ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Twee mensclien op flen weg
No. 9129
MAANDAG 9 APRIL 1934
74e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
Buitenland
EERSTE BLAD
GRENSGEVECHT.
TER NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
UitgeefsterFirma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVEKTENTIeN: Vac 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVEKTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst eon dag voor de uitgavc.
DPT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, VVOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
DE REIS VAN DR. COLIJN.
In de Memorie van Antwoord inzake de
Indische begrooting deelt Minister Colijn aan
de Eerste Kamer het volgende mede:
„Erkentelij.k voor de bezorgdheid, in het
voorloopig verslag tot uitdrukking gebracht,
met betrekking tot het vervoermiddel waar-
van de Minister bij zijn voorgenomen reis naar
Indie gebruik denkt te maken, is hij intus-
schen van oordeel, dat de daaraan verbonden
gevaren overschat worden en dat zij in elk ge-
val niet behooren te weerhouden van het
maken eener reis, die op andere wijze, met
het oog op den daarmse gemoeiden tijd, an-
ders niet gemaakt zou kunnen worden.
In het midden latend of ook in de toekomst
persoonlijk contact tusschen minister en gou-
vemeur-generaal niet wenschelijk zal blijken,
met name wanneer tijdens het bewind van
den landvoogd een nieuwe minister de porte-
feuille van kolonien aanvaardt of wanneer ge-
heel onvoorziene omstandigheden snelle be-
handeling van gewichtige zaken noodig maken,
is in elk geval die wenschelijkheid thans aan-
wezig. Vooral met het oog op de laatste
stappen om tot een sluitend budget te gera-
ken en in verband met den geheel nieuwen
koers in de handelspolitiek. Zulke ingrijpende
aangelegenheden door middel van correspon
dence tot oplossing te brengen kost meer
tijd dan thans nog ter beschikking is.
Voor een vruchtbare samenspreking is het
ten zeerste ge'wenscht, dat deze gehouden
wordt ter plaatse, waar ook de raadslieden
van den gouvemeur-generaal aan het overleg
kunnen deelnemen; dit voordeel zou gemist
worden bij overkomst van den landvoogd naar
Nederland.
(Dat bij de besprekingen tusschen landvoogd
en minister rekening zal worden gehouden
met de „teere" verhouding tusschen het be
wind te 's-Gravenhage en dat te Buitenzorg
mag bij twee niet al te onverstandige men-
schen wel als postulaat worden aanvaard."
GROEIEND NATIONAAL BEWUSTZIJN.
Het Utrechtsch Dagblad betoogt, dat het
nationale bewustzijn groeit in onze dagen.
Niemand, die de gebeurtenissen der laatste
jaren heeft gevolgd, zal daaraan twijfelen.
Het staat voor tallooze denkers als een paal
boven water, dat er naast het individueele be
wustzijn, dat ieder mensch kenmerkt, zoo iets
als een collectief bewustzijn van ieder volk en
daarboven nog weer van het geheele ras. Er
is een ipenschheid, een entiteit, en er is voor
ieder individu edn volk, dat hij erkent als het
zijne, waarmee hij is samengegroeid en dat hij
erkend of niet erkend, ervaart als een eenheid.
Wie daaraan tiwijfelt, doet goed de nationale
readies te voigen, die zich van tijd tot tijd doen
gelden. Zoodra er iets van werkelijk nationaal
belang geschiedt, vaart er een schok door de
volksziel, waardoor ieder min of meer wordt
aangedaan. Het schijnt, dat de Hollandsche
ziel op een bepaalde golflengte is afgestemd,
waardoor wij ons voelen als Hollandsch en niet
Duitsch. Duitschland's zender ligt ons niet,
voor ons gevoel werkt hij storend, terwijl de
Duitschers, die juist daarop zijn afgestemd,
met aandoening en dankbaarheid naar hem
luisteren.
Dit behoeft niet intemationalisme uit te
sluiten! Dat hangt eenvoudig af van de meer-
dere of mindere volmaaktheid van ons toestel.
Als wij alleen maar distributie van, laat ons
zeggen, Huizen kunnen opvangen, dan is het
internationale voor ons dood en we zijn alleen
maar eng-Hollandsch of Holland op z'n smalst,
kleine luyden. Wanneer de distributie-dictator
ons niet alleen met Huizen maar ook met Hil-
versum en misschien met Daventry bedeelt,
roman van
HULBERT FOOTNER.
