Feuilleton-vertellingen
Gemengde Berichten
Pluimvee-Rubriek
Varia
VERKOOPINGEN, UITVOERINGEN
AANBESTEDINGEN, ENZ.
De aanvragen moeten voor zooveel betreft
de onder I en II bedoelde veestapels, voorzien j
zijn van een b-ewij-s van stamboek of boofd-
controledienst dat de kalveren aan de gestelde
eischen voldoen en wat aangaat de onder III
bedoelde veestapels, dat de kalveren uit den
desfoetreffenden veestapel afkomstig zijn en
bun aanhouden is in het belang van de tuber-
culosebestrijding in dien veestapel. Dit bewijs
moet zijn gefiatteerd door den betrokken in-
specteur van den Veeartsenijkundigen Dienst.
De tooventallig aan te houden vaarskalveren
moeten zijn.
I. Uit stamboekveestapelsvolbloedstam-
boekkalvenen, wel-k-er moeder voor zooveel be
treft meer dan de helft der melkstaten, welke
van die dieren aaniwezig kunnen zijn, voldoend
aan de eischen gesteld voor de moeders der
aan te houden, geregistreerde stierkalveren;
n. uit fokvereenigingsveestapels: kalveren
ingescbreven in het register voor jongvee van
eene erkende fokvereeniging, waarbij alle nor-
male (ter beoordeeling van den betrokken
hoofdcontroledienst) melkstaten der moeders,
'welke aanwezig kunnen zijn, voldoen aan de
eiscben gesteld voor de moeders der aan te
bouden geregistreerde stierkalveren;
ttt uit tuberculosevrije veestapels: kalve
ren, van welke het bovenvermelde, door den
betrokken inspecteur van den Veeartsenijkun
digen dienst gefiatteerde beiwijs kan worden
overgelegd.
Ulvenhout, 20 Maart 1934.
MenieT,
Kollesaal, aoow
nat d'n buiten
drupt in deuzer.
wazigen dag.
I>e groene bosch-
wegels zuigen oew
klompen vast hs
in moeras. Grijzen
duster weegt
weegt zwaar op
de weareld. Maar
muljoenen drup-
kens spiegelen
glaanzend en fel
ban takken an
raamdurpels, aan
't gebomte en aan gootlijsten, aan de pittige
grasgewaskes en struikskes, aan de veren van
varenplaant en aan de wilde beesters, 't korte
bout in de zatgedronken bosscben. Die drup-
kes, spiegelend deur heel d'n buiten, 't zijn
de petieterige, bolle stukskes dag, die ieve-
raans aan opgehaangen zijn, as blinkende
kralen in d'n nattem schemer.
Ik beloof oew, amico, dat daaribuiten wa
gabeurt!
Heel de schepiping zit barstensvol gezogen
van 't rinsige groei-san, dat er perst deur
iederen vazel, deur iederen nerf, in elken knop,
waarin 't nuuwe leven zwelt tot scheurens-
toe!
Muljoenen knoppen staan te splijten onder
deuze zwellende, deuze scheurende -veurjaars-
kracbten. Uit elk knopke barst 'n wonder.
In elk takske woelen honderden van deuze
wonderkes.
Elken boom torsit duuzenden en duuizenden
van die wonders-voile takken. En onze bos-
schen mee de tien, de twintig-muljoenen boo-
men, ze ontplooien den geweldige vemuuwing
van 't onbegrijpelijke scbeppingswonder, van
't trillende, 't peerlende, 't onverwoestbare
leven. In 't kostelijke leven, zoow wonderlijk
gevat in elk speldgroote knopke, in 't blad-
luiske, in de bosscben eenin 't onnoozel-
ste wicht, da kraaiend te trappen lee in z'n
dekentjes van driftig, ontembaar levensg*enot.
Ja, daar is heel wa gaande, in dieen stillen
buiten, waar 't jonge leven zwoegt onder
Goddelij-ken scheppingswil.
D'n akker ligt zwaar, lijk mel'kvetten pap,
onder d'n lagen hemel. Onder d'n lagen
hemel, die mee 'nen natten franje d'eerde
raakt.
Zwellensvol ligt d'n bronsig-geurenden ak-
kergrona, te slurpen de bevruchtende vracht.
die van d'n zwaren hemel zijgt in bolle
nevels.
Bros, van vlokkige geschiiktheid veur de
dracht, zoow buit 't zacbte gewas in d'n
sappigen buiten.
Nouw ai groeien de kollesale kruinen in de
eikenlanen dicht. zdow builen de takken,
z66w dijen de knoppen, zoow bollen de trossige
takken in d'r zatte verzadigdheid.
En kief zwangeren de terpetijngeureb uit
de diepe, de zuiart-donkere mastenibosschen
ons durpke binnen, waar die dikke geuren
blijven kleven aan de nattigheid, die ievers zit.
Daar hangt 'n zwaarte van geurigheid
ollee, ge kunt 'm snijen!
