AL6EMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
AKKEKTJgS
S
Weg die Migraine!
No. 9340
VRIJDAG 23 AUGUSTUSJ935
75e Jaargang
Zuivering.
Binnenland
Buitenland
EERSTE BLAD
AKKER.CACHETS
rrrn—nuMiii—iWMITUMIa—wmmmmmmmmmmmmmmpm 2$P1 HBHHHS
NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Nemen
fr. per past 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Ultgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND
nesnmumm
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN, maken bekend, dat bet verzoek
van de N.V. BATAAFSCHE IMPORT MAAT-
SCHAPPU VERKOOPKANTOOR VAN
KONINlKLIJKE „SHELL"-PRODUCTEN, ge-
vestigd te 's-Gravenhage, Carel van Bijlandt-
laan no. 16, om op bet perceel kadastraal
bekend gemeente Ter Neuzen, Sectie L,
no. 2090, een benzine-installatie te mogen
oprichten door ben is ingewilligd.
Ter Neuzen, den 22 Augustus 1935.
Burgemeester en Wetbouders voomoemd,
J. HUIZ1NGA, Burgemeester.
A. J. DEES, Wnd. Seoretaris.
HINDERWET.
Burgemeester en Wetbouders van TER
NEUZEN, maken bekend, dat bet verzoek
van de N.V. AMERICAN PETROLEUM
COMPANY te 's-Gravenbage, om op bet
perceel kadastraal bekend gemeente Ter
Neuzen, Sectie K, nos. 256, 257, 258, 259 en
260, de bestaande inricbting met een berg-
plaats voor bet opslaan van Primagaz te
mogen uitbreiden door ben is ingewilligd.
Ter Neuzen, den 22 Augustus 1935.
Burgemeester en Wetbouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
A. J. DEES, Wnd. Seoretaris.
Men mag van Rusland en van de toe-
standen daar te: lande, vooral ook van de
motieven, die de leidslieden en geleiden
aldaar bezielen, zooveel kwaad zeggen als
men wil er is toch ook in dat zooge-
naamd communisme" wel een en ander,
waar wij met groote bewondering op moe-
ten letten, en waar wij, Christenen van
Nederland, zeker van kunnen leeren.
Zoo lazen wij in een merkwaardig
boekje; door een dominee geschreven
Rusland daagt den godsdienst uit", van
Dr. George Mecklenburg, predikant te
Minneapolis; uitgave van de Erven J.
Bijleveld te Utrecht), dat deze predikant
te Kiev, de oudste stad van Rusland, een
lesprek had gehad met een lid van de
"lommunistische Partij.
Die man had toen zoo bij zijn neus weg
verteld, dat er dien avond weer een zui
vering" van de partij zou plaats hebben.
En hem was toen gevraagd, wat dat was.
,,We gaan dan het dorre hout uit de
communistische partij wegkappen", had
hij geantwoord. Zij beschikten over onge-
veer drie millioen leden, maar daar waren
er heel wat onder, die niet erg deugden.
En nu was men van plan om er driehon-
derdduizend van de zwaksten, d.w.z. on-
trouwsten, uit te zetten. Ze probeerden
dan tegelijk om een even groot aantal
nieuwe leden op te nemen, die gerecru-
tureerd werden uit de nationale jongeren-
organisaties. En dien avond hadden ze
een bijeenkomst, waarin stuk-voor-stuk de
leden werden aan den tand gevoeld op
hun trouw en op hun geschiktheid. Een
voor een moesten zij dan hun recht op
het lidmaatschap van de partij verdedigen
Dr. Mecklenburg had gevraagd, of hij
er bij mocht zijn, en hem was dat zonder
eenige aarzeling toegestaan. De bijeen
komst was trouwens publick. Er waren
ongeveer driehonderd menschen aanwe-
zig, buren en kameraads uit de fabriek.
De rechter in deze bijeenkomst was over-
.gekomen uit een naburige stad. Dien
avond werd er eerst een vrij jong commu-
nistisch lid geexamineerd. Hij begon met
een toespraak te houden, waarin hij uit-
eenzette en opsomde, wat hij voor de
partij en voor de gemeenschap had ge-
daan gedurende de laatste drie jaar.
