ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN De plechtige uitvaart van Koningin Astrid No. 9345 WOENSDAG 4 SEPTEMBER 1935 75e Jaargang Binnenland EERSTE BLAD De deelneming van geheel Belgie NEUZENSCHE COURANT niiW"*""""'* :,j a ffisn Voor elken reere ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen f- per post 1,55 per 3 maanden - Bij vooruitbetaling fr. per post S 5,60 per jaar - Voor Belgie en Amerika 2,_, overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post - Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling. Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANOE GIRO 38150 TELEFOON No. 25 ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20. kt.F.TNF, ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling. Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrrjgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave. DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRWDAGAV OND. KONINGIN WILHELMINA Bid KONING GEORGE. Reuter meldt uit Londen Koningin Wilhelmina en Prinses Juliana zijn Dinsdag per auto naar Balmoral gereden, waar zij met Koning George en Kommgrn Mary bebben geluncht. Het bezoek droeg geen officieel karakter. MINISTER COLJJN. De Minister-President, Dr. Colijn, die als Minister van Defensie ad interim optreedt, zal in den regel in den voormiddag op bet depar- tement van defensie zijn ambtsbezigbeden verricbten. Des middags zal bij op het depar- tement van Kolonien werkzaam zijn. ANTWERPEN EN ROTTERDAM. Het maandblad Navigation du Rbin be- vestigt, dat op verzoek van de Belgische re- geering Duitscbland .erin beeft toegestemd, bet vervoer van steenkool en ertsen, dat vroe- ger via Rotterdam geschiedde, over Antwer- pen te overwegen. Het is, naar men weet, al begonnen. In vergelijking met Rotterdam was er Juli heel weinig vervoer naar Duitscbland, ibehalve een beetje ertsen voor de Roer. Het comity voor de verbindingen Antwerpen Straatsburg, komt 26 dezer te Straatsburg bijeen. Wetbouder Baelde zal er de stad Ant werpen vertegenwoordigen. DE WETHOUDERSBENOEMINGEN IN DE DRIE GROOTE STEDEN. Te Amsterdam zijn gisteren tot wethouders gekozen de heeren: S. R. de Miranda (SDAP), E. Boekman (SDAP), F. van Meurs (SDAP), G. C. J. D. Kropman (RK), G. Baas (AR) en Jacq. Rus- tige (OH). IDe heer Baas beeft zijn benoeming in be- raad gebouden. Te Rotterdam de heeren: A. B. de Zeeuw, Joh. Brautigam, J. B. J. Rattd en R. J. van Dijk, alien (SDAP). De heer Dpk heeft zijn benoeming in be- raad gehouden. Te 's Gravenhage de beeren: iL. Buurman (SDAP), M. Vrijenhoek (SDAP), prof. C. L. v. d. Bilt (VB), aftr., ir. L. J. M. Feber (RK) aftr. en J. R. Snoeck Henkemans (OH). BOUW VAN NIEUWE MAILSOHEPEN IN OVERWEGING. In de met de luchtmail van Maandagavond ontvangen Indische bladen lezen wij, schrijft de H. Crt., een opvallend bericht van het Ver- eenigd Persbureau in Batavia, meldende, dat door de stoomvaartmaatschappijen, die den dienst tusscben Nederland en Indie onder- houden, in gezamenlijk overleg een plain tot nieuwbouw is ontworpen. Dit plan zou zelfs, volgens dit bericht voor wat de uitvoering betreft, in een gevorderd stadium verkeeren. Volgens bet schema zal zoowel de Stoom- vaartmaatschappij Nederland als de Rotter- damsche Lloyd een schip doen bouwen, waar- van de constructie de nieuwste tecbnische eischen tot basis heeft. Deze schepen zullen een zeer grooten tonnen-inhoud bebben ei; bij- zonder snel zijn. Het bericht gaat dan voort: „Volgens het oorspronkelijke plan zou elk der beide maatschappijen twee van deze sche pen doen bouwen, doch de Lloyd had finan- cieele bezwaren. Elk van de thans op stapel gezette schepen vordert een uitgaaf van negen millioen. (In den zooveel duurderen tijd kostte de Mar- nix" 12,5 millioen). De tonnenmaat is van elk schip 