Nose-Comite. Sport Gemengde Berichten RECHTSZAKEN. te zien, dat het feest volkomen slagen zou; toen reeds "was het een gestadig komen van voetgangers, fietsers, auto's en autobussen met schutters enz. Weldra was in Overslag een groote volksmenigte te samen gekomen. Charmante paartjes, leuk gekleed volgens de nieuwste mode, toiletjes zeer smaakvol zoo- als men in de groote steden thans nauwelijks aantreft. Het was een ware lust om al deze vroolijke menschen in de stralende lentezon te zien wandelen. Tijdens die gezellige uurtjes was het geen crisis. Is er in de kom van Hollandsch Over- slag maar een cafe, de Belgische kom telt er 22 stuks, waarvan een gesloten-huis-oafe, waar men ook nog zoo iets anders kan krijgen dan enkel bier enz. Zou men Zaterdagmiddag gezegd hebben dat er bier aan gevoerd was voor een geheel jaar, Maandagmorgen moest er reeds nieUwe voorraad aangebracht wor- den. Er waren dan Zondagmiddag voor de staande pers 107 schutters, voor de lig- gende wip 134 schutters, voeg daar nog bij het groote aantal boilers en deel- nemers aan de wielerwedstrijd. Er waren 27 coureurs opgekomen die drie maal den afstand Overslag, Kruisstraat, Moerbeke, Wachtebeke, Overslag of 3 maal 18 K.M., zijnde 54 K.M., moesten afleggen. Deze wed strijd trok, zooals altijd, zeer de belangstel- ling. Terzelfder tijd had de veloclub „Vrij en Viug" van Overslag, zooals alle jaren, ook een wedstrijd belegd bestaande van op het Hol landsch ringsteken en per fiets te boksen tegen de zgn. Kwade Trien, waaraan een 30- tal personen deelnamen. Deze club had we- derom een groote loterij georganiseerd waar- voor geheel de omtrek voor een bedrag van 6 duizend franken lotfen ad 1 frank per stuk hadden gekocht. Er waren 107 prijzen, de twee hoofdprijzen bestonden uit 2 fietsen, waarvan 1 op Hollandsch en 1 op Belgisch Overslag gewonnen werd door wel de armste menschen hier ter plaatse. Verder werden nog huishoudelijke en luxe voorwerpen verloot. Alle kramen waren den geheelen middag goed bezet en bijna overal werd gedanst, ge- kaart, gebold, geschoten, gebiljart en ge- zongen. Tegen zeven uur des avonds ging het meeste volk dat van elders gekomen was huiswaarts en werd de groote drukte belangrijk minder. Echter was zoowat overal nog goede stem ming en gezelligheid. Tot in den vroegen mor- gen van Maandag gingen nog steeds groepjes huistoe. De Maandag was zooals gewoon: reeds vroeg verschenen de zgn. vaste klanten die vroeg naar bed gaan en vroeg opstaan, om te kaarten en in verschillende groepjes hun ronde doen. Tegen den middag werd het weer drukker en in den namiddag kwam er weer stemming in. Vooral tegen dat de wielerwed strijd zou beginnen, waaraan thans een 15tal personen deelnamen om denzelfden \veg at te leggen van Zondag. Des voormiddags kreeg de gemeente weder- om bezoek van het ezelkarretje, hetwelk ech ter niet meer die belangstelling trok als op de laatste September kermis; zulks meer door een verrader die blijkbaar de zon niet in het water kan zien schijnen. Tegen den avond verminderde de pret aan- merkelijk. En, ofschoon er nog wel gefeest werd, was het toch goed merkbaar, dat de portemonnaie door de crisis lang niet zoo goed gevuld waren als op andere jaren. Over het algemeen genomen is het Meifeest goed geslaagd, geen enkele wanklank werd vemomen. Het is wederom beWezen dat Over slag gewild is om zijn gemoedelijkheid en zijn gezelligheid. 