Feuilleton-vertellingen
Gemengde Berichten
BRABANTSCHE BRIEVEN.
EEN GEBOUW ZONDER VENSTERS.
B. K., oud 45 j., snoeier te IJzendijke, toe-
gens alsvoren van 20 K.G:, te IJzendijke op 19
Oct. 1933.
Eisch f 50 boete. Uitspraak 25 boete of
10 dagen hecbtenis.
A. E. P., oud 19 j., werkman te Graauw,
wegens alsvoren van 8 K.G., te Clinge op 19
October 1933.
Eisch 20 boete. Uitspraak 20 boete of
10 dagen hechtenis.
BURGEMEESTER DOOR RAADSLID
BELEED1GD.
Donderdag veroordeelde het gerechtshof te
Leeuwarden den 43-jarigen timmerman-aan-
neiner G. R. van T., communistisch lid van den
raad van Opsterland en lid van de Prov. Sta-
ten van Friesland tot twee weken gevangenis-
straf. Verdachte had tijdens de begrootings-
debatten in den raad van Opsterland den bur-
gemeester lafaar# en provocateur toegeroepen.
Dit geschiedde, nadat verdachte het recht was
ontzegd om de raadszitting verder bij te
wonen.
Ulvenihout, 19 Juni 1934.
Menier,
As 't jullie toch
't zelfste is", had
den Blaauiwe nog
verzonnen, alle-
gaar om 't spul
met den Fielp nog
luisterrrjker te
maken: „komen
guilie dan Zondag
allemaal naar de
late Mis, dan ge-
rokt ie nog veul
meer onder den
indruk, dieen pap-
zak. Me gaan dan
mee z'n alien in
zjjn wijk zitten, waar hjj de centen ophaalt
mee z'n schepnetje, zoowdat-ie heel de „uldi-
gingscommissie" aantreft in plechtige samen-
komst."
„Ik stuur heel de herdenkingskomiteit",
riep d'n Joep geestdriftig, waant hij, d'n Snot-
pieik, had al zo6veul van d'n Fielp te verduren
g'ad, dat'm niks te veul was, om er den bak-
ker 's vierkaant teugenaan te laten botsen.
Ok had ie Krist Stoffers, d'n kuster, nog
even in d'n erm genomen en gezegd, dat „om
h. intieme reden, die nie aan de groote
klok hoefde te hangen, 'n stuk of twintig
kameraads Zondag in dezelfde Mis zouwen
komen; of ze dus bij mekaren kosten zitten."
tyZe zitten op 'r eigen achterwerk," had d'n
Krist gezeed: „maar toen d'n Joep 'm 'n paar
kwartjes had gegeven om 'n keerske op te
steken veur 't onibekende goeie doel, toen
zou d'n Krist „wel 's zien of ie nie 'n paar
baanken reseleveeren kon", had ie beloofd.
Zoow zaten Zondagmergen om tien uur twee
rjjen staanapvol, mee „uldigers". Drie waren
er bij mee 'nen hoogen hoed, die ze zuinig en
erg in 't oogvallend boven op 't baankske-
veur-de-kerkboeken hadden geleed. D'n mijnen
was er ok bij, maar 'k had 'm uitgeleend aan
den Snotpiek, die as „oud-sergeant van Fielp
Beekers, soldaat-bakker", vandaag 't eere-
metaal zou uitreiken.
't Was allemaal zoo opvallend-netjes ver-
zurgd 'n begrafenis was er 'n boerenibrui-
lol't bij! Zelfs menier Pastoor kost nie nalaten.
onder zijnen preek 'n paar keeren te speuren
naar die twee rijen zwart-gekleede tiepen,
met de drie hooge zijen. D'n braven mensch
begreep er natuurlijk gin bal van. 't Had er
veul van weg, of die twee rijen, op eigen
houtje aan menier Pastoor z'n Mis, 'n intentie
zaten te geven, waar ie niks van wist.
Toen d'n preek gedaan was, en de collec-
tanten mee d'r bellend kerkezakske de rijen
afgongen, wieren 'r in mijn baank zeuven kok-
kerds gesnoten. Achter me was 't al sjuust
z66 gesteld't Leek wel een reveille.
