ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VIAANDEREN
No. 9136
WOENSDAG 25 APRIL 1934
74® Jaargang
Binnenland
Buitenland
DE ZAAK VARAZW ERTBROEK VOOR
DEN RECHTER?
r
I
NEUZENS
ABONNEMENTSPRUSBinnec Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
rr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen 2,35 per 2
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
maanden fr. per post
LitgeefsterFirma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTI8N: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clibhd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrrjgbaar is. Intending van advertentien liefst een dag voor de nitgave.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Dinsdag.
Verscheidene ontwenpen worden aan de
agenda toegevoegd, ojh. het wetsontwenp tot
beach erming van de openbare orde.
Wijziging Win kelslui tings wet.
De Voorzitter deelt mede, dat Minister
Cojijn verzocht he eft de wetsontwerpen in
zaike wijziging van de Winkelsluitingswet
(Zondagssluiting enz.) voorloopig niet te be-
handelen.
In venbamd hiermede verzoekt Dr. Vos (lib.)
zjjn initiatief-voorstel ter zake weder op de
agenda te plaatsen.
De Voorzitter zal dit overwegen.
I.oonen in de werkverschaffing.
Voortgezet wordt de discussie over de
interpellatie-Kupers in zake de verlaging van
de loonen in de werkverschaffing en het be-
leid in zake steun van werkloozen.
De heer De Visser (comm.) betoogt, dat er
alleen bezuinigd wordt op de arbeidersklasse
door steun- en loonroof. De uitkeeringen
worden willekeurig verlaagd, waarvan spr.
vooilbeelden noemt. Spr. dient een motie in,
waarin de regeering verzooht wordt op haar
maatregelen terug te koanen.
De beer Aalberse (r.-k.) wijst op de psy-
ohisohe en ethische gevolgen der werkloosheid,
vooral op het platteland. Spr. meent echter,
dat de kwestie van den steun moet bekeken
worden in het licht van het verkrijgen van
voldoende werkgelegenheid, waanmede ook
enomie bedragen gemoeid zijn. Dit laatste
belang acht spr. het grootste. Spr. vraagt, of
met steimverlaging niet even had kunnen
worden gewacht tot vaststond wat zou worden
gedaan voor we rkve rimming. Spr. geeft ver-
mindering van huurbijslagen in overweging,
om-dat deze bijislagen huurvenlaging tegen-
houden.
De stemming over de motie houde men aan
tot na het debat over het 60 millioen-ont-
werp.
De heer Lingbeek (herv. ger.) staat aan de
zijde van den heer Kupers, zoolang er nog
zooveel geld naar de kloosters gaat.
Dr. Vos (lib.) zegt, dat men de voorzich-
tige houding der regeering moet eerbiedigen.
Spr. staat aohter haar in dezen.
De heer Kuiper (r.-(k.) meent, dat de Minis
ter niet heeft kunnen aantoonen, dat de steun
bedragen in Twente te hoog zijn.
AARDAPPEE-CENTRAEE.
De Minister van Staat, Minister van Eco
nomische Zaken a. i. heeft benoemd tot lid van
het bestuur der Stichting Nederlandsche
Aardappel-centrale, gevestigd te 's-Graven-
bage, in de vacature. ontstaan door het over-
lijden van den heer Iz. P. v. d. Weele, den
heer J. S. de Regt Szn., te Kats.
MINISTER COLIJN.
Minister Colijn heeft zijn ambtswerkzaam-
heden als minister van kolonien en als minis
ter ad interim van economische zaken thans
zoodanig geregeld, dat hij des ochtend? aan
het departement van kolonien en des middags
aan het departement van economische zaken
werkzaam is.
OUD-MINISTER VERSCHUUR.
Naar de Nederl. vemeemt, heeft zich bij de
ongesteldheid van oud-minister Verschuur, die,
na het ontslag uit de Maria-stichting te Am
sterdam, thans thuis verpleegd wordt, een
oomplicatie voorgedaan, waardoor het gene-
zingsproces wordt belemmerd.
