T
Sport
Paardenfokkerij
Feuilleton-vertellingen
Predikbeurten
Gemengde Berichten
PRO VINCI ALE STATEN VAN
ZEELAND.
FAILLISSEMENTEN.
VOETBAL.
WIELRENNEN.
BRABANTSCHE BRIEVEN.
<Soor de snel toenemende bevolking zou wor-
den verdubbeld, en ziet welk een enorm aan
tal mogelijkheden zou dat alles hebben mede-
gebracht. De begrooting niet alleeci kloppend,
zonder de hoog opgevoerde opcenten, doch
ervenals in de bevoorrechte gemeente Prince-
hage een ruim batig saldo, waardoor de las-
len naar (beneden werden geduwd, hetgeen
weer tot gevolg zou hebben een aog snellere
aaawas van de gemeente. De schoolkwestie
te Sluiskil, die zoolang sluimerend werd ge-
houden tot er motief werd gevonden om dat
eaakje daar maar weer wat op te knappen,
zonder tot de toch zoo noodzakelijke nieuwe
bouw over te moeten gaan, was itieens op-
gelost.
Laten wij dius vertellen hetgeen nog slechts
een paar weken alhier is voorgevallen en met
opizet werd stilgehouden tot de reden tot on-
gerustheid zou zijn verdwenen en men vrijer
kon ademhalen!
De bekende goederenmarkt des Woensdags,
die als steeds vele kooplustigen en kijkers
trok, was in vollen gang, men miste weliswaar
de bekende kruidenverkooper die met zijn
stroom van woorden steeds een groote schare
patienten en adspirant-patienten rondom zijn
stalletje wist te irekken zooals het een goede
marktkoopman betaamt, doch men vond in de
naibijheid van het hotel Du Commerce een
koopman met scheermesjes, die het wonder
volbrachten het scheren voor de deliquenten
tot een dagelijks terugkeerend genot te maken
en schuin tegenover hem de koopman met de
West-Indische bananen.
Deze had echter behalve deze voedzame
vrucht, hoewel onbeiwust, nog iets anders mee-
gebracht en zachtjes schuivelend kroop een
slang van ruim een halven meter uit een
der kisten. Zij was ontwaakt na haar lange
reis uit onze overzeesche bezittingen en de
markt van Ter Neuzen met al haar drukte
deed haar vreemd aan. Dies, na voorzichtig
met haar spleetoogen de omgeving verkend te
hebben, begon zij haar tocht tusschen de be-
langstellende koopers en koopsters door. Stel
u echter voor dat eenige dames dat adderge-
broedse! ontdekt had, welk een geweldige op-
schudding zou het verwekt hebben, hoe vlug
zou de markt zijn leeggestroomd en men zjjn
heil in een algemeene vlucht hebben gezocht.
Doch niemand had de schuivelende beweging
van de slang gezien, alles ging rustig zijn
gang, men lachte om de kwinkslagen van de
diverse kooplieden, onbeiwust van het gevaar
dat zoo onmerkbaar langzaam langs de voe-
ten heen schuivende, de oogen onafgewend
starend en de lange tong nu en dan beweeglijk
heen en weer wiegend.
Terwijl de koopman in de scheermesjes etc.
zich even neerbuigt ziet hjj de slang en verliest
hij geen oogenblik zijn tegenwoordigheid van
geest, snel opent hij een kistje waarin hij
straks weer zijn onverkoeht gebleven artikelen
zal opbergen en het hooi, dat zich daarin nog
bevond, deed wat hij verwacht had, de slang
zocht weder een sohuil- of rustplaats
Maar het gevaar was nog niet geweken, het
zou een drama kunnen worden. Op de spits-
uren van de markt toen de koopman druk
doemde was zijn koopwaar aan de kooplusti
gen over te reiken, begon de slang haar twee-
de tocht over de markt en plots bemerkt de
scheermessenkoning tot zijn ontsteltenis, dat
de kist ledig was.
Hij waarschuwde in alle stilte de op de
markt surveilleerende agenten, die de wijs-
heid van Salomo bezaten door dit feit geen
bekeudheid te geven, doch onopgemerkt de
markt gingen afzoeken. Hvenwel de slang
was en bleef verdwenen.
Toen des namiddags om een uur of zes de
gemeentereinigingsdienst aan het werk toog
en de markt werd schoongeveegd, zocht men
angstvallig naar de vermiset slahg, doch
zonder resultaat.
Tot Zondagmorgen op de Heerengracht
voorbijgangers in het kanaal de slang zagen
zwemmen. Doch oak de slang had de steeds
toenemende nieuwsgierigen gezien en liet zich
daarop rechtstandig in de diepte zinken om
elders weer baven te komen.