Daar kwam d'n Fielp 'aan. Vanzelfs in t
zwart, tot-en-met z'n haanden toe. Hij wist
van niks. En as ie bij ons gezelschap kwam,
dan verschoot ie effe. 'n Haalf minuutje wel
bleef ie stijf, as 'nen paal, staan. Maar wij
zaten verdiept in onzen boek en gunden'm gin
enkei oogopslagske. Hij douwde mijn 's ,,per
ongeluk" met z'n kerkzakske teugen mijnen
erm, maar 'k had 't haart nie, da'k keek,
't Was al erg genogt. Bij den Blaauwe deed
ie toen 't zelfste. Maar die, die douwde
mee veul lawijt't rinkelende zakske opzij, net
of ie nie gestoord wenschte te worren. Efkens
keek ik op, van 't lawijt. En toen zag ik, op
d'n Fielp z'nen rooien, gespannen bol de ver-
zoeking staan, om d'n Blaauiwe t zakske ko-
peren centen op zijnen bol te meppen, liefst
nie zoo erg zachtjes! Maar hij dee 't aanders,
d'n Fielp. Hij schoof met 't trugkomen in de
baank, omdat ie er zoogenomd nie goed bij
kost en ging toen mee z'n driehonderdpcnd
gewicht boven op d'n Tiest z'n voeten staan.
u» In stilte wier daar 'n drama afgewerkt, ge
nogt om 'nen heeten Zondag van eieren te
maken. Afijn.
Veur de rest verliep alles natuurlijk heel
netjes, zoow as 't heurt, en den bakker was
nouw meer dan voldoende veurbereid en be-
werkt, om 's steuvig gedecoreerd te worren,
mee 't kruske uit den bojem van den Tiest
z'n ouwe melkkan.
As de kerk uitgong, stonden wij op "t plein
te wachten. De drie hooge hoeien veurop. Da
waren d'n Blaauwe, d'n Joep en d'n onder-
kapelmeester van de Herremonde.
As d'n Fielp buiten kwam, dan riep d'n
Blaauwe: „Laank zal d'n papzak leven, hiep-
pieppiep
,,Hoerah!" riepen wij, tot driekeer toe.
D'n Fielp liep nie, neee, hij schreed naar ons
toe! En ik beloof oew, amico, as die driehon-
derd pond gaan „schrijden" da-d-et dan 'n
kompleete zweef-demonstratie is!
D'n Blaauwe zee: „Fielp, ge begrept er na
tuurlijk alles van..."
D'n Fielp knikte, waant da Blaauwe beest
wachtte daarop.
mNouw dan," z€e d'n Blauwe? z'n liaand uit-
stekende: ,,mag ik dan d'n eerste zijn,
Fielp
„Daank oew, daank oew Blaauwe, viel dn
Fielp ertusschen.
En as ge in de kerk nog 's boven op
m'n voeten gaat staan, dan zal k oew nen
trap in oew lenden geven, da ge't nie meer na-
vertelt, olifaant van Sarrasani!"
„Daiank oew, daank oew," bedaankte d'n
Fielp, al meer deur, terwijl d'n Blaauwe 'm de
haand schudde. „De eer is aanders heelegaar
aan mijn," zee d'n Tiest: ,,maar in ieder geval.
6k bedaankt!"
Daarop ging d'n bakker uit z'n eigen t rrjke
af en ze gaven 'm allemaal 'n hand. Da ze 'm
nie feliciteerden, daar had ie gin erg in.
En wij stonden op 't stagndpunt, waarom
zouwde as vrinden onder mekaar, malkander
nouw en dan nie 's de haand drukken
En nouwvroeg ie, toen we 'm aile-
ma'ai 'n haand gegeven hadden en zo'n bietje
besluiteloos bleven staan. (Da was, tusschen
2 hokskes, de afspraak van den Tiest. „Hij
moet zelf 't feest maken," had d'n Tiest ge-
zeedj.
„As me nouw eerst's naar de bakkerij gon-
gen", stelde-n-ie veur: „dan zal ik 'n paar
krukskes leegmaken veur jullie, jongens!"
„Ja, maarrtwijfelde d'n Blaauwe:
„hedde wel voor zooveul menschen in huis?"
„'k Hab er op gerekend, horre!" viel d'n
bakker deur de mand: „Kom maar mee!"
„Dan kunde meteen even oewen hoogen
hoed opzetten", stelde d'n Joep veur, terwijl
ie d'n mijnen opwreef.
,,Da's de bedoelink SnoJoep!" zee d'n
bakker overtuigend.
Fielp veurop, zoo gingen we naar zijn ge-
doeike.
„Blijf maar!" zou riep ie teugen z'n Kee:
„:k ben 't maar"
„Mee nog „maar" twintig aanderen", vulde
d'n Tiest aan: „de rest komt over 'n haalf
uurke".
Geert van Dijk, d'n onderkapelmeester,
wierd er toen stiekum op uitgestuurd om 'n
stuk of tien muzikanten op te scharrelen,
„maar veural de Turksche trom, Geert",
flusterde d'n Blaauwe: „en den tamlboer,
veur den roffel, as d'n Joep dikkereert!"
„Ze zijn al gewaarschuwd", zee d'n Geert:
„over 'n dik kwatierke is de bende present".
Dn' Fielp schonk al in. En nie zoow kren-
terig!
Na z'n vijfde vroeg ie: ,,wanneer zouwen
„ze" komen, Joep?"
