ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
OM DE KONINGIN
Mee in't kamp
V I T AX
Nose-Comite.
No. 9168
WOENSDAG 11 JULI 1934
74e Jaargang
Binnenland
Buitenland
Feuilleton
TWEEDE BLAD
TER NEUZEN, 11 JULI 1934.
Naar Uw Vacantie-oord
en terug per
van Oarage Vitesse Tel. 123
A. A. DE ZEEUW
'n prettige wagen en goedkoop
WALSOORDEN.
HONTENISSE.
GROENENDIJK.
RECHTSZ AKEIN
want daar is *1 "Akkerlje" dagelijks
de Irouwe helper uit den nood voor
elk die geplaagd wordt door hoofd-
pijn, kiespijn, spierpijn, griep, enz.
"AKKER"TJES kosten slechts 52 ct.
per 12 stuks. Metalen zakdoosje met
3 Stuks 20 Ct. (omzetbelasiing inbegrepen).
HIT MET OUDEN VAN DAGEN.
OORDEEL TWEEDE KAMER OVER
CONTINGENTEERINGEN.
Verschenen zijn de verslagen der Tweede
Kamer van onderscheidene eontingenteerings-
ontwerpen. Ontleend is daaraan:
Stikstofhouden.de meststoffen. Enkele leden
maakten bezwaar tegen dit wetsontwerp op
grond van de overweging, dat de landibouw
door hoogere prijzen van meststoffen zeer zal
word en getroffen.
Bovendien vonden deze leden, dat de voor-
geateide maatregel de prrjsverhoudingen voor
lajulbouwproducten nadeelig zal beinvloeden,
daar immers de kleigronden minder stikstof
houdende meststoffen behoeven dan de armere
kleigronden, zoodat de laatste onevenredig
awaar zullen worden belast. Veeleer zouden
zij de nationale markt voor inheemsche pro-
duoten wlllen reserveeren door beperking van
den invoer van landbouwproduoten.
Andere leden kwamen tegen deze zienswijze
op. Nederland aldus deze leden heeft
een bloeiend stikstofindnstrie, die moet wor
den gesteund zoolang deze industrie een rede-
lijke prijzenpolitiek voert.
Gevraagd werd, of er eenig uitzicht bestaat
dat de fabriek te Sluiskil, die tegen een zeer
hooge vergoeding is uitgekocht, weer in bedrrjf
zal komen.
Invoer van leder. Eenige leden stelden de
vraag of het juist is, dat de kortgeleden op-
gerichte Bata-schoenfabriek te Best tever-
geefs bjj de Regeering op een brjizonder con
tingent voor leder zou hebben aangedrongen.
Deze leden zouden het betreuren, indien
Bata belemmerd zou worden in het verkrijgen
van leder en zij konden dan ook niet inzien
waarom de Regeering aan Bata, die in de
crisisjaren geen leder heeft geimporteerd en
daarom niet over invoerconsenten beschikt,
geen bijzonder contingent zou hebben willen
verleenen.
Andere leden meenden, dat het niet sociaal-
nuttig kan worden geacht, dat Bata hier te
lande een bedrijf heeft opgericht, hoe modern
het ook zij ingericht en hoe goedkoop het pro
duct ook wezen moge. Deze. nieuwe fabriek
heeft immers de bestaande overproductie van
schoenen nog doen toenemen, wat voor de be
staande sohoenfabrieken des te harder moet
zijn, waar het een van uit het buitenland
geleide fabriek betreft.
Hunnerzijds vroegen deze leden, of het juist
is, dat het Rijksproefstation ten bate van de
leder- en schoenindustrie te Waalwijk Bata-
sdhoenen heeft onderzocht en daarbij heeft
vastgesteld, dat ze van minder deugdeljjke
qualiteit waren dan de Nederlandsche in de-
zelfde prijsklasse. Voorts: of het waar is, dat
de Bata-fabriek te Best een zeer groot aantal
Duitsche meisjes in dienst heeft.