't Is lekker, 't is zoow lekker nouw te bag-
geren mee waterdichte klompen in d'n zui-
genden grond. Te stappen mee 'n paar nat-
zware broekspijpen deur die 1-evend-e, die bol-
lende akkers, die te asemen liggen as 'n vis-
scbenlijf, van kop tot steert, zoow meen ik
te zeggen.
't Is zoow dug-dzaam, nouw te gaan deur de
veurjaarszwoele stil'te, waarin alleen te heuren
is, de beweging van 't nat, 't sap, da van
de boomen drupt, in d'n kleddematten, slur-
penden grond; 't kralig-witte nat, dat er
zweet uit de oksels van 't overjaarsche loof;
't voile, driftige water, dat er cirkelt deur
de Mark, klotsend teugen de vette modder-
kaanten, die drillen onder oewen stap.
En 't avond, as d'n natten dag verzinken
gaat, as 't licht verzakt in 't Westen, 't nat
verzinkt in diepen eerde; 't avond, as 'nen
bollen waai geblazen komt van 't Westen,
woelend deur al 't zat gewas, da rekkend,
tot krakens-toe gestouwd wordt deur d'n spul-
schen Zuiid-Wester, dan flieren de lage loch-
ten rafelend uiteen, en plenst 'nen zuiveren
maneglaans op plassen en op slooten. Dan
schilvert 't manelicht wit op de zwarte Mark-
rimpels.
Da's 'nen schoonen stond, amico!
Onder 't gerausch van d'n hoogen wind, die
doende is in d'hooge kruinen, in 't zwart van
d'n avond, die lijk assie om oew henen dwerlt,
te schouwen naar da manelicht, da naar de
&6rde nevelt.
Ge wit we rend ig nie, wa schonder is: d'n
vroegen mergen, die uit den Oosthoek huivert
tot in 't kuiltje van oew maag; d'n vetten
middag, die oew longen bezwangerd mee d'n
zwaren boscbgeur, of d'n avond, die over
oewen rug woelt mee z'nen bollen winden-
waai.
D'n vroegen mergen, die van 't Oosten
kJAert in oew ziel; d'n smeudgen middag, die
trekt tot onder oew vel; d'n mane-n-avond,
die oew pakt in oew hart!
Ge wit nie wa schonder is, neee! D'n zui-
veren mergen, d'n ploddervetten middag of
d'n rauschenden aivond. D'n peerlnioeren
uchtend, d'n watergrijzen middag, of d'n
zulver-schubbigen maan-avond!
Maar ten avond dan, as de lochten zijn
verwaaid tot dunne wolkstrepen, as hier, as
daar, as ieveraans 'nen sterre-diamant hegmt
te pieken in 't avon-dfluweel't maan-tje laanks
de sterren klimt, tot glaanzender en witter
pracht, as hier, en daar en ieveraans nog
n'en enkelen waterpeerl hangen bleef in 't
gebomt, as de maanlicht-scherveJs op de
Mark daansen gaan, de natte boomkruinen
worren verzuiverd en as 'n mlveren rag aan
d'n fluwee'len hemel lijken te kleven, ollee,
as ons kenktorentje, daar in 't verlaten laand-
schap betooverd wordt tot 'nen platinen spits,
die aan d'n hemel rei'kt, dan dan heib ik
afscheid genomen van den winter.
Van dieen wonderschoonen winter, mee z'n
witte nachten bekans, waarin da torentje d'n
Kerstnacht uitklepelde. Waarin 't ouwe jaar
vergong tot minder nog dan dan poeier, tot
'n gedachtenis maar in d'eeuwigheid. Waarin
de Sinterklaasmaan ik beschreef z'oew
enkeld' uren had geschenen, waarin zooveul.
toch zoow bezonder veul goeds besloten ligt,
'k heb afscheid genomen van dieen winter,
in deuzen eersten nacht, die 'n nuuw tij, de
Lente veur ons in z'n zwarte schaai droeg.
't Veurjaar, da me mergen kosten rapen as
'n geheimzixmig prachtig gevuld Paascbei!
En as dan m'n oogen dwaalden naar d'n
pikzwarten akker, daar laanigs d'n boschkaant
gelegen, naar die groote, zwarte vlak, waar
'k van 't jaar m'n koren op zal zetten, dan
krieuwelde-n-er 'nen lach bij me omhoog en
'k zag effe die kollesale, zwarte vlek veraan-
deren in 'n golvende zee van korengoud. En
as d'n huilenden wind daar de zulveren scher-
vels op de Mark veirgruzelde, dieen waai deur
't dooie riet gllsterde, dan heurde-n-ik effe
de muziek van 't windeke deur de strooidroge
aren mee de buigende trossen.
En lachend nog he'k weer getuurd naar 't
stergeblomd fluweel daar boven ons torentje,
waarop 't kruske glom as goud, en 'k heb
geschouwd in 'nen hemel van schoone belof-
tes, zoow talrijk as de sterrelblommen boven
da vergouwden kruske!
