ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
De Italiaansch-Abessinische oorlog.
Als de heide bloeit
Brand-
akkers Kloosterbalsem
wonden
No. 9367
VRIJDAG 25 OCTOBER 1935
75e Jaargang
Binnenland
Buitenland.
Feuilleton
bedek ze dadelijk met
EERSTE BLAD
TER NEUZENSCHE C0URAN1
ARONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Bui ten Ter Neuzen
fr. per post f 1,56 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige lan den f 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien tog ragelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
vertkrgigbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de ultgave.
DIT BLAD VERSCHIJFNT IEDEREN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
SANCTIE-ONTWERP A AN WARD.
BS de verdediging van bet sanctie-ontwerp
dat Donderdag in de Tweede Kamer met
68 tegen 3 stemmen is goedgekeurd deelde
minister De Graeff mede, dat de Belgiscbe
regeering aan de Nederlandscbe gevraagd
heeft, of deze bereid is baar sanctie-maat-
regelen te nemen in overleg met de Belgiscbe.
opdat geen maatregelen elkaar zullen kruisen.
NIEUWE REGEERINGSGOMMISSARIS.
De regeeringspersdienst meldt:
Naar wg vememen hebben de Ministers van
Landbouv/ en Visscherij en van Handel, Nijver-
heiid en Scheepvaart besloten het College van
(agrariscbe) Regeeringscommissarissen uit te
breiden met 6dn lid, dat belast zal worden met
de bebartiging van de industrieele belangen
bij de Landbouwcrisismaatregelen.
Aangewezen voor bedoelde functie werd
dr. W. L. Groeneveld Meyer, administrateur
by bet Departement van Handel, Nijverbeid
en Scbeepvaart.
DE PRIJSSTIJGING VAN VARKENS-
VLEESCH IN RELGIe.
Een delegatie van Brusselsche slaebters
heeft er Donderdagmiddag in een onderboud
met den minister van Landbouw op aange-
drongen, dat de invoer van varkensvleesoh zal
worden verboden. In stede van varkens-
vleesch, zal Belgie levende varkens moaten
importeeren, daar op deze wijze de werkloos-
beid onder de slachtersgezellen verhinderd zou.
kunnen worden.
De delegatie wees den minister daarnevens
op het feit, dat de regeeringsmaatregelen tot
dusverre de prijsstyging van bet varkens-
vleescb op de Belgiscbe markt niet bebben
kunnen verbinderen, waaruit men zou kunnen
afleiden, dat er tusscben de Nederlandscbe
exporteurs en de Belgiscbe grootbandelaren
een gebeime overeenkomst tot bet bandbaven
van de booge prijzen bestaat.
EEN VOORSTEL VAN ITALIe TE
LONDEN?
De speciale correspondent van de „Matin"
te Rome gelooft, dat Italie de ingetreden ont-
spanning zal gebruiken om te tracbten tot een
regeling van bet conflict te komen. Sedert
Woensdag moet de Britsche regeering in het
bezit van Italiaansche voorstellen zijn, welke
de souvereiniteit van den Negus en de Vol-
kenbondsgedacbte niet aantasten, dus de .beide
grondstellingen, waarvoor Engeland verklaart
te strijden. Italie wil evenwel niet onderban-
delen zoolang het het mes op de keel wordt
gezet.
Nu Italie zich bereid heeft verklaard een
divisie uit Lybie terug te trekken, opparen
eenige Fransche bladen bet denkbeeld, de
Commissie van Vgf, welke in September j.l.
te Geneve werd ingesteld, weer te belasten
met een regeling van het Abessinische conflict.
De „Petit Parisien", die verwacht, dat En
geland nu wel spoedig eenige der grcotste oor-
logsschepen uit de Middellandscbe Zee zal
terugtrekken, meent, dat men, zoodra dat is
gtescbied, kan overgaan tot practiscbe maat
regelen ter beeindiging van den oorlog in
Afrika. De vredesonderhandelingen kunnen
gevoerd worden door de Oommissie van Vijf,
daar de Britsche regeering er op blijft aan-
dringen, dat de besprekingen op het terrein
van den Volkenbond worden gehouden.
Ook bet „Joumai" berinnert er aan, dat de
Oommissie van Vijf nog bestaat.
In de „Echo de Paris" scbrijft Pertinax, dat
Italie op aanrauen van Parijs de maatregelen
verzacht, die bet uit vrees voor een sluiting
van het Suezkanaal bad genomen. Men most
edhter de moeilijkheden niet onderschatten der
Roman van ANNY v. PANHUYS.