Invoer van cement van alle soorten. Naar
aanleMing van de mededeeling aan het slot
van de Mefhorie van Toelichting, dat de re
geering heeft gemeend te moeten ingrjjpen en
door een contingenteering het accoord met de
Duitsche en de meerderheid van de Belgische
industrie in werking te moeten stellen, werd
de vraag gesteld, of dit accoord inderdaad ten
voile in werking is getreden.
Daar het vastgestelde percentage in dit ver-
band als een minimum is te beschouwen. vroeg
men, of de regeering dit minimum reeds door
vaststelling van bijzondere contingenten op
het peil van het accoord heeft geforacht
Enkele leden vroeger hoe de regeering denkt
tegeanoet te komen aan die Nederlandsche im-
porteurs, die in de basisjaren noodgedwonger.
den invoer van Duitsch cement moesten sta-
ken en elders in him behoefte moesten trach-
ten te voorzien.
VLAGINCIDENT IN DE PANNE.
Men zal zich herinneren, schrijft de corres
pondent van het Handelsblad, dat eenige
maanden geleden een priester in De Panne in
breede kringen in Belgie verontwaardiging
wekte, door even voor het begin van een
rouwdienst voor 'n overleden oud-strijder met
eigen hand de Belgische vlag van de doodkist
te rukken, omdat hij, naar hij zeide, deze kleu-
ren in zijn kerk niet kon dulden.
Thans heeft zich in De Panne opnieuw een
dergelijk incident voorgedaan. dat naar te
verwachten is, andermaal heel wat stof zal
opjagen.
Ter gelegenheid van de uitreiking van een
vaandel aan de ..broederschap der kinderen
van oud-strrjders" waren Zondag in het ge-
noemde Vlaamsche stadje groote naUonale
feesten op touw gezet. Er werd een op-
tocht gehouden, waarin zes fanfarecorpsen,
52 delegaties van oud-strijdersvereenigingen
en twaalf plaatselijke organisaties deelnamen,
en de koning had een vertegenwoordiger, kolo-
nel Rinquet, gezonden om het vaandel aan de
broederschap te overhandigen.
Naar ,,L'Inddpendance Beige" meldt,
heerschte er onder de feestelingen reeds groote
verontwaardiging over het feit, dat de bur-
gemeester niet zelf was gekomen om den ver
tegenwoordiger des konings te begroeten,
maar een wethouder had gezonden, doch zij
steeg ten top, toen bekend Werd, dat de bur-
gemeester geweigerd had de nationale vlag
op het raadhuis te laten hrjschen.
DE LIJST VAN DE SLACHTOFFERS
IN DUITSCHLAND.
VVaarschijnlijU toch nog publicatie.
De correspondent der N. R. Crt. te Berlijn
meldde Maandagavond
De officieele lijst van de nationaal-socialis-
ten, die als muiters op 30 Juni of 1 Juli zijn
gefusileerd, zal nu vermoedelijk toch nog wor
den gepubliceerd. Men moet gelooven. dat
er achter de coulissen nog flink over is ge-
streden tusschen de voor- en tegenstanders
van een dergelrjke publicatie. Geleideljjk zijn
echter de meeste namen toch Wei bekend ge-
worden en om verder misverstand te voor-
komen zal het puhliek nu waarschijnlijk toch
dezer dagen in kennis worden gesteld van de
officieele lijst der slachtoffers.
Hoeveel het er zijn? Men weet het alsnog
niet precies, maar men hoort beweren, dat
het er 46 a 49 zijn. Zondagochtend kon men
in alle Berlijnsche bladen een uitvoerige offi
cieele mededeeling lezen, gericht tegen de on
juiste berichten welke in het buitenland zijn
gepubliceerd. Er werd op gefwezen, dat de
in het buitenland gepubliceerde lijsten der
dooden menige naam bevatten van mannen,
die nog frisch en gezond zijn en gewoon bun
werkzaamheden verrichten.
