ALGEMEEN NIEUWS- EH ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Op van tHOESTEN
VRIJDAG 17 JANUARI 1936
76e Jaargang
In de schaduwen van morgen.
Feuilleton
Een liefde in China.
Binnenland
No. 9402 TWEEDE BLAD
HET AFTREDEN VAN GOUVERNEUR
VAN SUCHTELEN.
ZWARE PRUIM
EXTRA KWALITEIT
DE GOUDVOORRAAD VAN DE
NEDERLANDSCHE BANK.
Hoest- Oriep -Bronchitis -A sthma
fv^rhooqae werkmq
i\ \ferlaaade prijzen
—i—ibi 11 mm 11 ill i >r i r - n 'If-t
■BWaMMBMHWBaWin^AllMllWrill'3Li igaMJlluKUUIHru* AMttmsu*i
TER NEUZENSCHE COURANT
Een bespreker van deze terecht zeer
geroemde en binnen een minimum van tijd
beroemd geworden diagnose van het
geestelijk lijden van onzen tijd", geschre-
ven door Prof. J. Huizinga, wierp de
vraag op. of de schrijver optimist dan wel
pessimist was. Wij lazen die recensie
vodrdat wij liet boek zelf in handen kre-
geu. en konden dus thans bij het genieten
van de lectuur telkens en telkens voor
onszelf eenige meerdere aandacht schen-
ken aan de optrmistische en pessimistische
klanken, die hier te beluisteren zijn.
Eigenlijk moesten wij toch maar die
pessimistische zijde voorop stellen. Im-
mers: hier wordt van lijden gesproken,
zh het dan ook in een ondertitel, en Prof.
Huizinga heeft ter dege aandacht ge-
schonken aan al de schaduwzijden, die
het leven en streven in onze dagen in zoo
rijke mate oplevert. Wij willen hier in
vrijwel systeemlooze volgorde een bonte
r^ uitspraken geven, die letterlijk aan dit
boek zijn ontleend, en die wij nu maar niet
eens tusschen aanhalingsteekens plaatsen,
terwijl onze lezers toch van woordelijk
citaat volkomen zeker kunnen zijn. Prof.
Huizinga schrijft onder meer:
Wij zien voor oogen, hoe bijna alle
dingen, die eenmaal vast en heilig schenen,
wankel zijn geworden. Wij zien staats-
vormen, die niet meer functioneeren, pro-
ductiestelsels, die op bezwijken staan. Het
zou merkwaardig zijn, als men in een
curve kon zien uitgedrukt, met welke
versnelling het woord ,,de Vooruitgang"
uit het spraakgebruik der wereld verdwe-
nen is. Peilt men dieper, dan blijkt spoe-
dig, dat zoowel in het tijdperk van renais
sance en hervorming als in dat van
revolutie en Napoleon de grondslagen der
samenleving minder zijn geschokt dan
thans het geval is. Alles tezamen ge-
nomen leidt de vergelijking van onzen tijd
met dien van 1500 en dien van 1800 tot
den algemeengn indruk, dat de wereld
thans een intensiever en grondiger proces
van ontwrichting doormaakt dan in die
beide vroegere tijden. In naam van de
rechten der menschelijke natuur wordt het
verplichtend gezag van een volstrekt gel-
dige ethische grondwet alom in twijfel
getrokken. Ook ten opzichte van schoon-
heids- en sentimentsoordeelen is de ge-
middelde moderne mensch in hooge mate
cmderhevig aan den aandrang van het
goedkoope massaproduct. De gemiddelde
mensch geraakt minder en minder aan-
ewezen op eigen denken en eigen uit-
rukking. Inkeer en wijding ontbreken.
En toch zijn inkeer tot het diepste in hem-
zelf en wijding van het oogenblik dingen.
die de mensch volstrekt noodig heeft om
cultuur te bezitten. Kennis van allerlei
aard wordt in vroeger nooit gekende hoe-
veelheid en afwerking bij de massa's aan-
gebracht, maar het hapert aan de verwer-
king van de kennis in het leven. Onver-
werkte kennis belemmert het oordeel, en
staat wijsheid in den weg. Onderwijs
maakt onder-wijs.
