T Sport Paardenfokkerij Feuilleton-vertellingen Predikbeurten Gemengde Berichten PRO VINCI ALE STATEN VAN ZEELAND. FAILLISSEMENTEN. VOETBAL. WIELRENNEN. BRABANTSCHE BRIEVEN. <Soor de snel toenemende bevolking zou wor- den verdubbeld, en ziet welk een enorm aan tal mogelijkheden zou dat alles hebben mede- gebracht. De begrooting niet alleeci kloppend, zonder de hoog opgevoerde opcenten, doch ervenals in de bevoorrechte gemeente Prince- hage een ruim batig saldo, waardoor de las- len naar (beneden werden geduwd, hetgeen weer tot gevolg zou hebben een aog snellere aaawas van de gemeente. De schoolkwestie te Sluiskil, die zoolang sluimerend werd ge- houden tot er motief werd gevonden om dat eaakje daar maar weer wat op te knappen, zonder tot de toch zoo noodzakelijke nieuwe bouw over te moeten gaan, was itieens op- gelost. Laten wij dius vertellen hetgeen nog slechts een paar weken alhier is voorgevallen en met opizet werd stilgehouden tot de reden tot on- gerustheid zou zijn verdwenen en men vrijer kon ademhalen! De bekende goederenmarkt des Woensdags, die als steeds vele kooplustigen en kijkers trok, was in vollen gang, men miste weliswaar de bekende kruidenverkooper die met zijn stroom van woorden steeds een groote schare patienten en adspirant-patienten rondom zijn stalletje wist te irekken zooals het een goede marktkoopman betaamt, doch men vond in de naibijheid van het hotel Du Commerce een koopman met scheermesjes, die het wonder volbrachten het scheren voor de deliquenten tot een dagelijks terugkeerend genot te maken en schuin tegenover hem de koopman met de West-Indische bananen. Deze had echter behalve deze voedzame vrucht, hoewel onbeiwust, nog iets anders mee- gebracht en zachtjes schuivelend kroop een slang van ruim een halven meter uit een der kisten. Zij was ontwaakt na haar lange reis uit onze overzeesche bezittingen en de markt van Ter Neuzen met al haar drukte deed haar vreemd aan. Dies, na voorzichtig met haar spleetoogen de omgeving verkend te hebben, begon zij haar tocht tusschen de be- langstellende koopers en koopsters door. Stel u echter voor dat eenige dames dat adderge- broedse! ontdekt had, welk een geweldige op- schudding zou het verwekt hebben, hoe vlug zou de markt zijn leeggestroomd en men zjjn heil in een algemeene vlucht hebben gezocht. Doch niemand had de schuivelende beweging van de slang gezien, alles ging rustig zijn gang, men lachte om de kwinkslagen van de diverse kooplieden, onbeiwust van het gevaar dat zoo onmerkbaar langzaam langs de voe- ten heen schuivende, de oogen onafgewend starend en de lange tong nu en dan beweeglijk heen en weer wiegend. Terwijl de koopman in de scheermesjes etc. zich even neerbuigt ziet hjj de slang en verliest hij geen oogenblik zijn tegenwoordigheid van geest, snel opent hij een kistje waarin hij straks weer zijn onverkoeht gebleven artikelen zal opbergen en het hooi, dat zich daarin nog bevond, deed wat hij verwacht had, de slang zocht weder een sohuil- of rustplaats Maar het gevaar was nog niet geweken, het zou een drama kunnen worden. Op de spits- uren van de markt toen de koopman druk doemde was zijn koopwaar aan de kooplusti gen over te reiken, begon de slang haar twee- de tocht over de markt en plots bemerkt de scheermessenkoning tot zijn ontsteltenis, dat de kist ledig was. Hij waarschuwde in alle stilte de op de markt surveilleerende agenten, die de wijs- heid van Salomo bezaten door dit feit geen bekeudheid te geven, doch onopgemerkt de markt gingen afzoeken. Hvenwel de slang was en bleef verdwenen. Toen des namiddags om een uur of zes de gemeentereinigingsdienst aan het werk toog en de markt werd schoongeveegd, zocht men angstvallig naar de vermiset slahg, doch zonder resultaat. Tot Zondagmorgen op de Heerengracht voorbijgangers in het kanaal de slang