PUROL
Vrouwen handen
Buitenland.
fflelflededandsche Jandfiasta
De Italiaansch-Abessinische
oorlog.
TER NEUZEN, 1 MEI 1936.
„Och waren a lie menschen wijs
(Dat is heelemaal niet noodig, als
ze achter het stuur maar 'n klein
beetje beter wilden opletten, dan
konden we al he6l ievreden zijn l)j
goedkeuring van de consolidate van het z.g.
Mendelssohn-crediet afhankelijk wilde maken
en voegde er de verzekering aan toe, dat er
voor An'werpen niet de minste reden tot on-
gerustlheid bestaat, daar de Fransche regee
ring het ten dezen valkcmen met de Belgi-
scthe regeering eens is, zooals trouwens uit
het verloop van de onderhandelingen over
een crediet van ICO millicen gulden voor de
Fransche schatkist, reeds duidelijk is geble-
ken.
Ook Belgie zal voor financieelen druk niet
zwichten. Indien Nederland niet hereid mocht
blijken het Mendelssohn-crediet op andere,
aannemelijke voorwaarden te consolideeren,
dan zal de Belgische regeering dit crediet op
den vervaldag terugbetalen.
MINISTER VAN LANDBOUW OVEBWEE'fiT
VERLAGING MARGARINEACCIJNS.
Het ,,Handelsblad" schrijft:
Wij hebben er, bij de bespreking der ac-
cijnsverlaging voor boter met tien cents per
kilo, welke werd geimotiveerd met het belang
van vrlaging der kosten van levensonder-
houd, op gewezen, dat dit argument alleen
juist zou zijn, wanneer de margarine-accijns
eveneens zou worden verlaagd. Immers,
slechts een d e e 1 van het publiek gebruikt
boter.
Weliswaar bevat de margarine boter, zoo-
dat de iboterprijsverlaging theoretisch ook den
prijs der (gamengde) margarine ten goede
komt, doch aangeizien het mengpercentage
geleidelijk verlaagd is van 40 op 10 (de
daardoor vrijkcmend; boter wordt als „teveel"
opgeruimd naar Engeland Voor 40 en 45 cents
per kilo!komt de boterprijsverlaging ook
slechts voor 10 dus met een enkelen cent
per kilo aan de margarine ten goede. Dit be-
drag is te klein, om voor een product, dat
overwegend in halfpondspakjes wordt omge-
zet, als prijsverlaging te worden gerealiseerd.
Wij vememen thans, dat minister Deckers
eveneens de billijkheid gevoelt, om na den
boteraccijns, 66k dien op margarine te verla-
gen; hij overweegt haar in elk geval emstig.
De accijns op de getmengde margarine (dat
is alle margarine met uitzondering van de
,volksmargarine"welke op bonnen beschik-
baar wordt gesteld voor groote behoeftige ge-
zinnen) 'bedraagt sedert 2 Maart 46.7 cent per
kilo. De zuivere margarine, die nog met
10 veraccijnsde boter moet worden ver-
menigd, is n.l. belast met 51.9 cent per kilo;
90 daarvan is 46.7 cent. Op de 10 boter
drukt een accijns van 10 van een gulden,
dus 10 cents, zoodat in totaal op een kilo
winkel-margarine een crisis-accijns drukt van
ongeveer 57 cents, of van den groothan-
delsprijs ad 1 per K.G. 1,20 in den winkel).
De accijnsvrije „volksmargarine" wordt dan
ook beschikfbaar gesteld voor de gemeentebe-
sturen voor 44 cents per kilo.
Wij achten het tenslotte niet onmogelijk,
dat ook het hand over hand toenemen van de
margarine-„fabricage" door de huisvrouwen
niet vreemd is aan het overwegen der accijns-
verlaging. Immers, daardoor daalt de con-
sumptie van gewone margarine en dus ook de
opbrcngst van den crisis-accijns, aangezien de
ingredienten dezer clandestiene margarine-
bereiding (slaolie en plantenvet) aanzienlijk
minder zijn belast dan de margarine zelf;
daarin zit trouwens het voordeel voor de huis
vrouwen.
CONOENTRATIE IN ARABIe.
Nadat Arabie tijdens den wereldoorlog de
Turksche heerschappij had afgeschut, kwam
schrijft de N. R. Crt., sterke verdeeldheid
tusschen talrijke groepen, die elkaar den voor-
rang bestreden, aan het lieht. Wei waren er
onder de bewoners van het schiereiland velen,
die naar eenheid verlangden en ze op Pan-
Arabische congressen vurig bepleitten, maar
zij wisten het niet tot een volksbeweging in
dien zin te brengen. De eenheid bleek destijds
langs den vreedzamen weg van overleg niet
bereikbaar en. het strijdrumoer tusschen de
wedijverende groepen was niet van de lucht.
