ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Nieuw-Germaansche Ttieologie.
Het geheim van de 7 wijzeiplaten
No. 9305
kedztdmdsche Jmdfmia
VRIJDAG 31: MEI 1935
75e Jaargang
Feuilleton
Binnenland
Buitenland
EERSTE BLAD
TER NEUZEN, 31 MEI 1935.
NEUZENSCHE CO U RANT
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per p-sst f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
vol.;' Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
I'itgeefsterFirma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 XEEEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichfe's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen venminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrljgbaar is. - Inzending van advertentien lie:?st een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
Dit lijkt misschien op het eerste gezicht
geen onderwerp voor een hoofdartikel in
dit blad, maar wij zijn er van overtuigd:
als men het hier gebodene zal hebben ge-
lezen, zal men inzien: van hoe groot be-
lanq het is, dat ieder ontwikkeld mensch
voile aandacht schenkt aan wat er op dit
oogenbliik in Duitschland gebeiftt en wordt
verkondigd ook op dit terrein.
In hoofdzaak kan men in het tegen-
woordige Duitschland drie groote hoofd-
stroominaen onderscheiden. Daar is in de
eerste plaats een streven, dat zich aan-
dient als jong-reformatorisch, een echt
breede en tegelijk toch ook besliste vorm
van Christendom, waarbij men de religie
los maakt van elken vorm van natuur of
cultuur, dus ook van ras en bloed, natio-
naliteit of volk. Men maakt daar volledig
ernst met het woord van Jezus, die gezegd
heeft: ,,De ure komt, als gijlieden noch op
dezen berg, noch te Jeruzalem den Vader
zult aanbidden, Gijlieden aanbidt, wat gij
niet weet; wij aanbidden, wat wij weten,
want de zaligheid is uit de Joden. Maar
de ure komt en is nu, wanneer de ware
aanbidders den Vader aanbidden zullen in
geest en waarheid; want de Vader zoekt
ook dezulken, die Hem alzoo aanbidden".
De radicale vertegenwoordiger van deze
richting is de bekende Prof. Karl Bart'h.
In de tweede plaats is daar de zooge-
naamde ..Glaubens-bewegung Deutscher
Christen". Zij nemen een middenstand-
punt in, voelen zich wel eenigszins gebon-
den aan de oude belijdenissen, maar trach-
ten tegelijkertijd het Christendom te ont-
wtiiklkelen naar den aard van den Duitschen
geest en van het Germaansche ras. Chris-
tus blijft voor deze lieden onmisbaar.
Hun hoofdvertegenwoordiger is Emanuel
Hirsch.
Maar dan is daar de groote derde groep.
Deze staat in voile tegenstelling van de
beide andere groepen. Het Christendom
heeft hier vrijwel, of zeg maar gerust: ge-
heel afgedaan. Er mag nog eens een en
kele zijn, die probeert te komen tot een
compromis, in ieder geval is hier voor de
absoluutheid van Christendom en gods
dienst g.een plaats meer. Het Christen
dom wordt afgewezen, en wij zeggen er
aanstonds bij: dit is consequent. Laten
wij toch onmiddellijk erkennen, dat het
Christendom is voortgesproten uit het
Jodendom, en dat het christelijk geloof met
den Israefietisehen godsdienst gemeen
heeft de onderscheiding van God en schep
ping, de scheiding heel scherp zelfs
van Heilige en zondaar, zoodat wie het
Jodendom vliedt en haat, tegelijk ook
net Christendom dient te verwerpen. De
zaligheid is „uit de Joden".)
Het is niet zoo gemakkelijk om over
dezen nieuwen Duitschen godsdienst en
deze nieuwe Germaansche theologie iets
te zeggen, vooral niet, omdat hier alles
nog vrijwel in wording is. Toen in 1933
het nationaal-socialisme Duitschland ver-
overde en omzette, heeft de Duitsche ge
loofsbeweging een plaats opgeeischt in een
nieuw te vormen Protestantsche kerk. Er
moest en zou komen een Rijkskerk, een
een der gebeimzinnige verbalen van
AGATHA CHRISTIE.
(Nadruk verboden.)
20) (Vervolg.)
VEERTIENDE HQOFDSTUK.
De vergadering van de Zeven Wyzerplaten.