zagen zwemmen. Doch oak de slang had de steeds toenemende nieuwsgierigen gezien en liet zich daarop rechtstandig in de diepte zinken om elders weer baven te komen. Het spreekt vanzelf dat niemand lust ge- voelde het beest te vangen. Zeer toevallig lag juist aan de Rosegracht gemeerd het tenboonstellingsschip „Klein Artis", en een der toeschouwers kreeg de ge dachte om den bewoner op de slang opmerk- zaam te maken. De eigenaar die dagelijks met reptielen en ander gedierte omgaat, zou er wel raad op weten, en inderdaad was dit het geval. Met kennersblik zag hij direct dat het hier geen gifslang betrof, doch een vrijiwel onschadelijk gedierte, en zoo begon hij jacht op de slang te maken, die, eindelijk in het nauw gedreven, zich moest laten vangen en nu een verblijf in Klein Artis is aiangeboden, Maar inaien men deze slang nu eens in vrij- heid had gelaten en dan met de bekende voortvarendheid aan het Nose-comite eigen, dit als motief voor een pracht reclame had gebruikt. Het monster van Ter Neuzen, dat voortdurend onrust brengt bij de schippers die daar voonbij moeten varen. De slang, die als King Kong zoo eens per jaar een offer vraagt. De stroom van vreemdelingen hield aan, de aanstaande herdenkingsfeesten zouden trek- ken als bij geen enkel feest. In buitenlandsche bladen zou men lezen: De bewoners van Ter Neuzen vieren feest ter gelegenheid van het 350-jarig bestaan der ge meente, terwijl een monster hen voortdurend met verdelging bedreigt. Wat een sensatie zou dat alles hebben op- geleverd als de slang niet veilig door den be woner van Klein Artis zou zijn opgeborgen! In de hedenmorgen voortgezette vergade- ring van de Staten van Zeeland, herdacht de Commissaris der Koningin het overlijden van Z. K. H. Prins Hendrik. Hiema werd voortgezet de behandeling van het voorstel tot wijziging der salarisregeling der ambtenaren. Gedeputeerde Staten namen het deel van hun voorstel omvattende een verhooging van de wedde van den griffier, den hoofd-ingenieur en de ingenieurs van den waterstaat terug. De motie van den heer Onderdijk om over de geheele linie een salarisverlaging van 10 toe te passen, werd verworpen met 28 tegen 9 stemmen. De motie van den heer Vienings om den Jkindertoeslag reeds direct bij het eerste kind te verleenen, verkreeg slechts 9 stemmen. De motie-Onderdijk om de maxima van het varend bootperscneel van de stoomibootdiens- ten met f 100 hooger te stellen dan in het voorstel van Gedeputeerde Staten was aan gegeven, werd aangenomen met 24 tegen 13 stemmen. Het voorstel van den heer Vienings om voor de agenten bij de stoombootdiensten, zoowel het minimum als het maximum 100 hooger te stellen, werd verworpen met 24 tegen 13 stemmen. Een voorstel van den heer Onderdijk be- oogemde om aan hen voor wie met 1 Januari 1935 de huurtoeslag zal eindigen, een persoon- lijke toelage te verstrekken, werd verworpen Hiema werd het geheele salaris-voorstel van Gedeputeerde Staten aangenomen. Daama kiwam aan de orde de wijziging van ambtenaren-reglement. Met 25 tegen 12 stem- men werd aangenomen het voorstel van den heer Dominicus om in bijzondere gevallen te kunnen af wij ken van ontslag op 65-jarigen leeftijd. Tegen het voorstel inzake ontslag van de ambtenares bij het aangaan van een huwelijk stemden 9 leden. Tegen het ontslag bij gebleken revolution- naire gezindheid van ambtenaren stemden 7 leden. Failliet verklaard Emile Franciscus Bleijen- bergh, landbouiwer te St. Jansteen. Rechter-commissaris Mr. J. B. F. Bloemers. Curator Mr. F. W. Adriaansen, advocaat en procureur te Middelburg. mochten daar eens uitpakken, dan zouden ook de Belgische bezoekers nog wel eens groote oogen moeten opzetten. MERRIEPREMIEKEURINGEN. IN ZEELAND. Men schrijft aan de N. R. Crt.: De belangstelling voor de merriekeuringen neemt nog steeds toe. Het aantal