Wij zullen de bijzonderheden van dien strijd nu
niet ophalen en slechts herinneren dat Ibn
Saoed, thans de heerscher over het grootste
deel van Arabie, ten slotte die overwinning
heeft behaald, na Hedzjas en Assir te hebben
veroverd en den invloed van Irak (het oude
Mesopotamia, dat tot 1932 Britsch mandaat-
ge'oied is geweest) uit het eigenlijke Arabie
te hebben teruggedrongen.
Ibn Saoed is, behalve wereldlijk heerscher,
ook godsdienstig leider, het hoofd namelijk van
de „Wahabieten". Zoo noemen zich de aan-
hangers eener in het midden der achttiende
eeuw van Opper-Arabie (Nedzji) onder lei-
ding van Mohammed ibn Abdel Wahab uitge-
gane religieuse beweging, wier doel was en is
den islam tot zijn oorspronkelijken staat terug
te brengen en hem van ingeslopen bijmengse-
len te zuiveren. Turkije had met hen van
oudsher veel te stellen en was er slechts met
veel moeite in geslaagd in het begin van de
negentiende eeuw (de veldtochten van 1811
tot '18) de fanatieke volgelingen van Wahab
tot hun uitgangspunt Nedzji terug te drin-
gen. Zoodra de groote oorlog den Turken de
handen begon te binden zagen de Wahabieten
echter de kans schoon hun expansiezucht weer
bot te vieren en te trachten op hun wijze van
Arabie een eenheid te maken. De laatste
oorlog, dien zij daarvoor hebben gevoerd, was
gericht tegen Jemen, den eenigen nog onaf-
hankelijken staat op het Arabische schier
eiland. De vrede die aan dezen ongelrjken
strijd, waarin het leger van Jemen zoo over-
tuigend verslagen werd dat de imam moest
capituleeren, een einde maakte, is nog maar
twee jaar oud. Hij is namelijk in Mei 1934
gesloten. Tegen de verwachting dat aan
Jemen hetzelfde lot beschoren zou zijn als aan
Hedzjas en Assir, dat het met andere woor-
den bij Saoedje zou worden ingelijfd, is het
door Ibn Saoed heel schappelijk behandeld en
een souvereine staat gebleven, die sedert dien
op goeden, vriendschappelijken voet staat met
zijn overwinnaar. Er was bij de vredesonder-
handelingen een duidelijke kentering in de op-
vattingen van de Ibn Saoed, die tevoren uit-
sluitend op verovering uit was geweest, merk-
baar, een kentering, die zich in de twee
sindsdien verloopen jaren steeds duidelijker
heeft afgeteekend. Ibn Saoed heeft kennelijk
de idee: een pan-Arabische eenheid met het
zwaard te verwezenlijken, vaarwel gezegd, en
daardoor de landen Irak, Transjordanie en
Syrie, randstaten van Arabie, die onder be-
scherming staan van Engeland en Frankrijk
en tevoren met begrijpelijken argwaan de ge-
welddadige maohtsuitbreiding van Saoedie
hadden gadegeslagen, vertrouwen ingeboe-
zemd.
In den jongsten tijd zien wij den neerslag
daarvan in de verdragen die de toenadering
tusschen de Arabische staten bezegelen. Deze
beweging is ongetwijfeld versneld door de
prikkeling van het islamitische saamhoorig-
heidsbesef tengevolge van den Italiaanschen
aanval op Abessinie, den strijd van de Syriers
tegen het Fransche mandaatsbestuur en laat-
stelijk de conflicten tusschen Joden en Ara-
bieren in Palestina.. De Arabische volken in
Voor-Azie zoeken dus onmiskenbaar steun bij
elkaar en de reeds gesloten verdragen, die
naar het model van de Europeesche non-
agressie-pacten met verplichting van onder-
lingen bij,stand zijn ontworpen, laten de lan
den die er aan deelnemen, hun volstrekte
souvereiniteit. Het belangrijkst is het in de
eerste helft van deze maand tusschen Saoedie
en Irak onderteekende verdrag. De twee sta
ten verbinden zich daarin onuitgelokte aan-
vallen van derden gemeenschappelijk te keer
te gaan en bij dreigend oorlogsgevaar onver-
wijld met elkaar raad te plegen. Alle geschil-
len zullen in minnelijk overleg vreedzaam
worden geregeld. Militaire en cultureele mis-
seis zullen worden uitgewisseld en de weder-
zijdsche diplomatieke en consulaire vertegen-
woordigingen in het buitenland zullen ook ten
dienste van de andere partij staan. Over
oeconomische en financieele aangelegenheden
zal binnen een half jaar een conferentie wor
den gehouden.
OL
I POOS 20 CT.-TUBE 40 en 60 CTi I
(Ingez. Med.)
