4LGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
No. 9281
WOENSDAG 3 APRIL 1935
75e Jaargang
Binnenland
Gemengde Berichten
TWEEDE BLAD
d°en-
kon-
VROUWEN WEGENS HULPVERLEENING
AAN BANDIETEN VEROORDEELD.
EEN DRAMATISCH AVONTUUR,
n_i. i.^1 oAnon i-n Hp T .flirP P*PTf
EXECUTIE VAN LANDERIJEN.
Naar hot „Handelsblad" verneemt, zouden
de Vereeniging van Directeuren van Hypo-
theekbanken, de Broederscbap van Notarissen,
de Cooperatieve Centrale Raiffeisenbank en ae
Centrale Oodperatieve Boerenleenbank, die,
zooals reeds gemeld, de regeering verzochl
badden om een bespreking met betrekking
tot de maatregelen, welke door de regeering
zijn getroffen inzake de executie van lande-
rijen, gisterenmidaag (Dinsdag) om 3 uur op
het departement van Justitie met de ministers
van Financier. Jnstitie en Ec. Zaken samen-
komen.
TEGEN HET CADEAUSTELSEL.
Dezer dagen heeft te Utrecht de jaarlijk-
sche vergadering plaats gehad van het Natio-
naal Comitd tot beteugeling van het cadeau
stelsel. Het aantal organisaties, dat thans
gezamenlijk in het comite ijvert voor wette-
lijke regeling van het cadeaustelsel is gegroeid
tot 200. Van de 36 Kamers van Koophandel
steunt een 33-tal deze actie.
In verband met den toenemenden omvang
van het cadeaustelsel heeft het comitO zich
kortelings nogmaals tot den Minister van
Oeconomische Zaken gewend met het verzoek
aoo speedig mogelijk een beslissing te e illen
r»emen. Zooals men weet heeft de regeering
reeds in November 1933 in de Tweede Kamer
medegedeeld, dat het in haar bedoeling lag,
een wettelijke regeling van het cadeaustelsel
aanhangig te maken.
In de meeste landen van Europa bestaan er
thans bepalingen ten opzichte van het cadeau
stelsel ter beteugeling van allerlei handels-
uitwassen en ter bestrijding van de duurte.
De samenwerkende organisaties van belang-
hebbenden uit de kringen der fabrikanten,
importeurs, handelaren en consumenten heb-
ben op de jongste algemeene vergadering be-
sloten de actie met dezelfde kracht voort te
zetten ten einde deze verkoopsmethode, die
hier te lande reeds voor den tabaks-klein-
handel wettelijk is verboden, voor den ge-
heelen handel op die wijze geregeld te knjgen.
HET BEZUINIGINGSONTWERP.
De Standaard meldt, dat het bezuinigings-
antwerp thans nog bij den Raad van State in
behandeling is, maar weldra weer bij den
ministerraad ter nadere overweging wordt
terug verwacht.
Daarna is spoedige indiening te verwachten,
omdat het in de bedoeling van de regeering
iigt, in elk geval dit bezuinigingsontwerp
v66r het zomerreces door de beide Kamers
te laten afhandelen.
Het plan beoogt een bezuiniging op den
staatsdienst van in totaal ongeveer TO mi.-
lioen. waarvan 20 millioen gevonden moet
worden op onderwijs en pl.m. 20 millioen
betrekking heeft op stortingen in verschillen-
de fondsen.
Ten aanzien van het bijzonder lager- en ulo-
onderwijs zou de eisch van het leerlingental
zoodanig worden verwezsnlijkt, dat dit prac-
tisch leidt tot verplichte concentratie van
scholen. Ook moet het in het voomemen lig-
gen de leerlingenschaal voor kleine scholen
nog te verhoogen. Het spreekt vanzelf, dat
een aantal overgangsmaatregelen in het ont-
werp zijn opgenomen.
TEGEN TOLHEFFING.
Het hoofdbestuur van de Ned. Mij. voor
Nijverheid en Handel heeft een uitvoerig adres
gericht aan de Tweede Kamer met betrekking
tot de voorgenomen tolheffing op bruggen.
Wij lezen er o.a. in.
