ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
No. 9392
MAANDAG 23 DECEMBER 1935
75e Jaargai
Binnenland
Feuilleton
Een liefde in China.
De Italiaansch-Abessinische
oor!og.
TWEEDE BLAD
VERHODGING VAN EXTRA-PERCENTAGE
BROEDEIEREN?
De mysterieuze maarschalk.
NEUZENSCHE COURANT
GIFTEN VAN DE KONI,NGIN EN
PRINSES JULIANA.
H.M. tie Konimgim en HjK.H. Prinses Juliana
hebben aan den beer Manno P. Fische aan-
zienlijke bedragen ter band gesteld, ten bate
van het Koningin Emma Herdenkingsfonds.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Vrijdag.
Versclhillende kleinere wetsc/ntwe rpen en
conclusies inzake adressen worden zonder
debat en z.h s. aangenomen.
Voortgeizet wordt de behandeling van het
wetsontwerp tot veriaging van de openbare
uitgaven voor het onderwij's.
Minister Oolijn leigt die verklaring af, die
reeds in ons vorig nummer is afgedrukt.
Bij par. 13 veirtdedigt die hoer Van Dijken
(a.r.) een amendement om de samemvoeging
van 2 bijizonidiere scholen te vergemakklijken.
De heer Aillbarda (s.d.) zegt, dat niet geble-
ken is, of die rechterzijde een kabinetscrisds
durfde te aanvaartden.
De heer Wijnkoop (comm.) beitoogt, dat de
redhtertzijlde de aandacht der arbeiders van
hun werkelijke belangen wilde afleiden.
De heer Snieevliet (rev. soe.) betoogt, dat
zoo sociaal onrecirt wondt verdoezeld.
Minister Slotemator de Bruine neemt het
amenldement over.
Art. 1 en par. 13 wonden z.h.s. aangenomen.
By par. 14 (bezuiniging onderwijzersoplei-
ding) bepleit de heer Zijilstra (a.r.) een amen-
dement am hoager beroep tegem de schadever-
goeding bij opheffing van kweeksdholen moge-
lijk te maken.
Naidat mej. Meijer (r.k.) en de heeren Thijs-
sen (s.id.) en Sirring (r.k.) eenige kleine op-
merkingen heblben gemaakt, zegt minister
Slotemaker d'e Bruine het amendement over
te neimen.
Par. 14 wordt z.h.s. aangenomen.
Bij par. 15 (ivooriloopige persionneering 60-
jarige onderwijzers) verdedigd de heer Suring
(r.k.) een amendement o.p art. 161 van afdee-
ling A, om buiten tiwijfeil te stellen, dat een
onderwijizer met voorlcopig pensioen zich het
uitzicbt op gezinspensioen kan verzekeren
tegen een bijldrage van 5% pet.
In het algemeen bad spreker de pensionee-
ring voor alle 60jarigen facultatief willen stel
len. Spr. wil in bepaalde gevallen de indirecte
verplichtimig om op 60 jarigen leeftijid voorloo
pig pensioen aan te vragen niet doen bestaan.
Spr. belichaamt dit in een tweede amende-
mient.
De heeren Ketelaar (v.-d.) en Thijssen (s.d.)
achten de amendemeniten niet noodig.
De heer Zijlstra (a.r.) beveedt de amende
menten aan.
De minister zegt, dat het doel is, jongeren
irjeer perspectiaf te bieden. Spr. neemt het
eeiSte amefcd air.cn t-®urinig over en laat inzake
het tweede hot co.ndeel aan de Kamer.
DE STOPZETTING VAN DE WERK-
VERSGHAFFINGEN.
De minister van sociale zaken heeft aan
alle inspectieigi vooi de werkverschaffing het
volgende geseind
„W,il onverwijldi aan betrokken gemeente-
besturen in uiw ressort mededeelen, dat aan
zelfstanidiiigen die bjj werkverschaffing ge-
plaatst waren, tijdens de stopzetting der werk-
verschaffin.g vengoedinig kan worden toege-
kend voor loondenving. De vergeeding wordt
bepaald op 80 pet. van het loon, dat de be-
trokkene in die laatste week van zijn tewerk-
stelling heeft vendienid. Deze vergoeding mag
elechts worden toegekenid over de week c.q.
de weken, waarin de betrokkene zou zijn te-
werkigesteld, indien de werkverschaffing niet
etopgezet was. Oontrole moet volledig ge-
handhaafd blijven. Kerstgave geldt voor zelf-
standigen niet."
