ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Het 350-jarig zelfstandig bestaan van Ter Neuzen OM DE KONINGIN No. 9191 MAANDAG 3 SEPTEMBER 1934 74® Jaargang 1584 - 1934 Feuiileton Binnenland - k TER NEUZENSCHE COURA ABONNEMENTSPRIJSBinnec Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar Voor Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland aileen bjj vooruitbetaling. TTitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE GIRO 38150 TELEFOON No. 25. ADVERTENTIeNVac 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer /0,20. KLEENE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent brj vooruitbetaling. Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekeed. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrggbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave. OIT BLAB VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND. Koninklijk bezoek. t In 1862 heerschte er op den 26sten Mei in Ter Neuzen een groote drukte. Toen kwam n.i. Koning Willem III Ter Neuzen en eenige vomliggende plaatsen bezoeken. De geheele stad was in feestgewaad, van alle huizen, torens, molens en schepen, wapperde de drie- kleur met Oranjewimpel. De straten waren versierd met rijen denneboompjes, verbonden met guirlandes. Ook waren verschillende eerepoorten met opschriften geplaatst. Z.M. kwam albier met zijn jacht aan de Westsluis (thans middensluis) aan, opgewacht door het gemeentebestuur, met aan het hoofd den burgemeester, P. Dronkers, en verschil lende autoriteiten. In het Gedenkboek „Willem in in Zeeland", van Mr. J. *H. de Stoppelaar, archivaris van Middelburg, verschenen in 1863 bij J. C. W. Altorffer te Middelburg, vinden we vermeld, dat Z.M. Koning Willem III 21 Mei 1862 om- streeks 11 uur te Rotterdam per extra-trein was aangekomen, om zich met zijn gevolg daar terstond aan boord te begeven van het stoomjacht ,,De Leeuw", voor zijn reis naar Zeeland. De koninklijke standaard werd geheschen en statig baande het vaartuig zich zijnen weg door de met vlaggen van alle natien getooide schepen, die in bont gewemel de Maas be- dekten. ESndelijk zoude worden voldaan aan eenen lang gekoesterden wensch der Zeeuwen. Met een licht verklaarbaren trots haakte de Zeeuw naar het oogenblik, waarop het hem gegund zoude zijn, den Koning zijn hulde te brengen op eigen bodem, grootendeels werk van eigen schepping. Hij verheugde zich in het vooruit- zicht, den doorluchtigen gast te zullen rond- leiden in de vruchtbare polders, die hij jaar- lijks aan de zee had ontweldigd en met in- spanning van alle krachten tot een onschat- bare bron van welvaart had geanaakt. Na voorts beschreven te hebben de ont- vangst van het jacht in de Zeeuwsche wate- ren op het Zijpe, door een vloot van 53 hoog- aartsen, met de vlag in top, uitsluitend saam- gesteld uit visschers van Bruinisse, en de ver- welkoming van den Koning aan het Veer, door den Commissaris des Konings, met de leden van Gedeputeerde Staten en andere autoritei ten, volgt een beschrijving van het bezoek aan Walcheren, vervolgens van dat aan Zeeuwsch- Vlaanderen bewesten den Brakman om dan te vertmelden dat aan Zeeuwscb-Vlaanderen be- oosten den Brakman. [De 26 Mei 1862 toog ook dddr eene blijde bevolking den derden koning uit het vorst en- geslacht juichend en jubelend tegemoet. Oranje's huis en Neerlands leeuw, Zijn Neerlands steun van eeu'w tot eeuw; luidde het opschrift op een der tallooze eere poorten te Ter Neuzen, waar de merkwaar- dige tocht een aanvang nam, die eerst met den laten avond te Walsoorden zou eindigen. In een noot teekent de schrijver aan, dat Ter Neuzen toen met inbegrip van het 200 man sterke garnizoen, een bevolking had van 3254 zielen. Uit de ingezetenen was een commissie be- noemd, die zich had belast met de geheele en regelmatige versiering der kom. Zij