iH IH ill
Dam-en Schaakrubriek
mm
ww 1
Feuilleton-vertellingen
~nr m
Burgerlijken Stand
SCHAKEN.
i
DAMMEN.
LOOP DER BEVOLKING.
DIAMANTHANDELAAR XE ANTWERPEN
GEDOOD.
Te Antwerpen is een dramatische aanran-
ding gepleegd, waarbij de diamanthandelaar
Mazes Hirscbberg, 41 jaar oud, een schedel-
breuk beeft opgeioopen en eenige minuten
later is overleden, meldt ,,Het Volk".
Een der getuigen van de misdaad is door
den recbter van ondenzoek verboord. HiJ
verklaarde te hebben gezien, dat op den
boek van een straat hevige twist ontstond
tusscben drie personen, welke ontaandde in
een vechtpartij, waarbij een der personen,
die later bleek Hirscbberg te zijn, een stomp
kreeg. Hij wankelde de straat over, kreeg
nog een vuistslag in den rug en struikelde.
Hti viel daarbij met bet boofd op den rand
van een papierbak, bevestigd aan een lan-
taampaald. Zijn scbedel werd letterlijk ge-
kloofd.
De aanranders vlucbtten in de richting van
bet station. De getuige, gebolpen door
andere toegeschoten voorbijgangers, droeg
bet slachtoffer een apotheek binnen. Juwee-
len of geld van den verslagene werden niet
vermist. Het vermoeden ontstond, dat bet
bier geen gewcnen roofoverval gold, docb een
wraakneming. Deze onderstelling werd ver-
sterkt door de verklaring van den ooggetuige,
die beweert te bebben booren zeggen door een
der aanranders, die bet slachtoffer bebben
neergeslagen„Wij crepeeren bier en jij laat
nog in Duitscbland werken".
Onmiddellijk viel de verdenking op twee
personen, aangesteld door de commissie tot
bescberming van bet diamantbedrijf in Ant
werpen, om de diamantbandelaars, die in
Duitscbland laten werken, op te sporen. De
Poolscbe diamanthandelaar Hirscbberg be-
boorde tot ben, die nog in bet buitenland
beten werken. Drie maanden geleden is
Hirscbberg veroordeeld tot de betaling van
een boete van 50.000 francs welke hij ecbter
nooit beeft voldaan. De beide personen zqn
aangebouden en met den getuige geconfron-
teerd. Deze berkende ben ecbter niet als de
daders, waarop zij werden vrijgelaten.
DE BRUT ALE BANKBEROOVING.
De politie van Noord- en Zuid-Carolina is
op zoek naar drie vrij jeugdige bandieten, die
meer dan 100.000 dollars bebben gestolen van
de Palmeto Bank, nadat zij de woning van
den president waren binnengedrongen en den
president en diens vrouiw, zoomede den kas-
sier hadden ontvoerd.
Tijdens het ontbijt van den beer Carter, den
president der bank, drwongen indringers hem
mede te gaan. De beide kinderen van den
bankpresident werden aan hun bed vastge-
bonden, terw(jl Carter en diens vrouw werden
meegenomen. Carter werd gedwongen de
kluizen van de bank te openen. En passant
werd ook de kassier genoodzaakt mede te
gaan. Nadat zij hun slag hadden geslagen
reden de roovers weg met bun gijzelaars. Na
korten rijd werd mevrouw Carter losgelaten
en op 30 mjjlen buiten de stad werden de pre
sident en de kassier in vrijheid gesteld. De
roovers lieten hier bim auto achter. Zij
namen een anderen auto mede, waama zij
zich tilt de voeten maakten.
DE BUIT, DIE IN DE LUCHT VLOOG.
De inwoners van het stadje Kaevlinge
(Scania) werden op een nacbt plotseling wak-
ker geschrikt door een geweldige ontploffing.
Men ontdekte, dat bet kantoor van een plaat-
selijke landbou'wmaatschappij vemield was en
de brandkast in stukken gesprongen. Waar-
schijnlijk hadden dieven de deur van de brand
kast willen openen door middel van dynamiet
en er een te groote hoeveelheid voor gebruikt.