HET PALEIS OP DEN DAM TE
AMSTERDAM.
De gemeeriteraad van Amsterdam heeft de
door B. en W. voorgastelde oplossinig der
oude paleis-raadhuisikwestie waarfbij de ge-
mieenlte het eigenidomsrecht van het gefeouw
aan het Rijk afstaat en dit onder voorbehoud
Uit het Engelsch door BEN BOLT.
(Nadruk verboden.)
18) Vervolg.
Beneden aan den voet der rotsen zag hij
een rij mannen l'angs een raw pad sjokken.
Ze troklken alien aan een lijn en daaruit
leidde hij af, dat de boot door een stroom-
versnellinig of tegen een stnooming in getrok-
ken werd. De jonlk voer dic'a bij den oever,
een paar maal was deze zoo dichtbij, dat men
met een fiksdhen sprong van het dek het land
had kunnen bereiken.
„Het geeft niet", mompclde hij, ,,eerst moe-
ten die kettimgen los!"
iNa zich behoedizaam vergewist te hebben,
dat niemand hem bespiedde, ondenzoC'at hij
den ketting zorgrvuldig. Het was een dege-
lijik stuk werik, bevestigd aan een paar boeien,
die om zijn enkels slot en. Zonder een sleutel
of een vijl, zag hij igeen kans er zich van te
ontdoen. Zijn eenige kans zou komen wan-
neer zijn bewaker hem toestond van de fris-
sche lucht te genieten, zooals hij in uitzicbt
had gesteld, want aan dek wandelen was al-
leen mogelijlk, indien zijn boeien bevrijd waren.
Drie trage, zenuiwsloopende dagen kropen
voioribij.
Enkele malen per dag kwam de beleefde
Chinees, die Ah Yeo bleelk te heeten, hem
bezoeken en bLeef dan een poosje praten. Den
derden dag zat Forsyth somber door het open
paneel te kijken en hij merkte juist op, dat
de rivier breeder begon te worden, to:n Ah
Yeo weer een praatje kiwam maken. Na een
paar minuten kwam eindelijk het voorstel,
dat de geivangene zoo vurig ver.beid had.
,,Waande dokter, zoudt u wel lust hebben
naar het dek te gaan
(Dick Forsyth's hart klopte zoo heftig, dat
hij 't eerste moment niets kon zeggen. Toen
van de goedikeuring der Staten-Genev aal een
bedrag van vijf jaarlijksche termijnen van 2
mlllioen aan Amsterdam zal uitkeeren voor
ihet bcuiwen van een nier.iw staidhuis, waar-
door tjgelijkertijid het terrein van het voor-
malige Baleis voor Voiksvlijt is aangewezen,
met aigemeeme stemmen aanrvaard.
's LANDS INKOMSTEN IN NOVEMBER.
In het overzicht der Rijksmiiddelen voor No-
venAlber hieiden de directe ibelastingen eenzelf-
de beeld als in die vorige maand. De inkom-
stenibelasting braciht in toitaal in November
1935 ruim aeiven ton meeir op dan in Novem
ber 1934. In dit jaar werd in het geheel tot
dusver 5.737.065 meer ontivanigen dan ver-
ledien jaar. De belasting van de doode hand
hracht van de geraamde drie millioen tot dus-
veir slechts 1.636.376 in. De geiza aml.jke di
recte ibelastingen zijn vergeleken hij het vori
ge jaar 7.256.580 vooruitgegaan. Van de ra
ining van f 116.425.000 is thans hereikt
S 95.761.340. De inkomstenbelasting leverde
in October 5V2 millioen op. In de uiaand No
vember noig geen 4y2 millioen. De dalende lijn
naar het einide dies jaa.s heeft zioj dus ge-
handhaafld.
De overige midldelen bleven in de elf maan-
den van 1935 29.948.928 onder de raming.
Vergeleiken bij dszelfde elf maanden van 1934
zijn zij gestegen met f 9.178.647.