Wanneer hij soms wat overdreef of zich
aan een of andere onjuistheid schuldig
maakte, sprcng er iemand in de zaal
overeind, en bracht dan zijn mededeelin-
gen tot meer ware en juiste proporties
terug. Onder de vragen, die hem gesteld
werden, waren ook deze: Hoeveel avon-
den per week hij aan de partij gaf? Hoe
veel boeken over het communisme hij had
gelezen? Of hij een volwassen analpha-
beet had leeren lezen? En of hij wel eens
iemand tot het communisme had bekeerd?
Onze vriend doorstond dien avond deze
proef wel opper-best, en zoo werd hem
zonder slag of stoot toegestaan om lid
van de partij te blijven.
Maar bij een volgenden zuiveringsavond
was de schrijver getuige van de onder-
vraging van een vier en twintig-jarig
meisje. dat op een schoenfabriek werkte
met 20.000 arbeiders. Van die twintig
duizend waren er zevenhonderd lid van
de partij, en die kwamen nu alien beurt-
voor-beurt onder het mes. Er waren dien
avond achthonderd menschen present.
Het meisje was merkbaar angstig en on-
rustig. Annie heette ze. Dr. Mecklen
burg kon het heele examen volgen, omdat
het voor hem werd vertaald door een
tolk, die naast hem zat. Met een zenuw-
achtig stemmetje probeerde zij te vertel-
len: wat zij de laatste drie jaar voor de j
partij had gedaan. Iemand uit het gehoor j
vroeg haar, hoeveel avonden zij voor de
partij had gegeven. Zij gaf toen toe, dat
zij niet veei partijvergaderingen had bijge-
woond. Daarop vroeg de rechter haar
eens te vertellen, waarom zij niet meer tijd
aan dit werk had gegeven, maar zij wou
daarop niet meer antwoorden. Hij bleef
nog aandringen, maar nog steeds weiger-
de zij iets te zeggen. Eindelijk stond er
iemand uit het gehoor op, en die zei:
„Dan zal ik wel eens zeggen, waarom zij
geen antwoord geeft. Zij is verloofd met
een jongen man, en daar is zij elken
avond mee uitgegaan Dat vrouwtje
werd buiten de partij gezet.
Diep was de schrijver van het door ons
genoemde boekje onder den indruk van
deze ..zuiveringsbijeenkomsten en van
de zorg, die er aan besteed werd om de
partij rein te houden van verkeerde en
vooral ook van onverschillige elementen.
In een schoenfabriek bestudeerde hij
het Russische loonsysteem. De leider
werkte er voor driehonderd en vijftig roe-
bel in de maand. Maar een mecanicien,
die een machine daar bediende in die
zelfde fabriek, kreeg wel duizend roebel
per maand. Hoe dat zat, vroeg hij aan
den leider, en het antwoord luidde: ,,Ik
ben partij lid, en nu is het in strijd met de
regels van de partij om hooge loonen te
ontvangen. Van de partijleden zelf
wordt verwacht, dat zij offers zullen
brengen om het communisme te doen sla-
gen. De man, die de duizend roebels per
maand ontvangt, is echter geen partijlid
Verbaast het ons, die dit lezen, dat des
schrijvers gedachten voortdurend afdwaal-
den naar 'al die onverschillige kerkleden
in Amerika, en denken wij bij deze lectuur
niet aan al die zouteloosheid bij onze
menschen en ook bij onszel[? Wat zou er
een Messias, die in staat is en bereid onze
huidige beschaving te redden van het ver-
derf. Dan, maar dan ook alleen zullen
de menschen opnieuw zijn te vinden voor
kruistochten der rechtvaardigiheid! Wan
neer mannen en vrottwen, oud en jong,
bemerken, dat Christendom beteekent:
nieuw leven voor de wereld, dan zullen wij I
geen moeite meer hebben bij het zoeken
en vinden van toegewijde werkers. Er
moet eerst zuivering komen, wil er werke-
lijke Gode-toegewijdheid zijn.
