Buitenland
Sport
DE BEVINDINGEN VAN DEN CORRES
PONDENT DER DAIRY EXPRESS.
TER NEUZEN, 25 MEI 1934.
KLOOSTERZANDE.
WIELRENNEN.
RECHTSZAKEIN.
dam wordt gebouwid, te water zal laten, door
te Pretoria qp een knap te drukken.
Teg-elij'kertijd zal minister Colijn, hier te
lande deelnemen aan deize tewaterlating, door
op een anidierea knop te drukken.
Deze eerste ..draadlooze tewaterlating"
tarenigt een zeer ingewikkelde organis&tie te-
weeg wat betreflt een voJmaaikte synchroni-
satie van de telqgrammen tusisclhen de radio-
deskundigen van beide landen.
ONRUST IN DE UNIVERSITEIT VAN
BELGRADO.
Ruim 600 studenten worden sindis Maan-
dagmorgen in de universibeitsgebouwen van
Belgrade door een sterke poiitiemacbt be-
legerd, die eehter niet meer kan doen dan de
belegeiden uithongeren, want ze hebben vijf
professoren als gijzelaars in him mididen. Het
conflict is ontstaan door een proclamatie van
«ien rector magnificus, die is aangeplakt en
waarin ware straffen worden aangekondigd
tegen hen, dile de colleges am politieke of
andere motieven zouden verstoren. De Stu
denten hadden reeds betoogd tegen de benoe-
ming van een Sloweeosoh professor en deze
proclamatie belette hun daarmee voort te
gaan. Zij hebben boen drie der voomaamste
gebouwen bezet en vijf professoren, diile, op
htm popularitei't vertrouiwend, als bemidde-
laairs wildten optreden, als gijzelaars gevangen
genomen. De studenten beweren voor 3 a 4
dagen leeftocht te bezitten en daarna zullen
ze zich wel moeten overgeven, maar ze hopen
inmiid'dels op een inigrijpen van de publieke
oponie.
Hij beschrijft den aanleg van militaire
luchthavens in Duitschland.
i>e Daily Express pufbliceert een artikel van
zijn Berlijnschen correspondent Pembroke
Stephens, die verleden week is gearresteerd
tijdens een reds dloor Duitschland. Het artikel
werd te Landen per luchtpost ontvangen
tegelijk met het bericht, dat Stephens als ver-
dacht van spionnage was gearresteerd. De
publicatie van het artikel werd door de hoofd-
redactie uitgesteld in het belang van den
correspondent.
Aanteekeningen, weilke Stephens had ge-
maakt voor dit artikel, zijn door de Duitsche
politie in beslag genomen. Ze worden thans
bestudeend. De heer Stephens heeft intus-
schen zijn reis door Duitschland voortgezet.
Het artikel bervat o.m. het volgende:
Hanno\'er: OndergrondBche militaire aero-
drooms, gevrrjiwaard tegen luchtaanvallen,
worden in verschillende deelen van Duitsch-
i.ar.iri aangelegd. Een dezer ondergrondsche
luchthavens is bij het plaatsje Celle in de
provincde Hannover in aanbouw. Celle ligt
op slechts enkele mijlen van de groote han-
delsluehthaven Hannover, daarom is geen
commercieele rechtvaardiging aan te voeren
voor de nieuwe luchthaven, welke alleen voor
militaire doeleinden bestemd is. Het is de
grootste luchthaven, welke de correspondent
ooit heeft gezien; grooter dan Croydon, Le
Bourget. Amsterdam, Weenen en Berlijn en
toch was zij uiiterst moeilijk te vdnden, ge-
heel te midden van bossdhen gelegen, van den
wag en uit den trem geheel oniziehtibaar ligt
deze luchthaven adhter hoogopgaande boo-
men. Zeflfs S.A.-mannen worden er niet toe-
gelaten!
Het luohtstation is zoo groot, dat de cor
respondent voor zijn onderzoek een uur noodig
had. Er zijn drie geweldige loodsen, glazen
daken, grijze ijzeren deuren, voorts groote
barakken voor de bestuurd'ers en mecanicieas.
De werkzaamheden onider den gronid zijn
juist begonnan. Er zijn geen toestellen in de
locdsen. De millitaiTe aard van deze havens
wordt verraden door grijs-groene benzine-
tanks, welke een inhoud hebben van onge-
veer 5000 L.
De correspondent vervolgt dan:
Duitschland hieeft thans geien luohtvloot.
De luchtvloot is ten minste niet te zien. Zij
lig over het geheele lanld verdeeldin de eene
fabriek motoren. in een andere vleugels,
ergons anders de rompen, zulks in afwach-
tinig van de toestemming der mogendheden
of de mi'Slukking der onltiwapeningsconferen-
tie om er vliegtuigen van te construeeren.