De in voerrec'hten bleven f 7.764.474 onder
de verwacbiting, de accijns op bier en gedistil-
leerd samen inim vier millioen en de omzet-
belasting zelfs 19.296.594. Sleohts de accijns
op suiker en de sucoesisierechten zijn meege-
vallen.
Betoalve de suitor en de tabak zijn de op-
■brengsten uit accijnzvn vergeleken bij ver-
leden jaar alle teruiggeloopen. Bier en gediis-
tilleerd zijn samen 3.480.731 minder gewor-
den. Met ruim een millioen is ook terugigeloo-
pen de oouponbelasting en zelfs met ruim twee
millioen de dividend- en tamti&mebelasting.
De motorrijtuigenlbelasting krijgt nog een
maand om tot de raming van 22 millioen te
komen. Tot d.usver is nog geon 20 millioen
gehaald. De opbremgist in November was
slechts ruim een millioen. December zal zeer
waarsdhijinlijk niet meer opleveren. De rijwiel-
belastinig heeft dit jaar meer dan haar plicht
ged,aan.
Het Bandelsblad vemeemt, dat het bestuur
der Pluimjveecentrale he oft besdioten, om den
minister te adiviseeren, het extra-peroentage
broedeieren, mits afkomstig van erkende fok-
kers en vermeerderaars, te verihoogen van 15
op 30 pet. De vert jgenwoordigers van den In-
duistrie- en Handelsraad voor land- en tuin-
bouw stemden bianco of v66r.
DIRECTEUR NOZEMA.
Naar het Htol. meldt, is binnenkort de be-
noeminig te verwaohten van ir. A. Dubois te
Hilversum tot directeur der Nczema (Nederl.
Om r o eip -Ze nidertma a ts c happ ij
Naar men weet is de N.V. N.ozema een ge-
mengd bedrijf, gevormd door den Staat der
Nederlanden en de vier groobe cmroepvereeni-
gingen tezamen; haar taak is de exploitatie
en eventueele bouw der Nederlandsche om-
roepzenders. Ben technisch om'roep-iinstituut
derih'alve, met aan h_t hoofd een raad van be-
heer en een directeur. Benoemimg en ontslag
van laatsbgenoemide zijn aan de goedkeuring
van den minister van Binnenlandsche Zaken
onderworpen.
GEEN ROSTELOOZE RIJWIELPLAATJES
VOOR SCHOOLKINDEREN
Het Kamerlid Hiemstra bald onlangs den
Minister van Financien schriftelijk gevraagd
of fiebsen, die de gameenten aan schooikinde-
ren kosteloos of meb financieele begemoeb-
kominig hebben veirsbrekt voor hob bezoeken
van veiaf gelegen scholen (art. 13 Lager On-
derwijswet) niet van de rywieltoelasting be-
hoorden te woriden vrijlgesteld, door middel
van een wetswijzigin'g. Minister Oud heeft
daarop nu geantwoond:
,,De in art. 13 van de Lager Oniderwijswet
geregelde aanspsaak op steun uit de gemeente-
kas ter tegemoetkoming in de kosten, ver-
hij antwoordde deed hij het ecihter op onver-
schilligen toon, want hij begreep dat hij zijn
doel niet ziou bereiken als hij zijn verlangen
te zeer liet blijiken.
,,Als ik loopen kon, ja", antwoordde hij met
een blik naar zijn voeten. ,,Maar ik ben bang
dat het niet gaan zal. Mijn beenen zijn zoo
stijf, ik heb er nauiwelijks gevoel in...
De Chinees glimlachte.
,,Dat k£in verholpen worden, dokter!"
Hij liet zijn gevangene alleen en ging naar
het dek, om enkele oogentolikken later met een
paar beddemden terug te komen. Een van hen
verwijiderde op zijn aanwijzing de boeien,
waarna het tweetal Forsyth met kracht be
gon te massieeren. Ben minuut of twintig
waren ze met hem bezig, toen beduidde Ah
Yeo op te houden.
„,Probeert u nu maar om te loopen, dokter."
Forsyth slingertde zijn beenen over den rand
van de brits. Zijn voeten rustten op den vloer;
hij bleef een oogeniblik zitten alsof hij bang
was om zich te bewegen; toen richtte hij zich
langzaam op. Ah Yeo zag dat zijn gevangene,
op wat stijfheid na, niets meer sdieelde, maar
toen Forsyth zich met voorzichtige passen
naar de ladder begaf, liep hij voor alle zeker-
heiid toeh vlak naast hem.
