Buitenland
«*-• de yraag waartoe deze vlag moest die-
nen. amtwoordde de markies, dat zij bestemd
was om zijn lijkkist te dekken, wanneer bij
zou zijn gestorven.
V- :-
TER NEUZEN, 21 AUGUSTUS 1935.
»ERGTOCH,T VAN HET BELGISC&LE
KONINGSPAAR.
Naai vemomen wordt, zijn koning Leopold
en kaningin Astrid van Belgie, in gezelschap
van een dame em een gids, Donderdag j.l. te
Foiveno in de Dolomieten aangekomen. Twee
nachtpn bracihten de koninkiijke toeristen door
in de bergbut van Selvata, die zij in volledige
bergui.trusting em met de rugzakken aange-
gord, bebben opgezocht Vervolgens begaven
de vorstelijke personen zich naar een andere
bergbut, om na een excursie, die vier dagen
beeft geduurd, Maandag te Polveno terug te
Jceeren.
BOYALISME TOT IN DEN DOOD!
De markies del Merit-o, grande van Spanje,
die met zijn auto uit Frankrijk komend de
Spaamsche grens overscbreed, werd te Irun
veroordeeld tot bet betalem van een boete van
1000 peseta's, aangezien de douame bij bet vi-
sitec-ren van zijn bagage daarin een oude mo-
jnaicbistisebe vlag bad gevonden.
DE ISLAM WIL EEN GEZ UIVERDEN
KORAN.
Uit Cairo in Egypte komen berichten, dat
under leiding van de beroemde Muzelmanscbe
rmiversiteit aldaar en met steun van de uni-
versiteiten te Fez en Damascus een Islamiti-
scbe actie begonneo is, welke ten doel beeft,
om -den Koran te bevrijden van de latere toe-
voegingen, die als concessies aan bet Christen
dom er in kwamem en den Koran in zijn oor-
apronkelijken scherp anti-christelijken tekst
te herstellen. De woordvoerders dezer bewe-
ging dringen er ook sterk op aan, dat Mo-
bammedamen bun kinderen uit de zendings-
scholen terugtrekken zullen en voorspellen
een opbloei van den Islam boven bet Christen
dom
1221 AMERIKAANSCHE SOLDATEN DOOK
GAS GEDOOD.
De officieele cjjfers van bet departement
van oorlog te Washington, die Maandag be
kend zijn gemaakt, toonen aan, dat 1221
Anrterikaanscbe soldaten in ziekenbuizen in
de Ver.. Staten overleden zijn tengevolge van in
den oorlog opgedane gasvergiftiging. Hierbij
zijn uiteraard niet opgeteld de 200 soldaten
die op de slagvelden tengevolge van gasver-
frft.iging omkwamen.
GESTRAFT A MIS E>1I E F I SM E.
Twee Polen zijn tot 18 maanden gevangenis-
atraf veroordeeld, omdat zij een jongen Jood,
wiens boot op een meer omsloeg niet te hulp
waren gekomen. lie jongeman dreigde te ver-
drinken en riep om bulp tot de twee Polen,
•die in een boot juist achter ben aankwamen.
S5j scholden bem ecbter uit en hij werd slechts
met moeite gered door een man uit een andere
boot, toen bij voor den tweeden keer zonk.
In hooger beroep zagen de Polen hun straf
tot 12 maanden teruggebradht.
ZESTIENDE YZ ERBEDEVAART.
Bij betrekkelijk good weer werd Zondag de
zestiende Yzer-bedevaart gehouden, waaraan
evenals vorige jaren werd deelgenomen door
-dmzKnden Vlamtngen, die uit alle deelen van
bet Vlaamsche land waren toegestroomd. Na
bet opdragen van den eeredienst ging pater
CaUewaert den verzamelden bedevaartgangers
voor in een gebed voor den wereldvrede. Ver-
volgens werden onder bazuin- en trompet-
/gesdhal toepasselijke liederen gezongen,
waania de menigte de meegebraohte kransem
neeriegde aan den voet en op de treden van
bet monument. Verscbiilende sprekers pleit-
ten voor bet behoud van den wereldvrede, voor
de handbaving van bet volkenrecht en voor
de verzoening aller naties; een bunner wekte
op tot solidariteit en tot den strijd voor bet
behmud van eigen cuituur. Ten slotte werd
medegedeeld, dat de 17e Yzerbedevaart zal
'rworden gehouden op Zondag 24 Aug. 1936.
ONDERZOEK NAAR DEN MOORD OP
JONES.
/Britsolie ambassade eischt bestraffing
der schuldjgen.
De Britsche ambassade te Peking beeft,
naar Reuter verneemt, bij de auteriteiten van
Nanking officieele stappen gedaan inzake
den moord op Gareth Jones.
Zij eisoht, dat een onderzoek naar de om-
3tandigheden van de misdaad zal worden in-
gesteld, en voorts bestraffing van de schul-
digen.