Stukken papier, rekeningen en verbogen
munten, die over den heelen grond verspreid
lagen, waren een bewijs van de kracbt van de
ontploffing en toonden aan, dat de mannen,
die brjtijds gevlucht waren, geen buit hadden
kunnen meenemen.
EEN BRUG VERROLD.
Reuter meldt uit Weenen:
Woensdag is, als onderdeel van het werk
tot vervanging van de Rijksbrug over de
Donau te Weenen uit de jaren 18731876, een
prestatie volbracht, die een record beteekent
op het gebied van het verleggen van bruggen.
In den tijd van 5 uur werd de 340 meter
lange en 2450 ton zware ijzeren bovenbouw
van de oude brug 26 meter stroomafwaarts
geschoven om daar op houten prjlers vastge-
legd te worden. In totaal waren acht spoor-
banen noodig en wel twee bij iederen pijler
Damegambiet.
Wit: A. Lilienthal. Zwart: S. Landau.
Vierde partij van den tweekamp, gespeeld
6 Sept. 1934 te Amsterdam.
1. d2d4 d7d5
2. c2—c4 c7—c6
De Tsjechisohe verdediging, waarover wij al
meermalen hebben gesproken.
3. Pgl—f3 Pg8f6
4. Pblc3 v d5Xc4
Indien Wit nu 5. e3 speelt, dan kan volgen
5b5. 6. a4, b4. 7. Pa4 en Wit wint den
pion terug. Wit wil ecbter die omslachtige
procedure vermijden en verbindert den zet b7
b5 afdoende. De partij krijgt daardoor een
ander karakter.
5. a2a4 Rc8f5
6. ©2e3 e7e6
7. RflXc4
Het damegambiet is maar in schijn een
gambiet; Wit wint zijn pion terug wanneer hij
wil.
7Rf8<b4
8. 0—0 0—0
9. Pc3e2
Hierdoor ruilt Wit een paard tegen een
raadsheer en behoudt daardoor twee raads-
heeren tegen raadsheer en paard. Dit is een
klein voordeel, echter niet zoo belangrijk als
Wit het zich voorstelt.
9. Rb8d7
Door h7h6 en zoo noodig Rh7 bad Zwart
het looperpaar kunnen behouden. Dit zou hem
in ontwikkeling gescbaad bebben, terwijl nu
Wit juist in ontwikkeling achter raakt.
10. Pe2g3 Rf5g6
Als Zwart Pf5: ef5: laat geschieden, wordt
zijn pionnenstelling in het centrum verzwakt.
11. Pf3h4 c6c5
12. (Ph4Xg6 WXgO
13. d4Xc5
Hiermee wordt de d-ljjn geopend en, geljjk
later zal blijken, is dit tot voordeel van Zwart.
Het ware dus beter. dozen ruil na te laten.
13Pd7 X c5
14. Ddl—e2
Op Dd8: Tfd8: beizet Zwart definitief de
d-lijn. Bijv. 15. Re2 om (Tfdl te kunnen
spelen), Pto3. 16. Tbl, Rd2 en wint de quali-
teit.
14. Bf6e4
15. Pg3Xe4 Pc6X«4
in de rivier en bij de twee landpijlers ieder
ddn.
Op deze spoorbanen bewogen zich twee
achter elkander gekoppelde wagens, waarop
men met behulp van hydraulische persen het
ijzeren bovenstuk van de brug had geplaatst.
De 'wagens, waarvan de grootste belasting
350 ton bedroeg, werden door takels voort-
bewogen.
Door het verleggen van de oude brug, die
tot de voltooiing van de nieuwe brug voor de
verbinding over de Donau moet blijven dienen,
is de plaats voor de nieuwe brug vrijgekomen.
(Men werkt dus op dezelfde wijze als inder-
tijd hier te Rotterdam bij den bouw van de
nieuwe brug over de Koningshaven.) De
nieuwe brug wordt een kettingbrug met een
totale lengte van 366 M. en alLeen de middel-
ste opening is reeds 243 M. lang. De breedte
van den rijweg is 16% M. en de beide voetpa-
den zijn ieder 3.50 M. breed. De beide ^porta-
len waarover de kettingen loopen, zijn 34 M.
hoog. De kettingen zijn in twee blokken ver-
ankerd, welke ieder, oveneenkomstig het ge-
wicht der kettingen, 50.000 ton wegen.