Het spreekt vanzelf dat niemand lust ge-
voelde het beest te vangen.
Zeer toevallig lag juist aan de Rosegracht
gemeerd het tenboonstellingsschip „Klein
Artis", en een der toeschouwers kreeg de ge
dachte om den bewoner op de slang opmerk-
zaam te maken.
De eigenaar die dagelijks met reptielen en
ander gedierte omgaat, zou er wel raad op
weten, en inderdaad was dit het geval. Met
kennersblik zag hij direct dat het hier geen
gifslang betrof, doch een vrijiwel onschadelijk
gedierte, en zoo begon hij jacht op de slang
te maken, die, eindelijk in het nauw gedreven,
zich moest laten vangen en nu een verblijf in
Klein Artis is aiangeboden,
Maar inaien men deze slang nu eens in vrij-
heid had gelaten en dan met de bekende
voortvarendheid aan het Nose-comite eigen,
dit als motief voor een pracht reclame had
gebruikt. Het monster van Ter Neuzen, dat
voortdurend onrust brengt bij de schippers die
daar voonbij moeten varen. De slang, die als
King Kong zoo eens per jaar een offer vraagt.
De stroom van vreemdelingen hield aan, de
aanstaande herdenkingsfeesten zouden trek-
ken als bij geen enkel feest.
In buitenlandsche bladen zou men lezen:
De bewoners van Ter Neuzen vieren feest ter
gelegenheid van het 350-jarig bestaan der ge
meente, terwijl een monster hen voortdurend
met verdelging bedreigt.
Wat een sensatie zou dat alles hebben op-
geleverd als de slang niet veilig door den be
woner van Klein Artis zou zijn opgeborgen!
In de hedenmorgen voortgezette vergade-
ring van de Staten van Zeeland, herdacht de
Commissaris der Koningin het overlijden van
Z. K. H. Prins Hendrik.
Hiema werd voortgezet de behandeling van
het voorstel tot wijziging der salarisregeling
der ambtenaren.
Gedeputeerde Staten namen het deel van
hun voorstel omvattende een verhooging van
de wedde van den griffier, den hoofd-ingenieur
en de ingenieurs van den waterstaat terug.
De motie van den heer Onderdijk om over
de geheele linie een salarisverlaging van 10
toe te passen, werd verworpen met 28 tegen
9 stemmen.
De motie van den heer Vienings om den
Jkindertoeslag reeds direct bij het eerste kind
te verleenen, verkreeg slechts 9 stemmen.
De motie-Onderdijk om de maxima van het
varend bootperscneel van de stoomibootdiens-
ten met f 100 hooger te stellen dan in het
voorstel van Gedeputeerde Staten was aan
gegeven, werd aangenomen met 24 tegen 13
stemmen.
Het voorstel van den heer Vienings om voor
de agenten bij de stoombootdiensten, zoowel
het minimum als het maximum 100 hooger
te stellen, werd verworpen met 24 tegen 13
stemmen.
Een voorstel van den heer Onderdijk be-
oogemde om aan hen voor wie met 1 Januari
1935 de huurtoeslag zal eindigen, een persoon-
lijke toelage te verstrekken, werd verworpen
Hiema werd het geheele salaris-voorstel
van Gedeputeerde Staten aangenomen.
Daama kiwam aan de orde de wijziging van
ambtenaren-reglement. Met 25 tegen 12 stem-
men werd aangenomen het voorstel van den
heer Dominicus om in bijzondere gevallen te
kunnen af wij ken van ontslag op 65-jarigen
leeftijd.
Tegen het voorstel inzake ontslag van de
ambtenares bij het aangaan van een huwelijk
stemden 9 leden.
Tegen het ontslag bij gebleken revolution-
naire gezindheid van ambtenaren stemden 7
leden.
Failliet verklaard Emile Franciscus Bleijen-
bergh, landbouiwer te St. Jansteen.
Rechter-commissaris Mr. J. B. F. Bloemers.
Curator Mr. F. W. Adriaansen, advocaat en
procureur te Middelburg.
mochten daar eens uitpakken, dan zouden ook
de Belgische bezoekers nog wel eens groote
oogen moeten opzetten.
MERRIEPREMIEKEURINGEN.
IN ZEELAND.
Men schrijft aan de N. R. Crt.:
De belangstelling voor de merriekeuringen
neemt nog steeds toe. Het aantal inschrijvin-
gec, dat in 1933 met bijna 100 vermeerderde,
is weer een kleine honderd vooruitgegaan en
toedroeg ditmaal 810. Voegt men hierbij een
aantal oudere merrien, die vertoond moeten
worden, om de in 1933 toegekende bijdrage te
ontvangen, dan komt men tot een respectabel
aantal fokmerrien van een klasse, dat zij aan-
spraak kunnen maken op een premie, terwijl
nog talrijke oudere merrien buiten de keurin-
gen vallen en goed fokmateriaal niet altijd
wordt voorgebracht, mede omdat het exterieur
zich niet steeds daartoe leent. Het voor-
naamste fokgebied van Zeeland en tevens van
ons land blijft Zeeuwsch-Vlaanderen, dat weer
60 pet. van de inschrijvingen heeft geleverd.
