ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
DE IN DE PIJP
P£ L£NT£ INUET
LAND..
9280
MAANDAG 1 APRIL 1935
75® Jaargang
Binnenland
Feuilleton
De man van Nergenshuizen
Buitenland
MAAR
NEUZENSCHE CO U RANT
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
UitgeefsterPirma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
DIEN STPLICHT.
Uitapraak inzake vrystelling.
De Burgemeester van TER NEUZEN,
brengt ter algemeenie kennis, dat een uit-
spraak op een aanvraag om vrijstelling van
de dienstplicht, ter secretary dezer gemeente
voor een ieder ter inzage is nedergelegd.
Tegen deze uitspraaik kan binnen tien
itagen na den dag van deze bekendmaking in
bsroep worden gekomen.
A. door den ingescbrevene wien de uitspraak
geldt of door diens wettigen vertegen-
woordiger;
B. door elk der overige voor deze gemeente
voor dezelfide lichting ingeschreven per-
sonen of door hunne wettige vertegen-
woordigers.
Het verzoekscbrift moet met redenen om-
kleed zijn. Het beboeft niet gezegeld te zrjn.
Het moet worden gericbt aan de Koningin,
doeta worden ingediend bij den Burgemeester,
ter Secretarie dezer gemeente. De Burge
meester zorgt voor de doorzending.
Ter Neuzen, 29 Maart 1935.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGiA.
DIRECTIE VAN DEN LANDBOUW.
In vervolg op bet bericht omtrent de benoe-
mdng van ir. A. W. van der Plasische tot in-
sipeeteur van den tuinbouwvoorlichtingsdienst
wordt gemeld, dat in overeenkomstige functie
voor het zuivelwezen ir. H. Leignes Bakhoven,
rijksveeteeltconsulent te Leeuwarden, zal wor
den benoemd.
CONTINGENTEERING VAN
ELECTRIOITEITSHGELEIDINGEN
De Staatscourant bevat een Kon. besluit
waarbjj gedurende het tijdvak van negen
maanden, aanvangende 1 April en eindigende
1 Januari 1936 de invoer uit ieder land van
gersoleerde electriciteitsgeleidingen met lood-
mantel ge'isoleerd door omspinning met katoe-
nen en/of zijde, over al dan niet geemailleerde
kernen, wordt gecontingenteerd.
De invoer zal slechts zijn toegestaan tot een
percentage van 40 van de hoeveelheid, welke
i* negen maanden van 1934 werd ingevoerd.
ARBEID AAN WERKLOOZE
INTELEECTUESELEN.
iHet Nationaal Oomite voor arbeid aan
werklooze intellectueelen in Den Haag, maakt
bekend, dat de tegen zijn werkzaamheid reeds
geruimen tijd ingezette actie, niettegen-
staande de herhaalde emstige pogingen zijner-
zijds om die actie te overwinnen en tot een
bevredigende oplossing te komen, thans zoo-
danig is toegenomen, dat de voortzetting van
zjjn arbeid onmogelijk bleek en tot ontbinding
moest worden besloten.
IHet comitd berdenkt met groote dankbaar-
heid de offervaardigheid, welke van particu-
liere zijde voor het beoogde doel is betoond.
Het batig saldo zal zooveel mogelijk in over-
eenstemming met dit doel worden aangewend;
hierover zullen nadere berichten volgen.
MINISTER (X)LIJN GEOPEREERD.
Tn verband met het bericht over een bin-
nenlandsch verlof van Minister Oolijn voor
enkele weken, vemeemt de N. R. Crt., dat de
Minister in bet ziekenhuis is opgenomen om
een lichte operatie te ondergaan. Men boopt,
dat de Minister over twee weken zijn werk-
zaamheden zal kunnen hervatten.
DE NED. OHR. RADIO-VEREENIGING
NAAR UTRECHT?
Naar de a.-r. Rotterd. uit de beste bron
vemeemt, beeft bet bestuur van de N.C.R.V.
(Ned. Chr. Radio Ver.) onderbandelingen
Utrecht tot aankoop van het gebouw van
Kunsten en Wetenschappen aan da Maria-
plaats aldaar.
De bedoeling is om dit gebouw te bestem-
men voor de studio van de Chr. omroep-
organisatie.
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
61) (Vervolg.)