De grondslagen van het Christendom
(zoo lezen wij in het door ons hier be-
sproken boekje op biz. 103) blijken in
tneorie prijsgegeven over een veel grooter
linie dan die van zijn officieele of semi-
officieele afzwering. Een kenmerk van
onzen tijd is (ook), dat een groot gedeelte
der menschen over de heerschappij van
puberteitsvoorstellingen niet meer heen
komt. Terwijl naar alien schijn de ge
middelde mensch zich niet slechter of
beter gedraagt dan zijn voorgangers, is
voor alien, die zich niet aan geopenbaarde
zedewet, door het geloof voorgeschreven,
gebonden voelen de overtuiaingsgrondslag
van hun principieele zedelijke verplichting
verbindende geldigheid van het christelijk
systeem van zedewet heeft voor talloozen
afgedaan. De huidige wereld (zoo heet
het op olz. 222) is op den weg van een
algemeene verloochening van absolute
ethische normen ver voortgeschreden.
Genoeg citaten om te bewijzen, dunkt
ons, dat Prof. Huizinga wel degelijk den
huidigen toestand dezer wereld als een
echt en zwaar lijden ziet. Maar hoe staat
het nu met zijn optimisme? Wij vonden
daarvan minstens evenveel sporen en be
wijzen, en haasten ons om daarvan nu ook j
onzen lezers een proefje te geven.
In de voofrede tot den eersten en
tweeden druk heet het: ,,Het is mogelijk,
dat velen mij op grond van deze bladzijden
een pessimist zullen noemen. Ik heb sledljts
dit te antwoorden: ik ben een optimist".
Bewijzen? Uitspraken volgen hier, ook
weer in bonte rij en vrijwel ongeordend:
De mensch was nimmer zoo bereid om
te werken en te wagen, elk oogenblik zijn
moed en zijn geheelen persoon te geven
aan een algemeen heil. Hij heeft de hoop
nog niet verloren. Tusschen een over-
tuigd cultuurpessimisme en de verzekerd-
heid van een aanstaand heil op aarde staan
al degenen, die de ernstige euvelen en
gebreken van het heden zien, die niet
weten, hoe ze te heelen of te keeren zullen
zijn, maar die werken en hopen, die
zoeken te begrijpen en bereid zijn te dra-
gen. Niet alle teekenen ontbreken, dat
onder al de maatschappelijke en cultureele
stoornissen, waarmee wij geplaagd zijn,
de gezonde bloedstroom der samenleving
niettemin krachtiger doorgaat dan ons
bewust is. Ziekte is er ongetwijfeld, nor-
maal functioneert het organisme niet. Op
de verschijnselen moet het oog gericht zijn,
op het herstel de hoop. Is er nog plaats
zoo vraagt Prof. Huizinga in zijn op
een na laatste hoofdstuk voor een
hoopvol slot na de opsomming van zoo
veel en zoo ernstige verschijnselen van
ontwrichting en verzwakking? Die plaats
is er altijd, de hoop en het vertrouwen zijn
nooit verboden. Maar het is niet ge-
makkelijk om die plaats in te nemen.
Perioden van hoogen bloei blijken steeds
kort,te zijn geweest. Het steeds herhaald
en telkens ver-^atst proces van op-
komst, ontplool3^" sn verval loopt in
enkele eeuweu ail Tegenover alles wat
ondergang schijnt te voorspellen, stelt de
hedendaagsche menschheid, op weinige
fatalisten na ditmaal eensgezind, de ener-
gische verklaring: wij willen niet onder-
gaan. Deze wereld is, met al haar ellende,
te schoon om haar te laten verzinken in
den nacht van menschelijke ontaarding en
blindheid van den geest. Het vertrouwen
in den arbeid, het geloof in de mogelijk-
heid van redding, den moed om die te
bevorderen, kan niemand ons ontnemen.
En dan zegt Huizinga zoo schoon:
Ongestoord door dwaasheid en aeweld
gaat een geweldig groot stuk tijdsleven
van zwijgende menschen van goeden wille
rustig voort, elk bouwende aan de toe-
komst, zooals het hem gegeven is. Zij
verschansen zich min of meer in een gees-
telijke zone, waar de boosheid van den
tijd geen toegang en de leugen geen koers
heeft. Zij vervallen niet tot levensmoe-
heid of vertwijfeling, hoe duister het ook
wordt in hun Emmaus. Over de geheele
wereld is een gemeente verspreid, bereid
om het nieuwe, als het goed is, te aan-
vaarden, niet om al het oude en beproefde
prijs te geven. Zij zijn niet verbonden
door leuzen en teekens, hun gemeenschap i
is er een van den geest.