Als de dag voor U verloren lijkt,
als alles U hinder!: licht, reuk en
geluid, dan werken als 'n wonder
lb/gens recept van Apotheker Dumont
(Ingez. Med.)
gebeuren, als v/ij ook eens dergelijke zui-
veringsavonden hielden, waarin de men
schen werden geexamineerd op het punt
van hun lidmaatschap van de kerk? Laten
wij ons eens voorstellen, dat bij ons een
dergelijke avond werd gehouden. Dan
zou er stellig worden gei'nformeerd naar
onze bijbellectuur en naar ons kerkgaan,
meer nog en mo£ilijker: naar onze resul-
taten! Of wij zonder klaaen en mopperen
trouw en geregeld onze bijdragen schen-
ken voor armen, kerk en Zending? Of wij
wel eens iemand uit onzen kennissen-kring
meenamen naar een godsdienstoefening
of naar een andere samenkomst? Hoe
vaak wij in een jaar allerlei ,,plichten
hadden verzuimd? En of wij ook wel
eens een ongeloovige hadden gewonnen
voor het g*eloof? Of wij ook wel eens
ijverig en ijverend waren geweest voor
onze, d.w.z. s Heeren, zaak anders dan
in verkiezingsdagen? En of wij ons ook
bij al onzen handel en wandel trouw lieten
leiden door de echt christelijke begin-
selen?
Er was een partijcommunist, die een-
voudig en sober vertelde, dat hij iedere
week vijf avonden gaf aan den arbeid
voor de partij. Waar hij een behoorlijk
loon verdiende, gaf hij daarvan de helft
af voor de partijkas. Deze man was een-
en-al enthousiasme voor de regeering van
het proletariaat. Dr. Mecklenburg zegt:
als wij in de kerk drie millioen menschen
hadden, die even vurig in Christus ge-
looven als dat de communisten gelooven
in de principes van Lenin, dan zou stellig
binnen heel korten tijd Amerika voor
Christus gewonnen kunnen worden. Hoe
komt het dan, vraagt hij, dat wij, Chris-
tenen, zoo weinig enthousiast, zoo weinig
bereid zijn tot opoffering, en dus anderen
zoo zelden „tot jaloerschheid verwekken
Waarom sleept zich het christelijlk werk
zoo traag en slechts langzaam voort
Waarom kan er van ons niet gezegd wor
den, dat wij zijn de partij van de toe-
komst, de partij die groeit In Rusland
vecht het communisme op leven en dood
voor zijn bestaan. Hun sociaal. hun moreel,
hun eeonomisch en eultureel belang
alles is er mee gemoeid. Dat voelen, dat
weten zij. Alles is in en voor de commu
nistische partij van vitaal belang. Men
voelt daar: het gaat om het leven, om
nieuwe gelegenheden, om de toekomstige
eeuw, zij het dan ook de eeuw der in-
dustrialisatie.
En kan er in zekeren zin over Christen
dom niet vrijwel precies hetzelfde worden
qezegd? Gaat het ook daar niet am vitale
belangen, om nieuwe kansen en gelegen
heden. en om een toekomende eeuw?
Maar, zegt Dr. Mecklenburg, wij heb
ben het Christendom dood^epreekt. Wij
hebben het Christendom losgemaakt van
het brandende, actieve leven. Wij hebben
het eenvoudige evangelie gepredikt tot het
in het gghe,el geen evangelie meer was.
Geef liever aan het Christendom maar
dan radicaal! de beteekenis van een
rechtvaardige maatschappij-ordening. Pre-
dik Christus als Vredevorst, ook voor de
moderns vol'ken (ook dus in een conflict
als tusschen Italie en Abessynie). Predik
MR. EN MRS. WAUGH BIJ
H. M. DE KONINGIN.
H. M. de Koningin ontving Woensdagmid-
dag den burgemeester van Albury en zijn
ecbtgenoote, die bij Haar de thee gebruikten.
JHR. DR. W. A. BEELAERTS VAN
BLOKLAND f.
Donderdagnacht is Jhr. Dr. W. A. Beelaerts
van Blokland, griffier der Eerste Kamer der
Staten-Generaal, te Oosterbeek overleden, ten-
gevolge van een bloedvergiftiging, ontstaan
uit een negenoog. De overledene vertoefde op
het landgoed „Transvalia", een buitengoed
der familie Beelaerts van Blokland, waar hij
zijn zomervacantie doorbraeht.
