ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
No. 9216
WOENSDAG 31 OCTOBER 1934
74e Jaargang
Binnenland
FeuilSeton
De man van Nergenshuizen
EERSTE BLAD
wmmmmmntmm
NEUZENSCHE CO U RANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binneti Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
£r. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie -en Amerika 2,overige landen f 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bg vooruitbetaling.
UltgeefsterFlrma P. J.* VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVac 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent by vooruitbetaling.
Grootere letters en clicM's worden naar plaatsruimte berekecd.
Handelsadvertentien brj regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrrjgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de nltgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
WAARSCHUWING.
De Burgemeester van TER NEUZEN waar-
sdhuiwt tegen de fotografen W. HUISMAN
en P. STAM, beiden wonende te Zwijndrecht.
In eigen belang wordt aangeraden, niets bij
vooruitbetaling bij genoemde personen te
kopen.
Ter Neuzen, 31 October 1934.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
DE REIS VAN PRINSES JULIANA NAAR
ENGELAND.
Naar vemomen wordt zal het bezoek van
Prinses Juliana aan Engeland in verband met
het huwelijk van den hertog van Kent en
Prinses Marina 12 a 14 dagen duren. H.K.H.
zal logeeren bij haar nicht, gravin van
Athlone.
DE TERUGREIS VAN DE UIVER.
Volgens telegrafisch bericht van Parmentier
kan de Uiver Donderdag a.s. te Soerabaja
worden verwacht.
Een zekere Lady Moulden, welbekend in de
societykringen van Adelaide, is voomemens
om met de Uiver mee te vliegen naar Neder-
land, en vandaar de reis voort te zetten naar
Londen.
DE A.S. HULDIGING VAN DE UIVER-
BEMANNING TE AMSTERDAM.
V. D. meldt uit Amsterdam:
Het Initiatief Comite Amsterdam (I.C.A.)
deelt ons mede:
Nu binnenkort de Uiver-bemanning, na haar
koenen tocht van Londen naar Melbourne,
waarmede zij de aandacht van de geheele
wereld op de beteekenls en waarde van de
Nederlandsche vliegkunst heeft gevestigd,
naar ons land terugkeert, zal het I.C.A. de
stadgenooten, hiertoe gemachtigd door den
heer Plesman, directeur der K.L.M., na de
ontvangst en de huldiging op het gemeente-
lijk vliegterrein Schlphol, in de gelegenheid
stellen de Uiver-bemanning, binnen de gren-
zen van Amsterdam, ook persoonlijk te do en
blijken, hoe geestdriftig de Amsterdammers
de bewonderenswaardige prestaties der koene
vliegers hebben gevolgd.
Te dien einde verzoekt het Initiatief Comity
Amsterdam (I.C.A.) alle vereenigingen, cor-
poraties, muziekcorpsen, buurtvereenigingen
en verdere instelllngen, die aan deze huldiging
op welke wijze ook wenschen deel te nemen en
van hun belamgstelling wenschen blijk te ge-
ven, zich te willen wenden tot het I.C.A. (tel.
53168, seer. J. van Erven-Dorens, Michelan-
gelostraat 31), opdat in gezamenlijk overleg
deze huldiging zal kunnen worden tot een
ware mandfestatie van de gevoelens van alle
deelen der Amsterdamsche bevolking. Op kor-
ten termijn zullen dan de vertegenwoordigers
van de deelnemende vereenigingen worden
uitgenoodigd tot een bespreking, betreffende
de wijze, waarop de huldigingsplannen ten
uitvoer zullen worden gebracht.
WEItELDTENTOONSTELLING
TE BRUSSEL.
De heer Mr. T. J. Verschuur, regeerings-
eoimmissaris van Nederlanid, tevens voorzitter
vein het algemeen en van het uitvoerend
comite voor de Nederlandsche deelneming aan
de wereldtentoonstelling Brussel 1935, heeft
eenige sub-commissies ingesteld en tevens
reeds geinstalleerd, welke oommissies tot
taak hebben de verzorging van de speciale
inzendingen, welke geacht kunnen worden tot
het terrein van de verschillende sub-commis
sies te behooren, n.L:
sub-commissie voor sociale inzenddngen:
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
I.