Maar ook op de voormalige eilanden heeft de
trekpaardfokkerij een hooge vlucht genomen;
er zijn hier zeer vele districten, die op een
uitstekende paardenstapel kunnen bogen. De
moeilijkheden in de fokkerij zijn hier echter
grooter, omdat men meestal aangewezen is
op 66n of een paar hengsten voor het niet al
tijd homogene merriemateriaal, terwijl de
fokker in de voomaamste fokcentra van
Zeeuwsch-Vlaanderen een keur van hengsten
heeft, die hem de keus wel zeer vergemakke-
lijkt. Daarbij komt dan het feit, dat men hier
al tientallen jaren goed fokmateriaal bezit en
gebruikt, waarbij de ligging in de nabijheid
van Begische fokcentra invoer daarvan steeds
heeft vergemakkelijkt. Ook hebben de Z.-
Vlaamsche fokkers nooit opgezien tegen den
aankoop van dure, eerste klasse hengsten:
hier dekten vaderpaarden, die op de Brussel-
sche nationale tentoonstelling tot de eerste
prijswinners behoorden. Zoo heeft de H.V.
Stoppeldijk dit jaar weer een zoon van den
kampioen Gaulois du Monceau aangekocht,
waarvan een Belgische autoriteit verklaarde,
dat hij om zijn buitengewone kwaliteiten nooit
had mogen worden uitgevoerd; deze Bamum
de Pincemaille had het het volgend jaar in
Brussel tot het kampioenschap kunnen bren-
gen. Opvallend is thans de belangstelling, die
speciaal in Zeeuwsch-Vlaanderen voor het
nieuwe Begische type bestaat; onder de jon-
gere merrien kwamen reeds meer bekroonden
van dit type voor. Men twijfelt er dan ook
niet aan of de comtoinatie van de zware
Zeeuwsche merrien, waarin de beste oudere
bloedlijnen van Belgie uitstekend vertegen-
woordigd zijn, met het nieuwe, niet zoo grove
maar buitengewoon edele en harde type van
de Albion-Avemir-Gaulois-lijn, zal bijzondere
resultaten kunnen opleveren.
Tot heden was Waloheren altijd het zwakke
punt in de Zeeuwsche fokkerij. Toch zijn hier
om Nieuw- en St. Joosland en Serooskerke
meer goede stallen gekomen en nu heeft Mr.
Van der Minne te Middelburg door den aan
koop in Zeeuwsch-Vlaanderen van een buiten
gewoon goeden hengst, die dit voorjaar op de
centrale keuring in Goes den eersten prijs
behaalde, de fokkerij van het eiland een
grooten dienst bewezen. Op de jongste veu-
lenkeuring te Middelburg werden van Karel
van Hengstdijk reeds veelbelovende jonge
veuleztjes vertoond.
Op Zuid-Beveland met zijn uitgestrekte
polders en vele grootere bedrijven heeft men
al jaren veel werk gemaakt van de fokkerij.
Men heeft een behoorlijk aantal goede oudere
fokmerrien gebruikt en zware hengsten, o.a.
de nationale kampioenen Castor en Certain van
Lamsiwaarde, en toch viel in Goes het jonger
fokmateriaal dit jaar niet mee: de tweejarigen
waren slechts even voldoende als klasse en
zonder uitblinkers. Het blijkt ftch maar zeer
moeilijk de hoogste klasse te bereiken. In
Kruiningen was de indruk echter zeer tevre-
den stellendde oudere merrien waren zeer
goed; de smid van Kruiningen zorgt daarbij
voor een uitstekende verzorging van de voe-
ten. Ook de jongere categorien vielen hier
zeer mee; bij de 2-jarigen stond een beste
Certain van Lamswaarde-dochter aan den
kop; de 3- en 4-jarigen voldeden eveneens zeer.
Op Noord-Beveland werd behoorlijk goed
jong fokmateriaal vertoond; de klassen waren
al geheel voldoende met goede koppaarden:
de tiweejarigen waren zelfs zeer goed.
Schouwen-Duiveland bezit een collectie
oudere fokmerrien van een kwaliteit, die het
moeilijk maakt deze nog verder op te voeren.
De jongere generatie voldeed dan ook niet
geheel aan de verwachtingen.