NOODLOTTIGE SAMENLOOP VAN
OMSTANDIGHEDEN.
Te Jemelle (B.) is Zondag in de bocbt van
de spoorlijn een 4-jarig kind uit den trein ge-
vallen.
Een tandarts die met zijn vrouw in den-
zelfden coupd zat, poogde vergeefs de nood-
rem te doen werken.
Daarop stapte hij in een anderen wagen
over om daar de noodrem te probeeren.
Na aldus verschillende pogingen te hebben
gedaan, welke vruchteloos waren, opende hij
de deur van een der wagens.
Op hetzelfde oogenblik kwam een andere
trein uit de tegenovergestelde richting, met
het noodlottig gevolg, dat het portier werd
afgerukt en de man onder den spoorwagen
terecht kwam. 't Lijk werd totaal vermor-
zeld teruggevonden. Het kindje is gered.
EEN GEZEGEND TOEVAL.
Een boer uit Keendole in de Ungusavallei
was bezig met ploegen, wat in deze streek
een zwaar werk is, daar men daarbij voortdu-
rend op rotsblokken stoot. Deze moeten dan
uit het ploegspoor verwijderd worden.
Toen hij bezig was een katoenveld om te
ploegen, brak 6dn van de rotsblokken, die hij
er juist uithaalde in stukken en er in ont
dekte hij goud in zichtbare hoeveelheden. Toen
hij de plek nader onderzocht, bleek het, dat
hij gestuit was op een goudhoudende rots.
HET NOODWEER.
Het noodweer en de daarmee gepaard gaan-
de stijging van het water heeft in alle deelen
van Duitsch sprekend Zwitserland groote
schade aangerioht. Op vele plaatsen zijn de
spoorlijnen onbruikbaar geworden en zijn We
gen door neervallend rotsgesteente versperd.
Werkloozen uit de industrieele centra zijn naar
de kritdeke punten gedirigeerd om gevaar af
te wenden.
ONTSNAPT.
Vier bandieten o.w. naar men meent ook
de beruchte Baby-face" Nelson, zijn Vrijdag
op het laatste oogenblik uit Cleveland ont-
snapt, een uur voordat de politie een inval
deed in hun schuilplaats. De drie overige
bandieten waren Fred Barker met twee hel
pers. De politie kwam op him spoor, toen zij
ingreep in een hotel waar een drietal opzich-
tig gekleede vrouwen een beetje al te veel
rumoer maakten. Daarbij vertelde het zeven-
jarig doohtertje van een der vrouwen de
politie waar de schuilplaats der bovengenoem-
de bandieten zich bervond. Dezen hadden
echter de lucht gekregen van het gevaar en
zich in allerijl uit de voeten gemaakt.
MISDADIGE POGING OM EEN TREIN TE
LATEN ONTSPOREN.
Zaterdagmorgen hebben onverlaten ge-
poogd den sneltrein van Waterford naar Cork
in den Ierschen Vrijstaat, bij een klein sta
tion te doen ontsporen door het wegnemen
van eenige dwarsliggers, opbreken van het
spoor en onbruikbaar maken van de tele-
graafleidingen langs den weg. De trein be-
vatte 200 passagiers, die naar Engeland
zouden terugkeeren. Door de oplettendheid
van den machinist, die op grooten afstand
een afgeknapte telefoonpaal bemerkte en
dadeiyk remde, is de toeleg echter mislukt.
De politie volgt reeds een spoor.
16. Tfldl Dd8a5
Wit heeft de open lijn bezet, maar dit is
niet van langen duur.
17. Rc4d3 Pe4c5
Dreigt Pb3.
18. Rd3c2 Tf8d8
19. e3—e4
De ingesloten raadsheer krijgt nu eindelijk
ruimte.
19TdSXdlt
20. RclXd.1 TaSd8
Dreigt Pe4:, waarna De4: niet kan wegens
T<H:| en mat.