Weer bewoog 'nen killen waai over m'nen
rug. Kiepenvel prikte om m'n beenen. Zwaar
drukte de stilte inieens op m'n ziel en 'k heb
gin secondeke meer gewocht en as 'nen mul-
jonnair, die 't goud en't zulver en alie pracht
en rijkdom maar veur 't weggooien bee, zoow
draaide-n-ik m'n eigen mee 'nen ruk naar al
da stille schoons en 'k liep op 'n kiepedrafke
naar Trui.
Dof klotterden m'n klompen teugen den
maanbeschenen keiweg, die verlaten van alle
leven lag, in deuzen lesten winteravond.
Lekker werm voelden m'n broekzakken aan.
veur m'n peerskouwe haanden. En as ik
eindelijk in m'n huske kwam, dan kroelde de
zochte, de poezige wermte van 't plattebuske
om m'nen nek, over m'nen rug en 'k stapte.
in 'n werm bed, as't ware.
Trui, doodop van d'ren schoonmaak,
schrok wakker. Ze zat te dutten bij 't platte
buske, dat de zeever over d'r vestje liep.
„Mergen veurjaar, Truike!" kwekte-n-ik.
En as ze eindelijk kleer wakker was, dan
aantwoordde ze: ,,emmen z'oew da nuuws
daar,buiten verteld?"
,,Ja, ja, toetetoeris!"
„Wie hedde gesproken?"
„De sterren!"
Toen keek ze me even beduusd aan. ,,Zijde
gevallen Drd? Op oew hoofd?"
,,Loopt
,,En wa zeeen ze van mijn teugen jouw?"
„Wie?"
,,De sterrenfamilie!"
,,Sdhei af!"
,,Gin futsoendelijke sterren, horre!"
Amico, wa was ze wakker! Ze had 'nen
goeien tuk gemokt.
Kom, ik scheii d'r af.
Veul groeten van 't Zeeverveeje en as altij,
gin horke minder van oewen
toet a voe
DR6.
LIEFDESDBAMA.
Maandag heaft zich, naar de Middelb. Crt.
meldt, te Wolphaartsdijk een vreeselijk drama
afgespeeld dat aan den 21jarigen N. V. bet
leven heeft gekost. Deze jongeman was ver-
loofd geweest met de 20jarige J. van der Sch.,
die eenige dagen geleden de verkeering had af-
gemaakt. V. wilde haar Maandagavond daar-
over hlijkbaar spreken.
Nadat V. zich ervan overtuigd had, dat de
vader en broers van het meisje naar den kerk-
dienst, die in verband met het overlijden van
de Koningin-Moeder te Wolphaartsdijk werd
gehouden, waren, begaf hij zich naar de wo-
ning van het meisje, dat alleen thuis was. Het
meisje weigerde hem te woord te staan, waar
op V. haar met een scheermes eenige sneden
over den hals en gelaat toebracht.
Daarop is de jongeman 'weggevlucht en
heeft zich langs de spoorlijn, dicht bij den over-
weg in den Zuiderlandpolder verborgen tot de
laatste tramtrein die te kwart voor acht van
Wolphaartsdijk naar Goes vertrekt, passeerde.
Toen de motorwagen tot op eenige meters was
genaderd wierp V. zich op de rails. 'Hoewel de
wagenvoerder krachtig remde, kon deze niet
meer verhinderen dat de jongeman werd over-
reden. Het hoofd werd geheel van het lichaam
gescheiden, en lag eenige meters verder. De
wagenvoerder stelde onmiddellijk de politie
met het gebeurde in kennis, die het lijk in be-
slag nam, doch dat op last van de justitie
weer is vrijgegeven, en naar het lijkenhuisje
is vervoerd.
Het meisje werd door dokter Meijnen voor-
loopig verbonden en direct naar het zieken-
huis te Goes overgebracht. Haar verwondin-
gen zijn, hoewel emstig, niet levensgevaarlijk.
DE OUDSTE NEDEBLAJVDSCHE.
Morgen (Donderdag) wordt de weduwe Tja-
dens te Groningen, de oudste inwoonster van
Groningen en van het geheele land, 105 jaar,
meldt de Msb.
,,Opoe Tjadens", zooals zij in de wandeling
genoemd wordt, wandelt nog dagelijks achter
haar wagentje in de stad, waar zij groote po-
pulariteit geniet.
OUDE MAN IN ELKAAK GEZAKT.
De ruim 80-jarige C. S. uit de Hortensia-
straat in Den Haag, die nog gotuige is ge-
weest van de begrafenis van Koning Willem
HI en die tot elken prijs de laatste eer aan
Koningin Emma wilde bewijzen, is door emo-
tde en uitputting ineengezakt.
DOOR EEN AUTO OVERREDEN EN
GEDOOD.