50 jaar getrouwd. Op 5 Juni a.s. zal het 50 jaren geleden zijn dat Adolf Bonne en Janna Maria Verhoeve van Overslag getrouwd zijn; beiden zijn nog in goede gezondheid. Rijksbijdrage. Er werd gemeld dat onze gemeente over 1933 van het rijk 300 gulden buitengewone rijksbijdrage zou ontvangen, omdat de be- grooting 1933 met dat bedrag te kort zou ko men; van den minister ontving de gemeente echter bericht, dat volgens het rijksaccoun- tansrapport blijkt, dat de gemeente tegen het tijdstip dat zij genoemd bedrag zou moeten ontvangen, in staat zal zijn de 300 gld. terug te geven. Zoodat Overslag niets krrjgt. De weg Moerbeke—Roodesluis. De weg van Moerbeke tot aan de Kruis straat in de richting Roodesluis is thans aan- besteed. Er zal een flinke moderne weg ko men. De goedkeuring van de Provincie Oost- Viaanderen wordt nog afge'wacht om den weg met Zweedsche granietkeien te mogen aan- leggen of wel met Belgische keien. Later zou dan het gedeelte van de Kruisstraat tot Roodesluis Nederlandsche grens aangelegd worden, hetwelk dan zou aansluiten aan den weg RoodesluisAxel. Deze weg zou dan de groote en kortste weg worden van Ter Neu- zen naar Brussel. Autobotsingen. Maandagnamiddag kwam zekere L. uit Sluiskil van de Roodesluis uit Belgie gereden met zijn Chevrolet en botste tegen een boom nabij ,,Het houten brugje", \vaardoor de auto zoo goed als geheel vemield werd en de be- stuurder gewond werd. Met een anderen voorbijkomende auto is de man naar huis ge voerd. -r- Juist aan de grens op Belgisch Overslag botste een auto, door een defect stuur, tegen een betonnen paal van het electrisch licht. De paal brak op 3 plaatsen door en werd zeer snel door een houten paal vervangen. PER BIJZONDEREN TREIN NAAR I LUIK EN DINANT. Reis ingericht door het Nose- Comite" te Ter Neuzen. Vermits gedurende de reis haast geen con tact kan gehouden 'worden met de deelnemers volgen hiema enkele aanduidingen Het traject TER NEUZEN—ST. NIKLAAS (via het mooie Zeeuwsch-Vlaamsche stadje Hulst) is bij velen bekend. Vanuit den trein kunt U alvast den toren der O L. Vrouwekerk (in Romaansch-byzantijnschen strjl), den toren der St. Niklaaskerk en dien van het gotische stadhuis zien. Eenmaal de hoofdstad van 't „Soete Waeslandt" voorbij, bemerken we den typischen Waeschen akker- bouwelk stukje land de akkerbouw is hier fel verbrokkeld wordt begrensd door Cana- daboomen of struikgewas. Volgen nu TEM- SCHE, mooi gelegen aan de 500 M. breede Schelde, en Bornem doel van veel zomer- wandelingen. Tusschen Bornem en Mechelen wordt nog onze aandacht getrokken door de papierfabrieken ,,De Naeyer" te WILLE- BROEK (rechts van den trein, respectieve- lijk links voor de deelnemers die met den rug naar de locomotief zitten). Langs de an dere zijde: metaalbouwwerkhuizen. Na een kwartiertje sporens raken We tot MECHE LEN, het bekende R.K. godsdienstige centrum van Belgie. Van verre bewonderen we den onvoltooiden gotischen St. Romboutstoren (links, resp. rechts), en zien we aan den hori- zont de hooge daken der meubelfabrieken op- rijzen. Mechelen als industriestad kan zoowat vergeleken worden bij Dordrecht (Z.-H.). Van Mechelen tot Leuven doorkruist de trein het lichtgolvende Brabantsche land- schap: gebied waar brouwerijen, conserven- en stijfselfabrieken overheerschen, (o.m. de wereldberoemde' stijfselfabrieken „Remy" te Wijgmaal bij Leuven). Nu arriveeren we in 't station van LEUVEN. Overdruk, want kruispunt van een menigte spoorlijnen. Even v66r Leuven hebt U rechts vanuit den trein een panorama over de stad. Leuven is de 2e belangrijkste stad van Brabant, ze telt zoowat 45.000 inWoners. Aan den horizont kunt U wellicht de St. Pie- terskerk (hoofdkerk) zien oprrjzen; kerk uit de XlVe en XVe eeuw, in vorm van Latijnsch kruis opgetrokken en een schat van meubelen bevattend. Leuven is voor Belgie, wat Leiden voor Nederland, Heidelberg voor Duitschland is. Even foorbij Leuven ziet U rechts; a. de vermaarde abdij vein Park (Heverlee); en b. een weinig verder steeds rechts te Cor- beek-Loo het nieuwe krankzinnigengesticht der Broeders van Liefde. We zitten nu in de natuurlijke streek ,,Het Hageland", het ter- rein begint naar links te hellen. De grond vormt hier een overgang tusschen zand- en kleistreek. Een 20-tal K.M. voorbij Leuven bemerken we links TIENEN, de suikerstad, met de 2 bekende torens; het stadhuis (18e eeuw) en