ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
OM DE KONINGIN
PIJNENSURG-SLAATS komen
No. 9184
VRIJDAG 17 AUGUSTUS 1934
74e Jaargang
Binnenland
Buitenland
Feuilleton
TWEEDE BLAD
TER NEUZEN, 17 AUGUSTUS 1934.
Zondag 19 Aug. a.s., om 4 uur n.m. op de Wielerbaan Ter Neuzen uit, tegen een keurkorps van renners van
internationale reputatie. Sprintcourses met PIJNENBURG, BUSCHENHAGEN, DENEEF en DEBRUYCKER. Achtervolging:
SLAATS contra VERHAEGE. Koppelwedstrijd over 60 K.M. met internationale teams:
PIJNENBURG—SLAATS BUSCHENHAGEN—FRANCKE - DENEEF-BAART
VERHAEGE—CARPRIAUX - DEBRUYCKER-DEKUYSCHER - SPIJKER—WEENIAES
Entree: 30 - 50 - 60 cts. Tribune f 1,Alleen kinderen beneden 14 jaar halve prijs. IMF" Reductie op werkloozen-
kaarten kan voor dezen wedstrijd niet plaats vinden.
f
NEUZENSCHE COURANT
HET INTERNATIONALE BELAST1NG-
CARNET.
Ingevolge de tusschen Nederland en Belgie
getroffen overeenkomst hebben tbans al-
dus berichten ons de A.N.W.B. en K.N.A.C.
de Belgische grenskantor,en opdracht ge-
kregen, geen belasting meer te heffen, no eh
het vertoonen van het internationale belas-
tingcarnet te eischen, voor Nederlandsche per-
sonenauto's, die voor toeristische doeleinden
worden gebruikt.
Aangenomen mag worden, dat onder deze
vrijstelling, die dadelijk ingaat, ook motorrij-
wielen valien.
MINISTER-PRESIDENT GoRING BIJ EEN
AUTO-ONGELUK GEWOND.
De Pruisische minister-president Goring
heeft Dinsdagavond om zeven uur op zijn
tocht van Miinchen naar Berchtesgaden in de
buurt van Bad Aibling, een auto-ongeluk ge
had. Daarbij liep Goring een emstige kwets-
uur op aan de rechterzijde van den rug, zoo-
mede licbte snijwonden in het gezicht en aan
de kndeen.
De overige inzittenden werden licht ge-
wond. Het auto-ongeluk vond plaats, toen
van de tegenovergestelde richting een vracht-
auto naderde, welke direct gevolgd werd door
een andere auto, welke de vrachtauto pro-
beerde in te halen.
De weg werd hierdoor geblokkeerd en uit-
wijken \vas onmogelijk. Goring die sterk
rechts hield, probeerde tusschen de beide
auto's door te rijden, hetgeen hem evenwel
niet gelukte, daar de weg ter plaatse zeer
smaj is. Zijn wagen kwam met groote kracht
tegen de vrachtauto. De linkerzijde van den
wagen van Goring werd geheel vernield. De
getwonden zijn naar het ziekenhuis te Rosen
heim overgebracht, waar Rontgenfoto's zijn
genomen en noodverbanden zijn gelfigd.
Na eenige uren kon Goring zijn tocht voort-
zetten naar zijn landhuis te Obersalzberg,
waar hij kort na middernacht aankwam.
De toestand van Goring is naar omstandig-
heden redelijk wel.
Qm een uur 's nachts arriveerde Hitler om
zich persoonlijk op de hoogte te stellen van
den toestand van Goring.
De wagen van Goring werd zoo zwaar be-
schadigd, dat hij moest worden weggesleept.
De schuld van de botsing* ligt Waarschijn-
lrjk bij den bestuurder van den personenauto,
die den vrachtwagen wilde inhalen. De auto
van Goring was een Mercedes-Benz van
26.000 mark.
DE DROOGTE.
In antwoord op verzoeken om inlichtingen
nopens den stand van de voedselvoorziening
in de Ver. Staten tengevolge van de droagte,
heeft Roosevelt aan de bladen verklaard, dat
er geen reden tot alarm bestaat, daar er
groote hoeveelheden levensmiddelen voorradig
zijn. Zij, die van den angst voor voedsel-
schaarschte gebruik maken om de prijzen op
te drijven, hebben daarvoor geen enkel excuus.