20.000, de snelheid circa 21 mijl. De bouw zal ongeveer twee jaar vorderen. De schepen worden breed onder de water- lijn, met smalle bovengedeelten. Deze con structie is in ontwerp reeds goedgekeurd. De bedoeling is, de schepen op de gewone lijn NederlandJava in te leggen, welke af- stand dan in drie dagen minder dan de snel- ste schepen van thans wordt Ibevaren. Een bij- zonderheid is evenwel, dat deze schepen on- afhankelijk van de gewone mailtabel zullen varen, elkander kruisend. De maatschappijen hopen hiermede te be- reiken, dat het vervoer van buitenlanders door deze booten wordt gestimuleerd. In Nederlandsche scheepvaartkringen koes- tert men groote verwacbtingen omtrent deze bouwplannen." Het bericht in dezen vorm werd door Aneta niet naar Holland geseind, ofscboon het, in- dien bet juist zou zijn, als een mededeeling van vferstrekkende beteekenis had moeten worden beschouwd. Men denke maar eens aan den toestand, waarin de Nederlandsche scheepsbouw verkeert en wat het alleen dus reeds op de arbeidsmarkt voor invloed zou hebben, wanneer twee nieuwe groote schepen op stapel zouden worden gezet! Het bericht spreekt zelfs reeds van op stapel ge zette schepen Het bericht werd intusschen niet naar Hol land geseind, vermoedelijk omdat het ook Aneta gebleken moet zijn, dat het bericht in dezen vorm al te mooi was om waar te kun- nen zijn, Bij informatie ter bevoegder plaatse is ons dan ook gebleken, dat van plannen „in een ge vorderd stadium van uitvoering geen sprake is. Natuurlijk hebben beide maatschappijen voor verbetering van haar vloot verschillende plannen in behandeling. De stoomvaartmaat- schappij Nederland", bijv., overweegt nog steeds de beste wijze waarop zij de „Johan de Wit" kan vervangen, die destijds den dienst van de verbrande ,,P. C. Hooft" heeft overge- nomen. Een heslissing inzake nieuwbouw werd eehter nog niet genomen en zal binnen- kort ook nog wel niet tegemoet kunnen wor den gezien. Dit neemt natuurlijk niet weg, dat wordt voortgegaan met het zoeken naar de meest effectieve en economische wijze, waarop de vloot kan worden verbeterd overeenkomstig de eischen van den tijd en mede in verband met de concurrentie, welke op de Indie-route van Duitsche schepen wordt ondervonden. DE 33ste NEDERLANDSCHE JAARBEURS die tot 12 September zal duren is Dinsdag ge- opend. In een rede van den heer Graadt van Roggen, secretaris-generaal, welke hij Maan dagavond voor de pers heeft gehouden, con- stateerde deze dat de economische hemel duisterder dan ooit is, waarbij nog komt dat de lucht vol geworden is van oorlogsrumoer. Het aantal inzenders is minder dan hij vo- rige jaarbeurzen, terwijl de expositieruimte slechts een geringe vermindering heeft onder- gaan. zwarte catafalk aangebracht. Precies twintig minuten over tien werd de lijkkist van de Koningin naar buiten gebracht. In de verte dreiunde het eerste van de drie- en-dertig salvo-schoten; de hoomen schalden, de troepen presenteerden de wapens, terwijl de stoet zich opstelde. De stoet werd geopend door een detachement bereden gendarmes, de stafmuziek van de bereden gidsen, detache- 1 menten cavalerie, een detachement artillerie, j vier detachementen infanterie met vaandels i en stafmuziek. Vender delegaties van oud- strijders-vereemgingen, Van de koloniale vete- I ranen, van de gedeporteerden en de politieke gevangenen van 1914'18, de nationale unie van reserve-officieren, de unie van oorlogs- weduwen en -weezen. Verder deputaties van alle regimenten van het Belgische leger, als- mede de vaandels van het leger en de vlag van den veldtocht in Oost-Afrika. Onmiddellij'k bij den lijkwagen liep de gees- telijkhcid, in groot ornaat; de klokken luiden over diood in de naburige hoofdkerk. Kardi- naal van Roey droeg een witten mijter en met goud geborduurden