ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
OM DE KONINGIN
Huldiging Wereldkampioen PELLENAARS
No 9190
VRIJDAG 31 AUGUSTUS 1934
74e Jaargang
Binnenland
Buitenland
Feuilleton
TWEEDE BLAD
DUITSCH DAGBLAD VOOR NEDERLAND.
DE LAGE LOONEN IN JAPAN IN DE
LAATSTE JAREN NOG VERMINDERD.
op Zondag Q September a.s. om 4 uur op de Wielerbaan te Ter Neuzen.
Wedstrijder, met: ARIE VAN VLIET het wonder van Leipzig.
Verder de kampioenen VAN DER LINDEN - BEUKERS - HEUSY - "KREMERS LEENE en^ enr
Koppelwedstrijd o.a. met PELLENAARSSNOE1JERS.
TER NEUZEN, 31 AUGUSTUS 1934.
?BMVJ«HHBftSIIWaegEaB*555KiifKEUia31».' *K&VJiBRWSiB3M2E'5ZiftWVi:i.VifWIWS
TER NEUZENSCHE COURANT
•mnAYWecwinjr
DE KONINGIN IN NOORWEGEN.
Men schrijfit uit Aasgaardstrand in Noor-
wegen, djd. 28 deizer aan de ,,Maasbode", dat
H. M. de Koningin op dien dag in gezelschap
van de Prinses een korten tocht heeft ge
maakt in een open motorboot op de Oslofjord
in de omgeving van Aasgaardstrand. Men
had makkelijke stoelen neergezet in de boot,
maar hiervan wil'de de Koningin niets weten.
H. M steide zich tevreden met een plaats op
een houten bank van de boot.
De tocht is de Koningin, die er opgewekt
uitzag, goed bevallen.
In den namiddag maakte H. M. een tociht
per auto naar Hogden, dat noordelijker ligt en
vanwaar zij met de veerpont naar den anderen
oever van de' fjord overstak om van het
dorpje Moss uit nog eens opnieuw van het
uitzicht op Aasgaardstrand te genieten.
Eangs deciizelfden weg keerde H. M. naar haar
hotel terug.
Dit is het eerste uitstapje geweest, dat de
Koningin sedert verscheidene dagen heeft
lninnen maken, daarbrj genietende van het
pradhtige zomerweer, waarin men zich hier
reeds eenigen tijd verheugt.
Het ziet ernaar uit, dat H. M. voomemens
is, voorloopig nog hier te hlijven ten einde, nu
eij herstellende is, nog van dit liefelijke land
te kunnen genieten.
Naar het „Handelsblad" vemeemt, kan het
verschijnen van een Duitsch nationaal-socia-
listlsch dagtblad voor Nederland eerlang tege-
moet gezien worden. Het blad is bedoeld
voor in Nederland wonende Duitschers, spe-
ciaal die in de mijnstreek.
Men verzekerde diat deze nazi-krant in den
loop van September versohrjnen zou. De uit-
gaive zou verbatid houden met de nationaal-
sociaiistische pers in het Rgnland.
OONTINGENTEERING VAN DEN INVOER
VAN WOEEEN EN HALFWOELEN
DEKENS.
I>e Staatscourant bevat een Kon. besluit,
waarbij, met ingang van 1 September, de in-
voer van wollen en halfwollen dekens wordt
geoon tingenteerd
Het percentage, waarvan de invoer zal zijn
toegestaan, is bepaald op 80 pet. van het ge-
mlddelde geiwidht, hetwelk gedurende het tijd-
vak van 16 Augustus tot en met 30 Novem
ber in de jaren 1931 en 1932 is ingevoerd.
HET OUDE BOLWERK.
Het wantrouwen te Weenen tegen het
natianaal-socdalistische Duitschland vermin-
dert schrijft de N. R. Crt. nog niet.
Schttsohnigg heeft zijn hart met achterdocht
gepantserri. Dat is niet te verhelpen.