De patient heeft, aldus het blad, met vrij
booge koortsen te kampen, doch naar verluidt
geeft zijn toestand geen reden tot bezorgdheid.
ONDERSCHEIDING VOOR MINISTER
VERSCHUUR.
Bij Kon. besluit is benoemd tot ridder in de
Orde van den Nederlandschen Leeuw, mr. T.
J. Verschuur, oud-minister van economische
zaken.
DE AARDAPPEE-CENTRAEE.
De Ned. aardappelcentrale als monopolie-
houdster voor den uitvoer van aardappelen
naar Belgie verzoekt het volgende ter kenmis
van belanghebbenden te brengen.
le. met ingang van Maandag 23 April is
de sorteering voor zand- en kleiaardappelen,
welke naar Belgie worden geexporteerd vast-
gesteld op 40 m.M. vierkante maat en op-
waarts;
2e. met ingang van denzelfden datum is
bet door de centrale te heffen prijsverschil bij
export vastgesteld als volgt:
Voor goedgekeurde pootaardappelen 61 cent
per 100 K.G., voor comsumptie-aardappelen 36
cent per 100 K.G., voor veevoederaardappelen
1 per 100 K.G., terwijl de centrale zich het
recht voorbehoudt om in die gevallen, waarin
door afwijkende inkoopprijzen gevaar zou ont
staan dat de Belgische minimumprijs van 27
francs niet zou Worden bereikt, het prijsver
schil zoodanig te verhoogen, dat het juiste ni
veau bereikt wordt;
3e. Alle monopolie-consenten moeten alvo-
rens de uitvoer plaats vindt, aan de betreffen-
de districtskantoren der gewestelijke aard-
appelorganisatie ter afstempeling worden aan-
geboden;
4. op alle monopolie-consenten moet het
juiste spoor-, jjfc- of fairbankgewicht worden
ingevuld. Dit gewicht moet door de daartoe
bevoegde persoon of lichaam worden ingevuld
en genoteerd onder punt 6 van het consent-
formulier, tenzij men er de voorkeur aan geeft
een bewijsstuk van het gewicht te hechten aan
het consent-formulier.
NIEUWE REGELING BETREFFENDE DE
MATEN EN GfEWICHTEN ENZ.
Bij de Tweede Kamer is ingediend een wets-
ontWerp van bovengenoemde strekking. De
toelichting wijst er op, dat de IJkwet niet meer
voldoet aan de eischen, welke in het licht van
de huidige opvattingen en behoeften mogen
worden gesteld. Zij is verouderd. Allerlei oude
benamingen komen er nog in voor, die ver-
warring stichten. Er zijn in den handel ge-
bracht tal van meet- en weegwerktuigen, die
welhaast onontbeerlijk zijn, doch die buiten de
IJkwet vallen. Ook kon het voorkomen, dat
iemand, die op den openbaren weg ter afwe-
ging van aardappelen en groentec voor den
verkoop gebruik maakte van een busje spercie-
boonen, door ons hoogste rechtscollege van
rechtsvervolging moest worden ontslagen. Ook
in vergelijking met het buitenland is de Neder-
landsche IJkwetgeving in den loop der jaren
belangrijk ten achter gekomen. Zoo is Neder-
land e4n der weinige landen, waar overtieids-
toezicht op benzinepompen en weegwerktui
gen geheel ontbreekt. Een geheel nieuwe IJk
wet, die verdere overheidscontrole brengt, ljjkt
de regeering de beste oplossing. Het onderha-
vige wetsontWerp heeft die strekking.
Het ontwerp geeft in de eerste plaats een
regeling betreffende de grondslagen van maat
en gewicht van de in Nederland als geldig er-
kende aanduidingen. Verder zijn er bepalingen
met betrekking tot de stoffelijke voorwerpen,
welke een maat- of gewichtsaanduiding dra-
gen, de keuring, den dienst van het IJkwezen
en strafbepalingen.
CREDIETVEREEENING AAN DEN
MIDDENSTAND.