Het beste is maar zoo vlug mogelijk heen
te gaan over bet lijden van de volgende vier
uur. Bundle bevond dat de ruinate buiten-
gewoon karig was. Ze had gemeend, dat de
vergadering, als er tenminste een was, plaats
zou vinden op een tijdstip, als de club in vol-
len gang waswaarschijnlijk zoo ongeveer
'tusschen middemacht en twee uur 's mor-
gens. Ze was juist aan bet uitmaken, dat het
minstens zes uur in den morgen moest zijn,
toen een welkom geluid tot baar doordrong,
het geluid van belt ontsluiten van een deur.
Het volgende oogenblik werd het electrisch
lioht aangedraaid. Het gegons van stemmen
dat enkele minuten tevoren tot baar doorge-
drongen was, a,ls het verwijderde geruisch van
de golven der zee, hield even plotseling op als
het begonnen was en Bundle hoorde een deur
dichtgrendelen. Het was duidelijk dat iemand
uit de aangrenzende speelzaal binnen was ge-
komen, en zij waardeerde de zorg om de ver-
bindingsdeur zoo geluiddempend als mogelijk
was te maken. Het volgende oogenblik was
de indringer binnen haar gezicbtsveld een ter
rein, dat noodzakelijkerwijze eenigszins be-
perkt was, maar dat toch aan zijn doel beant-
woordde. Het was een groote man met breede
schouders, een robust uiterlijk en met een
langen zwarten baard. Bundle herinnerde
zich, dat ze hem den vorigen avond' aan een
der baccarattafeltjes bad zien zitten. Dus dit
was nu Alfreds gebeimzinnige Russische heer,
de edgenaar van de club, de sinistere mijnheer
kerk, waarin alle Duitschers zich op bun
plaats zouden gevoelen, een kerk, die dus
zooals men het wel heel eigenaardig
heeft uitgedrukt was ,,afgestemd" op
het volk. Deze nieuwe kerk wil dan ook
n'iet aan welken vorm ook van Christen
dom gebonden zijn. In deze kerk moet
ulaats zijn voor alien, voor Protestant en
Katholiek. Bergmann gaat zelfs zoo ver,
dat hij zegt: „Een volk, dat twee kerken
en twee godsdiensten heeft, is geen volk
Een volk, dat waarlijk volk is, d. w. z. een
eenheid van bloed en van ziel, moet ook
een zijni ten opzichte van wat van beide de
hoogste uitdrukking is, namelijk de gods
dienst". Hier komt dus een kerk en die
kerk is Staatskerk, met als ihoofd den
Rijkspresident. Het wordt eenvoudig ver
boden buiten de Duitsche Staatskerk te
treden.
En dan willen menschen als Rosenberg
en anderen ons doen gelooven, dat mil-
lioenen smachtend naar zoo'n kerk uitzien,
een kerk, die dan ook de beschikking moet
krijgen over allerlei gebruiken en riten.
waardoor de volkseenheid symbolisch en
praetisch tot uitdrukking komt. Allerlei
oud-germaansch en ook wel christelijk
materraal gebruikt men door elkaar, het
hakenkruis krijgt een eereplaats naast, ja
boven het kruis van Golgotha. Men pre-
fereert veelal de kerk „van ongekorven
hout". Erger is nog haast, dat hier zoo
veel nadruk wordt gelegd op bloed en ras,
dat deze nieuw-Germaansche theologie be-
slist een vijand wordt van al die religies,
die aan ander bloed en ras verbonden zijn
of daarmede den band ook maar eeniger-
mate aanhouden. De nieuw-Germaansche
keert zich niet alleen »f van het Joden
dom, maar ook van het oorspronkelijk
Christendom. Zij keurt ten sterkste af het
dualistisch karakter, dat deze beide gods
diensten dragen door hun erkentenis van
den Schepper-God. Van zonde en genade,
val en verlossing wil men hooren noch
weten. Alles gaat hier uit van het monds-
me en van het immanente. Men wenscht
voor alles en alleen „actieve werkelijk-
heidsmystiek". Daarom tracht men ook
zich los te maken van de traditioneele
Jezus-Christus-gestalte, men wil het Evan-
gelie volkomen geestelijk opvatten, wil niet
hooren van zondepessimisme, noch van
zaligheid door een Middelaar, men Scheldt
op Paulus, noemt hem ,,Schaul", om zijn
Jood-zijn in zijn naam zelf te brandmer-
ken.