Sohuschnigg weet, hoe Hitler de kunst ver-
staat den vogelaar te spelen. Hij kent het
vertrouwen van Berlijn, dat Oostenrijk
Duitschland toch als een rijpe appel in den
schoot moet vallen. Hij kan in de veranderde
tactiek van Berlijn niets anders zien dan een
eich wapenen met het geduld, dat totnogtoe
op bedenkelijke, en voor de Duitsche politiek
schadelijke wijze ccitbroken had. Dat alles
llgt zeer voor de hand. Men mag van Hitler
ooik niet verwachten, dat hij zijn oudste en
beiligste ideaal van ganscher harte zal los-
laten, nadat hjj, door afiwachten, zooveel be-
relkt heeft en meenen kon ook dit ideaal
reeds binnen zijn greep gekregen te hebben.
Hitler, zoo redeneeve men zeker te Weenen,
toan een fout hebben beseft, maar niet in voile
overtuiging, berouw hebbend, afstand hebben
gedaan van zijn innigsten en respectalbelsten
wensch, die verreweg de meerderheid der Oos
ten rijkers zou deelen als niet de onaangename
Icanteci van het nationaal-socialisme daarvan
afsbhrikten Von Papen, dien hij, ter politieke
geruststelling van de Oostenrijkers, naar
Weenen gezonden heeft, is door zijn edgen ge-
schiedenis reeds een waarschuiwing tegen
crrermatig vertrouwen in nationaal-socialisti
sche beloften van welwillendheid. Wij hebben
er vroeger al op ^eweEen, dat Hitler bezwaar-
lijk een man had kunnen vinden, wiens uit-
zending meer waarhorg gaf voor goede be-
doeiingen dan juist die van Von Papen. Maar
te verhinderen is niet dat de aaniwezigheid
van den gewezen vice-kanselier te Weenen
daar altijd zal herinneren aan de wijsheid, dat
een schip op het strajnd een baken in zee is.
Duitschland heeft gedaan wat het kon. Het i
heeft de radiopropaganda tegen de Oosten-
rijiksche regeering onderdrukt, het legmen
ontbonden. Het verklaarde zich bereid over
de optheffing van verdere bezwaren te onder-
handelem. Maar met steenhard wantrouwen,
dat nu een vorm van nationale verdediging is,
neemt Weenen al deze dingen in ontvangst
Men schijnt te Berlijn te hebben verwacht,
dat de Oostenrijk sche regeering, na dit alles,
zachter tegen de nazi's in haar land zou op
treden. Daar was Berlijn veel aan gelegen.
Het draagt immers verantwoordelijkheid voor
het lot van deze mensohen, die er steeds op
hebben vertrouwd, dat de steun der Duitsche
regeering voldoende was om hen voor onher-
stelbare straffen te behoeden. De verwach-
ting van Berlijn was echter ongerijmd. Bri
alle concessies die het deed, gaf het niets van
zijn eigeu veiligheid prijs. Concessies van Oos
ten rljiksch en kant echter moesten onmiddel-
lijk het gevaar in het binnenland, dat de re
geering te Weenen hoven alles vreest, ndeuiwe
mogelijkheden openen.
Incidenten hebben er nog toe bjjgedragen
het wantrouwen in Oostenrijk nieuiw voedsel
te geiven. Natuurlijk wordt daar door de Oos
tenrijksche regeering, die tot iederen prijs de
stemming, door den 25sten Juli gewekt, als
pantser wil handhaven, propagandistisch par
tij van getrokken. Veel ophef maakt men er-
van, dat de Duitschers In Oostenrijk, die,
overeenkomstig een oude gewoonte, door de
Oostenrijiksche spoorwegen in de gelegenheid
waren gesteld, per extra-goedkoope treinen
aan de volksstemming te gaan deelnemen, van
deze gelegenheid hdbtoen gebruik gemaakt tot
verboden nationaal-socialistische betoo-
gingen in het land, waar zij gastvrijheid ge
nieten. Een ergerlijk voorbeeld daarvan is
het geweest toen dergelijke reizigers, met
naticnaal-socialistische vlaggetjes en allerlei
nationaal-socialistische herkenningsteekenen
terugkeerend, door de Oostenrijksche grens-
beambten op het station werden tegengehou-
den, maar door Duitsche S.A. en S.S., onder
leidiinig van een Duitsch burgemeester, met
geweld in den Oostenrijkschen trein werden
geiholpen. Brj de stemming, die aan de
Beiersch-Oostenrijksche grens v66r 25 Juli is
geiwekt, en, ibrj de rechtsopvattingen, die daar
toen toegepast werden, zijn dergelijke gebeur-
tenissen niet verwonderltjk. Bestond er ver
trouwen tusschen Weenen en Berlijn, dan zou
men aan een dergelgken ,,nagalm" van oude
dingen zoo weinig mogelijk aandacht wijden.