Eigenaardig is hierbij wel het volgende: Wjj
bevonden ons in den nacht van Zaterdag op
Zondag in het centrum van Berlijn, toen al-
daar (het was zoowat 2 uur) de eerste och-
tendbladen te koop werden aangeboden. Het
Berliner Tageblatt publiceerde het communi
que, waarvan hierboven sprake is, op de eer
ste bladzijde met den titel ,,Gruwelsprookjes".
Ons trof de volgende zin in het communique:
,,Alhoewel bekend is, dat het aantal der ge-
fusiileerde hoogverraders nog geen vijftig be-
draagt, worden er groteske fantasiegetaUen
in de wereld rondgebazuind". Bekend was
het nu o.i. geenszins, dat er zoowat vijftig
dooden Waren, daar de Duitsche bladen tot
nu toe slechts zeven namen plus die van het
echtpaar Schleicher hadden gepubliceerd. Wij
Waren wel eenigszins verrast door deze be-
kentenis en deze verrassing schijnt bij be-
paalde Duitsche autoriteiten even groot te
zijn geweest, aangezien behalve in deze vroege
editie de betreffende zin van het officieele
communique in geen enkei hlad meer heeft
gestaan. Bij het Berliner Tageblatt verhuisde
het gewijzigde communique zelfs van de eer
ste naar de vierde bladzijde.
Ter eere van ministeriairat Klausener, den
leider van de katholieke actie, die tot de
slachtoffers van 30 Juni behoort, wier namen
alsnog niet zijn gepubliceerd en wiens dood
in de katholieke wereld heel wat opschudding
heeft verwekt, is heden in de St. Matheus
Kirche een plechtig requiem gecelebreerd.
Alhoewel geen bijzondere uitnoodigingen
waren verzonden, vulden zoowat 3000 per-
sonen toch de kerk. Van de meerderen en
van de collega's van Klausener aan het rijks-
ministerie van verkeerswezen schijnt niemand
aanwezig te zijn geweest- Br werd tijdens
den dienst een korte toespraak gehouden! De
spreker repte met geen enkel woord van de
droevige geheurtenissen van 30 Juni en gaf
alleen te verstaan, dat de ontslapene steeds
een vurig vaderlander was geweest. Uit liefde
voor Duitschland had hi) tijdens den grooten
oorlog gestred^n in de voorste gelederen. De
plechtigheid moet op alle aanwezigen, waar-
toe ook mevrouV Klausener behoorde, een
diepen indruk hebben gemaakt.
tijd van veertien dagen geprotesteerd. Het
protest bleef echter zonder resultaat.
Daarop heeft de Zwitsersche regeering drie
Duitsche nationaal-socialistische bladen in
Zwitserland voor den tijd van veertien dagen
verboden n.l. de ,,Voelkische Beobachter", „Der
Angriff" en de „Berliner Boersenzeitung".
BENOEMING.
Met ingang van 1 October a.s. is onze vroe-
gere stadgenoot Dr. G. J. Renier, benoemd tot
lector in de Modeme Geschiedenis aan de
Universiteit te Londen.
28)
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
(Vervolg.)
X.
De koninklijke ondememing.
De antieke staande klok in den hoek, gai
juist een melodieus klinkendag slag, om aan
'te duiden dat het half tien was, toen Guy met
een bundel paperassen in de hand in de hal
kwam. Hij was juist aan den voet van de
trap en wilde naar boven gaan, toen hij
plotseling in dat voornemen werd verhinderd.
Want daar daalde, glimlachend met de on-
afscheidelijke sigaret tusschen zijn lippen
sir Antony Conway de trap af en begroette
zijn neef met een vriendelijk knipoogje.
Guy staarde hem ongeloovig aan.
„Goede hemel, Tony", riep hij. „Ben je
twee dagen achter elkaar zoo vroeg opge-
staan?"
