ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
m
jmmm
No. 9414
Reclasseermg.
Op van 'tHOESTm
VRIJDAG 14 FEBRUARI 1936
76e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
Een liefde in China.
TWEEDE BLAD
tweede kamer.
Hoest- Griep-Bronchitis-Asthma
Verhooqdewerkinq f3cent!
Ver laaqde prijzen /i/s..£tr\
,jSu. vader?"
NEUZENSCHE COURANT
i.'z&cueiMJKiMsz'tsmtai
Wij willen beginnen met hier twee defi-
nities mede te deelen, beide afkomstig van
zij onderzoekt en experimenteert met tel-
kens nieuwere middelen, als de oude on-
toereikend blijken, en zoo komt zij hoe
langer hoe meer tot grootere kennis en
volmaking.
- n -/ii.. iDe reclasseerinq bestaat nu in Neder-
ter zake kundige heden. De eerste is (bill- ]and aJ yol]e honderd jaren Wil met de
kens n courantenverslag) van den heer b. ontwikke]ing van de reclasseerings-idee
Veenstra, insp. van e ec asseering praktijk historisch verdeelen, dan zien
te s Gravenhage, die gezegd moet heb- we ho'ofdzaak deze drie tijdperken; de
ben: reclasseermg is eigenlijk niets anders I ethische periode> de materieele periode, en
dan -r- als derde de combinatie van
ethische en materieele hulp.
dan het systematisch verbeteren van een
misdadiger, en omvat alle werk, dat eener-
zijds den misdaad kan verminderen en I
anderziids den misdadiger kan verbete
ren". Deze definitie lijkt ons te breed, te
veelomvattend. Veel juister en nauw-
keuriger schijnt ons te zijn de omschrij-
vmg, gegeven door Mr. G. T. J. de Jongh,
rechter te Amsterdam, die het aldus heeft
uitgedrukt: Reclasseering is de kunst
om van een misdadiger weer een oppas-
send mensch te maken' Die rechtskun-
dige voegt er dan nog verklarend aan toe,
boe reclasseering een technische term is
geworden, en in de laatste jaren meer en
meer gebruikelijk: dat dit woord is afge-
leid van het Fransche reclasse, wat, letter-
lijk genomen, wil zeggen: het terugbren-
gen in de klasse, waaruit men gekomen is,
terwijl wij aan deze uitdrukking een veel
wijdere beteekenis todkennen.
Onder .misdadiger" wordt hier nu niet
verstaan een absoluut verdorven mensch.
neen, men spreekt in dezen zin van mis
dadiger", wanneer men bedoelt ieder in-
divida, dat voor eenig misdrijf veroordeeld
is geworden. Misdadiger beduidt dan een
per,soon, die op den slechten weg is ge-
raakt, en daardoor in handen is gevallen
van de justitie, of die grooten kans loopt
het verkeerde pad op te gaan, speciaal
tengevolge van een gevangenisstraf, waar-
door zijn maatschappelijke positie ver-
zwakt is geworden.
Zoo wil dus reclasseering de kracht,
zeg: de vreemde kracht zijn, die tegen-
houdt, stuit en remt. De Staat, die het
monopolie heeft van de strafrechtpleging,
beweegt zich eenigszins op hefc 2elfde ge-
bied, maar de Staat doet dit niet princi-
pieel, de Staat gaat niet lijnrecht op dit
doel af, de Staat vermengt ook (en moet
misschien ook wel vermengen) allerlei
begrippen en theorieen, die soms ver uit
In het eerste tijdvak werd natuurlijk
ook wel eenige stoffelijke hulp verleend,
maar deze was bijzaak en de hoofdwerk-
zaamheid van de leden der Z. V. (,,Zede-
lijke Verbetering") was celbezoek met
gemoedelijke toespraak. De bron van
alle kwaad werd gezocht in de ziel van
den misdadiger. Er werd verder met na-
druk ter kennis van de gevangenen ge-
bracht, dat het Genootschap (Z. V.) hen
niet aan een betrekking kon helpen en
dat het geen bureau was van werkver-
schaffing, terwijl het ook in den regel zijn
tusschenkomst niet ko;n verleenen. Ge-
lukkig leerde Lombroso, dat er zelfs voor
den erfelijk belaste geen andere en betere
therapie was dan hem te brengen in maat-
schappelijk reine verhoudingen, waarin de
dagelijksche zorgen hem niet al te zwaar
belasten.