Nu wil Weenen, dat het Oostenrijksche volk
zoo niauwkeurig mogelijk wordt ingelicht over
alles, wat zijn wantrouwen kan versoherpen.
Schuschnigg voelt zich onzeker tegemover
Berlijn, zooals Dollfuss zich onzeker heeft
gevoeld. De uitiwerking van die onzekerheid
is echter anders. Dollfuss is tot het eind toe
terughouidenid geweest in zijn hestrijding van
het nationaal-socialisme. Hij vreesde de ge-
volgen van te scherp optreden, ten deele wel-
licht, omdat hij wist hoezeer de macht, waar-
op hij moest bouwen, van nationaal-socialis-
tische invloeden doortrokken was. Schusch
nigg daarentegen heeft de overtuiging moe-
ten opdoen, dat schroomvalligheid de dingen
slechts getvaarlijker kan maken. Bovendien
heeft hij nu de nationaal-socialistische aantas-
ting van het Oostenrijksche overheidsappa-
raat, die men vroeger met opzet, om hevige
conflicten te vermijden, nooit scherp had wil-
len hepalen, open en hloot voor zich liggen.
Wat men hij bootlegging aan verraad heeft
ontdekt, heeft de engste verwachtingen nog
ver overtroffen. Op de allerhoogste posten in
het bestuur en hij de poiitie in het land, vond
de regeering lieden, die met den vijand hadden
geheuLd. Draiden naar verantlwoordelijke
Duitsche instanties werden in menigte bioot-
gelegd. Zoo verzekert men ons van Oosten
rijksche zijde.
Schuschnigg sludt zich nu inniger dan Doll
fuss dat had gedaan, bij Italie aan, naar bui-
ten teammate. Men kan het zrjne ervan den-
ken, als hij op die aansluiting zoo scherp het
licht laat vallen, terwijl men anders derge-
lijke dingen zooveel mogelijk in de schaduw 1
tracht te houden. Gesprekken tusschen ver- 1
antwoordelijke staatslieden zijn gewoonlijk
„van algemeecien aardi', en „leveren bevredi-
gende resultaten op'', onverschillig wat strek-
king en uitkomst ervan mogen zijn. In Oos
tenrijk heeft men de ontmoeting tusschen
Schuschnigg en Mussolini heel anders behan-
deld. Er is echter in deze „openhartigheid"
heel duidelijk een bedoeling te onderscheiden.
Daarop wordt nu van verschillenden kant ge-
wezen. Men zegt Italie heeft Oostenrijk
metterdaad beschermd; de anderen hebben
het slechts hij verzekeringen gelaten. Oosten- j
rijk weet dus, dat het alleen op Italie rekenen
kan. Daardoor ziet het zich gemoopt tot een
aaneensludting met Italie, die anderen mis- j
schien mishagen kan, maar die de anderen
hadden ikunnen voorkomen door zelf mede
door daden te toonen, hoe zij het met Oosten
rijk meenden". Men zou kunnen vragen of
Oostenrijk er belang hij heeft, nu de andere
mogendheden door een „bestraffing" te erge-
ren. Dit zou inderdaad dWaas zijn, als het
niet diudelijk duidelijk was, dat men iets er-
mee hoopt te bereiken.
Oostenrijk heeft weer geld noodig. Luid en
volhardend is het gesteun uit Weenen. dat
het handhaven van de, voor Europa zoo vltale
onafhankelijkheid van het land, zooveel kost.
emstige bemerkinig over zijn optreden te heb
ben ontvangen (een Duitscher bij het tele-
foongesprek aanwezig, zei letterlijk: ,,er hat
sich einen Riiffel geholt" hij heeft een uit-
brander gehad).
