ALGEMEEN KIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAO VOOR ZEEUWSCH-VLAANBEREN
n
DE IN DE PUP
££N -WOEP IN
'T WAT£R*...
9268
MAANDAG 4 MAART 1935
75e Jaargang
Binnenland
Buitenland
Feuilleton
De man van Nergenshuizen
MAAR,...
Muiterij in Griekenland.
»SHWIiaFr>«*r*V>
->■<« «ap«a nTMHTiwmrrwr
NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooraitbe.akng fr. per post f 5,60 per jaar
Vocr r>t en Amerika 2— overige Ian- per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen by ,ittoetaling.
Uitgeefster: Pirma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor e ;el meer 0,20
KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 ent bij vr
Grootere letters en clichd's worden naar pia,
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegt vermin aanvraag
verkrijgbaar is. Intending van 'dvertentien de uitgwve-
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WO;
JAGAVOND.
GEZONDE STANDVASTIGE VALUTA.
De Standaard (anti-rev.) ziet niet veel kans
dat in de landen van. het goudbloc een scheur
komt.
Met grooten nadruk komen de verantwoor-
deiyke leidslieden tegen devaluatie in het ge-
weer.
A1 een paar weken terug hielid Flandin zijn
rede, waarin hij devaluatie als een ondeugde-
dustrieproducten is de getroffen regeling voor
Nederland eveneens niet ongunstig. De invoer
zal voor bepaalde producten beperkt worden,
voor andere geconsolideerd cp de basis van
1934.
Ten aanzien van het steenkolenvraagstuk
is de oplossing ook niet onbevredigend, in
aanmerking genomen de groote moeilijkheden
welke wederzijds op dit terrein bestonden.
EEN WEINIG BEGEERD AMBT.
Aangeizien geen der wethouders of andere
raadaleden de functie van looo-burgemeester
IWti waaiiu mi uovujuuihv w.u.
Ink middel tot herstel veroordeelde. De ge- i van Niowolda op zioh wilde namen, is als zoo-
i i 4nnn,rr n nr.nOjUTO' on H/n >1 CXOV T-T K VPTlAmfl.
makzuoht dient devaluatie, maar geen enkele
oplossing brengt zij, 2300 luidde zijn harde
woord.
Niet minder forschen toon liet de nieuwe
Belgische minister van finanoien, Guit, in zijn
mairienspeecth voor de Kamer hooren.
In het verslag zijner rede treffen passages
als deze:
,,Indien men dan vraagt: Waarom ook hier
geen devaluatie? zou ik uit alle kradhten wil-
len sohreeuwenNeen!
Het devaluatieimiddel zou eenvoudig zijn,
maar fataal. Belgie is niet te vergelijken met
Engeland. Engeland kan desnoods geheel zelf-
standdg leven. Belgie niet. Belgie is gedwon-
gen in te voeren en een devaluatie in het bin
nenland zou gelijk staan met een staging van
de prijzen in gelijke verhouding van de uit
het buitenland ingevoerde grondstoffen en
waren.
De kletne spaarders zouden dan wederom in
hooge mate getroffen worden.
Er staan maar twee wegen open: de mak- 1
kelijke, die tot een ramp zal leiden, aan het
einde waarvan men zeker den afgrond vindt,
Bonder dat de mogelijkheid bestaat nog ach-
teruit te gaan.
De andere weg is zwaar en moeilijk, maar
men heeft de zeikerheid, dat eenmaal de top
bereikt, men weer vrij zal kunnen ademen.
Wy hebben den moeilijken weg van het peil
gekxjzen".
Ook in Ziwitserland kwam het tot een op-
aenharende demonstratie tegen devaluatie.
De president van de Zwitsersche Nationale
Bank, dr. Bacihman, hield een rede voor de
wertegeversorganisatie in de Zwitsersche ma-
dhine- en metaalindustrie.
Vruciht van zijn optreden was het aanne-
men. eener resolutie.
In deze resolutie wordt verklaard, dat Zwit-
serlarud een volwaardiig geld, een vaste valu
ta en een stalbielen wisselkoers noodig heeft.
Het loslaten van den gouden standaard, d.w.z.
devaluatie van den franc, met het doel den
tritvoer te bevorderen, zooals zulks hier en
daar is geschied, zou groote schade toebren-
gen aan het Zwitsersdhe nationale vermogen
en het geheele economiscihe leven van Zwitser-
land.