Mokte gij oew eigen gin zurgen Fielp",
antwoordde d'n Blaauwe: ,,gij hoeft vandaag
niks aanders te doen, dan in te schenken,
proost!" Ineens, buiten de bakkerij, klonk 'nen
fanfare
Drommels, daar zijn „ze", sohrok d'n bakker.
„Meugen ,,ze" binnen, Fielp?" vroeg da
blaauw zwijn.
„Meugen ze binnen, meugen ze binnen,
schiet op en lot ze binnen, kwekte d'n Fielp
zenuwachtig.
Ik gaf 'm gaauw zijnen hoogen hoed, hij
schoot ondertusschen z'nen zwarten jas weer
aan, en as de deur openging, dan jasten de
muzikaanten er6p, of Ulvenhout ten oorlog
moest.
„Laang zal ie leven", was nie van de locbt.
D'n Fielp schonk, dronk, wier zat, schonk
feiliciteerde ons en wjj hum weer, 't wier 'n
feest, 'n feest, neee, 't wier iets bezonders!
D'n Blaauwe keek mij 's aan, of ie zeggen
wouw: „is ie goed, Drd?"
Daarkwam menier pastoor Fielp zijnen
erft op. Ik stotte d'n Tiest aan.
„As me da goed behaandelen", smoeste d'n
Blaauwe, „dan komt er d'n bakker nooit
achter, dat ie vandaag vemukt wordt; wacht
effekes!"
D'n Blaauwe schoot naar buiten, kwam 'n
paar telien later mee ons pastorke binnen.
Hij mokte plots, zette 'nen stoel naast d'n
dieen van 't feestverken en kondigde aan:
„Fielp, men eer pastoor komt-d-oew felici-
teeren!
„Ja, da's te zeggen", zee menier pastoor:
„ik kwam oew 's vragen, Fielp
„Leve menier pastoor!" kwekte d'n Blaau
we.
De mueiek zette weer in, 't was getoeldig.
As 't klaar was, spietste d'n bakker: „menier
pastoor, 't is veur mijn 'n groote heer, da gij
mijn verheert mee oew bezoek.
,,Artelijk, artelijk daank, veur oew felici-
tatie en da ge 'r nog laank getuige van meugt
zijn!"
Ons goeie, ouwe pastorke kost er nie tus
schen komen.
Eindelijk vroeg ie: „waren jullie daarom
van den mergen allemaal in de Hoogmis?"
Wij knikten.
„Had da maar gezeed, mannen! Dan had
den we 'r 'n intentie aan kunnen vastknoo-
pen", zee-t-ie spijtig.
„Kon nie meer, menier pastoor", zee d'n
Tiest.
„Kon nie meer? Daar is mijn niks ge-
vraagd?"
,,'De meid zee, we waren te laat, d'n agenda
sting vol", loog d'n Blaauwe straal.
Nouw, onder ons gezeed en gezwegen,
amico, da-d-ouwe verken mokt d'n dienst uit,
dusmenier pastoor zweeg.
,,'k Neem den wil veur de daad", kwekte
d'n Fielp: ,,drinken jullie nog maar 's uit!"
Menier pastoor volstond mee 'n taske kof
fie. Toen ging ie weg. Z'n bodschap, daar
kwam ie nog wel 's veur terug.
„Die is nuuwsgierig geworren, Dr6", zee d'n
Joep: nadat ie ons van d'n mergen daar
zoow plechtig hee zien zitten!"
,,'t Zouw me niks verwonderen, of den bur-
gemeester kwam ok", zee d'n Fielp, die de
weareld weer zag draaien.
,,Mijn wel", zee d'n Tiest.
„Da zeg ik tochstreed d'n bakker.
,,Mooi zoo", vertelde d'n Blaauwe. „Hij is
nouw sjuust voldoende ge-olied veur de dikke-
ratie. Gaauw, aanders is 't te laat!"
D'n bakker wordt na't zooveulste altij weer
nuchter, ziede).
D'n roffel gong, gong, gong! Endigde mee
'n slag op de Turksche trom, dat d'n Fielp
opsprong. Waarvan d'n Joep gebruik mokte,
om 'nen grooten brief uit z'n ibinnenzak te
trekken, met 'nen kollesalen lak erop teugen-
over d'n Fielp gong staan, om dieen brief
veur te lezen. Geredigeerd deur Minister den
Blaauwe!
D'n Joep begon: „Koppraal Beekers!"
(Fielp salueerde aan z'nen hoogen hoed).
,,Koppraal-bakker Beekers. Het heeft Ons
ibehaagd, u te onderscheiden met het eere-
metaal genaamd: „de B.M."
„Wa-d-is da?" vroeg d'n Fielp nuuwsgierig.
„Bojem van de Melkkan", zee d'n Tiest.
Maar den Fielp geleufde 't nie.