Op Tholen en St. Philipsland daarentegen
voldeden de jongere geslachten zeer goed: vol
doende beeniwerk en vlotte gangen vielen
hier op bij de 2-jarigen; de 4-jarigen beant-
woorden eveneens aan de verleden jaar opge-
wekte verwachtingen. De jury maakte de
opmerking, dat men hier aandacht moet be-
steden aan de hceven.
In Zeeuwsch-Vlaanderen was de indruk weer
buitengewoon. De keuringsplaats Ter Neuzen
is hier niet de sterkste, maar te Hulst, Axel,
Uzendijke en Oostburg zijn de fokkers niet
alleen in staat een belangrijk aantal kwali-
teitsmerrien van alle leeftrjden voor te bren-
gen, maar uit deze streken komen ook jaar-
lijks de meeste jongste hengsten, die voor den
dekdienst en het stamboek worden goedge-
keurd. Hoe hoog dit fokmateriaal staat,
blijkt mede uit het feit, dat de zelfgefokte
jonge merrien met succes den strijd kunnen
aanlbinden tegen het beste Belgische fok
materiaal, dat door kenners nog bij gelegen
heid wordt ingevoerd. Hier hebben in de laat-
ste jaren hengsten als de nationale kampioen
Fair, Alban de Fair, Wilson, Herseur II de
Cognebeau, Frans 714, Mon Gros de Mon
Souhait, Mayeur de Gaesbeek, Lion d'Or,
Adriaan, Tsjaka, Mars e.a. den paardenstapel
op een hoog peil gebracht of gehouden. In
een Belgisch vakblad is de gedachte geopperd
ter gelegenheid van de groote wereldtentoon-
stelling in Brussel 1935 de buitenlandsche fok-
gebieden ook eens te laten exposeeren. Wan-
neer Zeeuwsch-Vlaanderen daartoe de gelegen
heid kreeg en de Dobbelaere's, Daelman's,
Dieleman's, de Feijter's, Aemaudts'en e.a
MIDDELBURG DEGRADEERT.
De uitspraak van den bond omtrent het
voorgevallene in den wedstrijd Middelburg
Juliana is gevallen. Middelburg is gestraft
met twee verliespunten. 'Het gevolg is, dat de
Zeeuwsche eerste klasser degradeert en dat
Juliana het volgende seizoen in de eerste klasse
zal uitkomen.
RFC—WILLEM II.
Zondag ontvangt KFC voor het landskam-
pioenschap het Tilburgsche Willem II. Zal de
beslissing vallen? Dit blijft een open vraag,
ofschoon de kans daartoe groot is. Spelen de
Koogers gelijk, dan hebben zij den titel reeds
binnen. Maar Willem II zal hen zelfs dit 6&ne
punt niet cadeau geven, want voor haar staan
ook nog groote belangen op het spel. Gelukt
het aan de Willem II-ers de overwinning te
behalen, dan komen er nog beslissing^wedstrij-
den tusschen KFC, Ajax en Willem II. Te
voorzien is dus, dat de wedstrijd onder „hoog-
spanning" zal staan en dat het terrein van
KFC voor het aantal liefhebbers, die dezen
strijd willen aanschouwen, wel te klein zal
bljjken te zijn.
WIELERBAAN TER NEUZEN.
Jan van Kempen, Klaas van Nek Jr.
en Fred Hamerlinck komen stayeren.
Pas zijn de eerste groote bazen naar huis
van de zoo schitterend geslaagde wedstrijden,
of voor Ter Neuzen's wielerbaan zijn weer
andere rivalen op wielrengebied aangeworven
voor een nieuw, even groot en even sensatio-
neel programma.
Zoo zullen we op Zaterdag 21 Juli a.s. ge-
tuige kunnen zijn van een grooten strijd, die
zal plaats hebben tusschen onze Nederland-
sche cracks Jan van Kempen en Klaas van
Nek Jr. en den Belgischen kampioen op de
baan en tevens uitblinker op de piste, Fred
Hamerlinck, de door sportliefhebbers ook wel
,Don Fredo" genoemd.
Klaas van Nek zagen we reeds eerder in Ter
Neuzen en we hebben kunnen zien, wat hij
vermag. We hebben zijn keurige sprint en zijn
uithoudingsvermogen kunnen bewonderen en
zeker zal hij zeer graag door het publiek wor
den teruggezien.
We zagen reeds elders en we lazen vooral
reeds veel over de onnoemelijk vele overwin-
ningen die Jan van Kempen, voor de jonge
dames „Jantje", wist te behalen en dit is een
waarborg voor zijn naam.