bestond uit de heeren J. C. Steenkamp, president, J. Sturm, secretaris, J. van Pienbroek, J. Die- leman Wz., J. Donze Az, D. Maandag, J. Th. de Smidt, A. Jansen, Oh. Dogeman en R. H. van Os. Meerderen dezer heeren zijn bij een deel van het thans levend geslacht nog wel in herinnering bekend. Uit de vele toebereidselen, door het bestuur en de ingezetenen gemaakt, bleek het duide- lijk, dat men den vorst niet aileen recht fees- telijk wilde ontvangen, maar dat men hem bij door VICTOR BRIDGES. (Nadruk verboc'en.) 50 Vervolg. Nadat hij dit belangriike bericht Langzaam en aandachtig had gelezen, legde Tony het blad neder en leunde achterover in zijn stoei. Dus had Congosta toch gelijk gehad! Onder het veelkleurige melodrama waarmt.de de ge- schiedenis van Isabel was omhangen, was een werkelijk Wild stuk Europeesche geschiede- nis in stilte tot rijpheid gekomen. Hij had zelf nooit aan het feit getwijfeld, maar deze vlam- mende titels in de krant hadden hem plotse- ling van den emst bewust gemaakt. De schel- len waren van zijn oogen gevallen en wat tot nu toe een ci^chuldig avontuur voor hem was geweest, had zich plotseling ontwikkeld tot een emstig duel op leven en dood. Met opge- wonden blijdschap schoof hij zijn stoel dichter bij de tafel, om kennis te maken met de ge- bakken tong. „Wilt u mijn chauffeur zeggen, dat wij om half elf in plaats van elf uur vertrekken", zei hij. De kelner vertrok met de boodschap, maar er waren nog geen twee minuten verloopen, toen hij wederom in de eetzaal terugkwam met een zilveren blaadje, waarop een telegram. „Als het u belieft, mijnheer", zei hij. ,,Een van de matrozen van uw jacht heeft het ge bracht. Hij wacht in de hal, ingeval u hem noodig heeft." Met een zeker gevoel van verrassing, legde zijne intrede in dit gedeelte van het gewest een onthaal Wilde aanbieden, zoo luisterrijk mogelijk en geheel in overeenstemming met den geest van liefde en gehechtheid, die zoo hier als elders heerschte en slechts op deze ge- legenheid wachtte, om zich krachtig te open- baren. Met de meeste zorg was de oude vesting in een feestdos gestoken, die, in weerwil van den ongeregelden bouw, haar in alle deelen schoon en smaakvol tooide. Dit sprong reeds dadelijk in het oog bij de aanlegplaats; met het daarachter gelegen plein (dat bij het postkantoor) maakte zij een schilderachtige vertooning. Op de vloeipalen aan den basalt- muur waren vlaggestokken geplaatst, amphi- theatersgewijze onderling met in sierlijke bochten nederhangende guirlanders verbon den. Tegen de 3 middelste was een groot schild bevestigd, aan de buitenzgde met het op schrift: God zij met U en Uw huis, o koning, tot heil van het vaderland en aan de keer- zijde met de woorden: Oranje, Nederland, Wurtemburg, in een wilgenkrans omvat. Hoog uit die vlaggenrij verhief zich de Neder- landsche driekleur, reohts en links met klei- nere vaandels omgeven, waarboven wederom die van Oranje en Wurtemberg uitstaken. Op het plein zelf waren aan weerskanten kunst- matige boschjes van sparreboomen aangelegd, die zich uitstrekten tot eene met onmisken- baar talent ontworpen en schoon uitgevoerde eerepoort, welke als achtergrond bij het kan- toor der telegraaf, het ruime vierkant op- sloot. Die poort had een hoogte van 12 ellen en stelde een middeleeuwschen burg voor, wier kanteelen en de bovenste steenrijen zich uit een bekleedsel van groen verhieven. Boven den doorgang was aan de zijde der aanleg plaats een schild aangebracht, met het wa- pen der gemeente, waaronder de Woorden: de gemeente Ter Neuzen aan den Koning. Deze poort was ontworpen door den heer R. H, van Os, opzichter bij den waterstaat, en onder zijn leiding daargesteld, terwijl de versiering was verzorgd door de heeren C. Logeman, opzich ter van den waterstaat en J. T. de Smidt, Een uit hout samengestelde