de O. L. VrouWkerk. Links van den trein zien .Citadel". De spoorbaan ligt nu ongeveer 65 M. boven den spiegel der Noordzee... We naderen TILLF, een lief gehucht, gelegen aan den boord van 't water (Jean d'Ardenne). Daama ESNEUX, zeer typisch gelegen aan een bocht der Ourthe. Boschrijke valleien. POUL- SEUR, het land voor de trottoirbanden en -steenen. Bemerk links en rechts de steen- groeven. Verder rijdt de trein langs RIVAGE en COMBLAIN-AU-PONT (bekende grotten). We volgen nu verder de Ourthe langs BONIAL, BARVAUX en MELREUX, centra van Waaruit de bekende uitstappen langs de schilderachtige rivier worden georgani seerd. Over Marloie bereikt de trein het stadje JEMEULE, kruispunt van belangrijke spoorbanen. Vijf minuten verder stopt de trein te ROCHEFORT, van welk stadje uit de wereldberoemde grotten van Han (ge- vormd door de Lesse) en van Rochefort (door de t,bom me gevormd) kunnen bereikt wor den. De reizigers die de grotten van Han en Rochefort Willen bezichtigen stappen hier uit, bezoeken de grotten en sporen daarna tot Dinant, om Weer onzen trein op te zoeken. Van Rochefort spoort de trein nu langs de mooie Lesse-vallei, via CIERGNON (konink- lijk slot) en HOUYET naar ANSEREMME (samenloop van Lesse en Maas) en DINANT. Dit is het eindpunt onzer reis. In Dinant is gelegenheid tot middagmalen (of ledigen we vervolgens LAUDEN, een stad van zeer ouden datum (belangrijke landbouwbedrijven in het omliggende) en rechts BORGWORM (fabrieken van landbouwwerktuigen). Over enkele minuten rijden we langs Remicourt (ontroomers en landbouwwerktuigen ,,Melot- te". Hier zitten we volop in de vruchtbaar- ste streek van Belgie: het Haspengouwsche. Hierop volgt het Luiksche nijverheidsge- bied, rechts van den trein ziet U b.v. de ,,terrils" of aardhoopen, die uit de steenkool- mgnen naar boven Worden gebracht en Waar- mee men tot hiertoe niet goed weet wht te doen; U kan eveneens de ophaalschachten zien. We komen te ANS: het panorama dat zich links en rechts ontrolt is vol charme. Diep in het dal bemerkt U reeds LUIK, stad die we binnenstoomen langs het „GuilLemins"- station. Te Luik, hoofdstad van Wallonie, hebben de deelnemers een paar uur oponthoud om even te wandelen langs den ..boulevard d'Avroy" en de Maas, een bezoek te brengen o.m. aan het Prins-Bisschoppelijk Paleis (thans Gerechtshofen de St. Pauls-kathe- draal. Vanaf Luik gaat de tocht nu gedeeltelijk langs de Ourthe. Pas het station verlaten hebbende, genieten we van een prachtig pano rama over de ,,vierige stad' (C.fr. H. Carton de Wiart: „La cite ardente"). Op den ach- tergrond (links, resp. rechts) de vermaarde van den knapzak). Daarna wordt een bezoek gebracht aan de O. L. VrouWkerk (13-eeuw- sche gothiek) en de Citadel beklommen (prachtig panorama over de Maasvallei). Even gewandeld tot aan de „Beyaert-rots" en voor de liefhebbers een bezoek aan de interessante grot ,,La Merveilleux" (vrij bezoek). De terugreis vangt nu aan. De mooie natuurfilm die dezen morgen en in den vroe gen namiddag zich voor onze oogen ontrolde, wordt nu volledigd: We reizen huiswaarts over CINEY (landbouwcentrum)NAMEN (belangrijke toeristische stad), zie links de citadel op de hoogte, den prachtigen Maas- stroom, de stad in de ondergaande zon. Over GEMBLOERS en OTTIGNIES bereiken we Waalsch-Brabant (uitgestrekte bremvelden in bloei) en het overheerlijke ZONIeNWOUD. Brussel, de grootstad nadert! Langs het nijverheidsgebied tusschen Brussel en Meche len keeren we terug. Onderwijl is de avond gevallen. De vermoeidheid krrjgt de boven- hand. Misschien sluimeren we in en droomen... van een volgend uitstapje, tot we Zeeuwsch- Vlaanderen bereiken. P. v. W. P.S. De leiding van de uitstappen te Luik en te Dinant Wordt verzorgd door den „Vlaamschen Toeristenbond", de bekende cultuurvereeniging, die ook in Zeeuwsch- Vlaanderen honderden leden telt. Offtcieele uren van vertrek. De reizigers die op Tweeden Pinksterdag de Nose-reis meemaken, gelieven goed nota te nemen van de officieele uren van vertrek. We laten ze hier volgen: Vertrek uit Ter Neuzen 5.30 u. 