Landbouwberichten
Feuilleton-vertellingen
Gemengde Berichten
HET VERRICHTEN VAN ARBEID DOOR
HOEK.
SAS VAN GENT.
AXEL.
LAMSWAARDE.
NIEUW-NAMEN.
DOOR EEN AUTO OVERREDEN
EN GEDOOD.
VERDRONKEN.
Op verzoek van den heer Van Driel zullen
Burg, en Weth. zich tot de bevoegde autori-
teil wenden met hat verzoek, dat de menschen
die op het land aardappelen gaan zoeken, deze
met grootere hoeveelheid dan 4 K.G. ongedekt
mug™ yervoeren.
De heer De Bakker wees op het gevaarlijke
zsBBDmen in de Middenhaven en de heer Col-
jsen zou dat te Sluiskil gaame verboden zien
S»ij de brug. De voorzitter zal nagaan, of
daartegen wat te doen is.
De heer Van Doeselaar vroeg ontratting
bij de vuilnisbelt te Sluiskil. De heer Geel-
boedt kon hem meedeelen, dat het serum
daarvoor al besteld is.
'Door den heer De Bruijn Werd geklaagd, dat
j.l Zondag een optocht met muziek was ge-
trokken langs een kerk, terwijl het daar dienst
was, hetgeen hinderlijk en storend was voor
de kerkgangers. De Voorzitter schreef dit toe
aac het feit, dat die optocht later is uitge-
gaan dan aanvankelijk was bepaald, hetgeen
niet te voorzien 'was. De heer Van Cadsand
steunde de opmerking van den heer De Bruijn,
terwijl de heer Scheele den wensch uitsprak
dal op Zondag nimmer optochten met muziek
op de openbare straat zouden komen.
VREEMDELINGEN.
In het Staatsblad is thans afgekondigd een
Koninklijk besiult waarbij zijn vastgesteld de
voorschriften, bedoeld in artikel 11 der wet
tot regeling van het verrichfcten van arbeid
door vreemdelingen.
Definitie van arbeid.
Onder arbeid wordt verstaan: a. arbeid van
weliken aard ook, welke wordt verricht in
dienst van derden, al of niet tegen het genot
van loon of andere vergoeding, in geld of in
natura; b. arbeid, die in aangenomen Werk in
de onderneming van den werkgever wordt
verricht, zoowel van hem, die dien arbeid per-
soonlijk verricht, als van hen, die dozen bij-
staan.
Het verkrijgen van een vergunning.
Op aanvragen om vergunning, als bedoeld
in artikel 2 der wet, wordt vahwege den minis
ter van sociale zaken beslist door den diree-
teur van den rijksdienst der werkloosheidsver
zekering en arbeidsbemiddeling.
De minister is bevoegd, voor bepaalde be-
roepen of bedrijven, commissien in te stellen,
aan welke hij of de directeur van den rijks
dienst der werkloosheidsverzekering en ar
beidsbemiddeling advies kan vragen, betref-
fende de toepassing van artikel 2 der wet.
Een vergunning moet schriftelijk worden
saangevraagd aan den directeur van den rijks
dienst der werkloosheidsverzekering en ar
beidsbemiddeling door den werkgever, die hier
te lande arbeid wenscht te doen verrichten
door vreemdelingen.
De vergunning is, .behoudens de mogelijk-
heid tot intrekking tusschentijds, geldig ge-
durende het trjdvak, voor hetwelk zij werd ver-
leend. Dit trjdvak kan vanwege den minister
door den directeur van den rijksdienst voor-
noemd worden verlengd, indien bij dezen
daartoe tijdig een schriftelijk verzoek wordt
ingediend.
Dit Kon. besluit treedt in Werking met in-
gang van 30 Augustus.
LUXOR-THEATER.
„Jenny Gerhardt."
Men kan zoomin aan een verfihnden roman
gelooven als een gefloten schilderij of een
gesohilderde sonate, doch moet het nu een-
maal zijn dat men een roman reproduceeren
wil in een film de handeling die men in
den roman aantreft wil weergeven in het vi-
sueele, dan is in Jenny Gerhardt, onder de
regie van Marion Gering, den Paramount-re-
gisseur veel gebleven van het fatale, het on-
afwendbare dat zich gehecht heeft aan de
schreden van het zielige meisje Jenny Ger
hardt, dat zich de treden opboent van het
groote hotel en van dat oogenblik af eigen-
lijk niet anders dan geknield ligt onder de
slagen van het lot, van kwaadwillende men
schen, van toeval en misere.
Heit geraamte van den roman is simpel en
taijna gemeenplaats Een senator wordt ge-
troffen door de charme van het werkmeisje
hij wil haar trouwen, doch sterft voor hij uit-
voering kan geven aan dat voomemen en
Jenny blijft aohter met haar kind, Vesta. Zij
begint den langen lijdensweg. Het kind blijft
bij een nic-h-t en zijzelf vindt werk bij een
familie als kamenier.