mantel. Het vertrek van het paleis was bijzonder aangrijpend. Duizenden en duizenden menschen verdrongen zich op het plein en toch was het stil als op een begraaf- plaats. Onmiddellrjik op den lijkwagen volgde de koninkljjke familie. De slippen van het baarkleed warden gedragen door de presdden- ten van de Kamer van afgevaardigden en den president van den Senaat, den eerste-minister en den minister van justitie, den minister van binnenlandsche zaken, den eersten ^president van het Hof van cassatie, en twee luitenant- generaals, die tijdens den oorlog een divisie aanvoerden in het IJzerleger. Links en rechts van den lijkwagen stapten detachementen infanterie. Dan volgde de konihklijke familie. Koning Leopold, die nog een weinig hinkte met de rechterpols en rechterhand in een verband, had ook nog een pleister op de rechter wang. Naast" hem rechts stapte prins Karel van Zweden, vader van koningin Astrid, gekleed in de blauwe uniform van het Zweedsche leger met over de borst bet grootlint van de Leo- I>oldsorde. Achter hem kwamen prins Karel van Belgie, prins Bertil van Zweden, prins Axel van Denemarken, prins Olaf van Noor- wegen, de jonge prins Karel van Zweden, de hertog van York, prins Humbert van Italie, prins Felix van Luxemburg, prins Cyriel van Bulgarije, e.a, Aan het hoofd van de groep der buitenland- sche zendingen bevonden zich de pauselijke nuntius en de Zweedsche gezant. Wij be- merkten in deze groep ook den Nederland- schen gezant te Brussel en de leden van de Nederlandsche missie, vertegenwoordigers van H. M. Koningin Wilhelmina. Overal op den doortociht stand Noorsche prinsen, die zich sedert Maandag te Brussel bevonden. De lijkdienst werd geleid door Mgr. van Roey, kardinaal-aartsbisschop van Brussel, bijgestaan door den pastoor-deken van de St. Goedele kerk, Marinus, en de andere gees- telijkheid van de parochie. De bisschoppen van Belgie en de gemqterde prelaten in hun purperen gewaden gehuld, vulden een der zijkanten van het koor. In hetzelfde koor bevonden zich links de leden van de konink- lijke familie en meer achter in, in het midden hadden de bevoorreohten plaats genomen. Links bemerkte men de vertegenwoordigers der buitenlandsche staatshoofden en prinsen. Toen het stoffelijk overschot van de Konin gin naar binnen werd gedragen, zette bet koor het Sub Venite in, iets later het tweede deel van een zesstemmige Mis van den Brugschen componist Reylandt en vervolgens een voor zes stemmen a cappella geschreven O vos omnes, verder het Sanctus in Gregoriaanschen stijl, het Benedictus, het Agnus Dei van den- zelfden componist Reylandt. Aangrijpend was het toen aan het eind van de mis het O Jesu Ohriste van J. van Berchem onder de hooge GothiSohe gewelven klonk. Tegen kwart over twaalf liep de mis ten einde. Weder schalden de hoomen, terwijl de militaire stafmuziek in sourdine de Brabangonne speelde. Toen de kerkelijke plechtigheid volop aan den gang was vertrok een tweede stoet van het koninklijk paleis om zich direct naar de kerk te Laeken te begeven. Deze stoet was uitsluitend samengesteld uit mUitairen van het Brusselsche garnizoen, die in tragen pas de honderden en nog hond,erden bloemenkranse-n droegen welke sedert Vrijdag ten paleize wa- ren afgegeven. Het was niet mogelijk deze kransen te tellen, minder nog de inschriften op de daar- aan bevestigde linten te lezen. Naar de kleur van deze linten te oordeelen en door bier en daar een enkel woord van de linten te kunnen lezen, kon men oordeelen, dat ook weer vele blijken van eenbiedige sympathie uit Neder land en van de Nederlandsche kolonie in Bel gie waren ontvangen. Na afloop van de kerkelijke plechtigheid stelde de rouwstoet zich op. De vorstelijke personen en hooge autoriteiten legden ditmaal niet meer te voet het vier kilometer