,,Ja, dat ben ik", zei Tony met waardighieid.
„Als toekomstig afgevaardigde voor Balham-
North gevoel ik mij verplicht door en door
Engelsoh te zijn". Hij bereikte de onderste
trede van de trap en stak zijn arm door dien
van zijn neef.
,,Ik hob Spalding gezegd, dat ik voortaan
havexmout, eieren en ham, plus marmalade
en het ochtendblad van de .Times" bij mijn
ontbijt wil hebben. Ga mee met mij in mijn
studeerkamer en help er mij door".
„Nu, ik het het tamelrjk druk van morgen".
zei Guy, „maar ik zou er heel wat voor wil
len opofferen, als Ik je geregeld de Times
ken zien lezen en je behoorlijk zien onlbijten
„0, ik geloof niet, dat het zoover zal ko
men", zei Tony. „Ik zal er waarschijnlijk
voorloopig slechts naar kijken. Men moet
nooat met uitersten beginnen".
Ingez. Med.
Zondag j.l. werden niet minder dan vijf
badgasten verbaliseerd wegens overtreding
van de Algemeene Politieverordening voor de
gemeente Hontenisse.
Door tusschenkomst van den agent der ar-
beidsbemiddeling werden verleden week een
twaalftal werklooze landarbeiders geplaatst.
DE DOOD VAN VON SCHLEICHER.
Men meldt uit Stockholm aan de N. R. Crt.:
Aangeduid als „het authentieke verslag van
den dood van generaal Von Schleicher en
diens echtgenoote" publiceert het dagblad
,,Politiken" een telegram van zijn correspon
dent te Berlijn.
Het luidt:
„Zaterdag stopte voor de villa van Von
Schleicher te Neu Babelsberg een auto en een
aantal met revolvers bewapende jonge man
nen belde aan. De oude dienstbode, die de
deur opende, antwoordde beveetigend op de
vraag of de generaal thuis was. Zij vond het
hezoek wel vreemd maar toen haar gevraagd
werd de kamer van Von Schleicher te wijzen
voldeed ze onmiddellijk aan dit verzoek, daar
ze meende dat Von Schleicher eh zijn echtge
noote in den tuin waren en dat zij hen dus
ongemerkt zou kunnen waarschuwen. Von
Schleicher was echter wel in zijn werkkamer,
waar hij aan de schrijftafel een krant zat te
lezen, terwijl zijn vrouw bij een tafeltje aan
een jurk zat te naaien, die haar 12-jarig doch-
tertje, dat 's middags met vacantie zou gaan,
mee zou nemen.
Op de vraag van een der jonge mannen of
hij generftftl- Van Schleicher was, keek—de
generaal van zijn krant op, maar voor hij nog
iets kon antwoorden werden er drie schoten
op hem gelost. Vrijwel tegelijkertijd werd
mevrouw Von Schleicher doodgesehoten. Ver-
volgens reden de mannen met hun auto weg.
De oude dienstbode belde onmiddellijk de poli-
tie op en spoedig kwamen eenige beambten,
die, toen zij zagen wat er gebeurd was, de
zoogenaamde moordcommissie van Potsdam
waarschuwden. Deze experts stelden een on-
derzoek in en gingenr daarbij uiteraard tewerk,
zooals bij elken anderen dubbelen moord.
Een zuster van Von Schleicher, mevrouw
Von Gaudecker, die in de villa van haar broer
woonde, kwam even later thuis en Waar-
schuwde een te Potsdam woonachligen rit-
meester Von Schleicher. Hrj kwam tegelijk
met het doehtertje, dat, zich van niets be-
wust, liep te zingen van vreugde over haar
mooie rapport, hij de villa aan. Terwijl hij
daar nog aanwezig was werd er door een in-
stantie, die men niet kent, opgebeld voor een
der leden van de moordcommissie. Deze kreeg
toen de boodschap, dat men het onderzoek
moest staken en zich onmiddellijk verwijde-
ren moest."