Van beteekenis is verder dat Jemen zal
worden uitgenoodigd „der dritte im Bunde"
te zijn en dat Transjordanie, sedert 1931 met
Irak gelieerd door een vriendschapsverdrag,
als stille vennoot te beschouwen is.
Opmerking verdient dat Turkije, blijkens de
uit Ankara ibetuigde instemming met welge-
vaUen deze Arabische concentratie, die naar
we reeds aanstipten, een islamitischen inslag
heeft, aanziet. Het heeft trouwens in October
van het vorige jaar met Irak en Iran (Perzie)
een non-agressie-verdrag gesloten,waartoe
ook Afganistan eerlang wel zal toetreden. Zoo
gaat de concentratie in Voor-Azie haar kal-
men gang en het is niet onmogelijk, dat het
nieuwe Turkije een groot aandeel zal gaan
nemen in deze middelpuntzoekende beweging.
DE TIEN GEBODEN VOOR DEN
ITALIAANSCHEN SOLDAAT.
Alle Italiaansche jongemannen zullen een
boekje ontvangen betreffende den militairen
dienst, de para-miiitaire voorbereiding en de
lichamelijke opvoeding. Dit boekje zal de vol-
gende tien geboden bevatten:
1. Laat al uw daden in de eerste plaats
geleid worden door uw plichtsgevoel.
2. Leert voor alles uw land te beminnen en
te eeren.
3. Weest zoo zuiver als een rozestruik, zoo
betrouwbaar als een rots en zoo vurig als de
zon.
4. Vraagt aan God u de kracht en den
moed te geven iederen dag een beter scholier,
een beter soldaat en een beter burger te wor
den.
Draagt zorg, dat uw gedachten en uw
daden altijd het vertrouwen, dat men in u
stelt, waardig zijn.
6. Offert uw leven voor uw vaderland, uw
koning en uw Duce.
7. Uw toekomst iligt in uw handen, alle
hoop is gevestigd op uw jeugti.
8. Moge datgene, wat goed in u is, op-
wegen tegen het slechte van de overtuiging,
dat gij goed hebt gehandeld.
9. Vergeet niet, dat de tucht de eerste
deugd van den burger en soldaat is.
10. Moge u roem beschoren zijn, indien gij
dien waardig zijt.
ECONOMISCH DICTATOR BENOEMD.
De macht van Goring wordt aanzienlijk
versterkt. In een officieel communique wordt
verklaard: ,,Nu talrijke autoriteiten van
staat en partij moeten samenwerken tot rege-
ling van de kwesties van eerste behoeften en
deviezen, heeft de leider en rijkskanselier den
minster-president van Pruisen belast met de
studie en ordening van alle noodige maat-
regelen. Minister-president generaal Goring
kan te dien einde alle autoriteiten van staat
en partij hooren. Hij kan zich door de rijks-
ministers doen voorlichten en eventueel doen
vertegenwoordigen".
De nieuwe functies van Goring maken hem
in zekeren zin tot economisch dictator van
Duitsehland. De benoeming van Goring be-
perkt de bevoegdheden van dr. Schacht, boven
wien een controleerend, coordineerend en be-
slissend orgaan geplaatst wordt.
Goring zal nu na den raad te hebben in-
gewonnen der betrokken diensten, in laatste
instantie beslissingen kunnen nemen betref
fende het economische leven van Duitseh
land. Zelfs zal Goring oontrole kunnen uit-
oefenen op den minister van oorlog, maar-
schalk von Blomberg.
De laatste weken is het probleem van eco
nomic en oorlog, benevens van de economische
mobilisatie, verscheidene malen op den voor-
grond der besprekingen getreden. De benoe
ming van Goring vormt zeker een prin-
cipieele maatregel. In verband hiermede za]
Goring voortaan beslissen over de indu-
strieele ravitailleering en de organisatie der
Duitsche productie, waamaast Schacht niet
meer dan een technisch raadsman en uit-
voerder zal zijn. De nieuwe economische dic
tator zal de coordinatie moeten regelen van
de werkzaamheid der verschillende ministe-
ries en zal dus verantwoordelijk zijn voor de
voorziening van Duitsehland van voedings-
middelen, hetgeen te meer van belang is,
daar den laatsten tijd emstige verschillen van
meening bestonden op dit gebied tusschen
Schacht en Darre. Voorts zal Goring nu uit
hoofde van zijn nieuwe functie een directen
invloed uiteefenen op de begrootingsuitgaven,
waarover hij in zekeren zin controleur zal
zijn. Zijn persoonlijk gezag, het vertrouwen
van Hitler en het prestige, waarover hij in de
nationaal-socialistische partij beschikt, zullen
Goring in staat stellen de pijnlijke maat-
regelen op te leggen, waarop het jongste
artikel in de „Deutsche Volkswirt" geinspi-
reerd door iSchacht, duidelijke toespelingen
maakte. Het is wellicht in dit opzicht, dat
de benoeming geschiedt is in volledige over-
eenstemmng met de verlangens van dr.