en op marme- ren pilaren rustende boog, onder een kroon van kantwerk en bloemen, met de Nederland- sche kleuren gedrapeerd, en de hiervoren ver- melde dichtregelen tot opschrift voerende, stond aan den ingang der Noordstraat en aan het ander einde dezer straat, naar de Axelsche poort, was een dergelijk gevaarte geplaatst. Ook de bewoners van Java hadden op gelij- ke wijze bij de binnensluis der oostelijke wa- terstaatswerken hunne hulde aan den koning gebracht. In de Nieuwstraat prijkte eene py- ramide van zes ellen hoog, met het beeld van Minerva op den top. Op de kade was een mu- ziektempel gebouwd in Chineeschen trant, voor de leden der vereeniging Apollo bestemd. Van het eene einde der stad tot het andere waren frissche sparreboomen geplant, die van de Sassche tot de Axelsche poort en ook in de zijstraten doorgaande lanen vormden, over haar geheele lengte met draperien van wit doek, met rood en blauW geschakeerd, be- hangen. Hier en daar werd die eenheid van tooi door de aangenaamste versoheidenheid afgebroken, welke menig schoon gezichts- punt opleverde, zooals bij het raadhuis, dat voor een groot gedeelte, evenals de toren, uit- wendig met palm-, laurier- en andere boomen was gemaskeerd, met draperien der nationale kleuren doorslingerd. Het inwendige, en voor- namelijk de raadszaal, waar het gemeente bestuur den koning zou ontvangen, was als in een bloementuin herschapen. Van alle gebouwen, groot en klein, werd den 26 Mei de vlag uitgestoken en reeds lang voor het tijdstip waarop men den vorst kon verwachten, vulden vele duizenden, Neaerlan- ders en Belgen, de wallen, bruggen en dijken bij de aanlegplaats. Daar verzamelden zich ook in bonte mengeling de verschillende korp- sen, de troepen en eerewachten, die den koning plechtig en feestelijk zouden inhalen. De sierlijk uitgedoschte ruiterwacht, ge- kleed met zwarte jas en vest, witte pantalon en geWone zwarte hoed, witte moirezijden bandelier, omboord met gouden passement en van onderen eindigende in zilveren franje, hield de rechterzijde. Zij werd gevormd door de heeren J. C. Steenkamp P.Wz., comman dant, J. T. de Smidt, onder-commandant, H. de Bruijne, bamierdrager, J. Donze Az., D. Maandag, J. de Smidt;- R. H. van Os, J. van Pienbriek, A. Jansen, J. C. Steendijk J.Cz., J. Sturm, C. J. Fercken, J. Leunis, A. C. N. Grenu, H. Dregmana en T. G. Steenkamp, leden. Vooraan stond de koninklijke marechaussee, eveneens te paard, en aan de rechterkant eene afdeeling burgers, met het metalen kruis be- giftigd, als eerewacht te voet. Daartoe behoor- den de heeren: M. Harte, A. Walraven, A. de Doelder, H. van den Ouden, S. Mielen, J. de Smidt Gz., W. Blokland, P. van Gast, M. Roose, W. Dieleman Jacz., C. van Alten, C. de Zeeuw, P. de Meester, M. de Blaaij, K. Dees, F. Jansen, J. de Bruijne, J. de Doelder Jz., C. A. Exner en J. van Gent. Aan de andere zijde stond opgesteld het ba- taljon infanterie, alsmede het detachement artillerie, het muziekgezelschap „Apollo" en 5 schilddragers. Het> midden van het plein werd ingenomen door den burgemeester_ den heer Mr. J. P. Dronkers, de wethouders N. Grenu en J. Len- sen, benevens de leden van den gemeenteraad N. Bakker, P. de Feijter Lz., J. J. Fercken, J. C. Steenkamp J.Cz., J. Donze Az., J. Diele man, secretaris, en J. Sturm, ohtvanger. Voorts stond daar de gamizoenscomman- dant, majoor Rost van Tonningen, met zijn staf en een groot aantal burgerlijke en mili- taire autoriteiten van stad en vesting. Toen men om 10 uur het stoomjacht de aan legplaats zag naderen, werd driemaal met de grootste der vlaggen gesalueerd en toen het daarna statig binnengeloopen was, onder het gelui der klokken, het spelen van het Wilhel- mus en het hoerageroep der toeschouWers, de met eed tapijt belegae gang door het korps der loodsen aan boord gebracht. Nauwelijks