np
het eiland Molokai, waar zich een leprozerij
bevond en zich een duizendtal melaatschen
bevonden. Dezen in hun diepen zielenood bij
te staan en tevens hunne lichamelijke pijn te
verzachten, zou voortaan zijn werk zijn, een
werk, dat hij 16 jaar lang zou volbrengen.
Toen werd hij op zijn beurt aangetast door de
vreeselijke kwaal. Eenige maanden later, in
zijn vijftigste levensjaar, gaf hij den geest
op dit onherbergzame eiland. Mag men
zekere ooggetuigen gelooven dan zouden, nog
vodr het stoffelijk oversehot aan de aarde
werd toevertrouwd, als een zinnebeeld van
glorierijke gelukzaligheid, alle teekens van de
melaatschheid van zijn aangezicht zijn ver-
dwenen. Bovendien heeft zijn liefdewekkend
voorbeeld tientallen jonge missionarissen er
toe gebracht het nobele zendelingenwerk tot
in de verste streken der aarde voort te zetten.
Drie Damiaangestichten bloeien thans in Bel
gie en er gaat geen jaar voorbij of een nieuwe
gelijksoortige instelling komt in andere landen
tot stand. Zoo overleeft de held van Molokai
tich zelf in zijn navolging.
I>K. MELLY, LEIDER DER BRITSCHE
AMBULANCE ZWAAR GEWOND.
Uit Addis Abeba wordt gemeld, dat een
Ethiopier een schot heeft gelost op dr. Melly,
den leider van de Britsche ambulance in Abes
sinie.
Dr. Melly werd in den long getroffen. Zijn
toestand baart zorg.
Op het oogenblik, dat dr. Melly uit zijn auto
stapte om een zwaar gewonden inlander op te
nemen, omringde een bende dronken plun-
deraarsden wagen en de geneesheer werd door
een revolverschot in de long getroffen.
Hij werd naar de woning van Sydney Bar
ton vervoerd, waar twee dokters en een ver-
pleegster hem verzorgen. Men hoopt hem in
het leven te kunnen houden.
DE ITALIAANSCHE BLADEN OVER HET
VERTREK VAN DEN NEGUS.
Het vertrek van Haild Selassie uit Addis
Abeba naar Dzjibouti wordt door de Noord-
Italiaansche bladen voorgesteld als het einde
van den Abessijnschen veldtocht. Uitvoerig
wordt melding gemaakt van de oproeren, de
verbreking van alle telefonische en telegra-
fische verbindingen met Addis Abeba. De
negus, zoo schrijft de Gazetta del Popolo,
krijgt wegens zijn houding tegenover Italie
het lot, dat hij verdient. De oorlog is ten
einde. Er kunnen zich nog wel operaties ont-
"w^lkkelen uit den tegenstand van den recfatcr-
vleugel van de legergroep van ras Nassiboe
of uit een verdedigingspoging voor de paorttn
van Addis Abeba, maar de oorlog is toch ge-
eindigd met de volledige overwinning van
Italie en de volledige nederlaag van Abes
sinie. Daar moeten alien nota van nemen.
Een herleving van den oorlog in Abessinie zal
niet mogelijk zijn, daar Italie het land zal
oatwapenen en in het bijzonder een waak-
zaam oog zal houden op de verbindingswegen
met de naburige koloniale gebieden. Het is
intusschen mogelijk, dat de oorlog van Afrika
naar Europa overslaat. Om dat tot stand te
brengen zou voldoende zijn de sancties te ver-
scherpen of ook slechts op het tegenwoor-
dige niveau te laten.
De Fransche pers over den toestand.
Nu de negus het land verlaten heeft, geven
alle bladen als hun meeninig te kennen, dat
de tegenstand der Abessijnen verdwenen is en
dat het einde van den oorlog in zicht is. Hoe
men de daad van den negus ook kwalificeert,
zegt de Petit Parisien, hij staat gelijk met
een abdicatie de facto. De Italiaansche troe
pen hebben nog slechts gedemoraliseerde ben-
den voor zich, zonder leider en zonder samen-
hang; men kan derhalve rustig zeggen, dat
Badoglio zijn taak met succes heeft volbracht.