Deze nieuw-Germaansche theologie is
zich bewust te zijn de theologische draag-
ster van de totale verndeuwing van
Duitschland. Natuurlijk staan de over-
tuigde Christenen aldaar vierkant tegen-
over deze richting en opvattingen. Men
wijst ze daar af, kortweg, als ,,heidensch".
De middengroep der Duitsche Christenen
doet pogingen om contact te houden of te
herkrijgen. Maar daarom heeft demand als
Prof. W. J. Aalders onzes dnziens dan ook
volkomen geldfk, als hij in een mededeeling
van de Koninklijke Akademie van Weten-
schappen (Deel 77, Serie A, No. 3) deze
theologie ,,gelegenheidswerk" noemt: en
dus een theologie, die voor alles bedoeld
en bereid is om haar bijdrage te leveren
tot de rechtvaardiging en verbreiding van
de nieuw-Germaansche gedacbte. Dat
Mosgorovsky. Bundle's bart klopte vlugger
van opwinding. Zij geleek zoo weinig op haar
vader, dat ze op dat oogenblik bijna behagen
scblep in haiar ongemakkebjfce bouding.
De Rus bleef eenige minuten bij de tafel
staan, terwijl bij over zijn baard streek. Toen
baalde hij een horloge uit zijn zak en keek hoe
laat het was. Terwijl hij zijn hoofd schudde
alsof hij voldaan was, stak hij zijn hand weer
in zijn zak en terwijl hij er iets uit haalde wat
Bundle niet zien kon, verdween hij uit baar
gezicbtsveld.
Toen ze hem weer kon zien, kon ze zich nau-
welijks beheerschen en ze hijgde bijna van ver-
bazing.
Zjjn gezicht was nu bedekt met een masker,
maar geen masker van de gewone soort. Het
was niet op maat voor belt gezicht gemaakt,
het was maar een lapje goed dat er voor hing,
een gordijntje met twee spleten erin voor de
oogen. Het was van voren rond er stond een
afbeelding op van een wijzerplaat, waarvan de
wijzers zes uur aanwezen.
,,De Zeven Wijzerplaten", zei Bundle bij
zicbzelf.
Terzelfdertijd klonk er een nieuw geluid...
zeven gedempte klopjes. Mosgorovsky liep
naar de plaats waar Bundle wist dat de an
dere kastdeur was. Ze hoorde een scherp ge-
klik en toen het geluid van begroetingen in
een vreemde taal. Dadelijk daarop kon ze de
1 nieuwgekomenen zien. Ze droegen alien klok-
I maskers, maar bij hen stonden de wijzers an-
ders, respectievelijk op vier en op vjjf uur. De
beide heeren waren in avondtoileit... maar toch
waren ze gemakkelijk van elkaar te onder
scheiden. De een was een elegante, slanks
jonge man, die avondkieeren droeg van een
voortreffelijken snit. Het gemak waarmede
hij zich bewoog, deed meer aan een buiten-
lander dan aan een Engelschman denken. De
andere heer zou men beter taai en mager heb-
ben kunnen noemen. Zijn kleeren pasten hem
nogal goed, maar meer ook niet en Bundle ried
zijn nationaliiteit zelfs voor ze zijn stem ge-
hoord had.
„Ik veronderstel dat wij de eersten zijn op
deze kleine bijeenkomst."
zoo'n theologie, zulk gelegenheidswerk
dan ook aan wetenschappelijkheid zeer
veel te wenschen overlaat, spreekt vanzelf.
Fantastische rastheorien worden als be-
wezen waarheden gehanteerd, tusschen
ras en volk wordt nauwelijks onderscheid
gemaakt, de wereldgescbiedenis wordt
eenvoudig voor dit doel gereconstrueerd,
de godsdienst-geschiedenis mishandeld, de
zwaarste problemen worden zoo maar
even op zijde gesteld en heeten ,,opge-
lost". Er wordt ook niet meer naar God
gezien en allereerst op Hem geliet, neen,
deze „theologen" richten hun aandacht in
de eerste plaats op het meest nabije: op
bloed en ras, op volk en natie. God en
godsdienst worden opgelost in de eene
totaliteit.
