Ter Neuzensche Courant
A Is de heide bloeit
Tweede Blad
Feuilleton
Binnenland
Buitenland
Sport
Woensdag 18 September 1935. No. 9351.
Remconirole
op vierwieiige Motorrijtuigen.
VQETBAL.
WIELRENNEN. S
VAN
VERHOOGING VAN IHSCONTO MET
EEN PROCENT.
De Nederiandsche Bank heeft met ing-ang
van Dins dag: haar rentetarieven over de ge
heele lime verhoogd met ©en vol procent.
Het wlsseldisconto bedraa-gt thans derhalve
6 terwip de tarieven voor promessen, be-
leening van goederen en effecten en van vo-or-
schotten in rekening-courant op 6 y2 zlJn
gebracht.
HAN DELS V ER(KEER MET DUITSOHLAND.
Ben Duitsche' delegatie vertoeft te 's-Gra.-
venbage om met de Nederiandsche autonteiten
besprekingen te voeren over de regeling van
bet" handelsverkaer tusschen beide landen.
VERLAGING VAN KOSTEN LEVENS-
ONDERHOUD.
Naar gemeld wordt heeft de regeering be-
sloten, op korten tennijn een onderzoek in te
stellen naar de mogelijkheid om tot verlaging
van de kosten voor bet noodzakelijks levens-
onderboud te komen.
Ter voorbereiding van een en ander is een
commissie gevo-rmd, waarvan bet voorzitter-
schap woroi bekleed door den minister van
Sociale Zaken Mr. M Slingenberg.
In de commissie bebben verder zi^ting
vice-voorzitter, de beer dr. ir. W. H- Hacke,
directeur-generaal van den Arbeid, de hear
Mr A. M. lEJngels, chef van de afdeeling Ar
beid van het departement van Sociale Zaken,
de beer A. van Geelen Wzn., directeur-gene-
laal der Werkverschaffing en Steunverleenmg
de heer dr W. L. Groeneveld Meijer, admini-
strateur bij bet departement
Niiverbeid en Scheepvaart, ir. A. Roobroeck,
directeur-generaal van den Landbouw, terwij
de beer Meyer de Vries, hoofdinspecteur voor
de Werkverschaffing, als secretans optree-dt.
Het ligt in de bedoeling van de regeering
deze commissie binnenkort nog met vertegen-
woordigers van verschillende orgamsaties ui,
te breiden. Intusschen' is zij reeds met haar
werkzaamneden begonnen.
De Minister van .Sociale Zaken heeft de ver
schillende leden van de commissie, voorzoovei
deze aanwezig waren, bijeengeroepen ernned
gedeeld aat, willen de kosten van het levens
onderhoud in Nisderland zicb meer aanpassen
bij betgeen noodzakelijk is, om tot verruimmg
van de weikgelegenheid te geraken, verscbil-
lende eerste levensbeboeften in den rurmen zin
van bet woord -genomen, in prijs moeten wor-
den verlaagd.
Om dit te bereiken is het noodzakelijk, dat
de resreering een inzicht krijgt in een aantal
vragen, welke zicb bij deze zaak voordoen.
Daarom R de voorlichting van hen, die met
deze vraagstukken te maken bebben, onont-
beerliik Er zal moeten worden nagegaan
of levensmiddelen, die in de eerste behoeften
voorzien, - gedacht is o.m. aan brood, krui-
denierswaren en vet met teg-en lageren
prijs dan thans kunnen worden verkocht.
Gelijk voor de hand ligt, is hierbij de mede-
werking van het bedrijfsleven zelf onmisbaar
hetgeen o.m. hierin tot uiting zal komen, da
dit bedrijfsleven zijn vertegenwoordiging in de
desbetxefferde commissie zal vinden.
De commissie is met haar werkzaamheden
begonnen.
zulks niet doen voordat de vredesp-ogingen
te Geneve mislukt zijn of de Italianen zijn
gebied binnenrukken. De mobilisatie-order
ligt klaar. De troepenbewegingen naar de
beide fronten zijn versneld. Per trein en langs
den weg vertrekken voortdurend troepen uit
de hoofdstad.
De regeering laat door omroepers de bevol-
king op de boogte brengen van den dreigenden
toestand. Zij roepen de dorpsbewoners bijeen
op het dorpsplein en vertellen hun dan, wat
het verlics van onafbankelijkb;id zou beteeke-
nen. Als het land veroverd werd zou er geen
keizer meer zijn om hun klachten aan te
hooren, hun raad te geven op zijn vaderlijke
wijze, onrecht te herstellen. Zij zouden niet
meer in hun eigen huis bijeen kunnen komen
om vroolijk te eten en te drinken .en de vrije
lucht in te ademen. Zij zouden hun kinderen
'niet meer naar Addis Abeba kunnen zenden
om hen op te laten leiden voor p-osten aan het
keizerlijk hof.