inschrijvin- gec, dat in 1933 met bijna 100 vermeerderde, is weer een kleine honderd vooruitgegaan en toedroeg ditmaal 810. Voegt men hierbij een aantal oudere merrien, die vertoond moeten worden, om de in 1933 toegekende bijdrage te ontvangen, dan komt men tot een respectabel aantal fokmerrien van een klasse, dat zij aan- spraak kunnen maken op een premie, terwijl nog talrijke oudere merrien buiten de keurin- gen vallen en goed fokmateriaal niet altijd wordt voorgebracht, mede omdat het exterieur zich niet steeds daartoe leent. Het voor- naamste fokgebied van Zeeland en tevens van ons land blijft Zeeuwsch-Vlaanderen, dat weer 60 pet. van de inschrijvingen heeft geleverd. Maar ook op de voormalige eilanden heeft de trekpaardfokkerij een hooge vlucht genomen; er zijn hier zeer vele districten, die op een uitstekende paardenstapel kunnen bogen. De moeilijkheden in de fokkerij zijn hier echter grooter, omdat men meestal aangewezen is op 66n of een paar hengsten voor het niet al tijd homogene merriemateriaal, terwijl de fokker in de voomaamste fokcentra van Zeeuwsch-Vlaanderen een keur van hengsten heeft, die hem de keus wel zeer vergemakke- lijkt. Daarbij komt dan het feit, dat men hier al tientallen jaren goed fokmateriaal bezit en gebruikt, waarbij de ligging in de nabijheid van Begische fokcentra invoer daarvan steeds heeft vergemakkelijkt. Ook hebben de Z.- Vlaamsche fokkers nooit opgezien tegen den aankoop van dure, eerste klasse hengsten: hier dekten vaderpaarden, die op de Brussel- sche nationale tentoonstelling tot de eerste prijswinners behoorden. Zoo heeft de H.V. Stoppeldijk dit jaar weer een zoon van den kampioen Gaulois du Monceau aangekocht, waarvan een Belgische autoriteit verklaarde, dat hij om zijn buitengewone kwaliteiten nooit had mogen worden uitgevoerd; deze Bamum de Pincemaille had het het volgend jaar in Brussel tot het kampioenschap kunnen bren- gen. Opvallend is thans de belangstelling, die speciaal in Zeeuwsch-Vlaanderen voor het nieuwe Begische type bestaat; onder de jon- gere merrien kwamen reeds meer bekroonden van dit type voor. Men twijfelt er dan ook niet aan of de comtoinatie van de zware Zeeuwsche merrien, waarin de beste oudere bloedlijnen van Belgie uitstekend vertegen- woordigd zijn, met het nieuwe, niet zoo grove maar buitengewoon edele en harde type van de Albion-Avemir-Gaulois-lijn, zal bijzondere resultaten kunnen opleveren. Tot heden was Waloheren altijd het zwakke punt in de Zeeuwsche fokkerij. Toch zijn hier om Nieuw- en St. Joosland en Serooskerke meer goede stallen gekomen en nu heeft Mr. Van der Minne te Middelburg door den aan koop in Zeeuwsch-Vlaanderen van een buiten gewoon goeden hengst, die dit voorjaar op de centrale keuring in Goes den eersten prijs behaalde, de fokkerij van het eiland een grooten dienst bewezen. Op de jongste veu- lenkeuring te Middelburg werden van Karel van Hengstdijk reeds veelbelovende jonge veuleztjes vertoond. Op Zuid-Beveland met zijn uitgestrekte polders en vele grootere bedrijven heeft men al jaren veel werk gemaakt van de fokkerij. Men heeft een behoorlijk aantal goede oudere fokmerrien gebruikt en zware hengsten, o.a. de nationale kampioenen Castor en Certain van Lamsiwaarde, en toch viel in Goes het jonger fokmateriaal dit jaar niet mee: de tweejarigen waren slechts even voldoende als klasse en zonder uitblinkers. Het blijkt ftch maar zeer moeilijk de hoogste klasse te bereiken. In Kruiningen was de indruk echter zeer tevre- den stellendde oudere merrien waren zeer goed; de smid van Kruiningen zorgt daarbij voor een uitstekende verzorging van de voe- ten. Ook de jongere categorien vielen hier zeer mee; bij de 2-jarigen stond een beste Certain van Lamswaarde-dochter aan den kop; de 3- en 4-jarigen voldeden eveneens zeer. Op Noord-Beveland werd behoorlijk