Dan volgt dus vanzelf de tweede
periode, waarin men veel meer werk ging
maken van materieele hulp, en daarna
onze (de derde), waarin dan de beide
doeleinden sterk worden gecombineerd
Dit derde tijdperk kenmerkt zich door een
zekere volledigheid, d.w.z. men heeft een
open oog voor alle zorgen, die ec,n ge-
reclasseerde noodig heeft en stelt de ver-
zorging van de ethische en mateiyeele be-
hoeften op een lijn. Men is gelukkig tot
het inzicht gekomen, dat de misdadiger
streng individueel behandeld moet wor
den, dat het zoeken naar algemee,ne lijnen
voorloopig onnoodig is, en dat men te-
vreden moet zijn als men ten opzichte van wetsontwerpen tot instilling van een Weer-
een bepaald persoon de diagnose kan fends.
vaststellen I De heer Joekes (v.d.) komt er tegen op.
Zijrf orienteerend artikel, waaraan wij dat de Nederlandsche maatregelen verband
leiding, de menschen, die moeten leeren j
om zich in de maatschappij als ordente- i
lijke burgers te gedragen.
Wij willen hier letterlijk afdrukken de
verklaring, die een hunner geheel op eigen
initiatief ons aflegde waaruit men dan 1
tegelijkertijd wel zal concludeeren, dat er
dus wel degelijk onder deze lieden men-
schejn zijn van wie iets, ja zelfs wel veel
goeds valt te verwachten.
„Vroeger" zoo gaf deze gevangene
te kennen ,,zag ik geen onderscheid in
moraliteit tusschen overtreders en niet-
overtreders, omdat de maatschappij voor
mij enkel een complex was van eigen-
belang-zoekenden ("uybuiten of uitgebuit-
worden). Ik meende dit op grond van
allerlei ervaringen in mijn eigen omgeving.
Nu echter heb ik een ander inzicht ge-
kregen, en meen ik, dat niet de hoofdzaak
is: wat er verkregen wordt, maar dat het
er op aankomt: hoe dit geschiedt, terwijl
het dan ook nog .van groot belang is, welk
gebrufk er van de dingen gemaakt wordt".
Laat men toch nooit aan een mensch
wanhopen, en laten wij er dankbaar voor
zijn, dat hier te lande een groote groep
mannen en vrouwen zich inspant, d'kwijls
ten koste van veel moeite en zorg, om nog
te reclasseeren wie waren afgezakt en te
zoeken en te redden wat verloren was of
gewis verloren zou gaan.
PRODUCT VAN DOUWE EGBERTS TABAKSFABRIEK
M 75
(Ingez. Med.)
Vergadering van Woensdag.
IB:sloten wordt tot toelating van mr. G. varr
Baren (vac.-Visscher). De beer de Visser
wordt verlof tot interpelleeren verle nd in
verband' met de maatregelen der regeering,
waardoor die steunuitkeeringen aan de werk-
lcozen worden verlaagd, aan den heer Schal-
ker naar aanleiding van het regeeringsbeleid
ten aanzien van de gemeente Rotterdam. De
laatste interpellatie wordt op a.s. Dinsdag
bepaald.
Voortgezet wordt de behandeling van de
hier een en ander zeer in het kort ontleen-
zoudsn houden met Duitschland. Niettegen-
t l staande den socialen nood, moeten de gel den
den, besloot Mr. De Jongh met een paar worden gevoteerd vanwege het hier aanwezige
elkaar loo pen; de Staat kijkt tegelijk wel j algemeene opmerkingen. Het „matenaal", j groote belang. Spr. achf echter voor de uit-
vier kanten nit en dat is een heksentoer dat de gevanqenis verlaat, sphtst hij in gaven fondavorming onnoodig. Het betreft
i vier groepen: Daar zijn er niet weinigen, gewene uibgaAten. Spr. wil elk jaar opnieuw
die ook zonder hulp van anderen den weq over de uitgaven kunnen oordeel:n. Met ge-
wel weer vinden en waarvan reeds bij foe^en vernam sPr' ivhfid'hrt
- ten aanizien van de collectieve v.ingheid het
standpunt van den Volkeribond deelt. Gewaakt
moet worden tegen ondermijning van den
Volkenbond.