Tot de geestelijke clearing, die de tijd
behoeft, zal een nieuwe askese noodig
zijn, en die nieuwe askese zal een overgave
moeten zijn. Overgave aan dat wat als
hoogste te denken valt. Dat kan Staat
- - of volk of klasse evenmin zijn als het eigen
uiterst wankel geworden. De volstrekt persoonlijk bestaan. Gelukkig zij, voor
Uit het Engelsch door BEN BOLT.
(Nadruk verboden.)
27)
Venviolg.
Toen hij vertrokken was, zocht de dokter
hiet open voorpllein op, waar hij zicih in de
verkwiikkende ochtendzon kon koesteren. Bin-
»en was hiet kil en voehtig. Rondikijikend werd
Dick Forsyte's blilk getroffen door een wen-
bettrap aan heit verste einide en tiusischen de
btoemen en boomen door baan.de hij er zich een
weg heen. De troden wiaren van groote sibee-
nen gemaakt, saimengeihouden door een soort
oement, dat de tijd nooh het weer in staat
was geweest, hiet aan te tastien. Gedreven dbor
nAearwsiglieriigtoeid, beKHiom hij de trappen en be
yond zich weldra op een klein balcon aan den
kant van het hoofdgebouw, van waaraf hij een
onvengelijikelijik gezidht had op Pi-Chow en het
•mringende land.
Over de balustrade geleund, onderwierp hij
den weg naar de staid aan een belangstellen d
©Mdenzoek. Op 'hiet oogenfoliik waren er maar
drfe menschen te bekenn'en, 6en met een
toamlboe draagstiolk aan het ednde waarvan
mandjes met levensmiddelen slingerden, een
tweede met een beladen iniandisichiEn kruiwa-
gem, en de derde Qhimg.
Hij zag, hoe Ohing den man met den draag-
stok inhaalde, en naast hem g(ing loopen en
een gesprek met hem aanknoopte. Hij keek
het tweetal na, totdat ze uit het gezidht wa-
»en en wijdde toen weer zijn aandaesht aan het
wegigedeelte in zijn nabijhead.
Het vehkeer daar nam toe. Hij keek er loom
naar, nu en dan een blilk werptend op den tuin
van de Yamen, die van hier eveneens zicht-
baar was, zomder edhter iets van belang bp
te menken. Het zonldcht, dat fel op het bal
con sdhsen, maalkte hem langizamerhand sla-
perig en hij gfin'g op de sbeenen bank zitten.
Een minuut later knilkkefbotde hij en bet duur-
de niet lanig of hp was vast ingeslapen.
Toen hij wakker werd was het goed middag.
De weg bened'en was vol voetgangers, alien
in e6n richttrag gaande naar de stad. Van
Pi-Dhow drong het gerommel van tamtams,
begeleid door een levendig ruanoer, tot zijn
ooren door. Vtaggen wapperdlen in den wind
en alle knamen en tenten voor de muren wa
ren opgesiend met banieren en symtoolische
draken. Hij verxMepte zich in de vraag, wat
dit te beteelken'en had en bieef geinteresseerd
toelkijiken, tot hij eindelijlk, toen de stroom
langs den weg minder wend, een voetganiger
opmerkte, die in tegenovergestelde rich ting
liep. Hiet was Chdng.
Zijn tnouwe begeleider wadh'tte een gelegen-
heid af om ongemerkt in de rijstvelden te
komen; toen Forsyth hem die had zien in-
gaan, verliet hij het balcon en ging naar de
poont hem tegemoet.
Dhing bald >een winlkel vol eteniswaren mee-
gdbracht, benevens twee groteske mombak-
kesen, waarnaar de zendingsarts in verbazing
staartde.
,,Waarom heb je in vnedesnaam die dingen
meegebraoht, Ohinig". De Chinees gTinndkte.
Gekocht om gezicbt te verhergen. Veel
Chinaman dragen ze vandaag in Pi-Chow;
feest daar. Na zonsondergang doen we ze over
gezidht en gaan er op uit. Niemand barken t u
vreemdeling. Snapt u
,,Ja, die zullen zeker van nut zijn."