(Nadruk verboden.)
26) (Vervolg.)
Bij alien scherts over en weer, voelde ieder
voor zioh maar al te goed den emst van den
toestamd en 's avonds zat Natalie met wijd-
open oogen te overwegen hoe zij Garth aan al
deze avonturen had blootgesteld. Op hulp
behoefden zij niet te rekenen en alles wat zij
konden doen was een aanval afiwachten. Het
voedsel raakte op en alles wat zij gadurende
een heelen dag aten was een visch die Garth
had gevangen door 's nachts een lijn uit te
zetten in het meer. En in dien tijd hielden
hun vijaniden feest in de open lucht. Deze
belegering was kiniderspel voor hen, zoo zekev
waren zij van de averwinning.
Garth, zei Natalie plotseling. Laten we
er een eind aan maken. Alles is beter dan dit.
Hij weende af met zijn hand.
Nooit, beveling: riep hij.
Kunnen wij niet in de kano vluchten
Zij zouden bij het aanbreken van den
dag zien, dat de kano weg was.
Misschien zullen ze de boot in een paar
dagen niet missen.
Lieveling, al hadden we verschillende
dagen voorsprong, ze weten immers dat we
naar Settlement moeten en hoe gemakkelijk
kunnen ze ons inhalen.
Maar het kdn toch gelukken! was alles
wat zij zeggen kon.
Het is vijf en zeventig mijl, zei hij moe.
Jij bent nog niet sterk. Hoe zou jij dat kun
nen volhouden?
Jij heibt je geweer, zei zij.
Er valt niets te jagen in de open prairie
Natalie liet haar hoofd op zijn schouder
vallen en vroeg niet meer.
verandert de zaak reeds aardig in ons voor
deel, vooral als we een beetje Engelsch ge-
leerd hebben.
Maar als we er toe overgaan een eigen toe
stel te bouwen, dat we zelf kunnen bedienen,
onaifhankelijk van vreemden, die voor ons aan
den knop draaien, en als we ons bovendien
een paar talen eigen gemaakt hebben, dan pas
zijn we in staat ook het internationale te lee-
ren kennen en waardeeren.
Hetgeen niet wegneemt, dat we toch het
zuiverst op den Hollandzender kunnen af .stem-
men en dezen het best verstaan.
Herhaaldelijk is reeds betoogd, dat alleen
een gezond intemationalisme mogelijk is over
een warm nationalisme heen. Hoe zou het an-
ders kunnen Zou men de stad zijner inwoning
kunnen liefhebben als men zijn vermogen om
lief te hebben niet in het gezin ontfwikkeld
had? Eerst later kan het uitgroeien tot een
meer omvattende liefde voor gewest, voor
staat, continent en menschheid.
Dat de Duitschlandzender niet op onze golf
lengte uitzendt, bleek wel onlangs, toen de ge
beurtenissen aan de overzijde der grens onder
den invloed van rassenhaat, militairisme, eng
nationalisme en blinde volksvereering een echt
on-Hollandsch karakter aannamen en het pu-
bliek pijnlijk getroffen door den storenden zen
der, onmiddellijk reageerde door films, van
dienzelfden geest doortrokken, onmogelijk te
maken.
En hoezeer we Hollandsch zijn afgestemd,
kwam wel heel duidelijk uit bij de meesterlijke
vlucht van de' „Pelikaan", welke gebeurtenis
we afgescheiden van ieder eventueel com-
meroieel of ander voordeel hebben onder-
gaan als geen andere der laatste jaren en on-
eindig veel zuiverder dan dit bij een nationale
voetbaloverwinning bijv. ooit het geval kan
zijn.
Het is een merkwaardigheid van de Holland
sche ziel, dat zij, ondanks de splijtzwam, die
het volk in secten en partijen tot in het meest
dwaze deed uiteenvallpn, toch nooit na lo79
(Unie van Utrecht), haar innige samenhang
weer is kwijt geraakt. Hoe verdoold de partij-
ganger en sectarier ook kan zijn in eigen kli-
niek hij blijft toch Nederlander, we kunnen
het dagelijks van meest uiterst links tot ulti
mo rechts waarnemen.