's morgens, Sluiskil Axel Hulst, respectievelijk tien minuten later. Aankomst in Luik 9.26. Twee uur opont houd in Luik. Vertrek uit Luik 11.26 Aankomst in Rochefort 13.09. Alleen zij, die de Grot van Han bezichtigSn, stappen af. De rest gaat door tot Dinant. Aankomst in Dinant om 13.49. Oponthoud in Dinant 4.50. Vertrek uit Dinant 18.34. Terug in Ter Neuzen 22.52. De reizigers gelieven deze uurtabel te be- wafen. Schrijft nog spoedig in. Donderdag worden de inschrijvingen ge- sloten. HET NOSE-COMITe. POLITIEREOHTER TE MIDDELBURG. Zitting van 15 Mei 1934. De volgende zaken waren gedagvaard: J. P., huisvouw van P. A. v. H., aud 38 j., zonder beroep te Sint Jausteen, wegens opzet- telijke beleediging van Maria Theresia van Duijisse te Sint Jansteen op 10 April 1934. Eisch f 10 boete of 5 dagen hechtenis. Uibspraak idem. P. M d. P., huisvrouw van P. J. L., oud 53 j., zonder beroep te Koewacht, wegens belee diging van den kommies der belastingen Aarts te Koewacht op 4 April 1934. Eisch f425 boete of 10 dagen hechtenis. Uibspraak f 15 boete of 10 dagen hechtenis. M. d. F., huisvrouw van P. M. O., oud 40 j., zonder beroep te IJzendijike, wegens opzette- lijke beleediging van C. J. Versprille te Sohoomdijke op 14 April 1934. Eisch f 10 boete of 5 dagen hechtenis. Uibspraak idem. P. J. B., oud 35 j., garagehouder te Bras- kens, wegens mishandeling van Izak Lous door hem een slag tegen het hoofd te geveci te Breskens op 10 April 1934. Eisch 50 boete of 20 dagen hechtenis. Uitspraak f 30 boete of 10 dagen hechtenis. A. A. L., oud 33 j., srnid te Sint Jansteen, wegens mishanideliog van H. J. de Kok, door hem met de vuist een slag in het gelaat toe te brengen te Sint Jansteen op 12 April 1931. Eisch 5 boete of 5 dagen hechtenis. Uitispraak idem. F. C., oud 45 j., fabrieksarbeider te Zuid- dorpe, wegens mishandeling van CamlUius de Bnouwer, door hem enkele slagen op het hoofd te geven te Zuiddorpe op 3 Februari 1934. Eisoh 15 boete of 15 dagen hechtenis. Uitspraak idem. F. T., oud 21 j., werkman te Hulst, wegens mishandeling van Ludovicus Taalman, door hem eenige stompen en schoppen te geven te Hulst op 12 April 1934. Eisch 10 boete of 10 dagen hechtenis. Uitspraak f 10 boete of 5 dagen hechtenis. A. v. B., oud 19 j., koopman te Breda, wegens diefstal van een paar schoenen, toe- behoorende aan L. de Braal te Hoek op 9 April 1934. Eisch 1 maand gevangenisstraf. Uitspraak 1 maand gevangenisstraf, voorw. proeftijd 1 jaar. I. B., oud 20 j., winkelbediende te Rotter dam, wegens mishandeling van P. J. de Smit door hem een vuistslag tegen het hoofd toe te brengen gepleegd te Ter Neuzen op 11 April j.l. Eisch f 25 boete of 10 dagen hechtenis. Uitspraak idem. HET NED. ELFTAL NAAR ROME. Naar wij vememen zal Dr. Van der Meulen de Nederlandsche voetbalploeg naar Rome vergezellen. Men deelt mede, dat Dr. A. Y. van der Meulen, de moeilijkheden begrijpende, waarin de technische commissie en de keuze-com- missie van den Kon. Nederlandsehen Voetbal- bond ten opzichte van het doelverdedigens- vraagstuk van het Nederlandsche elftal zich op dit oogenblik bevinden, alsmede ten ge- volge van de talloos vele verzoeken van offi cials en spelens, besloten heeft zich alsnog ter beschikking te stellen van de technische commissie om de reis naar Italie mede te maken. De technische commissie heeft dit aanbod gaame aanvaard, daar zij overtuigd is, dat deze daad van den oud-aanvoerder van het Nederlandisch elftal, niet alleen met geest- drift ontvangen zal v rden, maar vooral, om dat zij meent, dat dit aanbod een gunstig moreel effect op de geheele ploeg zal hebben. Bovenstaand bericht zal ieder sport- en voetballiefihabber in Nederland met vreugde begroeten. Van der