Indien het hem al eenig genoegen ver-
schafte, ons te vervloeken, ik duldde het hem
onder deze omstandigheden niet zoo euvel.
Ons vertrek van de .Seagull" was plechti-
ger dan onze komst. Met behulp van zrjn re
volver scheen Billy de bemanning gedwongen
te hebben bakzeil te kiezsn, want toen wij op
het dek verschenen, voeren wij reeds in de
mending van de rivier met het bootje van
Gumming langszij. De drie ovenompelde
mannen zaten opeengepakt in een hoek en
staarden naar Billy, met blikken, die nu juist
niet vriendelijk mochten genoemd worden.
„Je hebt je toch niet gehaasit, hoop ik,
Jack?" riep hij, toen wij boven aan de kajuit-
trap verschenen, met Wilton ais achterhoede.
„Neen, Billy, dank je", zei ik. „Het zaakje
is kant en klaa.r."
Hij kwam naar mij toe en gaf Mercia een
hand. „En hoe maakt het onze gastheer?"
vroeg hij.
,Onze gasitheer", zei ik, ,,zal, als hij esn
beetje is opgeknapt, verwonderlijk veel op
mijnheer Guarez lijken."
Billy knikte. „Jij hebt er altijd goed slag
DE NEDERLANDSCHE CREDIETGEVER
IN HET GELIJK GESTELD.
Men meldt uit Parijs aan het „Vad.":
Onder den titel: „De gelduitleener had ge-
ltjk", besprak het blad ,,La RSpublique" Vrij-
dagmorgen in een pagina aan Nederland ge-
wijd, de uiterst strenge voorwaarde waaronder
van Nederlandsche zijde aan Belgie een cre-
diet van 100 millioen was verleend. Gelijk
men zioh herinnert, was omtrent de terugbe-
taling zelf geeiscbt, dat eventueel goud moest
gezonden worden naar een door den g,eid-
gever aan te wijzen plaats. Deze eisoh was
toen in Frankrijk nogal becritiseerd, maar t
blad ,,La R6publique" geeft te kennen, dat
Nederland gelijk had.
BEVROREN VARKENS.
Het Hbl. verneemt, dat de Varkenscentrale
bevroren varkens gaat uitsmelten. Het is niet
bekend hoeveel beesten zijn ingevroren, doch
hun aantal wordt matig geschat op 30.000 h
40.000 stuks.
De Centrale heeft een insohrijving gehou-
den, die 21 Maart j.l. is gesloten. Gegadigden
moeten de varkens van haar koopen en onder
haar toezicht (waarvoor 50 per week moet
worden betaald) ten minste 10.000 E.G. per
week verwerken tot spierwit, reukeloos vet
zonder bijsmaak, dat geexporteerd moet wor
den door een als zoodanig ingeschreven expor-
teur. De rest moet worden verwerkt tot dier-
meel of kanen. De betaling moet contant
zijn, tevens is verschuldigd een bankgarantie
van 20 cents per kilo varken.
In de week van 1 tot 6 April zullen worden
gesmolten 100 varkens uit de Rotterdamsche
koal- en vrieshuizen; 1000 uit het koelhuis
Frico te Leeuwarden; 500 uit het koelhuis
De Beste Boter te Best, 1000 uit het koelhuis
De Landbouw te Zutfen en 400 uit 't koelhuis
der N.V. Linthorst te Deventer, in totaal in
genoemde week dus 3000 stuks varkens.
Van deze vaTkens mag niets op de binnen-
landsche markt komen, behalve het diermeel,
beendermeel en kanen.
Het Wad vemeemt, dat een groot deel der
beesten reeds een jaar of langer is ingevroren,
waardoor het vet reeds eenigermate ver-
geeld is.
DE NIEUWE KOERS VAN DEN
BELGISCIHEN FRANK.
Als gevolg van het regeeringsbesluit, waar-
bij de koers van den Belga met 28 van de
tegenwoondige goudwaarde werd verminderd,
zijn thans 100 Nederlandsche guldens 401,508
Belga's of 2007,54 franc, zoodat de franc tot
ongeveer 5 cent waarde gedaald is.
BEEGIe.
