Ruwe handen
Buitenland
Sport
Doos 30 en 60 ct
TERNEUZEN, II JANUARI 1935.
HONTENISSE.
TERHOLE.
crisispublicatiEn
PROVINCIALE STATEN VAN
ZEELANU.
aaekteverzekering nader aldus wordt voorge-
stekl, nog niet verschenen is, mag met worden
afgeleid, dat deze ve ringing niet door zou
gaan.
Waar geen voorschatpremie woird't geheven
is er geen enkel bezwaar tegen, dat de datum
van ingang reeds voorbij is.
Vemomen wordt dat nog eakele berekenin-
gen moeten worden gecontiroleerd en bespre-
kingen gevoerd in verband met boogere risi-
co's voor enikele bedrijven.
De bedoeling van den minister van Sociale
Zaken is nu, dat de premie voor het gaheele
land, dus voor alle Raden van Arbeid, ook die
te Amsterdam en Zwolle, ten aanzien van
welke aanvankelij.k berekend was, dat zij niet
in aanmerkinig konden komen voor deze ver
laging, 2 pet. zal zijn.
'Echter zal ooik voor het gelheele land een
nfitzondering worden gemaakt voor een viertal
bedrijven, waarotnider de bouwvakken en de
sigareninidustrie, ten aanzien waarvan het
risioo met 2 pet. niet gedekt kan zijn.
UNOLEUM GEOONTENGENTEERD.
De Staatscourant bevat een koninklijk be-
sJuit, waarbij de invoer van linoleum gecon-
•tingenteerd wordt.
Deze contingenteerdnig geldt van 1 Jan. af
en zal drie maanden van kracht zijn.
Het percentage van den toegestanen invoer
is bepaaid op 40 pet. van het gewicht van de
ingeyoerde hoeveelhedd van Juli tot en met
December 1933.
(Ingez. Med.j
VERLAGING ELECTRICITEITSTARIEVEN
IN NOORD-BRABANT.
De Provdnciale Noord-Brabantsche Electri-
citeits Maatschappij (P.N.E.M.), heeft met
ingang van Januari tariefsverlagingen inge-
voerd voor de plattelandbewoners en voor de
middenstandsbedrijven, zoowel voor licht als
voor kracht. Verder zijn de tarieven voor de
grootere gemeenten, welke den stroom engros
betrekken van genoemde Maatschappij en
dezen zelf aan de ingezetenen distribueeren,
eveneens verlaagd, waanaan de voorwaarde is
vearbonden, dat deze tariefsverlaging ten
goede moet komen aan de afnemers. De P. N.
E. M. verhaalt de amzettoelasting niet op haar
afnemers. De afzet van electriciteit neemt
gestadig toe.
AMERIKAANSCHE FINANCIeN.
De Vereenigde Staten zijn schrijft de N.
R. Crt. bezig, een achterstand in te halen.
Het bedrag van hun nationale schuld was
veel kleiner, dan dat van andere groote
mogendheden, die niet door een bankroet in
eenigen vorm door inflatie of verlooche-
ning van verplichtingen schoon schip had-
den gemaakt. Vooral de staatssehuld van
Engeland ging torenhoog die van Amerika te
boven. Met felle spurten gaat Roosevelt nu
de zwaarst belasten achtema. Op 30 Jum
1936 zal de schuld der Vereenigde Staten on-
geveer 34% milliard dollar bedragen, zoo is
de berekening, volgens de jongste begrootings-
cijfers. Ook dan is Engeland nog lang niet
ingehaald. Maar Roosevelt zet het met zoo
groote sprongen na, dat men op een onstui-
mige voortzetting over dit punt heen, reeds
met zekerheid kan rekenen. Na een periode
van jaarlijksche tekorten, die de 4% milliard
dollar overschrijden, is plotselinge stilstand,
of het plotseling intreden van geringe tekor
ten, volmaakt ondenkbaar.
Tegenover deze geweldige tekorten zal het
verwerven van groote productieve waarden
staan. Want omtrent het heele bedrag dier
tekorten zal aan werkverschaffing wortlen
besteed. Roosevelt stelt de „New Deal"
tegenover de „01d Dole", het met staatsmid-
delen versehaffen van werk tegenover het
steunen van werkloozen uit de openbare mid-
delen. Over den moreelen kant van de zaak
valt niet te twisten. Ware men zeker, de
methode van Roosevelt te kunnen betalen,
dan zou zij overal moeten worden toegepast.