Meulen is dus bezweken voor den aandrang, die van zoovele zijden op hem is uitgeoefend! Wij twjjfelen er niet aan, of het zal Gdjus zijn, die in Italie het Nederlandsche doel zal ibewaken. En aan wien kan dat beter wor den toevertrouwd dan aan hem? Het is waar, Van der Meulen heeft al sedert een half jaar niet meer gespeeid, maar voor iemand van zijn klanse en van zijn routine is dat niet zoo'n overwegend bezwaar. Na eenige keeren oefenen zal hij er ongetwijfeld ,,weer in" zijn. Het behoeft wel geen betoog, dat de weder- opname van Van der Meulen een zeer belang- rijike versterking voor ons elftal foeteekent. Men denke bijv. aan den wedstrijd tegen Frankrijik op Dondierdag jJ. Onze backs speeliden toen lang niet zoo goed als wij dat van hen gewend zijn en dat was beslist een gewolg van den zwakken keeper, dien zij achter zich hadden staan. Weber en Van Run durfden niet op hem te vertrouwen en daardoor poogden zij alle situaties zelf op te knappen, wat tegen de snelle, prachtige voor- hoede der F'ranschen lang niet meeviel. Maar met Van der Meulen in het doel zal ons elftal weer zijn ouden, beproefden aanvoerder bij zich hebben, die zooals boven reeds gezegd tevens een krachtige moreele steun voor de overige Oranjemanneh' zal beteekenen. Met het Nederlandsche elftal, waarover wij thans de beschikking hebben, is niets onmo- gelijik! Zelfs Rome niet! DE BURGEMEESTER VAN DENEKAMP VERONGELUKT. Maandagavond heeft op den straatweg Oot- marsumDenekamp een ernstig auto-onge- val plaats gehad, tengevolge waarvan de burgemeester van Denekamp, de heer J. Wynia, is gedood. De heer Wynia reed met zijn auto van Oot- marsum naar Denekamp. Ter hoogte van den zgn. overlaat, in de buurtschap Tilligte, schrjnt door tot nu toe onbekende oorzaak de burge meester, die zelf den wagen bestuurde, de macht over het stuur kwijt te zrjn geraakt. In voile vaart is de wagen in botsing gekomen met een langs den weg staanden boom. De auto werd vrijwel in elkaai gedrukt en ge- raakte in brand. De heer Wynia werd door den schok der botsing uit den Wagen geslin- gerd. Toen voorbijgangers het zwaar ge- wonde slachtoffer ontdekte, werd ijlings medi- sche hulp ingeroepen. Men vervoerde den heer W. naar een in de nabijheid gelegen boerderij. Kort na het ongeval is het slacht offer overleden. Dr. Wortelboer uit Oostmar- sum constateerde een dubbele schedelbreuk. De politie van Denekamp stelt een onder- zoek naar het ongeval in. In de nabijheid van de plek, waar het ongeval geschied is, moest de auto een brug passeeren Het weg- dek ter plaatse is bol. De auto schijnt door de snelheid gewipt te zijn en tengevolge hier- van moet de bestuurder de macht over het stuur verloren hebben. De auto is totaal ver- nield. 'Het zoo droevig verscheiden van den bur gemeester van Denekamp de heer Wynia is 46 jaar oud geworden en u'as sedert 8 jaar burgemeester heeft ter plaatse een diepen indruk gemaakt. ONDER DE TRAM. Zondagmorgen reed de 24-jarige H. B. P., met zijn fiets op de Vailiantlaan te Den Haag. Toen hem een tramwagen gepasseerd was, wilde hij de tramrails oversteken. Maar juist kWam van de andere zijde een motorwagen aangereden. P. wilde nog voor den motor- Wagen om rijden, maar hij werd door dezen wagen gegrepen, kwam te valien en geraakte onder de tram. Met een schedelbreuk werd hij opgenomen en naar het ziekenhuis aan den Zuidwal ver- voerd, waar hij kort na aankomst is over leden. P. was ongehuwd. SCHANDEL1JK GEKNOEI BIJ DE CRISIS- VARKENSCENTRALE. Bij de crisisvarkenscentrale zijn in den loop van deze maand emstige ongeregelidheden aan het licht getreden. die tot het ontslag van een aantal zaakwerders hebben geleid. Enkelen hunner zijn vrijwillig heengagaan, anderen is hun betrekking opgezagd. Zij maakten zich aan mislbruik van vertrouiwen schulldig, ter- wijl sommigen vermoedelijk valsohheid in ge- schriifte hebben gepleegd. Ten aanizien