De omroepers leggen ook uit, dat de mo-
■derne ooriog totaal verschidlend is van de
inlandsche ma.nier van vechten en leggen er
den nadruk op, dat de grondslag van een wel-
geslaagde veraediging gelegen is in volstrekte
gelicorzaamheid aan de bevelen, die de keizei
hun door bemiddeling van hun hoof den laat
tcekomen. Dezer dagen hebben 2000 krijgs-
lieden uit be provincie ondeT aanvoering van
een veteraan uit den slag van Adoea in 1896
esn krijgsdans uitgevoerd op den binnenhof
van het oude paleis.
KONING LEOPOLD NEEMT RUST.
Blijkens een officieuze mededealing is en
blijft de igezondheidstoestand van Kming
Leopold bevredigend. T.tneinde echter zijn
herstel te bespoedigen is de Koning Zaterdag
met zijn moeder, Koningin Elisabeth, naar
het landgoed van zijn grootmoeder vertrok-
ken om er een weekje rust te nemen.
Het schijnt de bedoeling deis Konings te zrjn
bet kasteel Stuyvenberg, waarin hij onmid-
dellijk na zijn huwelijk zijn intrek had geno
men en dat hij ook na zijn troonsbestijgmg
taleef bewonen, thans voor goed te verlaten.
Terwijl hun vader afwezig is zullen de dne
koningskinderen, onder de hoede van hun
tante, Prinses Axel van Denemarken (de
oudste zuster, Margaretha, van Koningin
Astrid) nog op Stuyvenberg blijven, maar
onmiddellijk na den terugkeer van den Koning
verhuist het geheele koninklijke gezin naar
het kasteel te Laeken.
MAATREGELEN IN ABESSINIe.
Naar de Daily Telegraph meldt heeft de
Negus nog geen mobilisatie gelast en zal hij
Toen de keizer zich
voor een d'er vensters vertoonde, riepen zij:
Wij willen vechten. Zij kregen de boodschap
dat zij naar het front gezonden zouden wor
den, zoodra zulks noodig was.
Het aspect van oorlog in Abessinie.
De Romeinsche correspondent van de Temps,
die aan het Italiaansche front in Erythrea
toeft betoogt, dat de Italiaansch-Abessijnsc.ie
oorlog, als hij uitbarst, een heel ander aanzien
zal hebben dan de wereldcorlog op we.k iront
ook vertoond'e. De voornaamste mci^lijkheid
moet voortspruiten uit de noodzaak, tot c'.e
laatste etappe toe alle benoodigdheden uit het
vaderiand aan te voeren. De taak van de in-
tendance zal de belangrijkste zijn.
De Italiaansche troepen zullen z.i. z-eker
beginnen met .een sprong van eenige tienta:-
,en K.M. Ze zullen zich daar stevig nestelen
en pas een nieuwen ruk voorwaartS onder-
nemen, als ze zich van alle verbindingsmidds-
len verzekerd hebben. Toen de Japanners
Hantsjoeiije bezetten, gingen zo niet anders
te werk. De tros zal zicb zoowel van kamee-
len en ezels als van auto's en vliegtuigen be
dienen. Van muilezsls is het leger ruim-
.schoots coorzien, zoowei uit Abessinie a.s ua
Sicilie en Calebrie, maar meer dan 50 kilo kan
dat dier niet dragen. Hun aantal moet dus
beperkt biijven en daar de vrachtauto niet
over ongebaand terrein vooruit kan komen,
hangt het succes van de krijgsmacht van den
wegenaanieg af.
Vijftigduizsnd arbeiders zijn daartoe aan
het werk gezet. Hun taak bsgint eigenlijk
pas met het eerste schot. Zij moeten den op-
marsch op den voat volgen en men hoopt, dat
ze in bepaalde streken per dag over 10 K.M.
wegen kunnen banen. Ze beschikken over
uitmuntend materiaal, o.a. om tunnels te to-
ren en bazalt, leem en mcerassen te bewer-
ken. En verwacht wordt, dat aldus duurzaam
werk wordt verricht, aangezien de wegen na
het einde van de vijandelijkheden tot de exploi-
tatie van de rijkdommen des lands gebruikt
moeten worden.
Oorlogsgeestdrilt in Abessin.e.
Drie duizend kooplieden en bun beidienden
zijn Zondag naar het paleis van Haile Selas
sie opgetrokken, teneinde hun diensten aan te
bieden voor deii verwachten strijd. Zij vroegen
om wapenen en munitie. De minister van
oorlog zei hun dank voor hun vaderiands
liefde. Wapenen werden hun echter nog niet
verstrekt.
Buitenlandsche hulp voor Abessinie.