(Nadruk verboden.)
26) (Vervolg.)
Dink leunde met gesloten oogen tegen den
rug van zijn zitplaats en verwonderde zich
over den onzinnigen amgst, die hem den adem
be nam. Z<5d had hij zich in Parijs toch niet ge-
voeld. Het was hem te moede als een school-
jongen, die zijn huiswerk slecht heeft ge-
maakt en bang is berispt te worden. En toch
was er in zijn onderbewustzijm een heimeilijke,
zalige hoop, hier moest zijn opera toch ook
wel succes hebben! Met zooveel lust en liefde
bad hrj aan zijn scheppingsdrang geboor ge-
geven!
In de groote zaal heerscbte een ad em 1 ooze
stilte en Luigi, de oude, geroutineerde musi-
ous, wist wat dit zwijgen, door geen kuchje,
geen gefluister onderbroken, te beteekenen
had. En weer lachte hij stil voor zich been.
Wacht maar, Dirk, beste kerel! Aanstonds
zuillen je landgenooten je huldigen en hun toe-
juiohingen zullen je omstuwen als de golven
der zee. Er zal geen regisseur voor het voet-
licht komen en voor den ,,helaas niet aanwe-
zigen componist" bedanken, maar zelf zul je
daar staan, verbijsterd, maar toch big onder
den storm van het applaus. Wacht maar,
Dirk! Je schuilplaats is niet veilig genoeg.
Ik, Luigi Marini, die weet wat het applaus
voor den scheppenden kunstenaar beteekent,
ik heb voor alles gezorgd..."
De groote aria, kort voor bet einde, begon.
Meesleepend sohoon zong de prima-donna dis.
Als snoeren van bloedroode robijnen en hel-
dere, doorscbijnende kristallen stegen de
klanken omboog. Het was de zoete en vurige
gloed der liefde, die „Margo" kracbt ver-
onderbandelingen over het Abessinische pro-
bleem, welke tusschen Parijs en Rome zullen
beginnen. Men moet niet vergeten, dat de
Volkenbond bet laatste woord beeft en dat
deze is gebonden aan artikel 10 betreffende
de territoriale integriteit en politieke onafhan-
kelijkheid zijner leden, tenzij de negus spon-
taan mocbt toegeven.
VREDESPOGINGEN VAN DEN PAUS.
Naar de „Oeuvre" meldt zou de Paus den
Fmnscben gezant bij bet Vaticaan voorstellen
bebben doen toekomen, welke eerst naar Parijs
en toen naar Londen zijn doorgegeven.
In verband met bovenstaand bericht is ook
een Reuter-telegram uit Chili van belang, vol-
gens hetwelk de pauselijke nuntius den presi
dent van Chili en den minister van Buiten-
landsche Zaken medegedeeld beeft, dat de
Paus gaarne zou zien, dat Chili zich aansluit
by een stap, welke door alle landen te zamen
zou moeten worden gedaan, ten einde Italie
en Abessinie te vragen over te gaan tot vreed-
zame regeling van het conflict, dat ben ver-
deeld boudt.
SMAAD AAN NAGEDACHTENIS VAN
JODEN, GESNEUVELD IN DEN OORLOG.
Ryksminister Gdbbels heeft bepaald, dat het
verboden is de namen van Joden, gevallen in
den wereldoorlog op de gedenksteenen of mo-
numenten der gesneuvelden in den wereld
oorlog te vermelden.
Deze verordening, welke wel aldus opgavat
moet worden, dat alle Joodsobe namen van
gedenksteenen en monumenten moeten worden
verwijiderd, is wel een der meest tegen de borst
stuitende uitingen van bet anti-semitisme.
In den wereldoorlog hebben rond 12.000
Joodsche Duitscbe soldaten en officieren bun
leven gelaten. In ontelbare steden en dorpen
zijn monumenten of gedenksteenen opgerieht
voor gevallen stad- of dorpsgenootenonder
wie zich Ariers en niet-Ariers bevinden. De
namen der niet-Ariers zullen thans op Gob
bet's bevel weggebeiteld moeten worden.
STAAT VAN BELEG OP ST. VINCENT.
In verband met de onlusten die bier zgn
voorgevallen is de staat van beleg afgekon-
digd. Mariniers van Britscbe oorlogsschepen
helpen met de bajonet op het geweer de orde
handbaven.
