De Italiaansch-Abessinische oorlog.
TER NEUZEN, 9 DECEMBER 1935.
BIJZONDER REGLEMENT WATERSCHAP
ONGELUK BIJ HET VLASBRAKEN.
AXEL.
SAS VAN GENT.
HONTENISSE.
GROENENDIJK.
HULST.
naar de Tol slechts 1000 meter. Dat is een
verbeterde oplossing, die ik aan de hand wil
doen. Ik hoop, dat de Minister deze zaak
onder het oog zal willen zien. Er is hier geen
tijd om dat verder te ontwikkelen. Ik zou
alleen met het oog op de werkgelegenheid den
Minister willen aanraden, dat het zoo snel en
zoo spoedig mogelijk wordt gedaan. Het is
van groot belang, ook voor de. economische
ontwikkeling van Zeeuwsch-Vlaanderen. Wij
wachten daar reeds zoolang op de inloop-
havens.
Nog een enkel woord over den slechten
toestand van zeer vele wegen in Zeeuwsch-
Vlaanderen, hoofdzakelijk de tertiaire wegen,
die niet kunnen worden verbeterd, door de
financieele onmacht van de gemeenten en
polder. Ik noem de tertiaire wegen Hulst
Clinge-Nieuw-Namen en Hulst Hulst-Graauw-
Hontenisse. Overtuigd kan de Regeering zijn,
dat van Rijkswege een weldaad zou worden
verricht aan dien uitersten oosthoek van
Zeeuwsch-Vlaanderen, aan de gemeenten
Graauw, Hontenisse, Clinge,. Nieluw-Namen,
wanneer met Rijkssteun die gemeenten in de
gelegsnheid konden worden gesteld door weg-
verbetering uit het isolement te worden op-
geheven. Dat zal ook voor de economische
ontwikkeling van zeer groote beteekenis zijn;
de tegenwoordige testanden zijn onhoudbaar
en de bevolking alhier snakt naar verbete-
ring. Die streek mag zich niet langer als een
verwaarloosd achterland beschouwen.
Wij hebben hier te doen niet slechts met
plaatseirjke belangen of wel provinciale belan-
gen, we hebben hier te doen met een streek-
belang, dat, omdat die vruchtbare polders
vormen den uitersten oosthoek van Zeeuwsch-
Vlaanderen, van veel verdere strekklng is.
Het is een nationaal, een landsbelang, dat
men gelieve te begrijpen en dat om spoedige
oplossing vraagt.
Het is van buitengewoon nationaal belang,
da i de bevolking van Zeeuwsch-Vlaanderen
gehecht worde met vaste banden aan het
moederland.
In verband hiermee, wil ik ook met een
enkel woord wijzen op het groote beletsel, dat
nog steeds bestaat voor de massa der Z.-
Vlamingen om zich meer en meer naar het
overig Zeeland, Noord-Brabant en Holland te
orienteeren. Dat beletsel wordt gevormd door
de veel te hooge tarieven, die op de veerbooten
over de Wester-Schelde moeten worden be-
taald. De Rijksbijdrage in het tekiort der
provinciale booten wordt gewaardeerd, maar
de Regeering zal verder moeten gaan, indien
ze wil verhinderen, dat het Zeeuwsch-Vlaam-
sche volk hoe langer hoe meer op Belgie
wordt georienteerd, in plaats van op het
moederland.
Ook dit groote belang beveel ik in de goed-
gunstige overweging van den Minister aan.
De heer VAN DIDTH DE JEUDE, Minister
van Waterstaat: Mijnheer de Voorzitter! Ik
wil nog enkele opmerkingen maken naar aan-
leiding van de wenschen en grieven, die naar
aanleiding van de wegenpolitiek naar voren
zijn gebracht.
j Ik wil in de eerste plaats zeggen, dat het
plan, dat gisteren is ter sprake gekomen door
de heeren Dockefeer en Van de Bilt betreffen-
de de veerverbinding WalsoordeniHansweert,
door den Rijkswaterstaat is ontworpen als een
veer van den Perkpolder tot de overzijde
nabij Kruiningen. Dat plan is in vollfedige
overeenstemming met Gedeputeerde Staten
voorbereid. Ik wil niettemin aandacht schen-
ken aan de veranderingen, die door de beide
geachte afgevaardigden in overweging zijn
gegeven. Ik wil niet zoover gaan als de heer
Lockefeer om te spreken van een verbeterde
oplossing. Ik zou mij voorloopig er toe willen
bepalen, dit een gewijzigde oplossing te noe-
men en, naar ik vrees, een duurdere oplossing
wegens den uitbouw van pieren, die noodig
zullen zijn op de plaats, die de heer Lockefeer
daarvoor wenscht.