DevciuatAe van, den franc zou, ondanks wel-
hctot een tijdelijke verhooging van den uit-
voer, spoedig uitloopen op een groote voort-
durende ramp voor het land.
De vergadering sprak haar dank uit aan de
regeering vcor het besluit, den gouden stan
daard te handhaven en het economisehe leven
het onschatbare voordedl van een gezonde
staibiele valuta deelaohtig te la ten blijvem.
Het voorreoht van een gezonde stabiele
valuta, ook Nederland besefte dit voorrecht,
aldus besluit het hlad.
DE HANDELSBES.PREKINGEN MET
BELGIe.
De Nederlandsch-Belgisohe onderhandelin-
gen, die sedert geruimen tijd gevoerd werden,
heibben thans tot overeenstemming geleid.
De regeling is Vrrjdagprriddag op het depar-
bement van economisehe zaken geparafeerd.
Naar de N. R. Crt. vemeemt, is men in Ne-
deriandsdhe kringen niet ontevreden over de
handeIsovereemkomst met Belgie, welke Vrij-
dag in Den Haag is geparafeerd.
Hoewel de tekst der overeenkomst nog niet
bdkend is, meent het hlad te wet en, dat voor
den udtvoer van 1 andbouwproducten naar
Belgie de nieuiwe toestand niet ongunstiger
sal worjden. Het is zelfs niet onmogelijk, dat
tie toestaniden zich voor ons land in een meer
gunstige rictotinig zullen ontwikkelen.
Wat den uitvoer van Belgie betreft van in-
danig aangewezen de heer H. K. Venema,
burgemeester van Sc'heemda.
GRIEP IN ENKELE GARNIZOENEN.
De commandant van het veldleger heeft in
een dienstorder medegedeeld, dat zich in en
kele gamizoeii'tn van ons land gevallen van
influenza (griep) voordoen, welke gevallen
zioh overigens nog beperken tot een klein
aantal en voorslhanids niet van ernstigen aard
z\jn.
De commandant van het veldleger heeft het
eohter toch noodig geoordeeld te bepalen, dat
in de gamizoenen voorloopdg geen zware oefe-
ningen en langdurige marschen en nachtoefe-
ningen zullen worden gelhouden en dat moet
worden bevorderd dat de ligging der man-
sohappen op de ohambrees zoo ruim moge-
l^)k zy.
De correspondent van de Tel. te Groningen
meldt, dat onder de militairen van het garni-
zoen aldaar griep is uitgebroken. Er zijn on-
geveer twintig gevallen, die meerenideels niet
van ernstigen aard zijn. Tot nu toe hebben
ziclh dan ook geen complicaties voorgedaan.
Reeds zijn versohillende voorzorgsmaatregelen
genomen ter voorkbming van verdere uitbrei-
ding der ziekte. Zoo zuhen o.a. de onderdee-
len van het twaalfde regiment in het tijdvak
van 4 tot 9 Maart a.s. niet te Assen worden
geconcentreerd zooals aanvankelijk in de be-
dceling lag.
TOESTAND VAN BINNENSCHEEP-
VAARTBEDRIJF.
Het Tweede Kamerlid de heer Duymaer van
Twist heeft aan de minister van Waterstaat
a.i. en. van Binnenlandsche Zaken de volgende
vragen gesteld:
Zijn de ministers niet van oordeel, dat de
vaste lasten, die op het binnenscheepvaaitbe-
dr\jf drukken in den vorm van tollen, brug-,
kade-, sluisgelden enz., welke de uitoefening
van het bedrijf zeer bemoeilijken en een der
hoofdoonzaken zijn, waardoor de binnen-
sclheepvaart in zeer zorgwekkenden toestand
gaat verkeeren, belangrijk dienen te worden
verlaagd
Zoo ja, welke maatregelen zullen dan wor
den getroffen om deize verlaging te verkrij-
gen?
door
VICTOR BRIDGES
(Nadruk verboden.)
49) (Vervolg.)
De rechter vond ik nog al sympathiek van
uiterlijk. Hij geleek eenigszins op Lord Lam-
mersfield. Ean aangename verschjjning met
pittige oogen, naar mijn schatting een zestiger."