Onder de blanken beerscbt groote onge-
rustheid, daar zij een aanva! van de negers
vreezen. Reeds zijn verschillende plantages
geplunderd.
De opstandelingen riaagden er in King
ston van de rest van bet eiland te isoleeren
door een brug te vemielen, en de spoorweg-
tunnel en de verbinddngswegen te versperren.
In de stad zelf is alles rustig.
Men schryft de ongeregeldheden toe aan on-
tevredenbeid onder de arbeiders, die aange-
wakkerd wordt door het rassenbewustzyn als
gevolg van den Abessinischen oorlog.
VREEMDE ONTVOERING VAN EEN
DUITSCHER UIT EUPEV.
Naar aan de „Tel." uit Brussel wordt ge-
meld is de Duitsche ingenieur Bohm uit Eupen
door den caf6houder Klooth naar Duitschland
ontvoerd en aldaar eenigen tijd gevangen ge
houden. Na zijn vrglating is hij naar Belgie
teruggekeerd en heeft een aanklacht tegen
zgn ontvoerder ingediend, die thans is gg-
arresteerd.
Bohm bad na den oorlog vergunning gekre-
gen zich te Lombartzijde aan de Belgische
kust te vestigen. Ten einde zyn vrouw te be-
zoeken, die haar vacantie in Neurenberg door-
bracbt, had Bohm zich naar Duitschland be-
geven, waar hy wegens spionnage werd ge-
arresteerd en vjjf maanden vastgebouden. By
zgn terugkeer vertelde Bohm te Eupen aan
den cafdhonder, wat hem was overkomen.
De cafdhouder, die wegens zijn nationaal-
socialistische agitatie eenigen tijd geleden zijn
Belgische nationaliteit had verloren, zeide, dat
bij over goede relaties met Hitler beschikte
en voor scbadevergoeding kon zorgen. De twee
mannen stapten in een auto, welke, zonder dat
Bohm het kon verbinderen, naar Duitschland
reed, waar de ingenieur opnieuw werd gear-
resteerd.
Naar aanleiding van deze ontvoering, welke
in de door Duitschland aan Belgie afgest.ane
gebieden Eupen en Malmedy groot opzien
beeft verwekt, stelt de politie een onderzoek
in naar de Duitsche spionnage in Belgie.
Voor een beslissenden slag?
Naar verluidt, beeft Dedzjazmatsj Nassiboe
aan alle troepen, die in bet district van Har-
rar waren achter gebleven, bevel gegeven,
zich onmiddellijk naar het front te begeven.
Langs de geheele voorlinie worden voorberei-
dende maatregelen voor een beslissenden slag
getroffen.
Naar Reuter uit Addis Abeba meldt, zijn
zakken met arsenicum naast de putten in de
buurt van Gorrabei geplaatst. Deze zakken
zullen in de putten worden geleegd, zoodra de
ve. dedigers van Gorrahei tot de conclusie zyn
gekomen, dat ze aan den aanval van de Ita-
lianen geen weerstand kunnen bieden.
De hevige regenval in Ogaden belet de Ita-
lianen nog steeds op te trekken in de vallei
van de Webbe Sjebeli die de Abessiniers op
een afstand van 100 mgl ten Noord-Oosten van
Callofa, bezet bouden. Ras Desta trekt van
Ginna naar bet Z.W. met een leger van 50.000
man, dat vol ongeduld is om den strijd te be
ginnen. Zijn manscbappen leggen per dag
15 mijl af.
Een gevecht by Aksoem?
De correspondent van de Exchange Tele
graph meldt, dat Woensdag een Abessijnsche
aanval op een Italiaanschen voorpost ten
Westen van Aksoem, na een scherp gevecht
is afgeslagen. Ras Seyoem zou den aanval
bebben geleid.
leende tot den vrijwilligen dood. De aria, die
eerst zich ontwikkelde in parelende loopjes,
eindigde breed en plechtig als een cfaoraal.
Nu barstte spontaan bij open doek een ap
plaus los, waaraan geen einde scheen te
komen.
Marini voelde, dat Dirk zich opricbtte en
zachtjes zijn band losmaakte uit de zyne.