De h:er Albarda (s.d.) wijst op de zich toe-
spitsende internationale betrekkingen. Spr.
waarschurwt echter tegen meedoen aan een
bewapeningswedstrijd. Er is g:en andere dan
collectieve veiligheid; daarvoor zijn offers te
brengen. Spr. heeft vooral eci'iter financuele
bezwaren tegen fondsvorming en wil zich niet
voor een reeks van jaren vastlegg.n. Boven-
dien zal men er met de voorgestelde uitgaven
niet af zijn. Spr. is tegen de voorst:llen.
De heer Schaepman (r.k.is voor de voor-
stellen, al bewondert ook hij hun vorm niet.
Wil men zijn doel bereiken, dan moet men
komen tot hoogere dtfensie-toegrootingen.
en leidt natuurlijk tot versnippering van
krachten en van resultaten: de Staat toch
wil wel vier vliegen vangen in een klap:
zij'wil afschrikkend werken op den mis-
dadig-er; zij wil hem ook wel tegelijk ver
beteren; zij wil een algemeene ..repressie
uitoefenen op de omgeving, zij wil ver-
g«lden, en misschien nog wel meer. En
als er dan van al deze dingen, d e men
hoopt te bereiken, maar bitter weinig te-
recht komt, dan behoeft dit werkelijk
niemand te verbazen.
Mr. De Jongh, dien wij reeds een keer
citeerden., heeft dan ook heel resoluut ge-
den aanvang nagenoeg vaststaat, dat de
strafrechter hen nooit meer zal terugzien.
Men zou hen kunnen noemen „de ras-
echte gelegenheidsmisdadigers".
Een tweede groep vormen zij, waarvan
elke reclasseeringsvereeniging goed zai
doen haar handen af te trekken, omdat zij
beslist gere'kend moeten worden tot de
psychopathen. Wilde men zich met hen
gaan bezighouden, zoo zou dat geld- en
tijdverspilling zijn. Maar men mag
schreven:' „Laat de Staat eenvoudig in zijn wel heel voorzichtig zijn om niet onmid-
vaandel schrijven: bestrijding van de cri
*inaliteit, geen letter meer en geen letter
■inder, en dan recht op dat doel aanstu-
ren zonder te kijken naar rechts of naar
dellijk en zonder deugdelijk vooronder-
zoek iemand bij deze groep te rekenen.
De rest der „misdadigers" valt nu tus-
.w schen deze beide groepen in, en zij vor-
links, steeds zoekend bet beste en meest j men dan ook het echte reclasseerings-
doelmatige wapen; dan zal er geen twijfel materiaal.
zijn, of er wordt resultaat bereikt. Maar j Vooreerst is daar de groep van hen, die
en het is een jurist, een rechter, die met een kleine hulp wel tevreden zijn, die
dit zoo kras en beslist heeft durven neer-
schrij'ven dan moet ons strafrecht eerst
om het zoo maar eens te zeggen «-
met een enkel kleedingstuk wel weer kun-
van een paar van haar liefste dogma's i nen worden vrijgelaten. Zij vinden zelf
worden verlost, en deze operatie zal pijn
lijk zijn voor de oude dame".
Gelukkig draagt de reclasseering geen
versteende dogma's met zich mede. Zij is
vrij van elke vooropgezette meening, zij
leeft bij den dag van nieuwe ervaringen,
ST)
Uit bet Engelsch door BEN BOLT.
(Nadruk verboden.)
Vervolg.
wel hun weg, al maken de tegenwoordigj
tijdsomstandigheden't leven ook voor deze
menschen bijzonder zwaar en moeilijk.
En dan is daar de groep van hen, die
behoefte hebben aan radicale, doortas-
tende en zekeren tijd durende steun en
Vergadering van Donderdag.
Voortgszet wordt de behandeling van de
wetsontwerpen tot instelling van een Weer-
fonds.
