ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Het 350-jarig zelfstandig bestaan van Ter Neuzen
OM DE KONINGIN
No. 9191
MAANDAG 3 SEPTEMBER 1934
74® Jaargang
1584 - 1934
Feuiileton
Binnenland
-
k
TER NEUZENSCHE COURA
ABONNEMENTSPRIJSBinnec Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland aileen bjj vooruitbetaling.
TTitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVac 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer /0,20.
KLEENE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent brj vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekeed.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrggbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
OIT BLAB VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
Koninklijk bezoek.
t In 1862 heerschte er op den 26sten Mei
in Ter Neuzen een groote drukte. Toen kwam
n.i. Koning Willem III Ter Neuzen en eenige
vomliggende plaatsen bezoeken. De geheele
stad was in feestgewaad, van alle huizen,
torens, molens en schepen, wapperde de drie-
kleur met Oranjewimpel. De straten waren
versierd met rijen denneboompjes, verbonden
met guirlandes. Ook waren verschillende
eerepoorten met opschriften geplaatst.
Z.M. kwam albier met zijn jacht aan de
Westsluis (thans middensluis) aan, opgewacht
door het gemeentebestuur, met aan het hoofd
den burgemeester, P. Dronkers, en verschil
lende autoriteiten.
In het Gedenkboek „Willem in in Zeeland",
van Mr. J. *H. de Stoppelaar, archivaris van
Middelburg, verschenen in 1863 bij J. C. W.
Altorffer te Middelburg, vinden we vermeld,
dat Z.M. Koning Willem III 21 Mei 1862 om-
streeks 11 uur te Rotterdam per extra-trein
was aangekomen, om zich met zijn gevolg
daar terstond aan boord te begeven van het
stoomjacht ,,De Leeuw", voor zijn reis naar
Zeeland.
De koninklijke standaard werd geheschen
en statig baande het vaartuig zich zijnen weg
door de met vlaggen van alle natien getooide
schepen, die in bont gewemel de Maas be-
dekten.
ESndelijk zoude worden voldaan aan eenen
lang gekoesterden wensch der Zeeuwen. Met
een licht verklaarbaren trots haakte de Zeeuw
naar het oogenblik, waarop het hem gegund
zoude zijn, den Koning zijn hulde te brengen
op eigen bodem, grootendeels werk van eigen
schepping. Hij verheugde zich in het vooruit-
zicht, den doorluchtigen gast te zullen rond-
leiden in de vruchtbare polders, die hij jaar-
lijks aan de zee had ontweldigd en met in-
spanning van alle krachten tot een onschat-
bare bron van welvaart had geanaakt.
Na voorts beschreven te hebben de ont-
vangst van het jacht in de Zeeuwsche wate-
ren op het Zijpe, door een vloot van 53 hoog-
aartsen, met de vlag in top, uitsluitend saam-
gesteld uit visschers van Bruinisse, en de ver-
welkoming van den Koning aan het Veer, door
den Commissaris des Konings, met de leden
van Gedeputeerde Staten en andere autoritei
ten, volgt een beschrijving van het bezoek aan
Walcheren, vervolgens van dat aan Zeeuwsch-
Vlaanderen bewesten den Brakman om dan te
vertmelden dat aan Zeeuwscb-Vlaanderen be-
oosten den Brakman.
[De 26 Mei 1862 toog ook dddr eene blijde
bevolking den derden koning uit het vorst en-
geslacht juichend en jubelend tegemoet.
Oranje's huis en Neerlands leeuw,
Zijn Neerlands steun van eeu'w tot eeuw;
luidde het opschrift op een der tallooze eere
poorten te Ter Neuzen, waar de merkwaar-
dige tocht een aanvang nam, die eerst met den
laten avond te Walsoorden zou eindigen.
In een noot teekent de schrijver aan, dat
Ter Neuzen toen met inbegrip van het 200
man sterke garnizoen, een bevolking had van
3254 zielen.