EEN PROTEST VAN DEN NEGUS BIJ
DEN VOLKENBOND.
Het Volkenbondssecretariaat heeft, naar
de N. R. Crt. meldt, Zaterdagavond een
telegram ontvangen van den keizer van Abes
sinie, dat als volgt luidt en aan de verschil
lende leden van den Volkenbond zal worden
toegezonden.
Het is ons duidelijk geweest, dat sedert het
begin der vijandelijkheden de Italiaansche re
geering een politiek van verwoesting van het
Abessijnsche volk heeft willen voeren, niet
door middel van haar eigen troepen maar uit-
sluitend met mechanische middelen en met
troepen van inboorlingen, die in de Italiaan
sche kolonies zijn gerecruteerd.
De Italiaansche regeering zou zich nog ge-
machtigd kunnen beschouwen ons te bombar-
deeren als dit betrekking had op onze soldaten,
die onzen bodem verdedigen, maar het bom-
bardement van open steden, zooals Dabat,
Gondar en van tallooze dorpen, bewoond door
niet strijdende boeren en waar zich geen troe
pen bevinden, noch verdedigingsmiddelen, het
dooden van vrouwen en kinderen, bombardee-
ren van Roode Kruis hospitalen, zijn ontegen-
zeglijk schendingen van het intemationale
recht.
Deze laatste actie, die te DessiS
plaats had, is door vier Roode Kruis doctoren
en vertegenwoordigers van verschillende bui-
teniandsche dagbladen en persagentschappen
bevestigd kunnen worden. Zelf hebben wij den
dood van een vrouw en twee kinderen kunnen
vaststellen en het Amerikaansche hospitaal,
dat duidelijk de Roode Kruis teekenen draagt,
is emstig beschadigd. Hoewel Italie nooit zijn
verplichtingen jegens Abessinie heeft geeer-
biedigd, acht de keizer van Abessinie het zijn
plicht door middel van den secretaris-generaal
van den Volkenbond de volkenbondsleden op
de hoogte te brengen van deze nieuwe schen-
ding door Italie van het intemationale recht.
WEINIG KANS OP VREEDZAME
REGELING?
Italie zou niet tot toegeven
bereid zijn.
Sir Samuel Hoare en de onderstaats-
secretaris van buitenlandsche zaken, Van-
sittart, zijn Zaterdag te Parijs aangekomen
om besprekingen te voeren met minister-pre
sident Laval.
De Ehgelsche bladen koesteren weinig ver-
wachting van deze nieuwe samenkomst, waar-
op de door de Fransche en Engelsche deskun-
digen uitgewerkte vredesvoiorstellen behan-
deld zullen worden. Hoewel de overwinning
van Laval in de Kamer beschouwd wordt als
een belangrijke factor voor de vaststelling
van een Britsch-Fransch standpunt acht men
het uiterst twijfelachtig of Mussolini zich be
reid zal willen verklaren, tot onderhandelen
op de basis van de Parijsche vredesplannen.
De diplomatieke medewerker van de Daily
Herald" meldt, dat de vooruitzichten op een
vreedzame regeling met Mussolini definitief
zijn vemietigd en dat Laval en Hoare waar-
schijnlrjk reeds Zondag te Parijs zullen beslui-
ten, den Volkenbond een onmiddellrjk embargo
op petroleum voor te stellen.
Aan den vooravond der besprekingen te
Parijs, heeft de Duce de Fransche regeering
medegedeeld, dat hij geen onderhandelingen
in overweging wil nemen, welke voorzien in
eenige territoriale overeenkomst of een ge-
biedsruil met Abessynie.
Tegelijkertijd heeft Italie verscheidene
kleine staten-leden van den Volkenbond te
kennen gegeven, dat het de diplomatieke be-
trekkingen wil afbreken met iederen staat,
welke het afkondigen van sanctie-maatregelen
te Geneve steunt.
DESSIE GEBOMBARDEERD.
De bijzonderen correspondent van het Han-
delsblad meldde Vrijdag:
De verminkte lichamen van 200 gedoode of
gewonde mannen, vrouwen en kinderen, de
puinhoopen van het verbrande Amerikaansche
Roode Kruis-hospitaal en de brandende huizen
van de stad Dessie waren heden het gevolg
van den bloedigsten aanval van de Italianen
in dezen oorlog. Een uur lang lieten zij uit
hun tien reusachtige bommenwerpers dood en
verderf op de stad regenen. Zij vlogen heen
en weer boven de stad en het lawaai hunner
motoren, gemengd met het ratelen van de
machinegeweren en het knetteren van de ge-
weren van de verdedigers der stad, kon het
geschreeuw der getroffen bevolking niet over-
stemmen. Vlammen stegen aan alle kanten
op en vuurzuilen sprongen recht naar boven
waar brandbommen den grond raakten. Aarde
en brokstukken vlogen over meer dan 30 M.
op als zware bommen ontploften.