van deze laatsten is een vervolging van justitie- wege niet uitgesloten. ,,De Telegraaf" deelt hierover het volgende mee: De zaakvoerders zijn er mee belast de zoo- genaamide regeeringsvarkeniS op te koopen. De masters, de boeren dus, mogeu een bepaald aantal varkens houden. Deze kunnen zij aan de varkenscentrale verkoopen, tegen een prijs die den prijs op de vrije markt met ongeveer vijf cent per pond overschrijdt. De bedoeling. van de wet is, de boeren te helpen. Wat ge- beunde nu echter? Bepaalde zaakvoerders kochten niet vande boeren, maar van 64n bepaalden boer. Deze was eenfamilielid of strooman van hen. Feitelijk leverden zij dus hun eigen varkens aan de ^Centrale en maakten daarvoor den hoogeren prijs. Nu schrijft de wet voor, dat een master maar acht varkens mag verkoo pen. De zaakvoerders legden deze bepaling zoo uit, alsof er stondteikens acht. Zoo gauw de acht varkens geleverd waren, kochten de stroomannen er weer acht. Zoo ging het spel- letje door en de winst vloeide in de zakken van de ambtenaren der varkenscentrale. In een streek van ons land heeft een zaak- woender op die wijze niet minder dan de helft van alle aan de regeering geleverde varkens geleverd De boer voor wie de steun is, komt niet aan bod. Hij moet zijn varkens maar op de vrije markt zien kwijt te raken. Hij durft er ook niet te veel over te spreken, daar de meeste zaakvoerders varkenshanldelaar zijn. En van dezen is hij afihankelijk. De ambtenaren van de varkenscentrale sta- ken dus niet alleen zelf den steun aan de boe ren in hun zak, doeh kneveldien de landbou- wers ook. Bij dit bedrijf hebben kij flinke winsten gemaakt. Gp nog andere wijze benadeelden zij dfe boe ren. Zij zeiiden tegen een mester, die gaame varkens voor de centrale leverde: dat is goed de centrale zal wel koopen. De tijd verstreek echter de centrale, in de persooci van den zaakvoender kooht niet. De mesters werden ongerust, zij wilden graag van hun dieren af. Op dat oogenblik kwam de zaakvoerder, die hun mededeelde, dat kan nog wel een heelen tijd duren, met dat koopen door de regeering! De boer antwoordde: de varkens moeten weg. Nu goed dan, zeide de nobele zaakvoerder, ik zal ze zelf koopen. Maar tegen den prijs op de vrije markt. De boeren die varkens kwijt wilden, gingen op dit aanbod in. De zaakvoerders kochten zelf de varkens. Met den meesten spoed expediieerden zij die dieren echter alsre- geerinigsvarkens. Nu konden zij de dieren plotseling wel ais zoodanig leveren. Zij ont- vingen van de regeering den hoogeren prijs. betaalden den boeren den lageren marktprijs en staken het verschil, vijf cent per pond, zelf in den zak. Op een varken van 250 pond ver- dieniden zij oip die wijze 12.50. Een moeilijkheid was echter om de varkens centrale wijs te maken, dat het de boeren waren die geleverd hadden en den regeerings- prijs ontvinigen. Daartoe maakten zij de hand- teekening van de boeren na. Een klein kunstje, want wie kent in Den Haag de hand- teekening van b.v. boer X uit de Betuiwe. Het is naar dit plaatsen van valsche hand- teekeningen, dat de justitie thans een onder- zoek instelt. Voor het overige ontsnappen de hantdelingen van de oneerlijke zaakvoerders aan de bepalingen van de strafwet. Intussohen is het toch diep-treurig, dat zoovele steungelden in de zakken van knoeiers terecht komen. Daar betaalt het Nederland sche pUbliek toch werkeHj'k zijn indirecte be- lasting niet voor! DE „POSTJAGERS TE VOET" OP WEG NAAR INDIe. Omtrent den tocbt van twee Bussumsche jongemannen den 27-jarigen T. A. van Hey- ningen en den 21-jarigen E. Greidanus, die 20 December van het vorig jaar uit Bussum zijn vertrokken om, elk met slechts 25 op zak ,te trachten, Ned.