r\
1955 A
Feuilleton-vertellingen
Gemengde Berichten
JRIGDHERBE&6EN
IN NEDERIAND <Tl
TER NEUZEN, 19 JULI 1935.
HOEK.
SAS VAN GENT.
BRABANTSCKE BRIEVEN.
ran -Prankrijk sedert 1930 de kosten van het i
lewrassonderhoud met 30 procent verlaagd zijn.
Onttonk s de huidige salariskorting hebben de
wnMaiaren dan toch nog een hooger inko- j
mm dan vijf jaar geleden. In ieder geval I
acfcl liet blad de nieuwe saneeringsmaatrege- j
fen weei beter dan inflatie.
INe socialistische 1 'opulaire" veroordeelt
daa;:-e.ntegen ten scherpste de defiatie-maat-
regeien der regeering en schrijft, dat de regee-
ling-laval tegen de natib is.
i£>e oud-strijders hebben minister-president i
lAira} medegedeeld, dat zij geen verlaging der
■flEbeering aan de oorlogsslachtoffers zouden
AHbi
I
VADER EN ZOON.
Een Berlijnsch rechter heeft onlangs een
vatk™r Sot gevangenisstraf veroordeeld, omdat
#ea»? zijn zoontje van 7 jaar communistische
•pmitingen had willen inprenten en hem op-
woedlde in atheistischen zin.
EEN VEIEGEND FORT.
Renter meldt uit Seattle:
Een vliegtuigenfabriek heeft thans de proef-
oeeindigd met een nieuw bombarde-
ments-viiegtuig. Het toestel is een waarlijk
■wBegrend fort, bestemd voor het Amerikaan-
scJsje teger. Het zal het grootste zijn dat Ver-
msugde Staten heeft gebouwd, het weegt
15.0* WJ K.G., heeft een vleugelspanning van 32
meter, is 21 meter lang en 4.50 meter hoog.
snelheid bedraagt van 321 tot 402 K.M.
per xtur. gedurende een tijd van 6 tot 10 uur,
op een hoogte van 7500 meter.
Het is uitgerust met 5 mitrailleurs en heeft
mansnen met gecomprimeerde lucht.
EX EL
'oOSTER
RSOIEl
UELAND
ACRONINGE
•TATERWOlOf
HARIIN&EN
ASNFFK A HEMRIK
K A ASS EN
HELPER,
AAPPELSGA
TERAPEL A
OOJTlRHKSELsijA
ahoooeveen
PETTEN
ENKHVI2EN
5CH00RLA
BAKKUM
MEPPEL
A Vharden
BERG
A HEEM5
YMUIDEN KERI<
HAARLEM A
AMSIERn
NOORpwuKrA
GA a^0UPA A
KORTENHOEf A ^EVENTER,'
AdooAWNTereN ALOCHr
ARN
KAMPEN
_A7W0LLE
A
LPEBRG
AN'JVERDAL
9ELD
SfRB/ENING
OOSTVOORNE
UTRECHT
OOUDA
ROTTE
Dl DAM - r
ARKEL
njpiesen
OffRTRBERO
VUGHT
ZIERlKZet J/\
GlNNE^EN
BE RGEN op 7£OM
hilvarfnbeek,
AAlST ARCEN
HELENAVEEN
1ER5EKE
kl/i pimen
VAALG
6'JSDEN
SCHEEPSBOUW.
l>oor bemiddeling van den scheepsmakelaar
P. Avan Bouchaute, te Ter Neuzen, is voor
idHemng van den heer W. van Ouwerkerk,
sand- en grinthandel te Middelburg, opdracht
gegeven aan de Fa. de Haan Oerlemans te
Heusden, tot het bouwen van een stalen
TnotDrvrachtboot van oa. 210 ton, die zal wor-
den uitgerust met een origineele 4 takt Ap-
pmgedammer Brons motor, van 70 P.K. bij
2SW omwentelingen per minuut. V66r in het
ra»ir zal een 12 PjK. Dieselmotor worden op- t
gesteld voor aandrijving eener modeme zand-
Josinstallatie en voor aandrijving der anker-
Her i
WAAGHALZERIJ.
Zekere S. d. H. en F. F. van 's Heerenhoek
Inehben het stoute stukje uitgehaald in een
zelfgemaa.kte kano op Zaterdag j.l. van Bors-
sele naar Ter Neuzen over te steken. Zondag
daarop zijn de kanovaarders teruggekeerd.