Hij droeg een gouden pince-nez, waar hij over-
heen keek, als hij niet las, hetgeen de pittig-
heid van zijn oogen nog scherper deed uit-
komen. Ik maakte een beleefde buiging naar
hem en hij beantwoordde mijn compliment,
met een vluggen blik, die mijn geheele per-
soonlijkheid in zich sdheen op te nemen.
De behandeling welke volgde was, wat de
Icranten zouden noemen, kort en zakelijk.
Het eerst van alien trad inspecteur Neil in
het getuigenhokje en gaf een korte duidelijke
beschrijving van mijn. arrestatie; het bleek,
dat een andere inspecteur met dit doel naar
Woodford was gezonden, zoodat mijn thuis-
komst per auto in Park-Lane een dramatisch
onverwachte geweest was.
Op hem volgde inspecteur Curtis, die on-
middellijk aan den rechter een uitstel van de
aaak verzocht tot den volgenden dag.
De rechter keek hem over zijn pince-nez
doordringend aan.
,,Misschien wilt U wel zoo goed zrjn, de
Zaterdag weid uit Griekenland gemeld, dat
officieren, die aanhangers zijn van generaal
Plastiras, den „eendagsdictator" te Athene
een opstandige beweging in het arsenaal
Salamine hebben ontketend. De muitende
officieren hebben zich onder leiding van den
commandant Daxnestioha meester gemaakt
van het arsenaal en van 4 oorlogsschepen.
Vermoedelijk had die paging moeten samen-
gaan met een opstand door de troepen van
het gamizoen te Athene, doch het leger hleef
de regeering trouw. Daar hebben. de muiters
zich na een gevecht dat tot 's nachts half 2
duuide aan de regeeringstroepen overgege-
ven, die ook* het arsenaal weer bezet hebben.
Er zijn 5 muiterschepen uitgevaren, naar
men verwacht op weg naar Kreta. De regee
ring heeft de opvaienden gewaarschuwd, dat
zij als zeeroovers zullen worden besohouwd.
Er werden vliegtuigen achtema gezonden,
cm de oorlogsschepen te hestaken. De vlieg
tuigen werden vanaf de sdhepen heschoten.
Later werd gemeld, dat, ofschoon de regee
ring meldde dat de opstand op de vloot in de
kiam verstikt was, later bleek, dat reeds 9
oorlogsschepen in handen der muiters waren.
Men heeft, ota te beletten dat nog meer oor
logsschepen de haven van Saloniki zouden
verlaten, den ingang der haven versperd, door
het laten zinken van handelsschepen.
Vervolgens kwam het bericht, dat de oud-
premier Venizelos, die zich op Creta bevindt,
zich bij de opstandige beweging zou hebben
aangesloten, omdat hij van oordeel was, dat
de door de Regeering afbekondigde staat van
beleg in strijd is met de grondwet en de repu-
bliek in gevaar brengt.
Ondanks dezen nieuwen impuis, meende
men, dat de regeering den toestand spoedig
geheel meester zou zijn, daar de opstand zich
niet had uitgehreid, de opstandelingen op het
vaste land zich hadden overgegeven, en de
bemanningen der gevluchte oorlogsschepen
zich bereid verklaard hebben met hun ach-
tervolgers te onderhandelen.
Voor de achtervolging van de 5 oorlogs
schepen, waarbij zich nog 4 duikbooten had
den aangesloten, was de geheele luchtmacht
van 70 vliegtuigen en vier torpedojagers ge-
requireerd. Tusschen MUos en Kreta hebben
de vliegtuigen een aantal bommen laten val-
len, waard'oor de sohepen beschadigd werden.
Een torpedojager, die door een ander schip
werd gesleept, zou zelfs grootendeels zijn
vemield.
Toen de leiders hadden ingezien, dat het
der regeering emst was met haar bedreiging
de schepen te bembardeeren, gingen zij voor
anker liggen en werden onderhandelingen
aangekneopt.
Uit een van gisteren gedateerd telegram
uit Athene blijkt, dat de onderhandelingen
met de muiters niet tot een gewenscht resul
tant hebben geleid en de strijd wordt voort-
gezet.
Venizelos heeft de leiding van den opstand
zelf in handen genomen.