Daar thans het economisch leven vooral
verlichting van lasten en vergemakkelijking
van verkeer behoeft, zou het instellen van
vrijen overgang over de rivieren, voor bepaal-
de deelen van het bedrijfsleven een stimulans
kunnen beteekenen en het verkeer dermate
doen toenemen, dat de indirecte bate daarvan
op den duur ook den Staat moeten ten goede
komen. Tolheffing zou deze indirecte baten
beperken.
Mocht echter heffing van nieuwe lasten
voor de financiering van den bruggenbouw
onvermijdelijk worden geacht, dan zouden
deze lasten toch niet uitsluitend mogen druk-
ken op hen, die van deze bruggen gebruik
maken, wat de scheiding tusschen Noord en
Zuid, zou bestendigen, maar door het geheele
verkeer moeten worden opgebracht; evenals
de kosten ook van de kostbaarste wegen op
het geheele verkeer drukken. Zoo noodig zou
dan het vereischte bedrag bij voorbeeld ge
vonden kunnen worden door een verhooging
van de bijzondere heffing op benzine voor het
motonverkeer; verhooging met een halven
cent per liter zou in dit geval waarschijnlijk
voldoende zrjn.
televisie-uitzendingen over te gaan. De drie
genoemde omroeporganisaties hebben zich er
echter rekenschap van gegeven, dat het sta
dium, waarin de televisie een eisch van den
dag wordt, zeer na.bij zou .kunnen zijn en dat
zij zich door de noodige proefnemingen op dat
tijdstip moeten voorbereiden. En daar deze
proefnemingen zeer veel geld zouden kunnen
kosten, wellicht den bouw van een geheel
nieuwe zendinstallatie voor ultra-kortegolf,
willen de omroepvereenigingen door het ver-
krijgen van een concessie voorkomen, dat
anderen de vruchten zouden plukken van het
pionierswerk waaraan zij hun kosten en
moeite zouden hebben besteed.
Naar de N. R. Crt. van de A.V.R.O. ver
neemt, wist men daar, dat bovenbedoelde con-
cessie-aanvraag gediaan zou worden.
De K.R.O., N.C.R.V. en V.A.R.A. hebben
aan de A.V.R.O. gevraagd mee te doen, doch
dkar acht men de zaak nog zoo praematuur,
dat het geen zin heeft, thans reeds officieele
stappen te doen.
Trouwens, indien mocht blijken, dat de tele
visie een zoodanig stadium in de ontwikkeling
bereikt heeft, dat er van practische toepassing
hier te lande sprake is, kan -die A.V.R.O. zelf
wel een concessie aanvragen. De te bezigen
golven en de onde van 5 a 8 meter lengte heb
ben zoodanige oigenschappen, dat er geen
vrees voor congestie in dat golfgebied behoeft
te bestaan.
Naar de heer Vogt .ons verder mededeelde,
zal de A.V.R.O., indien zulks noodig mocht
blijken, stellig televisie in haar programma
opnemen, maar op het oogenblik is de ont
wikkeling nog niet van dien aard, om er zich
druk om te maken. Zooals trouwens uit het
bericht in de Voorwaarts te lezen valt, den-
ken de drie andere omroepvereenigingen er
ook niet aan thans reeds daadwerkelijk te be-
ginnen. zoodat de heele aanvraag niets meer
dan een slag in de lucht is.
aangekomen, maar in verband met hun jeug-
digen leeftijd heeft men hen doorgezonden
naar de Kinderpolitie. Daar is hun een ver-
hocr afgenomen, maar zij weigerden iets las
te laten en tenslotte heeft men hen .Vrijdag-
avond maar laten gaan. De op hen gevon
den voorwerpen had men echter in beslag
genomen.
Den volgenden morgen heeft Van V. zich
heel brutaal op het bureau van de Kinder
politie gemeld, om te vragen, of hij de arti-
kelen wekel men hem had afgenomen, nu
haast' kon terug krijgen. Inmiddels had een
rechercheur van den justitieelen dienst in de
5de afdeeling, bureau Nassaukade, gehoord,
dat de drie jongelui bij de Ki iderpolitie waren
geweest en hij telefoneerde naar deze afdee
ling, omdat hij nog een appeltje met hen te
schillen had. Dit geschiedde juist, toen Van
V op het bureau van de Kinderpolitie zich
kwam melden, zoodat hij ineens naar de Nas
saukade kon worden overgebracht.