Met een hongerige maag en slechts ander-
halven shilling bp zak, is de keuze waar te
gaan dineeren een probleem dat een ernstige
overweging vereischt. Ik stond in dubio
tusschen Parelli en het restaurant van Carci.
Bij Parelli geven ze voor een shilling vier
behoorlijke gerechten; dus bleef er een halve
shilling over, om iets te drinken plus een fooi
voor den kellner. Daartegenover stond, dat
de tafellakens er vreeselijk vies waren en dat
de atmost'eer in de zaal bijna even vergiftigd
was als in een Chineesche opiumkit.
In deze opzichten verdiende Carci onge-
twijfeld de voorkeur. Maar in die inrichting
had men het nadeel, voor zijn shilling bijna
geen voedsel te ontvangen. En aangezien op
dat oogenblik mijn hoofdbeweegreden „voed-
sel" was, besloot ik per saldo de verikwikking
van mijn waarschuiwenden maag aan Parelli
op te dragen.
Zoodra ik de deur opende, was de eerste
die ik zag, Billy Logan. In het eerste mo
ment meende ik, dat ik mij vergiste, maar
mijn tweede blik toende mij het lange roode
litteeken, dat van af zijn ooghoek recht om-
laag liep, Dit lidteeken was het eenige, wat
Billy als herinnering aan een mislukten op-
stand in Chili had medegebracht.
Hij zat vol aandacht te eten en ik liep tot
vlak aan zijn tafeltje, zonder dat hij mij be-
merkte.
,,lZoo Billy", zei ik, ,,hoe kom jij in
's hemelnaam hier op dit vreedzaam plekje?"
Mr. L. Lietaert Paerbolte, voorzitter; Dr. Ir.
A. H. W. Hacke; Mr. E. B. F. F. baron Wit-
tert van Hoogland;
sub-commissie voor de kunstnijyerheidMr.
J. F. van Royen, voorzitter; C. J. A. Begeer;
P. M. Cochins, W. F. Gouwe, secretaris;
sub-commissie voor de kolonien: Ch. J. I.
M. Welter, voorzitter; Prof. Dr. L. Ph. le
Cosquino de Bussy, secretaris, J. C. Konings-
berger;
sub-commissie voofr tuimbouw en bosch-
bouw: J. C. M. Mensing, voorzitter; F. V.
Valstar, Jac. Smits, Jhr. J. C. Mollerus, T. van
Waveren;
sub-commissie voor landbouw en zuivel: L.
F. Britzel, voorzitter; T. van Maanen, Dr. H.
Molhuysen, J. Th. Verheggen, C. Eigenraam,
secretaris;
sub-commissie voor de industrie: Prof. L. A.
van Royen, voorzitter; Prof. Ir. D. Dresden,
Prof. Dr. Ir. H. C. J. H. Gelissen, Ir. J. K.
Mercx, J. Goedkoop, A. J. M. van Iersel.
ONZE ZUIVEL- EN VLEESCHPOSITIE.
De minister van Economische Zaken heeft
een beslissing genomen inzake de maatregelen
welke ten behoeve van onze zuivel- en vleesch-
positie genomen zullen moeten worden. De
exportvooruitzichten van de Nederlandsche
zuivel zijn door de maatregelen van verschil
lende landen om ons heen van dien aard ge-
worden dat het nemen van ingrijpende maat
regelen noodzakelijk is. Terwijl onze veestapel
in het algemeen naar schatting niet grooter
mag zijn dan ongeveer 1.250.000 stuks melk-
vee, zou zonder maatregelen naar normale
berekening op 1 Juli 1935 1.670.000 stuks
melkvee aanwezig zijn, een aantal waarvan
de melk nooit verbruikt zou kunnen worden.
De minister beeft tot een drietal middelen
besloten.
In de eerste plants tot het in de toekomst
steunen van slechts een gedeelte van de melk,
waarmede echter gepaard zal moeten gaan in
de tweede plaats een verdere teeltbeperking
en in de derde plaiats afslaohting.