Het gebrom van de motoren van de eerste
groep van drie vliegtuigen, die over den berg-
rand op ons aankwamen, bracht de correspon-
denten precies om 8 uur te voorschijn uit htm
tenten, die op het midden van het erf van het
Amerikaansche hospitaal der zending van de
Zevende-dags-adventisten waren opgeslagen.
Wij keken er nieuwsgierig naar en niet 6br.
van ons realiseerde welk een grimmige be-
doeling de zilverkleurige vliegtuigen hadden
v6or het oorverdoovende bombardement van
geweren en machinegeweren der Ethiopische
soldaten er ons aan herinnerde dat dit inder-
daad den oorlog beteekende.
Nog verward door dezen poltselingen aan
val dacht geen van ons er aan dekking te
zoeken. Plotseling viel een schitterende regen
uit de vliegtuigen en toen die stalen regen-
druppels de aarde raakten, rezen rookwolken
en vlammen overal uit de stad op.
Wij vlogen terug naar onze tenten om
camera's te halen en we dachten er nog geens-
zins aan dat het verderf ook ons kon treffen.
Wij stonden te midden op het erf en zagen
hoe nog vier andere en daarna nog drie Ita
liaansche machines op ons neerdoken, zoodat
tien doodbrengende machines boven ons kruis-
ten. We keken door onze verrekijkers. Toen
werd een nieuw stortbad van bommen losge-
laten en ditmaal kwamen zij recht boven onze
hoofden. Aan mijn voeten vlak voor onze
tent, viel een bom en sloeg een diep gat in den
grond. Gelukkig was dit geen ontplofbare
bom maar een brandbom en die brandde hevig
maar zonder kwaad te doen. De tent was een
medische tent met duidelijk zichtbaar een
Rood Kruis er op geschilderd. Dit was iro-
nisch genoeg de eerste tent die verbrandde.
Terwijl dr. Loeb trachtte het brandende zeil-
doek weg te scheuren, zag ik van alle kanten
vlammen oprijzen uit het kamp. Zeker 20
brandbommen waren op het erf gevallen.
Plotseling stegen vlammen op uit het Ame
rikaansche hospitaal, dat 50 m. verder stond,
waar dr. Andreas Studin, een Amerikaan,
veertig zieken en gewonden verpleegde. Het
hospitaalgebouw is 20 m. in het vierkant en
heeft op het dak een geweldig groot rood
kruis geschilderd. Dit was groot genoeg om
op een hoogte van 2000 M. te worden gezien,
gelijk ik persoonlijk waarnam bij mijn eerste
vlucht boven de stad. Desondanks zonden
de Italianen twee brandbommen door het dak.
De verpleegster Petra Hoevig, een Ameri-
kaansch meisje, viel van een muur, toen zij
hielp de gewonden buiten te brengen, en brak
haar been.
Terwijl het bommen bleef regenen, kwam
een Belgische Untenant, de Fraypont, bij het
hospitaal aan met een gapende wonde aan den
arm; hij was door een bomscherf gekwetst.
Kreunende mannen en vrouwen kwamen aan-
strompelen of werden door vrienden onder-
steund. De dood-verspreidende machines kwa
men terug en ditmaal zochten wij dekking
en renden naar 't boschje eucalyptus-boomen,
maar 15 m. verder barstte een bom, die een
krater veroorzaakte van 5 M. diepte en 10 M.
middenlijn. Voortdurend ratelden en knetter-
den de geweren en machinegeweren van de
Ethiopiers. Er moeten zeker 100.000 kogels
j naar "de vliegtuigen zijn gezonden, zonder
I kennelijken uitslag. Gedurende een uur heb-
ben de machines waarschijnlijk tusschen de
500 en 1000 kleine brandbommen nedergewor-
pen en mogelijk 50 kolossale ontplofbare
bommen.
Zoodra het bombardement voorbij was, be-
stegen wij vrachtauto's met een Roode-Kruis-
officier en reden er mee door de stad. Deze
lag in puin. Een 13-jarig meisje lag dood met
vermorzeld gelaat tusschen de overblrjfselen
van haar woning. Tal van andere vrouwelijke
slachtoffers waren onherkenbaar verminkt.
AUTOBOTSING.