Op het dek gekomen, leunde de dokter tegen
de verschanisinig van de jonk aan en keek om
zich heen. De Chinees, overtuigd dat hij geen
kwaad kon, liet hem een poosje aan zijn lot
over. De boot was een twintig meter van den
oerver verwijlderd en de dlo-kter meende, dat als
hij hij aivonld of 's nachts ongeboeiid aan dek
zou kunnen komen, het niet moeilijk moest
zijn om te ontsnappen. Toen wendde hij den
blik van den oever af en keek de jonk rond;
opoans kwam er een uitdrukkinig van ontstel-
tenis in zijn oogen; hij bleef roerloos als ver-
steend staan en staarde ontzet naar een voor-
werp, dat even buiten de kajuitstrap op het
dek lag.
Na een poosje begon hij met een onv;;r-
schililig air en grooter mloeite bij het loopen
voorwendenid, dan in werkelijklheid noodig was,
zich in de richtinig te bewegen waar het voor-
hond'sa aan het bezoeken van op zekeren af-
stanid gelegen scholen, 13 uiitsluitend aflianke-
lijik gesteld van den afstand1, die er is tusschen
de wonlnij van de ouders en de school, welke
men h t kind wenscht t. doen bezoeken. Wel-
gestelde ouiders hebben op dien steun evenzeer
aanspraak als arme ouders. Br is daarcm naar
het oordeei van den minister, alleen in de om-
standighieid, dat iemand steun krijgt voor aan-
schaffinig of onderhoud van een rijwiel, geen
volid'oenide aanleid'ing om voor het berijiden van
een voor sclixoolfbezoek hestemld rijwiel vrijstel-
linig van belasting te verieenen.
WEER SPANNING IN DE MIDDEL-
LANDSCHE ZEE.
Engelsche vraag aan Spanje, Zuid-
Slavie, Griekenland en Turk^e.
Zooals gemeld heeft de Britsche Regeering
contact gezocbt met verschillende leden van
den Volkenbond, om na te gaan, in hoever
deze staten bereid zijn, een aangevailen land
niet aileen met economische sanctie-maatrege-
gelen, maar ook militair te steunen.
Men weent te weten, dat deze vraag in de
eerste plaats is gesteld aan de mogendheden
aan de Middellandsehe Zee als Spanje, Zuid-
Slavie, Turkije en Griekenland. In officieele
kringen te Londen bewaart men ten aanzien
van deze kwestie een groote terughoudend-
heid.
De Fransehe bladen maken uitvoerig mel
ding van de vraag van Engeland aan de Mid
dellandsehe Zee-mogendheden, of zij met het
oog op eventueele verwikkelingen tengevolge
van de toepassing der sanctiemaatregelen de
noodige militaire voorzorgsmaatregelen te
land en ter zee hebben genomen en of zij, in
geval van een aanval op de Engelsche vloot,
bereid zijn de in het derde hoofdstuk van arti-
kel 16 van het Volkenbondspact omschreven
wederzijdschen bijstand te verieenen.
In Fransehe politieke kringen is het niet
bekend, of ook te Parijs een dergelijk verzoek
is ontvangen, doch men herinnert er aan, dat
reeds in October de Fransehe regeering deze
vraag in twee nota's heeft behandeld. Baldwin
heeft trouwens in het Lagerhuis verklaard,
dat Frankrijk zijn steun in het genoemde bui-
tengewone geval heeft toegezegd. Men neemt
aan, dat de Britsche regeering thans dezelfde
vraag tot de Spaansche en de Grieksche regee
ring heeft gerioht.
Egypte aan de zijde van Engeland.
Uit Cairo wordt gemeldt: Egypte zal Groot-
Brittannie in de Middellandsehe Zee steunen,
Dit is de algemeene opvatting in officieele
en half-officieele kringen, naar aanleiding van
de Britsche nota aan de Middellandsehe Zee-
landen.
Terugkeer tot sanctie-politiek.