Aan de memorie van antwoord in zake het
betreffende wetsontwerp wordt het volgende
ontleend
Wat het tijdstip der indiening betreft, er-
kent de minister, dat de moeilijkheden, waarin
een groot deel van den middenstand sedert ge-
ruimen tijd verkeert, op zich zelf beschouwd,
eerdere hulpverleening hadden gewettigd. Ver-
strekking van hulp door credietverleening ver-
eischt echter vooral op dit Urrein een zorg-
vuldige voorhereiding, gepaard met een uitge-
breid voorafgaand overleg met verschiUende
instanties, waarmede onvermijdelijk veel tijd
gemoeid is. Dat het ontwerp de kern van het
middenstandsprobleem niet raakt, stemt de
minister voetstoots toe. De bedoeling is geen
andere, dan in daarvoor in aanmerking ko-
mende gevallen incidenteel credietsteun te ver-
leenen.
Met betrekking tot de vraag hoe men zich
de werking van het te verleenen crediet moet
vool-stellen, wordt opgemerkt, dat de crediet
verleening zal worden toevertrouwd aan de
Nederlandsche Middenstandsbank, welke even-
tueele verliezen op verleende credieten aan het
rijk zal kunnen declareeren. De begrootings-
post dient in de eerste plaats tot dekking van
deze verliezen; z6o gezien komt de crediet
verleening voor's Rijks kas dus inderdaad neer
op een vorm van subsidieverleening.
Aan het bedrag van 2 millioen ligt niet een
bepaalde becijfering ten grondslag. Dit bedrag
stelt aan de beoogde hulpverleening een uiter-
ste grens; de toestand van 's lands financien
laat naar de meening van de regeering niet
toe, voor dit doel een grooter bedrag beschik-
baar te stellen. Dat een memoriepost is uit-
getrokken vindt zijn verklaring in de omstan-
digheid, dat geen raming kon worden gemaakt
van het bedrag, Waarmede de begrooting voor
het dienstjaar 1934 zal moeten worden be-
zwaard. Het bedrag van 2 millioen is dus niet
alleen voor het loopende jaar bestemd; dit
bedrag zal ten voile in de dekking van het
geldelijk beloop der te nemen maatregelen
moeten voorzien. Voor het overige wordt dui-
delijkheidshalve nog opgemerkt, dat het totaal
bedrag der te verleenen credieten ailerminst
in het door de regeering aangevraagde crediet
zijn uiterste begrenzing vindt. De begrootings-
post zal tegenover de Nederlandsche Midden
standsbank als het ware werken als een
„waarborgfonds"
De minister moet met stelligheid tegen-
spreken, dat het wetsontwerp zou beoogen, de
middenstandsbank te redden uit een moeilijke
positie, waarin zij zou zijn geraakt of waarin
zij zou komen te verkeeren ten gevolge van de
liquiditeitsmoeilijkheden van vele midden-
standsbedrijven. Van zoodanige moeilijke po
sitie is geen sprake; de bank heeft sinds haar
opriehting bij de credietverleening groote voor-
zichtigheid in acht genomen en voor zoover zij
in dezen crisistijd bij de credietverleening ver
liezen geleden heeft of vreest te zullen lijden,
daarvoor ruimschoots de noodige voorzienin-
gen door reserveering uit eigen middelen ge-
troffen.
De regeering meent niet te kunnen prijs-
geven het aan het ontwerp ten grondslag lig-
gende voornemen, de credietverleening uitslui-
tend over de Ned. Middenstandsbank te doen
loopen. Zij acht het gebrhik van dit voor dit
doel uitnemend geoutilleerd apparaat op zich
zelf reeds een waarborg voor een doelmatige
en onpartijdige besteding der gelden en is
voorts van meening dat alleen centraliseering
der credietverstrekking waarborg kan leveren
tegen willekeur of ongelijkheid van behande-
ling.
Het ligt niet in de bedoeling een commissie
in te stellen om na te gaan aan welke bedrij-
ven credieten kunnen worden verleend.