Toen de heer I. Scheele, parapluiehandelaar
te Ter Neuzen, zich Vrijdagavond per auto
uit de richting IJzendijke huiswaarts wilde
begeven werd hij in de omgeving van de z.g.
Pyramide aangereden door een auto van de
firma Putten Vroon uit Breskens.
De schok was van dien aard, dat de auto
van den heer Sch. eenige meters op zij werd
geslingerd waarbij de heer Sch. wonderwel
geen letsel bekwam, een passagier van de auto
die de aanrijding veroorzaakte, werd licht ge-
wond. Met behulp van de kraanwagen der
firma Kerckhaert is de auto van den heer
Sch. naar Ter Neuzen vervoerd.
Naar aanleiding van de oorzaak van het
gebeurde vemamen wij het volgende. De
chauffeur van de auto der Fa. Putten Vroon
moest uitwijken voor een aan den kant van
den weg staande motorfiets. Hierbij schijnt
hij te lang links gereden te hebben met het
gevolg, dat hij op de auto van den heer Sch.
botste die zich rechts van den weg bevond.
KALENDERS.
Wij ontvingen van de Firma Ls. van Waes-
bergheJanssens Wijnhandel een maand-
kalender voor 1936. De uitvoering is eenvou-
dig doch net en met practische bruikbaarheid,
voor kantoor en huiskamer is in de eerste
plaats rekening gehouden, aangezien een flin-
ke ruimte voor het maken van aanteekeningen
die in verschillende gevallen het geheugeu
kunnen te hulp komen, is opengelaten.
TECHNISCH AMBTENAAR.
Met ingang van Januari is benoemd tot
technisch ambtenaar bij den Provincialen
Waterstaat in de provincie Groningen, de heer
W. J. M. Nieuwelink Mz. te Hoek, met stand-
plaats Groningen.
DE BIETENCAMPAGNE VOOR DE
Z. V. T. M. GEelNDIGD.
De Z. V. T. M. is weer klaar met haar bie-
tenvervoer. Er zijn ditmaal ruim 80.CMX).000
K.G. suikerbieten getransporteerd in ongeveer
63 dagen; 's nachts en op Zondagen werd niet
gereden.
Het weer was gunstig en er is voorspoedig
gewerkt. Vele dagen waren er bij van meer
dan 150 wagonladingen. Het kwam zelfs voor,
dat op bbn fabriek 165 tientons wagons aan-
gebracht werden op een dag.
De 4200 ton pulp en het overige goederen-
vervoer ging er op tijd tusschendoior.
Stellig een mooie prestatie van onze streek-
tram, die weer voor de zooveelste maal heeft
bewezen een waardevol bezit te zijn voor de
landbouwers, de fabrieken, de handelaren en
voor de bevolking van Zeeuwsch-Vlaanderen.
OPDRACHT.
Bij gelegenheid van den feestdag van O. L.
Vrouw n.l. Maria Onbevlekt Ontvangenis werd
Zondagmiddag trjdens het Lof de opdracht
van de Katholieke jeugd, zoowel de georgani-
seerde in patronaten, K.J.V., Gilde, Jonge
Werkman als de ongeorganiseerde aan de
Moeder Gods gedaan.
SPOORVERHOOGING TE VLAKE.
Naar gemeld wordt zal door de Directie der
Nederlandsehe Spoorwegen op 17 December
voor rekening van het Rijk te Utrecht in het
openbaar worden aanbesteed volgens bestek
en voorwaarden 1670 SS, het maken van
kunstwerken met bijkomende werken voor de
spoorwegverhooging te Vlake. De aanbeste-
ding geschiedt in 2 perceelen, waarvan de
kosten geraamd zijn voor perceel 1 op 54.200
en voor perceel 2 op 75.300. Bij de uitvoe
ring moeten 3 onderdoorgangen gemaakt
worden nl. in den Oostweg bij den Vlaakschen
Zandweg en de 3e in den Noordweg, terwijl
niet minder dan 5 duikers van gewapend beton
daarbij gemaakt moeten worden. Indien
hierbij in aanmerking genomen wordt, dat
all6en aan wapeningsijzer 219.900 K.G. ver-
werkt moet worden, dan kan men zich een
voorstelling vormen van de belangrijke beton-
constructies, die hier tot stand zullen komen.
SOHOUWEN.
Ged. Staten herinneren er aan, dat in 't Alge-
meen Reglement voor de polders en water-
schappen in 1933 de wijziging is opgenomen,
dat voortaan steeds ook van de gebouwde
eigendommen, zoowel voor gewone als voor
bultengewone polderbehoeften een geschot
kan worden geheven.