Beiden beoefenen de kanosport nog slechts
zeer kort. Zij denken nooit meer een dierge-
I§ke tocht te maken, daar zij op vele niet
voorzien'e moeilijkheden zijn gestooten. Spe-
eiaaJ het binnenkomen van Ter Neuzen vergde
Tnterste inspanning. Een van beiden verstond
niet eens de zwemkunst.
Auto-bo tsing.
Woensdag kvvam een friture-wagen van
dsi heer v. K. uit Ter Neuzen over het dorp
hi de richting Philippine toen uit den tegen-
overgestelde richting de vrachtwagen van v.
4 B. uit Axel kwam aanrijden.
Op den hoek van de Langestraat botsten
de voertuigen met een daverenden slag op
elkaar.
I>e wagen van den heer v. d. B. werd hier-
fcg zoo zwaar gehavend, dat hij met een kraan-
wa.gen moest worden weggesleept, terwijl de
friture-wagen eveneens materieele schade op-
Hep.
Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor.
Zangvereen. „Orescendo".
Bij het te Burgh gehouden zangconcours
tseiiaaide de vereeniging Crescendo" alhier de
2e prrjs in de 2e afdeeling.
Schooltrip.
Cinsdag maakten de kinderen van de open-
■toare school, ten getale van ruim honderd, hun
j^arlijksche schoolreis.
Ooch niet alleen het jonge volkje mocht
xich in dit genot verheugen, er waren ook nog
een vijftal ouders en familieleden van de
Kfeme reizigers, die zich bij dit uitstapje naar
de Belgische badplaats Knocke hadden aan-.
gesloten.
waren niet minder dan vijf ruime auto-
Srussen door de oudercommissie gecharterd om
istvtalrijke gezelschap in den dag uit en weer
thijji- $e voeren.
Natuurlijk was het noodig geweest eenige
dagen van te voren ter plaatse van bestem-
miDg de noodige maatregelen te treffen, om
de deelnemers bij aankomst behoorlijk te kun-
nex aanderbrengen.
TDank zij de degelijke voorbereiding en de
deskundige organisatie verliepen ontvangst en
toediening in een vlot tempo.
Toen de karavaan ten half acht uur 's mor-
gens Sas van Gent verliet, beloofde het weer
zgx, voislagen medewerking. Mede dank zij
sfit gunstig toeval is deze trip ook weer met
een volledig succes bekroond geworden.
Op de heenreis kon het gezelschap zich ver-
tastigen in den aanblik van het schoone
zomersche landschap, dat het Zeeuwsch-
Vlaamsche kleigebied te aanschouwen geeft.
Bij het doortrekken van de vriendelijke dor-
pen, waar de dagelijksche bedrijvigheid reeds
fen het vroege morgenuur hoogtij vierde, liepen
die hewoners nieuwgierig tot aan de deur om
te zien, welke luidrucbtige schare daar plot-
LseUing was komen opdagen.
■Het Irjflied van de jeugd: Wij gaan naar
Rome, had plaats moeten maken voor een
-variant op dit thema.
Aangestoken door de vroolijk klinkende
itenmen, wuifden en zwaaiden de toeschou-
«irers ons met Zeeuwsch-Vlaamsche hartelijk-
Iheid hun greet achtema.
Zoo kwam het gezelschap al spoedig aan
de Belgische grens, welke na een oogenhlik
stoppens, zonder eenige formaliteit overschre-
den werd om aan het einddoel van de eerste
etappe aan te landen. Dit was het vliegveld
te De Zoute.
Op het programma stond n.l. een bezoek
:'«an genoemd vliegveld, benevens een kijkje
op het neerdalen en opstijgen van de blinkende
irictitvDgels, mitsgaders een blik in het inwen-
dSge van die wonderlijke amphibien, die wij
we! gewoon zijn hoog over onze contreien te
zien vlerken, maar nog nimmer van dichtbij,
reel minder van binnen te mogen beschouwen.
t#et wachten duurde niet lang of daar kwam
de eerste Hollander al aansnellen.
In een paar sierlijke bogen draaide hij over
fle hoof den der kijkers heen, streek vervolgens
otrex een kudde schapen heen en een oogen-
fcJIk daarna taxiede de reus reeds over het
wlakke grasveld.
Toen de tien passagiers, welke met dit vlieg-
tmg arriveerden, het terrein verlaten hadden,
mochten Wrj ook even de sensatie ondergaan
in een vliegmachine te zitten.