De overwinningen van den Koning der ker-
miskoersen „Don Fredo" zijn al even talrijk,
zoowel op den weg als op de wielerbaan, en
wie Fred aan het werk zag, weet wat hij kan.
iDeze drie „kloppers" nu zullen hun snel-
heidstemperament eens komen botvieren ach-
ter de motoren. Vliegensvlug zal het dus
weer gaan, dan de een, dan de andere in den
aanval en steeds vol spanning en vol sensatie.
Van diegenen, die getuige waren van het pro
gramma van 8 Juli j.l., durven we zeggen, dat
ze weer present zullen zijn. Maar naast dezen
zullen ook de thuisblijvers van vorige maal,
op ,21 Juli a.s. komen opdagen in het mooie
Ter Neuzensche sportarena, om getuige te
zijn van een prachtige sportdemonstratie,
daar te geven.
Weer zal de strijd gaan over 10, 15, 20 en 25
K.M. en evenals vorige maal zullen tusschen
deze reeksen weer attractievolle kampen voor
de jongere klasse plaats hebben.
Ulvenhout, 10 Juli 1934.
Menier,
As dit potlooisel
in deftige druk-
letterkes onder
d'oogen komt van
oew lezers, dan is
onzen Prins zijn
lesten gaank al
gegaan, dan is
veur Hum op deuze
weareld alles wee*-
ten ende.
Dan heeft den
Bourdon z'n kol-
lesale dreunen ge-
galmd over de
laandouwen laangs
de Vliet, 't vaarwater van den Haag naar
Delft, waarlaangs den witten rouw-wagel
gegaan is, deur den midzomerschen dag.
Dan hebben wij allemaal, in den weinigen
tijd van enkele maandien, veur den derden
keer, in den geest 'nen Vorstelijkeci lijkstatie
gevolgd van 't Paleis naar 't graf.
En we zijn efkens stil geworden van diep
gepeins, toen den Delftschen orgel zijnen
gebedszang naar den Hemel ruischen dee, in
plechtstatigen treurmuziek, geschreven deur
de edelste geesten onder 't menschdom.
Zwaar is de stilte uit onzen Radio in huis
geVallen, op den oogenblik, dat de kist naar
de allerleste bestemming gedragen wierd.
Zoo hebben we drie Koninklijke lijkstoeten
gevolgd, binnen kort tijdsbestek, van begin
tot end.
En als we d'ti Bourdon heurden luijen, diep
't Laand deur, z'n machtige klaanken gedra
gen wieren op den aether binnen onze huize-
kens, die te naauiw waren om dieen dubbel-
toondreun te verzwelgen als we 't ijzeren
getrappel heurden kletteren teugen steenen
wegels van de fiere schimmels, die de witte
lijkkoets trokken uit den gouwen zomerdag
in den killen grafkelder, alles onder t ge-
bimbamlbeier van den Bourdon, die moeizaam
zwaaide op de krachten van twintig mannen-
armen, dan dan hebben we, gebogen
onder 't hooren, onzen eigen stoet zien gaan
op d allerlesten tocht.
Waant iederen sterveling is keeling in zijn
eigen hart.
Zooals iederen koning gewonen sterveling
is, op groote uren als 't leven de gedachten
verheft tot den Schepper, van Wien alles
kwam en tot Wien alles terugkeert.
Waant of 't den Bourdon is, waaraan meer
dan tien steuvige kearels aan den klokkekabel
'n kwartier te trekken staan en als 'nen men-
schentros omhoog gerukt worren, 'nen meter
van d'febrde af, aleer den eersten galm uit den
„Nieuwen Delftschen toren" barst dan we]
of 't ons Ulvenhoutsche doodsklokske is, dat
er bengelt en klept over onze velden
Of 't acht fiere schimmels zijn, dan wel
twee breeje, zware knollen
of 't den gang is van 'n paleis naar 'n mau-
seleum, dan wel 'n uitvaart uit 'n stulpke naar
'nen kuil in't zaand
of 't den Delftschen orgel is, die treurend
bidt tot Onzen Vader, dan wel onizen Ulven-
houtschen orgel
veur God en Menschdom is deuzen lesten
gang geljjk, waant we zijn allemaal sterveling-
koning in d'oogen van den Schepper en ons-
zelvers.
't Is geen hoogmoed deus gedachte!
Hoogmoedig is hij, die lacht om 't gedacht
dat zijnen knecht 6k koning zou zijn. Waant
zo'nen mensch voeit zijn eigen Alleen-Koning.
Alleen-Heerscher, Alleen-Begenadigde.
Zo'nen dwaas voelt zijn eigen van 'n ampart
baksel, van 'n bezonder maaksel, van 'nen
zeldzamen gietvurm!
Zo'nen dwaas schijnt er sterk over te praki-
zeeren om 'ns gaauw 'n end te maken aan de
Goddelijke Waarfteid, dat den mensch gescha-
pen is, naar Gods' beeld en Zijn gelijkenis.