IDe Chine esche regeering heeft mondeling
geantwoord, dat te dien aanzien reeds instruc-
ties waren gegeven.
D» vertegenwcordiger van de Britsche am
bassade Millar is Zondag met een sterk
Chireesche geleiae naar Paotsjang vertrok-
ke-n, om het lijk van Jones op te halen en
nadere gegevens omtrent diens dood te ver-
zamelen. Dit laatste zal ecbter zeer moeilijk
zijn, daar volgens een mededeeling der auto-
liteiten het eenige lid der bende, dat gevangen
gemomen kon worden, intusschen aan zijn
verwondinger, is bezweken. Daar bet in den
afgeloopen nacht hevig geregend heeft is het
twijfelachtigof Millar nog voor Dinsdag terug
feon neeren, zooals oorspnonkelijk in de be-
doeling lag.
De poorten van Kalgan zijn voor elk ver-
kee,- gesloton, daar uit alle streken bericbten
omtrent het optreden van benden binnen-
komP1!
De laatste dagen duiken kleinere troepen
ook In bet Westen tot aan den straatweg naar
.Oerga op.
GEBED OM VREDE.
Van de plecbtige godsdienstoefening voor
den vrede, die Zondag te Addis Abeba gebou
den is meldt een verslag in de Times: Zooals
men weet, dateert de kerk van Abessynie uit
de eerste Christen-eeuwen; de keizer is haar
hoofd, en verder staat zij onder leiding van
een opperpriester of aboena, die door een cbegi
wordt bijgestaan; deze is tevens het boofd
'van bet voornaamste klooster van Abessynie,
dat van Debra Libanos.
,De "Negus en zijn gemalin, bun tweede zoon,
de ministers en andere grootwaardigbeids-
bekleeders namen aan de godsdienstoefening
in de boofdkerk of kathedraal van Addis
Abeba deel. Deze begon des morgens te 6 uur
en beeft twee uur geduurd. Hij begon met de
Ethiopische mis, na afloop waarvan de vier
boofdpersonen, de keizer, de keizerin, de
aboena en de ebegi, zich resp. naar den wes-
telijken, den zuidelijken, den oostelijken en
den noordelijken wand van de kathedraal be
gaven, om daar, staande voor de iconen, v,oor
den vrede te bidden; onderwijl spraken andere
dignitarissen bet volk, dat zich in gewfeldige
menigte op bet plein voor de kerk had ver-
:zameld toe.
In bet priesterkoor der kerk stonden de
dienstdoende priesters in him kleurige ge-
waden rondom den keizer en den abonea; deze
v/as gekleed in zijn zwarte soutane met stola,
het hoofd bedekt met zijn puntigen roode
muts. De keizerin zat achter esn ijzeren hek,
dat gedeelteljjk met een goudkleurig kleed
was bedekt, in bet midden der kerk; zoowel
de keizer als de keizerin had een zijden pajong
boven zidh, en een in zijde gehuld kruis stond
voor elk van beiden; een voor de keizerin ge-
zeten priester las de evangelien-partijen van
de liturgie. Vier koren waren in de hoeken
der kerk opgesteld en koorzang, gebeden en
evangelie-lezing wisselden voortdurend met
klokgelui af.
De aboena bieid na bet liturgiscbe gedeelte
een rede, waarin hij opnieuw voor den vrede
bad, en God dankte voor de sympathie, die
Abessynie in deze dagen bij alle vredelievende
volken ondervindt. De keizer, die geduren.de
den gebeelen dienst had gestaan, kuste bet
kruis, dat de aboena bem voorhield, trok
daarna zijn schoeisel aan en verliet de kerk
onder een groene pajong. Per auto begaf hij
zich naar zijn paleis, omgeven door zijn lijf-
wacht; de keizerin voigde in een gesloten
auto.
In vele kerken in Noord-Amerika is Zondag
eveneens voor den vrede gebeden; de Ameri-
kaanscbe zaakgelastigde te Addis Abeba, de
heer C. Engert, woonde den dienst in de
kathedraal aldaar bij.
HET FIASCO VAN PARIJS.
Het verleden spookt weer, scbrijft de N.
R. Crt. De bericbten van de laatste dagen
over Mussolini's houding en woorden herin-
neren ons aan een tragische ervaring uit bet
tijdperk der Romeinsche caesaren: Het waren
alleen" de sterkste beenem, die de weelde van
bet autocratisch gezag te Rome konden dra-
gen. Veler zenuwen zijn op den duur niet
daartegen bestand gebleken. En het einde?
Wij boeven niet enkel aan Nero te herinneren.
Voor moderne vergeiijking zijn er andere voor-
beelden. Onwillekeurig drong zich bij ons de
herinnerig op aan een gescbrift van Dr. L.
Quidde, den nu nog bekenden Duitschen his-
toricus en pacifist. Het verscbeen in 1894 in
30 oplagen en was getiteld: „Calligula, Studie
iiber rom. Casarenwahnsinn". Dat men er een
actueele vergeiijking in zag, bleek uit een ver-
oordeeling van den boogleeraar tot 3 maan
den gevangenisstraf, wegens majesteitsschen-
nis. Wilhelm II hfid den sohoen aangetrok-
ken!
