Feuilleton-vertellingen Gemengde Berichten BRABANTSCHE BRIEVEN. EEN GEBOUW ZONDER VENSTERS. B. K., oud 45 j., snoeier te IJzendijke, toe- gens alsvoren van 20 K.G:, te IJzendijke op 19 Oct. 1933. Eisch f 50 boete. Uitspraak 25 boete of 10 dagen hecbtenis. A. E. P., oud 19 j., werkman te Graauw, wegens alsvoren van 8 K.G., te Clinge op 19 October 1933. Eisch 20 boete. Uitspraak 20 boete of 10 dagen hechtenis. BURGEMEESTER DOOR RAADSLID BELEED1GD. Donderdag veroordeelde het gerechtshof te Leeuwarden den 43-jarigen timmerman-aan- neiner G. R. van T., communistisch lid van den raad van Opsterland en lid van de Prov. Sta- ten van Friesland tot twee weken gevangenis- straf. Verdachte had tijdens de begrootings- debatten in den raad van Opsterland den bur- gemeester lafaar# en provocateur toegeroepen. Dit geschiedde, nadat verdachte het recht was ontzegd om de raadszitting verder bij te wonen. Ulvenihout, 19 Juni 1934. Menier, As 't jullie toch 't zelfste is", had den Blaauiwe nog verzonnen, alle- gaar om 't spul met den Fielp nog luisterrrjker te maken: „komen guilie dan Zondag allemaal naar de late Mis, dan ge- rokt ie nog veul meer onder den indruk, dieen pap- zak. Me gaan dan mee z'n alien in zjjn wijk zitten, waar hjj de centen ophaalt mee z'n schepnetje, zoowdat-ie heel de „uldi- gingscommissie" aantreft in plechtige samen- komst." „Ik stuur heel de herdenkingskomiteit", riep d'n Joep geestdriftig, waant hij, d'n Snot- pieik, had al zo6veul van d'n Fielp te verduren g'ad, dat'm niks te veul was, om er den bak- ker 's vierkaant teugenaan te laten botsen. Ok had ie Krist Stoffers, d'n kuster, nog even in d'n erm genomen en gezegd, dat „om h. intieme reden, die nie aan de groote klok hoefde te hangen, 'n stuk of twintig kameraads Zondag in dezelfde Mis zouwen komen; of ze dus bij mekaren kosten zitten." tyZe zitten op 'r eigen achterwerk," had d'n Krist gezeed: „maar toen d'n Joep 'm 'n paar kwartjes had gegeven om 'n keerske op te steken veur 't onibekende goeie doel, toen zou d'n Krist „wel 's zien of ie nie 'n paar baanken reseleveeren kon", had ie beloofd. Zoow zaten Zondagmergen om tien uur twee rjjen staanapvol, mee „uldigers". Drie waren er bij mee 'nen hoogen hoed, die ze zuinig en erg in 't oogvallend boven op 't baankske- veur-de-kerkboeken hadden geleed. D'n mijnen was er ok bij, maar 'k had 'm uitgeleend aan den Snotpiek, die as „oud-sergeant van Fielp Beekers, soldaat-bakker", vandaag 't eere- metaal zou uitreiken. 't Was allemaal zoo opvallend-netjes ver- zurgd 'n begrafenis was er 'n boerenibrui- lol't bij! Zelfs menier Pastoor kost nie nalaten. onder zijnen preek 'n paar keeren te speuren naar die twee rijen zwart-gekleede tiepen, met de drie hooge zijen. D'n braven mensch begreep er natuurlijk gin bal van. 't Had er veul van weg, of die twee rijen, op eigen houtje aan menier Pastoor z'n Mis, 'n intentie zaten te geven, waar ie niks van wist. Toen d'n preek gedaan was, en de collec- tanten mee d'r bellend kerkezakske de rijen afgongen, wieren 'r in mijn baank zeuven kok- kerds gesnoten. Achter me was 't al sjuust z66 gesteld't Leek wel een reveille. Daar kwam d'n Fielp 'aan. Vanzelfs in t zwart, tot-en-met z'n haanden toe. Hij wist van niks. En as ie bij ons gezelschap kwam, dan verschoot ie effe. 'n Haalf minuutje wel bleef ie stijf, as 'nen paal, staan. Maar wij zaten verdiept in onzen boek en gunden'm gin enkei oogopslagske. Hij douwde mijn 's ,,per ongeluk" met z'n kerkzakske teugen mijnen erm, maar 'k had 't haart nie, da'k keek, 't Was al erg genogt. Bij den Blaauwe deed ie toen 't zelfste. Maar die, die douwde mee veul lawijt't rinkelende zakske opzij, net of ie nie gestoord wenschte te worren. Efkens keek ik op, van 't lawijt. En toen zag ik, op d'n Fielp z'nen rooien, gespannen bol de ver- zoeking staan, om d'n Blaauiwe t zakske ko- peren centen op zijnen bol te meppen, liefst nie zoo