ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANBERtN
0/
AKKERTJES
Als de heide bloeit
No. 9337
VRIJDAG 16 AUGUSTUS^1935
75e Jaargang
Binnenland
FeuiSleton
EERSTE BLAD
J*
TWEET AL REDDERS GEHULDIGD.
AKKER.CA
NEUZENSCHE COURANT
T.„„ r»ocoio f n sn Voor elken rege
VBONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden - Buiten Ter Neuzen
per past 1,55 per 3 maanden - B(j vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
BcLgie en Amerika 2,-, overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post -
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooraitbetaling.
Vitgevfster: Firma P. J. VAN DE SANOE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarlef, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzendlng van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGA OND.
DE ROOMSCH«KATHOMEKEN EN HET
KABINET.
De „Maasbode" (R.K.) besluit een bespre-
king van de politieke situatie aldus
,,Stel, dat het Kabinet wederom op den man
af tot de RK. Kamerfraetie de vraag richt:
stelt gij vertrouwen in ons algemeen Regeer-
beleid, ja dan neen meet dan deze fractie,
tegen haar overtuiging in, antwoorden: ja,
nadat zij enkele weken te voren als haar wel
overwogen overtuiging geantwoord had:
neen?
Geljjk men ziet, ligt de zaak nu juist met
zoo eenvoudig, als sommigen haar wel gaame
zouden zien.
Maar wat dan? zal men vragen.
In het vooronderstelde geval zien wij maar
twee mogelijkhedenof wel Kameronfcbinding,
ofwel opdracht tot de vorming van een ex-
tra-parlementair Kabinet aan een staatsman,
van wien men kan verwachten, dat hij met een
zoodanig regeeringsprogram en met een aldus
samengesteld Kabinet zal kunnen optreden,
dat het met reden vooronderstellen mag, dat
er in de Volksvertegenwoordiging een meer-
derheid zal worden gevonden, bereid om hem
haar vertrouwen en dus ook haar steun te
geven. En eenmaal opgetreden, zal hij, gelijk
het huidig Kabinet kunnen profiteeren van
het ,,beati possidentes".
Nog steeds hopen wij, dat het zoover niet
zal behoeven te komen.
Ook Dr. Golijn zal uit dit conflict wel iets
geleerd hebben. Bijvoorbeeld: dat het niet
verstandig is den boog al te strak te span-
nen. Ook: dat er grenzen zijn aan de mee-
gaandheid en den overigtos sterk-gouveme-
menteelefl zin van c*t groote Katholieke
Kamerfraetie wier scotii hij mi eenmaal
volstrekt noodig heeft, om een meerderheid
in het parlement te verwerven en te bebouden.
En de katholieke kamerfraetie zal wel
ernstdg bedenken, dat een nieuw ontstaan con
flict haar gevaarlijk dicht zal brengen bij de
noodzaak, welke zij blijkbaar en terecht zoo
lang mogelijk wil ontwijken.
Maar moge men hier anderzijds niet al te
klaarblijkelijk op speouleeren."
DE NIEUWE MINISTER VAN DEFENSIE
Zooals men weet moet aan Defensie nog
steeds een minister worden benoemd, nu mr
Deckers een portefeuille van het nieuw in te
stellen departement van Landbouw en Vis
sctherij zal aanvaarden.
Gelijk bekend heeft Dr. Colijn voor die
functie mr. Goseling aangezocht, doch heeft
deze gemeend haar te moeten weigeren.
Intusschen is het vrijwel zeker, dat de minis
ter-president zal trachten een Katholiek be
reid te vinden, de leiding van Defensie op zich
te nemen.
In dit verband wordt sinds eenigen tijd
in Den Haag den naam genoemd van den
huidigen gouverneur van Curacao, den heer
B. W. T. van Slobbe.
Men zal zich herinneren, dat de ambtsduur
van dezen functionaris in de West ten einde
is en dat Z. Exc. toch eerlang naar het moe-
derland zou terugkeeren. Zijn eventueel op
treden als minister zou dus geen moeilijkheden
veroorzaken in het bestuur van Curasao ten-
gevolge van een onverwacht en ontijdig
vertrek.