.Heel nuititig, ja."
Ze keerden naar het balcon tierug, bereidden
een maal, en zich vedlig voelend voor verspie-
wie dit beginsel slechts den naam kan
dragen van Hem, die sprak: ,,Ik ben de
weg, en de waarheid, en het leven". En
tensiotte nog deze uitspraak: Er moet een
mogelijkheid van bekeering en ommekeer
zijn in den gang der beschaving, en wel
dan wanneer het erkenning of terugvin-
ding van eeuwige waarden betreft, die
buiten den stroom van ontwikkeling en
verandering staan. Om zulke waarden is
het thans te doen.
Zooals men w.eet, heeft de gouwemeur van
Sumatra's Ooatikust, de heer Van Suchtelen,
met ultimo Januari ontslag gevraagd en ge-
kregen.
Het Bat. Nbl. meent nu te weten, dat een
en ander het gevolg is van een tusschen de
regeering en den gouvemeur gerezen moo-
ningsversoail, verband houdende met de het
bestaanide stelsel van uitvoering van de rub-
berrestriotie, waarvan de heer Van Suchtelen
een tegenstander is. Dit meeningsverschil zou
volgens het blad de aanleding zijn geweest
voor de ontslagaanvraag.
MINISTER DE WILDE NAAIt HET
BUITENLAND.
De minister van Binnenlandsehe Zaken is
met verlof naar het buitenland vertrok/ken. De
minister zal tot 25 dezer asfwezig zijn.
DE MINISTERS GELISSEN EN DECKERS
IN POLEN.
Ministers Gelissen en Deckers zijn Dinsdag-
avond naar Posen vertrokken in gezelschap
van den onderminister van landbouw Rac-
zynski en den Pooischen gezant in Nederland
BaJbineki. Bij hun vertrek was o.m. aanwezig
de minister voor Industrie Gorecki.
EEJV VEREENIGING VAN GRINT-
HANDELAREN.
Dezer dagen is te Amsterdam opgericht de
Nederlandsche vereeniging van grinthande-
laren Silex. Vele vooraanstaande pensonen in
den grinthanded uit verschillende streken van
het land, zijn als lid toegetreden.
DE BACONVARKENS.
De algemeene vergadering van het Centraal
bureau voor de varkensfokkerij in Nederland
heeft den minister van Landbouw venzocbt de
uitbetaling naar kwaliteit trij de foaconvarkens
in ieder geval volledig te hanidlhaven.
CRISISINVOERWET 1931.
,De minister van Handel, Nijverheid en
Scheepvaart, gezien het Kon. besluit van 27
December j.l. tot rageling van den invoer van
papier en papierwaren, gelet op zijn beschik-
king van 6 Januari j.l. heeft:
1. voormelde besohikking ingetro'kken
2. de lijst van de bij deze contingenteering
uitgezonderde goederen, behoorende bij zijn
besohikking van 30 December j.l., voor zoover
het betreft courantenpapier, met inigang van
1 Januari jJ. te wijzigen als volgt
Courantenpapier aan rollen en vellen, zoo
wel ongesatineerd als gesatineerd, niet schrijf-
gelijnd, wit of lieht getint, met een gewicht
van 46 tjm 59 gram per M:2, bevattende ten
minste 75 pet. houtislrjp.
Van 15 Februari af zal dit papier moeten
zijn voorzien van waterlrjnen, welke daarin
zijn aangebraoht in een richting op onderlinge
afstanden van circa 5 c.M. St.ct.
RESTITUTIES UIT HET LANDBOUW-
CRISISFONDS.
I>e minister van Landbouw en Visscherij
heeft bepaalld, dat uit het landibouwcrisisfonds
zal worden vergoed:
aan importeurs van tarwebloem, die als ge-
organiseerden zijn aangesloten bij de stichting
Nederlandsche Meedcentrale een bedrag van
f 0,25 voor iedere hoeveelheid van 100 K.G.
tarwehloem B wellke door hen na 3 September
1935 is geiimporteerd en Voor 1 Februari wordt
afgeleiverd;
aan bereiders van tarwebloem en tarwe-
meel, die als georganiseerden zijn aangesloten
bij de Stichting Meelcentrale, een bedrag van
ders en vervolgers, vielen ze in slaap. Toen zij
ontwaalkten, was de weg bijna verlaten, maar
vanuit Pi-Ohow woei een storm van vroolijk
lawaai aver. Cbings ziel werd naar de stad
toegetroikkien.
f.Wfl gaan naar de stad?" vroeg hij.