Minister Neville Chamberlain hield Zater-
dag een rede te Birmingham, waarin hij zei,
dat de Volkenbond de sluitsteen der Engel
sche buitenlandsche politiek blijft.
Na zijn Donderdag in het Lagerhuis gegeven
uiteenzetting te hebben herhaald, sloot hij
met de woorden:
,,Ik onderstel, dat alle pogingen tot een
vreedzame regeling van het Italiaansche-Abes-
sinisch conflict voor het oogenblik als geein-
digd moeten worden besehouwd.
Wij moeten dientengevolge dus terugkeeren
tot de politiek der sancties en te gelegenertijd
hoop ik, dat de staten van den Volkenbond
zullen toonen, dat zij bereid zijn zich voor te
bereiden om elken aanval tegen een hunner
te weerstaan.
IN GEVAL VAN OORLOG.
Steun voor Engeland in dp Middel
landsehe Zee.
Volgens den Parijschen correspondent van
de Daily Telegraph hebben de regeeringen van
Turkije, Griekenland, Roemenie en Zuid-Slavie
binnen tweemaal 24 uur bevestigend geant-
woord op het Britsche verzoek om wederzijd
schen bijstand in geval van een aanval in de
werp lag. Toen hij het bereikt had, bleef hij
niet stilstaan en keek er van onder half neer-
geslagen ooigleden met aandacht naar. Hij had
zicih niet vergist het was een damesschoen
Hij liep er langs, keerde toen terug en keek
nogmaals.
,,Een Europeesch schoentje!" hamerde het
in zijn geest. Hloe komt dat hier?"
iHet ding fascineerde hem. Hjj had niets lie-
ver gewilid, dan het oprapen, maar,een van de
Ohineezen was aan dek gekomen om hem in
net oog te bouiden en a'l maar heen en weer
loopend vroeg hij zidh telkens af:
„Van wie is die schoen? Van wie? Van
wie
In gedachten gaf hij zelf het antwoord, een
antwoord, d'at hem als alleronwaarschijnlijkst
voorkwam, maar dat zich telkens weer aan
hem opdrong. ,,Dat scOioentje is van Kathleen
Barrington."
IBijna onlbeiwust was hij er weer heen geloo-
pen; hij bleef nu er bij staan ein op hetzelfde
moment klonk Ah Yeo's stem achter hem.
.Heeft de dokter belangstelling voor het
sehoentj/e van de Engelsche jongedame?"
Het kostte Dick Forsyth de grootste moeite
om zich te beheerschen en zich tot den Ooster-
ling wendend, slaagde hij erin met een orabe-
wogen stem te antwoorden:
,,Ja; ik vroeg mij juist af hoe zoo'n ding
hier komt en wie wel de eigenares kan zijn."
Ah Yeo scihuidde het hioofld en een glimlach
plooide zijn gezicht, doch Forsyth merkte dat
zijn ocgen niet lachten, maar hem scherp ga-
desloegen.
,,'Het is een beetje s-lordig van de deugdza-
me jongedame om dat schoentje daar zoo ach-
teloos neer te gooien, maar daar ze binnen
kort met mijn dieribaren meester in het huwe-
lijk treedt, is het niet zoo erg, want dan draagt
zij vender toch de Chineesche schoenen. Zij
went haar voeten er al aan.''
Forsyth luisterde ongeloovig, maar zijn ge-
laatsuitdrukking verried niets van wat er in
hem ornging.
„Is ze dan hier aan boord?" vroeg hij als
terloops.
Ah Yeo knikte.
Middellandsehe Zee en hun steun voor dat ge
val toegezegd.
Het resultaat van deze stap te Madrid is
r.og niet bekend.
De genoemde staten bebben echter welis-
waar uiting gegeven aan hun bereidheid tot
steun in deze verdere faze der sancties, doch
zij hebben er tevens alle op gewezen, dat het
om deze of gene reden onwaarschijnlijk is, dat
zij direct tot dezen stap volledig succes heeft
ondervonden.
Naar aanleiding van den Britschen stap bij
de Middellandsch Zee-mogendheden, betref-
fende de organisatie van den wederzijdschen
bijstand, schrijft l'Oeuvre, dat Engeland bij
dezen stop volledig succes heeft ondervonden.