De heer Amelink (a.-r.) protesteert tegen
de houding der soc.-dean. In tegenstellmg met
vroeger stelt de heer Albarda zijn standpunt
afhankelijk van het aangevraagde hed.ag.
Een bekee'ring ten halve! Ook vinden de soc.-
dem. thans nationale ontwapsding een gty
vaar. Weer ziin ze daarmede eenige jaren
te laat. Spr. is verder van oordeel, dat het
nieuwe materiaal zooveel mogelijk hier te
lande moet worden aangemaakt.
Forsyth gaf geen antwoord. Terwijl hij den
monnik volgde door de kronkelende gangen,
▼roeg hij zich af, wat voor gevaar het wel
mocht zijn, waarvoor hij midden in den nacht
moest opstaan. Hij envoer het toen zij de ka
mer van den abt bereikt hadden.
„Het noodiot heeft gewild, o heelmeester''.
sprak de oude man hem toe, „dat gjj niet bij
ens zult blijven tot na het dagen van den
ochtend en dat ik u niet toonen zal de schattcn
van ons klooster, zooals ik zou hebben gewild.
Maar Boeddha zij geprezen."
„Wat is er, va-der
..Soldaten! Zij zoeken u en uwe metgezellen,
geneesheer, en met hen is Ah Yeo, de secre-
taris van den g'ouverneur
..Wetcn zij dat we hier zijn?"
„Dat niet! Maar dat gij langs dezen weg
gekomen zijt venmoeden zij, want zij hebben
gesproken met kolenibranders achter den heu-
(vel".
„Wirj helbtoen er geen gezien!"
„Zij zagen u en vertelden hetgeen ze gezien op haar geizicht.
hadden. Maar de secretaris en de soldaten
hebben de voile maat van hit onweer gehad j
Terwijl hij sprak wierp hij het tralievenster
open en Forsyth zag het zilveren licht glanzen
op de bcromen, waarvan de takken nog zwaar
neerhingen door den regen en op de sneeuw
der bergen in de verte. Toen nam de abt op-
j nieuw het woord.
,,De toebereidselen voor uw reis zijn ge-
I maakt. In de bergplaats onder den stoel be-
vindt zich vcedsel en twee strengen geld
%„Vader, daaraan bestaat geen gebrek.
Wij
De oude man oniderbrak hem door een hand-
beweging.
„De gift van cmzen meester, die een heel
meester was, aan hem die gen:est! Hier heb
ben we weinig behoefte aan geld, maar daar
buiten", hij maakte met zijn knokige hand
een omvattende beweging naar de door de
maan verlichte wereld „is groote nood. Men
kan er veel gcetd me: doen. Maar helaas wordt
het meestal ten kwade aangewend. Wat zeide
die leeraar, dien gij volgt over geld? Herine-
nert ge het u?"
„Hij leerde, dat de liefde tot het geld, de
wortel tot alle kwaad is."
„Juist, mijn zoon. Begeerts is de voomaam-
ste zonde en er is maar e6n zonde die daar
mede kan worden vergeleken; iemand het
leven te benemen zooals Li Weng-Ho het
uwe nemen zou. Diaarom bied ik u de helpen-
de hand. Zie de vrouw komt."
Het voorhangsel werd ter zijde geschoven
en Kathleen kwam hinnen, een vragende hlik
De heer Sneevliet (rev.-soc.) 'betor>gt, dat
het militairisme in dezen tijd van geastelijke
ellende crisiswinst maakt op groote schaal.
Deze voorstellen beschenmen de belangen der
bezittende klassen.
DE VOORRAAD VLEESCH IN BLIK.
Men verwacht tegen 1 Mei
uitverkocht te zijn.
Omtren't de distributee van vleesch in olik
is in een van d: bladen gemeld, dat er nog
voorraad zou zijn voor langen tijd. Dit berust,
naar wij bij informatie vernemen, in alle ge-
val op een misverstand. Er is indertijd bere-
kend, dat de voorraad tot ongeveer half April
van dit jaar toer.ikend zou zijn. Dezer dagen
heeft men hem opnieuw opgenomen en is tot
de conclusie gekomen, dat hij nog voor twaalf
a dertien weken zal kunnen strekken. Prccies
kan men het uit den aard der zaak niet zeg
gen, want het verbruik wisselt; h.t kan dus
wel een halve week meer of minder worden.