Welke voorwaarden aan de credietverleening
zullen moeten worden verbonden en welke
groepen van belanghebbenden van de te tref-
fen regeling zullen kunnen profiteeren, kan
niiet bij voorbaat in bijzonderheden worden
aangegeven, vooral ook daarom niet, wijl de
practijk den weg zal moeten wijzen.
Geen enkele groep van bedrijven is, mits aan
de gestelde eischen Wordt voldaan, van de
werking der regeling bij voorbaat verstoken,
dus ook niet de in het Voorl. Verslag genoem-
de groepen van middenstandsbedrijven in land
en tuinhouwstreken of bedrijven van aan-
nemers.
Met „volwaardige" bedrijven' worden be-
doeld bedrijven, welke op een gezonde renda-
biliteitshasis berusten. Bedrijven, welke zich
zien bedreigd met omvangrijke verliezen op
uitstaande vorderingen, zullen veelal wel in
zoodanige mate in hun kapitaal en tevens in
bun renclabiliteit getroffen zijn, dat zij hebben
opgehouden volwaardig te zijn. Zoodanige be- j
drijven zullen dus niet met succes een beroep j
op de regeling kunnen doen. Het ligt trouwens
voor de hand, dat met het op de been houden
van dergelijk bedrijven, gesteld dat dit tot de
taak van de Overheid zou behooren, sommen
gemoeid zouden zijn, welke het meergenoemde
bedrag van 2 millioen wel zeer ver zouden
te boven gaan. De mogelijkheid, dat de rege
ling hulp zou kunnen bieden aan bedrijven,
Welke bijv. door schuldenregeling zouden kun
nen worden gesaneerd, behoeft niet a priori
te worden afgewezen.
Naar „het Vad." vemeajnt-heeft de oud-se-
cretaris van de VARA van <(en rechtskundige
van deze vereeniging de knededeeling ontvan-
gen, dat het VARA-besttfur niet wenscht in
te gaan op brieven van den heer Zwertbroek,
waarin deze vraagt op welke gronden zijn ont
slag, alsmede de directe inhouding van zijn
salaris door het VAiRA-bestuur gerechtvaar-
digd moet worden geacht. De VARA-rechts-
kundige meldt den heer Zwertbroek, dat ver
dere beschikkingen zijnerzijds zullen worden
afgewacht. De heer ZWertbroek acht zich
daarom genoodzaakt, begen de VARA te pro-
cedeeren teneinde het hem toekomende te ver
krijgen. De advocaat van de VARA is mr.
Van der Goes van Naters te Heerlen, die van
den heer Zwertbroek mri J. E. W. Duys te
Den Haag.
De Koning en prins Karel teekenden in het
Gulden Book der tentoonstelling en maakter.
vervolgens een korten rondgang over het
terrein.
OPZIENBARENDE MOORD IN
ROEMENIe.
Onder den indruk van een opzienibarenden
moord op den Roemeenschen advocaat en
afgevaardigde. Dr. Fopovici, gepleegd door
drde gytmnasiasten, eischt de publieke mee
ning in Roemende scherpere beiwajking van de
jeugd in haar vrijen tijd en vooral maat
regelen van de ondeirwijs-autoriteiten tegen
de mogelijkheid, dat de jeugdige hersens ver-
giftigd worden dioor sensatiefitons en schan-
daal-leetuur.
De moord had eenige waken geleden
plaats. Des nachts, in zijn siaapkamer, in
tegeniwoordigheid van zijn vrouiw, werd Popo-
vici, een algemeen geacht en gezien man,
doodgeschoten
De poUtie tastte in het duister wie de
daders waren, totdat eensklaps bekend werd,
dat het dnie scholieren waren, resip. 16, 17 en
18 jaar, kinderen van zeer voomame families,
ni. de zoon van een rechter, van een leeraar,
en van een hoogen ambtenaar.