Ddck Forsyth schudde het hoofd.
,,Neen, maar wij zullen eens bij Li Weng-Ho
poolshoogte gaan nemen."
„In orde", stemde de Chinees opgewekt toe,
hoewel zijn gezidht teaeurstieHdng verried.
Zij deden hun maskers voor alsof zij naar
het feest gingen, kwamen door de rijstvelden
op den weg en ldepen dien af in de richting
van de stad en beredlkben zoo den buitenrand
van de Yamen. Met den muur tusschen hen
en den tuin, was er weinig van te zien, maar
ebn ding viel Forsyth als een onheils pel lend
voort'E'eiken op, namelijk, dat er vael meer sol-
daten ziohhbaar waren en dezie hun taak veel
waakzamer en senieuzer opnamen dan hun
kamerajden, die in den afigelnopen nacht, ih
zoete rust het met hun dienist op een accoordje
hadiden gegoodd.
,,Clhinig", vroeg hij beizorgd, ,,weet je of
Weng-Ho aangelkoanism is!"
,,Ik weet niet. Ik zal vragen."
Hij begaf zich naar de bewaaktie poort. Een
man of vijfdie de aware houiten haisbanden
droegen, wellkie te kennen geven, dat zij iets
misdraven hadiden tegen den wil van den man-
darijn, of de wetten die hjj bad verflcozen uit
te vaardiigen, stonden daar op een rij. De hou-
ten bleklken waren heel zwaar en bevestigd
aan kettdngen, die om den nelk hingen en over
de schouders omlaag vieien, waarbij het ge
wicht der blokiken de ijzeren schakeJ® in het
vleesdh dreef.
Drie der mannen hadldein zioh bijna dubbel
gebogen, de eenige manier om een oogenblik
een vleugje verlichting te vinden van de fol-
teringen van den houten hakband.
Chdnig ging redht op hen af, slaagde er in
Boy
PRODUCT VAN DOUWE EGBERTS TABAKSFABRIEK
(Ingez. Med.)
f 0,50 voor iedere hoeveelheid van 100 K.G.
N.A.C.-tarwe welke door hen na 3 Septem
ber 1935 is gekocht of ge'importeerd en welke
voor 1 Februari afgeleverd wordt;
aan bereiders van r'oggebioem en roggemeel
een bedrag van .f 0,50 voor iedere hoeveelheid
van 100 K.G. rogge, welke door hen na 3
Sept. 1935 is gekocht of geimporteerd en voor
1 Febr. geleverd.
DISCONTO NEDERLANDSCHE BANK
VAN 3V2 TOT 3 VERLAAGD.
Het disconto van de Nederlandsche Bank
is verlaagd met een half procent, van 3% tot
3 pCt.
DE MOERDIJK-BRUG.
In zijn Dinsdag in den gemeenteraad van
Dordrecht gehouden Nieuwjaarsrede deelde de
burgemeester mode, dat de nieuwe verkeers-
brug over den Moefdijk vermoedelijk nog v66r
1937 voor het verkeer zou worden opengesteld.
De voltooiing der brug te Zwijndrecht zal
nog wel twee jaren op zich laten wachten.
ORDENINGSPOGINGEN IN DE
BAKSTEEN-INDU STRIE.
In verschillende persberichten is reeds
mededeeling gedaan van de ordeningsipogin-
gen, welke onder leiding van den Nederland-
schen Baksteenbond ten behoeve van de ge
heele baksteenindustrie zijn ondernomen, om
te geraken tot een meer rationeele productie
en distributie.
Dinsdag is de Baksteenraad, het hoogste
hestuursorgaan van den Nederlandschen Bak
steenbond, in vergadering bijeengekomen om
een beslissing te nemen omtrent een concreet
plan, hetwelk de bedoelde saneering zal moe
ten brengen. In deze vergadering, welke do-,r
19 van de 20 bestuursleden werd bijgewoond
is dit plan in den vorm van een bindend be
sluit met algemeene stemmen aanvaard.