Maandagavond omstreeks half zeven is het
9-jarige zoontje van den heer B. J. de Grood,
leeraar aan do R.H.B.S. te Tiliburg, wonentde
Boerhajavestraat, terwijl het op den Bossche-
weg aldaar met enkele kamemadjes aan het
balspelen was, door den zandvrachtauto van
de firma Oppeimans aangereden en gedood.
Het lijkje is naar het Zieikenbuis gebracht.
BRANDSTICHTING
Te Echten is het woonhuis van den heer M.
afgobrand. Een kledn deel van den inboedeJ
kon gored worden. Het pand zou volgende
week in publieken verkoop komen en was
good verzekerd. De bewoner is verdacht van
brandstichting goarresteerd. Hij zal voor den
officier van justifies te Le|uwarden worden
geleid. f
GASVElUil* TIGING.
Maandagmiddag di klompenmaker J. L.
in ibewustOlOoz^n toestand '"fn iijn woning te
Zwijnidrecht aan^et^otfen', te^-wtji de gaskraan
open stond. Vei*geeis tratStt^ men met een
zuurstofapparaat de levensgee^ten op te wek- j
ken. De' dokter Won slfeehts den doo.d con-
stateeren. Het onderzoek heeft nqg niet uit-
geweizen of hier al d&n-'niet een ongeluk in
het spel is. Hot schijlrt iiftussc'hen vrij zaker
te zijn, dat de kraan "ik ^opengezet, terwijl de
man alleen thuis' waktc
StlBit |5> ajf'tj A
VERDUISTERING EN VALSCHHEID IN
GESCWRMTE.
De gewezen directeur van het centraal
bureau voor de afgifte van bewijsstukken
van rijvaardigheid is thans in bewaring ge
steld wegens verduistering en valsahheid in
geschrifte.
PEEIZIERBOOT OMGESLAGEN.
Twee ondeiwijizers zijn verdronken, toen zij
probeerden hun leerlingen, die bij het omslaan
vao een pleiziervaartuig te water raakten, te
redden. 'Het schip, aan boord waarvan zich 40
scholieren bevonden, piaakte een tocht op het
Sjinryoemeer in de provincie Hiroshima. Der-
tig kinder-en zijn geree'd en twee lijken ge-
borgen; acht opvarenden worden vermist.
EEN GEHEIMZINNIG SGHOT.
Zondagavond hooixle een inwoner van Vaals
in de nabijheid van den Viergrenzen-weg een
schot vallen. Eenige bdgOnblikken later zag
hfl, dat zekere K. uit Vaals zich waggelend
naar de woning begaf eh bewusteloos neer-
viel. De gewaarschuwde politie bracht den
man naar het ziekenhuis te Heerlen, waar ge-
constateerd werd, dat K. door een schot in
de borst levensgevaarlijk gewond werd. De
kogel was door het lichaam gegaan en had
ook den linkerarm versplinterd. Het slaeht-
offer verkeert in lovensgovaar. Wie het nood-
lottige schot gelost heeft, is nog niet bekend.
EEN VOLGEEINGE VAN GANDHI
BEKEERD.
Mej. Cook, het 24jarige Amerikaansche
meisje, dat een volgelinge geweest is van Ma-
hatma Gandhi, is uit Indie teruggekeerd.
Ongeveer oen jaar geleden was mej. Cook
naar Indie gegaan en na een onderhoud met
Gandhi had zij besloten zijn volgelinge te wor
den.
Den eersten tijd nam zij de zeer eenvoudige
levensfwijze van Gandhi's seminarie strdkt in
acht, doch later kwam zij tot de ontdekking,
dat dit eenvoudige leven niets voor haar was.
Mijn hart snakt naar opwinding, naar vlie-
gen, dansen en uitgaan, aldus schreef zij aan
Gandhi en daarom zal ik u verlaten en naar
mijn land terugkeeren.
ECHTSCHEIDINGSPROCES AES
BEVRIJDIN GSMIDDEL.
De Daily Herald meldt dat de uit het kamp
van Oranienburg gevluchte soc.-dem. Rijks-
dagafgevaardigde Soger, wiens beschrijving
van de toestanden in het kamp in acht talen
is vertaald, te Londen heeft meegedeeld, dat
hij een echtscheidingsprdcedure is begonnen
als laatste middel om zijn vrouw uit de ge-
vangenis te krijgen. Aan een redacteur van dat
iblad zeide Soger: Vier weken geleden is mijn
vrouw gearresteerd. Mijn schoonvader heeft
haar vrijlating verzocht op voorwaarde dat ik
nooit meer naar Duitschland zou terugkeeren.
Hij krseg ten antwoord dat mijn vrouw in—
tegendeel gevangen zou worden gehouden tot
ik mij te Oranieiiburg of Berlijn zou hebben
gemeld. Zelf heb .'ik nog aangeboden om met
mijn vrouw en ons kindje van 19 maanden naar
Amerika te gaan, maar opk dit is afgeslagen.