In sommige Romeinsche kringen is men
ervan overtuigd, dat Badoglio een ontwerp
heeft opgesteld, waaraan de zoon van den
negus in principe zijn goedkeuring heeft ge-
hecht en dat zou neerkomen op 'n Italiaansch
protectoraat over Abessinie, met behoud van
een theoretische regeering onder den kroon-
prins.
De Populaire schrijft, dat de oorlog anders
had kunnen afloopen, en zelfs niet had
hoeven te beginnen. Indien Frankrijk en
Engeland verleden jaar gemeenschappelijk
waren opgetreden, zou de Duce den vrede be-
waard hebben. Indien de onderteekenaars van
het Volkenbondspact, dit bij het begin der
Italiaansche vijandelijkheden hadden toege-
past, zou Mussolini van zijn plannen hebben
afgezien. Thans vragen degenen, die den
Volkenbond verhinderd hebben in het vervul-
len van zijn zending zich af, wat er zal wor
den van Geneve en van de collectieve veilig-
heid.
GOUD UIT FRANKRIJK,
Dinsdag zijn 8 Engelsdhe vliegmachines %t-
Heeton en Croydon aangekomen die geen pas-
sagiers maar alleen goud en gouden staven
aan boord hadden, dat door angstige bezit-
ters te Londen in veiligheid wordt gebradht.
Een der vliegtuigen vervoerde niej minder
dan duizend kilo. De vliegmachines waren
speciaal voor deze zendinigen gecharterd.
DE MOORDENAARS VAN GONDRAND
GESTRAFT.
Naar Stefanie uit Asmara meldt, is men er
na langdurig onderzoek en na klopjachten van
carabiniers en Askari's in geslaagd, de bende
van zeven inlanders gevangen te nemen, die
/erantwoordelijk is voor den moord op de
taliaansche werklieden van de Gondrand-
abriek in Eritrea. Den 4den Mei heeft de
krijgsraad van het tweede leggrcorps de zaak
tegen deze roovers behandeld. Een hunner
werd bij gebrek aan bewijs vrijgesproken. De
overige zijn veroordeeld, een tot de doodstraf,
welke dadelijk ten uitvoer is gelegd.
ZWITSERSCHE HOTELHOUDERS VRAGEN
REISBELASTING.
De Zwitsersche hotelhouders hebben zich,
naar de Nederlandsche Reisvereeniging meldt,
dezer dagen tot de Zwitsersche regeering ge-
richt. met het verzoek, een reisbelasting te
willen heffen op de reizen van Zwitsers naar
die landen, welke eveneens dergelijke maat-
regelen nemen. Hiermede wordt bedoeld:
Duitschland en straks ook Nederland, indien
althans hier te lande tot invoering van een
reisbelasting mocht worden besloten.
VOLLEDIGE UITSLAGEN DER
VERKIEZINGEN IN FRANKRIJK.
Het mipjsterie van binnenlandsche zaken
heeft de volledige verkiezingsuitslagen voor
de nieuwe kamer bekend gemaakt. De 618
zetels zijn als volgt verdeeld:
Communisten 72; Dissidente comm. 10;
Socialisten 146; Gem. Soc. 26; Onafh. Soc. 11;
Rad. Soc. 116; Onafh. Rad. 31; Links Rep. 84;
Volksdemocraten 23; Rechts Rep. 88; Conserv.
en onafh. 11: totaal 618.
Er zijn in totaal drie zetels meer gewonnen
dan verloren aangezien drie nieuwe kieskrin-
gen gevormd zijn.
Sarraut zal Dinsda^, nu deuitslag van de
verkiezingen bekend is, zijn collega's voor-
stellen hun taak te bMjven vervullen en in het
nationaal belang alle verantwoordelijkheden
die daaruit voortvloeien op zich te nemen.