erg zachtjes! Maar hij dee 't aanders, d'n Fielp. Hij schoof met 't trugkomen in de baank, omdat ie er zoogenomd nie goed bij kost en ging toen mee z'n driehonderdpcnd gewicht boven op d'n Tiest z'n voeten staan. u» In stilte wier daar 'n drama afgewerkt, ge nogt om 'nen heeten Zondag van eieren te maken. Afijn. Veur de rest verliep alles natuurlijk heel netjes, zoow as 't heurt, en den bakker was nouw meer dan voldoende veurbereid en be- werkt, om 's steuvig gedecoreerd te worren, mee 't kruske uit den bojem van den Tiest z'n ouwe melkkan. As de kerk uitgong, stonden wij op "t plein te wachten. De drie hooge hoeien veurop. Da waren d'n Blaauwe, d'n Joep en d'n onder- kapelmeester van de Herremonde. As d'n Fielp buiten kwam, dan riep d'n Blaauwe: „Laank zal d'n papzak leven, hiep- pieppiep ,,Hoerah!" riepen wij, tot driekeer toe. D'n Fielp liep nie, neee, hij schreed naar ons toe! En ik beloof oew, amico, as die driehon- derd pond gaan „schrijden" da-d-et dan 'n kompleete zweef-demonstratie is! D'n Blaauwe zee: „Fielp, ge begrept er na tuurlijk alles van..." D'n Fielp knikte, waant da Blaauwe beest wachtte daarop. mNouw dan," z€e d'n Blauwe? z'n liaand uit- stekende: ,,mag ik dan d'n eerste zijn, Fielp „Daank oew, daank oew Blaauwe, viel dn Fielp ertusschen. En as ge in de kerk nog 's boven op m'n voeten gaat staan, dan zal k oew nen trap in oew lenden geven, da ge't nie meer na- vertelt, olifaant van Sarrasani!" „Daiank oew, daank oew," bedaankte d'n Fielp, al meer deur, terwijl d'n Blaauwe 'm de haand schudde. „De eer is aanders heelegaar aan mijn," zee d'n Tiest: ,,maar in ieder geval. 6k bedaankt!" Daarop ging d'n bakker uit z'n eigen t rrjke af en ze gaven 'm allemaal 'n hand. Da ze 'm nie feliciteerden, daar had ie gin erg in. En wij stonden op 't stagndpunt, waarom zouwde as vrinden onder mekaar, malkander nouw en dan nie 's de haand drukken En nouwvroeg ie, toen we 'm aile- ma'ai 'n haand gegeven hadden en zo'n bietje besluiteloos bleven staan. (Da was, tusschen 2 hokskes, de afspraak van den Tiest. „Hij moet zelf 't feest maken," had d'n Tiest ge- zeedj. „As me nouw eerst's naar de bakkerij gon- gen", stelde-n-ie veur: „dan zal ik 'n paar krukskes leegmaken veur jullie, jongens!" „Ja, maarrtwijfelde d'n Blaauwe: „hedde wel voor zooveul menschen in huis?" „'k Hab er op gerekend, horre!" viel d'n bakker deur de mand: „Kom maar mee!" „Dan kunde meteen even oewen hoogen hoed opzetten", stelde d'n Joep veur, terwijl ie d'n mijnen opwreef. ,,Da's de bedoelink SnoJoep!" zee d'n bakker overtuigend. Fielp veurop, zoo gingen we naar zijn ge- doeike. „Blijf maar!" zou riep ie teugen z'n Kee: „:k ben 't maar" „Mee nog „maar" twintig aanderen", vulde d'n Tiest aan: „de rest komt over 'n haalf uurke". Geert van Dijk, d'n onderkapelmeester, wierd er toen stiekum op uitgestuurd om 'n stuk of tien muzikanten op te scharrelen, „maar veural de Turksche trom, Geert", flusterde d'n Blaauwe: „en den tamlboer, veur den roffel, as d'n Joep dikkereert!" „Ze zijn al gewaarschuwd", zee d'n Geert: „over 'n dik kwatierke is de bende present". Dn' Fielp schonk al in. En nie zoow kren- terig! Na z'n vijfde vroeg ie: ,,wanneer zouwen „ze" komen, Joep?" Mokte gij oew eigen gin zurgen Fielp", antwoordde d'n Blaauwe: ,,gij hoeft vandaag niks aanders te doen, dan in te schenken, proost!" Ineens, buiten de bakkerij, klonk 'nen fanfare Drommels, daar zijn „ze", sohrok d'n bakker. „Meugen ,,ze" binnen, Fielp?" vroeg da blaauw zwijn. „Meugen ze binnen, meugen ze binnen, schiet op en lot ze binnen, kwekte d'n Fielp zenuwachtig. Ik gaf 'm gaauw zijnen hoogen hoed, hij schoot ondertusschen z'nen zwarten jas weer aan, en as de deur openging, dan jasten de muzikaanten er6p, of Ulvenhout ten oorlog moest. „Laang zal ie leven", was nie van de locbt. D'n Fielp schonk, dronk, wier zat, schonk feiliciteerde ons en wjj hum weer, 't wier 'n feest, 