lange traject naar de kerk te Laeken af, maar volg- den in auto's. Ook langs dezen weg was een eerewacht van detachementen infanterie, wielrijders, veldartillerie en luchtdoelartille- rie opgesteld. Achter de troepenhaag ver- drong zich ook hier een volksmenigte, die door sommigen op een millioen menschen De correspondent van de N. R. Crt. te Brussel meldt: Onder een loodgrijze lucht is Brussel Dinsdag ontwaa.kt, voor zoover van ontwaken sprake kan zijn, voor de duizenden en duizenden die den nacht staande of zittende in de straten tusschen het koninklijk paleis en de St. Goe dele Kerk en de Schaerbeekpoort hebben door- gebracht. Af en toe viel en midden in den nacht een zware regenbui, maar met stoi- cijnsch geduld hielden alien stand, die achter de lage houten afzetting hadden post gevat om op de eerste rij te staan en den indmkwek- kenden stoet van dichtbij te kunnen zien. Alle ochtendbladen brachten een laatste roerende hulde i aan de zoo algemeen betreurde Koningin. t Allen roemden haar gaven van geest en ge- moed en haar voorbeeldig moedersdhap. Zelfs het orgaan van de Vlaamsche nationale partij, De Schelde, sluit zich, zij het dan ook met eenig voorbehoud, bij deze roerende hulde aan. Hoewel de stoet eerst kwart over tien op het Paleizenplein zou worden opgesteld, was de drukte in de bovenstad om zeven uur Dins- dagochtend reeds zoo groot, dat het tramver- keer in sommige straten moest worden stop gezet. De grijze nevels, die de lucht bedekten, wijken gelcidelijk voor de doorbrekende zon en weldra stand het oosten in voile n gloed. Koningin Astrid zou worden begraven bij een weder, zoo zonnig en blij als haar bestaan tat op den nag van de vreeselijke tragedie te Kiissnacht was geweest. Tot half 10 heerschte een groote drukte van Brusselsche regimen ten infanterie, artillerie en cavalerie, alsmede van schoolkmdcren en leden van oudstrijders- vereenigingen, die post gingen vatten langs den weg, aie door den stoet zou worden afge- legd. De troepen van het Brusselsche garni zoen in veldtenue, zonder ransel, stellen zich aan den rechterkant van den weg op, de oud- strijdersvereemgingen en schoolkinderen aan den linkerkant. Een uur vo6r he\ begin van de plechtigheid bood het Paleizenplein, waar de politie een strenge orde wist te handhaven, een zeer indrukwekkenden aanblik. Terwijl de auto's met de vertegenwoordigers van de vreemde hoven en rtgeeringen, alsook de leden van het corps diplomatique in een onafzienbare rij tot i voor het paleis reden, hadden de delegaties j van ae patriottische vereenigingen en van alle regimenten van het Belgische leger, bestaande uit drie mannen, geschaard rondom het vaan- del, vlak tegenover het paleis en met den rug naar het Stadspark gekeerd en ook in de Koningsstraat, plaats genomen. j De ministers van staat, de leden van de 1 Kamer en den Senaat, de leden van de groote staatsJichamen waren voor half tien in £et parlementsgebouw bfleen gekomen en begaven zich iets later stoetsgewijze naar het konink- lijk paleis. Opgemerkt werd dat ongeveer i alle 'Kamerleden en Senatoren de socialistische en Vlaamsch- nationalistische inbegrepen zich in den stoet bevonden. Alleen de com- munisten bleken te ontbreken. Daar de afstand tusschen het koninklijk paleis en de St. Goedele kerk betrekkelijk kiein is, begaven de rechters van de recht- banken van eersten aanleg, de handelsrecht- bank, e.a. zich direct naar de kerk, dit ten einde de lengte van den stoet eenigszins in te korten. Het koninklijk paleis z,elf bood een trooste- loozen aanblik. Alle gordijnen waren neerge- laten, op het voorplein brandden met rouw- voiles omfcangen lantarens, waarboven gouden kronen in dc zon schitterden. Tot op het oogenblik, dat eenlge detache menten infanterie op dit voorplein postvatten, bleef het