Generaa! Goering kan niet wachten totdat
Junkers de motoren voor de luohtvloot zal
kiaar hebben. Groote aantallen Amerikaan-
sche vliegtuigmotoren worden ingevoerd, doch
ook Britsche. De correspondent verklaart te
we ten, dat „dag en nacht aan de vervaardi-
ging der rompen wordt gewerkt bij de we-
reldibekende scheepsbouwers Blohm en Voss te
Hamburg, waar in drie ploegen wordt ge
werkt", terwijl te Kiel een belangrijke radio-
fabriek hulzen maakt voor bommen en gra-
naten, te Gluckstadt werden 700 arbeiders in
een papierfabriek aan ontplofbare Stoffen
voor bommen. A1 deze werklieden moeten
schriftelrjik verklaren, niets van hun werk-
zaamheden made te zullen deelen. Op over
trading staat in somnftge gevallen de dood-
steaf.
STRENGEItE BEHANDERING VAN
GEVANGENEN.
Op last van den Duitschen rijksminister
van justitie zal de behamdeling der gedetineer-
den in de gevangenissen verscherpt worden.
De minister heeft een niieuw besluit uitge-
vaardigd, waarin de eenzame opsluiting
wordt aanbevolen en bij overtrading van de
gevamgenisraglementen het invoeren van
water en brood en het niet versohaffen van
w-erik.
Verder is het aan de bezoekers verboden,
een handdruk of kus te wisselen met gevan
genen, terwijl aan de gevangenen verphcht
x onderwijs wordt gegeven in het zingen van
nationaal-socialistische marsoh-lrederen.
De gouvemeur van de Plotaenseeigevange-
nis te Berlijn verklaarde, dat het illoel van
deze maatregelen is het verbiijf in de gevan-
genis voor de gevangenen zoo onaangenaam
mogelijk te nraken, om aldus de eventueele
wetsovertreders af te schrikken.
TEGEN DEN PARTICURIEREN
WAPENHANDER.
Het Volkenbondsseoretariaat heeft op ver-
zoek van de raadsconunissie van d!rie voor
den oorlog tusschen Bolivia en Paraguya tot
de regeeringen van 31 staten, t.w. Argentinie,
Australie, Belgie, BrazUie, Canada, Chili,
China Denemarken, Duitschland, Engeland,
Prankrijk, Pinlanid, Guatemala, Nederlanid,
Iter land, Italie, Litauen, Duxemhurg, Mexico,
Noorwegen, Panama, Peru, Polen, Portugal,
Snanje Tsjecho-Slowakije, Uruguay, Ver.
Staten van Amerika, Joego-Slavie, Zweden en
Zwirtserland de vraag gericht of zij bereid
zouden zijn op hun gebied iederen mtvoer en
wederuitvoer naar Bolivia en Paraguay te ver-
bieden van wapens e.a. oorlogmateriaal, vlieg
tuigen, vliegtuigmotoren, munitie en ond'er-
deelen van oorlogswerktuigen, onverschillig
of zij van overhedids- dan wel van particuliere
ondememingen afkomstig zijn.
Tot de huurstaten van de oorlogvoerende
partijen, namelijk Argentinie, Brazilie, Chili,
Peru en Uruguay, is nog het venzoek ge
richt den doorvoer van wapenen enz. te ver-
biediem.
De staten tot wie het telegram gericht is,
zijn zoo gekozen, dat daaroncler vallen alle
staten, die verleden jaar of dit jaar in den
Volkenlbohdsraad reeds hun principieele be-
reidiwilligheid hebben uitgesproken, de huur
staten van Bolivia en Paraguay eo tensloitte
al die staten, wiieir medewerkinig verleden jaar
noodzakelijk werd geacht voor de doeltref-
fendlheid van het verbad of van wier medewer-
king andeire staten hun eindbeslissing in deze
zaak deden afhangen. Het is opmerkelijk, dat
tot deze staten blijfkbaar niet behooren, Japan
en Sowjet-Ruslanid.
CRISIS VAN HET PARREMENTARISME
Deze tijd as schrijft de N. R. Crt.
rijk aan sohokkenide gebeurtenissen. De
staatsgrepen zijn niet van de oostelijke,
Europeesche luoht, Zoodra men buiten het
eigenlijke Wiest-Europa is, sohijnen zij slechts
te hoeven worden gewaagd om te slagem.
Men verhaze zich daarover niet al te zeer.
Vrijheid moet geieerd wordien. Heeft een
volk er geen ervaring mede, dan heeft het er
menigmaal ook geen echte waardeering voor,
of weet 't niet goad hoe ermede om te sprin-
gen. Wij herinneren ons een gesprek op het
voorbalkon van een Berlijnisohen tramwagen
in den onrustigen tijd van 1919. De wagen-
bestuurder was zeer bespiegelend gestemd.