Het ondergaan van den luchtdoop moest
evenwel gefantaseerd worden. Maar dat was
ook zoo moeilijk niet.
iNog meerdere machines kwamen en gingen
en toen alles goed bekeken was, ging het weer
Knookewaarts, de tweede etappe tegemoet.
Deze was een speeltuin, waar na gebruik
van den maaltijd alles aan het draaien en
swaaien ging, dat het stof eraf vloog.
Na veel moeite maakte men zich van deze
sensatie !os en ging het zeewaarts. De zee
heeft voor het jonge, zoowel als vo-or het
oudere volk van Nederland een nimmer ver-
flauwende aantrekkelijkheid. Zingen onze
jongens en meisjes niet steeds met opgewekt-
heid hun lied van de zee:
Flinke zoon van Hollands kusten,
Sta niet droomend aan den wal,
Op het water moet je wezen,
Daar zijt gij het best van al.
Maar nu niet op, maar in het water! En
met nimmer verflauwde begedrlijkheid
maakte men de zee tot een urenlang uitver-
koren element.
Weer kostte het veel moeite en inspanning
om jong en oud uit het zilte zeenat weg te
krijgen. Maar het gelukte toch eindelijk, waar-
na we weder bij Siska aanlandden, waar de
wafels en de limonaae wachtten. We troffen
er de gansche karavaan Axelsche ouden van
dagen, die ook in deze oase was neergestreken
en die we later op de thuisreis nog tweemaal
ontmoet hebben.
Zoo langzamerhand was het tijd geworden
om op te broken en weldra snelden we weer
door breede lanen langs talrrjke villa's en
landhuizen het Zeeuwsch-Vlaamscbe land te
gemoet.
Even stoppen aan het Nederlandsche
douanekantoor. Een vriendelijke ambtenaar
ontslaat ons van lang wachten. Vooruit, huis-
waarts, langs denzelfden weg, dien we 's mor-
gens gekomen zijn. Het begint reeds te sche-
meren en het jonge volkje verlangt sterk
naar de rust, die gedurende dezen dag op ©en
harde proef is gesteld.
Geheel volgens program landden we in goe-
den welstand zonder inconvenienten op het
punt van uitgang aan, waar we door een
groote schare van belangstellenden worden
opgewacht.
Zoo is deze schooltrip weder tot een goed
en gelukkig einde gehracht. De herinnering
aan dezen genotvollen dag zal de jongeren nog
heel wat stof tot gedachtenwisseling geven.
De ouderen mogen ook alle reden hebben om
zich daarover te verheugen; zij toch hebben
zich, behalve het smaken van eigen genot,
kunnen verblijden met de kleinen, hetgeen
voor hen zeker een dubbele vreugde zal be-
teekenen.
Een woord van lof aan de wakkere ouder
commissie, die dezen dag tot zoo'n volkomen
succes gemaakt heeft, mag hier zeker niet
misplaatst geacht worden.
Ulvenhout, 16 Juli 1935
Menier,
Trui hee me
goed verzurgd.
Ze schoof de
tafel onder den
noteleer, gaf 'nen
envelop mee brie-
venpampier, die ze
geregeld veur me
opdoet van £rme
sloebers, die er
mee laangs de
huizen leuren, ze
zette m'n kruikske
bier bij me, da ze
opgetrokken hee
uit den waterput,
waarin ik 't van den mergen gehangen had
aan 'n touwske en zoo, as 'nen vorst heb 'k
me neergezet op den erft, om oe mijnen we-
kelijkschen brief te schrijven.
As 'nen vorst, jazonder centen. Maar
toch op mijnen eigen grond, Goddaanke,
op m'n eigen ,,kasteel", temidden van mijnen
eigendom, waar ik heer en meester ben (mee
Trui samen ee; mee Trui samen
Ik wil maar zeggen, amico, bij alien trub-
bel van den zwaren dag, bij de veule zurgen
en kopbrekerijen, as 't avond gaat worren
over oew laand, oewen erft, over oew huiske,
as ge dan oew beenen nog steken kunt onder
eigen tafel, dan blijft er, bij alle verlies die
we lijen, nog genogt te bezitten om as 'nen
vorst oew eigen te voelen, as g'oew pepke zit
leeg te zuigen onder oewen zwaar-dragenden
notenleer, mee oew goeie wijf bij oe, die oew
zurgen kent, die de moeilijkheden meedraagt,
diede tafel onder den notenleer schuift
en daarmee 'n dikke streep trekt onder de
last-en van den dag!