Roosevelt heeft de makers van ongeoorloofde
winsten, die van de gelegenheid gebruik
maken, gewaarschulwd, dat zij met de bonds-
regeering te doen zullen krijgen. Agenten
van de regeering controleeren de graanbeur-
zen om onwettige speculatie, welke de natuur-
lijke prijzen zou kunnen bederven, tegen te
gaan.
Wegens de droogte hebben de prijzen der
levensmiddelen de afgeloopen week, naar Reu-
ter meldt, het hoogste punt sands 30 maanden
bereikt. Zij waren 5.5 pet. hooger dan een
jaar geleden.
DUITSCHERS IN NEDERLAND STEMMEN
OP ZEE.
Naar wij vememen zal Zondag 19 Augustus
een Duitsche boot te Hoek van 'Holland aan-
komen, de ,,Oordillierra", waarop de in Neder
land wonende Duitschers gelegenheid krijgen
hun stem men uit te brengen op het Rijkspre-
sidentschap van Duitschland.
44)
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
(Vervolg.)
XV.
Dreigende wolken.
,,Er is een brief voor je, uit Livadia", zei
Guy.
Tony nam plaats aan de ontbijttafel en nam
den brief, die naast zijn bord lag.
..Hij is van Jimmy", zei hij rustig. „Dat
is leuk".
Hij maakte de eniveloppe open en bevrijdde
haar van den inhould, bestaanae uit een groot
vel dun papier, dat aan beide zijden in zeer
klein en duidelijk schrift was vol gepend. Hij
ging achterover in zijn stoel zitten en begon
het schrijven van zijn vriend te lezen:
Garage Anglais
Praqa D. Porto
Beste Tony,
Portriga.
Ofschoon je antiwoord op mijn brief eerst
na drie maanden komt, was het toch nog on-
verwacht en mij daarom des te aangenamer.
Je schijnt met de jaren vorderingen gemaakt
te hebben, dat je je zoo hijzonder voor Liva-
diaansche politiek interesseert; of is de invloed
van je lieve jonge vriemdin er de oorzaak van?
Hoe het ook zij, het is voor mij een gerust-
stelling, dat je nog in het land der leveniden
bent en dat je nog steeds aardige vrienden
hebt. Ik was half bevreesd, dat ik de laatst
overgeblevene was.
Wat je verzoek om inlichtingen betreft, het
volgende: Het eenige, wat voor de naaste toe-
komst hier vrij zeker mag heeten, is, dat het
hier een duivelsche herrie zal worden.
Het is een publiek geheim, dat de Royalisten
's Middags zal de boot 3 mijlen in zee gaan,
waar de stemming zal plaats hebben. Voor
de residentie alleen zijn reeds plm. 500 plaat-
sen besproken.
SPANNINGEN IN HET SAARGEBIED.
Het Saargebied laat weer van zich spreken.
Het is goed, deze klwestie niet uit het oog te
verliezen. Want zij kan gevaarlijk worden
als het Oostenrijksche vraagstuk, indien de
nazi's van de streek uit den band springen.
En niemand kan waarborgen, dat dit niet ge-
schiedt.
Op zich zelf hoefde de kwestie niet zoo ge
vaarlijk te zijn als het Oostenrijksche pro-
bleem. Tal van mogendheden beschouiwen de
onafhankelijkheid van Oostenrijk voor zich
zelf als een vitaal belang. Daar er altijd in
Oostenrijk en Duitschland sterke groepen zul
len zijn, die naar een vereeniging streven, is
dit pijntijke vraagstuk, ontstaan door het uit-
eenvallen van de Donaumonarchie, gedoemd te
blijven voortzweren, zoolang een nu nog on
mogelijk schijnende oplossing niet is bereikt.