Er is geen andere verklaring, dan dat zij
door het lezen van slecMe romans en het zien
van verkeerde films tot hun daad zijn aan-
gezet. Zij golden alle drie bij hun leeraars
als intelligent.
De drie gearresteerden hebben hun daad
bekend. Gemaskerd zijn zij het huds van him
slachtoffer binnengedrongen met de bedoeling
om te stelen.
GRIEVENDE PAMELETTEN-
Op de vragen van bet Twefcde Kamerlid den
heer Boon, betreffende het nemen van maat
regelen van regeeringswege in verband met de
onlangs te Doetinchem plaats gehad hebben-
de verspreiding van pamfletten door in
Duitschland wonende personen, leden van de
Nationaal Socialistische Nederlandsche Arhei-
derspartij, heeft minister van Schaik, minister
van Justitie, geantwoord, dat is gebleken, dat
van de verspreiders der pamfletten In to
taal negen personen "cwee ihgezetenen van
Doetinchem waren. Het waren alien Nederlan-
ders.
Aan de hand van de thans bestaande bepa
lingen kan tegen het- gebeurde niet worden op-
getreden. Mochten soortgelijke geheurtenissen
zich herhalen, wanneer het aanhangige Wets
ontwerp, houdende nadere ivoorzieningen ter
bescherming van de epenbare orde. kracht van
wet zal hebben verkregen, dan zal niet wor
den nagelaten de noodige maatregelen te
nemen.
HET INCIDENT IN DE VERKEERDE*
OONCERTZAAL.
De Berlijnsche correspondent der N. R. Crt.
meldt:
In. de Frankfurter Zeitoung heeft een bericht
gestaan omtrent een concert te Berlijn van
den Zwitserschen pianist Edwin Fischer, en
waarin sprake is van zekere onrust, die tijdens
het concert merkbaar was en een antisemi-
tischen oorsprong had, doch die sipoedig weer
voor kalrnte plaats maaikte. In geen enkele
andere besprekdng van het concert werd van
dit geheimzinnig anti-semitisme melding ge
maakt.
Men zal zich herinneren, dat Edwin Fischer
een soort Siegtfried-figuur is, met blonde
leeuwenmanen. Van lieden, die het concert
hebben bijgewoond hooren wij, wat er werke-
lijk is gebeurd. Het concert von'd plaats in
de Beethovenzaal. Tenwijl Edwin Fischer
het spelen was, kiwam opeens uit ver-
schiillenide deelen van de zaal mensohen in
burgerkleeding op het podium toeloopen, die
riepen: „De Joden eruit! Wij hebben geen
Joodsche kunstenaars noodig! Weg met den
Jooid Wolff!"
menigeen gemeend had dat zonder strijd niet
te bereiken zou zijn.
Men weet, dat in de vreedizame poldtiek van
Japan in September 1931 weer een plotselinge
verandering is gekomen. Wij hebben dat ver-
schijnsel in al zijn fasen hier nauwkeurig
gevolgd, en hoeven onize lezers niet meer aan
den schijnlbaar grilligen, maar in werkelijk-
heid zeer stelselmatigen loop van de gebeur-
tenissen te herinneren. Men zag hoe de
Japansohe politiek steeds meer op drift raakte
met natdonaal-socdalistische, militaire stroo-
mimgen, en hoe de pogingen van de regeering
om nog wat stuur te houiden, steeds vruohte-
loozer werden. Araiki, de soldaat die het tot
minister van oorlog had gebracht, kreeg
voortidurend grooter gezag. Het succes van
zijn streven heeft hem meegesleurd over gren-
zen, die hij aanvankelijk nog voor zijn eigen
ondemeaniingsgeest getrokken had. Er is een
oogenblik geweest, dat er tegen de militaire
invloeiden in Japan geen tegenwicht meer
scheen te bestaan, en dat zij, die deze macht
uitoefenden, op het punt stomden geheel op
hoi te slaan. Toen is de ommekeer gekomen.