Schacht, die op deze wijze door Goring gedekt
zou worden, bij de uitvoering van een strenge
deflatie-politiek, welke zware offers voor het
Derde Rijk met zich mee zou brengen, die
Schacht niet voldoende zelf zou kunnen op-
leggen.
VERBANNEN WEGENS STEMMEN
TEGEN HITLER.
Erwin Oehl, een schilder uit Thalmassing
in Frankenland, is uit Duitsehland verbannen
omdat hij op 29 Maart bij de Rijksdagverkie-
zingen tegen Hitler stemde. Op den dag na
de verkiezingen kwam de politie bij Oehl
thuis, toonde hem zijn stembiljet, en zeide hem
aan binnen een maand Duitsehland te verlaten.
Eenige dagen geleden is Oehl in Straatsburg
aangekomen. Men gelooft dat de plaatselijke
autoriteiten, die vermoedden dat Oehl anti-
Hitler was, het stembiljet dat hij kreeg van
een teeken hebben voorzien, zoodat men het
later ken terugvinden. Dit schijnt het eerste
geval te zijn dat iemand, die gerekenb werd
tot de „echte" Duitschers te behooren. toch
is ytrbannen.
DUIZENI) VLIEGERS IN VIJF JAAR
OPGELEID.
De Zuid-Afrikaansche minister van defensie
Pirow, heeft in het Huis van Afgevaardigden
een verklaring afgelegd over de defensie-
politiek der regeering.
Hij zeide, dat in de eerstvolgende vijf jaar
duizend vliegers zullen worden opgeleid. Men
is verder voomemens een bataljon voor tank-
afweer samen te stellen, dat met de modemste
middelen zal zijn uitgerust en binnen 48 uur
een afstand van 800 kilometer zal kunnen
afleggen.
Volgens het vijfjaarsplan zullen uit de ver-
keersluchtvloot 12 bombardementsescadrilles
worden gevormd.
Intussehen verklaarde Pirow, dat het nog
geenszins zeker is, dat deze maatregelen vol
doende zullen zijn. Wellicht zal men in eenige
jaren constateeren, dat het aantal gevechts-
vliegtuigen driemaal zoo groot moet zijn. De
Unie behoudt zich in alle defensiequaesties
vrijheid van handelen voor, hetgeen niet be-
teekent, dat tusschen Engeland en Zuid-Afrika
geen contact besta,at in militaire aangelegen
heden. In de laatste zestien jaar en vooral
sedert 1924 hebben herhaaldelijk gedachte-
wisselingeh tusschen de Britsche rijksdefensie-
commissie en het Zuid-Afrikaansche ministerie
van defensie plaats gehad.
DE ACTIE VOOR EEN NIEUWEN
VOLKENBOND.
In een ingezonden stuk in de Times schrijft
Lord Lothian o.a.: oorlog is oorlog en het
doet er weinig toe of Italie tegen ons vecht,
of dat wij voor den Volkenbond tegen Italie
vechten. Lord Cecil zegt dat de kern van de
kwestie is, dat wij ons moeten verzetten tegen
den aanvaller onder de voorwaarde dat er een
overweldigende meerderheid staat aan de zijde
van de verdraghandhavende mogendheid. Maar
gaat die voorwaarde tegenwoordig, nog op
tegen een groote mogendheid? Het is duidelijk
dat sancties tegen een groote mogendheid of
niet doeltreffend zijn, of tot oorlog leiden.
M.a.w. het eenige werkelijk doeltreffend wa-
pen in handen van den Volkenbond tegen een
groote mogendheid is oorlog. Ik kom, hoewel
aarzelend, tot de conclusie, dat het eenige
eerlijke en practisohe dat wij kunnen doen is,
dat wij nu verklaren dat wij over twee jaren
niet meer van plan zijn de automatische en
universeele verplichtingen na te komen van
de artikelen 10 en 16 van het Volkenbonds-
handvest, welke tot den oorlog voeren, en dat
wij de andere leden van den Volkenbond uit-
noodigen te bestudeeren hoe de Volkenbond
zijn universaliteit kan terugkrijgen, die een
essentieele voorwaarde voor hem is, en hoe hij
gehandhaafd kan blijven als een instrument
voor intemationale verzoening, waarmede elk
land zal kunnen samenwerken, en niet als een
internationaal departement van oorlog, zooals
Smuts zeide, waar steeds meer landen zich
van af zullen wenden. Wij bedriegen onszelven
en misleiden Europa als wij voortgaan met
voor te geven dat wij bereid zijn overal oor
log voor te voeren. Als. wij dat eenmaal ge-
daan hebben, is de stand van zaken duidelijk.