goed jong fokmateriaal vertoond; de klassen waren al geheel voldoende met goede koppaarden: de tiweejarigen waren zelfs zeer goed. Schouwen-Duiveland bezit een collectie oudere fokmerrien van een kwaliteit, die het moeilijk maakt deze nog verder op te voeren. De jongere generatie voldeed dan ook niet geheel aan de verwachtingen. Op Tholen en St. Philipsland daarentegen voldeden de jongere geslachten zeer goed: vol doende beeniwerk en vlotte gangen vielen hier op bij de 2-jarigen; de 4-jarigen beant- woorden eveneens aan de verleden jaar opge- wekte verwachtingen. De jury maakte de opmerking, dat men hier aandacht moet be- steden aan de hceven. In Zeeuwsch-Vlaanderen was de indruk weer buitengewoon. De keuringsplaats Ter Neuzen is hier niet de sterkste, maar te Hulst, Axel, Uzendijke en Oostburg zijn de fokkers niet alleen in staat een belangrijk aantal kwali- teitsmerrien van alle leeftrjden voor te bren- gen, maar uit deze streken komen ook jaar- lijks de meeste jongste hengsten, die voor den dekdienst en het stamboek worden goedge- keurd. Hoe hoog dit fokmateriaal staat, blijkt mede uit het feit, dat de zelfgefokte jonge merrien met succes den strijd kunnen aanlbinden tegen het beste Belgische fok materiaal, dat door kenners nog bij gelegen heid wordt ingevoerd. Hier hebben in de laat- ste jaren hengsten als de nationale kampioen Fair, Alban de Fair, Wilson, Herseur II de Cognebeau, Frans 714, Mon Gros de Mon Souhait, Mayeur de Gaesbeek, Lion d'Or, Adriaan, Tsjaka, Mars e.a. den paardenstapel op een hoog peil gebracht of gehouden. In een Belgisch vakblad is de gedachte geopperd ter gelegenheid van de groote wereldtentoon- stelling in Brussel 1935 de buitenlandsche fok- gebieden ook eens te laten exposeeren. Wan- neer Zeeuwsch-Vlaanderen daartoe de gelegen heid kreeg en de Dobbelaere's, Daelman's, Dieleman's, de Feijter's, Aemaudts'en e.a MIDDELBURG DEGRADEERT. De uitspraak van den bond omtrent het voorgevallene in den wedstrijd Middelburg Juliana is gevallen. Middelburg is gestraft met twee verliespunten. 'Het gevolg is, dat de Zeeuwsche eerste klasser degradeert en dat Juliana het volgende seizoen in de eerste klasse zal uitkomen. RFC—WILLEM II. Zondag ontvangt KFC voor het landskam- pioenschap het Tilburgsche Willem II. Zal de beslissing vallen? Dit blijft een open vraag, ofschoon de kans daartoe groot is. Spelen de Koogers gelijk, dan hebben zij den titel reeds binnen. Maar Willem II zal hen zelfs dit 6&ne punt niet cadeau geven, want voor haar staan ook nog groote belangen op het spel. Gelukt het aan de Willem II-ers de overwinning te behalen, dan komen er nog beslissing^wedstrij- den tusschen KFC, Ajax en Willem II. Te voorzien is dus, dat de wedstrijd onder „hoog- spanning" zal staan en dat het terrein van KFC voor het aantal liefhebbers, die dezen strijd willen aanschouwen, wel te klein zal bljjken te zijn. WIELERBAAN TER NEUZEN. Jan van Kempen, Klaas van Nek Jr. en Fred Hamerlinck komen stayeren. Pas zijn de eerste groote bazen naar huis van de zoo schitterend geslaagde wedstrijden, of voor Ter Neuzen's wielerbaan zijn weer andere rivalen op wielrengebied aangeworven voor een nieuw, even groot en even sensatio- neel programma. Zoo zullen we op Zaterdag 21 Juli a.s. ge- tuige kunnen zijn van een grooten strijd, die zal plaats hebben tusschen onze Nederland- sche cracks Jan van Kempen en Klaas van Nek Jr. en den Belgischen kampioen op de baan en tevens uitblinker op de piste, Fred Hamerlinck, de door sportliefhebbers ook wel ,Don Fredo" genoemd. Klaas van Nek zagen we reeds eerder in Ter Neuzen en we hebben kunnen zien, wat hij vermag. We hebben zijn keurige sprint en zijn uithoudingsvermogen kunnen bewonderen en zeker zal hij zeer graag door het publiek wor den teruggezien. We zagen reeds elders en we lazen vooral