Verscheidene Duitschers in leidende positie,
meenden, dat de fanatieke dokter zijn partij
en zijn vaderland een slechten ddenst had be-
wezen. Volgens de allerhoogste leiding toch
moet men trachten de neen-stemmers te win-
nen en mogen geen tegenmaatregelen tegen
hem worden genomen.
Zoo meldt de lezer van het „D. v. N.-Br."
aan zijn blad.
DE NOOD TE NEW-YORK.
Te New York is een op de vier inwoners
ingeschreven in de registers voor hulpverlee-
ning. Dagelijks wordt er hiertoe 550.000 dol-
ior uitgegeven. Men vreest, dat het aantal on-
dersteunde gezinnen voor het eind van het
jaar het half millioen zal bereiken.
Uit juist te Tokio gepubliceerde officieele
statistieken hlljkt, hoe de loonen der Japan-
sche arbeiders, die altijd opmerkelijk laag zijn
geweest, gedurende de laatste jaren nog ver-
der zijn verminderd.
In 1926 verdiende een arbeider in de ka-
I toenfabrieken per dag 1.56 yen (ongeveer 75
cent) en thans slechts 1.40 yen.
Een arbeider in de weeffabrieken verdiende
in 1926 1.70 yen tegen 1.48 yen in dit jaar.
j De productie der fabrieken is niettemin met
60 tot 100 procent gestegen.
Ofschoon de loonen in Japan aanzienlrjk
1 lager zijn dan in Westersche landen, ivordt er
1 de nadruk op gelegd, dat bij vergelijking reke-
ning moet worden gehouden met het verschil
in levensomstandigheden en sociale lasten tus
schen Westersche en Japansche arbeiders.
De Japansche arbeiders zijn gewend aan
een zeer eenvoudig leven. Zij worden meeren-
1 deels gerecruteerd uit den boerenstand, die een
zeer sober bestaan leidt.
1 Verder wordt er op gewezen, dat „de kos-
j ten van de ingevoerde grondstoffen zeer hoog
zijn, zoodat de fabrikanten om concurreerend
te kunnen produceeren, gedwongen zijn, de
De mogendheden, die in het mobiliseeren ter ioanell zoo laag mogelijk te houden.
bescherming van Oostenrijk nalatig zijn ge- ,Br is nagenoeg geen uitvoer van Japansche
bleven, kunmen dus het verzuimde nog goed I ievensmiddelen, zoodat deze op de binnenland-
makem door credieten.
Als Weenen wat jaren geleden geld noodig
had, dreigde het, met zijn eigen instorting. J
een bolsjewieksche overstrooming in Midden-
Europa te ontketenen. Als de oolijke Schroher
dat verkotidigde, knipoogde men wel te
Geneve, maar men gaf toch geld. Nu Oosten
rijk een onmiskenhaar middelpunt van geva-
ren is geworden, zal zijn dreigen met eigen
ondergang, nog te meer effect hebben. Wee
nen is vroeger, zooder betaling, het bolwerk
van Europa tegen de Saracenen geweest;
later, uit armoede professional geworden,
tegen het bolsjewisme; tegenwoordig dam
tegen het nationaal-socialisme. Het is de
glorierijkste basis voor nationaal crediet, die
denkbaar is. De te Weenen regeerende heeren
beschikken over genoeg galgenhumor en zelf- j
critiek om dit de wereld met tact en succes
voor oogen te houden.
EEN AL TE IJVERIG ARTS.
Wij maakten indertijd melding van een
brief, door zekeren dr. Seder, namens de ver- i
eeniging van Diisseldorfer artsen, gezonden j
aan zijn collega's, in verband met het feit, dat
er uit het Marienhospitaal zooveel neen-stem-
men waren gekomen. Dr. Seiler verordende
daarom, dat het „allerstrengst" verboden was,
voortaan nog patienten naar dat hospitaal te
verwijzen.
