KIEUWS
Binnenland
Feuilleton
Een liefde in China.
Buitenland.
A. J. VAN DE REE
Nieuwstr. 36. Tel. 290. TER NEUZEN
INKOOP van oudGoud enZilver
ir. per post j 1,00 per o irauuiueii vwi un,wu^.n6 r-
iieigie ea Amerika f 2,—, overige lan den 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abor.nementen voor het buitenland alleen bii vooruittetaling.
I itgpofster: Firma P. 3. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
Grootere letters en cliohd's worden naar plaatsruimte bereaend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHI.INT IEDEREN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
HLNDEKWET.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEJUZEN brengen ter openbare kennis, dat
ter gemeente-secretarie ter inzage ligt een
verzoek met bijlagen van den ZEEUW5CH-
VLAAMSCtHEN SLAGERSBGND te Ter Neu-
aen, adres Axelscbestraat 38a, om vergunning
tot het oprichten en in werking brengen van
eenige vleeschwarenmachinea met electro
motor in het perceel kadastraal bekend in
seetie L no. 2293, plaatselijk gemerkt Donze-
VSflserstraat 30/32.
Op Dinsdag 17 Maart a.s. des namiddags
om drie uur zal in het gemeentehuis gelegen-
beid bestaan om bezwaren tegen de inwilliging
van dit verzoek in te brengen en deze monde-
ling en schriftelijk toe te lichten.
Zoowel de verzoeker, als zij die bezwaren
hefcben, kunnen gedurende drie dagen v66r het
bovengemelde tijdstip ter secretarie der ge-
meente kennis nemen van. de ter zake inge-
k-osmen schrifturen.
De aandacht van belanghebbenden wordt er
op gevestigd, dat volgens de bestaande juris
prudence niet tot beroep gerechtigd zijn, zij,
die niet overeenkomstig artikel 7 der Hinder-
wet op den bovenbepaalden dag voor het ge-
meentebestuur zijn verschenen teneinde hun
beizwaren mondeling toe te lichten.
Ter Neuzen, 3 Maart 1936.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZXNGA, Burgemeester.
B. I. ZQNNEVIJLLE, Secretaris.
TWEiEDE KAMER.
Vergadering van Dinsdag.
Mr. P. A. Schwartz (a.r.) nieuw benoemd
Mamerlid in de vacature-Rutgers, wo.rdt be-
eadigd en neemt zitting.
Voortgezet wordt de behandeling van de In-
kische begrooting voor 1936.
In stemming komt het wetsontwerp betref-
fende de volksgezondheid. Het wordt aange-
memen met 56 tegen 23 stemmen (tegen soc.
(ltm., comm. en de heeren Sneevliet, Van Hou-
ten en Arts).
Aan de orde is het wetsontwerp betreffende
het Departement van Dconomische Zaken.
De heer Van Boctzelaer van Dubbeldam
cob. is over het algemeen ingenomen met
het door de regeering gevoerde beleid. Spr.
bepieit de belangen der jongelieden, die voor
cigen rekening te Wageningen voor houtvester
studeeren.
De heer Van Kempen (lib.) pleit voor be-
scherming van flora en fauna.
De heer Sneevliet (rev. soc.) verwacht, dat
ten aanzien van de industrialisatie de slakken
gang wel zal blijven.' De Indonesische massa
is het kind van de rekening.
De heer van Dijk (a.r.) is erkentelijk voor
het bevorderen van natuurbescherming.
De heer Roestan (comm:) vraagt zich af,
wat voor het economische welzijn der Indone
sische bevolking is gedaan.
DE REISBELASTING.
Thans is verschenen een wetsontwerp tot
heffing van een reisbelasting.