Blijkens een regeeringsverklaring uit Addis
Abeba hebben 5000 Ieren zich aangeboden om
voor Abessinie te vechten tegen Italie. 3000
Franschen, hondcrden Engelschen, Duitschers,
Brazilianen en Russen hebben eveneens hun
diensten aan het Abessijnsche leger aange
boden, maar men heeft slechts weinig aanbie-
dingen aanvaard.
DE ITALIAANSCHE MINISTERRAAD.
De Corriere della Sera schrijft over de ver-
klaringen van Mussolini in den ministerraad
van .Zaterdag, dat Italie een vrede van recht-
vaardigheid wil, maar compromisoplossingen
kmmen Italie een dergelijken vrede nooit
geven. Niets belet Italie tot het laatste
oogenblik in den Volkenbond te blijven, maar
tcgelijkertijd het gavai en het oogenb-lik te
overwegen, dat een zoodianjig hdmaatschap
geen enkele beteekenis meer zou hebben. Dan
zou Italie uit den Volkenbond treden en dat
zou dan het geheele voordeel zijn, dat de
heeren Hcare, Eden en consorten met hun
pro-Abessijnsche poditiek zouden hebben be-
reikt.
De Stampa schrijft, dat de eerstvolgende
weken o\er het lot van generaties zullsn be-
sliscen. Men wil geen polemiek opencn met
Hoare, maar het is dienstig Laval er aan te
herinneren, dat men op 7 Januari zich ten
doel heeft gesield de basis'te leggen voor een
vriendschap, -die niet om ideoiogische motie-
ven aan het wankalen mag worden gebraeht.
Wanneer dit moeizame werk mccht worden
onderbroken, zal het nooit weer hervat wor
den.
Italie, aldus schrijft Virginio Cayda o.a. in
de Voce d'ltalia, heeft honderden millioenen
lires uitg'egeven en heeft 200.000 man uitge-
rust om de Abessijnsche agressie te weer-
staan. Italie kan zulk een krachtpo'ging niet
eeuwig handhaven.
Compromissen zijn onaannemelijk, omdat zij
buiten de werkeiijkheid liggsn en buiten de
noo dz akeiij kbei d
De Voce d'ltalia meent verder te weten, dat
dissidente groepen van de Senoessie zich heb
ben saamgetrokken aan de grens van Egypte
en Abessmie en contact hebben met de Engel-
sche autoriteiten.
Het blad zegt, dat de leider van deze dissi-
denten, Sayed Safi Eddir;, onlangs te Marsa-
matroek een ontmoeting heeft gehad met den
Egyptischen minister van oorlog en met den
Britschen inspecteur van 't Egyptische leger.
DE BEIvGISCHE RESERVE-OFF ICIEREN
IN ABESSINIe.
De correspondent van de N. R. Crt. te
Brussel meldt:
De berichten betreffende de aankomst te
Addis Abeba van elf Belgische oud-officieren
en reserve-officieren -die vrijwillig dienst heb
ben genomen in het leger van den Negus, heb
ben, naar licht te begejipen valt, in de Bel
gische hoofdstad en ook elders in het land
waarbij sommigen onder hen zeer bekend zijn
heel wat sensatie verwekt. Het blijkt trou-
wens, dat nog tien andere Belgische reserve-
officieren op het punt zouden staan eveneens
naar Abessinie te vertrekken.
Op bet departement van landsverdediglng
is men niet scheutig met het geven van in-
lichtingen orer deze, voor de Belgische regee
ring, vrij onaangename zaak. Toch weet men
er te zeggen, dat aeht van de elf te Addi3
Abeba gearriveerde officieren, ingevolge de
Belgische militiewet, in g.-eval van oorlog nog
steeds dienstplichtig zijn, aangezien zij den
leeftijd van 45 jaar n-og niet hebben bereikt.
Verder moesten zij wel weten dat 2 Mei j..l.
een ministerieele omzmdbrief nogmaals er aan
herinnert heeft dat het den Belgischen onder-
danen, die niet vrij van miiitairen dienst zijn,
ten strengste verboden is dienst te nemen in
een vreemd leg.er.
Van goedingelichte zijde wordt voorts ver-
zekerd, dat de naar Abessinie vertrokken offi
cieren op het Abbessijnsche gezantschap te
,Pa.rijs een contract hebben onderteekend
waarbij zij zich voor twea jaar .verbinden,
welke wending de gebeurtenissen ook mogen
nemen. Het maandsalaris bedraagt 10.000
Belgische franos voor de luitenants en 15.000
francs vcor de kapitein. Allen bekwamen een
voorschot van zes maanden. Bovendien bs-
paalt het contract nog, dat hunne nabestaan-
den, in geval van overlijden, eene vergceaing
ven«ten minste 500.000 francs zullen bekomen.
De Keuringsdeskundige van Motorrijtuigen
Roman van ANNY v. PANHUYS.