„Genaamd: de B.M. voor uwe vele en
nuttige diensten den Lande bewezen, met het
bakken van brood en aanverwanten, in Mobi-
lisatie- en andere leutige tijen. Ik hecht u
hierbij het kruis op de borst en spreek namens
het Leger van Vrinden de hoop uit, dat dit
kruis u nog laang moge versieren. De opper-
ibevelhebber is verhinderd vandaag naar Ul
venhout te komen, in verband met den ver-
jaardag van den koning van Turkije, wes-
halve ik de eer heb, als uwen meerdere, kop-
praal-bakker Beekers, u koppraal dit „heeren-
metaal" op de borst te „echten".
„Keeee!" riep d'n Fielp naar z'n wijf:
„kom toch 's gaauw kijken!"
D'n Joep stak 't etwieke weer in zijnen zak,
't is zijn eigen dooske, zoow as ge wit
van zijn mobilisatiekruis, en feliciteerde d'n
bakker toen nog 's persoonlijk! Erbij voe-
gende: „da den - Fielp zn' veurzitterschap
van de Ulvenhoutsche mobilisatieherden-
kingskomiteit wel nie vrimd was, aan deuze
onderscheiding, daar z'n brood toch eigenlijk
nie om te eten is!"
Amico, 'k mot er 'nen keer gaan afscheien.
Laat ik oe ditte nog vertellen: we hebben den
helen Zondag gefeest. Feest, tractaties en
muziek. D'n Fielp is drie keer nuchter ge-
wist! Hij is n6g overtuigd van de echtheid,
van z'n ddkkeratie en lopt mee plannen rond,
om 't kruske in 't klein te laten namaken,
om 't dan alle dag te kunnen dragen
„'t Hee me veul centen gekost", zee-t-ie
teugen me: „Wa-d-hebben jullie gedronken!
Maar 't was n' aarig feest, ee, Dre? Jammer,
da-d-et sjuust samenviel mee den verjaardag
van dieen lammessen Turkschen koning!"
„En zoo op tijd", zee ik: „we hadden in
langen tijd ok niks g'ad, niewaar?"
De „ontgoocheling" zullen we nader vast-
stellen, hee d'n Blaauwe verzekerd.
Vol.
Veul groeten van Trui en as altij gin horke
minder van oewen
toet a voe
DR6.
EEN VALSCHE MUNTERSBENDE.
Op de Venlosche kermis hebben eenige man
nen valsohe biljetten uitgegeven van honderd
gulden. De politie van Venlo, in samenwer-
king met die van Eindhoven en Belgische
politie-autoriteiten zijn er in geslaagd de ge-
heele valsche mimtergbende te knippen.
Bij een banketbakker was een biljet van
100 in betaling gegeven, dat verschillende
afwijkingen vertoont.
Aan de hand van de signalementen, welke
waren opgegeven, gelukte het de politie het
verdachte drietal op de kermis te Venlo aan
te treffen.
Twee hunner werden onmiddellijk gear-
resteerd, doch de derde zag in de drukte kans
om te verdwrjnen.
De beide aangehoudenen, zekere C. uit
Eindhoven en Van T. uit Tilburg, werden naar
het politiebureau overgebracht. Ondanks
vurige nasporingen slaagde men er voorloopig
niet in den voortvluchtigen derde te vatten.
Onmiddellijk stelde de Venlosche politie zich
in verbinding met het Centraal Bureau voor
falsificaties te Amsterdam en met de politie
te Eindhoven en Tilburg.
Ten huize van de beide arrestanten, die in
verband met het onderzoek Dinsdagmorgen
naar Eindhoven werden overgebracht, wer
den huiszoekingen gedaan, evenwel zonder
directe resultaten.
Het energiek voortgezette onderzoek bracht
echter weldra aan het licht, dat de voortvluch-
tige zich in het bezit van een huurauto moest
bevinden, waarvan het nummer bekend was.
Een spoor van den vluchteling leidde van
Eindhoven in de richting van de Belgische
grens. De Venlosche en Eindhovensche politie
vergezeld van den substituut officier van
justitie te 's-Bosch volgden dit spoor tot over
de Belgische grens, alwaar de hulp der Bel
gische politie werd ingeroepen.
Op een bosohweg op s'eohts enlcele kilo
meters van de grens werd de gezochte auto
gevonden, waarin hehalve de vluchteling,
die zekere G. i'it Eindhoven bleek te zijn, nog
een vierLU andere personen slapen-i werd ge
vonden. De mannen werden gearresteerd en
naar de Belgische grensplaatsjes Lommel en
Moll overgebracht. Bij fouilleering werden
op G. nog twaalf valsche bankbiljetten van
100 gevonden, terwijl hij voor een bedrag
van ongeveer 500 aan goed geld in kleinere
coupures bij zich had.
De gearresteerden werden deels naar de
gevangenis te Hasselt, deels naar die te Turn-
hout overgebracht. Van G. zal langs officiee-
len weg de uitlevering worden aangevraagd.