Alle partijgeest, alle verstandelijke afschei-
ding in godsdienst, kaste en partij want
laten we het wel bedenken. al deze afscheiding
is een kwestie van verstandelijkheid wordt
hoog omkoepeld door die groote, nationale
Hollandsche ziel, waarin we leven, bewegen en
zijn.
Zij is het groote reservoir, waaruit wij leven,
waarmee we met onnaspeurbare buizen ver
bonden zijn, waarin we onze eigen gevoelens
en gedachten als sprekers, schrijvers, compo-
nisten, denkers, organisatoren, uitzenden en
waardoor we telkens weer opnieuw gestuwd
worden tot betere gedachten, krachtiger ge
voelens, zuiverder daden.
Ons volk is in snelle evolutie, het volksbe-
wustzijn groeit in den fellen strijd om het be-
staan, in het uur van het gevaar, onder de
hoogspanning, waar toe het steeds vlugger
levenstempo drijft. Nooit meer dan thans t-oor-
nen de besten onder ons tegen partijpolitiek,
tegen kinderachtig baantjesjagerij, tegen cor-
ruptie in staat en gemeente, tegen bevoor-
rechting. Sinds een eeuw heeft het nationale
besef niet zoo sterk gesproken, nooit sinds 100
jaar heeft krachtiger geklonken: we willen ons
zelf zijn en blijven.
En terecht kan de Hollandsche ziel het bij
monde van haar eerste Dienares zeggen, om-
dat zij in eeuwenlangen strijd heeft getoond
waardig te zijn als een onafhankelijke ster, be-
wust van haar beteekenis op alle gabied van
menschelijke uiting, te schitteren aan het in
ternationale uitspansel.
Verlies den moed niet, lieveling, zei
Garth. Morgen kornt er verandering. Ik be-
loof het je.
Wat ga je doen? vroeg ze angstig.
Dat moet ik nog uitdenken, zei hij ont-
wijkend. Ik zal het je zeggen zoodra het plan
vast staat.
In de duistemis van zijn kamer dacht hvj
na. Hij kon niet langer meer uitstellen.
Natalie's' leven was in het grootste gevaar.
Haar leven of het hunne, daar ging het om.
Twee vrouwenlevens waren er mee gemoeid.
Rina, dat wist hij, zou in een tijgerin verande-
ren als hij Malbyn doodde. Dus Rina moest
ook... Maar de gevolgen. Voor zichzelf
vreesde hij niets, maar voor Natalie. Hij zou
het motief van zelfverdediging kunnen aan-
voeren. Maar hoe zou hij haar kunnen ver-
dedigen voor de justitie. Maar er was niets
anders aan te doen. Het moest. De nacht
kwam hem zeer geschikt voor, het was don-
ker als een hel.
Toen zijn horloge vier uur wees, stond hij
op om te vertrekken. Hij riep haar en zei
haar de deur achter haar te sluiten. Hij wil-
de haar in zijn armen nemen, maar durfde
niet uit vrees, dat zij dit als een afscheid
zou beschouwen.
Toen de deur achter hem dicht ging, ge-
voelde zij zich geheel verlaten en zonder
eenige hoop.
Nauwelijk was hij bij den oever van het
meer aangekomen of hij voelde hoe wist hi)
niet dat iemand achter hem stond. Ge-
ruischloos ging hij op een knie zitten en
greep zijn geweer vast.
Wie is daar? zei hij scherp.
Uit de duistemis kwam een vreemde
nieuwe en vertrouwelijke stem: Garth, ben
jij dat?
Zijn hart begon wild te slaan.
Wie ben je? vroeg hij fluisterend.
Charley! antwoordde de stem, met een
jongensachtig accent.
Zij sprongen tegelijk op.
Ik heb voedsel voor jullie meegdbracht
fluisterde de jongen. Hoe is met Natalie
Op hetzelfde oogenlblik vielen ze elkaar in
de armen.