De breeder van haar meesteres Wordt
verliefd en beweegt haar met hem naar Chi
cago te vertrekken hij verwaarloost bij dat
alles eenigszins zijn verloofde en nadat Lester
Kane vijf jaren sam-engewoond heeft met
Jenny Gerhardt, komt het vaderlijke ultima
tum Jenny of het vaderlijk erfdeel en de
.©arriere. Jenny vertelt van het kind de
jongeman loopt woedend weg, doch na een
week komt hij terug en beiden vertrekken
naai Buropa.
In Buropa ontmoeten zij de eerste verloof
de van Lester en nadat Jenny gehoord heeft
wat Lester om harentwille heeft moeten op-
geven, gaat zij naar Amerika en haar kind
bang. Lester trouwt zijn vroegere verloofde.
En het kon schijnen of nu deze existenties
voorgoed gescheiden waren, doch eerst brengt
de dood van Jenny's kind en vervolgens de
ziekte en het sterven van Lester hen nog te
samen. En beiden staren op de mine die zij
van het levem hebben gemaakt het is een
troosteloos einde, want een donkere trein
voert het oversohot weg van den geliefden
man en een oude zielige vrouw blijft eenzaam
achter.
Door dat alles heen staren de kinderlijk
veiWonderde oogen van Sylvia u aan. Zij heeft
in haar wezen dat niet op afweer berekende
fatale dat met zich laten geschieden door
bet noodlot, waartegen geen strijd iets helpt.
Om haar heen gebeurt het leven en gebeurt...
Amerika. En hoewel een paar duizend meter
film slechts schematisch uit een leven kunnen
weergeven wat het aan belangrijke en dra-
matische gebeuren bevat, wordt in deze film
toch een beele lijdensgang van een arme ziel
gesprojecteerd.
Zij werkt met gansch andere middelen dan
het woord, dat werelden van eenzaamheid en
weemoed kan oproepen met groote snel-
heid sohiet de camera door de jaren heen,
doch den levensgang van Jenny Gerhardt
heeft zij onverbiddellijk genoteerd.
Met ingang van 1 September a.s. is be-
vorderd tot controleur-groepsleider bij de Cri-
sisopsporingsdienst ter standplaats Ter Neu-
v-gn de heer Jac. de Putter Dz., thans contro-
leur Crisiszuivelwet te Axel.
In de op Zaterdag a.s. te houden openbare
verigadering van den gemeenteraad alhier
komen de volgende punten in behandeling:
1. Benoeming Commissie voor het nazien
der rekeningen en begrootingen in 1934.
'2. Aanbieding der rekening van het ge-
meen-telijk electriciteitsbedrijf over 1933.
3. Aanbieding der gemeente-rekening met
bijlagen over 1933.
4. Missive van den Minister van Sociale
Zaken omtrent subsidie in de werkver-
schaffing en verlaging loonen.
5. Voorstel tot Wijziging der gemeente-
begrooting voor 1934.
Een vreemdsoortig tweetal.
Niet weinig verwonderd was ik, toen ik na
eenige dagen afwezighei-d weer thuis komen-
de, nadat ik -in het donker een schoteltje met
melk voor de poes klaar gezet had, daarbij
een heel ander soort kostganger aan te
treffen.
-Een andere poes, zal de lezer wellioh-t den-
ken. Toch niet. Wei was het een viervoeter,
maar van geheel ander soort dan onzen muize-
peter en wel een, die zich gewoonlijk niet al te
d-icht bij de menschelijke woningen waagt.
Om den lezer niet lang in het onzekere te
laten, zij gezegd, dat het een egel was, die
den niet voor hem bestemden melkvoorraad
aan het verorberen was.
Poes zat er ietwat onru-stig naar te kijken,
hoe haar stekelige concurrent zich met het
grootste gemak van de wereld te goed deed
aan den voor haar bestemden maaltijd.
Om mij goed te overtuigen dat hij werkelijk
een egel was, stak ik een lucifer aan, maar
ook daardoor liet zich het beestje niet af-
schrikken. Het ging gamodereerd met zijn
maaltijd door en wel z66 lang, tot er van den
tamelijk grooten inhoud der pan, die hij voor
het gemak met de voorpootjes gekanteld
hield, niets meer voor poes over was. Zelfs de
door het kantelen gestorte melk werd netjes
opgelikt waama mijnheer de zwijnikkel, zoo-
als hij in het Zuiden van ons land ook Wel ge-
noemd wordt, weer even rustig verdween en
zijn weg zocht in den tuin. 'Het moest de eer
ste rnaal niet zijn, dat het beestje zich op de
bewuste plaats kWam laven. Want, zooals ik
van den huisbewaker vemam, was het hem
reeds meerdere dagen lang opgevallen, dat de
inhoud van de pan verdwenen was, ook wan-
neer poes zich heelemaal niet in de buurt op-
hield.