Maar genogt:
As deus briefke in druk staat, dan heeft
Prins Hendrik zijnen kruisgaank, van de wieg
tot aan 't graf, volbracht.
Kruisgaank ja!
Zooals ieder leven 'nen kruisgaank is,
waantOhristus stierf nie aan't kriiis veur
een enkeling.
Hij gaf z'n veurbeeld veur al z'n redelijke
schepsels
Daar ontkomt geenen Vorst, daar ontkomt
geenen koddebeier aan.
't Is 't dagelijksche bewijs veur 't bestaan
van God, dien ze zoo geren zouwen loochenen.
Onzen Prins zijnen kruisgaank is ten ende.
Piechtig bijgezet zijn z'n resten bij die van
d'Oraanjes.
't Is alles veurbij veur hum op deuze wea
reld. En nog kunnen we ons nie verbeelden,
nie in-leven in 't gedacht, dat daar in 't witte
Koningshuis aan 't Haagsohe Noordeinde, 'n
Koningsfamilie binnen enkele maanden de
helft van z'n weinige leden verloor.
Ondaanks den dreunenden Bourdon twee
uitvaarten uitgalmde over de velden en we-
wegels, over stad en land in Nederland.
Ondaanks we deur den Radio de kollesale
stoeterijen over de wegels heurden gaan.
Ondaanks alles, is 't nog nie deurgedrongen
tot ons voile besef, dat van ons Koninklijk
huisgezin zijn overgefoleven, twee verweesde,
treurende vrouiwen, aan wier kruis 't gewicht
hangt van den plicht van 't Koningschap, die
zoo onmenschelijk zwaar kan zijn. Zwaar, tot
den allerlesten kruisval.
Waant ziet de leste dagen, de leste ston-
den, de leste stervensseconden van 'nen Prins-
Gemaal, bekend, bemind als liefhebbenden
vader, hoe deuzen Mensch te missen droeg z'n
dochterke, waar ie zoo zielsrveul van hield.
Wij weten nie waarom, wij hebben alleen te
begrijpen dat de Prinses nie toegestaan was,
wat elken mensch toch mag: z'n verdriet meu-
gen uitsnikken bij 't afscheid van 'nen braven
goeien vader, die heel ons leven van ons hield.
mee de schonste gevoelens, die 'nen mensch
beheerschen kunnen
Maar laat ik nie van m'n chapiter geraken.
'k Wou gezeed hebben g'ad: ondaanks de Vor-
steljjke uitvaart met de wijd-verbreide klan-
ken daarbij, n6g kunnen we nie ten voile ver
beelden, 't volledige gemis aan twee Konings-
figuren, die we zoolaang in ons midden wis-
ten.
Straks weer, over enkele maanden, als de
Koningin-weduwe met heure Dochter de
Kroonprinses piechtig, in pontificaal de Ea
rners der Staten-Generaal openen gaat, dan
zullen we weer efkens motten wennen op de
prenten in krant en illustratie, aan 't gemis
van de vriendeljjke figuur van 'n grijze, Ko
ninklijke Dame en de robuste figuur van 'nen
kranigen Vorst.
Maar ook da gemis zal d'n Tijd weer uit-
slijpen, d'n Tijd die alles uitslept, tot de alder-
leste herinderink toe. De allerleste herinde-
rink, aan elken mensch, van groot tot klein,
zooals d'n golfslag van de zee, de hardste rot-
sen glad slijt.
Deus Natuureigenschap schijnt ons dikkels
zoo vreed!
Veural op stervensmomenten, als 't plotse-
lings galshelder veur ons staat, dat de ver
ge telheid is in gaan trejen.
En toch 't do6n van dieen zelfsten harden
Tijd is tenslot zoo innig barmhartig.
't Is iets van Onzen Vader, van onzen
Schepper zelvers, die op 't end de groote, de
e6ne barmhartigheid is veur alien die Hij
schiep.
Geslachten gaan, geslachten komen. Van
t eene moment tot 't andere, gaat dat zijnen
gaank.
Terwijl d'n eenen korenkorrel te rijpen staat
ten velde, wordt den vorigen vermaald in den
meulen, die boven onze korenakkers uitrijst.
Wordt ie vermaald tot bijna niks, tot poeier,
maar tot meel, om de schepping van uit-
eindelyk nut te zijn in haren voortgaank, bij
haren groei en vruchtedracht.
Zoo ga-g-et ok op den levensakker, waar
de menschen als korenkorrels zijn, gedijende
in den akker, waarboven 't kruis uitsteekt
van de meulenwieken, die ons vermalen zul
len, tot de uiteindelijke nuttigheid van God's
geweldige schepping.
Waant korenkorrels zijn we allemaal in
de hand van den grooten Schepper.