FRAUDE MET INVOER VAN BOTER
IN BEJLGIe. f
De correspondent der N. R. Crt. te Brussel
meldt:
De Belgische justitie heeft een onderzoek
ingesteld naar aanleiding van zekere fraudes,
die in verband met den invoer, van boter uit
Nederland zijn geconstateerd. Het is gebleken,
dat voor 1 Januari j.l. uit Nederland naar Bel
gie cngeveer drie millioen kilo boter zou zijn
geexporteerd, terwijl de Belgische import-sta-
tistieken slechts een invoer van twee millioen
kilo blijken aan te wijzen. Voor de drie mil
lioen kilo zouden de exporteurs een uitvoer-
premie van een gulden per kilo hebben ont-
vangen welke premie aan de Belgische douane
moest worden terugbetaald. Men vermoedt dus,
dat ongeveer een millioen kilogram op fraudu-
leuze wijze in Belgie zijn binnengebracht, wat
voor de Belgische schatkist een verlies van
ruim 14 millioen francs zou beteekenen.
Sedert 1 Januari 1934 is een dergelijke frau-
de evenwel onmogelijk geworden, daar de uit-
voerpremie in Nederland alleen nog tegen ver-
toon van het Belgische douanebewijs wordt
uitbetaald.
DE GEREFORMEERDE KERK EN DE
NATIONAAL-SOCIALISTISOHE BEWEGING
Eenigen tijd geleden is door de classis Lei
den van de Gereformeerde Kerken in Neder
land een commissie benoemd, om te onderzoe-
ken hoe de kerk te handelen heeft met belij-
dende leden, die lid zijn van de N.S.B. Blijkens
het kort verslag der classis heeft deze com
missie bij monde van ds. A. de Bondt te Lei
den gerapporteerd en heeft de classis de con-
clusies aanvaardt. De classis heeft als haar ge-
voelen uitgesproken
a. dat ieder, die de beginselen van de N.S.B.
onderschrijft en daaruit begeert te leven, daar
mee verwerpt de belijdenis zooals die in de drie
formulieren van eenigheid is neergelegd en
daarom onmogelijk tegelijkertijd lid kan zijn
van een der Gereformeerde Kerken in Neder
land;
b. dat, waar vele jonge menschen door fas-
cistische en nationaal-socialistische leuzen be-
koord worden, zonder kennis genomen te heb
ben van, of in te stemmen met de beginselen
van de N.S.B., het aan de prudentie van de
plaatselijke kerken moet worden overgelaten,
hoe in elk concreet g^'al behoort gehandeld
te worden.
GEEN KIPPENEIEREN MEER IN
BROEDMACHINES.
De „Staatscourant" bevat een beschikking
van den Minister van Economische Zaken,
waarbij wordt bepaald, dat na 3 Mei 1934 geen
kippeneieren meer in broedmachines aanwezig
mogen zijn.
Gelijk bekend, heeft reeds vroeger de Minis
ter van Economische Zaken een beschikking
genomen, waarbij de eindtermijn ten aanzien
van eendeneieren werd bepaald op 19 April
1934.
REGELING VAN DE STAATSLOTERIJ
Versohenen is de memorie van antwoord op
het voorloopig verslag in de Tweede Kamer
over het voorstel van de wet der heeren K.
ter Laan en IJzerman tot wijziging van art. 2
der wet van 23 Juli 1885 tot regeling der
Staatsloterij.
De voorstellers spreken daarin als hun mee-
ning uit dat er bij de Regeering geen bezwaar
zal bestaan tegen de tijdelijke vergrooting van
het aantal loten omdat niet de geringste wijzi
ging in het stelsel der Staatsloterij bedoeld
wordt. Van een „toespitsen van politieke en
geestelijke tegenstellingen" is bij, dit beschei-
den voorstel wel geen sprake.
Een lichte reactie deed Garth even wan-
kelen en hij boog het hoofd op Charley's
schouder.
God zij dank! God zij dank! lispelde hij.
HOOF1DSTUK XXI.
De verbrijzelde deur.
Garth klopte nerveus op de deur van de
hut en riep:
Natalie! Natalie. Goed nieuws!
Zij stond spoedig in de opening.
Kijk eens wat ik voor je meabreng!
riep hij.
Zij trokken de deur dicht en duwden Char
ley bij het licht van het vuur.
Charley! Charley!! riep Natalie buiten
haarzelf van vreugde, en zij drukte haar lip-
pen op de zijne, terwijl zij haar arm om zijn
hals sloeg.
Het eerlijke vollenmaansgezicht van den
jongen werd zoo rood als een pioen. Zij
spraken alle drie tegelijk, lachten en ween-
den om beurten.