Om het bewijs te krijgen, of de egel reeds
langer tijd zich hier kwam te goed doen, heb
ik reeds meerdere dagen lang de proef met
eem grootere schotei herhaald, terwijl de kat,
tegen den tijd, dat de maaltijd zal beginnen,
opgesloten Wordt.
Zonder zich door mijn tegenwoordigheid te
laten afschrikken komt ons egeltje aange-
trippeld en als hij goed en wel bezig is, wordt
de kat in vrijheid gesteld. Ook zij, hongerig
en belust op melk als zij is, wil van den opge-
dienden voorraad melk genieten, zoodat nu het
aardige schouwspel te zien is, dat egel en kat
aan denzelfden schotei bun maaltje verorberen.
Maar zoo lang als de egel houdt het poes niet
uit. Reeds na emkele oogenblikken schijnt zij
van de onaangename lucht, die de egel ver-
spreidt, genoeg te hebben.
Intusschen heb ik kunnen constateeren, dat
mijn tuin netjes van slakken en muizen ge-
zuiverd is, want als jager op ongedierte van
deze soort is de egel een niet te versmaden
helper.
De Jantjes in het „Centrum".
De directie van het gebouw „het Centrum"
zal als w-aardige inzet van het a.s. seizoen
dehuteeren met een tot het Hollandsch hart
sprekend filmwerk van eigen land en eigen
taal: „De Jantjes". Den bioscoopliefheb-
bers van Axel en het omliggende wachten
daarmede avonden van bijzonder amusement.
In een rolbezettmg zonder wedergade, met
bekende geziohten, die in eigen omgeving
ibekende liedjes in eigen taal doen hooren,
heeft deze „schlager" stormerderhand de
harten van het meest verwende grootsteed-
sdhe puibliek in een minimum van tijd weten
te veroveren, hetgeen gezien de grootsche
opzet, het prachtig spel en de technische vol-
maaktheid, ook begrijpelijk is. In dit stuk
van Bouber waarin de populaire liedjes van
Louis Davids zijn verwerkt komt het „AIs de
trots wordt losgesmeten"... indrukwekkender
uit, dan men het ooit zag of hoorde!
Een greep uit het zeemansleven, een brok
levende realiteit, waarvan reeds honderddui-
zenden genoten. „Dolle Dries", Scheie
Manus" en ,,Blauwe Toon" arriveeren na de
vervulling van hun militairen diensttijd aan
een van H. M.'s oorlogsbodems, in een vroo-
lijke stemming weer op vaderlandschen grond.
Den ,,-toffe jongens" van de vlakte wacht
echter een niet in alle opeichten gelukkige
thuiskomst. En zeker niet op het terreie
van de zeer onbestendige liefde daar het
meisje van Manu$ hem ontrouw is geworden,
zoodat zich het „Wordit nooit verliefd; want
dan ben je verloren"... volkomen realiseert
-Het wild-avontuurlijke, verwikkelingsvolle,
bruisende Jordaan-leven gaat don aan Uw
oog voorbij en liefde" en „jalouzie" vieren
hoogtij zoodat Dries tenslotte zelfs in de
,,bajus" belandt.
De ontnuchterin-g volgt tenslotte en in arren
moede neemt het edele driemanschap na tai
van emotioneele en aangrijpende episode's
met gemeng-de gevoelens het besluit zich in
itrouwe kameraadschap eenparig als ,,kolo-
niaal" te mel'den.
De liefde -die ook hier weer sterk bijfct en
tenslotte triumfeert, leidt tot een zeer interes-
sante ontknooping wanneer Toon bij een op-
stand in West-Sumatra als slacbtoffer van
het klimaat is gevallen. en Dries en Manus-
om hun betoonde heldendaden tot onder-
officier worden bevorderd. Dries kan nu als
zoodamg trouwen en dit geschiedt tenslotte
met den handschoen, waarbij „de oude Ger-
rit" als bruigom fungeert. Dries wordt met
de mediedeeling verrast dat de legerleidimg
besloot zijn huwelijksvoltrekking per raxiio te
laten uitzenden en het einde maakt zoodoende
(op ultra-moderne wijize) alles goed!
Ongetwjjfeld zal het storm loopen naar Jiet
Centrum" en wij wekken alien liefhebbers
van een goede film, ditmaal in den vorm van
een nationaai product, op, tijdig plaatsen te
bespreken en de verdere aankondigingen in
ons blaid te lezen.
Met ingang van 1 September a.s. is be-
noemd als kapelaan te Stabroeok in Belgie
onze vroegere dorpsgenoot, de weleerwaarde
heer Hon. Fassaert, die dit jaar te Hoeyen de
H. Priesterwijding heeft ontvangen.
De heer Cam. Raes, commandant der Kon.
marechaussde alhier, die wegens ongesteldlheid
geruimen tijd buiten dienst was, is thans voor
den dienst ongeschikt verklaard, zoodat hij
dezen eerlang met pensioen zal verlaten.