De verwachting is echter op het oogenblik,
dat men tegen 1 Mei uitverkocht zal zijn en
dat alsdan de distributee ten einde zal wezen.
Vclgende week Dond.idag zal ter gemeente-
secretarie in Den Haag de aangekondigde
conferentie plaats hebben tusschen vertegen-
woordigers van de geme.nten Amsterdam,
Rotterdam, Den Haag en Utrecht, ter he-
^preking van de gevolgen der opheffing va.n
de distriibutie van blikvleosch. {N. R. Crt.
KON. NED. MID!>ENSTANDSBOND.
Het hoofdbestuur van den Kon. Ned. Mid-
denstandsbond heeft besioten ditmaal alge
meene bonds'vergaaering tn congres te schei-
den. De algemeene bondsvergadering in 1936
te houden op Woensdag 6 Mei ta Utrecht.
Het 33e nationale middenstandscongres zal
in verband met het 50-jarig bestaan van de
Delftsche 'Handelsv.reeniging op 7 en 8 Juli in
de Stads D'oelen te Delft worden gehouden.
Bpiekers zullen zijn mr. W. F. Lichtenauer
over: De gevolg.n der crisismaatregelen voor
h^t bedrijlsleven in het algemeen en voor het
middenstandsbedrijf in het bijzonder, en mr.
dr. E. Tekmbrqek over Handhavinig van de
door fabrikanten vastgestelde kleinhandels-
prijzen van merkartikelen.
DE STEUNVERGOEDING VOOR GROENE
ERVVTEN EN SCH OKKERE RVVTEN
Van bevoegde zijde wordt aan de N. R. Crt.
medegedeeld, dat de steunvergoeding voor
groene erwten en sehokkererwten, gedenatu-
reerd in het tijdvak van 26 Januari tot en met
1 Februari voor de kwalit':itsklassen C en D
respectievelijk 3,40 en 2,90 per 100 K.G.
zal bedragen.
De steunvergoeding voor in datzelfde tijd
vak gedorschte gele erwten, voldoende aan
de standaardmonsters C en D, zal respectie-
veljjk 3 en 2,50 per 100 K.G. bedragen.
DE REISBELA.STING.
Het is ons gebieken, schrijft het „Handels-
biad", zooals wij trouwens raeds hebben ge
meld, dat hot met het wetsontwerp inzake
de reisbelasting niet bijster wil vlotten. De
instanties, die den Minister van Financien
hebben geaovlseera over deze nieuwe be ac
ting, hebben daartegen unaniem groote be
zwaren geopperd. Die bezwaren golden ni.:t
slechts de strekking van de reisbelasting,
doch ook de wijze, waarop het departement
van Fmancien zich voorstelt, baar van het
refzende publiek te heffen.
Wij hebben daarover ook reeds het. een en
ander medegedeeld, en vernemen nu nog, in
aansluiting daaraan, dat het de bedoeling
was, elken Nederlander, ongeacht het aantal
dagen, dat hij zich voorstelt naar het buiten-
land te gaan, bij zijn vertrek tien gulden te
doen betalen. Zou hij korter dan het met dit
bedrag overeenkomende aantal dagen bui-
tenslands blijven, dan zou dit bedrag na terug-
keer in het vaderland worden gerestitueerd.
Afgescheiden van den geweldigen romp-
slomp, welke van deze preventieve heffing
het gevolg zou zijn, zou dit systeem voor ver-
soheidene onderdeelen van het Nederlandsche
vreemdelingenverkeer min of meer catastro-
fale afmetingen aannean:n. Wij denken hier
b.v. aan Valkenburg, dat nog altijd bij een
groot deel van het reizende publiek zeer in
trek is. Zulks niet slechts om 't natuurschoan
van Zuid-Limburg, maar vooral oo,k, omdat
men van Valkenburg en omliggende plaatsen
uit zoo gemakkelijk e<$ndaagsche mitstapjes
naar Duitschland en Belgie kan maken per
touringcar. Ook voor deze eendaagsche
tochtjes zou men dus, volgens het v66r-ont-
werp der reisbelastingwet, tien gulden per
persoon reisbelasting moeten betalen, waar
van men den volgenden dag 9,50 geresti
tueerd krijgt. Het is hoogst onwaara-chijnlrjk,
dat het publiek over zooveel contante extra-
miiddelen bsschikt, nog daar gelaten de vraag
of men dien romslomp er voor over zal heb
ben, want deze wijze van belastingheffing zou
tweemaal een gang naar bet belastingkantoor
beteekenen.