Het paradeeren van de vertrekkende troe
pen, waarover ons triomfantelrjke bericbten
bereiken, maar dat volgens allerlei getuige-
nissen, van nabij gezien, een minder opgewek-
te vertooning is, wekt ook weer herinnerin-
gen aan de Romeinsche periode. Is nog geen
troep op de gedachte gekomen, den casaris-
tisch gestreng en somber dreigend starenden
duce voorbij_ marcbeerende den ouden groet
der gladiatoren bem toe te roepen: ,,Ave,
Caesar, morituri te salutant". Het zou uit-
stekend passen in. bet tafereel. En waarschijn-
lijk zou Mussolini dat op dit oogenblik waar-
deeren. Wij twijfelen ecbter of het ministerie
van propaganda de verspreidiing van bet be-
richt erover zou toelaten. Wij kunnen het dus
niet weten!
Aloisi beeft het mohnikenwerk te Parijs
opgegeven. Hjj wist, dat zrjn taak daar on-
mogelijk zou zijn, reeds voor hij uit Italie ver-
trokken was. Met Mussolini kon ook hij niet
spreken. Fel valt de duce uit, tegen ieder, die
hem nog durft waarschuwen den boog niet
al te strak te spannen. Men wist, dat bij vol-
strekt onbandelbaar was, v66r de raadszitting
te Geneve, in de eerste dagen van deze maand,
begon. Een oogenblik scheen het, of de ge-
meojnschappelijke driuk der vergaderde mo-
gendbeden bem iets zacbter, iets meer ge-
neigd om zijn afgezant een weinig te laten
begaan, had gemaakt. Aloisi heeft moeten
ervaren, dat dit inderdaad niet meer dan
schijn is geweest. Toen nu de vorige week
de onderhandelingen te Parijs reeds onmiddel-
lijk zoo stroef begonnen, heeft men gezegd,
dat Aloisi geregeld met zijn gebieder telefo-
neerde. Aloisi heeft dat ontkend. Deze ont-
kenning moest de somberste verwachtingen
wekken. Men "moest emit opmaken, dat Aolisi
het nuttelooze van nieuwe raadpleging inzag,
of wel, dat Mussolini weigerde hem te woord
te staan, zooals bij dat reeds meer heeft ge
daan in deze aangelegenheid, op oogenblikken
waarop ibstructies dringend noodig waren
Mussolini vindt praten overbodig. Wie nu nog
aanneemt, dat bij de mogendbeden tracbt te
overbluffen, en zich op bet laatste oogenblik
tegen hoogien prijs tooh handelbaar zal toonen,
doet hem onrecht of schat bem te hoog, al
naar men het opvat. Daarvoor wordt bet nu
wat laat. Het oogenblik voor onderbandelsn
en eischen te stellen moest nu eindelijk ge
komen zijn. Maar Mussolini weigert zelfs,
eischen te formuieeren, die anders zouden zijn
dan nadat bij zijn veldtocht tot een goed einde
zou hebben gehracht. Het bloed moet vloeien.
Met hamerslagen van de Romeinsche legers
moet het nieuwe Romeinsche Rijk worden
opgebouwd. Het zal snel moeten gaan. Want
voor lahgdurig werk ontbreekt Italie den
oeconomisoben en financieelan adem. (Hloej
groot stelt bij zich bet Romeinsche Rijk
voor waarvan hjj spreekt? Als hij zich erop
beroemt, weldra het sterkste leg«r van Euro-
pa onder de wapenen te heibben, denkt bij
daarbij dan nog aan nieuwe doeleindsn? Men
kan op het oogenblik bezwaarlijk een gissing
wagen. Het is met de stemming van Musso
lini somber gesteld. Hij trotseert al zijn be-
zonnen militaire en politieke raadgevers, hij
schijnt bereid, de wereld te trotseeren. Daar
kan het nu toe komen.
Wat in Italie gebeurd, is slecbts mogelijk
in een land met een volstrekte dictatuur.
Jaren lang heeft men de geruststellende mee-
ning' kunnen koesteren, dat Mussolini door een
goede portie gezond verstand tegen de gevaren
van het caesarisme voldoende beveiligd was.
Mag men dit nog beweren
De houding van Italie bij de onderhandelin
gen 'te Parijs is waarschijnlijk zonder voor-
foeeld in de diplomatieke geschiedenis. Musso
lini heeft de deelneming aan de onderhan
delingen uitdrukkelijk aanvaard, in tegenstel-
ling tot de deelneming aan de beibandeling
van het geschil voor den Volkenbondsraad,
die nu ap 4 September moet beginnen. Wat
•deze laatste behandeling betreft: Mussolini
heeft als laatste instantie haar mogelijk ge
maakt, door er zijn vertegenwoordiger niet
tegen te laten stemmen. Maar van deelne
ming beeft hij niets beloofd. Des te meer
was hij dus gebonden aan de bijeenkamst van
Parijs.