WIELERBAAN TER NEUZEN.
Nog versch ligt bet programma waaraan
de vermaarden PijnenlburgSlaats hun krach-
tige medeiwerking verleenden in het geheugen,
en thans reeds zal de jonge wereldkampioen
Kees Pellenaars aanwezig zijn en zal hem de
verdiende hulde worden gelbracht. Maar na-
tuurlijk komt hij voor wat anders ook. Naast
een serie voorwedstrij-den zal hij, gekoppeld
aan den niet minder vermaarden Snoeijers,
die eveneens deel nam aan de wereldkam-
pioenschappen, deelnemen aan een koppel-
wedstrijd. Deze combinatie alleen is reeds
voldoende am de groote massa sport-
liefhebbers te laten optrekken naar het
Ter Neuizen's baantje. En als we daarbij
dan nog vertellen, dat naast dit tweetal
ook nog van de partij zullen zijn Arie van
Vliet, tweede in het Wereldkampdoenschap
sprint te Leipzig; den kampioen van Neder-
land, snelheid, A. van der Linden en Beukers
sprintkampioen onafhankelijke van Neder-
land, d-aarnaast nog den Belgischen amateur
sprintkampioen Heusy, dan weten we van nu
al dat Zeeuwsch-Vlaanderen reeds warm
loopt voor de Zondag 9 September a.s. te
rverrijden wedstrijden. Het zal weer zijn, per
fiets, auto-bus of per andere gelegenheid alien
naar Ter Neuzen om daar dat wereldprogram-
ma te kunnen aanschouwen en tevens am
tegenwoordig te kunnen zijn als den nationa-
leti „Kees" onizen wereldkampioen zal worden
gehuldigd.
HET VERBOUWVERBOD VOOR DE BRAVO
EN EVENTIJEELE ANDERE AARD-
APPELRASSEN.
In verbarid met de gevaren voor den uit-
voer van aardappelen, ligt het, zooals bekend
gemaakt is, in de bedoeling van de regeering,
voor den oogst 1935 een verbouwverbod uit te
vaardigen voor het voor wratziekte zeer vat-
bare aardappelras Bravo. Met de mogelijk-
heid, dat te gelegener tijd hetzelfde zal ge
schieden voor de rassen de Wet en Kampioen,
moet rekening worden gehouden.
Vele venbouwers van deze rassen zullen
hierdoor genooidzaakt zijn, dit najaar of het
volgende voorjaar pootgoed aan te schaffen
van andere rassen.
Aangezien het uitvaardigen van een ver
bouwverbod ten doel heeft de gevaren, die
voor cultuur en handel aan de teelt van voor
wratziekte vatbare rassen verbonden zijn te
verminderen, raadt de plantenziektenkundige
dienst met de meeste klem aan om ter ver-
vaniging van Bravo en eventueel van de Wet
en Kampioen alleen die rassen te verbouwen
welke onvatbaar zijn voor de wratziekte. Tot
deze rassen befhooren o.a. de hier volgende,
in de rassenlijst van het Instituut voor Plan-
tenveredielinig opgenomen, geelvleezige ras
sen: Triumph, Alpha, Bevelander, Furore,
Noordeling, Souvernir, Populair, Jubileum,
Friso, Albertha, Erdgold, Robijn, West-Bra-
bander, Muntinga 17, Unicum, Record, Oos-
termoersche, Atlas, Bato, Preuszen, Mono-
craat, Julinieren, en de witvleezige rassen,
Albion, Majestic, Great Scot, Pamassia, Hel-
lena, Concurrent. Tot de zeer weinig vatbare
rassen kunnen gerekend worden de Roode en
Bonte Star.
Bij de aanschaffing van pootgoed lette men
er ten strengste op, dat dit niet afkomstig
is van partijen, die gegroeid zijn op met wrat
ziekte besmette terreien. Men loopt dan n.l.
de kans, dat met aanheohtenden grand die
ziekte besmette terreinen. Men loopt dan n.l.
van te velde goedgekeurd pootgoed, voorzien
van certificaat en plomibe van den N.A.K.,
verdient alle aanbeveling.
BRABANTSCHE BRIEVEN.
Ulrvenhout, 28 Augustus 1934.
Menier,
Stephanus, Aloi-
sius, CSiristopho-
rus Schablooin
wierd geboren op
'nen zomerschen
Zondag in 'n
schoon pervincie'-
stedeke, dat be-
roemd was om
'n fieren toren en
't goeie bier. En as
guilie nou denkt
dat da stedeke
den Bosch of Ber-
da of Bergenop-
zoom was, dan
zijt g'r neffen, waant alle Brabantsche stede-
kes zijn fier op huilien trotschen toren en op
huilie malsche bier.