CONTROLE OP DE STEUNVERLEENING.
iDe regeerinigspersdienst meldt:
Toen de gevolgen van de huidige crisis zich
meer en meer deden gevoelen en de werkloos-
heid belangrijk in omvang begon toe te nemen,
ging het rijk zich weer evenals in de na-oor-
logsjaren voor de steimverleening aan werk-
loozen interesseeren. In het begin van 1931
werd de steunregeling, die in de na-oorlogs-
jaren had gegolden, weer in werking gesteld,
terwijl het rijk aan de gemeenten, indien deze
de rijksregeling volgden, een bijdrage in de
kosten toezegde. Voor het houden van toe-
zicht op de naleving der rijksvoorschriften
werd een rijkscontroledienst ingesteld, die in
den loop der jaren geleidelijk werd uibg^breid.
De kosten van de werkloozenzorg namen zeer
snel toe en bedroegen al spoedig meer dan 100
millioen per jaar. In verband hiermede heeft
de regeering het werkloosheidssubsidiefonds
in het leven moeten roepen om de lasten meer
geleidelijk over de gemeenschap te verdeelen.
Het spreekt wel vanzelf dat de rijkscontrole
op de gemeenten intensiever moest worden
naar gelang deze laatste zelf minder in de kos
ten bijdroegen. De rijkscontroledienst is dan
ook in het bijzonder in den laatsten tijd be
langrijk uitgebreid. Ook de nieuwe minister
van sociale zaken is voomemens hieraan in
het bijzonder aandacht te schenken. Minister
Slingenbergh achtte een strenge controle
noodzakelijkle. omdat op de beschikbare
geldmiddelen meer en meer wordt toegezien
dat geen uitgaven worden gedaan, die niet
dringend nood'zakelijk zijn en dat de beschik
bare middelen zoo rechtvaardig mogelijk tot
verdeeling komen; 2e. omdat de betrokken
gemeenten de uitgaven voor werkloozenzorg
in vele gevallen zelfs slechts voor het klein-
ste gedeelte dragen (de subsidie kan loopen
tot 99 en dientengevolge de kosten voor
verreweg het grootste gedeelte door het rijk
en de gezamenlijke .gemeenten moeten worden
gedragen. Het rijk dat het werkloosheidssub
sidiefonds beheerd, is daarom niet alleen met
het oog op de rijksgelden, doch ook met het
oog op de gelden door de gezamenlijke ge
meenten in het fonds gestort, verplicht op een
juiste besteding der gelden nauwlettend toe te
zien; 3e in het bijzonder nu de geldmiddelen
zoo schaars zijn, is het ook meer dan ooit in
't be lang van hen, die inderdaad hulp behoe
ven, in het belang van den bonafiden validen
arbeider, dat strenge controle plaats heeft. De
controle is dan ook niet gericht en kan nooit
gericht zijn tegen hem, die inderdaad hulp be-
hoeft. De controle op de steunverleening in
de groote gemeenten heeft de regeering tot
dusverre om verschillende redenen niet zoo in-
tensief doen plaats hebben als in de andere
gemeenten. Het aantal ondersteunden in de
groote gemeenten te samen vormt een be
langrijk deel van het totaal aantal werkloozen
in ons land. Dit alleen reeds maakt dat het
probleem in de groote gemeenten uiteraard
veel moeilijker is dan in de kleinere gemeen
ten. Wil men in de groote gemeenten met
vrucht controle uitoefenen, dan dient men ook
over een behoorlijk aantal geschoolde ambte-
naren te besehikken. Minister Slingenbergh
meent thans over voldoende controleurs de be-
schikking te hebben om met een regelmatige
rijkscontrole in de groote steden te doen aan-
vangen en zal zoo noodig het aantal contro
leurs vermeerderen.