Zij eischt ecbter verschrikkelijk veel geld, dat
men ervoor moet bezitten. En dan zal verder
moeten blijken, of het blijvend resultaat der
methode in de toekomst werkelijk productief
zal zijn, dan wel of het de verhouding van
voortbrenging tot verbruik nog weer verder
ontwrichten zal. Wij zeggen dit niet bij wijze
van critiek. Het experiment, dat thans in
Amerika gaande is, is zoo heldhaftig en zoo
belangwekkend, kan voor de heele wereld van
zoo groote beteekenis zijn, dat den toeschou-
wer, ook ai mogen zijn vrees en twrjfel zoo
sterk wezen als de onze, toch geen nurksche
critiek brj voorbaat betaamt.
Roosevelt durft. laat ons dat constateeren.
Hij durft misschien meer, dan ooit een oeoo-
nomisch en soeiaal hervormer voor hem ge-
durfd heeft. Wij laten Rusland buiten
vergelrjkmg, aangezien daar de dwang tot
experimenteeren ongetwijfeld veel grooter
was. Voor degenen, die daar de proeven op
touw hebben gezet, stond er in ieder opzicht
ongelijik veel minder op het spel, aangezien
er in ieder opzicht minder te verliezen was.
Hun eigen moreel risico bij een mislukking
was ook veel kleiner.
De Amerikaansche begrooting voor het jaar
1935-1936 is welsprekend door haar eind-
cijfers. De inkomsten worden op 3.992 mil
liard geschat, de uitgaven met die voor werk-
verschaffing mede, op 8.520 milliard. Van de
uitgaven komen 4.582 milliard dollar onder de
hoofden steun en herstel. Het heele tekort,
met. inbegrip van anaortisatie van schuld,
wordt op 4.528 milliard dollars gesohat. Dit
ontzaggelijke tekort is echter geen nieuw ver-
schrjnsel. Voor het loopende beg'rootingsjaar
is het zelfs nog 341 milliard dollar grooter.
Die tekorten zijn al met het eerste regeerings-
jaar van Roosevelt begonnen. In 1933 1934
bereikte men reeds bijna de 4 milliard
Het onrustwekkende aan dit alles, dat men
niet kan zeggen, wanneer het zal ophouden.
Totnogtoe heeft men slechts toename gezien.
De werkloosheid is betrekkelijk weinig ver-
minderd. Wel moet de uitwerking van het
program van Roosevelt, wanneer dit geen
groote teleurstelling brecigt, nu met iedere
maand die verloopt, duidelijker blijken. Maar
oen tempo van deze ontwikkeling, die op een
heel veel grooter tekort voor het volgende
tijdperk zou kunnen doen hopen, is niet te
verwachten.
Zit er in het groote experiment van Roose
velt een sterk element van hoop, er is een
©nderhoud der begrooting, waarvan men dat
zeker niet zal zeggen. Dezen keer zijn groote,
tpxtra-bedragen uitgetrokken voor versterking
van de laadsverdediging in iederen vorm. In
het loopende begrootingsjaar waren de plotse
ling verhoogde kosten van dien aard nog
onder het hoofd van werkverscbaffing ge-
bracht, of juister: de later besloten uitbrei-
ding van de vloot was betaald uit de voor
werkverschaffing beschikbaar gestelde gel den.
Amerika zou, zoo heette het o.a., om sociale
overwegingen in versneld tempo aanvullen,
wat het nog niet bezat aan oorlogsschepen
waarop het volgens de verdragen van Was
hington en Londen recht had. Natuurlijk was
die aanvulling op zich zelf volstrekt niet
noodzakelijk. Het tegendeel was waar! De
cijfers van beide vlootverdragen waren slechts
maximumcijfers. Alle deelnemers hadden zich
herhaaldelijk beroemd op hun achterstand bij
het maximum, waarmede zij hun vredelievend-
heid meenden te bewijzen. In Amerika is men,
zooals gezegd, begonnen, met aan de aanvul
ling van de vloot een soeiaal tintje te geven,
waarvan stellig niemand de dupe is gewor-
den, allerminst de Japanners, die zeer wel
begrepen wat met die aanvulling werd be-
doeld. Nu echter gebruikt men geen sociale
voorwendsels meer. Heel het ontzaglijke be
drag van de oorlogsbegrooting is nu, eerlijk
op zich zelf staande, als zoodaaig verant-
woord. Voor defensie-doeleinden is 792.5 mil-
lioen dollar uitgetrokken, waarvan 447% mil-
lioen voor de vloot en 315% millioen voor het
leger bestemd zijn. De oorlogsbegrooting is
met 130 millioen dollar verhoogd, volgens
Roosevelt op grond van de politiek van het
Gccigres, dat aanvulling van den achterstand
bij de vlootverdragen wenscht, en het leger
verbeterd wil zien. Waarom?
Er valt nu te constateeren, dat de begroo
ting voor de vloot, bij die van 19331934 ver-
geleken, met ongeveer 75 pet. verhoogd is, en
vergeleken bij haar onmiddellijke voorgangster
met ongeveer 40 pet. Ten opzichte van het
leger is de stijging ook zeer belangrijk, maar
toch niet zoo groot als voor de marine. Bij de
legerbegrooting zou men echter nog een be
langrijk bedrag moeten optellen, dat besteed
wordt voor openbare werken ter werkver
schaffing, die voor doeleinden van landsver-
dediging moeten dienen.