Ik hob mijn vrouw dus moeten aanraden een
echtscheidingsprocfidure in te leiden en zelf
hab ik van hier Londen uit hetzelfde
gedaan.
FASCISTEN SLUITEN EEN JUWELIERS-
ZAAIi.
Mussolini heeft woinig op met oneerlijke
zakenlui. Een Engelsche dame kocht tijdens
haar vacantie, die zij in Italie doorbracht, bij
een juwelier in Rome voor 3800 lire een hor-
loge, waarvan de juwelier haar zeide, dat het
van platina was. Eerst later ontdekte de koop-
ster, dat het kleinocd van doodgewoon metaal
was vervaardigd. Tevergoefs drong zij er bij
den juwelier op aan, tfiaar haar geld terug te
geven. Ten zeerste verbolgen over de onder-
vonden behandeling, schreef zij den Duce. Wie
schetste haar verrassing, toen zij acht uur
later oen cheque voor 3800 lire ontving. Op
de cheque was geschreven: „Fascisten hebben
den winkel van den oneerlijken juwelier geslo-
ten".
MEISJE OF STRUISHEN?
Een meisje te Brooklyn, zekere Babel Wolf,
is dozer dagen in het Kings County Hospital
(New York) geopereerd. Men heeft haar de
maag geopend en daaruit eenige metalen voor-
werpen verwijderd. Zij had n.l. de zonderlinge
ge/woonte onverteerbare zaken te verzwelgen.
In het geheel zijn er 1203 van zulke vooiwer-
pen uitgekomen. 'Het kleinste was een pu-
naise, het grootste een haak am een schilderij
aan op te hangen, verder 83 spelden. Ook had
deze mensehelijke struishen zich vergast aan
89 stukken glas, 59 kralen en een aantal an-
dere harde voorwerpen, die niet onder een be-
paalde rubriek waren te brengen. Binnen het
uur was de maag schoongemaakt. Toen men
het meisje vroeg, wat de verklaring was van
dit rare dieet, zeide zij: ,,Ik deed het om leuk
te zijn!"
4.
GEVANGENEN STELLEN ZICH
BESCHIKBAAR VOOR EEN MEDISOHE
PROEF.
Uit Canon City wordt gemeld, dat meer dan
achthonderd gevangenen in de staatsgevange-
nis van Colorado zich hebben aangemeld en
bereid waren hun leven en gezondheid te wa-
gen in ruil voor hun vrijheid, toen onder de
gevangenen een oproep werd gedaan voor vrij-
wiUigers, die zich beschikbaar wilden stelien
voor een laboratoriumproef met een nieuw
samengesteld serum tot bestrijding der tuber-
culose. Alle gevangenen wenschten zich in ruil
voor hun vrijheid beschikbaar te stelien en
tenslotte werden 12 hunner „uitverkoren", die
na gratieverleening door gouvemeur Edwin
Johnson van den istaat Colorado in vrijheid
zullen worden gesteld.
Het nieuwe serum is samengesteld door de
oniderzoelkers dr. Morris Cohen en dr. Arthur
Damerow, die bij hun laboratoriumproeven op
dieren succes hadden en het serum thans oak
op menschen willen toepassen.
GEVECHT MET EEN ROOVERBENDE.
Nabij Bitabli in het Nazipgefoied in Oost-
Anatolie hoeft een treffen plaats gehad tus-
schen een detachement van de gendarmerie en
een bende gewapende roovers.
De bandieten hadden dit gebied reeds lan-
gen tijd onveilig gemaakt en in de laatste twee
jaar een aantal misdadige aanslagen gepleegd.
De bende, die reeds vele malen met de politie
in aan raking is geweest, was er tot dusver in
Het laatste treffen is voor de gendarmerie
niet zonder meer een succes geweest. Het
spoor van de bende, dat liep naar een afge-
legen huis nabij het dorp Bitabli, werd door
een sterke weermacht, onder aanvoering van
een kolonel gevolgd. Zij omsingelden het kamp
van de bandieten en openden op korten af-
stand het vuur, dat door de laatsten met een
regen van kogels werd beantwoord, tenge-
volg^ waarvan drie van de aanvallers. o.w.
een boschwachter en de dorpsburgemeester
werden gedood.
De troepen bestormden hierna het huis. Een
langdurig gevecht ontstond en hield tot don-
ker aan. De roovers drongen door het politie-
condon he-en, waarbij hun aanvoerder Ahmet
Kauli, bijgenaamd ,,De Bloedige", gevangen
werd genomen. De overige bandieten vluchtten,
toen de gendarmen met hun gevangene naar
het huis terugkeeren.
Tijdens den nacht ondernamen de bandieten
een onverhoedschen aanval om hun hoofdman
te hevrijden. Tot het aan-breken van den dag
vochten zij. Tijdens den strijd werd de roover-
hoofdman, die als gevangene in de gelederen
van de politie werd medegevoerd, gedood door
een kogel in het hoofd. De politie heeft ver-
scheidene dooden en gewonden te betreuren.