N.S.B. zal daaraan zoowel in Holland als in
Indie, een einde maken.
De heer Mussert zeide de adat-kleedij te be-
wonderenhij meent dat deze niet mag wor
den aangetast. De bevolking moet de vrije
hand gelaten worden om deze verder te ont-
wikkelen. Het is verkeerd dat Indische Neder-
landers ver-Westerscht worden.
De heer Mussert verklaarde nog dat de
N.S.B. anti-parlementair is, doch zoolang er
een parlement bestaat, vindt de N.S.B. het
goed dat daarin Indische vertegenwoordigers
zitting hebben, doch niet van de slechte soort,
zooals thans.
Mussert ontdekte hier dat het onwaar is,
dat de bevolking in Ned.-Indie lijdt. zooals
in Holland wordt beweerd. Hij bemerkte dat
vele memschen er hier fleurig en vroolijk uit-
zien, terwijl op sommige plaatsen de druk der
malaise niet mtrkbaar is.
Mussert zeide te hopen dat de Indische Ne-
derlanders de N.S.B. niet verkeerd opvatten,
omdat de N.S.B. niet vijandig staat tegenover
Irheemschen. Mussert is juist in Indie om hen
te verzoeken met de N.S.B. samen te werken
tot heil van een groot imperium.
,Permandangan'acht Mussert iemand met
grootsche ideeen in het belang van het voile,
iemand die beu is van politiek en geknoei en
die de samenleving anders wil aanpassen.
Het blad zegt een goeden indruk te hebben
ontvangen van den persoon van den heer
Mussert.
Dinsdagochtend had m de raadzaal te
Woerden de huldiging plaats van de heeren
J. H. Welp en J. Jansen, die op 12 April j.l.
hij een brand in de KazemeStraat aldaar drie
kinderen redden.
De burgemeester van Woerden, de heer
H. G. van Kempen, hield een toespraak,
waarin hij bulde bracht aan het optreden van
genoemde redders, waama de heer W. Kee-
man, voorzitter van de Kon. Nederlandsche
Brandweer Vereeniging, het tweetal een me-
daille op de borst spelde. Tevens werden hun
de daarbij behoorende oorkonden uitgereikt.
In 25 jaar tijd zijn thans in totaal vijf derge-
iijke medailles uitgereikt.
DE KATHOLIEKEN IN HET DEUTSCHE
RUft.*
In Rolduc is de grondslag gelegd voor het
voeren van een actie om te bidden voor de
katholieken in Duitschland, die aan de kerk-
vervolging bloot staan. Het ligt in de bedoe-
ling zich in verbinding te stellen met het
Nederlandsche Episoopaat en met de katho
lieke organisaties.
is de verzuchling van zoo me-
nige vrouw, als ze op gezetie
lijden alweer van die doffe
hoofdpijn te lijden heeft en zich
heelemaal zoo onpreltig voelt.
Neem tegen dien tijd eens een
tMtrlandxh of twee "AKKERTJES". Ge zult
Product verbaasd staan over de goe-
de werking en in 't vervolg
Peen klachlen meer hebben.
er 12 ttuks slechts 52 cent
Volgens recept von Apotheker Dumorrt
(Ingez. Med.)
nationale middenstandsweek onder den naam
,,Mica" (Middenstandscampagne) worden ge-
organiseerd.
De bedoeling is, dat zooveel mogelijk afdee-
lingen aan deze actie deelnemen.
Er zal o.m. een twaalfdeelige puzzle-wed-
strijd voor het publiek worden georganiseerd,
waarvoor waardevolle prijzen beschikbaar
worden gesteld.
STAND VAN DE WERjKLOOSHEID.