Roosevelt verdeelt de begrooting in twee,
naar zijn begrip scherp gescheiden gedeelten.
Wat de gewone uitgaven betreft, zoo zegt
hij, mag er geen tekort zijn. Hij belooft, dat
er scherp op zal worden gelet, dat geen ver-
hooging van uitgaven onder het hoofd plaats
vindt, die niet door verhooging van inkomsten
zou zijn gedekt. Alleen het benoodigde voor
werkverschaffing valt daarbuiten. Deze post
komt ook vrijwel met het tekort op de be
grooting overeen, maar heeft dan ook de
eigenaardigheid van het cijfer der normale
begrooting aanzienlijk te boven te gaan.
Roosevelt voorspiegelt nu niet meer, dat
binnen afzienbaren tijd het evenwicht op de
begrooting zou kunnen worden hersteld. Daar-
voor zou een zoo sterke verbetering in het
oeconomische leven moeten intreden, en een
zoo verrassende slinking van het aantal
werkloozen, dat men de zorg voor de over-
geblevenen een broodwinning zoekenden op-
nieuw aan staten en gemeenten zou kunnen
opdragen. Voor dit mogelijk ware zou men,
naar het heet, eerst nog 3% millioen menschen
aan blijvend werk moeten helpen.
De Amerikaansche schatkist moet geen
moeilijkheden hebben, om in de, voor het
bovenstaande noodige geldmiddelen te voor-
zien. Ter vermindering van de staatssehuld
heeft zij ook nog een appeltje voor den dorst
terzijde gelegd. Dit bestaat in de winst, die
zij gemaakt heeft met de besnoei'ing van den
dollar. Buiten het bereik van het Congres
beschikt zij uit dien hoofde over een spaar-
potje van 2,8 milliard dollar. Nieuwe belas-
tingen, zoo heet het verder, zijn ook niet te
verwachten. Desniettemin moet het ndch een
begeerlijk, ndch een gemakkelijk baantje zijn,
op het oogenblik Amerikaansch minister van
financien te wezen!
LUXOR-THEATER.
„Keine Angst vor Uebe".
Liane Haid, de eeuwig jonge, is de ster in
het algameen en de ster van deize zeer ver-
makelijke film, die onis hoofdzakelijk voert in
het zonderlinge milieu van een detective-
ibureau en een pdanohandel. Zij heeft een tegen-
speelster in Jessie Vihrog, een pas onfcdekt
filmtalent, dat zich voornamelijk naar het ko-
mische schijnt te richiten. Wlamt de woede-aan-
valien van deze ongeiwone filmverschijning
zijn uiterst vermakelijk zij heeft de razende
verliefde georeeerd en in een apart genre.
Voor de rest is het Ralph Arthur Roberts.
Men zag hem nooit zoo onbeholpen en droog
als in dit filmverhaal dat jonigleert met be-
drogen echtgenooten en derailleerende ver-
liefldheden. Hij draagt een onnoeimelijik jaquet
en is bezeten met een dicteeriwoede, waaronder
zijn secretaresse lijdt. Als detective onbehol
pen, is hdj groot in het verzekeringswezen en
oalculeert de wisselvalligheden van de ele-
menten hij verzekert tegen regenschade bij
iwedrennen en andere openbare vermakelijk-
heden, zonder te venmoeden, dat de eigen ver-
schijning alreeds onder dat hoofdstuk is te
noemen.
Men kent Hilde Hilidebrand; voeg daanbij
Adolf Wohlbruek hij is de man die men
duizend malen een client met servielen glirn-
lacht zag naderen of hij winkellbediende of
p ri vesec re ta ri s was. Eln die alien te zamen
spelen een klucht vol verwarringen, die niet
na te vertellen is en waarin ieder zoo vol-
komen op de goede plaats staat een klucht
vol misverstanden en verkeerd begrepen be-
doelingen.
Want tekens schijnen de harten zich ver
keerd te adresseeren het lot speelt op ko-
mische wijze met directeuren van solide on-
dernemingen en emstige vrouwenharten
zelfs laat Robert zich een nieuw jaquet aan-
meten, hoewel het oude hem als een Romein-
sche toga om de leiden hing en er worden
vele tranen geschredd, tot het happy end alien
vereenigt, zooals het behoort te zijnen
vooral in een zoo komische film als deze.
„De man van het woud".
