Nose-Comite.
Sport
Gemengde Berichten
RECHTSZAKEN.
te zien, dat het feest volkomen slagen zou;
toen reeds "was het een gestadig komen van
voetgangers, fietsers, auto's en autobussen
met schutters enz. Weldra was in Overslag
een groote volksmenigte te samen gekomen.
Charmante paartjes, leuk gekleed volgens de
nieuwste mode, toiletjes zeer smaakvol zoo-
als men in de groote steden thans nauwelijks
aantreft. Het was een ware lust om al deze
vroolijke menschen in de stralende lentezon te
zien wandelen.
Tijdens die gezellige uurtjes was het geen
crisis. Is er in de kom van Hollandsch Over-
slag maar een cafe, de Belgische kom telt er
22 stuks, waarvan een gesloten-huis-oafe,
waar men ook nog zoo iets anders kan krijgen
dan enkel bier enz. Zou men Zaterdagmiddag
gezegd hebben dat er bier aan gevoerd was
voor een geheel jaar, Maandagmorgen moest
er reeds nieUwe voorraad aangebracht wor-
den. Er waren dan Zondagmiddag voor de
staande pers 107 schutters, voor de lig-
gende wip 134 schutters, voeg daar nog
bij het groote aantal boilers en deel-
nemers aan de wielerwedstrijd. Er waren
27 coureurs opgekomen die drie maal den
afstand Overslag, Kruisstraat, Moerbeke,
Wachtebeke, Overslag of 3 maal 18 K.M.,
zijnde 54 K.M., moesten afleggen. Deze wed
strijd trok, zooals altijd, zeer de belangstel-
ling. Terzelfder tijd had de veloclub „Vrij en
Viug" van Overslag, zooals alle jaren, ook een
wedstrijd belegd bestaande van op het Hol
landsch ringsteken en per fiets te boksen
tegen de zgn. Kwade Trien, waaraan een 30-
tal personen deelnamen. Deze club had we-
derom een groote loterij georganiseerd waar-
voor geheel de omtrek voor een bedrag van 6
duizend franken lotfen ad 1 frank per stuk
hadden gekocht. Er waren 107 prijzen, de
twee hoofdprijzen bestonden uit 2 fietsen,
waarvan 1 op Hollandsch en 1 op Belgisch
Overslag gewonnen werd door wel de armste
menschen hier ter plaatse. Verder werden nog
huishoudelijke en luxe voorwerpen verloot.
Alle kramen waren den geheelen middag
goed bezet en bijna overal werd gedanst, ge-
kaart, gebold, geschoten, gebiljart en ge-
zongen.
Tegen zeven uur des avonds ging het meeste
volk dat van elders gekomen was huiswaarts
en werd de groote drukte belangrijk minder.
Echter was zoowat overal nog goede stem
ming en gezelligheid. Tot in den vroegen mor-
gen van Maandag gingen nog steeds groepjes
huistoe.
De Maandag was zooals gewoon: reeds
vroeg verschenen de zgn. vaste klanten die
vroeg naar bed gaan en vroeg opstaan, om te
kaarten en in verschillende groepjes hun
ronde doen. Tegen den middag werd het weer
drukker en in den namiddag kwam er weer
stemming in. Vooral tegen dat de wielerwed
strijd zou beginnen, waaraan thans een 15tal
personen deelnamen om denzelfden \veg at te
leggen van Zondag.
Des voormiddags kreeg de gemeente weder-
om bezoek van het ezelkarretje, hetwelk ech
ter niet meer die belangstelling trok als op
de laatste September kermis; zulks meer door
een verrader die blijkbaar de zon niet in het
water kan zien schijnen.
Tegen den avond verminderde de pret aan-
merkelijk. En, ofschoon er nog wel gefeest
werd, was het toch goed merkbaar, dat de
portemonnaie door de crisis lang niet zoo
goed gevuld waren als op andere jaren.
Over het algemeen genomen is het Meifeest
goed geslaagd, geen enkele wanklank werd
vemomen. Het is wederom beWezen dat Over
slag gewild is om zijn gemoedelijkheid en zijn
gezelligheid.
50 jaar getrouwd.
Op 5 Juni a.s. zal het 50 jaren geleden zijn
dat Adolf Bonne en Janna Maria Verhoeve
van Overslag getrouwd zijn; beiden zijn nog
in goede gezondheid.
Rijksbijdrage.
Er werd gemeld dat onze gemeente over
1933 van het rijk 300 gulden buitengewone
rijksbijdrage zou ontvangen, omdat de be-
grooting 1933 met dat bedrag te kort zou ko
men; van den minister ontving de gemeente
echter bericht, dat volgens het rijksaccoun-
tansrapport blijkt, dat de gemeente tegen het
tijdstip dat zij genoemd bedrag zou moeten
ontvangen, in staat zal zijn de 300 gld. terug
te geven. Zoodat Overslag niets krrjgt.