Zoodra Europa weet, dat wij Frankrijk en Bei
gie, en, zooals Hitler aanneemt, Nederland
zullen verdedigen tegen niet-uitgelokten aan
val, maar dat wij dat niet zullen doen voor de
rest van Europa of voor een bondgenoot van
Frankrijk, kan het een regionaal veiligheids-
systeem scheppen, dat een einde kan maken
aan de vrees voor oorlog en aan den bewape-
ningswedloop. Dit is alleen mogelijk door
overeenstemming, en niet door twijfel of door
het geloof dat wij gedwongen kunnen worden
te gaan vechten vcor het behoud van een sta
tus quo op een of andere plaats. Er zal dan
geen rust in Europa komen en wij zullen niet
in staat zijn de veiligheid te verzekeren voor
dat vierde deel van de aard-oppervlakte waar
wij in de eerste plaats voor verantwoordelijk
zijn Vrede en vrijheid kunnen daar redelijker-
wijze voor gegarandeerd worden, mits wij de
Europeesche politiek niet blijven volgen even
tueel door oorlog te voeren.
Het 199ste Italiaansche legerberieht.
Maarschalk Badoglio telegrafeert:
De machtige versterkte linie van Sassa
Baneh naar Boelale, ontworpen en aangelegd
door Belgische en Turksche officieren, en met
dappere hardnekkigheid verdedigd door de
Abessijnen van dedsjatz Nassiboe, is in storm-
aanval genomen door troepen van generaal
Graziani. Sassa Baneh en Boelale zijn Woens-
dagmiddag bezet.
De troepen uit het vaderland en de Somali's,
de koninklijke karabiniers en de zwarthemden
van de divisie van de Tiber en de boschbouw-
militie en de Somali-bataljons van de konink
lijke koloniale troepen, de ontembare doebats
hebben gewedijverd in moed en volharding ge-
durende den moeilijken strijd tegen een tegen-
stander, die besloten was zich tot het uiterste
te verdedigen in een zeer versterkt terrein,
voorzien van groote hoeveelheden oorlogstuig
en alle soort ravitailleering.
De verslagen vijand wordt door onze ge-
motoriseerde troepen vervolgd.
Op het Noordelijke front duurt de opmarsch
van onze colonnes naar Addis Abeba voort.
Onze detachementen die uit de streek van
het Tsana-meer vertrokken zijn, hebben Debra
Tabor bezet, de voomaamste plaats van
Geghemeder en den ouden zetel van ras Kassa.
De bedreiging van Addis Abeba.
Naar Reuter uit Addis Abeba meldt, ver-
scheen Donderdagochtend om half negen een
bombardementsvliegtuig met drie motoren
boven de hoofdstad, waar het langer dan een
half uur rond bleef cirkelen. Verscheidene
Italiaansche vliegtuigen vlogen over het vlieg-
veld van Akaki, aan de grens van Addis
Abeba en beschoten de loodsen met machine-
geweren. De loodsen waren verlaten en er is
geen enkel slachtoffer gevallen.
De opmarsch naar dp hoofdstad.
Naar Reuter Donderdagochtend uit Addis
Abeba meldde, zijn dr. Melly en de verdere
leden van de veldambulance der Britten in de
hoofdstad teruggekeerd, nadat zij hun kamp
bij Debra Brehan hadden moeten opbreken
wegens de nadering van de Italianen. Zij deel-
den mede, dat de Italianen zich meester heb
ben gemaakt van den berg Tarmadur, die van
groote strategische beteekenis is, en thans
oprukken naar Debra Brehan.
Naar Reuter verder uit Addis Abeba meldt,
bevestigt men den val van den Tarmadur, die
slechts verdedigd werd door 300 man, onder
bevel van den Zweedschen kapitein Tamn, die
verplicht was zich terug te trekken voor de
overmacht en naar Addis Abeba terugkeerds
om versterkingen te halen. Het schijnt, dat
eenige duizenden soldaten, die uitgezonden
waren om den opmarsch van de Italianen naar
de hoofdstad tegen te houden, niet op het
front zijn aangekomen, omdat zij geen vivres
kregen. Men denkt hierbij te doen te hebben
met verraad in eigen kring.
De Times meldt uit Addis Abeba d.d 29
April
Van Abessijnsche zijde wordt niets gemeld
over voortgang van het Italiaansche offensief.