Er zijn er geweest, en zij zijn er nog, die
den godsdienst lieten samenvallen met de
philosophic, als poging tot wereldverkla-
ring. Anderen lieten den godsdienst
samenaaan en samenvallen met de zede-
lijkheid, een streven b.v. naar wereld-ver-
betering of wereld-beheerschingweer an
deren vereenzelvigden den godsdienst met
de psychologic of met de sociologie of
nog weer met iets anders. Zoo gezien is
de nieuw-Germaansche theologie weer iets
aruders: een poging om den godsdienst op
te lossen in de ,,al eene levens- en
wereld-werkelijkheid". Ons grootste be-
zwaar is en blijft, dat zoodoende de gods
dienst niet wordt erkend als een geestelijk
verschijnsel van volstrekt eigen karakter,
en dat tegelijkertijd het diepste wezen van
alien waren godsdienst: de ohderstelling
van de noodzakelijkheid van openbaring
en verlossing hier wordt ontkend.
Prof. Aalders heeft in zijn door ons
reeds genoemde studie niet onaardig ge
zegd, dat een beschouwing van deze
nieuw-Germaansche theologie daarom van
zoo groot nut kan zijn, omdat wij als 't
ware hierbij en hierdoor een blik naar bin
nen kunnen slaan als door een venster in
de diepste roerselen en motieven van een
groot en machtig volk.
Im Duitschland laat zich meer dan er-
gens elders gelden een sterk besef van
ras en volk, een besef, dat alles aan zich
dienstbaar maakt: leven en wetenschap,
economie en techniek, politiek en cultuur,
nu ook redelij'kheid fen religie. Omdat men
voor alles ras en volk wil vasthouden en
doorzetten, wordt het intemationale Chris
tendom losgelaten en doet men zijn best
om zoo goed (en zoo kwaad) als het gaat
den oud-Germaanschen godsdienst nieuw
leven in te blazen. Van hooger macht en
bestel wil men niet meer weten. Dat het
niet mogelijk is om na twaalf tusschen-
liggende eeuwen van Christendom zoo
maar van het oude in het nieuw-Germaan
sche geloof over te stappen, schijnt men
niet te beseffen. Er is in dit alles meer
constructie dan groei, het is meer maak-
werk van enkelen dan geloofsovertuiging
van heel 'n volk.
De door ons genoemde hoogleeraar
heeft n'iet gedurfd over de toekomst van
deze nieuw-Germaansche theologie een
oordeel uit te spreken, maar wfel verklaar-
de Prof. Aalders, dat het een curiosum,
zoo niet een unicum zou zijn in de gods
dienst-geschiedenis; dat op deze wijze een
oude godsdienst eenvoudig werd verjongd,
Een prettige voile stem met een eenigszins
Amerikaansche intonatie, die ook eenigszins
aan Iersch deed denken.
De jonge man sprak in goed, maar een
beetje hoogdravend Engelach.
„Het kostte mij zeer veel moeite dezen
avond vrij te maken. Men kan die zak en niet
altijd even gemakkelijk regelen. Ik ben niet
zooals No. 4 hier, mrjn eigen heer en mees-
ter."
Bundle trachtte zijn nationaliteit te raden.
Totdat hij begon te spreken had ze gemeend,
dat hij wel een Franschman kon zijn, maar
zijn accent was niet Fransch. Het kon een
Oostenrijker of een Hongaar of zelfs wel een
Rus wezen.
De Amerikaan begaf zich naar den ande
ren kant van de tafel en Bundle hoorde dat
men een stoel onder de tafel uitschoof.
„Efen uur is een succes", zei hij. ,,Ik feli-
citeer u, dat u het waagt."
Vijf uur haalde zijn schouders op.
„Tenzij men waagt..."
Hij maakte den zin niet af.
Weer werd er zeven keer geklopt en Mos
gorovsky begaf zich naar de geheime deur. Ze
kon er niets bepaalds van gewaar worden,
daar het heele gezelschap uit haar gezichts-
veld was, maar dadelijk daarop hoorde ze dat
de Rus met den baard, zijn stem verhief.
„Zullen we beginnen met de zaken?"
Hij zelf liep om de tafel heen en ging zitten
naast den arm stoel aan 't hoofd van de tafel.