Ik zeg: dan voelt g'oew eigen nog koning
op oew kleine bezitting, waar den mearel zij-
nen slag deur den avond rolt as 'n zuiveren
contour laangs oew gedachten.
Ja, de dagen van deuzen tijd zijn wel
zwaar.
Veur de meeste menschen.
En as ik zoo mijnen wagel van huis tot
huis douw, dan zie ik ieveraans den crisis bin-
nengeslopen.
Dan bespeur ik, hoe deuzen crisis as 'n bacil
op de huid is gekropen van m'nen klaantjes
en huilie hee aangetast mee zurgen.
En zurg, amico, zurg vreet aan 'n mensch,
as roest aan ijzer.
Ze worren er nie beter, nie glaanzender, nie
gezonder van.
't Menschdom wordt bits, cbagrijnig, af-
gunstig veural. Sikkeneurig, vitterig ok. Ge
wit soms al niemeer, hoe ge 'nen mensch mot
aanspreken, schrijven om 'm toch maar ginnen
kans te geven, oew goei bedoelingen verkeerd
uit te leggen!
Sjuust as mee verroest staai. Zoogaauw ge
't maar vastpakt, hebt ge vuile haanden
Jaloersch is 't menschdom geworren.
Wlaarop
In Godsnaam, ik vraag: waarop?
Op den evennaaste zijnen zurg
Ollee?
Is 't menschdom dan 'nen troep wolven, die
in hongerpijn malkaar aanvalt, verscheurt
enopvreet
Of zijn we met reden begaafde schepsels,
'n bietje meewarige schepsels, beklagensweer-
dige schepsels, die elk veur zich meer dan ge
nogt hebben, aan den eigen zurg, de eigen
taak, den eigen wagel, die gedouwen mot wor
ren over de kwaaie, de zware wegels van de
zen tijd.
Misschient zult ge 't nie geleuven, amico!
Ik heb stiekume vijaanden, die jaloersch zijn
op mijnen zwaren wagel! Menschen die ik
weet 't zeker nie geren huilien wagel rui-
len zouwen veur den mijnen.
En toch!
As ik van den middag thuiskwam mee den
wagel, m'n boekske had opgemaakt en den
ontvaangst nageteld, dan schoof ik 't hoopke
geld opzij, in de richting van Trui. Enne
ik keek 't raam uit, den erft op.
Den dag was zwaar gewiest, de klaantjes
bits, den ontvaangst klein, maar groot... den
po-f.
Van den pof, die dagelijks grooter wordt,
kan ik mee Bamis gin jaarrekeningen beta-
len en efkens rolde-n-er 'nen schuimenden
golf van zurg over mijnen kop, die m'n oogen
volspoelde.
Trui, ik voelde-n-'t, keek star naar 't kleine
hoopke geld, zweeg, veegde-n-'t weg van
tafel, smeet m'n boekske in de tafellaai en
zee: ,,'k heb vandaag groote boonen mee
spek, Dre; oew kostje."
En as ik 'n haalf uurke later in den akker
stand, dan peinsde ik na, over de groote
moeilijkhedens en perbeerde mee m'n boeren-
verstand, hier op mijnen eigen grond, vrij van
„menschenroest" 'n bietje licht te vinden in
den donkeren perspectief van de weareld.
Waar was dan toch 't geld gebleven?
Waaraan iedereen gebrek hee
't Was toch nog op de weareld! 't Was toch
nie verdaampt, vergaan as vluchtigen olie!
En d'dferde?
Ze was toch steeds nog groot genogt! Kost
nog tienmaal en nog meer opbrengen, dan wij
allemaal verstouwen kunnen!
En die overvloedige vrucht van d'eerde, ze
kon toch veul gemakkelijker onttrokken wor
ren aan d'eerde, dan ooit!
De nuuwe machines, de groote uitvindings,
't groote menschelijke vemuft kon toch mee
meer gemak dan ooit, de producten oogsten!
't Menschdom moest geluikkiger zijn, dan ooit
in alle eeuwen van z'n bestaan!
Manrprakizeerende over die uitvin
dings, jah!
Ik dee edrpels uit, mee mijnen rug naar de
zon, waant kollesaal zoo ze laaide over 't
laand.
De veugeltjes waren er stil van. Zwaar
kroelde den geur der harstige mastboomen
uit de bosschen laag over den grond.