reeds veel over de onnoemelijk vele overwin- ningen die Jan van Kempen, voor de jonge dames „Jantje", wist te behalen en dit is een waarborg voor zijn naam. De overwinningen van den Koning der ker- miskoersen „Don Fredo" zijn al even talrijk, zoowel op den weg als op de wielerbaan, en wie Fred aan het werk zag, weet wat hij kan. iDeze drie „kloppers" nu zullen hun snel- heidstemperament eens komen botvieren ach- ter de motoren. Vliegensvlug zal het dus weer gaan, dan de een, dan de andere in den aanval en steeds vol spanning en vol sensatie. Van diegenen, die getuige waren van het pro gramma van 8 Juli j.l., durven we zeggen, dat ze weer present zullen zijn. Maar naast dezen zullen ook de thuisblijvers van vorige maal, op ,21 Juli a.s. komen opdagen in het mooie Ter Neuzensche sportarena, om getuige te zijn van een prachtige sportdemonstratie, daar te geven. Weer zal de strijd gaan over 10, 15, 20 en 25 K.M. en evenals vorige maal zullen tusschen deze reeksen weer attractievolle kampen voor de jongere klasse plaats hebben. Ulvenhout, 10 Juli 1934. Menier, As dit potlooisel in deftige druk- letterkes onder d'oogen komt van oew lezers, dan is onzen Prins zijn lesten gaank al gegaan, dan is veur Hum op deuze weareld alles wee*- ten ende. Dan heeft den Bourdon z'n kol- lesale dreunen ge- galmd over de laandouwen laangs de Vliet, 't vaarwater van den Haag naar Delft, waarlaangs den witten rouw-wagel gegaan is, deur den midzomerschen dag. Dan hebben wij allemaal, in den weinigen tijd van enkele maandien, veur den derden keer, in den geest 'nen Vorstelijkeci lijkstatie gevolgd van 't Paleis naar 't graf. En we zijn efkens stil geworden van diep gepeins, toen den Delftschen orgel zijnen gebedszang naar den Hemel ruischen dee, in plechtstatigen treurmuziek, geschreven deur de edelste geesten onder 't menschdom. Zwaar is de stilte uit onzen Radio in huis geVallen, op den oogenblik, dat de kist naar de allerleste bestemming gedragen wierd. Zoo hebben we drie Koninklijke lijkstoeten gevolgd, binnen kort tijdsbestek, van begin tot end. En als we d'ti Bourdon heurden luijen, diep 't Laand deur, z'n machtige klaanken gedra gen wieren op den aether binnen onze huize- kens, die te naauiw waren om dieen dubbel- toondreun te verzwelgen als we 't ijzeren getrappel heurden kletteren teugen steenen wegels van de fiere schimmels, die de witte lijkkoets trokken uit den gouwen zomerdag in den killen grafkelder, alles onder t ge- bimbamlbeier van den Bourdon, die moeizaam zwaaide op de krachten van twintig mannen- armen, dan dan hebben we, gebogen onder 't hooren, onzen eigen stoet zien gaan op d allerlesten tocht. Waant iederen sterveling is keeling in zijn eigen hart. Zooals iederen koning gewonen sterveling is, op groote uren als 't leven de gedachten verheft tot den Schepper, van Wien alles kwam en tot Wien alles terugkeert. Waant of 't den Bourdon is, waaraan meer dan tien steuvige kearels aan den klokkekabel 'n kwartier te trekken staan en als 'nen men- schentros omhoog gerukt worren, 'nen meter van d'febrde af, aleer den eersten galm uit den „Nieuwen Delftschen toren" barst dan we] of 't ons Ulvenhoutsche doodsklokske is, dat er bengelt en klept over onze velden Of 't acht fiere schimmels zijn, dan wel twee breeje, zware knollen of 't den gang is van 'n paleis naar 'n mau- seleum, dan wel 'n uitvaart uit 'n stulpke naar 'nen kuil in't zaand of 't den Delftschen orgel is, die treurend bidt tot Onzen Vader, dan wel onizen Ulven- houtschen orgel veur God en Menschdom is deuzen lesten gang geljjk, waant we zijn allemaal sterveling- koning in d'oogen van den Schepper en ons- zelvers. 