Bij het verhoor, afgenomen door den recber
cheur, is van V. door de mand gevallen, waar-
na hij is overgebracht naar het bureau van de
Rivierpolitie, waar hij is opgesloten. In den
loop van den avond zijn Zaterdag de beide
anderen, die nog steesd door de stad zwierven,
opgespoord en aangehouden. Ook zij zijn op
het bureau van de Rivierpolitie opgesloten.
Met het Grieksche stoomschip Michaelis
zijn te Rotterdam uit St. Vincent aangekomen o
een 22-jarige en een 29-jarige tremxner uit iee(j aan e€n verlamming.
St- Vincent, die de reis als verstekeling heb- j 5joewej jje^ algemeen bekend was, dat de
ben gemaakt. Zij zijn ter beschikking van I zusters
in armelijke omstandigheden ver-
behandeling bleef de amputatie beperkt tot
den duimwortel, welke tot aan het polsge-
wricht wer'd afgezet.
De heer P., wiens toestand goed verbete-
rende is, zal nu spoedig voor het landgerecht
verschijnen, niet alleen als getuige maar ook
als beklaagde.
KOMMERVOLLE LEVENSAVOND VAN
TWEE SCHOONHEIDSKONINGINNEN.
De gezusters Ella en Emma Knowles die
eens in de ,,gay nineties" de schoonheidskonin-
ginnen waren van de society van Brooklyn en
een prachtig huis in het toentertijd zoo def-
tige Vanderveer Park bewoonden, verkeeren,
naar een dezer dagen gebleken is, in zeer be-
hoeftige omstandigheden.
Het huis is thans vervallen, de wijk is een
achterbuurt geworden en de zusters zijn thans
77 en 79 jaar oud. Een oude vriend, die de
dames een dezer dagen een bezoek wilde
brengen, ontving op zijn herhaald kloppen
geen gehoor. Toen de hulp der politie was in-
geroepen en de deur geforceerd, vond men de
beide zusters in bewusteloozen toestand half
verhongerd op den keukenvloer. Het eenige
voedsel, dat in huis bleek te zijn, bestond uit
een paar verdroogde stukken sinaasappel-
schil, die op den grond lagen. De dames wa
ren gekleed in de ouderwetsche zijden japon-
nen, die in de dagen toen zij op het hoogtepunt
van haar roem stonden, als het allernieuwste
op modegebied golden, en een van hen, Elly,
HET ALCOHOEVERBRUIK IN ONS BAND.
Het Weekblad voor den handel in gedistU-
leerd, bier, wijn, enz. gaf een statistisch over-
zicht over het gemiddeld gebruik van alcohc-
Hsche dranken in liters per jaar en per hoofd
der bevolking in ons land en dat van gena-
buurde landen over de jaren 1885 tot 1932.
Uit dit overzicht blijkt, dat in ons land het
gemiddeld alcoholverbruik (zuivere alcohol)
lager is dan de in de ons omringende landen.
In de periode 1930—1932 bedroeg 't gemiddeld
verbruik 2,15 liter per hoofd der bevolking.
In Frankrijk is dit cijfer 21.11, in Belgie 11.01
liter, dus resp. 10 en 5 maal zooveel.
Het gebruik van gedistilleerd neemt in alle
landen regelmatig af. Het meeste gedistil
leerd wordt nog in Frankrijk gedronken, over
19301)932 5.77 liter per hoofd. In Belgie
was dit 2.97 liter; in ons land eveneens zeer
gering; in 19301932 1.49 liter per hoofd;
in 1933 0.90 liter per hoofd.
Bier werd er in ons land in de periode
1930—1932 gemiddeld 24.80 liter per hoofd
der bevolking geconsumeerd. In Belgie werd
per hoofd 211.27 liter verbruikt, in Engeland
66.53, in Duitschland 60.69 en in Denemarken
57 liter per hoofd:
CONCESSIE VOOR TELEVISIE?
VARA, KRO en NCRV dienen
gezameniyke aanvrage in.
De Voorwaarts schrrjft:
Dit bericht beteekent niet, dat er reeds
concrete plannen bestaan om binnenkort tot
VERSTEKELINGEN VAN PROFESSIE.