V'ERBOD TEGEN VERBOD.
Het 2!witsersche gezantschap heeft tegen
het verbod der Zwitsersche bladen voor den
Dat „Concordia", gevestigd in het caf4 van
den heer Ed. Kuijpers alhier, nog goede
schutters onder haar leden telt, heeft ze Zon
dag 1.1. beWezen. 4 schutters namen deel aan
de schieting op de liggende wip bij de weezen
Kindt te Ossenisse en alle hoogevogels waren
voor hen; de hoogevogel voor Fr. van Gassen
van Ossenisse, en de znvogels voor Ren6 Kuij
pers te Ter Neuzen en A. Kurjpers te Groe-
nendijk. Adriaan Sorber schoot niet minder
dan 5 kleine vogels.
Hij deed de deur van de studeerkamer open,
waar zij Spalding ontdekten, die de laatste
hand aan een welivoorziene tafel legde.
Na een laatsten, goedkeurendlen hlik over
zijn werk te hebben laten glijiden, deed deze
ideale huisknecht een stap achterwaarts en
schoof een stoel voor Tony bij.
„Is alles gereed?" vroeg deze.
„Ja, mijnheer", antwoordde Spalding. Het
ochtendblad vein de Times" ligt naast uw
bord. De autorubriek kunt u aan den binnen-
kant vinden". Hij, zetite nog een stoel bij de
tafel en begaf zich naar een kleine electrische
lift in den muur, waaruit de spijzen te voor-
schijn kwamen. Hij plaatste deize op het
buffet op warme komforen.
Jie beihoeft niet te wachten", zei Tony. „Ik
bedien mijzelf liever, als ik ontibijt; dat is
meer in overeenstemming met de familie-
tradities".
Spalding maakte een buiging, ging naar de
deur en sloot haar achter zich.
Tony begon. zich langzaam een kop thee
in te schenken.
„Jij hebt zeker al ontbeten. Guy?" zei hij
vragend.
,,Ja", antwoordde zijn neef, ,,maar als jij
van plan bent deze uitstekendle levensregel vol
te houden, zal ik voortaan op je wachten".
„Ja, doe dat", zei Tony. „Wrj kunnen dan
elkaar uit de „Times" voorlezen. Henry en
Laura doen dat ook onder het ontbijt". Hij
nam een slokje thee en stak vervolgens een
sigaret op. ,,Wat ik zeggen wil", voegde hii
er bij. „Ik ga vandaag met hun lunchen".
,,Waar?" vroeg Guy.
,,Bij tante Fanny. Zij stuurde mij n S.O.S.-
boodschap waarin zij mij mededeelde, dat zij
zouden komen en mij smeekte haar te helpen.
Zij wordt te oud voor inspannend werk".
„Ik geloof, dat tante Fanny je opzettelijk
aanmoadigt, om alles van hen in het belache-
lijike te trekksn", zei Guy emstig.
,,Ik heh geen aanmoediging noodig", pro-
testeerde Tony, terwijl hij zich van heerlijk
geroosterd brood bediende. „Als ik niet om
Laura lachite, zou ik om haar huilen".
„Je zou beter doen, als je een heetje meer
naar hen luisterde. Maar ik behoef je in dat
opzicht natuurlijk geen raad te geven".
TE JONGE CONTROLEUR.
Een 22-jarige controleur van de gewestelijke
aardappelorganisatie heeft voor de Haarlem-
sche rechtbank terecht gestaan wegens
verduistering in Haarlemmermeer. Hij had
een bedrag van f 19,02 niet afgedragen en
samen gedeeld met den betrokken landbouwer.
Verdachte bekende en beweerde reeds eer-
der overplaatsing gevraagd te hebben, omdat
hij door anderen aangespoord werd tot fraude.