'n feest, neee, 't wier iets bezonders! D'n Blaauwe keek mij 's aan, of ie zeggen wouw: „is ie goed, Drd?" Daarkwam menier pastoor Fielp zijnen erft op. Ik stotte d'n Tiest aan. „As me da goed behaandelen", smoeste d'n Blaauwe, „dan komt er d'n bakker nooit achter, dat ie vandaag vemukt wordt; wacht effekes!" D'n Blaauwe schoot naar buiten, kwam 'n paar telien later mee ons pastorke binnen. Hij mokte plots, zette 'nen stoel naast d'n dieen van 't feestverken en kondigde aan: „Fielp, men eer pastoor komt-d-oew felici- teeren! „Ja, da's te zeggen", zee menier pastoor: „ik kwam oew 's vragen, Fielp „Leve menier pastoor!" kwekte d'n Blaau we. De mueiek zette weer in, 't was getoeldig. As 't klaar was, spietste d'n bakker: „menier pastoor, 't is veur mijn 'n groote heer, da gij mijn verheert mee oew bezoek. ,,Artelijk, artelijk daank, veur oew felici- tatie en da ge 'r nog laank getuige van meugt zijn!" Ons goeie, ouwe pastorke kost er nie tus schen komen. Eindelijk vroeg ie: „waren jullie daarom van den mergen allemaal in de Hoogmis?" Wij knikten. „Had da maar gezeed, mannen! Dan had den we 'r 'n intentie aan kunnen vastknoo- pen", zee-t-ie spijtig. „Kon nie meer, menier pastoor", zee d'n Tiest. „Kon nie meer? Daar is mijn niks ge- vraagd?" ,,'De meid zee, we waren te laat, d'n agenda sting vol", loog d'n Blaauwe straal. Nouw, onder ons gezeed en gezwegen, amico, da-d-ouwe verken mokt d'n dienst uit, dusmenier pastoor zweeg. ,,'k Neem den wil veur de daad", kwekte d'n Fielp: ,,drinken jullie nog maar 's uit!" Menier pastoor volstond mee 'n taske kof fie. Toen ging ie weg. Z'n bodschap, daar kwam ie nog wel 's veur terug. „Die is nuuwsgierig geworren, Dr6", zee d'n Joep: nadat ie ons van d'n mergen daar zoow plechtig hee zien zitten!" ,,'t Zouw me niks verwonderen, of den bur- gemeester kwam ok", zee d'n Fielp, die de weareld weer zag draaien. ,,Mijn wel", zee d'n Tiest. „Da zeg ik tochstreed d'n bakker. ,,Mooi zoo", vertelde d'n Blaauwe. „Hij is nouw sjuust voldoende ge-olied veur de dikke- ratie. Gaauw, aanders is 't te laat!" D'n bakker wordt na't zooveulste altij weer nuchter, ziede). D'n roffel gong, gong, gong! Endigde mee 'n slag op de Turksche trom, dat d'n Fielp opsprong. Waarvan d'n Joep gebruik mokte, om 'nen grooten brief uit z'n ibinnenzak te trekken, met 'nen kollesalen lak erop teugen- over d'n Fielp gong staan, om dieen brief veur te lezen. Geredigeerd deur Minister den Blaauwe! D'n Joep begon: „Koppraal Beekers!" (Fielp salueerde aan z'nen hoogen hoed). ,,Koppraal-bakker Beekers. Het heeft Ons ibehaagd, u te onderscheiden met het eere- metaal genaamd: „de B.M." „Wa-d-is da?" vroeg d'n Fielp nuuwsgierig. „Bojem van de Melkkan", zee d'n Tiest. Maar den Fielp geleufde 't nie. „Genaamd: de B.M. voor uwe vele en nuttige diensten den Lande bewezen, met het bakken van brood en aanverwanten, in Mobi- lisatie- en andere leutige tijen. Ik hecht u hierbij het kruis op de borst en spreek namens het Leger van Vrinden de hoop uit, dat dit kruis u nog laang moge versieren. De opper- ibevelhebber is verhinderd vandaag naar Ul venhout te komen, in verband met den ver- jaardag van den koning van Turkije, wes- halve ik de eer heb, als uwen meerdere, kop- praal-bakker Beekers, u koppraal dit „heeren- metaal" op de borst te „echten". „Keeee!" riep d'n Fielp naar z'n wijf: „kom toch 's gaauw kijken!" D'n Joep stak 't etwieke weer in zijnen zak, 't is zijn eigen dooske, zoow as ge wit van zijn mobilisatiekruis, en feliciteerde d'n bakker toen nog 's persoonlijk! Erbij voe- gende: „da den - Fielp zn' veurzitterschap van de Ulvenhoutsche mobilisatieherden- kingskomiteit wel nie vrimd was, aan deuze onderscheiding, daar z'n brood toch eigenlijk nie om te eten is!" Amico, 'k mot er 'nen keer gaan afscheien. Laat ik oe ditte nog vertellen: we hebben den helen Zondag gefeest. Feest, tractaties en muziek. D'n Fielp is drie