21. Rcl—f4
Op Rg5 volgt f7f6 met hetzelfde gevolg
als in de partij. Zwart houdt nu niet alleen
de d-lijn bezet, hij verovert ook het veld d2
voor zijn toren.
21Rb4d2!
R h
Rb4d2!
Stand na 21
22. Rf4Xd2
Of Rg3, Rh6 en Td2.
22. Td8Xd2
23. De2—el
Nu kan Tb2: niet geschieden.
23Pc5d3
Maar nu verliest Wit den pion toch.
24. Del—e3 Pd3Xb2
Niet Pf2: wegens Re2 en het paard gaat
verloren.
25. Rdlf3 Pb2c4
26. De3ib3 Da5c5
27. Db3Xto7 Dc5Xf2f
28. Kgl—hi Td2a2
Maakt plaats voor het paard, dat op cL2
moet ingrijpen. Natuurlijk kan Ta2: nu niet
wegens Dfl mat.
29. Taldl Pc4d2
BRABANTSCHE BRIEVEN.
Ulvenhout, 11 September 1934.
Menier,
Veur 'n week
of drie gelejen,
as ik begon aan
deuze aerie van
karaktertiepkes,
dan heb ik oe
geschreven g'ad
over den Huib,
voluitHubertus
de Visser, die 't
zoo bezonder ver
brocht in de wea-
reld, omdat z'n
Karlieneke daar-
veur zurgde, daar-
aan werkte en
veuralomda zij daar veur werken liet!
Daar zijn veul Karlienekes, heb ik toen be-
weerd, evengoed as er veul Huiben zijn.
Maar... daar zijn evenveul Steffen Schab-
loon en Ridders Kees, die 'k al beschreef in
deuze rij. En... Antonio's de neven, as
waarvan Karlieneke heur eigenbediende!
'k Ga nog verder. Ge kent ze, in oew eigen
kringeske. In oew eigen durp of stad, in
oew eigen pervincie en land. Maar... denk
nooit: deus figuren zijn speciaal Brabaanders!
Of Nederlanders. Amico, ze tieren ieve-
raans ter weareld. Ze zijn: intemationaal.
Alleen in Fraankrijk zrjn veul meer Huiben-
oudministers, dan hier raadslejen. Ok, al zijn
ze maar acht dagen minister gewiest. Da's
sjuust genogt veur 'n levenslaank pensioen.
Maar daar gaat 't nou nie om!
't Gaat hierom: daar zijn heel veul van
deuze tiepkes en as ge 't nie zekers weet: kekt
dan maar naar de geregelde stijging van oew
belastingpampieren
Neee, ik verkoop gin smoesjes.
Wa'k daar allegaar mee zeggen wil.
Da ge nie perbeeren hoeft, om uit te zoeken
wien ik op 't oog heb g'ad, bij de beschrijving
van den een of aanderen tiep.
Waant... as ge denken zou, hij woont bij me
in de straat, dan zou 't best meugelijk zijn,
dat ie woonde, op den Boulevard Joffre (in de
hoop, dat er naar deuzen generaal 'nen bou
levard vernoemd is, in Parijs. Maar dh zal
wel: op die manier blijft 't (soep)-potje
kokend...! En wat is nou toch weareldpoli-
tiek zonder 'nen oorlog in 't veuruitzicht
KouWe soep! Deer! Dan zou er werendig
aan politiek 't zout in de pap nie te verdienen
zijn. Terwijl sjuust... Genogt!)
Veur ik nou verder dwaal van m'n chapi-
terke, stel ik oe hierbij veur: den WelEdelZeer-
geleerden Heer Dr. Bas van Dorp.
Ik zet hier zijnen naam en titel daarom vol
uit, omdat Bas 't zelf nooit dee! Bas „dok-
terde" in 'n heel aander vak, dan waar ie
,,Dr." in was.
Bas had 'nen geest zoo scherp en spulsch,
dat aanderen hum nie volgen kosten.
,,Echte" docters namen Bas dat kwalijk,
waant...