Een leizer van het „Dagbl. v. N.-Brabant
die toevallig in Duitschland vertoefde, heeft
den beiwusten dokter nu opgebeld. Deze oe-
vestigde de juistheid van de puiblicatie, uit-
gezonderd de onderteekening, welke tot mis-
verstand aanleiding geeft, daar hij niet
namens de Diisseldorfer Artsen Vereeniging
handelde, maar in zijn kwaliteit van privd
persoon.
Hij zeide verder van dt? j-artijleiding een
sche markt zeer goedkoop zijn
De arbeiders in de katoenindustrie bestaan
voor 80 pet. uit vrouwelijke arbeiders van 15
tot 24 jaar en geWooniyk blijven zij niet lan-
ger dan 3 k 4 jaar op de fabrieken. De ar-
beidsters wonen in groote tehuizen, die door
de werkgevers ter beschikking zijn gesteld, en
waar tegen zeer lagen prijs maaltijden worden
verstrekt.
De werkgevers moeten verder aanzienlijke
bedragen uitgeven tot bevordering van het
welzijn der arbeiders, welke bedragen onge
veer 25 pet. van de loonenpost uitmaken.
Slechts als gevolg van bovengenoemde om-
standigheden kunnen de Japansche fabrieken
zoo goedkoop produceeren en aan de arber
ders toch een goed bestaan verschaffen.
BURGEMEESTERS ONTSLAGEN OMDAT
ZIJ NIET TROUWEN WILDEN.
Mussolini heeft het voorstel van den pre
fect van de provincie Alessandria goedge-
keurd om de burgemeesters van Monbello,
Tonco en Vignola-Barbera te ontslaan en ze
door gehuwden te vervangen. Zij hebben zich
misdragen, omdat zij getoond hebben ver-
stokte vrijgezellen te zijn. Meer dan een jaar
geleden is aan de burgemeesters en anderen
de raad gegeven te trouWen. Een hunner
zeide dat hij zich deze weelde niet kon ver-
oorloven, de tweede dat hij niet de vrouw had
gevonden met wie hij gelukkig zou kunnen
leven en de derde verklaarde, dat hij er over
zou denken
Alle vrijgezellen in Italiaanschen regee-
ringsdienst zullen binnenkort door gehuwden
worden vervangen, tenzij zij zich in de ko-
mende maanden een levensgezellin kiezen. De
Duce heeft verkiaard, dat Italie geen plaats
heeft voor „uitgedroogde takken, die geen
loten voortbrengen".
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
4fl) (Vervolg.)
Tony nam het kaartje van hem aan. Niet-
tegenstaande den haveloozen toestand, "waarin
het verkeerde, geleek het volkomen op zijn
eigen visitekaartje. Hij kon nog juist de met
potlood geschreven aanbeveling lezen, want
het schrift had in den zak van den kapitein
niet aan duidelijkheid gdwonnen. Hij las:
„Mr. Hemmingway is een vriend van
mij. Wilt u hem de „Betty" eens laten
bezichtigen. A.. C."
,rHet verwondert mij niet, dat je er door
misleid werd", zei Tony met een glimp van
bewondering. 't Is verbazend kunstig nage-
maakt."
McEwen haalde dlep adem. „Allemaehtig",
briomde hij bij zichzelf. „I Wou, dat ik hem
betrapt had; ik zou hem in tweeen gehroken
hebben."
Tony wendde zich tot kapitein Simmons.
,,Hoe zag hij er uit en hoe gedroeg hij zich
eigenlijk?"
De kapitein, die van nature niet spraak-
aaam Was, dacht een oogenblik na, alvorens
to antwoorden.
,jHij zag er goed uit goed gekleed en-
soovoort. Een jonge man met donker uiter-
Itjk, zoo'n beetje Zuid-Amerikaansch, maar hij
^>rak even goed Engelsch, als u of ik. Ja, en
wat hp eigenlijk deed, dat kan McEwen u het
best vertellen."
„Ik had den kop van een der cylinders los-
gemaakt", barste de machinist los, „en hij
lag er los op met losse schroeven. En wat
denkt u, dat die gemeene kerel deed? Hij liet
een negen duims schroefsleutel in den. cylinder
vallen en zette toen den kop er weer op, of er
niets geheurd was. Als ik er toevallig niet
eerst in gekeken had voor ik hem vastschroef-
de, zou de heele boel uit elkaar geslagen zijn."