keer nuchter ge- wist! Hij is n6g overtuigd van de echtheid, van z'n ddkkeratie en lopt mee plannen rond, om 't kruske in 't klein te laten namaken, om 't dan alle dag te kunnen dragen „'t Hee me veul centen gekost", zee-t-ie teugen me: „Wa-d-hebben jullie gedronken! Maar 't was n' aarig feest, ee, Dre? Jammer, da-d-et sjuust samenviel mee den verjaardag van dieen lammessen Turkschen koning!" „En zoo op tijd", zee ik: „we hadden in langen tijd ok niks g'ad, niewaar?" De „ontgoocheling" zullen we nader vast- stellen, hee d'n Blaauwe verzekerd. Vol. Veul groeten van Trui en as altij gin horke minder van oewen toet a voe DR6. EEN VALSCHE MUNTERSBENDE. Op de Venlosche kermis hebben eenige man nen valsohe biljetten uitgegeven van honderd gulden. De politie van Venlo, in samenwer- king met die van Eindhoven en Belgische politie-autoriteiten zijn er in geslaagd de ge- heele valsche mimtergbende te knippen. Bij een banketbakker was een biljet van 100 in betaling gegeven, dat verschillende afwijkingen vertoont. Aan de hand van de signalementen, welke waren opgegeven, gelukte het de politie het verdachte drietal op de kermis te Venlo aan te treffen. Twee hunner werden onmiddellijk gear- resteerd, doch de derde zag in de drukte kans om te verdwrjnen. De beide aangehoudenen, zekere C. uit Eindhoven en Van T. uit Tilburg, werden naar het politiebureau overgebracht. Ondanks vurige nasporingen slaagde men er voorloopig niet in den voortvluchtigen derde te vatten. Onmiddellijk stelde de Venlosche politie zich in verbinding met het Centraal Bureau voor falsificaties te Amsterdam en met de politie te Eindhoven en Tilburg. Ten huize van de beide arrestanten, die in verband met het onderzoek Dinsdagmorgen naar Eindhoven werden overgebracht, wer den huiszoekingen gedaan, evenwel zonder directe resultaten. Het energiek voortgezette onderzoek bracht echter weldra aan het licht, dat de voortvluch- tige zich in het bezit van een huurauto moest bevinden, waarvan het nummer bekend was. Een spoor van den vluchteling leidde van Eindhoven in de richting van de Belgische grens. De Venlosche en Eindhovensche politie vergezeld van den substituut officier van justitie te 's-Bosch volgden dit spoor tot over de Belgische grens, alwaar de hulp der Bel gische politie werd ingeroepen. Op een bosohweg op s'eohts enlcele kilo meters van de grens werd de gezochte auto gevonden, waarin hehalve de vluchteling, die zekere G. i'it Eindhoven bleek te zijn, nog een vierLU andere personen slapen-i werd ge vonden. De mannen werden gearresteerd en naar de Belgische grensplaatsjes Lommel en Moll overgebracht. Bij fouilleering werden op G. nog twaalf valsche bankbiljetten van 100 gevonden, terwijl hij voor een bedrag van ongeveer 500 aan goed geld in kleinere coupures bij zich had. De gearresteerden werden deels naar de gevangenis te Hasselt, deels naar die te Turn- hout overgebracht. Van G. zal langs officiee- len weg de uitlevering worden aangevraagd. De vier andere gearresteerden waren van Belgische nationaliteit. In den loop van den dag zijn Dinsdag nog drie bankbiljetten bij de politie te Venlo ge- deponeerd, terwijl <56n briefje van 100 op straat werd gevcnden. Reuter meldt nog uit Antwerpen, dat de Belgische politie, naar aanleiding van de arrestatie van vijf Nederlanders, in verband met het uitgeven van valsche biljetten van /100, tien valsche munters op het spoor is gekomen en wel den chef van de bende en zijn voomaamste medewerkers, onder wie een drukker en een teekenaar. In de Langstraat heeft men een keurig, geheel modem ingerichte groote drukkerij ont- dekt, die voorzien bleek te zijn van de nieuw- ste drukpersen en een groot aantal cliches. Er was materiaal aanwezig voor het vervaar- digen van verschillende soorten Belgdsch, Fransch en Nederlandsch papieren geld. Onder het in beslag genomen materiaal bevonden zich o.m. nog vier litho-cliches