De weg Moerbeke—Roodesluis.
De weg van Moerbeke tot aan de Kruis
straat in de richting Roodesluis is thans aan-
besteed. Er zal een flinke moderne weg ko
men. De goedkeuring van de Provincie Oost-
Viaanderen wordt nog afge'wacht om den weg
met Zweedsche granietkeien te mogen aan-
leggen of wel met Belgische keien. Later zou
dan het gedeelte van de Kruisstraat tot
Roodesluis Nederlandsche grens aangelegd
worden, hetwelk dan zou aansluiten aan den
weg RoodesluisAxel. Deze weg zou dan de
groote en kortste weg worden van Ter Neu-
zen naar Brussel.
Autobotsingen.
Maandagnamiddag kwam zekere L. uit
Sluiskil van de Roodesluis uit Belgie gereden
met zijn Chevrolet en botste tegen een boom
nabij ,,Het houten brugje", \vaardoor de auto
zoo goed als geheel vemield werd en de be-
stuurder gewond werd. Met een anderen
voorbijkomende auto is de man naar huis ge
voerd.
-r- Juist aan de grens op Belgisch Overslag
botste een auto, door een defect stuur, tegen
een betonnen paal van het electrisch licht.
De paal brak op 3 plaatsen door en werd zeer
snel door een houten paal vervangen.
PER BIJZONDEREN TREIN NAAR
I LUIK EN DINANT.
Reis ingericht door het Nose-
Comite" te Ter Neuzen.
Vermits gedurende de reis haast geen con
tact kan gehouden 'worden met de deelnemers
volgen hiema enkele aanduidingen
Het traject TER NEUZEN—ST. NIKLAAS
(via het mooie Zeeuwsch-Vlaamsche stadje
Hulst) is bij velen bekend. Vanuit den
trein kunt U alvast den toren der O L.
Vrouwekerk (in Romaansch-byzantijnschen
strjl), den toren der St. Niklaaskerk en dien
van het gotische stadhuis zien. Eenmaal de
hoofdstad van 't „Soete Waeslandt" voorbij,
bemerken we den typischen Waeschen akker-
bouwelk stukje land de akkerbouw is hier
fel verbrokkeld wordt begrensd door Cana-
daboomen of struikgewas. Volgen nu TEM-
SCHE, mooi gelegen aan de 500 M. breede
Schelde, en Bornem doel van veel zomer-
wandelingen. Tusschen Bornem en Mechelen
wordt nog onze aandacht getrokken door de
papierfabrieken ,,De Naeyer" te WILLE-
BROEK (rechts van den trein, respectieve-
lijk links voor de deelnemers die met den
rug naar de locomotief zitten). Langs de an
dere zijde: metaalbouwwerkhuizen. Na een
kwartiertje sporens raken We tot MECHE
LEN, het bekende R.K. godsdienstige centrum
van Belgie. Van verre bewonderen we den
onvoltooiden gotischen St. Romboutstoren
(links, resp. rechts), en zien we aan den hori-
zont de hooge daken der meubelfabrieken op-
rijzen. Mechelen als industriestad kan
zoowat vergeleken worden bij Dordrecht
(Z.-H.).
Van Mechelen tot Leuven doorkruist de
trein het lichtgolvende Brabantsche land-
schap: gebied waar brouwerijen, conserven-
en stijfselfabrieken overheerschen, (o.m. de
wereldberoemde' stijfselfabrieken „Remy" te
Wijgmaal bij Leuven).
Nu arriveeren we in 't station van LEUVEN.
Overdruk, want kruispunt van een menigte
spoorlijnen. Even v66r Leuven hebt U
rechts vanuit den trein een panorama over
de stad. Leuven is de 2e belangrijkste stad
van Brabant, ze telt zoowat 45.000 inWoners.
Aan den horizont kunt U wellicht de St. Pie-
terskerk (hoofdkerk) zien oprrjzen; kerk uit
de XlVe en XVe eeuw, in vorm van Latijnsch
kruis opgetrokken en een schat van meubelen
bevattend. Leuven is voor Belgie, wat Leiden
voor Nederland, Heidelberg voor Duitschland
is. Even foorbij Leuven ziet U rechts; a. de
vermaarde abdij vein Park (Heverlee); en b.
een weinig verder steeds rechts te Cor-
beek-Loo het nieuwe krankzinnigengesticht
der Broeders van Liefde. We zitten nu in de
natuurlijke streek ,,Het Hageland", het ter-
rein begint naar links te hellen. De grond
vormt hier een overgang tusschen zand- en
kleistreek.
Een 20-tal K.M. voorbij Leuven bemerken
we links TIENEN, de suikerstad, met de 2
bekende torens; het stadhuis (18e eeuw) en
de O. L. VrouWkerk. Links van den trein zien
.Citadel".