Vertel ons je avonturen, Charley, vroeg
Natalie.
Laat ik eerst mijn pak open maken, zei
hij. Ik dacht zoo: misschien hebben jullie
wel honger en daarom heto ik maar volop
meegelbracht: suiker, thee, iboonen enz. en
om een beetje luxe te hebben, ziedaar sardi
nes en een doos biscuits!
O, engel die je bent! riep Natalie.
De rest heb ik twee mijlen zuidwaarts
venborgen, zei hij. Ik ga het halen.
Neem dan de kano, zei Garth. Dan
kunnen ze je niet inhalen.
Wat zal ik met de paarden doen?
Dit was een moeilijkheid.
Hoeveel, vroeg Garth.
Drie.
Hoe zullen we ze uit Gryll's handen
houden
Waarom zullen we wachten? riep Nata
lie. Laten we de kano nemen en voorgoed
vertrekken. Ik helb maar vijf minuten noo
dig dm me klaar te maken!
Garth weerde af.
Wie ook maar eenigszins op de hoogte is,
van den geweldigen omvang, dien zoowel de
buitenlandsche als de binnenlandsche loterij-
bedrijven hebben aangenomen, kan niet in
twijfel verkeeren omtrent de groote behoefte
aan loten bij een zeer aanmerkelijk gedeelte
van het volk.
Naast de binnenlandsche z.g. premieleenin-
gen, die in waarheid niets anders zijn dan ge-
wone loterijen, werken verschillende buiten
landsche ondernemingen, die jaarlijks tiendui-
zenden vreemde loten in ons land plaatsen.
Het is waar, dat op vele plaatsen de ver-
koop van Staatsloten moeilijkheden oplevert.
Deze moeilijkheden zullen verdwijnen bij een
betere verdeeling der Staatsloten over het land,
maar zij kunnen ook geheel opgeheven worden
door te verbieden, dat die zgn. premie-leenin-
gen gebruik maken van de trekkingen der
Staatsloterij. Zulk een verbod is dringend noo
dig.
De voorstellers merken nog op, dat alle
Staatsinstellingen zich hebben aangepast aan
de tegenwoordige tijdsomstandigheden. Alleen
aan de Staatsloterij is sedert 1885 niets ver-
anderd. Zij wijzen ook op de verhoogde winst
van f 650.000, die, al is deze wetswijziging niet
ter vermeerdering van's Rijks inkomsten voor-
gesteld, in deze tijden meer dan ooit op prijs
mag worden gesteld en die het voordeel heeft
van te zijn een geheel vrijwillig opgebrachte
'belasting, terwijl er in de tegenwoordige om
standigheden reusachtige bedragen naar bui
tenlandsche loterijondernemingen vloeien.
MEDEWERKING VAN DE AMBTENAREN
GEVRAAGD.
In aansluiting op de gepuhliceende eerste
veertien bezuinigingsverordeningen heeft de
Fransche regeering een proclamatie gericht
tot de ambtenaren, waarin de aandacht van
alle ambtenaren wondt gevestigd op de bui-
tengewone emstige beweegredenen, die de
regeering dwingen maatregelen te nemen,
die de ambtenaren treffen. In weeiwil van
de reeds door gevoerde besnoei'ingen op de
staatsuitgaven ten bedrage van 8 milliard frs.
moet het nog bestaande tekort van 4 milliard
frs. worden waggewerkty omdat een land
eveomin als een particulier steeds boven zijn
middelen mag leven. Het uitgeven van lee-
ningen ter verzekering van de voor het eind
van de maand veirvallende ibetalingen, cfoet
een beroep op het voortdurend aantrekken
van de disconto-rente, hetgeen bedenkelijke
nadeelen heeft voor het bedrijfsleven en de
financien. Alle anidere middelen zijn uitgeput.
De regeering is gedwongen, van de ambtena
ren een verlaging van hun salarissen en pen-
sioenen te eisehen.
Er is geen andere keus dan dit program
aan te nemen, of de staatskassen te sluiten,
of inflatie. De dienaren van den staat hefb-
ben de slechte jaren van na den oorlog nog
te versch in het geheugen, toen de salarissen
slechts tijidelijk door decreten konden worden
aangepast" aan het verhoogde prijs-niveau,
dan dat zij de regeering bij haar streven niet
zouden willen helpen, lichtvaardlige oplossin-
gen te vermijden, waarvan de eerste en be-
langrijkste slachtoffers de ambtenaren zelf
zouden zijn.