Jhr. Dr. W. A. Beelaerts vaff Blokland, werd
1 Jan. 1883 te Den Haag gebgren. Van 1895
i tot 1898 volgde hij de I1.BJ3.1 te Den Haag;
van 1900 tot 1903 het gymnasium te Schie
dam. In 1903 begon hij met zijn studie in de
rechtswetenschappen aan de Leidsche univer-
siteit, waar hij in 1907 promoveerde. Van
1909 tot 1924 was hij secretaris van den Hoo-
gen Raad van Adel.
Van 1906 tot 1921 was hij lid van den ge-
meenteraad van Wassenaar. In 1919 werd
hij lid varf-den Onderwijsraad. Van 1919 tot
j 1927 was hij commies-griffier der Eerste
Kamer, waarvan hij in 1927 tot griffier werd
i benoemd. Sinds 1924 was hij lid van den
j Hoogen Raad van Adel.
Ten teeken van rouw zijn het» kabinet van
den voorzitter der Eerste Kamer en de ver-
trekken van den griffier en van de griffie van
de Eerste Kamer der Staten-Generaal te Den
■Haag gesloten.
nog wcrdt gemeld, dat Italie deze zaak als
een emstig politiek incident zal aangrijpen.
De consul is een schoonizoon van Sir Sydney
Barton, den Britschen gezant te Addis Abeba.
DE GELOOFSVERVOLGINGEN.
Twee predikanten ter dood
veroordeeld.
Onder den druk van de buitemlandsche
Christenheid werden in Rusland de doodvon-
nissen over de predikanten Seib en Deutsch-
mann onlamgs in 10 jaar verbannjng (met
dwangarbedd) veranderd, doch nu zijn de dood-
vonnissen over den predikant Johann Goeting
en over den predikant Kludt te Nowenikola-
jewsk (een vader van negen kinderen) door
de Sovjetregeering bekrachtigd.
De „Evangelische Beobachter" deelt mede,
uit het Oosten vemomen te hebben, dat de
Roemeensche minister van buitenlandsche
zaken Titulescu in opdracht van diverse
Geneefsche kringen naar Rusland zal gaan,
om met de bolsjewiki over concessies op
religieus gebied te onderhandelen, opdat in
elk geval aan de vervolging der Christenheid
een einde zou komen. De Roemeensche minis
ter is tot dit doel uitgekazen, omdat hij als
Oostersch-Orthodox het meest met de betrok-
ken Russische Christenen verwant is. Zijn
taak heet vergemakkelijkt door de conces
sies, welke de Sovjets reeds in 1923 aan de
Vereenigde Staten van Amerika deden en de
besprekingen, welke de Fransche minister
Laval in Mei van dit jaar te Moskou hield.
De aandrang tot voortzetting van deze be
sprekingen, komt uit den kring o.a. van die
landen, die niet ophouden er op te wijzen, dat
Rus1 and als lid van den Volkenbond onophou-
delijk in botsing komt met een der meest
principieele artikelen van het Volkenbonds-
statuut, dat over de gewetens- en geloofs-
vrijheid in de aangesloten landen handelt.
DE VL1EGERS OP DE LI,IN NAAR
NED.-ENDIe.
De „Java Bode" meent te weten, dat de
lei ding der K. L. M. heeft bepaald, dat in den
vervolge op de route Nederland-Indie alleen
i de negen oudste vliegers zullen vliegen, die
telkens na terugkeer in Nederland veertien
dagen rust zullen nemen.
Dit zijn de heeren Sillevis, Tepas, Hondong,
Parmentier, Geysendoiffer, Scholte, Van Dijk,
Te Roller, Smirnoff, Frijns en Blaak. Men
ziet dat er een paar reserves bij zijn.
DEENSOH VLEESCH NIET MEER NAAR
ONS LAND.