Zuilie hadden er veul te veul geduuvel mee
g'ad om „Dr." te worren, dan da ze 't. goed
vonden, om Bas zoo slordig mee zijnen titel
te zien omspringen. Veural de lui die „Drs."
schreven, da zijn de aanstaande doctors, die
't nooit worren, die hadden aan Bas heele-
gaar de smoor gezien. Maar Bas wist da nie!
As ie 't geweten had... dan had ie sjuust
eender gedaan. Zoo whs Bas. Kost ie nie ver-
helpen. Zijnen geest was dartel, spulsch en
vlug as 'nen jongen, gezonden rashond. Hij
li©P er zelf achter na. Alle kaanten op, die
zijnen geest uitdartelde.
Bas was ginnen vechter. 't Ging hum alle
gaar te gemakkelijk af. Z'nen kop stond naar
den laoh. Bas tegenkomen op 'n kwaaien
dag weer, was de zon zien!
lOk was ie te groot, te forsch om te veeh-
tep. Alleen kleine keareltjes vechten altij...!
Die vechten heel d'r leven, om te meten.
'k Had op mijnen erft 's 'n krielhaantje.
Zo'n parmantig, fier krielhaantje. En da
kijeleke vocht, vocht, ollee, hij zette heel
m'n hok met zestig kiepen op stelten. De
groote hanen hadden gin rust. En z66 hadden
ze 'm d'n erft over gejaagd, over gerdld zelfs,
z66 hadden ze 'm weggesmeten, z6o zat ie
weer boven in den nek van 'nen grooten haan,
met z'n veeren uit malkander gezet en begost
ie opnuuw. Net zoolaank tot Trui 'm den nek
omdraaide, plukte en in den soep dee.
Maar genogt alweer over da krieleke.
Dreigt Pf3: en Dh2: mat. Wit dekt ijlings
het veld h2.
30. Db7ib8t KgS—h7
31. Db8f4 Pd2Xf3
32. Df4Xf3 Df2xf3
33. g2Xf3 Ta2Xa4
Om den bedreigden kooingsvleugel te hel-
pen, moest Wit dezen pion in den steek laten.
Zwart heeft nu een gewonnen spel. Er volg-
de nog:
34. Tdld7 f7—f6
35. e4e5 f6X«5
36. Td7d6' Ta4—a5
37. Td6Xe6 Kh7—h6
Qm den toren weg te jagen.
38. Khlg2 Kh6g5
39. Kg2g3 KgS—f5
40. Te6e7 Kf5f6
41. Te7c7 g6—g5
42. Kg3—g4 Ta5a4t
43. Kg4g3
Niet Kh5 wegens g7g6 mat.
43g7g6
Wit geeft op, waarom nil precies, begrijpen
wij niet. Het voortmarcheeren van pion a7
kan Wit op den duur niet tegenhouden; dit
moet hem een toren kosten en de rest is een
quaestie van tijd. Maar dat was op den 34sten
zet ook al zoo: toen had Wit al op kunnen
geven. Of anders had hij nog een paar zetten
door kunnen spelen tot de pion de eindstreep
haalde. Maar al begrijpen wij niet, waarom
Wit niet vroeger of lqter opgeeft, maar juist
nu, wij begrijpen heel goed, dht Wit opgeeft,
want de zaak staat hopeloos.
CCCLVI.
We gaven eenige weken geleden het vol-
gende eindspel ter oplossing
Zwart: 16, 21, 25, 31.
Wjt: 32 en 35. Dam op 1.
Op verzoek volgt hier de winstgang:
1. 1—45! 25—30
Gedwongen, daar wit anders wint door
32—27 en 35—30.
2. 35X24 31—36
Deze en zwarts volgende zet kunnen ver-
wisseld worden, maar dat verandert niets aan
de oplossing.
3. 45—23 21—26 (of?)
4. 32—27! 26—31 (of?)
5. 27—22 16—21
6. 231!! en zwart is verloren. Op 3641
of 3137 volgt 2217; op zwart 2127 volgt
Bas!
Bas schilderde. Prima! Zo goed... dat de
schilders de pee kregen aan Bas. Bas schreef
ok! Goed genogt om 'm gin kaans te laten
krijgen bij de ,,beroemde" critici!