Araki weild weggedrongen. Hij kreeg een
politieke ziekte en moest vervolgens, om
redenen van politieke gezondheid, zijn ontslag
nemen. Uit Japan klonken toen opeens veel
vreedzamer geludden. Men kreeg den indruk.
dat de belangrijke versterking van de mili
taire positie van Rusland in Oost-Azie, en de
toenadermg tusschen Washington en Moskou
heel veel inrvloed hadden gehad op de vreed
zamer inzichten van Tokio. Wij hebben er
al op gewezen, dat wat eerst si edits indruk-
ken der buitenwereld waren geiweest, een
krachtige bevestiging kregen door verklarin-
gen, die Saito, na zijn bevordering van gezant
in Den Haag tot ambassadeur te Washington,
voor en bij aankomst in zijn nieuwe stanid-
plaats aflegde.
Er is alle aanleiding om, na alles wat wij
de vorige week reeds over een nieuwe veran
dering in Japan hebben gezegd, nog weer
hierop terug te komen.
Juist diezelfde Saito heeft aan een mede-
werker van de IVaslurigton Star thans mede-
deelingen gedaan, die bewijzen, dat er te Tokio
inderdaad een nieuwe ommekeer heeft plaats
gevonden. Saito, drie maanden geleden nog
vredesheraut, verkondigt nu een zoo uitdagen-
de politick, dat de openbare meening in
Amerika een tweede schot heeft gekregen.
die bij die van de vorige week niet ten aohter
staat. De woorden van Saito bewijzen. dat
de dammen, die tegen de aggressieve militaire
invloeden te Tokio opgeworpen waren, het niet
hebben uitgehouden. Russische bladen hadden
reeds gemeld, dat Araki bezig was wederom
grooten invloed te krrjlgen, dat zijn gevaar-
lijke macht als een teru'gkeerenid getij bezig
was opnieuw aan te rollen. Men moet nu
aannemen dat deze Russische berichten, die
eerst geen vertrouwen hebben gevonden, hee-
oa wmii. i eerst geen Vtjruuuweu ncucrcxi gcwuuLu,
Een inspecteur van politie kwam tusschen- j lemaai njet zjoo gek zijn geweest. Saito heeft
DE
BRUSSEESCHE TENTOONSTELLING
IN 1935.
Maandag is kctiing Leopold, op het plateau
van den Heisel, dat de heele Hoofdstad be-
heerscht, overgegaan "tot het leggen van den
eersten siteen van de aidaar, in 1935 te houden
Brusselsche wereldtentoonstelling. Feitelijk
had deze pleohtigheid geen andere dan een
symbolische heteekena'S. Men heeft natuuriijk
niet tot heden gewaxiht alvorens tot den aan-
leg als zoodanig over te gaan.
Nu kan men zich een idee vorrnen van de
reusachtige afmetingen der centrale hal, wel-
ker bogen een spanbreedte zullen hebbeti
van 87 meter. De twee andere. eveneens in
aarubouw zijnlde hallen, voor de Belgische af-
tlceding bestemd, zullen ieder 65 meter breed
en 150 lang zijn en, na de teoitoonsielling.^als
Jaarbeursgdbouwen dienst kunnen doen.
geheele terrein strekt zioh uit over een op-
pervlakte van 116 hectaren. Men heeft er, bij
de nivelleeringswerken, niet minder dan
1.400.000 M3. grond weggegraven en voor 40
millioen francs wegen aangelegd. Een uiterst
sehilderachtig park van 17 heetaren met een
500 meter langen vrjver, waar diverse feesten
zullen kunnen worden gegeven, bevindt zich
eveneens binnen het tentoons tellings ter rem
En evenals Oud-Belgie, le Antwerpen, in 1930,
zal Oud-Brussel een der meest typische at-
tracties zijn van de expositie in 1935. Over
een oppervlakte van meer dan 3 hectaren za'
een miniatuur-Brussel uit de 18e eeuw met
zijn ouiden „Steeniwegh", zijne taveemen.
giidehuizen, torens en poorten worden gere-
constitueerd.