Zooals men zich zal herinneren zijn, schrijft
de N. R. Crt., toen indertijd het circus Serra-
sani van Rotterdam naar Zuid-Amerika ver-
trok, o.a. twee Rotterdamsche jongens als
verstekelingen meegegaan. Zij werden al
spoedig ontdekt en zij zijn met hetzelfde
schip teruggekomen. Nadien hebben zij al
weer drie reizen als verstekeling van hier
naar Engeland gemaakt. Telkens zijn zij ont
dekt en teruggestuurd, maar telkens probee-
ren zij het opnieuw. Hun laatste reis, welke
van zeer recenten datum is, is geeindigd met
hun opsluiting in een Rotterdamsch politie-
bureau. Deze laatste reis hebben zij in het
gezelschap van nog een derden jongeman ge
maakt. Het relaas van hun avonturen luidt
als volgt;
Op Vrijdag 15 Maart lag in de Maashaven
te Rotterdam het Engelsche stoomschip Dale-
garth Force klaar voor een reis naar Man
chester. De drie jong&mannen, -de 15-jarige
L. K. C. van V., de 17-jarige L. C. Z. en de
16-jarige C. W. D., van wie de eerste twee de
verstekelingen van professie zijn en die zich
vermoedelijk aaarcm vrijmoedig varensgezel
noemen, hebben kans gezien ongemerkt aan
bcord te komen. Zij wilder, probeeren als
verstekeling naar Manchester te gaan. Maar
het schip was nog pas in zee, toen men hen
reeds ontdekte. De eerste haven, welke werd
aangedaan was Dover en daar heeft de kapi-
tein hen ter beschikking van de politie ge-
steld. Dit was des Zaterdags in de vroegte.
De politie van Dover zond de jongens naai
Londen, waar zij een tijdje werden vastge-
houden. Toen werden zij op transport ge-
steld naar Harwich en daar heeft de politie
hen op Donderdag 21 dezer op de boot naar
Vlissingen gezet, met een spoorkaartje 3e klas
van Vlissingen naar Rotterdam. Om half zes,
dien Donderdagmiddag, zijn de jongelui in
Vlissingen op den trein gestapt. Maar zij
overwogen dat het niet lang zou zijn, dat de
Rotterdamsche politie van hun komst op de
hoogte zou zijn en daarom stapten zij te
Dordrecht uit.
Zij wachtten een volgenden boemeltrein af
en reisden daarmee naar Rotterdam-Zuid.
Daar stapten zij uit en met him drieen zwor-
ven zij naar Katendrecht, waar zij een paar
kameraden ontmoetten. Zij vertelden van
hun avonturen en klaagden over hongar. Zij
hadden nog heelemaal geen zin om naar huis
te gaan. De kameraden gaven hun den raad
in te breken in een van de proviandbooten,
die in de Maashaven liggen. Zij besloten
dezen raad op te volgen, maar de booten, die
zij van den wal af gemakkelijk konden berei-
ken lagen aan een drukken verkeersweg ge-
meerd en dat vonden zij te gevaarlijk. Zij
maakten een van de booten los en roeiden
daarmee naar de overzijde van de Maashaven,
waar in een stillen hoek ook een paar parle-
vinkers lagen gemeerd. Zij stapten over aan
boord van de proviandboot van J. P. J. K-< die
aan den Wolphaertsbocht alhier woont. Met
behulp van een vaarhaak poogden zij het voor-
onder op te breken. Wel lukte het een van
de beide sloten kapot te maken, maar het
deurtje kregen zij niet open.
Toen probeerden zij het bij de achterkajuit
en daar hadden zij meer succes. Uit dit ver-
blijf stalen zij sigaren, sigaretten, reepen cho-
colade, zeep. kazen, riemen, kortom alles wat
van hun gading was. Zij propten hiermee
hun zakken vol, totdat zij, om in scheapsterm
te spreken, totaal waren afgeladen. Vervol-
gens zijn zij naar den wal gegaan en naar den
West-Varkenoordscheweg geloopen. Hier wis-
ten zij ongemerkt op het spoorwegemplace-
ment te komen, waar zij zich in een paar
remmershuisjes van een kolentrein verstop-
ten. Het was inmiddels middemacht gewor
den en al spoedig vertrok de trein. Hiermede
kwamen zij Vrijdagmorgen om half acht te
Roermond aan, waar een paar agenten de
apoorverstekelingen opwachtten. Even voor-
dat de trein het station te Roermond binnen-
liep, had namelrjk een baanwachter d:e jongens
in den kolentrein zien zitten en hij had be-
grepen, dat hier iets niet in den haak zou
zijn. Dadelijk na het passeeren van den trein
had hij het station te Roermond opgebeid,
waar men telefonisch de politie waarschuwde.
