ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
De Italiaansch-Abessinische oorlog.
Als de heide bloeit
No. 9362
MAANDAG 14 OCTOBER 1935
75e Jaargang
Feuilleton
Buitenland
EERSTE BLAD
RAADSVERGADERING
OgIi Woeli Poll. Wob
Modi Boeli Hopsasa....
Gloriaoa. zingtzen lied.
Wat ze zingt versta fk niot.
'tis ceo lofzaog.waot ik boor
als rc/reio steeds
Soeeuww.tgloor
TER NEUZENSCHE
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per past 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen f 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen by vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KREINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT EEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
De Burgemeester van TER NEUZEN brengt
ter algemeene kennis, dat een openbare ver-
gadering van de gemeenteraad is belegd tegen
Donderdag 17 October a.s., des niamiddags
2 uur.
Ter Neuzen, 12 October 1935.
De Burgemeester voomoemd,
J. HUIZINGA.
ONTSLAG BUITENGEWONE
DIENSTPLICHTIGEN.
Met ingang van 1 October van dit jaar zijn
wegens geeindigden dienstplicht uit den dienst
ontsdagen de buitengewone dienstplichtigen,
die dit jaar 40 jaar oud worden of zijn gewor-
den. De buitengewone dienstplichtigen, die als
onderofficier of als officier tot de marine-
reserve behooren, zijn echter met ingang van
dien datum ontslagen, voor zoover zij dit jaar
45 jaar oud worden of zijn geworden. Met
betrekking tot dit ontslag worden korporaals
niet als onderofficier besehouwd,
Zij, die een bewijs van dit ontslag wenschen
te ontvangen, kunnen dit aanvragen ter secre-
tarie van de gemeente, waar zij wonen of, in-
dien zrj aldaar niet in het register van dienst
plichtigen ingeschreven staan, van de gemeen
te, waar zij voor den dienstplicht zijn inge
schreven. Behooren zij als dienstpldchtige tot
de sterkte van een onderdeel der landmaoht
of behooren zij tot de sterkte van de zee-
macht, dan moet het bewijs van ontslag wor
den aangevraagd bij de daarbij betrokken mili-
taire autoriteit. Weltke autoriteit dit is, kun
nen belanghebbenden ter gemeente-secretarie
vememen.
Ter Neuzen, 10 Oct. 1935.
De Burgemeester van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA.
KEURING DIENSTPLICHTIGEN.
In November en December a.s. zal de her-
keuringsraad in eenige gemeenten zitting
houden.
Wie een keuring kunnen ondergaan.
De gelegenheid om in die zitting een ge-
neeskundig onderzoek te ondergaan, kan door
den voorzitter worden gegeven aan ingeschre-
venen voor den dienstplicht, die nog niet bij
de land- of de zeemacht zijn ingelijfd, of die
wel reeds daarbij zijn ingelijfd, maar nog niet
als dienstpliehtige in werkelijken dienst zijn
geweest.
Behoudens bijzondere machtiging van den
Minister van Defensie worden tot het onder
zoek niet toegelaten personen:
a. die bestemd zijn tot buitengewoon
dienstpldchtige of als zoodanig zijn ingelijfd;
h. die dit jaar tijdeiyk ongeschikt voor den
dienst werden verklaard;
c. <iie als vrijwilliger behooren tot de land-
macht uitgezonderd den vrijiwilligen land-
atorm tot de zeemacht of tot de overzee-
sche weermacht.
De aandacht wordt er op gevestigd, dat per
sonen, die tot den vrijwilligen landstorm be
hooren, in het algemeen tot de keuring kun
nen worden toegelaten, zonder bijizondere
machtiging van den minister.
Het aanvragen van keuring.
Om deze keuring te ondergaan, behoort een
aanvraag te worden ingediend, in welke aan
vraag aannemelijk wordt gemaakt:
dat de persoon wien het geldt, na de uit-
spraak van den keuringsraad vermoedelijk
ongeschikt voor den dienst is geworden (dit
Roman van ANNY v. PANHUYS.
(Nadruk verboden.)
23) Vervolg.
Hoe dan ook, het experiment was gelukt.