D'n Stef, zoo noemden ze Stephanus, Aloi-
sius, Ghristophorus Schabloon waant de
Brabaantsche moederkes prakiseeren d'r eigen
altij suf om d'r kindekes 'nen sctooomen naam
te geven, maar op echool en in 't latere leven
bleft daar nooit iets van over d'n Stef was
letteriijk en figuurlijk 'n echt Zon-dagskindeke.
Hij wierd geboren met 'n donkerbruin
krullelbolleke, waarop z'n moederke z66
trotsch was, dat na 't menschke d'ren dood,
nog 'n d-ooske gevonden wierd in d'r „goeie
kast" waarin zo'n krulleke van den Stef be-
waard lag as 'n reliquie-ke. 't Krulde z66 fel,
da ge 't lokske as nien ring om oewen pink
schuiven kost.
Stef bleef ennigsten jongen in 't huishou-
wentje. Groeide op, tusschen z'n zuskes en
wier dus vertroetel-d as 'n Sultanneke temid-
den van uitslovend vrouwvolk.
Van begin af aan stond 't ok, as 'nen paal
boven water, dat Stef iets bezonders was.
Hij kon niks doen of laten, al was 't nog zoo
doodgewoon, ofda was nou net iets veur
ons S'tefke.
Paps, Stef z'n vader, in 'n huishouwen
met 'n vrouwelijike meenderheid krijgt vader
d'n een of aanderem suikerzuuten naam, waar
aan ie hartgrondigen af-keer heeft, maar daar
niks van laat merken, vanweuge de van hem
verwachte dankibaarheid en zoo, paps dan,
die zag in zijnen Stef 'nen a.s. kompagnon
teugen 't vrouweiijke overwicht.
Hij zag *m dus, as 'nen a.s. held, volksleider
of mmister-zonder-portefeullle op z'n minst.
Maar 't vrouwvolk, moeder en dochters,
verwachtten 'nen tweeden Rembraandt in
hem! Waant as -Stef maar 'n stukske krijt of
houtskooi kost machtig worren, dan bedierf-ie
alle muren en alle behang en alle meubels
met z'n -krassen en vegen.
Stef groeide op as 'n gezonid, middelmatig
manneke, zooas er al miljoenen opgegroeid
waren en nog miljoenen opgroe-ien zullen.
As zoodanlg was ie dus wel 1i exemplaar
van 'n „groot" geslacht, maar da zijn m'n
-konijnen ok.
Op school was 't nie veul met Stefke. ,,Hij
plaagde geren", zoo was steeds en altij de
bodsch-ap van den menier of de juffrouw, die
met 't bijbrengen van motschappelijke en
christelijke deugden aan veftig Stefkes tege-
lijk, 'n salariske verdienden op nogal zure
manier.
Edn ding was opvallend in Stefke's plage-
rijeti: hij treiterde de meskes en die jongens,
die hij goed baas kon. Maar meestal zee de
menier of de juffrouw er dat nie bij, waant
van opvoeders wordt verwacht, da ze de kin-
ders altij zien deur 'n schoon gekleurd bril-
ieke. De opvoeiders w6ten da, slikken 't en
doen d'r veurdeel mee die wetenschap. Gaan
met den stroom mee.
Da's gin venwijt!
Waant om teugen d'n stroom 6p te gaan,
daar zjjn zeldzaam steuvige krachten veur
noodi-g, waarmee elken mensch niet gezegend
(of is 't gestraft?) is!
Ik bedoel 't zoo: 'nen mensch, die in alle,
alle opzichten eerlij.k deur 't leven gaan wil,
zal in ieder geval erm deur 't leven gaan!
Deuzen ermoei is z'nen teugenstroom en veu-
len drijven af veur d'r vijf en twintigste jaar
Echter nie afdwalen, Stef!
Stef leerde op school nie veul. Weer 'n be
wijs van z'n a.s. kunstene^rschap volgens 't
vrouwvolk, moeder en zusters. Groote man-
nen zijn op school altij hinkepinken gewiest,
dus
Een ding is waar: Stef teekende. Nie slecht
zelfs. Waant op z'n twaalfde jaar had ie
kaans gezien om zijnen meester zob „gelij-
kend" op 't bord te teekenen, dat Stef mee
'nen trap onder z'ngewitwel, de school
uitvloog.
Deuzen dag is een van -Stef z'n glorievolste
dagen gehleven. Op z'n veertigste jaar ging
ie n6g groot op deus miskenning van z'n ar-
tistieke gaven. Vertelde-n-ie 't geval as
,,mop" om te bewijzen hoe jonk ie al judas-
senpardon teekenen kost!
't Vrouwvolk won 't thuis. Waant 't vrouw
volk had de meerderheid (wa nog gineens al-
tijd noodig is veur 't vrouwvolk) Maar ze
hadden bij Steffe thuis ver de meerderheid,
temeeromda Stef onwillekeurig aan d'n
overkaant van z'n vader ging staan!