Dit gold echter niet voor het waterschap
Schouwen dat door een eigen reglement
wordt geregeerd. Ged. Staten stellen thans
overeenkomstig het verzoek van het dage-
lijksch bestuur van dit waterschap voor ook in
dit bijzonder reglement ter zake het heffen
van geschot op het gebouwd dezelfde bepaling
op te nemen als in het Algemeen Reglement.
DE S. D. A. P. IN ZEELAND.
Het ledental der S.D.A.P. bedroeg per 1 Oct.
1935 in totaal 1620, n.l. 1188 mannen en 432
vrouwen of slechts 1 minder dan per 1 October
1934.
Het aantal afdeelingen is met een toege-
nomen, doordat twee nieuwe afdeelingen, n.l.
Kapelle en Sluis werden opgericht en een af-
deeling (Zaamslag) werd opgeheven. Het
aantal afdeelingen bedraagt thans 42.
Er werden 16908 stemmen op de soc.-dem.
lijsten uitgebracht tegen 16521 in 1931. Het
aantal zetels in Prov. Staten bleef ongewij-
zigd (6).
In 36 plaatsen telt de S.D.A.P. in Zeeland
momenteel 76 raadsleden, waarvan er 6 de
functie van wethouder bekleeden, n.l. te Mid-
delburg, Vlissingan, Ierseke, Ouwenkerk,
Retranchement en Biervliet. Het aantal raads-
zetels steeg van 64 op 76.
De jaarvergadering zal plaats vinden op
Zondag 15 December.
VEREENIGING VAN NEDERLANDERS
TE GENT.
Zaterdag vond in het „Royal Casino" te
Gent plaats het reeds aangekondigde feest van
de Vereeniging van Nederlanders te Gent.
Reeds dadelrjk bij het binnentreden van de
zaal waarin het feest plaats had, kon men be-
merken dat hier een feestelijke stemming
heerschte; daartoe werkte de versiering in de
Nederlandsehe nationale kleuren, die aller-
wege was aangebracht, niet weinig mede.
Nog meer begonnen wij, Ter Neuzenaars,
ons thuis te voelen, toen wij daar onzen oud-
stadgenoot, den heer Leon Goudstikker, druk
in de weer zagen om de laatste voorbereidin-
gen te treffen voor het verrichten der opening
door het onder zijn leiding staande orkest.
Het herinnerde ons aan de dagen van onze
vroegere symphonie „De Volharding", waar
van hij ook leider was.
Na het spelen van het Nederlandsehe en
Belgische volkslied, benevens een potpourri
van Nederlandsehe volksliederen, werden de
aanwezigen welkom geheeten door den voor
zitter der vereeniging, den heer Wensma.
Deze richtte zich in het bijzonder tot den
Nederlandschen consul, aanwezige deputaties
van andere Gentsche vereenigingen en tot de
aanwezigen uit Ter Neuzen.
Hiema sprak de Consul van Nederland te
Gent, de heer Jhr. J. Q. Bas Backer, een kort
woord waarin hij zijn vreugde uitdrukte zoo-
veel Nederlanders bij elkaar te zien. Hij her
innerde er aan, dat dit feest eerst zou gehou
den zgn op den jaardag van H. M. de Koningin,
doch, wegens de droevige omstandigheden in
het Belgische Vorstenhuis, toen moest worden
uitgesteld.
Daarna was weer de beurt aan den heer
Goudstikker en zijn orkest, die ons een keurig
verzorgd programma deden hooren. Afwisse-
lend met het orkest traden nog op mevr.
Nesna en de heeren Henk Didama en Kees
Pruis, alien ook in Nederland optredende ar-
tisten. Zij mochten veel bijval oogsten en wer
den met bloemen gehuldigd.
Het was een succesvolle avond, die er niet
weinig zal hebben toe bijgedragen de nauwere
aansluiting van de te Gent wonende Nederlan
ders te bevorderen.
Toen wij moesten vertrekken was het al in
de kleine uurtjes, doch door den omvang van
het programma kon het bal niet vroeger aan-
vangen. Wat wij daarvan nog zagen doet ons
vermoecien dat er gezsllige stemming zal heb
ben geheerscht, en dat de uurtjes al een wei
nig gegroeid zullen geweest zijn eer onze
Gentsche vrienden hun beddeke opzochten.
TWEETAL SCHEPEN AAN DEN RETTING
GELEGD.
Het uitgaande Belgische stoomschip ,,Syrie"
is door den deurwaarder uit Goes aan de ket-
ting gelegd. Het schip ligt nu in den Bieze-
lingsche Ham voor anker. Deze beslaglegging
moet in verband worden gebracht met een
aanvaring, welke het Belgische schip, uitgaan
de van Sluiskil naar Malaga op Maandag j.l.
ter reede van Vlissingen had met het Russi-
sche stoomschip ,,Kin", dat van Antwerpen
naar Livorno was vertrokken.