De directeur van den rijksdienst der Werk-
loosheidsverzekering en Arbeidsbemiddeling
deelt mede, dat in de week van 22 tot en met
27 Juli 1935 het aantal leden van in gevolge
het Werkloosheidsbesluit 1917 gesubsidieerde
vereenigingen bedroeg 550.800, waarvan
79.000 landarbeiders. In de maanden Mei tot
en met November worden geen gegevens aan-
gaande de werkloosheid van de vereenigingen
van landarbeiders ontvangen.
De werkloosheid onder de overige 471.800
verzekerden bedroeg 29.6 in de vorige
verslagweek (8 tot en met 13 Juli 1935) be
droeg de werkloosheid 29.3 In die over-
eenkomstige week van de jaren 1934 en 1933
was de werkloosheid onderscheidenlijk 26.4
en 24.3
Het aantal werkzoekenden is sedert 13 Juli
1935 gestegen met 2633, het aantal werkloozen
met 2297.
DE REIS VAN DE K. XVHI.
Roman van ANNY v. PANHUYS.
(Nadruk venboden.)
3) (Vervolg.)
Een pijnlijk steunen cmtsnapte aan de
borst van den eenzamen man. Geld had hij
niet noodig, maar ja, eigenlijik kon men er
niet te veel van bezitten. Geld gaf macht
en bovendien hield hij ervan, royaal en weel-
derig te leven. Toch was het niet om het
groote honorarium, hem aangeboden, dat de
brief van zijn vriend hem zoo temeer sloeg.
neen, het vreeselijke was, er aan herinnerd
te worden, dat hij nooit meer iets belanrijkj
kon scheppen. En ook anderen zouden het
gauw genoeg begrijpen, waarom hij die vroe-
ger zoo productief was, nu zoo lang reeds
ziweeg.
Hij kromp ineen van smartJa, het was
een vreeselijk uur voor den beroemden mees-
ter.
Door de zachtgele gordijnen drong een
laatste zonnestraal en besoheen den professor
aan zijn schrijftafel. Hij stond op, ging naar
het venster en keek naar ibeneden in de stille,
deftige Parkstraat. Ginds, in de richting van
het Wdllemspark, ging de zon onder in een
roodgloeiende lucht en van Kempen dacht
eraan, dat zoo'n ondergaan als van de zon
iets h'eerlijks was. Hat sterven van een held!
Het sterven in voile kracht en schoonheid
Ja, zoo'n dood had hij voor zich gewenscht.
Verdwijnen van het schouwtooneel der we-
reld, als hij zou gekomen zijn tot het top-
punt van roem! Dat zou een heerlijk lot ge-
weest zijn! Als hij nu stierf, zou er een kort
bericht in de kranten komen: De naam van
Maurits van Kempen is beroemd over de heele
we re la, maar jammer gsnoeg, heeft de groote
meester ons sinds jaren geen nieuw werk meer
geschonken.
1R. MUSSERT GEINTERVIEW'D DOOR
INLANDSCH BLAD.
In een interview met een vertegenwoor-
diger van de „Permandangan" verklaarde ir.
Mussert, volgens het Handelsblad' dat hij
gekant is tegen de idee „Indie los van Hol
land', waar dit een ramp voor beide landen
zou beteekenen. Een groot imperium, ver
klaarde hij, moet worden gebouwd, waarbij
een rustige samenwerking tusschen Indische
Nederlanders (Inlanders) en Hollandsche
Nederlanders moet worden verkregen. De
aanduiding „Inheemschen" wil de heer Mus
sert zien afgeschaft, daar Holland en Indie
edn zijn. De Hollandsche Nederlanders moe
ten hier leiden, doch de Indische Nederlanders
mogen niet lijden.