(Nadruk Verboden.)
14) Vervolg.
Dirk glimlachte gevleid. „Maar monsieur.
,,Is het dan niet waar, wat ik beweer? En
ik durf wedden, monsieur, dat u zelf ook wel
een beetje afgunstig bent, anders zou u den
naaan van uw leermeester niet verzwegen
hebben." Hij dreigde lachend Dirk met zijn
vinger en voegde er aan toe: „Verbeeld u eens,
ik heb u er al van verdacht, dat u de com-
ponist waart."
Dirk had moeite om zijn verwondering te
verbergen. Wat zei Boussac daar?... Wat be-
teekende dat? Dus de oude directeur meende,
dat het lied: Als de heide bloeit, door van
Kempen gecomponeerd was?
(Hoe kon hij zooiets beweren?... Maar ja,
hij zei, dat er iets over dat lied in een krant
had gestaan. Daar was hij nieuwsgierig naar,
dat moest hij lezen. Ondanks zijn inwendige
opwinding behield hij uiterlijk zijn bedaard-
heid.
„Heeft u de krant, waar dat artikel in staat,
monsieur Boussac?"
,,Neen, jammer genoeg niet. Maai als
de zaak interesseert, kan ik u wel ongeveer
den inhoud mededeelen."
„0, alsjeblief!"
,,Een correspondent van die krant, die kort
geleden uit Amerika teruggekomen is, verte.t
in een feuilleton, hoe eigenaardig het is, dat
men hier in Parijs dat lied reeds zingt, dat
nog pas in New-York zoo'n succes heeft ge
had, dat zelfs de kleine kinderen op straat
in Zeeland, ing. A. Vijgeboom, te Vlissingen,
schrijft ens:
Meer en meer komt men tot de overtuiging,
dat het controleeren der remmen van auto-
mcbielen volgens de gangbare methoden ,,op
het gevoel" of door het meten van rijsnelheid
en afgeiegde remweg, volkomen onvoldoende
is. En men grijpt naar instrumenten, die deze
zaak hetrouwhaarder zullen overnemen.
In het algemeen meten die toestellen de
vertraging, die het te onderzoeken rem-
systeem aan de auto geeft. Ieder dezer toestel
len zal wel een c'rjfer geven, het is slechts de
vraag, of dit cijfer het effect der remsyste-
men inderdaad juist weer geeft. Waar ik van
meening hen, dat dit veelal niet het geval is,
meen ik goed te doen, een waarschuwing te
doen hooren tegen een te lichtvaardig ver-
trouiwen in de resultaten, met instrumenten
verkregen.
Daar in de measte gevallen een eenvoudige
(jking der toestellen niet wel mogelijk is, zou
men op gezag van den fabrikant op de juist-
heid der aanwijzing moeten vertrouwen. Dat
dit echter niet steeds zonder bedenking is,
moge uit het volgende blijken.
De toestellen zijn te verdeelem in die, welke
aan een vas-te plaats gebonden zijn en de z.g.
transportabele. De eer3te hebben ten doel,
zoowel het totale remeffect te meten, als
de juiste afstelling der remmen op ieder wiel
afzondeilijk na te gaan. De laatste groep
meet, medegevoerd in de auto, slechts het
totale remeffect, hetgeen tenslotte voldoende
is, om na te gaan of met het betreffende rem-
systeem de wettelijke verlangde vertraging
wordt bereikt.
Aangezien mijn ervaring met de stationaire
toestellen niet voldcende is voor esn zuivere
beooT'deeling, wil ik deze thans buiten be-
schouwing laten, doch slechts opmerken, dat
ook de daarmede verkregen resultaten stel-
lig vocr critiek vatbaar zijn.
Be werking der transportabele toestellen
die of vast gemontssrd of tijdeiijk aange-
bracht, met de auto worden medegevoerd, be-
rust in het algemeen op de metirig der ver-
plaatsing van -sen vast, of vloeibaar lichaam,
dat zich°beweeglijk in een va3t.staand huis be-
vindt en waarvan de verplaatsing veroorzaakt
wordt door de er op werkende traagheids-
krachten gedurende het remmen.
iBij verschillende meters wordt de maxi-
male verplaatsing van genoemd, beweegiijk
lichaam vastgelegd en deze zou dan een rnaat
moeten zijn voo-r het remeffect. Hierbij nu,
moeit men voorzichtig zijn in de tcekenning
van een te grcote waarde aan het verkregen
eijfer. In de eerste plaats, zal het beweegiijk
lichaam om zijn evenwichtstoestand schom-
melen, vodr het tot rust komt en zal de maxi-
male 'uitslag grooter zijn, dan de uitslag m
ruststand, welke laatste tcch alieen van
belan-g is. Om deze fout te verkieinen, wordt
veelal een demping van de beweging toege-
past, die echter weer andere bezwaren met
zich brengt.