De officer van justitie noemde het onjuist,
dat zulke jonge menschen een dergelijke ver-
antwoordeljjke functie bekleeden. Op grond
van—een reclasseeringsrapport vroeg hij vijf
maanden voorwaardeiijke gevangenisstraf met
3 jaar proeftijd.
Uitspraak 19 Juli a.s.
TARYVESCHANDAAL.
Voor den kantonrechter te Hoom hadden
zich te verantWoorden een elftal bak-
kers, die betrokken Waren bij het beruchte
Hoornsche tarweschandaal. Zij hadden n.l. van
een Hoomscben meelhandelaar tarwemeel be
trokken onder den naam van gerstemeel,
waarvoor geen verplichting bestaat tot hoe-
king in het tarweregister. De ambtenaar van
het O. M., mr. De Bruijs Tack, hekelde deze
knoeierijen fel en eischte tegen tien der ver-
dachten evenals tegen de vijftien bakkers, die
de vorige week in dezelfde affaire te Alkmaar
terecht hadden gestaan, 100 boete, subs. 50
dagen hechtenis. Hij deelde hierbij mede, dat
de hoofdpersoon, de meelhandelaar, tegen
wien 1 maand hechtenis, subs, f 10.000 boete
Was geeischt, weliswaar op juridische gron-
den was ontslagen van rechtsvervolging, doch
dat een nieuwe dagvaarding tegen hem aan-
hangig zou worden gemaakt.
De waam. kantonrechter veroordeelde tien
van de elf bakkers tot 35 b. s. 20 dagen
hechtenis. Voor een der bakkers, die veel
tegenwerking had betoond, was de uitspraak
50 of 30 dagen.
„0, jawel", zei Tony. ,,Nu heb je het eens
mis."
Hij leunde achterover in zijn stoei en keek
ondeugend naar zijn neef. ..Ik neem nauw-
keurig notitie van alles, wat je mij zeigt, Guy.
Op het oogemblik denk ik er tenminste ernstig
over den raad op te volgen, dien je mij gis-
teren gaf."
„Wat was dat dan?" vroeg Guy achter-
dochtig.
Tony brak een stukje gexoosterd brood af.
..Betreffende nicht Isabel'1, antwoordde hrj.
lets als een zwak blosje, dreigde aan de
oppervlakte van Guy's wangen zichtbaar te
worden.
„0 ja?" zei hij met bewonderensiwaardige
onverschilligheid.
Tony knikte vriendelijk. ..Eenige dingen,
welke mij sedertdien ter kennis zijn gekomen,
hebben mij tot de avertuigmig gebracht, dat
je waarschijnlijk gelijk had met hetgeen je
zei. Ik twijfel er nu aan of ik wel verantwoord
ben, mrjn politieke loopbaan in de waagschaal
te stellen voor een voorbijgaanden gril. Per
slot van rekening, moeten de landsbelangen
toch voorgaan."
Guy keek hem wantrouwend aan. ,,Je denkt
toch zeker niet dat ik dieei onzin zal slikken?"
vroeg hij. i
„Het komt er niet op aan", zei Tony eenigs
zins droefgeestig. „Ik hen er aan gewend.
verkeerd begrepen te worden." Even zweeg
hrj. „Hoe vond je Isabel?"
Guy was blijkbaar op de vraag voorbereid. i
..Zij viel mij erg mee", bekende hij. .Zij schijnt
een zeer aantrekkelijk meisje te zijn en ik zou
zeggen, zeer oprecht ook".
Wederom knikte Tony. ..Ja", zei hij, „dat
geloof ik ook en daarom spijt het mij te meer.
dat ik zal moeten ophouden. haar verder te
helpen."
,,Haar verder te helpen!" herhaalde Guy.
„Wat bedoel je?"