Deze heeft de jongelui aangehouden en naar
Rotterdam op transport gesteld.
Aldaar zijn zij eerst op het hoofdbureau
den Vreemdelingendienst gesteld.
VAN EEN EERLIJKEN VINDER EN EEN
WANTROUWEND VERLXEZER.
Hoe de deugd nietbeloond
Hverd.
Terwijl de milde lente-zon aan het Haag-
sche stadsbeeld een ongewoon kleurig aspect
verleende en de daken der huizen aan den
buitenkant der stad in een warrnen gloed
zette, die het hart sneller deed kloppen, werd
de blik van een werkloos huisvader verheldera
door een vondst.
Op zijn weg, welke voerde langs het meuwe
kerkje aan den Westduinweg, viei zijn oog op
een paar briefjes, welke daar op het trottoir
lagen, als waardelooze vedjes.
Een enkel gebaar en in zijn bevende han-
den hield de man een zevental papiertjes,
waarop iedere bank zander gewetensbezwaren
125 goede Hollandsche guldens aan toonder
Vijf tientjes, een briefje van 25 en een van
50 gulden waren den man op dezen lentedag
toegewaaid en zonder ons verdiepen in de
vraag: wat een ander in dat geval zou heb
ben gedaan, volstaan wij er mee te vertellen,
dat de vinder eerlijk was en het geld op het
politiebureau Duinstraat deponeerde.
Een betaalbriefje was er bijgevoegd en
reeds wilde de brigadier de telefoon ter hand
nemen, om den vermoedelijken eigenaar,
wiens naam er op vermeld stond, omtrent het
vinden van zijn geld in te lichten, toen deze in
eigen persoon zich meldde, om aangifte te
Wanneer men nu echter verwacht had.
twee gelukkige menschen tegenover elkander
te zien, dan was dat in dit geval een vergis-
sing. Een sombere blik trof den eerlijken vin
der en met dreigende stem wendde de verlie-
zer zich tot den brigadier.
Er ontbreken dan toch nog 50 gulden,
zei hij en weer gleden zijn blikken onderzoe-
kend over den eerlijken vinder.
Fouilleert u me, zei deze uitnoodigend
tot den politieman, die weifelde tot een zoo-
krassen maatregel over te gaan.
Ik sta er op, drong de vinder aan. Ik
ben af en toe hulpconducteur bij de tram en
mijn naam is me meer waard dan geld.
Tastend gingen twee vreemde handen door
zijn zakkenen het resultaat was, zooais
men dat bij een eerlijken vinder verwachten
Laten we naar de plaats, waar lk het
geld vond, teruggaan, stelde de vinder toen
voor en misschien hebben we geluk.
Nauwelijks was men op weg of eenige mo-
tor-agenten kwamen het tweetal achterop.
Of u even terug wilt komen.
In de kamer van den brigadier stonden nu
nog twee lachende, jeugdige Scheveningers
en op de tafel lag een biljet van vijftig gul-
den.
Twee open jongssnuiten met verwarde,
krullende haren zagen in gespannen verwach-
ting op naar den man, die zijn eigendom zoo
zonder meer terugkreeg. Rustig vouwde deze
de biljetten samen.
Dat is je toch wel wat waard, klink
het toen jongensachtig brutaal.
Weifelend haalde de man zijn beurs voor
den dag en gaf beiden jongens een gulden.
Toen draaide hij zich om, tikte tegen zijn
hoed en verliet het bureau.
In den schemer van den lente-namiddag-
stonden de eerlijke vinder en de brigadier
zwijgend tegenover elkaar, geslagen door zoo
veel wantrouwen en brutaliteit.
Toen verbrak de eerlijke vinder de stilte:
Zoo zijn erzei hij langzaam, en ver-
volgde zijn weg. (H. Crt.)
EEN AFSCHUWELIJK MISVERSTAND.
Een merkwaardig geval zal, naar een corr.
van het Bat. Nbl. bericht, dezer dagen voor
het landgerecht te Soekaiboemi in behande
ling worden genomen.