Past men n.l. een beyeeglijk vast lichaam
toe, dan wordt zijn beweging meeatal ged&mpt
door middel van een vloeistof, b.v. glycerine,
waarin het lichaam zich beweegt. Deze vloei
stof heeft echter hij verschillende temperatu-
ren een verschillende viscositeit, zoo-oat cie
dempende werking 's zomers een andere zai
zijn dan 's winters, en dus in die tijden ver
schillende uitk-omsten verkre-gen zullen wor-
den.
Bovendien maakt de-ze dempmg het to-esi.el
slechts bruikibaar binnen een bepaald snel-
heidsgebied. Bij te hooge snellieden zullen te
-hooge waarden worden verkregen en omge-
kcrd.
Bij toepassing- van een beweegiijk vloeibaar
lichaam, past men een vemauwing toe in de
vlceistofbuis, om de gewenschte demping te
bereiken. Daar de viscositeit van de hisr ge-
bruikte vl-ceistof meestal minder temperatuur
gevoelig is zal het eerste be-zwaar der dem
ping hier minder belangrijk zijn; het tweede
blijft echter bestaan.
Het tweede, emstiger bezwaar van de
maximaal-insitrumenten is gelegen in het feit.
dat bij vele remconstructies de remkracht ea
de daardoor ber-eikte vertraging niet con
stant is, hetzij door veranderlijke wrijvmgs-
ccefficient, hetzij door onrond-e remtrommels.
Vooral bij transmissie remmen komt hel
meermalen voor, dat de rem begint met een
vertraging te veroorzaken van 1 a 2 m/sec-.,
om tenslotte te eindigen met een vertraging
van 5 m/sec2. Het is zonder meer duidelijk,
dat een maximaalmeter in dit geval de be-
reikte vertraging van 5 m/sec2. vast legt, ter
wijl het gemiddeide cijfer misschien niet hoo-
ger dan 2 of 3 zal zijn en dus een onvoldcend
werkende rem wordt gekwalificeer-d als uit-
stekend. Om de zelfde reden zal men een te
hooge waarde vinden bij onregelmatige rem-
werking veroorzaakt door onronde rem
trommels.
Tenslotte zijn verschillende bestaande toe
stellen uitgevoerd met teere onderdeelen en
overbrengingsorganen, als tandwieltjes, enz.
Door val of stoot kan hierin gemakkelijk
een supplementaire weerstand ontstaan, die
de aanwijzing van den meter ongunstig be-
in-vlcedt, zonder dat een eenvoudige ijkmethode
ons vo-or- die fout waarschuw-t. Ik zou daar
orn de volgende eischen stellen aan een deug-
delijk rem-controle-apparaat
le. De meter -dient niet uitsluitand de
maximale uitslag vast te leggen.
2e. -Om dit te ontgaan zal bet toes-tel liefst
registreerend moeten zijn, zoodat een tijLi-
vertragings-diagram wordt verkregen. Hierin
komen alle fouten der remconstructie tot
uiting. Bovendien verkrijgt men zoodoen^e
een blijvend bewijsstuk in handen.
3e. Indien aan de vorige eisch voldaan is,
meet de beweging van het beweegiijk lichaam
niet, of althans in zeer geringe mate ge-
dempt zijn.
4e. De juisit-heid der aanwijzing moet op
eenvoudige wij-ze c-ontroleerbaar zijn.
5e. In het toestel moeten ztfo weinig moge
lijk teere onderdeelen zijn toegepast.
PROGRAMMA VOOR ZONDAG.
Kon. Ned. Voetbalbond Afd. IV.
le klasse.
iRoermon-dMW
NAG—LONGA.
PSVEindhoven
N-OADCBW.
Juliana—iBleijerheide.
2e klasse A.
DOSKOZeelandia.
-GoesDe Baronie.
VlissingenRBC.
(Midde'lhurg-Hero.
T e meuz enTSC
3e klasse A.
AxelHulst.
BreskensSluiskil.
iHoofdplaatTerneuzen 2.
Oran j eOostburg.
3e klasse B.
Zeelandia 2Zeeuws-che Boys.
ZierikzeeDe Zeeuwen.
RCSEiland Boys.
HansweertiGoessche Boys.
WIELERBAAN TE TER NEUZEU.