De Vereeniging van Nederlandsche dmpor-
teurs van buitenlandsch versch vleesch heeft
van den Deenschen Landbouwraad bericht
ontvangen, dat Denemarken voorloopig geen
gebruik meer wensebt te maken van de ver-
gunning, door de Nederlandsche regeering
toegestaan, om Deensch versch vleesch in ons
land in te voeren. Naar verluidt, zijn de
opbrengstprijzen van dit vleesch als gevolg
van de onderscheidene heffingen hierop in ons
land, van dien aai'd, dat zij in Denemarken
niet meer als loonend voor den producent
worden beschouwd.
REDE VAN SCHACHT MOET GEHEIM
BLIJVEN.
Uit Berlijn wordt gemeld, dat bet officieele
orgaan van den Duitschen economisten be-
richtendienst, is in beslag genomen, daar het
den volledigen tekst der Zondag door minister
Schacht te Koningsbergen gehouden rede had
gepubliceerd.
ITALIAANSCHE CONSUL DOOR SCHOT
GEWOND.
Baron Muzi Falconi, de Italiaansche consul
te Debre Macos, in Godzjam, trachtte onge
veer een maand geleden zich van Addis
Abeba uit naar zijn post terug te begeven.
Hij kon toen echter wegens het feit, dat de
Nijl niet gepasseerd kon worden, aan zijn
voomemen geen uitvoering geven.
Dinsdiag deed Falconi opnieuw een poging
en reisde in gezelschap van Italiaansche
bedienden van het gezantschap alhier met een
karavaan naar Godzjam.
Woensdag werd de consul met een schot in
den sehouder in het Italiaansche ziekenhuis
te Addis Abeba teruggebracht.
De Italiaansche bedienden hebben, naar
wordt gezegd, veiklaard, da/t de consul zich-
zelf het schot 'heeft toegebracht. Op welke
w(jize dit geschied is, zou blijken uit een be-
richt van andere zijde, volgens hetwelk de
consul tijdens een -jachtpartij zou zijn gewond.
Volgens hetzelfde bericht bestaat er voor
baron Falconi geen levensgevaar.
Te Addis Abeba vreest men, naar voorts
LONDEN VERGADERT.
Ieder heeft, schrijft de N. R. Crt., zijn eigen
vormen van ophef maken. Die van Mussolini
kennen we uit zijn redevoeringen; die der
Engelschen is weer anders. Donderdagmor-
gen om tien uur zijn alle leden van het Brit-
sche kabinet, op alarmeerende wijze uit hun
vacanties samergeroepen, in een vergadering
bij eenge komen. Woensdagmorgen hebben
veelzeggende besprekingen plaats gevoinden.
Hoare en Eden hebben de leiders van de oppo-
sitie, den een na den ander, voorgelicht over
den toestand. Met Lansbury is het begonnen,
die reeds na 20 minuten voldoende wist over
de, blijkbaar schokkende omstandigheden,
waaronder de conferentie te Parijs is misge-
loopen. Lloyd Gecrge is meer dan een uur
bij Eden en Hoare gebleven. Samuel is even-
eens ontvangen. De hooge heeren hebben
ook een gesprek met hun opstandigen partij-
genoo't, Winston Churchill en met Lord Cecil,
den grooten kampioen voor den Volkenbond,
noodig geacht. Verder zijn alle hooge com-
missarissen van de dominions in gehoor ont
vangen.
Men wil blijkbaar een zoo emstig mogelijke
beteekenis geven aan de politieke toebereid-
selen, die Londen nu bezig is te treffen. Toen
Ramsay MacDonald te Londen aankwam,
heeft hij aan journalisten gezegd, dat de toe-
stand zoo critiek was als in 1914. Men zou
uit dit alles den indruk kunnen krijgan, dat
het Britsche kabinet Donderdag een beslis-
sing moet nemert over oorlog of vrede. Als de
toestand met dien van 1914 vergeleken moet
worden, dan is het echter gelukkig niet met
dien van de eerste dagen van Augustus, toen
alleen nog het probleem van vechten of niet
vechten punt van overweging uitmaakte, maar
met een vroeger stadium van die crisis.