In Holland wordt het „Indie los van Hol
land" harder geschreeuwd dan hier, doch de
De rimpels op zijn voorhoofd werden die-
per, lagen als lidteekens over de moede
oogen. O, als hij nog maar eens een opera
kon schrijven... een enkele
O, wat een zaligheid, als hij aan zijn
vriend in New-York kon schrijven: „Ik zend
je mijn nieuwste compositie. Laat die daar-
ginds voor het eerst opvoeren. Ik heb er
niets tegen".
Ben energiek besluit gaf iets straks aan
zijn gazioht, ook iets hards. Ja, hij zou aan
het werk gaan, met ijzeren wilskracht zon
hij onderzoeken, of werkelijk alles in hem
verstomd was, wat eens zoo heerlijk klonk.
Dat kon toch niet, dat was onmogelijk!
Een hoopvol lachje speelde om zijn lippen
en zijn rechterhand streek met zenuwachtige
beweging over zijn reeds dunner geworden
haren.
Opeens voelde hij een vreeselijken dorst
Hij drukte op het electrteche schelletje en
Antoon Halek, zijn bediende, verscheen.
,,Antoon, breng mij een halve flesch cham
pagne".
Verbluft keek de knecht ham aan, mee-
nende niet good verstaan te hebiben.
Hoor je mij niet? Ik vraag een halve
flesch champagne".
,,Jawel, mjjnheer de professor. Preso
prestissimo".
Meteen verdween de man.
„Wel, Antoon, wat is er?" vroeg Mientje
Donker, de dikke keukenmeid, die nieuws-
gierig op den drempel van de keuken stond.
i jk moet champagne uit den kelder halen
Begrijp je daar iets van, Mientje? Nu op
kluarlichten dag, nauwelijks een uur voor het
diner, vraagt de professor om champagne
Zooiets heb ik nog nooit beleefd. Het komt
mij voor, dat de professor hoe langer hoe
meer vreemd, grilligbizarrowordt
,,Mijnheer van Kempen had moeten trou
wen. Op zijn leeftijd behoort een man vrouw
en volwassen kinderen te hebben. Nu is hi;
eenzaam en daardoor worden oude vrijgezellen
meestal gauw zonderling".
..Mientje, Mientje, pas op je woorden", riep
Antoon, uit den kelder, om even later met
DE NIEUWE KERK TE DELFT.
Het dames-comite, dat gelden heeft inge-
zameld voor een gebrandschilderd raam in de
Nieuwe Kerk te Delft, heeft zich vereenigd
met het comitd te Apeldoorn. De dames zijn
er in geslaagd de benoodigde gelden bijeen te
brengen, zoodat binnenkort de wapens der
woonplaatsen van H. M. de IKoningin in een
der ramen van het kerkkoor worden geschil-
derd.
HET CADEAUSTELSEL.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Arnhem en Omstreken heeft zich tot den
minister van oeconomische zaken gericht met
i adres, waarin wordt aangedrongen op
bestrijding van het cadeau-stelsel. Uitvoerig
worden de financieete- en moreele nadeelen
van dit stelsel in het lieht gesteld.
NATIONALE MIDDEN STAN DS WEEK
Naar gemeld wordt zal van 14 tot 16 Oct.
a.s. door de R.K. Middenstandsvereeniging
De Hanze, den Kon. Ned. Middenstandsbond
en de Chr. Middenstandsvereeniging, een
Een onderhoud met Untenant ter
zee Wytema.
Een heenreis van 140 dagen, een
thuisreis van 60 uur.
Tien voor zes Maandagmiddag loeide op het
vliegveld Schiphol de sirene. Een Indie-vlieg-
tuig boven de luchthaven.
Enkele minuten later zette Iwan Smirnoff
de Lijster, die Wloensdag uit Batavia was ver-
trokken, op vaderlandsohen bodem. Onder de
passagiers bevond zich de ondercommandant
van de K. XVIH, de luitenant ter zee Wytema,
die per snelste gelegenheid naar Nederland is
gekomen om de film van zijn wereldreis voor
de Ned. Maatschappij voor Cinematografie
Filmfabriek Polygoon te monteeren.