'n Citroenkapelleke fladderde traag over 't
eerpelloof, waarvan den bloei as vlinderkes
bewoog, op 't lule windeke.
Die uitvindings jah!
En ik perbeerde terug te gaan naar de la-
gen, as ik hier in den akker begost te werken
naast vaders.
Ja, toen was 't aanders op de weareld!
Vijftig jaren gelejen, toen duurde 'n reis
naar onzen Oost vijf maanden.
Ik was 'nen jongkearel en die reis duurde
nog maar vijf weken.
Ik ben 'nen mensch op leeftijd en die reis
duurt vandaag nog maar vijf dagen.
iEn 'k heb al gelezenover 'n paar jaren gaat
de reis deur den stratosfeer en dan duurt 't
misschient vijf uren.
Die veraandering, amico, gebeurde in Gen
(in mijn) menschenleven.
Vroeger ging Kees van Miee-den-Slachter
teugen den avond 't durp deur, mee 'n leerke
over zijnen schouwer en 'nen lampenglazen-
poetser in zijnen zak en dan zette-n-ie telkens
z'en trap teugen 'n lanteernpaaltje, klom om-
hoo-g naar de olielaamp, wreef 't glas schoon,
streek den pit recht, en knoeide net zoolaank
tot 't olielaampke netjes braanden wou. Dan
bewonderde-n-ie efkens zijnen arbeid, „kleed-
de z'n eigen Weer aan" mee de leer, mee den
d-oek, mee den poetser en de oliekan en na
twee uren arbeid braandden er zeuven lan-
teems in Ulvenhout. As de maan dan helder
was, hadden we sjuust licht genogt, om nie
in 'nen sloot te duvelen:
INouwAs 't uur van den zonsonder-
gaank slaat, dan drukt er 'nen -onzichtbaren
kearel ieveraans op 'n knobbeke en 'n paar
maal honderdduuzend lanteerns verlichten op
bekaans 't zelfste moment, 'n heele weareld-
stad!
Die veraandering, amico, gebeurde in GGn
menschenleven
Ik liet, as ik pas vaders hofstee betrokken
had, mee m n Truike, dan liet ik 'nen solie-
den stal mee 'nen ruimen bo-oizolder wegzet-
ten op den erft.
Drie maanden is er toen gebouwd. Ik weet
nog hoe ik mee de kruik jenever en sigaren
onder 't bouwvolk ben rondgegaan, as den
bouw onder den Mei kwam. Da was feest.
Nouw, amico, nouw bouwen ze bij ons in
de stad, in drie maanden er grif 'n stadje aan.
As t mot, zetten ze in drie maanden 'n
stadsdeel neer, mee kerk, scholen, aangelee-
de tuinen, plaantsoenen, verlichting, trams,
zwembad, bioscoop an alles wat teugeswoordig
tot de „Ievensbehoeften" behoort.
Die veraandering gebeurde, amico, in een
menschenleven.
As aan den aanderen kaant van de weareld
'n staandbeeld onthuld wordt of zoo iet's. dan
komen de aanspraken van de burgemeesters
en zoo, gelijktijdig by me in huis
Daar is in een menschenleven voul veraan-
derd, amico.
En da's naar mijn gedacht: den crisis!
Wtij zijn allemaal, zonder erg bekaanst, 'n
aandere weareld binnengestapt.
Wij zijn die weareld binnengestapt mee de
denkbeelden van Vader en Moeder, lijk ze die
ons geleerd, overgebrocbt hebben.
Waant we willen werken, uit dieen arbeid
geld te slaan, genogt om van te leven en nog
iets van te sparen, ,,'t appeltje veur den
dorst".
Dus die kan, die spaart nog wa. En
dieen spaarder wit eigenlijk, dat ie spaart
veurniks! Waant 'n effect veur z'n spaar-
geid koopen, is wind koopen!
*n Huis koopen, waar 'n aander, den huur-
der, alle veurdeelen van hee. Waant er blijft
weer niks over.
Goud koopen
Goud kan ie nie eten!
Toch spaart ie. Tocbspreken wij van
„nationaal vermogen". 'n Vermogen, dat in
deuze nuuwe weareld totaal onvermogend is!
Wa-d-is de kwestie, amico?
-We kuieren deur 'n weareld, die ons vrimd
is. Wij kuieren daar doorhenen, mee geld dat
er nie gangbaar is, mee gedachten, die er nie
gangbaar zijn. (Ge denkt toch ok, dat Indie
nog vier weken ver weg ligt, terwijl ge wit,
da-d-et maar vijf dagen is!)