Zoo zullen dan ter gelegenheid der- kermis
op Zaterdagnamiddag a.s. de gluitingswed-
strijden g-eliouden worden van het seizoen
1935. Wanneer wij de advertentie in ons blad
nagaan, dan moeten we bekannen dat ons bij
de slui'tingswed'strijd'en nog iets extra's te
wachten staat, want we vinden er verschillen
de koppels bij, die in de wielerwereld zeer
h-c-og staan aangegeven. Allereerst zullen zoo
a!-, gewQcnlijk door de profs weer snelheids-
we: sc:vden, achtarvo-lgin-g enz. worden ver-
re-dan, die vanzclfspr-ckend weer zeer span-
nend zullen zijn. Het meest staat wel de ach-
tervolging in het teeken der belangstelling,
temeer, omdat we een zuivere Hollandsche
conifcinaLie in het veld krij-gen tegen -een Bel
gische, n.l. van Hollandsche zijde Baart
Versohuren gesteund door den sterken Veger,
tege-n de Belg-en Raesde Blaawer en Ver-
stuijft. Het zal vocr onze oranjemannen zwaar
werk zijn tegen Raes en zijn landgenooten,
doch we stellen te veel vertcouwen in Veger
en onze jongens er zien hen dan ook zege-
vieren. Ook van de tweede serie achtervolging
mo-gen we een gr-o-otschen strijd verwachten,
omdat hier de groote rivalen Verhaege en
Carpri-aux tegen elkaar uitkomen. Verhaege
zal w-orden bijgestaan door Mortier, terwijl
Carpriaux met zijn vaste koppelgenoot Meer-
schaert zal rijden. Wellicht zullen velen der
sportliefhebbers den uitslag- van 8 September
te Oostburg hebben gelezen, waar Verhaege
met Corn-elis de achtervolging met 1 jneter
heeft gewonnen van CarpriauxMeerschaert.
Het is zeer begrijpelijk dat een wedstrijd die
met 1 meter verschil wordt gewonnen door
renners, die alles geven, iets eenigs ynag wor
den genoemd. Vjelnu, zoo'n strijd staat ons
hier a.s. Zaterdag ook weer te wachten, te
meer omdat Carpriaux te Oostburg onmid-
ieliijk na aflo-cp gevraagd heeft Verhaege
nogmaals te mcgen c-ntmoeten. We krijgen bij
de voor-wedstrrjden ook nog de amateurs
Leenknegt, v. d. Velde, Jolijt en Dooms tegen
elkaar in het strijdperk. Deze zullen elkaar
bekampen in een afvalwedstrijd, een achter
volging en een klassementswedstrijd, waar-
uit we Leenknegt als overwinnaar zien ko
men, tenzij v. d. Velde hem misschien zou
kunnen kloppen. Bij de nieuwelingen zal
Steketee het wel niet moeilij-k hebben met
Breepoel ac-hter zicb te hou-den. Nadat er dan
een tamelijk groot ge-recht aan voo-rwedstrij-
den zal zrjn opgediend, komt de apotheose van
dit jaar, n.l. de koppelwedstrijd. Dat het er dan
nog wel eens zal spannen staat vast, want
naar „men" zegt, en bij die „men" zijn ver
schillende runners, zullen ditmaal de Bruyc-
kerVerhaege niet winnen. Toegegeven dient
te worden dat zij het niet gemakkelijk zullen
hebben; doch als zij de forme hebben die zij
den laatsten tijd aan den dag hebben gelegd,
clan zouden we niet weten wie hen wel zou
mceten kloppen. EX zijn wel verschillende
koppels bij die een hartelijk woordje zullen
meespraken. Laat ons maar allereerst nemen
HamerlinckBuijsse. Dat dit koppel het niet
cad-eaux zal geven daar zijn we ten stelligste
van overtuigd, temeer daar Hamerlinck altijd
en overal gr-aag wint, en Buijsse gevraagd
heeft om een maat waarmede hij toch ook eens
een ov-erwinning zou kunnen behalen. Nu, hij
moge er van verzekerd zijn, dat hij die in den
persoon van den D-cn Frsdo heeft, en als
Buijsse nu zal rijden voor wat hij kan, dan
staat ons een sportmiddag te wachten zooais
we nog maar zelden zullen hebben meege-
maakt. Het volgende koppel op de aankondi-
gingen is het ,,Albert"-koppel, klein maar
dapper, n.l. Albert Billiet en Albert Baart.
Van hun dapperheid getuigen hunne vele en
mooie o-verwinningen die zij al sam-en hebben
behaald, en wij zijn er vast van overtuigd, dat
zij -de de"de plaats die zij innemen in de ad
vertentie, zullen behouden, zoo zij niet nog
hooger zullen eindigen. Indien het moest zijn
zooais wel -eens gebeurt, dat de twee eerst-
genoemde koppels elkaar te veel in de gaten
ho mien, dan heeft Billitje het altijd reeds
spoedig gezien, en is hij ongemerkt er tus
schen uit en dan duurt het gewoonlijk niet
lang of hij heeft met zijn bliksemsnelle de-
marages een ronde te pakken, als Baartje
zorgt klaar te zitten en goe-d over te nemen.