't Is geen hoogmoed deus gedachte! Hoogmoedig is hij, die lacht om 't gedacht dat zijnen knecht 6k koning zou zijn. Waant zo'nen mensch voeit zijn eigen Alleen-Koning. Alleen-Heerscher, Alleen-Begenadigde. Zo'nen dwaas voelt zijn eigen van 'n ampart baksel, van 'n bezonder maaksel, van 'nen zeldzamen gietvurm! Zo'nen dwaas schijnt er sterk over te praki- zeeren om 'ns gaauw 'n end te maken aan de Goddelijke Waarfteid, dat den mensch gescha- pen is, naar Gods' beeld en Zijn gelijkenis. Maar genogt: As deus briefke in druk staat, dan heeft Prins Hendrik zijnen kruisgaank, van de wieg tot aan 't graf, volbracht. Kruisgaank ja! Zooals ieder leven 'nen kruisgaank is, waantOhristus stierf nie aan't kriiis veur een enkeling. Hij gaf z'n veurbeeld veur al z'n redelijke schepsels Daar ontkomt geenen Vorst, daar ontkomt geenen koddebeier aan. 't Is 't dagelijksche bewijs veur 't bestaan van God, dien ze zoo geren zouwen loochenen. Onzen Prins zijnen kruisgaank is ten ende. Piechtig bijgezet zijn z'n resten bij die van d'Oraanjes. 't Is alles veurbij veur hum op deuze wea reld. En nog kunnen we ons nie verbeelden, nie in-leven in 't gedacht, dat daar in 't witte Koningshuis aan 't Haagsohe Noordeinde, 'n Koningsfamilie binnen enkele maanden de helft van z'n weinige leden verloor. Ondaanks den dreunenden Bourdon twee uitvaarten uitgalmde over de velden en we- wegels, over stad en land in Nederland. Ondaanks we deur den Radio de kollesale stoeterijen over de wegels heurden gaan. Ondaanks alles, is 't nog nie deurgedrongen tot ons voile besef, dat van ons Koninklijk huisgezin zijn overgefoleven, twee verweesde, treurende vrouiwen, aan wier kruis 't gewicht hangt van den plicht van 't Koningschap, die zoo onmenschelijk zwaar kan zijn. Zwaar, tot den allerlesten kruisval. Waant ziet de leste dagen, de leste ston- den, de leste stervensseconden van 'nen Prins- Gemaal, bekend, bemind als liefhebbenden vader, hoe deuzen Mensch te missen droeg z'n dochterke, waar ie zoo zielsrveul van hield. Wij weten nie waarom, wij hebben alleen te begrijpen dat de Prinses nie toegestaan was, wat elken mensch toch mag: z'n verdriet meu- gen uitsnikken bij 't afscheid van 'nen braven goeien vader, die heel ons leven van ons hield. mee de schonste gevoelens, die 'nen mensch beheerschen kunnen Maar laat ik nie van m'n chapiter geraken. 'k Wou gezeed hebben g'ad: ondaanks de Vor- steljjke uitvaart met de wijd-verbreide klan- ken daarbij, n6g kunnen we nie ten voile ver beelden, 't volledige gemis aan twee Konings- figuren, die we zoolaang in ons midden wis- ten. Straks weer, over enkele maanden, als de Koningin-weduwe met heure Dochter de Kroonprinses piechtig, in pontificaal de Ea rners der Staten-Generaal openen gaat, dan zullen we weer efkens motten wennen op de prenten in krant en illustratie, aan 't gemis van de vriendeljjke figuur van 'n grijze, Ko ninklijke Dame en de robuste figuur van 'nen kranigen Vorst. Maar ook da gemis zal d'n Tijd weer uit- slijpen, d'n Tijd die alles uitslept, tot de alder- leste herinderink toe. De allerleste herinde- rink, aan elken mensch, van groot tot klein, zooals d'n golfslag van de zee, de hardste rot- sen glad slijt. Deus Natuureigenschap schijnt ons dikkels zoo vreed! Veural op stervensmomenten, als 't plotse- lings galshelder veur ons staat, dat de ver ge telheid is in gaan trejen. En toch 't do6n van dieen zelfsten harden Tijd is tenslot zoo innig barmhartig. 't Is iets van Onzen Vader, van onzen Schepper zelvers, die op 't end de groote, de e6ne barmhartigheid is veur alien die Hij schiep. Geslachten gaan, geslachten komen. Van t eene moment tot 't andere, gaat dat zijnen gaank. Terwijl d'n eenen korenkorrel te rijpen staat ten velde, wordt den vorigen vermaald in den meulen, die boven onze korenakkers uitrijst. Wordt ie vermaald tot bijna niks, tot poeier, maar tot meel, om de schepping van uit- eindelyk nut te zijn in haren voortgaank, bij haren groei en vruchtedracht. Zoo ga-g-et ok op den levensakker, waar de menschen als korenkorrels zijn, gedijende in den akker, waarboven 't kruis uitsteekt van de meulenwieken, die ons vermalen zul len, tot de uiteindelijke nuttigheid van God's geweldige schepping. Waant korenkorrels zijn we allemaal in de hand van den grooten Schepper. Precies dazelfde korrels, zooals in t veur beeld hierbovenaanwe allemaal ok Konings- kinders waren van den eenigen Koning ter Schepper, die ons maakte en dus onze Vader is. Korenkorrels zijn we allemaal. 