De Fransehe en de Engelsche regeering
willen alles probeeren, v66r zij de petroleum-
sanctie toepassen, want zij weten, boe de
Italiaansche regeering reeds alleen op het
vooruitzicht van de toepassing dier sanctie
reageert. Dit soort vreedzame demonstratie
zou in den geest zijn van de leiders te Londen
en Parijs en op Italie veel meer invloed heb
ben, dan wat er tot dusver is gesChied.
In Fransehe officieele kringen is men uiterst
ontevreden over de houding van Italie, die on-
begrijpelijik wordt genoemd.
Een buitengewone raadszitting?
L'Oeuvre schrijft, dat het kabinet Baldwin
zich voorbereidt op een buitengewone zitting
van den Volkenbondsraad, waar de kwestie
van den wederkeerigen bijstand in het open-
baar ter sprake zal komen.
Bedoelde zitting zou tegen 10 Januari ge-
houden kunnen worden, en zou dienen om
goed te laten zien, welke strijdkrachten de
Volkenbond eventueel zou kunnen stellen
tegenover een staat die als aanvaller is aan
gewezen.
Dit zou dan gelijk staan met een moreele
pressie op de Italiaansche regeering, om haar
te bewegen, zich tot onderhandelen bereid te
verklaren, of in elk geval den Europeeschen
vrede niet te verstoren.
Amerikaansche belangstelling.
Naar Reuter uit New-York meldt, bespreken
de bladen vooral de beriehten dat de Britsche
regeering de Middellandsehe Zee-mogendheden
hulp heeft verzocht bij een eventueelen Ita-
liaanschen aanval. De algemeene meening is
dat indien de Volkenbond in staat blijkt een
doeltreffende vorm van wederkeerigan steun
op te stellen, waarbij het risico gelijk wordt
verdeeld, het Amerikaansche volk met meer
respect naar Geneve zal zien.
Een waarschuwlng van de Temps
aan Italie.
In een artikel naar aanleiding van het af-
treden van Hoare schrijft de Temps, dat de
woorden, die Mussolini te Pontinia gesproken
heeft, Hoare's plan om af te treden verstrekt
schijnen te hebben. De groote „realpo.itiker"
Mussolini schijnt dus verder op oorlog te staan
en de feiten, die zich om Geneve en den Vol
kenbond groepeeren, buiten rekening te willen
laten. Sedert het begin van het Afrikaansche
conflict heeft de Italiaansche diplomatic een
heele reeks fouten gemaakt. Het is te hopen,
dat zij er niet nog -een maakt, die emstige
gevolgen zou kunnen hebben. De Parijsche
voorstellen vertegenwoordigden een uiterste
grens van de Fransch-Italiaansche inspanning.
ledere poging om vender te gaan zou op het
oogenhlik zonder succes blijven. Mussolini
moet hoe groot ook de moed van de door hem
geleide natie moge, zijn, begrijpen, dat deze
moed niet de overwinning kan behalen over
het misprijzen, dat zich dreigt te vergrooten.
VOLKENBONDSRAAD ZAL IN JANUARI
HET CONFLICT WEER BEHANDELEN.
Te Geneve is Vrijdag de voorloopige agenda
voor de 90e gewone zitting van den Volken
bondsraad, die op 20 Januari 1936 te Geneve
zal beginnen, gepubliceerd. Zij bevat, naast
de gebruikelijke teehnische en administratieve
kwesties, wederom het Itabaansche-Abessini-
sche conflict. Het officieele comiqunique
maakt echter geen melding van de wijze,
waarop dit punt weer aan de orde zal komen.
Men tast in het duister omtrent zijn
plannen.
De dreiging- van den regentijd.
(Telegrafisoh via Asmara.)
Aan het front, 19 Dec 1935. (VPB.) Maar
schalk Bajdoglio is een man van weinig woor
den. Van zijn kant behoeft de oorlogscorres-
ponident niet te hopen op nieuws, dat hem veel
wijizer miaakt over de plannen van den gene-
ralen staf. Daarwer mogen wij ons overigens
niet te veel beklagen, want de officieren aan
het front verkeeren, naar het mij voorkomt,
eveneens in onwetendlheid omtrent zijn voor-
nemens, welke deze dan ook mogen zijn.