De vier andere gearresteerden waren van
Belgische nationaliteit.
In den loop van den dag zijn Dinsdag nog
drie bankbiljetten bij de politie te Venlo ge-
deponeerd, terwijl <56n briefje van 100 op
straat werd gevcnden.
Reuter meldt nog uit Antwerpen, dat de
Belgische politie, naar aanleiding van de
arrestatie van vijf Nederlanders, in verband
met het uitgeven van valsche biljetten van
/100, tien valsche munters op het spoor is
gekomen en wel den chef van de bende en
zijn voomaamste medewerkers, onder wie een
drukker en een teekenaar.
In de Langstraat heeft men een keurig,
geheel modem ingerichte groote drukkerij ont-
dekt, die voorzien bleek te zijn van de nieuw-
ste drukpersen en een groot aantal cliches.
Er was materiaal aanwezig voor het vervaar-
digen van verschillende soorten Belgdsch,
Fransch en Nederlandsch papieren geld. Onder
het in beslag genomen materiaal bevonden
zich o.m. nog vier litho-cliches voor het ver-
vaardigen van de Nederlandsche honderd-
gulden biljetten. De Belgische politie heeft
vijf personen te Antwerpen gearresteerd,
waaronder een bekend Antwerpsch makelaar,
die de heele zaak financierde. Verder zijn
verschillende personen van uiteenloopende na
tionaliteit bij deze bende betrokken. De heer
K. H. Broekhoff uit Amsterdam, commis-
saris van politie van het bureau voor falsifi
caties leidde het uitgebreid onderzoek, in
samenwerking met de Venlosche, Eindhoven
sche en Belgische politie-autoriteiten.
Nader wordt gemeldt:
De valsohe muntersbende, waarvan hier-
boven de arrestatie is gemeld, en die uitste-
kend georganiseerd bleek te zijn, is, naar men
mag aannemen, thans zoo goed als zeker ge
heel onschadelijk gemaakt, althans voor zoo-
verre het betreft de uitgifte van valsche bank
biljetten van 100 in Nederland.
De hoofdperscnen zijn gearresteerd, nl. acht
personen in Belgie, onder wie de Antwerpsche
makelaar, die de zaak financierde, de teeke
naar van de biljetten, de drukker en enkele
andere personen, die deel uitmaakten van het
complot. Onder deze acht personen bevinden
zich twee Nederlanders, die in Belgie opge-
sloten blijiven.
Voorts zijn, zooals men weet, te Venlo twee
Nederlanders gearresteerd, die de biljetten al-
daar hadden uitgegeven.
Verder zijn nog drie personen te Eindhoven
in arrest gesteld, van wie men vermoedde, dat
zij met het valsche munterscomplot in con
tact stonden en die biljetten te Eindhoven had
den uitgegeven.
Dezen zijn echter later weer op vrije voeten
gesteld.
Commissaris K. H. Broekhoff, van de Ne-
derlandsche centrale inzake falsificaten te
Amsterdam, is Donderdagavond van Antwer
pen te Amsterdam teruggekeerd en heeft de
,,Maasb." nadere bijzonderheden medegedeeld
omtrent de verriehtingen van het intematio-
nale complot, dat zeer goed op pooten was
gezet.
De geschiedenis van de uitgifte van de val
sche bankbiljetten van f 100 in Nederland
dateert eerst van de vorige week Vrijdag. Het
eerste biljet is hier in de residentie in een
winkel uitgegeven. Aangezien de biljetten
volgens de verklaringen van commissaris
Broekhoff zoo goed nagemaakt waren, dat
men deze op het eerste gezicht zeer moeilijk
van echte bankbiljetten kon onderscheiden. is
het den winkelier hier ter stede niet opgeval-
len, dat hij een valsch biljet van 100 in ont-
vangst had genomen. Dit is hem eerst ge-
bleken, toen reeds uit Venlo en Eindhoven be
richten over de circulatie van valsche biljetten
bekend werden.
Op het moment echter, dat alhier het val
sche bankbiljet werd uitgegeven, was er al
iets bij geruchte aan de justitioneele politie te
Antwerpen van de valsche muntersbende be
kend geworden. Men had echter nog niet vol
doende aanwijzingen, om in te kunnen grijpen.
Zaterdag zijn daarop in Eindhoven twee
valsche biljetten van f 100 uitgegeven. Op
grooter schaal ging men tot uitgifte Maan-
dag op de kermis te Venlo over. Daar werden
vijf stuks uitgegeven, zoodat dus in totaal
acht valsche biljetten in omloop waren ge-
bracht. Zooals reeds vermeld, kreeg men toen
in Venlo in de gaten, dat men met valsche
biljetten te doen had. Omtrent de uitgifte
daarvan is reeds uitvoerig bericht.