Slechts door toepassing van deze drie maat
regelen meent de minister een voldoende ver-
betering der posdtie te kunnen bereiken. Ver
wacht mag worden dat door een gadeeltelij-
ken melksteun bij den boer een sterkeren
drang zal doen ontstaan om zijn productie in
te krimpen. Dit zal o.m. leiden tot een rui-
mer aanbod van vee. Alleen jong vee zal
door de regeering worden overgenomen, ter
wijl daarmede meer in het bijzonder aan vee
zal worden gedacht, dat lijdende is aan tuber-
culose. De regeering verwacht dat op deze
wijze 150.000 stuks melkvee opgeruimd zullen
kunnen worden, terwijl voorts voor 1935 op-
nieuw 50.000 stuks kalveren minder zullen
worden toegewezen. Overwogen wordt voorts
ook nog de verplichting op te leggen aan hen,
die niet inleveren, tot het inleveren van een
of meer kalveren met schetskaart 1934 of
inhouding van een of meer schetskaarten 1935
in plaats van het aanbieden van jong vee. Het
goede vleeseh zal opnieuw worden ingablikt.
Getracht zal worden in het blikvleesch eenige
variatie te brengen en zoo mogelijk ook ge-
hakt beschikbaar te stellen. Daamaast heeft
de minister het belamgrijke besluit genomen
de heffing op het rundvleesch met ingang van
1 November a.s. van 20 op 10 te ver-
lagen, waardoor aan een herhaaldelijk, vooral
ook van slagerszijde, kenbaar gemaakt ver-
langen wordt tegemoet gekomen. Evenwel
zal de heffing daardoor langer moeten duren
en wel in plaats van ongeveer 1 jaar nog 2
jaar. Evenwel kunnen door een verlaging
van den accijms de viceschprijzen dalen en het
verbruik toenemen.
In een persgesprek, dat de minister van
economische zaken, mr. Steenberghe, naar
aanleiding van de nieuwe regeeringsmaatrege-
len betreffende den gedeeltelijken melksteun,
verdere teeltbeperking, afslachting en de ver-
mindering der heffing op rundvleesch toe-
stond, heeft de minister nog medegedeeld, dat
Hij keek verschrikt op. ,,AJlemachtig! ben
jij het Jack Burton", riep hjj. ,,Kerel, ik
dacht dat je dood was!"
Ik trok een stoel onder het tafeltje uit en
zette mij tegenover hem neer.
,,Het spjjt me, dat ik je moet teleunStellen.
Billy", zei ik, „maar ik gevoel in het geheel
nog geen neiging om te overlijiden".
,,'t Is de schuld van dien dommen ezel van
een Goldley", verklaarde Billy, terwijl hij zijn
arm over de tafel stak en mijn hand greep,
als wilde hij zich vergewissen, dat ik vleeseh
en bloed was, ,,'hij vertelde mij, dat ze jou
ergons op een of ander afgelegen plekje in
Bolivia een kopje kleiner hadden gemaakt"
„Ja", antwoordde ik droogjes, ,,ik geloof
dat er een relaas van in de kranten heeft ge-
staan en ik vond het voor mij beter, om het
niet tegen te spreken".
Billy glimlachte. „Nu, ik moet je zeggen,
dat ik er destijds wel een beetje aan twijfelde,
want ik zag er je niet op aan, om je door
zoo'n Zuid-Amerikaan zoo maar het levens-
licht te laten uitblazen".
„Nu, en toch scheelde het maar een haar-
tje", zei ik.
„Aannemen! Een diner en een flesch
Lager".
„Neen, je moet met mij dineeren", onderbrak
mij Billy.
„In dat geval", zei ik, „zal ik in plaats
van een flesch Lager, liever Bourgogne
nemen".
,,tBreng er twee", bestelde Billy den kellner.
„En laat mij nu je geschiedenls eens hooren",
vervolgde hij, toen de man zich vlug ver-
wijderde. ,De laatste maal dat ik je zag, was
bij een vechtpartijtje in Bueonos-Ayres; weet
je nog wel?"