Met de Man van het Woud zitten wij in de
romantieik van het Amerikaansche Wilde
Western Het gaat om het bezit van een hoeve,
welke het eigendom is van den eerlijken en
sympattoieken Gayner, maar waarvan de
schurkachtdge bende-leider en doortrapte ban-
diet Beasiey de bezitter wil worden. Beasley
staat voor niets, vermoordt achtereenvolgens
twee broers Gayner, verzekert zich het toe-
zicht op de bekoorlijlke Alice Gayner, die nu
naar recht en billijkheiid eigenares is van het
begeeide land aan het meer en slaat zelfs een
begeerig oog op het meisje zelf, die echter
zonder dat zij het eerst zelf beseft, haar ge-
negenheden .elders heeft geplaatst". De ge-
boorte van die genegenheid gaat gepaard met
een lang niet onverdd enstel ijk humoristisch
avontuur Brett Dale is natuurlijk de man
met het traditioneele witte paard, die
sneller en zuiverder schiet en harder
old. etc dan anderea. ny nee.nt het op voor
Gayner en Alice Gayner en komt daarbij zelf
natuurlijk iin allerlei perikelen. Maar geholpen
door zyn fameus paaid en een gediresseerde
poema, komt hij alle gevaren te boven en in
de laatste „reel" dient hij nadat de hem
toegedane boys zich aan zijn zijde zijn komen
scharen den schavuit Beasley de door dezen
verddende en door het gretige putoliek ver-
wachte punch toe, een kiap, die heel wat meer
waard is dan „een daalder" en die met gran-
dezza over het voetlicht wordt gebracht.
PER MOTORRIJWIEL NAAR BELGIe.
Ter voorkoming van teleurstelling vestigt
de A.N.W.B. Toerdstenlbond voor Nederland,
nog eens de aandacht onizer lezers op het reeds
door de radio bekenid gem'aakte bericht, in-
zake de nieurwe voorschriften voor hen, die
met een motorrijwiel naar Belgie gaan.
Nederlanders, die per motorrijwiel (of rij-
wiel met hulpmotor) Belgie bezochiten, had
den daarvoor tot heden alleen een douane-
kaart noodig, welke bij tal van vereenigingen
was te verkrijgen. Sinds 1 Januari 1.1. eischt
men echter aan de Belgische grens een trip-
'tiek, evenals voor een auto.
Motorrijders, die gewoon waren zich een
Belgische douanekaart aan te schaffen, heb
ben daaraan dus voor 1935 niets meer; zij
moeten een triptiek hebben.
Handdorschen.
Bij het gemeentebestuur zijn een vijftigtal
verzoeken ingediend om in aanmerking te
mogen komen voor een loontoeslag op het met
den vlegel dorschen van tarwe en peulvruch-
ten. De landbouwers kunnen met dit werk be-
ginnen onder naleving van door het gemeente
bestuur medegeideelde voorwaarden.
Drievoudige botsing.
Maandag kwam de landlbouwer D., wonende
te Walsoorden van Hulst huiswaarts gereden
en bemerkte wegens den sneeuwval niet de
auto van de fdrma L. te Roosendaal, die uit
de Kerkstraat kwam gereden, ook in de rich-
ting Walsoorden; daar door ontstond een bot
sing tusschen deze twee auto's. De auto van
de genoemde firma botste verder tegen den
nieuwen wagen van den veearts Oolsen, die
juist zijn garage wilde binifenrijden. Ofschoon
het ongeval met geringe materieele schade
afliep, was het vooral voor den heer Colsen
een tegenvaller; deze had zijn nieuwen wagen
pas sedert Zaterdag in zijn bezit.
MEDEDEELING VAN DE
LANDBOUW-CRISIS-ORGANISATIE.
VOOR ZEELAND.
Veehoudery Centrale.
Met ingang van 1 Januari 1935 zijn de ge-
wichtsgrenzen vastgesteld:
a. voor mannelijke dderen op 140340 K.G.
b. voor vrouwel. dieren op 160270 K.G.
RECHTSZAKEN.
AANVARING OP DE SCHELDE.
Raad van Scheepvaart stelt
onderzoek in.
De Raad voor de Scheepvaart te Amster
dam stelde Dinsdag een onderzoek in naar
de oorzaak van de aanvaring tusschen het
Duitsche s.s. .Edith Howaldt" en het Deensche
s.s. „Erik Boye" op 7 November op de Schelde
bij Walsoorden.
Als getuigen werdem ge'noord de beid'e lood-
sen.
De loods van de Edith Howaldt" verklaarde
o.m., dat het schip van Koningsbergen kwam
en bestemd was voor Antwerpen. Omstreeks
halfacht 's avonds was men ter hoogte van
Walsoorden.