Bas dee aan wetenschap. Doctoreerde en...
schee er uit, waant zoo was Bas.
Baswierd eindelijk verliefd.
Eindelijk! Waant hij had eigenlijk nog gin
tijd g'ad veur de liefde. En toen ie dat aan-
pakte, deed ie 't ok goed. Deuzen reus wier
tot over z'n ooren verliefd op 'n schoon, 'n
heel schoon wefke, da volmaakt van schoon-
heid was.
Bas wier nog gelukkiger, dan ie altij was
gewiest en op 'nen avond stak ie allebei zijn
knusten in z'n zakken, dat de bretelknoopen
van z'n broek afsprongen en hij begost 'n uur
op en neer te loopen deur zijn studeerkamer.
Hij zou 's even uitpuzzelen, hoe ie in kortsten
tijd veur zijn toeteloeriske 'n prachtig huiske
bij mekaar geWerkt had, 'n mooi leven, waar-
aan niks ontbrak en n toekomst zonder zur-
gen. Da zou ie's „even" doen, waant Bas dee
alles ,,eventjes gauw".
Twintig keeren zakte z'n broek af, dan trok
ie ze weer op en Bas ijsbeerde, ijsbeerde en
docht allegaar aan z'n toeteloeriske, dat ie op
kost eten van liefde. Eindelijk gong ie zitten
aan z'n bureau, pakte pen en pampier en...
schreef aan z'n Moeder 'nen brief van tWintig
kaantjes over de schoonheid van z'n harte-
lapke. HeeLegaar onderaan schreef ie nog:
,,P.S. en ze heet Annie"
Da ze Annie hiette, was 't eenige wat .e'n
Moeder den aanderen dag toen wist, niaar
Bas wist er zelf ok nie veul meer van.
Bas trouwde. Moeder was er nie heelegaar
gerust op, maar Bas lachte heur bezurgdheid
weg, gooide z'n „moeke" in de locht, vong ze
op, kuste ze en zee: ,,schat van 'n moeke van
me".
Moeder lachte, met twee dikke tranen in
d'r oogen.
Ze hoopte dat Bas ,,'t goed treffen mocht",
waant hij was geboren veur 'tgeluk. Ongeluk
zou 'm lam slaan, zoo groot en zoo sterk as ie
was, wist moeder.
Bas was al 'n heel tijdje getrouwd, as ie
zo'n bietje van z'n Anneke weten ging. An-
neke was jaloersch. Veul jaloersch. Bas
lachte erom. Wa zou Bas ahnders doen? Bas
had er nou eenmaal 'n geWoonte van gemokt,
om alle moeilijkhedens weg te lachen.
En nou heb ik daarstraks wel gesproken
over Bas' vijanden. Maar hij had ok veul vrin-
den. Ik heb nooit 'nen mensch gekend, die
zooveul vrinden en vijanden bezat.
Ok had ie vijanden, die hij as vrind be-
schouwde. Waant Bas, mee al z'n talenten
en geleerdheid, Bas was 'neri slechten men-
schenkenner! Dat kiwam, omdat ie dee, as
bijna alle menschen doen: hij docht dat ieder-
een was, as hijzelf! EnBas z'n soort is
maar 'n klein soort. Dus Bas vergiste z'n
eigen dikkels. Toen ie z'n eigen niet meer
vergiste was ie te oud geworren, om nog
veurdeel te hebben van die wetenschap.
Anneke was stapelgek op heuren Bas.
Maar veuraljaloersch. (Heb ik dat al
gazegd? 'k Zal 't nog wel 'n paar keeren
zeggen!)
Ok had Anneke het hoog in heur wapens.
Alleen 'nen kearel as Bas was dan ok in
staat, om Anneke te voldoen.
Waant ze zag heel goed, dat heuren Bas
boven alien uitstak. Ok... boven de lui, die
't verder brochten in de weareld dan Bas.
Anneke wier dus 'trotscher!
Omkleedde heur schoonheid mee grooten
smaak en Bas betaalde geren.