was dit geschied, of de Koning stapte aan wal en bevond zich op hetzelfde oogenblik te midden der opgetogen menigte. De burge meester verwelkomde Hem namens alien en mocht daarop uit 's vorst'en mond de verze- kering ontvangen van Zijn hooge belangstel- stelling voor Ter Neuzen en zijne bewoners. Ook de majoor-gamizoenscommandant werd door ZM. toegesproken en het onder diens bevelen staande bataillon eerst nog ge- inspecteerd, voor men plaats nam in de rij- tuigen. De heer Dr. L. Roelands Janssen, lid der provinciale staten en wethouder van Axel, had zijn sierlijk, voor deze gelegenheid met wit satijn bekleed open rijtuig, dat hij zelf be- stuurde, ter beschikking des konings gesteld. Behalve deze namen daarin plaats de com missaris des Konings, de generaal-majoor Graaf Van Lijnden en de burgemeester van Ter Neuzen. De stoet der deelnemers formeerde zich thans en trnk in de eerste plaats naar het arsenaal, Waar afgestegen werd en tuighuis, artilleriepark en affuitloodsen door den Ko ning nauwkeurig werden bezichtigd. Na dit korte oponthoud reeds men naar het raadhuis. Daar aangekomen noodigde de burgemees ter den Koning uit binnen te treden en stelde Hem de leden van het gemeentebestuur voor, alsmede de commandanten der eerewacht. Aan eerstgenoemde verklaarde Z. M. onder ande- ren, „dat het Hem aangenaam was te zien, dat deze gemeente steeds toenam in bloei en dat Hij zich dan ook overtuigd hield, dat zij Tony mes en vork neer en scheurde de bruin- gele enveloppe open. De inhoud Was even kort als duidelrjk: ..Isabel verdwenen, vrees het ergste, kom onmiddellijk. G u y." XVH. In de val gelokt. Guy moest den auto in de laan hebben hoo- ren aankomen, want toen deze voor het huis stilhield, vloog de deur open en kwam hjj zjjn neef met bleek, verwrongen gelaat tegemoet. „Heb je mijn telegram ontvangen?" was het eerste, wat hij vroeg. Tony die nog aan het stuur zat, knikte en kwam met stijve beWeging uit de auto. Hij was gewend, zeer hard te rijden, doch na de fabelachtige snelheid, waarmede hij nu den af- stand had afgelegd, gevoelde hij een oogen blik eenige verluchting, dat de reis zonder noodlottige gevcxlgen was volbracht. „Ga mee naar binnen, Guy", sprak hij, „je ziet er uit als iemand uit een advertentie van Sanatogen." Zij kwamen in de hal, waar Tony zich van zijn jas ontdeed en haar over de leaning van een stoel gooide. „Nu", zei hij. „vertel mij alles." „Da Freitas heeft zich van Isabel meester gemaakt", zei Guy, moeite doende, om kalm te spreken. „Zij verliet Chester-Square van- morgen om negen uur en Wij hebben sindsdien niets meer van haar gehoord." Er ontstond een korte pauze. „Ga voort", zei Tony. „Hoe is het in zijn werk gegaan?" „Het was mijn schuld", antwoordde Guy, met een soort strenge bitterheid, „tenminste voor een groot gedeelte. Ik ben gisteren bijna den geheelen dag met Debenham bezig ge weest om het over de Stanley-landgoederen eens te worden. Die zaak moest absoluut ge- een schoone toekomst tegemoet ging." Tevens betuigde hij hun Zijn hooge tevredenheid over de wijze van ontvangst en voegde de eere wacht een vleiend woord toe over hare uit- monstering. Onder het collation, waarvan in- middels gebruik werd gemaakt, onderhield Hij zich verder met dezen en genen der aan- wezigen, maar gaf al spoedig den wensch te kennen, om de waterstaatswerken aan het kanaal te bezichtigen. Andermaal besteeg men de rijtuigen en reed nu de brug over naar den oostelijken kanaalarm, Waar de aard en strekking dier werken, aan die zijde verricht, door den hoofd-ingenieur Jhr. J. R. R. Ortt en den ingenieur H. S. J. Rose (naar wien de „Rosegracht" is genoemd) aangeWezen en toegelicht werd. Van daar begaf men zich te voet naar de kazeme, die eveneens met de meeste nauwlettendheid werd geinspecteerd. Na te dier plaatse afscheid te hebben