Toen kwam bet slot-duet, met begeleiding
van het koor en opnieuw beerschte er een
ademlooze stilte in de voile zaal. Maar toen
de laatste noot gezongen was, begon het ap
plaus opnieuw. De nuchtere Hollanders jubel-
den en riepen den naam van Dirk Willebrands,
met een enthousiasme, als waren zy Span-
jaarden, die een overwinnenden toreador toe-
juichten.
Het electriscbe licht werd weer ingescha-
keld en daarbij keken Marini en Dirk elkan-
der aan. Maar tijd om hun gewaarwordin-
gen uit te drukken, badden zij niet. Een heer
trad op hen toe. Even wisselde hy een glim-
lacb met den Italiaanschen maestro, dan ver-
zocht bij Dirk om op het toneel te komen
en zich aan het publiek te vertoonen.
Eenige personen naast en achter hen ge-
zeten hadden dat verzoek gehoord. Verwon-
derd keken zij naar den jongeman, die er
eer als een militair in burgerkleeding uit-
zag en anderen stonden op om naar hem te
kijken. Dirk begreep er niets van, maar
Marini dlwong hem mee te gaan met den beer,
die zich als regisseur voorstelde. Zelf ging
bij ook mee en bekende aan den jongen com
ponist, dat bij, wel voorziende, hoedanig bet
succes van ,,Margo" zou zijn, de directie van
den schouwburg had verraden, waar Dink te
vinden was.
„Goede, beste vriend," dat was alles, wat
Dirk vermocht te zeggen. Reeds stond hy
achter de coulissen en de eerste zangeres, die
de tttelrol had gezongen, omhelsde hem stra-
lend van vreugde, dan trok zij hem mee op
het tooneel.
Daar stond hy nu, als in een zee van licbt.
Beneden hem in de zaal bruiste het applaus
Van het Italiaansche front.
De oorlogsverslaggever van bet Duitscbe
Nieuwsbureau meldt uit Asmara, dat de auto-
riteiten aldaar zich zoo weinig mogelijk uit-
laten over den stilstand der militaire opera-
ties. De indruk wordt meer en meer ver-
sterkt, dat deze stilstand in hoofdzaak te
wijten is aan de onderhandelingen in Europa,
inzake een vergeiyk. Een aantal verslag-
gevers uit Eritrea, vertrokken. In kringen van
de joumalisten is men veelvuldig van meening
dat de vyandelijkbeden reeds in December
definitief afgeloopen zullen zijn. Van Italiaan
sche zijde verklaart men, dat verdere militaire
operaties reeds daarom geen zin schijnen te
hebben, daar zich thans een langzame politieke
opslurping voltrekt. Zelfs uit de gebieden van
Abessinie, welke aan gene zijde van de door
de Italiaansche troepen bezette stellingen lig-
gen, komen dageiyks inboorlingen aan, die
zich ter beschikking van de Italiaansche auto-
riteiten stellen en him voldoening uitspreken
over de verovering door Itabe. De tijd werkt
dus voor Italie. Uit het Danakil-gebied wor
den verkenningstocbten van de Italianen
gemeld, waarbij men kleine afdeelingen Abes
sijnsche troepen beeft waargenomen. Aan
het Somalifront, dat tegenwoordig 500 K.M.
van de kust is verwijderd, worden wegen van
de kust naar het front voor wagenverkeer
gemaakt.
als golven, die den dijk willen doorbreken.
Drie lauwerkransen werden hem toegereikt
en met die kransen, versierd met wapperen-
de linten, in de handen, boog bij telkens op
nieuw.
Eindeiyk kon hy zich terugtrekken, maar
achter de coulissen moest hy nog vele geluk-
wenscben in ontvangst nemen en handen
drukken. Marini bleef bij hem, liet iets van
zijn eigen roem over zijn jcngen vriend val-
len en verheugde zich zonder afgunst of nijd.
Nu kon Dirk eindelijk ook zien, wie hem die
lauwerkransen zonden.
De eerste was van de directie van den
stadsschouwburg, de tweede van Luigi Ma
rini en op het lint van de derde stond: Een
afscheidsgroet van Bon Plaisir en een bar-
telijike gelukwensch. Margo Girardin, Etienne
Boussac.
Dirk glimlacb'te aangedaan. Hij dacht aan
den ouden Boussac, die hem zoo noode had
zien vertrekken en dan aan de bekooriijke
soubrette. Door haar aangemoedigd was hij
toch in staat geweest, zijn opera te schrijven.
Wees gegroet, lieve, belangelooze Margo!...