Heeft u geen vermoeden, Wie het kan zijn.
sir Antony?" vroeg de schipper emstig.
„Ik geloof, dat ik weet, Waar hij vandaan
komt," antwoordde Tony. Hij stond op en
bleef eenige oogenhlikken peinzend naar bui-
ten staren
•Het scheen zonder twijfel natuurlijk, dat de
geheimzinnige mr. Hemmingway, niemand
anders kon zijn, dan een handlanger van Da
Freitas en voor de eerste maal sinds hij zich
zoo luchthartig in dit avontuur had geworpen,
kreeg Tony plotseling een angstig voorgevoel.
Er was iets in deze laatste poging van den
markies, dat den indruk gaf, dat hij voor geen
middelen terugdeinsde, om tot zijn doel te ge-
raken. Het scheen bijna niet waarschijalijk, dat
hij een aanslag zou wagen, om de machines
onklaar te maken, als hij niet Wist, dat de
Betty" binnenkort zou ultvaren. Indien dit
het geval was, dan was de zaak niet zoo een
voudig en ongevaarlijk, als zij er eerst had
uitgezien. Tony besloot daarom zijn beman-
ning in vertrouwen te nemen.
,,Ik ben van oordeel, dat jelui tweeen de
toedracht van de geschiedenis behoort te
weten", sprak hij. „Het zou best mogelijk zijn,
dat ik jelui op deze reis in ongelegenheid of
zelfs in gevaar bracht en ik geloof niet, dat
dit volgens ons contract is, niet waar?"
De kapitein streek met zijn hand langs zijn
baard. „Men kan alles niet in een contract
zetten, niet waar McEwen?"
„Ik kan niet zeggen, dat Ik tegen het een
of ander beziwaar heb", zei de machinist voor-
zdchtig, „tenminste niet met een vertrouwde
bemanning."
,Nu, ik zal jelui alles vertellen", zei Tony
,,en dan kunnen jelui,zelf oordeelen."
In zoo weinig mogelijk woorden gaf hij hun
een korte schets van den toestandvanuf zijn
ontmoeting met Isabel in Long Acre tot aan
het bezoek van Congosta van dienzelfden dag.
JUist door zijn beknoptheid maakte het ver--
haal een overtuigenden irudruk, want de een-
voudige feiten, ofschoon sober opgesomd,
vormden een dramatisch geheel, dat geen ver
dere epsmukking of uithreiding behoefde.
Zoowel de kapitein als McEwen luistorden
zwijgeud vol belangstelling.
McEwen Was de eerste, die de stilte ver-
brak. „Tk voor mij geloof, dat u een goede
daad verricht hebt", zei hij emstig. ,,'t Is niets
gedaan voor een jong meisje, om zoo maar op
een troon gezet te worden en over zoo'n troep
moordlustsge Dago's te moeten regeeren."
Kapitein Simmons knikte instommend. ,,Wat
betreft de veiligheid van het jacht, sir Antony,
kunt u gerust zijn. Er zal niemand meer aan
boord komen, tot u er zelf bent."
„Wat denken jelui van de bemanning Zou-
den zij met een en ander in kenms gesteld moe
ten worden?"
„Ik geloof niet, dat het verstandig zou zijn",
verklaarde McEwen. „Niet dat zij eenig be-
zwaar zouden maken, zij zouden voor u naar
het andere eind van de wereld gaan, sir An
tony, maar het zou als gevolg kunnen hebben,
dat zij een beetje te veel verbeeldlng kregen
en dat is niet gewenscht bij de bemanning.
Wat denkt u er van, kapitein Simmons?"
De kapitein knikte Wederom.
„Nu, dat lijkt mij Wel voldoende", zei Tony
vriendelijk; ,,ik ben er diep van doordrongen,
dat ik jelui beidan veel verplicht ben". Hij
schonk zijn glas vol en hief het omhoog. „Op
den goeden afloop van onze reis en ik hoop, dat
elk jachteigenaar even goede mannen aan
boord mag hebben als ik."