De ,,Syrie" kreeg hierbij schade aan de
huidplaten boven de waterlijn, terwijl de
,,Kin" zijn bakboord-anker verloor. Later ver-
loor de Rus ook nog het stuurboord-anker,
doch beide ankers heeft men kunnen opvis-
schen. In verband met deze aanvaring is ook
de ,,Kin" aan den ketting gelegd, op last van
de reederij ,,Deppe", waartoe de „Syrie" be-
hoort.
DURE VISITE.
Dezer dagen kwamen, meldt de Midd. Crt.,
bij een winkelier te Graauw een tweetal
„dames", die zeiden van verre te komen en
waarvan er een zich voorstelde als te zijn de
vrouw van iemand die kort geleden uit Indie
was gekomen. Zij zeiden dorst te hebben.
Gastvrij als de bewoners daar ter plaatse zijn,
werden de bezoeksters in de keuken genoo-
digd en op een kop koffie onthaald. Inmiddels
bestelden zij voor een flink bedrag aan bood-
schappen, die door den winkelier gedurende
het koffiepraatje in den winkel werden ge-
reed gemaakt.
Op het punt zijnde te vertrekken vroegen zij
wisselgeld. Ook daaraan werd bereidwillig
voldaan en werd een vrij groot bedrag aan
zilver op den toonbank voor de dames" uit-
geteld. Aangezien onder het zilvergeld geen
dubbeltjes, kwartjes en guldens waren die de
beeltenis van Koning Willem in droegen en
het de dames daarom te doen was, gaven zij
voor elders te zullen gaan wisselen en daarna
bij de gastvrije familie terug te komen om de
boodschappen te halen, waarop zij vertrokken.
Men kreeg nu evenwel argwaan en keek de
dames" na om te zien waar ze naar toegingen.
Deze stapten in een aftandsautootje in gezel-
schap van een tweetal heeren", waarmede zij
het dorp verlieten. Bij het natellen van het
uitgetelde zilvergeld bleek dat de dames de
hun betoonde gastvrijheid hadden vergolden
door den winkelier voor eenige guldens te be-
stelen en hem met de bestelde boodschappen
te laten zitten.
ST. NICOLAAS HEEFT OOK GED ACHT
AAN HET MISDEELDE KIND!
Want hij bracht voor menig jeugdig post-
zegelverzamelaar een serie Weldadigheids-
zegels mee. 50.000 misdeelde kinderen worden
in ons land verzorgd. Er kunnen gemakkelijk
50.000 kinderen worden verrast met een serie
van 37 cent. Dan zou de Kinderbescherming
aan St. Nicolaas 6000 verdienen.
Wie helpt daaraan mee?
HET ZWIN NATUURMONUMENT!
Naar aanleiding van de weer opduikende
plannen tot inpoldering van het Zwin is in
Westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen een comity
samengesteld, dat zich ten doel stelt het pro-
pageeren van het behoud van het Zwin als
natuurmonument. In het comity hebben zit-
ting genomen de volgende heeren: J. Mijs,
notaris te Oostburg, voorzitter; H. Bakker,
candidaat-notaris te Sluis, Kaai 42c, secre-
taris; M. A. Aalbregtse, gemeente-secretaris
te Oostburg, penningmeester (giro 152138);
A. Gevaert te Sluis; J. P. van der Leeuw te
Sluis; A. Hoolhorst te Waterlandkerkje; P. C.
Stamperius, P. H. Krauwel, E. P. van der
Werff en A. W. Jansen, alien te Oostburg.
Adhaesiebetuigingen en vrijwillige bijdra-
j gen ter bereiking van het doel zullen door het
comity op hoogen prijs worden gesteld.
EEN GESOHENK AAN DE OUDHEIDS-
KAMER TE OOSTBURG.
Door een hoogbejaarde, nog hier wonende
dochter van wijlen Jacob Blaakman, zijn aan
deze gemeente ter plaatsing in de Oudheids-
kamer geschonken een exemplaar van het
Metalen Kruis en een klein model daarvan,
benevens by een en ander behoorende stukken.
Genoemde Blaakman was geboren in 1812
en nam, blijkens een op 5 April 1832 door den
,,Majoor, Kommandeerende het Reserve-
bataillon der 17e afdeeling Infanterie" afge-
geven verklaring als fuselier deel aan de
,,krijgsverrichtingen" in 1830 en 1831 en was
krachtens die verklaring gerecbtigd tot het
dragen van het „Aandenken, ingesteld bij
Zijner Majesteits Besluit van den 12en Sep
tember 1931 No. 71".