Uit de ingezetenen was een commissie be-
noemd, die zich had belast met de geheele en
regelmatige versiering der kom. Zij bestond
uit de heeren J. C. Steenkamp, president, J.
Sturm, secretaris, J. van Pienbroek, J. Die-
leman Wz., J. Donze Az, D. Maandag, J. Th.
de Smidt, A. Jansen, Oh. Dogeman en R. H.
van Os. Meerderen dezer heeren zijn bij een
deel van het thans levend geslacht nog wel
in herinnering bekend.
Uit de vele toebereidselen, door het bestuur
en de ingezetenen gemaakt, bleek het duide-
lijk, dat men den vorst niet aileen recht fees-
telijk wilde ontvangen, maar dat men hem bij
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboc'en.)
50 Vervolg.
Nadat hij dit belangriike bericht Langzaam
en aandachtig had gelezen, legde Tony het
blad neder en leunde achterover in zijn stoei.
Dus had Congosta toch gelijk gehad! Onder
het veelkleurige melodrama waarmt.de de ge-
schiedenis van Isabel was omhangen, was een
werkelijk Wild stuk Europeesche geschiede-
nis in stilte tot rijpheid gekomen. Hij had zelf
nooit aan het feit getwijfeld, maar deze vlam-
mende titels in de krant hadden hem plotse-
ling van den emst bewust gemaakt. De schel-
len waren van zijn oogen gevallen en wat tot
nu toe een ci^chuldig avontuur voor hem was
geweest, had zich plotseling ontwikkeld tot
een emstig duel op leven en dood. Met opge-
wonden blijdschap schoof hij zijn stoel dichter
bij de tafel, om kennis te maken met de ge-
bakken tong.
„Wilt u mijn chauffeur zeggen, dat wij om
half elf in plaats van elf uur vertrekken",
zei hij.
De kelner vertrok met de boodschap, maar
er waren nog geen twee minuten verloopen,
toen hij wederom in de eetzaal terugkwam
met een zilveren blaadje, waarop een telegram.
„Als het u belieft, mijnheer", zei hij. ,,Een
van de matrozen van uw jacht heeft het ge
bracht. Hij wacht in de hal, ingeval u hem
noodig heeft."
Met een zeker gevoel van verrassing, legde
zijne intrede in dit gedeelte van het gewest
een onthaal Wilde aanbieden, zoo luisterrijk
mogelijk en geheel in overeenstemming met
den geest van liefde en gehechtheid, die zoo
hier als elders heerschte en slechts op deze ge-
legenheid wachtte, om zich krachtig te open-
baren.
Met de meeste zorg was de oude vesting
in een feestdos gestoken, die, in weerwil van
den ongeregelden bouw, haar in alle deelen
schoon en smaakvol tooide. Dit sprong reeds
dadelijk in het oog bij de aanlegplaats; met
het daarachter gelegen plein (dat bij het
postkantoor) maakte zij een schilderachtige
vertooning. Op de vloeipalen aan den basalt-
muur waren vlaggestokken geplaatst, amphi-
theatersgewijze onderling met in sierlijke
bochten nederhangende guirlanders verbon
den. Tegen de 3 middelste was een groot schild
bevestigd, aan de buitenzgde met het op
schrift: God zij met U en Uw huis, o koning,
tot heil van het vaderland en aan de keer-
zijde met de woorden: Oranje, Nederland,
Wurtemburg, in een wilgenkrans omvat.