Ons gedachten, onze opyatting van econo-
mie gaan veuls te laangzaam bij den gaank
van de techniek.
De economie wier tot wetenschap verheven,
op 'n moment da ze tweedens kwam!
Daarom kunnen economisten ons niet uit
den knoei helpen!
Wlaant den economie is gebaseerd op 'n wea
reld van vyftig jaren gelejen. En die weareld
bestaat eigenlijk nie meer! Evenmin as Kees
van-Mi ee-den-slach ter.
Amico, tot deus gedachten kwam ik van den
middag in den akker, onder 't eerpelrooien,
toen ik daar werkte en prakkizeerde, de stad
van deuzen mergen, toen ik daar werkte en
prakkizeerde, vrij van „menschenroest".
En niemand kan ons geven, wa me in ons
„domheid" vragen.
En da-d-is: „de weareld asteblieft veftig ja
ren terugzetten en dan stil Iaten staan."
Alle middels, zooas: inflatie, devaluatie, in-
dustrialisatie, janationalisatie, 't zijn al
lemaal nuuwe lappen op 'n ouwe, tot den
draad versleten broek, die ons bovendien nie
meer past!
Nouw zoudt ge kunnen zeggen, amico
den mensch spot geren, „nou, Dre, zegt
gij nu maar 's, wat er dan gebeuren mot."
Da za'k oe zeggen!
Wij miotten malkaar 't leven al nie moeilij-
ker maken, dan 't is!
'Wje motten beseffen, dat d-e weareld 'n om-
wenteling aan 't maken is, z66 geweldig as de
geschiedenis nieveraans geboekstaafd hee.
We staan misschien op 't nulpunt van d'om-
wentellng, mee ons ht>ofd naar benejen.
En daarom zien we zoo slecht. En
daarom geven we de schuld aan 'n aander, die
ok op zijnen kop staat.
De man, die ons da-d-allegaar duidelijk kan
maken, de weareld, 't heele Menschdom over-
tuigen kan van deze waarheden, dieen man
verdient de allergrootste waardeering! Die
helpt eerst de crisis 'n haandje uit de weareld.
Kek, zoo heb 'k vandenmiddag in den akker
zitten peinzen. En nouw, onder den notenleGr,
in de rust van deuzen schoone avond, nouw 'n
voile, klGGre maan achter den notenkruin
hangt, nouw heb 'k da-d-eerpelrooi-gepeins 's
opgeschreven en 'k gaai mee 'n opgelucht ge-
moed de bedstee in.
't Was toch weer 'nen goei en dag!
Amico, veul groeten van Trui en as altijd
gin horke minder van oewen
toet a voe,
DRd.
DBEIGBKIEVEN AAN DE KONINGIN.
Te 's Hertogenbosch is door de recherche
aangehouden de 62-jarige M., die verblijf hield
in een log.ement aldaar.
M., die vroeger het beroep van paarden-
koopman had uitgeoefen-d en veel geld had
verdiend, had door ongelukikige speculaties
een vermogen van een paar ton verloren.
Van een welgesteld burger was hij een pau
per geworden, die op de liefdadigheid van zijn
medemenschen was aan-gewezen om te kunnen
leven.
Op de Bossche veemarkt was hij een zder
bekende figuur en de boeren lieten hem zoo
nu en dan eenige stuivers verdlienen door
hem op een ikoebeest te laten passen.
In de omgeving van het logement waar M.
verblijf hield, was men van meening, dat M.
den laatsten tijd niet goed bij zijn verstand
was, doch de paardenkoopman lachte hen uit
en beweerde dat hy meer verstand had zitten
in den nagel van zijn pink, dan alle andere
menschen in heel hun lichaam.
Het bewij's diaarvan zou binnen zeer korten
tijd geleverd zijn, beweerde hij, want hij zou
de wereldcrisis gaan opheffen. Zoozeer was
M. overtuigd van zijn eigen bekwaamheid, dat
hij een briefkaart schreef aan H. M. de
Koningin. Op deze briefkaart stond gesehre-
ven, dat hij het geheim had gevonden om de
crisis op te heffen en dat hij dit geheim ter-
wille van het Nederlandsche volk aan H. M.
zou ontsluieren, maar... dan moest H. M. als
vergoeding voor het goede werk hem terug-
-betalen de groote somm-en gelds, welke hij
vroeger had verloren, want zoo schreef hij...
voor wat, hoort wat.