voor het ver- vaardigen van de Nederlandsche honderd- gulden biljetten. De Belgische politie heeft vijf personen te Antwerpen gearresteerd, waaronder een bekend Antwerpsch makelaar, die de heele zaak financierde. Verder zijn verschillende personen van uiteenloopende na tionaliteit bij deze bende betrokken. De heer K. H. Broekhoff uit Amsterdam, commis- saris van politie van het bureau voor falsifi caties leidde het uitgebreid onderzoek, in samenwerking met de Venlosche, Eindhoven sche en Belgische politie-autoriteiten. Nader wordt gemeldt: De valsohe muntersbende, waarvan hier- boven de arrestatie is gemeld, en die uitste- kend georganiseerd bleek te zijn, is, naar men mag aannemen, thans zoo goed als zeker ge heel onschadelijk gemaakt, althans voor zoo- verre het betreft de uitgifte van valsche bank biljetten van 100 in Nederland. De hoofdperscnen zijn gearresteerd, nl. acht personen in Belgie, onder wie de Antwerpsche makelaar, die de zaak financierde, de teeke naar van de biljetten, de drukker en enkele andere personen, die deel uitmaakten van het complot. Onder deze acht personen bevinden zich twee Nederlanders, die in Belgie opge- sloten blijiven. Voorts zijn, zooals men weet, te Venlo twee Nederlanders gearresteerd, die de biljetten al- daar hadden uitgegeven. Verder zijn nog drie personen te Eindhoven in arrest gesteld, van wie men vermoedde, dat zij met het valsche munterscomplot in con tact stonden en die biljetten te Eindhoven had den uitgegeven. Dezen zijn echter later weer op vrije voeten gesteld. Commissaris K. H. Broekhoff, van de Ne- derlandsche centrale inzake falsificaten te Amsterdam, is Donderdagavond van Antwer pen te Amsterdam teruggekeerd en heeft de ,,Maasb." nadere bijzonderheden medegedeeld omtrent de verriehtingen van het intematio- nale complot, dat zeer goed op pooten was gezet. De geschiedenis van de uitgifte van de val sche bankbiljetten van f 100 in Nederland dateert eerst van de vorige week Vrijdag. Het eerste biljet is hier in de residentie in een winkel uitgegeven. Aangezien de biljetten volgens de verklaringen van commissaris Broekhoff zoo goed nagemaakt waren, dat men deze op het eerste gezicht zeer moeilijk van echte bankbiljetten kon onderscheiden. is het den winkelier hier ter stede niet opgeval- len, dat hij een valsch biljet van 100 in ont- vangst had genomen. Dit is hem eerst ge- bleken, toen reeds uit Venlo en Eindhoven be richten over de circulatie van valsche biljetten bekend werden. Op het moment echter, dat alhier het val sche bankbiljet werd uitgegeven, was er al iets bij geruchte aan de justitioneele politie te Antwerpen van de valsche muntersbende be kend geworden. Men had echter nog niet vol doende aanwijzingen, om in te kunnen grijpen. Zaterdag zijn daarop in Eindhoven twee valsche biljetten van f 100 uitgegeven. Op grooter schaal ging men tot uitgifte Maan- dag op de kermis te Venlo over. Daar werden vijf stuks uitgegeven, zoodat dus in totaal acht valsche biljetten in omloop waren ge- bracht. Zooals reeds vermeld, kreeg men toen in Venlo in de gaten, dat men met valsche biljetten te doen had. Omtrent de uitgifte daarvan is reeds uitvoerig bericht. Verder zijn nog twaalf valsche biljetten ge vonden op den persoon, die op enkele kilo meters van de Belgische grens slapend met zijn collega's in een auto werd gevonden. In totaal zijn nu twintig valsche biljetten in be slag genomen. Gedrukt werden in de uitstekend voor dit doel ingerichte drukkerij te Antwerpen 5300 biljetten van f 100 elk. De eerste 5000 von- den de makers echter te slecht nagemaakt, zoodat men ze niet in omloop bracht, maar vernietigde. Wat er met de nog vermiste 280 biljetten is gebeurd, is op het oogeniblik niet vastgesteld. Men weet niet, of deze geheel of ten deele in circulatie zijn gebracht, of dat van de uitgifte van deze biljetten nog iemand de dupe is geworden. Daar zoo groote