-Indie te bereiken en zich daar een werkkring te verzekeren, heeft het ipersbureau Vaz Dias, in den vorm van een algemeene inleiding, het een en ander mede- geideeld, betrekking h ebb end op de ervaringen van deze globetrotters op hun moeizame reis, wiaarvan zoo langzamerhand het doel in zich* komt. Genoemid bureau ontving inmiddels enkele meer gedetaiiieerde reisverhalen over de be- ievenissen van het t/weetal op de tot dusvei afgelegde geweldige route. Aan een der eerste brieven, dateerende van omstreeks 9 Januari, is het volgenide ontleend. Ziwitserland zijn we doorgetrokken, het meer van Geneve langs en het Rhonedal door tot Brig. De automobilisten schenen niet erg veel voor ons te voelen en het gebrek aan sympathie was wederzijds, toen we na zeven dagen deze 220 K.M. achter ons hadden en alleen een paar K.M. met een slee mee had den mogen rijden. We zaten in Brig en aan de andere zijde der Alpen lag Ieselle in Italie als eerste in de lange reeks van plaatsen, waar we een intro- diuctie hadden en waarlangs onze route dus liep tot Brindisi. Als jongen had elke heel hooge boom voor mij een bijizondere bekoring en aantrekkings- kracht, die eersit voorbijgingen, als ik in het hoogste topje was gezeten en mezelf over tuigd had, dat ik hem baas kon. Een dergelijke uitiwerkSoig heeft de Sim- plonpas op Eddy (Greidanus) eu mij gehad, temeer daar de menschen, bij wie we infor- meerdien of de postslee nog „overging", bij- zonder bedienkelijk keken, toen we vertelden, dat we geen ski's hadden. „Gaat u liever met den trein, dan bent u er ook veel vlugger", ried een snuggerling ons aan. Neen, nog afgezien van de geld- kwestiede Simplon had ons te pakken en om elf uur ging bet er op los. De weg is vrij goed, alleen veel te hellend, naar onzen zin, maar dat is geen wonder, we moeten ruim 1500 meter stijgen over de 24 K.M., die ons van bet hoogste punt, van het Hospice, scheiden. Het heeft ook zijn voor- deelen; talrijk zijn de skiers, die zich hier aan het oefenen zijn. Ze worden met enthou- siasme begroet als ze ons, den hellenden weg af, tegemoet kcmen sufeen. De weg blijft sterk stijgen en al spoedig hebben alleen nog de groentjes op skigebied, die ons op rare buitelicDgen vergasten, onze belangstelling. Onze verdere aandacht is geiwijd aan het lanidschap en het smalle, on- effen spoor in de hooge sneeuw, gemaakt door de ijizers van de slee en de paarden- hoeven. Om half twee bereiken we „Schutzhaus 2", een cafetje. We zijn 10 K.M. opgeschoten in 2% uur en heel tevreden als we hooren, dat dit de normale tijd is. Minder aangenaam is de belangistelling voor on2fe schoenen; daar schijnt nog iets aan te mankeeren. We had den er nog wel kort geleden een paar ons spijkers onder laten slaan en waren er sinds- dien geweldig trots op. Zoo lang en zoo ver Na de lunch gaat het verder. Steeds woes- ter en mooier wordt het am ons heem. Veel genieten we er echter niet van; de sneeuw is ook hooger en losser geworden. De enkele skiers, die zich door siedem naar boven heb ben laten brengen en ons nu tegemoet komen, worden als noodzakelijk kwaad beschouiwd. We moeten er voor uitwijken en komen tot onze heupen in de sneeuw te staan en dat lijkt grappiger dan het in werkelijkheid is De sneeuw dringt in onze lage schoenen en nu begrijpen wij eerst de verbaasde blikken op ons sohoeisel. Verlanjgend kijken we uit naar ,,Sohutzhans 4" dat maar 8 K.M. van het vorige af moest zijn; naar ons idee hadden we er al lang moeten zijn. Eddy loopt een eindje achteraan en telkens als ik een bocht omga, blijft hij stiistaan en schreeuiwt: „Zie je al wat?". „Neen, maar nu kon het niet ver meer zijn", roep ik bemoedi- igend terug, en spoed me naar de volgende bocht, in de hoop vanidaar het langverwachte te zien en het achterwaarts te kunnen be richten. 't Komt tenslotte, maar het is niet prettig te hooren, dat het al half vijf is. Over deze 8 K.M. hebben we ruim drie uur gedaan en de sneeuw wordt nog steeds hooger. 't Gate is niet verwarmd, mrjn voeten wor den ijskoud. Ik wil weer vlug verder. We stappen op, aan het einid weten we het Hospice met warm eten, bedden en rust bij de gastivrije monniken. Dit geeft ons moed door te zetten. 