Het was Dirk te moede, alsof hij zich diep
voor haar sterke Uefde moest buigen. Altijd
bad zij aan hem gedadht, nooit aan zicbzelf...
Josine had met wijd geopende oogen naar
het tooneel gekeken, toen Dirk voor het voet-
licht trad en zij moest zich geweld aandoen
om haar opwinding niet aan haar tante te
toonen. Maar deze zette juist zulke oogen op
als de jonge weduwe. Haar geheele gezicht
straalde en zy fluisterde den naam van haar
zoon stilletjes voor zich heen. Ja, de oude
dame voelde zich gelukzalig. Daar stond
haar Dirk, in het voile licht van de zaal en
j al die toejuidhingen, al dat applaus golden
hem, zijn talent, zijn schepping. Uit geheel
haar hart bad zij: „Goede God, ik dank U
j dat mijn zoon geen militair geworden is!"
Josine voelde bet bloed achter haar slapen
kloppen, alsof er van binnen met een hamer
tegen geslagen werd. Het liefst zou zy zijn
In het gebied van Entiscio, tusschen Adoea
en Adigrat badden de Italiaansche pioniers
met groote troepen apen te kampen, die de
pas aangelegde telefoonlijnen trachtten te
vemielen.
De Italiaansche oorlogspropaganda.
Naar Stefani uit Entiscio meldt, zou ras
Seyoem volgens berichten ontvangen door Ita-
liaansche autoriteiten, gelast hebben de be-
volking, die er blijk van zou geven een Ita
liaansche bezetting gunstig gezind te zijn, te
straff en. Het schijnt, dat deze pogingen het
tegenovergestelde resultaat hebben, aangezien
deze wijze van handelen de bevolking, die
reeds weinig voor baar onderdrukkers voelt,
tot niog grootere wanhoop heeft gebracht.
Een Zuid-Abessijnsch mobilisatiebevel.
„Iedere man, die na ontvangst van dit be
vel thuis wordt aangetroffen zal worden op-
gehangen" aldus eindigt het bevel tot alge-
meene mobilisatie in Zuid-West-Abessiinie,
waarvan de Reuter-correspondent te Khar-
toem een afsohrift heeft weten machtig te
worden.
In dit mobilisatie-bevel wordt verder ge-
zegd: ieder wordt gemobiliseerdalle jongens,
die sterk genoeg zijn om een speer te dragen
en alle mannen worden naar Addis Abeba ge-
zonden. Getrouwde mannen moeten bun vrou-
wen meenemen, opdat die voor hen het voed-
sel kunnen dragen en bereiden en zij, die geen
vrouw bebben moeten maar een ongehuwde
vrouw meenemen.
Vrouwen met kinderen behoeven niet te
vertrekken, maar baar man moet zich dan
door een andere vrouw laten vergezellen.
Blinden, kreupelen en lammen en zij, die geen
lans kimnen dragen zgn vrijgesteld.
Er hebben den laatsten tijd aan het Zui-
delijke Abessinische front geheimzinnige be-
wegingen plaats, die klaarblijkeiyk bedoeld
zijn als voorzorgsmaatregelen tegen een ver-
wachten Italiaanschen aanval. Deze bewe-
gingen worden ecbter streng gebeim gehou
den. Men vleit zich hier met de hoop, dat
men er door deze groote geheimzinnigheid in
zal slagen de Italiaansche legerleiding volko-
men in bet duister te laten aangaande de
Abessinische stellingen.
Ook de verkenningsvluchten der Italiaan
sche vliegtuigen, zoo meent men hier, zullen
nauweiyks eenig succes afwerpen. Niet al
leen hebben de Abessinische strijdkrachten
bet strikte consigne gekregen, zich zoo min
mogelijk te laten zien, maar bovendien ie een
vlieger nauwelijks in staat zich boven de
vlakten met tropisch struikgewas te orien-
teeren, zoodat de Italianen zullen moeten op-
rukken, zonder te weten, welke lagen de
Abessiniers hun hebben gelegd.
Aan het Noordelijk front is de toestand vrij-
wel gelijk. Ook hier is voldoende natuurlijke
dekking voorhanden en ook hier treffen de
Abessiniers geheimzinnige voorbereidingen.
Niemand weet iets: af van de op handen zijnde
militaire operaties, maar men gelooft, dat de
Abessinische legerleiders voomemens zijn bij
verrassing den aanval te beginnen op een
plaats, die daarvoor bijzonder geschikt is,
teneinde aldus een einde te maken aan den
druk van de Italiaansche troepen in het
Noorden.