Ook de belastingadministratie zou vooral in
het zemerseizoen, wanneer o.a. de inkomsten-
Stop vlug dien akeligen hoest, neem
Akker's Abdijsiroop. Op slag zult Gij
ondervinden, datGij hiereen hulp hebt
om den meest weerspannigen hoest
te verdrijven. Vanaf den eersten lepel
openbaart zich haar kalmeerende,
verzachtende, slijmoplossende wer-
king. De vastzittende slijm komt los en
Gij zult weer gemak!<elijk kunnen
ademhalen. Abdijsiroop verschaft U
reeds vannacht een rustigen slaap en
binnen 24 uurzijt Gij dan dien benauw-
den hoest finaal vergeten. Neem bij
AKKER'S
de met vlugge passen naar het klooster terug.
Moeizaam worstelden de vluchtelingen
voort langs een der slechtste wegen ter
wereld, die bovendien glibberig was van den
regen.
Herhaaldelijk moesten zij trappen klimmen
en hoewel de paar uur slaap in het klooster
hen wonderlijk verfrischt had, begon het zweet
en Dick Forsyth overwoog dat, al was hij dan
geen Boeddhist, de zegening van een goedhar
tigen ouden man hem zeker geen schade zou
berokkenen!
„Dit is uw weg", vervolgde hij, toen ze weer
opgestaan waien en de deiur, die zij tevortn
reeds hadden cpgemerkt, geopend had. ,,Een
van mijn monniken zal u tot gids strekken."
Na nogmaals hun dankbaarheid te hebben j van jjUn insipanning te getuigen. Het dal
qitgespfoken gingen ze door de deur en kwa- bleek verd:r af, dan ze het in het maanlicht
men in een kleinen tuin, waar zij den stoel toegeschreven had en toen zij het eindelijk be-
voniden met den langen monnik wachtende er j reikten begon het boven de heuvdtoppen
naast. reeds te schemeren. Er stond een straffe wind,
Kathleen stapte in. Ohing en Forsyth j dig hun bezw ete lichamen koud maakte tot
heschen den stoel op hun schouders en met het merg, Ching's gezicht was smalletjes
een laatste wuiven naar den hulpvaardigen vertTckken van vermoeienis. Dat hij vol
abt, die nog aan den uitgang van zijn rots- z3u houd6n tot hy er bij neerviel, daaraan twij-
kamer stond, zetten zij hun vlucht voort. porsyth g.en oogenblik, maar het was
j niet wenschelijk. dat het zoover zou komen.
(Ingez. Med.)
XXII.
De weg naar Yunnan.
en toen zij een klein bosch aantroffen, liet hij
j halt houden:
„Ochtendrust, Ching".
De halve maan scheen helder op de door' „Ik heel h.lij", verklaarde de Chinees met
den regen schoon gewasschen heuvelen. Met een zuciht
uitzondering van enkele stoompluimen die nog nT"
tusschen de bocmen hingen, was de mist op
Forsyth legde haar de situatie uit.
Ah Yeo is met soldaten in het klooster
en zijn doorweekt en zeer vermoeid. Het is
noodig, dat zij hun kleeren drogen en slapen
en als ik mij in hun gewoonten niet bedrieg
zullen zij tot lang in den morgen slapen en
zult gij een goeden voorsprong hebben als gij
»u gaat."
aangekemen en daarom gaan wij meteen op
weg. Hot is het eenige wat ons overblijft."
Ja", gaf ze toe, „dat is. het eenige".
..Alles is voor het vertrek gereed", deelde de
abt nogmaals mee.