De spoorbaan ligt nu ongeveer 65 M. boven
den spiegel der Noordzee... We naderen
TILLF, een lief gehucht, gelegen aan den
boord van 't water (Jean d'Ardenne). Daama
ESNEUX, zeer typisch gelegen aan een bocht
der Ourthe. Boschrijke valleien. POUL-
SEUR, het land voor de trottoirbanden en
-steenen. Bemerk links en rechts de steen-
groeven. Verder rijdt de trein langs RIVAGE
en COMBLAIN-AU-PONT (bekende grotten).
We volgen nu verder de Ourthe langs
BONIAL, BARVAUX en MELREUX, centra
van Waaruit de bekende uitstappen langs
de schilderachtige rivier worden georgani
seerd. Over Marloie bereikt de trein het
stadje JEMEULE, kruispunt van belangrijke
spoorbanen. Vijf minuten verder stopt de
trein te ROCHEFORT, van welk stadje uit
de wereldberoemde grotten van Han (ge-
vormd door de Lesse) en van Rochefort (door
de t,bom me gevormd) kunnen bereikt wor
den. De reizigers die de grotten van Han
en Rochefort Willen bezichtigen stappen hier
uit, bezoeken de grotten en sporen daarna tot
Dinant, om Weer onzen trein op te zoeken.
Van Rochefort spoort de trein nu langs de
mooie Lesse-vallei, via CIERGNON (konink-
lijk slot) en HOUYET naar ANSEREMME
(samenloop van Lesse en Maas) en DINANT.
Dit is het eindpunt onzer reis. In Dinant
is gelegenheid tot middagmalen (of ledigen
we vervolgens LAUDEN, een stad van zeer
ouden datum (belangrijke landbouwbedrijven
in het omliggende) en rechts BORGWORM
(fabrieken van landbouwwerktuigen). Over
enkele minuten rijden we langs Remicourt
(ontroomers en landbouwwerktuigen ,,Melot-
te". Hier zitten we volop in de vruchtbaar-
ste streek van Belgie: het Haspengouwsche.
Hierop volgt het Luiksche nijverheidsge-
bied, rechts van den trein ziet U b.v. de
,,terrils" of aardhoopen, die uit de steenkool-
mgnen naar boven Worden gebracht en Waar-
mee men tot hiertoe niet goed weet wht te
doen; U kan eveneens de ophaalschachten
zien. We komen te ANS: het panorama dat
zich links en rechts ontrolt is vol charme.
Diep in het dal bemerkt U reeds LUIK, stad
die we binnenstoomen langs het „GuilLemins"-
station.
Te Luik, hoofdstad van Wallonie, hebben
de deelnemers een paar uur oponthoud om
even te wandelen langs den ..boulevard
d'Avroy" en de Maas, een bezoek te brengen
o.m. aan het Prins-Bisschoppelijk Paleis
(thans Gerechtshofen de St. Pauls-kathe-
draal.
Vanaf Luik gaat de tocht nu gedeeltelijk
langs de Ourthe. Pas het station verlaten
hebbende, genieten we van een prachtig pano
rama over de ,,vierige stad' (C.fr. H. Carton
de Wiart: „La cite ardente"). Op den ach-
tergrond (links, resp. rechts) de vermaarde
van den knapzak). Daarna wordt een bezoek
gebracht aan de O. L. VrouWkerk (13-eeuw-
sche gothiek) en de Citadel beklommen
(prachtig panorama over de Maasvallei).
Even gewandeld tot aan de „Beyaert-rots" en
voor de liefhebbers een bezoek aan de
interessante grot ,,La Merveilleux" (vrij
bezoek).
De terugreis vangt nu aan. De mooie
natuurfilm die dezen morgen en in den vroe
gen namiddag zich voor onze oogen ontrolde,
wordt nu volledigd: We reizen huiswaarts
over CINEY (landbouwcentrum)NAMEN
(belangrijke toeristische stad), zie links de
citadel op de hoogte, den prachtigen Maas-
stroom, de stad in de ondergaande zon. Over
GEMBLOERS en OTTIGNIES bereiken we
Waalsch-Brabant (uitgestrekte bremvelden in
bloei) en het overheerlijke ZONIeNWOUD.
Brussel, de grootstad nadert! Langs het
nijverheidsgebied tusschen Brussel en Meche
len keeren we terug. Onderwijl is de avond
gevallen. De vermoeidheid krrjgt de boven-
hand.
Misschien sluimeren we in en droomen...
van een volgend uitstapje, tot we Zeeuwsch-
Vlaanderen bereiken.
P. v. W.
P.S. De leiding van de uitstappen te Luik
en te Dinant Wordt verzorgd door den
„Vlaamschen Toeristenbond", de bekende
cultuurvereeniging, die ook in Zeeuwsch-
Vlaanderen honderden leden telt.