De toelichting zegt o.m. dat dit welsont-
werp in de eerste en voomaamste plaats ten
rtoel heeft, de algemeene rijksmiddelen te stij-
ven door het heffen van een verteringsbelas-
ttng +an het in de laatste jaren aanzienlijk
gestegen aantai van de inwoners des rijks,
die een dee) van him inkomen aan reisgenoe-
gens in het buitenland plegen te besteden. Om
dat fiscale doel te bereiken dient de heffing
op een matig bedrag gesteld te worden, zoo-
dan ig, dat de remmende en beperkende wer
king ten aanzien van buitenlandsche reizen,
I.e. gevu*6 mini
mum wordt beperkt. Mocht de voorgedragen
heffing naast verkrijging van de gewenschte
hate voor de schatkist er toe leiden, dat het-
geen minder aan buitenlandsche reizen wordt
uitgegeven niet ten voile aan belasting wordt
•pgebracht, maar ten deele ook aan 't Neder-
landsche reis- en bedrijfswezen ten goede
komt, dan zal dit als een bijkomend voordeel
van de heffing zijn te beschouwen. Ieder
Uit het Engelsch door BEN BOLT.
(Nadruk verboden.)
45) V^rvolg.
De menigte had de herberg thans den rug
hoegekeerd en hield de oogen gericht op het
■tjpad, dat naar den hoofdweg leidde. Langs
kat pad naderde een detachement ruiters in
uniform gelukkig niet meer de uniform van
Li W'eng-Ho's Yamsn en te midden van
deze cavalcade waren niet minder dan zeven
draagstoelen, door koelies op de schouders ge-
torst, zichtbaar. Aan elke zrjde van de stoe-
len liepen eveneens geuniformeerde manncn
het was blijkbaar de familie of hofhouding
van een ihooggeplaatst personage.
,,Wat is dat, Ching?"
,/De stoet van een mandarijn of misschien
wel den gouvemeur van deze provinoie. Heele
hooge oome, in elk geval!"
,,Dan zulldh we misschien toch een kansje
hebben om weg te komen."
..Misschien", meende Ching 'n tikje wan-
trouwend. Misschien ook niet! Alles hangt
nu af van den hooge oome!"
De optocht kwam steeds dicr.perbij, een
man op een muildler reed in draf vooruit en
eei iets tot de verzamelde menigte. Een paar
wezen naar het gebouw, waar de vluchtelin-
streven naar een gedwongen ombuiging van
het reizigersverkeer van het buitenland naar
het binnenland of naar eenige andere beper-
king van de bewegingsvrjjheid is dus aan deze
heffing vreemd.
Naar aanleiding van hetgeen hierboven over
is gezegd, merkt de Minister nog het volgende
op,
De verteringen zijn, voor zoover zij geschie-
den ter bevreddging van andene dan nood-
zakelijke levensbehoeften, een aanwijzing van
draagkracht. Het is om verschillende, vooral
fiscaal technische redenen, niet steeds mage-
lijk die vertering op directe wijze te belasten;
vele verteringen moeten op indirecte wijze
worden getroffen (door accijnzen en derge-
lxjike).
Het voordeel van deze nieuwe belasiting is,
dat zij evenals de personeele belasting dsn be-
lastingplichtige voor de door hem gemaakte
verteringen direct treffen; in dit geval is
bovendien sprake van een vertering welke in
nagenoeg alle gevallen onbetwistlbaar van
draagkracht blijk geeft. A1 wordt deze be
lasting in tegenstelling met de zoo juist
genoemde personeele belasting in fiscaal
technisch opzicht als een indirecte gecon-
strueerd, oeconomisch heeft zij stellig het
karakter van een directe belasting. Immers
de persoon, die haar betaalt draagt haar even-
eens.
De belasting is voor elke reis afzonderlijk
per reiziger gesteld op 0,50 per dag voor de
eerste acht dagen, op f 0,75 per dag voor de
volgende vier dagen en op /I voor elken vol-
genden dag.