Waarschijnlijk zal Sarraut eerst begin Juni
aan president Lebrun het gezamenlijk ontslag
van het ministerie aanbieden. Het zal echter
nog moeten hlijken of dit besluit de volledige
instemming van al zijn collega's zal kunnen
verkrijgen.
De vlucht van den negus.
De Britsche kruiser Enterprise is Maandag-
avond om half acht van Dzjiboeti vertrokken
met den negus met zijn gezin en gevolg aan
boord. Het schip wordt geescorteerd dobr een
torpedo bootjager.
De negus wordt Vrijdag te Haifa verwaeht.
De Enterprise wordt, volgens Reuter, als
een van de snelste schepen van de Britsche
marine beschouwd.
Verder gaat het gerucht, dat met de tor-
pedobootjagers Decoy en Dainty, die Maandag
uit Aden naar Dzjiboeti zijn vertrokken, een
detachement mariniers is vertrokken, bestemd
als versterking van de legatiewacht te Addis
Abeba. Een bevestiging is hiervan evenwel
niet ontvangen, de grootste geheimhouding
wordt hieromtrent in acht genomen.
Wat is thans de positie van den Negus?
Naar Reuter uit Londen meldt, staat men
daar thans voor de verbluffende vraag, of de
negus nu wel of niet is afgetreden. Te Londen
weet men niet, wat de keizer besloten of ge-
daan heeft, toen hij zijn hoofdstad verliet be-
halve, dat hij de teugels van het bewind in
handen heeft gelegd Van zijn ministers. Dat
stelt Londen voor een nieuw probleem, daar
niemand aldaar weet waar die ministers thans
zijn. Ook weet men niet goed, hoe men het
woord „abdicatie" moet uitleggen. Als het
alleen wil zeggen, dat de negus voor het oogen
blik het bestuur over zijn land heeft opge-
geven, is hij natuurlijk afgetreden, omdat hij
het in handen van zijn ministers heeft gesteld.
Maar als men uit dit aftreden een afzien moet
lezen van alle aanspraken op den troon, dan
is men te Londen nog zonder eenig bericht
dienaangaande. De besprekingen tusschen
Londen en Parijs over den huidigen toestand
hebben geen meeningsverschillen teweegge-
bracht nopens de houding, die men onder de
huidige moeilijke omstandigheden ten aanzien
van den keizer moet aannemen.
De Volkenbond en de nederlaag.
De Engelsche bladen maken volgens Reuter
met ophef melding van de uitdrukking „bittere
vernedering", waarmede minister-president
Baldwin Maandag volgens Gilbert Murray de
onmacht van den Volkenbond om Abessinie te
verdedigen heeft geschetst in een onderhoud
met de leden van de delegatie van de volken-
bondsliga, die bij Baldwin en Eden op audientie
kwam.
Gilbert Murray zeide Maandag te Oxford,
dat de minister-president zijn gevoelens in-
zake deze tragedie vertolkte door te zeggen,
dat hij een „bittere vernedering ondervond".
De ravitailleering van de troepfen
in Aoessa.
De Italiaansche vliegers hebben voor het
eerst in de geschiedenis van de oorlogvoering
bij de ravitailleering van de troepen levende
dieren aan parachutes naar omlaag geworpen.
Dit geschiedde voor de Italiaansche colonne,
die zich thans bij Sardo in Aoessa bevindt. De
temperatuur was in het gebied waar deze
troepen doortrokken zob hoog, dat het niet
mogelijk was reeds geslachte dieren te ver-
voeren, omdat het vleesch dan bedorven zou
zijn. Op deze wijze zijn 2 koeien en 70 scha-
pen uitde vliegtuigen geworpen.
Een Italiaansche persstem.