Offtcieele uren van vertrek.
De reizigers die op Tweeden Pinksterdag
de Nose-reis meemaken, gelieven goed nota
te nemen van de officieele uren van vertrek.
We laten ze hier volgen:
Vertrek uit Ter Neuzen 5.30 u. 's morgens,
Sluiskil Axel Hulst, respectievelijk tien
minuten later.
Aankomst in Luik 9.26. Twee uur opont
houd in Luik. Vertrek uit Luik 11.26
Aankomst in Rochefort 13.09. Alleen zij,
die de Grot van Han bezichtigSn, stappen af.
De rest gaat door tot Dinant.
Aankomst in Dinant om 13.49.
Oponthoud in Dinant 4.50.
Vertrek uit Dinant 18.34.
Terug in Ter Neuzen 22.52.
De reizigers gelieven deze uurtabel te be-
wafen.
Schrijft nog spoedig in.
Donderdag worden de inschrijvingen ge-
sloten.
HET NOSE-COMITe.
POLITIEREOHTER TE MIDDELBURG.
Zitting van 15 Mei 1934.
De volgende zaken waren gedagvaard:
J. P., huisvouw van P. A. v. H., aud 38 j.,
zonder beroep te Sint Jausteen, wegens opzet-
telijke beleediging van Maria Theresia van
Duijisse te Sint Jansteen op 10 April 1934.
Eisch f 10 boete of 5 dagen hechtenis.
Uibspraak idem.
P. M d. P., huisvrouw van P. J. L., oud 53
j., zonder beroep te Koewacht, wegens belee
diging van den kommies der belastingen Aarts
te Koewacht op 4 April 1934.
Eisch f425 boete of 10 dagen hechtenis.
Uibspraak f 15 boete of 10 dagen hechtenis.
M. d. F., huisvrouw van P. M. O., oud 40 j.,
zonder beroep te IJzendijike, wegens opzette-
lijke beleediging van C. J. Versprille te
Sohoomdijke op 14 April 1934.
Eisch f 10 boete of 5 dagen hechtenis.
Uibspraak idem.
P. J. B., oud 35 j., garagehouder te Bras-
kens, wegens mishandeling van Izak Lous
door hem een slag tegen het hoofd te geveci
te Breskens op 10 April 1934.
Eisch 50 boete of 20 dagen hechtenis.
Uitspraak f 30 boete of 10 dagen hechtenis.
A. A. L., oud 33 j., srnid te Sint Jansteen,
wegens mishanideliog van H. J. de Kok, door
hem met de vuist een slag in het gelaat toe
te brengen te Sint Jansteen op 12 April 1931.
Eisch 5 boete of 5 dagen hechtenis.
Uitispraak idem.
F. C., oud 45 j., fabrieksarbeider te Zuid-
dorpe, wegens mishandeling van CamlUius de
Bnouwer, door hem enkele slagen op het hoofd
te geven te Zuiddorpe op 3 Februari 1934.
Eisoh 15 boete of 15 dagen hechtenis.
Uitspraak idem.
F. T., oud 21 j., werkman te Hulst, wegens
mishandeling van Ludovicus Taalman, door
hem eenige stompen en schoppen te geven te
Hulst op 12 April 1934.
Eisch 10 boete of 10 dagen hechtenis.
Uitspraak f 10 boete of 5 dagen hechtenis.
A. v. B., oud 19 j., koopman te Breda,
wegens diefstal van een paar schoenen, toe-
behoorende aan L. de Braal te Hoek op 9
April 1934.
Eisch 1 maand gevangenisstraf. Uitspraak
1 maand gevangenisstraf, voorw. proeftijd
1 jaar.
I. B., oud 20 j., winkelbediende te Rotter
dam, wegens mishandeling van P. J. de Smit
door hem een vuistslag tegen het hoofd toe te
brengen gepleegd te Ter Neuzen op 11
April j.l.
Eisch f 25 boete of 10 dagen hechtenis.
Uitspraak idem.
HET NED. ELFTAL NAAR ROME.
Naar wij vememen zal Dr. Van der Meulen
de Nederlandsche voetbalploeg naar Rome
vergezellen.
Men deelt mede, dat Dr. A. Y. van der
Meulen, de moeilijkheden begrijpende, waarin
de technische commissie en de keuze-com-
missie van den Kon. Nederlandsehen Voetbal-
bond ten opzichte van het doelverdedigens-
vraagstuk van het Nederlandsche elftal zich
op dit oogenblik bevinden, alsmede ten ge-
volge van de talloos vele verzoeken van offi
cials en spelens, besloten heeft zich alsnog
ter beschikking te stellen van de technische
commissie om de reis naar Italie mede te
maken.