,Nou en of!" antwoordde ik, ,,het was
wegens dat gevalletje, dat ik voor mijn ge-
zondiheid een reis naar Bolivia ging maken
Billy grinndkte. ,,Ik leid er uit 'af, dat je je
herstel niet hebt gevonden".
ombrent het percentage, waarmede de melk
steun verminderd zal worden, nog niet ten
voile zekerheid bestaat.' De minister ver
wacht evenwel, dat dit percentage voorloopig
tenminste 10 zal zijn. Wanneer de boeren de
aankondiging dat wellicht 10 van de melk
niet meer gesteund zal worden, rustig naast
zich neerleggen dan zal het gevolg zijn, dat
minder vee aan de regeering wordt aangebo-
den. Natuurlijk kunnen de boeren evenzeer
het bijvoeren met krachtvoer beperken. Dit
staat hun volkomen vrij en heeft allerlei
voordeelen, maar de boeren, die noch 't een
noch het ander doen, zullen het uitsludtend
aan zichzelf te wijten hebben, wanneer zij
het volgend jaar als de verminderde melk
steun ingaat, niet meer zonder groot ver-
'ies van hun vee kunnen afkomen. De mi
nister verzocht dringend hierop groote na
druk te leggen. Men zal later niet kunnen
zeggen, dat de boeren niet gewaarschuwd
zijn en het spreekt vanzelf dat de regeering
dan onder geen voorwaarde meer bereid zal
zijn iets voor hen te doen. Laten de boeren
tooh voor alles begrijpen, dat de maatregelen
in de eerste plaats in het belang van hun zelf
genomen worden en dat het minste wat ziji
kunnen doen, toch wel de meeste medewer-
king moet zijn. Daarop heeft de regeering
toch wel recht. Over de distributle van het
ingeblikte vlesch, zeide de minister, dat hij een
ruimere beschikbaarstelling zal bevorderen.
Hij dacht hierbij o.m. aan de groote gezdnnen.
Wat de kosten van het nieuwe plan betreft,
meende mr. Steenberghe, dat deze ten hoogste
4.000.000 zullen bedragen. Echter zullen bij
niet doorvoering deze kosten, om de vleesch-
markt te redden en de melk te steunen, veel
hooger zijn. Een globale berekening toont
aan. dat bij niet doorvoering van 's ministers
plan de consument van boter, kaas enz., in 2
jaren bijna 13.000.000 aan heffing zou moe
ten opbrengen en daarna nog 3 jaar in totaal
11.000.000. Intusschen wees de minister er
nog op, dat de boeren door minder krachtvoer
te gebruiken, evenzeer hun melkproductie
kunnen verminderen als door vermindering
van hun veestapel, terwijl voor verschillende
belanghebbenden wellicht een combinatie van
beide methoden aaagewezen is. Op deze wijze
laat de minister dus aan de boeren zelf de
keuze betreffende de wijze van melkproductie-
beperking.
DE CONTINGENTfcERING VAN
STEENKOLEN.
Naar het Hbl. uit Heerlen vemeemt, is
Maandag in Den Haag een bespreking gehou-
den van de contingenteeringscommissde met
belanghebbenden, betrokken bij 'n vevscherpte
contingenteering van steenkolen.
Alleen de vertegenwoordigers van de mijn-
ddrecties, van de mijnwerkersorgandsaties en
van de R. K. Werkgeversrvereeniging waren
v6<5r het verscherpen van de contingenteering,
de andere belanghebbenden waren er tegen.
Deze laatste groep bestond o.a. uit vertegen
woordigers van den land- en tuinbouw, van
de transportarbeidersbonden, van het schip-
persbedrijf, talrijke fabrikanten, vertegen
woordigers van Kamers van Koophandel en
Fabrieken en afgevaardigden van vak- en
standsorganisaties. Een der aanwezigen oor-
deelde zelfs, dat het beter was, de mijnen
maar dadelijk te sluiten, dan de contingen
teering te verscherpen. Men kantte zich niet
alleen tegen een verder gaande contingentee
ring, maar ook tegen de bestaande.
AMSTERDAMSCHE BAKJvERS IN NOOD.
Vijfhonder,d Amsterdamsche bakkers-
patroons hebben aan de Koningin en aan het
college van B. en W. telegrammen gezonden,
waarin gezegd wordt, dat de economische toe-
stand in hun bedrijf zoo geworden is, dat tal-
loos velen aan rand van den afgrond staan en
dat zij zonder directe hulp der overheid zich
niet langer staande kunnen houden. Zij ver-
zoeken daarom dringend spoedige hulp.
Ik stak een sigaret op, in afwachting van
de hors d'oeuvre.
„Ik vond iets beters dan gezondheid, ik
vond goud", zei ik.
„Is 't waarachtig!" riep Billy, „waar?"