er doodstil. Juist kwart voor tien verscheen de geesteJijkheid van de St. Goedele- kerk, die het paleis binnen ging. Kort daarna zag men ook den staatsie- wagen getrokken door acht zwarte paarden opdagen, elk paard bij den teugel geleid door een in rouw gekleed palfrenier. Lange, tot aan den grond reikende rouwdekken, omzoomd met goud, waren over de ruggen van de p>aar- den gelegd. Op den kop van ieder. der acht dieren bevond zich een zwarte vederbos. Boven den wagen was een baldakijn gespan- nen, versierd met goud-geborduurde Belgische wapenschilden. Aan weerszijden wuifden de zwarte vederbossen op het baldakijn in den wind. Onder het baldakijn was een hooge een ontzagiyke menigte opgepakt. Duizenden waren op de diaken van de huizen en andere gebouwen geklom- men en op de trottoirs stonden de menschen tien, vijftien, ja twintig rij en achter elkaar. Bij het voorbijikomen van den lijkwagen sloegen de meeste vrouwen een kruis en pre- velden een kort gebed. Bijna alien weenden; hier en daar moest men menschen wegdragen, die door vermoeidheid tengevolge van het lange wachten of, door de warmte bevangen, onwel geworden waren. Tusschen de duhbele haag van vaandels van oudstrijdersvereenigin- gen en regimenten ging de stoet in traag tempo naar de St. Goedele kerk. Ook daar liiidden de torenklokken over dood. Langs de naar beneden hellende Kolonie- straat daalde de stoet in de richting van het St. Goeaele Plein. HQer whs de volksmassa zoo mogelijk nog veel grooter dan elders. Niet alleen stonden de menschen tot aan den gevel en wsren de trottoirs volgepropt met volk, maar overal zag men de menschen hangen aan de ramen, en de eveneens met rouwdoek be- hangen balkons stonden overvol. Zelfs de dakgoten zagen zwart van de menschen. In de verte ontwaarde men het mooie panorama van de stad Brussel in het zcnnelicht. Vlak by de St. Goedele Kerk en bij een der zij-iugangen hield de lijkwagen stil. Hier werd de prachtige malhoniebouten lijkkdst met zwaar zilveren kruis en zilveren belegsel uit den wagen gehaald en door acht onder-officie- ren naar binnen gedragen. Wij zagen zeer duidelijk hoe de meeste vorstelijke personen, die de lijkkist van koningin Astrid naar binnen volgden, buitengewoon ontroerd waren. Koning Leopold veegde zich af en toe een traan uit het oog en ook prins Karel van Zwe den, de vader van de ongelukkige vorstin kon zijn ontroering niet ibedwingen. Weer schalden de hoomen, terwijl de groote ingang van de kerk was bereikt en het stoffe lijk overschot door de geestelijkheid van de St. Goedele in ontvangst werd genomen. De lijkkist werd vervolgens op een catafalk ge- plaatst waarna de kerkdiemst aanving om twintig minuten over elf. De kerkdienst in de St. Goedele kerk was reeds geruimen tijd aangevangen, toen al de autoriteiten, die achter de koninklijke familie kwamen, de buitengewone missies, het corps diplcmatique, de rageering, Kamerleden, Sena toren, leden van de hoven van cassatie en van app<M, enz., die in den rouwstoet hadden mee- geloopen, op hun beurt in de St. Goedele waren aangekomen. De kerk geleek een reusachtige rouwka,pel. Hier bevonden zich reeds bij de aankomst van den stoet de vrouweljjke leden van de koninklijke familie en de verwanten van de Koningin. Prinses Ihgciborg, moeder van koningin Astrid, prinses Marie Josd, echtgenoote van den Italiaanschen kroonprins, en zuster van koning Leopold, alien in het zwart, waren aanwezig, evenals de Deensche, Zweedsche en werd gesahat. Het was ruim half twee ge worden toen de stoet de kerk te Laeken be- reikte. Bij aankomst dreunde het geschut in het naburige park. Negentien salvo-sohoten werden gelost. Hier werden de absoutes ge- zongen door kardinaal van Roey en door den- zeifden pastoor, die anderhalf jaar geleden de gebeden der dooden over