Dirk had zijn energie teruggevonden, maar ja,
het was toch mogelijk geweest, dat hij voor
altyd den moed had verlorenAchteraf
besehouwd kon Josine de daad van haar man
niet goedkeuren... Het verbranden van het
manuscript leek haar een schuld tegenover
Dirk en ook haar eigen schuld werd in haar
oogen steeds grooter. Hij moest haar wel
haten, dat zij zoo snel haar troost had ge-
zocht in de armen van Maurits. Ja, hij haatte
en verachtte haar, Waarom anders zou hij
haar brief onbeantwoord hebben gelaten?
Op den dag v66r de opvoering in Amster
dam werd er heftig aan de huisdeur gescheld.
Josine luisterde en hoorde Mientje door de
gang sloffen en de deur open doen. Een
dame met scherp besneden gelaat en een
ouderwetsch kapothoedje op, liep Mientje
voorbij, die het bezoek wilde aandienen.
„Laat maar, een tante behoeft niet aange-
diend te worden, alsof het een vreemde was",
zei de dame en duwde Mientje weg. Driftig
sloot zij de kamerdeur en de keukenmeid ging
weer naar de keuken.
De oude dame knipperde met de oogen
tegen het licht. ,,Niet waar, nicht Josine, een
eigen tante behoeft toch niet zoo deftig be-
handeld te worden?"
Meteen voelde de jonge vrouw zich vast-
gegrepen in twee sterke, maar beenige ar
men en twee smalle, koele lippen drukten
een kus op haar wang.
Nu begreep Josine en verwonderd vroeg
zij; „Bent u het werkelijk, tante WSllebrands
geldt voor hen, die dit jaar door een der keu-
ringsraden geschikt werden verklaard)of
Nu begreep Josine en verwonderd vroeg
zij: „Bent u het werkelijk, tante Willebrands?"
dat hij vermoedelijk ongeschikt voor den
dienst is (dit geldit voor hen, omtrent wie dit
jaar der keuringsraden uitspraak deed).
De aanvraag moet voorts vermelden den
geslachtsnaam, de voornamen (voluit) en het
nauwkeurig adres van den belanghebbende,
datum en jaar van geboorte, de gemeente en
iichting, voor welke hij voor den dienstplicht
is ingeschreven, verder voor zoover hem
bekend het korps, korpsonderdeel of
dienstvak, waaraan hij is toegewezen of
waartoe hij behoort, en het tijdvak of den
datum, voor zijn inlijving of zijn opkomst in
werkelijken dienst vastgesteld, en ten slotte:
of hij dit jaar voor een der keuringsraden is
verschenen en, zoo ja, hoe de uitspraak van
den raad luidde.
Wenscht iemand, die behoort tot de hier-
vdor onder a, b of c bedoelde personen, keu
ring aan te vragen, dan is het wenschelijk
tevens in de aanvraag te vermelden, welk
bijzonder belang voor hem in het ondergaan
van de keuring gelegen zou zrjn.
De aanvraag behoeft niet gezegeld te zjjn,
doch moet zoo spoedig mogelijk gefrankeerd
worden toegezonden aan het volgende adres:
Aan den Voorzitter van den Herkeuringsraad,
Gebouw van het Departement van Defensie,
Plein 4, 's-Gravenhage.
Ter Neuzen, 10 October 1935.
De Burgemeester van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA.
HET HUWELIJK VAN DEN JPRINS
VA1V ASTURIe.
In de kerk van Sancta Maria della Angeli
te Rome is Zaterdag het huwelijk voltrokken
tusschen den zoon v£in Alfonso van Spanje, de
prins van Asturie en prinses Maria Mercedes
van Bourbon.
Om elf uur kwam koning Alfonso bij de
kerk aan met het bruidspaar. Zy werden door
Spaansche manarchisten en het verdere pu-
bliek luide toegejuicht.
De koning leidde de bruid, die gekleed was
in wit satijn, aan den arm, daama volgde
Juan van Bourbon, die het onderscheidings-
teeken van het Gulden Vlies droeg,- met Dona
Luisa aan den arm, die gekleed was in een
bruine japon, met bont afgezet. Hierachter
kwam Dona Christina in het lichtblauw, aan
den arm van Don Carlos.