Waant da was vrimd met Bas: hjj ver-
diende altij wat noodig was. Zonder bereke-
ning, zonder moeil(jkheid; maar daar bleef
nooit over. Daar zurgde Aumeke patent veur.
Bas kost leven van 'n tientje in de week.
Enduurder was ie ok nie! Maar Anneke
had veul noodig. Bas verdiende 't lachend,
gaf 't lachend weg aan z'n „gekke wefke"
zoo as ie ze noemde vanweuge heuren jalou-
zie en Anneke gaf 't allegaar lachende uit,
waaraan wist ze zelvers nie! Bas wier
zoo gewend om alles weg te geven, dat ie gin
nen gulden meer op zak droeg. Bovendien
had Anneke 'm wel verweten, dat ie zoo grif
z'n geld weggaf en daarom vond Bas 't goed,
weinig op zak te hebben! As Anneke 't zee,
die zooveul „verstaandiger" was, dan hij, dan
whs 't zekers waar, docht Bas.
Maar Bas moest veul harder en veul ge-
regelder gaan werken. 't Leven wier duurder,
veul duurder. De meiden, de auto, het groote
huis.....* en Bas, had nie in de gaten, dat ie
dikkels zelf z'n schoenen poetste, hij droeg
altqd 't zelfste paar tot 't versleten was; dat
17 en 7X23., terwijl 2126 eenvoudig ver
liest door 123.
Deze spelgang werd in de partij toegepast.
Vervolgens een eindspel uit de partij Kuijer-
Vos, wereldkampioenschap 1928 te Amster
dam.
Zwart: 10, 19, 23. Dam op 24.
Wit: 34, 45. Dam op 16.
Zwart had zijn dam op 24 geplaatst om zijn
tegenstander te verlokken door 3430 en
167 schijnbaar remise te forceeren. Na
167 zou zwart echter fraai geWonnen heb
ben door 3540!! (wit 45X34); 1015
(7X29) en 1924. Zeer leerzaam! Kuyer
vloog er evenwel niet in.
Uit een stand, die voortkwam in een vlug-
gertje, ontstond de volgende studie.
ZWART 1 2 3 4 5
16
26
36
46
WIT 47 48 49 50
Welke opmerkingen hebben de lezers be-
treffende de spelgang?
1. 30—24 19 X 30
2. 35X24 4—10 (of?)
3. 28X19 9—14
4. 33—28 14 X 23
5. 28X19 3—9!
6. 24—20??
Op deze fout had zwart eenigszins gere-
kend.
6. 13X24!
7. 20X29 18—22
8. 27X18 9—13
9. 18X9 10—14
10. 9X20 15X31!
en kwart wint.
ie zelf zelden gebruik mokte van de auto
en dat z'n groote huis altij leeg stond
Waant Anneke was kollesaal jaloersch.
Bas werkte, had gin vrinden n66dig en leef-
de in z'n studeerkamer, achter boven.
IBas veraanderde. Wist ie nie. Lachte
minder. Wist ie nie.
Bas had en zag gin vrinden meer. Docht ie
nie bij. Bas werkte.
't Werk was zwaar. Waant d'n grooten
Bas had fn vijanden overgehouden. Die bleef
ie bezitten.
Nou en dan las ie in de kraant dat Jan,
Piet of Klaas, deur hum nooit seerjeus ge-
nomen, weer genoemd wier, hoogerop kwam
en soms las ie, hoe lui-van-niks bereikten,
wat hij veur z'n eigen onbereikbaar achtte.
Bas ging piekeren.
Hij kwam ok nergens! Sprak niemand.
Anneke
Daar ging Bas 'n lichtje op. Na twintig
jaren huwelijk.
Anneke had 'm zoetjesaan ingesponnen,
vleugellam gemokt. Anneke had 'm laten
werken in d'n duster van 'n achterhoog-
gelegen werkkamer, veur heuren weelde, heur
plazier en heuren trots.
Bas was afgezonderd, vergeten haast en
overgableven was er: 'nen pampieren Bas, dien
men nog kende uit z'n werk, dat onbekendc
vrinden en bekende vqanden had.
Hij ging praten met z'n Anneke.