Precies dazelfde korrels, zooals in t veur
beeld hierbovenaanwe allemaal ok Konings-
kinders waren van den eenigen Koning ter
Schepper, die ons maakte en dus onze
Vader is.
Korenkorrels zijn we allemaal.
't Uiterlijke verschil, waaraan we zoo kolle-
saal hechten soms, is 'n verschil zonder en-
nigte verdienste.
't Is 'n kwestie of de eene familie-aar wat
meer zon kon vangen, dan de andere, om dan
dikker en trotscher te pluimen, boven de
andere aren uit.
Maar veur den grooten Landman, zgn we
allemaal korenkorrels, die onder Zgn zeis
eenmaal worden gemaaid.
Onder Zijnen dorschvlegel eenmaal ontdaan
zullen worden van 't kaf, om dan verzameld
te worden veur Meuleneer Tijd, wiens kruis-
schaduwen malen over den gouwen akker,
waarin onze nazaten ten velde staan.
Drie Vorstelijke begrafenissen hebben we
dichtibij ervaren. Via Radio kwamen de Stoe-
ten deur onze kamers.
Passeerde d'n Dood koud laangs onze slapeti.
't Is goed teugen elke menschelijke inbeel-
ding de Majesteit van den Dood 'nen keer
goed in 't gazicht te zien.
Dan pas krijgt alles z'n sjuuste wberde.
Dan blijkt dat ecooomische w66rdien dingen
zijn, uitgevonden deur menschen, en als zoo-
danig dus ook geen blijvende w66rden, tot het
eitide komt, het einde van alles wat veur geld
te koop is op deus weareld van duuzend hon-
gerlijers op 66nen geld-doctor!
is op deus weareld va n duuzend hongerlijers
op 66nen geld-doctor!
Op deuze weareld, waar 't levende koren
begraven wordt in diepe kuilen en in zeeen
ten bate van 't levenlooze geld!
(Daar kan ik als boer over meepraten.)
In Amsterdam wordt op deuzen oogenblik
oorlog gevoerd tusschen hongerlijers en de
openbare Macht. Bij mijn op de akkers staat
't koren* in overdaad da'k er geen raad mee
weet!
In dit kleine, kleine landje, binnen enkele
uren zit Amsterdam vol van ons gewas, van
onze melk, van ons slachtvee, in dit kleine,
kleine laandje komen de menschen om van
den honger in de huizenhooge voorraden ko
ren, dat als drijfzand is gemaakt, deur ge-
leerde economisten,
k Ben efkens uit mijnen slof geschoten.
Want 'nen netten Amsterdammer schreef me:
,,'t Is hier ontzettend! Gezinnen met 4 of 5
kinders motten eten van f 8,per week.
Waant de huishuur bedraagt 6,50 tot 7,
per week. Dank zij het uitgevoerde bekende
bouwplan zijn deze huizen veel te klein, want
ze zjjn berekend op 1 it 2 kinderen! Vleesch.
visch, brood, melk, alles is hier te hoog in
prijs. 't Gaat niet langer zoo. De menschen
verliezen gezondheid en kracht. De kinders
raken ondervoed. Onze kerkekas is meer dan
uitgeput. St. Vincentius zit diep in de schuld.
Bemiddelde parochianen hebben we niet meer.
Onze goeie Pastoor wordt ziek van de zorgen.
God zegent de aarde met rijke vrucht. Wjj
bidden om de vruchten der aarde en als God
ons gebed verhoort, dan wordt den vruchten-
zege vemietigd, vanwege de „saneering", de
gezondmaking. Enzoovoorts.
Ik zeg, 't is goed, om de Majesteit van den
Dood 's vlak in 't gezicht te zien.
Deuze leste Vorstelijke uitvaart gaf er 'n
goeie kans veur, die 'k nie veurbij wilde laten
gaan, veur ons, nog hie volgroeide, nog nie
gemaaide, nie gemalen korenkorrels op Gods
akker
Veul, nog 'n kraant vol zou 'k kunnen zeg
gen, maar daar mot 'n end aan komen.
'k Ben vol.
Veul groeten van Trui en as altij gin horke
minder van oewen
toet h voe
DRe
ZONDAG 15 JULI 1934.
Ned. Hervormde Kerk.
TE(R NEUZEN. 9.30 u„ Ds. E. A. D. Pichal,
van Gent, Jeugddienst, medewerking van
t kerkkoor; 2.30 u., Ds. E. A. D. Pichal.
SLUISKIL. 9.30 u. en 2.30 u., de heer L. Dek
AXEL. 9.30 u. en 2 u., Ds. Van Oeveren.
HOEK. 9.30 u. en 2.30 u., Ds. E. Raams,
ZAAMSLAG. 9.30 u. en 2.30 u, Ds, G, van
Dis.