Toen M. op zijn eerste briefkaart geen ant-
woord kreeg, schreef hij een tweede en daar
na een derde, welke al spo-edig door meerdere
anderff briefkaarten werd gevolgd. De toon
werd steed's arroganter en M. dreigde zelfs
de regeering en het vorstenhuis ten val te
bnengen, in-dien men aan zijn wenschen niet
vol deed.
Of H. M. de Koningin de briefkaarten van
M. heeft gelezen, iweten we niet. Wel kreeg
de Bossche recherche vanuit Den Haag -een
tip, dat er in Den Bosch iets gebeurde, dat
niet in den baak was.
„ONTZETTENDE HOOFDPIJN".
Moeder's blijdschap over haar
dochter's genezing.
„Vanal haar twaaifde jaar was mijn doch-
ter lijdende aan ontzettende hoofdpijnen. Ik
heb haar toen Kruschen Salts laten gebrui-
k-en en na een paa. weken was reeds beter-
schap ingetreden. Zij neemt het nu al vier
jaren lang en ik kan U berichten, dat zij door
Kruschen weer volkomen in orde is. Ik kan
als moeder mijn blijdschap niet genoeg be-
kend maken. Mijn dochter is nu ruim acht-
tien jaar en geheel van hoofdpijnen genezen.
Ik raad alle moeders aan om haar kinderen
alien Kruschen Salts te laten gebruiken."
Mej. ST. te R.
De oorzaak der meeste kwalen is de slechte
werking der Sipijsverteringsorganen, waardoor
Uw lichaam niet vrij is van giftige afval-
stoffen, Onzuiver bloed is het onvermijdelijke
gevolg en de daarbij behoorende reeks van
kwalen: hoofdpijnen, indigestie, moeheid, neer-
slachtigheid en rheumatiek.
De zes zouten in Kruschen Salts zijn een
zachte, natuurlijke doch zekere aansporing
voor Uw lever en nieren om regelmatig te
functionneeren. Uw lichaam blijft zoodoende
inwendig vrij van alle onzuiverheden. Kru
schen Salts werkt direct op Uw bloedsomloop,
zoodat frisch, zuiver bloed door Uw adereii
stroomt en U nieuwe energie voelt tintelen tot
in elke vezel van Uw lichaam. Stralende ge-
zondheid voor een cent per dag.
Kri:schen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
bij alle apothekers en drogist-en a /0,90 en
f 1,60 per flacon, omzetbelasting inbegrepen.
Let op, dat op het etiket op de flesch, zoowel
als op de buitenverpakking, de naam Rown-
tree Handels Maatschappij voorkomt. Adv.
Zaterdagavond heeft de recherche M. in het
logement aangehouden en vervolgens naar het
hoofdbureau van politic overgebracht, alwaar
Dr. Mettrop constateerde, dat M. niet toe-
rekenbaar was. Nog dienzelfden avond is M.
naar een verplegingsinrichting overgebracht.
DE ZUIVERING VAN OSS.
Na negen jaren is thans schrijft de N.
R. Crt. de sluier gelicht van een der ern-
stigste misdryven en het zijn er vele
welke te Oss zijn gapleegd. De gemeente-
politie is er in gcslaagd, volkomen klaarheid
te brengen in de befaamde brandstichtings-
affaire van Augustus 1926, waar'bij een moe
der met haar drie kinderen zijn verbrand.
Zooals wij reeds hebben gemeld, was in den
nacht van 10 op 11 Augustus 1926 onder ver-
dachte omstandigheuen brand uitgebroken in
de woning, bewoond door de arbeidersgezinnen
Bever en van Zandvoort aan de Koornstraat
te Oss. Het gezin Bevers slaagde erin tgdig
de fel brandende woning te verlaten. De echt-
genoote v. Z. werd in haar slaap door het
vuur verrast en slaagde er niet meer in zich
met haar kinderen van 3, 2 en 1 jaar in vei-
ligheid te stellen. Nadat de brand was ge-
bluscht werden hun verkoolde resten onder
de puinhoopen teruggevonden.
Reed's dadelijk rees bij de politie vermoeden
dat hier misdirijf in het spel was. Het ond'er-
zoek leverde echter niet het gewienschte resul-
taat op. De woning behoorde in eigendom aan
zekeren H. van E., bijgenaamd Driek van
Reiniere. Daar opzettelijke brandstichting
niet bewezen kon worden, was de verzeke-
ringsnxaatschappij genoodzaakt aan den eige-
naar de verzekeriugssom ten bedrage van
ongeveer f 3000 uit te betalen.