Bij het aanbreken van den dag was het ge
vecht beeindigd en waren de roovers verspreid.
Thans wordt een nieuwe expeditie uitgerust
om de roovers op te sporen, wier laatste wa-
penfeiten den schrik onder de bevolking weer
in hooge mate hebben doen toenemen.
5 April.
TER NEUZEN. Vergadering van aandeel-
houders der N.V. Transport Mij. ten kantore
der N.V. De Hoop.
HOEK. Veiling huis. Notaris Callenfels.
PHILIPPINE. Aanbesteding bouwen land-
bouwschuur. Architect J. Deij C.Lzn.
6 April.
TER NEUZEN. Vergadering van aandeei-
houders der N.V. Motorschip West-Vlaanderen,
N.V. Motorschip Antiwerpen, N.V. Scheep-
vaart Mij. Limburg en N.V. Motorschip Bra
bant, ten kantore der N.V. De Hoop.
11 April.
TER NEUZEN. Vergadering van aandeel-
hou-ders van de N.V. Neuzensche Handel in
Bouwmat-erialen, Kalkblusscherij, Cement-,
IJzer- en Bouwimaterialenfabricage De Hoop
en van de N.V. Handelmaatschappij, in het
Hotel Rotterdam.
geslaagd uit den weg te komen.
Vragen, deze rubriek betreffende
kunnen door onze abonne's worden
gezonden aan Dr. Te Hennepe,
Diergaardesingel 96a te Rotterdam.
Postzegel voor antwoord insluiten
en blad vermelden.
PAS OP VOOR PULLORUM-ZIEKTE.
Zendt bij sterfte onder lruikens
onmiddellijk doodedieren op.
Ik heb nu de kwestie der foktoomen met U
besproken en wilde vandaag doorgaan met de
bespreking van het broeden onder de hen. Ik
krijg echter de laatste dagen plotseling zoo
veel brieven en kuikens aan de Rijksserumin-
richting, die vrijwel alien de pulloru'mziekte
betreffen, dat ik eerst hierover moet spreken.
In het voorhijgaan merk ik naar aanleiding
van de kruisingen even op, dat in een En-
gelsch pluimveeblad dat ik juist heden ont
ving, niet minder dan 40 groote advertenties
voorkomen van flinke fokkers, die alien ge-
kruiste kuikens aanbieden. Verreweg het mee-
rendeel zijn Rhode Island Reds gekruist met
Wit Wyandottes, er wordt echter ook gewerkt
met Welsummers maal Licht Sussex en Rhode
Islands Reds maal Wit Leghorns of Patrijs
Leghorns maal Wit Wyandottes. Het buiten-
land gaat ons in deze methode hard voorbij.
Wat de pullorum betreft, ik wees er een
paar weken geleden al op dat men in geen
geval broeden moet van foktoomen, welke niet
door een diereeiarts op pullorum onderzocht
zijn. Vele der lezers zijn echter zelf niet in het
bezit van foktoomen en koopen zgn. eendags-
kuikens. Nu moet men daarmede nog veel
voorzichtiger zijn dan met het uitbroeden van
eieren, want als men in het klein een paar
honderd eieren broedt en er mocht eens be-
smetting onder zitten, dan verspreidt zich
deze in een kleine broedmachine met laden
van 120 tot 150 eieren niet zoo snel als in de
broedkasten van groote broederijen waar dui-
zenden kuikens tegelijk in uitkomen en elkaar
kunnen besmetten. Er zijn echter nog meer
rodenen om voorzichtig te zijn. Broedt men
zelf een paar honderd kuikens dan gaan de
dieren, direct als ze goed droog en uitgerust
zijn, onder de kunstmoeder (waar wij ze tus-
schen haakjes gezegd niet als vroeger een paar
dagen laten hongeren, doch ze direct als ze
trek hebben een beetje fijn graan of rul aan-
gemaakt meelvoer mogen geven). De kuiken-
tjes zitten dus mooi warm en rustig en krij
gen geen grooten overgang. Daardoor blijven
ze beter bestand tegen besmetting.
Maar nu de kuikens uit de groote broede
rijen. Deze worden, zoodra er een lading van
ettelijke duizenden uitkomt, in doozen verpakt
en zitten daarin al naar gelang van de reis
kort of lang dicht op elkaar en krijgen dus
op die manier al een reuzenkans om zich on-
derling te besmetten. Tevens krijgen ze na-
tuurlijk door de reis zelf een duw in him weer-
standsvermogen en als ze dan op de plaats
van bestemming vaak nog niet direct onder
een uitstekend in orde zijnde kunstmoeder
komen, ziet men deze stumpers bij honderdtai-
len tegelijk sterven aan pullorum.