Getuige zag twee sohepen afkomen. Het
eerste schip passeerde goed. Ofschoon wij
voile kracht liepen, sehoten we tegen den eb-
stroom slecht op. Daarom dacht get., dat de
„berm" het eerst gerond zou worden, door het
tegenliggende schip. We waren er echter
gelijk en toen liep plotseling ons schip uit het
roer. Er werd hard stuurboord gegeven,
maar het schip bleef bakboord uit gaan. Toen
getuige zag, dat hij het schip niet slaags kon
krijgen, werd voile kracht achteruit geslagen
en liet men stuurboordsanker vallen.
Getuige was van meening, dat de tegenlig-
ger, het Deensche s.s. ,,Erik Boye", wel achter
langs had kunnen komen. Het gebeurt wel
meer, dat op die hoogte door den zwaren eb-
stroom een schip uit het roer loopt.
Een aanvaring was intusschen niet meer te
voorkomen. Het Deensche schip werd ge-
raakt even voor de brug aan bakboord. Als
gevolg dat de eb dit stoomschip naar ens toe-
zette, kwam de stoot hard aan.
De voorpiek liep vol water.
De loods van het Deensche s.s. ,,Erik Boye"
verklaarde, dat hjj 's avonds omstreeks zeven
uur bij de berm van Walsoorden een schip
zag naderen. Getuige hield de reohterzijde
van het vaarwater. Hij zag het schip onge
veer twee streken op bakboordsboeg, toonende
twee toplichten en een groen licht. De ma
chine draaide langzaam. De tegenligger
kwam snel nader en liet op ongeveer een halve
scheepslengte een anker vallen. Even later
ontstond de aanvaring. Getuige verklaart,
dat het niet mogelijk was achter het Duitsche
schip om te varen.
De hoofdinspecteur van de Scheepvaart was
van meening, dat de loods van de „Edith Ho
waldt" had behooren te wachten tot zijn
tegenligger de ,,berm" zou zijn gepasseerd.
Met tegenstroom eai een kleine machine-
kracht, zooals dit Duitsche schip had, was
het gevaarlijk. Wat de loods van het Deen
sche schip betreft, meent de inspeoteur-
generaal, dat deze heeft gedaan wat in dit
geval noodzakelijk was.
De Raad zal zich nader beraden en dan ult-
spraak doen.
EEN ONTROUWE KANTOORHOUDSTER.
Voor de rechtbank te Maastricht heeft
terecht gestaan de gewezen kantoorhoudster
der posterrjen te Bingelra._e. Haar was ten
laste gelegd diefstal subs, verduistering. In
September waren door twee dames bij haar als
kantoorhoudster tweemaal 200 op de post-
spaarbank gestort. Bovendien werd op den-
zelfden dag nog een bedrag van 100 gestort
zoodat de kas op dien dag voor het kleine
kantoortje -bijzonder goed gevuld was.
Toevallig werd dienzelfden dag het geheele
bedrag vermist. Men verdacht de kantoor
houdster, die echter verklaarde niets van het
geld af te weten.
Uit de getuigenverklaring achtte het O.M.
het ten laste gelegde bewezen. Rekening
houdende met den emst van het feit, temeer
daar verdachte een vertrouwenspositie be-
kleedde, eisohte de rechtbank een joar gevan-
genisstraf.
De weogbruggen en het bouwen van
dienstloka-en te Ter Neuzen en Zie-
rikzee.
Zooals destijds gemeld zijn in de vergade-
ring van 19 December j.l. de voorstellen van
Ged. Staten inzake het stichten van dienst-
lokalen te Ter Neuzen, een kantoorgebouw te
Zierikizee en weeglbruggen bij verschillende
veeren aangehouden, evenals een amendement
Sonke om de weegtoruggen geheel te laten
venvallen. Men drong vooral ook aan om voor
auto's geen gewicht van de er op vervoerde
vnacht, doch volgens de inigenomen plaats op
de booten vrachten te berekenen.
In verlband met hun toezegiging, wijzen
Ged. Staten er thans op, dat op 1 Februari
1928 het oppervlaktetarief omgezet Is in een
gewichtstarief, hetgeen des te gemakikelijker
ging in venbaind met de invoering van de We-
genlbelasUngweit, waardoor elke automobilist
onmdiddellijtk het juiste gewicht van zijn wa
gen kon mededeelen. Het tarief werd toen
bepaaid op 20 cent per 100 K.G., welk bedrag
met ingang van 1 Januari 1930 toen het
geheele tarief aan een herziening werd onder-
worpen werd verlaagd tot vijftien cent per
100 K.G. Ged. Staten kregen destijds den in-
druk, dat vrij algemeen de omzetting van het
tarief naar de ingenomen dekruimte in een
naar het gewicht instemming vond, al bleven
er, gelijk overigens van zelf spreekt, verlan-
gens bestaan, zoo al niet naar een ander, dan
toch naar een lager tarief. Aan die wenschen
werd nog vrij onlangs eenigermate tegemoet
gekomen, toen met ingang van 1 Februari
1931 het tarief voor een auto met niet. meer
dan 6 zitplaatsen en voor een vrachtauto met
een maximaal ledig gewicht van 1500 K.G.
werd bepaaid op 1 en voor grootere perso-
nenauto's en zwaardere vrachtauito's op 2.