't Uiterlijke verschil, waaraan we zoo kolle- saal hechten soms, is 'n verschil zonder en- nigte verdienste. 't Is 'n kwestie of de eene familie-aar wat meer zon kon vangen, dan de andere, om dan dikker en trotscher te pluimen, boven de andere aren uit. Maar veur den grooten Landman, zgn we allemaal korenkorrels, die onder Zgn zeis eenmaal worden gemaaid. Onder Zijnen dorschvlegel eenmaal ontdaan zullen worden van 't kaf, om dan verzameld te worden veur Meuleneer Tijd, wiens kruis- schaduwen malen over den gouwen akker, waarin onze nazaten ten velde staan. Drie Vorstelijke begrafenissen hebben we dichtibij ervaren. Via Radio kwamen de Stoe- ten deur onze kamers. Passeerde d'n Dood koud laangs onze slapeti. 't Is goed teugen elke menschelijke inbeel- ding de Majesteit van den Dood 'nen keer goed in 't gazicht te zien. Dan pas krijgt alles z'n sjuuste wberde. Dan blijkt dat ecooomische w66rdien dingen zijn, uitgevonden deur menschen, en als zoo- danig dus ook geen blijvende w66rden, tot het eitide komt, het einde van alles wat veur geld te koop is op deus weareld van duuzend hon- gerlijers op 66nen geld-doctor! is op deus weareld va n duuzend hongerlijers op 66nen geld-doctor! Op deuze weareld, waar 't levende koren begraven wordt in diepe kuilen en in zeeen ten bate van 't levenlooze geld! (Daar kan ik als boer over meepraten.) In Amsterdam wordt op deuzen oogenblik oorlog gevoerd tusschen hongerlijers en de openbare Macht. Bij mijn op de akkers staat 't koren* in overdaad da'k er geen raad mee weet! In dit kleine, kleine landje, binnen enkele uren zit Amsterdam vol van ons gewas, van onze melk, van ons slachtvee, in dit kleine, kleine laandje komen de menschen om van den honger in de huizenhooge voorraden ko ren, dat als drijfzand is gemaakt, deur ge- leerde economisten, k Ben efkens uit mijnen slof geschoten. Want 'nen netten Amsterdammer schreef me: ,,'t Is hier ontzettend! Gezinnen met 4 of 5 kinders motten eten van f 8,per week. Waant de huishuur bedraagt 6,50 tot 7, per week. Dank zij het uitgevoerde bekende bouwplan zijn deze huizen veel te klein, want ze zjjn berekend op 1 it 2 kinderen! Vleesch. visch, brood, melk, alles is hier te hoog in prijs. 't Gaat niet langer zoo. De menschen verliezen gezondheid en kracht. De kinders raken ondervoed. Onze kerkekas is meer dan uitgeput. St. Vincentius zit diep in de schuld. Bemiddelde parochianen hebben we niet meer. Onze goeie Pastoor wordt ziek van de zorgen. God zegent de aarde met rijke vrucht. Wjj bidden om de vruchten der aarde en als God ons gebed verhoort, dan wordt den vruchten- zege vemietigd, vanwege de „saneering", de gezondmaking. Enzoovoorts. Ik zeg, 't is goed, om de Majesteit van den Dood 's vlak in 't gezicht te zien. Deuze leste Vorstelijke uitvaart gaf er 'n goeie kans veur, die 'k nie veurbij wilde laten gaan, veur ons, nog hie volgroeide, nog nie gemaaide, nie gemalen korenkorrels op Gods akker Veul, nog 'n kraant vol zou 'k kunnen zeg gen, maar daar mot 'n end aan komen. 'k Ben vol. Veul groeten van Trui en as altij gin horke minder van oewen toet h voe DRe ZONDAG 15 JULI 1934. Ned. Hervormde Kerk. TE(R NEUZEN. 9.30 u„ Ds. E. A. D. Pichal, van Gent, Jeugddienst, medewerking van t kerkkoor; 2.30 u., Ds. E. A. D. Pichal. SLUISKIL. 