De diplomatieke redacteur van het agent-
schap Stefani schrijft, dat de negus met zijn
vlucht, door met zijn gezin per trein te ver-
trekken en twee wagons thalers en zes wagons
koffie mee te nemen, den roemloosten en on-
heldhaftigsten weg heeft gekozen. De konin-
gen Theodorus en Johannes van Tigrd ver-
kozen als helden op het slagveld te sneuvelen,
terwijl Haile Selassie, de vroegere Ras Tafari
de soldaten, die te Harrar misschien nog strij-
den voor hun deserteerenden leider; op het
slagveld in den steek laat. Niet alleen slaat
de negus op de vlucht met zijn thalers en zijn
koffie, maar hij laat ook de sanctionistische
staten met hun verliezen en hun politieke
moeilijkheden in den steek.
Het gezantschap van Abessinie
te Londen.
Naar Reuter uit Londen meldt, bevindt
Martin de Abessijnsche gezant aldaar, zicb
niet onder de ambassadeurs en gezanten van
meer dan vijftig landen, die hun nieuwe ge-
loofsbrieven op het paleis van Buckingham
zullen overhandigen. Naar hij verklaard heeft
zijn zijn geloofsbrieven nog niet aangekomen.
Dinsdagmiddag om vier uur, plaatselijiken
tijd, zijn meldt de N. R. Crt. de eersts
Italiaansche troepen, bestaande uit de x'odr-
hoede van de v racih t au t o - colonne en inldnd-
sche soldaten Addis Abeba binnengeruki.
Het laatste gedeelte van den opmarSch
werd nog bem'oeilijkt door den rogen, doch
de Italianen wisten de moeilijkheden te over-
winnen en in een snel tempo werd de op-
marsch naar Addis Abeba voltooid. Maar-
schalk Badoglio had de noodige voorberridiri-
gen getroffen om onmiddellijk de orde in tie
stad te kunnen herstellen.
Het toerioht van de bezetting van Addis
Abeba werd later van verscheidene kanten
en o.a. door den Britschen gezant te Addis
Abeba bevestigd.
De eerste, die Addis Abeba binnentrok, was
Bottai, de gourverneur van Rome, die als vrij-
williger naar Afrika is vertrokken. Aan het
hoofd van de divisle Sabauda trok hij de stad
binnen.
De Koning van Italie heeft maarschalk
Badoglio het volgende telegram gezonden:
Ik wensch mijn erkentelijkheid te uiten aan
de nationale en de inlandsche troepen voor
hun prachtige overwinning, die onder uw lei-
ding, met grooten moed en volharding op
schitterende wijze bevochten werd. Ik breng
u mijn hartelijken groet over.
Het algenieen appel in Italie.
Het bericht van de bezetting van Addis
Abeba door de Italiaansche troepen werd
gisteravond om half zes te Rome bekend. Een
kwartier later werd het signaal tot het alge-
meen appel gegeven. Alle sirenes begonnen
te loeien en de kerkklotkken werden geluid,
zoodat er in minder dan geen tijd over het
geheele land de grootst mogelijke opwinding
heerschte.
Te Rome veranderde het stadstaeeld in een
oogwenk. Een opgewonden menigte bewoog
zich langs de straten; uit alle huizen werd de
vlag uitgestoken en de meeste winkels wer
den gesloten. De mannen verlieten hun werk
om zich naar huis te spoeden om daar het
uniform van de fascistische groepen, waartoe
zij behoorden aan te trekken. Langzamer-
hand begon er teekening in den menschen-
stroom te komen.
Er waren acht pleinen aangegeven in Rome,
waar de verschillende fascistische fonmaties
zich zouden concentreeren. Van el.k dezer
pleinen zouden dan lange stoeten naar het
Piazza Venezia trekken, waar Mussolini van
het balcon van het paleis af, de overwinning
van de Italiaansche troepen zou verkonidigen.
Te Rome was het straatlawaai verdwgpen
in de steeds opnieuw opklinkende vaderland-
sche liederen, (boven welk geluid de zyare
klokken van het Kapitool nog weer klonken,
Ook op het platteland verlieten alle men
schen hun werk om zich naar de dorpen te
begeven om daar de rede van Mussolini, die
door de radio werd uitgezonden te hooren.