In het restaurant van Schiphol, waar het
K.L.M.-strijkje dapper meehielp om de goede
stemming nog te verhoogen, vertelde de heer
Wtytema het een en ander over zijn beide
reizen.
Een prachtreis was 't...
Met de K. XVHI?
Natuurlijk, lachte luitenant Wytema
maar ik bedoel nu m'n luohtreis. 't Is een
wonder van organisatie en comfort, .zsr«'n
tocht met een Indie-vliegtuig. Alles scliijirt
zoo eenvoudig en vanzelf te gaan; van ver-
moeidheid is bij de passagiers geen sprake
't is wel heel iets anders dan met onze brave
K. XVIII. Mijn heenreis naar de Oost duxnde
140 dagen en terug deed ik er... 60 uur over.
Wel een verschil! En ik heb in die paar dagen
meer landen bezocht dan met den onderzeeer.
Maar bij de K. XVHI was het niet ons,
heid te doen, we wilden toonen, waartoe een
in Nederland gebouwde duikboot in staat be;
natuurlijk is ook de band tusschen Nederlan
ders in den vreemde en het moederland door
ons bezoek versterkt. Maar u hebt er narizar-
lijk alles over gelezen... De ontvangsten in de
verschillende havens lieten niets te wenscbe&
over; ook de officieele belangsteilihg mor
onze boot was groot. In Argentinie is bijv de
minister van marine aan boord geweest om
een indruk van onze Nederlandschen scheeps-
bouw te krijgen. De boot heeft zich sehitte-
rend gehouden; in Soerabaya is direct na aan-
komst gedokt, maar er was niets van belang
te herstellen.
En de stemming aan boord?
Perfect, in 6dn woord perfect. Beter dan
ik het in m'n tien onderzeedienstjaren heb
meegemaakt. Ik heb alle eerbied voor d«
prestaties van onze Jantjes, de ruimte is mam-r
erg klein en eerst moest iedereen wat wennen;
maar vooral de kwartiermeester Ten Berg
wist er de goede stemming onder de matroaen
prachtig in te houden. Hij had er slag van
om de menschen aan het verstand te brengen,
dat er een beetje geplooid moest worden. In'
de film van het leven aan boord zult u. hem
herhaaldelijk tegenkomen.
U hebt natuurlijk prachtig filmmatenaal
verzameld
Ik heb 't zelf nog niet gezien; uit ledere
aanloophaven heb ik de filmrollen direct naar
Nederland gestuurd, maar de heeren van de
Polygoon hebben me verzekerd, dat de 10.000
meter negatief goed geslaagd zijn.
Dat is dan ook de reden zoo vulde
een der directieleden van de filmfabriek a an
waarom we meneer Wytema hebben uitge-
noodigd naar Nederland te komen. Er is aoo-
veel prachtig materiaal, waaruit we voor onze
3000 meter film moeten kiezen, dat we als
niet-marinemannen bang zijn het verkeervife te
knippen. Maar een goede film met hoagst
interessante momenten wordt 't zeker.
Ik heb vertelde de onder-commaudant
van de K. XVHI verder vooral het bedrijf
aan boord gefilmd; het Nepfcunusfeest. de
Kerst- en Sinterklaasviering en het alledag-
leven zult u meemaken.
Die feestelijkheden zijn vooral zoo geslaagd
door de zendingen van het Comite Onze
Marine", waar we hoogst dankbaar voor apt
In weerwil van het dikwijls ongunstige wear
hebben we een reis gehad om nooit te verge-
ten, een reis, waaraan we steeds en in ailfe op-
zichten de meest aangename herinneringar
zullen houden.
een fijne, goudgelakte flesch naar bo.ven te
komen.
,,Dat prikkelende goedje lust ik ook wel,
dat zou ik con passione drinken", zei hij,
terwijl hjj de flesch in den ijsemmer zette,
dien Mientje al klaar had gemaakt.