Als millioenen staatsbehoudende Duitschers in
die dagen, was hij lid van een socialistische
vakvereeniging. ,,Maar als wij eerlijk zijn
moeten wjj getuigen, dat het Duitsche volk
alleen met den stok kan worden geregeerd.
Anders voelen wij ons toch niet gelukkig", zoo
betoogde hij, zonder eenige hitterheid of ironie.
Hij constateerde, als verstandig man.
De geschiedenis heeft hem gelijk gegeven.
Duitschland heeft den overgang van het oli-
garchische Pruisen en het semi-autocratisch
geregeerde Duitsche keizerrijk tot 't modeme
parlementarisme, dat eerst vlot loopt en aan-
passingsvermogen aan de wissclen.de omstan-
digheden krijgt, wanneer het door long ge-
bruik terdegte is ,,ingereden", niet gevoniden.
De groudrwet van Weimar voerde een zoo
modem parlementarisme in, dat het uit over-
maat van perfec.tie niet kon werken, zoodra
'moedlijkheden te ovenwinnen waren. Wetten
werden in het eerste deoennium van de repu-
bliek Weimar eerst ingediend, nieit als de
ministers, maar als ook die fractieleiders in
het parlement het ontwerp hadiden goedge-
keurd. Zelfs redevoerinigen van rijkskanse-
liers gingen, als het er erg op aan kiwam,
eerst door de preventieve censuur van de
partijleiders.
Het Duitsche parlementarisme van Weimar
was consequent, maar onpractiisch. De over
gang van het keizerrijk tot deze metihoden
was te groot. Dit heeft tot allerlei diwaze
tafereelen aanleiding gegeven. Men heeft bij
de stemming over het plan-Dawes, de con-
servatieven hun Rijksdagleden in wegblijvers
en „opstamdige voorstemmers" zien indeelen,
opdat het ongeluk van een verwerping, dat
ook®de conservatieve „tegenistanders" van het
plan als ramp vreesden, zou worden afge-
wend.
Zoodra in Duitschland een parlement op
eigen beenen stond, zag men reeds deze ver-
sohijnselen. Wij herinneren ons de beraad-
slagingen van de Nationale Vergadering van
Weimar aver het vredesverdrag. Er was geen
lid, welks hart niet tot weigeren geneigd was-
er waren er echter ook weimigen, die niet
overtuigd waren, dat een weigering op dat
oogentolik onberekenbsiar ongeluk over
Duitschland zou brengen. Er was een meer-
derheid die, van aangezdcht tot aangezicht
staande tegenover een nocdlottig complex van
feiten, bereid was haar stem aan de goedkeu-
ring te geven. Zij wilde dit echter eerst doen,
als de rechterzijde de bindendle verzekering
wilde geven dat zij den voorstemmers hun
aanvaarding van het verdrag nooit tot verwijt
zou maken, De rechterzijde deed dit. Ver-
klaringen van dien aard zijn in openlbare ver
gadering uitgeiwisseld. Men heeft zich ook
later heel goed aan die afispraak gehouden.
Nadat de reohterzijdie op die manier centrum
en linikerzijde tot voorstemmen in staat had
gesteld, stemide zij zelf tegen.
Dit merkiwaardige gebrek aan moad of
aan karakter, als men wil was echter vol-
strekt niet een bijzonder kenmerk der rechter
zijde. Rater, in den tijd der „noodverordenin-
gen", en menigmaal reeds daarvoor, hebben
socialisten, en ook liberalen, hetzelfde gebrek
aan verantwoordelijikheidsgevoel getoond. Het
bestond in het passief medewerken tot onver-
mijidelijue daden en besfuiten, waaraan zij hun
stem niet durfden geven. Daaraan is de repu-
bliek van Weimar ten gronde gegaan. Gebrek
aan moed van overtujginig dlreigt op dit oogen-
blik Duitschland weer met nieuwe rampen
maar dit heeft nu niets met parlementarisme
uitstaande.
Wij hebben Duitschland als voorfoeeld van
uit ongewooiite verknoeid, parlementarisme
aangehaald, niet omdat het daarvan het
ergste voorbeeld is. Het tegendeel is waar.
Duitschland is echter merkwaardig, omdat de
fouten van het Duitsche parlementarisme ten-
slotte ook gevaarlijk zijn voor het westelijk
parlemeeitarisme. Parlementarisme is slechts
veilig bij moed tot zelfstamdiig oordeelen en
verantwoordelijk beslissein van de afgevaar-
ddgden persoonlijk, niet bij behendig gema-
noeuvreer der pairtijen.
In Duitschland begreep men altijd nog aan-
zienlijk meer van het westelijk parlementa
risme, dan in de landem verderop in Europa.