In het algemeen zegt de toelichting ver-
der is het niet mogelijk onderscheid te
maken tussohen pleiziertreinen en andere
reizen. Vele reizen hebben toch een gemengd
karakter, waarbij het een onbegonnen werk
zou zijn om vast te stellen, in hoeverre het
pleizier door andere factoren wordt over-
heerscht. Er zijn enkele categorieen van per-
sonen, van wie zonder meer aangenomen kan
worden, dat hunne reizen naar buitenslands
veelal niet of niet in de eerste plaats het
karakter van pleiziertreinen hebben. Dit is
het geval met
g rensbewon e rs
en met al degenen, die zich uit hoofde van
hun beroep of bedrijtf regelmatig naar het
buitenland dienen te begeven. Voor deze cate
gorieen is in het algemeen aangenomen, dat
alle buitenlandsche reizen te zamen in een
geheel jaar hun evenveel genot zulien ver-
schaffen als een reis van vijftien dagen aan
een ander geeft. Voor grensbewoners of be-
roepsreizigsrs met een gering inkomen en
vermogen zou echter ook een belasting van
tien gulden per persoon en per jaar te zwaar
zijn. Voor hAi is daarom een van vijftig cents
tot tien gulden oploopende schaal ontworpen,
verband houdende met de belastbare som voor
de gemeentefondsbelasting.
Vrijstellingen.
EInkele categorien van personen komen naar
de meening van den minister voor algeheel
vrrjstelling in aanmerking, n.l. de vreemde
diplomaten en beroepsconsult met hunne ge-
zinnen en het personeel van het verkeer met
het buitenland onderhoudende vervoermidde-
len; aan welke categorien nog zijn toege-
voegd jongelui, die een schoolreis maken en
alle kinderen en jongelieden van niet ouder
dan zeventien jaar. Opgemerkt wordt nog,
dat een onderscheid naar de plaatsen of lan-
den waarheen de reizen gemaakt worden, niet
in het stelsel van het ontwerp zou passen.
Voor reizen naar de Nederlandsche overzee-
sche gewesten zijn dus geen afwijkende bepa-
lingen gemaakt.
Ook voor gezondheidsredenen zjjn geen uit-
zonderingen gemaakt. Bijna elke vacantiereis
dient de gezondheid tevens. Een erens v,;'-
.e treKKen. De minister stelt zich echter
voor bij langdurig verblijf om gezondheids
redenen in het buitenland (bijv. in een inriah-
ting te Davos) vrijstelling of vermindering
te verleenen met behulp van de hem in artikel
18 toe te kennen bevoegdheid.
Aangezien het een volkenrechtelijk adagium
is, dat een zeeschip geldt als grondgebied van
het land, onder welks vlag het. vaart, is in
artikel 1 de mogelijkheid geopend, dat reizen
gen, nu alle drie, het verloop der gefoeurtenis-
sen in spanning gadesloegen, terwrjl de helft
van den drom luide explicaties ten beste gaf.
Na eenigen tijd keerde de bode zijn rijdier
om, voegde zich weer bij den stoet, ging naar
een door vier koelies gedragen stoel en gaf
den inzittende een omstandig verslag van zijn
bevinding, zooals de aandachtige toeschouwers
van de herberg en op den hooizolder duidelijk
konden zien. Plotseling verscheen een man,
die een langen bamiboepaal droeg, waaraan
een papieren draak hing. Deze bevestigde hij
aan een houten hek v66r de herberg, ver-
dween weer en kwam nog geen minuut later
terug met een snoer wimpels en vaantjes.
,,Aha!" kwam het opgelucht -over Forsyth's
lippen; ,,de attributen van een regeeringsver-
tegenwoordiger! Je had gelijk, Ching, de
mijnheer in den stoel moet inderdaad een heel
hooge Piet zijn. Enfin, hoe hooger hoe beter,
want zoo iemand zal allicht eenig verantwoor-
delijkheidsgevoel bezitten."