„Je kunt maar niet vergeten, dat je eens
muzikant geiwee3t bent", zei de 'dikke keu
kenmeid. ..Anders zou je zulke vreemde
wcorden niet gebruiken".
,,Neen, dat vergeet an en nooit. En al ben
ik geen virtuoos geweest, maar slechts een
gewone muzikant, die in de kleine inheem-
sche dorpen muziek maakte, opdat de jeugd
zou kunnen dansen, zijn dat toch onvergete-
lijke 'dagen geweest. Ach, Mientje, b.et
eienige, dat mij van de toonkunst is over-
gebleven, is, dat ik mij af en toe bedien
van een of andere uitdrukking, die wel uit
het Italiaansch stamt, maar bij alle toon-
kunstenaars sedert lang internationaal is
geworden. Meer weet ik van de muziek niet
af, behalve wat ik hier in huis hoor. Dat is
alles zoo deftig, voor mij onbegrijpelijk. Lieve
hemel, Mientje, als je eens wist, hoe ik
er naar verlang, de viool ter hand te nemen
en een vroolijke wals te spelen!"
„Maar Antoon, dat kan je toch geen
mensch beletten?"
Hij keek met eigenaardigen blik in het
vollemaansgezicht van de keukenmeid. ,.Die
daar belet het mij toch", zei hij, terwijl hij
over zijn schouder naar de kamer van den
professor wees. ,,Je bent pas twee jaar hier
in huis en hebt dus die bespottelijke comedie
niet bijgewoona, die hij opvoerde, toen ik
eens boven in mijn kamertje een wals speelde.
Ik moest mij schamen, zei hij, om onder zijn
dak zulke kermismuziek te spelen en
als ik dat nog eens zou doen, kon ik de plaat
poetsenSedert ligt mijn viool te slapen
in de duisternis van mijn kast ien zal wel nooit
meer wakkcr worden
De goede man had werkelijk tranen in de
oogen.
~,Als de professor mij zooiets gezegd had,
was ik geen minuut langer in zijn huis ge-
bleven", beweerde Mientjej
„Dat moet ik met energia, beslistheid ont-
kennen". Antoon zette den ijsemmer, dien
hij al in de hand hield om hem naar den pro
fessor te brengen, weer op het blankgeschuur-
de aanrecht. ,,Jij zou ook bij mijnheer ge-
bloven zijn, als je hem je leven verschuldigd
was".
Nieuwsgierig en vragend keek Mientje hem
aan.
„Jaren geleden kwam ik met drie kame-
raden, evenals ik arme Boiheemsohe muzi-
kanten, op 'Onze tooht door Holland tot
hier in Den Haag. Wij waren half verhon-
gerd; het was een eliendig leven, dat wij
achter ons hadden, want in den winter is
er met muziek maken niet veel te verdienen.
Dat gaat beter in den zomer, als buiten de
villa's en landhuizen bewoond zijn en de
menschen blij zijn om eens wat vroolijks t-e
hooren. Wij stonden hier voor dit huis en
speelden een van onze walsen, toen ik opeens
het bewustzijn verloor en op den grond stort-
te. De professor had aan het. raam gestaan
en gezien, wat er gebeurde. Dadelijk heefc
hij ingegrepen. Ik werd in huis gehaald en
de dokter moest komen. Nadat deze mij on-
derzooht had, zei hij, dat ik totaal ondervoed
was. Ik werd naar het ziekenhuis gebrachl
en nas daaruit ontslagen, toen ik volkomen
hersteld en aangesterkt was. Mijn kameraden
waren intusschen verder gegaan, mijnheer
had ze rijkelijk van geld voorzien om terug
te keeren naar ons vaderland. Toen kreeg ik
mijn betrekking als huisknecht bij den profess
sor, die alle onkosten in het ziekenhuis voor
mij betaald had. De dokter heeft mij ver-
klaard, dat als ik niet zoo'n goede verpleging
had gehad, ik beslist zou zijn doodgegaan. En
daarvoor ben ik den professor dankbaar..."