De koelies van de ondememing M. gaven
kort vo<5r de lebaran (begin Januari) van hun
misnoegen blijk omdat er geen voorschotten
werden verstrekt. Het naar aanleiding daar
van ontstane tumult is van dien aard ge
weest, dat de employd tot wien de koelies
zich oorspronkelijk hadden gewend, naar den
administrateur den heer P. rende om diens
tusschenkomst in te roepen. Deze ijlde naar
de fabriek. Daar het begon reeds duister
te worden onttmoette de heer P. eenige
koelies en, in den waan verkeerende, dat hij
werd aangevallen, poogde hij een koelie bij
de keel te grijpen, waarbij ongelukkigerwijze
de duim van den heer P. in den rnond van den
koelie belandde en door dezen subiet werd
afgebeten.
Sindsdien vertoeft de heer P. in het zie-
kenhuis te Soev"Fi<»mi. Een or><retreden
hoogst emstige infectie deed oorspronkelijk
vreezen, dat de geheele arm zou moeten wor
den geamputeerd, doch na zeer zorgvuldige
keerden, hadden zij elk aanbod van levens-
middelen of financieele hulp van de buren be-
leefd van de hand gewezen. De oude dames
verklaarden met een zekere waardigheid, dat
zij liever onafhankelrjk bleven. Zij hadden ge-
noeg te eten.
Thans wordt eindelijk behoorlijk voor haar
gezorgd.
ZONDERLING AVONTUUR VAN EEN
VERSLAGGEVER.
„Als ze mij ter dood veroordeelen, zal ik uit
de doodencel ontsnappen en je alles vertellen",
had Raymond Hamilton, gemeenschapsvijand
nummer 1 van het Zuid-Westen der Vereenig-
de Staten, den verslaggever Harry McCor-
mick te Houston in Texas verleden jaar zomer
beloofd.
De rechtbank veroordeelde Hamilton ter
dood. Men bracht hem over naar de doodencel
en Hamilton bewees onverwijld, dat hij een
man van zijn woord was. Op 22 Juli, enkele
dagen na zijn veroordeeling, maakte hij zich
uit de voeten.
Dinsdagavond nu werd McCormick opge
beid door een onbekende die een afspraak op
straat met hem maakte, aangezien hij hem
een sensationeele mededeeling had te doen.
Nauwelijks had hij den onbekende ontmoet, of
deze trok een revolver en gelastte hem, met
zijn auto naar een plek buiten de stad te
rijden.
Je hoeft niet bang te zijn, stelde de
vreemdeling den geschrokken verslaggever
gerust. Hamilton wenscht je te spreken. Hij
is een kerel van zijn woord!
Na efen tocht van tien kilometer ontmoet
ten zij den gevluchten moordenaar. Hij ver-
telde den verbluften krantenman, dat hij vol-
komen rfhschuldig was aan den moord, waar
van men hem had beticht en waarvoor men
hem had veroordeeld. Zelfs een vlieg kon hij
geen kwaad doen.
Toen bonden de twee bandieten den verslag
gever aan handen en voeten en lieten hem zoo
in zijn wagen achter. Maar alvorens te ver-
trekken, nam Hamilton nog de moeite, op
ruiten en portieren van den auto een flink aan
tal vingerafdrukken te plaatsen, opdat de
politie er zich van zou kunnen overtuigen, dat
staatsvijand no. 1 haar voor de zooveelste
maal door de vingers was geglipt.
DE VERDWAALDE VLIEGER.
Men herinnert zich, dat bijna twee maan-
den geleden in de buurt van Archangelsk de
vlieger Goloebef verdwaald geraakt is en met
zijn mecanicien en twee passagiers eerst vele
dagen later weer terecht gekomen is, in een
toestand, waarin zij niet ver van verhongeren
waren.