Anders staat het met het Saargebied. Alle
landen hebben er belang bij, dat hiervoor een
bevredigende oplossing gevonden wordt. Zelfs
Frankrijk wij hebben er vroeger al op ge-
wezen kan niet anders wenschen dan dat
deze zeere plek aan de Duitsch-Fransche grens
verdwijnt door hereeniging met Duitschland,
nadat het heeft leeren inzien, dat een opzui-
ging in eigen staat een onmogelijkheid is. Voor
Frankrijk is het risico bij een voortbestaan
van een in de lucht hangend Saargebied, of
van een annexatie, die een Duitsche irredenta
in Frankrijk verzamelplaats voor Elzassche
irredentisten! zou scheppen, zeker te groot.
Het kan daarvoor nooit de onrust over hebben,
die ieder van deze beide oplossingen zou mee-
brengen. Frankrijk heeft eens de afscheiding
van het Saargebied gewenscht geacht voor
zijn eigen beveiliging. Het weet nu dat zij
daartoe nooit zou kunnen dienen. De politieke
kant van het Saarprobleem is dus zeer een-
voudig.
Nu is het echter tot een menschelijk pro-
bleem geworden. Als men vele Saarlanders
vrijheid van beslissing liet, dan zouden zij nu
terugschrikken voor een onmiddellijke her
eeniging met Duitschland, al zullen zij, als
goede Duitschers, overgang naar Frankrijk
nog beslister verfwerpen. Men heeft him ech
ter de keuze gelaten tusschen drie, of feite-
lijk door het toestaan van partieele beslis-
singen zelfs tusschen meer dingen. Zij heb
ben er recht op, dat men hun de derde moge-
lijkheid, die van een handhaving van het sta
tus quo, openlaat. Voortduring van het sta
tus quo is, politiek beschouwd, voor alle be-
trokkenen ongewenscht. Maar, de omstan-
digheden zijn nu eenmaal heel onigefwoon. Men
weet, dat velen ellende wacht bij de hereeni
ging van het Saargebied met Duitschland. En
men kan dengenen, die hopen onder de be-
schutting van een status quo het einde van
de stormen in Duitschland te kunnen afwach-
ten, om daarna in voile vei-ligheid in het Rijk
terug te keeren, hun recht op een zelfstandige
beslissing dat men hun eens, om eigen over-
wegingen, heeft verleend, niet ontnemen.
Nu staat de openbare meening in het Saar
gebied, als men de stellig niet onwaarschijnlijk
klinkende voorstelling van zaken van Knox,
den voorzitter van den internationale regee-
ringscommissie mag gelooven, onder sterke
terreur. Als men ziet hoe de Duitsche natio-
naal-socialisten in Oostenrijk hebben huisge-
houden, waar zij niet eens, zooals in het Saar
gebied, politieke rijks-Duitschers onder elkaar
waren, hebben wij nog te minder reden om
aan de woorden van den Engelsahman te twij-
felen.
Wij kennen ook de agitatiemethoden in het
Rijk zelf, wij weten welke opvattingen men in
Cuitxhlard nu hcoft over de vrijheid van moo
ning van anderen. Wij zien dus geen reden,
om het eenstemmig oordeel van alle vreem-
delingen in de regeeringscommissie te wan-
trou'wen. Knox vraagt nu om 2000 man neu-
trale politiei een vraag waarop het, ook door
Duitschland aanvaarde, vergelijk van 4 Juni
1933 hem recht geeft. Hij doet dit omdat de
inheemsche politie en gendarmerie, naar zijn
meening, niet meer betrouwbaar en in vele
gevallen zelfs een werktuig in de hand der
Duitsche agitatie gebleken zijn. Daarvoor
pleiten inderdaad weer verschillende dingen.
Het is een oritiek verlangen. Want toe-
stemming daartoe zal in Duitschland een or-
kaan van verontwaardiging uitlokken. Men
zal te Geneve, waar men stellig het liefst met
eere van het heele Saargebied zou willen af-
zrjn, ongetwijfeld zeer aarzelen een dergelijke
toestemming te verleenen. Ja, als het Oos
tenrijk Was, dan zou de voorzitter van de com-
missie voor de Saarkwestie uit den Volken-
bondsraad, de Italiaan Aloisi, er ieder verwik-
keling voor over hebben, om de zelfstandigheid
van het geterroriseerde gebied te beschermen.