,,Ik igeloof niet, dat die plaats een naam
heeft", antwoordde ik, ,,ik heb er trouwens
ook niet naar geinformeerd. Ik was geheel
op mijzelf en het land was bezaaid met
Indianen. Kijk eens hier", ik strcopte mijn
mouw op en toonde hem een groot litteeken
van een pijlwond, „dit is 6en van him visite-
kaartjes", voegde ik er bij.
Billy bekeek het lidteeken met kennersoog.
„Je mag van geluk spreken, dat het ding niet
vergiftigd was", oordeelde hij, ,,En hoe is het
met het goud afgeloopen?"
„Ik kan de plaats nog precies terugvinden',
antwoordde ik, ,,maar ik moet eerst geld
hebben, want het is geen werk voor 'n mensch
alleen. Daarvoor ben ik naar Londen ge
komen".
„En heb je het kapitaal bij elkaar kunnen
krijigen?"
Ik schudde mijn hoofd. ,,Integendeel, ik
heb alles, wat ik had, uitgegeven. 't Is hier
een wantrouwige kliek en ik was niet van
plan mijn geheim te verklappen. Ik zal het
nu te New-York moeten pobeeren".
,,Daar heb je gelijk in", antwoordde Billy.
,,Als je niet in smoking of rok en met een
wagon lading introducties versohijnt, wil de
Engelschman gewoonlijk niets met je te
maken hebben. Je zult in de Staten aan de
overzijde van den Oceaan ongetwijfeld beter
slagen. Wanneer ga je er heen?"
Zoodra ik maar kan", zei ik. „Ik ben hier
zoolang hlijven hangen, tot ik juist nog genoeg
over had, om mijn kosthuis te betalen. Morgen
ga ik naar de dokken en neem de eerste boot,
waarop ik een plaats kan krijgen".
„,Ik wou, dat ik met je mee kon", zei Billy
peinzend.
„Waarom niet?" stelde ik voor.
HET NIEUWE VOORSTEL TOT VER
LAGING VAN DE HAVENRECHTEN
TE ROTTERDAM.
De correspondent der N. R. Crt. te Brussel
meldt
In verband met het plan tot toepassing van
van een nieuwe verlaging der havenrechten
te Rotterdam, heeft de Antwe.rpsche wethou-
der Mr. P. Baelde te Brussel overleg gepleegd
met de belanghebbende ministers. Daar het
Antwerpsche college van B. en W. vreest dat
de doorvoering van het Rotterdamsche voor- t
nemen de haven van Antwerpen veel schade
zou berokkenen, zijn middelen overwogen om,
hetzij door overleg met Rotterdam, hetzij op
een andere wijze, dit gevaar af te wenden.
HET RIJK EN DE GEMEENTEFTNANCleN.
B. en W. van Amsterdam stellen voor een
adres te richten tot de Twedee Kamer der
Staten Generaal naar aanleiding van twee
ontwerpen van wet, die van het allergrootste
belang zijn voor de financien der gemeenten,
onderscheidenlijk tot wijziging der wet van
15 Juli 1929 en tot het treffen van voorzaenin-
gen ter zake van gemeentelijke kosten van
werkloosiheidszorg.
Het concept-adres meent, dat de regelingen,
zooals die in de wetsontwerpen zijn vervat,
voor de financien der gemeenten en voor het
gemeentelijke leven, zoo in het algemeen als
in het bijzonder voor Amsterdam noodlottige
gervolgen zouden hebben en dat om die gevol-
gen te keeren de volgende wijzigingen nood
zakelijk zijn:
Met betrekking tot het wetsontwerp tot
wijziging der financieele verhoudingswet
De middelen van het fonds moeten niet wor
den beperkt.
De bestaande regeling worde in zooverre
geiwijzigd, dat meer rekening gehouden wordt
met den feitelijken belastingdruk, door de
uitkeeringen hooger te doen zrjn, naar gelang
van de belasting-capaciteit een grooter en
lager naar gelang daarvan een kleiner deel
is gebruikt.
In stede van het laatste lid van art. 15 der
wet te doen vervallen, wordt dit zoodanig ge-
wijzigd, dat de daarin vervatte regeling ook
geldt, bij rangschikking in een andere dan de
eerste klasse.