Nog voor zeven uur was er op het Piazza
Venezia een enorme menigte verzameld, wier
geestdrift niet te blusschen was. Toen Mus
solini op het baloon van het Palazzo Venezia
verscheen, laaiden de toejuichingen met zulk
een hevigheid op, als het plein, dat toch reeds
vele manifestaties van een dergelijk karakt.er
gekend heeft niet eerder had beleefd.
„Abessinie is Italiaansch".
Zwarthemden van de revolutde, mannen en
vrouwen. van geheel Italie, vrienden an
Italie, maarschalk Badoglio heeft zoo juist ge-
telegrafeerdVandaag den 5en Mei is de kop
van de zegevierende Italiaansche troepen Ad
dis Abeba binnengerukt. In den loop van de
dertig eeuwen van Italie's geschiedenis zijn
er vele gedenikwaardige uren geweest, maar
het uur dat wij thans beleven is een van de
indrukwekkendste. Ik kondig het Italiaan
sche volk en de geheele wereld aan, dat de
i oorlog is af'geloopen. Ik maak bekend, dat
de''viede is hersteld.
Hdt is niet zonder ontroering en trots, ciat
#ik deze groote woorden uitspreek, na zeven
maanden van oorlog, doch het is nyodzakelijk,
dat ik aan mijn woorden toevoeg, dat het hier
gaat om onzen vrede, om den ,,Romeinschen
^vrede", die zijn uiting vindt in dit onherrce-
pelrjke woord Abessinie is Italiaansch".
Het is het zwaard van Rome, de bescha-
ving, die het barbarendiom in Abessinie over-
hviat, het recht heeft gewonnen van de wille-
keur en de wreedheid, het is de verlossing,
die duizenden slaven de vrijheid brengt.
De vrede met de bevolking van Abessinie
is reeds een voldongen feit. Vele rassen van
het vroegere rijk van den leeuw van J ad a
hebben reeds den wensch te kennen gegeven
rustig te leven en te werken onder de trico-
lore. De verslagen veldheeren en stamhoof-
den, die op de vlucht zijn vormen geen kracht
van beteekenis meer. Bij het algemeen ap-
p61 van den 2en October heb ik gezegd, dat
ik alles zou doen wat in mijn macht lag om
te voorkomen, dat het conflict met Abessinie
Zich zou uitbreiden tot een Europeeschen oor
log. Ik heto mijn woord gehouiden. Ik was
er van overtuigd en ik ben er nog van ovc-r-
tuigd, dat een Europeesche oorlog, ook de
vernietiging van Europa met zich mede zou
brengen. Maar ik moet hieraan toevoegen,
dat wij bereid zijn onze overwinning te ver
dedigen, met dezelfde volharding en dezelfde
onweerstaanbare kracht als waaraan wij de
overwinning te danken hebben.
Mussolini zeide door aldus te spreken, de
gevoelens van de soldaten in Oost-Afrika te
vertolken. Hij voegde hier aan toe, dat de
herinnering aan hen, die in dozen oorlog ge
vallen zijn, nimmer uitgewischt zal worden
en in het hart van het Italiaansche volk be-
waard zal blijven. A-an de honderdduizenden
soldaten en zwarthemden, die na zeven maan
den van strijden een resultaat bereikt hebben,
dat de bewondering van de geheele wereld
heeft afgedwongen, breng ik den hartgrondi-
gen dank van het vaderland over.
Die dank geldt ook de duizenden werklie
den, die zoovele maanden met de grootste vol
harding in Oost-Afrika gewerkt hebben. De
dag van vandaag is van de grootste beteeke
nis voor de fascistische revolutie en voor het
Italiaansche volk. Zwarthemden, Italiaan
sche melpnen en vrouwen, er is een nieuwe
etappe van onzen weg afgelegd. Laten wij
onzen weg in vrede vervolgen en de taak.
die ons mongen wacht vervullen met moed,
volharding en ijver.