Maar, zooals gezegd, voor het recht van zelf-
beschikking voor de bewoners van het Saar-
bekken kan de geestdrift te Geneve slechts
zeer lauw zijn. Zal Italie ook in deje kwes
tie de Duitschers willen dwarsboomen
Wij zullen zien, of Knox zijn zin krijgt. Over
de bijzonderheden van het geval op dit- oogen-
blik willen Wij hier niet nader spreken. Wij
wilden nu alleen op de algemeen politieken
kant van de aangelegenheid wijzen.
Wij kunnen ons niet voorstellen, dat Ber
lin genoegen vindt in de onrust, welke zijn
overvurige aanhangers in het Saargebied ver-
wekken. Ging alles kalm zijn gang, vond de
agitatie plaats in gematigde en algemeen ge-
bruikelijke vormen, dan zou het Saarbekken
toch binnen den zelfden tijd Duitschland als
een rijpe appel in den schoot vallen. Wij zou
den het ons kunnen voorstellen, dat Berlijn
zich niet heel zeker van zijn zaak voelde, bij
de stemming die, vooral na de gebeurtenissen
van 30 Juni, in katholieke Zuid-Duitsche krin-
gen heerscht. Maar het verzekert ons immers
dat de heele Duitsche bevolking eenstemmig
voor de onmiddellijke hereeniging is. Waarom
zou dan terreur noodig zijn?
Masfr Berlijn heeft zijn aanhangers nooit
goed in de hand. 'Het heeft hevige misbrui-
ken moeten dulden, waarvan het 't bestaan,
te voren steeds geloochend, eerst na 30 Juni
heeft erkend. Als er iets waar is van Hitler's
verzekering, dat hij nooit een aanslag op de
zelfstandigheid van Oostenrijk in den zin heeft
gehad, dan is het verbijsterend, Wat de on-
stuimige elementen in het nationaal-socia-
lisme, ook nog na 30 ,Juni, zich hebben kun
nen veroorlooven. Niet hun leiders, maar de
Oostenrijksche regeering en de Italiaansche
dreigementen, hebben hen tenslotte kunnen
intoomen. Dit zelfde gevaar schijnt in het
Saargebied te dreigen. Knox verklaart, on-
gelukken te vreezen. Hij beklaagt zich over
de agitatie van Duitschland uit, vooral met
behulp van de Duitsche radio. Waarom dit
alles voor een bijvoorbaat gewonnen zaak?
Het zou ongeloofelijk zijn, als niet reeds zoo
veelvuldig was gebleken dat de Duitsche natio-
naal-sooialisten, als wijlen de .Noorsche ber
serkers, blijven doorvechten, ook na het einde
van den slag en het behalen van de overwin-
ning, tot zij door gefweld van buiten af in hun
woede bedwongen worden. BAlijn heeft dat
niet in de hand. Het staat te vreezen, dat
allerlei energie en lust tot avontuur, die nu
van Oostenrijk afgeleid zijn, zich aan het Saar
gebied zullen gaan Wijaen. Die clcmentcn ken
nen geen geduld, hen drijft slechts drang tot
daden. Het is tot nog toe niet mogelijk ge-
weest, hen in het sociale gareel te spannen.
Voor hen is in het tegenwoordige Duitschland
steeds beweging, agitatie, machtsvertoon noo
dig. De nijvere bevolking heeft daaraan geen
behoefte, maar deze lieden moet men bezig
houden.
Zouden zij in het Saargebied het avontuur
ondernemen dat Knox vreest en dat zij in Oos
tenrijk hebben gewaagd, dan zou Frankrijk
daar ongetwijfeld doen wat Italie tenopzichte
van Oostenrijk heeft gedaan. Dit is het drei
gende gevaar. Waar de inwendige spannin-
gen van het nafcionaal-socialisme, zooals die
van luchtbanden, naar buiten uitbulten, ont-
staat kans op springen.
DE REGELING VOOR BIETENVERVOER
TE WATER IN DE AANSTAANDE
CAMPAGNE.