K. P. M. LAA.T SCHIP IN DUITSCHLAND
BOUWEN.
Naar de ,,Tel." verneemt heeft de Konink-
lijke Paketvaart Maatschappij aan een Duit-
sehe werf opdracht gegeven tot het bouwen
van een nieuw schip. Het betreft hier een
opdracht voor een bedrag van ruim 5 millioen
mark.
Deze transactie is na verschillende bespre-
kingen te Berlijn tusschen een vertegenwoor-
diger van het Nederlandsche ministerie van
Kolonien en het Duitsche ministerie van han-
del tot stand gekomen, en wel op dien voet,
dat de Duitsche regeering zich verplicht onge-
veer hetzelfde bedrag als dat van de Neder
landsche order aan den tabaksimport uit
Nederlandsch-Indie naar Duitschland ten
goede te doen komen. Het is dus een zuivere
compensatie-transactie.
Er worden te Berlijn op het oogenblik on-
derhandelingen gevoerd over een uitbreiding
van transacties (lie doorbniddel van een com-
pensatieverkeer een verbetering in den Neder-
landsch-Indischen export naar Duitschland
zouden meebrengen. Ook deze besprekingen
zouden door den vertegenwoordiger van het
Nederlandsche ministerie van kolonien worden
gevoerd.
Blijkens den weekstaat van de Neder
landsche Bank, 13 Januari gepubliceerd, be-
droeg de goudvoorraad 656.644.660 tegen
651.231.026 op 6 Januari of 5.413.634 meer.
een vluchtige comversatie te beginnen en was
spoedig termg.
..Nsen", beriohtte hij, ,,die mandarijn is er
nog niet, maar misisie Barrington is binnen
vrij genoeg." „Hloe weet je dat?"
„E5en van de gestraften was in de Yamen
vanmorgen. Heeflt haar gezien in den tuin,
en hoorde, zij de vrouw was. met wie Li
Wleng-Ho gaat trouwen."
„Qhdng", zei de dolkter emstig. „We heb-
ben geen tijd te verliezen. Laten we rond
om de Yamen loopen."
,,Kan niet... nu nog niet", antwoordde
Ohing besllst. ,,Als bij daglicht iemand ons
ziet, zijn we Er bij. Gaan nu naar de stad,
dan terug als donlker."
Ond'aniks zijn koortsachti'g ongeduld, wist
Forsyth, dat Clhing gelijlk had, en aarzelend
keerde hij zich van Kathleen's gevanigenis af.
Het feesbgedruisdh, dat Clhing tot in het diepst
van zijn Ohimeezeniziel noerde, liet den dokter
koud. De zijden banieren aan de muren en de
wapperende papderen draken op de palen
vormden geen abtractde voor hem, hoe schil-
derachtig hij het toonoel on'der andere om-
standi'gheden geviondien zou hebben. In zijn
gekwelden geest was slechts plaatsruimte voor
gedacihten aan hieit mieisje dat wachitte op de
komst van Li Weng-Ho, den machitigen en
onmeedoogenloozen gouvemeur, die in deze
stad heer was van leven en dood.
Zoo afiwieizig was hij, dat hij vlak bij een
kraampjie buiten de stadispoorten, bijna over
het toalf-ontkleede lichaam van een man
struikelde. De zdelige stakker lag op zijn rug,
zijn hoofld rustierud op een plukje gras, de
oogen gesloten, de mond open, en zooals Diick
Forsyth, als meddcus met een oogopslag con-
stateerlde, den dlood nabij.
iBen toomelooze vetronitwaardiging maakte
zioh van hiem mleesber over een land, dat .zich
in de inJtemationale politiielk het air gaf van
een besohajafde nabie en waar men doodge-
De zilvervoorraad bedroeg op 13 Januari
f 19.964.397 tegen 19.312.687 op 6 Januari of
641.710 meer.
Op 13 Jan. was dus de metaalvoorraad teza
men f 676.599.057 en in omloop f 778.416.755
aan bankbiljetten, tegen 796.224.385 op 6
Januari of 17.807.630 minder.
Di: ONDERWIJS-OONCENTRATIE.