Hoog uit die vlaggenrij verhief zich de Neder-
landsche driekleur, reohts en links met klei-
nere vaandels omgeven, waarboven wederom
die van Oranje en Wurtemberg uitstaken. Op
het plein zelf waren aan weerskanten kunst-
matige boschjes van sparreboomen aangelegd,
die zich uitstrekten tot eene met onmisken-
baar talent ontworpen en schoon uitgevoerde
eerepoort, welke als achtergrond bij het kan-
toor der telegraaf, het ruime vierkant op-
sloot. Die poort had een hoogte van 12 ellen
en stelde een middeleeuwschen burg voor,
wier kanteelen en de bovenste steenrijen zich
uit een bekleedsel van groen verhieven. Boven
den doorgang was aan de zijde der aanleg
plaats een schild aangebracht, met het wa-
pen der gemeente, waaronder de Woorden: de
gemeente Ter Neuzen aan den Koning. Deze
poort was ontworpen door den heer R. H, van
Os, opzichter bij den waterstaat, en onder zijn
leiding daargesteld, terwijl de versiering was
verzorgd door de heeren C. Logeman, opzich
ter van den waterstaat en J. T. de Smidt,
Een uit hout samengestelde en op marme-
ren pilaren rustende boog, onder een kroon
van kantwerk en bloemen, met de Nederland-
sche kleuren gedrapeerd, en de hiervoren ver-
melde dichtregelen tot opschrift voerende,
stond aan den ingang der Noordstraat en aan
het ander einde dezer straat, naar de Axelsche
poort, was een dergelijk gevaarte geplaatst.
Ook de bewoners van Java hadden op gelij-
ke wijze bij de binnensluis der oostelijke wa-
terstaatswerken hunne hulde aan den koning
gebracht. In de Nieuwstraat prijkte eene py-
ramide van zes ellen hoog, met het beeld van
Minerva op den top. Op de kade was een mu-
ziektempel gebouwd in Chineeschen trant,
voor de leden der vereeniging Apollo bestemd.
Van het eene einde der stad tot het andere
waren frissche sparreboomen geplant, die van
de Sassche tot de Axelsche poort en ook
in de zijstraten doorgaande lanen vormden,
over haar geheele lengte met draperien van
wit doek, met rood en blauW geschakeerd, be-
hangen. Hier en daar werd die eenheid van
tooi door de aangenaamste versoheidenheid
afgebroken, welke menig schoon gezichts-
punt opleverde, zooals bij het raadhuis, dat
voor een groot gedeelte, evenals de toren, uit-
wendig met palm-, laurier- en andere boomen
was gemaskeerd, met draperien der nationale
kleuren doorslingerd. Het inwendige, en voor-
namelijk de raadszaal, waar het gemeente
bestuur den koning zou ontvangen, was als
in een bloementuin herschapen.
Van alle gebouwen, groot en klein, werd
den 26 Mei de vlag uitgestoken en reeds lang
voor het tijdstip waarop men den vorst kon
verwachten, vulden vele duizenden, Neaerlan-
ders en Belgen, de wallen, bruggen en dijken
bij de aanlegplaats. Daar verzamelden zich
ook in bonte mengeling de verschillende korp-
sen, de troepen en eerewachten, die den koning
plechtig en feestelijk zouden inhalen.
De sierlijk uitgedoschte ruiterwacht, ge-
kleed met zwarte jas en vest, witte pantalon
en geWone zwarte hoed, witte moirezijden
bandelier, omboord met gouden passement en
van onderen eindigende in zilveren franje,
hield de rechterzijde. Zij werd gevormd door
de heeren J. C. Steenkamp P.Wz., comman
dant, J. T. de Smidt, onder-commandant, H.
de Bruijne, bamierdrager, J. Donze Az., D.
Maandag, J. de Smidt;- R. H. van Os, J. van
Pienbriek, A. Jansen, J. C. Steendijk J.Cz.,
J. Sturm, C. J. Fercken, J. Leunis, A. C. N.
Grenu, H. Dregmana en T. G. Steenkamp,
leden.
Vooraan stond de koninklijke marechaussee,
eveneens te paard, en aan de rechterkant eene
afdeeling burgers, met het metalen kruis be-
giftigd, als eerewacht te voet. Daartoe behoor-
den de heeren: M. Harte, A. Walraven, A. de
Doelder, H. van den Ouden, S. Mielen, J. de
Smidt Gz., W. Blokland, P. van Gast, M.
Roose, W. Dieleman Jacz., C. van Alten, C.
de Zeeuw, P. de Meester, M. de Blaaij, K.