Naar we vernemen is door de Bevrachtings-
commissies te Ter Neuzen, Breda en Dor
drecht voor het vervoer van suikerbieten in
de aanstaande campagne voor de schippers de
volgende regeling vastgesteld:
De schippers, die Wenschen deel te nemen
aan het campagnevervoer van een der sui-
kerfabrieken, die in de districten der boven-
staande bevrachtingscommissies zijn gelegen,
kunnen zich vanaf 20 Augustus a.s. laten in-
schrijven op een der inschrijvingslijsten te
Dordrecht, Breda of Ter Neuzen. Zij verkrij-
gen een vragen-formulier, dat de schipper
binnen drie dagen aan de Commissie moet in-
dienen.
Deze inschrijving kan op een der genoemde
plaatsen uitsluitend geschieden voor een der
fabrieken, die binnen het district der betrok-
ken commissie is gelegen. Zoo kan te Dor
drecht alleen ingeschreven worden voor een
der fabrieken te Oud-Beierland, Puttershoek
of Geldermalsen.
Wanneer meer schepen worden ingeschreven
dan door de betrokken fabriek worden aan-
gevraagd, zal geloot worden, welke schippers
aan de campagne zullen deelnemen.
Er kan slechts voor een fabriek worden in
geschreven. Schippers, die inschrijven voor
meer dan een fabriek, worden van de lrjsten
geschrapt.
De vervoercondities zijn met ingang van 20
Augustus verkrijgbaar aan de kantoren der
commissies en zullen op de beurzen worden
gepubliceerd. De vrachtenlijst zal eveneens
op de beurzen worden bekend gemaakt.
De Bevrachtingscommissies zullen beoordee-
len, of de schepen en schippers voldoen aan
de eischen, die in het algemeen aan een bie-
tensciiipper gesteld kunnen worden.
De schippers, die in het bezit zijn van een
i goedkeuring op grond van vaste relatie of
eene ontheffing voor beurtvaart, als ook de
schippers, die in het bezit zijn van een ver-
klaring tot het vervoer van eigen goederen of
gedurende 8 maanden in het bezit hiiervan zijn
geweest, worden uitgesloten van het cam
pagnevervoer. De Bevrachtingscommissies
hebben het recht voor de z.g. kleine werk-
schippers met schepen tot 50 ton eene uit-
zondering te maken.
samenzweren en dat zij een groot gedeelte
dpr off icier en van het leger op hun hand heb-
becL In het Zuiden echter, schijnt een sterke
tegenpartij te bestaan, die de andere tak van
de familie op den troon wil hebben; dat zijn
de afstammelingen van Don Francisco; wie
het zijn weet ik niet. Persoonljjk boezemen
zij mij geen belang in. Behalve voor mijn
garage, geloof ik, dat het voor Europa het
gelukkigst zou zijn, als de geheele bende
elkaar de nek afsneed. Ik maak hierop een
uitzondering voor den ouden President, die
nog zoo kwaad niet is en een zeer goede
smaak heeft, vooral van sigaren en cham
pagne. Hij is goed geborgen, want ik weet,
dat hij ergens een aardige duit heeft ver-
stopt, waarmede hij, zoodra het te heet
wordt, aan den haal gaat. Als ik jou was,
zou ik je aardige vrienidin raden, haar belang-
stelling in onze politiek maar te begraven en
liever een kweekerrj van ratelslangen aan te
leggen. Dat is een gezender en voordeeliger
zaakje.
Ik heh aardig geboft. Ik heb het voorelkaar
gekregen, mijn zaak aan een plaatselijk syn-
dicaat voor een paar duizendjes over te doen
en nu fungeer ik als bedrijfsleider tegen een
salaris van vijfhonderd pond per jaar plus
provisie. Provisie beteekeot in Livadia zoo-
veel als het extra, dat je uit de klanten kunt
persen. Ik zorg er zeer ijverig voor zooveel
mogelijk provisie te maken, maar ik ver-
wacht, dat het spoedig afgeloopen zal zijn.