ge- nomen van de militaire autoriteit, keerde de Koning met die Hem vergezelden weder terug naar de rijtuigen en ontving ook kort daarop de burgerlijke overheid Zijnen laatsten groet. Langs een omWeg werd nu de terugtocht ondemomen. te midden eener vroolijk gestem- de menigte. Het muziekgezelschap „Apollo" had intusschen plaats genomen in den tem- pel op de kade geplaatst en speelde, terwijl men daar voorbij trok, de volksliederen, die na 's Konings vertrek nog door vele andere stukken werden gevolgd. Ongestoorde vreugde heerschte den ganschen dag onder Ter Neu- zen's burgerij en zoo binnen als buitenshuis werd nog tot laat in den nacht het feest voort- gezet. De eerewacht te paard deed Z.M. uitgeleide tot het gehucht Sluiskil; daar schaarde zij zich andermaal rond 's vorsten rijtuig en wensfehte Hem, bij monde van haren com mandant, van harte vaarwel. De Koning vervolgde toen zijn tocht naar Sas van Gent, Westdorpe, Axel, Hulst, Kloos- terzande en Walsoorden, waar Hij zich in- scheepte naar Zuid-Beveland. 1865. In dat jaar werd aan de Lange Kerkstraat, nabij den Pelmolen eene bijzondere christelijke school gebouwd, waarin tegen betaling van schoolgeld lager onderwijs werd gegeven. De eerste onderwijzer was de heer J. Mulder, waaraan de school tot vele jaren daarna den naam ontleende van „de Muldersche school". Dat schoolgebouW is in 1898 buiten gebruik gesteld, en de school verplaatst naar de Jo- zinastraat. 1867. Tot dat jaar was voor de openbare lagere school in gebruik het gebouW op den Smids- wal. dat bij de gemeente nog tot v66r enkele jaren in gebruik was als politiebureau en een lokaliteit voor verpleging van zieken en waar in thans een papiermagazijn van de N.V. Firma P. J. van de Sande is gevestigd. Toen werd in gebruik genomen eene nieuwe school, gebouwd op het Zandplein, later genoemd school A, welk gebouw nu met 2 lokalen nog in gebruik is als gymnastieklokaal en voor het overige als politiebureau en brandspuit- huis. Er werd toen voor de meergegoeden tegen betaling- en voor minvermogenden kos- teloos onderwijs gegeven. Als hoofd der school fimgeerde de heer C. v. Dijk, die sedert 1 October 1843 die functie alhier uitoefende. T* De oude school werd toen in een stadshos- 1 pitaal veranderd. In een deel er van heeft I het muziekgezelschap .Apollo" ook vele jaren I hare repetities gehouden. Voorts meldt de historieschrijver dat in dien tijd op het Zandplein nieuwe straten werden aangelegd en Waar de oude kazeme (laatst kalkloods) gestaan heeft, die in 1867 gesloopt werd, is een rei aaneengebouwde ge- lijke huizen gebouwd ten getale van 15, die De Blokken genaamd werden en uitsluitend voor de gehuwde militairen bestemd Waren. In de jaren 1835/36, toen de cavalaristen met hun paarden de manege reden op voornoemd plein, had dit destijds den naam van Zand plein gekregen. Ondanks de vele plaatselrjke veranderingen, is de naam Zandplein behou- den (thans het plein voor de oude school A). Spoorweglijn op Gent aangelegd. In 1867 is de spoorweglijn van Ter Neuzen naar Gent aangelegd en werd ten Z.Z.Westen der stad, nabij den Zuidelijken kanaalarm een terrein aangelegd, station gebouwd, benevens remise voor de locomotieven en eenige han gars en andere bergplaatsen. Tevens werd het kanaal tegenover het station breeder en. dieper gemaakt, en werd de kanaalboord aan de stationszijde van een zwaren muur voor- zien, terwijl daar een ijzeren kraan geplaatst werd, ten dienste van het lossen en laden van schepen. Aanleg spoorweg MechelenTer Neuzen, Op 25 Juni 1868 werd de eerste spade in den grond gestoken voor het aanleggen van de spoorlijn MechelenTer Neuzen, die nabij Sluiskil aan de spoorbaan naar Gent zou aan- sluiten. Ten behoeve dier aansluiting werd in den Coegorspolder een station gebouWd. dat den naam Sluiskil" kreeg. Spoorlijn