Aloisi verschijnt te Parijs. Hij is de man
die eiscben moet stellen, maar jjjj weigert iets
op tafel te leggen. Dit was nog als tactiek
begrijpelijk. Hij kon willen aanzien, waartoe
de anderen bereid waren, en daamaar
zijn eischen inrichten, misschien nog ver-
sterken. De anderen hadden geen lust hun
kaarten op tafel te leggen. Dat was eigen-
lijk ook niet hun aandeel in bet spel. Het was
immers Italie. dat iets wenschte. Eenige
dagen lang aanschouwt men het tafereel, dat
niet tot de aantrekkelijkheden van de wieler-
baan behoort: Twee partijen, balanceerende
am de ander de leiding te laten nemen. Ten-
slotte wint de Italiaan dit spel: De beide ande
ren doen zeer belangrijke aanbiedingen. In
tusschen is gebleken, dat ook Abessynie zeer
handelbaar geworden is. Nu echter komt het
merkwaardigeAloisi zlegt e.envoudig, dat
hij de voorstellen niet kan aannemen. Verder
heeft hij niets mede te deelen. Een eigen voor-
stel blijkt hij niet eens te bezitten. Een halve
week beeft bij den Franschen minister-
president en den Britschen minister voor in-
ternation&le onderhandelingen volmaakt voor
niets aan de praat gebouden. Het blijkt nu,
dat Italie volstrekt niet emstig beeft willen
onderhandelen. Het is een grofbeid geweest
zonder gelijke, die te Don den, blij.kens een
hoofdartikel in de Times, terdege, als zoodanig
wordt opgevat.
Het is moeilijk, aan deze geschiedenis nog
een diplomatieke mouw te passen. Men zal
nu zien, wat men langs den weg van diplo
matieke onderbandeiingen nog bereiken kan,
zegt Parijs.
Maar Parijs weet precies hoeveel dit is:
niets. Tenzij Mussolini nog heelemaal zou
omkeeren, wat meer is dan wij durven bopen.
Honderdduizenden, misschien millioenen men-
schenlevens zijn aan de beslissing van CCn
man toevertrouwd. En die man is in een
eaesaristische gemoedsstemming. Wat eraan
te doen?
Men weet te Rome nu, dat Frankrijk met
Engeland zal meegaan. Frankrijk, zoo beet
bet, zal tot bet laatste oogenblik Italie zijn
vriendschap blijven betoonen. Maar aan den
loop van zaken te GenCve zal bet niets kunnen
veranderen. Daar is t het zelf gebonden door
de wetten, waaraan voor bet overige ook
Italie zich eens vrijwibig onderworpen heeft.
De wereld gaat een spannende en gevaar-
lijke periode tegeimoet.. Tenzij, zooals ge
zegd, er verandering komt in de gemoeds-
gesteldheid en droomen van den enkelen man.
Men ziet bieruit, hoe precair de toestand van
een Europa is, dat drie Mussolini's rijk is
DE OORDOG IN DE WOESTMN.
„Een Afrikaansche oorlog beginnen is ge-
makkelijk genoeg, maar bem te beeindigen
daarin ligt de grootste moeiiijkbeid", zoo zei
Generaal Leutwein eens teen wij in 1904 de
Hereros op het barre zandveld acbtervolgden.
De waarbeid van deze woorden zouden de
Italianen in Tripolis spoedig moeten erken-
nen evenals de Engelscben indertijd in bun
strijd tegen de Mahdi of in den Boerenoorlog,
evenals de Duitscbers in het Zuid-Westen, en
de Franschen en Spaanschen toen deze, zoo-
genaamd met vredelievende bedoelingen in
Marokko doordrongen.
De bezetting van de kuststrook en de
havensteden levert voor een land dat de zee
beheerscht niet veel moeilijkheden op. Want
eerst bij de verovering van het achterland be-
gint pas eigenlijk de strijd.