In een vergadering die tot Zaterdag onder
den morgen duurde, heeft de Belgische Earner
de wetsontwerpen betreffende het monetair
statuut en de verlenging der speciale vol
machten voor een jaar, aangenomen met 107
tegen 54 stemmen en 12 onthoudingen. Te
voren waren verschillende redevoeringen ge-
houden door voor- en tegenstanders van deva-
luatie.
In verband met de verhouding der partijen
bjj de stemming was bet onzeker of de regee-
ring staande zou blijven. Alleen de soeialisten
stemden unaniem voor; van de liberalen stem-
den er 12 voor, 10 tegen en onthielden zich 2,
terwijl van de Katholieken 31 voor en even-
veel tegenstemden.
Naar verluidt heeft het kabinet toen ver
gaderd, en besloten aan den Koning ontslag
aan te bieden. Koning Leopold zou dat ont
slag echter hebben geweigerd en verzocht, het
begonnen werk voort te zetten.
Het kabinet besloot toen, zich oak aan den
Senaat te presenteeren.
In de vergadering van dit college las de
premier dezelfde verklaring voor, en verklaar-
de aan het slot: „De maatregelen waarvoor
ik uw goedkeuring vraag, zijn hard, maar on-
vermijdelijk. Zij zullen ons met Gods hulp in
staat stellen, het land nog op het laatste
oogenblik van den rand van den afgrond weg
te rukken. Er is daartoe echter noodig, dat
de regeering zich gesteund weet, door een
breede meerderheid in het parlement.
van gehad om souvemirtjes uit te deelen", zei
hij met een tevreden lachje.
Juist toen hij dit zei, werd het hoofd van
Cumming tusschen het hekwerk zichtbaar.
„Hoe laat moet de auto voorkomen?" vroeg
hij lachend.
,,Ik geloof, dat wij afscheid moeten nemen",
zei Billy spijtig. ,,'t Is jammer. Ik begon er
juist zoo'n plezier in te krijgen. Drommels
goed volk, die bemanning van Sangatte, als
je er maar mee om weet te gaan."
Ondanks dit vriendelijke compliment, sche-
nen de heeren ons vertrek niet te betreuren.
Zij staarden mij met vijandige blikken aan,
toen ik Mercia in de handen van Cumming
liet zakken en daama zelf in de motorboot
sprang. Billy en Wilton volgden mijn voor-
beeld; wij duwden de motorboot met een boot-
haak van de Seagull' af en Cumming gaf
den motor volop gas, om ons tegen wind en
tij vlug naar de haven te brengen.
Eenige haastige verklaringen bewezen, dat
Billy gelijk had gehad met zijn onderstellin-
gen betreffende het avontuur van Mercia.
Door een handig gesteld briefje, waarin hij
mededeelde, dat hij bereid was te mijnen
gunste voor de recbtbank te getuigen, bad
Sangatte haar weten te bewegen, hem een
bezoek te brengen. Hij beweerde toen, dat hij
overtuigd was van mijn onschuld en bood
baar aan, haar naar de rechtszitting te bren
gen. De auto stond voor en Mercia, die niets
kwaads vermoedde, bad zijn aanbod gretig
aangenomen. Toen zij eenmaal in de groote
snelrijdende limousine zat, was ontvluchten
een bopelooze zaak. Zij bad nog hoop, wan-
neer zij te Bumham stil zouden staan, zich
Ook hier was de socialistische fractie een-
stemmig voor, terwijl de liberale fractie met
11 tegen 10 stemmen besloot baar vertrouwen
aan de regeering te sohenken, en de Katho-
lieke meit 36 tegen 19 en 5 bianco. In. den
Senaat werden 110 stemmen voor en 20 tegen
uitgebracht.
Het debat van Vrijdag is, schrijft de N. R.
Crt., zeer pijnlijk geweest. Dit is reeds duide-
lijk geworden, dat Belgie niet vol moed en
hoop, in positieve verwachting van verbete-
ring, zijn toevlucht neemt tot de besnoeiing
van zijn geld, maar puur uit hulpeloosheid.