Verder zijn nog twaalf valsche biljetten ge
vonden op den persoon, die op enkele kilo
meters van de Belgische grens slapend met
zijn collega's in een auto werd gevonden. In
totaal zijn nu twintig valsche biljetten in be
slag genomen.
Gedrukt werden in de uitstekend voor dit
doel ingerichte drukkerij te Antwerpen 5300
biljetten van f 100 elk. De eerste 5000 von-
den de makers echter te slecht nagemaakt,
zoodat men ze niet in omloop bracht, maar
vernietigde. Wat er met de nog vermiste 280
biljetten is gebeurd, is op het oogeniblik niet
vastgesteld. Men weet niet, of deze geheel of
ten deele in circulatie zijn gebracht, of dat
van de uitgifte van deze biljetten nog iemand
de dupe is geworden. Daar zoo groote rueht-
baarheid aan de vervalsohing is gegeven, mag
men aannemen, dat geen pogingen meer in het
werk zullen worden gesteld, om nog meer bil
jetten in circulatie te brengen.
Toen in Venlo de valschheid was vastge
steld en gebleken, dat te Eindhoven valsohe
biljetten in omloop waren, is commissaris
Broekhoff Dinsdagmorgen aanstonds naar
Eindhoven gereisd. Na een korte bespreking j
aldaar is hij dien middag nog onmiddellijk
naar Antwerpen vertrokken, waar hij met den
justitioneelen dienst in overleg is getreden.
Men beschikte over voldoende gegevens, om
een huiszoeking in bepaalde richting te doen,
waarvan het resultant reeds is vermeld.
Toen men wist, dat in Nederland valsche
biljetten waren uitgegeven, had men vrij
groote zekenheid, dat de centrale in Antwer
pen moest liggen, hetgeen spoedig bleek juist
te zijn.
Bij den teekenaar werden de teekeningen
gevonden en bij den drukker de volledige in-
stallatie.
Beide personen werden gearresteerd, als-
mede de makelaar-geldschieter. Deze perso
nen stonden met anderen in contact, die de
biljetten leverden aan degenen, die ze te Eind
hoven en te Venlo hebben uitgegeven en inge-
wisseld tegen echte biljetten. Het is nog niet
bekend, of deze uitgevers in Nederland zelf
wel wisten, door welke personen de biljetten
vervaardigd waren. De makers van de biljet
ten waren Belgen.
Voor zoover het de uitgifte van valsche
Nederlandsche biljetten betreft, meent men,
het complot thans onschadelijk te hebben ge
maakt met de arrestatie van de genoemde
personen, Het is mogelijk, dat er nog enkele
schakels ontbreken tusschen Antwerpen en de
uitgevers te Eindhoven en Venlo. De hoofd-
daders, die gepakt zijn, hebben vrijwel vol-
ledig bekend, waartoe zij wel gedwongen
waren, toen zij op zoo heeterdaad werden be-
trapt.
Nog niet opgehelderd is echter, hoe de uit
gevers in Eindhoven en Venlo met de centrale
te Antwerpen in contact stonden en waar de
ontbrekende biljetten zijn gebleven.
DE „DRESDEN" GEZONKEN.
Het Duitsche toeristenschip .Dresden" een
schip van ruim 14000 ton van den Norddeut-
schen Lloyd te Bremen, dat Woensdag ten
N. van Stavanger aan den grond moest wor
den gezet na aan den grond te zijn geraakt
en weer vlot te zijn gekomen, is gezonken.
Volgens de eerste berichten zouden vier
vrouwelijke opvarenden door het omslaan van
een der reddingbooten verdronken zijn doch
nadere berichten melden, dat er niet vier maar
twefe vrouwen zijn overleden. Zij stierven aan
een hartaandoening aan boord van een
Noorsch schip dat aan het reddingswerk had
deelgenomen.
Veertien vrouwen en de kok zijn in het zie-
kenhuis te Stavanger opgenomen. De kok
heeft eenige riibben gabroken, een vrouw arm-
en beenibreuken.
Het Noorsche teiegrambureau meldt, dat
een der overledenen een getrouwde dame uit
Qtterberg in de Rijnpalts is, de andere is een
jong meisje van wie de naam nog onbekend is.
Alle gewonden op drie na kunnen, naar het
zelfde bureau meldt, met het zustersehip de
Stuttgart" de terugreis aanvaardeti.
Het in de Ibooten gaan geschiedde in de
grootste kalmte. Noorsche stoomsohepen
namen de passagiers van de .Dresden" over
die nog niet door de reddingsbooten waren aan
land gebracht. Het Fransche inspectievaar-
tuig Ardent", dat toevallig in de nabijheid
was, nam eveneens aan het reddingswerk deel.
Van de geredden bevindt zich een deel te
Kopersvik, een ander deel te Skudesneshavn
en het grootste deel te Stavanger.
Een van de opvarenden van de .Dresden"
heeft aan een vertegenwoordiger van Reuter
het verhaal van de schipbreuk gedaan.