Dees, F. Jansen, J. de Bruijne, J. de Doelder
Jz., C. A. Exner en J. van Gent.
Aan de andere zijde stond opgesteld het ba-
taljon infanterie, alsmede het detachement
artillerie, het muziekgezelschap „Apollo" en 5
schilddragers.
Het> midden van het plein werd ingenomen
door den burgemeester_ den heer Mr. J. P.
Dronkers, de wethouders N. Grenu en J. Len-
sen, benevens de leden van den gemeenteraad
N. Bakker, P. de Feijter Lz., J. J. Fercken, J.
C. Steenkamp J.Cz., J. Donze Az., J. Diele
man, secretaris, en J. Sturm, ohtvanger.
Voorts stond daar de gamizoenscomman-
dant, majoor Rost van Tonningen, met zijn
staf en een groot aantal burgerlijke en mili-
taire autoriteiten van stad en vesting.
Toen men om 10 uur het stoomjacht de aan
legplaats zag naderen, werd driemaal met de
grootste der vlaggen gesalueerd en toen het
daarna statig binnengeloopen was, onder het
gelui der klokken, het spelen van het Wilhel-
mus en het hoerageroep der toeschouWers, de
met eed tapijt belegae gang door het korps
der loodsen aan boord gebracht. Nauwelijks
was dit geschied, of de Koning stapte aan
wal en bevond zich op hetzelfde oogenblik te
midden der opgetogen menigte. De burge
meester verwelkomde Hem namens alien en
mocht daarop uit 's vorst'en mond de verze-
kering ontvangen van Zijn hooge belangstel-
stelling voor Ter Neuzen en zijne bewoners.
Ook de majoor-gamizoenscommandant werd
door ZM. toegesproken en het onder diens
bevelen staande bataillon eerst nog ge-
inspecteerd, voor men plaats nam in de rij-
tuigen.
De heer Dr. L. Roelands Janssen, lid der
provinciale staten en wethouder van Axel,
had zijn sierlijk, voor deze gelegenheid met
wit satijn bekleed open rijtuig, dat hij zelf be-
stuurde, ter beschikking des konings gesteld.
Behalve deze namen daarin plaats de com
missaris des Konings, de generaal-majoor
Graaf Van Lijnden en de burgemeester van
Ter Neuzen.
De stoet der deelnemers formeerde zich
thans en trnk in de eerste plaats naar het
arsenaal, Waar afgestegen werd en tuighuis,
artilleriepark en affuitloodsen door den Ko
ning nauwkeurig werden bezichtigd.
Na dit korte oponthoud reeds men naar het
raadhuis.
Daar aangekomen noodigde de burgemees
ter den Koning uit binnen te treden en stelde
Hem de leden van het gemeentebestuur voor,
alsmede de commandanten der eerewacht. Aan
eerstgenoemde verklaarde Z. M. onder ande-
ren, „dat het Hem aangenaam was te zien,
dat deze gemeente steeds toenam in bloei en
dat Hij zich dan ook overtuigd hield, dat zij
Tony mes en vork neer en scheurde de bruin-
gele enveloppe open.
De inhoud Was even kort als duidelrjk:
..Isabel verdwenen, vrees het ergste,
kom onmiddellijk.
G u y."
XVH.
In de val gelokt.
Guy moest den auto in de laan hebben hoo-
ren aankomen, want toen deze voor het huis
stilhield, vloog de deur open en kwam hjj zjjn
neef met bleek, verwrongen gelaat tegemoet.
„Heb je mijn telegram ontvangen?" was
het eerste, wat hij vroeg.
Tony die nog aan het stuur zat, knikte en
kwam met stijve beWeging uit de auto. Hij
was gewend, zeer hard te rijden, doch na de
fabelachtige snelheid, waarmede hij nu den af-
stand had afgelegd, gevoelde hij een oogen
blik eenige verluchting, dat de reis zonder
noodlottige gevcxlgen was volbracht.
„Ga mee naar binnen, Guy", sprak hij, „je
ziet er uit als iemand uit een advertentie van
Sanatogen."