Ruiters, soldaten en draagstoelen hielden
voor de herberg stil en een .oogenblik later
(boog heel de troep bijeengestroomde dorpelin-
gen zich diep in het stof.
Forsyth keek oplettend naar den man, wien
dit slaafsche eerbeiwijs gold, maar kon van-
wege den enormen zonnehoed, dien hrj droeg,
alleen het onderstuk van zijn geziobt zien;
zonder zijn stoel te verlaten, of dien zelfs
maar door de koelies van de schouders te
laten nemen, gaf deize halfgod zijn orders en
even later rees de waard, die zich onder de
knielenden bevond, overeind en ibleef nader-
tredend, in een eerbiedig afwachtende houding
onbelast blijven, zoolang men op een Neder-
landsch zeeschip verblijft. Het
systeem van de belasting
komt op het volgende neer.
Degenen, die niet h aanmerkinig kan of wil
komen als grensbewcher of als beroepsreiziger
moet vdor het verlaten van het land, in zijn
paspoort of eenig ander daarmede gelijk-
gesteld bewijs den dag van Zijn vertrek uit
Nederland doen vastleggen.
Bij zijn terugkomst in Nederland moet hrj in
zijn paspoort voor een voldoend bedrag aan
zegels hebben gehecht en deze onbruikbaar
hebben gemaakt.
Deze zegels zulien debhalve op de kantoren
der invoerrechten en accijpzen zooveel mogelijk
ook op andere plaatsen verkrijgbaar worden
gesteld.
De reiziger die bij binnenkomst geen of te
weinig zegels aan zjjri paspoort heeft gehecht,
zal het dus aan zich 2elf hebben te wijten, in-
dien hij brj terugkomst aan de grens belang-
rijk oponthoud ondefvindt. Hetzelfde geldt
voor den reiziger die heeft nagelaten, den dag
van4 zijn vertrek uit het r(jk te doen vast
leggen. Dergelijke reizigers zulien het dub-
bele van de te weinig betaalde belasting moe
ten voldoen. Willen zij hiertoe niet overgaan,
dan zal van hen geldelijke zekerheid voor dit
dulbbele bedrag worden geeischt en kunnen
hun bagage en hun particuliere vervoermicl-
delen worden aangehouden, waarop dan later
de dubbele belasting Wordt verhaald.
De reiziger, die bij het uitgaan den dag van
zijn vertrek niet doet vastleggen, zal niet
alleen de kans loopen, ;dat hij bij wederbinnen-
komst dubbele belasting moet betalen om-
dat n.l. moeilijk kan. blijken hoeveel dagen hij
op reis is geweest dochzal bovendien bij
het verlaten van het land voor de mogelrjkheld
komen te staan, dat reeds dan van hem zeker
heid zal worden geeisoht voor de belasting
welke hij bij weder-binnenkomst redelijker-
wijze verschuldigd kan worden en dat ook dan
reeds zijn bagage en particulier vervoer-
middel worden aangehouden.
De formaliteiten, welke hierboven zijn aan-
gegeven, zulien aanmerkelijk kunnen worden
vereenvoudigd voor degenen, die in groeps-
verband een reis maken.
Door een tijdelijike versterking van de posten
aan de grenzen gedurende het reisseizoen, zal
worden bewerkt, dat de treinen niet zulien
worden opgehouden, en dat ook het toeristen-
verkeer zoo vlot mogelijk zal veFkrapen.
In het algemeen zulien personen, die buiten
de zoogenaamde eerste linie aan de landizijde
wonen, d.w.z. meer dan een uur gaans van de
grens, niet als grensbewoner aangemerkt
dienen te worden.
Daar de reisbelasting een uitvloeisel is van
of althans ten nauwste samenhangt met de
abnormale onevenwichtige oeconomische om-
standigheden hier en in het buitenland, heeft
de minister gemeend, dat het gewenscht is de
werkingsduur van de ontworpen wet voors
hands tot een drietal jaren te baperken.
gebruikeltjk is, door de Witt's Transport-
bedrrjf uit Rotterdam werd verzorgd, geen
beletsel.