Devaluatistische overtuiging zou op ziehzelf
niet verwonderlijk geweest zijn bij den nieuwen
premier, van Zeeland, die een van de weinige
groote bewonderaars van Roosevelt is onder
de financiers van Europa. Hij heeft soms, zij
het ook niet in het openbaar, als zijn meening
verkondigd, dat de wereld Roosevelt miskende,
maar hem later als den schepper van een
nieuwen tijd eeren zou. Vrijdag echter heeft
hij heel anders gesproken. Geen woord van
aanprijzing van het experiment kwam over
zijn lippen. Toen stelde hrj de devaluatie voor
als een rampzalige noodzakelijkheid, een aan-
vaarden van een toestand, die in werkelijkheid
reeds was ingetreden, en dien men niet langer
officieel over het hoofd kon zien. Heeft ech
ter de politiek van Van Zeeland en zijn vrien-
den niet zeer tot het ontstaan van dezen toe-
stand bijgedragen?
Het was bekend, dat inderdaad de finan-
cieele positie van Belgie reeds lang uiterst
precair was; dat het, m5t Italie, dat reeds te-
voren tot kunstmatige maatregelen zijn toe
vlucht had moeten nemen om zijn lire te hand-
haven, het zwakste stond onder de „goudlan-
den". Het vertrouwen is echter eerst in zoo
hooge mate geschokt, dat een aanval der
nationale en intemationale speculatie op den
belga begon, toen men te Brussel onzekerheid
begon waar te nemen. Wij hebben er al vroe-
ger op gewezen, dat zij meestal slecbts optre-
den, waar zij door het een of andere verschijn-
sel, of wel door bijzondere economische om
standigheden worden aangemoedigd.
Het zal zeker een, voor het nieuwe bewind
bijzonder pjjnljjken indruk te Brussel hebben
gemaakt; toen oud-minister Jaspar Vrijdag in
het debat onthulde, dat de Nationale Bank
van Frankrijk Belgie hulp tot verdediging van
den belga had aangebork n in den vorm van
een leening van drie milliard francs, tegen een
rente van 3% pet., doch dat men liever de
devaluatie had gewiid dan dezen steun. Waar-
om heeft dan de delegatie der vier ministers
den schijn laten voortbestaan, alsof zij te Pa
rijs niets had bereikt? Dit is een zeer belang-
wekkende vraag. De ministers, geen devaluo-
tionisten, moeten uiteraard zwaarwegende
redenen hebben gehad om deze leening niet
te aanvaarden. Maar ware het feit van dit
aanbod te voren bekend geweest, dan had toch
allicht de kabinetscrisis een ander beloop ge
had. Onze belangstelling wordt sterk geprik-
keld door de geheimzinnigheid, die in deze be-
tracht is. Wij zullen ons wel wachten, die bij
voorbaat te veroordeelen. Er kunnen voor-
waarden zijn gesteld van politieken aard
misschien die de Belgische staatslieden
niet anders dan weigeren konden. Men moet
dit zelfs haast aannemen. Er kunnen ook
overwegingen van financieelen en oeconomi-
schen aard in het spel zijn geweest, die men
zelfs nu, terwijl er niets meer te verliezen
sohijnt, niet aan de groote klok durft hangen.
De toestand von Belgie was nu eenmaal veel
moeilijker, dan het Belgische publiek ver
moedde. Was devaluatie naar aller meening
onvermijdelijk geworden, en ging daarom
Theunis zonder slag of stoot weg Maar
daar staat weer tegenover, dat men nu nog
vele mannen, die tot de best ingelichte en ver-
antwoordelijkste persoonlijkheden in het open-
bare leven behooren, de devaluatie uit alle
maoht ziet bestrflden. Men kan zelfs zeggen,
dat in die kringen het aantal der verdedigers
van de devaluatie niet bijster groot lijkt. Het
is ook bekend, dat dr. Louis Franck, de
gouverneur van de Nationale Bank van Belgie,
tot de volstrekte tegenstanders van de geld-
besnoeiing behoort. Daartegenover heet het,
dat de invloedrijkste Antwerpsche kringen
voor de geidbesnoeilng zijn, omdat zij daarvan
voordeel voor het bedrijfsleven van de haven-
stad verwacbten.
te kunnen redden, doch even voor zij daar
aankwamen, had hij een zakdoek in chloro
form gedrenkt, over haar gelaat getrokken,
waardoor zij bewusteloos werd. Eerst in het
jacht kwam zij tot bewustzijn.