Met beitrekking tot het wetsontwerp betref
fende de kosten van Werkloosheidszorg:
De bij dragen van het Rijk aan het Werk-
loosheidsfonds worden niet bij de staatsbe-
groioting bepaald, doch op een zeker percen
tage der uitgaven en wel een zoodanig per
centage, dat de beperking van het gemeente
lijke belastinggabied tot geringer proporties
kan worden teruggebracht.
De regelen, waamaar de bijdrage wordt be-
rekend, worden zooveel mogelijk in de wet en
overigens in een algemeenen maatregel van
bestuur opgenomen.
De verdeelingssdhaal, welke tot 99 pCt. zal
moeten loopen, dient erop gericht te zijn, dat
de zeer zwaar belaste gemeenten een groo
tere bijdrage ontvangen. Die schaal ware
daartoe in de onderste groepen sterk te be
perken, terwijl de verdeelingsformule zoo
danig ware te wijzigen, dat de bijdrage hooger
zij, naar gelang een groot deel, en lager, naar
gelang een kleiner deel van de belasting-
capaciteit is gebruikt.
VEREENVOUDIGDE SPELLING OOK
VERPLICHT GESTELD VOOR HET LAND
EN TUINBOUW ONDERWIJS.
De Minister van Economische Zaken heeft
aan de hoofden van onder zijn departement
ressorteerende onderwijsinstellingen medege-
deeld, dat hij het gewenscht acht, dat de spel-
ling-Marchant voor het vervolg ook wordt
toegepast bij het onderwijs aan de diverse
land- en tuinbouwseholen.
VOORGENOMEN HERCLASSIFICATDE.
Over dit onderwerp schrrjft „De Gelder-
lander"
We kunnen het classificatie-stelsel in het
algemeen allerminst bewonderen.
Uitbreiding geiven aan dit systeem staat
gelijk met een verergering van de fouten,
welke het aankleiven.
Of een stad b.v. meer of minder dan 100.000
inwoners telt, is allerminst een gezonde basis
voor het trekken van een grens voor stand-
plaatsaftrek.
Sommige posten voor levensonderihoud zijn
in een groote stad duurder, andere weer goed-
kooper dan in kleinere gemeenten.
Bovendien wordt tengevoige van de groote
ongelijkheid in belastingheffing in verscihi!-
lende gemeenten het toch al vrij willekeurige
verschil tusschen groote en kledne plaatsen
nog ongelijker gemaakt.
Trouiwens ook met de kosten der nood-
zakelijke gezinsuitgaven is het niet zoo een-
voudig gesteld als het op het eerste gezicht
lijkt,.
Daar is b.v. de belanigrijke factor onderwijs-
gelegenheid. Amibtenaren met groote gezin-
nen staan in kleine plaatsen hier ver achter
brj him oollega's in de groote steden. Eerst-
genoemden hebben zich dikwijls groote offers
te getroosten in den vorm van vervoerkosten
om hun kinderen voortgezet onderwijs te doen.
genieten.
Ook gaat het zonder meer niet op te rede-
neeren, dat de ambtenaar in een kleine of
middelgroote gemeente goedkooper uit is dan
in de grootste steden. Allerlei factoren van
plaatselijken aard spelen hierbij een rol, welke
in een classificatiestelsel niet tot hun recht
kunnen komen. Naar verhouding zal een
ambtenaar in kleinere plaatsen dikwijls een
grooter percentage van zijn inkomen aan huis-
huur hebben uit te geven dan in steden, waar
de woningmarkt veel ruimer is.
Al deze bezwaren worden bij een uitbrei
ding van het classificatie-stelsel nog vergroot
inplaats van verkleind.
De zuigkracht van de groote stad, wordt
door uitbreiding van het classificatie-stelsel
onwillekeurig in de hand gewerkt.
Ook uit dit oogpunt bezien, verdient het
afkeuring.
GEEN VALUTA-EXPERIMENTEN.
„De Nederlander" (Chr.-Hist.) sohrijft;
Men verwacht van een depreciatie van den
gulden een opleving van den export en een
verlevendiging van onze scheepvaart, door
verhooging van ons concurrentievermogen.
sqrjgS
TOT 30 NOVEMBER 1934 ONTVANGT U. TEGEN INLEVERING
VAN 60 VOORZIJDEN VAN PRESTO.PAKJES AAN ONS ADRES
TE AMERSFOORT. GRATIS EEN PRACTISCH GESCHENK
Hij schudde zijn hoofd. ,,Ik ben op 't oogen
blik in een zaakje betrokken", verklaarde hij,
„dat mij een werkkrimg in Mexico belooft. Ik
ben nu a.1 zes weken met Maxwell aan het
onderhandelen en ik verwacht, dat de beslis
sing nu wel zal vallen".