SAS VAN GENT. 9.30 u., Ds. Akersloot van
Houten Roos.
PHILIPPINE. 2 u, Ds. Akersloot van Houten
Roos.
Gereformeerde Kerk.
TER NEUZEN. 9.30 u., Ds. S. Groeneveld; 2.30
u., Ds. S. Groeneveld, voorb. H. A.
AXEL. 9.30 u. en 2.30 u., Ds. Post.
HOEK. 10 u. en 3 u., Ds. C. B. Bavinck
ZAAMSLAG. 9.30 u. en 2.30 u., Ds, Kok,
Gereformeerde Gemeente.
TER NEUZEN. 9.30 u., 2.30 u. en 6 u., lees-
dienst.
AXEL. 9.30 u. en 2.30 u., leesdienst.
Chr. Gereformeerde Gemeente.
ZAAMSLAG. 9.30 u. en 2.30 u., Ds. Tolsma.
Nederdultsch Gereformeerde Gemeente.
TER NEUZEN. 9.30 u., 2.30 u. en 6 u., lees
dienst.
Roomsch-Katholieke Kerk.
TER NEUZE1N. 7 u., 8.30 u. en 10 u„ H.H.
Dienst; 2.30 u., Lof.
DE ONGEREGELDHEDEN IN
VERSOHILLENDE GEDEELTEN VAN HET
LAND.
De politie en militairen te Rotterdam had-
den Dinsdagmiddag krachtige maatregelen
genomen, om eventueel opnieuw oplaaiend
verzet in de kiem te smoren. Daarom ging
men er toe over, geheel Crooswijk af te zetten,
zoodat het gebied, begrensd door den Croos-
wijkschesingel, de Rotte en de Crooswijksche-
straat door de bereden politie werd afgezet,
terwijl in de straten zelf door militaire politie
werd gepatrouiileerd.
Alleen vrouwen en kinderen mochten de
afsluiting passeeren. Mannen en opgeschoten
jongens moesten echter achter de afzetting
blijven, hetgeen tot gevolg had, dat om-
streeks vijf uur een groote menigte door de
afzetting haar woning niet kon bereiken.
Verscheidene vrouwen hebben haar echt-
genooten of zoons warm eten achter de af
sluiting gebracht. Een der mannen ging zijn
middagmaal juist onder het waarschuwings-
doek nuttigen. Dat was hij ten minste van
plan, want met bekwamen spoed werd hij
weer achter de afzetting gebracht.
Om op alle mogelijkheden voor.bereid te
zijn, waren op de hoeken der straten politae-
agenten en militairen op de daken gepos-
teerd. Wanneer aan de bevelen der gewapende
macht geen gevolg gegeven werd, knalde
direct een revolver- of karabijnschot.
De 75-jarige vrouw Welling-Richards is
hierbij om half zes door een verdwaalden ko-
gel van een karabijn in den buik getroffen.
Zij werd door een korporaal der politietroepen
verbonden, doch een geneesheer achtte bij een
nader onderzoek onmiddellijk overbrenging
naar het ziekenhuis Bergweg noodzakelijk
Hier moest operatief worden ingegrepen. Het
was evenwel te laat. De vrouw overleed kort
daarop.
In den vooravond stonden de meeste bewo
ners buiten voor de deur of hingen uit het
raam, zoodat de straten eigenlijk een aanblik
hadden als op iederen anderen zomeravond.
Om half 10 trokken patrouilles door de stra
ten, die den bewoners gelastten, deuren en
vensters te sluiten. Werd niet direct dit bevel
opgevolgd, dan zetten karabijn- en revolver-
schoten als sommaties kracht bij, zoodat na
10 uur de straten geheel verlaten werden. Op
de hoeken daarvan stonden zoeklichten opge-
steld, waardoor alles helder verlicht werd.
Af en toe klonken nog schoten, als een oti-
voonzichtige het waagde, deur of raam te
openen.
Omstreeks half twaalf werd een aanvang
gemaakt met de toelating der buitengeslotett
wijkibewoners. By groepjes van tien werden
zij begeleid door twee bereden agenten, huis-
waarts geleid. Dit duurde tot half een.
Dank zij deze krachtige maatregelen heeft
zich verder geen enkel incident meer voor-
gedaati.
Op den Linker Maasoever waren dezelfde
maatregelen genomen, ook daar bleven ver-
wikkelingen uit.
In de hoofdstad.
De politie en de mariniers hadden Dinsdag-
avond in de hoofdstad eveneens uitgebreide
voorzorgen genomen.
Op de Eilanden waren de groote Witten-
burgerstraat tot de 2e Wlttenburgerdwars-
straat en de geheele doodloopende 3e Witten-