De belangstelling aan den wal was zeer
gering.
Toen omstreeks negen uur het signaal tot
afvaart werd gegeven, begonnen vier sleep-
booten, de „En Avant 9", „Argus", „Willem"
en ,,Leen" te trekken en binnen enkele minu-
ten lag het indrukwekkende gevaarte mid-
strooms. Even kreeg het kuren, toen een
boot los gooide om een betere positie in te
nemen, waardoor het te ver doorzwaaide, maar
spoedig had men de brug al weer in bedwang
en daarna ging het rechtstreeks op het Hol-
landsch Diep aan.
Bootjes van de rijkspolitie zorgden, dat het
convooi vrij vaarwater had en de Jan Blanken
van den rijkswaterstaat veer mee als graag
geziene gast. Hoe dichter men Willemsdorp
naderde, hoe sterker de mist optrok en eer
men goed en wel op de plaats van bestemiming
was. scheen er een heerlijk voorjaarszonnetje,
dat het breede Hollandsch Diep in een schit-
tering van klenren zette.
Hier en daar langs den weg bleef iemand
staan om het voorbijtrekkende convooi even
gade te slaan, maar overigens bleek wel, dat
het vervoer van zoo'n brugdeel gewoontewerk
is geworden, wat natuurlijk niet wegneemt,
dat ook nu nog even secuur en accuraat moet
worden gewerkt als toen men voor de eerste
maal een dergelijk transport onder handen
nam.
Langzaam voer men naar het deel van de
brug dat reeds gereed is. Eerst werd nog
even gezwenkt en daarna gleed de maehtige
kolos dwars op de lengte van de brug tus-
schen de openstaande pijlers in. Hier werd
voorloopig halt gehouden, omdat het getij niet
gunstig was. Er werd niet stilgezeten, want
inmiddels bracht men trossen uit naar de pij
lers, waarmee later de brug op haar plaats
getrokken zou worden. Omstreeks een uur
kon men hiermee beginnen. Uiterst voorzich-
tig werd met het gevaarte gemanoeuvreerd.
Totdat plotseling een scherp fluitsignaal
weerklonk dat beduidde, dat de brug op haar
plaats lag. De pompen werden aangeslagen
en langzaam maar zeker zakten de onderlig-
gers en naderde de brug steeds dichter haar
vaste steunpiunten.
Om ongeveer drie uur was de zaak in orde.
De nieuwe brug over het Hollandsch Diep
heeft er een nieuwe overspanning bij gekregen,
zoodat er thans nog drie gelegd moeten wor
den. Ten slotte zij nog vermeld, dat de tocht
werd meegemaakt door de heeren G. van Ar-
denne,, directeur van de firma Penn en Bau-
duin; ir. de Vries van genoemde firma; ir.
Harmsen, directeur van het rijksbruggen-
bureau; ir. Poet en ir. Groeneveld, beiden van
den rijkswaterstaat, die op de Jan Blanken
een gastvrij onderkomen hadden gevonden.
BENOEMING
KAMERHEER-OEREMONIEMEESTER.
H. M. de Koningin heeft met ingang van
1 Maart 1936 benoemd; le. tot groot-officier
van H. M. de Koningin den kamerheer-cere-
moniemeester R. A. Baron van Hardenbroek
van Hardenbroek, onder verleeriing van eervol
ontslag als kamerheer-ceremoniemeesteT en
benoeming tot kamerheer i.b.d. van H. M. de
Koningin; ten 2e. tot le kamerheer-ceremonie-
meester den kamerheer van H,M. de Koningin
Jhr. A. G. Siokinghe;" onder verleening van
eervol ontslag als kainerheer van H. M. de
Koningin.