Alle heschikbare oorlogsschepen hebben be
vel ontvangen naar Kreta te stoomen, waar
de muitende schepen het anker hebben laten
vallen. Tevens was gister een vliegtuigeska-
der, bewapend met zware bommen, voor een
bombardement opgestegen. Een door bommen
beschadigde onderzeeboot heeft zich aan de
regeeringsstrijdkrachten overgegeven.
Het brandpunt van den opstand is thans
Kreta. De regeering verwacht, dat aan den
opstand spoedig een einde zal komen, we-
gens gebrek aan finanoien.
In Athene zijn vele militairen en burgers
gearresteerd, onder verdenking bij den op
stand betrokken te zijn. Te Saloniki zijn vrij-
wel alle tot de oppositie behoorende senatoren
en afgevaardigden gearresteerd, doch de lei
ders hebben weten te ontsnappen..
De gematigde Venizelisten zoeken naar ge
meld wordt, reeds aanknooping bij de regee
ring, terwijl Plastiras, die te Cannes vertoeft,
heeft verklaard naar Griekenland te willen
vertrekken als het volk hem noodig heeft,
maar hij zou rummer met Venizelos willen
samenwerken.
De regeering heeft alle verkeersvliegtuigen
voor legerdoeleinden gerequlreerd.
FEEST IN SAARIiAND.
Het Saargebied en zijn bewoners waren
Vrijdag in feeststemming. Om zes uur des
avonds heeft Hitler's plaatsvervanger Rudolf
Hess op het plein voor het gebouw der regee-
ringscommissie te Saarbrticken de groote be-
vrijdlngsdemonstratie geopend. Eerst zou mer,
ze voor het regeeringsgebouw houden, doch
de plankieren waren zoo door den regen door-
weekt, zoodat men het beter vond de demon
stratie naar het plein voor het stadhuis te ver-
leggen. Hierdoor ontstond een zware volksver-
huizing. Het groote plein liet al spoedig
slechts hcofden zien. Zeifs in de aangrer.-
zende straten stondsn de menschen opgepropt.
Inmiddels mel de regen bij stroomen op de
menigte.
Hess wees op dc veranderingen, tot stand
gekomen sinds hij vijftien jaar geleden enkele
uren voor de komst der Fransehen het Saar
gebied verliet Het resultaat van de stemming
van 13 Januari heeft de wereld hewezen hoe
slecht zij was ingelicht over een groot politiek
probleem. Evenals ten aanzien van deze kwes-
tie is het Verdrag van Versailles wat betreft
van andere aangelegenheden op onjuiste ver-
onderstellingen gebaseerd. Nog kort geleden
werd verklaard, dat de Saar wel naar Duitsch-
gronden hiervoor aan te voeren", sprak hij
strong.
Ik zag, dat dit den inspecteur niet aange-
naam aandeed, doch hij was doorkneed ge-
noeg, om het niet te laten merken. Hij begon
kort en duidelijk het politierapport voor te
lezen. Om te beginnen, deelde hjj den rechter
mede, dat het lijk van den vermoorde in
Baxter's Rent, herkend was, als zonder eeni-
gen twjjfel te zijn, dat van Stuart Northcote.
Ten tweede, was er voldoende bewjjs, dat ik
eenigen tijd met den verslagene in Hotel Milan
had doorgebracht. Op het bal van Lord San
gatte had ik gefungeerd als Stuart Northcote
en Zijn Edelachtbare geliefde in aanmerking
te nemen, dat ik het bal vroegtijdig in opge-
wonden stemming had verlaten. Ik was eerst
een paar uur na middernacht in Park-Lane
thuisgekomen met bloed aan mijn kleederen.
Da zaak vertoonde nog verschillende geheim-
zinnigheden, maar hij handhaafde zijn gevoe-
len, dat het voorgaande voldoende zou zijn,
om een dag uitstel met preventieve hechtenis
te rechtvaardigen.
De rechter hoorde hem, zonder in de rede te
vallen, aan en wendde zich toen tot mij.
„Wenscht U de getuigen een kruisverhoor
te doen ondergaan?" vroeg hij.
Ik schudde mijn hoofd. „Ik zal door een
advocaat vertegenwoordigd worden, als ik
wederom moet verschijnen", antwoordde ik.