Zij kwamen in de hal, waar Tony zich van
zijn jas ontdeed en haar over de leaning van
een stoel gooide.
„Nu", zei hij. „vertel mij alles."
„Da Freitas heeft zich van Isabel meester
gemaakt", zei Guy, moeite doende, om kalm
te spreken. „Zij verliet Chester-Square van-
morgen om negen uur en Wij hebben sindsdien
niets meer van haar gehoord."
Er ontstond een korte pauze.
„Ga voort", zei Tony. „Hoe is het in zijn
werk gegaan?"
„Het was mijn schuld", antwoordde Guy,
met een soort strenge bitterheid, „tenminste
voor een groot gedeelte. Ik ben gisteren bijna
den geheelen dag met Debenham bezig ge
weest om het over de Stanley-landgoederen
eens te worden. Die zaak moest absoluut ge-
een schoone toekomst tegemoet ging." Tevens
betuigde hij hun Zijn hooge tevredenheid over
de wijze van ontvangst en voegde de eere
wacht een vleiend woord toe over hare uit-
monstering. Onder het collation, waarvan in-
middels gebruik werd gemaakt, onderhield
Hij zich verder met dezen en genen der aan-
wezigen, maar gaf al spoedig den wensch te
kennen, om de waterstaatswerken aan het
kanaal te bezichtigen. Andermaal besteeg
men de rijtuigen en reed nu de brug over naar
den oostelijken kanaalarm, Waar de aard en
strekking dier werken, aan die zijde verricht,
door den hoofd-ingenieur Jhr. J. R. R. Ortt
en den ingenieur H. S. J. Rose (naar wien de
„Rosegracht" is genoemd) aangeWezen en
toegelicht werd. Van daar begaf men zich te
voet naar de kazeme, die eveneens met de
meeste nauwlettendheid werd geinspecteerd.
Na te dier plaatse afscheid te hebben ge-
nomen van de militaire autoriteit, keerde de
Koning met die Hem vergezelden weder terug
naar de rijtuigen en ontving ook kort daarop
de burgerlijke overheid Zijnen laatsten groet.
Langs een omWeg werd nu de terugtocht
ondemomen. te midden eener vroolijk gestem-
de menigte. Het muziekgezelschap „Apollo"
had intusschen plaats genomen in den tem-
pel op de kade geplaatst en speelde, terwijl
men daar voorbij trok, de volksliederen, die
na 's Konings vertrek nog door vele andere
stukken werden gevolgd. Ongestoorde vreugde
heerschte den ganschen dag onder Ter Neu-
zen's burgerij en zoo binnen als buitenshuis
werd nog tot laat in den nacht het feest voort-
gezet.
De eerewacht te paard deed Z.M. uitgeleide
tot het gehucht Sluiskil; daar schaarde zij
zich andermaal rond 's vorsten rijtuig en
wensfehte Hem, bij monde van haren com
mandant, van harte vaarwel.
De Koning vervolgde toen zijn tocht naar
Sas van Gent, Westdorpe, Axel, Hulst, Kloos-
terzande en Walsoorden, waar Hij zich in-
scheepte naar Zuid-Beveland.
1865.
In dat jaar werd aan de Lange Kerkstraat,
nabij den Pelmolen eene bijzondere christelijke
school gebouwd, waarin tegen betaling van
schoolgeld lager onderwijs werd gegeven. De
eerste onderwijzer was de heer J. Mulder,
waaraan de school tot vele jaren daarna den
naam ontleende van „de Muldersche school".
Dat schoolgebouW is in 1898 buiten gebruik
gesteld, en de school verplaatst naar de Jo-
zinastraat.
1867.
Tot dat jaar was voor de openbare lagere
school in gebruik het gebouW op den Smids-
wal. dat bij de gemeente nog tot v66r enkele
jaren in gebruik was als politiebureau en een
lokaliteit voor verpleging van zieken en waar
in thans een papiermagazijn van de N.V.