De Italiaansche vrachtauto's schijnen opge-
houden te worden bij de rivier de Robi, op°90
mijl afstand van de hoofdstad, de voorhoede
schijnt echter al Sjolameda te zijn binnenge-
rukt. De 2000 Eritreesche soldaten, die Warra
Hailoe hebben ingenomen, schijnen nog niet
verder gekomen op de beide muildierpaden,
waarvan het eene naar Debra Breham leidt,
het andere rechtstreeks naar Addis Abeba,
door Jamma en langs de Doba. Langs geen
van beide wegen is verkeer met auto's' moge
lijk. (Men herinnere zich uit het Italiaanseh
legerberieht van Woensdag, dat een colonne,
afkomstig uit Warra Hailoe de Mofer is ge-
passeerd, d.w.z. in de richting van Debra' Bre
ham is opgerukt. Red. N.R.C.).
De gemotoriseerde Italiaansche afdeelingen,
die naar Addis Abeba oprukken zijn aange-
wezen op den keizerlijken weg. (Waarop zij
de Rdbi schijnen te hebben overschreden, daar
zij Makfoed aan den rechteroever hebben be-
reikt. Red. N. R. Crt.) Dertig mijl ten Zuiden
van de Robi ligt op dezen weg de bergketen
van den Jibwasja, die door Sjoa-troepen, welke
steeds in aantal toenemen, zijn bezet. Hier
wordt binnen eenige dagen een slag verwacht,
waarbij voor het eerst een deel van de Abes-
siniers voorzien zullen zijn van gasmaskers*
Een Zweedsche militaire missie heeft hier de
leiding.
De soldaten van Ras Makonnen en Dedjas-
matsj Mosjesja zijn nog altijd in de buurt van
Addis Abeba gelegerd. De hospitalen zijn vol
gewonden en slachtoffers van gifgas. De ge-
demoraliseerden en invaliden worden naar hun
land teruggezonden. De rest wacht de komst
van hun leiders af, die zelf gewond zijn. De
regeering heeft de laatste vier dagen 4000
dollar uitgedeeld aan de soldaten om zich van
nieuwe voorraden te voorzien. Het is opmer-
kelijk hoe dapper de gewonden hun pijnen ver
dragen. Men ziet daar telkens de ongeloofe-
lijkste voorbeelden van.
Debra Tabor bezet,
Naar Stefani meldt, hebben de troepen in
den sector van Gondar Debra Tabor, de hoofd-
*stad van de provincie Berghemeder, bezet.
Een Italiaansche vliegtuigbasis
op het Tsanameer.
Naar Stefani uit Gondar meldt, werken de
Italianen op het Tsanameer, bij het schier
eiland Gorgora, aan een basis voor watervlieg-
tuigen. Woensdag hebben watervliegtuigen
het heele meer verkend en een verbinding tot
stand gebracht met de troepen, die ten Z.W.
van het meer in opmarsch zijn.
DOOHTER VAN DEN NEGUS RICHT EEN
OPROEP TOT DE WERELD.
De 17-jarige dochter van den negus, prinses
Zahai, heeft tot de vrouwen der geheele wereld
en de wereldpers een oproep gericht. Zij heeft
daar o.m. het volgende in gezegd:
,,De Italiaansche agressie en de gas-aan-
vallen vormen een toets voor de humaniteit.
Wanneer gij in plaats van de kranten te lezen,
die melden hoe verschrikkelijk dat alles is,
u aaneensluit en uw regeeringen geen rust
laat, totdat zij een doelmatige actie onder-
nemen, zult gij inderdaad iets doen om ons
alien te redden."
De prinses stelt voor, onmiddellijk bijeen-
komsten te houden, verzoekschriften aan de
regeeringen te zenden en rechtstreeks brieven
te schrijven aan de verschillende presidenten
en eerste-ministers. De regeeringen, zoo voeg
de de prinses er aan toe, zouden door middel
van hun ambassadeurs op Rome de verschrik-
king kunnen concentreeren van den afschuw
der geheele wereld en zij zouden den Volken
bond er toe kunnen brengen van Italie de on-
middellijke vernieling te eischen van alle
voorraden gifgas
Tenslotte spreekt de prinses haar dank uit
voor de sancties, die misschien tot hulp strek-
ken, maar niet voldoende. Daarom moeten de
vrouwen ter wereld zich aaneensluiten ten
einde iets te doen, dat Abessynie werkelijk
zal helpen voordat het te laat is.
De prinses heeft tevens een brief aan Her-
riot geschreven, waarin zij zich namens de
Abessynische vrouwen tot hem wendt, als
vertegenwoordiger van het symbool der betere
menschheid, om zijn autoriteit aan te wenden
tot het beeindigen van het gebruik van strijd-
gas. Het mechanisme van Geneve werkt lang-
zaam en de oorlog duurt reeds lang.
Herriot heeft een antwoord-belegram ge-
zonden aan de prinses, waarin hij haar de
ontvangst van haar aandoenlijk schrijven
meedeelt, dat zijn voile aandacht heeft en
waarop hij de regeering van Frankrijk op-
merkzaam heeft gemaakt.
DE BOOTDIENSTEN OP DE
WESTER-SCHELDE.