Neutrale zegslieden hebben den indruk ge
kregen, dat Italie, vermoedelijk in verband
met de diplomatieke onderhandelingen van de
laatste dagen, het plan om uit Eritrea naar
Zuid-Abessinie op te rukken, heeft opge-
schort. Militaire deskundigen daarentegen
zijn van oordeel, dat de generale staf slechts
wacht op een verderen opmarscb van gene-
raal Graziani naar het Noorden in de richting
van Harrar, opdat de beide Italiaansche
legers het groote Abessinische leger, dat zich
heeft geconcentreerd bij Harrar en Dessie,
tegelijkertijd zouden kunnen aanvallen.
Aan het Noordelijk front hebben Italiaan
sche vliegtuigen strooibiljetten uitgeworpen,
heengegaan om de stilte van haar huis weer
op te zoeken. De eenzaamheid, die haar anders
zoo drukte, leek haar in dit oogenblik een
verlossing. Opeens was het haar onverschillig,
dat na de pauze bet laatste werk van haar
overleden echtgenoot uitgevoerd zou worden.
Dat, wat haar dagenlang in spanning had
gehouden, leek haar nu onbelangrijk. Zij had
Dirk gezien, zijn slanke gestalte, zijn jong,
krachtig gelaat en haar hart kromp ineen
van spijt en verlangen.
Mevrouw Willebrands begon te spreken en
Josine gaf zich alle moeite om naar baar te
luisteren. Tante sprak zeer luid, alsof zij de
heeren en dames in de loge naast hen te ver-
staan wilde geven, dat zij de moeder was van
den componist, ter wiens eere men de handen
bijna stuk klapte.
„Waar zou Dirk toch ineens vandaan zijn
gekomen?" zei zij. ,,Waarom heeft bij mij
niet geschreven, dat hy van plan was hier te
komen? Maar het is mogelijk, dat hij pas op
het laatste oogenblik zich in Parijs kon vrij-
maken", zoo beantwoordde zij zelf haar
vraag. ,,Nu, ik besloot ook pas gisteren naar
Amsterdam te gaan." Dan voegde zg er aan
toe en in haar stem klonk een intense vreug
de: ,,Zeg, Jo, als Dirk kon vermoeden, dat
wij de voorstelling hebben bijgewoondToch
jammer, dat hij bet niet weet, want er zijn
nog plaatsen in onze loge onbezet."
Josine knikte en antwoordde: ,,Ja, het is
jammer", maar inwendig dacht zij: „God-
dank, dat hij het niet weet!"
Toch wist Dirk het reeds, dat zijn moeder
en Josine aanwezig waren. Wel had hij de
dames niet in hun loge gezien, maar de heer,
die de echfcgenoote van Maurits van Kempen
bij het binnenkomen van den schouwburg had
begroet en dien Josine aan haar tante, me
vrouw Willebrands, had voorgesteld, ging den
componist vertellen, wie geikomen waren om
de eerste cpvoering van zijn opera bij te wo-
nen. Beieefd vregde hij er aan toe: „Me dunkt,
mijnheer Willebrands dat u en maestro Ma
rini wel niet naar uw oude plaatsen zult wil-
zijn pijnlijk, ze genezen
moeilijk en laten vaak
liiteekens na. Behandel
ze daarom zorgvuldig,
de pijn verdwijnt direct, de wonden of
blaren blijven zuiver en genezen snel.
xtxcd.
waarin wordt gezegd, dat de zoon van Ras
Koeksa is benoemd tot gouvemeur van de ge
bieden Allawa en Takasa. De kroonprins van
Abessinie zal ibinnenkort in de hoofdstad aan-
komen om tijdens <fe afwezigheid van den
negus de regeeringszaken te leiden; de negus
zal over tien dagen naar Dessie vertrekken.
Het verblgf van graaf Vinci te
Addis Abeba.
Een officieel bericht uit Addis Abeba meldt,
dat de consul van Mogallo Vrgdag te Modjo,
ten zuiden van Addis Abeba zal aankomen,
waar graaf .Vinci, de Italiaansche gezant, die
nog steeds te Addis Abeba vertoeft, hem zal
afhalen om gezamenlgk de reds naar Dzjiboeti
voort te zetten.