De kleine stoet passeerde langs een dubbele
rij jonge lieden, gekleed in de kleederdrachten
van de Spaansche provincien.
De zeer voile kerk was verlicht door tal-
looze kaarsen, vele vrouwen droegen zwarte
Spaansche kleederdrachten met mantille.
Op het oogenblik dat de koning binnentrad
weerklonk een hartelijk gejuich.
Op het koor namen vervolgens de prins en
prinses van Piermont, de hertog van Spoleto,
de hertog van Ancona, en de hertogin van
Aosta plaats.
Na de huwelijks-voltrekking begaven de
jonggehuwden zich naar den Sint Pieter.
DUITSCHLAND BETAALT
VOLKENBONDSCONTRIBUTIE.
De Duitsche regeering heeft, naar DjN.B.
meldt, de achterstallige Volkenbondscontribu-
tie ten bedrage van vijf millioen Zwitsersche
francs aan het Volkenbondssecretariaat doen
toekomen.
Dit beteekent, dat Duitschland zrjn ver-
plichtingen jegens den Volkenbond heeft ver-
vuld, zoodat het op 21 October a.s., den dag
waarop het twee jaar geleden voor het Hd-
maatschap bedankte, inderdaad ophoudt lid
van den Bond te zijn.
Het klonk alsof zij wilde vragen: ,,Wat komt
u hier doen?"
,,Natuurlijk ben ik het. Ik had geen rust
meer in Leeuwarden. Aldoor spookte het in
mijn hoofd om: Daar wordt in Amsterdam een
opera van mijn jongen opgevoerd en ik zou
er niet bij tegenwoordig zrjn? Vreemde men-
schen, die hem niets aangaan, zullen hooren,
wat mijn zoon gecomponeerd heeft en ik zou
in dat Friesche nest blijven om mijn rheuma-
tiek en migraine te koesteren?"
Nu begreep Josine het. De premiere van
„Margo" had de oude dame van huis gelokt.
Maar eer zij iets kon zeggen, was tante al-
weer aan het babbelen: ,,Ik dacht zoo: die
rheumatiek blijft wel en de migraine komt
ook zeker terug, maar of je ooit gelegenheid
zult hebben oiji te hooren en te zien, wat je
eigen zoon vermag, dat is een vraag, die de
hemel alleen kan beantwoorden. Ik heb er
dus niet lang over nagedacht, maar liet gauw
door juffrouw Oldewelt, die naast het Jaco-
bynerkerk woont, nieuwe keelbanden aan mijn
kapothoed naaien en daar ben ik."
Josine hielp de oude dame haar mantel uit
te doen, een ouderwetsche rotonde met petit-
gris gevoerd en zonder er bij te denken zei ze:
,,Dat hebt u goed gedaan, tante."
Zij bedoelde de reis naar Den Haag, maar
tante nam het op, alsof dit gezegde iets te
maken had met de keelbanden van haar
hoed. Zij maakte ze los en hield ze Josine
voor, zeggende: ,,Voel maar, echte zijde, het
beste, wat er in Leeuwarden te vinden is."
'Haar gezicht, dat in haar jonge jaren knap
geweest was, kreeg een trotsche uitdrukking,
toen zij vervolgde: „Ja, je moet weten, Jo,
dat juffrouw Oldewelt, die naast de Jacobij-
nerkerk woont, slechts het allerfijnste mate-
riaal verwerkt. Zij heeft dan ook de beste
clientele van Leeuwarden." De keelbanden
hadden haar een oogenblik doen verge ten,
waarom zij de reis had gemaakt.
„Is u al bij mijn ouders geweest?" vroeg
Josine.
Mijiien in de Roode Zee?
Volgens berichten van Italiaansche corres-
pondenten te Asmara overweegt Italie het
leggen van een netwerk van mijnen in de
Roode Zee.
De Italiaansche opmarsch.