De technische commissie heeft dit aanbod
gaame aanvaard, daar zij overtuigd is, dat
deze daad van den oud-aanvoerder van het
Nederlandisch elftal, niet alleen met geest-
drift ontvangen zal v rden, maar vooral, om
dat zij meent, dat dit aanbod een gunstig
moreel effect op de geheele ploeg zal hebben.
Bovenstaand bericht zal ieder sport- en
voetballiefihabber in Nederland met vreugde
begroeten.
Van der Meulen is dus bezweken voor den
aandrang, die van zoovele zijden op hem is
uitgeoefend!
Wij twjjfelen er niet aan, of het zal Gdjus
zijn, die in Italie het Nederlandsche doel zal
ibewaken. En aan wien kan dat beter wor
den toevertrouwd dan aan hem? Het is
waar, Van der Meulen heeft al sedert een
half jaar niet meer gespeeid, maar voor
iemand van zijn klanse en van zijn routine is
dat niet zoo'n overwegend bezwaar. Na
eenige keeren oefenen zal hij er ongetwijfeld
,,weer in" zijn.
Het behoeft wel geen betoog, dat de weder-
opname van Van der Meulen een zeer belang-
rijike versterking voor ons elftal foeteekent.
Men denke bijv. aan den wedstrijd tegen
Frankrijik op Dondierdag jJ. Onze backs
speeliden toen lang niet zoo goed als wij dat
van hen gewend zijn en dat was beslist een
gewolg van den zwakken keeper, dien zij
achter zich hadden staan. Weber en Van
Run durfden niet op hem te vertrouwen en
daardoor poogden zij alle situaties zelf op te
knappen, wat tegen de snelle, prachtige voor-
hoede der F'ranschen lang niet meeviel. Maar
met Van der Meulen in het doel zal ons elftal
weer zijn ouden, beproefden aanvoerder bij
zich hebben, die zooals boven reeds gezegd
tevens een krachtige moreele steun voor de
overige Oranjemanneh' zal beteekenen.
Met het Nederlandsche elftal, waarover wij
thans de beschikking hebben, is niets onmo-
gelijik! Zelfs Rome niet!
DE BURGEMEESTER VAN DENEKAMP
VERONGELUKT.
Maandagavond heeft op den straatweg Oot-
marsumDenekamp een ernstig auto-onge-
val plaats gehad, tengevolge waarvan de
burgemeester van Denekamp, de heer J.
Wynia, is gedood.
De heer Wynia reed met zijn auto van Oot-
marsum naar Denekamp. Ter hoogte van den
zgn. overlaat, in de buurtschap Tilligte, schrjnt
door tot nu toe onbekende oorzaak de burge
meester, die zelf den wagen bestuurde, de
macht over het stuur kwijt te zrjn geraakt.
In voile vaart is de wagen in botsing gekomen
met een langs den weg staanden boom. De
auto werd vrijwel in elkaai gedrukt en ge-
raakte in brand. De heer Wynia werd door
den schok der botsing uit den Wagen geslin-
gerd. Toen voorbijgangers het zwaar ge-
wonde slachtoffer ontdekte, werd ijlings medi-
sche hulp ingeroepen. Men vervoerde den
heer W. naar een in de nabijheid gelegen
boerderij. Kort na het ongeval is het slacht
offer overleden. Dr. Wortelboer uit Oostmar-
sum constateerde een dubbele schedelbreuk.
De politie van Denekamp stelt een onder-
zoek naar het ongeval in. In de nabijheid
van de plek, waar het ongeval geschied is,
moest de auto een brug passeeren Het weg-
dek ter plaatse is bol. De auto schijnt door
de snelheid gewipt te zijn en tengevolge hier-
van moet de bestuurder de macht over het
stuur verloren hebben. De auto is totaal ver-
nield.
'Het zoo droevig verscheiden van den bur
gemeester van Denekamp de heer Wynia
is 46 jaar oud geworden en u'as sedert 8 jaar
burgemeester heeft ter plaatse een diepen
indruk gemaakt.
ONDER DE TRAM.
Zondagmorgen reed de 24-jarige H. B. P.,
met zijn fiets op de Vailiantlaan te Den Haag.
Toen hem een tramwagen gepasseerd was,
wilde hij de tramrails oversteken. Maar juist
kWam van de andere zijde een motorwagen
aangereden. P. wilde nog voor den motor-
Wagen om rijden, maar hij werd door dezen
wagen gegrepen, kwam te valien en geraakte
onder de tram.
Met een schedelbreuk werd hij opgenomen
en naar het ziekenhuis aan den Zuidwal ver-
voerd, waar hij kort na aankomst is over
leden. P. was ongehuwd.
SCHANDEL1JK GEKNOEI BIJ DE CRISIS-
VARKENSCENTRALE.