Tot regeeringscommissaris voor de Prov.
stoomlbootdiensten op de Wester-Schelde,
waarvoor het Rijk 80 pet. in het exploitatie-
tekort betaalt, is benoamd de heer C. H. Zijl-
stra, inspecteur der Scheepvaart te Den Haag.
OPRICMTING VAN EEN GLASWATTEN-
FABRIEK TE SAS VAN GENT.
De Nederlandsche Spiegelglasfabriek te
Sas van Gent heeft besloten naast haar be-
staande bedrijven een faforiek op te riohten
van filbreso glaswatten
Deize Nederlandsche industrie, die in nor-
male tijden aan meer dan 1000 arbeiders
wenk verschaft, werd als zoovele bedrijven,
gediwongen onder den druk der tijden haar be-
drijf in te krimpen. Na grondige studie in het
buitenland, waar glaswatten reeds lang met
goede resultaten voor isolatie-doeleinden wor
den toegepast, heeft de directie besloten tot
oprichting van een glaswattenfabriek.
ZE/EUWiSCHE HYPOTHEEKBANK.
Aan het verslag over het 38e boekjaar der
N.V. Zeeuiwsche Hypotheeklbank te Middelburg
wordt het volgende ontleend:
In het jaar loopende van 1 Maart 1935 tot
29 Felbruari 1936 was de ganig van zaken in
het bedrijf weinig gunstig.
Plaatsing van pandbrieven was niet moge
lijk en met de in het vorige jaar aangevan-
gen coniversies kon niet worden voortgegaan.
Men was vepplicht bij executies in verschei
dene gevallen tot inkoop over te gaan. Daar
ook de rentelbetalingen in vele gevallen een
minder vlot verloop hadden dan voorheen,
achtte de directie zich niet verantwoord tot
winstuitdeeling over te gaan (v.j. 9 pet.), al
leen over het onverplicht kapitaal kan 4 pet
dividend worden uitgekeerd. De directie was
daardoor in slaat in den vorm van afschrij-
vingen ruime voorzieningen tegen diverse
risico's te treffen.
Ondanks een niet onlbelangrijk koersver-
schil op de effecten stijgt het Resenvefonds,
door toevoeging van de met de beleggingen
gekweekte rente, met circa 15.000 tot ruim
f 657.000.
De directie acht het nog gewenscht er mel
ding van te maken, dat zij het geheele jaar
in staat was de verplichtingen uit eigen mid
delen na te komen; ook voor de financiering
dei halfjaarlijksche uitlotingen behoefde geen
beroep op de bankiers der N.V. te worden ge-
daan.
Tot 1 Maart 1935 waren 3932 leeningen ge
sloten tot een bedrag van 58.310.636, in dit
boekjaar werden er 23 afgesloten voor
198.785, totaal 3955 en 58.509,421, waar
van afgeschreven is een (bedrag van
38.680.782, rest 19.828.639, verdeeld over
1273 leeningen, waarbij nog komen 4 leenin
gen van de Maashypotheekibank, totaal 1277
leeningen en f 19.855.169.
De geimiddelde rente der in dit .boekjaar ge
sloten leeningen bedraagt 4.96 pet. en van
alle leeningen samen 5.1762 pet.
In 18 gevallen was men genoodzaakt tot
«xecutie over te gaan en daarbij, alsmede bij
een vrijwillige verkooping is te zamen 'een
verlies geleden van f 13.619.
Het bedrag aan uitstaande pandbrieven
daalde van 21.121.500 tot 20.090.200, met
een gemiddelde rente van 4.5830 pet.
blijven ondanks alle huishoudeliikearbeid
gaaf, zacht en blank door
(Ingez. Med.)
LUXOR-THEATER.
Vader's eerewoord.
Shirley Temple, 's werelds jongste filmster.
is een klein grappig meisje met een blonde
krullebol, die misschien niet echt is, maar
met leuke, kittige maniertjes, een eigenwijs
neusje en een gouden hartje, dat een groot
vertrouwen stelt in haar vader, die dat ver
trouwen zeker niet altijd waard' is.
Jerry en Tonie, twee avonturiers van groot
kaliber Jerry, de mannelijke helft gespeeld
door Gary Cooper, en Toni, het vrouwelij'ke
deel door Carole Lombard besluiten uit
elkaar te gaan als Jerry zijn plan om zijn
dochtertje zijn vrouw is reeds lang over-
leden te gaan verkoopen wit gaan uitvoe-
ren. Een dengelijk voomemen vervult Toni
met weerzin. Een stevige oplichting met een
flinke portie sensatie als toespijs, die kan zij
apprecieeren, maar je kind verkoopen, al 's
het dan ook aan haar eigen oom voor het
zoete bedragje van 75.000 dollar,, dat is zelfs
voor haar verdorven ziel te veel. Bij nader
inzien is deze ziel trouwens in het geheel niet
zoo verdorven, want als Jerry, die tot de ont-
dekking komt, dat zijn dochtertje Penny een
allerleukste kleuter is, haar plotseling in het
geheel niet meer wil verkoopen, maar niets
liever doet dan haar uit de klauwen te redden
van een sinisteren ocm, met zijn spruit naar
Parijs vertrekt dan wacht Toni op Jerry er.