„Ik begreep onmiddellijk, dat er iets niet in
orde was, toen ik een hevigen schok voelde,
alsof het schip op een onderzeesohe rots was
geloopen. Alle lichten gingen uit, waama
mensche% met lampen naar de reddingsbooten
gingen. Toen de eerste boot, waarin twintig
vrouwen zaten, omsloeg, weerklonken luide
kreten van het schip. Degenen die nog aan
boord van de .Dresden" waren, verloren het
hoofd en sprongen in het water."
Hij zeide verder, dat de passagiers bevel
hadden gekregen niets over het ongeval te
vertellen; hij wilde zijn naam dus ook niet
zeggen.
De kapitein en de vijftig leden van de be-
manning van de ^Dresden" bleven tot het
laatste oogenblik aan boord.
De officieren van de ..Dresden" verklaren,
dat er geen paniek aan boord is uitgebroken.
De directie van den Norddeutschen Lloyd
deelt volgens het D.N.B. mede:
Het s.s. ..Dresden" bevond izich op een
Kraft durch Freude"-reis naar de Noorsche
fjorden. Woensdagmiddag liep het schip nabij
Utsire bij slecht weer op een rots en werd zoo
zwaar beschadigd dat in het belang van de
veiligheid het bevel moest worden gegeven de
booten te strijken. Het in de booten gaan van
de passagiers en het overnemen van de passa
giers door het Noorsche s.s. „Kong Haakon
geschiedden in weerwil van de zware deining
en het groote aantal zich aan boord (bevinden-
de personen volkomen rustig en ordelijk.
Slechts e4n boot kreeg een ongeluk, waarbij
de inzittenden in het water vielen, die op twee
dames na alien van zwemvesten voorzien
waren. De beide dames konden echter gered
worden door stewards die haar dadelijk na-
sprongen.
Van de geredde passagiers werden er 800
onverwijld naar Stavanger gebracht, terwijl
de 100 overige passagiers en de bemanning in
den loop van Donderdagmiddag naar Stavan
ger gebracht werden, waar zij voorloopig on-
dergebracht zullen worden in kazemes en
hotels.
Een vrouw is aan boord van het Noorsche
s.s. op de vaart van de plaats der onheils naar
Stavanger aan een hartaandoening overleden.
Later overleed een tweede vrouw eveneens
aan een hartaandoening.
Zoodra het ongeluk bekend was geworden
kreeg het te Bremerhafen liggende s.s. „Stutt-
gart" van den Norddeutschen Lloyd de spoed-
opdracht de passagiers en de bemanning af te
halen. Het sdhip vertrok reeds te midder-
nacht uit Bremerhafen en wordt Vrijdagmor-
gen te Stavanger verwacht. De terugkeer van
de „Stuttgart" naar Bremerhafen wordt tegen
Zaterdagmiddag verwacht.
De .Dresden" moet waarschijnlijk als ver
loren worden beschouwd.
EEN JEUGDIG MISDADIGER.
Een schooljongen van veertien jaar, die een
meisje van twee jaar had gestolen dat later
dood was gevonden op den zolder van een
voormalig ijspakhuis, is tot tien jaar gevan-
genisstraf veroordeeld.
KINDERVERLAMMING TE
LOS ANGELES.
De kinderverlamming, welke sedert Mei in
Los Angeles en omstreken optreedt, heeft
reeds vijf personen het leven gekost. De epi-
demie breidt zich nog steeds uit.
EEN ZONDERLING GEVAL.
De Engelsche bladen melden het zonderling
verhaal over een 55-jarige bediende in een
badinrichting te Bootle, die 19 jaar lang als
zoodanig in functie was geweest in de afdee-
ling mannenbaden. Bij een vechtpartij in dat
etablissement had een jongen gemerkt dat
deze badknecht een vrouw was. Hoe het ge
val is afgeloopen staat er niet bij vermeld.
HUWELIJK TUSSCHEN DWERGEN.
Onder groote belangstelling van de zijde der
bevolking zgn te Antwerpen twee dwergen
van Duitsche nationaliteit gehuwd. De dwer
gen waren niet grooter dan 75 c.m.
Het bruispaar werd gevolgd door een stoet
vein 12 andere dwergen en trok overal veel be
langstelling.
De huwelijksvoltrekking voor den burgerlij-
ken stand geschiedde door een der schepenen,
die hierbij de Duitsche taal gebruikte. Daama
vond de inzegening in een der protestantsche
kerken plaats.
In Amerika is een groot fabrieksgebouw, waar
papier gefabriceerd wordt, en dat geen ven-
sters heeft. Het gebouw is 90 M. lang en 15
M. breed en het moet door kleppen van fris-
sche lucht worden voorzien. De heele verlich-
ting is electrisch. Het voordeel van de afwe-
zigheid van ramen is, dat de ruimte beter be-
nut kan worden, daar men geen rekening
behoeft te houden met de vensteropeningen.