Men wil te Londen blijkbaar den Italianen
een zoo sterk mogelijken indruk geven van
de vastberadenheid, waarmede Engeland de
dingen in Oost-Afrika onder oogen ziet. Men
speelt het spel tegen Mussolini op, voorloopig
echter nog met goedkoopere middelen. Dat
het geen gekheid meer is, begint men nu in
Italie te begrijpen. Nadat de van boven be-
stuurde Italiaansche pers op de felste en meest
ongepaste manier, Engeland en de Engelschen
doorloopend te lijf was gegaan, ziet men de
Giomale d'ltalia, die in dat koor soms bijzon-
der hooge en luide solo's gezongen heeft, op
eens tot een gematigden en verstandigen toon
terug keeren Het herinnert Engeland aan de
oude vriendschap, en zegt, dat slechts de poli
tiek van Engeland die nu in gevaar heeft
gebracht. Zoo kan men het ook voorstellen!
Het blad verzekert, dat de campagne, waar-
aan het zelf heeft deelgenomen, niet tegen
alle Engelschen gericht was, maar tegen dat
gedeelte van de openbare meening in Enge
land, waarmede Italie nu ontevreden was.
Wij zijn niet overtuigd, dat dit artikel het
beoogde effect in Engeland zal bereiken, maar
het is in ieder geval een bemoedigend teeken,
dat men in Italie, als het heel hoog loopt, zijn
kalmte nog kan terug vinden.
De toestand is niet met dien van begin
Augustus 1914 te vergelijken, omdat het
Engelsche kabinet in geen geval beslissingen
hoeft te nemen, waarvan oorlcg of vrede af-
faangen. Nu beschikt men over den kurken-
zak van de procedure te Geneve, die geduren
de een paar weken nog alle gevaarlijke sefceais.-
ken zal opvangen. Het kabinet moet slecMs
beslissingen nemen betreffende die procetfure.
Men is zelf nog niet toe aan een besluit iver
de toepassing van het bekende sanctie-arttfcat.
dat met de woorden begint: ,,Als een lid van
den Volkenbond zijn toevlucht tot oarkjg
neemt, in strijd met de verplichtingen. die iuf
op grond van de artikelen 12, 13 en 15 heeft
aangegaan, enz." Wat dan zou moeten ge
beuren, hocft ncg niet te gebeuren, aang-ez#en
Italie den oorlog nog niet heeft verkLaardL
Het Britsche kabinet heeft voorloopig slechts
te overwegen, wat er voor de reglementaire
eollectieve beveiliging gebeuren moet aTs asfie
werkelijk den oorlog zou hebben verklaard.
Vroeger zou slechts de mogelijkheid heb
ben bestaan van te vechten of te berostei.
Nu moet Londen zijn bouding voor de beraasf-
slagingen in den Volkenbondsraad bepalen.
Waartoe het ook besluiten moge, het heeft
ule beslxss.ng van Geneve niet in de hand, aan-
gezien die in den Raad met algemeene stem-
men, behalve die der beide partijen, genomen
moet worden en Engeland niet alleen zal
handelen. Het kabinet kan dus slechts be
sluiten zijn vertegenwoordigers te Geneve
machtigen, de strenge toepassing van arfciked
16 te eischen, als Italie niet van oorlog af te
houden is, en zijn diplomatieke vertegenwoor
digers ,r. betrokken hoofdsteden last te gev*sa
te trachten, de regeeringen ter plaatse te
overreden, om een zelfde houding als Epge-
land in de raadszitting aan te nemen.
Nu brengt natuurlijk het besluit, voor ae
strenge handhaving van artikel 16 van bet
handvest van den Volkenbond met alle krachl
op te kornen, de hoodzakelijkheid mede in be-
schouwing te nemen, voor welke conseqoen-
ties men in het onpleizierigste geval kan
komen te staan. Het heeft weinig nut, tot
toepassing van het artikel te besluiten, ads
men nog niet met zich zelf heeft uitgemaakt,
of men alle gevolgen van die toepassing -wfl
aanvaarden. Daarover zal gisteren in. Dow
ning Street zeker heel lang en breed gespro-
ken zijn. Over het resultaat zullen wij siecbts
in algemeene termen worden voorgelicht.