Penny om met z'n drieen in de Riviera een
uiterst fatsoenlijk leven te gaan leiden. Jerry
als kantoorbedienide met 35 dollar in de week,
Toni als huismoeder en Penny als kleine har-
tenveroveraarster op het strand.
Alles zou misschien nog goed afgeloopen
zijn als Jerry's verleden niet zijn vingers naar
hem had uitgestoken. „Oom Felix" gespeeh.
door niemand minder dan door Sir Guy Stan
ding ontpopte zich plotseling van een door
Jerry bedrogen goudmijnenretflectant tot een
doodgewonem zelf bedriegenden juweelendief,
die de zwakke Jerry overhaalt een collier van
de rijke mevrouw Crone te stelen. Daar
Jerry van zijn 35 dollar in de week onmoge
lijk een bedrag van 2000 dollar voor scshool-
geld van Penny kan betalen hij wil z'n
kind een goede opvoeding geven bezwijkt
Jerry voor den aandrang. Hij steelt het col
lier en verstopt het in Penny's teddy.beer.
Groot misbaar in het paleis van mevrouw
Crane bij wie Penny en haar ouders op- be-
zoek zijn tijdens de diefstal. Het snoer wordt
niet gevonden en Jerry moet op zijn eere
woord aan Penny verklaren, dat hij het niet
gedaan heeft. Na zwaren innerlijken strijd
doet hij dat, waarop Penny prompt ontdekt
de teddybeer valt natuurlijk en het col
lier rolt er uit dat haar paps een diet" is,
op wiens eerewoord zij ook al niet aan kan.
Zij is zoo ontroostbaar, dat Toni de sohuld op
zich neemt, hetgeen gelukkig door Penny
wordt geloofd. Dit is echter Jerry's eer te
na. Hij gaat het collier, dat hij aan oom
Felix ter bewaring heeft gegeven, terughaien
bij welke gelegenheid hij oom Felix overhoop
schiet, omdat deze het niet goedschiks wil
geven en brengt dan het collier bij mevrouw
Crane terug, terwijl hij tevens afstand doet
van zijn dochtertje ten behoeve van deze
dame. Na het afscheid nemen als Penny met
de oude dame vertrokken is, zakt Jerry ech
ter ineen als gewolg van een kogel waarop
oom Felix hem nog gauw even voor hij zelf
den laatsten adem uitblies getrocteerd heeft.
Als hij het bewustizijn herkrijgt, bezweert een
dokter dat hij het leven zal kunnen behouden,
een leven, waarvan hij den eersten tijd echter
in de gevangenis zal moeten doorbrengen.
Toni zweert hem eeuwige trouw.
Als de kleine Shirley in al haar zonnigheid,
met al haar kilbbige maniertjes niet in deze
film had rondgebuppeld, het had er donker
uitgezien.
Een guitig kind, dat alleen moet spelen in
vroolijke, dwaize films en dat daarin veel moet
laehen en zingen, van die grappige kinder-
ldedjes, maar dat niet moet huilen in een
film, want daar gevoelt deze kleine diva maar
heel weinig voor.
Een stem van het hart.
Drie ingenieurs, een Fransche, een Engel-
sche en een Duitsche, zijn, als het veihaal be-
gint, wertezaam op een groote fabriek in Zuid-
Amerika. Zij kunnen het best samen vinden.
Maar dan breekt de oorlog uit (het verhaal
speelt in 1914). De drie vrienden nemen af
scheid van elkaar, om ieder naar het eigen
land terug te keeren. De Engelschman en de
Franschman gaan al op den eersten dag; de
Duitscher raakt met een landgenoot op dien
dag in conflict met een groepje anti-Duit-
schers, bij welk conflict hij een messteek op-
loopt. Zijn wond houdt hem een tijdlang ge-
vangen in het huis van zijn patroon. 'Hier
leert hij de eigenlijke eigenares van de fabriek
kennen, die een allerliefsite jonigedame blijkt
te zrjn. Hagen, zoo heet de ingenieur, wil
echter niet aan liefde denken in een tijd,
waarin zijn vaderland hem noodig heeft. Zoo
dra hij genezen is, gaat hij met zijn kameraad
op reds naar Duitsehland, beiden voorzien
van valsche passen. Het schip wordt onder-
weg door een Engelschen oorlogsbodem aan-
gehouden en ondanks hun valsche passen