Bij de crisisvarkenscentrale zijn in den loop
van deze maand emstige ongeregelidheden aan
het licht getreden. die tot het ontslag van een
aantal zaakwerders hebben geleid. Enkelen
hunner zijn vrijwillig heengagaan, anderen is
hun betrekking opgezagd. Zij maakten zich
aan mislbruik van vertrouiwen schulldig, ter-
wijl sommigen vermoedelijk valsohheid in ge-
schriifte hebben gepleegd. Ten aanizien van
deze laatsten is een vervolging van justitie-
wege niet uitgesloten. ,,De Telegraaf" deelt
hierover het volgende mee:
De zaakvoerders zijn er mee belast de zoo-
genaamide regeeringsvarkeniS op te koopen.
De masters, de boeren dus, mogeu een bepaald
aantal varkens houden. Deze kunnen zij aan
de varkenscentrale verkoopen, tegen een prijs
die den prijs op de vrije markt met ongeveer
vijf cent per pond overschrijdt. De bedoeling.
van de wet is, de boeren te helpen. Wat ge-
beunde nu echter? Bepaalde zaakvoerders
kochten niet vande boeren, maar van 64n
bepaalden boer. Deze was eenfamilielid
of strooman van hen.
Feitelijk leverden zij dus hun eigen varkens
aan de ^Centrale en maakten daarvoor den
hoogeren prijs. Nu schrijft de wet voor, dat
een master maar acht varkens mag verkoo
pen. De zaakvoerders legden deze bepaling
zoo uit, alsof er stondteikens acht. Zoo gauw
de acht varkens geleverd waren, kochten de
stroomannen er weer acht. Zoo ging het spel-
letje door en de winst vloeide in de zakken
van de ambtenaren der varkenscentrale.
In een streek van ons land heeft een zaak-
woender op die wijze niet minder dan de helft
van alle aan de regeering geleverde varkens
geleverd
De boer voor wie de steun is, komt niet aan
bod. Hij moet zijn varkens maar op de vrije
markt zien kwijt te raken. Hij durft er ook
niet te veel over te spreken, daar de meeste
zaakvoerders varkenshanldelaar zijn. En van
dezen is hij afihankelijk.
De ambtenaren van de varkenscentrale sta-
ken dus niet alleen zelf den steun aan de boe
ren in hun zak, doeh kneveldien de landbou-
wers ook. Bij dit bedrijf hebben kij flinke
winsten gemaakt.
Gp nog andere wijze benadeelden zij dfe boe
ren. Zij zeiiden tegen een mester, die gaame
varkens voor de centrale leverde: dat is goed
de centrale zal wel koopen. De tijd verstreek
echter de centrale, in de persooci van den
zaakvoender kooht niet. De mesters werden
ongerust, zij wilden graag van hun dieren af.
Op dat oogenblik kwam de zaakvoerder, die
hun mededeelde, dat kan nog wel een heelen
tijd duren, met dat koopen door de regeering!
De boer antwoordde: de varkens moeten weg.
Nu goed dan, zeide de nobele zaakvoerder, ik
zal ze zelf koopen. Maar tegen den prijs op
de vrije markt.
De boeren die varkens kwijt wilden, gingen
op dit aanbod in. De zaakvoerders kochten
zelf de varkens. Met den meesten spoed
expediieerden zij die dieren echter alsre-
geerinigsvarkens. Nu konden zij de dieren
plotseling wel ais zoodanig leveren. Zij ont-
vingen van de regeering den hoogeren prijs.
betaalden den boeren den lageren marktprijs
en staken het verschil, vijf cent per pond, zelf
in den zak. Op een varken van 250 pond ver-
dieniden zij oip die wijze 12.50.
Een moeilijkheid was echter om de varkens
centrale wijs te maken, dat het de boeren
waren die geleverd hadden en den regeerings-
prijs ontvinigen. Daartoe maakten zij de hand-
teekening van de boeren na. Een klein
kunstje, want wie kent in Den Haag de hand-
teekening van b.v. boer X uit de Betuiwe.
Het is naar dit plaatsen van valsche hand-
teekeningen, dat de justitie thans een onder-
zoek instelt. Voor het overige ontsnappen de
hantdelingen van de oneerlijke zaakvoerders
aan de bepalingen van de strafwet.
Intussohen is het toch diep-treurig, dat
zoovele steungelden in de zakken van knoeiers
terecht komen. Daar betaalt het Nederland
sche pUbliek toch werkeHj'k zijn indirecte be-
lasting niet voor!
DE „POSTJAGERS TE VOET" OP WEG
NAAR INDIe.