bet lijk van koning Albert las. Onmiddellijk na de absoute werd de lijkkist met het stoffelijk overschot van koningin Astrid door acht onder-officieren gedragen onder het geschal van de hoomen en het spelen van de Brabangonne in gedemp- ten toon door de regimentsmuziek. In de onder de kerk gelegen crypte mochten slleen de leden van de koninklijke familie het lijk volgen. Koningin Astrid werd bijgezet in een voor- loopige graftombe van witten steen, ge- plaatst tusschen het graf van koning Albert en het graf van diens ouders, de graaf en gra ven van Vlaanderen. De prachtige bloemenkransen van koning Leopold en van prins Karel en prinses Inge- borg van Zweden en andere verwanten werden op de graftombe neergelegd. Weenend ver- lieten alien na eenigen tijd de crypte, waar de mooie, levensltistige prinses uit het noor- den, die de meest geliefde vorstin aller Bel gische vorstinnen was geworden, nu voor eeuwig rusten zal. SOMBERE PLECHTIGHEID OP ZOMERSCHEN DAG. Een indrukwekkende radio-uitzending. De radio-uitzending van Brussel begon met een indrukwekkende uitzending van het Bel gische volkslied. De omroeper zeide daarna met beheerschte stem, dat de stad Maandagavond moe was, moe van het triestige wachten naar het einde van hetgeen verleden week zoo plotseling ge- beurde en waardoor Belgie zijn Koningin verloor. In de straten^ waar de stoet zou passeeren, bevonden zich Maandagavond reeds honder den duizenden menschen, voorzien van vouw- stoeltjes en eten om den nacht door te bren- gen. 'Het was gelukkig zacht weer. Dinsdagmorgen baadde Brussel in een zee van licht. Het was een zomersehe morgen, waarin het moeilijk viel zich de werkelijk- heid van het heengaan van de zonnige Konin gin Astrid te gelooven. Vooral aan de stations is het ongelooflijk druk. Duizenden menschen haasten zich om nog een plaats te krijgen. Politie en Rijksveldwacht hebben het bui tengewoon druk om de geweldige menigte langs de bepaalde wegen te leiden. Maar deze menigte is gelaten, zij volgt zonder morren. Hier en daar staan de menschen opgepakt in dichte rijen van 20 en meer, zooals bij- voorbeeld aan de Bibliotheekstraat en Konink lijke straat. Overal op straat zijn geimproviseerde bank- jes opgesteld. Er is geen dak, geen venster, letterlijk niets van waar men eenige kans heeft iets van den stoet te zien, dat niet be- zet is. De lantaarns zijn met rouwcrepe omfloerst en door het zwart heen schemert flauw het gele licht. In het koninklijk paleis waren de gordijnen neergelaten. Het was stil in het paleis en men zag slechts een enkelen bediende. Men liep er op de teenen. De blaren van de boomen in het park van het paleis hingen roerloos. Voor het paleis groeide de menigte nog aan. Men bespreekt nog het ongeluk. Nog is de menigte opstandig tegen het noodlot, dat te vroeg en onverdiend Koningin Astrid uit het leven wegrukte. Hier in de menigte spreken geen standen of klassen meer, alleen een groot leed scherp en brjtend aangevoeld, en dat leed is er niet minder om, omdat het gedragen wordt door een naamlooze menigte. Wie heeft zich in deze dagen niet de vraag gesteld: ,,Waarom juist zij?" Een vraag, die zich aan ons opdringt als het zonlicht. Dat gaat nu door de menigte... Zij was als een koningin uit een sprookje. Mooier nog, omdat zij een werkelijke «prook- jeskoningin was, die ook het huishouden deed en schrobde... De sprookjeskoningin is niet meer. Er is nu eenmaal niets aan te doen, zucht de omroeper. Als een film rolt nu dit jonge, zonnige leven aan ons voorbij. We zien nog haar omhelzing op de loopplank van de boot, waarmee zrj naar haar man kwam. De film brengt ons in de achterbuurten, waar te wei nig zon is, in de zwarte mijnstreken, waar Koningin Astrid zich over verminkte lijken boog en troost trachtte te brengen in treu- rende