De militaire aerie op het plateau van Tam-
bien gaat onvermlndend door. H;oew:l de Abes-
sijnen er niet in silagen, om de Italianen terug
te drijiven, scliijnen zij er toch in te slagen,
zich staande te houden, dank zij den'voortdu-
renden aaiwoer van versche troepen. Van een
ve'.dslag kan nog niet worden gesproken, doch
de gevechten, die er geleiverd worden, zijn toch
van dien aard, dat men dit nauwelijks meer
met den naam van guerilla kan betitelen.
Het voordeel van het bezit van
vliegtuigen.
(Het feit, dat zij niet over vliegtuigen be-
schikken, vormt, volgens de algemeene opinie
aan het front, de grootste handicap voor de
Aibessijnen. Het is natuurlijk wel zeer de
vraag of deze zicih zouden kunnen meten met
de Italiaansche vliegtuigen, die geheel modern
uitgerust en volkomen vcor hun taak berekend
zijn; maar dat zij. geheel van dit wapen ver-
stoken zijn, plaajtst hen toch wel in een zeer
onigunstige posirie.
Ze zijn nu geheel blootgestild aan het na-
deel, dat de Italiaansche vliiegers hun toe-
brengen en .ham beweginggvrijheid wordt er,
vooral bij dag, sterk door beinvloed. Wel is
waar beschiikken zij thans ook op dit front
over afweergeschiut in blijkhaar voldoenden
getale, in de bediening waarvan zij ook tame-
lij'k bedreiven zijn; doch dit vormt geen vol-
doende tegenwicht. Buitendien zijn zij er niet
in geslaagd altlbanis tot dusverre om de
Italiaansche luchtimacht verliezen van eenig
belang toe te brengen.
Aan beide flanken van het Noordelijke front
ontwikkelen de tegenstanders een buitenge
wone acriviteit en voor Ihet eerst sedert het
begin van de expeditde zijn de verliezen, vol
gens de officieele Italiaansche beriehten de
eenige, waarover wij thans nog beschikken
aandeze zijde grooter geweest, dan tot dus
verre bij eenig tr.ffen het geval is geweest.
De nadering van den nieuwen
regentijd.
Heeft deze min of meer onverwachte, taaie
tegenstaiud van de Aibessijnen eeniigen invloed
uitgeoefend op de plannen van Maarschalk
Badloglio? Of heeft hij er bij voorfbaat reke
ning mede gehouden? Met zeketoeid valt dit
niet te zeggen. Het feit avenwel, dat s:dert de
aaravaarding van het opperlbevel door Badog-
lio, die den naam heeft van een groot stra-
teeg te zijn, de linies zijn bevestigd, doch niet
j verder voorudtgeschoven, schijnt er cp te wij-
I zen, dat hij op iets dergelijks bedacht is ge
weest.
De grootste vijand is echter niet de Abes-
sijnsche legermadot, doch de regentijd, die
reeds bedenkelijk nader komt. Wij hebben er
in den loop van den ©pmarsch reeds kennis
mee gemaakt en de ondervinding opgedaan.
dat er met deze Albessrjnsohe wolkbreuken
ndet te spot'ten valt.
Aan niets valt te temerken, dat de gswone
soldaat zich daancver op dit oogenblik het
Ihoofld breekt. Zijn Zuidelijke zorgeloosheid
behoedt hem er gelukkig voor, zicfi zorgen te
maken v66r den tijd. Misschien ook vindt hij
het beter, cm de beantwooiding van dit pro-
bleem over te laten aan den dienst, die daar-
voor is aangewezen.
Ik twijfel er echter geen oogenblik aan of
in de onmilddellijke nabijheid van den opper-
beveihebber wijdt men reeds thans zijn voile
aandacht aan het voor d.e deur staande natte
seizoen. Op welke wijze men de nadeelige ge
volgen echter zal trachten af te wendsn, is
voonloopiig ook een der mysteries van Maar
schalk Badcglio.
SVEN OLAFSCN,
Oorlogs-corr. aan het Ital. front.
(Auteunsrecht V.P.B.(Nadruk verboden.)
„Ja, maar zij blijft in haar hut en ze is ge-
sluierd, niemand mag haar zien. Het is de
reis naar een huwelijksplechtighieid en alleen
mijn meester heeft het voorrecht den sluier
te miogen opheffen."