Ged. Staten kunnen dan ook geen voorstel
doen am een tarief in te voeren, dat steunt
op de door de auto ingenomen dekruimte. Een
zoodanig tarief heeft in het verladen gegolden
en gaf toen tot allerlei bezwaren en klachten
aanleiding, men is er welbewust van afge.we-
ken en heeft het thans geldende tarief aan-
vaard. Ged. Staten blijven wel doordrongen
van de wenschelijkheid, de lasten van het
verkeer zoo laag mogelijk te houden. Gelijk
reeds in een der afdeelingen is medegedeeld,
is wederom een tariefsverlaging aan de goed-
keuring van den Minister van Waterstaat on-
derworpen. Dit zal leiden tot het volgende
tarief voor goederen, vervoerd in auto's- tot
500 K.G. 0,40 per 100 K.G.; van 500 tot
1000 K.G. 0,20 en boven de 1000 K.G. 0,10
per 100 K.G. Voor een vracht bijv. van 4000
K.G. betaalf men nu 16 en zou dit worden
6, ongerekend hetgeen voor de auto zelf
verschuldigd is. Voorts zal vee in vrachtauto's
naar het geiwicht worden bevracht, terwijl de
chauffeur van een auto met meer dan 1500
K.G. inhoud kosfeloos zal worden vervoerd.
Verder zullen nog enikele minder belang-
rij.ke, doch niettemin gunstige bepalingen in
het vrachttarief worden aangebracht.
Als men geen rekening meer houdt met het
gewicht van de goederen, die in de auto's
worden vervoerd, dan wordt de deur geopend
voor tal van handelingen; die onvermijdelijk
ten deitrimente van de Provinciale financien
zouden strekken. Vele goederen, die nu nog
afzonderiijk als vrachtgoed worden vervoerd,
zullen dan door personen, die doarin een
winstmogelij'kheid zien, tegen een bescheiden
vergoeding in auto's vervoerd worden en zul
len de baten aan de Provincie ontgaan. Dit
geldt in niet mindere mate voor het vee, dat
reeds thans grootendeels per vrachtauto wordt
vervoerd. Alleen het vrachtvervoer brengt
ongeveer 20.000 per jaar op, welk bedrag
grootendeels verloren zal gaan, indien het
thans geldende, op het gewicht gebaseerde
tarief wordt verlaten.
De vraag of de bouw van weegtoruggen
noodzakelijk of zelfs maar wenschelijk is, be-
antiwOorden Ged. Staten onomnwonden beves-
tigend. Ten eerste om te bereiken, dat de
verschudigde vracht ook werkelijk betaald
wordt. Het is zelfs voorgeikomen dat 200 en
800 K.G. te weinig werd opgegeven. Ged. Sta
ten meenen te mogen aannemen, dat, wor
den hun voorstellen a^nvaard, de wetenschap
dat de verplichtinjg tot weging te alien tijde
zal worden opgelegd, zeer velen er van zal
weerhouden, betwust een aanzienlijk lager ge
wicht op te geven. Het in gebruik stellen van
weegbruggen zal dus ongetwijfeld aan de
financien van Provincie en Rijk ten goede
komen.
Maar ook zijn de weegtoruggen in het be
long van de schepen en aanlegplaatsen nood
zakelijk. Kan van de groote veerbooten op de
Westerschelde gezegd worden, dat zij, prak-
tisch gesproken, elk geiwicht kunnen vervoe-
ren, hetwelk aan boord wordt gebracht, dit-
zelfde geldt niet voor de kleinere schepen der
provincie en zeker niet voor de veerfbooten,
die den dienst tusschen Kortgene en Wol-
faartdijksche veer onderhouden. Men voor-
komt door wegen mogelijke beschadiging van
het schip, die, onder bepaalde omstandighe-
den, tot een ramp van meer of minder groo-
ten omivang zou kunnen leiden. Hetzelfde
geldt ten aanzien van de Provinciale steigers
en aanlegplaatsen; ook deze kunnen niet met
elk willekeurig gewicht belast worden zonder
kans op schade. Van een nieuwe last, die op
het verkeer zou worden gelegd, kan hier geen
sprake zijn, omdat de weging geen kosten en
slechts zeer weinig tijd zal vorderen. Het
voordeel voor de Provincie is hierdn gelegen,
dat zij de voile haar rechtmatig toekomende
vracht ontvamgt; en Ged. Staten kunnen niet
inzien, dat door een andere wijze van heffing
de beiangen en van het pubiiek 6n van de
Provincie op even toevredigen.de wijze zouden
worden behartiigd. Zij geven dan ook met
aandrang in ovenweging, hun beide voorstel
len alsnog on-gewijzigd aan te nemen.