Toen zoo vele Ossche misdadigers den laat
sten tijd hun spreekwoordelijk geworden
zwijgzaamheid overboord wierpen, kreeg de
gemeentepolltie eenige vage aanwijzingen be-
treffendie dit misdrijf, welke in zekere rich
ting wezen. Met groote activiteit heeft in-
specteur Van Kempen het onderzoek in deze
oude zaak heropend. Men stuitte op schier
onoverkomelijke moeUijkheden, dbch tenslotte
wist de politie zooveel bewijsmateriaal te ver-
zamelen, dat zij tot een eerste aanhouding
kon overgaan. De 47-jarige Klaas van G.
werd gearresteerd, verdacht van medeplich-
tigheid aan brandstichting in bovengenoemde
woning. Verd. werd aan een streng verhoor
onderworpen, doch ontkende iets met de zaak
uitstaande te hebben. Van G., die geen gun-
stig-e reputatie geniet, werd' in weerwil van
zijn ontkennende houding gevankelijk naar
's-Hertogenbosch overgebracht en in het huis
van bewaring opgesloten.
Bij het voortgezette onderzoek rezen ern-
stige verdenkingen tegen den 32-jarigen Th.
J. v. B. Dinsdag kon tot arrestatie van dezen
fcweeden verdachte worden overgegaan. Van
B. werd danig aan den tand gevoeld. Aan-
vankelijk bleef ook by ontkennen. Tenslotte
moest hij evenwel voor het overstelpende be
wijsmateriaal zwidhten. Hij viel door de mand
en legde een volledige bekentenis af. Verd.
verklaarde dat hij met zijn neef, den 33-jarigen
G. van G., den noodlottigen brand heeft ge-
sticht. Eenigen tijd daarvoor bad hij beizoek
ontvangen van Klaas van G., die hem een
zaakje aan de hand kwam doen, waaraan op
gemakkelijke wijze een toedrag van f 100 te
verdienen zou zijn. Volgens zijn zeggen was
van E. bij van G. gekomen met het voorstel,
tegen belooning van 100 het bewuste huis
in de Koornstraat, dat eenigszins bouwvallig
begon te worden, voor hem in brand te ste
ken. Van G. had echter niet den moed om
het te doen en hij achtte van B. en van G.
hiertoe beter geschikt. Na eenig over- en
weergepraat werd tot de daad besloten en
men kwam overeen, dat van B. en van G. de
mode haan zouden laten kraaien, terwijl Klaas
van G. als aanbrenger van de tip een dleel
van de uitgeloofde belooning zou krijgen.
In den nacht van 10 op 11 Augustus 1926
werd het plan uitgevoerd, dat zulke tragische
gevolgen met zich zou sleepen. De beide
brandstichters be-gaven zich tegen midder-
nacht op weg n^ar de vrij af-gelegen buurt-
schap Spitsbergen. Het rieten dak van de
armelijke woning werd aan die achterzijde in
brand gestoken en toen de raannen zich over
tuigd hadden dat het dak fel brandde, bega-
ven zij zich langs een omweg door de polders
huiswaarts, waarna zij zich onmiddellijk ter
ruste begaven, teneinde zich bij eventueele
moeilijkheden een geldend alibi te verschaffen.
Nadat de huiseigenaar de venzekeringspen-
ningen in handen had gekregen, werd het
Judasloon aan de brandstichters van E. uit-
betaald. Volgens verklaringen van van B. is
het geld in twee dagen tijdis op de Bossche
kermis venbrast.
De beide neven van B. en van G. zijn be-
ruchte recidivisten. Zij hebben meer dan de
helft van hun leven wegens verschillende
d'elicten in de g-evangenis doorgebracht. Het
feit, dat een verstokt misdadiger als van B.
na 9 jaar vrijuit te zijn gegaan thans tot een
volledige bekentenis is gekomen, mag dan ook
als een groot succes voor de Ossche gemeente-
politie worden beschouwd.
Woensdagnacht heeft de gemeentepolitie
den aanstichter tot dit misdrijf, den 57-jarigen
D. van E. in arrest gesteld. Voorts werd aan
gehouden de medeplichtigje van v. B., de 33-
jarige G. v. G., beiden uit Oss. Zij zijn op het
politiebureau opgesloten.
De ontknooping van dit afschuiwieiyk mis-