Omtrent den tocbt van twee Bussumsche
jongemannen den 27-jarigen T. A. van Hey-
ningen en den 21-jarigen E. Greidanus, die
20 December van het vorig jaar uit Bussum
zijn vertrokken om, elk met slechts 25 op
zak ,te trachten, Ned.-Indie te bereiken en
zich daar een werkkring te verzekeren, heeft
het ipersbureau Vaz Dias, in den vorm van een
algemeene inleiding, het een en ander mede-
geideeld, betrekking h ebb end op de ervaringen
van deze globetrotters op hun moeizame reis,
wiaarvan zoo langzamerhand het doel in zich*
komt.
Genoemid bureau ontving inmiddels enkele
meer gedetaiiieerde reisverhalen over de be-
ievenissen van het t/weetal op de tot dusvei
afgelegde geweldige route.
Aan een der eerste brieven, dateerende van
omstreeks 9 Januari, is het volgenide ontleend.
Ziwitserland zijn we doorgetrokken, het
meer van Geneve langs en het Rhonedal door
tot Brig. De automobilisten schenen niet erg
veel voor ons te voelen en het gebrek aan
sympathie was wederzijds, toen we na zeven
dagen deze 220 K.M. achter ons hadden en
alleen een paar K.M. met een slee mee had
den mogen rijden.
We zaten in Brig en aan de andere zijde
der Alpen lag Ieselle in Italie als eerste in de
lange reeks van plaatsen, waar we een intro-
diuctie hadden en waarlangs onze route dus
liep tot Brindisi.
Als jongen had elke heel hooge boom voor
mij een bijizondere bekoring en aantrekkings-
kracht, die eersit voorbijgingen, als ik in het
hoogste topje was gezeten en mezelf over
tuigd had, dat ik hem baas kon.
Een dergelijke uitiwerkSoig heeft de Sim-
plonpas op Eddy (Greidanus) eu mij gehad,
temeer daar de menschen, bij wie we infor-
meerdien of de postslee nog „overging", bij-
zonder bedienkelijk keken, toen we vertelden,
dat we geen ski's hadden.
„Gaat u liever met den trein, dan bent u
er ook veel vlugger", ried een snuggerling
ons aan. Neen, nog afgezien van de geld-
kwestiede Simplon had ons te pakken en
om elf uur ging bet er op los.
De weg is vrij goed, alleen veel te hellend,
naar onzen zin, maar dat is geen wonder, we
moeten ruim 1500 meter stijgen over de 24
K.M., die ons van bet hoogste punt, van het
Hospice, scheiden. Het heeft ook zijn voor-
deelen; talrijk zijn de skiers, die zich hier
aan het oefenen zijn. Ze worden met enthou-
siasme begroet als ze ons, den hellenden weg
af, tegemoet kcmen sufeen.
De weg blijft sterk stijgen en al spoedig
hebben alleen nog de groentjes op skigebied,
die ons op rare buitelicDgen vergasten, onze
belangstelling. Onze verdere aandacht is
geiwijd aan het lanidschap en het smalle, on-
effen spoor in de hooge sneeuw, gemaakt
door de ijizers van de slee en de paarden-
hoeven.
Om half twee bereiken we „Schutzhaus 2",
een cafetje. We zijn 10 K.M. opgeschoten in
2% uur en heel tevreden als we hooren, dat
dit de normale tijd is. Minder aangenaam is
de belangistelling voor on2fe schoenen; daar
schijnt nog iets aan te mankeeren. We had
den er nog wel kort geleden een paar ons
spijkers onder laten slaan en waren er sinds-
dien geweldig trots op.
Zoo lang en zoo ver
Na de lunch gaat het verder. Steeds woes-
ter en mooier wordt het am ons heem. Veel
genieten we er echter niet van; de sneeuw
is ook hooger en losser geworden. De enkele
skiers, die zich door siedem naar boven heb
ben laten brengen en ons nu tegemoet komen,
worden als noodzakelijk kwaad beschouiwd.
We moeten er voor uitwijken en komen tot
onze heupen in de sneeuw te staan en dat
lijkt grappiger dan het in werkelijkheid is
De sneeuw dringt in onze lage schoenen en nu
begrijpen wij eerst de verbaasde blikken op
ons sohoeisel. Verlanjgend kijken we uit naar
,,Sohutzhans 4" dat maar 8 K.M. van het
vorige af moest zijn; naar ons idee hadden we
er al lang moeten zijn.
Eddy loopt een eindje achteraan en telkens
als ik een bocht omga, blijft hij stiistaan en
schreeuiwt: „Zie je al wat?". „Neen, maar nu
kon het niet ver meer zijn", roep ik bemoedi-
igend terug, en spoed me naar de volgende
bocht, in de hoop vanidaar het langverwachte
te zien en het achterwaarts te kunnen be
richten.
't Komt tenslotte, maar het is niet prettig
te hooren, dat het al half vijf is. Over deze
8 K.M. hebben we ruim drie uur gedaan en de
sneeuw wordt nog steeds hooger.