Het gevolg is op het bogenblik een hoop
zeer woedende of verdrietige koopers van kui
kens en een massa broederijen die naar hun
meeniog hun best gedaan hebben, die door die-
renartsen hun fokidieren hebben laten onder-
zoeken en zich dan ook niet verantwoordelijk
stelien voor de sehade.
Een interessante brief daaromtrent kreeg ik
gisteren bij e'en zending kuikens, die bij lijk-
opening de echte typische verschijnselen van
pullorum vertoonden (afgestorven weefsel-
pun-tjes in longfen en hartspier en eigenaardig
verkleurde levertjes) en die bij bacteriologisch
onderzoek vol bleken te zitten met pullorum-
bacillen.
„Van mijn 800 kuikens zijn er nu reeds
meer dan de helft in een paar dagen gestor-
ven. De eerste vier of vijf dagen ging het
goed, nu sterven ze in massa's, een dag een
beetje treuren, dan geelachtige ontlasting en
daama treedt de dood in. Ik kocht ze voor
pullorumvrij van onderzochte kippen en ze
zijn gehuisvest in een hok waar de geheele
winter geen kippen in gezeten hebben. Kan
ik nu als ze lijdende zijn aan een of andere
ziekte nog iets verhalen op den leverancier
Het zijn er 800 tegen den prijis van f 15 de
100 stuks, maar ik heb nog niet betaald en
iben, nu het z66 gaat, ook niet van plan ze
te betalen, wanneer U denkt dat het aan den
leverancier ligt. Gaame vemeem ik dus van
U hoe ik handelen moet en of ik nog wat
tegen de ziekte kan doen.
Kijk, zulke brieven krijg ik dagelijks,
meestal echter van menschen die de kuikens
onder rembours kochten en dus hun geld
kwijt zyn. Hier betreft het een post van f 120
die nog niet betaald is en ik zou mijn lezer
aanraden zich te houden aan het goede Hol-
landsche spreekwoord, dat wie op de eieren
zit het meeste recht van spreken heeft. Ik
zou ze voorloopig niet betalen en over vier
weken betalen wat er dan nog in leven is.
Daar neemt de broederij die ze leverde geen
genoegen mee, doch laat deze er dan maar
eens een rechtszaak van maken en laat mij
als deskundige oproepen. De zaak moet eens
aan het rollen gebracht worden en dit postje
loont de moeite.
Dit stukje wordt te lang, ik moet dus voor
vandaag ophouden. Ik raad echter alvast mijn
lezers aan scherp op te letten dat ze alleen
kuikens koopen van bedrijven, die kunnen aan-
toonen, dat de fokdieren op pullorum onder
zocht zijn door een dierenarts en dan vooma-
melijk te koopen hij fokkers. De kuikens kos
ten dan duurder dan hij broederijen, maar de
leans op pullorum is veel geringer.
Dr. TE HENNEPE.
DE SMID VAN GRETNA GREEN.
De romantiek der gehetnte
huwelijken.
Hugh Maokie, de eigenaar van de beroemde
smederij van Gretna Green, een klein, op
Schotschen bodem, dicht bij de Engelsche
grens gelegen dorpje, waar zooveel geheime
huwelijken onder dikwijls zeer romantische
omstandigheden fwerden gesloten, is, zooals
gemeld, in den ouderdom van 84 jaar gestor-
ven. Ongeveer 300 huwelijken werden in de
laatste jaren door hem gesloten.
Reedis van oudsher had de bevolking van
Gretna Green de bijzondere ligging van haar
woonplaats weten uit te buiten. De herders
en matrozen, de visschers en soldaten, die
reeds in de 17e eeuw gaame allerlei dingen
over de Engel-sche-Schotscbe grens smokkel-
dan, hadden Gretna Green tot het middelpunt
van him zaken gemaakt. Voor Gretna Green
omstreeks het midden der 18e eeuw zijn roem
op het gebied der heimelijke huwelijksvoltrek-
kingen verworven had, was het als smokke-
laarsnest ver in den omtrek bekend. Het lag
aan den belangrijken weg van Lancaster naar
Glasgow.
De heimelijke huwelijken der Engelschen
vormen een tweinig bekend hoofdstuk der En
gelsche zedengeschiedenis. Het eilandenvolk
heeft van oudsher steeds achting voor de pu-
blieke moraal, de familie en het huwelijk ge-
eischt; des te onbegrijpelijker moet daarom
het dulden van zoovele wilde huwelijken",
alsmede de gedeeltelijke erkenning hunner
rechtsgeldigheid schijnen. Engeland heeft deze
als onverbreeklijk geldende huwelijken tot het
jaar 1754 erkend. Geen geestelijke behoefde
daar bij te zijn en de bindende woorden van den
staatsambtenaar waren overbodig. Na 1754
waren de geheime huwelijksvoltrekkingen
door „onbevoegdten", een speciale bijzonder-
heid van Schotland, waar het verbod van 1754
niet geldig was. Nog in den tijd van 1843 tot
1856 schat men het aantal huwelijken dat in
het geheim gesloten werd, op 8000.