De Engelschman hield zich van den domme.
„Is het onJbescheiden naar den naam van de
jonge dame te inform eeren
Ah Yeo lachte. „Dien kent u reads, beste
dokter. Als ze u dat briefje niet had ge-
stuurd
„Is het miss Barrington?" riep de zendings-
arts kwasi verwonderd.
De Chinees boog en het geluiid van een boos-
aardig lachje kwam over zijn lippen.
,,Mijn dierbare meester koestert een groote
vereering voor de Engelsche joruge dame."
„Dat zou je tenminste zoo zeggen", ant
woordde Forsyth niet zonder grimmigheid,
,,maar ik moet erkennen, dat het mij ver-
baast, dat de jonge dame zich een dergelijke
vereering laat weligevallen".
Weer was er die schampere keellach.
,,Zijn excellentie, mijn hooggeschatte mees
ter, is onmeteirjk rrlk en Eurcpeesche dames
zijn, net als hun Chineesche zusters, verzot op
rijkdom en weelide, of is dat niet zoo?"
Misschien!" 'Het antwoord werd schouder-
ophalend gegeven.
lEn daarop verviel Forsyth in zoo'n hard-
nekkig stilizwijgen, dat de Chinees zijn heil
maar elders ging zoeken.
De dokter liep naar de verschansing van
de jonk en staarde peinzend naar den oever.
Wat hij vernomen had, was in hooge mate
verbazingwekkemd en hij kon zich niet los-
maken van de gedachte, dat zijn ont'd'ekking,
dat Kathleen zich aan boord bevond, met al
leen aan het toeival te danken was, maar het
vintden van den schoen een in elkaar gezette
comeidie was cm het hem te doen weten. Ah
Ling was op het psychologische moment ten
tooneeile verschenen
Bij die gedachte keerde hij zich haastig om
en keek naar de kajuitstrap. Het schoentje
was verdwenen, maar even vender stond Ah
Yeo hem met een ondoongronldelijken blik op
zijn geel gezicht aan te staren.
Forsyth keerde nu weer naar den oever.
,,Wlat heeft dat in hemelsnaam te beteeke-
nen?" fluisterde hij heesch.
XI.
Vrij man.
Tenwijl hij zich deze vraag stelde, drong
het klinken van gongs tot zijn oar door. Hij
keek op en zag ap een uitstekende rots, hoog
beven de rivier, een Boeddhistischen tempel
en daamaast een gebouw, dat wel niets anders
als een klooster kon zijn. Een klok, zangerig
van toon, begon te klinigelen toen de gongs
zwagen, hij ontidekte een rij mannen, monni-
ken, die in processie naar de godsdien'stoefe-
ning gingen, waartoe de bel hen opriep.
i 'Even later waren de monniken, het vredige
j klokgelui. de tempel, die als een adelaars-
nest op de rots gelbouwd was, in zijn bewust-
I zijn uitgewiischt door de klank van een heldere
meisjesstem, die uit de opening van de kajuits
trap omhoog steeg, als geinsipireerd door de
vricme klanken van den cever de eerste regels
van een Engelsch kerkgezang aanhief.
I De rest van het lied werd verdronken in
een plotseling lawaai op het dek, maar Dick
Forsyth hoefide ook niet meer te hooren. Hij
zou die stem uit duizenden hebben hertond.
De schoen, om welke reden die er ook neerge-
Legd was, bleek in elk geval geen bedreg. Kath
leen Barrington was aan boord van de jonk!
i Zou wat Ah Yeo verder verteld had, evenmin
leugen geweest zijn Het briefje met haar
bede om hulp kwam in Dick Forsyth's ge-
dachten. Het meiisje was hevig bcangst ge
weest. Waarscbijnlijk voor he't huwelijk, waar
van Ah Yeo gesproken had. Ze had hem om
hulp gevraagd en toen hij op het punt had
gestaan, om haar die te verieenen, was hij
overrompeJidtegelijkertijd was zij, met of zon
der Leland Barrington's inslemming gov an gen
geriamen. C:k de inhoud van het lied wat ze
zooaven aamgeheven had, vcrmda een getuige-
nis, dat z,e niet goedschiks in het huwelijk toe-
stemde.
Wordt vervoilgd.