Reuter met uit Dzjiboeti, dat volgens een
bericht uit Italiaansche bron, de hardnekkige
opmarsch van de drie Italiaansche kolonnes
ten doel heeft z%h te vereenigen op de cen-
trale Abessijnsche hoogvlakte.
lEuropeesche amibtenaren zijn er van over-
tuigd, dat binnenkort de spoorweg afgesneden
en Addis Abeba geisoleerd zal worden.
In Italiaansche kringen verklaart men, dat
de Italiaansche troepen in het Zuiden zich op
minder dan 80 K.M. afstand van Harrar be-
vinden en dat zij, wanneer zij in Harrar aan-
gekomen zrjn, zullen trachten den spoorweg te
beveiiken.
Als de Italianen den spoorweg afsnijden,
verwacht men, dat zij om de Fransche belan-
gen te respecteeren, hem laten functioneeren
van Dzjiboeti tot Diredawa.
Men acht het echter waarschijnlijk, dat de
Abessiniers het eerst den spoorweg zullen af
snijden en wel bij Awasj, waar de spoorbrug
een nauwe kloof overbrugt.
De Abessiniers nemen sterke stellingen in
te Makalle, waar zij de Italianen afwachten,
Een Abessijnsche tegenaanval In het
Xoorden
In Abessijnsche kringen te Addis Abeba
zegt men, dat de legeraanvoerders in het
Noorden zich zullen aaneensluiten voor een
tegenaanval. De botsing; met de Italiaansche
troepen zal waarschijnlijk aan den bovenloop
van de Mareb geschieden. Ook aan het Oos-
tehjk front zouden Abessijnsche troepen zich
voorbereiden tot een aanval.
De bedrijvigheid van de Italiaansche vlie-
gers, die zich uit in het werpen van bommen
en het afvuren van machinegeweren, is vooral
aan het Zuidelijk front grrr>ter geworden. Het
succes zou echter gering zijn.
De IKeizer zal voorloopig te Addds Abeba
blijven. Daarentegen heeft de minister van
oorlog zijn hoofdkwartier te Dessid opgesla-
gen.
De wapeninvoer in Abessinie.
De ,,Echo de Paris" merkt op, dat in den
Soedan en in Britsch-Somaliland reeds sedert
lang wapenen zijn bijeengebracht; Men zal
zich thans haasten, deze wapens aan de Abes
siniers te doen toekomeh. Het belangrijkste
is echter niet de verstesrking van het Abes-
sinische leger, maar het geyaar voor inciden-
ten, daar de Italiaansche oorlogsschepen zich
gerechtigd zouden kunnen voelen am in de
Middellandsehe Zee of elders, schepen op hun
lading te onderzoeken. Gok de „Oeuvre" be-
weert, dat Engeland in den Soedan en in
Britsch-'Somaliland grocfte wapenvoorraden
heeft, die aan Abessinie kunnen worden ge-
leverd. Het blad voegt hieraan toe, dat ook
de Italianen natuurlijk groote voorraden wa
pens en munitie in Oost-Afrika hebben ibijeen-
gebracht.
Abessinie zou unifomistof besteld
hebben.
Volgens de Morning Post" is volgens een
te Manchester de ronde doend gerucht aan de
Engelsche katoenindustrie een order gegeven
op 8 millioen yard uniforxnstof voor het Abes-
sinische leger. Een dergelijke order zou 2000
arbeiders voor drie maanden werk bezorgen,
en een bedrag van rond 250.000 pond sterling
vertegenwoordigen.
Het is bekend, dat reeds de laatste maanden
aanzienlijkie leveranties van khakistof voor
het Abessinische leger zijn gedaan.
,,Wiel neen, ik dacht, dat ik eerst jou maar
eens moest opzoeken. Je woont dichter bij
het station en me dunkt, je zult in je groote
huis wel een kamer voor mij 'hebben. Het is
maar voor een paar dagen.' Bij je vader zou
het niet zoo gemakkelijk,,gaart En dan,.je
benlt toch Eilleen. Ik dacht, dat je wel eens
een kleine afleiding mocht hebben."
(Heimelijk moest de jonge vrouw- lachen,
maar eigenlijk was zij toch blij met dit on-
verwachte bezoek.