,,Op de goede reis, sir", zei kapitein Sim
mons, zijn voorbeeld volgend, ,,ik ben trotsch
en blii, als ik u eenigszins van dienst kan
zijn."
Plechtig stak McEwen zijn hand uit naar
de whisky. ,,Gelukkige, voorspoedige reis, hee
ren," zei hij, „en ik hoop, dat ik den man,
die den schroefsleutel in mijn cylinder heeft
gegooid, van mijn leven nog eens mag ont-
moeten.*"
Het was op slag van achten, toen Tony in
het hotel terugkeerde. Hij gebruikte een maal-
tijd in de groote, tamelijk stille eetzaal, waar-
na hij door den keliner een boodschap aan
Jennings zond om den zonnigen mechanicien
te vragen, een partijtje met hem te komen
biljarten.
Jennings bezat geen enkele menschelijk
zwakheid, doch biljarten, daar was hij dol op
en bij gelegenheid, dat zij samen ver van huis
in een hotel waren, bewees Tony hem meestal
het genoegen, eenige partijtjes met hem te
spelen. Zij maakten twee partijtjes, Welke
beiden door Jennings werden gewonnen en
dit bracht hem zoo in zijn humeur, dat hij het
bevel van Tony, om precies elf uur den vol-
genden morgen met den auto voor te zijn, met
een buiging en een glimlach beantwoordde.
Niettegenstaande de verontrustende wijze,
waarop de aanslag op de „Betty" zijn verden-
king had gaande gemaakt sliep Tony dien
nacht zeer goed. Hij kleedde zich op zijn ge-
mak aan en slenterde tegen tien uur naar de
eetzaal, waar hij den keliner thee en gebak-
ken tang bestelde.
Er lag een ochtendblad van de Daily Mail
naast zijn bord en om den tijd te dooden sloeg
hp de krant open. Het eerste, waar zijn oogen
toe getrokken Werden en hem een onwillekeu-
rig ,,Oh" ontlokte, was een opschrift in groote
vette letters, midden op het blad:
REVOLUTIE IN LIVADIA
Hevige gevechten te Portriga
Vlucht van den President
GEMEENTERAAD VAN TER NEUZEN.
In de Donderdag gehouden vergadering was
de heer Hamelink afwezig. De heer G. Dees
werd als lid geinstalleerd.
Van den Oud Zevenaarpolder is thans ook
een schrijven ingekomen, dat harerzijdsch zal
voldaan Worden aan de voorwaarden door den
raad gesteld voor ovememing van den onder-
houdsplicht van den weg over den Baandijk,
zoodat te verwachten is, dat de vemieuwing
van dien weg, welke van wege den rijkswater-
staat wordt gemaakt, in orde komt.
Mededeeling werd gedaan van een schrijven
van den Minister van Sociale Zaken, dat deze,
uitgezonderd de landarbeiders, naar aanleiding
van de ingebrachte bezwaren eenigszins daar-
aan wil tegemoet komen en de steunverleening
nader vaststelt
a. voor gehuwde en ongehuwde kostwin-
ners 9,50 per Week, benevens f 1 per week
per gezinslid boven 2 personen;
b. voor kostgangers 6,50 per Week.
Voor de reglementair nog niet rechthebben-
den en de dubbel-uitgetrokkenen bedraagt de
steun ten hoogste:
a. voor gehuwde en ongehuwde kostwin-
ners 8,50 per week, benevens 1 per week
per gezinslid boven 2 personen;
b. voor kostgangers 6 per Week.
Afgewezen werd een verzoek van A. L.
Rouw om een huurtoeslag.
Naar aanleiding van een adres van het
Comito tot feestelijke herdenking van het
350-jarig bestaan der stad om een bijdrage
tot een bedrag van 25 cent per kind voor de
leerlingen der lagere scholen, die deelnemen
aan de zanguitvoering in de feestweek, voor
een tractatie werd op voorstel van den voor-
zitter besloten een bedrag van /250 beschik-
baar te stellen, met 9 tegen 5 stemmen.