Zoo zat hij recht tegenover Bundle's kast. De
elegante Vijf Uur nam plaats naast hem. De
derde stoel aan dien kant kon Bundle niet
zien, maar de Amerikaan No. 4 kwam even
binnen haar gezichtveld v66r hij ging zitten.
Aan de zijde van de tafel het dichtst bij
haar, waren maar twee stoelen te zien en
terwijl ze keek zette een hand den tweeden
dus eigenlijk den middelsten stoel klaar. En
toen gleed met een vlugge beweging een van
de pasgekomenen langs de kast en nam den
stoel tegenover Mosgorovsky. Wie daar ging
zitten, zat natuurlijk met den rug naar Bundle
toe en naar dien rug keek Bundle met veel
belangstelling, want het was de rug van een
vrouw, een buitengewoon mooie vrouw. Zij
en een godsdienst als het Christendom, die
zich als een zuiver geestelijken band van
eenheid had doen gelden, weer gedwon-
gen zou worden met kracht en geweld om
zich te gaan beperken tot een ras en volk.
Men kan en moet ontzag hebben voor wat
hier wordt gedurfd en gewaagd. De
nieuw-Germaansche theologie laat ook ons
wel heel duidelijk onze gebreken zien en
onze tekorten. Maar daarom te meer
spoort zij ons aan om ernst te maken met
eigen overtuiging en idealen, en alien op
de plaats, waar wij gesteld zijn en in besef
van onze roeping ook onze godsdienstige
overtuiging om te zetten in daden, die
kracht doen en zegen verspreiden.
LIBERALE STAATSPARTIJ.
De Vrijheid meldt, dat het hoofdbestuur der
Liberale Staatspartij de Vrjjheidsbond voor-
nemens is in het najaar een buitengewone al-
gemeene vergadering van de partij uit te
schrijven, welke aan het vraagstuk der orga-
nisatde van de party zal worden gewij d. De
partijxaad heeft hiermede zijn instemming be-
tuigd.
CONTIN GENTEERIN GEN.
Bij Kon. besluit van 28 Mei, tot voortzetting
van de tijdelijke beperking van den invoer van
aal en paling, is o.m. bepaald:
1. Gedurende het tijdvak van 12 maanden,
aanvangende 1 Juni 1935 en eindigende 31 Mei
1936, is de invoer uit ieder land verboden van
aal en paling, voor zoover deze meer bedraagt
dan 25 ten honderd van de boeveelheid, welke
gemiddeld per 12 maanden in de jaren 1931,
1932 en 1933 uit dat land is ingevoerd;
2. Onze Minister is bevoegd om boven de
ingevolge het vorig lid bepaalde contingenten
bijzondere contingenten vast te stellen voor
den invoer uit nader door hem aan te wijzen
landen.
Een besluit van genoemden datum ten aan-
zien van versehe zeeviscb, met uitzondering
van haring, bepaalt om.
1. Gedurende het tijdvak van 12 maanden,
aanvangende 1 Juni 1935 en eindiigende 31 Mei
1936, is de invoer uit ieder land verboden van
zeeviscb, voor zoover deze meer bedraagt dan
50 ten honderd van het netto-gewicht, het-
welk gemiddeld van deze visch uit dat land
in de jaren 1930, 1931 en 1932 is ingevoerd.
2. Gedurende het in het vorig lid genoem
de tijdvak is de aanvoer van zeeviscb uit alle
schepen, van vreemde kenteekenen voorzien,
slechts toegestaan voor zoover deze niet meer
bedraagt dan 50 ten honderd van het netto-
gewicht, hetwelk gemiddeld van deze visch uit
schepen, van eenig kenteeken van dit land
voorzien, gedurende de jaren 1930, 1931 en
1932 is aangevoerd.
3. Zoodra de voor eenig land ingevolge het
vorig lid toegestane hoeveelheid voor aanvoer
van zeevisch is bereikt, is de verdere aanvoer
uit schepen, van eenig kenteeken van dat land
voorzien, verboden.
4. Indien en in zooverre op den dag, waar-
op dat besluit in werking treedt, brjaondere
contingenten van kracht zijn, waarvan de ter-
mijn nog niet is verstrekem, zullen voor het
nog niet verstreken gedeelte van dien ter-
mijn de bijzondere contingenten in de plaats
treden van de in het eerste en tweede lid be-
doelde contingenten.