DE BRUG OVER HET HOLLANDSCH
-pTi™
Dinsdagochtend om ongeveer negen uur is
de zevende overspanning voor de nieuwe brug
over het Hollandsch Diep van de werf van
Penn en Bauduin te Dordrecht via de Dordt-
sche Kil en Willemsdorp, naar haar pijlers
versleept.
Het weer was voor het vervoer uitermate
gunstig, daar het. volkomeni windstil was. Wel
hing over het water een tameljjk dikke mist,
doch die was voor het transport, dat, zooals
op eenigen afstand van -den draagstoel staan.
De man binnenin sprat nog eens en de waard
rende 'zijn huis .in en geen twintig seconden
later hoorde Forsyth zijn opgewonden stem
in den stal benqden.
,,Edele heer! Deugdzame vrouwe."
,,Wel?" informeerde Forsyth door het trap-
gat. „Wat is er?"
,,Zijne doorluohtige excellentie wenscht u
onmiddellijk bij zich te zien!"
,,Wie is zrjne doorluchtige excellentie?
wilde Dick weten.
„De nieuwe gouverneur van de provincie en
hij "is boos hddl boos op de bewoners van
dit dorp voor wat u is aangedaan. Zijn oogen
zijn als vlammen en zijn woorden priemen als
dolken. U zult een goed woord voor me doen,
edele heer! U zult zeggen, dat ik niet brj
machte was de dwaasheid van deze lieden
te..."
De dak ter maakte een eind aan den woor-
denstroom door de ladder te laten zakken.
„Kom Kathleen, kom Ching, de krrjgskans
is gekeerd."
De herbergier geleidde hen snel naar den
wachtenden gouvemeur, om wien de menigte
nog steeds in ootmoed geknield lag. Toen zij
den stoel van den gouvemeur bereikt hadden,
kwam uit den volgenden draagstoel een hooge,
blijde kreet van een verraste kinderstem.
,,0, Kathleen; jij bent het!''
iStom vai) veibazing draaide Forsyth het
hoofd om eh zag een klein meisjesfiguur,
schitterend getooid, overemd staan in den
stoel, het smalle handje wuivend, het aller-
liefste gezichtje stralend vanizonnige vreugde.
RADIOREDE VAN DEN ENGELSCHEN
KONING.
Koning Edward VHI heeft Zondagmiddag
zijn eerste radiorede uitgesproken sinds zijn
troonsbestijging.
Na hulde te hebben gebraoht aan wijlen
zijn vader en na begroetingswoorden te heb
ben gericht tot de prinsen en het volk van
Indie, zeide de koning: Koningin Mary, mijn
familie en ikzelf hebben een grooten steun ge-
had in de betuigingen van ernstige deelneming
welke uit alle deelen ter wereld tot ons zijn
gekomen.
Wij zulien de sympathiebetuigingen, welke
wij van duizenden personen hebben mogen
ontvangen, niet alleen uit het Britsche rijk
dooh ook uit den vreemde nooit vergeten.
Het „Itgewoon aangenaam te
weten, hoezeer de groote politiek van mijn
vader werd gewaardeerd. Op mij rust de taak
zijn werk voort te zetten.
Ik ben bij de meesten uwer bekend als prins
van Wales, dat wil zeggen, als de man, die ge
durende den oorlog en daama de gelegenheid
heeft gehad in contact te komen met de vol-
keren van bflna alle landen der aarde en hun
te leeren kennen.
Hoewel ik tot u spreek als koning, ben ik
nog steeds dezelfde en mijn voortdurend stre-
Kathleen zelf keek ongeloovig, en vloog
toen op het kind af.
Jij Nang Kung! Mijn kleine bloesem!" riep
ze met een gebroken snik in haar stem.
Forsyth keek nog eens naar het kleine
meisje en daama veibijsterd naar den gouver
neur, die een paar glimlachende oogen cp hem
gericht hield.