En kreeg antwoorden, die hjj van iedereen,
maar nooit van Anneke verwacht zou hebben!
De weareld viel veur Bas in gruzelemen-
ten.
Teugeswoorig is Bas alleen.
Gin vrouw kan mddr gehouwen hebben van
heuren man, dan Anneke, maar Anneke hield
tdch nog meer van heurzelvers!
Da wier 't ongeluk.
Veur Anneke en veur Bas. Da was ok
Anneke's jalouzie.
Bas tobt. Houdt van z'n Anneke, waarvan
ie alleen 't postadres nog maar weet, veur
z'n geldzendingen.
Zelf leeft ie nouw op 'n durpke veur het
tientje per week.
Anneke is in den maalstroom gegaan, zoo-
as ze dat noemen: Ieveraans hee ze gezocht
maar nieveraans 'nen tweeden Bas gevonden.
Misschien komt ze nog wel 's terug!
Bas hee gezegd: gin voet meer over mijnen
drempel
Maar as Anneke eenmaal durft, dan
dan is Bas d'n eerste, die z'n deurke wagen-
wijd opengooit.
Ik begon over Huib en z'n Karlien.
Om de teugenstelling, amico, van Bas en
Anneke!
Huib, d'n goeien sul, die minister wier.
deur z'n vinnige, lillijke Karlien.
Bas, d'n kollesalen reus, die verschrompelde
deur z'n schoone, lieve Anneke.
Veul groeten van Trui en as altij gin horke
minder van oewen
toet a voe
DRA
SAS VAN GENT.
Overlijden. 6 Sept. Bemardus Maurice
Meuleman, oud 34 j., echtg. van Wilhelmina
Dolphina Geertruida van de Winckel. 7 Sept.
Arnold August van Leemput, oud 7 j., z. van
Johannes Theodorus en van Alice Honorine
Augusta Marquinie.
SAS VAN GENT.
Gedurende het tijdvak van 6 tot en met 12
Sept. j.l. hebben zich in deze gemeente ge-
vestigd
L. I. Bauwens, zonder, van Selzaete (B.).
I. de Grandi en gezin, fabrieksarbeider, van
Selzaete (B.).
Vertrokken
M. Verplanken, zonder, naar Oudenbosch.
G. L. Ferket, zonder, naar Hulst.
L. A. Antheunis, zonder, naar Hulst.
A. Chr. Notschaele, zonder, naar Basse-
velde (B.).
G. Kindt en gezin, sergeant N.O.I., naar
Batavia (N.O.I.)
In de ,,Haagsche Post" kwam onlangs een
probleem met eindspel voor van den blinden
dammer A. M. Olsen te Rotterdam. Aange-
zien de winst in de overblijvende stand niet
zoo eenvoudig is, leek het ons aardig, de
lezers er eens een weekje naar te laten zoeken.
De stand op diagram ziet er als volgt uit:
ZWART 1 2 3 4 5
16
26
36
46
II
WIT 47 48 49 50
Oplossing
1. 32—28 23X32 gedw.
2. 43—39 32X34
3. 20—15! 22X31 gedw.
anders Wint wit de eindstand gemakkelijk.
4. 36 X 27 21X32
5. 15—10 4X15
6. 25—20 15X24
7. 42—38 32X43
8. 48X6
Het eindspel is nu aldus:
Zwart: 3 schijven op 3, 16 en 18.
Wit: 2 schijven op 6 en 33.
Zwart is aan zet.
Kan wit nog winnen?
We zijn zeer benieuwd naar het oordeel on-
zer lezers.
Ten slotte een leerzaam eindspel, dat met
een geringe wijziging voorkwam in een vtjf-
minuten-partqtje.
Zwart: 3 schijven op 25, 28 en 43.
Wit: 4 schijven op 9, 29, 34 en 37.
Wit aan zet speelt 93 dam.
Mag zwart nu dam nemen op 48?
Oplossingen dezer twee eindspelen zullen
we gaame ontvangen v66r 19 September a.s.
Voor de goede oplossers is een jaarabonnement
op het maandblad ,,Het Damspel" beschikbaar.