op Gent geopend. Op 1 April 1869 werd de spoorweg Ter NeuzenGent alhier geopend, zoowel voor passagiers als voor goederen. Er liep drie maal daags een train, zoowel voor personen als voor goederen. De eerste stationschef was de heer P. van Leul. Ijzeren draaibrug over den Oostelijken kanaalarm. In 1869 is de enkele houten draaibrug over den Oostelijken kanaalarm (te zien op foto no. 9 in ons nummer van 20 April 1.1.) afge broken en in de nabrjheid varvangen door een ijzeren draaibrug, waardoor als deze geopend is, gelijktijdig schepen zoowel op- en als af kunnen varen. Het tegenwoordig geslacht verlangt reeds vele jaren naar vervanging dezer brug door een breedere, opdat ook met voertuigen tegelijk in twee riohtingen deze brug zou gepasseerd kunnen worden.) De nu genoemde Axelsche brug is 3 Augustus. 1869 in gebruik genomen. (Wordt vervolgd.l regeld wonden, voor wij Engeland zouden verlaten. Na afloop onzer onderhandelingen ben ik met hem gaan dineeren en kwam eerst tegen een uur hier terug. Spalding had je brief om mijn slaapkamer gelegd, doch hoe het kwam weet ik niet, ik denk door ver- moeidheid maar ik heb hem niet gezien. Ik had een briefje voor Spalding neergelegd, dat ik tegen negen uur gewekt moest worden en toen hij mij wekte, zag ik je brief op de tafel liggen." Hij zweeg even. ,,Zoodra ik hem gelezen had, ging ik naar beneden en belde Chester-Square op. Het dienstmeisje antwoordde mij, dat Isabel zoo- juist was uitgegaan en tante Fanny nog niet op was. Toen ik vroeg of Isabel gezegd had, waarom zij zoo vroeg weg moest, deelde zij mij mede, dat Spalding een kwartier geleden had getelefoneerd en gezegd, dat jij verzocht of Isabel zoo spoedig mogelijk met een taxi bij je wilde komen. Ik vermoedde onmiddellijk dat er lets niet in den haak was. Ik liet Spal ding bij mij komen en zooals ik verwachtte, vertelde hij mij, dat hij dien morgen nog niet aan de telefoon was geweest. Ik werd werke lijk bang en daarom vroeg ik het meisje de telefoon over te zetten op de slaapkamer van tante Fanny. Toen kwam alles uit. Iemand die zich voor Spalding had uitgegeven, had om kwart voor negenen opgebeld en naar Isa bel gevraagd. Hij zei, dat je haar dringend spreken moest en dat zij zoo spoedig mogelijk per taxi moest komen. Isabel had natuurlijk niet het minste vermoeden. dat het allemaal bedrog was. Tante Fanny sliep nog en zij filde niet hebben, dat men haar zou wakker maken. Zij had haar hoed opgezet en was in een taxi gestapt, welke vlak hij het huis klaar stond en dat was het laatste, wat men van haar had gezien." Guy moest zich geweldig inspannen, om zijn bevende stem in bedwang te houd-en. „Zij hebben haar ontvoerd, Tony", voegde hij er wanhopig hij. „Ik zou er mijn rechterhand voor over gehad hebben, als ik het had kunnen voorkomen, maar ivat baat dat nu? Zij hebben haar en wij zullen haar nooit meer terug krggen." Tony legde zijn hand op den schouder van zrjn neef. „Goede, beste Guy", sprak hij kalm, ,,het was jouw schuld niet. Als er iemand te laken is, dan ben ik het." Hij liep een paar maal het vertrek op en neer en kwam toen weer voor Guy staan. „Verduiveld", riep hij bedroefd. „Ik wist niet, dat ik zoo dol op Isabel was!" Met een plotseling glimlachje keek Guy hem aan. ,,Ik wist wel, dat je dat den een of anderen dag zoudt ontdekken", zei hij. .Jam mer, dat het te laat is." „Te laat!" verklaarde Tony vastberaden. „Dan ken je mij nog niet. Zou je denken, dat ik haar in bezit van Da Freitas laat Ik weet, dat ik van alles in de wereld het meest ver- lang naar Isabel. Ik ben er aan gewend, alles te hebben wat ik verlang en het is zeer slecht iemands gewoonten te veranderen." Guy maakte een wanhopig gebaar met zijn handen. „Maar wat kun je doen?" vroeg hij. „Heb je de kranten dan niet gelezen en gezien Wat er in Livadia aan de