Het ingestelde onderzoek heeft nu uitgewe-
zen, dat Goloebef zonder noodzaak zijn vlieg-
route gewijzigd had, toen zijn orienteering
kwijt raakte en aldus gedwongen werd, om
in het moeras te landen, vanwaar hij toen
later, tezamen met zijn mecanicien en een
van de passagiers den weg naar de bewoonde
wereld is gaan zoeken, terwijl de tweede pas-
sagier, zwak van gezondheid, bij het toestel
bleef. Bij deze gelegenheid kwam het uit, dat
de heele afdeeling, waartoe Goloebef behoor-
de, onvoldoende discipline vertoonde en dat
inbreuk op het vliegreglement herhaaldelijk
voorkwalm. In verband daarmee zijn Goloe
bef en de politieke leider van de afdeeling.
waartoe hij behoorde, van hun functie ont-
heven en uit het verband van de burgerlijke
luchtvaart verwijderd. De commandant van
de afdeeling i.s eveneens van zijn functie ont-
heven en de chef van de luchthaven heeft een
berisping gekregen. De vliegers en verdere
personen, die naar Goloebef gezocht hebben,
hebben een dankbetuiging en belooningen
kregen.
Twee jonge vrouwen, Delores Delaney en
Wynona Burdette, die beiden deel uitmaak-
ten van de bandietenbende van Alwin Karpis,
zijn veroordeeld tot 5 jaar gevangenisstraf,
aangezien zij Karpis hadden verborgen en hem
een sehuilplaats hadden verleend toen hij door
de politie gezocht en achtervolgd werd.
DORPSHOOFD VAN POLITIE DOOR
TERRORIST GEDOOD.
Nabij Kaluz in Galicie, heeft een lid van een
Oekrainsche terroristische organisatie een
chef van de plaatselijke dorpspolitie, die hem
wegens het verspreiden van illegale geschrif-
ten der Oekrainsche organisatie had laten
arresteeren, doodgeschoten. De gearresteerde
had kans gezien uit zijn gevangenis te ont-
vluchten.
AUTO BIJ NANTES IN HET WATER
GEREDEN.
In een buitenwijk van Nantes is tengevolge
van den dichten mist een auto met vier per
sonen in de Loire gereden. Twee vrauwfit
die zich in den wagen bevonden, konden zicfc
niet tijdig redden en verdronken. Van de beide-
inzittenden wist er een zwemmend den oevea-
te bereiken; de ander kon nadat een ruit was
stukgeslagen, uit het voertuig worden getrok-
ken. Hij was echter vrij ernstig gekwetsfc
zoodat zijn toestand zorgwekkend is.
EEN AUTO-ONGELUK.
Op den weg van Eiserfeld naar Siegen ti
een auto, waarin twee personen zaten, tegen
een boom gevlogen en in brand geraakt. Eml
van de inzittenden, de juwelier Moritz. utt
Siegen, kon gered worden en is met emstige
brandwonden in het ziekenhuis opgenosmeiK
De tweede, de koopman Kocher, uit Fellbach
is op zijn rlaats verbrand.
MOORDAANSLAG OP OIPIERS
TE MADRID.
Heel Madrid is in opschudding gebracbrt
door een misdaad, die aan twee cipiers van de
model-gevangenis aldaar het leven heeft ge-
kost, terwijl een derde dusdanige verwondin-
gen heeft opgeloopen, dat men voor zijn levee
vreest.
De drie mannen waren juist afgelost enr
op weg naar huis. Na door de gevangenis-
poort naar buiten te zijn gegaan, sloegen zg
de Blasco Ibanezstraat in. Nauwelijks waxen;
zij den hoek omgegaan of er werden uit een.
stilstaande taxi eenige revolverschoten op hen
gelost. De drie mannen, alsmede een passeet-
rende arbeider vielen zwaar geWond ter aarde.
Na het volbrengen van hun afschuweliji®
daad dwongen de daders den chauffeur met <fa
revolvers in de hand snel weg te rijden. Er
bleef hem niets anders over dan te gehoor-
zamen. Toen hij met de mannen in een stole
stadswijk was gekomen, moest de chauffeur
stoppen. De mannen betaalden hem en ver-
dwenen.
Op het hooren van de schoten waren inmid
dels van alle kanten menschen toegesneld. De
zwaar gewonden werden onmiddellijk naar
het ziekenhuis vervoerd. waar twee hunner
kort na aankomst aan de bekomen verwan-
dingen zijn bezweken. De drie cipiers waren
alle flinke jonge kerels en gehuwd.
De beweegredenen, welke tot deze mis
daad hebben geleid, zijn onbekend. Volgeni
den directeur van de gevangenis waren die
drie cipiers voorbeeldige beambten, die bij de
gevangenen goed aangeschreven stonden.
DE 1000 POND PRIJS.