Aarzelend vroeg zij of Dirk in den laat-
sten tijd nog aan zijn moeder geschreven had.
„Natuurlijk!" Mevrouw Willebrands knikte
driftig. ,,Hij schrijft mij heel dikwijls. Jam
mer, dat hij zelf niet naar Amsterdam kan
komen, vreeselijk jammer is het! Maar zijn
contract bindt hem in Parijs."
Josine herademde. Zij behoefde dus in geen,
geval voor een ontmoeting met hem te vree-
zen. Maar geen van de twee dames kon ver-
moeden, dat hij toch vrij was geworden, dat
hij heimelijk en als onbekende de eerste op
voering van zijn ,,MaTgo" zou bijwonen.
Nu vertelde de jonge weduwe, dat zij zelf
het plan had gemaakt om naar Amsterdam
te gaan. Maar haar ouders beweerden, dat
dit haar niet paste.
,,Passen, passen? Zijn de menschen hier
zoo kleingeestig In het algemeen genomen
zou het inderdaad niet passend zijn, maar
dit is een heel bijzonder geyal. Integendeel,
je kunt de nagedachtenis van je man niet
beter eeren, dan door je tegenwoordigheid bij
de opvoering van zijn laatste werk."
Zij lachte even en vervolgde: „Och ja, Jo,
de eerste opvoering in New-York lijkt mij
niet eeht... Daarvan zou men moeten zeggen,
dat het een heidensche plechtigheid was...
Ik weet niet precies. hoe ik dat zeggen moet,
maar alles, wat ginds ge-beurt, lijkt mij hei-
densch."
,,Nou, nou, tante, heidensch?"
,,Ja, kind, ik had in mijn kinderjaren zulke
vreemde begrippen over de aardrijkskunde
De Italiaansche gezant te Addis Abeba
wil niet verlrekken.
Do weigering van graaf Vinci, den Italiaan-
schen gezant, om Addis Abeba te verlaten,
heeft een delicate situatie geschapen. De kei-
zer heeft persoonlijk de kwestie bestudeerd,
die als emstig wordt besehouwd. Men vreest
van geweld te moeten gebruik maken. De
Abessijnsche regeering heeft met het corps
diplomatique te Addis Abeba besprekingen
gevoerd over de weigerachtige houding van
den gezant. Een later bericht van Reuter
meldt nog, in aansluiting met het voorgaande,
dat de gezant en de militaire attache Galdria-
na onder sterk escorte van de legatie naar
een versterkt gebouw zijn gebracht. Zij zullen
als gevangenen worden besehouwd.
Zaterdagmiddag hebben 35.000 vrijiwilligers
gedefileerd voor Haile Selassie. De troepen
stonden onder bevel van den dedzjamatsj Mes-
jasja den gouverneur van de provincie Kam-
bata. Een derde deel der troepen bestond uit
raiterij, de rest was infanterie. De ruiterij gaf
staaltjes van buitengewone behendigheid te
zien.
Engeland houdt zich gereed.
Havas meldt uit Londen: Zoodra de kennis-
geving dat het wapen-embargo voor Abessinie
is opgeheven op het ministerie van buiten-
landsche zaken is ontvangen, zal het ministe
rie van handel dienovereenkomstige instruc-
tics geven. Alles is daarvoor gereed en er is
gen order in council noodig, omdat het een
opheffing en geen afkondiging van een em
bargo betreft.
De militaire deskundigen toetsen de lijst
van grondstoffen, die onontbeerlijk zijn voor
een staat die in oorlog is, welke lijst door de
regeering der Ver. Staten is uitgewerkt.
Deze lijst neemt ook de Geneefsche subcom-
missie als leidraad.
Wat de financieele sane ties betreft wacht
men hier natuurlijk de kennisgeving uit
Geneve af, voor men tot daden overgaat. In
al deze dmgen staan de regeeringsdepartemen-
ten gereed om de instructies uit Geneve toe
te passen.
Over de houding van Duitschland zijn hier
nog geen gegevens ontvangen en de Engel
sche regeering zal van haar kant niets doen
om deze houding te leeren kennen.