„Ik bedoel, dat Zij mij gisteren haar ge-
schiedenis heeft verhaald 6n die is niet van
dien aard, dat een opkomend jong politieus
daarin behoort betrokken te worden. Zij stem-
de dit trouwens zelf toe en ik geloof, dat het
eenige, wat mij te doen staat is,, mij zoo spoe
dig mogelijk van haar te ontslaan." i
Met verontwaardigd geizicht zat Guy stok-
stijf te kijken. „Ik begrijp niet goed, waar je
het over hebt", zei hij, „maar ik ben er zeker
van dat je haar in een of ander opzicht ver
keerd hebt verstaan. Hoe het ook zij; wat jij
voorstelt, is onmogelijk. Je kan iemand niet
zoomaar onder je bescherming nemen en haar
dan op ondoordachte wijze aan haar lot over-
laten. Wat moet dat meisje aanvangen? Je
hebt je nu eenmaal aansprakelijk voor haar
gesteld en dus moet je maatregelen nemen,
haar weer naar haar familie terug te brengen."
..Ongelukkigerwijze", zei Tony, komen er
moeilijkheden in den weg. Haar vader en
moeder zijn beiden dood en haar naaste fami-
lieleden zijn op het oogemblik werkeloos."
Jleeft zij dan niet het een of andere beroep
of vak?" vroeg Guy.
Tony knikte.
,,Ja, haar beroep is koningin."
Eenige oogen.blikken doodsche stilte. Toen
vroeg Guy: „Wat is zij?"
„Een koningiq", herhaalde Tony. ,,Het is
geen beroep, dat ik over het algemeen ambieer
voor een vrouw, maar zij is er voor opgevoed,
en
Guy schoof zijn stoel achteruit. ,,Hoor eens,
Tony!" riep hij, „waar praat je in vredes naam
toch over?"
Tony trok zijn wecikbrauwen omhoog
,,Over Isabel", verklaarde hij kalm. ,,Nichtje
Isabel. Het mooie kleine, roodharige meisje.
dat jij gisteren zoo ijiverig leerde tuinieren;
zij is de dochter van Don Francisco van Li-
vadia."
Met een uitroep van ontsteltenis sprong
Guy plotseling op. Hiji opende zijn mond, als-
of hij wilde spreken, maar het scheen hem
niet mogelijk, 'n woord te uiten.
„Verder", ging Tony kalm voort, „is zij de
verloofde van onzen hooggepiaatsten kleinen
vriend koning Pedro den Vijfden. Dat ver-
klaart natuurlijk, waarom zij is weggeloopen."
Het gelukte Guy, dank zij zijn uiterste
geestinspanning zijn verloren spraak terug te
krijgen. Zijn gelaat was vol verbijstering,
weerzin en ongeloovigheid.
,,Maar maar hijgde hij. „Het kan
niet waar zijn. Het moet scherts van je zijn."
,,Scherts!" herhaalde Tony emstig. „Na-
AKKIO
(Ingez. Med.).
In de laatst gehouden vergadering van het
Nose-Comite werd besloten de rit met ouden
van dagen uit onze stad te houden op Dins-
dag 7 Augustus. Andere gemeenten hebben
reeds dit jaar deze genoeglijke dag aan hunne
oudjes bezorgd, of zijn gereed een dezer dagen
te vertrekken.
Wij hebben echter gevolg willen geven aan
de aanvraag van enkele oudjes, die graag de
reis meemaken en dit v66r Augustus niet
kunnen. Zoo vertrekt onze karavaan dan op
7 Augustus.
Nog frisch ligt de genotvolle dag van het
vorige jaar in ons geheugen. Weken, maan
den na den rit, werd er nog over gesproken
en de dank van de oudjes was zoo welge-
meend, zoo zielsroerend voor alien die aan
dezen rit hadden medegewerkt, dat men toen
reeds het besluit nam ook in 1934 eenzelfde
rit te maken.
Dit jaar echter moet het mooier worden.
Immers, Ter Neuzen viert dit jaar zijn jubt-
leumfeest: 350 jaar zelfstandig bestaan.