Een, gaheel volgens Europeesche begrippen
van oorlogsvoering gescboold leger staat aan
de overzijde, op Afrikaanscb grondgebied,
voor gebeel nieuwe moeilijkheden. Verkeers-
wegen zijn daar bijna niet te vinden en de
kaarten zijn niet nauwkeurig. Zoodoende
krijgen alle handelingen iets onzekers en iets
onbestemds, omdat bet maar al te vaak aan
belangrijke voorwerpen of strategische pun-
ten ontbreekt waarop men de troep marsch-
vaardig zou kunnen brengen. Bovendien komt
daar nog bij dat de tegenstander die bier op
vertrouwd terrein is, vanuit een geheel ander
gezichtspunt strijdt. Hij wil zich nieit in een
gToote veldslag meten, maar hij wil de vijand
tegenbouden, bij wil 'de voorwaarts trekken-
de colonnes vermoeien door doellooze mar-
scben, door tevergeefsche inspanning afmat-
ten, en ze dan overvallen als ze genoegzaam
verzwakt zijn. Bij de inboorlingen (bij wie in
dit geval ook de Arabieren gerekend moeten
worden), speelt het begrip tijd geen rol en
ondertusschen kost iederen dag den verove-
raar geld en nog eens geld. Zoo ontwikkelt
zich dus deze veldslag in de „lengte", en
eischt van de Europeesche troepen een buiten-
gewoon groote krachtsinspanning, die met
het verwachte sucoes niet precies in overeen-
stemming is, bovendien wordt het geduld van
de veroverende natie op een barde proef ge
steld. Met andere woorden, de Afrikaansche
veldtocht wordt bij gebrek aan beslissende ge-
beurtenissen wel een beetje langdradig en valt
dan al meer en meer tegen al naar gelang
eerst de geestdrift was.
Bovendien mag men zeker niet uit het oog
verliezen, dat de inboorlingen, al zijn ze dan
ook geringer in aantal en slechter bewapend,
de blanke tegenstanders tocb in vele opzicb-
ten de baas zijn. Ailereerst wel door de be-
kendheid met het land, een hulpmdddel dat
zij tenvolle kunnen gebruiken om zich aan
den naderenden vijand te onttrekken. Verder
kan de inlander die geheel en al bekend is
met de lastdieren die aan dit klimaat ge-
wend zijn, zich veel sneller verplaatsen. Hij
ziet en beoordeelt beter en hij is veel beter op
de hoogte van de maatregelen der Europee
sche troepen dan laatstgenoemden over die
van hem. Daar de bevolking aan zijn kant
staat, is hij in staat het vijandelrjk leger met
een net van boodscbappers en spionnen te
omgeven, die hem dadelijk bij iedere gelegen-
beid het resultaat komen melden.
Bij den strijd in.de woestijn is de kunst
van het sporenlazen van buitengewoon groot
belang. De inboorling heeft hierin een niet te
evenaren bekwaamheid, terwijl de Europeaan
zijn geheele leven lang al even wijs daarin
zal blijven. Ook in alle listen en lagen van
de guerilla-oorlog is d'e inboorling een meester.
Hij valt 's morgens van het Oosten aan en
's avonds van het We.ltor. om de blanken
door de felle zonnestralen te verblinden en in
hindernissen te lokken, of in hot vuren te
hinderen. 's Nachts sluipt hij geluidloos na-
derbij om ze te overvallen, hij ligt onzichtbaar,
beschut door rotsklippen of bedekt zich met
woestijnzand om voorbijrrjdende patrouilles te
besohieten.
In een guerilla-oorlog is de inlander den
blanke zoozeer de baas, dat wij in Z.W. Afrika
vaak van het uitzenden van patrouilles af-
zagen om de verliezen te verminderen.
Ook in de snelheid wat bet overbrengen
van berichten aangaat, staan de inboorlingen
bij de Europeanen, ondanks de tecbnische
hulpmiddelen die deze hebben, nauwelijks ten
achter.
De Afrikaansche volken bezitten een voor-
treffelijk georganiseerde seindienst, systeem
van gebeime teekens waarmede zij van ge-
dachten wisselen. Vuur en rookkanalen spe-
len daarbij een groote rol. Maar ook onbedui-
dende teekens zooals een hoop steenen aan
den weg behelzen soms een belangrijke tij-
ding, vooral wanneer er inlandsche verraders
als treinsoldaten in het vijandelijke leger heb
ben dienst genomen.
De Europeesche indringer die met een
zekere trots zijn sterke brigades en divisies
aan land heeft gezet, merkt al vlug dat hij
met deze massa's nauwelijks in het binnen-
land kan doordringen. Hij moet er zich mede
tevreden stellen, dat slechts een klein gedeel
te van zijn strijdkrachten tot den vijand kan
genaken. De slechte toestanden waarin de
zandwegen verkeeren, het gebrek aan deug-
delijk drin'kwater werken remmend op de be-
sluiten van den aanvoCrder en riikakt ieder
frisch en monter voorwaarts "gaian haast on-
mogelijk. In de eerstij plaats ttioet daarbij
aar de last- en rijdiereb Warden Ifedacht, die
als ze geen genoeg water krijgen niet meer
voort kunnen. OnafhankeUjker van een ge-
regelde watervoorziening zooals de paarden,
muildieren en trekossen zijn de- dromedaris-
sen. Met hen kan men zeer groote, water-
arme streken doortrekken. Maai de verzor-
ging en behandeling van .een dromedaris is
moeilijk. Men beeft daarvoor de hulp van de
inlanders noodig en bij een ,,Heilige Oorlog"
is het de groote vraag, of men deze wel ge
noeg krijgen kan en of de gehuurde drijvers
wel te vertrouwen zijn.