5. Onze Minister is bevoegd, om boven de
ingevolge eerste en tweede lid bepaal de con
tingenten bijzondere contingenten vast te stel
len voor den in- en/of aanvoer uit nader door
hem aan te wijzen landen.
nam het eerst het woord. Haar stem was wel
luidend, met buitenlandseh accent... en er lag
een diep verleidelijken klank in. Ze keek naar
den leegen stoel aan het hoofd van de tafel
„Dus zullen we No. 7 vanavond niet zien",
zei ze. ,,Zeg me, kameraden of we hem ooit
zullen zien?"
,,'Die is goed", zei de Amerikaan. „Verdui-
veld goed. Wat Zeven Uur betreft ik begin
te gelooven dat die niet bestaat."
„Ik kan u niet aanraden dat te denken,
kameraad", zei de Rus op vriendelijken toon.
Er heerschte stilte, nogal een onaangename
stilte, voelde Bundle.
Ze keek nog altijd als betooverd naar de
vrouw. Haar japon was op den rug gedeco-
leteerd en ze zag een kleine moedervlek juist
bij het rechterschouderblad, dat de blankheid
van de huid nog meer deed uitkomen. Bundle
voelde dat de uitdrukking „schoone avontu-
rierster", die ze zoo dikwijls gelezen had nu
echt beteekenis voor haar kreeg. Ze was er
heel zeker van dat deze vrouw een knap ge
zicht had, een donker, slavisch gezicht met
hartstoohtelijke oogen.
Ze werd uit haar fantasieen gewekt door
den Rus, die scheen op te treden als ceremo-
niemeester.
Zullen we de zaak afhandelen? Eerst over
onzen afwezigen kameraad No. 2".
Hij maakte een eigenaardig gebaar met de
hand in de richting van den stoel naast de
vrouw, wat alien die er waren nadeden, ter
wijl ze zich daarbij naar den stoel keerden.
,,Ik wou dat No. 2 vanavond hij ons was",
vervolgde hij. „Er moet veel gedaan worden.
Er hebben zich onverwachts moeilijkheden
voorgedaan."
,,Hebt u zijn rapport gekregen?"
Nu was het de Amerikaan die sprak.
,,Tot nu toe... heb Ik niets van hem
J gehoord."
Hij zweeg even.
,,Ik kan het niet begrijpen."
,,Denkt u, dat het in verkeerde handen kan
gevallen zijn?"
,,Dat is... mogelijk."
,,Met andere woorden", zei Vijf Uur zacht,
„er is gevaar."
I POOS 20 CT.~ TUBE 40 EN 60 CT. I
(Ingez. Med.)
NA DE DEVALUATIE VAN DEN BELGA-.
Volgens de officieele opgave van de groot-
handelspryzen valt, sederfe de devaluatie van
den BeLga, een gemiddelde stijiging met 15 pcL
waar te nemen. Voor sommige producten De
reikte de prijsverhooging echter reeds 22, 26
en zelfs 32 pet. Voor de voedingsmiddelen
bedraagt de strjging, globaal 21 pet, voor
brandstof 2 pet., voor metaalproducten 22 pet.;
voor petroleum 14 pet., voor de glasproducten
zijn de prijzen onveranderd gebleken wat ook
het geval is met de groothandelsprijaen van
tabak, sigaren en sigaretten. De groothan-
delsprrjzen voor de chemische producten stegen
met 5 pet., de chemische meststoffem met 7
pet.,; de textielproducten met 26 pet.; de wol
met 32 pet.; vlas met 21 pet.; jute met 18 pet.;
katoen met 28 pet.; huiden en Ieder 15 pet;
rubber 12 pet.; papier 9 pet. Verwadht wordt
dat sommige dezer prijzen nog verder de
hoogte zullen inigaan. Men hoopt echter da'
het maximum in Juli zal zijn bereikt
JACHT OP WILDSOORTEN,
De minister van Econ. Zaken heeft bepaald
dat de jacht op wilde eenden in Zeeuwseh-
Vlaanderen zal zijn geopend van 15 Juli 1935
tot 9 Februari 1936; de jacht op patrijzen van
7 September 1935 tot 1 Januari 1936; op fa-
zantenhanen van 5 Oct. 1935 tot 1 Januari
1936; op fazantenhennen van 5 October 1935
tot 1 December 1935; verder gelden voor ge-
heel Zeeland met toepassing der bovengenoem-
de bepalingen, de volgende openstellingen; pa-
trrjzen 31 Aug.1 Januari; Korhennen 5 Oct.