Iedere duidelijkheid op dit punt zou irrtmers
een zoo kras dreigement tegen Italie inhera-
den, dat het prestige gevoel van Mussolini er
slechts te meer door zou worden opgezrweept
Wij zullen dus slechts vernemen, dat l<an-
den besloten heeft consequent de toepassing
van de bepalingen van het handvest te zullen
eischen, en bereid is zich aan de eisoheni, ifc
deze toepassing stellen zal, te onderwerpsi
Het is ook mogelijk, dat ons een veel isaor-
zichtiger fcrmuleering van de politiek, wsaar-
toe het kabinet besloten heeft, zal wnrden
voorgezet. Dat zou dan kunnen beteekeoen.
dat de meerderheid der ministers tenssotte
een consequents verdediging van de cofiea-
tieve beveiliging, welke de Volkenbond moet
verschaffen, al te gewaagd heeft gevondan
Te Parijs volgt men met bijaondere spaa-
ning, wat er te Londen besproken wordt. Of
Parijsche pers vermaant de Engelschen tat.
voorzichtigheid, op vriendelijken of wraagai
toon. Een groot gedeelte van de Frurssabe
pers is op het cogenblik op eens veel minder
geestdriftig voor de eollectieve veiligheid ge-
stemd, dan in de dagen, toen Frankrijfc up
zijn eisch van verbeterde waarborgen voor (fie
veiligheid, het zijne deed om de ontwapexdags-
conferentie te laten mislukken. Te vorea Sad
het zich, op grond van dien zelfden eiscb,
reeds aan het vlootacooord van Londeai <*nt-
trokken. Van wat voor aard de Italiaansrche
invloeden zijn, die daarbij te Parijs meespne-
ken, moet men altijd gissen. Ware er met
zooveel wrangheid, dan zou men vast aan -aea
afgesproken Fransche politiek kunnen ge
looven, die op zich zelf heel verstaudig. warn
zijn. De Fransche regeering wH van haar
kant zoolang het slechts mogelijk is, zich. de
vriendin van Italie blijven betoonen; als «as
het alleen om mvloed ten goede te Rome te
kunnen blijven uitoefenen.
Maar Frankrijk heeft waarlijk nog andere
redenen, om Mussolini te vriend te hewjdea.
en een verzwakking van Italie te vvesssm.
Het houdt daarbij de oogen op Duitscbtatnd
en Oostenrijk gevestigd. Te Berlijn volgt
men in zekere kringen vol verwachting de
gebeurtenissen. Een isolatie van Italie, of <eeis
uitputting van Italie, zou men in die kruigea
als een zeer veriokkenden toestand bescivan-
wen.
De toestand zou nog veel ingewikkekiei
en gevaarlijker kunnen worden tengevotge
van het schot, dat een Italiaansch consul pp.
zijn.Jonder de tegenwoordige omstandigheKJaat
zeer gewaagden tocht. door het binnenkssui
van Abessynie getroffen heeft. Nadere. be-
richten klinken echter geruststellend. Het
heet nu, dat de consul op de jacht, zelfs door
een kogel uit zijn eigen geweer, gewond is"
geraakt. Het is een geluk in het ongeiuk.
dat de getroffene een schoonzoon is van. den
Engelschen gezant te Addis Abeba Daardonr
heeft men zekerheid, dat het ongeval niet on-
verdiend, politieke beteekenis gegeven zal
worden.
VAN PORT SAID NAAR ADDIS ABEBA
De drukte in het SuezkanaoP
Een speciale correspondent van de United
Press" die op weg is naar Addis Abeba schrgR
uit Port Said:
,,De flesschenhals" van Suez is de beste ge-
legenbeid om de oorlogstoebereidselen vsa
Italie gade te slaan en vast te stellen hoeveel
menschen en materiaal in Oost Afrika warden
samengetrokken en hoevele menschen aan i.e
hitte en ziekten in de woestijnen aan de Rcuade
Zee getroffen, moeten terugkeeren. Amhtenn-
ren te Port Said, die bevoegd zijn daarover Se
lordeelen, geven voor den tijd van 18 February
tot 18 Juli de volgende cijfers op: Italie heeft
103.254 soldaten en 7949 burgers door in*
Suezkanaal naar de verzamelplaatsen aani de
poorten van Abessynie gezonden en bijna 8<XW