Alp er weer revolutie mocht komen, is het
met onze zaak gedaan, want het eerste, wat
er zou gebeuren, zou zijn, dat beide partijen
onze auto's zouden weghalen. Zoo lang het
echter nog betrekkelijk veilig is, trac'ht ik
maar zooveel mogelijk te verdienen en laat
de rest aan For tun a over.
Je bent een soort genie in de derde macht,
wat betreft de garage in Piccadilly, maar de
opzet is te eenzijdig. Ik zou geen bedrijf-
leiding kunnen aanvaarden, als ik er zelf ook
niet wat eigen kapitaal in mocht steken, doch
hetgeen ik heb overgespaard moet ik ge-
bruiken, om mijn oude dierbare Engelsche
crediteuren te voldoen. Zij hebben toch
engelengeduld met mij gehad. Als je de be-
trekking voor mij open wilt houden, laten wij
zeggen tot komend jaar, dan zal het mij aan-
genaam zijn naar Engeland terug te keeren
en met je te biljarten, zooveel je maar wilt.
Je bemerking, dat je mij kunt kloppen, is
een yan de sterkste staaltjes van zelfver-
goding, welke ik ooit heb waargenomen.
Doe mijn groeten aan Guy en zeg hem, dat
ik hoop, dat hij iets minder lichtzinniig is
geworden. Verder mijn compliment aan alle
oude kennissen, in zooverre zij nog in het
land der stervelingen ronddwalen.
Steeds je toegenegen
Jimmy.
Gegeven in onze schuilplaats op den derden
dag der vijfde maand in het tweede jaar van
onze ballingschap".
Tony las den brief en reikte hem daarna
aan Guy over.
„De zorgen schijnen hem nog niet temeer
tc drukken", zei hij op teieurgestelden toon.
,,Dat hoop ik ook niet", zei Tony. ,,Een
temeergedrukte Jimmy zou een armzalige
figuur zijn"
,,Wat hij echter schrijft, lijkt wel waarheid
te bevatten", vervolgde Guy. ,,Het bevestigt
tenminste, wat Comgosta ons mededeelde".
Tony knikte. „Het gaat in de goede rich-
ting", sprak hij met voldoening. Ik ben er
zeker van, dat Da Freitas voomemens was
op den knop te drukken, zoodra het huwelijk
was gesloten. Hij zal zich, dunkt mij, de
haren uit het hoofd trekken, over deze wijzi-
ging in het program".
,,Ik ben blij, dat wij Isabel hij mrs. Spal
ding vandaan hebben", zei Guy, terwijl hij
den brief teruggaf. „Ik zal niet eerder ge-
rust zijn, alvorens wij haar yeilig aan boord
van de „Betty" hebben".
„Nu, dat zal zoo lang niet meer duren",
antwoordde Tony, ,,en hoe het ook zij, op
Chester-Square is zij ook veilig. Tante Fan
ny houdt haar binnenshuis en tot nu toe
hebben zij geen verdachte personen om het
huis zien slenteren. Ik geloof, dat wij hen
aardig hij den nens gehad hebben; maar met
heeren als Da Freitas kan men nooit voor-
zichtig genoeg zijn".
,Jk won, dat wij maar eenig idee hadden
van hetgeen hij in het schild voert", zei Guy.
„Deze onzekerheid werkt irriteerend".
,,Ik heh a'le hoop op Molly", antiwoordde
Tony, terwijl hij peinzend een Cweede kop thee
inschonk. ,,Zij beide mij gisteren op, terwijl
ik uit was en liet een boodschap achter, of
ik beslist hedenmorgen bij haar wilde komen".
Langzaam dronk hikzijn thee en zette daarna
zijn kopje op hft schoteltje. ,,Bovendieei
hadden wij eigenlijk al iets van Congosta
moeten hooren", voegde hij er nadenkend aan
toe.
Guy haalde zijn schouders op. ,,Ik zou hem
in het geheel niet vertrouwen. Hij speelt
waarsohijnlijk zijn eigen spel evenals Da Frei
tas dat doet".