't Wordt schemerig en het spoor vervaagt in de witte massa. Heel dik- wijls struikelen we en rollen Lamguit in de diepe sneeuiw, waar we soms een oogenblik heelemaal dn verdwijnen. 't Is een heele prestatie, weer overeind te krabbelen met je aware bepakking. Meestal blijven we dan ook even liggen om uit te rusten, je ligt in de sneeuiw als in een diepen fauteuil. Geen won der, dat menschen dikwijls in slaap valien tijdens zoo'n rustparttjitje en dan bervriezen Daar zgn we voor gewaarsehuwd en, als we beginnen te geeuwen, gaan we er weer op los Intussohen is het donker geworden, het spoor is onzichtbaar. We zien alleen nog de stokken, op afstaniden van 25 M. van elkaar langs het spoor in de sneeuiw gestoken, woar- tegen ze zich zwart afteekenen. Weer een Schutzhaus. Snel loopen we deze verleiding voorbij, zitten we daar eenmaal. dan blijven we er, daarvan zijn we overtuigd Het is niet kosteloos en we zgn ook te groote stijfkoppen om onis einddoel ..Hospice" te laten schieten. ,,Nog 3 K.M., dat is toch niets job!", moedigen we elkaar aan, en grijnzen ©ens bedenkelijk als we aan den juist afge- legden deniken. Mrjn voeten zijn gevoelloos, 'k kan mrjn evenwicht bijna niet meer bewaren. Hoe vaak we dat laatste stuk gevallen zrjn weet ik niet, maar meer dan 100 meter hebben we geen een keer achter elkaar geloopen. Heel dik wijls maar 50 meter of minder. Een otuse. Eddy loopt nu steeds voorop en ik ben het, die verlangend luistert, als ik hem uiit het oog verlies. Misschien komt er een teeken, dat we er emdelijk zijn. Een enkele maal gebeurt dat ook, maar dan blijkt het een hotel te zijn, dat gesloten is. We rooken onze eerste sigaret. om de teleursteliing te boven te komen. Het laatste stuk zullen we niet licht vergeten. Het is half negen, als we het Hos pice bereiken, en hoog tijd. Het blijkt, dat mijn schoenen vastgevroren zitten, als de prior ze probeert uit te trelkken. Teiwijl wij eten, worden mijn voeten met ijiswater gemas- seerd en nog lang daarna. Het duurt drie uur. v66r ze heelemaal outdooid zijn. Daarna wor den ze omzwachteld, tot ze niets menschelijks meer hebben. Ik. heb geboft, volgens den prior. Ik vind dat maar betrekkelij'k, vooral als ik hoor, dat ik de eerste dagen niet loopen mag. 'fc Is een strop, maar als we vememen, ctat het iets heel bijzonders is, om met deze hooge sneeuw zonder ski's of postslee het Hospice te hebben bereikt, zijn we toch verzoend met dn uitslag van onzen tocht. De prior zegt, dat we op zijn kosten met de postslee naar Italie mogen rijden, als we weggaan. Het is te gevaarlijk met onze lage schoenen. We vinden het een praohtidee en protesteeren geen oogenblik. Daarna duiken we in bed onder geweldigen domizen dekems Alles is trouwens geweldig geweest vandaag; de witte woestenij, waar we doortrokken, ons geluk, de zoo juist gedemionstreerde eetlust en het Hospioe zelf, nog gefoouwd door Napo leon. OFFERBLOK GELIOHT. Te Zaandam heeft de 48-jarige Amsterdam- mer A. J. A. kans gezien in de R. K. kerk in de Oostizijde een offeTblok te lichten. Een zuster, die zich in het kerkgebouw be- vond, had de man echter bezig gezien en daarvan aan de pastorie melding gemaakt. Een der beide kapelaans is toen de onge- noode gast achtema gegaan, met het gewolg dat hij aan de Bloemgraoht kon worden aan- gehouden en aan de politie overgeleveid. De inhoud van de offeribus, ongeveer 13 guilden, had hij in zijn actetasch geborgen ZELDZAME KROP SLA. In den tuin van den kweeker K. C. v. Dop te Honselersdijk is een sla-krop gegroeid met een breedte van 60 c.M. De struik stond in een rij ramen als een gewone Mei-konlngin, doch vertoonide spoedig een zoodanige ont- wikkeling dat zij de aandacht trok en men haar Met doorgroeien.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1934 | | pagina 2