Wij denken vooral aan de Baltische landen,
ten deele ook aan Polen. De Baltische staten
ten Zuiden van de Finsche Golf, hebben
te/voren geen vrijheid gekend. Heel Rusland
had geen parlementaire iastellingeoi, maar
met de thans in die landen heersdhende bevol-
king was het nog veel slechter gesteld. Hur.
ontbrak vrijiwel een intellectueele bovenlaag.
Het intellect was Duitsch of Russisch, of aan
Duitschers en Russen geassimileerd. Toen die
landjes vrije staten werden, leefden er nog
lieden uit die tijden, dat een groot gedeelte
van dte nationale bervoLking nog niet uit de
lijfeigenschap of hoorigheid ontslagen was.
DergeJijke onvrijheild kan men niet ineens op-
heffen. zij maet uitslijten. De nationale talen
waren heel weinig in tel, hadiden temaujwer-
nbod een litteratuur. De nog niet nationaal
waklker gemaakte bevolking en wekipogin-
gen waren onder bet Russisch-Duitsche be-
wind zeer gevaarlijk - bescbouwde eigen be-
scihaving, hoezeer zij daaraan ook gehecht
mocht zijn, als lets van mindere hoedanigheid
dan de beschaving der overheersohers. Het
besef van persoonlijke waarddgheid was bij
zeer velen uitermate zwak ontiwi'kkeld.
Dit was de bodem, waarop bals over kop
nationale staten werden opgebouwd, en waar
in hypermodeme parlementaire instellingen
werden geplant. Xs het te verwonderen, dat
in het bijzonder die parlementaire instellingen
door ievensgevaarlijifle kindenziekten zijn ge-
teisterd? Tijd tot rustig aanwennen is er niet
geweest. De staten zaten ingeklemd tusschen
de Oostzee en Rusland. De Russische pro-
paganila vonid er een gemakikelijk arbeidsveld.
Deze noopte die overheid soms tot waarlijk
niet liohtvaardig onldemomen, geweldidadige
reaoties. Verleden week hebben wij er hier,
naar aanleiding van de gebeurtenissen in Bet-
land, op gewetzen. hoezeer men in die landen,
welke nooit een spoor van parlementarisme
hadden gakend, de consequente almacht van
het parlement overdreven had. Slechts bij
plebdsciet kon het parlement worden ont-
bondien
Wij hoeven ons niet te verbazen als het
daar dan misgaat met hat parlementarisme.
Wie naar aanleiding daarvan aan het parle
mentarisme zou twijfelen, handielt als degeen,
die in onze hyigienische wetenschap niet meer
gelooft, Wcinneer in' China een epidemie udt-
breekt.
Wij noemden reeds Polen, en zouiden in dit
veriband ook Oostenrijk willen aanhalen. Ten
deele geldt voor Polen wat voor de Baltische
staten geldt. Het had echter een eigen cul-
tuur, niet gering zelfs, het had eigen midden-
stand, intellect, aristocratie. Maar een be-
langrijk gedeelte van de landbevolking,
Poolsch en niiet-Poolsch, die nu het Poolsche
rijik bevolkt, was er politiek en sociaal onder
de Russische heerschappij weiinig beter aan
toe dan de Baltische landbevolking, Verder
had Polen zijn ervaringen met Berlijnsch en
Weensch, kedzerlijk parlementarisme. Zelf had
het de waanscbuwende tradities van zijn
Lanlddag. Geen goede praemissen!
Men raakt ze moeilijk kwijt. Dat bewees
ook Weenen. Het Qstenrijksche parlement,
waarvan de republikeinsohe Nationale Raad
de opvolger was, bad bestaan onider een stel-
sel, dat men eens „Aiutokratie, gemildert von
der Schlamperei" had genoamd. Dit parle
ment was het slagvel'd van vijaodige nationale
hartstochten geiweest. De nationaliteiten
waren in 1918 verdwenen, maar hun strijd-
lust en het rumoer waren blijven naspoken.
Weenen heeft zich nooit kunmen losmaken uit
de tradities der Donaumonarchie, de politieke
tegenstellingein helbben er de felheid behouden
der nationale tegenstelilingen, en dat in een
perdode van ook weer theoretisch ten top ge-
voerd parlementarisme. Volksvrijhedenwij
zeggen het nogmaals. moet men leeren ge-
bruiken.
Over de Balkanstaten zouden wij ook het
noodige kunnen zeggen. Maar het is reeds
genoeg, om duidelijk te maken wat wij be-
doelen. Men kan zich slechts verbazen over
hatgeem er nog in de werelld van parlemen
tarisme overeind staat.
HOOFD DER SCHOOR.
Tot hoofd der school aan de Welberg te
Staenbergen is benoemd de heer C. van Heck.
De nieuw benoemde was achtereenvolgens
werkzaam te 'Hulst, Ter Neuzen en Axel. In
1920 werd hrj leeraar aan de R.K. Middel-
bare Handelsdagschool en R.K. Middelbare
Landbou'wwinterschool te Hulst, tot hij in 1922
als hoofd te Hoofdpfaat werd benoemd.