Toen Koning Leopold Maandagmorgen,
vergezeld van prins Karel op het terrein
arriveerde, werd hij door minister-president
de Rroqueville, verschesidene ministers, burge-
meester Max en graaf vah der Burch, regee-
ringscommLSsaris voor de tentoonstelling, be-
groet.
Burgemeester Max in d.c Bianscnc
taal een rede, waarin Mj d a. zeide, dat het
doel van deze tentoonstelling zoowel hevorde-
ring van de intemationaile oeconomische he-
trekkingen is, als de staid met een prachtige
nieuwe wijk uit te bread en.
Namens de regeering spraik vervolgens
minister Van Cauwelaert. eveneens in de
Fransche taal. „De intemationale tentoon-
steUingen zijn als het ware de olympische
spelen van den hanldel en de industrie", zeide
hij Belgie wiil, in 1935, het vijftigjarig be
staan van zijn koloniaal rijk in Afrika, vieren
en met het houden van een wereldtentoonstel
ling te Brussel aantoonen dat zijn vertrouwen
in "een betere toekomst geen ijdel woord is.
De minister van nijverheild ,'herhaalde daama
zijn rede in het NederlanidsCh en besloot met
den verzamelkreet.Love Belgie! Leve de
Koning!"
Daarap wend de zware, g blautwe eerste-
steen" op zijn plaats gebracht.
beiden en vroeg wat de heeren hier eigenlijk
wilden, daar noch Edwin Fischer, noch een
van de andere kunstenaars in de verste ook
iets met Joden uitstaande had. De
betoogers geraakten in verlegenheid en excu-
seerden zich: zij hadden, zoo zeiden zij, zich
Tjergist in de zaal, zij waren per abuis in de
Beethovenzaal gekomen, en hadden de Bech-
stein-zaal bedoeld.
In de Beebstein-zaal nJ. concerteerde .nder-
daad op da en avond de heldentenor van de
S'taatsopera, Frits Wolf. In de Beohstein-zaau
verschenen de betoogers echter niet nadat
men hun aan het verstand had weten te bren-
dat er ook niet-Joden bestaan, die den
Wolff dragen en tot dezen behoort de
heldentenor van de Staatsopera.
Dit incident getuigt van de oppervlakkig-
heid waarmede sommige onverantwoordieiijke
personen dergelijke betoogingen ensceneeren.
deze lieden ginjgen alleen op den naam af
zonder zich eerst te overtuigen of de drager
van dezen naam inderdaad een Jood was eei
verwisselden bovenidien de Bechistein-zaal met
de Beethovenzaal, als gevoig waarvan zij het
concert van een buiten lands ch knnstenaar
noodeloos verstoorden.
TOCH AMOK?
Japan schijnt sohrijft de N. R. Crt.
op het oogenblik werkelijk op hoi. En men
zal zeer tevreden moeten zijn, als het ook
dezen keer weer zonder groote ongelukken
afloopt. De Japansohe politiek lijkt veel op
een schip zonder roer, dat door telkens andere
stroomingen en winden gepakt, een zeer
groot gevaar oplevert voor de heele soheep-
vaart. Wat er nu gaande is, is veel onmid-
delijlker gevaarlijker nog dan de geheurtenis
sen in Mantsjoerije. Het is veel meer reciht-
uit; alle voorwenidseis zijn erbij tenzijde ge-
laten, en het dwimgt mogendheden ais Ame
rika en Engeland kleur te bekennen.
Sedert vele jaren zijn in het hijzonder de
Amerikanen deze noodzakelijkheid zorgvulddg
uit den weg gegaan. Voor de conferentie
van Washington in 1922 scheen men toch, om
de rechten, die Japan zich in China aanma-
tiigde, op een Japansch-AmerikAansch conflict
af te stevenen Dat heeft men, door de ge-
noemde conferentie, juist bij'tijlds kunnen ont-
wijken. Bevredigend voor Amerika was deze
oplossing niet. Japan bleef ook na die con
ferentie posities in Clhina en Siberie hand-
haven. die feitelijk, naar Amerikaansche op-
vatting, voor de be langen der Vereenigde
Staten ondragelijk waren. Men nam te Was
hington, optimistisch, genoegen met het be-
reikte; en dit optimisme heeft volop recht-
vaardiging gevonden.