goziniien. In het paleis doen de bedienden alles zwq- gend. Op het plaveisel klinken de stappen gedempt. Dan klinkt er klokkengelui, aanzwellend, luider en luider en daar door heen komt het doffe gedreun van kanonschoten uit de verte. De klokken van alle kerken beieren. Het stoffelijk overschot van Koningin As trid wordt uit het paleis gedragen. Hoomgeschal klinkt luid op en versterft. De kist wordt naar buiten gedragen. Men boort bet geklik van paardenhoeven. op het plaveisel. De stoet zet zich in beweging. De Koning ziet bleek; bet gelaat doorploegd van smart, die hem de laatste dagen ver- teert. Naast hem loopt prins Karel van Zweden de vader van de Belgische Koningin. Traag, heel traag verwijdert zich de stoet, terwijl voortdurend hoomgeschal dit vertrek begeleidt. Salvo's klinken er doorheen. De wind waait zachtjes door het loover van de boomen en de klaroenen schallen. fleurig door de zomersehe lucht. Diep ontroerd kijkt de onafzienbare menigte toe en men voelt dat woorden zoo eindeloos arm zijn om weer te geven, dat hier geschiedt. En steeds die klaroenen en het gebrom van de salvo's en het luiden van de klokken. Zoo begint de laatste, de groote reis van koningin Astrid op deze aarde. Langzaam verwijdert zich de lijkstoet. Een vreemde mengeling van kleuren. Boven alles blinkt de zon, die leven schijnt te willen wek- ken. Het volk kijkt toe met brandende oogen, het kijkt en het blijft kijken, als alles al lang voorbij is. De klokken luiden, luiden en roepen, einde loos klagend en toch onverbiddelijk, onher- roepelijk. Bij de St. Gudule. Een jaar is het geleden, dat koning Leopold zijn vader ten grave droeg. Thans volgt hij achter de baar van haar, die hem liefde gaf en drie kinderen schonk, die hem hielp de zware koningskroon te torsen in dezen moeilij- ken tijd. Straks zal koning Leopold naar het groote stille paleis terugkeeren en eenzaam zijn. In de groote, kille zalen zal hij vergeefs luiste- ren naar het geluid van de vriendelijke stem van zijn 29jarige echtgenoote, die hem in den huiselijken kring kon opbeuren van de zorgen die ook een koning niet ontzien. Er zal een groot leed in hem zijn, dat niet te stillen is, tenzij... tenzij... de drie kinderstemmen, de stemmen van zijn Astrid, hem kunnen opbeu ren door hun kinderlijke vreugde, die verdriet spoediger vergeet. De klokken van de St. Gudule beieren door dringend. De menigte wacht ingetogen en vol geduld voor de kathedraal op den lijkwagen. De soldaten gaan in de houding staan als de lijkwagen, die om den hoek moet komen, in aantocht is. Langzaam rijdt de koets het plein op. De lijkwade wordt verwijderd van de kist. De menigte is zeer ontroerd, stil en zwijgend. Velen houden den zakdoek tegen den mond om het snikken te onderdrukken. An- deren laten de tranen den' vrijen loop en scha- men er zich niet voor. De mannen, sterk, die niet willen weenen, bijten zich op de onderlip. De kist rust op de schouders van acht on- derofficieren. Hij is niet gedekt, doch bloot. De lijkwagen, die wordt getrokken door acht in zwart gekleede paarden, wordt langs den zijingang weggevoerd. Men 'hoort het getrap- pel der paarden en het ratelen der wielen. Langzaam, heel langzaam, wordt de kist op- gedragen. De koning, die er achter volgt, is bloots- hoofds en als gebroken. Stil, langzaam, heel langzaam, voetje voor voetje, dragen de onderofficieren de kist alsof zij vreezen hun overleden jonge koningin nog pijn te doen. Het schouwspel is aangrijpend. De geestelijkheid gaat de kerk binnen. Heel voonzichtig gaan de onderofficieren met de j zware kist op de schouders de hooge trap- j pen op. Er klinkt hoomgeschal. De lijkdienst gaat aanvangen. Het koor van mannenstemmen vervult het kerkgebouw.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1935 | | pagina 1