Ds. A. M. KNOTTNERUS.
De bekende predikant-directeur van het
Ned. Herv. Diaconessenhuis te Arnhem, ds. A.
M. Knottnerus, zal zijn functie met ingang
van 1 Augustus neerleggen, Ds. Knottnerus
vierde verleden jaar zijn 70sten verjaardag en
heeft het ambt van predikant-directeur van
het diaconessenhuis, waarin hij in 1901 ds.
Dieselhoff, die naar Kaizers'weth terugkeerde,
opvolgde, thans 33 jaar vervuld. Vdor dien
was ds. Knottnerus Ned.-Herv. predikant te
Zaamslag.
DE TARWiE-KNOEIERIJEN OP
ZUID-BEVERAND.
Naar aanleiding van de berichten omtrent
knoeierijen bij de uitvoering der tarwewet op
Zuid-Beveland en de arrestatie van twee
graanhandelaren, van wie een 'n vertrouwens-
positie namens de Tarwecentrale had, hebben
wij ons gewend tot den heer J. M. van Bom-
mel van Vloten, voorzitter der Gewestelijke
Tarwe-organisatie in Zeeland. Deze deelde
ons mede dat het naar zijn meening momen-
teel ongewenscht is, nadere inlichtingen te
verstrekken in verband met de onderzoekin-
gen die door de controleurs van het regee-
ringsbureau worden voortgezet.
Wel werd ons medegedeeld, dat de fraude
die thans werd geconstateerd geenerlei ver
band houdt met de overtredingen die onlangs
door een twaalftal landbouwers in Westelijk
Zuid-Beveland werden begaan.
Ook vernamen wij, dat in verband met een
en ander de inneming van tarwe in Zeeland
tijdelijk is stopgezet in afwachting van de
door het bestuur binnenkort te nemen maat
regelen.
Het laat zich aanzien, dat de tot dusver ge-
volgde wijze van handelen waarbij de handel
in Zeeland op ruime wijze was ingeschakeld,
bij de uitvoering van de Tarwewet 1931 een
belangrijke wijziging zal moeten ondergaan.
De graanhandelaren D. te Goes en S. te Rii-
land^Bath, die dezer dagen in verband met
onregelmatigheden i.z. de Tarwecentrale, wer
den aangehouden en ter beschikking van de
Justitie gesteld; zijn wederom in vrijheid ge-
laten.
(Mi'did. Ort.)
SOMBERE VOORUITZICfHTEN!
De Vlissingsche Courant schrijft:
Het is wel een verbijsterende mededeeling,
welke de directie van de N.V. Kon. Maat-
schappij „De Schelde" ter algemeene kennis
brengt. Zij heft een noodkreet aan en daar
voor is alle reden, want de vooruitzichten zijn
zeer somber.
Welke gevolgen een eventueele sluiting van
,,De Schelde" voor onze gemeente zouden heb
ben behoeven wij niet uiteen te zetten. Ieder-
,een' voelt dat dit een groote ramp voor onze
gemeente zou beteekenen en niet alleen voor
onze gemeente, doch ook voor Souburg en in
zekere mate voor geheel Walcheren.
Minister De Wilde zal bij de conferentie,
welke heeft plaats gehad tusschen Zijne Ex
cellence en de directie der Schelde" met het
college van Burg, en Weth. wel volkomen op
de hoogte zijn gesteld van de vooruitzichten
van ,^De Schelde."
Dat de directie nochtans de alarmklok
luidt, wijst er op, dat uit Den Haag nog niet
die steun is toegezegd, welken „de Schelde"
noodig heeft om haar bedrijf voort te zetten.
Er is uitzicht geopend op werkverruiming,
want de directie zegt aan het slot van haar
mededeeling dat het toegezegde werk van den
bruggenbouw nog steeds op zich laat wachten.
Onze grootste industrieele onderneming ver-
ZAKENMAN
HET SRAOHTOFFER VAN RHEUMATIEK
Dacht zijn werk te moeten opgeven
Nu is de pijn verdwenen
„Het zag er naar uit, alsof ik met mijn werk
zou moeten ophouden," schrijft deze vertegen-
woordiger. Maar dat was vodr dat hij Kru-
schen probeerde tegen zijn kwaadaardige
rheumatiek. Bees eens "wat hij nu te zeg
gen heeft:
„Een paar weken geleden was ik er zoo
slecht aan toe, door een zenuw- rheumatiek
aan den achterkant van mijn been, dat ik
nauwelijks kon loopen. De pijn Was ondraag-
lijk. Ik ben handelsreiziger en het zag er naar
uit, alsof ik met mijn werk zou moeten ophou
den. Toen raadde een goede vriend mij aan
om Kruschen Salts te nemen, omdat het hem
ook-weer in orde had gebracht. Dus nam ik
elken morgen regelmatig een dosis Kruschen,
tot een week geleden toen het is me een
vreugde dit te kunnen schrijven de pijn
volkomen verdwenen was. Daarna ben ik
doorgegaan met elken morgen precies de
kleine dosis in mijn koffie te nemen. Ik heb
Kruschen Salts al aan zoovele bekenden aan
bevolen, dat enkelen dachten, dat ik het ver-
koopen moest. Ik ben al 37 jaar ,,bij den
weg" en ik ken hier dan ook een massa men-
schen." W. A. D.