Het moeilijkst echter is het met de verzor-
ging van het leger gesteld. Daar bet land
zoo goed als niets biedt, moeten alle onder-
houdsmididelen nagezonden worden. Boven
dien zijn er kolonnes met munitie, sanitair
materiaal, kleeding- en uitrustingstukken noo
dig. Aan scboenen en schoon lijfgoed heeft
het veldleger doorloopend gebrek. Verder
moet ook nog hout voor de veldkeukens wor
den aangevoerd.
Men vergete verder niet de zware benzine-
tanks voor de signaalposten en de viiegtuigen,
de gascylinders voor de ballons en duizenden
andere dingen die een leger met moderne
oorlogsmiddelen uitgerust, noodig heeft. Over
terten en andere dingen zullen we dan nog
maar zwijgen.
Hoc verder zich een troep van de operatie-
basis verwijdert, des te grooter worden de
moeilijkheden. Men houde daarbij in het oog,
dat ook de proviandkolonnes bemand en foe-
schermd moeten worden en dat de begelei-
dingsmanschappen bij de trein- en lastdieren
eveneens verpleegd moeten worden. Waarvan
kunnen zij ecbter anders leven dan van den
inhoud van de wagens die zij vervoeren. Zoo
hlijft er van den last met den dag minder
over. Nemen we als voorbeeld dat op een
wagen 20 centenaren haver en levensmiddelen
liggen en dat de begeleidingsmanschappen de
trekdieren per dag 1 oentenaar noodig beb
ben, dan zouden op den twintigsten marsch-
dag de wagens leeg bij de troepen aankomen.
Maar in Afrika gaat het om zooveel grootere
uitgestrekte gebieden. Daarom moeten op de
etappeweg veel rustplaatsen en magazijnen
worden aangelegd die natuurlijk dan ook weer
verzorging en verdediging van noode hebben.
Onder het voortdurende heen en weer trek-
ken lijden de last- en trekdieren op den duur.
Kan men deze om de paar weken niet enkele
dagen rust geven, dan gaan zij langzamer-
hand aan uitputting ten onder, want wat men
hen aan voer kan meegeven is niet toereikend
en de scbaarsche weiden aan beide zijden van
den etappeweg zijn spoedig afgeknaagd. Op
den beruohten ,,Bai weg", die onze troepen
in den strijd tegen de Hottentotten bebben
moeten gebruiken zijn zooveel trekossen aan
uitputting neergevallen dat de reu'k der cada
vers de heele weg verpestte. De waarde van
de op deze etappe verloren gegane dieren
wordt op een half miliioen Mark gesteld. Zeer
belemmerend werkt ook de traagheid van de
transportcolonne. Terwijl de troepen op den
duur meer dan ongeveer 5 K.M. per uur afleg-
gen, brengen de transportwagens op de zan-
dige woestijnwegen het nauwelijks tot drie
K.M. per uur, terwijl voor de dieren steeds
meer rustpoozen moeten worden ingelegd.
Tengevolge daarvan is de troep bij het voor
waarts gaan verplicht zich aan bet tempo
van het transport te bouden willen zij niet
uitgehongerd en met aangehaalden koppel bij
den vijand komen. Evenzoo vergaat het een
troep als het transport ongelukkigerwijze uit-
blijft omdat de dieren onderweg bezweken zijn
of omdat het in handen van d«n Vijand is ge-
vallen. In zulk een geval is scbraalhans keu-
kenmeester en er blijft niets anders over dan
maar recbts omkeert te maken en terug te
trekken op de legerende boofdmaobt, om niet
te verhongeren. Maar zelfs bij het nauwkeu
rig instellen van transpor|en is het voedings-
vraagstuk niet zoo eenitoudig.
Steeds maar betzelfde voedsei zooals bus-
senvleesch, busgroenten, rijst en maccaroni
is op den duur niet te verdragen. De conser-
ven mogen dan ook nog zoo voortreffelijk
zijn de versche kost kunnen ze toch niet over-
treffen. Zou men ons nog slachtvee nazenden
dan zou dit eveneens, bij gebrek aan gras
omkomen, terwrjl het bovendien nog tijdens
de aanvallen van den vijand zou moeten be-
scbutten.
Het ligt in den aard van de Afrikaansche
guerilla dat de inboorling met een zekere
voorliefde de achteraf gelegen verbindingen
aanvalt. Hij weet dat een geroofd transport
voor den vijand bijna een nederlaag beteekent.
Tengevolge daarvan moeten vooruittrek-
kende troepen sterke dekkingen en bezettin-
gen achterlaten. Wat het aantal aangaat dat
noodig is voor de bescherming van transpor
ter slachtvee, magazijnen, lazaretten, sein-
posten en munitiemagazijnen, dit aantal over-
treft dikwijls de strijdende macht.