Vader gaf dus, na jaren van geduldig ver-
liezen, -de hoop op zijnen ennigsten jongen op.
In den loop der jaren was vader's fantasie
over zijnen Stef afgedaald van Minister tot
zeeofficier, van zeeofficier, met 'nen zij-
sprong, naar leeraar; van leeraar tot drogist,
eindelijk tot opvolger in zijn zaak van hotter
en kaas en tot slot nam ie genoegen mee 'nen
zeun die gehuld was in 'n fluweelen jaske mat
twee reksdaalders van moeder in zijnen zak.
Dus: 'nen artist", 't Was tenslotte zijnen
ennigsten jongen, waar vader elken dag, alle
uren aan docht, as ie werkte in z'n pakbuiske
tusschen de zure locht van -belegen kaas, op
z'n kantorke, bij de lamp, omdat 't „kantoor"
in den kelder was of achter de toonibaank,
als z'n juffrouw de klaanten nie alleen af kon.
Vader werkte veul. Van 's mergens zeuven
uren, tot 's avon-ds tien, elf uren, ploeterde-
n-ie veur vrouw en kinders. D'n ouwe Scha
bloon kreeg daarvoor terug: 1°. de kost;
2°. in de week 'n pijp tabak en 's Zondags 'n
sigaar; 3°. gin sikkepit mddr! Zonder dat ie
't zelvers wist, offerde-n-ie z'n leven op, van
minuut tot minuut, veur aanderen. Die ,.aan-
deren" wisten da-d-ok nie dus, d'n orwe
Schabloon slaafde z'n leven af, zonder daank-
baarheid, zelfs zonder't gemis daarvan.
Paar zijn duuzenden Schabloneu, die d'r eigen
offeren veur 'nen bottram mee kaas, n pijp
tabak en 'n nieuw pak, om de dm jaar, maar
over zuilie heb ik 't deuze week nie.
Stef kreeg 'n meske.
-D'n ouwe Schabloon Wets er sterk teugen,
maar daar ie rekende op verlies, berekende-
n-ie ok al, hoe ie 't aan moest leggen in z'n
kaas zaak, om straks nog 'n aangetrouwd
kind den kost te kunnen geven. Hij wier nog
wa grijzer, maar d'n eenen mensch is tien
jaar vroeger grijs dan d'n aander en da's dus
ok van weinig belaang.
Maar Schabloon Sr. had nouw toch misge-
rekend! Moeder em dochter-s, veural moeder,
Waren op 't meske weinig gesteld. Waant hui
lien Stef deelen mee 'n vrimd vrouw,spersoon,
da lapten ze 'm nie! Daar wierd wel nie over
gesproken. Maar in 't leven wordt nooit ge-
sproken over de diepste roersels in den mensch.
Stef kwam veur 't eerst in z'n leven in con
flict mee 't vrouwvolk thuis. D'n ouWe Scha
bloon wierd diplomaat op zijnen ouwen dag
ok iets nuuw-s in 't huishouwen hij bleef
er buiten" en voelde z'n eigen kiplekker nouw
ie zoo goedkoop van zijn zurg afkWam. Hij
was z6o gewend aan alles „betalen", dat ie
't gevoel had de honderdduuzend getrokken te
hebbem> mee deus oplossing.
Maar Stef begost te werken. Hard veur zij
nen doen. Hij teekende moppen veur de krant,
nou en dan wierd er eentje gepiotst en iaang-
zamerhaand kwam 't jonge, vertroetelde
Stefke weer boven van de schooljaren. Pla-
gen! Plagen zonder veul risico! Veural ,,zwak-
keren", waarvan ie wist, da ze sterker wa
ren, maar nie bij hum kosten komen.
Hij teekende spotprentekes van z'n evennos-
ten, op 'm manier, dat de evennosten geren
aanderen dan hunzelf in de prentekes herken-
den en zoo begost Stef z'n schotrwke best te
rooken van z'n Judasloon. Hij wist persies,
wien ie sparen moest, wien ie treiteren moest
en zoo laveerde Stef met z'n potlooike handig
over de levenszee, temidden van duuzenden
die 'm haatten, zonder 't te durven laten
blijken.
Stef wierd zoo bekend. Waant hij teekende
elken dag; ok zonder ideeein. Maar as er
„Schabloon" onder de teekening stond, dan
was 't zuutjesaan wel goed.
Zoo is d'n mensch. Bang om 't nuuws te
aamveerden, volstaat ie mee 't ouWe, waant...
,,wat d'n boer nie kent, dat eet ie nie" zegt
'■t sprikwoord. En zoo zij'n er veel „boeren"
op de weareld. Al hebben ze ok nooit 'n spaai
in de haamd g'ad.