Wat Kruschen Salts deed voor den Heer W.
A. D. Was: het kwaadaardige urinezuur ver-
drijven, dat de kwellende rheumatische pijn
veroorzaakt. En Kruschen zal hem ook ver
der bewaren voor de verschrikkingen van
rheumatiek. Want de „dagelijksche dosis"
zal zijn organisme in een perfecte conditie
houden, zoodat schadelijke stoffen als urine
zuur zich nooit meer kunnen ophoopen.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
bij alle apothekers en drogisten f 0,90 en
f 1,60, omzetbelasting inbegrepen. Ret op
dat op het etiket op de flesch, zoowel als op
de buitenverpakking de naam Rowntree Han-
dels Maatschappij Amsterdam voorkomt.
keert in nood, dus is hulp bieden noodzakelijk.
Gedachtig aan het spreekwoord dat als de
nood het hoogst is, de redding nabij is, hopen
wij vurig dat dit ook thans het geval zal zijn.
Een groote industrieele onderneming als
,,De Schelde" mag niet ten onder gaan.
Dat zou verschrikkelijk zijn.
iDaarom hebben Wij nog goeden moed dat
het zoover niet zal komen.
RUXOR-THEATER.
De verliefde Roodgieter.
De nooit lachende man met het tragisch-
ernstige gezicht, Buster Keaton, heeft zijn re-
gisseur en zijn scenario-schrijver nooit gevon-
den, zoodat zijn zieligheid en zijn pech nooit
op een ander plan kwamen dan dat van dolle
komiek en smijterij.
Em toch zijn er in deze geschiedenis Tjan een
Parijschen loodgieter deze film is een
Babelsche verwarring, want sommigen spre-
ken Fransch en sommigen spreken Duitsch
voldoende vondsten die iemand in een scha-
terlach doen uitbarsten, want zie Buster Kea
ton in zijn werkplaats terWijl hij met ontzag-
lijke werktuigen, soldeerbouten en hamers,
bezig is iets te repareeren het blijkt een
sigaretten-aansteker te zijn, die dadelijk weer
kapot gaat. En als hij dan door een vermo-
gende jongedame contractueel verbonden
wordt om een minnaar jaloersch te maken,
dan pakt Buster Keaton dat zaakje aan pre
cies zooals een arbeider een karwei op zich
neemt, zakelijk en zonder de geringste senti-
menteele afwijking. Doch wat een film had
kunnen worden met een doel en een verhaal,
is een aaneenschakeling van zotte en wonder-
lijke avonturen, waarbij af en toe de farce op
schitterende wijze om den hoek komt kijken,
al mist men b.v. het menschelijke element,
dat in de laatste Harold Lloyd-film zoo dis
creet verwerkt was.
Prachtig van grol en humor zijn b.v. de
duel-sc6nes en de ontmoetingen met Nina, de
heetbloedige Spaansche, die te pas en te on-
pas het servies kapot smijt, doch een volsla-
gen parodie levert op het temperamentvolle
zuidelijke liefdesproduct, zooals ook de min
naar (Gilbert Roland) even caricaturistisch is
aangezet en niet beantwoordt aan het schoone
fondant-ideaal dat de film zich stelt.
En in al deze opgewondenheid en hevige ge-
schiedenissen van afgewezen en weer aange-
trokken minnaars ziet men Polly Moran romd-
wandelen als een dwaze dienstbode, beenig en
cmsohoon. Een plezierige film ten slotte.
Want ze brengt den lack en den humor in deze
sombere dagen.
Het testament van Casper Borly.
De N. R. Crt. schrijft:
Dat is de blonde Rose Barsony. Zij heeft
Hongaarsch temperament, wat blijkt uit de
roekelooze snelheid, waarmee zij haar
luxueuse auto door de Hongaarsche steppe
jaagt, wagen even elegant als de charmante,
zeer jomge vrouW aan het stuur.
Rose Barsony heeft mooie oogen en mooie
beenen, en, wat eigenlijk toch nog veel mooier
is, een mooi karakter. Dat blijkt wanneer zij,
met een 115-kilometer-vaart door het land-
schap jagend, spontaan stopt, als een 1am-
metje den weg plotseling oversteekt. Zij
neemt het zoete diertje op, en koestert het
in haar armen. Later krrjgt zij iets beters
dan een lam: een wolf. Wolf Albach Retty
namelijk.