„Nu, weet je wat, geef mij je adres", zei ik;
„ingeval mijn ondememing- slaagt en de
jouwe niet, zou ik graag hebben, dat je bij
mij kwam".
Billy haalde een potlood en e%n stukje
papier voor den dag en krahbelde er een paar
woorden op. „Hier woon ik momenteel", sprak
hij, ,,34 Vauxshall Road. Ik zal daar zeg
gen, waarheen mijn brieven gezonden moeten
worden, als ik daar vandaan ga".
Ik stak het papiertje in mijn zak en wijdde
vervolgens al mijn aandacht aan de hors
d'oeuvre, die de kellner juist voor mij had
opgediend. De twee flesschen wijn brachten
ons spoedig in 'n aangename stemming en
gedurende het diner bespraken wij met veel
genoegen onze oude vrienden en den ouden
tijd uit Argentinie, waar wij elkaar vijf jaar
geleden voor het eerst hadden ontmoet. Ik
stelde hem voor, den avond in een variete te
gaan doorbrengen, maar Billy had toevallig
een afspraak dien avond, in verband met zijn
ondememing in Mexico en daarom kon hij mij
niet vergezellen. Hij betaalde echter piet
alleen ons diner, maar wilde met alle geweld,
dat ik een paar pond van hem zou leenen,
hetgeen ik, om de waarheid te zeggen, met
zeer veel genoegen accepteerde, want zonder
dit geld zou ik den volgenden morgen, als ik
mijn hospita had betaald, zonder een cent op
zak zitten.
Met spijt zei ik hem aan het einde van de
Gerrardstreet vaarwel, stak daarna Leicester
Square over en slenterde toen op mijn gemak
naar de kade. Ik woonde in Chelsea en ik
berekende, dat ik met naar huis te wandelen,
het geld van de bus kon uitsparen.
Het was een mooie zoele zomeravond met
eeri zacht briesje, dat de takken der boomen
heel langzaam deed wuiven en de papieren
op straat een besluitelooze houding aannemen,
of zij zouden hlijven liggen, dan wel een halve
meter verderop schuiven. Er waren niet veel
mensehen op de kade; hier en daar liep een
vrijlend paartje en van tijd tot tijd dook een
menschelijkw rak op, dat uitkeek naar een
geschikt plaatsje voor logies onder den blooten
hemel.
Ik slenterde zeer langzaam voort, met de
twee goudstukken van Billy, die in mijn zak
rinkelden en peinsde op mijn gemak over mijn
eigen aangelegenheden.
Vier maanden geleden had ik Bolivia met
opgewektheid verlaten, in de veronderstel-
ling, dat ik voor het eerst in mijn leven eens
kans zou hebben, om geld te verdienen. Dat
ik goud had gevonden en wel in zoo belang-
rijke hoerveelheid, dat. de exploitatie zeer
winstgevend moest zijn, daaraan viel niet te
twijfelen en ik was bezield met een groot ver-
trouwen, dat ik te Londen voldoende kapitaal
bij elkaar zou krijgen, om de zaak grondig te
exploiteeren. Ik kende de autoriteiten in Boli
via voldoende, om zeker te zijn, dat 'n staats-
concessie alieen maar door een edelmoedige
omkooperij te verkrijgen was.
Zeven a acht weken verblijf in Engeland
waren voldoende geweest, om al mijn hoop
den bodem m te slaan. Ik verondcrstel, dat
Engelsche zakenlui van nature voorzichtig
zijn en daarom van een vreemdeling alle
mogelijke offioieele inlichtingen betreffende
zijn verleden veriangen, alvorens zij aan zijn
beweringen eenige waarde hechten. Nu, mijn
verleden. hoe interressant ook voor mijzelf.
was van een te veel bewogen aard geweest,
om vertrouwen in te boezemen bij kapitalisten
wier levenskringetje zich niet verder uit-
strekte dan Lombardstreet en laten wij zeggen
Maidenhead.
(Wordt vervolgd, I