Dit was het eenige werkelijke geweld, dat
tegen haar was aangewend. Aan boord ge
komen, had Sangatte, die een abnormaal idee
had van zijn eigen bekoorlijkheden, de rol ge-
speeld van vurig, half berouwvol minnaar, die
zich door zijn emotie had laten vervoeren. Ik
veronderstel dat hij dacht dat zijn aanvallig-
heid in vereeniging met de hopeloos compro-
mitteerende positie, waarin Mercia zich be-
vond, een voldoende combinatie zou zijn, om
zrjn oogmerken te begunstigen. Hoe het ook
zij, hij had zijn listig plan goed in elkaar ge-
zet, toen het noodlot en mijn rechtervuist zoo
onverwacht tusschenbeiden waren gekomen.
Dit was de geschiedenis, welke Mercia fluis-
terend verhaalde, terwijl wij vlug over het
grijze water van de Crouch gleden.
Van onzen kant vertelden Billy en ik haar
zoo beknopt mogelijk, de verbazende opsom-
ming en samenloop van gebeurtenissen, welke
tot onze ontdekking en overrompeling hadder,
geleid. De verwonderde Cumming, die nu voor
het eerst onze identiteit vemam, luisterde
met zoo'n betooverde aandacht, dat hij ons
t^emaal bijna op een zandbank voer.
„Wel allemachtig", hijgde hij, toen ons ver-
haal was geeindigd. ,,Bedoelt U, dat U Bur
ton is de Burton? Ik beb onder de lunch
die reehtzaak gelezen en ik dacht: ik wou, dat
ik eens kams had, dien man te ontmoeten."
,,Nu die kans heeft U ongezocht gehad en
zeer tot ons geluk."
Ons blijft deze laatste redeneering nog altijd
onsympatihiek lijken, in het bijzonder nog in
Belgie. D.e laatste stabilisatie van het Belgi
sche geld is gepaard gegaan met plechtige
belofte, dat voortaan de spaarder, en verder
zij, die vertrouwen toonden in het verantwoor-
delijkheidsgevoel van Belgie voor zijn geld,
in geen geval meer waardevermindering te
vreezen hadden. Het ongedachte kan toch
geschieden, onder den drang van het ongeluk,
van omstandigheden waartegen men machte-
loos staat. Maar een koelbloedige breuk van
deze belofte, op de overweging dat zekere
takken van het bedrjjfsleven erbij gedljen
zouden, ljjkt ons dan eenvoudig onverdedig-
baar, voldoende om degenen, die dat bepleiten,
voortaan geen vertrouwen meer waardig te
gepaard moeten gaan.
Zoo ziet blijkbaar de groote meerderheid
van het Belgische volk, en vooral de groote
meerderheid van zrjn gezaghebbende mannen
het ook in. Dit besef heerscht evenzeer in de
rijen der soeialisten, waar men eerst na lan-
gen strijd tot een besluit heeft kunnen komen.
Maar zooals gezegd, niet meer een meerder
heid, op verantwoordelijkheidsgevoel berus-
tend, zal het pleit beslechten, maar partij-
discipline.
LEERZAAM, MAAR NIET TROOSTRIJK.
Er hangen nu temauwemood nog schrijft
de N. R. Crt. nevelen over het resultaat
van het bezoek van Sir John Simon aan Ber
lin. Wat onmiddellijk reeds te raden was, is
nu zekerheid geworden: Tot verbetering van
de politieke atmosfeer in Europa heeft het
bezoek niet bijgedragen, maar uitermate zeer
tot verduidelijking ervan. Het zal de crisis
niet verzachten, maar wellicht wel ver Snellen.
En dat was noodig. Sir John Simon betoogt,
dat zijn reis verre van vergeefsch, ja, zelfs J
zeer nuttig is geweest, omdat Hitler en hij nu
beter dan te voren van elkaar weten, wat
ieder wil. Dit resultaat is waarlijk van groote
betaekenis, kan tot redding van den vrede
strekken, en Sir John Simon heeft alle recht i
het te roemen. Opbeldering tusschen Londen
en Berlijn was een behoefte. Wij hebben hier
Dinsdag reeds de ontmoeting als leerzaam ge-
prezen, zonder eenige illusie omtrent positieve
vooruitzichten. Men zou zelfs op dit punt nog
voorbehoud kunnen maken, omdat, boe open-
hartig er oak gesproken moge zijn, twee man
nen tegenover elkaar zaten, die uitermate
moeilijk elkanders wijze van denken en spre-
ken zullen hebben kunnen verstaan. Duitsche
en Engelsche eigenaardigheden waren hier in
extreme gevallen vertegenwoordigd.