,,Dan vader
Forsyth viel, zooals gewoonte en beleefdheid
getrokken en konden zij vrij goed hun weg
zien. De kleine tiuin vormde een deel van een
grooteren welken zij eveneens passeerden en
die cp een klein plateau gelegen was. Dat
staken zij over en daalden yervolgens een
lange wenteltrap af, die zich langs den wand
van een heuvel draaide. Beneden vonden zij
een gfiplavoid 'pad, gingen door een poort in
den kloostermuur en kwamen rechts afslaand,
cp een ander pad. De molrnik, die zich tot
het geven van enkele karige aanwijzingen
„Wij zullen het bosch mgaan en een vuurtje
aa'nleggen. Een slok thee zal ons geen kwaad
doen."
zijn. Het eenige werkelijke gevaar is, dat Ah
Yeo de voorzorg zcu kunnen nemen, een paar
soldaten langs dit pad vooruit t sturen, maar
het heeft geen nut je druk te maken over de
moeilijkheden die er nog niet zijn."
„Neen", antwoordde Kat !e:n, teen na een
poos meikte zij peinzerd :p: ,,Die abt is een
oude schat."
,,Ja, het is een brave kerel viel d: dokter
haar bij. „En geen vriend van Li Weng-Ho, hti
zai alles doen wat in zijn vermcgen is om de
achtervolging te ver'hind:ren cf in elk geval
op te houden.
En als we maar eerst de grens naar Yun
nan gepasseerd zijn, zijn we er al een hoop
lbet:r a.an toe; dan hevinden we ons Buiten het
rechtsgebied van den mandarijn."
„Daar zal hij zich niets van aantrekken,"
meende het meisje.
,,Maar de andere gcuivern.ur heeft ook iets
te zeggen en die zal zich niet iedsre schurkerij
laten aanleunen, omdat hij de verantwoorde-
lijkh:id draagt. In een andere provincie heeft
het woord van Li-Wen,g-'Ho bovendien niet de
macht die het hier heeft. Daar kan hij de
bevolking niet dwingen zijn zin te doen, of
,iaar openlijk tegen ons cphitsen. Ook kan
nlek maakten hij daar zijn proclamaties niet laten aanpiak-
beschutte plek, maakten j gtuk ten?lotte net
zooals gisteravond toen we tegen dat klooster
aanliepen, het gelijk spreekt cok een woord je
*d"e~ heuveltoppen"begon het lioht te deed hem het gesprek afbre-
worden. ton
„Denk je, dat Ah Y^en^de ^en^ons mfesie Barrington."
Zij zochten een
vuur, vonden een bron en terwijl het theewa-
ter warm werd, beklcmmen Forsyth en Kath
leen den heuvel om de omgeving te verk:nnen.
zullen vclgen, Dick?'
ze enkele minuten zwijgend om zich heen had
den gekeken.
,,Niet als onze vriend de abt h:t kan ver-
Nu Het onweer is voorbij. De'maan schijnt j eischten ,op de knieen en de andertn voTgden
•edder.' Kyk°' zijn voorbeeld. De abt schonk hun zijn zegen
bepaalde, wandelde voor hen uit en na onge
veer een halve miil liep het pad op een bree- hmderen, en m elk geval de eerste ujq no.,
deren wbv uit! die naTr een PZadel in de heu- I niet. Zij zullen denken, dat wrydoor het or-
velen Xrde. Toen stond hun gids stil. j weer zijn opgehoudon en -n de veronderstel-
,,De weg naar Yannan", doelde hij mede, ling, dat wij naar een d€
naar het zadel wijzend en zonder verder een zijn, tijd verltezen met het afzoeken van de
woord te spreken, keerde hij zicih om en keer- heuvels" in de richtmg vanwaar we gekomen
Zij daalden af van het vuur om hun deel te
genieten van de warme thee en het tenvou-
dige ontbijt 'en toen het op was., baadde de
wereld cm zich hem 4n den heideren gjoed van
de morgerosn. Vorfrischt cri opg. ?-ekt tmk-
ken zij weer cp weg, terwijl Kathleen, orn da
zware taak van haar metgeizellen te veTldch-
ten, nu liep.
(Wordt vervolgd.)