Zondagsdienst Provinciale booten.
Op 19 December diend.e de heer Erasmus
een motie in, om Ged. Staten uit te noodigen
de zomerdienstregeling van Vlissingen naar
Breskens te beginnen met 1935 zoodanig uit
te breiden, dat er 66n keer meer heen en
weer wordt overgevaren dan in 1934 het ge
val was en de laatste keer van Vlissingen
naar Breskens niet v66r 19.15 uur te laten
vertrekken.
Ged. Staten meenen aamneming van deze
motie te moeten ontraden, omdat zij, prin-
cipieele overwegingen voor een oogenblik ter
zijde latend, naar him oordeei niet voor zoo-
danige uitvoerinig vatbaar is, dat daardoor het
r eizend pubiiek in zijn geheel zou worden ge-
diend. Bij de dienstregeling, gelijk die gold
voor den zomer van het nu verstreken jaar,
vertnok des Zondags de laatste boot uit Vlis
singen om 17.45, na aankomst van trein 17.28.
De laatste boot uit Breskens vertrok vandaar
om 20 u. en gaf te Vlissingen aansluiting op
den trein van 20.40 u., die slechts tot Goes
rijdt. Zou men nu na deze boot nog een latere
boot inleggen, dan zou deze mitsdien te Vlis
singen terugikomen, alidaar in het geheel geen
aansluiting op een trein meer geven.
Werd daarentegen tusschen 18.10 u. (uuir
van aankomst van de thans laatste boot te
Breskens) en 20 u. (uur van vertrek van die-
zelfde boot uit Breskens) nog een reis ge
maakt, hetgeen feitelijk mogelijk zou zijn, dan
zou deze boot nocih .bij aankomst te, noch bfl
vertrek uit Vlissingen aanisduibing geven op
een trein. Welke oplossing men derhalve ook
zou verkiezen, in beide gevallen zou de in te
leggen boot enkel ten goede komen aan hen,
die overigens de reis per auto maken en aan
de bewoners van Walcheren. 'Het wil Ged.
Staten voorkomen, dat bierdoor niet van een
zoodanig algemeen toelang is gebleken, dat
daardoor een afwijldng van de een en ander
maal door de Staten in hunne meerderheid
verkondigde opvatting ten aanzien van den
dienst op Zondag gerechtvaardigid zou worden.
Vertrek van de laatste boot uit Vlissingen
te 19.15 u. zonder het aantal te vermeerderen
zal voor hen, die uit Zeeuwsch-Vlaanderen
komen, geen verbetering beteekenen en idj,
die uit Vlissingen komen en per trein van
17.28 u. aankomen, krijgen een onnoodig lan-
gen wachttijld. De noodzakelrjkbeid, zoo van
uitbreiding van den dienst als van verschui-
ving van het vertrekuur van de vierde boot
vermogen Ged. Staten derhalve niet in te
zien en kunnen dan ook niet andera advisee-
ren dan de motie niet aan te nemen.
„CRISIS" IN DE ZEEUWSE
VOETBALBOND.
Ingezonden.
Het gaat de Z. V. B. inzonderheid in
Oost-Zeeuwis-Vlaanderen de laatste tyd niet
naar de vleze!
En waar dit een felt van nagenoeg alge-
mene bekendheid geacht mag worden, zullen
enige van de hieronider volgenae brjoorzaken
die zelfs de meeste insiders dreigen te
ontgaan eens in het voile licht dienen te
worden geplaatst wil het reeds maar al te
ver doorgewoekeide kwaad van splrjtzwam en
afbraak (wat eigenlijk sjmoniem is) geen paal
en perk worden gesteld. Het Z. V. B.-bestuur
•zelve, dat blijikbaar de funeste gevolgen nog
niet genoeg opmerkt, mage door het onder-
staande de ogen worden geopend!
Vooraf dient te worden opgemerkt dat het
ook in vorige ssizoenen enig kunst- en vlieg-
werk vereiste een enigszins bevredigende basis
van indeling voor de diverse afdelingen te
vinden. Het seizoen 1934'35 waar wij nu
midden in zijn heeft echter in dit opzicht de
maat doen overlopen en zo treurig is het mo-
menteel gesteld, dat de vraag kiemt of er wel
sprake van een volledige afwikkeling van het
competitieprogram zal kunnen zijn, als we let-
ten op de stagnatie en strubbelingen van
onderscheiden aard. De leading legt in velerlei
opzicht getuigenis af niet naar juist inzicht
van zaken te handelen. In dit blad is er wel
eens op gezinspeeld dat het niet gaat, zoals
het zou moeten gaan.