Tony keek hem somber aan. ,,Jij wordt
met den dag cynisoher, Guy. Ik heib vertrou
wen in Oongosta. Als er niet iets goeds in
hem stak, zou hij niet zooveel vertrouwen in
de Engelsclie aristocratie steilen". Hij schoof
zijn stoel achteruit en stend op. ,,Ik ga nu
been, om Molly op te zoeken", voegde hij er
bij. „Ik voel dat zrj mij iets gawichtigs te
zeggen heeft en mijn gestel heeft behoefte
aan opwinding. Ik zou zonder dat, mijn
middagdutje niet kunnen doen."
,,Ik wou dat je een beetje ernstiger was",
zei Guy knorrig; ,,dat bezoeken afleggen bij
dat meisje is toch allesbehalve passend voor
iemand van jouw maatschappelijke positie".
Beste Guy", antwoordde Tony emstig. „Ik
geef je mijn woord van eer dat mijn verhou-
ding tot Molly van den meest onschuldigen
aard is. Ik heb haar zooals je weet als een
klein meisje overreden en ben sedert al die
jaren haar vriend en beschermer geweest. Ik
heb haar opvoeding bekostigd en mij steeds
persoonlijk overtudgd van haar vorderingen
en toen zij haar wensch te kennen gaf ont
operettezangeres te worden, heb ik haar op-
leiding voor mijn rekening genomen. Het
resultaat weet je; ze is een van de beste
artisten van de opera comique. Wat haar
levensermst betreft, geef ik je de verzeke
ring, dat als zij je zuster was, je je in het
geheel niet over haar zoudt behoeven te
schamen. Ze is natuurlijk anders dan een
De schippers, die zich laten inschrijven, wor
den geacht kennis te hebben genomen van de
vervoercondities en vr^ehtprijzen en hiermede
accoord te gaan.
De incchrijvingen sluiten op uitcrlijk 8 Sep
tember des namiddags 12 uur.
Indien het aantal inschrijvingen voor de
verschillende tonnagegroepen het aantal der
door de betrokken fabriek aangevraagde sche
pen in die groepen overtreft, zal voor deze
groepen worden geloot.
Voor de z.g. negotie-pulp kan geen goed
keuring voor campagne-vervoer Worden afge-
geven, terwijl aan schippers dan alleen een
verklaring voor rfet vervoer van eigen goede
ren, waaronder pulp, zal worden gegeven, in
dien een zulver koopcontract kan worden
overgelegd, hetgeen ter beoordeeling is van
de betrokken Bevrachtingscommissie.
Uiterlijk 14 September zullen de namen der
schippers bekend zijn, die aan de bieteneam-
pagne kunnen deelnemen.
STEUNVERLEENING AAN WERjKLOOZEN
Invloed van de ontworpen regeling der Rijks-
bijdrage in de gemeentelijke kosten voor 1935
van steunverleening aan werkloozen voor de
gemeente Ter Neuzen.
In zijn circulaire van 28 Juli 1934 doet de
Minister van Binnenl. Zaken mede namens
zijn ambtgenooten van Sociale Zaken en Fi-
nancien, mededeeling van de planen welke
bij de regeering bestaan, inzake het verleenen
van bijdragen aan de gemeenten in hare uit-
gaven voor steun aan werkloozen. Daartoe
zal een Werkloosheiids-subsidiefonds, worden
ingesteld. De inkomsten van dit fonds zullen
bestaan uit a. een storting uit 's Rijks kas
van 46 millioen gulden; b. de optorengst van
25 opcenten op de gemeente fondsfoelasting;
c. de opbrenigst van 10 opcenten op de ver-
mogensbelasting; d. de opbrengst van 75 op
centen op de Personeele belasting en e. 40
van de hoofdsom der grondlbelasting.
De bijdragen aan de gemeenten zullen wor
den verleend volgens een bij de circulaire ge-
voegde schaal.
Uit billijkheidsoogpunt is er voor een ge-
lijke verdeeling der kosten van werkloozen-
verzorging, die blijkens de toelichting aan de
njeuwe regeling ten grondslag ligt, veel te
zeggen, aangezien thans vele gemeenten
zwaar worden gedrukt en anidere van die zorg
tot hiertoe weinig te lijden hebben gehad.