rueht- baarheid aan de vervalsohing is gegeven, mag men aannemen, dat geen pogingen meer in het werk zullen worden gesteld, om nog meer bil jetten in circulatie te brengen. Toen in Venlo de valschheid was vastge steld en gebleken, dat te Eindhoven valsohe biljetten in omloop waren, is commissaris Broekhoff Dinsdagmorgen aanstonds naar Eindhoven gereisd. Na een korte bespreking j aldaar is hij dien middag nog onmiddellijk naar Antwerpen vertrokken, waar hij met den justitioneelen dienst in overleg is getreden. Men beschikte over voldoende gegevens, om een huiszoeking in bepaalde richting te doen, waarvan het resultant reeds is vermeld. Toen men wist, dat in Nederland valsche biljetten waren uitgegeven, had men vrij groote zekenheid, dat de centrale in Antwer pen moest liggen, hetgeen spoedig bleek juist te zijn. Bij den teekenaar werden de teekeningen gevonden en bij den drukker de volledige in- stallatie. Beide personen werden gearresteerd, als- mede de makelaar-geldschieter. Deze perso nen stonden met anderen in contact, die de biljetten leverden aan degenen, die ze te Eind hoven en te Venlo hebben uitgegeven en inge- wisseld tegen echte biljetten. Het is nog niet bekend, of deze uitgevers in Nederland zelf wel wisten, door welke personen de biljetten vervaardigd waren. De makers van de biljet ten waren Belgen. Voor zoover het de uitgifte van valsche Nederlandsche biljetten betreft, meent men, het complot thans onschadelijk te hebben ge maakt met de arrestatie van de genoemde personen, Het is mogelijk, dat er nog enkele schakels ontbreken tusschen Antwerpen en de uitgevers te Eindhoven en Venlo. De hoofd- daders, die gepakt zijn, hebben vrijwel vol- ledig bekend, waartoe zij wel gedwongen waren, toen zij op zoo heeterdaad werden be- trapt. Nog niet opgehelderd is echter, hoe de uit gevers in Eindhoven en Venlo met de centrale te Antwerpen in contact stonden en waar de ontbrekende biljetten zijn gebleven. DE „DRESDEN" GEZONKEN. Het Duitsche toeristenschip .Dresden" een schip van ruim 14000 ton van den Norddeut- schen Lloyd te Bremen, dat Woensdag ten N. van Stavanger aan den grond moest wor den gezet na aan den grond te zijn geraakt en weer vlot te zijn gekomen, is gezonken. Volgens de eerste berichten zouden vier vrouwelijke opvarenden door het omslaan van een der reddingbooten verdronken zijn doch nadere berichten melden, dat er niet vier maar twefe vrouwen zijn overleden. Zij stierven aan een hartaandoening aan boord van een Noorsch schip dat aan het reddingswerk had deelgenomen. Veertien vrouwen en de kok zijn in het zie- kenhuis te Stavanger opgenomen. De kok heeft eenige riibben gabroken, een vrouw arm- en beenibreuken. Het Noorsche teiegrambureau meldt, dat een der overledenen een getrouwde dame uit Qtterberg in de Rijnpalts is, de andere is een jong meisje van wie de naam nog onbekend is. Alle gewonden op drie na kunnen, naar het zelfde bureau meldt, met het zustersehip de Stuttgart" de terugreis aanvaardeti. Het in de Ibooten gaan geschiedde in de grootste kalmte. Noorsche stoomsohepen namen de passagiers van de .Dresden" over die nog niet door de reddingsbooten waren aan land gebracht. Het Fransche inspectievaar- tuig Ardent", dat toevallig in de nabijheid was, nam eveneens aan het reddingswerk deel. Van de geredden bevindt zich een deel te Kopersvik, een ander deel te Skudesneshavn en het grootste deel te Stavanger. Een van de opvarenden van de .Dresden" heeft aan een vertegenwoordiger van Reuter het verhaal van de schipbreuk gedaan. „Ik begreep onmiddellijk, dat er iets niet in orde was, toen ik een hevigen schok voelde, alsof het schip op een onderzeesohe rots was geloopen. Alle lichten gingen uit, waama mensche% met lampen naar de reddingsbooten gingen. Toen de eerste boot, waarin twintig vrouwen zaten, omsloeg, weerklonken luide kreten van het schip. Degenen die nog aan boord van de .Dresden" waren, verloren het hoofd en sprongen in het water." Hij zeide verder, dat de passagiers bevel hadden gekregen niets over het ongeval te vertellen; hij wilde zijn naam dus ook niet zeggen. De kapitein en de vijftig leden van de be- manning van de ^Dresden" bleven tot het laatste oogenblik aan boord. De officieren van de ..Dresden" verklaren, dat er geen paniek aan boord is uitgebroken. De directie van den Norddeutschen Lloyd deelt volgens het D.N.B. mede: Het s.s. ..Dresden" bevond izich op een Kraft durch Freude"-reis naar de Noorsche fjorden. Woensdagmiddag liep het schip nabij Utsire bij slecht weer op een rots en werd zoo zwaar beschadigd dat in het belang van de veiligheid het bevel moest worden gegeven de booten te strijken. Het in de booten gaan van de passagiers en het overnemen van de passa giers door het Noorsche s.s. „Kong Haakon geschiedden in weerwil van de zware deining en het groote aantal zich aan boord (bevinden- de personen volkomen rustig en ordelijk. Slechts e4n boot kreeg een ongeluk, waarbij de inzittenden in het water vielen, die op twee dames na alien van zwemvesten voorzien waren. De beide dames konden echter gered worden door stewards die haar dadelijk na- sprongen. Van de geredde passagiers werden er 800 onverwijld naar Stavanger gebracht, terwijl de 100 overige passagiers en de bemanning in den loop van Donderdagmiddag naar Stavan ger gebracht werden, waar zij voorloopig on- dergebracht zullen worden in kazemes en hotels. Een vrouw is aan boord van het Noorsche s.s. op de vaart van de plaats der onheils naar Stavanger aan een hartaandoening overleden. Later overleed een tweede vrouw eveneens aan een hartaandoening. Zoodra het ongeluk bekend was geworden kreeg het te Bremerhafen liggende s.s. „Stutt- gart" van den Norddeutschen Lloyd de spoed- opdracht de passagiers en de bemanning af te halen. Het sdhip vertrok reeds te midder- nacht uit Bremerhafen en wordt Vrijdagmor- gen te Stavanger verwacht. De terugkeer van de „Stuttgart" naar Bremerhafen wordt tegen Zaterdagmiddag verwacht. De .Dresden" moet waarschijnlijk als ver loren worden beschouwd. EEN JEUGDIG MISDADIGER. Een schooljongen van veertien jaar, die een meisje van twee jaar had gestolen dat later dood was gevonden op den zolder van een voormalig ijspakhuis, is tot tien jaar gevan- genisstraf veroordeeld. KINDERVERLAMMING TE LOS ANGELES. De kinderverlamming, welke sedert Mei in Los Angeles en omstreken optreedt, heeft reeds vijf personen het leven gekost. De epi- demie breidt zich nog steeds uit. EEN ZONDERLING GEVAL. De Engelsche bladen melden het zonderling verhaal over een 55-jarige bediende in een badinrichting te Bootle, die 19 jaar lang als zoodanig in functie was geweest in de afdee- ling mannenbaden. Bij een vechtpartij in dat etablissement had een jongen gemerkt dat deze badknecht een vrouw was. Hoe het ge val is afgeloopen staat er niet bij vermeld. HUWELIJK TUSSCHEN DWERGEN. Onder groote belangstelling van de zijde der bevolking zgn te Antwerpen twee dwergen van Duitsche nationaliteit gehuwd. De dwer gen waren niet grooter dan 75 c.m. Het bruispaar werd gevolgd door een stoet vein 12 andere dwergen en trok overal veel be langstelling. De huwelijksvoltrekking voor den burgerlij- ken stand geschiedde door een der schepenen, die hierbij de Duitsche taal gebruikte. Daama vond de inzegening in een der protestantsche kerken plaats. In Amerika is een groot fabrieksgebouw, waar papier gefabriceerd wordt, en dat geen ven- sters heeft. Het gebouw is 90 M. lang en 15 M. breed en het moet door kleppen van fris- sche lucht worden voorzien. De heele verlich- ting is electrisch. Het voordeel van de afwe- zigheid van ramen is, dat de ruimte beter be- nut kan worden, daar men geen rekening behoeft te houden met de vensteropeningen. HERZIENING VAN TWEE DOODV ONNISSEN. De Engelsche minister van binnenlandsche zaken heeft, naar het