Firma P. J. van de Sande is gevestigd. Toen
werd in gebruik genomen eene nieuwe school,
gebouwd op het Zandplein, later genoemd
school A, welk gebouw nu met 2 lokalen nog
in gebruik is als gymnastieklokaal en voor
het overige als politiebureau en brandspuit-
huis. Er werd toen voor de meergegoeden
tegen betaling- en voor minvermogenden kos-
teloos onderwijs gegeven. Als hoofd der
school fimgeerde de heer C. v. Dijk, die sedert
1 October 1843 die functie alhier uitoefende.
T* De oude school werd toen in een stadshos-
1 pitaal veranderd. In een deel er van heeft
I het muziekgezelschap .Apollo" ook vele jaren
I hare repetities gehouden.
Voorts meldt de historieschrijver dat in
dien tijd op het Zandplein nieuwe straten
werden aangelegd en Waar de oude kazeme
(laatst kalkloods) gestaan heeft, die in 1867
gesloopt werd, is een rei aaneengebouwde ge-
lijke huizen gebouwd ten getale van 15, die
De Blokken genaamd werden en uitsluitend
voor de gehuwde militairen bestemd Waren.
In de jaren 1835/36, toen de cavalaristen met
hun paarden de manege reden op voornoemd
plein, had dit destijds den naam van Zand
plein gekregen. Ondanks de vele plaatselrjke
veranderingen, is de naam Zandplein behou-
den (thans het plein voor de oude school A).
Spoorweglijn op Gent aangelegd.
In 1867 is de spoorweglijn van Ter Neuzen
naar Gent aangelegd en werd ten Z.Z.Westen
der stad, nabij den Zuidelijken kanaalarm een
terrein aangelegd, station gebouwd, benevens
remise voor de locomotieven en eenige han
gars en andere bergplaatsen. Tevens werd
het kanaal tegenover het station breeder en.
dieper gemaakt, en werd de kanaalboord aan
de stationszijde van een zwaren muur voor-
zien, terwijl daar een ijzeren kraan geplaatst
werd, ten dienste van het lossen en laden van
schepen.
Aanleg spoorweg MechelenTer Neuzen,
Op 25 Juni 1868 werd de eerste spade in den
grond gestoken voor het aanleggen van de
spoorlijn MechelenTer Neuzen, die nabij
Sluiskil aan de spoorbaan naar Gent zou aan-
sluiten. Ten behoeve dier aansluiting werd
in den Coegorspolder een station gebouWd. dat
den naam Sluiskil" kreeg.
Spoorlijn op Gent geopend.
Op 1 April 1869 werd de spoorweg Ter
NeuzenGent alhier geopend, zoowel voor
passagiers als voor goederen. Er liep drie
maal daags een train, zoowel voor personen
als voor goederen. De eerste stationschef
was de heer P. van Leul.
Ijzeren draaibrug over den
Oostelijken kanaalarm.
In 1869 is de enkele houten draaibrug over
den Oostelijken kanaalarm (te zien op foto
no. 9 in ons nummer van 20 April 1.1.) afge
broken en in de nabrjheid varvangen door een
ijzeren draaibrug, waardoor als deze geopend
is, gelijktijdig schepen zoowel op- en als af
kunnen varen. Het tegenwoordig geslacht
verlangt reeds vele jaren naar vervanging
dezer brug door een breedere, opdat ook met
voertuigen tegelijk in twee riohtingen deze
brug zou gepasseerd kunnen worden.) De
nu genoemde Axelsche brug is 3 Augustus.
1869 in gebruik genomen.
(Wordt vervolgd.l
regeld wonden, voor wij Engeland zouden
verlaten. Na afloop onzer onderhandelingen
ben ik met hem gaan dineeren en kwam eerst
tegen een uur hier terug. Spalding had je brief
om mijn slaapkamer gelegd, doch hoe het
kwam weet ik niet, ik denk door ver-
moeidheid maar ik heb hem niet gezien.
Ik had een briefje voor Spalding neergelegd,
dat ik tegen negen uur gewekt moest worden
en toen hij mij wekte, zag ik je brief op de
tafel liggen."