Bij verschillende berekeningen die wij reeds
in de pers aantroffen voor bepaalde gemeen
ten, trof het ons evenwel, dat die alle tot ge-
volg hadden nog zwaardere lasten voor de be-
lastingplichtigen dier gemeenten.
Wij waren ook belangstellend naar de uit-
komsten voor onze gemeente, die ook reeds
vele jaren den zwaren druk van de zorg voor
werkloozen ondervindt, en hebben daamaar
geinformeerd. Op ons verzoek, werden ons
de volgende gegevenis verstrekt:
De gemeentebesturen moeten er rekening
mee houden, dat zij bij vaststelling dezer
regeling niet meer mogen heffen dan 75 op
centen op de gemeentefondsibelasting (in
plaats van 100); 40 opcenten op de ver-
mogensbelasting (in plaats van 50).
Uit de personeele belasting zullen de ge
meenten aan hoofdsom en opcenten geen hoo
ger bedrag mogen heffen dan overeenstemt
met 225 ten honiderd van de hoofdsom der
personeele belasting volgens het tarief der
wet op de personeele belasting.
Verder zullen de gemeenten voortaan 35
van de hoofdsom der gronidibelasting ontvan-
gen (in plaats van 75
Aan de hand van een bij het bedoelde
mindsterieele rondschrijven gevoegde schaal,
wordt berekend, dat de gemeente Ter Neuzen
uit het werklocxzenfonds over 1935 jal ontvan-
gen 70 van het bedrag der uitkeeringen.
De hoogere uitkeering in de werkloozen-
steun kan in verband hiermede worden ge
steld op, afgerond f 26.000.
Daartegenover staat dat de gemeente aan
inkomsten zal derven:
10 opcenten v e rm og ens b elasting waarvart
85/100 ten laste der toegrooting 1935 f 360
40 hoofdsom grondbelasting 11240
85 personeele belasting 28000
25 opcenten op de gemeente fondsibe-
lasting, waarvan 2/s ten laste der
begrooting 1935 ,,10500
Totaal
Totaal nadeelig versohil f 24100.
50100
geiwoon meisje; dat zijn alle artisten".
,,Enfin je moet het zelf weten", bromde
Guy onbevreddgd terwijl Tony de kamer ver-
liet.
Precies kwart over tienen stopt zijn auto
voor de woning van Molly. Tony keek op zijn
horloge en aangezien hij het nog te vroeg
vond, om haar te bezoeken, reed hij door naar
het R.A.C.-gebouw, om te zien, of er nog
Ibrieven voor hem waren gekomen. Het groot-
ste gedeelte der postzendimg, was prijscou-
ranten van auto's en sportartikelen, welke
onmiddellijk in de papiermanid van den por-
tier terecht kwamen. Slechts tiwee envelop-
pen waren gesloten en bevatten rekeningen
van leveranciers. Na deze bij zich gestoken
te hebben, stapte hij weer in zijn auto en reed
verder. Toen hij den hoek van Pall Mall
omisloeg, zag hij plotseldng de onlberispelijk
gekeede gestalte van zijn neef Henry hem op
het trottoir tegemoet komen. Het was te
laat om hem te negeeren; dus ofcderwierp hij
zich gelaten aan het nioodlot en stopte. Met
een nieuiwsgierigen, verrasten blik, groette
Henry hem.
,,Het gebeurt niet dikwijls, dat men jou zoo
vroeg op straat ziet", verklaarde hij.
„In het vervolg zal dat wel regel worden",
zei Tony. ,,Ik hab mijn levensiwijze veran-
derd. Ik heb bevonden, dat alle voomame
staatslieden vroeg opstonden".
,,Het doet mij genoegen dit te hooren", zei
Henry hartelijk. „Ik heb altijd wel gedacht.
dat wanneer jij in de politiek ging, je ver-
anderen zoudt als een blad aan een boom".
Er volgde een korte pauze.
„Heb je dat witboek over het grensver-
ischil in Patagonie ontvangen?" informeerde
zijn neef.
Tony knikte. „Ja", zei hij. ,,Ik heb geen
tijd gehad, can het geheel door te werken,
maar het komt mij bizonder belangwekkend
voor. 't Is mooi gedrukt ook".
(Wordt vervolgd.)