Men mag aannemen, dat Sir John Simon
daarom nog te meer geschrokken is van het-
geen hij te hooren heeft gekregen. Een bui-
tenlandsch diplomaat vervoegde zich dezer
dagen in het Foreign Officie om inlichtingen
over het bezoek. Men kon hem die nog niet
verstrekken. Hij moest weer terug, maar hi)
had zijn bezoek toch niet vergeefs gemaakt,
omdat hij, ofschoon men hem zonder feitelrjke
inlichtingen wegstuurde, toch de opmerking
had te hooren gekregen: ,,Sir John is nog niet
bekomen". Wij gelooven zeer gaame, dat deze
oneerbiedigheid niet zoo erg ver van de waar-
heid verwijderd zal zijn geweest!
In het Lagerhuis heeft Sir John Simon een
woord moeten spreken. Hij heeft niets ge
zegd, maar hij heeft zijn toehoorders dezen
keer zeker niet daarmede ontstemd. Zij wisten
reeds, dat hij hun niets kdn zeggen. De oppo-
sitie heeft zich eraf gemaakt met een grap,
die ook Sir John bleek te kunnen waardeeren.
Men wist heel goed, dat men elkaar zonder
verdere toelichting begreep. Ook het parlia
ment kreeg te hooren, dat de wederzijdsche
opvattingen nu goed opgebelderd zijn. „Wij
weten nu waaraan wij ons te houden hebben",
zei Simon ongeveer. Dat hij zoo precies weet,
hoe hij te Stresa zal moeten handelen, is een
groote vooruitgang. Dit zal veel voldoening
wekken, in allerlei hoofdsteden van Europa.
Een onzeker optredend Engeland is naar alle
kanten een gevaar.
Wij zullen moeten aannemen, dat Simon,
hoe ook verschrikt door het gehoorde, Berlijn
niet zonder waardeering voor de bejegening
zal hebben verlaten. Hitler heeft hem klaren
wijn geschonken. Hij was nu niet meer de pas
tot de macht gekomen dictator, die het nood-
,,Wel sapperloot wat een ing.ewikkelde on-
geloofelijke geschiedenis", ging Cumming op
een toon van hoogste bewondering voort, ter
wijl hij eerst mij en daama Billy en Mercia
aankeek. „Het overtreft verre alles, wat mijn
fantasie ooit op papier heeft gebracht en dat
zagt iets. En te denken, dat ik ook bij de
overrompeling tegenwoordig was. Het zal de
litteraire club blauw van jaloerschheid
maken."
„Gaat U mee naar Londen, om het slot van
het drama te zien?" stelde ik voor. ,,Zij heb
ben mij nu weliswaar als moordenaar vrij ge
sproken maar er bestaan nog allerlei moge-
lijkheden, die zeer verrassend kunnen zijn. Ik
zal vermoedelijk gear.resteerd worden, onder
beschuldiging, dat ik tienduizend pond van
Northcote gestolen heb en ik denk, dat het
gebeuren zal, zoodra ik in Londen terug ben."
„In ieder geval" zei Billy met een glimlach
naar Mercia, ..hebben wij een bruiloft te wach
ten."
,,En misschien een begrafenis op den koop
toe', voegde ik er aan toe, „als ik Maurice
toevallig tegenkom."
Ik zou het gaarne doen", zei Cumming,
terwrjl hij met bedreven hand ons bootje, tus
schen de andere vaartuigen door, naar de
kade stuurde, maar ik zal eerst mijn boot naar
Maldon brengen. Ik geloof, dat het maar
beter is, dat zij maar buiten de haven van
Bumham blijft, in geval uw vriend Sangatte
hier zijn anker uitwerpt. Ik moet in ieder ge
val morgen naar Londen, dus als U mij uw
adres wilt geven, wil ik gaame mijn opwach-
ting komen maken."
„Doet U dat!" riiep ik hartelijk. „Als ik niet
Douwe Egbem EcHte Friesche Heere« - 8aai e«
Baai-Tabak. NederUvids geurigste pijptabak
(Ingez. Med.)
zakelijk vond, in strijd met al hetgeen hij
vroeger gepredikt had, de intemationale ver-
broedering en de tevredenheid van Doitschland
met zrjn lot-in-eere te verkondigen. De leeuw
van Mein Kampf was weer ontwaakt; hij liet
nu waarlijk geen misleidend geblaat hooren.