Wij hadden 15.000 man in het Z.W., maar
onze vechtende colonnes waren nauwelijks
800 man sterk. De Italianen liggen met
30.000 man aan de kust van Tripolis, maar
de in het ibinnenland vooruitgeschoven afdee-
lingen zullen slechts een fractie van dit getal
bedragen, en iedere K.M. die zij verder komen
zal dit getal nog verminderen. Ook het aan
tal dat dioor .ziekte uitvait mag niet onder-
sohat worden. Bij iedere oorlog in Afrika
doen zich besmettelijke ziekten voor die nog
meer menschen wegvegen als de kogels van
de vijand. Vooral een veldtocht in de woestijn
eischt zijn offers omdat door bet ongewone
klimaat, de groote hitte op den dag en de
brandende dorst, het onmogelijk wordt het
lichaam te verplegen er. rein te houderi. Het
water is nauwelijks voldoende om als drink-
water te dienen en er blijft eigenlijk niets
meer over cm zich te wasschen. Hierdoor
blijft de hygiene van de troep spoedig onder
de eischen die door de doktoren gesteld zijn.
Een, dsn geest der troepen ongunstig be-
invioedende factor in de woesitijnoorlog mag
niet over het hoofd gezien worden. Dagen,
weken, maandenlang in het verre, vervelende
land rond te trekken, zonder ook maar een
enkele keer de vijand te zien, zoodoende wordt
langzamerhaaid de indruk verkregen dat het
toch allemaal vergeefs is. Daarenboven komt
dan ook nog de hitte die de manschappen
lusteloos maakt en de eentonigheid van het
dageiijksche werk.
Op aoo'n manier gaat de oorspronkelijke
geestkracht spoedig verloren en in de plaats
van strijdlust komt een geweldige moedeloos-
heid in de plaats. Langzaam van pas trekt
de troep voort. Fijn stof waait ,op, dat de
neusgaten der trekdieren die hiermee wor
den gevuld verstikt. In het verblindende
zonnelicht schijnt de woestijn den groote
vuurzee, ontelbare insecten zweven rond de
uitgeputte manschappen en terwijl hun oogen
de onzichtbare vijand zoeken, verlangen hun
harten weg te zijn uit dit ellendige land, waar
zij smacbtend een aan roem armen, einde-
loozen oorlog voeren.
De tecbnische hulpmiddelen van een modem
leger spelen in de woestijnoorlog een groote
rol. In de eerste plaats moeten dan de v-eld-
telegraaf en de veldtelefoon worden genoemd,
wier geisoleerde araden langs de marschweg
op de grond worden gelegd, om de colonnes
met de operatiebasis en het boofdkwartier te
verbinden. De veldtelegraaf is goed als
ze werkt maar meestai doet ze' dit niet
Want wild of trekdieren of zelfs insecten of
onvoorzichtige menschen van eigen .troepen
of ook wel de spionnen van deb vrjand bescha-
digen de lijn en verbreken" de verbinding.
De Hottentotteh in het Z.W. plegen de dra-
den door te snijden om de patrouilles die dan
de zaak komen herstellen, te kunnen be-
sebieten.
Betrouwbaarder maar langzamer werken de
signaalposten. Dank zij Afrika's beldere lucht
zijn zij in staat om overdag met de licht-
spiegel tot op 50 K.M. en 's nachts met de
acetyleenlantaam tot op 150 K.M. te wer
ken. Om een begrip van het Afrikaansche
signaalnet te geven dient te worden opge-
merkt, dat ons signaalnet in bet Z.W. tezamen
2500 K.M. lang was. Dat is ongeveer de af-
stand van Posen naar Lissabon.
Of de aviatiek die nog in de kinderscboenen
staat in de komende woestijnoorlog een be
slissende rol zal spelen valt moeilijk vooruit
te zeggen.
Het is goed mogelijk want in het Italiaan-
sche leger zijn .bekwame en ervaren vliegers.
Het is echter de vraag of de motoren op bet
Afrikaansche oorlogsveld in staat zullen zijn
om veel te do-en. Met de motoren van onze
vrachtwagens bebben wij in dit opzicht in bet
Zuid-Westen geen bijzon-dere goede ervaring
gehad omdat het fijne woesitijnstof zich op de
machinedeelen afzette en ze zoodoende afsieet.
Daarentegen heeft een ander technisch hulp-
middel in het Z. W. zich voortreffelijk gebou
den en zal ook wel in Tripolis goede diensten
bewijzen, n.l. de draadlooze telegrafie. Onze
draagbare toestellen hebben destijds op een
afstand van 300 'KiM. berichten overgebracht
en opgenomen. Marconi's-toesteUen, waar
van bet Italiaansche leger er een groot aan
tal bezit, zullen zeker met de troepen mede-
gevoerd worden en misschien nog het beste
de rondtrekken-de colonnes in het binnenland
met de operatiebasis aan de kust in verbin
ding houden.
(.Vrij vertaald uit het weekblad ,,Die Wocbe"
van 14 October 1911. Artikel van kapitein
M. Bayer.)
FIETSONGEVAL.