De van de ambtenaren geeischte verlagin-
gen van 5 tot 10 pCt. zijn minder dan de ver
laging van de kosten voor levensonderhoud.
Door de regeeringsmaatregelen aan te nemen
zullen de ambtenaren niet alleen bijdragen
tot het herstel van de staatsfinancien, maar
ook tot hacrdhaving van een geizonde valuta,
Jij kunt niet rijlden en niet loopen. Het
zou een doorloopend gevecht worden, den
heelen weg lang.
De jongens van de Settlements hebben
me beloofd, dat ze naar ons zullen komen
kijken als we binnen een week niet terug
zijn zei Charley.
Goed zei Garth, dan zullen we op hen
wachten.
En de paarden?
Die brengen we naar hier. We laten ze
over zweraimen, naar het eilandje, waar ze
tveilig zijn.
Zoo gezegd, zoo gedaan en Charley en
Garth trokken erop uit. Er gebeurde niets
onderweg. De paarden kwamen op hun be-
stemming en zij waren terug in de hut vdor
het licht genoeg was om een geweer te han-
teeren.
Het ontbijt volgde en wat een onbbijt! Zij
smulden van al de heerlijkheden die Charley
had meegebracht en waarvan zij slechts kon
den droomen.
Charley begon zijn verhaal.
Ik wll jullie wel vertellen: Ik was nij-
dig toen Garth me terugstuurde. Wat drom-
mels, dacht ik, ik kan een goed werk verrich-
ten en het wordt me belet. Nu kan ik niets
doen en ik weet niet wat er van hen worden
zal. Ik had de gekste plannen, maar ten-
slotte leek het mij het wijste om op Settle
ment te blijven rondzwerven en Nick Grylls
in het oog te houden. En zoo deed ik.
Ik kan je verzekeren, Garth, dat je
hem behoorlijk knock-out gestagen hebt. Ze
hebben hem uit het meer gehaald en de zus-
ters hebben hem verpleegd in 't klooster. Hij
had een hersenschudding of zoo iets. Hooliam
hing een leugenachtig verhaal op, zoodat
niemand de waarheid veraam. Garth's naam
werd niet genoemd. Lang voor Nick loopen
kon liet hij Mary Oo-que-wasa en Xavier
komen en toen begreep ik dat er iets aan de
hand was. Men zegt, dat Xavier Mary's
zoon is. Zoodra hij er toe in staat was trok
Nick met de twee kleurlingen weg. Hij gaf
voor, dat hij naar de Ostachegan kreek ging
maar ik wist beter. Ik kocht een paar
paarden en wat voedsel op crediet en volgde
die voor de Franschen het omderpand is van
een veilige toekomst.
In totaal zal 2.760 millioen francs worden
bezuinigd waarvan 628 millioen op de ministe-
ries, 32 millioen op staatssubsidies, 750 mil-
lieon door vermindering van het aantal amb
tenaren, 500 millioen door hervorming van de
persioen regel en, 190 millioen door afschaffing
van dubbele verdiensten en dubbele pensioe-
nen, 360 millioen door salaris-kortingen en 300
millioen door een wijziging van de werkloo-
zenverzekering en reorganisatie van het
spoorwegbeidrijf.
GEVECHT MET INBOORLINGEN.
In de wildemissen van Nieuw-Guinea heeft
eien gevecht plaats gehad tusschen inboor-
lingen en een politiemacht, waarbij 19 inlan
ders werden gedood en 17 gewonid en drie in-
landsche politie-beambten door pijlen gewond
werden.
De politie was op zoek naar drie inlanders,
die een opzichter in het district Karminantina
hadden vermoord. De inboorlingen hadden
zich verschanst en eerst na een gevecht van
zes uren konden zij overmeesterd worden.
Een officieel rapport vermeldt, dat thans
alles weer kalm is en dat de inboorlingen naar
hun dorpen zijn teruggekeerd. Het district
staat nog niet onder het bestuur der regee
ring en de inlanders zijn hier oorlogzuchtig.
Geleidelijk zal hun onderwerping geschieden.