Leve Italie. Moge deze kreet de Italianen,
die zich op Afrikaansch gebied bevinden be-
reiken.
De rede van Mussolini duurde 16 minuten.
Zij Werd op krachtigen, doch eenigszins ont-
roerden toon uitgesproken. Verscheidene pas
sages van de rede werden stormachtig toege-
jUicht, zoo werd de Duce genoodzaakt om zijn
„Abes9in.ie is Italiaansch" twee keer te her-
halen. De menigte antwoordde er op met
maohtige toejuichingen. Op het moment dat
de Duce zijn rede begon, viel het donker. Het
plein werd niet verlicht, doch schijnwerpers
zetten het monument van Victor Emanuel en
de trappen die naar het graf van den onbe-
kenden soldaat leiden, in een fellen gloed. Ock
het balcon van het Pallaza Venezia werd door
schijnwerpers verlicht.
Na de toespraak van Mussolini stroomde
de menigte naar de Piazza Quirinale, waar
het Koninklijk paleis staat. De Koning ver
scheen met de_ Koningin op het balcon. 'Het
volk juichte de vorstelijke personen luide toe.
De duce heeft bevel gegeven dat de vlag
gen in geheel Italie drie dagen geheschen
blijven ter viering van de overwinning in
Oost-Afrika.
R. H. B. S.
Bij Koninklijk besluit is benoemd tot leerares
in vasten dienst aan de R. H. B. S. te Ter
Neuzen, mej. Dra C. W. Nannings, thans tij-
delijk leerares aan die school.
ONDERWIJS.
Tot onderwijzer aan de Chr. school te Drie-
wegen (Ter Neuzen) is benoemd de heer A.
H. G. de Bruijn te Naarden.
te
ZITTING PROV. STATEN.
Ged. Staten hebben de opening van de
eerste gewone zitting der Provineiale Staten
van Zeeland bepaald op Dinsdag 23 Juni des
nam. 2 uur.
MINISTER DECKERS NAAR ZEELANL.
Gemeld wordt, dat Minister Deckers zeer
binnenkort een bezoek aan Zeeland zal bren
gen, waanbij in het bijzonder aandacht aan
de garnalenvisscherij zal worden foesteed.
Te zelfder tijd vernemen wij, dat de rege-
lingscommissie voor de te Kloosterzande te
houden Zeeuwsch-Vlaamsche fokdag van
Koudbloedpagrden bericht ontving, dat de
Minister vergezeld van den Commissaris der
Koningin dezen fokdag met hun bezoek zul
len vereeren.
BADGELEGENHEID EN WATERSPORT.
Op uitnoodiging van den heer A. A. E.
Vermast brachten wij een bezoek aan het
terrein van de voonmalige Oesterputten alhier,
waarvan genoemde heer zich door huur het
gebruik heeft verzekerd. Daze putten krijgen
thans een geheel andere bestemming, een be
stemming waarvoor een der putten reeds
vroeger heeft igediend, n.l. als zwembassin.
Genoemde heer wil die putten exploiteeren
voor zwemgelegenheid en watersport. In een
der putten is daartoe een deel van den bodem
uitgegraven tot een diepte dat daar, wannoer
het Scheldewater er op hoogwaterpeil bin-
nenstroomt circa 3 M. water staat. Daaroij
is gebouwd een springtoren. Aan de West-
zijde van dat bassin is een glooiende oever
van zand aangebracht, zoodat daar als het
ware een strand verkregen is. Daar zijn op
den wal gebouwd een 50tal badhokjes als
kleedgelegenheid, en voorts een ruim afdak
voor stalling van rijwielen.
In het midden van het terrein, boven het
middenkanaal, is een ruim ververschingspavil-
joen gebouwd, ten gerieve van hen die daar
verpoozing zullen zoeken en willen genieten
van een kijkje op de zwemsport of het kano-
varen, waarvoor in het aan de W'estzijde ge-
legen ruime bassin gelegenbeid zal gegeven
worden. Een derde, het zuidelijk gelegen bas
sin, zal worden ingerioht als badgelegenbeid
voor kinderen.