HERZIENING VAN TWEE
DOODV ONNISSEN.
De Engelsche minister van binnenlandsche
zaken heeft, naar het Hbl. meldt, twee dood-
vonnissen tenietgedaan en veranderd in levens-
lang. Het eene vonnis betrof een 29jarigen
mijnwerker, Horace Wiggan, die was veroor
deeld wegens moord op een getrouwde vrouw,
waarmede hij intieme betrekkingen had onder-
houden. Het andere vonnis betrof een 26jari-
gen arbeider, Walter Rowland, die was ver
oordeeld wegens moord op zijn tweejarig
dochtertje. De verandering van het vonnis
voor Wiggan volgde op een petitie, die 42.000
handteekeningen bevatte, waaronder die van
den man der vermoorde vrouw, en toen de
uitspraak van den minister bekend werd, werd
de straat waar Wiggan te Bamsley woonde,
met vlaggen versierd.
EEN WEDLOOP DER LAATSTE GROOTE
ZEILSCHEPEN.
Tot in het laatiste hoekje zijn de tiwintig
sohepen, die sedent weken onderweg zijn in
een grootschen wedloop van Australie naar
Engeilanid, met graan beladen. Zij brengen den
Australischen tamve-oogtst op die wijze naar
Engelanid. Over zeven zeeen gaat deze wed
loop van de laatiste groote zeilschepen der
wereld, die als reusadhtige witte zwanen over
het water glijiden. Elk voorjaar verzamelen
deze schepen zich in de Australiscbe havens.
Zij behiooren bijna alle toe aan een Finsche
reederij, hoawel de meeste vroeger onder
Duitsche vlag gevaren hebben. Er zijn slechts
twee driemasters bij; de overige hebben alle
vier masteci en behooren tot de grootste zeil
schepen, die ooit de werelldzeeen hebben be-
varen.
Dit jaar geeft men het Duitsche schip
,,Priwall" de beste kansen. Doch wellioht zal
ook ditmaall de Finsche Parma" den kortsten
vaartijld hebben, evenals verlieden jaar, toen
zij de reis deed in 83 dagen. Daaiibij moet
men bedenken, dlat dit uitstekende schip reeds
32 jaar ouid is. Vroeger heeft het, als bijna
al deze schepen, heen en weer gevaren tus
schen Hamburg en Chili.
Men hoort vaak, dat de romantiek van
't zeemansleven aan het verdwijnien is. Dat
zal men niet kunnen zeggen, wanneer men
I dezen wedloop over de zeven zeeen nagaat
en beseft, hoeveel zeemanservaring noodig
is voor het omizeilbn van de gervreesde Kaap
Hoorn. Dan weet men eerst, dat de roman
tiek in de scheepvaart wel wat op den achter-
grond geraakt, maar volstrekt nog niet ver-
dweneo is.
Het is intusschen romantischer voor de
buitenstaaniders, die zich verlustigen in den
trotschen aanbUk dezer schepen, dan voor
de zeelieden zelf, die een moeilijk en raw
leven hebben. De dienst op een zeilsohip
vengt het ontiberen van veel comfort aan
boord, dat op een stoomschip ietis va.nzelf-
sprekenlds is. Doch het zeilschip bltjft de
ideale leerschool voor den zeeman, want
nergens krijgt hij zoozeer de gelegenheid om
alle lichaams- en karaktereigenschappen tot
ontwikkeing te brengen, die hij in zijn beroep
noodig heeft. Daarom iwordt ook thans nog
in de koopvaardij menigmaal de voorkeur ge
geven aan scheepsofficieren, die op zeilschepen
hebben gediemd.
Vele bajaarde kapi.teins hebben nog den
bloeitijd van het zeilschip meegemaakt. o.a.
de oude Hilgenhof, de „duivel van Hamburg",
die niet minder dan 66 maal Kaap Hoom
heeft omgezeild en beroemd was om zijn snelle
zeilen. Maar al die prestaties zijn zoo lang
geleden verricht, dat zij bijna legendarisch
klinken voor onze ooren. Diezelfde kapitein
heeft bijv. meermalen na afloop van een reis
een volledig nieuwe bemanning moeten aan-
monsteren, omdat de oude eemvoudig was ge-
deserteerd, al werd daardoor ook het recht
verspeeid op de gage, die men nog te goed
had. En dat kwam niet, omdat de mannen
slecht werden behandeid, maar omdat zij bij
de ongeiwone zeilmanoeuvres bij storm en
slecht weer te veel angsten uitstonden. Want
storm beteekende voor Hilgendorf slechts een
kans, om extra snel vooruit te komen,
Die tijden zijn natuurlijk voorbij, doch de
jaarlijlksche wedloop der zeilschepen uit
Australie dbet hen op bescheiidener voet tel-
kens herleven.