Tusschen Bulgaarsche Mohammedanen die
trachtten in het geheim over de grens te
komen, en een Bulgaarsche grens patrouille
heeft nabij Deredere een hevig gevecht plaats
gehad.
Toen de grensbeambten de Mohammedanen
sommeenden te blijven stiistaan, openden
dezen het vuur op de beambten, die thans ook
van hun vuurwapenen gebruik maakten en
vijf mannen en zes vrouwen neerschoten.
Eenige andere vluchtelingen onder wie zes
kinderen en twee vrouwen werden gearres-
teerd.
Onder de Bulgaarsche Mohammedanen
heerschte de laatste maanden groote onrust,
tengevolge van den economischen nood en het
optreden van buitenlandsche agitators.
Ondanks de waakzaamheid der autoriteiten
zijn den laatsten tijd talrijke personen clan-
destien over de grens gekomen.
BLOEDIG STRAATGEVECHT TE
MINNEAPOLIS.
Een verwoed gevecht dat circa 2 uur heeft
geduurd, is bij het stadhiuis te Minneapolis
geleverd tusschen de politie, die werd bijge-
staan door de brandweer, en 3000 werkloozen,
die protesteerden tegen het stopzetten door
de regeering van de openbare werken, waar
door honderden menschen werkloos zijn ge
worden.
De werkloozen trokken eerst in optocht door
de straten onder het geschreeuw van „wrj wil
len ahbeid en brood". Vervolgens verzamel-
den zij zioh bij het stadhuis en het gerechts-
hof, waar botsingen met de politie ontston-
den. Machinegeweren, die bij den ingang
van het stadhuis werden opgestelid, konden
aanvankelijk de opgewonden gemoederen van
de betoogers in toom houden, doch spoedig
daama werd het gevecht henvat. De arbei-
ders, bekogelden de agenten met steenen,
glajsscherven, flesschen en zelfs met gasbom-
men, die zij hadlden weten te bemachtigen.
Tot tweemaal toe deden de werkloozen een
aanval op het stadhuis, die beide keeren werd
afgeslagen. en tenislotte slaagde de politie er
in het stadhuiaplein te ontruimen, dat vol
hen op een paar uur afstand.
Bij de Crossing hoorde ik van jullie
spreken en ik vreesde het ergste toen ik ver-
nam hoe lang jullie al weg waren. Ik nam
een ander paard en meer voedsel en vroeg
een paar jongens om met me mee te gaan.
Ze lachten me uit. Zij kenden Nick Grylls
zoo goed en een avontuur als dit was nog
nooit voorgekomen. Jim Plaskett, de politie-
man, zou mij wel geloofd hebben, maar die
was afwezig. Ik vertrok toen alleen en de
meeste jongens hebben mij beloofd te komen,
als we binnen een week niet terug zouden
zijn. Op goed geluk trok ik verder en louter
toeval was het, dat mij bij het meer bracht
en daar zag ik de heeel bende beneden me
Ik zag ook deze hut en begreep dat ze van
jullie moest zijn. Ik was zoo blij als een
kind toen ik rook uit den schoorsteen zag
koanen.
Ik verborg mij in de buurt en wachtte
den nacht af, in de hoop, dat ik in den vroe-
gen morgen een teeken zou kunnen geven.
Toen kwam Garth naar buiten en alles was
in orde.
Precies op tijd, zei Garth grimmig.
En wat was je plan gdweest, vroeg
Natalie aan Garth.
Maar hij heeft het haar nooit verteld.
Twee dagen gingen zonder gebeurtenissen
voorbij, maar dat zij bespied werden was
duidelijk, want het sneeuwde den tweeden
dag en den volgenden morgen waren sporen
van schoenen zichtlbaar rond de hut en twee
ronde kuilen van knieen onder het uitkijk-
gat van Natalie's' kamer. Dit stam.de Garth
onaangenaam. Hij spijkerde een plank voor
het gat. Him observaties van het andere
kamp brachten weinig nieuws. Garth's
voomaamste angst was nu de zorg voor ds
drie paarden, en hij vond het noodig om naar
het eiland te gaan om een plek gras voor de
dieren bloot te leggen. In een half uur kon
hij voldoende doen om de paarden een dag
van eten te voorzien.
(Wordt vervolgd.)