In de kamer van Maurits van Kempen rin-
kelde de bel voortdurend.
„Hij wordt bellicoso, ongeduldig," fluisterde
Antoon en haastte zich met de champagne
naar zijn meester.
Dirk Willebrands had dan zijn partituur bij
Maurits van Kempen geibracht.
De professor had niet veel leerlingen.
TENTOONSTELLJNGSPLANNEN TE
AMSTERDAM.
Naar „De Telegraaf" meldt, nemen de pian-
nen tot en het houden van een groote Inter
nationale tentoonstelling van algemeenen aard,
in 1937 in de hoofdstad vasteren vorm aan..
Nadat eerst in den boezem van het Initia-
tief-Oomite Amsterdam sterk aangedrongen
was op het organiseeren van een werdd-
expositie, zijn de mogelij'kheden nader over
wogen in het bestuur van de Vereeniging tot
Bevorderinig van het /Vreemdelingenverkeer
,,'t Koggeschip", dat ten slotte over de wen—
schen besprekingen gevoerd heeft met het be
stuur van de Kamer van Koophandel
iHet blad vemeemt thans, dat de Kamer ran
Koophandel het iniatief genomen heeft om lie
tentoonstellingsplannen te doen uitvoeren.
Daar toe zijn reeds besprekingen gehouden met
den burgemeester, dr. W. de Vlugt, en met
Slechts zij, die een heel bijzonder talent •«*-
zaten, wilde hij wel onderrichten en aan hen
zijn tijd wijden. Toen Dirk drie jaar geleden
bij hem kwam, wist de be roem'de meester eerst
niet of hij zich zou ergeren of vroolijk maken
over de brutaliteit van een jongeman. die zoo
maar zich kwarn aanmelden als Ieerling, twe-
wel hij noch getuigsohriften had van het een
Of ander conservatorium, noch aanbevelings-
hrieven van vooraanstaande musici. Dat t rch
gaf bij hem gewoonlijk den doorslag. Anders-
zou hij overloopen worden door jongelieden, <Be
wel eens een liedje of wijsje hij elkaar geflanat
hadden en nu de eerzucht koesterden, hun. -,7p-
leiding bij den grooten maestro te voltooien.
Toch had Dirk bereikt, hetgeen aan ande
ren zeker heel moeilijk zou zijn gevallen. Zijn.
zelfbewuste houding had den professor be-
wogen om hem te examineeren, ook zonder
getuigschriften of aanbevelingEn.
Als laatste argument had Dirk aangevoercY
dat hij een bijzondere voorliefde koesterde
voor de werken van den grooten componsst
en dat hij overtuigd was, dat geen andere
levende maestro met hem vergeleken kon
worden. Zonder opkammerij of ijdele !af-
spraak had Dirk dat ronduit verklaard en
ieder woord van hem was bezield met ecfete
geestdrift. Verder vertelde hem de jongeman.
dat zijn leermeester, die hem tot nu toe in
het pianospel en de harmonieleer cnderweczen
had, een voormalige klaviervirtuoos was, die
in Leeuwarden van zijn rente leefde. De
techniek van het componeeren nu had hi|
hem duidelijk gemaakt met behulp van de
opera's van Maurits van Kempen.
Dat alles beviel den professor en tenslotte
liet hij Dirk het een en ander, dat de jonga-
man reeds gecomponeerd had, spelen. Aan-
genaam was hij verrast, toen hij bemerkte.
dat ondanks het gebrekikdg onderricht, in die
werkjes een gemale kern scheen te schuilen,
die slechts wachtte op een be-tere leermethocte
om zich te ontwikkelen. Wat wist toch ees»
pianist van contrapunt?
(Wordt vervolgd.