„iHet is een poover hart, dat geen dank-
baarheid kent, dr. Forsyth, en een herinne-
ring.
ven zal er op gericht zijn, voort te gaan het
welzijn van mijn medemenschen te bevorderen.
Dat de toekomst vrede en een goed weder-
zijdsch begrip moge brengen over de geheele
wereld en welvaart en geluk aan het Britsche
volk, en dat wij onze erfenis waardig mogen
betoonen.
DE ZAAK-HAUPTMANN.
iDe zoon van Dwight Morrow, den vroege-
ren Amerikaanschen gezant in Mexico, heeft
den chef der politie van New Jersey medege-
deeld, dat de brieven van zijn zuster, de echt-
genoote van kolonel Lindbergh, zijn gestolen.
De brieven, die volgens zijn zeggen, belang-
rijke bijzonderheden over de ontvoerings-
affaire en het proces bevatten, waren uit zijn
woning te Cambridge, waar hij studeert aan
de Harvard-universiteit, ontvreemd, waar-
schijnlijk door een jongedame die zich aan hem
had voorgesteld als verslaggeefster van een
blad en om een onderhoud had verzocht.
Dit is volgens zijn mededeelingen twee we-
ken geleden geschied. Uit een onderzoek is ge-
bleken, dat het blad, waaraan de jongedame
zeide mede te werken, in het geheel niet be-
staat. Ook de jongedame zelf heeft men niet
kunnen terugvinden.
DE PLICHT TEGENOVER A BESS I ME.
Het worden spannende dagen te Geneve.
Totnogtoe had Ahessinie, zij het ook ten koste
van vele menschenlevens, die slechts ten deele
levens van combattanten waren, tijd gewon-
nen voor den Volkenbond. Nu wordt de toe-
stand daar benauwder, schrijft de N. R. Crt.
Van het succes van maarschalk Badoglio
tot de onderwerping van Abessinie kan nog
een zeer lange weg zijn. Men zal ook goed
doen, een korreltje zout te nemen bij de con-
sumptie van de zeer optimistische Italiaansche
berichten. Abessfijnsche hoofden, die zich te
vergeefs uit de omsingeling trachten te be-
vrijden en dam toch op de vlucht moeten wor
den vervolgd, vertoonen in hun gedragingen
een zeker gebrek aan logica, dat ons tot
eigen conclusies dwingt. Abessrjnsdhe legers,
die in wanorde zijn geraakt, vormen gemak-
kelijker weer voor de guerilla bruikbare strijd-
krachten, dan in de zelfde omstandigheden
met Ehiropeesche legers het geval zou zijn.
omdat de begrippen orde en wanorde bij hen
minder ver uiteenliggen. Maar wij gunnen
den Italianen op dit oogenblik gaame hun
overwinningsvreugde, ook al lijkt die ons mis
schien wat opgeschroefd. Zij kan immers poli
tiek nuttig zijn op dit oogenblik. Als Adoewa
gewroken was, zoo hebben wrj wel van Ita-
liaanschen kant vemomen, dan zou er met
Mussolini te praten vallen. Nu is Adoewa ge
wroken. Wij hebben dat reeds vroeger ge-
hoord, na de bezetting van de plaats van dien
naam. Maar thans is het echter, omdat het
geen totnogtoe in het Noordep was geschied,
nog niet al te veel leek op een herstel van het
militaire prestige Italie in Abessinie. Nu
kan men reeds meer daarvan spreken.