Engelsche en Amerikaansche uitgevers, tfe
een jaar geleden een prijs van 1000 pond ster
ling beschikbaar hebben gesteld voor 'n romam
van bijzondere verdienste van de hand van een
Engelsche of een Amerikaanschen schrijver
hebben den tijd waarin zulk een roman wordt
beoordeeld voor de prrjsvraag verlengd, omdat.
er naar hun oordeel in den loop van het. jaar
geen enkele roman is verschenen, die bijzonder
verdienstelijk kan worden geacht. Hierhij
wordt opgemerkt, dat elke maand in Engeland
en Amerika zoowat 2000 romans verschijnen.
Het was een zeer pijnlijke verrassing voor
Georg Brown, die in bewondering voor eec>
etalage van een warenhuis in Londen ver-
zonken was, vertelt de N. R. Crt., dat plotse*-
lnig twee heeren op hem toetraden en hens
verzochten hen te volgen.
Een taxi voerde hen naar Scotland Yard,
onderweg betoogde Brown, dat hij met de p»-
litie niets te maken had, een eerzaam koop
man was en wellicht alls amateur-bokser dea
beiden heeren niet onbkend. In het bureau sa®
inspecteur Harris werd hij aan een verhoor
onderworpen; men was nieuwsgierig hoe hij
het had geleverd om de kas van de Bank
Carian en Co. open te boren, hoe het hem git-
lukt was in het kantoor der firma Schelder
te komen.
Ze toonden hem „zijn" foto, een sieraad van
het misdadigersalbum en de gelijkenis was in-
derdaad verbluffend; Brown begreep de ver
gissing. Toen stond het vast, dat hij niet tit
gezochte Ivo Carpenter was. De inspectow
maakte ietwat verlegen excuses... Brown Ibms
gaan. Den volgenden dag stond zijn avontmnr,
niet tot zijn genoegen, in ettelijke biaden.
Drie dagen na dit onplezierig incident kreeg
Brown een brief van Jonathan S'mith, iernand
die hem volkomen onbekend was. Hij was, al
dus de brief, sinds lang een bewonderaar van
zijn sportieve prestaties en ook had hij vaaa
Brawns reputatie als handelsman niets «ar-
goeds vemomen. Daarom had hij besloten de
vertegenwoordiging van zijn wijdvertakjtt
handelsbelangen in Zuid-Afrika aan Bwrs
op te dragen. Alleen moest Brown snel Ue-
sluiten. Het beste zou zijn als hij dadelijk zips
pas en eenige papieren meebracht bij de eer
ste bespreking. Brown vertrouwde eerst sign
oogen niet, de in den brief genoemde finan
cieele voorwaarden waren wel zeer verlcWc-
kend.
Een Chineesche knecht deed hem open en-
wees stom naar een gecapitonneerde dewr,
welke op een verguld bordje den naam van
directeur Jonathan Smit droeg. Een oude ter
met langen grijzen baard en zwarten bril ont
ving hem zeer vriendelijk. Smith klaagde
dat° een oogziekte hem dwong een zwarten
bril te dragen. Ik neem u aan, zei de direc
teur na eenig on'derhandelen. U hebt ook w
papieren bij u? Laat u ze bij me, we hebbe®,
ze noodig om de formaliteiten af te dden.
Brown legde zijn pas op het bureau en nam
afscheid van zijn chef.
V66r hij bij de deur was, bleef hij als aan
den grond genageld staan: een spiegel ondoi
de klok aan den wand toonde hem een bee&df.
dat zijn bloed haast deed verstarren. Mr.
Smith greep net uit een la een revolver. Biifc-
semsnel keerde Brown zich om -en bracht den
man, die de pal van het wapen al had omgje-
zet, een kinstoot toe, zoo krachtig alls hij er
nog nooit een had uitgedeeld.
Mr. Smith viel op den grond, zijn baard
viel af en de zwarte bril vloog in een grooten
boog door de kamer. George Brown zag zgm
dubbelganger voor zich op den vloer liggen
den geveltoerist Ivo Carpenter.
Nog dienzelfden middag kreeg eel 133 der
gevangenis een nieuwen bewoner: den door-
Scotland Yard maand-enlang tevergeefs acfe-
tervolgden gentleman-inbreker Carpenterdie
zijn dubbelganger wilde vermoorden om op
zijn pas naar het buiteniland te vluchten.