„Ik zal hem moeten betalen, dus veronder-
stel ik, dat hij zich niet onbetuigd zal laten."
Op het gelaat van den rechter van instruc-
tie verscheen iets, dat aan een glimlacti in zijn
eerste stadium deed denken.
„In dat geval zal ik U een uitstel toestaan
land wilde terugkepren, doch niet naar het
Dultschland van Hitler. Daarom bracht men
den status quo in het geding. Het resultaat
was, dat ruim 90 pCt. der Saarlanders zich
uitsprak voor het Duitschland van Adolf Hit
ler.
Derhalve is het goed geweest, dat men het
aanbod van Hitler niet heeft aanvaard, de
Saar zonder volksstemming naar het rijk te
doen terugkeeren. Het plebisciet is voor den
vrede van grooter beteekenis geworden dan
iemand had kunnen vermoeden.
De practische consequenties ervan zijn, dat
de wereld methoden zal moeten vinden, met
het Duitsche volk tot vertrouwende samenwer-
king te komen, zooals dit volk en zijn leider
in het belang van den vrede wenschen.
Ziedaar het groote geschenk, dat het Saar
gebied Duitschland en de menschheid deel-
achtig heeft doen worden.
Vervolgens kwam de rijksminister van pro
paganda Gobbels, aan het woord, die o.a. zei-
de dat het zoogenaamde Vredesverdrag van
Versailles beoogde, het Saargebied tot eeuwig-
durende twistappel tusschen Duitschland en
Frankrijk te maken. Deze bedoeling is door
de eensgezinde trouwbetuiging der Saarlanders
te schande gemaakt.
Biirckel, de nieuwbenoemde gouwleider van
het Saargebied, hield vervolgens een rede,
waarin hij uitvoerig de ideologie van het na-
tionaal-socialisme uiteenzette en tevens de ver
houding tusschen kerk en staat besprak.
Protestanten en katholieken kunnen elk in
hun eigen godshuizen hidden voor het vader-
land en dit gebed zal worden aangehoord
door den 66nen God, dien wij Duitschers alien
gezamenlijk bezitten.
Op het oogenblik vragen velen de tegen-
standers van het huidige bewind zich af:
Hoe staat het nu met ons?
Wij kunnen u niet behandelen alsof gij
reeds een der onzen waart, zeide Biirckel, doch
wraakgevoelens jegens de overwonnenen heb
ben wjj niet.
Uw mandatarissen hebben de dertig zilver-
lingen opgestreken en zich vervolgens lafhar-
tig uit de voeten gemaakt. Gij, die hier zijt
gebleven, tracht in de komende jaren den eere-
titel van volksgenooten weer te verdienen.
Na Biirckel sprak rijkskanselier Hitler, die
om 1 uur 15 per auto te Saarbriicken was
aangekomen. Zijn aanwezigheid deed de geest-
drift, die onder het regenachtige weer wat be
gon te verflauwen, weder oplaaien. Om half
drie trok een stoet gevormd door de nationaal-
socialistische organisaties en andere vereeni-
gingen, langs het hotel waar Hitler zijn in-
trek had genomen. Men sehat het aantal deel-
nemers aan het defile op ongeveer 100.000
man. Toen Hitler zich vertoonde, werd hij
stormachtig toegejuicht. De geestdrift steeg
zoo hoog, dat de menigte door de afzetting
van de politie heendrong, zoodat een ontzet-
tend gedrang ontstond. Minister Gobbels wist
echter den toestand te redden, door de me
nigte tj verzoeken zich naar het regeerings
gebouw te begeven, waar Hitler zou spreken.
,,De dag van heden is niet slechts een ge-
luksdag voor Duitschland, aldus Hitler, die
onder ontzaglijke geestdrift het woord nam
doch tevens een gelukkige dag voor gansch
Europa.
Voor Europa, in het bij zonder omdat door
dezen terugkeer van het Saargebied wellicht
de crisis het snelst kan worden beeindigd,
waaronder twee groote naties hebben te ldijne.
Wij hopen, dat door de thans voltrokken daad
van gerechtigheid de verhouding tusschen
Duitschland en Frankrijk een definitieve ver-
betering zal ondergaan.