Hbl. meldt, twee dood- vonnissen tenietgedaan en veranderd in levens- lang. Het eene vonnis betrof een 29jarigen mijnwerker, Horace Wiggan, die was veroor deeld wegens moord op een getrouwde vrouw, waarmede hij intieme betrekkingen had onder- houden. Het andere vonnis betrof een 26jari- gen arbeider, Walter Rowland, die was ver oordeeld wegens moord op zijn tweejarig dochtertje. De verandering van het vonnis voor Wiggan volgde op een petitie, die 42.000 handteekeningen bevatte, waaronder die van den man der vermoorde vrouw, en toen de uitspraak van den minister bekend werd, werd de straat waar Wiggan te Bamsley woonde, met vlaggen versierd. EEN WEDLOOP DER LAATSTE GROOTE ZEILSCHEPEN. Tot in het laatiste hoekje zijn de tiwintig sohepen, die sedent weken onderweg zijn in een grootschen wedloop van Australie naar Engeilanid, met graan beladen. Zij brengen den Australischen tamve-oogtst op die wijze naar Engelanid. Over zeven zeeen gaat deze wed loop van de laatiste groote zeilschepen der wereld, die als reusadhtige witte zwanen over het water glijiden. Elk voorjaar verzamelen deze schepen zich in de Australiscbe havens. Zij behiooren bijna alle toe aan een Finsche reederij, hoawel de meeste vroeger onder Duitsche vlag gevaren hebben. Er zijn slechts twee driemasters bij; de overige hebben alle vier masteci en behooren tot de grootste zeil schepen, die ooit de werelldzeeen hebben be- varen. Dit jaar geeft men het Duitsche schip ,,Priwall" de beste kansen. Doch wellioht zal ook ditmaall de Finsche Parma" den kortsten vaartijld hebben, evenals verlieden jaar, toen zij de reis deed in 83 dagen. Daaiibij moet men bedenken, dlat dit uitstekende schip reeds 32 jaar ouid is. Vroeger heeft het, als bijna al deze schepen, heen en weer gevaren tus schen Hamburg en Chili. Men hoort vaak, dat de romantiek van 't zeemansleven aan het verdwijnien is. Dat zal men niet kunnen zeggen, wanneer men I dezen wedloop over de zeven zeeen nagaat en beseft, hoeveel zeemanservaring noodig is voor het omizeilbn van de gervreesde Kaap Hoorn. Dan weet men eerst, dat de roman tiek in de scheepvaart wel wat op den achter- grond geraakt, maar volstrekt nog niet ver- dweneo is. Het is intusschen romantischer voor de buitenstaaniders, die zich verlustigen in den trotschen aanbUk dezer schepen, dan voor de zeelieden zelf, die een moeilijk en raw leven hebben. De dienst op een zeilsohip vengt het ontiberen van veel comfort aan boord, dat op een stoomschip ietis va.nzelf- sprekenlds is. Doch het zeilschip bltjft de ideale leerschool voor den zeeman, want nergens krijgt hij zoozeer de gelegenheid om alle lichaams- en karaktereigenschappen tot ontwikkeing te brengen, die hij in zijn beroep noodig heeft. Daarom iwordt ook thans nog in de koopvaardij menigmaal de voorkeur ge geven aan scheepsofficieren, die op zeilschepen hebben gediemd. Vele bajaarde kapi.teins hebben nog den bloeitijd van het zeilschip meegemaakt. o.a. de oude Hilgenhof, de „duivel van Hamburg", die niet minder dan 66 maal Kaap Hoom heeft omgezeild en beroemd was om zijn snelle zeilen. Maar al die prestaties zijn zoo lang geleden verricht, dat zij bijna legendarisch klinken voor onze ooren. Diezelfde kapitein heeft bijv. meermalen na afloop van een reis een volledig nieuwe bemanning moeten aan- monsteren, omdat de oude eemvoudig was ge- deserteerd, al werd daardoor ook het recht verspeeid op de gage, die men nog te goed had. En dat kwam niet, omdat de mannen slecht werden behandeid, maar omdat zij bij de ongeiwone zeilmanoeuvres bij storm en slecht weer te veel angsten uitstonden. Want storm beteekende voor Hilgendorf slechts een kans, om extra snel vooruit te komen, Die tijden zijn natuurlijk voorbij, doch de jaarlijlksche wedloop der zeilschepen uit Australie dbet hen op bescheiidener voet tel- kens herleven.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1934 | | pagina 6