Maandagavond reed in de Emmalaan een
zoontje van A. de R. met zijn fiets tegen de
trottoirband, waardoor hij zoodanig tegen de
tuinmuur van „Soheldeoord" terecbt kwam,
dat hij eenigen tijd bewusteloos bleef liggen.
Nadat het ventje in „Scheldeoord" door den
ontboden geneesheer was behandeld, is het
per auto naar de ouderlijke woning aan de
Otheensche brug vervoerd.
VERKEERSONGEVAL.
Toen gistermiddag een vrachtauto uit de
richting Noordstraat van de Korte Kerkstraat
de Nieuwstraat in wilde rijden nam de chauf
feur door den scherpen hoek zijn draai te
breed, waardoor een meisje, dat van tegen-
overgestelde zijde op de fiets kwam aangere-
den, onder de auto dreigde te geraken. Zij
wist nog tijdig van haar rijwiel te springen,
zoodat zij geen letsel bekwam, docb haar
rijwiel werd door de auto emstig besChadigd.
Naar wij vemamen verklaarde de automo-
bilist de schade te zullen vergoeden.
GOED AFGELOOPEN.
Toen gisteravond een jongen een paard naar
den stal van den beer van der Peijl in de
Donze-Visserstraat bracbt kwam uit een zij-
straatje een jongen gefietst, die blijkbaar de
mactot over zijn stuur kwijt was en pardoes
tegen het paard opreed, dat met miter en al
over de fiets beensprong, echter niet zonder
den knaap aan het hoofd te verwonden, waar
door het noodig bleek geneeskundige hulp in
te roepen.
De fiets was begrijpelijkerwijze deerlijk ge-
bavend.
BEORLJVIGHEID IN Z.-VLAAMSCHE
VLASBEDRIJVEN.
De drukte in de vlasbedrijven in Oostelijk
Zeeuwscb-Vlaanderen blijft aanhouden. Groote
boeveelheden vlas worden aangevoerd per
scbip aan de Axelscbe Sassing en vandaar op
groote wagens verder getransporteerd naar de
ondememingen in de grensstreek, voor ver-
dere bewerking.
Door de langdUrige droogte is er weinig voed
sei te vinden voor het vee op de weilanden,
zoodat deze op vele plaatsen gebruikt worden
om er vlas op te spreiden. Een en ander ver-
schaft weer wat werkgelegenheid.
KON. BELGISCHE JACHTCLUB.
Aan den intemationalen wedstrijd van zeil-
en motorjachten die van 24 tot 29 Augustus
zal worden gehouden en waarvoor door Z. M.
Koning Leopold III, Burgemeester A. Max
van Brussel, Baron Louis Empain, bet bestuur
van de Wereldtentoonstelling te Bmssel, de
steden Brussel, Antwerpen en Osten-de bekers
zijn uitgefloofdi hebben zich 20 deetaemers
doen inschrijven.
Zaterdag 24 Augustus zullen de jacbten te
Ostende aankomen, Maandag 26 Augustus te
Ter Neuzen, Dinsdag 27 Augustus te Ant
werpen en Donderdag 29 Augustus te Bmssel.
BAAS BOVEN BAAS.
Naar we vememen, staat in den tuin van
den beer M. Penne te Zaamslag. een sohitite-
rende zonnebloem. De stam van dezen reus
is 16 c.M. dik en de -lengte is 2.80 M. De
bladeren zijn 40 cM. breed en 49 c.M. lang.
terwijl de roos van deze bloem in doorsnede
23 c.M. is. Met recht kan men hier van een
kanjer spreken.
SLUTTING DRAAIBRUG TE
SAS VAN GENT.
De hoofdingenieur-directeur van den rijks-
waterstaat te Middtelburg maakt bekend, dat
de draaibrug over den middenkanaalarm te
Sas van Gent, van 27 Augustus a.s. te 7 uur
tot 28 Aug. d.a.v. te 21 uur, in verband met
aan het dek van die brag uit te voeren her-
stellingen, voor het verkeer in beide richtin-
gen met motorrijtuigen, andere rij- of voertui-
gen, rij- en trekdieren en vee zal zijn gesloten.
DE DUINEN OP NOORD-BEVELAND.
„De Zeeuw" schrijft:
De Noord-Bevelanders hebben op hun eigen
land de duinen ontdekt. Het was Zaterdag nl.
verbazend druk op de N.-Bevelandsche duinen.
Het was nl. kermis op Kortgene. Van alle
kanten waren zij, die geen kermis vierden,
toegestroomd.
iHet duinlandschap achter Kamperland is
bij vreemdelingen, trekkers of vacantiegasten
vrijwel onbekend. Dit komt, omdat Noord-Be-
veland buiten het groote verkeer valt.
Men vindt ecbter achter Kamperland, vlak
achter den zeedij-k een prachtig duingebied.
Zeer eigenaardig liggen die duinen daar. De
Onrustpolder, die geheel uit bouwland bestaat,
doet niet vermoeden, dat er even over den dijk
een rij duinen ligt. Deze vormen gen aaneen-