Ook de koppels VegerMortier, RaesVer
sohuren, MeerschaertCarpriaux en Blauwer
Verstuijft zullen een hartig wio-ordje mee-
spreken en we mogen er van verzekerd zijn
dat de drie eerstgenoemde koppels zich zoo
maar niet laten verdiingen. Vegerdie zal zeer
zeker als altij-d zijn kansen zwaar verdedigen,
en als Mortier hem goed bijstaat, eindigt dit
koppel ook vast op een eervolle plaats in het
klassement. Ook Vers-churenRaes en Meer
schaertCarpriaux zijn in staat cm een ronde
te nemen. Alles bijeen mag het een prachti-g
prograrnma worden genoemd en het is te
hopen dat het weer moge meewerken en voor
het sluitingsprogramma der wielerbaan en
voor den sluitingsdag der kermis.
het zin-gen. Vooral verwondert hij zich er
over, dat het zoo snel naar Parijs is overge-
waaid, daar de beroemde componist Maurits
van Kempen, in wiens laatste werk „Veroverd
Land" dat lied voorkomt, het recht van op-
voerin-g uitsluitend aan Amerika heeft ver-
z6ksrd
Dirk wist niet meer wat hij er van denken
moest. Wie zou nu zoo'n on-zin in de krant
zetten? Reeds kwam een driftig woo-rd hem
op de lippen, maar hij wist dat te weerh-ouden.
Eerst m-oest hij zelf die dwaasheid lezen, eer
hij naar voren trad om haar te weerleggen.
Kortaf groette hij zijn directeur en ging
heen.
Boussac keek hem verwonderd na. Wat
mankeerde de jongeman? Hij dead waarem-
pel, alsof hij niet wist, dat zijn vroegere leer
meester dat lied gecomponeerd had...
Aan de eerste de beste kiosk kocht Dirk
de krant, waarover Boussac hem gesproken
had. Opgewonden zocht hij het artikel... Ha,
daar stond het. Het opschrift: Als -de heide
bloeit, trok al dadelij-k zijn aandac-ht.
Langzaam voortwandelend las Dirk en
vond de bevestiging van hetgaan de oude
directeur gezgd had. De correspondent, die
-de eerste opvoering van Veroverd Land in
het Metropolitan Opera House had bijge-
woond, schreef, dat het werk een reusachtig
succes' had gehad, maar dat vooral dat lieve,
innige lied aller harten gewonnen had. Aan
het slot van zijn artikel uitte hij de meening,
dat iemand het naar Parijs had overgebrachi,
hoewel hij niet begreep, hoe dat zoo spoedig
had kunnen gebeuren.
Telkens weer las Dirk het feuilleton, dat
met volkomen overtuiging sprak -ever iets,
waarvan hij absoluut wist, dat het onwaar
wias. Dat lied was van hem en de tekst van
Josine...
Jn gedachten verdiept liep hij voort, waar-
door hij het nauwelijks merkte, hoe hij met
andere wandelaars in botsing kwam. Hoe kon
iemand beweren, dat van Kempen dat lied ge
componeerd had! -Maar toch, de correspon
dent verklaarde, dat hij de eerste opvoering
der opera in het Metropolitan Opera House
had bijgewoond! Hoe was er dan een verltla-
ring te vinden voor die valsche bewering
Als versufit stond Dirk eindelijk in zijn
kamer en vermoeide tevergeefs zijn hersens
om dat raadsel -op te lossen.
De tekst was van Josine. Het was moge
lijk, dat zij dien aan haar man had gegeven,
maar de melodie, die behoorde haar toch niet
toe. Bovendien was het niet denkbaar, dat zij
die onthouden had... Had zij zich toch dat
liedje herinnerd en het haar man voorgezon-
gien?
Maar was Josine tot z-c-oiets in staat en
zou van Kempen daar partij van hebben ge-
trokken?...
Zenuwachtig liet Dirk zich in zijn fauteuil
vallen... Het eenvoudigste was wel, aan den
professor te schrijven, de krant er bij te voe-
gsn en hem te vragen, hoe zulke onzin be-
weerd kon worden. Maar hij had nooit aan
zijn leermeester gesehreven, niets van zich
laten hooren, sedert hij boos uit zijn huis ver
trokken was, daarom vond hij het onaange-
naam, dat nu te doen. Wel had hij plan ge
had, in den eersten tijd van zijn verblijf in
Parijs, om aan van Kempen te schrijven, maar
steeds stelde hy het uit en na het huwelijk
van Josine met den ouden componist kon hij
het ook niet meer doen.
Nu hij evenWel d-oor dit voorval met het
lied gedwongen werd, zich tot den professor
te wenden, kostte het hem een zwaren strijd
en kon hij maar niet tot een besluit komen.