hand is? Er bestaat veel kans, dat zij haar direct daarheen bren gen en haar met Pedro in den echt verbinden." ,,Dan ga ik haar terug halen", verklaarde Tony met kalme, vaste stem. ,,Dat huwelijk zou niet geldig zrjn, ik gedoog niet, dat iemand tusschenbeide komt, waar het om mijn levens- geluk gaat." Guy opende zijn mond, om lets te zeggen, doch werd in dat voomemen plotseling ver- hinderd door het knersend geluid van een in haast voorbijrijdenden auto. Bijna op hetzelf de oogenblik werd er zoo heftig aan de bel getrokken, dat het door het geheele huis Weerklonk. „Ik geloof zeker, dat het Congosta is", zei Tony. Hiij liep de hal door en maakte de deur open. De bezoeker was werkelijk Congosta, maar zijn intiemste vriend zou hem op dat oogen- DE „TABINTA" ZAL DE KONINGIN AFHALEN. Naar het Handelsblad vemeemt, wordt het m.s. ,,Tabinta" van de Nederland in gereed- heid gebracht om Dinsdagnacht a.s. te 12 uur naar Noorwegen te vertrekken en daar H.M. de Koningin af te halen voor haar terugreis naar Nederland. DE KONINGIN. Reuter meldt uit Oslo dat Koningin Wil- helmina daar Zaterdag is aangekomen De Tel. vemeemt, dat de Koningin en de Prinses met hun heele gezelschap 's avonds per auto te Oslo aankwamen. Zij namen haar intrek in ihet Grand Hotel, waarvoor zich een menigte belangstellenden had verzameld. Toen de Koningin en de Prinses uit den auto stapten en het hotel binnengingen, steeg een luid gejuich op. De Prinses keerde, nadat zij reeds de hall van 't hotel was imgegaan terug op het hordes om buigend en glimlachend voor de huldebatui- gingen te danken. De vorstelijke gasten werden in het hotel ontvangen door den Nederlandschen zaak- gelastigde, mr. dr. G. A. Scheltus, en andere leden van de Nederlandsche legatie te Oslo. Naar verluidt is de Koningin voomemens eenige dagen te Oslo te blijven om vandaar naar Nederland terug te keeren DE KONINGIN IN NOORWEGEN. De particuliere correspondent van ,,de Maasbode" meldt van 31 Augustus uit Aas- gaard strand: blik niet dadelijk herkend hebben. Zonder hoed, zijn kleederen in Wanorde en een langen hloedveeg aan zijn mondhoek, zag hij er uit of hij ijverig deel had genomen aan een of andere verkiezingscampagne. ,,Dus", riep hij met woedende blikken Tony aanstarend, heeft u mij toch bedrogen!" Tony deed een stap voorwaarts. ,,Kom, wees niet zoo dwaas. Gaat u eerst eens kalm zitten." Hij sloeg zijn arm om den Divadiaan en voor deze 'wist, wat er gebeurde, had Tony hem in een clubfauteuil geplant. ,,Drinkt u eerst eens iets", voegde hij er gemoedelijk bij. „U ziet er uit, of u met de wereld afge- daan heeft. Och Guy, geef de 'whisky eens aan.' Guy ging heen, om het gevraagde te halen en nog voor de verbolgen Livadiaan goed en wel tot zichzelven was gekomen, wendde Tony zich met een ontwapenend glimlachje tot hem. „Het spijt mij, dat ik een beetje ruw ben, geweest", zei hij. ,,Ik veronderstel, dat u lets betreffende Isabel heeft vemomen en natuur lijk denkt u dat wij schurken zijn natuur lijk." Met uiterste krachtinspanning gelukte het Congosta zijn spraak ter beschikking te krij- gen. „U Weet dus, wat er is voorgevallen?" riep hij vragend. ,,Weet u dus, waar zij is?" ,,Ik heb zooeven vemomen, dat zij uit het huis op Chester-Square is weggelokt. Van- morgen om negen uur werd zij per telefoon namens mij opgebeld en tot nu toe heb ik niet het minste idee waar zrj kan zijn. Als ik dat had, zou ik hier zoo niet zitten." „Dan zal ik het u zeggen!" Krampachtig omknelde Congosta de armen van den stoel en hoog zich voorover naar Tony toe. „Zrj is bewusteloos gemaakt en als een hutpelooze gevangene aan boord van de „Vivid" gedra- gen. Nu, op dit oogenblik zijn zg halverwege de Theems zeewaarts, op Weg naar Livadia!" (Wordt vervolgd.l

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1934 | | pagina 1