—10 Nov.; Fazanthanen, Korhanen en Hout-
snippen; 5 October26 Januari; Fazanthennen
en -hanen, van 5 October tot 1 Januari; wa-
tersnippen 22 Juli10 April; ganzen, 22 JuK
J.0 April; eenden (alle soorten behalve berg-
en eidereenden) 22 Juli9 Februari; meer-
koeten, 31 Aug.9 Febr.; goudpluvieren idem;
watersnippen 22 Juli10 April.
EEN OPLICHTER.
Dezer dagen vervoegde zicb bij een winke-
lier te St. Jansteen een persoon die die aanwe-
ziige winkeljuffrouw 7 K.G. koffie, merit
Special en 5 K.G. van een andere soort be-
stelde. Nadat de 7 K.G. waren afgewogen en
ingopakt, verwijderde de juffrouw zich ten-
einde de andere soort koffie in het pakturis
te halem. Toen zij in den winkel terugkwam,
bleek de man te zijn verdwenen en de koffie
natuurlijk ook. Bij onderzoek is gebleken, dat
de persoon een Belg, afkomstig uit een der
omliggende grensplaatsen, deze „truc", bij
verschillende winkeliers in de omgeving van
St. Jansteen heeft uitgehaald,
DE BRUG VAN NOORD- NAAR
ZUID-BEVELAND.
In een vorige week gehoudien vergadering
van een commissi© uit Ged. Staten van Zee-
land met de gemeente- en polderbesturen vaxt
Noord-Beveland is gebleken, dat het voonat
enkele personen buiten het eiland zijn, die
Hij sprak het woord beboedzaam uit em
toch met een zeker genot.
De Rus knikte nadrukkelijk.
,,Ja... er is gevaar. Men komt te veel aan r
de weet over ons... over dit huis. Ik weet dat
verscheidene menschen vermoedens hebben.1"
Hij voegde er kalm aan toe:
,,Die moeten tot zwijgen worden gebradtt-"'
Bundle voelde, dat ze kippenvel kreeg. Als
ze gevonden werd, zou ze dan tot zwijgen ge~
bracht worden Plotseling werd haar aan
dacht weer getrokken door een woord
„Dus van Chimneys is niets aan het lieht
gekomen."
De Rus schudde het hoofd.
„Niets."
Opeens boog no. 5 zich voorover.
„Ik vind dat Anna gelijk heeft. Waar is
onze president No. 7, hij die ons in het leven
riep. Waarom zien we. hem nooit?"
„No. 7", zei de Rus, heeft zijn eigen manier
van werken."
„Dat zegt u tenminste altijd".
,,Ik zal nog meer zeggen", zei Mosgorovaky.
,,Ik beklaag den man of vrouw, die met hern
in conflict komt."
Er was weer een onaangename stilte.
„We moeten opschieten", zei Mosgorovsky
kalm. ,,No. 3 hebt ge den plattegrond van
Wyver Abbey."
Bundle spitste de ooren. Tot nu toe had a®
no. 3 niet gezien, noch zijn stem gehoord. Die
hoorde ze nu en herkende die zonder zicb te
kunnen vergissen. Zacht, prettig, on duidelijk,
de stem van een welopgevoeden Engelschman
„Hier zijn ze mijnheer".
Er werden eenige papieren over de tafel ge-
schoven. Iedereen boog zich voorover. Dan-,
hief Mosgorovsky zijn hoofd weer op.
,,En de lijst van de gasten?"
,,Hier."
De Rus las ze.
,,Sir Stanley Digby, mijnheer Terence
O.Rourke, sir Oswald en lady Ooote, mijnltesr
Bateman, gravin Anna Radzky, mevr. Mac ac
ta, mijnheer James Thesiger..."
IHij zweeg en vroeg toen op scherpen toon
,,Wie is mijnheer James Thesiger?"
De Amerikaan lachte.
(Wordt vervolgd.