Voorloopig geen blokkade.
Uit Londen vemeemt Havas verder dat men
daar nog geen blokkade overweegt om een
einde te maken aan de vijandelijkheden in
Abessinie. tntusschen stipt de Manch. Guar
dian aan dat, bijaldien het conflict van langen
duur mocht blijken, men wfel draconische
dwangmaatregelen zou overwegen. Het blad
acht evenwel in dat geval een sluiting van het
Suez-kanaal onwaarsdhijnlrjk. Veeleer zou
men in de Roode Zee maatregelen nemen
om Italiaansche schepen het uitvaren van het
Suez-kanaal te beletten en hun verhinderen
de kusten van Eritrea te naderen. Opmerke-
lijk is, voegt de Havas-correspondent hieraan
toe, dat te Londen tot dusver sprake is ge
weest van een blokkade der Italiaansche ha
vens, om de ontscheping van goederen die
onder de oeconomische sancties vallen, te ver
hinderen, terwijl thans een blokkade van de
havens van Massana en Mogadiscio wordt
overwogen. Dat bewijst dat Engeland elke
operatie in de Middellandsehe Zee wenscht te
vermijden.
Het verraad van ras Gugsa.
Naar Reuter uit Asmara meldt, heeft met
ras Gugsa ook zijn onder-aanvoerder Dagame
zich met 1000 man overgegeven.
Haile Selassie Gugsa is de zoon van ras
Gugsa Olid van Zebit, den derden gemaal van
Alles wat buiten Europa lag, beschouwde ik
als Amerika. Europa werd volgens mij be-
woond door christenmenschen en Amerika
door heidenen. Zoodoende kon ik mij nooit
vergissen."
Josine lachte en haar tante eveneens. „Ja",
voegde de oude dame er aan toe, ,,dat leek
mij erg gemakkelijk."
Toen zij even later aan tafel zaten, bracht
Antoon een brief. Het waren twee plaatsen
voor een loge in den stadsschouwburg, bene-
vens een zeer beleefd briefje van de directie.
De heeren hoopten, dat de weduwe van den
beroemden en alom bekenden maestro in de
sohouwbucrg aanwezig zou zijn en dat zij haar
aldaar zouden mogen begroeten.
Josine las den brief voor.
,,Ik heb een idee," zei mevrouw Wille
brands, „opdat je ouders je besluit niet weer
aan het wankelen 4ouden brengen, zal ik hen
voorloopig niet bezoeken, pas na de voorstel-
Iing. En nu hebben wij toch plaatsen."
Na een poos vroeg de oude dame: ,,Zeg
eens, Jo, heb je er geen vermoeden van, waar
om Dirk zoo opeens die betrekking in Parijs
aannam?"
,,Neen," zei de jonge vrouw. Zij wist wel,
dat haar ouders er niet over zouden spreken.
Zooals uit die vraag op te maken was, had
Dirk ook tegenover zijn moeder gezwegen en
waarom zou zij dan de reden vertellen en
oude wonden opnieuw doen bloeden?
Luigi Marini en Dirk Willebrands hadden
kamers genomen in het nieuwe Carlton hotel
aan de Vijzelstraat. Bijna voortdurend waren
zij bijeen en Dirk was er trotsch op, met den
beroemden maestro zoo intiem te mogen om-
gaan. De bejaarde componist, die, zooals hij
zei, als een Ahasverus rondzwierf in de wijde
wereld, omdat het hem in zijn Venetiaansche
paleis te eenzaam was, toonde zich tegenover
den jongeman als een vader.
Zouden wij niet de generale repetitie in
den schouwiburg gaan bijwonen?" vroeg
(Ingez. Med.)
wijlen keizerin Judith (Zaoeditoe), die in den
strijd om den troon na Judith's dood in April
1930 gesneuveld is in een geveoht met de troe
pen van den negus. Hij is gehuwd met prin
ses AyalAWorek, de dochter van een zuster
van ras Makonnen. den vader van den huidi-
gen negus, die dus een nicht is van dozen
vorst.