Het moet mogelrjk zrjn, dat twee naties
elkaar de hand reiken, om gemeenschappelijk
't hoofd te bieaen aan de moeilijkheden. waar
onder Europa dreigt te bezwijken. Ik heb
slechts CCn doel: Duitschland weer tot een vrij
en gelukkig land te maken. Wat vorige eeuwen
niet vermochten, moet ons thans gelukken.
Duitschland is een geworden. Een nieuwe
banier is verrezen en onder die banier mar-
cheeren de millioenen in den pas, marcheert,
heel de Duitsche natie.
Ook te Berlijn heeft men Vrijdag den terug
keer van het Saargebied tot het rijk gevierd.
Op de mecste pleinen waren groote luidspre-
kers opgesteld, waarbij de duizen-dsn, die
tot morgen. Ik veronderstel dat de politie U
met de gebruikelijke welwillendheid brjstaat.
om uw verdediging voor te bereiden."
„Ik heb mij over niets te beklagen", ant
woordde ik met een vriendelijken blik en knik
naar inspecteur Neil.
Het gefluister en gemompel brak nu weer
los en toen ik de zaal rondkeek, zag ik voor
de eerste maal Mercia en Billy. Zij zaten
middenm achteraan, maar zelfs op disn af-
stand onderscheidde ik het gelaat van Mercia,
dat mij voorkwam als een of andere wondere
witte bloem. Ik gaf geen teeken van herken-
ning, want ik wist, dat de persmannem mij
met roofgierige aandacht bespiedden, en ik
was wanhopig beangstigd, hun aandacht op
haar te vestigen en zoo onze connectie wereld-
ruchtbaar te maken.
Ik geloof, dat mijn lofprijzing op de beleefd-
heid van de politie, inspecteur Neil veel ge-
noegen verschafte, v/ant hij geleidde mij op de
allervriendeljjkste wijze naar mijn kamer
terug. Werkelijk, hehalve het feit, dat hij
zorgvuldig den sleutel in het slot omdraaide,
behandelde hij mij meer als een persoonlijken
logd, dan als van moord aangeklaagden ge-
vangene. Het kwam mij voor, dat hij niet zoo
zeker van mijn schuld was, als sommigen van
zijn collega's.
Ik bleef niet lang cilleen met mijn nabe-
trachting. Een kwartier later misschien,
kwam mijn bewaker weer terug, met een
zenuwachtigen trek van ernst op zijn gemoe-
delijk gelaat.
,,Daar is de minister", sprak hij op een toon,
die het non plus ultra van gewiehtighsid uit-
drukte. ,,Hij wil terstond by U toegelaten
Douwe Egberrs EcHte Friesche Heeree-8aa<
Baai-TabJk Melange van rljpe tabaKkcn
1 Ingez. Med.
worden."
„Ik dank U, mijnheer de inspecteur", zei ik
plechtig.
Een minuut later werd Lord Lammersfield
binnengelaten.
Ik stond onmiddelljjk op en toen de inspec
teur verdwenen en de deur op slot was, maak
te ik een buiging voor mijn hooggeplaatsten
gast.
,,'t Is zeer vriendelijk van U, dat U zoo
spoedig is gekomen", sprak ik.
Gedurende eenige seconden gaf Lammers
field geen antwoord.
Hij keek mij scherp aan; half verward, half
vroolijk was de uitdrukking op z'n welge-
vormd, cynisch gelaat. Dan opeens strekte
hy lachend beide handen naar my uit.
Zelfs een minister houdt wel eens woord.
mynheer Northcote", zei hij.
Ik lachte en schudde hem harteiyk de han
den.
„Lord Lammersfield", zei ik, „ik verzocht
U hier te komen, om U de voile waarheid te
zeggen." Toen zweeg ik even en keek hem
strak in zijn oogen.
„Ik ben Stuart Northcote niet", vervolgde
ik op gedempten toon. „Dat belangwekkende
personage is dood. Het is schynbaar het
eenige punt, waaromtrent de politie juist is
ingelicht."
Het gelaat van Lord Lammersfield onder-
ging geen verandering.
Scotland Yard maakt geweldige vorderin-
gen", merkte hij op. Daarna legde hij zijn
hoed op tafel, nam een stoel en ging zitten.
Een oogenblik aarzelde ik.