Stef was van zulke dingen bezonder op de
hoogte. Hij wist ok persies, zonder fout,
steeds d'n sterkere te herkennen. En dan
kwam altij z'n „mopke", z'n „geestigheid" in
de krant, of..., hij zag op 't lest zelfs kaans,
d'n sterkere te nekken met 'n konkelarijke,
'n truukske waar d'n aander op struikelde.
Persies, zoo as op de school, onder 't z.g.
spel aandere kinders struikelden over zijn hei-
melijk uitgestoken beenen.
De Motschappij gift dsiar geld op. Stef
kwam in goeien doen.
Maar... aan z'n borst vrat 'n wurmke. Hij
Wist beter, dan w-ie ok, dat veulen, deur hum
bespot en geplaagd, werkten aan 'nen onster-
felijken naam. Hij kende ze persies, de men
schen, die iets, die veul beteekenden deur
huilie werk alleen en nie deur komkelarij en
geknoei. Hij kende ze sjecuur, de ongeziene
meesters, die in ermoei zatten. Die veur zijn
auto uit den Weg moesten springem!
Sjef wier ouwer. Hij w-ier zooW oud, dat ie
tien jaren loog, as ge 'm naar zijnen leeftijd
vroeg. Waant hij voelde, dat ie er nie kwam,
ondaanks zijnen uitstekenden positie. De
kroon aan "t werk ontbrak.
Een-maal zou overblijven Wat onverschilligen
haat, zelfs gin vurigen haat deur hum zelvers
gezaaid.
Stef wierd onuitstaanbaar.
-Op z'n vijfenzestigste jaar hing ie z'n flu
weelen jaske aan den spijker, waant hij begost
z'n eigen te zien as den eeuwigen komediaant.
En geren zoow ie tenminste doodgaan in de
voile waarheid veur z'n eigen!
Of 'm da gelukt is...
da's natuurlijlk geheim!
Maar ditte is den artist dien 'k bedoelde
as d'n ..geslaagde", Waarvan ik ok 'n schetske
geven zou, in de serie tiepen, as ik virtien
dagen gelejen beloofde.
-Stef Schabloon is dood. Al jaren. Al jaren
veur z'n... -begrafenis was ie dood. Jaren
heet-t-ie achter z'nen eigen lijkstatie gesjokt,
deuzen spotter, die op z'n veftigste jaar pas
iets begrijpen ging van de grootheid van zrjn
vader zaliger, voor wien ie z'n eigen altij 'n
bietje geschaamd had.
Stef is dood, maar 't wemelt van Schablo-
nen op de waereld.
Sohablonen Sr.
Schablonen Jr.
Schablonen ,die niet en Schablonen die w&
slaagden in 't leven.
Ik laat aan oew zelvers over, bij welke
groep, ge de Schabloontjes onder oeWen kring
wenscht in te deelen!
Ik schei er af. Trui hee de blinden al veur
't raam gedaan, we gaan slapen.
'Veul -groeten van Trui en as altij gin horke
minder van oewen
toet a voe
BRA
DE AFSCHUWELIJKE MOORD
TE AMSTERDAM.
De dad©r bekeot.
Naar gemeld wordt heeft de 21-jarige P.,
knecht in een bananenpakhuis van de firma
Groenteman Bolle aan het Waterlooplein,
na Dondendagmorgen opnieuw door den
hoofdinspecteur van het bureau J. D. Meijer-
plein, den heer P. A. de Kater, aan een ver-
hoor te zijn onderworpen, met tai van bijzon-
derheden bekend, dat hij in het pakhuis de
8-jarige Sara Beugeltasch heeft vermoord.
Volgens zijn bekentenis izou hij met het
meisje geen onzedelijke handelin-gen hebben
gepleegd.
Omtrent de bekentenis van P. -wordt n-ader
gemeld
P. stond Maandagmiddag in de deur van de
bananenloods, toen de 8-jarige Sonja buiten
op haar vrien-dinnetje stond te wachten, die
in de loods bij haar groatmder was. P. wenkte
h-aar, waarop zij naar hem toe ging. Hij nam
haar mee in de loods, naar een gangetje, dat
uitkomt in een vertrek, waar de bananen van
de trossen worden gesneden. Daar heeft hjj
getracht onzedelijke handelingen met de kleine
te plegen. Het kind begon toen te schreeuwen
en uit angst heeft hij haar bij de keel gegre-
pen en geiworgd. Hij heeft het kind in het
gangetje laten liggen en is weer aan zijn werk
gegaam. Hij heeft een auto met bananen ge-
la-den en is daarmee naar den overkant van
toet IJ gegaan.
Omstreeks 4 uur is hij in de loods terug-
gekeerd.
Toen zag hij, dat het lijkje nog altijd in het
gangetje lag.
Niemand had dus in dien tijd opgemerkt,
dat het kind daar lag. Vermoedelij-k is er in
dien tijd dus niemand op die plek geweest.