Het is de bedoeling van den ondememer de
waterstand in de bassins zioodanig te regelen,
dat, behoudens dan in het diepe gedeelte be-
sternld voor duikers, i2jwemmers en baders zoo-
wel als kanovaarders die te water mochten
geraken, steeds grond onder de voeten zullen
hebben.
De omgeving van de oesterputten is in den
zomer steeds veel gezocht door hen, die in de,
vrije natuur willen vertoeven. Nu deze inrich-
ting er wordt gevestigd, die binnenkort voor
het publiek zal worden geopend, wordt dit een
attractie te meer, om in die omgeving te ver
toeven.
EXAMEN GEMEENTE-ADMINISTRATIE.
Voor het schriftelgk gedeelte van boven-
vermeld examen slaagde o.m. de heer A.
Gerards, uit Koewacht, volontair ter secreta-
rie te Zuiddorpe.
R. K. LANDBOUWWINTERSCHOOL
TE HULST.
Onder groote belangstelling had j.l. Maan
dag het openbaar eindexamen plaats aan
bovenvermelde instelling. Het diploma werd
toegekend aan: Cyr. van der Aa te Nieuw-
Namen, Alois Borm te Boschkapelle, Benr.
Bleijenberg te St. Jansteen, Felix Burm te
Hulst, Jozef Burm te Nieuw-Namen, Fr. de
Caluwe te Westdorpe, O. C. Cleiren te Clinge,
Dan. Dekker te Axel, Andre van Essen te
Lamswaarde, Alph. Fassaert te Schudde-
beurs, Jan van Hoeve te Axel, Ed. de"Maat
te Ossenisse, Leon de Moor te Axel, E. de
Schepper te Stoppeldijk, Alb. Schuurman te
St. Jansteen, Alph. Stallaert te Lamswaarde,
Joz. Verbist te Boschkapelle, Fr. Vereeckem te
Stoppeldijk, G. de Waal te Ossenisse, E. van
Wesemael te Nieuw-Namen en Jac. de Zwart
te Boschkapelle.
Van de eerste naar de tweeae klasse wer
den bevorderd de leerlingen: Edm. Borm te
Nieuw-Namen, P. van Damme te Boschkapelle,
C. de Gronckel te Koewacht, H. Kerckhaert
te Westdorpe, P. Kindt te Hoek, Jos. Menu te
Kloosterzande, Am. de Moor te Sluiskil, F.
Rijk te Ossenisse, G. Schillemans te Ter Hole,
P. Strobbe en Jac. Wolfert te Lamswaarde,
en L. Voet te Hulst.
Reclasseering.
Den Sen Mei zal door het geheele land eene
collecte gehouden worden ten bate van het
reclasseeringswerk. De bedoeling van het
reclasseeren is om menschen, die in de gevan-
genis hebben gezeten en ontslagen zijn zooda-
nig te helpen, dat zij niet opnieuw tot zonde
vervallen en opnieuw in de gevangenis terecht
komen, zoodat zij voorgoed tot ondergang
gedoemd worden. Ook is de bedoeling om
hen die veroordeeld zijn tot gevangenisstraf.
maar aan wie de rechter nog een kans wil
geven om het leven te verbeteren, zoodat zij
bij goed oppassen buiten de gevangenis kun
nen blijven, de zoogenaamd voorwaardelijk
veroordeelden, steun te verleenen tegen nieuwe
verleiding. Op verschillende wijzen tracht men
die bedoelingen te bereiken o.a. door cel-
bezoek. Menschen, die zich daarmee belasten
gaan de gevangenen in hun cellen bezoeken
om hen op te beuren. Zij stellen zich op de
hoogte met hun verleden en familie-omstan-
digheden en speuren na, wat de oorzaak ge
weest is tot hun val om deze oorzaak voor
het vervolg te kunnen wegnemen.. Wordt nu