-Zou hij de zaak eerst met Margo bespre-
ken?... Maar de soubrette mocht niets weten
van zijn liefde voor het blonde, Hollandsche
meisje... En z-onder Josine's naam te noemen,
kon hij de geschiedenis, aan dat lied verbon-
den, niet voldoende verklaren.
Hij zou dus schrij-ven, zonder Margo om
haar meening te vragen.
Zware hoofdpijn plaagde hem en het was
hem niet mogelijk, na te denken. Den eenen
brief na den anderen begon hij, maar geen
enkele was gescbikt. De eerste was te stijf,
de tweede te vriendelijk. Den gulden midden-
weg wist hij niet te treffen en tenslotte legde
hij de pen neer.
Met hot ho-ofd in de hand zat hij aan de
tafel en dacht na over hetgeen hem te doen
stond. Als Margo dat feuilleton las, waarin
zijn lied aan van Kempen werd toegeschreven,
was hij haar eigenlijk toch een verklaring
schuldig. Daft was hij aan haar en zichzelf
verp-licht. Waarom zou hij rekening houden
met iemand, die zoo onkiesch tegenover hem
had gehandeld?
Den volgenden dag vertelde hij Margo alles,
alieen niet, dat hij Josine bemind had. Zrj
ook had dat feuilleton gelezen en kwam er
mee bij hem. Aandachtig luisterde zij naar
zijn verklaringen en nadat hij geeindigd bad,
bleef zij langen tijd in overpeinzingen ver
diept. Eindelijk zei zij: „Eigenlijk kan ik het
mij bijna niet voorstellen, dat zoo'n beroemde
man zich meester maakt van een melodie, die
zijn vrouw hem misschien heelt vcorgezon-
gen. En toch, het kan niet anders zijn."
Zij hief haar fraai gonduleerd hoofdje op
en ging v-oort: Vreemd toch, toen ik hier
naar toe ging, had ik slechts 6en gedachte:
Hoe kan iemand zooiets beweren? Nu echter
lijkt mij de zaak zoo gewichtig niet. W'at je
mij vertel-d hebt over dat blonde meisje, een
achtemicht van je, nietwaar? heeft mij zoo
ontroerd. Nu weet ik, aan wie je denkt, als
je blik zoo langs mij heenglijdt."
,,Ik verzeker je, Margo, dat ik in den laat
sten tijd slechts 'zelden aan Josine heb ge
dacht." 1
Al was het niet de voile waarheid, toch
voelde Dirk zich verplicht dit te zeggen. Dat
had Margo aan hem verdiend. Haar zelfver-
loochende liefde, haar onvermoeid aansporen,
waardoor zij het geloof aan zijn talent# weer
in l;em had opgewekt, verdiende die belooning.
Maar zij schudde het hoofd. ,,Neen, Dirk,
wat je zegt, is niet geheel waar, hoewel ik
mij verheug over je fijngevoeligheid. Dat je
mij graag moog-t, weet ik, maar liefde, zoo
ais je voor dat blonde meisje in Holland voelt,
dat is bet niet. Dat kun je niet. Daartoe zit
de herinnering aan haar te diep geworteld in
je gemoed en als je haar zou terugzien.
,,Zij is de vrouw van een anderen man,"
onderbrak Dirk haar en hij kon het niet ver-
mijden, dat er veronitwaardiging in zijn stem
klonk.Niet omdat Margo zoo gesproken had,
maar omdat hij er weer aan moest denken,
hoe weinig de liefde van Josine was geweest.
„Nauwelijks was ik vertrokken of zij nam
het aanzoek van den rijken, beroemden man
aan," hernam hij en hij sloeg met de vuist op
de tafel.
Margo keek met neergeslagen oogen naar
haar glanzende nageltjes, om te verbergen,
dat zij op het punt was, in tranen uit te bar-
sten. Hij vermoedde immers niet, dat hij door
zijn drift duidelijk bewees, dat hij bet eens
zoo dierbare meisje niet vergeten kon.
De soubrette had haar tranen teruggedron-
gen. „Kom, laten wij er niet meer over spre-
ken. Wat voorbij is, is voorbij, daar bekom-
mer ik mij niet over, ook niet om hetgeen
later gebeuren kan. Maar als ik je een goe-
den raad mag geven, doe dan, hetgeen je
je reeds had voorgenomen. Schrijf aan pro
fessor van Kempen, -doe er de krant bij,
want..." zij stamp-te driftig op den grond...
„niemand kan toch van je verlangen, dat je
zooiets stilzwij-gend zou dulden."
,,Neen." Hij aarzelde en zei toen: ,,Toch
is het mij pijnlijk, dien brief te schrijven."
„Dat begrijp ik volkomen, maar het moet
gebeuren. Bedenk, dat van nu af je naam
bekend zal worden. Je opera wordt hier op-
gevoerd en daarom mag er aan je naam als
kunstenaar geen vlekje kleven."
(Wordt vervolgd.)