„Het zal bet beste zijn", begon ik, „als ik
steeds in een groote stad op weg zqn, zich ver-
zamelden ten einde mee te leven met de ge-
beurtenissen in het Saargebied. Alleen zy, die
him woning vroeg hadden moeten verlaten.
hadden reeds de vlag uitgestoken, maar over
het algemeen werd gewacht tot het comman
do: „Hyscht de vlag!" in de luidsprekers
weerklonk, waarop zich de vensters openden
en de vlaggen werden uitgestoken.
Zelden heeft men te Berlijn zoo veel vlag
gen gezien als Vrijdag. Den gsheelen dag wer
den op verschillende piemen concerten gege-
ven door de kapellen van de S.A., de politie
en de rijksweer.
De deelname aan de avondbetooging en der
fakkeloptocht was buitengewoon groot.
By §6n dag feestvieren is het echter niet
gebleven Als de Vrijdag een feestdag is, heeft
de Zaterdag als werkdag waarde noch beko-
ring meer. Dus heeft men Zaterdag het feest
voortgezet.
Vooral Zaterdagavond is de feestvreugde weer
hel opgelaaid. Tegen zeven uur kwamen de
leden van het Duitsche front te Saarbriicken
samen op het uitgebreide industrietereein, dat
even buiten de stad is gelegen. Van daar trok-
ken zy in een fakkeloptocht de heele stad door.
Hoewel het weer niet al te zeer meewerkte,
zag men overal niets dan blijde gezichten. Op1
het commando: ,,oprukken", werd het uitge-
strekte terrein herschapen in een golvendr
zee van fakkels. Een stoet van een kilometer
lengte, waarin tal van muziekkorpen waren
opgenomen van S.A. en S.S. trok de stad in.
waar de straten vol toeschouwers stonden.
zoodat het moeite kostte den weg voor den.
stoet vrij te houden. De stoet begaf zich ten
slotte naar de brug over de Saar, waar ana
tien uur een groot vuurwerk zou worden afge-
stoken.
Saarlanders in den RijissdaB
Rijkskanselier Hitler heeft naar aanleiding
van den terugkeer van het Saargebied naar
het Duitsche Rijk de volgende pionders van
het Duitsche front in het Saargebied, die zich
bijzonder hebben onderscheiden, tot leden
van den Rijksdag benoemd: Niettmann, Durr-
feld, Welter, Eichner, Weber, Schubert..
Schaub en Kiefer.
De voorzitter der Ryksdagfractie, de mints-
U de geschiedenis van het begin af verhaal.
Ik kan U op z'n minst beloven. dat U zich
niet zult vervelen."
De minister boog beleefd. „Ik verveel my
nooit", antwoordde hy, „behalve als bet over
politiek gaat."
Ik heb de eigenaardigheid van beter te kun
nen praten wanneer ik sta dan zit. Terwip
dus Lammersfield op zgn gemak in zijn stoel
zat, zonder eenig blijk van verrassing te too-
nen, liep ik de kamer op en neer en vertelde
hem de geheele verbazingwekkende geschie
denis vanaf mijn eerste ontmoeting met North
cote op de kade. Alleen de twee prive-zaken
Mercia en Lady Baradell liet ik er uit.
Toen myn verhaal uit was, ging hij recht
zitten en keek mij een oogenblik zonder te
spreken aan. Toen begon hij kalm te Iachec,
nam zijn bril van zijn neus, en wreef hern
zorgvuldig met zijn zakdoek schoon.
„Ik ben U zeer verplicht, mijnheer Buiton";
sprak hy. „Ik verkeerde in de meening, dat
de mannen van uw soort waren uitgestorven,
behalve dan in romans. Het is opbeurend te
kunnen constateeren, dat ik dwaalde."
,,Het is juist omdat ik niet wensch uit te
sterven", antwoordde ik, „dat ik de vrjfheid
nam, U den brief te schrijven."
Hij zatte zijn bril weer op en keek mg tor:,
weer met een soort cynisch genot aan
,,Ja, ik kan mij indenken, dat voor lentana
met uw overleg en principen, het leven groote
waarde heeft." Toen zweeg hy eenige oogen-
blikken.
„Ik geloof uw geschiedenis, mijnheer Bur
ton", voegde hij er bij. ,,Zij is te ongeloofc-
lijk om er aan te twijfelen."
(Wordt vervolgdA