In 1754 voltrok George Gordon, een uitge-
diend soldaat, het eerste geheime huivelijk en
hij bleef zestig jaren lang, tot 1814, „de huwe-
lijksvoltrekker van Gretna Green". De Engel
sche wet had deze huwelijksvoltrekkingen in
Emgeland onmogelijk gemaakt. Gordon was
echter een heldere kop, hij zag er een zaak in
en zijn landslieden ondersteunden den onwetti-
gen huwelijksvoltrekker.
iZoodra een trouwlustig paartje de grens na-
der-de, werd het door de menschen, die Gor
don in zijn dienst had, naar het dorp geleid.
Dit systeem was weldra succesvol, want het
gelukte bijna de geheele stroom trouwlustige
paartjes naar Gretna Green te krijgen. George
Gordon heeft tijdens zijn zestigjarig ambt een
zekere traditie geschapen. Hij droeg als tee-
ken zijner iwaardigbeid een hoogen hoed, een
rooden rok en een sabel. Dit ambtsgewaad
werd ook door - zijn opvolgers gedragen en in
de ceremonie is slechts weinig veranderd.
Voor den huwelijksvoltrekker en eenige ge-
tuigen verklaarde de trouwlustigen be willen
huwen. Zij gaven mam en woonplaats op, die
in een register werden ingeschreven. Ten
slotte legde Gordon de handen der huwelijks-
candidaten ineen en vroeg ieder van hen of
hij (zij) degene trouwen Wilde, wiens (wier)
hand hij (zij) vasthield. Bevestigden zij dit,
dan voltrok hij het huwelijk met eenige plech-
tige woorden.
De dronkaard John Pailey werd Gordon's
opvolger. In oude kronieken kan men lezen,
hoe zijn vrouw en zijn doohter dikwijls de
huwelijksceremonie teneinde moesten brengen
als papa zijn roes moest uitslapen.
David Lang en Robert Elliot, de opvolgers
van Gordon en Pailey, volbrachten hun
„taak" met meer waardigheid. Uit hun tijd
dateeren eenige huwelijken van leden der
hooge Engelsche aristocratie, welke groat
opzien verwekten en zelfs in het Hoogerhuis
Werden besproken.
Gretna Green is in de vonge eeuw een stuk
romantiek kwijtgeraakt; een spoorlijn voert
thans naar het smiokkelaarsnest en toen in
1857 een wet werd uitgevaardigd, dat een ver-
blijf van drie weken in Schotland ter voorbe-
reiding van het huwelijk voorschreef, hield
deze hindemis menig jong paartje er van af,
het paradijs der geheime huwelijksvoltrekkin
gen op te zoeken. Reeds de voorganger van den
thans overleden smid Hugh Mackie was ge-
dwongen in de slechte jaren den ouden smok-
k-elhandel wieeir te beoefenen. Gretna Green
was daardoor zoo ongeveer Weer tot zijn uit-
gangspunt teruggekeerd.
EEN BEROEMD BEELDHOUWER.
De beroemde Italiaansche beeldhouwer An
tonio Canova, dankte het aan een wonderlijk
toeval, dat zijn ongemeene begaafdheid werd
ontdekt. Zijn vader was een arme steenhou-
Wer te Pisano en reeds op jeugdigen leeftijd
werkte hij als -bordenwasscher ^n de keuken
van het paleds van den rijken koopman en
kunstminner Faleiro, te Venetie.
Op ©en bepaalden dag zou in het paleis een
groot diner plaats vinden, maar op het aller-
laatste oogenblik kwam de suikerbakker ver-
te'llen, dat een groot suikerstuk, bestemd de
tafel te versieren, geheel mislukt was en dat
hij onmogelijk in zoo korten tijd een nieuw
tafelsieraad kon maken.
De keukenchef was de vertwijfeling nabij,
want hij vreesde een geduohten uitbrander van
zijn werkgever, signer Faleiro te zullen krij
gen. Toen bood de jongen zichzelf aan, een
nieuw sieraad, ter decoratie van de tafel te
maken. Alhoewel de keukenchef zich niet kon
voorstellen, hoe en op welke lyijze de jeogdige
Antonio Canova hem van dienst kon zijn, liet
hij hlem tooh zijn gang gaan, waarop de knaap
een grooten leeuw uit boter maakte, ter ver-
siering van de tafel. Behalve bij den gastheer
viel ook bij die gasten de leeuw op door kunst-
zinnige en natuurgetrouwe manier, waarop h(j
I was gemaakt. Bij navraag bleek de jongen
't beest te hebben geboetseerd in boter. Men
liet hem binnen komen-, waama signor Faleiro
bp.m het opleiden tot beeldhouwer. Daarmee
was de toekomst van Antonia Canova ver
zekerd.