Als Flandin nu de commissie van 13, d.w.z.
de vertegenwoordigers van alle in den Raad
van den Volkenbond vertegenwoordigde sta-
tpn bijeengeroepen wil zien, ten einde over
nieuwe vredesvoorstellen te beraadslagen, dan
is dit' misschien op grond van de overweging,
dat Mussolini" zelf moet gevoelen, op geen
later oogenblik meer zoo voordeelig te kun
nen onderhandelen als op dit moment. Natuur
lijk kan hrj, als hij de offers ervoor over heeft,
nog verdere successen van dezen aard beha-
len. Maar zelfs als hij de offers in mensehen-
teiien, zou hij toch de oecono
mische en financieele verbloeding van Italie,
die niet al te lang meer mag duren, onmoge-
lijk buiten beschouwing kunnen laten. Mus
solini zou wellicht de grootmoedigheid kun
nen terugvinden, die totnogtoe in deze aapge'-
legenheid alleen in zijn woordgebruik op te
merken viel. Zou hij bij een spoedig einde
ook al niet voorzien van alien buit, welke hij
de zrjnen beloofd heeft, uit het strijdperk tgrug-
komen, hrj zou in ieder geval zich kupmn
tooien met zekere militaire lauweren, welke
Badoglio, de ongeloovige in het avontuur, zoo
juist voor hem heeft geplukt.
Men wil echter te Geneve geen tijd verlie-
Toen daagde het in Forsyth's geest.
„U, uwe excellentie!" riep hij verrukt.
Zooals u ziet!" hernam de gouvemeur, nog
sterds glimlachend. „We zijn nu onder hen,
die op het gestoelte der eere zitten en in staat
een tegendienst te bewijzen, voor wat u en uw
vriend dr. Burritt aan mijn kleine in Tai-Ting
hebben gedaan." Hij brak af, de glimlach
stierf in zijn oogen en hij trok somber de
wenk'brauwen samen.
„Het schijnt overigens, dat wij juist op tijd
zijn!" Bij deze woorden op luiden, strengen
toon gesproken, bogen de geknielde dorpsbe-
woners opnieuw hun hoofden in het stof. De
gouvemeur keek met een peinzenden blik
naar hen, wendde zich af en vervolgde tot dr.
Forsyth
,,Vertel u me alsublieft dr. Forsyth, wat er
gaande was! Ik zie dat u gewond bent..."
,,Daarvoor zijn de dorpsbewoners niet aan-
sprakelijk, excellentie. Dat komt op rekening
van een' ander.
,,Aha!" Weer dwaalden zijn oogen naar de
dorpelingen. ,,Maar zij zouden een nieuwe
rekening hebben geopend. Ja ik denk dat
wij den nacht hier zulien doorhrengep en aan
deze menschen een klein lesje in gastvrijheid
en beleefdheid geven, met den stok als het
noodig is. U zult onze gast zijn, dokter met
miss Barrington, en misschien zal ik in staat
zijn iets te doen om de rekening tusschen ons
voor een deel te vereffenen."
,,Als miss Barrington
,,0", lachte de mandarijn zachtjes, ,,als u
derikt dat u haar meteen meekrijgt, dan kent
u Nang-Kung niet. Zij stamt, zooals haar
overleden moeder, uit cn geslacht van vrou-
wen dat vijfhonderd jaar lang China gere-
geerd heeft. Gver een maand zal zij de baas
zijn van deze provincie en ik, als altijd,- zal
haar bevelen hebben te geihoorzamen! Hij
lachte nogmaals en toen, ernstiger weer; maar
dat ze dat kan.ik hoef u niet te zeggen,
wie daarvoor onze dank toekomt Nietwaar
dakter, u kunt haar de gezondheid van het ge-
laat lezen. Zie mijn kleine bloesem aan. Nu
zijn er geen schaduiwen onder haar oogen, en
haar gezicht is als de bloesem van den perzik.
Ze is gezond, ze is gelukkig en haar ,,gouden
lelies
De mandarijn maakte even een pauze voor
hij dezen poetischen term voor voetepj ge-
bruikte en glimlachte toen.
,Jk vertrouw dat ze goed zijn", sprak For
syth.
,,Nog wel niet heelemaal goed, maar beter
veel beter. Ze kan, zooals u zult zien, nu
loopen
(Wordt vervolgd-i