Russische guerillabemden hebben de Japan-
ners spoedig daama hardhandig uit Siberie
verwijderd, en in China hebben boycot's het-
zelfde bewerkt. Japan werd aanhanger van
vreedzame methoden. Het geval had weer
eens bewezen, dat menigmaai, als men maar
geduld heeft, zonder oorlog gesChiedt, wat
ronduit verklaard, dat Japan geen nieuwe
overeenkomsten meer van andere mogend
heden met China zal dulden, als Japan niet
tevoren daarover geraadpleegd is. Het is de
officieuse afkondiging van een Japansch
protectoraat over China. Japan zou, als
men naar zijn protesten niet luisterde, dit
als een onvriendelijke daad besohouwen. In
ieder geval zou het alvast begdnnen de Chi-
neesche regeering ervoor te straffen, ais er-
iets ..onrechtmatigs" gebeurde. Op die ma-
nier hoopt Japan tolijkbaar zijn eigen risico
te verminideren. Het is aitijd onschuldiger.
wegens een Amerikaansch-Chineesche over-
komst China dan Amerika te lijf te gaan.
Hoopt men te Tokio, dat de Amerikanen, uit
vrees voor een conflict, zioh daarin zouden.
schikken? Japan", zoo heeft Saito ver
klaard, wenscht niet zich met legitieme
zaken van vreemdelingen met China te be-
moeien, maar wel tevoren te worden geraad
pleegd als men eenige transactie met China
gaat sluiten"'. ,,En wat zou er gebeuren ais
een vreemde mogenidheid met oommercieele
belangen in Clhina geen rekening zou houden
met dezen eisch?" vroeg de interviewer. „De
Japansohe regeering zou een dergelijken stap
als een onvriendelijke daad besohouwen'', ant-
woordde de gezant, met eenige aarzeling.
Saito gaf te kennen, dat de Japansche
regderig ook nog bijzondere bezwaren liad
tegen het aanleggen van vliegvelden in China.
Dat schijnt de groote vrees te zijn, zooals
Tokio ook groote vrees koestert voor de
Russische vliegvelden in Oost-Azie. ,,Verleent
het Westen leeningen aan China", zoo meende
hij verder, ,,dan dient dit slechts tot bevor-
dering van de persoonlijke amtoities van be
paalde aanvoerders". Saito had het daarbij
vooral gemunt op een Chineesohe leening, die
op het oogenblik een groep Fransche ban-
kiers in Europa traeht te plaatsen. Tegen het
Amerikaansche crediet van 50 millioen dollar
in graan en katoen zou Japan niog geen be-
zwaai maken, ofschoom „het wist dat de
Ohineesche regeering voor de opbrengst ervan
wapens en ammunitie zou koopen".
Na deze verklaring van Saitio, die bevestigt
dat Japan het voornemen heeft, in strijd met
alie verdragen en het eleimentairste r;rbt_
China geheel onder zijn voogdij te nemen,
spreekt men in Amerika niet meer van een
proefballon. Men weet nu, dat het meenens
is. De regeering zal uiteraard echter geen
stappen doen, voor men officdeele mededeelin-
gen heeft gekregen van deze opvatting van
Japan. Is dit laatste eenmaal gebeurd, dan
zal men tradhten, met andere staten de
hoofden bijieen te siteken.
Het is op zibhizelf reeds derklbaar, dat China
zioh nu nog, evenals in 1915, goedwillig aan
de voogdij vaa Japan zou onlderwerpen. De
toenadering busscihen Japan en China, die
steeds door vele Europeanen wondt gevreesd,
en die tot zekere, waarschijmlijk bescheiden
hoogte onderweg scheen, moet nu wel zeer
grondig in de war zijn gestuurd.