De eerstgenoemde koestering werd reeds
door de hartelooze moeder van Rose tegen-
gewerkt. Met de tweede is dat nog in veel
grootere mate het geval. Maar de lieve Rose
laat er zich evenmin van weerhouden! Dat
is weer haar mooie karakter, en eveneens
haar mooie oogen zijn er schuld aan.
,„Wein, Weib en Czardas" heeft men de
geschiedenis genoemd, die ons eerst naar de
uitgestrekte, lichtende Hongaarsche vlakte
verplaatst en daarna voert naar de om haar
vele bezienswaardigheden interessante stad
Boedapest. Er is natuurlijk een liefdesintri-
getje, wstarin gravinnen, baronessen en offi-
cieren een voorname rol spelen, hier en daar
wordt even een emstige snaar beroerd, maar
het happy end" blijft toch niet achterWege.
Uit fototechnisch oogpunt brengt deze film
veel schoons, maar ook het spel der hoofdper-
sonen, de vlotte muziek en het tempo, dat er
in zit, verleenen haar een bijzonder karakter.
Veekeuring.
Door de Provincial Commissie ter bevor-
dering van rijkswege van de veefokkerij in
Zeeland en een inspecteur van het Ned. Rund-
vee-Stamboek werd alhier op Dinsdag 22 Mei
j 1 een keuring gehouden van stieren en vrou-
welijk fokvee. Een dertigtal dieren werd
aangevoerd en de belangstelling der veehou-
ders bleek uit hun talrijke opkomst. De uit-
slag luidde als volgt: 1 stier van de Stieren-
vereeniging te Kloosterzande, 79,5 p., lo prijs.
Koeien, 1 maal gekalfd: 1. VrouWtje II, van
Collot d'Escury, 79 p.; 2. Dora, van Ed. Kuy-
pers, 78 p.; 3. en 4. Dora en Dina, van A. J.
Verdurmen, resp. 77,5 eh 77 p.; 5. Bertha, van
P. de Winne, 75 p.; 6. Wupke 24, van Collot
d'Escury, 74 p.; 7. Kaptein, van P. S. Leen-
knegt, 73 p.
iKoeien, 2 maal gekalfd: 1. Marie 8, van Ed.
Kuypers, 79 p.; 2. Mina, van J. J. Jansen,
78,5 p.; 3. Bertha, van Em. Mahu, 77,5 p.;
4. Cora, van J. J. Jansen, 77 p.; 5. Blaar, van
Em. Mahu, 75 p.
Koeien, 3 maal gekalfd: 1. Mol, van A. J.
de Nijs, 80 p.; 2. Mina, van P. S. Leenknegt,
78,5 p.; 3. Dora, van P. A. Sponselee, 77,5 p.;
4. Bfke, van P. A. Stallaert, 76,5 p.; 5. Mina,
van A. J. Verdurmen, 76 p.
Koeien, 4 maal gekalfd: 1. Emma, van P. A.
Stallaert, 80,5 p.; 2. Jaantje, van Collot d'Es
cury, 80 p.; 3. Mina, van J. Hemelaar, 77 p.;
4. Dora, van J. F. Krieckaert, 75,5 p.; 5. Lies,
van P. A. Sponselee, 75 p.
Oudere koeien: 1. Cornelia, van A. J. de
Nijs, 83 p.; 2. Anna II, van Collot d'Escury,
79,5 p.; 3. Maria, van Ed. Kuypers, 78 p.;
4. Betsy, van Collot d'Escury, 77 p.; 5. Willy,
van Collot d'Escury, 76 p.
Vee dat nog niet gekalfd heeft:
Kalfvaarzen: 1. Leentje, van Eld. Kuypers,
prima vaars.
Tweejarige vaarzen: 1. Mol HI, van A. J.
de Nijs, best dier.
Jongere dieren: 1. van J. F. Krieckaert,
best dier; 2. van A. J. de Nijs; best dier.
WIELERBAAN TER NEUZEN.
'n Beroepsreimersprogramma.
Op Zondag 3 Juni zal op de Ter Neuzem-
sche baan andermaal een prachtprogramma
worden afgewikkeld.
Ditmaal vormt een beroepstrio het hoofd-
nummer en zal men drie tenoren op wielerge-
bied en van Internationale reputatie elkander
de zege zien betwisten.
Vogreerst dan onze eenigste Zeeuwsch-
Vlaamsche prof-renner Cesar Bogaert van St.
Jansteen, die in de zesdaagschen te Brussel,
Antwerpen, Amsterdam enz. telkens zoo'n
schitterend figuur heeft geslagen; die in 1932
tweede was in deze befaamde wegkoers de
vierde prijs veroverde. Cesar Bogaert is een
der beste Nederlandsche profrenners, die op
tallooze Wielerbanen in Nederland zoowel als
in Belgie, Frankrijk en Duitschland reeds vele
lauWeren oogstte.