Ware hij minder openhartig geweest, dan zou
het bezoek van Sir John, uit Engelsch en
Europeesch oogpunt beschouwd, veel meer
kwaad dan goed hebben kunnen doen. Het
nuttig resultaat, waarop de Engelsche minister
van Buitenlandsche zaken telkens weer heeft
gewezen, is voor een belangrijk gedeelte aan
Hitler's nieuwe en prijzenswaardige tactiek
te danken. Daartegenover schrjnt ook Sir
John Simon het niet aan onverbloemdheid te
hebben laten ontbreken. Hij heeft het in ieder
geval niet op zioh laten zitten, dat voomaxne-
melijk Hitler het woord zou hebben gevoerd
Die indruk kon ontstaan, door de overlang*:-
uiteenzetting, waarmede Hitler de gesprek-
ken is begonnen. „Simon is schor van het
toeluisteren terug gekomen", heeft men te
Londen vcrtsld. Wie zou deze aardighcid
e bene trovato niet kunnen waardeeren?
Ook Simon zelf. Maar hij heeft er toch prrijjs
op gesteld, te laten mededeelen, dat hij niet
minder dan Hitler gesproken heeft. Zou dit
nameting verdragen? De voorsprong van Hit
ler is zoo groot geweest!
De verschillen beperkten zich niet tot de
punten van het communique, maar betreffen
ook verder fundamenteele kwesties, aldus
meldt ons de diploimatieke coorr. van Reuter
die dit niet zou doen zonder in Downing
Street zijn licht te hebben opgestoken. Hq
vertelt tevens. dat Londen nu beseft, de Dmt-
schers met hun eischen niet op een algemeene
conferentie te kunnen brengen. Simon heeft
uit de directe methode met Berlijn. geleerd,
dat de directe methode met Duitschers op het
oogenblik intemationaal onbruikbaar is. Dat
staatssecretaris von Bulow een van de drijvers
tot een harde, isoleerende politiek is, ja, onder
de diplomaten van ervaring waarschijnlijk de
voomaamste drijver, hoeft niet de verrassrng
te wekken, die velen' nu daarover aan den dag
leggen. Maar men staat nu voof dit resul
tant. En met deze indrukken gaat Simon
naar Stresa en Geneve.
Eden is alvast met deze indrukken naar
Moskou gegaan. Heeft hij daar zoo intiewi
in Bowstreet gevangen zit, kunt U mij vmoea
in bet huis van Lord Lammersfield in Park-
Lane."
„Je vergeet, oude jongen", zei Billy. „dat
bet je nu niet meer toebehoort."
„Dat doet het wel", zei ik met overtuiging.
,.Ik heb Northcote op eerewoord beloofd,
daar te blijven en ik ga niet weg voor de drie
weken zijn verstreken."
„Goied" zei Billy. „Wij moeten toch eigen-
lijk ook nog een grap hebben met den erfgie-
naam, wie het ook wezen mag."
Cumming legde zijn boot aan de kade vast
en begeleidde ons naar de auto. Ik weet niefc.
of onze operaties op de „Seagull" vanaf Bum
ham gezien waren doch zeker is, dat onze
oude baliekluiver niet bijzonder veel belang
stelling aan den dag legde. Hij stak de vqf
shillingen, welke ik hem gaf voor het bewa-
ken van de auto in zrjn zak en slofte recht op
een kroeg af, zonder ons vertrek af te
wachten.
,,Tot ziens dan", zei Cumming, toen wij
goed en wel in de limousine zaten en <Ie
chauffeur gereed was, om aan te zetten „Ik
zal Sangatte de groeten van U alien doen.
als Ik hem voorbij vaar."
„iBij voorbaat dank", zei ik, „en wordt maar
niet kwaad, als hij zich een weinig aanstelt
U behoeft niet bang te zijn, want George Gor
don heeft gezegd, dat Wij wettelijk gerechtigd
zijn, alles te doen, behalve moord."
„Een schurk minder, zou dunkt mij gees
onherstelbaar verlies zijn", zsi Cumming, toen.
wij wegreden en hij ons hartelijk nawuifde
(Wordt vervolgd.j