En wanneer wij de honiderden getrouwe
lezers van de sportrubriek alleen wijzen op
het feit dat vorige seizoenen sorns drie-vierde
kolom gewijd was aan het memoreren van
wedstrdjduitsdagen, beknopte verslagen en de
vermelding van de stands in de diverse afde
lingen, waar nu door de radikale aftakeltng
van de Z. V. B. geen sprake meer van is, dan
hebben wij reeds genoeg stof tot nadenken
Er is als we het wel hebben in Ooet
Z. V. nu nog slechts den afdeling overgeble-
ven. Stoppeldrjk, STEEN, Zuiddorpe, Wegt-
dorpe, Hontenisse, Clinge om over tal van
andere Land van Hulsterse clubs maar te
zwijgen ze zijn successievelijk van het
toneel verdiwenen, terwijl tenslotte (voor dit
seizoen al thans) de Sluisikilse vereniging ONW
zich hlijkens de laatste berichten ook nog uit
het campetitievertoand heeft teruggetrokken.
In deze vereniging leeft zeer emstige kritiek
en men kan zich daar ten eenenmale niet met
de huidige gang van zaken veremigen. Het
spreekt vanzelf dat wij uit een sportief oog-
punt onmogelijik de zijde van deze vereniging
kunnen kiezen, doch wij komen er in elk ge
val mede tot het criterium van onze beschou-
wing, welke instede van afbrekende kritiek
te willen beogen slechts nastreeft een waar-
schuiwende stem te laten horen voor heden en
toetoomist van de Z. V. B.
Bij de onlangs gewijzigde indeling die zoo-
iets tragisch had van een soort terugtrekkesn
op de laatste burcht en het verzamelen van
de strijdkrachten die eens de glordeuze Z.V_B -
afdeling Oost Z. VI. vonmide, werden ook Oom
Boys II en Axel m ingedeelid bij andere elf-
tallen van hun vereniging (in 6en en dezelfde
afdeling dus). Tenslotte en blijikbaar om de
situatie te redden kwam ter elf der ure ook
nog een reserve-elftal der v.v. 'Hulst opdagen!
Dit laatste nu daargelaten ligt het o.i. toch
voor de hand dat een dergelijke hoogst wille-
keurige indeling aanleiding moest geven tot
grate ontstemming en verzet, waarvan het
temgtrekken van ONW het emstigste symp-
toom is.
De lste klasse van de Z. V. B. altijd be-
schouiwd als een voorbereidende school om
tot de K. N. V. B. te wortden toegelaten, dreigt
van zijn betekenis en prestige als zodanig alles
te verliezen. Want gesteld dat b.v. BKW of
ONW bij het naiderende einde van de compe-
titie een emstige kans op het kampioenschap
en daarmede eventuele promotie naar de K.
N. V. B. hadden en zij worden op de voet ge-
voligd b.v. door Oom Boys I of Axel n, die
nog 1 of 2 maal tegen de lagere elf tall en hun-
ner vereniging moeten uitkomen. Het is no
duidelijk als glas dat het dan voor deze clubs
een hopeloze zaak wordt te trachten een
tiitel in deze afdeling te veroveren. Zo zijn er
nog andere voorbeelden aan te halen en of
schoon wij ons doordrongien voelen van het
feit dat in de gegeven omstandigheden hler
van een noodmaatregel sprake is, toch is de
uitwerking van dit besluit funest en dreigt
dit nag grotere aftiakeling na zich te slepen.
Wat doen nu om kort te gaan onze huidige
Z. V. B. bestuurders? Gaan zij het pad der
propaganda op en interesseren zij zich voldoen-
de voor hun verenigingen Volgens de inlfco-
mende klachten in genen dele!
Wtel zijn de heren Zondag op Zondag in
touw om als scheidsrechter te fungeren by
N. V. B.-wedstrrjidien. Mjaar de Z. V. B.-belan-
gen, ho maar!
Werkelijk, het wordt ttjd dat de betrokke®
bestuurders en vooral ook de besturen van de
grote verenigingen als Temeuzen, Axel,
Hulst en anderen eens spoedlg de handen tc-
een slaan en zelf daadwerikelijk ingrxjpen door
tot in hoogste instantie (desnoods tot bt) de
K. N. V. B.) te wijzen op de weinig act!eve
houddng van de Z. V. B. bestuurders, die de
laateten tijd door welke omstandigheden
dan ook een laksheid en nonchalance ten toon
spredden die de Z. V. B. totaal zal ontredderen.
Alleen de meest intensieve propaganda kan
het geiwemste resultaat opleveren, hetwelk ge
legen is in een herleving van de Z. V. B. tn
Oost Zeeuiws-Vlaanderen.
Verdere ontreddering te voorkomen is het
doel van
..REPORTER".
Axel, 8-1-1935.