9.30 u. en 2.30 u., de heer L. Dek AXEL. 9.30 u. en 2 u., Ds. Van Oeveren. HOEK. 9.30 u. en 2.30 u., Ds. E. Raams, ZAAMSLAG. 9.30 u. en 2.30 u, Ds, G, van Dis. SAS VAN GENT. 9.30 u., Ds. Akersloot van Houten Roos. PHILIPPINE. 2 u, Ds. Akersloot van Houten Roos. Gereformeerde Kerk. TER NEUZEN. 9.30 u., Ds. S. Groeneveld; 2.30 u., Ds. S. Groeneveld, voorb. H. A. AXEL. 9.30 u. en 2.30 u., Ds. Post. HOEK. 10 u. en 3 u., Ds. C. B. Bavinck ZAAMSLAG. 9.30 u. en 2.30 u., Ds, Kok, Gereformeerde Gemeente. TER NEUZEN. 9.30 u., 2.30 u. en 6 u., lees- dienst. AXEL. 9.30 u. en 2.30 u., leesdienst. Chr. Gereformeerde Gemeente. ZAAMSLAG. 9.30 u. en 2.30 u., Ds. Tolsma. Nederdultsch Gereformeerde Gemeente. TER NEUZEN. 9.30 u., 2.30 u. en 6 u., lees dienst. Roomsch-Katholieke Kerk. TER NEUZE1N. 7 u., 8.30 u. en 10 u„ H.H. Dienst; 2.30 u., Lof. DE ONGEREGELDHEDEN IN VERSOHILLENDE GEDEELTEN VAN HET LAND. De politie en militairen te Rotterdam had- den Dinsdagmiddag krachtige maatregelen genomen, om eventueel opnieuw oplaaiend verzet in de kiem te smoren. Daarom ging men er toe over, geheel Crooswijk af te zetten, zoodat het gebied, begrensd door den Croos- wijkschesingel, de Rotte en de Crooswijksche- straat door de bereden politie werd afgezet, terwijl in de straten zelf door militaire politie werd gepatrouiileerd. Alleen vrouwen en kinderen mochten de afsluiting passeeren. Mannen en opgeschoten jongens moesten echter achter de afzetting blijven, hetgeen tot gevolg had, dat om- streeks vijf uur een groote menigte door de afzetting haar woning niet kon bereiken. Verscheidene vrouwen hebben haar echt- genooten of zoons warm eten achter de af sluiting gebracht. Een der mannen ging zijn middagmaal juist onder het waarschuwings- doek nuttigen. Dat was hij ten minste van plan, want met bekwamen spoed werd hij weer achter de afzetting gebracht. Om op alle mogelijkheden voor.bereid te zijn, waren op de hoeken der straten politae- agenten en militairen op de daken gepos- teerd. Wanneer aan de bevelen der gewapende macht geen gevolg gegeven werd, knalde direct een revolver- of karabijnschot. De 75-jarige vrouw Welling-Richards is hierbij om half zes door een verdwaalden ko- gel van een karabijn in den buik getroffen. Zij werd door een korporaal der politietroepen verbonden, doch een geneesheer achtte bij een nader onderzoek onmiddellijk overbrenging naar het ziekenhuis Bergweg noodzakelijk Hier moest operatief worden ingegrepen. Het was evenwel te laat. De vrouw overleed kort daarop. In den vooravond stonden de meeste bewo ners buiten voor de deur of hingen uit het raam, zoodat de straten eigenlijk een aanblik hadden als op iederen anderen zomeravond. Om half 10 trokken patrouilles door de stra ten, die den bewoners gelastten, deuren en vensters te sluiten. Werd niet direct dit bevel opgevolgd, dan zetten karabijn- en revolver- schoten als sommaties kracht bij, zoodat na 10 uur de straten geheel verlaten werden. Op de hoeken daarvan stonden zoeklichten opge- steld, waardoor alles helder verlicht werd. Af en toe klonken nog schoten, als een oti- voonzichtige het waagde, deur of raam te openen. Omstreeks half twaalf werd een aanvang gemaakt met de toelating der buitengeslotett wijkibewoners. By groepjes van tien werden zij begeleid door twee bereden agenten, huis- waarts geleid. Dit duurde tot half een. Dank zij deze krachtige maatregelen heeft zich verder geen enkel incident meer voor- gedaati. Op den Linker Maasoever waren dezelfde maatregelen genomen, ook daar bleven ver- wikkelingen uit. In de hoofdstad. De politie en de mariniers hadden Dinsdag- avond in de hoofdstad eveneens uitgebreide voorzorgen genomen. Op de Eilanden waren de groote Witten- burgerstraat tot de 2e Wlttenburgerdwars- straat en de geheele doodloopende 3e Witten-

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1934 | | pagina 6