Overeenkomstig het voorstel van Burg, en
Weth. werd de gemeente-geneesheer In de
kom, die tWee jaar tijdelijk den dienst voor
Sluiskil waarneemt ook definitief voor die
buurt benoemd, aangezien het zich niet laat
voorzien, dat zich daar een geneesheer zal
vestigen.
Naar aanleiding van het bekende verzoek
van den bond van Koffiehuishouders enz. om
vermindering hunner perceelen in den aanslag
der Personeele belasting stelden Burg, en
Weth. voor, dien aanslag met een derde te
verminderen.
Door de minderheid van het college, de heer
Scheele, werd daaraan echter de voorwaarde
verbonden, dat de f 3000 die de gemeente daar
door derven zal, zal worden gedekt door het
heffen eener belasting op vermakelijkheden.
Na een breede discussie werd het voorstel van
Burg, en Weth. aangenomen met 9 tegen 5
stemmen.
De heer Scheele steide daama voor in be-
ginsel te besluiten tot invoering eener belas
ting op vermakelijkheden. Over dat voorstel
staakten de stemmen met 7 tegen 7. Voor
stemden de heeren Van Aken, De Bruijne, De
Bakker, Colsen, Van Cadsand, Dees en Scheele;
tegen stemden de heeren De Jonge, Verlinde,
1 Van Driel, Harte, Van Doeselaar, Geelhoedt
en De Jager.
In beginsel werd besloten tot het inrichten
van de ondeiWijzerswoning bij school C, die
vrij komt, in te richten voor bureau der at-
beidsbemiddeling, alsmede tot het aanbrengen
van tegeltrottoirs in de Vlooswijkstraat. De
algeheele verbetering der VIoosWijk- en der
Dijkstraat is onder het oog gezien, doch in
verband met de te verwachten aanleg van
waterleidingbuizen werd beter geacht de ver-
nieuwing dier straten tot daama uit te stellen.
Over het voorstel van Burg, en Weth. tot
verlenging der retributie voor het radiobedrpf
staakten de stemmen. Door de heeren Van
Driel, Van Aken, Colsen en De Jager Was de
tegenwoordige heffing als onbillijk gekWali-
ficfeerd.
De rekening van het Burgerlrjk Arm bestuur
over 1933 werd goedgekeurd, in ontvangsten
op 38.893,01, uitgaven 38.870,20, batig slot
22,81.
Oogenblikkelijk waren gebakken tong en al
het andere op den achtergrond en las hij met
aandacht het volgende bericht;
„Voor het ter perse gaan van dit blao
ontvingen wij telegrafisch bericht uit Pa
rijs, dat gisterenavond in Livadia een revo-
lutie is uitgebroken, welke reeds belangrijke
afmetingen heeft aangenomen. Tot dusver
zijn de berichten zeer schaarsch, want de
telegraaflijnen bij de grenzen zijn verbro-
ken en het telegraafkantoor in Portriga is
in handen van de royalistische partij. Het
schijnt, dat de opstand tegelijk in de buurt
van Vanessa en in de hoofdstad uitbrak.
In beide steden werd de koninklijke stan-
daard door een sterk leger volgelingen van
koning Pedro geheschen en schijnt de repu-
blikeinsche regeering min of meer bij ver-
rassing overmeesterd te zijn. Vanessa is
volgens geruchten geheel in handen van de
royalisten, die ook in het grootste gedeelte
van Portriga de baas zijn.
De toestand wordt nog meer gecompli"-
ceerd, door een andere opstand in het Zui-
den, Waar de volgelingen van Wijlen den
pretendent Don Francisco deze gelegenheid
hebben aangegrepen om hun rechten op te
eischen. Een sterke strijdmacht onder be
vel van generaal Almaida, rukt op naar de
hoofdstad, waar de republikeinen en roya
listen nog steeds in bloedige gevechten ge-
wikkeld zijn. De straten liggen bezaaid met
lijken. Naar verluidt heeft de President het
land reeds verlaten.
Volgens mededeelingen uit Richmond,
vememen wij dat koning Pedro en mar
kies Da Freitas nog in Engeland zijn, maar
ondanks de drmgendste verzoek en, hebben
zij tot nu geweigerd, iets aan de pers mede
te deelen."
(Wordt vervolgd.i