Overgelegd zijn voorts het verleende pas-
poort en een oorkonde als bewijs van lidmaat-
schap der vereeniging „Het Metalen Kruis"
d.d 11 Januari 1865.
De arbeider de Vr. te Eede had het ongeluk
om bij de vlasbewerking met zijn hand in de
braakmachine te komen, waardoor dit li-
chaamsdeel totaal verbrijzeld werd, en geam-
puteerd moest worden. De ongelukkige werd
naar het ziekenhuis te Oostburg getranspor
teerd.
LUXOR-THEATER.
Aangemoedigd door het groote succes van
eenige weken geleden, zal Dinsdag a.s. van-
wege het Instituut voor Arbeidersontwikke-
ling weder een filmvoorstelling worden ge
geven in het Luxor-Theater.
De eerste film die zal worden vertoond, is
getiteld
Wie behoort de wereld(Kulile Wampe).
Omtrent deze film wordt aan ,,Vooruit"
ontleend
Deze film wil een document van dezen ont-
wricihten tijd zijn. Zij voert ons in een der
vele gezinnen der werkloozen, zij laat ons de
wanhoipige jacht naar werk van den zoon zien
en zij tocnt ons ook den slechten invloed, die
de maandenlange gedwongen ledigheid op de
leden van het gezin heeft.
De zoon springt uit wanhoop uit het raam...
een werklooze minder. De ouders trekken met
de dochter (Hertha Thiele), zooals zoovele
werkloozen die geen huur meer kunnen beta-
len dat doen, naar het tentenkamp even bui
ten de stad: ,,Kuhle Wampe". Tusschen de
dochter en haar vriend Fritz (Ernst Busch)
ontspint zich een „liefdes-idylle". Maar als
het meisje moeder moet worden, verlooft
Fritz, die zijn vrijheid erg lief hieeft, zich
slechts met grooten tegenzin met haar.
Het verlovingsfeestje in het tentenkamp is
van een luidruchtige triestigheid en van een
vreugdelooze dronkenmanslol. Door tusschen-
kemkt van een by den arlbeiderssportibond aan-
gesloten paar komen Fritz en zyn verloofde
echter terecht op een groot arbeiderssport-
feest en daar, temidden van frissche jonge
kameraden herkrijgen zij iets van hun oude
blijheid en zij keeren naar huis terug met de
hoop, dat de samenstrijdende proletariers, die
niet tevreden zijn met deze wereld eens in
staat zullen zijn de maatschappij te veran-
deren
Wij stellen er prijs op om, als wij deze film
op haar filmische kwaliteiten beoordeelen,
allereerst te wijzen op de vele zeer goede
momenten die zij bezit. Daar is bijvoorbeeld
het vruchteloos werk zoeken van de jongens
en meisjes in het (begin; het hopelooze van deze
jaoh't voelt men onmiddellrjk, zoo goed als de
film ons de doodelijke triestigheid van het
zonder resultaat terugkeeren bij de verwijten-
makende ouders volkomen aannemelijk
maakt.
De film eindigt dan als de arbeiders en ar-
beidsters des avonds laat onder het zingen
van Hans Eisler's beroemd geworden Solida-
riteitslied naar huis gaan.
Als tweede nummer komt op het witte
doek
Acht meisjes in een boot.
(De film „Acht meisjes in een boot" belicht
de zijde van een meisjesleven, welke immer
een dankbaar film-scenario is geweest. De ver-
boden verhouding van twee jonge menschen.
Christa Engelhardt is lid van de meisjes-
roeivereeniging ,,Die Seeschiwaltoen" en haar
vroolijk gelach en gepraat schalt over de
meren en de bosschen. E5n 's avonds daalt de
romantiek in het clubhuis in de harten van de
jonge meisjes en ge ziet tafereeltjes, die tmt-
roeren door him eenvoud en frissche realiteit.
Maar de vriendinnen zien elkaar slechts
zonder het masker, dat de harde werkelijkheid
van het alledaagsche leven haar te dragen
geeft, ze zijn uitgelaten, vroolijk en willen
geen emstige gezichten zien. En wanneer dan
Christa door haar vervreemd gedrag de aan
dacht gaat trekken, breekt er iets stuk in de
natuur-viiendschap, er vallen harde woorden.
Karin 'Hardt, die hier de rol van Christa ver-
vult, geeft een ontroerende creatie van de on-
begrepen Christa, wier gedragslijn toegeschre-
ven wordt aan het niet slagen voor haar eind-
examen.