Hij zweeg even.
,,Zoodra ik hem gelezen had, ging ik naar
beneden en belde Chester-Square op. Het
dienstmeisje antwoordde mij, dat Isabel zoo-
juist was uitgegaan en tante Fanny nog niet
op was. Toen ik vroeg of Isabel gezegd had,
waarom zij zoo vroeg weg moest, deelde zij
mij mede, dat Spalding een kwartier geleden
had getelefoneerd en gezegd, dat jij verzocht
of Isabel zoo spoedig mogelijk met een taxi
bij je wilde komen. Ik vermoedde onmiddellijk
dat er lets niet in den haak was. Ik liet Spal
ding bij mij komen en zooals ik verwachtte,
vertelde hij mij, dat hij dien morgen nog niet
aan de telefoon was geweest. Ik werd werke
lijk bang en daarom vroeg ik het meisje de
telefoon over te zetten op de slaapkamer van
tante Fanny. Toen kwam alles uit. Iemand
die zich voor Spalding had uitgegeven, had
om kwart voor negenen opgebeld en naar Isa
bel gevraagd. Hij zei, dat je haar dringend
spreken moest en dat zij zoo spoedig mogelijk
per taxi moest komen. Isabel had natuurlijk
niet het minste vermoeden. dat het allemaal
bedrog was. Tante Fanny sliep nog en zij
filde niet hebben, dat men haar zou wakker
maken. Zij had haar hoed opgezet en was in
een taxi gestapt, welke vlak hij het huis klaar
stond en dat was het laatste, wat men van
haar had gezien." Guy moest zich geweldig
inspannen, om zijn bevende stem in bedwang
te houd-en. „Zij hebben haar ontvoerd, Tony",
voegde hij er wanhopig hij. „Ik zou er mijn
rechterhand voor over gehad hebben, als ik
het had kunnen voorkomen, maar ivat baat
dat nu? Zij hebben haar en wij zullen haar
nooit meer terug krggen."
Tony legde zijn hand op den schouder van
zrjn neef. „Goede, beste Guy", sprak hij kalm,
,,het was jouw schuld niet. Als er iemand te
laken is, dan ben ik het."
Hij liep een paar maal het vertrek op en
neer en kwam toen weer voor Guy staan.
„Verduiveld", riep hij bedroefd. „Ik wist
niet, dat ik zoo dol op Isabel was!"
Met een plotseling glimlachje keek Guy
hem aan. ,,Ik wist wel, dat je dat den een of
anderen dag zoudt ontdekken", zei hij. .Jam
mer, dat het te laat is."
„Te laat!" verklaarde Tony vastberaden.
„Dan ken je mij nog niet. Zou je denken, dat
ik haar in bezit van Da Freitas laat Ik weet,
dat ik van alles in de wereld het meest ver-
lang naar Isabel. Ik ben er aan gewend, alles
te hebben wat ik verlang en het is zeer slecht
iemands gewoonten te veranderen."
Guy maakte een wanhopig gebaar met zijn
handen. „Maar wat kun je doen?" vroeg hij.
„Heb je de kranten dan niet gelezen en gezien
Wat er in Livadia aan de hand is? Er bestaat
veel kans, dat zij haar direct daarheen bren
gen en haar met Pedro in den echt verbinden."
,,Dan ga ik haar terug halen", verklaarde
Tony met kalme, vaste stem. ,,Dat huwelijk
zou niet geldig zrjn, ik gedoog niet, dat iemand
tusschenbeide komt, waar het om mijn levens-
geluk gaat."
Guy opende zijn mond, om lets te zeggen,
doch werd in dat voomemen plotseling ver-
hinderd door het knersend geluid van een in
haast voorbijrijdenden auto. Bijna op hetzelf
de oogenblik werd er zoo heftig aan de bel
getrokken, dat het door het geheele huis
Weerklonk.
„Ik geloof zeker, dat het Congosta is", zei
Tony. Hiij liep de hal door en maakte de deur
open.