P. heeft het lijkje op zijn schoud-er genamen
en naar de vliering gedragen.
Daar heeft hij het lijkje in de bananenklst
neergelegd. Vervolgens heeft hij de beentjes
met een touW dat hij daar vond, gebonden en
heeft het een stuk papier, dat op den grond
lag, in den mond gestopt uit vrees dat zij nog
weer zou bijikomen. Ook van al deze hande
lingen heeft niemand iets gezien. De bekente
nis is tenslotte gekomen doordat inspecteur
Kater hem op verschillende tegenstrijdig-
heden wees en op verklaringen die niet klop-
-ten.
Bij zijn bekentenis bleef hij onbewogen en
ook thans, nu zijn verklaringen op schrift
worden -gesteld, is hij heel kalm.
Nu in de buurt bekend is geworden dat de
moordenaar zich schuldig heeft verklaard,
verzamelden zich weer allerlei groepen op
het Waterlooplein en omgeving om het geval
nogmaals te bespreken.
In een onderhoud, met inspecteur Kater,
die -den 21-jarigen P. tot een bekentenis wist
te brengen, verklaarde deze nog, dat hij Don-
dermorgen de overtuiging had, dat het van-
daag tot een bekentenis moest komen. Het
feit was voile-dig gereconstrueerd door het
uitgeforeid onderzoek. De inspecteur Kater
heeft, toen hij Donderdagmorgen met P. al
leen was, zijn gedachten aan hem medegedeeld
en hem toen op den man af gevraagd, of dit
zoo was. Ja of neen. Na eenig geagiteerd
huiien heeft P. met een volmondig „ja" ge-
antwoord. Daama was P. weer heel kalm.
De firma Groenteman Bolle in wier
loods de moord is geschded heeft Donderdag-
middag verklaard, dat zij den man altijd on
der toezicht heeft laten werken. Een van de
firmanten is Miaandagavond tusschen 9 uur
en half tien nog op de vliering geweest. Op
de vliering is geen licht en daar is toen met
lucifers gezocht, maar niemand heeft iets
gezien.
BRANDSTICHTING
Dinsdagnacht is brand uitgebroken in een
hooischuur staande achter de boerderjj van
W. V., aan den Wollefoppeniweg 9 te Zeven-
huizen. De huurder van de boerderij bevond
zich in de schuur, waarin op den zolder hooi
geborgen was. Toen V. zich naar buiten wllde
begeven sloeg een deur tengevolge van dec
wind hem tegen het lichaam, waardoor vol
gens zijn verklaring eenige lucifers in zrjn
zak vlam zouden helbben gevat. V. zelf kon
niet goed verklaren, hoe alles geschiedde, dtoeh
plotselin-g bemerkte hij dat zijn kleeren in
brand stonden. Hij is daarop te water ge-
sprongen. Toen hij terugkwam, bemerkte hij
dat ook in de schuur brand was uitgebroken.
wetke ook een wagenschuur en een hooiberg
aanstak; ook de woninig vatte vlam.
De vrouw moest in nachtgewaad naar buiten
vluehten.
De varkens en kippen, die zich in de schuur
bevonden, kswamen in de vlammen om.
Het vuur werd gebluscht met spuit 5 van
den Ommoordschen weg te Hillegersberg,
onder leiding van brandmeester F. C. Schie-
reck en den bnanidspuitmeester W. J. Luit.
Een hanldlbranidspuit van. Zevenhuizen was op
het terrein aanweziig doch gaf nog geen
water. Later kiramen de spuiten van Zeven-
huizen in actie onder leiding van den burge-
meester Kl-inkhamer.
Woensdagmiddag omstreeks 12 uur was
men nog aan het nablusschen.
V., wiens zaken den laatsten tijd niet voor-
d-eelig gingen, had alles op beurspolis ver-
zekerd. Het terrein van -den brand vertoont
een groote ruxne. De schuur is geheel afge-
brand. Het achterste gedeelte van het woon-
huis is dakloos. De inboedel kon iwonden
gered.
De officier van justitie, mr. Meischke be
vond zich Woensdagmorgen in gezelschap van
den burgemeester op het terrein. Naar ver-
luidt is V., huurder en -bewoner van de boer
derij, in hechtenis gesteld. De boerderij was
eigen-dom van een hypotheekbank.
Dinsdagmiddag is de 16-jarige P. Slikker,
die op den Helderschenweg bij Alkmaar fiet-
ste, op den overweg overreden door een
vrachtauto. De jongen is naar het centraal
izlekenhuis te Alkmaar gebracht, waar hij
's nachts is overl-eden.
Dinsdag is de 19-jarige W. te Krimpen ad
IJssel, tij-dens -bet visschen in den polder, ver-
dronken. Zijn vader, die op eenigen afstand
vischte, heeft van het ongeluk niets gemerkt.