Bogaert dan zal den strijd aanbinden te
Ter Neuzen tegen den Belgischen wegkam-
pioen Duerloo van Antwerpen en den all-
round Italiaanschen renner Tonani.
Duerloo veroverde verleden jaar het natio
naal kampioenschapschap van Belgie op de
beroemde „acht" van Brasschaert en behoort
tot de allerbeste Belgische wegrenners en
pisfce-coureurs.
Tonani bevocht reeds vele lauweren op wie
lerbanen In Italie, Frankrijk, Belgie, Neder
land en Duitschland. Deze Italiaan Won even
eens reeds verscheidene zesdaagschen en was
voorheenook op den weg een fonomeen.
De strijd tusschen deze drie beroepsrenners
zal worden geloopen in een zgn. omnium-
match, bestaande uit sprint, achtervolging,
puntenwedstrijd en tijdrijden. Door middel van
samantelling van punten wordt de totaal uit-
slag verkregen.
Daar Cesar Bogaert in geen jaren meer in
ZeeuWsch-Vlaandenen optrad, zal heel Ooste-
lijk Zeeuwsch-Vlaanderen op Zondag 3 Juni
te Ter Neuzen aanwezig zijn om zijne presta-
tie's te kunnen toejuichen.
Het programma vermeldt vervolgens nog
een koppelwedstrijd voor jongeren, dat als
gewoonlijk een enthousiaste strijd om het
meesterschap zal worden.
Zij, die eens iets extra's willen zien, komen
dus 3 Juni naar Ter Neuzen! Het zal gewis
de moeite loonen.
GEWEZEN PENNINGMEESTER VAN DEN
OHR. NAT. WERKMANSBOND VOOR DE
RfECHTBANK.
De vroegere hoofd-administrateur-penning-
meester van den Chr. Werkmansbond, de 46-
jarige C. v. Z., had zich voor de rechtbank
te Utrecht te verantwoorden wegens verduis-
tering van 18.000 ten nadeele van dezen
bond. Na het hooren der getuigen eischte de
officier van Justitie tegen verdachte een ge-
vangenisstraf voor den tijd van negen maan-
den.
Verdachte leefde als een groot heer, die de
juiste verhouding van zijn positie niet meer
zag. Hij had een zucht tot goed doen en leefde
royaal. Op 1 Dec. 1928 aanvaardde hij zgn
functie bij den Chr. Nat. Werkmansbond, als
een nevenbetrekking en op 1 Maart 1931 werd
Werd deze in een hoofdbetrekking omgezet.
Verdachte is eerst in een duurder huis gaan
wonen, later kocht hij in Zeist een villa, doch
hij financierde deze koop met gelden van den
bond. De Werkmansbond heeft een apart
fonds ,,Uitkeering bij Overlijden" (U.B.O.) en
ten nadeele van dit fonds verduisterde ver
dachte het bedrag van f 18.000.
Verdachte liet zonder dat de directie hier-
van kennis droeg een apart hoofd ,,Pen-
sioenfonds" maken en nam van de rekening
„Pensioenfonds", waar eigenlijk niets op
stond, 18.000 op. Voorts heeft de penning-
meester in October 1932 nog een tekort ge
had, dat hij met f 10.000 van den bond dekte.
Kn nog een anderen keer wendde hij een
bedrag van /4000 ten eigen bate aan.
Inmiddels heeft verdachte zooals ter zit-
ting bleek zijn huis aan den bond afge-
staan; dit heeft 16.000 opgebracht. Voorts
heeft hij afstand gedaan van een voor hem
gekocht pensioen, groot f 18.000, zulks ten
gerieve van het door hem benadeelde U.B.O.-
fonds en ten slotte nog van een persoonlijke
vordering.
De officier van Justitie wees op den emst
van het feit. Verdachte heeft wel goed ge-
maakt, hetgeen hij misdreven had, doch hij
heeft ernstig misbruik gemaakt van het ver-
trouwen, dat hij genoot. De officier achtte
een strenge straf op zijn plaats en eischte
negen maanden gevangenisstraf.
Mr. Wieringa, die als verdediger optrad,
zeide, dat aan verdachte een veel te groot
vertrouwen was geschonken door de weinige
controle, welke er was.
Thans is verdachte in Den Haag een pen
sion begonnen. Pleiter concludeerde tot een
voorwaardelijke veroordeeling met onder toe-
zichtsteliing; mocht de rechtbank hiertoe niet
kunnen besluiten, dan vroeg spr. een gedeelte-
lijk voorWaardelrjke en gedeeltelijk onvoor-
waardelijke straf.
Uitispraak 5 Juni a.s.