Onze karavaan met ouden van dagen moet
een voorlooper zijn voor dit grootsche feest,
Met vlag en wimpel zullen we Zeeuwsch-
Vlaanderen (Westelijk deel) doorkruisen. Op
onzen rit zullen wij een flinke propaganda
maken voor de Septemberfeesten. We rekenen
hiervoor vooral op de medewerking van en
kele motorrijders. Wie is van de partij
We brengen dit jaar een bezoek aan het
schilderachtige Groede en zullen in de scha-
duw der heerlijke kastanjeboomen een uurtje
verpoozen. Daama gaat de rit door naar
Sluis.
Sluis!... De ontvangst is er het vorige jaar
te goed geweest om Sluis voorbij te gaan.
GroedeSluis! Zeeuwsch-Vlaamsche polders!
Wegen, omzoomd met dubbele rijen knotwil-
gen en canadaboomen't Zal zijn als een
droom in het gemoed onzer oudjes, die toch
werkelijk zooveel ten achter staan tegenover
het jongere geslacht, dat reist en trekt al'
over heel de Wereld.
We rekenen op de bereidwilligheid der auto-
bezitters. Het vorige jaar hebben haast alien,
zonder uitzondering, met liefde en toewijding
hun wagen voor dit edele doel beschikbaar
gesteld. Het is zoo mooi in onzen modemen
tijd, waar de wereld overvloeit van egoisme,
onverschilligheid, verachting voor alles wat
tuurlijk scherts ik nu niet. Geen enkel ach-
tenswaardig Engelschman schertst ooit aan
het ontbijt."
Met tragisch gebaar hief Guy zijn handen
omhoog. ,,Als het allemaal waar is, dan heb
je wat op je hals gehaald." Hij stond op en
deed een paar driftige stappen naar het raam
en kwam toen naar tafel terug, waar de toe-
komstige afgevaardigde voor Balham-North
op zijn gemak aan een stukje geroosterd
brood zat te knahbelen.
„Maar, Tony!" riep hij, Jbesef je niet, hoe
hoogst ernstig dit geval is?"
Zeker doe ik dat", zei Tony. „Je gelooft
toch niet, dat ik er anders aan het ontbijt over
zou spreken?"
„Het is meer dan emstig", vervolgde Guy
met stemverheffing. ,,Het is de onverkwik-
kelijkste intrige, waarin je ooit gewikkeld bent,
geiweest. Indien dat meisje werkelijk is, wat
jij zegt, dan zal de geheele diplomatieke spion-
nagedienst in werking gesteld worden om haar
op te sporen." Hij wachtte even. ,,VerteI mij
in 's hemelsnaam onmiddellijk de geheele ge
schiedenis. Misschien is het nog mogelijk je er
op een of andere manier uit te redden."
„Dat geloof ik niet", zei Tcny met een te-
vreden glimlachje. .Natuurlijk zou ik Isabel
aan haar lot kunnen overlaten, maar dat zou,
zooals je mij zoojuist hebt voorgehouden, zeer
wreed en onwaardig zijn. Hoe het ook zij, als
je plaats wilt nemen en een heetje minder
theatraal kijkt, zal ik je precies vertellen, hoe-
de zaken staan en dan kan je zelf oordeelen."*
Guy ging weer zitten en Tony begon, na
rustig een sigaret opgestoken te hefoben, de
romantisohe geschiedenis te verhalen, welke
hij gisteren onder de lunch te Cookham ge-
hoord had. Hij sprak tergend langzaam, het
geen Guy, wiens nieuwsgierigheid op het uiter
ste was gespannen, zeer opgewonden maakte.
Tony echter stoorde zich aan niets en deed
zijn verhaal traag en slepend en het kostte
Guy een buitengewone zelfheheersohing, om
de geschiedenis zonder onderbreking aan te
hooren. Daama zat hij achterover in elkaar
gedoken op zijn stoel met de uitdmkking van
iemand, die het ergste heeft vemomen.
(Wordt vervolgdA