(Er ontspant zich dan een veiibitterde strjd
tusschen Christa en de niets vermoedende cap
tain Hanna, die haar na een vergrijp tot een
dergelijke lichamelijke inspanning dwingt, dat
Christa ineenstort.
De golf van medegevoel, die thans over de
anders zoo nuoh'tere meisjes gaat, bereikt hier
een ontroerend climax en Hanna gaat naar
Christa's vader om hem alles uit te leggen.
En deze, die in de film te zeiden aan de han-
deling deelneemt, brengt de verzoening en
daarmede het happy end. Van de acht meisjes
zullen er in 't vervolg maar zeven zijn.
Het geheel is een programma dat niet zal
nalaten een voile zaal te trekken.
Een zeldzaarn jubiletun.
De codperatieve aankoopvereeniging van
meststoffen „Vooruitgang is ons Streven" al
hier heeft haar 50-jarig bestaan gevierd.
Campagne afgeloopen.
Twee maanden ongeveer heeft de groote
bedrijvigheid aan de suikerfabrieken geduurd,
twee maanden van schier onafgebroken jach-
tende inspanning hebben een kwantum van
circa honderdzeventig millioen kilogram sui-
kerhoudend materiaal in producten van aller-
lei aard tot voedsel voor mensch en dier om-
gezet.
Duizenden balen suiker, als sap in een een-
voudig veldgewas opgehoopt, liggen thans in
magazijnen en opslagplaatsen opgestapeld om
straks langs allerlei wegen hun weg te vin
den naar den eonsument. Hoe velen, die van
dit genotmiddel gebruik maken (en wie is het,
die het in het leven daar zonder kan stellen)
zullen zich rekenschap geven van hetgeen er
noodig geweest is om het tong- en gehemelte
strelende zoete product ten gerieve van het
menschdom te bereiden.
Thans is de slag geslagen. De werkzaam-
heden hebben een vlot verloop gehad.
Honderden roerige armen hebben, naast de
rusteloos dag en nacht werkende machines
deel uitgemaakt van het leger dat deze on-
bloedige overwinning op de doode stof be-
vochten heeft.
Maar nu ook staan deze weer plotseling stil.
De campagne is altijd een uitkomst geweest
voor ontelbaren, wier levenswijs als 't ware
daarop is ingesteld. Mogen degenen die ge
durende deze enkele maanden den oogst heb
ben kunnen binnenhalen, thans langs andere
zij den weer tot den arbeid geroepem worden
om den voor de deur staanden winter te kun
nen doorworstelen. Met opzet zyn de werk-
zaamheden aan het leggen der waterleiding
gedurende deze maanden opgeschort gewor
den. Daaraan zullen nu weer werkzame
handen noodig zijn om ook dit werk tot een
gunstig einde te brengen, een werk, waaTop
het Zeeuwsch-Vlaamsche gewest lang ge-
wacht heeft en dat spoedig de wenschen zal
bevredigen, van degenen, die onverdroten, on-
danks alle tegenslagen, daarvoor gewerkt en
geijverd hebben.
De gemeente-ontvanger, de heer J. F.
Adriaansens, zal in Februari a.s. zijn functie
neerleggen. Deze betrekking werd door hem
gedurende 32 jaren trouw vervuld.
Wegens overcompleet zal mej. M. Tieleman,
ondcrvvijzeres aan de Roomsch-Katholieke
bijzondere Meisjesschool „St. Maria" alhier,
op wachtgeld worden gesteld.
Bonte Avond.
Zaterdagavond werd in Hotel „De Graan-
beurs" een Bonte Avond gegeven door de
zang- en tooneelclub en 't strijkje van de
afdeeling Hulst van den Kath. Onderwijzers-
bond.
De zaal was goed bezet door de leden der
afdeeling, waarvan velen met hun dames.
Wegens afwezigheid van den voorzitter, den
heer Schelfhout, werd de avond geopend door
den heer Eggermont, bestuurslid, die alle
aanwezigen verwelkomde en bij voorbaat een
welwillende critiek inriep. Het strijkje zette
daarna den avond in met de K.O.B.-marsch,
gevolgd door: Zoo'n bonte avond beide met
refreinzang van mej. Eeckhout en den heer
Van der Poel. Deze 2 stukjes brachten er
al direct de stemming in, want er werd door
de geheele zaal flink meegezongen. Daarna
de Oonferencier, zang, tooneel, een bonte
afwisseling, zooals dat op n bonte avond moei
zijn. Een paar extra zangnummers van mej.
Eeckhout vielen bizonder in den smaak. Het
was in een woord een gezellige bonte avond.