De bezoeker was werkelijk Congosta, maar
zijn intiemste vriend zou hem op dat oogen-
DE „TABINTA" ZAL DE KONINGIN
AFHALEN.
Naar het Handelsblad vemeemt, wordt het
m.s. ,,Tabinta" van de Nederland in gereed-
heid gebracht om Dinsdagnacht a.s. te 12 uur
naar Noorwegen te vertrekken en daar H.M.
de Koningin af te halen voor haar terugreis
naar Nederland.
DE KONINGIN.
Reuter meldt uit Oslo dat Koningin Wil-
helmina daar Zaterdag is aangekomen
De Tel. vemeemt, dat de Koningin en de
Prinses met hun heele gezelschap 's avonds
per auto te Oslo aankwamen.
Zij namen haar intrek in ihet Grand Hotel,
waarvoor zich een menigte belangstellenden
had verzameld. Toen de Koningin en de
Prinses uit den auto stapten en het hotel
binnengingen, steeg een luid gejuich op. De
Prinses keerde, nadat zij reeds de hall van 't
hotel was imgegaan terug op het hordes om
buigend en glimlachend voor de huldebatui-
gingen te danken.
De vorstelijke gasten werden in het hotel
ontvangen door den Nederlandschen zaak-
gelastigde, mr. dr. G. A. Scheltus, en andere
leden van de Nederlandsche legatie te Oslo.
Naar verluidt is de Koningin voomemens
eenige dagen te Oslo te blijven om vandaar
naar Nederland terug te keeren
DE KONINGIN IN NOORWEGEN.
De particuliere correspondent van ,,de
Maasbode" meldt van 31 Augustus uit Aas-
gaard strand:
blik niet dadelijk herkend hebben. Zonder
hoed, zijn kleederen in Wanorde en een langen
hloedveeg aan zijn mondhoek, zag hij er uit
of hij ijverig deel had genomen aan een of
andere verkiezingscampagne.
,,Dus", riep hij met woedende blikken Tony
aanstarend, heeft u mij toch bedrogen!"
Tony deed een stap voorwaarts.
,,Kom, wees niet zoo dwaas. Gaat u eerst
eens kalm zitten."
Hij sloeg zijn arm om den Divadiaan en
voor deze 'wist, wat er gebeurde, had Tony
hem in een clubfauteuil geplant. ,,Drinkt u
eerst eens iets", voegde hij er gemoedelijk
bij. „U ziet er uit, of u met de wereld afge-
daan heeft. Och Guy, geef de 'whisky eens
aan.'
Guy ging heen, om het gevraagde te halen
en nog voor de verbolgen Livadiaan goed en
wel tot zichzelven was gekomen, wendde Tony
zich met een ontwapenend glimlachje tot hem.
„Het spijt mij, dat ik een beetje ruw ben,
geweest", zei hij. ,,Ik veronderstel, dat u lets
betreffende Isabel heeft vemomen en natuur
lijk denkt u dat wij schurken zijn natuur
lijk."
Met uiterste krachtinspanning gelukte het
Congosta zijn spraak ter beschikking te krij-
gen.
„U Weet dus, wat er is voorgevallen?" riep
hij vragend. ,,Weet u dus, waar zij is?"
,,Ik heb zooeven vemomen, dat zij uit het
huis op Chester-Square is weggelokt. Van-
morgen om negen uur werd zij per telefoon
namens mij opgebeld en tot nu toe heb ik niet
het minste idee waar zrj kan zijn. Als ik dat
had, zou ik hier zoo niet zitten."
„Dan zal ik het u zeggen!" Krampachtig
omknelde Congosta de armen van den stoel
en hoog zich voorover naar Tony toe. „Zrj is
bewusteloos gemaakt en als een hutpelooze
gevangene aan boord van de „Vivid" gedra-
gen. Nu, op dit oogenblik zijn zg halverwege
de Theems zeewaarts, op Weg naar Livadia!"
(Wordt vervolgd.l