De commandant van het escorte, dat het
personeel van de Italiaansche legatie naar de
grens heeft gebracht, verklaarde, dat de eerste
secretaris, Mombelli, hem zijn voile tevreden-
heid heeft betuigd over de maatregelen, welke
de regeering aan de grens heeft getrofferi en
dat Mombelli hem had verzocht zgn dank
hiervoor over te brengen.
Tecle Hawariate op weg naar zijn land.
Het Fransche stoomschip d'Atagnan is te
Port Said aangekomen. Aan boord van dit
schip bevinden zich Tecle Hawariate, de Abes
sijnsche gezant te Parijs en de beide zoons van
dr. Martin, den gezant van Abessinie te Lon
den, die alien naar hun land terug gaan oon
mee te strijden.
Italiaansche deserteurs in Oostenrijk.
De Weensche correspondent van de Times
meldt, dat in de laatste weken ruim 200 Itali
aansche deserteurs de grens zijn overgestoken.
De meesten hunner behooren tot de Duitsch-
sprekende bevolking uit Zuid-Tirol. Men heeft
hun gevraagd of zij in Oostenrijk wenschen te
bijven en de meerderheid heeft daarop geant-
woord, dat zij naar Duitschland wenschen te
gaan. Aan dien wensch is gehoor gegeven,
doch in de laatste dagen zijn zij in den regel
door de Duitsche autoriteiten naar Oostenrgk
teruggeleid.
Een aanvaring aan den ingang van
het Suez-kanaal.
Uit Port Said wordt gemeld, dat Dinsdag-
avond het Britsche tankschip British Work
man aan den ingang van het Suez-kanaal in
botsing is gekomen met het 1400 ton metende
Italiaansche troepentransportschip, Belvedere.
Beide sohepen werden beschadigd, doch kxmden
hun reis voortzetten. Aan boord van de Bel
vedere bevinden zich soldaten, die op weg zgn
naar Massawa.
Het terugtrekken van een Italiaansche
divisie uit Lybie.
Naar Reuter uit Londen meldt, heeft Suvich
toen hij aan Drummond de beslissing van de
Italiaansche regeering overbracht om een
divisie uit Libye terug te trekken, geen tegen-
prestatie van Engeland gevraagd.
De Italiaansche beslissing is te Londen met
voldoening ontvangen, maar men legt er den
nadnuk op, dat zij niet beschouwd moet wor-
len teruggaan. Wat dunkt u ervan om de
vrije plaatsen in te nemen in de loge, waar
zich uw moeder en mevrouw van Kempen be
vinden
Marini liet Dirk niet aan het woord, maar
riep lachend uit: „Natuurlijk, de zoon be-
hoort tog zijn moeder!" Tegelijk herinnerde
hij zich het gesprek, dat hij met Dirk op zgn
wandeling door Amsterdam gevoerd had. Ja,
hij was erg benieuwd om de blonde Josine te
leeren kennen.
Een van de bedienden kreeg opdracht, de
heeren naar de bewuste loge te geleiden.
Alle bedenkingen ter zijde stellend, volgde
Dirk den man. Een koortsachtige opwinding
en een innig gevoel van geluk, omdat hg
Josine zou weerzien, welden in hem op.
De deur werd geopend en de heeren traden
binnen.
Josine verbleekte, zelfs haar lippen werden
wit. Mevrouw Willebrands sprong op en haar
zoon omhelzend, riep zij luid: ,,Mijn jongen,
mijn Dirk, hartelijk gefeliciteerd!"
Nu werd de Italiaansche maestro voorge
steld en de heeren namen plaats. Dirk ver
telde zijn ontmoeting met Marini, dat hij met
hem achter in de parterre had gezeten uit
vrees, dat zgn opera in Holland niet zoo zou
worden toegejuicht als in Parijs het geval was
geweest. Terwijl hij fluisterend sprak. keek hij
tersluiks naar Josine, die met neergeslagen
oogen zat te luisteren.
Toen zij eindelijk opkeek. trof haar een
blik uit zijn oogen, die haar het bloed naar de
wangen joeg. Die blik sprak van de oude
liefde, maar tegelijk van een nieuwe hoop...
Ja, de hoop op een onverwacht geluk werd
in haar opgewekt; het was alsof bonte vlin-
ders voor haar in den zonneschijn dartelden.
Zou zij de handen emaar mogen uitstrekken
om ze te vangen, zouden die schoone verwach-
tingen vervuld worden?
(Wordt vervolgd.)