Gugsa Olie was een vriend van Italie en
vermoedelijk heeft dit feit, gevoegd bij de
veete, die er nu eenmaal bestaat tusschen
de leden van het vroegere keizerlijke huis
de afstammelingen van Menelik II en hun
verwanten tegen negus Hail6 Selassie, dien
zij als een indringer beschouwen, meegewerkt
hem tot zijn verraad te bewegen.
Voor Italie brengt Guga's verraad het voor-
deel mee, dat het nu zonder strijd in handen
is gekoinen van een aantal waterrijke vlakten
en dat zijn troepen over een belangrijke breed-
te kunnen oprukken zonder dat zij voorloopig
op belangrijken tegenstand zullen stuiten.
De Italianen schijnen van Gugsa hun pre-
tendent voor den troon te willen maken,
waarop cverigens ook Menelik, de zoon van
den indertijd afgezetten keizer Josua, die weer
een kleinzoon was van Menelik, aanspraak
maakt.
In sommige berichten wordt Gugsa een
schoonzoon van den huidigen negus genoemd,
wat, blijkens den Almanach de Gotha, niet
juist kan zijn.
De speciale correspondent van Havas te
Asmara, deelt omtrent de desertie van ras
HailtS Selassad Gugsa nog mede, dat twee
boodschappers met witte vlaggen de Italiaan
sche linie naderden en generaal Santini te
spreken vroegen.
Toen zij voor den generaal werden gebracht
overhandigden zij hem een boodschap van
Gugsa, waarin hij verklaarde, dat hij niet als
gevangene wilde worden besehouwd en vroeg
met de Italiaansche troepen te mogen samen-
werken.
De speciale correspondent van Havas be
richt ook nog, dat de negus nog moeite heeft
gedaan hem te weerhouden, doch toen hij zag,
dat zijn pogingen vergeefsch waren, heeft hij
hem een sterke troepen-afdeeling gezonden,
om hem te helpen strijden en tegelijk om hem
van zijn voomemen af te houden.
Het zendien van de keizerlijke troepen heeft
de onderhandelingen versneld, welke eindigden
Marini den morgen na hun aankomst. ..Wij
zullen natuurlijk toegelaten worden en mis-
schien heeft u nog eenige opmerkingen of
schikkingen te maken, aangaande den zang of
de regie".
,,Neen, neen," antwoordde Dirk een beetje
driftig. ,,Niemand mag weten, dat ik hier
ben."
De ervaren man begreep het. Het was een
soort lampenkoorts. Dan zat zoo'n compo
nist doodelijk beangst ergens in een verscho-
len hoekje en doorstond hellepijnen, totdat het
applaus ze bedaarde. Dan had hij spijt, zoo
achter een zuil verborgen te zitten en keek
afgunstig naar de loge, waar zijn plaats zou
moeten zijn, ergerde zich over de acteurs en
actrdces, die buigend voor het voetlicht traden
en vooral over den regisseur, die in naam van
den afwezigen componist voor den bijval
dankte.
„Wij gaan dus ergens achter in de parterre
zitten," zei Luigi. ,,Daar vindt niemand ons".
Hij vond het zoo interessant, weer eens uit
de onmiddellijke nabijheid die hoop en angst
te kunnen gadeslaan. Daar was hij allang
overheen, hij, de groote maestro.
Op dien morgen ondemamen de heeren een
wandeling door oud-Amsterdam, naar de
O.Z. Kolk, waar het groezige water in de
gracht tot tegen de huizen spoelt.
,,'Het heeft wel iets van Venetie," zei Marini,
,,met een beetje verbeelding kan men zich dat
wel voorstellen. Overigens wordt Amster
dam om zijn grachten en bruggen het Venetie
van het Noorden genoemd."
„Ik zou liever het echte Venetie zien", zei
Dirk onwillekeurig en hij dacht daarbij, dat
zijn lang gekoesterde wensch om naar Italie
te gaan, nu spoedig zou vervuld worden.
Maar daarbij was het hem te moede, alsof
de gestalte van Josine naast hem zweefde
door den guren wintermorgen.
Met haar samen Italie te bezoeken, daar
had hij van gedroomd met vurig verlangen.
(Wordt vervolgd.)