De instelling van de bij het terugnemen van
de concentratieparagraaf van het bezuini-
gings-ontwerp met betrc kking tot hst onder
wijs door de regeering in uitzicht gestelde
commissie kan spoedig tegemoet worden ge
zien.
Buiten de ministers van onderwijs en van
financien zullen in de commissie de voorzit-
ters van de grootste fracties der Tweede Ka-
mer komen te zitten rnst een ondeiwijsspecia-
liteit van elke fractie, en wel aldus: prof. Aal-
berse en de beer Surinig voor de katholieken,
rnr. de Geer en de heer Tilanus voor de chr.-
historischen, de beeren Schoutrn en Terpstra
voor de a.-r., dr. Bierema en mr. Boon voor
den Vrijheidslbond, mr. Joekes en de heer Kete-
laar voor de vrijiz.dem.- en de heeren Al/barda
en Thijsse voor de S.D.A.P.
HF,T NEDERL.YNDSCH IN HST
DIPLOMATIEKE VERKEER MET BELGIe.
De correspondent van de N. R. Crt. te Brus-
sel meldt:
Het bericht volgens hEtwelk de Nederland
sche regeering voortaan in het diplomatieke
vertkeer met Belgie van de Nederlandsche taal
gebruik zal maken, heeft in Viaamsc.be krin-
gen groote voldoening gewekt. Hiermede
wordt een actie afgesloten, welke ongeveer 30
Stop vlug dien akeligen hoest, neem
Akker's Abdijsiroop. Op slag zult Gij
ondervinden, datGijhiereen nulp hebt
om den meest weerspannigen hoest
te verdrijven. Vanaf den eersten lepel
openbaart zich haar kalmeerende,
verzachtende, slijmoplossende wer-
king. De vastzittende slijm komtlosen
Gij zult weer Cjemakkelijk kunnen
ademhalen. Abdijsiroop verschaft U
reeds vannacht een rustigen slaap en
binnen 24 uurzijt Gij dan dien benauw-
den hoest finaai vergeten. Neem bij
(Ingez. Med.)
moedereerd sen doodzietoen man zijn huis ait-
droeg en aan den weg neerlegde om daar be
laten sberven, zoodat de straata.rme nahestaan-
den. niet met de kcoten van een begrafsnis
werden bezwaard. Maar met den beaten wil
kon hij voor dit mensohelijkc wrak niets meer
doen en m'et een ge'voed van onui tsp-ekelijke
walging liep hij do or en mei'kte nog op, dat
de feeatgangers nauwelijik^ eenige aarudacht
aan den etervende schcnken. Zoodets was
hier immers een dagelijks evenement!
EHndElijik kwam de lang gewenscihte barm-
haitige schemering. De veie lampions zoo
wel fcinnen a.ls buiten de etad, gavea kleur
aan h«et tooneol, dait door een uitlbumdigen
vloeid van vuurworken met fldtsende regens
van gouden vuur in gioed werd gezet. For
syth keierdte zich 'cm, cm iets tegen Ohing
te zegigen, maar onbdekte, dat zijn metgezel
verdiwen.cn was. Verbluft en angsitig bleef
hij staan waar hij stcr.d, in de hocp. dat de
Chime'e® hiem zou vind'en. Overal om hem
been gemaslkerde geziohten; het was onder
deze omistamldigiheiden heel gemakkelijlk, iemand
uit het oog te verliezen. Hij durfde zijn
eigen masker niet af tc nemen en al was
Chinig in de nabijhieid, hij zcu hem toch niet
Ikunncn herkennen. De dokter bleef een hee-
lsn tijid op diezelfde plaats staan, maar Ohing
venscheen niet, en op het laatst, tren de sche
mer in duistemis was oveigegaan, trok hij al-
leen op de residentie van Li-Weng-Ho af.
De hoofldpoiort was vroolijk met lampen
verlichit, en daar de schildwachten nog steeds
sohierp op him hoede waren, verme-ed hij het
Ihcldere scihijnsci en hegion lanigs den muur te
loopen, van tijd tot tijd stil staand om te zien
of hij erover zou kunnen komen. Eindelijk,
na lang zoeken, vend hij con punt, waar het
m'ogelijk was er zonidar hulp over te klimmen;
twee minuten later lag hij plat voorover boven
op den muur en keek in den tuin.
(Wordt vervto'lgd.