't Gate is niet verwarmd, mrjn voeten wor
den ijskoud. Ik wil weer vlug verder.
We stappen op, aan het einid weten we het
Hospice met warm eten, bedden en rust bij
de gastivrije monniken. Dit geeft ons moed
door te zetten. 't Wordt schemerig en het
spoor vervaagt in de witte massa. Heel dik-
wijls struikelen we en rollen Lamguit in de
diepe sneeuiw, waar we soms een oogenblik
heelemaal dn verdwijnen. 't Is een heele
prestatie, weer overeind te krabbelen met je
aware bepakking. Meestal blijven we dan ook
even liggen om uit te rusten, je ligt in de
sneeuiw als in een diepen fauteuil. Geen won
der, dat menschen dikwijls in slaap valien
tijdens zoo'n rustparttjitje en dan bervriezen
Daar zgn we voor gewaarsehuwd en, als we
beginnen te geeuwen, gaan we er weer op los
Intussohen is het donker geworden, het
spoor is onzichtbaar. We zien alleen nog de
stokken, op afstaniden van 25 M. van elkaar
langs het spoor in de sneeuiw gestoken, woar-
tegen ze zich zwart afteekenen.
Weer een Schutzhaus. Snel loopen we deze
verleiding voorbij, zitten we daar eenmaal.
dan blijven we er, daarvan zijn we overtuigd
Het is niet kosteloos en we zgn ook te groote
stijfkoppen om onis einddoel ..Hospice" te
laten schieten. ,,Nog 3 K.M., dat is toch niets
job!", moedigen we elkaar aan, en grijnzen
©ens bedenkelijk als we aan den juist afge-
legden deniken.
Mrjn voeten zijn gevoelloos, 'k kan mrjn
evenwicht bijna niet meer bewaren. Hoe vaak
we dat laatste stuk gevallen zrjn weet ik niet,
maar meer dan 100 meter hebben we geen
een keer achter elkaar geloopen. Heel dik
wijls maar 50 meter of minder.
Een otuse.
Eddy loopt nu steeds voorop en ik ben het,
die verlangend luistert, als ik hem uiit het oog
verlies. Misschien komt er een teeken, dat we
er emdelijk zijn. Een enkele maal gebeurt
dat ook, maar dan blijkt het een hotel
te zijn, dat gesloten is. We rooken onze eerste
sigaret. om de teleursteliing te boven te
komen. Het laatste stuk zullen we niet licht
vergeten. Het is half negen, als we het Hos
pice bereiken, en hoog tijd. Het blijkt, dat
mijn schoenen vastgevroren zitten, als de
prior ze probeert uit te trelkken. Teiwijl wij
eten, worden mijn voeten met ijiswater gemas-
seerd en nog lang daarna. Het duurt drie uur.
v66r ze heelemaal outdooid zijn. Daarna wor
den ze omzwachteld, tot ze niets menschelijks
meer hebben. Ik. heb geboft, volgens den
prior. Ik vind dat maar betrekkelij'k, vooral
als ik hoor, dat ik de eerste dagen niet loopen
mag.
'fc Is een strop, maar als we vememen, ctat
het iets heel bijzonders is, om met deze hooge
sneeuw zonder ski's of postslee het Hospice
te hebben bereikt, zijn we toch verzoend met
dn uitslag van onzen tocht.
De prior zegt, dat we op zijn kosten met
de postslee naar Italie mogen rijden, als we
weggaan. Het is te gevaarlijk met onze lage
schoenen. We vinden het een praohtidee en
protesteeren geen oogenblik. Daarna duiken
we in bed onder geweldigen domizen dekems
Alles is trouwens geweldig geweest vandaag;
de witte woestenij, waar we doortrokken, ons
geluk, de zoo juist gedemionstreerde eetlust
en het Hospioe zelf, nog gefoouwd door Napo
leon.
OFFERBLOK GELIOHT.
Te Zaandam heeft de 48-jarige Amsterdam-
mer A. J. A. kans gezien in de R. K. kerk in
de Oostizijde een offeTblok te lichten.
Een zuster, die zich in het kerkgebouw be-
vond, had de man echter bezig gezien en
daarvan aan de pastorie melding gemaakt.
Een der beide kapelaans is toen de onge-
noode gast achtema gegaan, met het gewolg
dat hij aan de Bloemgraoht kon worden aan-
gehouden en aan de politie overgeleveid.
De inhoud van de offeribus, ongeveer 13
guilden, had hij in zijn actetasch geborgen
ZELDZAME KROP SLA.
In den tuin van den kweeker K. C. v. Dop
te Honselersdijk is een sla-krop gegroeid met
een breedte van 60 c.M. De struik stond in
een rij ramen als een gewone Mei-konlngin,
doch vertoonide spoedig een zoodanige ont-
wikkeling dat zij de aandacht trok en men
haar Met doorgroeien.